Α\ΠΟΡΡΗΤΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ

 

 Η έξαρση αστυνομικής βίας τους τελευταίους μήνες μοιάζει να εξαπλώνεται σε πολλές χώρες της ΕΕ, ενώ  και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της υγειονομικής κρίσης  εγκαθίσταται ως μόνιμη κατάσταση. Από κοντά και η  δράση των ΜΜΕ εξασφαλίζει το περιβάλλον που βασίζεται στο φόβο, ώστε μάζες χειραγωγημένων και τρομοκρατημένων ανθρώπων σε κατάσταση φόβου και πανικού να υποτάσσονται χωρίς αντίρρηση στις αποφάσεις της κυρίαρχης εξουσίας. Μοιάζει η κυρίαρχη τάξη, συνδεδεμένη διακρατικά με κοινά συμφέροντα, να μην διεξάγει πλέον πολέμους μόνο προς τα έξω, αλλά να έχει αναγνωρίσει ξεκάθαρα τις τάξεις των εργαζομένων ως απειλή για την ισχύ της.   

      Από τον Μάρτιο του 2020, τα κέντρα εξουσίας επεκτείνουν την αστυνομοκρατία στο εσωτερικό των χωρών στο όνομα της αποτροπής  εξάπλωσης της πανδημίας. Οδηγούμαστε σε μια ιδιότυπη αναστολή λειτουργίας της δημοκρατίας, έστω και στην ανεπαρκή μορφή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, με πρόσχημα την κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω πανδημίας, με τη διάκριση των εξουσιών να έχει καταρρεύσει σε μεγάλο βαθμό. Τα διαδοχικά  κλειδώματα  των οικονομικών δραστηριοτήτων προκαλούν την καταστροφή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, των αλυσίδων εφοδιασμού με τον αριθμό των ανέργων να εκτοξεύεται και να ζει προς το παρόν με επιδόματα με ημερομηνία λήξης. Τα κέντρα εξουσίας προσπαθούν να ιδιωτικοποιήσουν την εναπομένουσα κρατική περιουσία υπό τον έλεγχο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος μέσω της υπερχρέωσης  των κρατών. Εταιρείες που έχουν οδηγηθεί στο χείλος της αφερεγγυότητας από την υγειονομική κρίση μπαίνουν στη συνέχεια υπό κρατικό έλεγχο, προκειμένου να υποχρεωθεί  ο φορολογούμενος να αναλάβει το κόστος της αναδιάρθρωσής τους. Το χρέος των κρατών γίνεται το μέσον υποδούλωσης των εργαζομένων, με την Ε.Ε να γίνεται κέντρο ελέγχου της αποδημοκρατικοποίησης των εθνικών κρατών. Οι κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές ολιγαρχίες διατηρούν την παρακμάζουσα Ε.Ε ως μέσο της εξουσίας τους, για να υπονομεύσουν πλήρως τους δημοκρατικούς θεσμούς των εθνικών κρατών και να αποδυναμώνουν περαιτέρω τα κοινοβούλια. Τα οικονομικά πακέτα που συμφωνούνται για ενίσχυση της δεινοπαθούσας οικονομίας είναι βέβαιο πως θα καταλήξουν σε τράπεζες ή μεγάλες εταιρείες για αναχρηματοδότηση παλαιών χρεών. Το έθνος κράτος καταλήγει να εξυπηρετεί αποκλειστικά την επιτήρηση και καταστολή για να κρατηθούν οι εργαζόμενοι υπό έλεγχο.

Την ίδια στιγμή, δεν φαίνεται, στην Ελλάδα και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η κυρίαρχη εξουσία να είναι διατεθειμένη να ενισχύσει τα συστήματα υγείας για να προστατευτούν οι πληθυσμοί, ώστε  να περιοριστούν οι επιπτώσεις της πανδημίας.  Κεντρικό εμπόδιο στην πρόληψη και αντιμετώπιση των επιδημιών είναι ότι οι δαπάνες για την καταπολέμηση της επιδημίας και για την εξασφάλιση  των υποδομών υγείας δεν θεωρούνται ως επένδυση, αφού δεν  εξασφαλίζονται άμεσα κέρδη. Η πολιτική της δικής μας κυβέρνησης στην υγειονομική κρίση, που ούτε καν επίταξη του ιδιωτικού τομέα δεν τολμά, με τους νοσοκομειακούς γιατρούς να  έχουν φτάσει στα όρια τους και τα νοσοκομεία να αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες από την αύξηση των κρουσμάτων είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Είναι επειδή οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, καθώς εξυπηρετούν συμφέροντα της άρχουσας τάξης, δεν ενδιαφέρονται για την ευημερία της κοινωνίας, παρά μόνο στο βαθμό που οι υποσχέσεις τους γι’ αυτήν μπορούν να χειραγωγήσουν μεγάλο τμήμα της.  Η απαίτηση της κυρίαρχης εξουσίας είναι οι εργαζόμενοι να προσαρμοστούν στο περιβάλλον που διαμορφώνεται απ’ αυτήν και προς όφελός της, χωρίς αντιδράσεις.

