Δράση για την υπεράσπιση της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων

RIZOSPASTIS

Ο λαός μας ζει σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση με την πανδημία του COVID-19. Σε αυτές τις συνθήκες, όμως, δεν έχει να αντιμετωπίσει έναν «αόρατο εχθρό», όπως λέει η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά έναν ορατό εχθρό. Δεν είναι άλλος από την εργοδοσία, το κεφάλαιο και το κράτος τους, που σε αυτές τις συνθήκες κάνουν συγκεκριμένες ενέργειες ενάντια στην εργατική τάξη και το λαό:

• Με τη στήριξη της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων η εργοδοσία ξεσαλώνει. Προωθεί μέτρα που επιδιώκει να μείνουν και μετά. Η κατάσταση στον Πειραιά επιβεβαιώνει τη γενική εικόνα. Απολύσεις σε πολλούς χώρους, εκ περιτροπής εργασία σε μια σειρά επιχειρήσεων (λιανικό εμπόριο, φροντιστήρια κ.ά.). Εντατικοποίηση και εξουθενωτικοί ρυθμοί δουλειάς ειδικά στο εμπόριο και στα πιο μεγάλα σούπερ μάρκετ αλλά και σε εργοστάσια χημικής βιομηχανίας, όπως και σε καράβια όπου οι εφοπλιστές μειώνουν την οργανική σύνθεση και υπάρχουν ναυτεργάτες με 140 ώρες δουλειάς τη βδομάδα. Αρνηση λήψης μέτρων ασφαλείας, όπως στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, με αποκορύφωμα τον Πολωνό εργάτη που βρέθηκε θετικός στον κορονοϊό, αλλά και σε σούπερ μάρκετ, όπου θεωρούν οι εργοδότες ότι οι μάσκες χαλάνε το «ίματζ» της επιχείρησης, αλλά και σε τηλεφωνικά κέντρα όπου στοιβάζονται εκατοντάδες. Αρνηση χορήγησης αδειών ειδικού σκοπού σε εργαζόμενους που έχουν μικρά παιδιά και πολλά άλλα.
• Το πρόβλημα της ανεργίας είναι διογκωμένο. Οι δουλειές στη Ζώνη είναι λίγες με αυτήν τη συγκυρία και χιλιάδες μεταλλεργάτες είναι άνεργοι. Στον επισιτισμό και τον τουρισμό είναι χιλιάδες αυτοί που δούλευαν σταθερά σεζόν και τους χειμερινούς μήνες περνούσαν κουτσά - στραβά με το επίδομα ανεργίας και τώρα είναι στον «αέρα». Και πολλά άλλα παραδείγματα.
• Ταυτόχρονα η υγεία του λαού μας είναι σε κίνδυνο, καθώς η κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται να πάρει στοιχειώδη μέτρα θωράκισης του συστήματος Υγείας. Τώρα είναι ανάγκη για μαζικές προσλήψεις, για άνοιγμα κρεβατιών ΜΕΘ. Τώρα είναι η ώρα για επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας. Τώρα είναι η ώρα για ενίσχυση της υποδομής των νοσοκομείων, για λήψη μέτρων προστασίας για τους υγειονομικούς, για να μπορούν να συνεχίσουν τη δύσκολη μάχη που δίνουν υγιείς και στην πρώτη γραμμή.

Η κατάσταση στον τομέα της Υγείας

Στην περιοχή του Πειραιά υπάρχουν τρία μεγάλα νοσοκομεία: Τζάνειο, «Μεταξά», Κρατικό Νίκαιας. Τα κενά ήταν ήδη τεράστια και πριν από την εκδήλωση της πανδημίας, αποτέλεσμα της πολιτικής ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ορισμένα παραδείγματα:

• Στο Τζάνειο σε 12 κλίνες ΜΕΘ αναπνευστικού υπήρχαν 23 εργαζόμενοι αντί για 43 που προβλέπονται.
• Το Νοσοκομείο «Μεταξά» λειτουργεί με το 50% του δυναμικού που θα έπρεπε να έχει.
• Επίσης, σμπαραλιασμένη είναι η πρωτοβάθμια περίθαλψη στα νησιά της Σαλαμίνας και της Αίγινας.

