Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Επιστολή του Δ. Κουτσούμπα στον πρόεδρο της Ουκρανίας για το νόμο που απαγορεύει τη διάδοση της κομμουνιστικής ιδεολογίας

Επιστολή του Δ. Κουτσούμπα στον πρόεδρο της Ουκρανίας για το νόμο που απαγορεύει τη διάδοση της κομμουνιστικής ιδεολογίας

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας απέστειλε, σήμερα Πέμπτη 16 Απρίλη, επιστολή προς τον πρόεδρο της Ουκρανίας Πιοτρ Ποροσένκο, σχετικά με τον απαράδεκτο νόμο που ενέκρινε η ουκρανική βουλή στις 9 Απρίλη και που απαγορεύει τη διάδοση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και εξισώνει τον κομμουνισμό με το ναζισμό.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής:
«Προς τον Πρόεδρο της Ουκρανίας
Πιοτρ Ποροσένκο
Κύριε Πρόεδρε,
Στις 9 Απριλίου 2015, ένα μήνα πριν την 70ή επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης, το κοινοβούλιο της χώρας σας ενέκρινε ένα νόμο "για την καταδίκη του κομμουνιστικού και ναζιστικού ολοκληρωτικού καθεστώτος στην Ουκρανία και την απαγόρευση της προπαγάνδας και των συμβόλων τους" (Νο 2558). Επίσης, την ίδια μέρα το κοινοβούλιο της χώρας ενέκρινε άλλο νόμο που ηρωοποιεί τους ντόπιους συνεργάτες των ναζί.
Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν πρόκληση για όσους αγωνίστηκαν με το τέρας του φασισμού. Είναι βλασφημία στα εκατομμύρια των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη με το φασισμό, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Αποσκοπούν στην απαράδεκτη εξίσωση της Σοβιετικής Ένωσης με τη ναζιστική Γερμανία, την ώρα που είναι πασίγνωστη η συνεισφορά της ΕΣΣΔ, που, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, σήκωσε το κύριο βάρος του πολέμου κατά του φασισμού. Είναι προσβολή στους κομμουνιστές των άλλων χωρών, όπως της Ελλάδας, που στάθηκαν στην πρωτοπορία του αγώνα ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, για τα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες.
Κύριε Πρόεδρε,
Η επιδίωξη απαγόρευσης της διάδοσης των κομμουνιστικών ιδανικών, η απαγόρευση του ΚΚ, οι ποινικές διώξεις σε βάρος των κομμουνιστών είναι ένας ολισθηρός αντιδημοκρατικός δρόμος. Η επικίνδυνη αυτή απόφαση καταδικάζεται από το ΚΚΕ και τους Έλληνες κομμουνιστές, από τα κομμουνιστικά κόμματα σε όλο τον κόσμο και θα βρει απέναντί της χιλιάδες κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις, εκατομμύρια ανθρώπους από κάθε γωνιά του πλανήτη. Πρώτα απ’ όλα, όμως, θα βρείτε απέναντί σας το λαό της Ουκρανίας, που βίωσε τις μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις του σοσιαλισμού στη χώρα σας, δίνοντας για πρώτη φορά κρατική υπόσταση στην Ουκρανία, με τη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας, αλλά και τις ιστορικές κατακτήσεις που γνώρισε η ανθρωπότητα στα χρόνια του σοσιαλισμού.
Κύριε Πρόεδρε,
Η υπογραφή από μέρους σας των παραπάνω απαράδεκτων νομοθετημάτων θα σημαίνει την προώθηση μιας καταδικασμένης από τους λαούς ανιστόρητης επιλογής που σας φέρνει σε αντιπαράθεση με το δικαίωμα στην πολιτική δράση, με τα λαϊκά δικαιώματα, αναλαμβάνοντας μεγάλες ευθύνες.
Δημήτρης Κουτσούμπας
ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος».

   Ο Τσίπρας, ο πάπας Φραγκίσκος και η αντικομμουνιστική θεωρία των «δύο άκρων»

Από Οικοδόμος

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Μόσχα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Κρεμλίνο. Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη είναι αφιερωμένο στις εκατόμβες των σοβιετικών στρατιωτών που έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός επέλεξε να σχολιάσει την ενέργεια του αυτή ανεβάζοντας στο λογαριασμό του στο twitter φωτογραφία με την εξής λεζάντα: «Φόρος τιμής στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για να ηττηθεί ο Ολοκληρωτισμός». Λίγες ημέρες αργότερα, σε ομιλία του απο τη βασιλική του Αγίου Πέτρου, ο πάπας Φραγκίσκος δεν παρέλειψε να εξισώσει τον σταλινισμό με το ναζισμό κάνοντας λόγο για τις «γενοκτονίες του 20ου αιώνα».

Τόσο η γενικόλογη και αόριστη αναφορά του κ.Τσίπρα σε «ολοκληρωτισμό» (απέφυγε τις λέξεις φασισμός και ναζισμός) όσο ασφαλώς και το χυδαίο τσουβάλιασμα της ηγεσίας του Ι.Στάλιν με το ναζισμό απ” τον πάπα δεν είναι τυχαία. Πρόκειται για αναφορές που έχουν τις ρίζες τους στη λεγόμενη θεωρία των «δύο άκρων», της υποκριτικής καταδίκης της βίας «απ” όπου κι αν προέρχεται», της σκόπιμα ανιστόρητης εξίσωσης του κομμουνισμού με το ναζισμο-φασισμό. Επανερχόμαστε δηλαδή σε ένα έργο που τα τελευταία χρόνια το χουμε δει πολλές φορές. Πρόκειται, εν τέλει, για μια θεωρία που εδώ και χρόνια αποτελεί επίσημη πολιτική της Ε.E:
Πιο συγκεκριμένα πρόκειται:

1. Για την πολιτική εκείνη που επιχειρεί το ξαναγράψιμο της Ιστορίας μέσα από τη διαστρέβλωση των γεγονότων. Ο αποφασιστικός ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης στην συντριβή του φασισμού-ναζισμού υποτιμάται, αποσιωπάται και άλλοτε εκμηδενίζεται. Το ξαναγράψιμο (διαστρέβλωση) της Ιστορίας επιχειρεί να παρουσιάσει την προέλαση του Κόκκινου Στρατού στην ανατολική Ευρώπη, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως «κατάκτηση» αντί για απελευθέρωση εδαφών απ” τους Ναζί! Ήταν όμως η Σοβιετική Ένωση που πλήρωσε δυσβάσταχτο φόρο αίματος, δίνοντας περισσότερους από 27 εκατομμύρια νεκρούς στη μάχη ενάντια στο χιτλερικό τέρας. Θα είχε απελευθερωθεί η Ευρώπη χωρίς την συνδρομή της Σοβιετικής Ένωσης;

1. Για την πολιτική εκείνη που προωθεί τον αντικομμουνισμό και την εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό-φασισμό μέσα από τα επίσημα όργανα της ΕΕ. Παραδείγματα πολλά: Η πρόταση ψηφίσματος (αρ. 1481, 14 Δεκ. 2005) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο «Ανάγκη για διεθνή καταδίκη των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων». Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονταν και η λεγόμενη «Διακύρηξη της Πράγας» (2008) που αποτέλεσε πρωτοβουλία του πρωτεργάτη της αντεπανάστασης στην Τσεχοσλοβακία Βάσλαβ Χάβελ. Το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, άλλωστε, πρωταγωνιστεί στην αντικομμουνιστική διαστρέβλωση της Ιστορίας καθιερώνοντας την 23η Αυγούστου ως πανευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των «ναζιστικών και σταλινικών εγκλημάτων».

