καπιταλισμος-ανταγωνισμος-σκυλοφαγωματα και στο βαθος ανεργια,φτωχεια,πεινα

• 

Γνωστές εταιρείες από την βιομηχανία και το εμπόριο οδήγηθηκαν στην εξαφάνιση εξαιτίας και της μνημονιακής πολιτικής που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια. Μαζί με τους επιχειρηματίες, ωστόσο, χρεοκόπησαν και χιλιάδες νοικοκυριά που είδαν τα μέλη τους να προστίθενται στην ατελείωτη λίστα με τους ανέργους.
Αποκαλυπτική είναι σχετική έρευνα της «Καθημερινής».
Η αρτοβιομηχανία Κατσέλης: Το 2007 μετονομάστηκε σε Nutriart όταν εξαγοράσθηκε από τον όμιλο Γ. Δαυίδ, πτώχευσε το 2013 παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες της ιδιοκτησίας και των τραπεζών να βρεθεί μία λύση. Η διοίκηση απέδωσε το τέλος της εταιρείας στην ύφεση και στις τεράστιες καθυστερήσεις από πλευράς των πιστωτριών τραπεζών να ρυθμίσουν τα δάνεια της επιχείρησης.
Η Ατλάντικ: Η πέμπτη μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της χώρας, πριν κλείσει βυθίστηκε υπό το βάρος των δανειακών υποχρεώσεων, οδηγώντας στην ανεργία πάνω από 3.000 εργαζόμενους και προκαλώντας ζημίες σε 1.500 και πλέον προμηθευτές. Καθοριστικής σημασίας ήταν και η κόντρα ανάμεσα στους βασικούς μετόχους, την οικογένεια Αποστόλου και την οικογένεια Λαουτάρη, στη διάρκεια της οποίας εκτοξεύθηκαν εκατέρωθεν σκληρές κατηγορίες. Μάλιστα, η διαμάχη των δύο πλευρών έφθασε μέχρι το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η αλυσίδα Srider Stores: Σ’ ένα απόγευμα τον Σεπτέμβριο του 2013 έγινε γνωστό στους 890 εργαζόμενους του ομίλου Χατζηιωάννου ότι κλείνει η θυγατρική αλυσίδα Sprider Stores. Από τότε μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι προσπαθούν να λάβουν τις αποζημιώσεις τους για να τους καταβληθεί το επίδομα ανεργίας. Τα οικονομικά ανοίγματα των αδελφών Χατζηιωάννου σε συνδυασμό με τον υψηλό δανεισμό ήταν το εκρηκτικό μείγμα που προκάλεσε την πτώχευση του ομίλου.
Η καπνοβιομηχανία Γεωργιάδης: Τον Απρίλιο του 2013 κατατέθηκε αίτηση πτώχευσης. Τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας σε συνδυασμό με την κατάρρευση των πωλήσεων λόγω της αύξησης του λαθρεμπορίου δεν άφησαν πολλά περιθώρια για να αποφύγει η εταιρεία το πικρό ποτήρι της χρεοκοπίας. Το σήμα κατατεθέν της «Γεωργιάδης» ήταν η περίφημη σειρά «22», η οποία είχε πιστούς λάτρεις. Παράλληλα παρήγαγε αρκετά από τα σήματα της σειράς Rothmans, κατόπιν αδείας που έλαβε από την αγγλική Rothmans of Pall Mall.
Στην ιστορία πέρασε και η βιομηχανία δομικών υλικών Φίλκεραμ Johnson με δικαστική απόφαση στα τέλη του 2011.Η καθίζηση της οικοδομικής δραστηριότητας ήταν το βασικό χτύπημα για την εταιρεία, η οποία δεν κατάφερε να διαχειριστεί τα χρέη της.
Σε πτώχευση οδηγήθηκε και η γνωστή χαρτοβιομηχανία Diana. Η επιχείρηση του κ. Πάνου Ζερίτη λύγισε υπό το βάρος των υποχρεώσεών της και της αδυναμίας της να βρει κεφάλαια για να συνεχίσει τη λειτουργία της, επιφέροντας βαρύ πλήγμα στην απασχόληση της ακριτικής Ξάνθης. Οι συνολικές υποχρεώσεις της Diana –σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο αίτημα πτώχευσης– προς προμηθευτές, προσωπικό, Δημόσιο, ασφαλιστικούς φορείς, πιστωτές, ΔΕΗ και ΔΕΠΑ ανέρχονταν σε 30 εκατ. ευρώ. Στη λίστα των χρεοκοπιών προστέθηκαν η Neoset, η Alex Pak, ο Fokas και πρόσφατα η Shelman και η Χ.Κ. Τεγόπουλος

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ-ΕΕ και.....Η ζούγκλα του ιδιωτικού μαυροπίνακα: σχολάρχες ζητούν από έγκυες εκπαιδευτικούς να παραιτηθούν

Η ζούγκλα του ιδιωτικού μαυροπίνακα: σχολάρχες ζητούν από έγκυες εκπαιδευτικούς να παραιτηθούν

• 

Δεν έχει προλάβει ακόμη να στεγνώσει το μελάνι στις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις Αρβανιτόπουλου (για τις οποίες ακόμη αναμένονται διευκρινιστικές εφαρμοστικές εγκύκλιοι από το υπουργείο Παιδείας) και ορισμένα ιδιωτικά σχολεία, σύμφωνα με πολλές καταγγελίες από όλη την Ελλάδα, έχουν αρχίσει να εγκαθιστούν το νόμο της ζούγκλας.
Είναι γνωστό ότι υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία που λειτουργούν χωρίς νόμιμη άδεια λειτουργίας. Όμως αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Σε κάποια ιδιωτικά σχολεία καταρτίζονται εικονικά προγράμματα, που παρουσιάζουν εκπαιδευτικούς να διδάσκουν λιγότερες ώρες (και να πληρώνονται αναλόγως), ενώ δουλεύουν σχεδόν τις διπλάσιες! Σε κάποια άλλα ασκούνται πιέσεις για απολύσεις, ώστε οι εκπαιδευτικοί να δεχθούν παρανόμως τροποποίηση του διοριστηρίου τους, ενώ, σύμφωνα πάντα με καταγγελίες, κάποιοι ιδιοκτήτες, υπερβαίνοντας κάθε όριο δικαίου, φθάνουν σε σημείο να τρομοκρατούν ακόμη και έγκυες εκπαιδευτικούς, ώστε αυτές είτε να παραιτηθούν, είτε να μην λάβουν την άδεια ανατροφής τέκνου.
Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία που σχεδιάζουν να λειτουργήσουν παράνομα ως φροντιστήρια ολόκληρο το καλοκαίρι, καταστρατηγώντας όχι μόνο το διδακτικο έτος αλλά και τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ισονομία ανάμεσα σε μαθητές δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων.
«Άραγε, με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, με βάση όσα ορίζει η εγχώρια και η κοινοτική νομοθεσία; Οι καταγγελίες αυτές θα παρουσιαστούν στην προσεχή συνάντηση της Ομοσπονδίας με τον υπουργό Παιδείας, Ανδρέα Λοβέρδο του οποίου την άμεση παρέμβαση για την αυξανόμενη ανομία στην ιδιωτική εκπαίδευση αναμένουν χιλιάδες ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί.

