Κάτι ..«αντικομμουνιστικές συμπτώσεις»!

Κάτι ..«αντικομμουνιστικές συμπτώσεις»!



Εχουμε ξαναπει κι αλλες φορες για τον ...κοπο που κανει το συστημα να «ξαναζεσταινει» και να σερβίρει...ξινισμένες αντικομμουνιστικές σούπες και αυτη ειναι μια παγεια αστικη τακτικη, οχι μονο στην Ελλαδα φυσικα, αλλα σε παγκοσμιο επιπεδο.

Αλλες φορες βαλλονται κατα των «αιματοβαμμένων ερυθρών δικτατόρων», αναπαραγωντας δηθεν ακραδαντα ντοκουμεντα απο διαφορες μυστικες υπηρεσιες τυπου CIA και αλλου, εξισώνοντας το φασισμό με τον κομμουνισμό, ξέροντας καλα αλλα επιλεκτικα ''ξεχνωντας'' ότι η Σοβιετικη Ενωση ήταν ο βασικός παράγοντας εξόντωσης του ναζισμου.

Τα βελη ομως, σε εμας, εδω στο Βορρα, ηρθαν και απο μια εκπομπη που ειδαμε συγκεκριμενα χθες, για το νεο βιβλιο της Αμερικανιδας δημοσιογραφου, συγγραφεως και βραβευμενης με Pulitzer, Anne Applebaum.
Η εφημεριδα των συντακτων απ ο τι ειδα, παντως, εδω και ενα χρονο εκανε αναφορα στο βιβλιο της Applebaum προτεινοντας το αναμεσα στα πιο ...δημοφιλη βιβλία της χρονιάς, στη Βρετανία!

Η Αnne Applebaum τυχαινει να ειναι συζυγος του Πολωνου υπ. Ἄμυνας, Ράντεκ Σικόρσκι, ο οποιος σημερα παρουσιάζεται σήμερα σαν υποστηρικτης της «Ἀλληλεγγύης», ενος συνδικατου που επαιξε τεραστιο ρολο στην πολιτικη ζωη της Πολωνιας, στη δεκαετία του 70.

Την εποχη εκεινη μαλιστα, ο μελλοντικος συζυγος της Applebaum, Σικόρσκι, σπουδαζε στήν Οξφόρδη, στην Αγγλια, οταν το 1981 ο Γιαρουζέλσκι κηρυξε στρατιωτικό νόμο στην Πολωνία και τελικα εμεινε στην Αγγλια, παιρνοντας και την υπηκοοτητα, μέχρι την πτώση του καθεστωτος.
Διαβαζα επισης για το πως αυτος βρεθηκε στό Αφγανιστάν σαν δημοσιογράφος της The Sunday Telegraph, μετα πηγε στήν Αγκόλα, δουλεψε για το Αμερικανικο περιοδικο National Review, και αν αληθευουν, οσα διαβασα, εκανε γνωριμιες εκει και με τον Αμπράμωφ, πού καταδικάστηκε για απάτες και κρυφές δωρεές (οπλων!) πρός εποικισμούς φανατικων Εβραίων στην Παλαιστίνη!

«Μια χαρα» γνωριμιες, δηλαδη.

Απο το 1988 μεχρι το 1992, ο Σικόρσκι, εγινε συμβουλος του Rupert Murdoch και τον επεισε μαλιστα να επενδυσει στην Πολωνια. Αργοτερα γυρνωντας ο ιδιος στη Πολωνια ασχοληθηκε με τη πολιτικη και εγινε αναπληρωτης υπ.Αμυνας στη κυβερνηση του Jan Olszewski στα 1992.
Ηταν τοτε που ξεκινησε τις προσπαθειες να βαλει τη Πολωνια στο NATO υποστηριζοντας παραλληλα την απομακρυνση των Σοβιετικων στρατευματων απο το Πολωνικο εδαφος.

Ετσι, πραγματικα, τιποτα απο τα παραπανω δεν ειναι ...συμπτωση, σε μια χωρα, οταν οι συζυγοι υψηλα ισταμενων πολιτικων οπως η γυναικα του Σικόρσκι, Anne Applebaum, τυχαινει να εχουν εργαστει ως ...αρθρογράφοι της «Washington Post», συντάκτες εξωτερικών ειδήσεων και βοηθοι συντάκτη για περιοδικα οπως το «Spectator», οπως επισης και ανταποκρίτρια στη Βαρσοβία για τον «Economist» κ.α εφημεριδες.
Οπως διαβαζει κανεις στο βιογραφικο της, η δουλειά της έχει επίσης δημοσιευτεί στους «New York Review of Books», «Foreign Affairs» και «Wall Street Journal».

«Λογικο» λοιπον ηταν οτι καποια στιγμη θα εγραφε και αυτη βιβλια πανω σε κλασσικα αντικομμουνιστικα θεματα οπως το «Σιδηρουν Παραπέτασμα» και το «Γκουλάγκ», «προσφιλη» αλλωστε θεματα στην νεοφιλελευθερη και φασιστικη ατζεντα.
Το «Γκουλάγκ», μαλιστα ανηκει στη «κληρονομια» του περίφημου Pώσου αντικομμουνιστή διανοούμενου και συγγραφέα Αλεξάντρ Σολζενίτσιν και της αντισοβιετικής προπαγάνδας που τόσο είχε ανάγκη ο δυτικός καπιταλισμός στη μεταπολεμική περίοδο. Φαινεται οτι την ιδια ακριβως για να μη πουμε και ακομη μεγαλυτερη αναγκη ...εξακολουθει να εχει ακομη και τωρα οταν το συστημα καταρρεει και χρειαζεται οσα ...δεκανικια μπορει για να στηριχθει!

Κριμα ομως που καταφευγουν στα παλια τεχνασματα, αν και υπαρχει δυστυχως αρκετος κοσμος που ακριτα δεχεται να καταπιει και στα ...2013 το χαπι της αντισοβιετικης και αντικομμουνιστικης προπαγανδας του παρελθοντος!



  Αναρτήθηκε από Elva

СССР - общество без кризисов (1977)

Εργαλείο στην εργαλειοθήκη των αστών

Εργαλείο στην εργαλειοθήκη των αστών





Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στην ημερίδα του Levy Institute την περασμένη Παρασκευή θα πρέπει να ευαρέστησε αφενός την ντόπια αστική τάξη, αφετέρου τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ που βρίσκουν στο «πρόσωπο» του ΣΥΡΙΖΑ ένα διαπρύσιο κήρυκα του μείγματος διαχείρισης που αντιπαραθέτουν σ' αυτό της ΕΕ, στους ανταγωνισμούς τους με την ισχυρότερη καπιταλιστική οικονομία της ευρωένωσης, τη γερμανική.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, θωρώντας τον ίσκιο το δικό του και του Levy Institute για μπόι, ισχυρίστηκε: «...η αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που βρίσκεται επί θύρας στη χώρα μας (...) Ο Μαρξ στην 11η θέση για τον Φόιερμπαχ έλεγε ότι το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τον κόσμο. Γι' αυτό προσπαθούμε να τον ερμηνεύσουμε, για να τον αλλάξουμε (...) αν κάτι δίνει μεγαλύτερη αξία στις δραστηριότητες του Levy Institute, είναι ακριβώς αυτός ο προσανατολισμός στις θεωρητικές του αναζητήσεις και στις ερευνητικές του δραστηριότητες»!