1. Για την πολιτική εκείνη που απαγορεύει δια νόμου τα κομμουνιστικά σύμβολα σε μια σειρά χώρες της ανατολικής Ευρώπης όπου επικράτησε η καπιταλιστική αντεπανάσταση: από την Πολωνία και την Τσεχία μέχρι τη Σλοβακία και τη Ρουμανία. Με ηγεσίες-μαριονέτες του μεγάλου κεφαλαίου, πιστές στην προώθηση των πιο βάρβαρων αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ, οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών ποινικοποιούν την κομμουνιστική ιδεολογία και επιχειρούν το ξαναγράψιμο της Ιστορίας. Στην Τσεχία, λόγου χάρη, ο αντικομμουνισμός διδάσκεται στα σχολικά εγχειρίδια με την… ευγενική χορηγία μη-κυβερνητικών οργανώσεων (People in Need) που γεννήθηκαν απ” τα σπλάχνα της αντεπανάστασης.

1. Για την πολιτική εκείνη που σε χώρες της Βαλτικής προωθεί την αποκατάσταση των ναζιστικών εγκλημάτων. Πρόκειται για χώρες  όπου φιλελεύθεροι/νεοφιλελεύθεροι/σοσιαλδημοκράτες ευρωπαϊστές συγκυβερνούν με νοσταλγούς του φασισμού. Στη Λετονία η βουλή έχει επισήμως αποκαταστήσει τα SS απονέμοντας συντάξεις σε επιζώντα μέλη τους, τα κομμουνιστικά σύμβολα έχουν ποινικοποιηθεί, η κομμουνιστική ή φιλοκομμουνιστή πολιτική δράση συνιστά ποινικό αδίκημα, ενώ στην Εσθονία η κυβέρνηση (υπουργείο άμυνας) τιμά τα ναζιστικά Waffen-SS. Η συνεργασία των «ευρωπαϊστών» με τους νεοφασίστες της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας δεν περιορίζεται στην τοπική πολιτική των χωρών, αλλά επεκτείνεται και στα ίδια τα όργανα της Ε.Ε. Το ακροδεξιό λετονικό κόμμα «Εθνική Συμμαχία», για παράδειγμα, μετέχει στην Συμμαχία Ευρωπαίων Συντηρητικών και Ρεφορμιστών (AECR) όπου μετέχει και το βρετανικό Συντηρητικό Κόμμα, το κυβερνών κόμμα του Ντέιβιντ Κάμερον.

Η «Ευρωπαϊκή Αριστερά» μπροστάρης στην θεωρία των δύο άκρων.
Ο ευρωπαϊκός οπορτουνισμός πρωτοστατεί εδώ και χρόνια στην προσπάθεια εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό-ναζισμό, μέσα από αναφορές σε «σταλινικά εγκλήματα» και «ολοκληρωτισμούς». Να θυμήσουμε πως η ίδια η ιδρυτική διακύρηξη (Ρώμη, 9 Μάη 2004) του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, αναφέρει: «Κρατάμε τη μνήμη αυτών των αγώνων (σ.σ. κοινωνικών αγώνων) ζωντανή, καθώς και τις θυσίες και τα δεινά κατά την πορεία αυτών των αγώνων. Το κάνουμε αυτό σε ανεπιφύλακτη αντιδιαστολή προς τις αντιδημοκρατικές σταλινικές πρακτικές και εγκλήματα, τα οποία ήταν σε πλήρη αντίθεση με τα σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά ιδανικά». Προφανώς, για το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους λοιπούς απολογητές της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τα «σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά ιδανικά» ταυτίζονται με την Συνθήκη του Μάαστριχτ, την διαπραγμάτευση νέων μνημονίων σφαγής των λαϊκών στρωμάτων, την ευρωπαϊκή στήριξη στις ιμπεριαλιστικές ΝΑΤΟϊκές θηριωδίες (Γιουγκοσλαβία, Μέση Ανατολή, Λιβύη, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία κλπ.), την ψευδεπίγραφη αντικαπιταλιστική ρητορεία, την διαχείρηση της εξαθλίωσης 27 εκατομμυρίων ανέργων στην ΕΕ και 120 εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών που ζουν κάτω απ” το όριο της φτώχειας.
Ας μας απαντήσει λοιπόν ο κ.Τσίπρας και οι ευρωπαίοι συνοδοιπόροι του:

• Είναι ή δεν είναι ολοκληρωτισμός τα 27 εκατομ. ανέργων στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Τα 120 εκατομ. ευρωπαίων που ζουν κάτω απ” το όριο της φτώχειας;

• Είναι ή δεν είναι ολοκληρωτισμός η διαιώνιση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, στις αρχές του 21ου αιώνα και σε μια γωνιά του κόσμου που ο ανθρώπινος κόπος, ο ιδρώτας των εργαζομένων, έχει δημιουργήσει έναν τεράστιο πλούτο τον οποίο εκμεταλλεύονται μια χούφτα άνθρωποι;

• Είναι ή δεν είναι ολοκληρωτισμός η συμμετοχή, άμεση ή έμμεση, της ΕΕ στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και στο μακέλεμα ολόκληρων λαών σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Κεντρική Αφρική;

• Είναι ή δεν είναι ολοκληρωτισμός η σάρωση των εργατικών κεκτημένων, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, τα μνημόνια διαρκείας, η υποαπασχόληση και οι λοιπές συνταγές που εκπορεύονται από τα κέντρα διοίκησης της ΕΕ;
• Είναι ή δεν είναι ολοκληρωτισμός οι ευρωτρομονόμοι, η αστυνομική καταστολή, η γκετοποίηση των μεταναστών, η ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών αγώνων;

Ποιός τσάκισε τον φασισμό-ναζισμό;

Η Ιστορία διδάσκει και είναι αμείλικτη. Όσο κι αν η αντικομμουνιστική, αντιεπιστημονική υστερία προσπαθεί να εξισώσει τον κομμουνισμό και την Σοβιετική Ένωση με το φασισμό και τους Ναζί η ιστορική πραγματικότητα δεν αλλάζει. Ποια είναι η πραγματικότητα αυτή;

• Η πραγματικότητα είναι πως ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε το φασισμό-ναζισμό. Ήταν η Σοβιετική Ένωση που πλήρωσε το μεγαλύτερο φόρο αίματος, δίνοντας σχεδόν 30 εκατομμύρια νεκρούς στη μάχη ενάντια στο χιτλερικό τέρας. Ο αντικομμουνισμός της ΕΕ αποτελεί μέγιστη προσβολή απέναντι στις θυσίες του σοβιετικού λαού στη μάχη ενάντια στους Ναζί. Χωρίς την συμβολή της ΕΣΣΔ στον πόλεμο η Ευρώπη (που σήμερα απαγορεύει τα κομμουνιστικά σύμβολα και παραλληρεί για δήθεν «σοβιετικά εγκλήματα») θα συνέχιζε να είναι υποδουλωμένη στα ναζιστικά στρατεύματα. Η Ιστορία δεν θα ήταν η ίδια.