«Τα λεφτά πήγαν στα λεφτά» - Χρονιά ανάκαμψης του Τουρισμού το 2013...

«Τα λεφτά πήγαν στα λεφτά» - Χρονιά ανάκαμψης του Τουρισμού το 2013...

Το 2013 χαρακτηρίστηκε σαν χρονιά ανάκαμψης του Τουρισμού που εμφανίζεται σαν κύριος αιμοδότης της οικονομίας. Άραγε η πραγματικότητα συμβαδίζει με τις ωραίες φράσεις;

Πέρυσι επισκέφθηκαν την Ελλάδα 17,9 εκατομμύρια τουρίστες και τα άμεσα έσοδα ήταν 11,9 δισ. ευρώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) και των στοιχείων του Κέντρου Τεκμηρίωσης του Ελληνικού Τουρισμού (ΚΤΕΤ).

Ποιος καρπώθηκε τα κέρδη;

Προφανώς όχι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό που δουλεύουν όλο και πιο φτηνά.

Ούτε φυσικά οι μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο.

«Τα λεφτά πήγαν στα λεφτά» δηλαδή στους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο τουρισμό διότι η κρίση δεν είναι για όλους.

Άλλωστε σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων την περίοδο 2009 έως 2013 άνοιξαν 914 νέα ξενοδοχεία, το 73% των οποίων εντάσσεται στις τρεις υψηλότερες κατηγορίες, ενώ διέκοψαν τα λειτουργία τους 613 μονάδες συνολικής δυναμικότητας 34.480 κλινών, από τις οποίες μόνο το 3% προερχόταν από τις υψηλές κατηγορίες.

Κι αφού ο τουρισμός αιμοδότησε το 2013 την ελληνική οικονομία γιατί από τον Ιούλη του 2014 πρέπει να μειωθούν ξανά οι συντάξεις μεσοσταθμικά κατά 5,2%;
Επίσης τα στοιχεία λένε ακόμα πως το 2013 οι αφίξεις αυξήθηκαν κατά 15,4%, οι διανυκτερεύσεις κατά 14,5% και οι εισπράξεις κατά 18,1%. Πόσοι άραγε από τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους της Ελλάδας έκαναν διακοπές το 2013;

Το 40% δεν έκανε καν διακοπές κι όσοι έκαναν μέτρησαν μέχρι δεκάρας τα διόδια, τα καύσιμα, τα εισιτήρια για να τα βολέψουν 4-5 μέρες στη θάλασσα.

Ο «φάκελος τουρισμός» ανοίγει στο portal και το webradio «902.gr» με στοιχεία, με ρεπορτάζ με συνεντεύξεις, για να καταδείξει πως το δικαίωμα του λαού στην αναψυχή δεν συμβαδίζει με την ανάγκη για περισσότερο κέρδος των τουριστικών επιχειρήσεων.

Διαβάστε: 

-Στοιχεία που έδωσε σε συνέντευξη τύπου η Γραμματεία ΠΑΜΕ Ρόδου για την κατάσταση που επικρατεί στα ξενοδοχεία της περιοχής και τις άθλιες συνθήκες εργασίας για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους. 
-Για τον τουρισμό και την καμπάνια της κυβέρνησης περί αύξησης του αριθμού των τουριστών, την ώρα που ξενοδοχοϋπάλληλοι στερούνται βασικών δικαιωμάτων ενώ συνολικά για τους εργαζόμενους το δικαίωμα στις διακοπές έχει γίνει είδος πολυτέλειας.  

Ακούστε: 

-Συνέντευξη του Χρήστου Κατσώτη μέλους της ΚΕ και βουλευτή του ΚΚΕ στο Webradio του 902.gr για το παράδειγμα του Τουρισμού που αποκαλύπτει  ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από την ανάπτυξη, που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση. 
-Συνέντευξη της Λίνας Ράλλη μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων και μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων του ΠΑΜΕ, για τις συνθήκες εργασίας στον κλάδο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων στη Ρόδο. 
- Συνέντευξη του Παντελή Καλαβρέζου, μέλους της Συντακτικής Επιτροπής του «Οδηγητή»: Απιαστο όνειρο για τη νεολαία οι διακοπές.  

Πόσο μεγάλος είναι ο άνθρωπος

 Πόσο μεγάλος είναι ο άνθρωπος

Η κε του μπλοκ αντιγράφει και αναδημοσιεύει σήμερα ένα απόσπασμα από το βιβλίο του φρανκ λέζερ «πόσο μεγάλος είναι ο άνθρωπος» (από το στοκ με τις προσφορές και τα φτηνά παλιά βιβλία της σύγχρονης εποχής) και συγκεκριμένα το υποκεφάλαιο «από τον ψυχικό κόσμο ενός αμερικανού σπουδαστή» από το κεφάλαιο «η κατάκτηση του νέου κόσμου». Δυστυχώς οι τελευταίες παράγραφοι εμπίπτουν στην κατηγορία της τραγικής ειρωνείας υπό το φως των ανατροπών και της αντεπανάστασης, αλλά το κείμενο και όσα περιγράφει παραμένουν άκρως επίκαιρα στην ουσία τους, ακόμα και για τα ελληνικά δεδομένα με την προώθηση αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καλή ανάγνωση.

Συχνά, όταν πηγαίνοντας στις παραδόσεις μου ανεβαίνω τα σκαλιά της κεντρικής εισόδου του πανεπιστημίου Χούμπολτ του Βερολίνου και διαβάζω τη γραμμένη με χρυσά γράμματα 11^η θέση του Καρλ Μαρξ για τον Φόιερμπαχ: «οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε», σκέφτομαι άθελα την εποχή των σπουδών μου στις ΗΠΑ.