Γνωρίζει φυσικά, όπως και οι πέραν του ατλαντικού συνομιλητές του, πως το μόνο που τους ενώνει με τον Μαρξ είναι η μελέτη του έργου του για να το πολεμήσουν και κυρίως το βασικό του δίδαγμα, ότι ο καπιταλισμός θα περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με κοινωνική επανάσταση που θα συντρίψει την εξουσία τους και θα τους αφαιρέσει το βάθρο όπου αυτή στηρίζεται, την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Ο μαρξισμός διδάσκει πως φορέας αυτής της αλλαγής δεν είναι οι διαχειριστές της αστικής εξουσίας, αλλά η εργατική τάξη. Και παρότι δεν προσφέρεται για κοπτοραπτική, οι επίδοξοι διαχειριστές των αστών αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει λαθροχειρία που να μη μπορούν να διαπράξουν προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους.

Μεταξύ άλλων, σκοπός τους είναι η εφαρμογή ενός μείγματος διαχείρισης που ελπίζουν ότι θα σπρώξει τους επιχειρηματικούς ομίλους μια ώρα αρχύτερα έξω απ' την κρίση. Και προς τούτο ο Αλ. Τσίπρας καλεί το ΔΝΤ και το ευρωκοινοβούλιο «να σταματήσουν άμεσα την υποκρισία», διαμαρτυρόμενος ότι «δεν μπορεί από τη μια να παραδέχεται το ΔΝΤ το λάθος και από την άλλη ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα να απαιτεί τη συνέχιση του προγράμματος. Δεν μπορεί να έρχεται ο Πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου και να μας ανακοινώνει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση των ευθυνών της τρόικας για την αποτυχία του προγράμματος και οι ίδιοι άνθρωποι να συνεχίζουν το πρόγραμμα και να απαιτούν να συνεχιστεί».

Ποιος όμως έκανε σημαία του την υποκρισία; Δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που συνέδραμε την πρόκληση σύγχυσης στο λαό, κάνοντας σημαία του τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, καλλιεργώντας φρούδες προσδοκίες ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει απ' αυτούς προς όφελος του λαού; Και μάλιστα τη στιγμή που το ΔΝΤ διατυμπάνιζε ότι συμφωνεί και επαυξάνει στη λήψη αντιλαϊκών μέτρων. Τι λέει για τον ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι πρώτος και καλύτερος έσπευσε να νομιμοποιήσει μια διαδικασία - κοροϊδία που στήνεται στο ευρωκοινοβούλιο, κολυμβήθρα του Σιλωάμ για την αναβάπτιση της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ την οποία το ίδιο έχει εγκρίνει;

Επιβεβαιώνοντας ότι πίσω απ' το σκυλοκαυγά του διπόλου κρύβεται η σύγκρουση για την αστική διαχείριση, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε: «Δεν βοηθά καθόλου αυτό το εξαιρετικά εξευτελιστικό επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης (...) ώστε να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός και γόνιμος διάλογος πάνω στο κύριο ζήτημα, που είναι πως η Ελλάδα θα μπορέσει να αξιοποιήσει τις όποιες παραγωγικές της δυνατότητες έχει για να ανακάμψει και να βγει από την κρίση».

Βοηθά φυσικά, και γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ συντηρεί αυτού του είδους την αντιπαράθεση, ακριβώς στο να κρύβεται απ' το λαό η στρατηγική τους σύμπλευση. Η κοινή τους στόχευση στην ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας. 'Η όπως το έθεσε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ: «εθνικό σχέδιο για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου (...) σταθεροποίηση της οικονομίας με κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά διατηρήσιμο πρωτογενές πλεόνασμα».

Πρωτογενές πλεόνασμα μιας καπιταλιστικής οικονομίας με «κοινωνικά δίκαιο» τρόπο, συνιστά αντίφαση εν τοις όροις. Δεν μπορεί να υπάρξει. Και είναι τουλάχιστον αστειότητα ο ισχυρισμός του Αλ. Τσίπρα ότι «η τρόικα έχει έρθει στην Ελλάδα για να βρει λύση, αλλά στην πραγματικότητα, ενώ οι αρχικές της προκηρύξεις ήταν ότι θέλει να περιορίσει τη διαφθορά και τη διαπλοκή, τα βρήκε μαζί της. Συνέπτυξε σχέσεις μαζί της»! Ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντισώματα στη διαφθορά και θα την πολεμήσει. Κάθε διαχειριστής που σέβεται τον εαυτό του διατηρεί αυτή τη διακήρυξη ψηλά στην ατζέντα του. Το γεγονός ότι η διαφθορά και η διαπλοκή είναι σύμφυτα του καπιταλισμού, πηγάζουν απ' το μεγαλύτερο σκάνδαλο που είναι η κλοπή από μια χούφτα παράσιτα του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, είναι αναντίρρητο και για το λόγο αυτό δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ και πουθενά, σε κανένα καπιταλιστικό κράτος.

Το υποσχεσιολόγιο προς την αστική τάξη περιελάμβανε ακόμα δεσμεύσεις όπως: Ότι θα θέσει υπό δημόσιο έλεγχο τράπεζες που ανακεφαλαιοποιούνται και θα τους εξασφαλίσει ρευστότητα. Ό,τι δηλαδή έκανε και ο Ομπάμα, για να επικαλεστούμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Ότι θα τονώσει την εσωτερική ζήτηση. Πώς; Επαναφέροντας τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ. Το σκοτσέζικο ντους αυτή τη φορά ήταν χλιαρό για τους εργαζόμενους. Την προηγούμενη είχε μπει στον πάγο η υπόσχεση για αύξηση του κατώτατου μισθού. Δεν είπε όμως πώς θα υποχρεώσει τους καπιταλιστές να αυξήσουν τους μισθούς που ήδη κινούνται σε επίπεδα εξευτελιστικά, ακόμα πιο κάτω κι απ' αυτό το σημερινό καθορισμένο κατώτατο μισθό.