• Η πραγματικότητα είναι πως ο φασισμός-ναζισμός αποτέλεσε ιστορικά γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Γεννήθηκε απ” τα σπλάχνα του αστικού συστήματος. Να θυμήσουμε πως τη δεκαετία του ’30 μια σειρά αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων έκαναν «χρυσές δουλειές» ενισχύοντας τη ναζιστική πολεμική μηχανή. Να θυμήσουμε πως ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγορεύσει τον κομμουνισμό ως το νούμερο ένα κίνδυνο. Σε λόγο που απύηθυνε στους στρατηγούς του στις 30 Μάρτη 1941, ο φύρερ έλεγε τα εξής: «Πάλη δύο ιδεολογίων. Συντριπτική κρίση για τον μπολσεβικισμό: είναι σαν ένα έγκλημα κατά της κοινωνίας. Ο κομμουνισμός είναι ένας φοβερός κίνδυνος για το μέλλον. (…) Πρόκειται για έναν αγώνα ολοκληρωτικού αφανισμού. Αν δεν εξετάσουμε το ζήτημα απ” αυτή τη σκοπία, θα νικήσουμε σίγουρα τον εχθρό, αλλά σε τριάντα χρόνια ο κομμουνιστής εχθρός θα μας αντιταχθεί και πάλι. Δεν κάνουμε πόλεμο για να διατηρήσουμε τον εχθρό μας. (…) Αγώνας κατά της Ρωσίας: εξόντωση των μπολσεβίκων επιτρόπων και της κομμουνιστικής διανόησης» (Πηγή: Λ.Μάρτενς, Μια άλλη ματιά στον Στάλιν, Σύγχρονη Εποχή, 2009).

• Η πραγματικότητα είναι πως η επίθεση ενάντια στον «σταλινισμό» αποτελεί προκάλυμμα επίθεσης ενάντια στον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Δεν έχει υπάρξει ιστορική προσωπικότητα του 20ο αιώνα που να έχει κατασυκοφαντηθεί με τόσο απροκάλυπτα βάρβαρο και χυδαίο τρόπο όσο ο Ι.Στάλιν. Η αστική ιστοριογραφία επιχειρεί δεκαετίες τώρα να παρουσιάσει τον Στάλιν με τα πιο μελανά χρώματα, τοποθετώντας τον στο ίδιο βάθρο με τον Χίτλερ. Ο στόχος τους είναι σαφής: μαζί με τον Στάλιν και τον σταλινισμό να αμαυρωθεί η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων, του εργαζόμενου λαού. Πατώντας πάνω σε γραπτά προσώπων όπως ο «ιστορικός» Robert Conquest (τέως πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών) και ο φασίστας συγγραφέας Αλεξάντρ Σολζενίτσιν η αστική ιστοριογραφία πλαστογραφεί την πραγματικότητα, διαστρεβλώνει τα γεγονότα, αποσιωπά τα μεγάλα επιτεύγματα της περιόδου του Στάλιν (1922-1953). Χτυπώντας τον Στάλιν οι πλαστογράφοι επιχειρούν να ξεμπερδέψουν μια και καλή με το Λένιν, το Μαρξ και τον επιστημονικό σοσιαλισμό.

Συμπέρασμα λοιπόν:
Η αντικομμουνιστική θεωρία των δύο άκρων έχει ρίζες στο παρελθόν αλλά στοχεύει πρωτίστως στο μέλλον. Τόσο η σοσιαλδημοκρατία (έστω και με το μανδύα της «ριζοσπαστικής αριστεράς») που πρεσβεύει ο κ.Τσίπρας όσο και η βαθιά αντιδραστική απ” τη φύση της ρωμαιοκαθολική εκκλησία της οποίας προκαθήμενος είναι ο Φραγκίσκος έχουν κάθε λόγο να αποφεύγουν τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό όπως ο διάολος το θυμίαμα. Σοσιαλδημοκρατία και Εκκλησία αποτέλεσαν και αποτελούν στηλοβάτες του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, υπήρξαν δε κατά τον 20ο αιώνα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συνοδοιπόροι του φασισμού. Είναι επομένως φυσικό γι” αυτούς να επιχειρούν την ταύτιση του κομμουνισμού με «ολοκληρωτισμούς». Άδικος ο κόπος τους.
Η Ιστορία δεν τελείωσε όπως θέλουν να πιστεύουν. 

«Η απεργία αυτή μάλλον είναι σημαντική γιατί ήρθαν πολλά κανάλια να την καλύψουν!!!»

 «Η απεργία αυτή μάλλον είναι σημαντική γιατί ήρθαν πολλά κανάλια να την καλύψουν!!!»

Άλλο εργαζόμενοι άλλο μισθοφόροι...

Άλλο διαδηλωτές και άλλο κλακαδόροι...

Άλλο να ναυλώνεις τα πούλμαν από το υστέρημα σου και άλλο να στα ναυλώνει η εταιρεία που δουλεύεις...

Άλλο να έχεις τους πολίτες δίπλα σου και άλλο τον Άδωνη Γεωργιάδη επικεφαλής στην πορεία σου...

Εν κατακλείδι... του Πάχτα τα καμώματα τα βλέπει ο λαός και γελά... :ΡΡΡ

Νανσυ Πανταζη

Το «παρών» στη διαδήλωση υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας των μεταλλείων προανήγγειλε ότι θα δώσει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, μέσω Twitter: «Σήμερα θα παρευρεθώ και εγώ στην πορεία τους… Οφείλουμε να τους στηρίξουμε στον αγώνα για τις δουλειές τους».

Left.gr

Υπάρχουν εργάτες που ματώνουν όταν κάνουν απεργία όπως και εργοδοτικοί που τους κάνει τα "έξοδα" η εταιρεία. "Η απεργία αυτή μάλλον είναι σημαντική γιατί ήρθαν πολλά κανάλια να την καλύψουν!!!" 16-4-15

Marios Lolos

Φωτογραφίες: Μάριος Λώλος 

φωτο: Ενικός

  
Λίγο μετά τις 12:30 το μεσημέρι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης, βρέθηκε στην πορεία των μεταλλωρύχων στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, φορώντας κι αυτός το χαρακτηριστικό κράνος.
Ενικός

Τρεις ψηφίδες επικαιρότητας

 Τρεις ψηφίδες επικαιρότητας

Ας σταχυολογήσουμε μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα των ημερών, πριν και μετά το πάσχα, για να τα σχολιάσουμε.

Αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται η συζήτηση στην επιτροπή της βουλής για το νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης που θα έρθει στην ολομέλεια σχετικά με το σωφρονιστικό σύστημα, τις συνθήκες κράτησης, κτλ.

Μέχρι στιγμής τα αστικά μμε έχουν εστιάσει στο αφόρητα εύκολο κι αναμενόμενο δίπολο, που προκαλούν οι αντιδράσεις της νδ για… την κυβέρνηση που συνδιαλέγεται με τους τρομοκράτες, τους απελευθερώνει με φωτογραφικά άρθρα, κτλ. Αν σε αγγίζει αυτού του είδους η υστερία, ενώνεις τη φωνή σου με τη φωνή διαμαρτυρίας των δεξιών βουλευτών και με τη θεατρική επίκληση στο συναίσθημα των συγγενών των θυμάτων από τις διάφορες επιχειρήσεις της 17ν. Αν πάλι έχεις στοιχειώδεις ευαισθησίες και δε θέλεις εκδικητικά να δεις το σάββα ξηρό να τυφλώνεται πλήρως και να ξεψυχά στο κελί του χωρίς ιατρική στήριξη, καλείσαι να επικροτήσεις την κυβερνητική πρωτοβουλία και τα κλισέ του τύπου «η δημοκρατία (ποια δημοκρατία; και για ποιον;) ξέρει να συγχωρεί και δεν εκδικείται τους εχθρούς της».