Κάθε πρωί στις οκτώ, εκτός από τις Κυριακές, ανέβαινα στο τραμ τότε στη Μινεάπολη, για να πάω στις παραδόσεις μου στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Το εισιτήριο κόστιζε δέκα σεντς, περίπου δυόμιση δολάρια το μήνα. Ένα όχι ασήμαντο ποσό για ένα σπουδαστή ο οποίος, όπως η μεγάλη πλειοψηφία των σπουδαστών στις ΗΠΑ, δεν έπαιρνε υποτροφία κι ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει ο ίδιος για τις σπουδές του. Στα αμερικάνικα αυτό λέγεται: «I worked my way through college», που σημαίνει κατά λέξη: περνούσα το πανεπιστήμιο δουλεύοντας. Αυτό σήμαινε για μένα: σπουδαστής την ημέρα και τορναδόρος νυχτερινή βάρδια σε ένα εργοστάσιο.

Ένα πρωί το εισιτήριο στο τραμ ανέβηκε στα 12 σεντς. Την επόμενη εβδομάδα έγινε 15 σεντς. Μέσα σε μερικές βδομάδες το εισιτήριο έφτασε τα 20 σεντς. Η αγανάκτηση του κόσμου, που μετακινούνταν με το τραμ, έπαιρνε απειλητικές διαστάσεις. Οργανώθηκε μια μαζική εκδήλωση διαμαρτυρίας στο πανεπιστήμιο. Οι αρχές άρχισαν να ανησυχούν. Κάτι έπρεπε να γίνει. Τελικά αποκαλύφτηκε το εξής: ένας περιβόητος γκάγκστερ είχε αγοράσει όλο το σύστημα τραμ της Μινεάπολης, μιας πόλης με ένα εκατομμύριο κατοίκους, καθώς και του Σεντ Πολ. Είχε ανεβάσει τις τιμές των εισιτηρίων για να αυξήσει τα κέρδη του. Οι σπουδαστές ζήτησαν από το γκάγκστερ εξηγήσεις. «Δε σας καταλαβαίνω», τους είπε, «σε τελευταία ανάλυση ζούμε σε μία δημοκρατία!». Περικυκλωμένος από τους μπράβους του μίλησε σε μια φοιτητική συγκέντρωση στο πανεπιστήμιο. Το νόημα της πολύ σύντομης, αλλά αποκαλυπτικής ομιλίας του ήταν τούτο: ζούμε σε μια κοινωνία, όπου η ελεύθερη οικονομία είναι ανώτατη αρχή. Κάθε επιχειρηματίας μπορεί να ζητάει για το εμπόρευμά του όσα προσφέρει η αγορά. Εγώ απλώς τηρώ αυστηρά αυτούς τους κανονισμούς. Λοιπόν τι θέλετε από μένα; Αν το τραμ σας πέφτει ακριβό, αγοράστε αυτοκίνητο!

Αυτά τα λόγια μου θύμισαν μια φράση της Μαρίας Αντουανέτας, βασίλισσας της Γαλλίας στα χρόνια της γαλλικής επανάστασης το 1789, που όταν της ανέφεραν ότι ο λαός δεν έχει ψωμί να φάει ρώτησε: και γιατί δεν τρώει παντεσπάνι; Ανάμεσα στη βασίλισσα της Γαλλίας και τον γκάγκστερ της Μινεάπολης υπήρχε μόνο μία διαφορά. Η βασίλισσα εκτελέστηκε, ενώ αυτός πούλησε την επιχείρηση των τραμ αφού τσέπωσε μεγάλα κέρδη και πήγε σε άλλη πολιτεία των ΗΠΑ να εφαρμόσει με τον ίδιο τρόπο τις αρχές της ελεύθερης οικονομίας. Αυτά που σας λέω δεν είναι παραμύθια από τις «1001 νύχτες». Μπορείτε να τα διαβάσετε στους επίσημους φακέλους της αμερικανικής γερουσίας, που φυλάγονται για τις μελλοντικές γενιές με την ονομασία «Αναφορά Κεφώβερ για την εγκληματικότητα στις ΗΠΑ».

Αλλά, μια και μιλάμε για «ελεύθερη οικονομία», θα μου επιτρέψετε να σας πω πώς περνάει τις εξετάσεις του ο αμερικανός φοιτητής. Τα πιο πολλά αμερικανικά πανεπιστήμια είναι πολύ μεγάλα ιδρύματα. Πολλά έχουν 20 ως 40 χιλιάδες φοιτητές. Οι εξετάσεις είναι συχνές. Περίπου δύο με τρεις φορές το εξάμηνο δίνεται στο φοιτητή κάθε ειδικότητας ένα εξεταστικό φυλλάδιο με περισσότερες ερωτήσεις απ’ όσες θα μπορούσε να απαντήσει στον χρόνο που του δίνεται. Κάτω από κάθε ερώτηση υπάρχουν τέσσερις απαντήσεις από τις οποίες ο εξεταζόμενος επιλέγει τη σωστή. Η επιλογή σημειώνεται με σταυρό σε έναν από τους τυπωμένους κύκλους. Οι απαντήσεις ελέγχονται αυτόματα από έναν υπολογιστή. Τα καλύτερα 10% βαθμολογούνται με ένα (παρένθεση άριστα) τα επόμενα 20% με δύο (καλά), τα 30-40% με τρία (βάση) και τα υπόλοιπα με τέσσερα ή πέντε. Αν και το γενικό επίπεδο των εξετάσεων είναι ίσως υψηλό, αυτή η αρχή της ποσοστιαίας κατανομής ποτέ δεν παραβιάζεται. Για αυτό, μόνο ένα σχετικά μικρό ποσοστό μπορεί και παίρνει ένα ή δύο. Ένα μεγάλο μέρος απορρίπτεται πάντα στις εξετάσεις. Η αρχή της ελεύθερης οικονομίας και του ανταγωνισμού τηρείται με αμείλικτη συνέπεια και στα πανεπιστήμια. Κατά συνέπεια, μια αμοιβαία βοήθεια και συμπαράσταση, μια κοινή προσπάθεια για καλά αποτελέσματα σπουδών, πράγμα που στις σοσιαλιστικές χώρες είναι κάτι το αυτονόητο, για έναν αμερικανό φοιτητή θα σήμαινε αυτοκτονία. «Ο καθένας ενάντια σε όλους!» είναι στις ΗΠΑ η ανώτατη ηθική αρχή.