Έσπευσε βεβαίως ο Αλ. Τσίπρας να καθησυχάσει τους αστούς: «Έχουμε δεχτεί πολύ μεγάλη κριτική, ότι τάζουμε στους πάντες τα πάντα. Αυτό τάξαμε μόνο και αυτό για μας δεν είναι καμία γενναιόδωρη χορηγία, δεν είναι φιλανθρωπία, είναι τρόπος να βγούμε από την κρίση»...

Όλα για τους καπιταλιστές λοιπόν, κι ακόμα: «Η Ελλάδα διαθέτει το ανθρώπινο κεφάλαιο και το αναπτυξιακό δυναμικό να κατακτήσει μια νέα θέση στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Αντί να εκπληρώνει τον παθητικό ρόλο μιας περιφερειακής οικονομίας έντασης εργασίας και χαμηλών αμοιβών, που της επιφυλάσσουν τα νεοφιλελεύθερα Μνημόνια, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τους πόρους της (...) Η Ελλάδα έχει τους πόρους και τις δυνατότητες. Έχει, επίσης, και το πολιτικό εργαλείο να το πετύχει. Είναι η δημοκρατία και η πολιτική αλλαγή που αργά ή γρήγορα θα έρθει στη χώρα»!

Όλα για τα κέρδη τους. Πόροι και δυνατότητες, που θα μπορούσαν σε μια άλλη εξουσία λαϊκή και μια λαϊκή οικονομία κεντρικά επιστημονικά σχεδιασμένη να ικανοποιούν όλες τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται ότι θα διατεθούν για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, έτσι που να πάρουν κεφάλι από ανταγωνιστές τους. Το μόνο που χρειάζεται -τους διαμηνύει- είναι να τεθεί σε χρήση το εργαλείο ΣΥΡΙΖΑ.
Αναρτήθηκε από ad placitum

Άμα δεν έχει σόου Θανάση…

Άμα δεν έχει σόου Θανάση…
Σε τι μας έκανε σοφότερους η τριήμερη συζήτηση στη βουλή σχετικά με την πρόταση δυσπιστίας; Ομολογώ, σε ελάχιστα πράγματα. Ίσα-ίσα που μπορεί να χαζέψει κανείς με τόσο κακής ποιότητας σόου. Κι άμα δεν έχει σόου θανάση, δε σε προσέχουν, όπως είπε χτες από το βήμα της βουλής σε κάποια φάση κι η αλέκα.



Που ρώτησε κι απάντηση δεν πήρε από τους πολιτικούς εκπροσώπους του ευρωμονόδρομου, αν νιώθουν δικαιωμένοι από το ευρωπαϊκό όραμα, τη συμμετοχή της χώρας στη λυκοσυμμαχία και τη σημερινή κατάσταση της εε. Ή αν έχουν μείνει στην εποχή των… μεγάλων ευρωπαίων ανδρών με τα στιβαρά χέρια και τις παλιές ευρωπαϊκές ιδέες. Έ-λε-ος δηλ, όπως τόνισε συλλαβιστά στο τέλος η πάλαι ποτέ γγ.

Κι έλεος στο τετράγωνο θα πρόσθετα εγώ. Γιατί το σόου ήταν σχεδόν αντιαισθητικό, δίνοντάς σου την (αντι)αίσθηση πως σε κάποια στιγμή θα έσκαγε μύτη από κάπου κι ο σεφερλής για το shefer-lee show· αλλά τελικά αρκεστήκαμε στον χαϊκάλη.

Το σημειώνω αυτό γιατί ως τώρα ο κυβερνητικός λόγος και οι εκπρόσωποί του κατάφερναν να γίνουν αποκρουστικοί ακόμα και σε έναν πολιτικά απαίδευτο κόσμο, αν όχι με καθαρό πολιτικό κριτήριο ή κάποιο υποσυνείδητο ταξικό ένστικτο, έστω με όρους στοιχειώδους αισθητικής. Οι γνωστές τσιρίδες του άδωνη, η αλαζονεία του βενιζέλου, η ψευτομαγκιά του τσεκουράτου βορίδη, το κακό υποκριτικό ταλέντο του σαμαρά, τα ελληνικά του σταμάτη και πάει λέγοντας. Μπορεί κάποιες φορές να έτειναν να επικαλύψουν την πολιτική ουσία της κριτικής αλλά δε στερούνταν τελείως πολιτικού περιεχομένου και τέλος πάντων είχαν κι αυτά τη σημασία τους.

Αυτή ωστόσο ήταν η πρώτη φορά ίσως που ο αντιπολιτευτικός λόγος του σύριζα, ως εκφορά και ως περιεχόμενο, ανταγωνίστηκε επάξια αν δεν υπερκέρασε σε γραφικότητα τον αντίστοιχο κυβερνητικό. Οι υστερικές φωνές της (ατσαλωμένης στους δρόμους και το κίνημα) κωνσταντοπούλου. Οι ατάκες του παναγούλη (που εξαργυρώνει το όνομα και τον αγώνα του αδελφού του) για τις φυλακές. Οι φαντασιώσεις περί νέου πολυτεχνείου στο ραδιομέγαρο με τη μακρή των ανελ στα κάγκελα. Η ομιλία του τσίπρα που θύμισε αμερικάνικη σειρά με τα χάχανα από το κοινό σε κάθε δεύτερη ατάκα. Χώρια τα ήξεις-αφήξεις από πολιτική άποψη, που έδωσαν πάτημα ακόμα και σε αυτή την κυβέρνηση να τα εκθέσει και να ξεγλιστρήσει από την ουσία.

Γνωρίζω πολύ καλά ποιο είναι το ποιόν κι η ακροδεξιά ιδεολογία της κυβέρνησης σαμαρά –πόσο μάλλον που η καπιταλιστική κρίση αφαιρεί το καρότο από τα χέρια του εκάστοτε διαχειριστή και του αφήνει μόνο το μαστίγιο, καθιστώντας εντελώς τυπικές και δυσδιάκριτες τις διαφορές μεταξύ χούντας και αστικής δημοκρατίας –που δεν παύει να είναι κι αυτή δικτατορία του κεφαλαίου ως προς το ταξικό της περιεχόμενο. Αλλά ο σύριζα αυτό το τριήμερο έκανε τα πάντα για να μπει στο ίδιο τσουβάλι ως άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, ακόμα κι από αισθητική άποψη.