Το κκε εκπροσωπείται στην επιτροπή από το γιάννη γκιόκα, που καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο, με το σκεπτικό πως δε λύνει βασικά ζητήματα, αλλά υπερψήφισε το επί μέρους άρθρο για την κατάργηση των κελιών τύπου Γ. Ιδού και το βίντεο από το πόρταλ του 902, που αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Θα πίστευε κανείς πως εφόσον υπάρχει σχετικό οπτικό ντοκουμέντο, ως αδιάψευστος μάρτυρας, δε θα χωρούσε πολλή σπέκουλα επί του προκειμένου, έτσι; Λάθος! Τα αστικά μέσα παραποίησαν την παραπάνω καθαρή θέση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλο που δεν ήθελαν να το αναπαράγουν και να το διαδώσουν μαζικά. Αυτό από μόνο του δεν προκαλεί ίσως μεγάλη έκπληξη –συνηθισμένα γαρ τα βουνά από χιόνια. Έχουν όμως ενδιαφέρον και οι γαργαλιστικές λεπτομέρειες του… ρεπορτάζ. Σε ένα δημοσίευμα του έθνους –που μπορεί να το βρει κανείς αυτούσιο και στη σελίδα του real και μάλλον έχει ως αρχική πηγή το αθηναϊκό πρακτορείο- αναφέρεται σωστά μεν ότι ο γκιώκας δε θα ψηφίσει επί της αρχής το νομοσχέδιο, αλλά εφευρίσκεται ένα απίθανο σκεπτικό, που εμπίπτει στην κατηγορία της επιστημονικής φαντασίας, καθώς «ανοίγει μια συζήτηση αποπροσανατολιστική για τις φυλακές την περίοδο που προχωράνε οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και κατατίθεται η λίστα με τις νέες δεσμεύσεις της χώρας. Το κριτήριο δηλ της ψήφου του κκε για τις φυλακές τύπου Γ ήταν η πορεία της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους –που δεν καταλαβαίνω πολύ καλά πώς σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και έτσι να ήταν, πάλι δε στέκει. Μα είναι να γελάει κανείς, που θα ‘λεγε και μια ψυχή.

Δεύτερη ψηφίδα μια αθώα λεπτομέρεια που πέρασε στα ψιλά, χωρίς να σχολιαστεί όσο θα έπρεπε. Αντιγράφω από το τουίτερ του θανάση αυγερινού (σημειώνω παρενθετικά πως είναι δημοσιογράφος, ανταποκριτής του mega στη μόσχα και μεταξύ άλλων θετικά διακείμενος στη σοβιετική ένωση και το σοσιαλιστικό παρελθόν της χώρας. Ακόμα κι αν είναι κανείς οακκίτης και το θεωρεί ρωσόδουλο, δεν μπορεί να μην παραδεχτεί πως έχει καλή κι έγκυρη πληροφόρηση. Κλείνει η παρένθεση).

Μαθαίνω ότι η ελληνική πλευρά ήθελε να αφαιρέσει από την Κοινή Δήλωση για τα 70χρονα της αντιφασιστικής Νίκης ολόκληρη την παράγραφο κατά της ηρωοποίησης του ναζισμού κι αναγέννησης νεοναζιστικών φαινομένων στην Ευρώπη. Οι Ρώσοι μας πρότειναν επαναδιατύπωση, αλλά εξεπλάγησαν...

Δεν ξέρω πώς μπορεί να ερμηνευτεί και βασικά να δικαιολογηθεί από τους κολαούζους της κυβέρνησης η παραπάνω πληροφορία –που εξ όσων γνωρίζω δεν έχει διαψευστεί στο ενδιάμεσο από επίσημα χείλη- αλλά δεν είναι τυχαίο πως αφορά την ίδια επίσκεψη, όπου ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε πολιτική λεζάντα στο μνημείο για τα θύματα του αντιφασιστικού πολέμου, αλλά στις δηλώσεις του καταφέρθηκε ενάντια στον ολοκληρωτισμό, γενικά κι αόριστα.

Η αστική κυβέρνηση πούτιν είναι στη δυσάρεστη (γι’ αυτή) θέση να πρέπει να σεβαστεί το ιστορικό παρελθόν και τα εκατομμύρια νεκρούς του κόκκινου στρατού στη μάχη κατά του φασισμού, οπότε είναι υποχρεωμένη να τηρήσει κάποια προσχήματα, πχ κατά τον εορτασμό των 70χρονων από την αντιφασιστική νίκη των λαών.

Η αστική κυβέρνηση τσίπρα δε νιώθει την ίδια ανάγκη και στην ουσία ενώνει τη δική της φωή με την επίσημη πολιτική της εε και τον αντικομμουνισμό της θεωρίας των δύο άκρων. Πρώτη φορά φασιστερά!

Τρίτη και τελευταία ψηφίδα, η χτεσινή παρέμβαση συνδικαλιστών του παμε στο υπουργείο εργασίας, για να χαλάσουν την (άνοστη και ξαναζεσταμένη) σούπα του κοινωνικού διαλόγου. Που συνέπεσε χρονικά με την.. επίθεση με κομφετί μιας γερμανίδας ακτιβίστριας στο ντράγκι της εκτ. Και φυσικά δεν έτυχαν της ίδιας αντιμετώπισης από τα αστικά μμε –και την ελληνική κυβέρνηση βεβαίως-βεβαίως.

Λες να φταίει που ο δικός μας πετούσε στον αέρα προκηρύξεις κι όχι κομφετί; Ότι δεν έκανε καμία πονηρή αποκάλυψη, όπως το μέλος των femen, για να κερδίσει το φιλοθεάμον κοινό και τη συμπάθειά του; Ότι οι παμίτες διέκοψαν την ομαλή λειτουργία των θεσμών, ενώ η νεαρή διαδηλώτρια στοχοποίησε τη δικτατορία της εκτ; Ναι αλλά αφού κι αυτή θεσμό δεν τη βαφτίσαμε, ως ελληνική κυβέρνηση; Μπέρδεμα..

Άιντε μία είναι η ουσία (για τα κανάλια): δεν υπάρχει αθανασία και ταξική πάλη. Οτιδήποτε επιχειρεί να την προωθήσει και να τη φέρει στο προσκήνιο, δεν μπορεί να τυχαίνει ευμενούς αντιμετώπισης και προβολής. Οτιδήποτε άλλο –κι ιδίως τα πυροτεχνήματα που αυξάνουν την τηλεθέαση- είναι προφανώς ευπρόσδεκτα.

Το μόνο στενάχωρο είναι πως στενοχωρήσαμε το γιάννη παναγόπουλο της γσεε. Ο οποίος σκίζεται τόσο πολύ για την προώθηση της ταξικής πάλης και τα συμφέροντα των εργαζομένων, που έχασε το αγωνιστικό του μούσι κι έρεψε από τον πολύ αγώνα –καθώς εμφανίστηκε εμφανώς αδυνατισμένος. Κι αυτό δεν μπορούσαν να το αφήσουν έτσι οι φίλοι του οι καναλάρχες.

Πληγώσατε το γιάννη; Θα το ‘βρετε από εμάς.

Ρε άει στο ....διάλογο!

 Ρε άει στο ....διάλογο!

Οι εκπρόσωποι των συνδικάτων καταγγέλλουν τον

«κοινωνικό διάλογο» και τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης

«Δε θα σας περάσει!» διαδήλωσαν Ομοσπονδίες και Συνδικάτα

Μαζική διαμαρτυρία χτες μέσα κι έξω από την αίθουσα του «κοινωνικού διαλόγου»
«Αυξήσεις στους μισθούς, συμβάσεις κλαδικές, όχι άλλα προνόμια στους καπιταλιστές». Αυτό το σύνθημα ακούστηκε χτες ξανά και ξανά έξω από το υπουργείο Εργασίας, όπου συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες εργαζόμενοι και άνεργοι, ύστερα από κάλεσμα Ομοσπονδιών και Συνδικάτων της Αττικής. Την ώρα εκείνη, βρισκόταν σε εξέλιξη ο «κοινωνικός διάλογος» που συγκάλεσε το υπουργείο Εργασίας με θέμα τον κατώτερο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Λίγο αργότερα, αντιπροσωπεία από τα Συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες μπήκε στην αίθουσα που βρίσκονταν οι «κοινωνικοί εταίροι» και ο υπουργός Εργασίας Π. Σκουρλέτης, για να παραδώσουν το υπόμνημά τους. Η αγανάκτηση για την παρελκυστική τακτική της κυβέρνησης και τα παιχνίδια με τους «κοινωνικούς εταίρους» στις πλάτες των εργαζόμενων ξεχείλισε.