Δεν είναι όμως μόνο τα αποτελέσματα των εξετάσεων που παίζουν αποφασιστικό ρόλο για τη μελλοντική σταδιοδρομία του φοιτητή. Πολύ πιο αποφασιστικό στοιχείο είναι οι σχέσεις που αποκτά ο φοιτητής στο πανεπιστήμιο. Εκεί του προσφέρεται ένα ραφιναρισμένο σύστημα από «αδελφότητες» (fraternities για αγόρια και sororities για κορίτσια). Ευνοϊκό φυσικά είναι ο φοιτητής να κατάγεται από πλούσια αστική οικογένεια και να είναι προτεστάντης και λευκός. Για αυτόν είναι ανοιχτές οι καλύτερες αδελφότητες και μπορεί από το πανεπιστήμιο κιόλας να αρχίσει τη μελλοντική επαγγελματική σταδιοδρομία του. Αλλά όταν ο πατέρας του είναι εργάτης ή ας πούμε καθολικός ή ακόμα χειρότερα εβραϊκής καταγωγής –αφήνουμε πια τι σημαίνει να είναι μαύρος- τότε τα πράγματα είναι πραγματικά δύσκολα. Όχι, όπως νομίζετε! Κι αυτός μπορεί να γίνει δεκτός σε μια αδελφότητα, γιατί υπάρχουν πολλές και διάφορες τέτοιες αδελφότητες: για τα παιδιά της εργατικής τάξης, για τους εβραίους και τους καθολικούς φοιτητές, για κάθε τάξη και στρώμα, για κάθε θρησκευτική προέλευση, για κάθε χρώμα δέρματος. Για όλα υπάρχει μέριμνα. Ο καθένας ταξινομείται, αναλύεται, κατατάσσεται με μεγάλη ακρίβεια και προετοιμάζεται για τη μελλοντική θέση του. Οι προνομιούχοι πάνω, οι προλετάριοι κάτω –οι πλούσιοι πρώτα, οι φτωχοί ας περιμένουν, οι διαμαρτυρόμενοι εδώ, οι καθολικοί εκεί, στους λευκούς η προτεραιότητα, οι μαύροι εκεί που τους ταιριάζει και… οι κόκκινοι στη Ρωσία!

Σπάνια ένας φοιτητής πετυχαίνει να διασπάσει αυτό το σύστημα. Ενδιαφέρον έχει εδώ ο ρόλος των γυναικείων αδελφοτήτων (sororities) οι οποίες εντάσσονται τέλεια σε αυτό το σύστημα. Βασική αποστολή τους δεν είναι ο επαγγελματικός προσανατολισμός των φοιτητριών. Πολύ σημαντικότερο για την αμερικανίδα φοιτήτρια είναι να βρει έναν άντρα που να της εξασφαλίζει οικονομική άνεση κι ευχάριστη ζωή. Για το σκοπό αυτό, η καλύτερη λύση για μια κοπέλα είναι να γραφτεί στο πανεπιστήμιο –έστω και τυπικά για λίγα εξάμηνα- και να γίνει μέλος μιας αδελφότητας. Αυτή η οργάνωση προσπαθεί με διακριτικό τρόπο, ανάλογα με την κοινωνική θέση, τη θρησκευτική προέλευση και τις ατομικές επιθυμίες να βρει στην κάθε φοιτήτρια τον εκλεκτό της. Κυριαρχεί κι εδώ η «ελεύθερη οικονομία».

Οι φοιτητές που έχουν εξαιρετική ακαδημαϊκή επίδοση μπορούν να πάρουν πτυχίο με άριστα. Για αυτό χρειάζεται να υποβάλουν μια γραπτή εργασία και να υποστούν μια ειδική προφορική εξέταση. Κι εγώ, με βάση την επίδοσή μου μπορούσα να πάρω πτυχίο με άριστα. Έγραφα την πτυχιακή μου εργασία με περιεχόμενο ένα θέμα του ιστορικού υλισμού. Πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής ήταν ο καθηγητής δρ Φάιγκελ, γνωστός αστός αμερικανός φιλόσοφος. Ήταν αυστριακής καταγωγής και στη δεκαετία του 30’ ανήκε στον κύκλο της Βιέννης –κυρίαρχο ρεύμα της θετικιστικής φιλοσοφίας. Η εξέταση επρόκειτο να αρχίσει στις 2μμ. Μισή ώρα νωρίτερα στεκόμουν μπροστά στην πόρτα της αίθουσας των εξετάσεων. Στις 2μμ ακριβώς ήρθαν οι πέντε καθηγητές της εξεταστικής επιτροπής. Η πόρτα έκλεισε πίσω τους. Περίμενα 10 λεπτά, μισή ώρα, μία ώρα. Καμιά κίνηση. Μετά από δύο ώρες βγήκε ο δρ Φάιγκελ και είπε: «λυπούμαι, αλλά δεν μπορούμε να σας εξετάσουμε· η εργασία σας περιέχει μια κοσμοθεωρία, που δεν μπορούμε να αποδεχτούμε!».

Ίσως καταλαβαίνετε τώρα τι νιώθω σήμερα, όταν στις παραδόσεις μου διαβάζω τα χρυσά γράμματα: «οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε». Ποιος μπορεί να φανταστεί σήμερα ότι εδώ στο πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου ο μαρξισμός-λενινισμός θα μπορούσε να μην είναι αποδεκτός, ότι ένας γκάγκστερ θα μπορούσε να αγοράσει τα μεταφορικά μας μέσα, για να βγάζει σε βάρος των εργατών και των φοιτητών όσο γίνεται μεγαλύτερα κέρδη, ότι ένα καλοστημένο σύστημα θα κρατούσε πάνω αυτούς που είναι πάνω και κάτω αυτούς που είναι κάτω, ότι οι σπουδές μας θα πληρώνονταν με νυχτερινές βάρδιες, ότι ανώτατος ηθικός νόμος θα ήταν η αρχή: «ο καθένας ενάντια σε όλους»;

Είναι πραγματικά δυο κόσμοι που υπάρχουν ταυτόχρονα στο στερέωμα της ιστορίας και κινούνται με μεγάλη ταχύτητα σε αντίθετες κατευθύνσεις. Η τεράστια απόσταση που τους χωρίζει σήμερα μεγαλώνει γοργά. Η ηθική τους απόσταση αυξάνει διαρκώς. Ο ένας κόσμος βρίσκεται σε ηθική παρακμή. Αλλά σε ποια κατεύθυνση κινείται η ηθική του δικού μας κόσμου;

Και το βιβλίο συνεχίζει με το επόμενο υποκεφάλαιο. Συνολικά πάντως το βιβλίο ασχολείται κυρίως με τα αυτόματα (μηχανές, ρομπότ, υπολογιστές) και κατά πόσο μπορούν να αντικαταστήσουν και να διευκολύνουν τον άνθρωπο και διάφορες παραγωγικές λειτουργίες του και χωράει αρκετή συζήτηση για το αν πέφτει στη λούμπα ενός είδους θετικισμού, όταν λέει πως πολλές ανθρώπινες συμπεριφορές και λειτουργίες μπορούν μελλοντικά να αποδοθούν και να αναπαραχθούν με μαθηματικές πράξεις κι αλγόριθμους. Αλλά αυτό θα ήταν το αντικείμενο μιας άλλης ανάρτησης.