Οι άδειοι δρόμοι της πόλης, οι κλειστές επιχειρήσεις και οι άνθρωποι που αποφεύγουν την εγγύτητα μεταξύ τους είναι μια ζοφερή υπενθύμιση ότι ο αστικός τρόπος ζωής μας είναι εύθραυστος στα ταξικά συμφέροντα.  Γιατί περισσότερο η ευθυγράμμιση με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, που αποτρέπει  τη χρηματοδότηση υπηρεσιών υγείας παρά ο ίδιος ο ιός είναι που προκαλεί τις ολέθριες συνέπειες στον πληθυσμό.  Οι επιπτώσεις της πανδημίας στην κοινωνική ανισότητα, την αστική ζωή, τη διαχείριση μεταναστών,  γίνονται ήδη ορατές, θα είναι πλήρως κατανοητές σε εύθετο χρόνο, ενώ θα αφήσουν βαριά σημάδια στις νέες γενιές.  Η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» με την ασυδοσία της αστυνομίας, την περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και την επέκταση του ελέγχου στην ιδιωτική ζωή,  δεν επηρεάζει μόνο τη σωματική και ψυχολογική υγεία των πληθυσμών σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, αλλά επηρεάζει εξίσου τον τρόπο που θα λειτουργεί εφεξής η αστική δημοκρατία.

Η αναφορά  στην πανδημία του κορωνοϊού,  στην πραγματικότητα  περιλαμβάνει  αυτόν τον  διαδεδομένο χαοτικό φόβο του ανεξέλεγκτου θανάτου που προκαλείται από έναν αόρατο εχθρό (όπως χαρακτηρίστηκε  στο πρώτο του διάγγελμα από τον Κ. Μητσοτάκη και όχι μόνο). Και ενώ οι δημοκρατίες  της δύσης επαίρονται για τον ορθολογισμό τους είναι εμφανής η αδυναμία τους να καταγράψουν αναλυτικά με επιτυχία την διαμορφούμενη πραγματικότητα, ίσως γιατί επιδιώκεται η συσκότισή της. Γι’ αυτό ίσως χρησιμοποιείται  το ίδιο μοντέλο για περιγραφή της, είτε πρόκειται για αρρώστια, ιός,  είτε για οργάνωση της παραγωγής, αγορές.  

 Ένας αόρατος εχθρός είναι ο ιός, παντοδύναμος, αν και απείρως μικρός, όπως μια άλλη  αόρατη ανίκητη δύναμη κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια, η αγορά. Ο ιός μεταλλάσσεται με ύπουλους και απρόβλεπτους τρόπους, είναι ένας και πολλαπλάσιος, από την άλλη η αγορά είναι πανταχού παρούσα σε αυτόν τον κόσμο και  όλα είναι αγορά. Και δεν μπορεί κανείς να μην σκεφτεί πως τέτοιου είδους αναλογίες δεν είναι τυχαίες, χρησιμοποιούνται για την πιο αποτελεσματική διακυβέρνηση και έλεγχο. Καλλιεργείται μια κοινή λογική στον άνθρωπο, μέσω της εκπαίδευσης και της συνεχούς  καθοδήγησης για τους παράγοντες και τις  αιτίες που διαμορφώνουν την πραγματικότητα.  Μπορεί να είναι πανταχού παρόντες, αλλά ουσιαστικά είναι αόρατοι, δεν γίνεται καμιά ουσιαστική διασύνδεση μεταξύ τους κι επομένως ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Κι έτσι   διαπιστώνουμε μόνο τα αποτελέσματα και τις συνέπειες, ποτέ την προέλευσή τους για να αντιδράσουμε αποτελεσματικά. Το αόρατο χέρι λοιπόν της αγοράς δεν συνδέεται με τον αόρατο εχθρό την πανδημία, παρόλο που στη συγκεκριμένη συγκυρία οι δυο αυτές αόρατες δυνάμεις αλληλοεξαρτιώνται. Είναι η επιδίωξη της ξέφρενης κερδοφορίας της αγοράς που επιτρέπει την εξάπλωση του ιού εξαιτίας των αναιμικών συστημάτων υγείας. Και είναι η εξάπλωση του ιού που ενισχύει τις αγορές του καπιταλισμού, γιατί ο φόβος εξουδετερώνει τις  αντιδράσεις εκατομμυρίων ανθρώπων που εξαθλιώνονται..