«Δε θα σας περάσει, να το ξέρετε! Ο διάλογος που κάνετε εδώ είναι προσχηματικός. Φέρτε τώρα το νόμο που να επαναφέρει τον κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ, όπως με νόμο ορίστηκε ο μισθός στα 586. Αυτό που κάνετε εδώ είναι πανηγύρι», είπαν οι συνδικαλιστές. Με την παρέμβασή τους έκαναν καθαρό ότι δε δίνουν καμία συναίνεση στο «διάλογο», αφού, όπως είπαν, «20 χρόνια γίνεται "κοινωνικός διάλογος" και οι εργάτες πάντα ήταν οι χαμένοι».

Απευθυνόμενοι στον υπουργό Εργασίας, αναρωτήθηκαν: «Δεν ξέρετε άραγε ποιες είναι οι θέσεις των εργοδοτών; Εδώ είναι οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ, που δεν προσέρχονται ούτε να συνομιλήσουν με τα συνδικάτα για την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων. Εδώ είναι ο ΣΕΤΕ, που τα ξενοδοχεία τους έχουν γεμίσει με υποαπασχολούμενους με 5μηνα, 4ωρα και απλήρωτους εργαζόμενους».

Ο Ν. Παπαγεωργίου ενημερώνει τους συγκεντρωμένους

μετά από την παρέμβαση στην «τριμερή»

Εξω από το υπουργείο Εργασίας, τα συνθήματα δυνάμωναν κι άλλο: «Σας πήραμε χαμπάρι, όλο "θα" και "θα", 751 ζητά η εργατιά», «Ο διάλογός σας είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», «Εργάτη, μη δεχτείς με ψίχουλα να ζεις». Στο πλευρό των συγκεντρωμένων βρέθηκε ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ.

Μιλώντας αργότερα στους συγκεντρωμένους, ο Νίκος Παπαγεωργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, κάλεσε σε οργάνωση του αγώνα στους τόπους δουλειάς, για τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων που θα αποκαθιστούν τις απώλειες των εργαζομένων από την κρίση, άμεση επαναφορά με νόμο των Συλλογικών Συμβάσεων και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, ως ελάχιστη βάση για διαπραγματεύσεις, κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης που υπονομεύουν τον κατώτερο μισθό κ.ά.

Το υπόμνημα των σωματείων

Στο υπόμνημα που κατέθεσαν τα συνδικάτα προς τον υπουργό Εργασίας σημειώνουν: «Οι εργαζόμενοι και τα Συνδικάτα τους έχουν ένα πάγιο και αδιαπραγμάτευτο αίτημα: Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ με νόμο ΤΩΡΑ. Κάθε άλλη μεθόδευση από την πλευρά της κυβέρνησης εξυπηρετεί τους εργοδότες που αξιοποιούν το αντεργατικό οπλοστάσιο για να κρατούν στον πάτο μισθούς και δικαιώματα. Αυτόν το σκοπό έχει η σημερινή συνάντηση των κοινωνικών εταίρων και γι' αυτό την καταδικάζουμε.

Την παραπομπή άλλωστε τέτοιων ζητημάτων στον "κοινωνικό διάλογο" την έχουμε ζήσει την τελευταία 20ετία σε όλες τις παραλλαγές. Τα καταστροφικά αποτελέσματα τα έχουμε βιώσει σε κάθε πλευρά της ζωής της εργατικής οικογένειας. Από την εξέλιξη των εργασιακών σχέσεων μέχρι τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Από τις περικοπές σε υγεία, παιδεία, πρόνοια, μέχρι τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά μας δικαιώματα.

Το κλίμα αναμονής που επιχειρείτε να καλλιεργήσετε με τέτοιες πρακτικές δεν μπορεί και δε θα μείνει αναπάντητο, γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν ούτε χρόνο, ούτε χρήμα. Αντίθετα, και πείρα έχουν και μνήμη. Αυτά που με βάρβαρο τρόπο τους επιβλήθηκαν στα πέντε χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης δεν αφήνουν περιθώρια για υπομονή και αντοχή.

Με επιμονή και οργάνωση θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να αποκατασταθούν οι τεράστιες απώλειες που έχει υποστεί το εργατικό εισόδημα τα χρόνια της κρίσης. Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης (δουλεμπορικά, μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία) και οι ατομικές συμβάσεις που κυριαρχούν υπονομεύουν τον κατώτατο μισθό. Η κατάργηση όλων αυτών των μορφών, η πλήρης και σταθερή δουλειά αποτελούν αιτήματα των εργαζομένων.

Θα είμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια να στείλετε στις καλένδες τα ψίχουλα που από σήμερα συζητιούνται σε έναν ψευτοδιάλογο, με - δήθεν - κόκκινες γραμμές. Μόνη λύση είναι η άμεση επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και των Συλλογικών Συμβάσεων ΤΩΡΑ με νόμο. Ο αγώνας για το ξήλωμα ολόκληρου του αντεργατικού οπλοστασίου και την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών θα είναι συνεχής και κλιμακούμενος».

Το υπόμνημα υπογράφουν: 

Οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Μισθωτών Τύπου - Χάρτου, Λογιστών, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Φαρμάκου, Συνταξιούχων ΙΚΑ. Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαυρίου. Τα Συνδικάτα Οικοδόμων, Φαρμάκου, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ, Ενωση Λιθογράφων, Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθήνας, Ενωση Λογιστών Ελεγκτών, Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων, Ηλεκτροτεχνιτών, Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής, Ιδιωτικές Κλινικές, Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Ενοχλήθηκε ο υπουργός...  

Η χτεσινή παρέμβαση των συνδικάτων φαίνεται ότι ενόχλησε τον υπουργό Εργασίας. Μόλις αποχώρησε η αντιπροσωπεία τους, ο Π. Σκουρλέτης έσπευσε στις κάμερες να δηλώσει πως:

«Εμείς εμμένουμε στο διάλογο, από τις μονομερείς παρεμβάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε γνώμη. Κάποια σωματεία θεώρησαν ότι αυτήν τη στιγμή μπορούν να παρέμβουν με αυτόν τον τρόπο. Τους δεχτήκαμε. Αναρωτιέμαι όμως αν αυτός ο τρόπος βοηθάει στην προσπάθειά μας, ή δεν είναι και τόσο χρήσιμη μια τέτοια παρέμβαση». 

Ποιον κοροϊδεύει; Αν έχει σκοπό να νομοθετήσει υπέρ των εργαζόμενων, τι την θέλει τη γνώμη των εργοδοτών; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι που στις επιχειρήσεις τους τσακίζουν μισθούς και δικαιώματα, απέχουν από κάθε συζήτηση για Συλλογικές Συμβάσεις; Οι εργαζόμενοι δε δέχονται υποδείξεις από την κυβέρνηση. Ούτε πρόκειται να ανεχτούν τα «κομπρεμί» που στήνουν στις πλάτες τους κυβέρνηση, εργοδοσία και εργατοπατέρες, όσο κι αν θα το 'θελε ο υπουργός Εργασίας...