Την ίδια ώρα, η κατάσταση με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι ακόμα πιο τραγική. Το Κέντρο Υγείας στον πρώην Οίκο Ναύτου δεν αξιοποιείται στην πράξη ως δομή που θα πηγαίνει καταρχήν ο ασθενής. Δεν έχει 24ωρη λειτουργία, δεν εξυπηρετεί στην πράξη έκτακτα περιστατικά για να γίνεται η πρώτη διαλογή και να αποσυμφορίζονται τα νοσοκομεία. Ενώ μέχρι τις 7 Απρίλη και για 7 μέρες (τόση είναι με «επιστημονικά» κριτήρια η καραντίνα για τους υγειονομικούς) το ΚΥ είναι κλειστό λόγω κρούσματος κορονοϊού. Αποτέλεσμα: Πλήρης εξαφάνιση της δημόσιας ΠΦΥ στον Πειραιά.
Ακόμα, η κατάσταση μετά το κλείσιμο των ιατρείων του ΙΚΑ έχει αποψιλώσει τις δομές στους δήμους της περιοχής, π.χ. έχει κλείσει εδώ και χρόνια το ΙΚΑ της Αμφιάλης, υπολειτουργεί το ΙΚΑ της Δραπετσώνας κ.ο.κ., ενώ τα ΤΟΜΥ είναι «ανέκδοτο» με πολλές ειδικότητες να λείπουν. Οι δομές του ΠΕΔΥ και των ΤΟΜΥ, όπου υπάρχουν, είναι μέχρι το απόγευμα και δεν μπορούν να γίνουν βασικές εξετάσεις, καθώς δεν υπάρχουν εργαστήρια.
Το μεγαλύτερο «ανέκδοτο» είναι οι οικογενειακοί γιατροί, με την κατάσταση να είναι απερίγραπτη. Ειδικότερα στην περιοχή του Πειραιά συμβεβλημένοι γιατροί του ΕΟΠΥΥ είναι για τον δήμο της Νίκαιας περίπου 10, για τον Πειραιά 15, για το Κερατσίνι 12, για τον Κορυδαλλό μόλις 1! Και με αυτά τα στοιχεία ο ΕΟΔΥ καλεί να μείνουμε σπίτι και να είμαστε σε επικοινωνία με τον γιατρό μας καθημερινά...

Κρίσιμο στοιχείο η δράση των σωματείων σε αυτήν τη φάση

Σε αυτές τις συνθήκες για να «μείνουμε δυνατοί» δεν πρέπει να μείνουμε σιωπηλοί. Από αυτήν τη σκοπιά και παίρνοντας υπόψη τις επιστημονικές κατευθύνσεις σε σχέση με αναγκαία μέτρα αυτοπροστασίας που πρέπει να τηρούνται, τα σωματεία δίνουν το «παρών» στην ενημέρωση και την οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς.
Με καθημερινές παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, με πρωτοβουλίες για την ανάδειξη των προβλημάτων στην Υγεία, με όξυνση της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, με οργάνωση εργαζομένων στα σωματεία σε χώρους όπως το εμπόριο, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, ο χώρος της Ειδικής Αγωγής, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί. Με παρουσία στα καράβια, στο λιμάνι, στα εργοστάσια. Με παρουσία σε γειτονιές με ντουντούκες, πανό, ανακοινώσεις. Με παράσταση διαμαρτυρίας στη 2η ΥΠΕ και συμμετοχή στην πανελλαδική μέρα δράσης για την Υγεία στις 7/4 σε όλα τα νοσοκομεία. Με πρωτοβουλίες αλληλεγγύης σε εργαζόμενους, ανέργους, μετανάστες.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν, γιατί το πώς θα σταθούμε σήμερα απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ και την εργοδοσία, απέναντι στα «υπεύθυνα αστικά κόμματα» ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ που βάζουν πλάτη στην κυρίαρχη πολιτική, σχετίζεται με το πώς θα μπαίνουν εμπόδια, πώς θα αναδεικνύονται και θα παλεύονται θέματα που αφορούν σήμερα την επιβίωση του λαού μας, με το πώς θα οξυνθεί η πάλη με τη λήξη αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης.

Στην υπηρεσία του κεφαλαίου ο εργοδοτικός συνδικαλισμός

Είναι επίσης γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, το δεύτερο μεγαλύτερο ΕΚ της Αττικής, δεν έχει βγάλει ούτε μια ανακοίνωση, ούτε μια λέξη γι' αυτό που βιώνουν σήμερα η εργατική τάξη και ο λαός, για περίπου ένα μήνα (στις 6 Απρίλη ορισμένοι εδέησαν να δώσουν απάντηση σε ορισμένα από τα θέματα που άνοιξαν τα ταξικά σωματεία). Για ποιο λόγο;
Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο ΕΚΠ έχουν καταθέσει επανειλημμένα προτάσεις για σχέδια ψηφισμάτων και ανακοινώσεων για πολλά θέματα. Ενδεικτικά:

• Κατατέθηκε ψήφισμα για άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας και των εργαζομένων, που συνυπογράφουν εκατοντάδες Ομοσπονδίες, ΕΚ και σωματεία σε όλη τη χώρα.
• Κατατέθηκε πρόταση για τη δημιουργία ιστοσελίδας του ΕΚΠ, που θα λειτουργεί ως άλλο ένα μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης με τα σωματεία του Πειραιά.
• Κατατέθηκε ψήφισμα καταγγελίας της κατάστασης στο χώρο της Υγείας στον Πειραιά.
• Ψήφισμα για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και το κρούσμα κορονοϊού σε εργάτη, σε συνδυασμό με τα ανύπαρκτα μέτρα εκ μέρους της εργοδοσίας.
• Ψήφισμα για το πλοίο «Ελ. Βενιζέλος» και την απαράδεκτη κατάσταση με βάση τα κρούσματα που υπήρχαν σε αυτό. Και πολλά άλλα.

Θα άλλαζε κάτι η υιοθέτηση ψηφισμάτων αν δε συνδέονται με δράση; Οχι, αλλά και η σιωπή είναι ένα σοβαρό θέμα, στην πράξη στηρίζει την κυρίαρχη πολιτική, άρα είναι ενάντια στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού.
Η στάση των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ (ομάδα Βασιλόπουλου) είναι στην ίδια γραμμή με την ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ. Από κοντά και η ΔΑΚΕ στα πρωτοβάθμια σωματεία όπου έχει δυνάμεις (καθώς στο ΔΣ του ΕΚΠ δεν έχει εκπροσώπηση).
Είναι ανύπαρκτοι, δεν παίρνουν θέση για τα κρίσιμα ζητήματα, όπως η προσπάθεια απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης. Υπηρετούν έτσι τη γραμμή «η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί, η πανδημία δεν είναι ταξική, μας χτυπά όλους, ζήτω η εργασιακή ειρήνη». «Σωματεία», όπως αυτά του ΠΑΣΥΕ, από αυτά όπου ψηφίζουν εργοδότες, που δίνουν αφειδώς αντιπροσώπους στις δυνάμεις κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν βγάλει ούτε «κιχ» για την κατάσταση στον κλάδο του εμπορίου.
Δεν είναι εν πολλοίς διαφορετική η στάση της παράταξης «Ταξική Εργατική Συσπείρωση» (επικεφαλής Νταλακογιώργος), που με περίσσιο βερμπαλισμό αναλώνεται σε δύο συγκεκριμένα πράγματα:

• Σηκώνει το βάρος της αντιΠΑΜΕ και αντικομμουνιστικής συκοφαντίας, με γραφικά και γελοία, ας πούμε, επιχειρήματα.
• Αρνείται το οτιδήποτε, με μοναδικό επιχείρημα ότι «είναι του ΠΑΜΕ».

Είναι η πρώτη φορά που αυτές οι δυνάμεις συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο; Οχι, είναι χαρακτηριστικό ότι για το Ασφαλιστικό κωλυσιεργούσαν για βδομάδες, με το πρόσχημα ότι δεν ήταν ενημερωμένοι!
Σε κάθε περίπτωση, οι δυνάμεις της ΔΕΣΚ θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να αξιοποιήσουν τις θέσεις ευθύνης που τους έχουν αναδείξει τα σωματεία και οι εργαζόμενοι του Πειραιά στο ΕΚΠ, όπως για παράδειγμα κρατώντας ανοιχτό το ΕΚ (όπου οι άλλες δυνάμεις έχουν ξεχάσει πού βρίσκεται) και βρισκόμενοι πάντα στην πρώτη γραμμή σε όποιο χώρο δουλειάς απαιτείται και απ' όποιο σωματείο ζητείται η βοήθεια του ΕΚ.

Δρούμε σήμερα, βγάζουμε συμπεράσματα για να είμαστε πιο δυνατοί σήμερα και αύριο

Είναι κρίσιμο τα σωματεία να εντείνουν τη δράση τους, να είναι αποκούμπι και οργανωτές της πάλης των εργαζομένων, να αναχαιτίσουν την ύπουλη προπαγάνδα κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Η στάση των δυνάμεων των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Νταλακογιώργου προκαλεί δυσκολίες και εμπόδια, που με τη δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων και των εργαζομένων ξεπερνιούνται.
Σε αυτόν το δρόμο θα συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά και δυναμικά, σε αυτόν το δρόμο καλούμε σωματεία και εργαζόμενους να βαδίσουν. Με αυτόν τον τρόπο θα τα βγάλουμε πέρα και στα δύσκολα που είναι μπροστά και την επόμενη μέρα από την πανδημία.