Και γιατί επιμένεις σφυροδρέπανε τόσο πολύ στο αισθητικό κομμάτι και δεν αναλύεις το πολιτικό; Γιατί θεωρώ πως δεν υπάρχει τίποτα άξιο λόγου προς ανάλυση από πολιτική σκοπιά και πως ακόμα και το χτεσινό ολυμπιακός-παοκ θα άντεχε σοβαρότερης κριτικής.
Τι ήρθε να σηματοδοτήσει πολιτικά η πρόταση δυσπιστίας; Ο σύριζα δεν είναι ο δύσπιστος (κι όχι άπιστος όπως έχει επικρατήσει να λέγεται) θωμάς, που δεν πιστεύει αν δε δει την ανάπτυξη και το πρωτογενές πλεόνασμα. Κατέθεσε τα δικά του διαπιστευτήρια στην άλλη άκρη του ατλαντικού κι επέστρεψε στη βάση του, για να ασκήσει το αντιπολιτευτικό του έργο ως υπεύθυνο αστικό κόμμα, με τις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές διαδικασίες –που απέρριπτε δια στόματος του αρχηγού του μερικούς μήνες πριν, στην έκθεση- και με την τακτική του ώριμου φρούτου –που δεν είναι ακόμα αρκετά ώριμο για να φέρει αυτοδυναμία και πρέπει να παραμείνει στο κλαδί του για λίγο διάστημα.

Και ποια ήταν τα βαθύτερα ελατήρια αυτής της κίνησης; Μια εκδοχή λέει πως έγινε για εσωτερική κατανάλωση, για να συσπειρώσει ο αλέξης τους δικούς του, να μαζέψει κάπως τη δυσαρέσκεια και να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από όσα είπε στο τέξας. Η άλλη πως το έκανε για να στριμώξει και να εκθέσει τη δημαρ, που κράτησε ίσες αποστάσεις και κινδυνεύει να μείνει πρόωρα κι οριστικά εκτός παιχνιδιού στις επόμενες εκλογές. Και ένα τρίτο προχωρημένο σενάριο ότι ο σύριζα έκανε ένα δώρο στην κυβέρνηση για να τη συσπειρώσει και να κρατήσει ως τις ευρωεκλογές του μαΐου, όπου θα βγει νικητής ο σύριζα και θα κυνηγήσει με ευρω-εκλογικό αέρα και καλύτερες πιθανότητες την άπιαστη προς το παρόν αυτοδυναμία.

Αυτό το τελευταίο σημαίνει πως ο πολιτικός σχεδιασμός του σύριζα εξυπηρετείται άριστα από το σκηνικό της πόλωσης και της ενίσχυσης του νέου δικομματισμού. Και πως –όσο και αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράδοξο- δεν έχει κανένα λόγο να απειλήσει αυτή τη στιγμή την κυβέρνηση και τη συνέχιση της θητείας της. Με άλλα λόγια ο σύριζα επιθυμεί σταθερότητα κι αυτήν ακριβώς είναι που εξυπηρετεί με τις κινήσεις του.

Θεωρητικά βέβαια η επιλογή του σύριζα έρχεται να εκφράσει πολιτικά και να αγκαλιάσει τη λαϊκή αγανάκτηση από την κυβερνητική πολιτική και τους χειρισμούς της στο θέμα της ερτ, που ήταν κι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αλλά στην πράξη καταφέρνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, μετατοπίζοντας το επίκεντρο των εξελίξεων από το δρόμο και το κίνημα στο ναό της δημοκρατίας –που απειλείται- σπάζοντας κάθε προηγούμενη επίδοση κοινοβουλευτικού κρετινισμού. Έβαλε βέβαια ως κινηματικό άλλοθι ‘παλλαϊκή’ συγκέντρωση έξω από τη βουλή την ώρα της ψηφοφορίας, για να μαζέψει μερικές χιλιάδες οπαδούς του, που το διέλυσαν και αυτοί γρήγορα για να δούνε τη συνέχεια από την τηλεόραση. Κι αντί να παίξει μπάλα στο γήπεδο της πολιτικής, την πέταξε στην κερκίδα της παραπολιτικής εκλογολογίας, όπου κάθεται ο λαός τρώγοντας πατατάκια κι επιλέγοντας στο τουίτερ την καλύτερη ατάκα της βραδιάς.

Το καλύτερο είναι πως ό,τι κι αν γίνεται τελευταία –από τη δολοφονία των χρυσαυγιτών μέχρι την εισβολή των ματ στην ερτ- η μόνιμη επωδός είναι πως απειλείται η δημοκρατία. Και την ίδια στιγμή η αστική δημοκρατία, η διαφημιζόμενη κι ως καλύτερη δημοκρατία που είχαμε ποτέ, δουλεύει ρολόι ως προς τους σκοπούς της, χωρίς καμία εκτροπή από το ταξικό της περιεχόμενο.

Ναι αλλά γιατί υποτιμάμε το σύνθημα να πέσει η κυβέρνηση του μαύρου, των απολύσεων και των μνημονίων; Μωρέ να πέσει χίλιες φορές και να γκρεμοτσακιστεί, αλλά να μη μας φορέσουν την ίδια πολιτική με άλλο, προοδευτικό φερετζέ. Αυτή είναι η ουσία για την οποία μαλλιάζει η γλώσσα μας. Κι όπως είπε χτες κι η αλέκα όταν ο λαός αποφασίσει να βγει στην εξουσία, το ΚΚΕ θα αναλάβει τις ευθύνες του για μια κυβέρνηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Καθαρά και ξάστερα.
Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

Ούλοι εμείς εφέντη

Ούλοι εμείς εφέντη

Από την ζωή των 120 μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ικαρίας


Το 1947 και χωρίς προφανή αιτία, διατάχτηκε τηλεγραφικά από το νομάρχη Σάμου Κούσουλα, η σύλληψη όλων των στελεχών του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στην Ικαρία. Το τηλεγράφημα αυτό του νομάρχη δόθηκε μυστικά στην Κομματική Οργάνωση της Ικαρίας από τον τηλεγραφητή Θεολόγο Φάκαρη, με πολύ κίνδυνο για τον ίδιο και την οικογένειά του. Μέσα σε μία μόνο νύχτα η Κομματική Οργάνωση Ικαρίας κατόρθωσε να ενημερώσει όλα τα μέλη της. Έτσι κατόρθωσαν περίπου 200 κομμουνιστές να αποφύγουν τη σύλληψη και να εγκαταλείψουν με διάφορα μέσα και πολλούς κινδύνους το νησί, με προορισμό την Αθήνα, τη Χίο και την Εύβοια, για να ενταχθούν στον ΔΣΕ.