Πηγή: Ριζοσπάστης

   Το House of Cards και η ενσάρκωση του νεοφιλελεύθερου αμερικάνικου όνειρου

Από Οικοδόμος

Μισώ τα spoiler. Αν τα μισείς κι εσύ κλείσε τώρα το κείμενο γιατί θα έχει αρκετά.

Γράφει ο 2310net //

Θα μιλήσουμε για μια από τις πιο δημοφιλείς σειρές των τελευταίων ετών, το House of Cards, και για το ρόλο της ως μηχανισμού προπαγάνδας.
Σε γενικές γραμμές το στόρι της σειράς, για όσους δεν την έχουν δει, είναι το εξής: ο Φρανκ Αντεργουντ είναι ένας αδίστακτος πολιτικός, ο οποίος από Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Δημοκρατικών αναρριχάται σταδιακά και μεθοδικά στην Προεδρία των ΗΠΑ, έχοντας στο πλευρό του την φιλόδοξη σύζυγό του Κλερ και τον πιστό του υπάλληλο Νταγκ.
Ενώ αρχικά η σειρά μοιάζει να προσφέρει μια σημαντική –ειδικά για τα επίπεδα των ΗΠΑ- κριτική της πολιτικής κατάστασης της υπερδύναμης στη συνέχεια περνάει σε μια ολοφάνερη ιδεολογική και προπαγανδιστική παρέμβαση. Άλλες φορές αυτό γίνεται με πρωτότυπο τρόπο και άλλες μοιάζει σαν μια κουραστική επανάληψη παλαιότερων ιδεολογημάτων που περνάν από ταινίες και σειρές. Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά:
America Works ή αλλιώς voucher για όλους

Στον τρίτο κύκλο της σειράς, ο Πρόεδρος –πλέον- Φρανκ Άντεργουντ προσπαθεί να δώσει λύση στο πρόβλημα της ανεργίας. Του έρχεται η ιδέα να βάλει σε λειτουργία το πρόγραμμα America Works σύμφωνα με το οποίο το κράτος, παίρνοντας κονδύλια τα οποία προορίζονται για την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία και τις έκτακτες ανάγκες, για να επιδοτήσει επιχειρήσεις ώστε να προσλάβουν άνεργους. Στα διαγγέλματα και τις ομιλίες του Φράνκ ακούμε πολλές φορές το “you are entitled to nothing” (δεν δικαιούστε τίποτα) να επαναλαμβάνεται μάλιστα με φανατισμό από το κοινό. Δηλώνεται το τέλος του New Deal και η αρχή της εργατικότητας. Δεν δικαιούστε τίποτα, πρέπει να δουλέψετε για να ζήσετε με αξιοπρέπεια και όχι να περιμένετε από το κράτος να σας ζήσει. Και μαντέψτε: στην μοναδική πολιτεία που εφαρμόζεται αυτό το πλάνο φαίνεται να έχει μεγάλη επιτυχία, την οποία πιστοποιούν εχθροί και φίλοι του Προέδρου Φρανκ. Με λίγα λόγια η σειρά μας λέει ότι αν το κράτος κόψει συντάξεις, πρόνοια, υγεία, παιδεία και άλλα …περιττά έξοδα και αρχίσει να δίνει λεφτά στις επιχειρήσεις για να προσλάβουν κόσμο τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά. Κάτι σαν τα voucher δηλαδή, αλλά εδώ ούτε σποτάκι δεν μπήκαν στον κόπο να κάνουν.
Πουτινιές στον Πούτιν;

Από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου κάθε αμερικάνικη ταινία που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει ορισμένες μπηχτές ή ξεκάθαρες αναφορές στους κακούς Σοβιετικούς/Ρώσους. Δεν ξέρω πόσοι Αμερικάνοι πραγματικά γνωρίζουν ότι η Ρωσία δεν είναι πια κομμουνιστική χώρα, πάντως πολλοί φαίνεται να την αντιμετωπίζουν σαν τον μεγάλο εχθρό. Στον τρίτο κύκλο της σειράς εμφανίζεται η κλασική εικόνα για τη Ρωσία: ένας πρόεδρος που μοιάζει εμφανισιακά με τον Πούτιν αλλά λέγεται Πέτροφ, που γυμνάζεται, χωρίζει τη γυναίκα του, είναι αδίστακτος δικτάτορας, καταπιέζει τα δικαιώματα του λαού του, είναι γέννημα του κακού κομμουνισμού, κακός και αδιάλλακτος. Την ίδια ώρα ο αμερικανός πρόεδρος μαζί του ξαναγεννιέται: ενώ γενικά παρουσιάζεται ως πανίσχυρος, πονηρός, άνθρωπος που δεν κάνει πίσω, όταν διαπραγματεύεται με τον Ρώσο ομόλογό του γίνεται ψυχούλα, χαλί να τον πατήσεις. Οι κακοί Ρώσοι όμως δεν είναι εύκολος αντίπαλος: Δεν διστάζουν να σκοτώσουν τους ίδιους τους στρατιώτες τους για να πετύχουν κάτι, την ώρα που οι αμερικανοί ούτε να το σκέφτονται αυτό δεν μπορούν. Με αφορμή την Ρωσία εμφανίζεται μέσα στη σειρά ένας χαζός πατριωτισμός που όμοιό του έχουμε ξαναδει πολλές φορές. Είναι δε τόσο κακοπαιγμένος που θυμίζει περισσότερο b-movies παρά μια εξαιρετικού επιπέδου σειρά.
Εξωτερική πολιτική: Οι Ισραηλινοί δεν είναι φίλοι μας
Σε μια προσπάθεια να εμφανιστούν οι ΗΠΑ ως δημοκρατική δύναμη που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να προστατεύει την παγκόσμια ειρήνη, και προφανώς σε μια προσπάθεια να αποσείσουν οι παραγωγοί της σειράς την οποιαδήποτε σχέση με το ισραηλινό λόμπι, το Ισραήλ παρουσιάζεται στη σειρά από ανεξάρτητη χώρα που καμία σχέση δεν έχει με τις ΗΠΑ έως και χώρα αντιτιθέμενων συμφερόντων. Βλέπουμε τις ΗΠΑ να τηρούν ουδέτερη σχέση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, γεγονός που θα μπορούσε να κατατάξει την σειρά στην κατηγορία «επιστημονικής φαντασίας».
Πολιτική κάνουν οι πολιτικοί
Αν δει κανείς την εξέλιξη της σειράς θα νομίζει ότι δεν υπάρχουν συμφέροντα, λόμπι, επιχειρηματίες που επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις. Πολιτική κάνουν μόνο οι πολιτικοί. Και ενώ κάπου στον δεύτερο κύκλο εμφανίζεται ένας πολυδισεκατομμυριούχος φίλος του προέδρου που θέλει να επηρεάσει τον Λευκό Οίκο για δικά του οφέλη, αυτός χάνει στην διελκυνστίδα της δύναμης από τον πολιτικό Φρανκ Αντεργουντ. Οι πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται μόνο από τους πολιτικούς. Από το κάδρο έχουν εξαφανιστεί οι επιχειρηματίες, αλλά και οι σύμβουλοι, θεσμικοί παράγοντες και λοιποί παίκτες του παιχνιδιού.
Ο Συνδικαλισμός όπως τον ονειρεύεται ο Τζήμερος
Όπως είπαμε πιο πάνω οι φορείς που εμπλέκονται στην πολιτική είναι λίγο πολύ εξαφανισμένοι. Ιδιαίτερα ο συνδικαλισμός. Όπου και όταν εμφανίζεται έχει τη μορφή μιας ομάδας πίεσης που προσλαμβάνει επαγγελματίες spokespersons. Χρωματίζεται αρνητικά και λυγίζει όταν ο Φρανκ και η γυναίκα του απευθύνονται στους συγκεντρωμένους εκπαιδευτικούς κερνώντας τους παϊδάκια. Οι εργαζόμενοι και ειδικά οι συνδικαλιστές εμφανίζονται ως λιγούρια που εμποδίζουν την ανάπτυξη της χώρας. Σας θυμίζει κάτι;