Τουλάχιστον τρεις τραυματίες από νέα επίθεση τραμπούκων στη «Στρούγκα» μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο

 Τουλάχιστον τρεις τραυματίες από νέα επίθεση τραμπούκων στη «Στρούγκα» μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο

Αναδημοσίευση από "βαθύ κόκκινο"

Ομάδα τριάντα περίπου τραμπούκων επιτέθηκαν για δεύτερη φορά στο χώρο της «Στρούγκας», μέσα στον οποίο τα μέλη της συλλογικότητας προσπαθούσαν να επανορθώσουν τις ζημιές. Με τεράστιες πέτρες, κομμάτια από μάρμαρα, καδρόνια και μπουκάλια επιτέθηκαν στους δεκάδες ανθρώπους που ήταν συγκεντρωμένοι έξω από τη «Στρούγκα». Μέχρι στιγμής υπάρχουν τουλάχιστον τρεις τραυματίες που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Οι δύο είναι σύντροφοι της «Κόντρας», η συνταξιούχος καθηγήτρια Ελσα Βούλγαρη και ο συνταξιούχος αρχιτέκτονας Πέτρος Περάκης.

Οι υπερασπιστές της «Στρούγκας» απώθησαν τους εισβολείς, ενώ ο κόσμος απ’ έξω, που αρχικά σκόρπισε, συγκεντρώθηκε και πάλι και πολλαπλασιάζεται. Αυτή τη στιγμή ασθενοφόρο παραλαμβάνει έναν τέταρτο τραυματία.

Οι άνθρωποι της «Στρούγκας» απευθύνουν έκκληση σε κάθε δημοκράτη, αντιφασίστα, αριστερό, κομμουνιστή, αναρχικό, να πάει στη Νέα Φιλαδέλφεια για να υπερασπιστεί ένα γνήσιο λαϊκό εγχείρημα από τις επιθέσεις των τραμπούκων.

Νέα Φιλαδέλφεια: Λιντσάρησαν ανθρώπους, βανδάλισαν τη "Στρούγκα"

Υπό την προστασία της αστυνομίας, ο ιδιωτικός στρατός του Μελισσανίδη έσπειρε τον τρόμο στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Ξυλοκόπησαν ανθρώπους, κυνήγησαν άλλους, έδειραν γυναίκες και ηλικιωμένους.

Αυτή τη στιγμή επιτίθενται στον αυτοοργανωμένο κοινωνικό χώρο «Στρούγκα», υπό τα απαθή βλέμματα της αστυνομίας που απλώς παρακολουθεί.

Αναλυτικά τα γεγονότα.

Οι ορδές του ιδιωτικού στρατού παρατάχθηκαν από τις 6 το απόγευμα κατά μήκος της Δεκελείας, από την πλατεία Πατριάρχου μέχρι το στέκι της «Στρούγκας», που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το δημαρχείο, όπου στις 6.30 είχε καλέσει την προσυγκέντρωσή του το Συντονιστικό Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας και γύρω περιοχών. Η αστυνομία, με επικεφαλής αστυνομικό διευθυντή και αρκετές διμοιρίες ΜΑΤ παραταγμένες στα γύρω στενά, παρακολουθούσε απαθώς τις προετοιμασίες των τραμπούκων.

Οταν η πρώτη ομάδα ατόμων έφτασε στο δημαρχείο, δέχτηκε επίθεση από ομάδα τριάντα περίπου τραμπούκων. Τραυματίστηκαν τρεις.

Σε λίγο, παρέταξαν τα ΜΑΤ δήθεν για να προστατεύσουν τους κατοίκους που πύκνωναν. Οι τραμπούκοι παρατάχθηκαν απέναντι, έβριζαν, απειλούσαν, πετούσαν μπουκάλια.

Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας Α. Βασιλόπουλος, που έφτασε κάποια στιγμή στο χώρο, δέχτηκε ύβρεις και προπηλακισμούς, ενώ οι τέσσερις μπράβοι που έκαναν όλο το κουμάντο, πρόσεχαν να μην τον χτυπήσουν διάφοροι αφιονισμένοι που με μπουκάλια μπύρας στο χέρι και τα μάτια κατακόκκινα ορμούσαν από καιρού εις καιρόν και προσπαθούσαν να διασπάσουν την ομήγυρη που ήταν γύρω από τον δήμαρχο, βρίζοντάς τον χυδαία και απειλώντας τον, ότι δεν θα τολμήσει να ξαναεμφανιστεί στη Φιλαδέλφεια. Η αστυνομία όλη αυτή την ώρα ήταν δίπλα στον Α. Βασιλόπουλο και του ζητούσε να φύγει από το χώρο!

Οση ώρα αυτή η ομάδα έβριζε τον δήμαρχο, μια άλλη ομάδα διευθυνόμενη από τους τέσσερις επικεφαλής μπράβους, πέρασε ανάμεσα από τα ΜΑΤ, οι άντρες των οποίων δεν έκαναν την παραμικρή κίνηση για να την εμποδίσουν (προηγουμένως, αυτοί οι ίδιοι εμπόδιζαν κατοίκους να φτάσουν στο δημαρχείο). Επιτέθηκαν στους κατοίκους με μπουνιές, κλωτσιές, κράνη, μπουκάλια, ενώ κάποιοι κρατούσαν στα χέρια τους κομμάτια από μάρμαρα. Οσο οι κάτοικοι οπισθοχωρούσαν, οι τραμπούκοι έσπαγαν σκαλοπάτια από παρακείμενα κτίρια και τους τα πετούσαν, πάντα υπό τα απαθή βλέμματα του αστυνομικού διευθυντή και των ΜΑΤ.

Μετά από λίγη ώρα και ενώ η αστυνομία απομάκρυνε, σχεδόν σηκωτό, τον Α. Βασιλόπουλο, μια ορδή περίπου εκατό τραμπούκων άρχισε να τρέχει στα πρώτα μέτρα της οδού Επταλόφου μετά τη Δεκελείας, για να επιτεθεί σε κάποια άτομα «του ΣΥΡΙΖΑ», όπως κραύγαζαν. Δεν μπορέσαμε να διαπιστώσουμε τι έγινε, σε πέντε λεπτά όμως έφτασε ασθενοφόρο της κλινικής «ΤΑΞΙΑΡΧΑΙ» και παρέλαβε τραυματίες. Η αστυνομία ήταν εκεί και παρακολουθούσε απαθώς τις ορδές του Μελισσανίδη να λιντσάρουν ανθρώπους που έτυχε να περνούν και τους είχαν σταμπάρει.