Οι υπόλοιποι που έμειναν στο νησί συγκρότησαν το αντάρτικο της Ικαρίας, το οποίο αρχικά έφτανε τους 120 μαχητές. Τελικά μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, παρέμειναν στο νησί καταδιωκόμενοι οκτώ κομμουνιστές, που όπως αναφέρεται στην από 22-5-1952 ανακοίνωση του Ταγματάρχη Χωροφυλακής Π. Κοσμόπουλου "Επικηρυχθέντες ως λησταί αντί του ποσού των δραχμών 15.000.000 δια τον φόνον η σύλληψιν και δραχμών 10.000.000 δια την αποτελεσματικήν καταδίωξιν εκάστου τούτων:

Ιωάννη Τσερεμέγκα
Φίλιππο Μαυρίκη
Ευστράτιο Τσαμπή
Στέφανο Παπαγεωργάκη
Αντώνιο Καλαμπόγια
Βασίλειο Φρουζέ
Κωνσταντίνο Λίτσα
Δημήτριο Μπάφα

Η ομάδα των οκτώ καταδιωκόμενων την περίοδο 1950-1955 κατόρθωνε να κυκλοφορεί 100 αντίτυπα του παράνομου Δελτίου Ειδήσεων στα χωράφια της Ικαρίας. Αργότερα με πρόταση του Μπάμπη Γκότζιου στο δελτίο δόθηκε ο τίτλος Χωρίς Λογοκρισία και τυπώνονταν σε χειροκίνητο πολύγραφο που είχαν κατασκευάσει οι ίδιοι οι καταδιωκόμενοι και λειτουργούσε σε διάφορα κρησφύγετα και θαλασσοσπηλιές. Υπεύθυνοι της έκδοσης ήταν ο Στρατής Τσαμπής και ο Κώστας Λίτσας. Βασική πηγή των ειδήσεων ήταν ο ραδιοφωνικός σταθμός του εξωτερικού Φωνή της Αλήθειας, τις εκπομπές του οποίου, παρακολουθούσαν κάθε μέρα από ένα παλιό ραδιόφωνο, που λειτουργούσε με μπαταρίες που τις φόρτιζαν με τα πόδια. Αργότερα κατόρθωσαν να προμηθευτούν ένα Tesla με φορητές μπαταρίες εξασφαλίζοντας καλύτερη ακρόαση.

Δυστυχώς έως σήμερα δεν έχει εντοπιστεί έντυπο υλικό της ομάδας ανταρτών της Ικαρίας. Στο νησί λέγεται ότι κατά τη διάρκεια εξόρυξης σχιστόλιθων το 1970 στον παλιό δρόμο από Τσουδερό προς Μαυράτο βρέθηκε ένα σιδερένιο δοχείο με κατεστραμένο από την υγρασία έντυπο υλικό της ομάδας.

Ο αγωνιστής Αντώνης Καλαμπόγιας αναφέρει για την δραστηριότητα των οκτώ:

" Με ένα πολύ πυκνό δίχτυ καταφυγίων μέσα στα χωριά και στα βουνά δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για να σ΄τησουμε ένα γερό κομματικό μηχανισμό. Προμηθευτήκαμε δύο ραδιόφωνα, δύο γραφομηχανές, πολυγράφους, χαρτί και ότι άλλο χρειαζούμενο και στήσαμε το "εκδοτικό" μας σε ένα καταφύγιο. Άρχισε όλο το νησί να έχει και το παράνομο δελτίο και τα άλλα παράνομα έντυπά του. Ο κάθε αγωνιστής διάβαζε προσεκτικά το γραφτό που έπαιρνε στα χέρια του. Κι ο καθένας καταλάβαινε σε ποιες συνθήκες τυπώνονταν και με τι δυσκολίες και κινδύνους έφθανε στα χέρια του κάθε έντυπο της οργάνωσης."

Η ενημέρωση των κατοίκων της Ικαρίας από τα παράνομα έντυπα των οκτώ συνεχίστηκε παρά τα δρακόντεια τρομοκρατικά μέτρα των αστυνομικών αρχών του νησιού. μέχρι το Σάββατο 15 Ιούλη 1955, όταν κατόρθωσαν να αποδράσουν με καΐκι, στέλνοντας από το πέλαγος το μήνυμα:

Αγαπημένη μας Νικαριά, καλή αντάμωση




Οι οκτώ της Ικαρίας από την ταινία με τίτλο Ούλοι εμείς Εφέντη



Αναρτήθηκε από Oberon

Σύνθετες εξελίξεις που απαιτούν ετοιμότητα...

Σύνθετες εξελίξεις που απαιτούν ετοιμότητα...


Η
βδομάδα που μας πέρασε ξεκίνησε στον απόηχο των δολοφονικών επιθέσεων στο Ν. Ηράκλειο με τα πολλά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά τους. Σημαντικούς σταθμούς αποτέλεσαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις την Κυριακή 3 Νοέμβρη και την Τετάρτη 6 Νοέμβρη. Συνεχίστηκε το σίριαλ για τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα, ενώ ο Α. Τσίπρας στο Τέξας επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά την αστική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Κρεσέντο αυταρχισμού επέδειξαν η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η εργοδοσία με διώξεις ενάντια σε εργατικές κινητοποιήσεις. Από τη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ εκδηλώθηκαν νέες προσπάθειες παγίδευσης του λαού στην κάλπικη διπολική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτές τις συνθήκες ξεκίνησε η δίμηνη Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ.

Δολοφονίες στο Ν. Ηράκλειο: Ποιος ωφελείται;

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή καταδίκασε το γεγονός της δολοφονικής επίθεσης έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο. Ενέργεια που δεν έχει καμία σχέση με την πάλη του λαού, με την ανάγκη να αντιμετωπιστεί η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή. Το πρώτο και κύριο ερώτημα που τέθηκε εξαρχής είναι: Ποια τα κίνητρα και ποιον εξυπηρετεί αυτή η ενέργεια;

Πρέπει να παρθεί υπόψη η περίοδος που εκδηλώθηκε η επίθεση, όταν γίνεται προσπάθεια να οργανωθεί με τον ένα ή άλλο τρόπο η αντίσταση, οι αγώνες του λαού ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση, ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια να απομονωθεί πολιτικά με όρους μαζικής πάλης, μέσα από τη δραστηριότητα φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος η εγκληματική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

Τέτοιες ενέργειες μυρίζουν προβοκάτσια, αποπροσανατολίζουν, καλλιεργούν κλίμα φόβου και τρομοκρατίας, διευκολύνουν όσους επιδιώκουν να επαναφέρουν και να ξαναζεστάνουν τις ανυπόστατες θεωρίες των δύο άκρων. Η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και η δράση προβοκατόρικων μηχανισμών, στην πραγματικότητα, βρίσκονται στην ίδια όχθη, αυτή της καταστολής και του χτυπήματος άμεσα ή έμμεσα του εργατικού κινήματος. Δεν μπορεί να τσουβαλιάζονται με τη δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Το ΚΚΕ το έχει πάντα αυτό καθαρό και γι' αυτό το λόγο έχει δεχτεί και την κατηγορία ότι κάνει «προβοκατορολογία».