Η πανδημία αποδεικνύεται ως ώρα της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία όλο και δυσκολεύεται να βεβαιώσει την νομιμότητα του ρόλου της, καθώς πολλές κυβερνητικές ενέργειες δεν βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία, αναλογικά, υπεύθυνα, αναστρέψιμα αλλά σε υπόρρητες επιδιώξεις που εξυπηρετούν τους κεφαλαιοκράτες.  Και όλα αυτά προς δόξαν του καπιταλισμού

Ο ορισμός του μπάτσου: «Για 3 γκλομπιές, απολογούμαστε σε όλο το απλυταριό»!!! (βίντεο)

 

Οι δηλώσεις που έκανε ο μπάτσος, ο οποίος είναι Α’ αντιπρόεδρος της ΠΟΑΣΥ και πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Λάρισας, Θανάσης Νταβούρας, δεν είναι απλά προκλητικές, όπως σωστά χαρακτηρίζονται. Είναι άθλιες και αλήτικες. Για τις δηλώσεις του έχουν ευθύνη οι πολιτικοί του προϊστάμενοι και ο ίδιος ο υπουργός "Προστασίας του Πολίτη",  Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Τι είπε στο τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό της Λάρισας TRT Radio για τον αναίτιο ξυλοδαρμό του νεαρού από αστυνομικό στη Νέα Σμύρνη;  

«Οι συνάδελφοι την πάτησαν λόγω απειρίας» και «για δύο γκλοπιές απολογούμαστε σε όλο το απλυταριό». «Μια κακή εικόνα ενός συναδέλφου, μια άτυχη στιγμή που παραλίγο να οδηγήσει στη δολοφονία συναδέλφου και βεβαίως έχει προηγούμενο (…) Είναι τα αντικοινωνικά τοξικά αποβράσματα, τα οποία ζουν με αίμα αστυνομικού. Είναι βρικόλακες που ζουν με αίμα αστυνομικού. Χορτάσαμε ανέξοδες καταδίκες της βίας από όπου και αν προέρχεται», είπε. 

Oι αθλιότητες του εδώ:

Ο προαναφερόμενος μπάτσος και εκπρόσωπος των αστυνομικών ξαναχτυπά με αντι-ΚΚΕ παραλήρημα: “κινδυνεύει η δημοκρατίας της κυρίας Κανέλλη..." προσθέτοντας πως τάχα "αν τη βρίσουμε, αν πούμε για το κόμμα της, μπορεί να μας κρεμάσουν ανάποδα", αναπαράγοντας τη γνωστή προπαγάνδα για την υποτιθέμενη “ασυλία του ΚΚΕ”. Προς το τέλος της παρέμβασής του, απευθυνόμενος στο ΚΚΕ, με το ίδιο ειρωνικό υφάκι, είπε: “Ας μη μιλάνε και πολύ για αστυνομία, γιατί κάποια πράγματα είναι συνυφασμένα με την αστυνομία, με το τι πρεσβεύει ο καθένας”, υπονοώντας την καταστολή και τον αυταρχισμό που κατά τους ομοϊδεάτες του χρυσαυγίτες αποτελούσαν τα κύρια χαρακτηριστικά των σοσιαλιστικών καθεστώτων. 

Το πραγματικά σημαντικό δεν είναι το χρυσαυγίτικο παραλήρημα του Νταβούρα ατομικά, όσο το γεγονός ότι εμφανίζεται με τη θεσμική του ιδιότητα, χωρίς η ΠΟΑΣΥ να έχει προβεί σε ανάκληση της ιδιότητάς του ως αντιπροέδρου ή σε οποιαδήποτε ανακοίνωση διαχωρισμού της θέσης της από το βόρβορο που επανειλημμένα – με την αρωγή των τοπικών ΜΜΕ – εκτοξεύει κατά διαδηλωτών και πολιτικών φορέων.

Και για να τελειώνουμε, χωρίς πολλά – πολλά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. 

Αυτός ο τύπος εκπροσωπεί τους αστυνομικούς. Αυτός ο τύπος κυκλοφορεί ως αστυνομικός.

Κύριε Χρυσοχοΐδη και κ. Μητσοτάκη, έχετε πολιτική ευθύνη. Μάζεψτε τους μπατσαλήτες σας.

Βία είναι, αλλά

…

Βία. Το θέμα των ημερών. Πολλά έχουν γραφτεί και μπορούν ακόμα να περιγραφούν. Τη βιώνουμε καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, με συνεχώς αυξανόμενη ένταση, αφού είναι το κυρίαρχο μέσο με το οποίο επιβάλλεται πλέον το δίκιο του ισχυρού, μέσω του κρατικού μηχανισμού που ελέγχει.