Γιώργος ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ
Μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά

Κορονοϊός και καρκίνος στον καπιταλισμό

Οσο βρίσκεται σε εξέλιξη η πανδημία του κορονοϊού, με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα αλλά και τους θανάτους να αυξάνονται δραματικά, τόσο πιο πολύ αναδεικνύονται τα προβλήματα και η γύμνια των συστημάτων Υγείας στις καπιταλιστικές χώρες.
Σήμερα, με την έκταση που παίρνει η εξάπλωση του κορονοϊού και τους θανάτους που ακολουθούν, επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά ότι η υγεία του ανθρώπου αποτελεί μια από τις θεμελιακές προϋποθέσεις για την αναπαραγωγή και την εξέλιξη της κοινωνίας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι από το 2020 θα παρουσιάζονται κάθε χρόνο 20.000.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου. Ο καρκίνος είναι δυνατό να προσβάλει κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα ή την ηλικία του. Οσο νωρίτερα ανιχνεύεται ο καρκίνος και ξεκινάει η θεραπεία του, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για την επιτυχή αντιμετώπισή του.

Ο καρκίνος δεν μπορεί να περιμένει

Παρότι ο υφυπουργός Υγείας, κ. Κοντοζαμάνης, μας διαβεβαίωσε ότι το σύστημα Υγείας εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικά, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Από την έναρξη της επιδημίας στη χώρα μας, έχει μπει φρένο τόσο στη διάγνωση όσο και στην αντιμετώπιση των ασθενών που διαγιγνώσκονται με κακοήθεια. Κύκλοι χημειοθεραπείας μετατίθενται, χειρουργεία που θεωρούνται μη επείγοντα αναβάλλονται. Τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία έχουν ανασταλεί και στα ογκολογικά νοσοκομεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αφενός να μην μπορούν να γίνουν εξετάσεις διάγνωσης και παρακολούθησης της νόσου, όπως οι μαστογραφίες.
Αφετέρου ένας ασθενής που πρωτοδιαγιγνώσκεται με κακοήθεια δεν μπορεί να κλείσει ραντεβού για να αξιολογηθεί το στάδιο της νόσου του και να ξεκινήσει θεραπεία. Υπάρχουν παραδείγματα ασθενών που είχαν παραπεμφθεί για ογκολογική εκτίμηση και χειρουργείο από άλλα νοσοκομεία, οι οποίοι περιμένουν πότε θα σταματήσει η αναστολή των τακτικών χειρουργείων στα ογκολογικά νοσοκομεία.
Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, στο πλαίσιο της προσπάθειας μείωσης του συγχρωτισμού των ευπαθών ομάδων, έχουν αραιώσει τα ραντεβού για ακτινοθεραπεία, με αποτέλεσμα να μειωθούν τουλάχιστον κατά 1/3. Αυτό πρακτικά σημαίνει αναμονή έως και 4 μήνες. Μπορεί όμως ο καρκίνος να περιμένει;
Φυσικά αυτό δεν είναι μία ελληνική ιδιομορφία. Συμβαίνει, και μάλιστα με «επιστημονικές οδηγίες», παγκοσμίως. Στις κατευθυντήριες οδηγίες του, το υπουργείο Υγείας της Γαλλίας προτείνει «όπου είναι δυνατόν (...) μερικοί ασθενείς με αργά εξελισσόμενο μεταστατικό να λάβουν προσωρινά διαλείμματα στη θεραπεία τους ("drug holidays") κατά την κρίση του θεράποντος ογκολόγου, με την επαναξιολόγηση της νόσου να πραγματοποιείται κάθε 2 - 3 μήνες και όχι νωρίτερα, για να αποφευχθεί η εισαγωγή σε νοσοκομείο».
Οι οδηγίες της Αμερικανικής Επιστημονικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας συστήνουν «οι μη επείγουσες ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις να επαναπρογραμματιστούν, αν είναι δυνατό (...) για να διαφυλαχθούν πόροι του συστήματος Υγείας και να μειωθεί η επαφή του ασθενούς με τις δομές υγειονομικής περίθαλψης».
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική: Οι ασθενείς που αντιμετωπίζουν ογκολογικό πρόβλημα δεν μπορούν να καθυστερήσουν καμία από τις θεραπείες τους. Η καθυστέρηση είναι κρίσιμη για την εξέλιξη του καρκίνου, ειδικότερα για όσους δεν επιδέχονται χειρουργείο. Η αναμονή μηνών, για να ξεκινήσει η ακτινοθεραπεία ή η χημειοθεραπεία, αφού έχουν γίνει όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι προηγουμένως - ιατρικοί και εργαστηριακοί -, είναι σε κάθε περίπτωση μεγάλη. Το στάδιο του καρκίνου από μόνο του αυξάνεται.