Χρειάζεται, λοιπόν, επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Δεν πρέπει να περάσει ούτε το κλίμα του φόβου, ούτε ο αποπροσανατολισμός. Δεν πρέπει να αδυνατίσει ο αγώνας ενάντια στη ναζιστική Χρυσή Αυγή και στην εγκληματική δράση της.
Απεργιακές κινητοποιήσεις

Για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας διαδήλωσαν την Κυριακή 3 Νοέμβρη εμποροϋπάλληλοι και αυτοαπασχολούμενοι - μικρέμποροι, σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας των εργαζομένων στο Εμπόριο. Τα ταξικά σωματεία των εμποροϋπαλλήλων και οι δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ, «όργωσαν» τα εμπορικά κέντρα της Αθήνας και των άλλων πόλεων. Κλειστά παρέμειναν στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα μικρά εμπορικά καταστήματα σε ολόκληρη τη χώρα, όσα άνοιξαν κατέγραψαν πενιχρούς τζίρους και μόνο τα πολυκαταστήματα και οι εμπορικές αλυσίδες ωφελήθηκαν από την επίσημη έναρξη της πρώτης «ενδιάμεσης» εκπτωτικής περιόδου.

Η απεργία την Τετάρτη 6 Νοέμβρη ήταν μια δύσκολη μάχη. Ανέδειξε τη μαχητικότητα, την επιμονή, το πείσμα των ταξικών δυνάμεων, που πάλεψαν σε κλάδους και τόπους δουλειάς για να την οργανώσουν, σε αναμέτρηση με τις δυσκολίες, την τρομοκρατία και την πολύμορφη παρέμβαση της εργοδοσίας. Η δουλειά αυτή εκφράστηκε με συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ εργαζομένων από χώρους που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Η εικόνα αυτή είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τον υπονομευτικό ρόλο του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι δυνάμεις που πλειοψηφούν στο συνδικαλιστικό κίνημα αποσιώπησαν την απεργία, δεν έκαναν τίποτα για να πετύχει. Σε πολλές περιπτώσεις, στάθηκαν αρωγός της εργοδοσίας στην τρομοκράτηση των εργαζομένων και στην απεργοσπασία. Η γύμνια τους καταγράφηκε στην Αθήνα, όπου ανακοίνωσαν τη ματαίωση της απεργιακής συγκέντρωσης (!) με πρόσχημα τη βροχή. Ο ρόλος τους επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι μεγάλοι χώροι δουλειάς, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, δεν μπήκαν στην απεργία, παρά τα ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα.
Το σίριαλ των διαπραγματευτών

Πολύμορφες εξετάσεις για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής δίνουν, με κάθε ευκαιρία, στην αστική τάξη -της Ελλάδας και όχι μόνο- ο Αντ. Σαμαράς και ο Αλ. Τσίπρας.

Ο Α. Σαμαράς, σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό, επανέλαβε το γνωστό κυβερνητικό μοτίβο: Διεξάγουμε σκληρή διαπραγμάτευση, πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα, με βάση αυτό θα πετύχουμε μείωση του χρέους, θα βγούμε από το μνημόνιο, δε θα πάρουμε άλλα οριζόντια μέτρα, αυτή θα είναι η... «τελευταία χειρότερη χρονιά», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η ουσία είναι σε όσα δεν είπε ο πρωθυπουργός. Δεν είπε ότι οι διαπραγματεύσεις αφορούν αποκλειστικά στα συμφέροντα της αστικής τάξης, στο πώς θα επιμεριστούν ζημιές και κέρδη μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου, την ίδια ώρα που όλοι οι «διαπραγματευόμενοι» συμφωνούν στην ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, γιατί αυτή είναι αναγκαίος όρος στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Οτι γι' αυτό ακριβώς -όπως και να τα βαφτίζουν, «οριζόντια» ή «κάθετα»- νέα βάρβαρα μέτρα είναι ήδη δρομολογημένα, σε συνδυασμό με όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί και ψηφιστεί.

Δεν είπε ο πρωθυπουργός ότι το όποιο πρωτογενές πλεόνασμα επιτευχθεί, αποτυπώνει την επιτυχία της κρατικής πολιτικής στη φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, στην προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, στο τσάκισμα των όποιων κρατικών δαπανών έχουν απομείνει για την Υγεία, την Παιδεία, την Ασφάλιση. Οσο για την «τελευταία χειρότερη χρονιά» και την έξοδο από το μνημόνιο, οι αναφορές του στους μόνιμους μηχανισμούς επιτήρησης της ΕΕ επιβεβαιώνουν ότι τα μέτρα σε βάρος των λαών, με ή χωρίς μνημόνια, δεν έχουν ημερομηνία λήξης, αφού αυτό υπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Την ίδια ώρα, από το Τέξας στις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας εξέφραζε σε διεθνές ακροατήριο άλλη αγωνία: Οτι η κυβέρνηση και η τρόικα με το τρέχον μείγμα διαχείρισης «θα κάνουν την Ελλάδα να μην μπορεί να αποπληρώσει τα δάνειά της», ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα ήταν «καταστροφή για όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση» και γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την επιδιώκει. Το δικό του «εναλλακτικό» σχέδιο περιλαμβάνει: Σταθερή οικονομία με «οικονομικά διατηρήσιμο πρωτογενές πλεόνασμα», αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», «παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας» και «νέο αναπτυξιακό μοντέλο».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται, δηλαδή, σταθερότητα στη στρατηγική του κεφαλαίου, στη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, στις διεθνείς χρηματαγορές και διαχείριση της φτώχειας, της δυσαρέσκειας και αγανάκτησης.

Οι τηλεοπτικές και «υπερατλαντικές» παραστάσεις που έδωσαν οι αρχηγοί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν ότι ο λαός πρέπει να γυρίσει την πλάτη του στην ΕΕ, στις κυβερνήσεις και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου».
Ενταση καταστολής...

Συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και εργοδοσία πραγματοποιούν επίδειξη δύναμης και αποφασιστικότητας στην εφαρμογή της αντιλαϊκής στρατηγικής με στόχο το χτύπημα της οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής αντίδρασης στην αντιλαϊκή πολιτική διαρκείας: Με επέμβαση των ΜΑΤ εκκενώθηκε το κτίριο της ΕΡΤ από τους εργαζόμενους, με ΜΑΤ αντιμετώπισε η εργοδοσία τους απεργούς εργαζόμενους στα πρακτορεία του Τύπου, σε τρομοκρατικές απολύσεις των μελών της εργοστασιακής επιτροπής που πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της απεργίας προχώρησε η εργοδοσία στο ΝΙΚΑ, σέρνονται στα δικαστήρια απεργοί ενώ με δικαστικές αποφάσεις καταδικάζονται συνδικαλιστές. Την ίδια στιγμή στρώνουν το έδαφος για νέο χτύπημα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Ο φόβος και οι αυταπάτες εναλλάσσονται με στόχο την παράλυση της εργατικής, λαϊκής δράσης.
Νέα σχέδια αποπροσανατολισμού ...