• Βία είναι το 2021 να μη φτάνει η παροχή οξυγόνου στα νοσοκομεία για να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών. Πόσο πιο γλαφυρό το «Capitalism means I can't breathe»;
• Βία είναι η παροχή Υγείας στα δημόσια νοσοκομεία να έχει φτάσει στο σημείο να είναι ένα ράντζο και μία μπουκάλα οξυγόνου στον διάδρομο, σε Covid και μη ασθενείς, ενώ στη διπλανή γειτονιά υπάρχουν ιδιωτικά νοσοκομεία - ξενοδοχεία με πολυδιαφημιζόμενες υπερσύγχρονες μονάδες που αξιοποιούνται για αφαίρεση ...σπίλων.
• Βία είναι τα ιδιωτικά νοσοκομεία που ακριβοπληρώνονται για να νοσηλεύουν ασθενείς οι οποίοι ...δεν χωράνε πλέον στα δημόσια νοσοκομεία μίας νόσου, να αποσπούν ειδικευόμενους από νοσοκομεία που πραγματικά στενάζουν.
• Βία είναι να βγαίνεις βόλτα με την οικογένειά σου στα χιλιόμετρα που σου επιτρέπονται και να τρως αναίτια ξύλο από τις ομάδες καταστολής. Επειδή πίσω από το «έτσι γουστάρω» του ΜΑΤατζή κρύβεται μία πολιτική εκφοβισμού και τρομοκρατίας, που στόχο έχει να μετατρέψει κάθε σκεπτόμενο μυαλό σε τυφλό πειθήνιο της πολιτικής του κέρδους.
• Βία είναι να κάνει η αστυνομία face control στα πανεπιστήμια, με παρουσία περισσότερων αστυνομικών μέσα στις σχολές από ό,τι καθηγητών και φοιτητών.
• Βία είναι να σε ξεγυμνώνουν και να σε σέρνουν στο πεζοδρόμιο επειδή ζητάς να ανοίξει η σχολή σου.
• Βία είναι να μην έχεις δουλειά.
• Βία είναι να μην έχεις για μέρες ολόκληρες νερό και ρεύμα σε περιοχές λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα, λόγω μίας χιονόπτωσης.
• Βία είναι πολλά ακόμα, τα οποία συνοψίζονται στο ότι βία είναι να έχει μεγαλύτερη αξία το κέρδος των λίγων, σε σχέση με τις ανάγκες και τη ζωή όσων το παράγουν.

* * *

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του με βάση δικά του παραδείγματα. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις έχουν δείξει δείγματα γραφής σχετικά με την πολιτική που ακολουθούν, με τους νόμους που ψηφίζουν, με το τι ιεραρχούν. Η μία σε αγαστή συνεργασία με την επόμενη, καθώς αλληλοσυμπληρώνονται σαν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει «αύρες», ψηφίζει μνημόνια με το ροζ συννεφάκι του αριστερού και την ηττοπάθεια του «θα λογαριαστούμε μετά», και η ΝΔ συμπληρώνει το πλαίσιο με την ωμή βία και καταστολή, την απαγόρευση δημοκρατικών δικαιωμάτων με πρόσχημα την ομαλότητα και την πανδημία. Και οι δύο νομοθετούν για την προστασία των μεγάλων επιχειρήσεων, για τη διατήρηση των κερδών τους, και σε βάρος της ζωής μας, ξεζουμίζοντας ό,τι έχει απομείνει από τα κερδισμένα με αγώνες δικαιώματά μας. Μία λέξη μπορεί να περιγράψει την πολιτική και των δύο: Εγκληματική.

* * *

Το ερώτημα που μένει και έρχεται στη μεριά μας, στη μεριά των εργαζομένων, συνολικά του λαού, είναι: Για πόσο ακόμα θα τους αφήνουμε; Για πόσο θα σιωπάμε στους νεκρούς μας, για πόσο θα δεχόμαστε σαν κάτι αναμενόμενο την καταστολή, για πόσο θα ανεχόμαστε την εξαθλίωση και την ταπείνωση της αξιοπρέπειας για να θησαυρίζουν οι δυνάστες μας;

Ο καθένας έχει κάνει τις επιλογές του και με βάση αυτές θα πορευτεί. Φαίνεται όμως πως όταν χτίζουμε μία ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από τη διεκδίκηση όσων μας ανήκουν και δημιουργούμε ένα πλαίσιο κοινωνικής αλληλεγγύης, μπορούμε να γίνουμε ανίκητοι. Ας μη μείνουν οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών στη μνήμη μας ως φλόγες αντίστασης στο έγκλημα και στην εξαθλίωση. Μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε σπίθες αλλαγής, ξεριζώματος της σαπίλας, για να χτίσουμε τον κόσμο των αναγκών μας. Στο χέρι μας είναι, άλλωστε. Ξεκινάμε;

(Αναδημοσιεύεται από το πόρταλ «902.gr»)

Στέλλα ΑΓΓΕΛΟΓΛΟΥ
Γιατρός νευρολόγος στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας «Ο Αγ. Παντελεήμων»

Το κράτος έχει συνέχεια..

.