Απάνθρωπη η πολιτική που θεωρεί την υγεία του λαού κόστος

Δεν είναι μόνο η νόσος απάνθρωπη. Είναι και η πολιτική που εφαρμόστηκε και εξακολουθεί να εφαρμόζεται για την υγεία των καρκινοπαθών. Η πολιτική που θεωρεί την υγεία του λαού κόστος.
Γι' αυτό έχουμε και αύξηση των χρόνων αναμονής για τα πάντα, ραντεβού, αποτελέσματα εξετάσεων, χειρουργείο, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία. Γι' αυτό λειτουργούν στην Ελλάδα 47 ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα εκ των οποίων 27 στα δημόσια νοσοκομεία και 20 στα ιδιωτικά.
Είναι αυτή η πολιτική που ευθύνεται για την τραγική υποστελέχωση στα ογκολογικά νοσοκομεία, την επέκταση των «ελαστικών» σχέσεων εργασίας, τις διαρκείς ελλείψεις σε φάρμακα και υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
Η επιδημία βρήκε το Νοσοκομείο «Μεταξά» με τεράστια προβλήματα:

• Υποστελέχωση όλων των τμημάτων του νοσοκομείου. Από τους 428 νοσηλευτές που προβλέπει ο οργανισμός εργάζονται 273 (το 60% δηλαδή). Από τις περίφημες προσλήψεις έχουν έρθει στο νοσοκομείο 13 επικουρικοί με διετή σύμβαση. Οι συνταξιοδοτήσεις αυξάνονται ενώ οι θέσεις δεν επαναπροκηρύσσονται.
• Συμπτύξεις κλινικών με διαφορετικά αντικείμενα (π.χ. Γυναικολογική - Θωρακοχειρουργική) με διαφορετικές απαιτήσεις από αλλότριες ειδικότητες γιατρών που καλούν τους νοσηλευτές να ανταποκριθούν ταυτόχρονα σε δύο μέτωπα.
• Διαρκής επέκταση των «ελαστικών» εργασιακών σχέσεων με άμεση συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας και ποσότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ενα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων του νοσοκομείου δουλεύει με «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης (ιδιωτικά συνεργεία, ΟΑΕΔ, ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, επικουρικοί), αμείβεται με μισθό πείνας και καθυστερήσεις πληρωμής. Ολοι αυτοί οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες ανάγκες αλλά προσλαμβάνονται ως «έκτακτο» προσωπικό ζώντας με εργασιακή ανασφάλεια και τον διαρκή κίνδυνο λήξης της σύμβασης.
• Εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα στις υλικοτεχνικές υποδομές (σωληνώσεις, αποχέτευση, ύδρευση, κλιματισμός) με αποτέλεσμα τμήματα του νοσοκομείου να βρίσκονται υπό κατάρρευση.
• Συνεχώς αυξανόμενες ελλείψεις φαρμάκων, υλικών και εξοπλισμού, με χαρακτηριστική περίπτωση την έλλειψη μαγνητικού τομογράφου, γεγονός απαράδεκτο για ένα αντικαρκινικό νοσοκομείο, που είναι αναγκαίο να διαγνώσει και παρακολουθήσει την εξέλιξη της θεραπείας των καρκινοπαθών, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να αναγκάζονται να καταφεύγουν σε ιδιώτες πληρώνοντας επιπλέον ποσά. Ελλειψη βρογχοσκοπίου - υπερηχοβρογχοσκοπίου (EBUS), των απόλυτων διαγνωστικών εργαλείων στον καρκίνο του πνεύμονα.
• Στην ακτινοθεραπεία υπάρχουν 2 γραμμικοί επιταχυντές, ένας εκ των οποίων έχει κλείσει τη 17ετία. Σημειώνεται πως ύστερα από 10 χρόνια η τεχνολογία των γραμμικών επιταχυντών θεωρείται ξεπερασμένη, ενώ στη 15ετία τα μηχανήματα πρέπει να αποσύρονται. Μόνο ο ένας γραμμικός επιταχυντής έχει βάρδια πρωινή και απογευματινή. Ο δεύτερος έχει μόνο πρωινή βάρδια, λόγω έλλειψης προσωπικού. Εάν λειτουργούσαν πρωί - απόγευμα, τουλάχιστον άλλοι 2.000 καρκινοπαθείς κατ' έτος θα εξυπηρετούνταν.

