Κ. Βελόπουλος: “Πόσοι είναι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Τους μαζεύεις και τους πας στα ακατοίκητα νησιά για κοινωνική εργασία”!

 

3

–Να αυτά τα πολύ ναζιστικά δεν μπορώ… είχε πει ο Βελόπουλος, όταν πρωτοβγήκε στη Βουλή, για τους χρυσαυγίτες. Και ύστερα πήρε τη σκυτάλη και συνέχισε το ίδιο ναζιστικό βιολί, φορώντας απλώς κοστούμι και συνταγματικό-κοινοβουλευτικό μανδύα.

Κι έπειτα άρχισε να ρίχνει “ιδέες” για συζήτηση. Πχ να στείλουμε τους μετανάστες στα ξερονήσια, λες και είναι μια πρόταση στο τραπέζι, όπως όλες οι άλλες. Κι ύστερα ήταν θέμα χρόνου να την προεκτείνει. Να στείλουμε εκεί τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όχι όμως εξορία, αλλά για “κοινωνική εργασία”. Προς Θεού, τα πολύ ναζιστικά δεν του αρέσουν, άλλωστε…

«Πόσοι είναι, 500 στην Πάτρα, 2000 στην Αθήνα, 1000 στη Θεσσαλονίκη; Τους μαζεύεις όλους αυτούς και τους πας στα ακατοίκητα νησιά μας, όχι εξορία (!), αλλά με κοινωνική εργασία»!

Όπως μεταδίδει το prin.gr, σε πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση, ο Βελόπουλος άρχισε ένα εθνικιστικό παραλήρημα στο οποίο περιέλαβε τα μέλη της… ΑΝΤΑΡ-CIA (sic), τον Κωνσταντίνου του ΣΕΚ και της ΚΕΕΡΦΑ, γιατί δεν πληρώνει τις κλήσεις του, τον δημοσιογράφο Στρατή Μπαλάσκα από τη Λέσβο που “είναι επικίνδυνος για την ασφάλεια στο νησί” κοκ.

Από την Ελληνική Λύση στην ναζιστική “τελική λύση”, ένα φέρι-μποτ δρόμος…

Υπενθυμίζουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Βελόπουλος στοχοποιεί τον συγκεκριμένο χώρο, παίζοντας μάλιστα και με τη γνωστή θεωρία των δύο άκρων…

Οι φασίστες μπορεί να είναι ψεκασμένοι αλλά αυτό δεν τους κάνει απλά γραφικούς ή λιγότερο επικίνδυνους. Είναι λαγός του συστήματος και για αυτό έχουν πάντα θέση σε αυτό, ενίοτε και ως κυβερνητικά δεκανίκι

Ειπώθηκαν ψέματα, που ντράπηκαν τα ίδια..

.

Με πανηγυρικές επισκέψεις στα νοσοκομεία κι ένα σωρό ψέματα επιχειρεί η κυβέρνηση να κουκουλώσει το προδιαγεγραμμένο έγκλημα που εκτυλίσσεται σε βάρος της υγείας του λαού. Την Κυριακή ο υπουργός Υγείας επισκέφθηκε το Τζάνειο, εκεί όπου ένας 68χρονος διασωληνωμένος άφηνε την τελευταία του πνοή εκτός ΜΕΘ, μετά από 10 μέρες στην αναμονή. Βγαίνοντας από το νοσοκομείο ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων σε δήλωσή του:

«Βλέπετε ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας ανταποκρίνεται και με το παραπάνω και εδώ και αρκετές εβδομάδες, με τη βοήθεια όλων: Των ιδιωτικών θεραπευτηρίων (...) Σε αυτή τη μάχη για να σωθεί έστω και μια παραπάνω ανθρώπινη ζωή δεν περισσεύει κανείς»... Η «μαγική εικόνα» που περιγράφει ο υπουργός, εξοργίζει υγειονομικούς και ασθενείς που δίνουν μάχη για την υγεία και τη ζωή μέσα σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, έχοντας να αντιμετωπίσουν από πάνω την κοροϊδία του κράτους και της κυβέρνησης.