Τις ώρες που γράφονταν αυτές οι γραμμές συνεχιζόταν η συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στην κυβέρνηση. Το ΚΚΕ τοποθετήθηκε εξαρχής και με σαφήνεια: Καταδικάζουμε και με την ψήφο στη Βουλή την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική αλλά και την πολιτική του ευρωμονοδρόμου που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σημείωσε ότι ο λαός δεν πρέπει να παγιδευτεί στα νέα ψεύτικα διλήμματα.

Καθοριστικό ζήτημα η ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος

Καθοριστικό ζήτημα η ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος


Ο «Ριζοσπάστης» συζητάει με τον Ρίζο Μαρούδα, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ



Για τις κινητοποιήσεις που ετοιμάζουν οι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες, τα προβλήματα που τους βγάζουν στο δρόμο και τα αιτήματα που προβάλλουν, μέσα από τις Ενωτικές Ομοσπονδίες και τους αγωνιστικούς αγροτικούς συλλόγους, μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο Ρίζος Μαρούδας, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ

***

-- Νέες αγροτικές κινητοποιήσεις προαναγγέλλουν Ομοσπονδίες και Αγροτικοί Σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στην ΠΑΣΥ. Πότε ξεκινούν και σε τι στοχεύουν;

-- Ηδη έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά κινητοποιήσεων των αγροτών σε διάφορες περιοχές της χώρας, με συμμετοχή και στην απεργία της 6ης Νοέμβρη. Ξεχωρίζει η μαζική συμμετοχή των αγροτών της Καρδίτσας, με αγροτικά μηχανήματα στην απεργιακή συγκέντρωση. Σε μια σειρά άλλες πόλεις, υπήρχαν συγκροτημένα μπλοκ αγροτών. Μαζική ήταν και η συγκέντρωση στο Ηράκλειο, ενάντια στις διώξεις των αγωνιστών αγροτών. Πάνω από όλα, διεκδικούμε το δικαίωμα να συνεχίζουμε να παράγουμε, κάτι που προϋποθέτει αντίσταση στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής συγκυβέρνησης. Να αξιοποιήσουμε τις εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες της χώρας για να καλυφθούν οι διατροφικές ανάγκες του λαού μας με φθηνά και ποιοτικά προϊόντα και πρώτες ύλες για τη βιομηχανία, να διασφαλιστούν και θέσεις εργασίας. Να σταματήσουμε την αφαίμαξη του εισοδήματός μας, ώστε να επιβιώσουμε.



Eurokinissi

-- Η πανελλαδική κινητοποίηση του περασμένου χειμώνα ήταν μαζική και δυναμική. Ομως δεν είχε άμεσα αποτελέσματα, αφού η κυβέρνηση δεν ικανοποίησε κανένα από τα αιτήματα των αγροτών. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι οι νέες κινητοποιήσεις θα έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα;


-- Σαφώς και έχουν δυσκολέψει οι όροι και προϋποθέσεις να πετυχαίνουμε άμεσα αποτελέσματα από μια κυβέρνηση που, με το πρόσχημα της κρίσης, είναι αποφασισμένη να περάσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν αποφασιστεί. Από την πλευρά μας, είμαστε αισιόδοξοι και πιο έμπειροι μετά και την τελευταία κινητοποίηση. Οργανώνουμε καλύτερα τις κινητοποιήσεις μας, τη λειτουργία και δράση των Αγροτικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα, νέοι αγροτικοί σύλλογοι συγκροτούνται σε όλη τη χώρα. Την Τρίτη 12 Νοέμβρη, στον Παλαμά Καρδίτσας, στις 6.30 μ.μ., πραγματοποιείται ευρεία σύσκεψη των αγωνιστικών Ομοσπονδιών της Θεσσαλίας για την καλύτερη οργάνωση και συνέχεια των κινητοποιήσεων. Την Κυριακή 24 Νοέμβρη, στη Λάρισα, θα πραγματοποιηθεί Πανελλαδική Σύσκεψη της ΠΑΣΥ, στην οποία θα καταλήξουμε το διεκδικητικό πλαίσιο. Βρισκόμαστε σε διαρκή επαφή με τις συντονιστικές επιτροπές των μπλόκων σε όλη τη χώρα. Πιο καλά συντονίζουμε τη δράση και τις διεκδικήσεις μας με τα άλλα λαϊκά στρώματα, όρος απαραίτητος για να έχουμε αποτελέσματα και κατακτήσεις.

-- Ως ΠΑΣΥ λέτε ότι η αγωνιστική συμμαχία με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να πάρει πιο αποτελεσματικά χαρακτηριστικά. Πώς θα το πετύχετε;

-- Ολο και πιο πολλοί αγρότες συνειδητοποιούν πως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτήν τη λαίλαπα των μέτρων και να έχουν κατακτήσεις αν δε συντονιστεί καλύτερα ο αγώνας τους με τον αγώνα των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων των πόλεων, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Εχουμε κοινά συμφέροντα, καθώς η καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζούμε οδηγεί μαζικά το λαό μας στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Μπορούμε και πρέπει να πάρουμε κοινές πρωτοβουλίες, με στόχους και αιτήματα για τα ζητήματα της άγριας φορολόγησης, της Υγείας και Πρόνοιας, της μόρφωσης των παιδιών μας. Στις κινητοποιήσεις του χειμώνα, ιδιαίτερα στο μπλόκο της Νίκαιας, εκφράστηκε πρωτόγνωρη αλληλεγγύη των φορέων και του λαού. Χωρίς αυτήν τη συμπαράσταση, δε θα μπορούσαμε να αντέξουμε ένα μήνα σκληρού αγώνα και η κυβέρνηση θα είχε χρησιμοποιήσει ακόμη πιο άγρια τους κατασταλτικούς μηχανισμούς εναντίον μας.

-- Με αφορμή το τελευταίο, φαίνεται ότι βρίσκεται σε κλιμάκωση από πλευράς της κυβέρνησης μια προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων και τρομοκράτησης των αγροτών.