Με την οργανωμένη απειθαρχία από την αρχή της πανδημίας, εκατοντάδες σωματεία και φορείς στέλνουν μήνυμα πως οι διεκδικήσεις και οι αγώνες τους δεν αναστέλλονται, δεν αναβάλλονται, δεν μπαίνουν στο γύψο. Αναμετρούνται στην πράξη με τον κρατικό αυταρχισμό, δίνουν αγωνιστική απάντηση στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και στην προσπάθεια τρομοκράτησης.

Με τους αγώνες τους ξεσκεπάζουν τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, πίσω από τις οποίες γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί το πραγματικό υπόβαθρο της καταστολής, που είναι η άλλη όψη των πολιτικών ενσωμάτωσης και πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις.

Αυτό το σκηνικό επαναλήφθηκε την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή, ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στη συζήτηση για την αστυνομική βία και την κρατική καταστολή. Η μεταξύ τους αντιπαράθεση όμως, με αντιδεξιές κορόνες και χρεοκοπημένα ψευτοδιλήμματα, είναι έργο χιλιοπαιγμένο στην πλάτη του λαού, που τον θέλουν θεατή στη γωνία, «ουρά» της μιας ή της άλλης εκδοχής της αστικής πολιτικής.

Το κράτος έχει συνέχεια στην αντιλαϊκή επίθεση και την καταστολή. Η ΝΔ ετοιμάζει νέα φουρνιά αντεργατικών νομοσχεδίων και απαιτεί από τον λαό «να κάτσει στ' αυγά του» για να μη χαθεί το ...τρένο της ανάκαμψης για το κεφάλαιο.

Στις εκλογές του 2019 έκανε κεντρικό της σύνθημα την «ασφάλεια», στέλνοντας μήνυμα κρατικής πυγμής και προετοιμάζοντας το έδαφος για ένταση της καταστολής, στο φόντο των αδιεξόδων που μεγαλώνουν σήμερα για τον λαό από τη διαχείριση της πανδημίας και της νέας οικονομικής κρίσης με κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσιάζει την κρατική καταστολή ως «αποκλειστικότητα» του «κράτους της δεξιάς», έστελνε ως κυβέρνηση τα ΜΑΤ ενάντια σε εργαζόμενους, συνταξιούχους, ακόμα και μαθητές, παρέταξε πρώτος της αύρες απέναντι σε διαδηλωτές, για να εφαρμοστούν τα μέτρα των μνημονίων.

Κατέστειλε με αγριότητα αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις, για να θωρακίσει τον «στρατηγικό διάλογο» με τις ΗΠΑ και ψήφισε νόμους που ενισχύουν τον αυταρχισμό θεσμικά και επιχειρησιακά, ενσωματώνοντας επικίνδυνες Οδηγίες της ΕΕ περί «τρομοκρατίας» και «ριζοσπαστισμού», που στη συνέχεια εμπλούτισε η ΝΔ.

Η στρατηγική τους σύμπλευση δεν κρύβεται ούτε στα ζητήματα διαχείρισης της πανδημίας. Αφού τον περασμένο Απρίλη έριξε το σύνθημα «θα λογαριαστούμε μετά», ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει τώρα υπουργό Υγείας «κοινής αποδοχής» με τη ΝΔ, αλλά και «επίταξη» του ιδιωτικού τομέα Υγείας με γενναίες κρατικές επιδοτήσεις, όπως κάνει η κυβέρνηση.

Στο έδαφος της υγείας - εμπόρευμα, προτείνει το λεγόμενο «νέο ΕΣΥ», που είναι ίδιο κι απαράλλαχτο με το παλιό, έχοντας πρωτοστατήσει και στις ΣΔΙΤ. Στην ίδια βάση μιλάει για προσωρινή άρση της πατέντας και όχι κατάργησή της, για να μη χάσουν οι πολυεθνικές του Φαρμάκου ούτε δεκάρα από τα αμύθητα κέρδη τους. Και ταυτόχρονα, διεκδικεί τον τίτλο του ικανότερου να διαμορφώσει προϋποθέσεις ανάκαμψης από την καπιταλιστική κρίση και να εγγυηθεί την «κοινωνική συναίνεση».

Ο λαός όμως έχει πείρα και γνώση και δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που του στήνουν ξανά. Η πραγματική διέξοδος βρίσκεται στην κλιμάκωση των αγώνων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της σημερινής και όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου, που θυσιάζει την υγεία, τα δικαιώματα, τις ανάγκες και τις ελευθερίες του λαού στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτόν το δρόμο δείχνουν οι εργαζόμενοι, που μέσα από τα σωματεία τους υπερασπίζονται αγωνιστικά την υγεία και τα δικαιώματά τους. Οι χιλιάδες φοιτητές με τους συλλόγους τους, που συνεχίζουν να παλεύουν ενάντια στο νόμο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη και διεκδικούν να ανοίξουν τώρα οι σχολές με όλα τα μέτρα προστασίας. Οι αγωνιστές υγειονομικοί και εργαζόμενοι στο δημόσιο σύστημα Υγείας, που παρά τις απειλές και τις συνδικαλιστικές διώξεις, αποκαλύπτουν τις ελλείψεις και μπαίνουν μπροστά για άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας του λαού.

