Greece's food crisis: families face going hungry during summer shutdown
Frontline charities report that up to 90% of families in the poorest neighbourhoods rely on food banks and soup kitchens. But, with no end to austerity in sight, even the volunteers are flagging
Helena Smith in Athens
The Guardian, Tuesday 6 August 2013
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος μοιράζει φαγητό σε ενα συσσίτιο στην Αθήνα, Η Unicef εκτιμά ότι περίπου 600.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα. Φωτογραφία: John Κολεσίδης / Reuters
Επισιτιστική κρίση στην Ελλάδα: Οικογένειες αντιμετωπίζουν ενδεχόμενο πείνας, λόγω του θερινού κλεισίματος (των δομών αλληλεγγύης).
Φιλανθρωπικές οργανώσεις της πρώτης γραμμής, αναφέρουν ότι έως και το 90% των οικογενειών στις φτωχότερες γειτονιές βασίζονται σε τράπεζες τροφίμων και συσσίτια. Αλλά, χωρίς να φαίνεται τέλος της λιτότητας στον ορίζοντα, ακόμα και οι εθελοντές πέφτουν σιγά σιγά.
Η πείνα δεν είναι μια λέξη που έρχεται εύκολα στον Αντώνη Αντάκη. Και στην Βεΐκου 28, μεσα στα στενά όρια του Συλλόγου Αλληλεγγύης, δεν είναι μια λέξη που αναφέρεται. Αλλά ο φόβος του να μην έχουν αρκετά για να φάνε, είναι η δύναμη που ωθεί όσους σταματούν εδώ - και αυτό που κρατά τους ακούραστους εθελοντές να στοιβάζουν ρύζι, ζυμαρικά και άλλα ξηρά αγαθά, τα οποία Έλληνες, όπως ο Αντάκης παίρνουν στο σπίτι τους.
«Η αλήθεια είναι ότι, αν δεν είχα έρθει εδώ δεν θα μπορούσα να θρέψω τα παιδιά μου», είπε ο πρόσφατα χήρος πατέρας τριών παιδιών, με το βλέμμα καρφωμένο στο πάτωμα. "Πριν από τρία χρόνια, όταν ήμουν αφεντικό και είχα δύο υπαλλήλους, η ιδέα να πάω οπουδήποτε για να μαζέψω τρόφιμα θα μου ήταν αδιανόητη. Τότε,έβγαζα € 3.000 (£ 2.600) το μήνα και το ψυγείο ήταν πάντα γεμάτο."
Το έργο της διασφάλισης ότι οι οικογένειες, όπως αυτή του Αντάκη τροφοδοτούνται όλο το καλοκαίρι, έγινε πιο έντονη το Σαββατοκύριακο καθως οι Έλληνες ετοιμάζονταν για τις παραδοσιακές θερινές διακοπές τους, κάτι που επηρεάζει την παροχή των βασικών υπηρεσιών, όπως η διανομή τροφίμων στους φτωχούς.
Κανονικά, η προοπτική ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία - ή οποιαδήποτε άλλη φιλανθρωπική οργάνωση – θα σταματήσει κατα τον Αύγουστο, θα είχε περάσει απαρατήρητη. Αλλά στην χτυπημένη απο το χρέος Ελλάδα, είναι αδύνατο να αγνοηθεί.
Σε ένα σκηνικό με ρεκόρ ανεργίας και με τη χώρα να έχει παγιδευτεί στην χειρότερη κρίση της σύγχρονης εποχής, αναδεικνύονται κακουχίες με τρόπους που λίγοι θα μπορούσαν ποτέ να προβλέψουν. Η πείνα και ο υποσιτισμός είναι μέρος αυτού του φάσματος.Για τον Αντάκη και τον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων που εξαρτώνται από τα συσσίτια, οι οποίοι στερούνται κάθε υποστήριξη απο κάπου, ο Αύγουστος έχει γίνει η πιο σκληρός μήνας.