Οταν τελείωσαν και μ’ αυτό, επιτέθηκαν με λοστούς και έσπασαν τα ρολά στο κτίριο της «Στρούγκας». Μπήκαν μέσα και άρχισαν τους βανδαλισμούς. Μπροστά μας ο αστυνομικός διευθυντής τηλεφώνησε στην Πυροσβεστική ζητώντας της να στείλει όχημα γιατί θα βάλουν φωτιά! Και πάλι η αστυνομία δεν έκανε την παραμικρή κίνηση να τους εμποδίσει. Δύο άτομα που βρέθηκαν στο χώρο τον υπερασπίστηκαν και μόνο τότε η αστυνομία τους… παρακάλεσε να αποχωρήσουν. Μαζί με τους μπράβους μπήκαν στη «Στρούγκα» και ασφαλίτες! Αυτός ήταν ο στόχος τους.

Οι σύντροφοι της «Στρούγκας» μπαίνουν στο χώρο για να κάνουν απολογισμό των βανδαλισμών. Ασφαλώς, αργότερα θα εκδώσουν ανακοίνωση, όπως και το Συντονιστικό Κατοίκων.

Η εισβολή στη "Στρούγκα" προκάλεσε έριδες και ανάμεσα στους συγκεντρωμένους οπαδούς της ΑΕΚ. Ας σκεφτούν αυτοί που εξέφραζαν φωναχτά τη διαφωνία τους τι γύρευαν εκεί μαζί με τους αφιονισμένους τραμπούκους, υπό την καθοδήγηση μπράβων της νύχτας. Η εκ των υστέρων διαφωνία δεν τους απαλλάσσει. Είναι συνένοχοι για ό, τι συνέβη στη Φιλαδέλφεια απόψε. Αρκετοί από αυτούς είναι κάτοικοι της πόλης και θέλουμε να δούμε πώς θα τολμήσουν να κοιτάξουν στα μάτια τους συμπολίτες τους.

Οσο γι' αυτούς που δηλώνουν "αντιφασίστες", ήταν εκεί όταν σπαζόταν και βανδαλιζόταν ένας αυτοοργανωμένος κοινωνικός χώρος, που χτίστηκε με ιδρώτα και αίμα. Μέχρι τώρα, εισβολές σε τέτοιους χώρους είχαμε μόνο από ΜΑΤ και χρυσαυγίτες. Στην ίδια συνομοταξία ανήκουν πλέον και οι ορδές εκείνων που λειτουργούν ως μπράβοι του μεγαλοεπιχειρηματία ιδιοκτήτη της ΑΕΚ.

Στο φύλλο της «Κόντρας» που κυκλοφορεί αύριο γράφουμε ότι ο Μελισσανίδης επιδιώκει προβοκάτσια, με στόχο να απεμπλακεί από την κατασκευή του γηπέδου, το οποίο δεν έχει τα λεφτά να κατασκευάσει. Τα αποψινά γεγονότα, το απόγευμα τρόμου στη Νέα Φιλαδέλφεια, επιβεβαίωσαν αυτή την εκτίμηση. Μόνο που προβοκάτσια δεν έγινε, γιατί οι κάτοικοι της Φιλαδέλφειας δεν είναι συμμορίτες για να μπορούν να χτυπηθούν στο δρόμο με αφιονισμένες ορδές τραμπούκων, που καθοδηγούνται από μπράβους της νύχτας.

Φάνηκε σε όλο τον κόσμο ότι οι ορδές του ιδιωτικού στρατού έδρασαν με μεθόδους μαφίας, υπό την πλήρη κάλυψη της αστυνομίας, που ήταν ενήμερη και στο κόλπο.

Περισσότερες πληροφορίες θα δημοσιεύσουμε όταν τις συγκεντρώσουμε, γιατί αυτή τη στιγμή γράφουμε κυριολεκτικά μέσα από τη φωτιά των γεγονότων.

Πηγή: "ΚΟΝΤΡΑ" via "Βαθύ κόκκινο"

Τα ΜΜΕ έκρυψαν τη μεγάλη συγκέντρωση για το Ασφαλιστικό

Τα ΜΜΕ έκρυψαν τη μεγάλη συγκέντρωση για το Ασφαλιστικό

Μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος πραγματοποίησαν την Πέμπτη στο κέντρο της Αθήνας οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις, που παλεύουν ενάντια στην κατάργηση των επικουρικών και τη μείωση των κύριων συντάξεων, που κυριολεκτικά καταδικάζει στην ανέχεια και την πείνα χιλιάδες συνταξιούχους. Δεν συγκίνησε όμως τα Μέσα Ενημέρωσης που έκαναν πως δεν την είδαν, καθώς η μεγάλη -και μάλιστα πανελλαδική- συγκέντρωση για τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων «δεν πέρασε ούτε στα ψιλά» της συντριπτικής πλειοψηφίας των κεντρικών δελτίων ειδήσεων των καναλιών και των φύλλων των εφημερίδων της επόμενης μέρας.

Ασπάζονται προφανώς το δόγμα «δεν το είδες; δεν έγινε»!... Η απλώς θεώρησαν ότι δεν είχε σημασία...
Δεν είχε φαίνεται σημασία ότι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας ταξίδεψαν από όλη την Ελλάδα, με περισσότερα από 50 λεωφορεία και με πλοία, για να διαδηλώσουν για το αυτονόητο δικαίωμα σε συντάξεις με αξιοπρέπεια. Δεν είχε επίσης σημασία το γεγονός ότι στην πανσυνταξιουχική κινητοποίηση πήραν μέρος το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΟΓΕ, δίνοντάς της παλλαϊκό - πανεργατικό χαρακτήρα. Ούτε το γεγονός ότι η πορεία κατέκλυσε την πλατεία Συντάγματος και ότι αντιπροσωπεία των συνταξιούχων επέδωσε το υπόμνημα με τα αιτήματά της σε όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα (πλην βεβαίως της ναζιστικής ΧΑ).

Το δημοσιογραφικό, όμως, ενδιαφέρον απ' ό,τι φαίνεται δεν κέντρισε ούτε το γεγονός ότι στη συγκέντρωση παραβρέθηκε και χαιρέτισε ο ΓΓ της Διεθνούς Ενωσης Συνταξιούχων και Επιδοματούχων, Κιμ Μπόιξ, ούτε ότι χαιρέτισαν ακόμα εκπρόσωποι φορέων που απασχολούν την επικαιρότητα, όπως από το Συντονιστικό των καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ και της Πανελλήνιας Ενωσης Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος.