Αυτό το μήνυμα στέλνουν και τα συλλαλητήρια που διοργανώνουν σήμερα εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, φορείς του κινήματος και φοιτητικοί σύλλογοι, στον έναν χρόνο από το ξέσπασμα της πανδημίας, καλώντας σε μαζική συμμετοχή και αγωνιστική κλιμάκωση.

Τρίτωσε το ... κακό της «ιδιωτικής συμμετοχής» στην αντιμετώπιση της πανδημίας

Μετά τα παχυλά «νοίκια» στους κλινικάρχες και τη «διαλογή» ασθενών, ήρθαν και οι μετακινήσεις γιατρών από τα δημόσια στα ιδιωτικά νοσοκομεία!

Γιατροί μετακινούνται από τα δημόσια νοσοκομεία στα ιδιωτικά

Ενα ακόμα χτύπημα επιφύλασσε για το δημόσιο σύστημα Υγείας το «έκτακτο σχέδιο» και η «πανστρατιά» που ανακοίνωσε πριν από μερικές μέρες η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του τρίτου κύματος της πανδημίας.

Κι έτσι, στο πλαίσιο της «συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα» και των «εθελούσιων παραχωρήσεων» των δύο ιδιωτικών κλινικών («Λητώ» και «Ιατρικό Περιστερίου») στην Αττική για τη νοσηλεία Covid περιστατικών, η κυβέρνηση μέσω της 1ης ΥΠΕ έδωσε «γραμμή» για τη μετακίνηση ειδικευόμενων γιατρών από τα δημόσια νοσοκομεία στο ιδιωτικό «Λητώ»!

Συγκεκριμένα, προς την κλινική «Λητώ» μετακινούνται συνολικά πέντε ειδικευόμενοι παθολόγοι από το «Λαϊκό», το «Ιπποκράτειο» και το «Σπηλιοπούλειο». Η πρωτοβουλία αυτή της ΥΠΕ ήρθε σε απάντηση αυτοψίας που έγινε στο «Λητώ» στις 11 Μάρτη και στην οποία διαπιστωνόταν η ανάγκη εξεύρεσης 8 ειδικευόμενων.

Θυμίζουμε ότι όταν ανακοινώθηκαν οι περιβόητες «εθελούσιες παραχωρήσεις» - που βέβαια γίνονται με το αζημίωτο από τα κρατικά ταμεία - σε ερωτήματα για το γεγονός ότι το «Λητώ» δεν διαθέτει πνευμονολογική κλινική, η κυβέρνηση απαντούσε ότι ο επιχειρηματικός όμιλος, στον οποίο ανήκει και το συγκεκριμένο «μαγαζί», θα έλυνε το ζήτημα μετακινώντας προσωπικό από άλλες κλινικές του. Τώρα βέβαια επιλέγεται ο δρόμος του στραγγίσματος του δημόσιου συστήματος για να στελεχωθεί και το συγκεκριμένο ιδιωτικό νοσοκομείο.

Η συγκεκριμένη απαράδεκτη κίνηση έγινε γνωστή το περασμένο Σάββατο, μια μέρα μετά το προηγούμενο «χτύπημα» της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», οπότε και είχε ανακοινωθεί ότι στα δύο αυτά θεραπευτήρια θα μεταφέρονται μόνο οι ...σχεδόν υγιείς - πρώην ασθενείς Covid. Δηλαδή, όσοι έχουν σχεδόν αναρρώσει και είναι ένα βήμα πριν το εξιτήριο, θα περνάνε και μια βόλτα από το ιδιωτικό κέντρο, κάτι που θα «ωφελεί» βέβαια τους κλινικάρχες, αφού θα τσεπώνουν το νοσήλιο που έχει συμφωνηθεί με την κυβέρνηση...

Κάνοντας «ταμείο» λοιπόν, οι ιδιώτες έχουν και τζάμπα προσωπικό και επιπλέον ασθενείς - πελατεία που τους προσφέρεται από τα δημόσια νοσοκομεία και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες ανάγκες, αφού είναι διαλεγμένοι και σε καλή υγειονομική κατάσταση και κρατικό χρήμα σε μια περίοδο που, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, έχουν «αναδουλειές» λόγω της γενικότερης κατάστασης. Πρόκειται για «έκτακτο σχεδιασμό» της κυβέρνησης, που αποτελεί αντιγραφή των αντίστοιχων κινήσεων που έκανε και στη Θεσσαλονίκη στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

Την ώρα που ούτε οι εφημερίες στις κλινικές Covid του νοσοκομείου «δεν βγαίνουν λόγω έλλειψης προσωπικού, η διοίκηση δέχεται να δωρίσει δύο ειδικευόμενους στον ιδιωτικό τομέα», σχολιάζει σε ανακοίνωσή της η ΔΗΠΑΚ Γιατρών.