Υπάρχει λόγος που έχει γίνει τέτοιος ντόρος με το House of Cards. Μέχρι και ο πραγματικός πρόεδρος των ΗΠΑ μιλάει για αυτή τη σειρά, σχεδόν τη διαφημίζει. Προφανώς και δεν πρόκειται πια για μια σειρά που φωτογραφίζει τα κακώς κείμενα της αμερικανικής πολιτικής ζωής, αλλά μέσα από μια μυθοπλασία προσπαθεί να εγχαράξει υποσυνείδητα σημαντικά ιδεολογήματα του αστικού τρόπου σκέψης: εργατικότητα, απελευθέρωση από το κράτος, πατριωτισμός, ηγεμονία και άλλα στοιχεία που συνθέτουν το αμερικάνικο όνειρο στην πιο νεοφιλελεύθερη έκδοσή του.
Όχι, ο πραγματικός πρόεδρος των ΗΠΑ δεν πετάει στις ράγες του τρένου μια ενοχλητική δημοσιογράφο, ούτε σκοτώνει έναν αλκοολικό γερουσιαστή. Όμως, μέσα από την κατασκευή ενός πολυσύνθετου χαρακτήρα μπορείς εύκολα να κάνεις προπαγάνδα. Όταν αυτή περνιέται καλυμμένη με ένα πέπλο αγωνίας, μυστηρίου, περιπέτειας γίνεται πιο εύπεπτη και αποτελεσματική. Η στρατευμένη τέχνη άλλωστε δεν ήταν ποτέ προνόμιο μόνο των καταπιεσμένων.

ΕΙΣΑΣΤΕ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΛΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ.

 ΕΙΣΑΣΤΕ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΛΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ.

Ρημάξαν τις χώρες τους, Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ, δολοφόνησαν τους λαούς τους, προκάλεσαν με τους πληρωμένους δολοφόνους τους εμφύλιους, λήστεψαν τον πλούτο τους…
Απελπισμένα τα θύματα αναζητούν τη σωτηρία τους στην φυγή, αλλά να πάνε που;
Μεσόγειος και Αιγαίο απέραντα νεκροταφεία πνιγμένων προσφύγων και όσοι γλυτώνουν, κουβαλούν την ζωή τους σαν αγγαρεία, αφού άλλοι την εξουσιάζουν…
Όλα αυτά τον 21ο αιώνα.

Ποιανών έργο είναι αυτό; Μα των «πολιτισμένων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» Αμερικανών, Ευρωενωσιτών και της συμμαχίας των προθύμων… αυτής της τσέτας που κολυμπάει στο αίμα των θυμάτων της.

Ηλίας Ι. Προκοπίου

Ρίχνουν το λαό σε νέες περιπέτειες

Ρίχνουν το λαό σε νέες περιπέτειες

Τάχιστα προσαρμόζεται η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις στρατηγικές επιλογές του εγχώριου κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή. Τόσο με την ακατάλυτη στοίχιση στον ευρωατλαντικό άξονα όσο και με τη σύσφιξη των σχέσεων με το Ισραήλ, με το οποίο προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν συνάψει στρατηγικές συμφωνίες. Διόλου τυχαία, λοιπόν, ενισχύει παραπέρα τη διασύνδεση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με αυτές των ΗΠΑ και του Ισραήλ, στην επικίνδυνη για το λαό προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά εκμεταλλευόμενη τις σχέσεις της με ΗΠΑ - Ισραήλ, στο πλαίσιο των οξύτατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο. Σε αυτή τη βάση, όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΑ, 20 έως 30 Απρίλη, θα διεξαχθεί η Διακλαδική Ασκηση «Ηνίοχος 2015», σε συνδυασμό με την άσκηση «Αστραπή» του Πολεμικού Ναυτικού. Προβλέπει τη διεξαγωγή σύνθετων αεροπορικών αποστολών σε ολόκληρο το εύρος του FIR Αθηνών, με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού αεροπορικών - ναυτικών δυνάμεων, καθώς και μονάδων του Στρατού Ξηράς, ενώ, για πρώτη φορά, θα λάβουν μέρος στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ.

***

Θυμίζουμε, λίγες βδομάδες νωρίτερα, το Μάρτη, σε συνάντησή τους στην Αθήνα ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, γνωστοποίησε στη βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Β. Νούλαντ, το «ενδιαφέρον» της ελληνικής κυβέρνησης για «μία GtoG (government to government agreement) (δηλαδή, συνεργασία μεταξύ των δύο κυβερνήσεων) με τις ΗΠΑ, ώστε να υπάρχει συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου». Ορισε δε το μοίρασμα σε ποσοστά«70-30». Ο ίδιος συμπλήρωνε λίγες μέρες αργότερα, από τη Νέα Υόρκη όπου βρέθηκε, ότι «οποιαδήποτε συνεργασία είναι αυτή και με οποιονδήποτε τρόπο (σ.σ.: είτε διακρατική, είτε απευθείας με αμερικανικές εταιρείες), νομίζω ότι θα είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών και προς το συμφέρον της ασφάλειας της ευρύτερης περιοχής». Πρόσθεσε: «Θα επιδιώξουμε (σ.σ.: ως κυβέρνηση) να εμπλακούν στην εξόρυξη και αμερικανικές εταιρείες. Είτε επίσημα το αμερικανικό κράτος, είτε αμερικανικές εταιρείες, διότι είναι σημαντική η παρουσία των ΗΠΑ και για την ασφάλεια αυτών των επενδύσεων», είπε, καλώντας από τότε ακόμα τις αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις να αναλάβουν την προστασία επενδύσεων του κεφαλαίου στην ελληνική επικράτεια.
Αντίστοιχη πρόσκληση απηύθυνε στα μονοπώλια και τις Ενοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ: «Τώρα, είναι ώρα για επέκταση του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας - Κύπρου και με το Ισραήλ και πρέπει να ενισχυθεί και να αναπτυχθεί περισσότερο η συνεργασία με την αμερικανοεβραϊκή κοινότητα. Μπορούμε να χτίσουμε μια μεγάλη συμμαχία και με τη βοήθεια των ΗΠΑ να μπορέσουμε να δώσουμε τη λύση ασφάλειας στην περιοχή. Γιατί να μην δώσουμε εναέριο χώρο, αυτό που χρειάζεται το Ισραήλ απ' την Ελλάδα; Από το Ισραήλ στην Κύπρο και μέχρι την Κρήτη. Γιατί να μην υπάρχουν συμφωνίες προστασίας της μεγάλης οικονομικής ζώνης, στον ορισμό της οποίας θα προχωρήσουμε και στην Ελλάδα; Γιατί να μην προχωρήσουμε και σε αμυντικές συμφωνίες;».