Ετσι, και πριν από την πανδημία, αν ο ασθενής «ήθελε» να μην καθυστερήσει τις εξετάσεις, τη θεραπεία του, ή να έχει την τελευταία λέξη της ογκολογικής φαρμακευτικής αγωγής, θα έπρεπε να βάλει το χέρι στην τσέπη και να τα αποκτήσει. Να κλείσει ραντεβού αύριο, και όχι μετά από τρεις μήνες, στα ιδιωτικά νοσοκομεία ή τα απογευματινά ιατρεία, να κάνει μεθαύριο τις ειδικές εξετάσεις του σε ένα από τα δεκάδες ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, να αγοράσει τα πιο εξελιγμένα φάρμακα για τον καρκίνο του.
Δεν ανεχόμαστε να πεθαίνουν συνάνθρωποί μας που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί λόγω των ελλείψεων, που εμφανίζονται ακόμη πιο οξυμένες την περίοδο της πανδημίας! Η κυβέρνηση να πάρει τις ευθύνες της!
-- Αμεσα να οριστούν νοσοκομεία στα οποία οι ογκολογικοί ασθενείς να μπορούν να λαμβάνουν κανονικά τη θεραπεία τους!
-- Καμία αναστολή - καθυστέρηση ογκολογικών χειρουργείων!
-- Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, νοσηλευτών και λοιπών υγειονομικών στα ογκολογικά νοσοκομεία!
-- Πλήρης επίταξη, άνευ όρων, κλινών, κλινικών, εξοπλισμού εργαστηρίων και του προσωπικού του ιδιωτικού τομέα περίθαλψης και ένταξή του στο κρατικό σχέδιο για την αντιμετώπιση των ογκολογικών ασθενών.

Νίκος ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΟΓΛΟΥ
Ακτινοθεραπευτής - ΟγκολόγοςΜέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Μεταξά»

Βάζουν στο «μικροσκόπιο» τους ανταγωνισμούς, όχι τους ιούς

Μια αποκαλυπτική έκθεση του αμερικανικού Πενταγώνου για τις συνέπειες μιας πιθανής πανδημίας στην εσωτερική ασφάλεια και την παγκόσμια οικονομία

«Δεξαμενές σκέψης», παγκόσμιοι οργανισμοί, πανεπιστήμια και πολλοί άλλοι, έχουν βάλει στο «μικροσκόπιο» τις πανδημίες και τις συνέπειές τους στην οικονομία και στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, επιβεβαιώνοντας ότι μόνο «αόρατος» δεν είναι ο «εχθρός» για το κεφάλαιο και τα επιτελεία του.
Τις αναλύσεις τους βέβαια χαρακτηρίζουν οι ίδιες οι αντιφάσεις του καπιταλισμού, που αναγνωρίζει τους μεγάλους κινδύνους για την υγεία του λαού, αλλά δεν διστάζει να τη θυσιάζει στην πολιτική του «κόστους - οφέλους», όπως γίνεται και με την τωρινή επιδημία. Γι' αυτό βλέπουμε, από τη μια, τα δημόσια συστήματα Υγείας να καταρρέουν και, από την άλλη, να οξύνεται ο ανταγωνισμός για την ανακάλυψη και χρήση του εμβολίου από τα μονοπώλια διεθνώς.
Οσον αφορά τα σενάρια για τις πιθανές συνέπειες στην οικονομία, αν και προβλέψιμες, η στάση κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης απέναντι στις επιδημίες καθορίζεται από το «ο θάνατός σου η ζωή μου», που αντιμετωπίζει την αρρώστια με το ρίσκο (και την ελπίδα...) να είναι δυσμενέστερες οι συνέπειες για τον ανταγωνιστή, παρά για την ίδια.
Αδιάψευστος μάρτυρας οι αντιθέσεις που οξύνονται στη σκιά της σημερινής πανδημίας του κορονοϊού ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά και μεταξύ των ισχυρότερων κρατών της (Γερμανία, Γαλλία) με τις ΗΠΑ, ως συνέχεια και κλιμάκωση των ανταγωνισμών που προϋπήρχαν.