Με αφορμή την επίσκεψη Κικίλια στο Τζάνειο, ο Γιάννης Παπαζαχαρίας, ειδικευόμενος χειρουργός στο νοσοκομείο και ένας από τους δεκάδες εθελοντές στα τμήματα Covid, έστειλε την παρακάτω ανοιχτή επιστολή, την οποία αναδημοσιεύουμε από τον «902.gr».

* * *

«Περιμέναμε ότι το θράσος κάποια στιγμή έχει και όρια, αλλά αυτή μας την αντίληψη ήρθε να καταρρίψει η επίσκεψη του υπ. Υγείας Βασίλη Κικίλια στο Τζάνειο την Κυριακή 28/03/21, μέρα γενικής εφημερίας.

Με την γνωστή κουστωδία που συνήθως συνοδεύει τους υπουργούς σε τέτοιες φιέστες, από τους οποίους μερικοί εδώ που τα λέμε, ούτε και ξέρουν πού πέφτουν τα τμήματα Covid, επιδόθηκαν σε ένα όργιο φωτογραφίας και χαιρετούρας που υποτιμάει τη νοημοσύνη μας. Επεφύλαξαν, βέβαια, και ένα συγκαταβατικό χτύπημα στην πλάτη για τους ασθενείς που ξεροστάλιαζαν ώρες στα επείγοντα και στους υγειονομικούς που έχουν δώσει ψυχή και σώμα μήνες τώρα στην πρώτη γραμμή.

"Βλέπετε ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας ανταποκρίνεται και με το παραπάνω και εδώ και αρκετές εβδομάδες, με τη βοήθεια και τη στήριξη όλων: Των ιδιωτικών θεραπευτηρίων..." ανέφερε μεταξύ άλλων ο υπουργός.

Λαμβάνω την μακάβρια τιμή να αναφέρω τα κάτωθι λοιπόν:

Την ώρα της επίσκεψης του υπουργού, στο χειρουργείο αντιμετωπιζόταν μια μαζική ενδοκοιλιακή αιμορραγία. Αν ο υπουργός και ο οδηγός του ερχόμενοι είχαν εκείνη τη στιγμή ένα τροχαίο ατύχημα για το οποίο χρειάζονταν χειρουργείο, μόνο ο ένας από τους δύο θα έμπαινε. Γιατί το Τζάνειο εδώ και εβδομάδες λειτουργεί με δυο μόνο αίθουσες χειρουργείου, ακόμα και στις μέρες γενικής εφημερίας. Τα 3/4 του προσωπικού του χειρουργείου έχουν αποσπαστεί στα τμήματα Covid. Οσο και αν απευχόμαστε το παραπάνω σενάριο, αυτή είναι η καθημερινή ρουλέτα θανάτου στην οποία υποβάλλονται οι 500.000 λαού του Πειραιά.

* * *

Προφανώς, ούτε που τόλμησε ο υπουργός να πάει από τα Τμήματα Covid. Γιατί εκεί οι συνθήκες κάνουν τις μάσκες να πέφτουν με πάταγο.

Νοσηλευτές διαλυμένοι από τη διπλοβάρδια πρωί - νύχτα, μεταφερμένοι χωρίς καμία εκπαίδευση από κάθε Τμήμα, προσπαθούν κυριολεκτικά να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Δίπλα τους, ειδικευόμενοι και επιμελητές Β', κάθε λογής ειδικοτήτων (νευρολόγοι, χειρουργοί, γαστρεντερολόγοι κ.ο.κ.), μετρούν ατελείωτες ώρες εφημεριών για να καλύψουν τα κενά σε εξειδικευμένους συναδέλφους.

Το τραγικότερο των θεαμάτων, παραμένουν βέβαια οι διασωληνωμένοι στους κοινούς θαλάμους με φορητούς αναπνευστήρες. Θέαμα στο οποίο σας εύχομαι, κύριε Κικίλια, να μη τύχει και δείτε δικό σας άνθρωπο. Πράγματι, η αδυναμία ρύθμισης του διασωληνωμένου με τα πενιχρά μέσα, και αυτός να είναι ουσιαστικά ξύπνιος και να του δένονται τα χέρια για να μην τραβάει τον τραχειοσωλήνα, είναι κατάσταση που εύχομαι να μη τη ζήσει κανένας.