-- Πράγματι, αυτό είναι αλήθεια. Τα γνωστά από το παρελθόν «αγροτοδικεία» έχουν πιάσει δουλειά. Εχουμε παντού καταδικαστικές αποφάσεις: 1 χρόνο φυλάκισης σε αγρότες της Βοιωτίας, 6 μήνες σε 86 αγρότες του Ηρακλείου, 7 μήνες σε 10 αγρότες της Ελασσόνας. Η κυβέρνηση, ήδη, υλοποιεί τη θεωρία των «δύο άκρων», στοχοποιώντας τους λαϊκούς αγώνες. Εχουμε καλεστεί αγρότες του μπλόκου Νίκαιας να απολογηθούμε σε συνεχείς δικογραφίες για τα αδικήματα της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας, πρόκλησης βαριών σωματικών βλαβών, απείθειας και πολλών άλλων. Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν, να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, γιατί ετοιμάζουν νέα αντιλαϊκά μέτρα. Δε θα το καταφέρουν, δεν τους φοβόμαστε. Οι αγώνες μας είναι δίκαιοι και θα συνεχιστούν πιο μαζικά το επόμενο διάστημα.

-- Καλλιεργείται από κυβέρνηση και ΜΜΕ ότι οι αγρότες είναι στο απυρόβλητο της οικονομικής κρίσης. Ετσι είναι;

-- Καθόλου έτσι δεν είναι. Τα τελευταία δυο χρόνια, έχουν βάλει βαθιά το χέρι στις τσέπες των αγροτών. Περίπου 2 δισ. ευρώ έχουν χαθεί από το αγροτικό εισόδημα με τα χαράτσια στα σπίτια, τις γεωτρήσεις, τις σταυλικές εγκαταστάσεις, την αύξηση στα ασφάλιστρα ΕΛΓΑ - ΟΓΑ, στην τιμή πετρελαίου και αγροτικού ρεύματος, στη μείωση των συντάξεων, της επιστροφής του ΦΠΑ και του φόρου στα καύσιμα, ενώ νέα χαράτσια ετοιμάζονται, όπως η φορολόγηση των αγροτεμαχίων και το κράτημα λογιστικών βιβλίων από το νέο χρόνο που θα οδηγήσει σε φορολόγηση 13% από το πρώτο ευρώ.

-- Αυτή η φορολόγηση προκαλεί αναταραχή στους αγρότες. Τι υποστηρίζει η ΠΑΣΥ; Να μην πληρώνει φόρο κανένας αγρότης; Να μη φορολογούνται ούτε οι μεγαλοχωραφάδες;

-- Είναι γνωστό ότι η ΠΑΣΥ προασπίζει τα συμφέροντα και τις διεκδικήσεις των φτωχομεσαίων αγροτών. Τη φορολογία και πάλι ο φτωχός αγρότης θα την πληρώσει. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα αγροτεμάχια μέχρι 130 στρέμματα ο συντελεστής φορολόγησης είναι 1,2 και μετά κλιμακωτά μειώνεται για να φτάσει από 500 στρέμματα και πάνω να φορολογούνται με συντελεστή 0,4. Εμείς λέμε ότι και στις επιδοτήσεις πρέπει να υπάρχει ανώτερο πλαφόν και οι μεγαλοαγρότες και επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη γεωργία να φορολογούνται. Να υπάρχει αφορολόγητο οικογενειακό εισόδημα 40.000 ευρώ που θα αυξάνεται κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.

-- Σήμερα, περισσότεροι αγρότες καταλαβαίνουν ότι η ΚΑΠ προκάλεσε και προκαλεί σοβαρά προβλήματα στη χώρα μας. Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που οδηγούν σε αυτήν την εκτίμηση;

-- Οταν η χώρα μας έγινε μέλος της τότε ΕΟΚ, σήμερα ΕΕ, υπήρχε θετικό αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο, δηλαδή καλύπταμε τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και γίνονταν και εξαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Σήμερα η χώρα μας δίνει κάθε χρόνο πάνω από 2,5 δισ. ευρώ, για να εισάγει αγροτικά προϊόντα, πολλές φορές αμφιβόλου ποιότητας, που μπορούσαμε να τα παράγουμε αν δεν υπήρχε η ΚΑΠ, οι περιορισμοί που θέτει στην καλλιέργεια και σε προϊόντα. Σταθερά πάνω από 20.000 αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίζονται κάθε χρόνο στη χώρα μας. Εκτιμάμε ότι με τη νέα ΚΑΠ, που είναι πολύ χειρότερη, θα υπάρξει μαζικό ξεκλήρισμα. Σε συγκεκριμένες καλλιέργειες, θα δοθεί καθοριστικό χτύπημα, όπως στο βαμβάκι, που είναι από τις δυναμικότερες καλλιέργειες. Συνειδητοποιείται καλύτερα ότι η ΚΑΠ είναι εργαλείο συγκέντρωσης γης και παραγωγής στα χέρια επιχειρήσεων και μεγαλοαγροτών. Τα σύγχρονα τσιφλίκια είναι εδώ, η Μανωλάδα είναι δίπλα μας...

-- Εναλλακτική πρόταση υπάρχει και πώς θα πείσετε, ως ΠΑΣΥ, τους αγρότες να παλέψουν για αυτήν;

-- Υπάρχουν καλύτερες δυνατότητες για την παρέμβαση των δυνάμεων της ΠΑΣΥ στους αγρότες. Καθοριστικό ζήτημα είναι η ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, η δημιουργία νέων αγροτικών συλλόγων, επιτροπών αγώνα, Ομοσπονδιών που θα συσπειρώνουν την πλειοψηφία των αγροτών και κτηνοτρόφων. Μέσα από τη δράση τους, τη συλλογική πάλη, το συντονισμό με το εργατικό και ευρύτερα λαϊκό κίνημα, τη συγκρότηση της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας, θα συνειδητοποιείται η αναγκαιότητα ρήξης με την ΚΑΠ, την ΕΕ, τις πολιτικές που γνωρίσαμε ως τώρα.

Πιστεύουμε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια άλλου είδους ανάπτυξη προς όφελος του λαού μας. Με τον παραγωγικό συνεταιρισμό της μικρομεσαίας αγροτιάς που θα μειώσει το κόστος παραγωγής, θα εξασφαλίσει φθηνά και ποιοτικά προϊόντα στο λαό μέσω του κρατικού εμπορίου και εισόδημα στους αγρότες. Με τον κεντρικό σχεδιασμό ώστε να ξέρουμε τις ανάγκες του λαού και της χώρας σε πρώτες ύλες και να υπάρχει μέριμνα τι θα παράγει η κάθε περιοχή. Με την ολόπλευρη στήριξη από τις κρατικές βιομηχανίες σπόρων, φαρμάκων, λιπασμάτων, μηχανημάτων.

Ολα αυτά δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν παρά μόνο σε σύγκρουση και ανατροπή της ΚΑΠ, με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους για να γίνει ο λαός ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.

Π. Ρ.