***

Η προσαρμογή της ελληνικής κυβέρνησης δεν πατά μόνο στις κολεγιές περί τους υδρογονάνθρακες και την πρόσκληση εδώ ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών δυνάμεων να αναλάβουν ρόλο «προστάτη» των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αφορά και στον ενεργό ρόλο που θέλει να παίξει η ελληνική κυβέρνηση στην υποστήριξη των νέων ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων στην περιοχή από Λιβύη έως Συρία και Ιράκ με αφορμή τους τζιχαντιστές (εξέφρασε τη διάθεση για πρωτοβουλία προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών), ενώ προβάλλει και την ύπαρξη και δράση της αμερικανικής βάσης της Σούδας, κρίσιμη υποδομή για την υποστήριξη τέτοιων επιχειρήσεων. Και βεβαίως να συμβάλει σε λύση εκκρεμοτήτων, όπως το Κυπριακό, σε όφελος των μονοπωλίων. Και οι ΗΠΑ «σπρώχνουν» σ' αυτό, και το Ισραήλ έχει σχέσεις με την Κύπρο. Σε αυτό το πλαίσιο έλεγε ο Καμμένος στη Νέα Υόρκη: «Η Ελλάδα με την Κύπρο και λόγω των νέων πλέον κοιτασμάτων φυσικού αερίου αλλά και πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή, σε συνεργασία με το Ισραήλ, μπορούν να διαμορφώσουν ένα μεγάλο τόξο ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή και να αντιμετωπίσουμε πλέον την απειλή που δέχεται το ΝΑΤΟ στο νότιο μέρος, που λέγεται ισλαμικός φονταμενταλισμός με την παρουσία του ISIS (...) Η κυπριακή και η ελληνική κυβέρνηση βρίσκονται σε άμεση συνεννόηση και θεωρώ ότι πλέον ανοίγονται νέες προοπτικές για την επίλυση του προβλήματος (...) Τώρα, ήρθε η ώρα που η Ελλάδα μπορεί και πάλι να αποδείξει πως είναι πόλος σταθερότητας στην Αν. Μεσόγειο. Η απειλή που δέχεται αυτή την στιγμή ο δυτικός κόσμος είναι ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, ο οποίος εμφανίζεται είτε με την ταμπέλα του "Ισλαμικού Κράτους" ή τρομοκρατικής οργάνωσης ή υπό τη μορφή διαφορετικών τρομοκρατικών υποθέσεων. Εδώ λοιπόν είναι ο σημαντικός ρόλος που θα παίξει η χώρα μας».
Κάτι αντίστοιχο είπε ο Καμμένος και χτες στη Μόσχα, όπου πραγματοποιεί επίσκεψη προσκεκλημένος του Ρώσου ομολόγου του: «Ανταλλάξαμε απόψεις και σε σχέση με τη μεγάλη απειλή που υπάρχει για όλους και για τη Ρωσία και για το ΝΑΤΟ και αφορά τον ισλαμικό φονταμενταλισμό στη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική. Θέση της Ελλάδος, την οποία εξέφρασα στον κ. υπουργό, αλλά και στο παρελθόν εξέφρασα και προς το ΝΑΤΟ είναι ότι ο εχθρός είναι κοινός και είναι η τρομοκρατία. Αρα, είναι η στιγμή να υπάρξει συνεργασία για να αντιμετωπίσουμε από κοινού αυτή την απειλή. Εμείς, ως φίλοι της Ρωσίας, αλλά και ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, θα κάνουμε τα πάντα γι' αυτό».
Τα κάνουν ήδη: Συγκεντρώνουν εδώ στρατιωτικές δυνάμεις, μετέχουν σε κάθε είδους διαβούλια προετοιμασίας επεμβάσεων, προπαγανδίζουν την «αναγκαιότητά» τους, δηλώνουν έτοιμοι να τις υποστηρίξουν αναλαμβάνοντας ανοιχτά ιμπεριαλιστική δράση. Ρίχνουν το λαό σε νέες περιπέτειες. Αλλωστε, η Ρωσία έχει τα δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα στην περιοχή κόντρα σε ΗΠΑ - ΕΕ. Και η ελληνική εμπλοκή μόνο δεινά επιφυλάσσει στο λαό...

Θ. Μπ.

Αμεσες λύσεις για μετανάστες - πρόσφυγες

Αμεσες λύσεις για μετανάστες - πρόσφυγες

Είναι προφανές ότι οι χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκονται στη χώρα μας, κυνηγημένοι από τη φτώχεια, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ούτε λιάζονται, ούτε έχουν έρθει ως τουρίστες για τις διακοπές τους. Είναι επίσης προφανές ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των ανθρώπων θέλει να φύγει από τη χώρα μας για να αναζητήσει αλλού μια ίσως καλύτερη τύχη. Μόνο που η βασική αιτία που δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που με κανονισμούς και Συνθήκες όπως το «Δουβλίνο 2» ή η Σένγκεν, τούς απαγορεύει να φύγουν και, εάν συλληφθούν σε άλλη χώρα, τους επιστρέφει στην Ελλάδα... Συνθήκες και κανονισμούς που θεωρούν απαραβίαστους όλες οι κυβερνήσεις, και η σημερινή.
Ολα τα στοιχεία φανερώνουν ότι η μεταναστευτική ροή αυξάνεται. Οι υπάρχουσες υποδομές για την υποδοχή τους είναι υποτυπώδεις, έως και επικίνδυνες για τη ζωή τους. Αποτέλεσμα; Να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα τόσο οι ίδιοι οι πρόσφυγες - ακόμη και μικρά παιδιά - που καταφεύγουν στη χώρα μας (στέγαση, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ.) όσο και οι κάτοικοι των περιοχών που δέχονται τα προσφυγικά κύματα.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζουν την ίδια αδιέξοδη πολιτική που ακολουθούσε και η προηγούμενη των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Προσήλωση στην πολιτική της ΕΕ, που όμως είναι η αιτία του προβλήματος. Ανέξοδες υποσχέσεις και λόγια του αέρα για ένα πρόβλημα που λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις. Και ο θόρυβος που έχει ξεσηκωθεί τις τελευταίες μέρες δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ανεξάρτητα από το εάν κάποιοι μπορεί να παίζουν και επικίνδυνα πολιτικά παιχνίδια εκμεταλλευόμενοι τους μετανάστες και τους πρόσφυγες...
Μια τέτοια κατάσταση το μόνο σίγουρο είναι ότι αποτελεί βούτυρο στο ψωμί κάθε είδους ρατσιστικών αντιλήψεων και των φορέων τους, όπως έχει γίνει παλιότερα από πολλές πλευρές και με την ανοχή προηγούμενων κυβερνήσεων. Μπορούμε όλοι να θυμηθούμε τα πογκρόμ της Χρυσής Αυγής.
Με αφορμή όλη αυτή την κατάσταση, το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή Ερώτηση με την οποία ζητά: Να δημιουργηθούν ανοιχτά κέντρα προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, όπου θα παρέχονται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σίτιση και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, δωρεάν νομική αρωγή και διερμηνεία, καταγραφή και διευθέτηση των πρώτων αναγκών τους. Να αποδίδεται το καθεστώς του ασύλου ή της επικουρικής προστασίας σε όλους τους πρόσφυγες, θύματα ιμπεριαλιστικών πολέμων, επεμβάσεων και αντιδραστικών καθεστώτων, με γρήγορες, αξιόπιστες και δίκαιες διαδικασίες, με την αύξηση των γραφείων ασύλου και του προσωπικού τους. Να χορηγούνται άμεσα ταξιδιωτικά έγγραφα σε όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν προορισμό άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ, χωρίς εφαρμογή του Κανονισμού του Δουβλίνου και της Συνθήκης Σένγκεν. Να απομακρυνθούν ο FRONTEX και οι άλλοι ευρωενωσιακοί μηχανισμοί καταστολής μεταναστών στα σύνορα, που κάθε άλλο παρά διασφαλίζουν τη διάσωση των προσφύγων και μεταναστών, όπως έδειξαν και σειρά τραγικών περιστατικών (Λαμπεντούζα κ.ά.). Να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, ιδιαίτερα αυτοί που βρίσκονται πολλά χρόνια και έχουν αναπτύξει ισχυρούς βιοτικούς δεσμούς (εργασία, οικογένειες κ.λπ.).