Την προκλητική επιλογή των ΜΜΕ να «πνίξουν» το χτεσινό συλλαλητήριο, αποδεικνύει επιπλέον και το γεγονός ότι σε αυτό παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος παραχώρησε δηλώσεις στα ΜΜΕ και που ως αρχηγός κόμματος είναι υποχρεωμένα να προβάλλουν! Είναι τα ίδια ΜΜΕ που αύριο θα κατηγορούν το ΚΚΕ ότι δεν έχει απαντήσεις για το σήμερα και τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό.
Μπορεί, λοιπόν, κανείς ευλόγως να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αντιλαϊκή πολιτική που εξαφανίζει και τις πενιχρές συντάξεις των απόμαχων της δουλειάς πάει χέρι - χέρι με την «εξαφάνιση» από τα ΜΜΕ, που την στηρίζουν, των λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων...

Α. Γ.

Μπαράζ μέτρων με επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής

Μπαράζ μέτρων με επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής

Την επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης για λογαριασμό των μονοπωλίων επιβεβαίωσε η προχτεσινή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

«Η πολιτική της Ελλάδας δεν αλλάζει, μάλλον επισπεύδεται», είναι το μήνυμα που απέστειλε ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης, το βράδυ της Πέμπτης, μετά τη λήξη των εργασιών του Συμβουλίου Γιούρογκρουπ, στο Λουξεμβούργο. Αναφερόμενος στα «προαπαιτούμενα μέτρα» για τις τρέχουσες εκταμιεύσεις των δόσεων από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ - ΔΝΤ), διαβεβαίωσε τους «εταίρους» της Ευρωζώνης ότι η χώρα «έχει κίνητρα να ικανοποιήσει τις υποχρεώσεις της το συντομότερο δυνατό».
Η σχεδιασμένη επίθεση του κεφαλαίου απέναντι στα λαϊκά δικαιώματα θα ξεδιπλωθεί στο επόμενο διάστημα με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού, «η Ελλάδα πρέπει να εκπληρώσει τα προαπαιτούμενα, ώστε από το Σεπτέμβριο να ξεκινήσει η επόμενη αξιολόγηση», η οποία όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «δεν είναι απλή». Πρόκειται για ζητήματα που συνδέονται άμεσα με την υπόθεση «ελάφρυνσης» του κρατικού χρέους, με την κάλυψη του «δημοσιονομικού κενού» για το 2015, την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Στα άμεσα προαπαιτούμενα μέτρα, περιλαμβάνονται παρεμβάσεις όπως:
-- Η δημοσιοποίηση της λίστας με τις προς κατάργηση «εισφορές υπέρ τρίτων» (αποτελούν πηγή εσόδων για ασφαλιστικά ταμεία και ΟΤΑ).
-- Ψήφιση των νόμων για τη «μικρή ΔΕΗ», για τον αιγιαλό και την παραλία, τη χρηματοδότηση των κομμάτων.
-- Μείωση του περιθωρίου κέρδους των φαρμακείων.
-- Εκδοση Υπουργικής Απόφασης για το συμψηφισμό της επιστροφής του ΦΠΑ και των οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
-- Κώδικας συμπεριφοράς για τα κρατικά και κυβερνητικά στελέχη κ.ά.
Στην επόμενη φάση προβλέπεται νέο κύμα αντιλαϊκών μέτρων, όπως για το νέο μισθολόγιο και την «αξιολόγηση» των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, την επαναξιολόγηση της «βιωσιμότητας» του ασφαλιστικού συστήματος και του καθεστώτος των ομαδικών απολύσεων, στοχευμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε κλάδους της οικονομίας (μεταποίηση, χονδρεμπόριο, τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρονικό εμπόριο), η κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων.
Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τις δηλώσεις του επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, η συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού κρατικού χρέους έχει τρεις προϋποθέσεις: Την εφαρμογή των προαπαιτούμενων μέτρων, την ύπαρξη του πρωτογενούς πλεονάσματος και την εκτίμηση ότι η ίδια η ελάφρυνση του χρέους είναι αναγκαία.
Σε επίπεδο Γιούρογκρουπ συζητήθηκε και το θέμα της παραίτησης του πρώην ΓΓ Δημοσίων Εσόδων Χ. Θεοχάρη, θέση η οποία σύμφωνα με την Κομισιόν είναι νευραλγική σε ό,τι αφορά τον έλεγχο και τη «διαφάνεια» του φορο-εισπρακτικού μηχανισμού.
Το «παρών» στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ έδωσε και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ, η οποία σημείωσε ότι η ΕΕ θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στο λόγο του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ, στο πλαίσιο της προώθησης της «οικονομικής ανάπτυξης».

Συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ

Οι αντιπαραθέσεις γύρω από το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής συνεχίστηκαν και χτες, στο πλαίσιο της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομίας των 28 κρατών - μελών (Συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ). Μετά το πέρας των εργασιών, ο υπουργός της Γερμανίας Β. Σόιμπλε τόνισε ότι «δεν χρειαζόμαστε καμία συζήτηση για τυχόν νέα μέτρα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα». Αντίθετα έκανε λόγο για «υπερβολική ρευστότητα στις αγορές» που «πρέπει να μειωθεί». Σε ό,τι αφορά το «Σύμφωνο Σταθερότητας» δήλωσε πως «διαθέτει αρκετή ευελιξία», ενώ αυτό που πρέπει να «αναθεωρηθεί είναι η αποτελεσματικότητα του Συμφώνου Σταθερότητας». Σχετικά με το ελληνικό κρατικό χρέος, σημείωσε πως η συζήτηση για την αναδιάρθρωσή του θα ξεκινήσει «όταν πρέπει».
Στην ατζέντα της χτεσινής συνεδρίασης ήταν και τα παρακάτω:
-- Η διαδικασία του «ευρωπαϊκού εξαμήνου» και η έγκριση των πρόσφατων συστάσεων της Κομισιόν στα κράτη - μέλη με «αποκλίσεις». Ο Κοινοτικός επίτροπος Ο. Ρεν εστίασε στη Γαλλία, σημειώνοντας πως θα «εντείνει τις προσπάθειες όχι μόνο για δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά και για την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Να σημειωθεί ότι τα 11 από τα 28 κράτη - μέλη της ΕΕ ελέγχονται για υπερβολικά ελλείμματα, ενώ από τη συγκεκριμένη διαδικασία εξαιρούνται τα κράτη που υπάγονται σε «μηχανισμούς στήριξης» (Ελλάδα και Κύπρος).
-- Η ένταξη της Λιθουανίας ως 19ο μέλος της Ευρωζώνης.
-- Πολιτική συμφωνία σχετικά με τη φορολόγηση μητρικών και θυγατρικών εταιρειών ανάμεσα στα κράτη της ΕΕ. Παραμένει το καθεστώς αποφυγής της «διπλής φορολογίας», ενώ με τη νέα Οδηγία, σύμφωνα με την Κομισιόν, αντιμετωπίζονται φαινόμενα φοροδιαφυγής επιχειρηματικών ομίλων.
-- Οι διαδικασίες για την τραπεζική ενοποίηση και ειδικά για τη συγκρότηση του κοινού ταμείου διάσωσης.