Public Domain

Ασκήσεις πανδημίας στον στρατό των ΗΠΑ

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η μελέτη των πανδημιών και των συνεπειών τους από τα αστικά επιτελεία καταλήγουν σε «συστάσεις» προς τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους κυρίως για τη διαχείριση ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής και θωράκισης της εσωτερικής ασφάλειας, στο βαθμό που αυτά επιδρούν στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, ακόμα και στο συσχετισμό δυνάμεων.
Ορισμένες τέτοιες έρευνες και μελέτες παρουσίασε ο «Ριζοσπάστης» στο φύλλο του περασμένου Σαββατοκύριακου. Σήμερα δίνουμε συνέχεια, με μια αποκαλυπτική «μελέτη» του αμερικανικού Πενταγώνου για τη διαχείριση των συνεπειών μιας πιθανής πανδημίας.

Ασκήσεις ...ακριβείας

Πρόκειται για το πλάνο «3560» της Βόρειας Διοίκησης του Στρατού των ΗΠΑ (US Northern Command), της διοίκησης δηλαδή που είναι υπεύθυνη για την εθνική ασφάλεια και υποστήριξη της πολιτικής προστασίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η μελέτη αποκαλύφτηκε στις αρχές του μήνα και περιλαμβάνει ένα εξαιρετικά αναλυτικό σχέδιο του Πενταγώνου για το ενδεχόμενο εμφάνισης μιας νέας παγκόσμιας πανδημίας.
Τίτλος της μελέτης είναι «Αντίδραση πανδημικής γρίπης και μεταδοτικών ασθενειών» και συντάχθηκε το Γενάρη του 2017 για να αντικαταστήσει μια παλιότερη. Σε αυτήν δεν καταγράφεται μόνο η σοβαρή πιθανότητα να βρεθούν οι ΗΠΑ αντιμέτωπες με την απειλή μιας πανδημίας, αλλά τονίζεται με έμφαση πως «η πιο πιθανή και σημαντική απειλή προέρχεται από μία νέα ασθένεια του αναπνευστικού και συγκεκριμένα από έναν νέο ιό της γρίπης».
Το πλάνο αντλεί πείρα από τη «σχετικά ήπια πανδημία του Η1Ν1 του 2009», η οποία δημιούργησε, όπως αναφέρει, σημαντικές προκλήσεις στη λειτουργία του αμερικανικού στρατού. Δίνεται μάλιστα και συγκεκριμένη λίστα με τις πιο πιθανές απειλές από μεταδοτικές ασθένειες, ανάμεσα σε αυτές και οι κορονοϊοί.
Ενα τέτοιο ενδεχόμενο εκτιμάται πως θα διαρκέσει από 6 έως και 12 βδομάδες και θα ακολουθήσουν κύματα για μια περίοδο 12 - 24 μηνών. Στην εισαγωγή της μελέτης αναφέρεται πως ένα «καταστροφικό βιολογικό επεισόδιο μπορεί να απειλήσει την ανθρώπινη, ζωική, φυτική, περιβαλλοντική και οικονομική υγεία του έθνους, όπως και την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ (...) Νέα παθογόνα είναι πιθανό να αψηφήσουν τα συμβατικά διαγνωστικά και θεραπευτικά εργαλεία, πράγμα που μπορεί να έχει αποτέλεσμα τη ραγδαία εξάπλωσή τους σε όλο τον κόσμο, δημιουργώντας έτσι κινδύνους στην εθνική ασφάλεια».
«Καθώς τα τελευταία 30 χρόνια ανακαλύφθηκαν τουλάχιστον 30 αναδυόμενες μεταδοτικές ασθένειες, σε μια πιθανή έξαρση, οι Ενοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ πρέπει να παραμείνουν κυρίαρχες σε όλο το εύρος των στρατιωτικών επιχειρήσεων, διατηρώντας τις μαχητικές τους ικανότητες, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους σε όλο τον κόσμο», σημειώνει η έκθεση και μεταξύ άλλων αναφέρει πως μια πανδημία ενδέχεται «να αφήσει ανίκανο μέχρι και το 40% του συνολικού εργατικού δυναμικού (...) επηρεάζοντας και το επιχειρησιακό περιβάλλον έως και 24 μήνες».
Αυτό, με τη σειρά του, προβλέπεται ότι θα «ασκήσει πίεση σε βασικές στρατιωτικές λειτουργίες και αποστολές, όπως και σημαντικές πολιτικές λειτουργίες, γεγονός πως ίσως να απαιτήσει την υποστήριξη του υπ. Αμυνας».
Το εγχειρίδιο προβλέπει ακόμα πως «θα υπάρξουν ανταγωνιστικά συμφέροντα για την εξασφάλιση πόρων σε όλο τον κόσμο (...) που θα συμπεριλαμβάνει φαρμακευτικά προϊόντα, όπως εμβόλια, αλλά και μη φαρμακευτικά, όπως μέσα ατομικής προστασίας (μάσκες, γάντια), αναπνευστήρες κ.ά.».
Τα συστήματα Υγείας των κρατών, συνεχίζει, «μπορεί να καταβληθούν από μια δραματική αύξηση του αριθμού των ασθενών, ενώ η διαθεσιμότητα του προσωπικού μπορεί επίσης να περιοριστεί καθώς το υγειονομικό προσωπικό μολύνεται». Σε περίπτωση μάλιστα που η ασθένεια είναι ανθεκτική στα ήδη υπάρχοντα ιατρικά μέσα καταπολέμησης, ή δεν έχει ακόμα εφευρεθεί τέτοιο μέσο, εκτιμάται ότι θα χρειαστεί περίοδος τουλάχιστον 6 έως 9 μηνών από τη στιγμή που η ασθένεια εντοπιστεί για να γίνει διαθέσιμο ένα εμβόλιο ή κάποιο άλλο ιατρικό μέσο αντιμετώπισης.

Ανησυχία για απότομη έξαρση των ανταγωνισμών

Πέρα απ' όλα αυτά, το εγχειρίδιο προβλέπει πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο «θα δημιουργήσει δευτερογενείς και τριτογενείς συνέπειες, οι οποίες θα απειλήσουν σημαντικά την οικονομική πολιτική και κοινωνική σταθερότητα κρατών και ολόκληρων περιοχών». Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται «στρατηγικές απειλές στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ», οι οποίες μπορεί να προκύψουν τόσο από μέσα όσο και από έξω.
Ως βασικοί κίνδυνοι για την ασφάλεια καταγράφονται οι εξής: «Καιροσκοπική επιθετικότητα, ευκαιρίες για βίαιους εξτρεμιστές να αποκτήσουν όπλα μαζικής καταστροφής, μειωμένες δυνατότητες των εταίρων κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από μια έξαρση, αστάθεια ως αποτέλεσμα της ανθρωπιστικής καταστροφής και μειωμένη διανομή και παραγωγή αναγκαίων αγαθών».
Στο έδαφος όλων αυτών προκύπτουν ζητήματα αστάθειας, «δημιουργώντας έτσι ευκαιρίες για διεθνείς στρατιωτικές συγκρούσεις, αυξημένη τρομοκρατική δραστηριότητα, εσωτερικές αναταραχές, πολιτική ή και οικονομική κατάρρευση, ανθρωπιστικές κρίσεις και κοινωνικές αλλαγές».
Τονίζεται μάλιστα με έμφαση ότι οι αντίπαλοι και ανταγωνιστές των ΗΠΑ, αν και ευάλωτοι στην πανδημία, ενδεχομένως «να μην επηρεαστούν στον ίδιο βαθμό ή την ίδια χρονική περίοδο με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά προβλήματα στην περιφερειακή ασφάλεια».

Κομβικός ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών

Στο επιχειρησιακό πλάνο ξεχωρίζουν τα «καθήκοντα» που αναλαμβάνουν οι υπηρεσίες πληροφοριών στην περίπτωση μιας πανδημίας. Αντικείμενα διερεύνησης είναι οι πολιτικές, στρατιωτικές, ιατρικές και κοινωνικές αντιδράσεις των άλλων κυβερνήσεων και αν θα προσπαθήσει ένας κρατικός ή μη κρατικός παράγοντας να επωφεληθεί από την κατάσταση.
Συγκεκριμένα, η Αμυντική Υπηρεσία Πληροφοριών του Στρατού (Defense Intelligence Agency) θα κληθεί να διαμορφώσει αναλυτική εικόνα για: «Γενικές πληροφορίες σχετικά με τις ξένες στρατιωτικές δυνατότητες, τα συστήματα μεταφορών, τις υποδομές πληροφοριών και επικοινωνιών, την οικονομία (...) και τα κοινωνικά ζητήματα που μπορεί να επηρεάσουν τις δυνατότητες της διοίκησης να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις, να παρέχει ανθρωπιστική και ιατρική υποστήριξη ή να ανταποκριθεί στρατιωτικά σε κρίσεις που απειλούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ».
Καλείται, τέλος, να αναφέρει «κάθε ένδειξη προσπάθειας ξένων κυβερνήσεων ή άλλων παραγόντων για την εκμετάλλευση των εξάρσεων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης και της απόπειρας δραστήριας χρήσης παθογόνων ως όπλων», καθώς εισαγωγικά τονίζεται πως «η σκόπιμη εφαρμογή των βιολογικών όπλων είναι ένα υπαρκτό σενάριο»...