«Πραγματικά ανησυχώ ότι μια μέρα δεν θα είμαι σε θέση να ταΐσω τα παιδιά μου, καθόλου», είπε μελαγχολικά ένας 39χρονος πρώην συντηρητής δαπέδων που έγινε οδηγός ταξί. "Από αφεντικό που ήμουν, τώρα είμαι τυχερός αν μπορώ να βγάλω € 500 το μήνα. Δεν μπορείς να ζήσεις με αυτά, να πληρώσεις λογαριασμούς, όλα σου τα χρέη και κάθε φόρο που σου ρίχνουν και να εξακολουθείς να επιβιώνεις."
Με το αφοσιωμένο προσωπικό του και με το πνεύμα ότι μπορεί να βοηθήσει, ο Σύλλογος Αλληλεγγύης μοιάζει με πολλές άλλες οργανώσεις που έχουν συσταθεί από τους ενεργούς πολίτες που έχουν συγκλονιστεί από τις διαβρωτικές επιδράσεις της λιτότητας. Διευθύνεται αν και δεν υποστηρίζεται, απο την τοπική οργάνωση του αντιπολιτευόμενου κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ως ένα αποκαλυπτικό σημάδι της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού στην Ελλάδα, τα γραφεία της Βεΐκου, δεν βρίσκονται σε μια εξαθλιωμένη μεριά της πρωτεύουσας, η οποία είναι παγιδευμένη στον έκτο χρόνο της ύφεσης, αλλά στο κέντρο της, λίγους δρόμους μακριά από την πιο ακριβή λεωφόρο της Αθήνας και μέσα στο οπτικό πεδίο της Ακρόπολης.
«Δεν είχα ιδέα και συγκλονίστηκα όταν έμαθα ότι οι άνθρωποι σε αυτή τη γειτονιά, σε αυτούς τους δρόμους, σε όλα τα κτίρια που περνάω κάθε μέρα, υπέφεραν έτσι», δήλωσε η Παναγιώτα Μουρτίδου, 54 ετών, ιδρυτικός μέλος του οργανισμού, ενώ ήταν απασχολημένη να συσκευάζει κουτιά με τρόφιμα. «Πάνω από όλα, μιλάμε για τη μεσαία τάξη, για ανθρώπους που για έναμεγάλο χρονικό διάστημα ντρέπονταν πάρα πολύ να παραδεχτούν ότι αντιμετώπιζαν τέτοια προβλήματα».
Τα υποσιτισμένα παιδιά πρόδωσαν τελικά το μυστικό, εν μέσω ρεπορταζ σε εθνικό επίπεδο για λιποθυμίες μαθητών στα σχολεία. «Οι εκπαιδευτικοί ανέφεραν περιπτώσεις παιδιών που πήγαιναν στο σχολείο μόνο με ρύζι ή μπαγιάτικα παξιμάδια για μήνες», μας υπενθύμισε η Μουρτίδου. "Τότε ήταν που αποφασίσαμε να συνεργαστούμε με τους συλλόγους γονέων και να εντοπίσουμε τις οικογένειες. Μέσα από τις συλλογές των τροφίμων στο σούπερ μάρκετ της περιοχής , τώρατρέφουμε περίπου 130 άτομα δύο φορές το μήνα."
Καθώς η χώρα παραπαίει από το ένα μνημόνιο στο άλλο, ένα κλίμα σιωπηλής απελπισίας φουντώνει στην Ελλάδα. Η πολιτική της φτώχειας - που προκύπτει από τις περικοπές χωρίς έλεος, τις αυξήσεις φόρων και τις απώλειες θέσεων εργασίας που απαιτούνται σε αντάλλαγμα για τακεφάλαια της ΕΕ και του ΔΝΤ, - έχει αφήσει συντρίμμια στο πέρασμά της.
Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και μόνο τροφοδοτεί κατ εκτίμηση 55.000 άτομα την ημέρα, ενώ οιΔημοτικές αρχές διανέμουν άλλα 7.000 γεύματα σε συσσίτια γύρω από την Αθήνα. «Κανονικά δεν θα κλείναμε, αλλά οι εθελόντριες που μαγειρεύουν στην κουζίνα της Εκκλησίας σε όλη την Αθήναπρέπει να ξεκουραστούν» είπε ο πατέρας Τιμόθεος, εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου.
«Σε όλα τα επίπεδα, οι άνθρωποι περνάνε πολύ δύσκολα. Η ζήτηση για τρόφιμα έχει αυξηθείεξαιρετικά», είπε στον Guardian, ενώ παραδέχθηκε ότι αν οι άποροι δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στο κεντρικό συσσίτιο της εκκλησίας, πιθανά θα αντιμετώπιζαν τεράστια δυσκολία.
Σε όλο τον Νέο Κόσμο, μια εργατική συνοικία, όπου οι ντόπιοι συχνά ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια της εβδομαδιαίας λαικής αγοράς, ο Χρήστος Προβέζης το θέτει πιο ωμά. «Κάποτε ένας στους δέκα πήγαινε σε συσσίτια», δήλωσε ο άνεργος πολιτικός μηχανικός, ο οποίος ξεκίνησετη δική του οργάνωση αλληλεγγύης στην περιοχή του, το περασμένο έτος. «Σήμερα είναι περισσότεροι απο εννέα στους δέκα».
"Έλεγαν ότι η κρίση θα περάσει το 2012 και τώρα, το 2013, λένε ότι θα δούμε φως στην άκρητου τούνελ το 2014. Η αλήθεια είναι ότι μόνο χειροτερεύει. Οι Έλληνες έχουν ξοδέψει τις αποταμιεύσεις τους, δεν υπάρχει πια λίπος. "
Σε ένα όλο και πιο τεταμένο πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα η πολιτική σχετικά με το φαγητό, είναι λεπτή. Τους τελευταίους μήνες, το μη απολογητικό ακροδεξιό κόμμα Χρυσή Αυγή έχει καταφέρει να οργανώσει διανομές τροφίμων «μόνο για Έλληνες» ως μέσο για να κερδίσει υποστήριξη.
Οι πολιτικές σκοπιμότητες βοήθησαν να συσκοτιστεί αυτό που πολλοί φοβούνται ότι θα μπορούσε να είναι μια ανθρωπιστική κρίση τους επόμενους μήνες. Όπως και ο υποσιτισμός - το πιοολέθριο υποπροϊόν της λιτότητας μέχρι σήμερα – το φαινόμενο των αστέγων είναι επίσης σε άνοδο." Πρόκειται να πάει πολύ χειρότερα προτού πάει καλύτερα", δήλωσε η Ξένια Παπασταύρου, η οποία διευθύνει την οργάνωση, «ΜΠΟΡΟΥΜΕ».
«Οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων δεν μπορούν να συνεχίσουν να καταγράφουν τον μεγάλο αριθμό των ατόμων που έχουν ανάγκη», δήλωσε η Παπασταύρου, της οποίας το πρόγραμμαδιανέμει το πλεόνασμα τροφίμων που δωρίζεται από καταστήματα αλυσίδων, εστιατορίων,αρτοποιείων και ξενοδοχείων σε 700 συσσίτια σε όλη την Ελλάδα.
"Στις παραδοσιακές μεσοαστικές γειτονιές όπως στου Ζωγράφου ο αριθμός των ατόμων που χρειάζονται υποστήριξη έχει αυξηθεί απο 50 σε 500 από το 2011. Παντού όπου πηγαίνουμε, είναιη ίδια ιστορία, η οποία είναι και ο λόγος που χρειαζόμαστε όλη τη βοήθεια που μπορούμε να πάρουμε".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ
GUARDIAN."Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ανθρωπιστική κρίση-Nτροπή για την Eλληνική κυβέρνηση & ΕΕ να κάνουν οτι δεν το βλέπουν".
Daily Mail. Η Ελλαδα γινεται μια χωρα του Τριτου Κοσμου?
Telegraph Η Ελλάδα διέρχεται μια ανθρωπιστική κρίση. Το απόστημα έχει εκραγεί
BBC.Συγκλονιστικές ιστορίες της χρεοκωπημένης Αθήνας,πίσω απο τον τουρισμό
UNICEF."597.000 φτωχά ή κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στην Ελλάδα, τα 322.000 σε σοβαρή υλική αποστέρηση"
Απεσταλμένος του ΟΗΕ επιτίθεται στις πολιτικές λιτότητας & Ανθρ. Δικαιωμάτων. 10% των Ελλήνων σε ακραία φτώχεια, σχεδόν μόνο 10% των ανέργων παίρνει επίδομα.
Η παιδική εργασία τείνει να βρεθεί εκτός ελέγχου, ενώ ΟΗΕ & UNICEF καλούν την Ελλάδα να υιοθετήσει ένα εθνικό σχέδιο δράσης.
Hunger is not a word that comes easily to Antonis Antakis. And at 28 Veikou Street, in the cramped confines of the Solidarity Club, it is not a word that is ever mentioned. But the fear of not having enough to eat is the force that propels those who stop here – and what keeps the tireless volunteers stacking rice, pasta and other dry goods that Greeks like Antakis take home.
"The truth is, if I didn't come here I wouldn't have the means to feed my children," said the recently widowed father-of-three, his eyes fixed on the floor. "Three years ago, when I was the boss and had two employees, the idea of going anywhere to collect food would have been inconceivable. Back then, I was earning €3,000 (£2,600) a month and the fridge was always full."
The task of ensuring that families like Antakis's are fed throughout the summer became more stark at the weekend as Greeks prepared to take their traditional summer break, affecting the provision of basic services like food distribution to the poor.
Ordinarily, the prospect of the Orthodox church – or any other charitable organisation – scaling back duties in August would have gone unnoticed. But in debt-stricken Greece it is impossible to ignore. Against a backdrop of record unemployment, and with the country ensnared in its worst crisis in modern times, hardship is surfacing in ways that few would ever have foreseen. Hunger and undernourishment are part of that spectre.
For Antakis and the growing number dependent on soup kitchens, who will now be bereft of outside support, August has become the cruellest month.
"I really worry that one day I won't be able to feed my kids at all," lamented the 39-year-old former floor layer turned taxi driver. "From being the boss, I am now lucky if I earn €500 a month. You can't live on that and pay the bills and all your debts and every tax they throw at you, and still survive."
With its dedicated staff and can-do spirit, the Solidarity Club is similar to many other groups established by concerned citizens appalled by austerity's corrosive effects. It is run from, although not backed by, the local branch of the radical leftist opposition party, Syriza.
In a telltale sign of Greece's unravelling social fabric, the Veikou Street headquarters sit not on the decrepit outer edge of a capital entrapped in a sixth year of recession but in its centre, streets away from Athens' most expensive boulevard and within view of the ancient Acropolis.
"I had no idea and was shocked to learn that people in this neighbourhood, on these streets, in all the buildings that I pass every day, were suffering so," said Panaghiota Mourtidou, 54, the organisation's co-founder, busily packing food boxes. "After all, we're talking about the middle class, people who for a long time were too ashamed to admit they had such problems."
Malnourished children eventually gave the secret away amid reports nationwide of pupils fainting in schools. "Teachers were reporting cases of kids who had turned up at school with nothing more than rice or stale rusks for months," Mourtidou recalled. "That's when we decided to work with parents' associations and trace families. Through food collections at the supermarket up the road we now feed around 130 people twice a month."
As the country lurches from one aid handout to the next, a climate of quiet desperation is growing in Greece. The politics of poverty – brought about by the relentless cuts, tax rises and job losses demanded in return for EU and IMF rescue funds – has left wreckage in its wake.
The Greek Orthodox church alone feeds an estimated 55,000 people a day; municipal authorities distribute another 7,000 meals at soup kitchens around Athens. "Normally we wouldn't close but the women volunteers who cook in church kitchens all over Athens need to have a rest," said Father Timotheos, spokesman of the Holy Synod, the church's ruling body.
"At all levels, people are finding it very difficult. Demand for food has gone up extraordinarily," he told the Guardian, conceding that if the needy couldn't travel to the church's central soup kitchen they were likely to face immense difficulty.
Across town in Neos Kosmos, a working-class district where locals are often spotted scavenging for food at the weekly fruit and veg market, Christos Provezis put it more bluntly. "It used to be that one in 10 went to soup kitchens," said the unemployed civil engineer, who started his own solidarity group in the area last year. "Today it's more like nine out of 10.
"They said the crisis would pass in 2012 and now, in 2013, they say we'll see the light at the end of the tunnel in 2014. The truth is, its only getting worse. Greeks have spent their savings, there's no more fat."
In a withering report this year, Unicef estimated that nearly 600,000 children lived under the poverty line in Greece, and more than half that number lacked basic daily nutritional needs. "In poorer families we are seeing an inability to cope with children's health, social and educational needs," said Lambros Kanellopoulos, who heads Unicef's Greek branch. "Social exclusion is growing. I am seeing it in the middle class where incomes have been hard hit by all the cuts."
In Greece's increasingly tense political environment the politics of food is delicate. In recent months the unapologetically far-right Golden Dawn party has turned to staging "Greek only" food handouts as a means of winning support.
The politicking has helped cloud what many fear could be the makings of a humanitarian crisis in the coming months. Like malnutrition – the most pernicious byproduct of austerity to date – homelessness is also on the rise. "It's going to get worse before it gets better," said Xenia Papastavrou, who runs the country's pre-eminent food rescue organisation, Boroume.
"Social services in municipalities can't keep up recording the sheer numbers of those in need," said Papastavrou, whose programme distributes surplus food donated by chain stores, restaurants, bakeries and hotels to 700 soup kitchens across Greece.
"In traditional middle class neighbourhoods like Zographou the number of those requiring support has gone up from 50 to 500 since 2011. Everywhere we go it's the same story, which is why we need all the help we can get."
Αναρτήθηκε από oko
Επείγοντα αιτήματα - άμεσοι στόχοι πάλης
Ο κίνδυνος να τσακιστούν οι ήδη ελάχιστες παροχές και οι σμπαραλιασμένες συντάξεις, είναι άμεσος. Είναι ανάγκη να περάσουν η εργατική τάξη, γενικά οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, στην αντεπίθεση. Με οργάνωση, ενότητα και αγώνα οι εργατοϋπάλληλοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, οι γυναίκες, να διεκδικήσουν όλα τα λεφτά των Ταμείων, να αγωνιστούν για τα σύγχρονα δικαιώματά τους στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στις συντάξεις. Μ' αυτό το στόχο, το ΚΚΕ καταθέτει το παρακάτω πλαίσιο με επείγοντα αιτήματα και άμεσους στόχους πάλης:
- Επαρκής χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και εξασφάλιση της χορήγησης των συντάξεων και παροχών με εξειδίκευση ανά κλάδο, ηλικία, φύλο.
- Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών.
- Καμία μείωση και αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών τους συντάξεων. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Αμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες όπως συντάξεις αναπηρίας, χηρείας κ.ο.κ.
- Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις στην έκδοση και απονομή των συντάξεων. Με την παράδοση των δικαιολογητικών να υπάρχει άμεση έκδοση προσωρινής σύνταξης μέχρι να εγκριθεί η τελική.
- Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζομένων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια. Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Αμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.
- Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστικών νόμων που επηρεάζουν την Κοινωνική Ασφάλιση.
-- Για την προστασία των εργαζομένων και των ασφαλισμένων:
- Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες.
- Κανένα πρόγραμμα ανεργίας, πρακτική άσκηση ή πρόγραμμα μαθητείας χωρίς συντάξιμα ένσημα.
- Αναγνώριση και επέκταση των ΒΑΕ.
- Αμεσες προσλήψεις εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
-- Για τα αποθεματικά των Ταμείων:
- Να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία για τα ελλείμματα στα Ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων.
- Αναπλήρωση όλων των επιπτώσεων του PSI με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
- Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο». Κατάργηση κάθε διάταξης για τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
-- Για τις υπηρεσίες Υγείας και για το Φάρμακο:
- Καμία περικοπή στα φάρμακα και τις δαπάνες. Δωρεάν φάρμακα. Να καταργηθούν οι λίστες.
- Αποκλειστικό Δημόσιο και Δωρεάν σύστημα Υγείας. Κατάργηση της εισφοράς στον κλάδο της Υγείας. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
- Πλήρης, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων, για όλους τους ανέργους και τις οικογένειές τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Να επιταχυνθεί η διαδικασία εξέτασης των ασθενών από τις υγειονομικές επιτροπές.
- Αμεση απονομή του αναπηρικού επιδόματος και της σύνταξης για τα ανασφάλιστα ΑΜΕΑ.
- Να σφραγιστούν τώρα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όλα τα βιβλιάρια Υγείας των ανασφάλιστων ΑΜΕΑ και χρονίως πασχόντων.
- Καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στην ώρα τους. Καταβολή του επιδόματος και της σύνταξης σε όσους βρίσκονται σε αναμονή για εξέταση, επανεξέταση ή έκδοση απόφασης.
- Εξασφάλιση της Υγείας και της Ασφάλειας, μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό Σώμα Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφάλειας.
-- Για τους αυτοαπασχολούμενους:
- Σφράγισμα των βιβλιαρίων Υγείας όλων των αυτοαπασχολουμένων που αδυνατούν να πληρώσουν τις εισφορές τους, χωρίς προϋποθέσεις.
- Επιστροφή και συμψηφισμός των χρημάτων που προεισπράχτηκαν για επιδότηση και περίθαλψη ανέργων με τις ασφαλιστικές εισφορές.
- «Οχι» στη μεταφορά των χρεών των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ στην εφορία.
- Πάγωμα των οφειλών προς τον ΟΑΕΕ όσο διαρκεί η κρίση, χωρίς προσαυξήσεις και πρόστιμα. Κατάργηση όλων των διατάξεων που προβλέπουν την ποινικοποίηση των οφειλών προς το Ταμείο. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς υποβιβασμό της ασφαλιστικής κλάσης και χωρίς μείωση της σύνταξης.
- Θέσπιση ΒΑΕ και στους αυτοαπασχολούμενους με κρατική επιχορήγηση και όρους ανάλογους με τους εργαζόμενους.
-- Για τους αγρότες:
- Κάλυψη των ελλειμμάτων και χρηματοδότηση του ΟΓΑ κατά τα 2/3 από το κράτος και 1/3 από τον ασφαλισμένο.
- Κάλυψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όλων των αγροτών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Να μην πληρώσουν οι φτωχοί αγρότες στον ΟΓΑ για τις εισφορές για Υγεία - Σύνταξη. Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο με την πλήρη κάλυψη και υψηλού επιπέδου δημόσιων, δωρεάν παροχών σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, παιδικούς σταθμούς.
- Επίδομα τοκετού από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις αγρότισσες, που να αντιστοιχεί σε 4μηνη άδεια με βάση το βασικό μισθό. Να χορηγείται σύνταξη χηρείας στους αγρότες και στις αγρότισσες.
- Επαναφορά των δώρων Χριστουγέννων/Πάσχα και του επιδόματος άδειας στους συνταξιούχους του ΟΓΑ.