Τέσσερις διασωληνωμένους σε κοινό θάλαμο μετρούσε το Τζάνειο την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, προστιθέμενοι σε άλλους 100 στην Αττική, μέσα σ' αυτή τη λίστα της ντροπής. Οι προηγούμενοι στο Τζάνειο, στην πλειονότητά τους, άφησαν την τελευταία τους πνοή χωρίς να έχουν την ευκαιρία σε εντατική θεραπεία. Ενας από αυτούς ανέμενε κλίνη ΜΕΘ πάνω από 10 μέρες και ήταν 68 ετών.

* * *

Στα 3 χιλιόμετρα από το Τζάνειο βρίσκεται το μεγαθήριο που ακούει στο όνομα "Metropolitan". Σε όλους γνωστό φαντάζομαι. Εκεί που πηγαίνουν επί πληρωμή οι άρρωστοι για τους οποίους στο Τζάνειο δεν προβλέπεται αίθουσα χειρουργείου. Εκεί που κάνει τα τεστ Covid, έναντι αδράς αμοιβής, ο κόσμος για τον οποίο στο Τζάνειο δεν προβλέπεται μαζικός έλεγχος. Εκεί που κατοικοεδρεύουν καθηγητές - μέλη της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων, μαζί με υποδομές και κλίνες ΜΕΘ κατάλληλες για τη νοσηλεία ασθενών Covid. Για τους ασθενείς αυτούς το Τζάνειο προβλέπει πάντως μία από τις 150 Covid κλίνες του, με παροχή οξυγόνου ανεπαρκή και ειδικευόμενο ενός έτους και αλλότριας ειδικότητας να τον περιθάλπει.

Τι άλλο πρέπει να γίνει, κύριε Κικίλια, για να επιταχθούν επιτέλους τα ιδιωτικά μεγαθήρια της Υγείας; Χωρίς "ναι μεν αλλά", χωρίς τη χρυσοπληρωμή που μόνο πλιάτσικο θυμίζει; Τι άλλο πρέπει να γίνει για να στελεχωθούν επιτέλους τα δημόσια νοσοκομεία με το προσωπικό που έχουν ανάγκη; Μόνιμο, εξειδικευμένο, με αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και αμοιβή; Οταν θα έχετε απάντηση στα ερωτήματα αυτά που θέτουν χιλιάδες υγειονομικοί, θα είστε ευπρόσδεκτος στο Τζάνειο.

Μέχρι τότε, λίγη ντροπή δε βλάπτει».

 

Ακτινογραφία

Με «πανηγυρικούς» υποδέχονται η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα το λεγόμενο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, καλλιεργώντας κάλπικες προσδοκίες ότι μπορεί τάχα να «μεταμορφώσει» τη χώρα προς όφελος του λαού. Μια απλή «ακτινογραφία» του, όμως, δείχνει το ακριβώς αντίθετο...

Καταρχάς, αφού όλοι παραδέχονται πως «δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα», το ερώτημα που γεννιέται είναι: Πού θα βρεθούν τα πάνω από 750 δισ. ευρώ; Απάντηση, από τους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών και από δάνεια με «εγγύηση» της ΕΕ, έναντι μελλοντικών εισπράξεων. Ολα αυτά θα φορτωθούν στις πλάτες των λαών σε βάθος πολλών δεκαετιών.

Το δεύτερο ερώτημα είναι πού θα πάνε αυτά τα λεφτά. Κυβέρνηση και ΕΕ δεν αφήνουν ούτε εδώ πολλά στη φαντασία: Τα χρήματα είναι «συστημένα» και θα πάνε ως δάνεια, «διευκολύνσεις», άμεσες επιδοτήσεις και υποδομές, για να εγγυηθούν τις κερδοφόρες επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων στα «πράσινα» και «ψηφιακά» πεδία της οικονομίας.

Δεν θα πάνε ούτε για νέες ΜΕΘ, νοσοκομεία, προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, ούτε για σχολεία, αίθουσες και καθηγητές, για να ανοίξουν σχολεία και σχολές με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Ούτε για Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ώστε οι εργαζόμενοι να μην πηγαινοέρχονται σαν σαρδέλες. Ούτε βέβαια για την αύξηση μισθών και συντάξεων.