Ως απάντηση στην απαράδεκτη αυτή απόφαση, ειδικευόμενοι στο «Λαϊκό» Νοσοκομείο πραγματοποίησαν χτες το πρωί κινητοποίηση στη διοίκηση του νοσοκομείου με αίτημα την έγγραφη δέσμευση ότι δεν θα γίνουν μετακινήσεις ειδικευόμενων, καθώς «όχι μόνο δεν περισσεύει κανείς, αλλά το νοσοκομείο χρειάζεται άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Να μη μετακινηθεί κανείς εργαζόμενος από δημόσιο νοσοκομείο σε άλλο και ιδίως του ιδιωτικού τομέα, να ανακληθεί η απόφαση της ΥΠΕ για μετακίνηση των ειδικευόμενων προς το "Λητώ"». Από τη μεριά του, ο διοικητής δεσμεύτηκε προφορικά ότι οι μετακινήσεις έχουν ανασταλεί. Ωστόσο, χτες οι ειδικευόμενοι παρέλαβαν από το Πρωτόκολλο το έγγραφο μετακίνησής τους, οπότε παραμένουν σε επαγρύπνηση.

Μετά την κατακραυγή που σήκωσε ο «σχεδιασμός αλά Θεσσαλονίκη», χτες διαρρέονταν ότι οι μετακινήσεις των ειδικευόμενων αναστέλλονται, ενώ κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονταν ότι δεν πρόκειται για ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα «αφού το "Λητώ" έχει "επιταχθεί" και είναι το ίδιο σαν να μετακινείς προσωπικό από το "Λαϊκό" στο "Ιπποκράτειο"» (!). Η ...«μαϊμού» επίταξη για την οποία κάνει λόγο η κυβέρνηση βέβαια, έχει ήδη απαντηθεί από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ενωσης Ιδιωτικών Κλινικών, που τόνιζε την περασμένη βδομάδα ότι «δεν πρόκειται για επίταξη. Θα πληρωνόμαστε κανονικά». Η «κανονική πληρωμή» άλλωστε ήταν το πρώτο χτύπημα της κυβέρνησης στη «συνεργασία» που είχε ανακοινώσει με τα ιδιωτικά, η οποία πάντοτε γίνεται με το αζημίωτο. Θυμίζουμε ότι για τη νοσηλεία σε ΜΕΘ (non Covid) ιδιωτικών κλινικών, πέρσι η κυβέρνηση είχε διπλασιάσει το «νοίκι» που αποδίδει στους κλινικάρχες.

Δεκάδες διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, φρακαρισμένα τα δημόσια νοσοκομεία

Οι παραπάνω απαράδεκτες κυβερνητικές μεθοδεύσεις, που συνιστούν περαιτέρω αποδυνάμωση των δημόσιων νοσοκομείων, γίνονται γνωστές όταν μόνο στην Αττική μέχρι χτες το μεσημέρι 126 ήταν οι διασωληνωμένοι ασθενείς (Covid και non Covid) που βρίσκονταν «σε αναμονή» στην πλατφόρμα του ΕΚΑΒ μέχρι να βρεθεί κρεβάτι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Μάλιστα, ένας εξ αυτών είναι στην αναμονή από τις 28 Φλεβάρη, δηλαδή παραμένει διασωληνωμένος πάνω από 15 μέρες εκτός ΜΕΘ!

Η κυβέρνηση εδώ κι ένα χρόνο θριαμβολογεί για την «κατάκτηση του ευρωπαϊκού μέσου όρου των 1.200 κρεβατιών ΜΕΘ» που ισχυρίζεται ότι έχει εξασφαλίσει, όταν πριν την πανδημία απαιτούνταν 3.500 δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ, ενώ ακόμα και σήμερα αρνείται την επίταξη δίχως αποζημίωση του ιδιωτικού τομέα, όπως των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων στην Αττική που μπορούν άμεσα να προσφέρουν εκατοντάδες κλίνες και να ανακουφίσουν πραγματικά την ασφυκτική κατάσταση.

Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση «εμφράγματος» που διαμορφώνεται στα δημόσια νοσοκομεία:

-- Χτες στον «Ευαγγελισμό» η πληρότητα στις ΜΕΘ (Covid και γενική) ήταν 100%. Μόνο στην τελευταία εφημερία έγιναν συνολικά 170 εισαγωγές, οι 75 ήταν ασθενείς με Covid, εκ των οποίων οι 20 διακομίστηκαν στο «Σισμανόγλειο», που έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο αποκλειστικά μιας νόσου και ήδη πάνω από 200 κρεβάτια (σε σύνολο 300) γέμισαν σε 3 μέρες.

-- Στο «Θριάσιο», ήδη τέσσερις διασωληνωμένοι ασθενείς με Covid-19 νοσηλεύονται εκτός ΜΕΘ, σε κλίνες απλής νοσηλείας. Το Σωματείο Εργαζομένων «Θριάσιου» Νοσοκομείου μάλιστα καταγγέλλει ότι δεν έχουν συσταθεί ακόμη ούτε οι 5 θέσεις γιατρών για ΜΕΘ, για τις οποίες υπάρχει αίτημα του νοσοκομείου από 28/9/2020, δεν έχουν προκηρυχθεί ακόμη οι 16 θέσεις νοσηλευτών για ΜΕΘ, που συστάθηκαν στις 17/12/2020 και δεν έχουν προσληφθεί οι 24 επιλαχόντες νοσηλευτές της 2Κ/2019. «Η "ανάπτυξη" των νέων κλινών ΜΕΘ COVID έγινε με μετακίνηση 3 γιατρών από το Αναισθησιολογικό και 2 γιατρών από τη Γενική ΜΕΘ. Αντίστοιχα μετακινήθηκαν 10 νοσηλευτές από τη Γενική ΜΕΘ, 2 νοσηλεύτριες από τη ΜΤΝ και 1 νοσηλεύτρια από το Αναισθησιολογικό»... Χαρακτηριστικό επίσης είναι το παράδειγμα της Πνευμονολογικής κλινικής, όπου 6 ειδικευμένοι πνευμονολόγοι, συνεπικουρούμενοι από ειδικευόμενους άλλων ειδικοτήτων (π.χ. ψυχιατρικής, γυναικολογίας, νευρολογίας) έχουν την ευθύνη για δεκάδες πνευμονολογικούς ασθενείς (COVID και μη), ενώ παρόμοιες είναι οι ελλείψεις και σε νοσηλευτικό προσωπικό, με 2 ή 3 νοσηλευτές ανά βάρδια να έχουν την ευθύνη για 32 και περισσότερους ασθενείς...

-- Στο πλαίσιο της μετατροπής όλου του συστήματος σε «μιας νόσου», την περασμένη βδομάδα, μέσα σε ένα 24ωρο, οι εργαζόμενοι της Γενικής ΜΕΘ στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» κλήθηκαν να διακομίσουν όλα τα περιστατικά τους σε άλλα νοσοκομεία, ώστε να μετατραπεί άρον άρον σε ΜΕΘ Covid χωρίς το απαραίτητο προσωπικό και εξοπλισμό. Για να καλύψουν τις ανάγκες από την έλλειψη προσωπικού, έκλεισαν το Αγγειοχειρουργικό και Νεφρολογικό νοσηλευτικό τμήμα ΓΟΒ και μετέφεραν το νοσηλευτικό προσωπικό στη ΜΕΘ, χωρίς προηγούμενη εμπειρία στην εντατική θεραπεία, κάτι που προκάλεσε την άμεση κινητοποίηση των εργαζομένων, που πραγματοποίησαν συγκέντρωση το πρωί της Παρασκευής στην πύλη του νοσοκομείου.

Σε ασφυκτική κατάσταση και η Θεσσαλία

Σε ασφυκτική κατάσταση συνεχίζουν να λειτουργούν τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία της Θεσσαλίας, καθώς οι ανάγκες νοσηλείας των ασθενών με Covid παραμένουν μεγάλες, με την κυβέρνηση να αρνείται ακόμα και τώρα να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα, που μόνο στην περιοχή διαθέτει 2.500 κρεβάτια. Πιο συγκεκριμένα, την προηγούμενη βδομάδα εντοπίστηκαν 1.095 κρούσματα, εκ των οποίων τα 243 νοσηλεύονται στα νοσοκομεία.

Ενδεικτική της κρισιμότητας είναι η κατάσταση στο νοσοκομείο της Καρδίτσας, όπου από το βράδυ της Κυριακής είναι γεμάτα και τα 6 κρεβάτια ΜΕΘ Covid, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά μέσα στο 2021. Στο μεταξύ, ανοδικές τάσεις δείχνει ο αριθμός νοσηλευόμενων και στις απλές κλινικές ΜΕΘ (18 άτομα χτες από 15 πριν μια βδομάδα).

Την ίδια ώρα, συνεχίζεται η πολιτική των μπαλωμάτων, που οδηγεί σε μεγαλύτερη υποβάθμιση και τα Κέντρα Υγείας, με τη μεταφορά προσωπικού από το ΚΥ Φαρσάλων στο Ιατρείο Νίκαιας, ώστε αυτό να μετατραπεί όπως - όπως σε «πολυδύναμο περιφερειακό ιατρείο». Την απόφαση αυτή καταδικάζουν μαζικοί φορείς αλλά και το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης με ομόφωνη απόφαση.