NΟΡΒΗΓΙΑ Πολύμηνη απεργιακή κινητοποίηση λιμενεργατών

NΟΡΒΗΓΙΑ

Πολύμηνη απεργιακή κινητοποίηση λιμενεργατών

Από παλιότερη κινητοποίηση αλληλεγγύης στους Νορβηγούς λιμενεργάτες

Το Νοέμβρη του 2013 οι λιμενεργάτες στο λιμάνι της Risavika (κοντά στο Stavanger), που αποτελεί το μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι της Νορβηγίας, ξεκίνησαν απεργία στον τερματικό σταθμό όπου γίνεται η φορτοεκφόρτωση των εμπορευμάτων στα εμπορικά πλοία. Ο λόγος ήταν η άρνηση από πλευράς της εργοδοσίας για την ανανέωση της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Το ίδιο συνέβη και στο λιμάνι του Drammen, όπου και εκεί υπήρξε άρνηση για την υπογραφή της συλλογικής σύμβασης. Πέρα από αυτό, στο επίκεντρο ουσιαστικά της διαμάχης μεταξύ του συνδικάτου μεταφορών, όπου ανήκουν οι λιμενεργάτες (Norsk Transportarbeiderforbund - NTF) και του Νορβηγικού Συνδέσμου Βιομηχάνων (NHO) βρίσκεται η αμφισβήτηση του θεσμοθετημένου δικαιώματος (βάσει της σύμβασης 137 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας) των λιμενεργατών στα νορβηγικά λιμάνια να έχουν την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα στη φορτοεκφόρτωση των εμπορευμάτων.
Η πλευρά της εργοδοσίας, μη αναγνωρίζοντάς τους πλέον αυτό το δικαίωμα, επιδιώκει να δώσει τις αρμοδιότητες της φορτοεκφόρτωσης στα πληρώματα των ίδιων των πλοίων που δένουν στα νορβηγικά λιμάνια, γιατί έτσι θα μπορούν να εκμεταλλεύονται προσωπικό από άλλες χώρες πολύ φτηνότερα και χωρίς ασφαλιστικές και άλλες επιβαρύνσεις.
Πρόκειται δηλαδή για μια ξεκάθαρη υπόθεση του λεγόμενου social dumping, που προωθεί και η ΕΕ, δηλαδή τα πληρώματα των πλοίων να πληρώνονται βάσει των συμβάσεων που έχουν υπογράψει με τις πλοιοκτήτριες εταιρείες στη χώρα προέλευσής τους (που φυσικά θα είναι πολύ χαμηλότερες των αντίστοιχων συμβάσεων που έχουν οι λιμενεργάτες στα νορβηγικά λιμάνια).
Το Δεκέμβρη του 2013 οι λιμενεργάτες στα λιμάνια του Tromsο και Mosjοen κατέβηκαν και αυτοί σε απεργία σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους συναδέλφους τους στη Risavika. Η απεργία και στα 3 λιμάνια συνεχίζεται ως και σήμερα και έχει λάβει και διεθνείς διαστάσεις, αφού πολλοί πιστεύουν ότι αν νικηθούν οι Νορβηγοί λιμενεργάτες, θα ανοίξει ο δρόμος για παρόμοιες αλλαγές γενικότερα στον κλάδο. Το προηγούμενο διάστημα έχουν γίνει μια σειρά από εκδηλώσεις αλληλεγγύης στο Οσλο και σε άλλες πόλεις με τη συμμετοχή και συνδικαλιστών από άλλες χώρες.
Η πλευρά της εργοδοσίας, πέρα του ότι δεν δείχνει καμιά διάθεση για διαπραγμάτευση (όπως συνηθιζόταν παλιότερα στα πλαίσια του κλίματος συναίνεσης του σκανδιναβικού μοντέλου, όπου τα προβλήματα κατέληγαν σε κάποιο συμβιβασμό στα μέτρα που επέτρεπαν τα συμφέροντα των εργοδοτών), χρησιμοποιεί εδώ και αρκετούς μήνες απεργοσπάστες προκειμένου να κρατήσει ανοιχτούς τους τρεις τερματικούς σταθμούς. Στο λιμάνι του Tromsο το συνδικάτο μεταφορών οργάνωσε 5 αποκλεισμούς του λιμανιού προκειμένου να εμποδίσει τους απεργοσπάστες να εργαστούν. Από τον 3ο αποκλεισμό η αστυνομία πήρε πιο ξεκάθαρη θέση κατά των απεργών, απειλώντας τους με πρόστιμα, παίρνοντας τα προσωπικά στοιχεία των παρευρισκομένων, φτάνοντας μέχρι και την προσαγωγή και κράτηση για ώρες όλων των απεργών και αλληλέγγυων στον τελευταίο αποκλεισμό.
Γενικότερα από τη μεριά των λιμενεργατών υπάρχει διάθεση η απεργία όχι μόνο να συνεχιστεί, αλλά και να εξαπλωθεί και σε άλλα λιμάνια στη χώρα. Το εμπόδιο είναι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, που προσπαθεί να περιορίσει το πρόβλημα στην κλαδική του διάσταση και να εμποδίσει κίνημα συμπαράστασης από άλλους κλάδους και γενίκευση των πλαισίων αιτημάτων.
Τα οπορτουνιστικά κόμματα, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για τις ευρωεκλογές, αναδείκνυαν τη Νορβηγία σαν χώρα πρότυπο όπου δεν κάνει κουμάντο για όλα η Ευρωπαϊκή Ενωση. Κουμάντο όμως και στη Νορβηγία κάνει το κεφάλαιο και η αστική τάξη. Και όπου αυτό ισχύει, είτε εντός είτε εκτός ΕΕ, οι εργαζόμενοι θα οδηγούνται μαζικά και όλο και με πιο γρήγορους ρυθμούς στη σχετική ή απόλυτη εξαθλίωση.