Τρίτο ερώτημα είναι πώς θα γίνονται οι εκταμιεύσεις των δόσεων. Η διαδικασία είναι και εδώ παραπάνω από γνώριμη, μετά από τρία μνημόνια αλλά και τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα» της ΕΕ: «Για να πάρεις, δίνεις». Παίρνεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους και δίνεις ...επίσης για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αντιλαϊκά μέτρα, αναδιαρθρώσεις, αντεργατικές ανατροπές.

Γι' αυτόν το λόγο οι «αλλαγές στην αγορά εργασίας», οι «ανατροπές του αιώνα» που φέρνει η κυβέρνηση με τη 10ωρη δουλειά, τα νέα χτυπήματα στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, φιγουράρουν ψηλά στο «εθνικό σχέδιο ανάκαμψης» του κεφαλαίου, που η κυβέρνηση καταθέτει στην ΕΕ για την εκταμίευση χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Τέταρτο ερώτημα: Μήπως παρ' όλα αυτά έχει κάτι να περιμένει ο λαός απ' αυτήν την «κοσμογονία» που περιγράφουν στην οικονομία και στο κράτος τα επόμενα χρόνια, με τους πακτωλούς των ευρωπαϊκών και κρατικών κονδυλίων; Δεν είναι καλό ότι «θα δημιουργηθούν 200.000 θέσεις εργασίας», όπως λένε;

Πράγματι, κάτι έχει να περιμένει ο λαός: «Πράσινα» χαράτσια, σαν αυτά των «ιδίων πόρων» που νομοθέτησαν πρόσφατα, πανάκριβο ρεύμα από τις ΑΠΕ, που θα μεγαλώσει κι άλλο την ενεργειακή φτώχεια, νέο χτύπημα στο βιωτικό του επίπεδο, με τα απλησίαστα «πράσινα» προϊόντα, από αυτοκίνητα μέχρι σπίτια. Και ένα «ψηφιακό» αστικό κράτος, ακόμα πιο «αποτελεσματικό» στο να υλοποιεί τάχιστα την αντιλαϊκή πολιτική, να πετσοκόβει δαπάνες, να «μαζεύει» μέχρι και την τελευταία πεντάρα από επαγγελματίες και λαϊκά νοικοκυριά, να ανοίγει «δρόμους» για το κεφάλαιο, υπονομεύοντας κι άλλο τις λαϊκές ανάγκες.

Οσο για την «ένεση στην απασχόληση», εδώ πια ντρέπεται και το ψέμα. Οι υποτιθέμενες 200.000 θέσεις εργασίας ούτε κατά διάνοια δεν θα «εξισορροπήσουν» τις εκατοντάδες χιλιάδες που χάνονται και θα χαθούν εξαιτίας της κρίσης. Ακόμα κι αυτές που θα δημιουργηθούν θα είναι προσωρινές, κακοπληρωμένες στην πλειοψηφία τους και με τους όρους γαλέρας που έχουν διαμορφώσει όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις, ως προϋπόθεση για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Την ίδια ώρα, όπως οι ίδιοι παραδέχονται, η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών, που στο πλαίσιο της εργατικής εξουσίας και της κοινωνικοποιημένης οικονομίας θα απελευθερώσει τις μεγάλες δυνατότητες για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού, στον καπιταλισμό αξιοποιείται για την ένταση της εκμετάλλευσης και των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής, με στόχο το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Απ' όπου και να το πιάσει κανείς, ο μόνιμος στόχος της ΕΕ, της άρχουσας τάξης και όλων των αστικών κομμάτων για ανάκαμψη των κερδών βρίσκεται στον αντίποδα των σύγχρονων κοινωνικών - λαϊκών αναγκών. Με την οργανωμένη δράση του, ο λαός μπορεί να βάλει στο προσκήνιο το πραγματικό ερώτημα: «Ανάπτυξη για ποιον;». Και να δώσει απάντηση με βάση τις δικές του προτεραιότητες, την πάλη για έναν δρόμο ανάπτυξης που στο επίκεντρο θα έχει τις δικές του ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων.