7 Αυγ 2013

Ανέκδοτα, δίχως γέλιο

Ανέκδοτα, δίχως γέλιο



Ήταν ένας γερμανός, ένας δημοσιογράφος κι ένας έλληνας. Και λέει ο γερμανός: "για να βγούμε από την κρίση πρέπει να με πληρώσετε". Και λέει ο δημοσιογράφος στον γερμανό: "καλά τα λες, πρέπει να πληρώσουμε". Και μετά, λέει και στον έλληνα: "άκουσες; βγάλε το πορτοφόλι σου". Και τον ρωτάει ο έλληνας: "και γιατί δεν βγάζεις εσύ το δικό σου;". Και του απαντάει ο δημοσιογράφος: "γιατί η δουλειά η δικιά μου δεν είναι να πληρώνω αλλά να πείθω εσένα να πληρώσεις". Και λέει ο έλληνας με απορία: "μα εγώ δεν μπορώ να πληρώσω επειδή είμαι άνεργος". Κι ενώ ο γερμανός γελάει, ο δημοσιογράφος απαντάει: "μα γι' αυτό πρέπει να πληρώσεις, για να έρθει η ανάπτυξη και να ξαναβρείς δουλειά". Και ρωτάει ο έλληνας τον γερμανό: "δηλαδή, άμα σε πληρώσω θα μου δώσεις ανάπτυξη;". Και λέει ο γερμανός: "όχι έτσι ακριβώς αλλά θα δώσω τα λεφτά σου σε κάτι τραπεζίτες κι αυτοί με την σειρά τους θα τα δώσουν σε κάτι βιομήχανους που μ' αυτά θα φτιάξουν εργοστάσια όπου θα βρεις δουλειά". Και ξαναρωτάει ο έλληνας τον γερμανό: "ποιοί βιομήχανοι θα φτιάξουν εργοστάσια; αυτοί που κλείσανε το εργοστάσιο όπου δούλευα και με βγάλανε στην ανεργία;". Ο γερμανός κοιτάζει απηυδισμένος τον έλληνα που δεν καταλαβαίνει. Και τότε πετιέται ο δημοσιογράφος: "άσε ρε τις ερωτήσεις και πλήρωνε, που θες και εξηγήσεις".

Ήταν ένας Πρετεντέρης κι ένας Πορτοσάλτε και κοιτιόντουσαν. Και λέει ο Πρετεντέρης: "ρε συ, τί ανέκδοτο να βγάλουμε οι δυο μας;". Και λέει ο Πορτοσάλτε: "δίκιο έχεις, πρέπει να βρούμε κι έναν άλλο". Πάνε λίγο παρακάτω και βρίσκουν έναν έλληνα και τον ρωτάνε: "ρε συ, έρχεσαι μαζί μας να γίνουμε τρεις και να φτιάξουμε ένα ανέκδοτο;". Και λέει ο έλληνας: "να λείπει το βύσσινο, γιατί πρωτύτερα ήμουνα σε ένα άλλο ανέκδοτο με δυο άλλους και τελικά με βάλανε να πληρώσω". Και ρωτάει ο Πρετεντέρης: "γιατί σε βάλανε να πληρώσεις;". Και απαντάει ο έλληνας: "γιατί έχουμε κρίση και χρειάζονται τα δικά μου τα λεφτά για να φτιάξουνε εργοστάσια οι βιομήχανοι". Και ρωτάει ο Πορτοσάλτε: "πού είναι το περίεργο;".

Ήταν ένας Σαμαράς, ένας Βενιζέλος, ένας Τσίπρας κι ένας λαός. Και λέει ο Σαμαράς: "ρε παιδιά, σαν πολλοί δεν μαζευτήκαμε για ένα ανέκδοτο;". Και λέει ο Βενιζέλος: "δίκιο έχεις, θα κάτσω εγώ μαζί σου και θα φύγει αυτός". Και δείχνει τον Τσίπρα. Και λέει ο Τσίπρας: "ρε συ, δεν πας καλά, εγώ περίμενα τόσα χρόνια να μπω σε ανέκδοτο και δεν το κουνάω με τίποτε". Και λέει ο λαός: "ρε σεις, εμένα δεν μου αρέσουν τα ανέκδοτα, οπότε θα φύγω εγώ". Και τότε λένε κι οι τρεις άλλοι μαζί: "μα εμείς εσένα σε χρειαζόμαστε για να βγει καλό το ανέκδοτο". Και απαντάει ο λαός: "μπα, καλύτερα να φύγω γιατί στο τέλος όχι μόνο θα γελάσετε μαζί μου αλλά θα με βάλετε να πληρώσω κι από πάνω".

Ήτανε ένας πρωθυπουργός κι ένας λαός. Και ρωτάει ο πρωθυπουργός τον λαό: "το ανέκδοτο με την ανάπτυξη το ξέρεις;". Και απαντάει ο λαός: "το ξέρω αλλά είναι μάπα και δεν βγάζει γέλιο". Και λέει ο πρωθυπουργός: "προφανώς δεν μπορείς να το καταλάβεις, γι' αυτό δεν γελάς". Και ρωτάει ο λαός: "δηλαδή με περνάς για ηλίθιο;". Και απαντάει γελώντας ο πρωθυπουργός: "εμ, αν δεν ήσουνα εσύ ηλίθιος, θά 'μουνα εγώ πρωθυπουργός;". Και λέει μονολογώντας ο λαός: "εγώ φταίω που μπλέκω σε κουβέντες, καλύτερα να έφευγα, όπως στο προηγούμενο ανέκδοτο".


¨Ηταν ενάμισυ εκατομμύριο άνεργοι και ήταν κι ένα στα τρία μαγαζιά κλειστά και ήταν και χαράτσια και φόροι πολλοί και έκτακτοι και τακτικοί και δάνεια τράπεζας και δόσεις πιστωτικων καρτρών και δόσεις σπιτιών και δόσεις αυτοκινήτων και λογαριασμοί και εκβιασμοί και τρόμος και δακρυγόνα και ακρίβεια και φτώχεια και απόγνωση και εξαθλίωση και κατάθλιψη και αυτοκτονίες και χρέη πολλά και γκρίνια και μαυρίλα... Και ήταν κι ένας λαός που έβλεπε, που χάζευε, που έχαφτε, που περίμενε, που ήλπιζε και που δεν καταλάβαινε ότι είχε ανακατευτεί σε ένα ανέκδοτο...


Σημείωση: Το σημερινό κείμενο βασίστηκε σε μια παλιά ιδέα τού Θύμιου Καλαμούκη (στον οποίο ανήκει και το τελευταίο "ανέκδοτο", ελαφρώς τροποιημένο), η οποία δημοσιεύθηκε στο τέταρτο τεύχος τού περιοδικού Unfollow.

Cogito ergo sum

Ό,τι φοβάστε δεν ξορκίζεται!

Ό,τι φοβάστε δεν ξορκίζεται!
της Ελένης Γερασιμίδου*

Σίγουρα νευρίαζα πολύ με τις κατσαρόλες, τους κορσέδες και τα σεντόνια όπως κι άλλοι πολλοί κι αυθεντικοί δικοί μας. Επειδή θέλαμε όλα να είναι τέλεια, σ' όλα να είμαστε πρωτοπορία. Και λέγαμε διάφορες ιδέες και προτείναμε τα ανέφικτα.

Γιατί είμαστε λίγο εκτός μεν, το πονούσαμε δε. Για τον «902» μιλάω, ειδικά για την τηλεόραση.

Από μας όμως -τους γκρινιάρηδες και ονειροπαρμένους- θα λείψουν οι ατέλειες και οι όμορφες στιγμές του της Αλήθειας και της Ενημέρωσης και όχι από σας είρωνες και επηρμένοι. Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι, δακρύβρεχτοι αρνητές και μπαγιάτικοι τιμητές του δίκιου και της αριστεροσύνης.

Κοιτάξτε τα μούτρα σας και τη «συνέπειά» σας στους αγώνες του λαού, τις θέσεις σας στα συνδικάτα, τις υποχρεώσεις σας μέσα στον αγώνα.

Εμείς τραβάμε το δρόμο μας κι όσο μας βαράτε τόσο θα δυναμώνουμε και θα πεισμώνουμε.

Φτύστε τον αντικομμουνισμό σας στον κόρφο σας. Ό,τι φοβάστε δεν ξορκίζεται.

Θα συμβεί!

Η Ελένη Γερασιμίδου είναι ηθοποιός και βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ

Επάγγελμα πρώην κομμουνιστής

Επάγγελμα πρώην κομμουνιστής

-Τι επαγγέλεσθε;
-Είμαι πρώην κομμουνιστής.
-Μμμμ... πάρα πολύ ενδιαφέρον. Και τι μπορείτε να κάνετε για μας;
-Ο,τι ακριβώς χρειάζεστε κι έχετε ανάγκη. Δηλαδή τα πάντα για σας. Γιατί αν χάσετε την εξουσία σας... Είμαι ό,τι πιο χρήσιμο μπορείτε να φαντασθείτε! Μιλάω αριστερά κοιτάζοντας δεξιά. Είμαι επαναστάτης βροντερός στα λόγια, που οφείλω να πω πως μου έμαθαν καλά να χειρίζομαι, ενώ στην πράξη κάνω ό,τι πρέπει για να φρενάρω τη συνείδηση. Βαρέθηκα ξέρετε τις επαναστάσεις, τις εξεγέρσεις και τους χαζούς ηρωισμούς. Δεν αντέχω άλλες φασαρίες και ξεσηκωμούς. Ζητάω κοινωνική ειρήνη, συνεργασία όλων με όλους για το ...κοινό μας καλό.
Δώστε μου ένα ρόλο στη μηχανή σας και δεν θα μετανιώσετε.
-Μάλιστα... Και με τους τέως συντρόφους σας;
-Εξακολουθώ να τους φωνάζω συντρόφους, τι καλύτερο; Οχι για να με ακούνε αυτοί βέβαια, αυτοί ξέρουν..., αλλά για να μπορώ να μιλήσω στους άλλους με τη γλυκιά φωνή μου και να κλαψουρίζω για αυτούς που γοητεύονται από τα ψευτοκλάματα.
Κατά βάση τους σιχαίνομαι, θέλω να εξαφανιστούν, έλεος πιά! Ο κόσμος προχώρησε, δεν θέλει βία και αίματα! Θέλουμε την ησυχία μας... Οσο για τους πολλούς, τους αρέσει σίγουρα να νομίζουν ότι μπορούν χωρίς κόπο και ζόρι να καταφέρουν κάτι...
-Να καταφέρουν τι;
-Μα ό,τι τους επιτρέπετε φυσικά.
-Νομίζω ότι συνεννοούμαστε απόλυτα. Φυσικά θα έχετε αρκετές "αποκαλύψεις" για τους τ.συντρόφους σας. Ξέρετε... ράμματα για τη γούνα τους.
-Μα τι λέτε; Εχω ό,τι χρειαστεί, κι ό,τι δεν έχω μπορώ να το δημιουργήσω. Πως θα πείσω άλλωστε... αν δε μιλάω διαρκώς για την "αγριότητα", τη "σκληρότητα", την απανθρωπιά τους... Ο κόσμος διαρκώς κοιτάζει με το πλάι του ματιού του προς τα κει. Κάποιος πρέπει να του γυρίζει με κάθε τρόπο διαρκώς το κεφάλι. Κάποιος ..."δικός τους" αν γίνεται.
Μην ανησυχείτε, είμαι ένα είδος ζωγράφου που ειδικεύεται στο να μαυρίζει διαρκώς το λευκό. Λερώνω καλά!

-Πιστεύετε κι εσείς ότι ο καπιταλισμός έχει τελειώσει;
-Μα τι λέτε; Ο καπιταλισμός είναι μια Λερναια Ύδρα, με την καλή έννοια βέβαια...Είναι ένα πανέξυπνο σύστημα που πάντα βρίσκει τρόπους! Αρα και τώρα θα βρεί τρόπο να ξεγλυστρίσει, αν φυσικά βρει τους κατάλληλους συνεργάτες. Δεν  είναι έτσι;
-Ακριβώς, αρκεί να ξεφορτώνεται τους επίδοξους Ηρακλήδες που θέλουν την εξόντωσή του. Ειδικά όταν οργανώνουν και δημιουργούν κι άλλους τότε κινδυνεύουμε.
-Αυτό αφήστε το σε μας. Ειδικότητά μας η ..."επαναστατική" διάλυση των πάντων μέχρι τη σχάση του πυρήνα αν χρειαστεί. Όπου μαζεύεται ...σκόνη, φυσάμε επαναστατικά και  σκορπίζει πριν γίνει πέτρα. Πάνω απ' όλα το άτομο, ο άνθρωπος... Και οι ομάδες όπως ξέρετε καταπιέζουν την προσωπική ελευθερία, πράγμα που δε μας αρέσει. Πως μπορεί να αλλάξει κανείς τον κόσμο καταπιέζοντας την προσωπική του ελευθερία; Αρκεί να φερόμαστε με κάποια ανθρωπιά, καταλαβαίνετε... πρέπει να πείθουμε.
-Μα φυσικά, πάνω απ' όλα ο άνθρωπος, ειδικά ο ...ικανός άνθρωπος. Κι  εμείς οι καπιταλιστές άνθρωποι είμαστε άλλωστε όπως όλοι. Και μάλιστα πιο άνθρωποι απ' τους άλλους!
-Ας δώσουμε λοιπόν τα χέρια! Για ένα καπιταλισμό για τον άνθρωπο! Για την επανάσταση της ελπίδας για "κάτι καλύτερο για όλους"!
-Μμμμ πολύ ωραίο! Που τα βρίσκετε...Πραγματικά χρήσιμος! Για έναν κόσμο για ...όλους! Υπέροχα ακίνδυνο! Μα αλήθεια, τι θα έκαναν αυτά τα ζώα αν δεν τους δίναμε εμείς μια δουλειά; Αυτοί δεν είναι ικανοί να χωρίσουν δυο γαιδουριών άχυρο. Εμπρός λοιπόν για τον άνθρωπο, το νέο  ...ικανό άνθρωπο και την προσωπική του ελευθερία. Ακούγεται μια χαρά!

άθλιε καιροσκόπε…

''Στο ίδιο #χάσταγκ,...ξεφτίλες''! ( για άλλη μια φορά )


Ο τιτλος..εμπνευσμενος απο ενα tweet του Παναγιωτη Φραντζη (Unfollow)

Προσοχη!  Το περιεχομενο αυτων των διαλογων, εκτος απο τα nicks, εχει ελαχιστα διαφοροποιηθει για να καταλαβουμε το μεγεθος της ...παρακρουσης που ..δερνει αυτη τη στιγμη τον τοπο! Φταιει μηπως το ...ΚΚΕ και γι αυτο;


@malakos_triftis Αν το ΚΚΕ είχε πραγματικά τη γραμμή που λεει, θα καλούσε και τα αλλα κόμματα της Αριστεράς oπως και αλλους μαζι να συμμετάσχουν σε διαχείριση του 902.

@touvlakimU  Oπως ξερεις φιλε αυτοι δεν πανε σε πορειες μαζι απο ..φοβο μη κολλησουν τιποτα!
@malakos_triftis Ας ειχαν τη διευθυνση αυτοι, βρε αδερφε, αν δεν τους εμπιστευονταν!
@touvlakimU  Αυτός ο σεχταρισμός που εχουμε ως λαος είναι ομολογουμενως η  κακοδαιμονία της αριστεράς και του τόπου..Λυπαμαι για τη καταντια μας!
@malakos_triftis Και όπως καταλαβαίνεις δεν προχωραμε καλα εξ αιτιας της καταστασης αυτης.

@mikromyal_USA Nα ρωτησω κι εγω κατι που δεν το εχω καταλαβει. Πως και δεν σκεφτηκαν να προχωρούσαν σε συνδιαχείριση με ίσους όρους, ειναι καλυτερα να χασουν εντελώς το σταθμο τους;
@malakos_triftis Συμφωνω μαζι σου αλλα προφανως δεν τους ενδιαφερει, δε ξερεις τι ξεροκεφαλοι ανθρωποι ειναι....

@touvlakimU Η ηγεσία του ΚΚΕ ενδιαφερεται μόνο για την αντίθεση εργάτες-εργοδότες, που όταν την αφορά λύνεται με καπιταλιστικά τερτίπια.
@malakos_triftis Είναι που λενε οτι ʼʼχτυπουν το σύστημα απο μέσαʼʼ...
@mikromyal_USA Δυστυχώς και αυτοι για τη καρεκλίτσα τους κοφτονται. Το μαγαζάκι τους κι αυτοι. Κομματικος φετιχισμός και ιδεολογικός ναρκισσισμός!!
@touvlakimU Ακριβώς. Κτυπούν το σύστημα φιλικά στην ...πλάτη!
@malakos_triftis Παντως δεν πιστευα οτι θα τους ενδιαφερε και αυτους η καρεκλα!!!! Μηπως πρεπει να ξανακοιταχτουν να δουν τι κανουν λαθος;Τετοιες εμμονες πχια κι αυτοι;
@logiatouaera Αμα πασχεις απο..αυτισμο συνεργαζεσαι με ΚΚΕ, αλλιως πρεπει να ενταχθει κανεις εκει πληρως, ειναι ματαιο πλεον και δυσκολο να απευθυνθουν αλλου
@mikromyal_USA Eιχαν  τη γνωστή επιτυχία στο πρόσφατο συνέδριό τους. Αδιόρθωτοι  αμετανόητοι,θυσιάζουν γενιές και δεν κανουν τιποτα   
@touvlakimU  Δυστυχως εχεις δικιο.
@malakos_triftis Aυτο ειναι το λυπηρο και ξερεις κατι, χανουν και το ραντεβου με την ιστορια!
@logiatouaera Θα χρεωθούν με άλλη μια ιστορική ανοησία, αν δεν αλλαξουν μυαλα! 
@mikromyal_USA Πρώτη φορά ειναι; 
@malakos_triftis Δυστυχως για αυτους αλλα και για εμας!! Λυπαμαι για το οτι δεν θα αλλαξουν την σκληρη γραμμη που εχουν παρολο που στη χωρα αυτη ..καταστρεφομαστε αργα, αλλα σταθερα...
@mikromyal_USA Αφηστε ρε παιδια διαβασα κι αυτο σημερα και αρχισα να...ανησυχω σοβαρα! Που παμε;

 


…δεν χωράει αμφιβολία… βρισκόμαστε μπρστά σε μιά πραγματική “επανάσταση” πολιτικής σκέψης. Μιας σκέψης βγαλμένης από τους “πολύχρονους αγώνες”  όλων αυτών που η μόνη τους επάφή με το “δρόμο”  ήταν και είναι οι τσάρκες στα μπαράκια και στα κάθε λογής “μπορντέλα” .
Μια πολιτική σκέψη που “παράγεται” από την “απολιτίκ”  θεωρία των σαλονιών και διαχέεται οριζόντια στην κοινωνία.
Εξυπναδίστικες ατάκες του τύπου “Oπως ξερεις φιλε αυτοι δεν πανε σε πορειες μαζι απο ..φοβο μη κολλησουν “ . Ανόητη-μικρή, εσύ που το έγραψες, δεν μπήκες ΠΟΤΕ στον κόπο να αναρωτηθείς το “γιατί”…δεν μπήκες ΠΟΤΕ στη διαδικασία να σκεφτείς τι σημαίνει αυτό το “ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ”, γιατί να το κάνεις άλλωστε ;
Εσύ, ο “άλλος”  που αναρωτιέσαι Πως και δεν σκεφτηκαν να προχωρούσαν σε συνδιαχείριση με ίσους όρους, ειναι καλυτερα να χασουν εντελώς το σταθμο τους; “ μόνο εσύ καταλαβαίνεις τι εννοείς με τα “στρωτά” ελληνικά σου. Εντύπωση ήθελες να κάνεις, αλλά δεν σου “βγήκε”.
Εσύ, @touvlakimU που θέλεις να “πουλήσεις” γνώση” περί σεχταρισμού καλά θα κάνεις να μη μπερδεύεις την “κακοδαιμονία της αριστεράς και του τόπου” και να δεις το δικό σου κατάντημα…
Η πρόταση “Αν το ΚΚΕ είχε πραγματικά τη γραμμή που λεει, θα καλούσε και τα αλλα κόμματα της Αριστεράς oπως και αλλους μαζι να συμμετάσχουν σε διαχείριση του 902”  είναι αυτή που “κλέβει” την παράσταση. Θα ήταν ευκαιρία να μαθαίναμε ποια είναι αυτά τα “άλλα κόμματα της αριστεράς” βρε “σύντροφε”, θα ήταν ευκαιρία να μάθουμε την ιστορία της “άλλης αριστεράς” που επικαλείσαι….όχι, όχι, μη σε βάζω σε μπελάδες και σκέψεις, εμείς ξέρουμε την “ιστορία” σας, νοιώσαμε στο “πετσί”  μας τα ξεπουλήματά σας,…Μην έχεις αναρωτήσεις “αν το ΚΚΕ έχει πραγματικά τη γραμμή που λέει”, εσύ το ξέρεις αλλά πως να το ομολογήσεις ; Κάτσε στη γωνιά σου, φτιάξε τον “κορμό” σου και να είσαι έτοιμος να διαχειριστείς τον καπιταλισμό μιας και δεν σου δόθηκε η ευκαιρία με τον “902”.. εμείς θα είμαστε και τότε “απέναντί” σου, άθλιε καιροσκόπε…
ad_placitum




ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΑΣΤΩΝ

GUARDIAN."Επισιτιστική κρίση στην Ελλάδα: Οικογένειες αντιμέτωπες με την πείνα, κατά την διάρκεια του θερινού κλεισίματος των δομών αλληλεγγύης".






Greece's food crisis: families face going hungry during summer shutdown


Frontline charities report that up to 90% of families in the poorest neighbourhoods rely on food banks and soup kitchens. But, with no end to austerity in sight, even the volunteers are flagging



Helena Smith in Athens

The Guardian, Tuesday 6 August 2013



 Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος  μοιράζει φαγητό σε ενα συσσίτιο στην Αθήνα, Η Unicef ​​εκτιμά ότι περίπου 600.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα. Φωτογραφία: John Κολεσίδης / Reuters





Επισιτιστική κρίση στην Ελλάδα: Οικογένειες αντιμετωπίζουν ενδεχόμενο πείνας, λόγω του θερινού κλεισίματος (των δομών αλληλεγγύης).



Φιλανθρωπικές οργανώσεις της πρώτης γραμμής, αναφέρουν ότι έως και το 90% των οικογενειών στις φτωχότερες γειτονιές βασίζονται σε τράπεζες τροφίμων και συσσίτια. Αλλά, χωρίς να φαίνεται τέλος της λιτότητας στον ορίζοντα, ακόμα και οι εθελοντές πέφτουν σιγά σιγά.





Η πείνα δεν είναι μια λέξη που έρχεται εύκολα στον Αντώνη Αντάκη. Και στην Βεΐκου 28, μεσα στα στενά όρια του Συλλόγου Αλληλεγγύης, δεν είναι μια λέξη που αναφέρεται. Αλλά ο φόβος του να μην έχουν αρκετά για να φάνε, είναι η δύναμη που ωθεί όσους σταματούν εδώ - και αυτό που κρατά τους ακούραστους εθελοντές να στοιβάζουν ρύζι, ζυμαρικά και άλλα ξηρά αγαθά, τα οποία Έλληνες, όπως ο Αντάκης παίρνουν στο σπίτι τους.
 


«Η αλήθεια είναι ότι, αν δεν είχα έρθει εδώ δεν θα μπορούσα να θρέψω τα παιδιά μου», είπε ο πρόσφατα χήρος πατέρας τριών παιδιών, με το βλέμμα καρφωμένο στο πάτωμα. "Πριν από τρία χρόνια, όταν ήμουν αφεντικό και είχα δύο υπαλλήλους, η ιδέα να πάω οπουδήποτε για να μαζέψω τρόφιμα θα μου ήταν αδιανόητη. Τότε,έβγαζα € 3.000 (£ 2.600) το μήνα και το ψυγείο ήταν πάντα γεμάτο."



Το έργο της διασφάλισης ότι οι οικογένειες, όπως αυτή του Αντάκη τροφοδοτούνται όλο το καλοκαίρι, έγινε πιο έντονη το Σαββατοκύριακο καθως οι Έλληνες ετοιμάζονταν για τις παραδοσιακές θερινές διακοπές τους, κάτι που επηρεάζει την παροχή των βασικών υπηρεσιών, όπως η διανομή τροφίμων στους φτωχούς.

 

Κανονικά, η προοπτική ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία - ή οποιαδήποτε άλλη φιλανθρωπική οργάνωση – θα σταματήσει κατα τον Αύγουστο, θα είχε περάσει απαρατήρητη. Αλλά στην χτυπημένη απο το χρέος Ελλάδα, είναι αδύνατο να αγνοηθεί.  



Σε ένα σκηνικό με ρεκόρ ανεργίας και με τη χώρα να έχει παγιδευτεί στην χειρότερη κρίση της σύγχρονης εποχής, αναδεικνύονται κακουχίες με τρόπους που λίγοι θα μπορούσαν ποτέ να προβλέψουν. Η πείνα και ο υποσιτισμός είναι μέρος αυτού του φάσματος.Για τον Αντάκη και τον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων που εξαρτώνται από τα συσσίτια, οι οποίοι στερούνται κάθε υποστήριξη απο κάπου, ο Αύγουστος έχει γίνει η πιο σκληρός μήνας.



 «Πραγματικά ανησυχώ ότι μια μέρα δεν θα είμαι  σε θέση να ταΐσω τα παιδιά μου, καθόλου», είπε μελαγχολικά ένας 39χρονος πρώην συντηρητής δαπέδων που έγινε οδηγός ταξί. "Από αφεντικό που ήμουν, τώρα είμαι τυχερός αν μπορώ να βγάλω € 500 το μήνα. Δεν μπορείς να ζήσεις με αυτά, να πληρώσεις λογαριασμούς, όλα σου τα χρέη και κάθε φόρο που σου ρίχνουν και να εξακολουθείς να επιβιώνεις."

 

Με το αφοσιωμένο προσωπικό του και με το πνεύμα ότι μπορεί να βοηθήσει, ο Σύλλογος Αλληλεγγύης μοιάζει με πολλές άλλες οργανώσεις που έχουν συσταθεί από τους ενεργούς πολίτες που έχουν συγκλονιστεί από τις διαβρωτικές επιδράσεις της λιτότητας. Διευθύνεται αν και δεν υποστηρίζεται, απο την τοπική οργάνωση του αντιπολιτευόμενου  κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ.



Ως ένα αποκαλυπτικό σημάδι της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού στην Ελλάδα, τα γραφεία της Βεΐκου, δεν βρίσκονται σε μια εξαθλιωμένη μεριά της πρωτεύουσας, η οποία είναι παγιδευμένη στον έκτο χρόνο της ύφεσης, αλλά στο κέντρο της, λίγους δρόμους μακριά από την πιο ακριβή λεωφόρο της Αθήνας και μέσα στο οπτικό πεδίο της Ακρόπολης.



 «Δεν είχα ιδέα και συγκλονίστηκα όταν έμαθα  ότι οι άνθρωποι σε αυτή τη γειτονιάσε αυτούς τους δρόμουςσε όλα τα κτίρια που περνάω κάθε μέραυπέφεραν έτσι», δήλωσε η Παναγιώτα Μουρτίδου, 54 ετών, ιδρυτικός μέλος του οργανισμού, ενώ ήταν απασχολημένη να συσκευάζει κουτιά με τρόφιμα. «Πάνω από όλαμιλάμε για τη μεσαία τάξη, για ανθρώπους που για έναμεγάλο χρονικό διάστημα ντρέπονταν πάρα πολύ να παραδεχτούν ότι αντιμετώπιζαν τέτοια προβλήματα».




Τα υποσιτισμένα παιδιά πρόδωσαν τελικά το μυστικόεν μέσω ρεπορταζ σε εθνικό επίπεδο για λιποθυμίες μαθητών στα σχολεία«Οι εκπαιδευτικοί ανέφεραν περιπτώσεις παιδιών που πήγαιναν στο σχολείο μόνο με ρύζι ή μπαγιάτικα παξιμάδια για μήνες»,  μας υπενθύμισε η Μουρτίδου"Τότε ήταν που αποφασίσαμε να συνεργαστούμε με τους συλλόγους γονέων και να εντοπίσουμε τις οικογένειεςΜέσα από τις συλλογές των τροφίμων στο σούπερ μάρκετ της περιοχής , τώρατρέφουμε περίπου 130 άτομα δύο φορές το μήνα."



Καθώς η χώρα παραπαίει από το ένα μνημόνιο στο άλλοένα κλίμα σιωπηλής απελπισίας φουντώνει στην ΕλλάδαΗ πολιτική της φτώχειας - που προκύπτει από τις περικοπές χωρίς έλεος, τις αυξήσεις φόρων και τις απώλειες θέσεων εργασίας που απαιτούνται σε αντάλλαγμα για τακεφάλαια της ΕΕ και του ΔΝΤ,  - έχει αφήσει συντρίμμια στο πέρασμά της.

 

Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και μόνο τροφοδοτεί κατ εκτίμηση 55.000 άτομα την ημέρα, ενώ οιΔημοτικές αρχές διανέμουν άλλα 7.000 γεύματα σε συσσίτια γύρω από την Αθήνα«Κανονικά δεν θα κλείναμε, αλλά οι εθελόντριες  που μαγειρεύουν στην κουζίνα της Εκκλησίας σε όλη την Αθήναπρέπει να ξεκουραστούν» είπε ο πατέρας Τιμόθεος, εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου.
 «Σε όλα τα επίπεδα, οι άνθρωποι περνάνε πολύ δύσκολαΗ ζήτηση για τρόφιμα έχει αυξηθείεξαιρετικά», είπε στον Guardian, ενώ παραδέχθηκε ότι αν οι άποροι δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στο κεντρικό συσσίτιο της εκκλησίας,  πιθανά θα αντιμετώπιζαν τεράστια δυσκολία.

 

Σε όλο τον Νέο Κόσμομια εργατική συνοικία, όπου οι ντόπιοι συχνά ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια της εβδομαδιαίας λαικής αγοράς, ο Χρήστος Προβέζης  το θέτει  πιο ωμά«Κάποτε ένας στους δέκα πήγαινε σε συσσίτια», δήλωσε ο άνεργος πολιτικός μηχανικός, ο οποίος ξεκίνησετη δική του οργάνωση αλληλεγγύης  στην περιοχή του, το περασμένο έτος«Σήμερα είναι περισσότεροι απο εννέα στους δέκα».



"Έλεγαν ότι η κρίση θα περάσει το 2012 και τώρατο 2013λένε ότι θα δούμε φως στην άκρητου τούνελ το 2014Η αλήθεια είναι ότι μόνο χειροτερεύει. Οι  Έλληνες έχουν ξοδέψει τις αποταμιεύσεις τουςδεν υπάρχει πια λίπος. "


Στην συνταρακτική φετινή της έκθεση, η Unicef ​​εκτιμά ότι περίπου 600.000 παιδιά ζούν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδακαι περισσότερο από το μισό του αριθμού αυτού δεν καλύπτει τις βασικές καθημερινές διατροφικές του ανάγκες 



«Στις φτωχότερες οικογένειες βλέπουμε μια αδυναμία να αντιμετωπιστούν τα θέματα υγείας των παιδιών, οι κοινωνικές και οι εκπαιδευτικές τους ανάγκες», δήλωσε ο Λάμπρος Κανελλόπουλοςο οποίος ηγείται του Ελληνικού κλάδου της Unicef​​«Ο κοινωνικός αποκλεισμόςαυξάνεταιΤο βλέπουμε στην μεσαία τάξη, όπου τα εισοδήματα έχουν πληγεί σοβαρά από όλεςαυτές τις περικοπές».



Σε ένα όλο και πιο τεταμένο  πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα η πολιτική σχετικά με το φαγητό, είναι λεπτήΤους τελευταίους μήνες, το μη απολογητικό ακροδεξιό κόμμα Χρυσή Αυγή έχει καταφέρει να οργανώσει  διανομές τροφίμων «μόνο για Έλληνες» ως μέσο για να κερδίσει υποστήριξη.

 

Οι πολιτικές σκοπιμότητες βοήθησαν να συσκοτιστεί αυτό που πολλοί φοβούνται ότι θα μπορούσε να είναι μια ανθρωπιστική κρίση τους επόμενους μήνεςΌπως και ο υποσιτισμός - το πιοολέθριο υποπροϊόν της λιτότητας μέχρι σήμερα  το φαινόμενο των αστέγων είναι επίσης σε άνοδο." Πρόκειται να πάει πολύ χειρότερα προτού πάει καλύτερα", δήλωσε η Ξένια Παπασταύρουη οποία  διευθύνει την οργάνωση, «ΜΠΟΡΟΥΜΕ».
 «Οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων δεν μπορούν να συνεχίσουν να καταγράφουν τον μεγάλο αριθμό των ατόμων που έχουν ανάγκη», δήλωσε η Παπασταύρουτης οποίας το πρόγραμμαδιανέμει το πλεόνασμα τροφίμων που δωρίζεται από καταστήματα αλυσίδωνεστιατορίων,αρτοποιείων και ξενοδοχείων σε 700 συσσίτια σε όλη την Ελλάδα.

 

"Στις παραδοσιακές μεσοαστικές γειτονιές όπως στου Ζωγράφου ο αριθμός των ατόμων που χρειάζονται υποστήριξη έχει αυξηθεί απο 50 σε 500 από το 2011Παντού όπου πηγαίνουμε,  είναιη ίδια ιστορίαη οποία είναι και ο λόγος που χρειαζόμαστε όλη τη βοήθεια που μπορούμε να πάρουμε".





Μετάφραση: LEFTeria-news




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ

GUARDIAN."Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ανθρωπιστική κρίση-Nτροπή για την Eλληνική κυβέρνηση & ΕΕ να κάνουν οτι δεν το βλέπουν".


Daily Mail. Η Ελλαδα γινεται μια χωρα του Τριτου Κοσμου?



Telegraph Η Ελλάδα διέρχεται μια ανθρωπιστική κρίση. Το απόστημα έχει εκραγεί


BBC.Συγκλονιστικές ιστορίες της χρεοκωπημένης Αθήνας,πίσω απο τον τουρισμό


UNICEF."597.000 φτωχά ή κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στην Ελλάδα, τα 322.000 σε σοβαρή υλική αποστέρηση"


Στουρνάρας 2009.Η κρίση τελειώνει
http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/10/2009.html



Απεσταλμένος του ΟΗΕ επιτίθεται στις πολιτικές λιτότητας & Ανθρ. Δικαιωμάτων. 10% των Ελλήνων σε ακραία φτώχεια, σχεδόν μόνο 10% των ανέργων παίρνει επίδομα.


Η παιδική εργασία τείνει να βρεθεί εκτός ελέγχου, ενώ ΟΗΕ & UNICEF καλούν την Ελλάδα να υιοθετήσει ένα εθνικό σχέδιο δράσης.


NEW YORK TIMES. "Περισσότερα παιδιά στην Ελλάδα πεινούν"
http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/04/new-york-times.html









Hunger is not a word that comes easily to Antonis Antakis. And at 28 Veikou Street, in the cramped confines of the Solidarity Club, it is not a word that is ever mentioned. But the fear of not having enough to eat is the force that propels those who stop here – and what keeps the tireless volunteers stacking rice, pasta and other dry goods that Greeks like Antakis take home.
"The truth is, if I didn't come here I wouldn't have the means to feed my children," said the recently widowed father-of-three, his eyes fixed on the floor. "Three years ago, when I was the boss and had two employees, the idea of going anywhere to collect food would have been inconceivable. Back then, I was earning €3,000 (£2,600) a month and the fridge was always full."


The task of ensuring that families like Antakis's are fed throughout the summer became more stark at the weekend as Greeks prepared to take their traditional summer break, affecting the provision of basic services like food distribution to the poor.
Ordinarily, the prospect of the Orthodox church – or any other charitable organisation – scaling back duties in August would have gone unnoticed. But in debt-stricken Greece it is impossible to ignore. Against a backdrop of record unemployment, and with the country ensnared in its worst crisis in modern times, hardship is surfacing in ways that few would ever have foreseen. Hunger and undernourishment are part of that spectre.
For Antakis and the growing number dependent on soup kitchens, who will now be bereft of outside support, August has become the cruellest month.

"I really worry that one day I won't be able to feed my kids at all," lamented the 39-year-old former floor layer turned taxi driver. "From being the boss, I am now lucky if I earn €500 a month. You can't live on that and pay the bills and all your debts and every tax they throw at you, and still survive."
With its dedicated staff and can-do spirit, the Solidarity Club is similar to many other groups established by concerned citizens appalled by austerity's corrosive effects. It is run from, although not backed by, the local branch of the radical leftist opposition party, Syriza.


In a telltale sign of Greece's unravelling social fabric, the Veikou Street headquarters sit not on the decrepit outer edge of a capital entrapped in a sixth year of recession but in its centre, streets away from Athens' most expensive boulevard and within view of the ancient Acropolis.

"I had no idea and was shocked to learn that people in this neighbourhood, on these streets, in all the buildings that I pass every day, were suffering so," said Panaghiota Mourtidou, 54, the organisation's co-founder, busily packing food boxes. "After all, we're talking about the middle class, people who for a long time were too ashamed to admit they had such problems."
Malnourished children eventually gave the secret away amid reports nationwide of pupils fainting in schools. "Teachers were reporting cases of kids who had turned up at school with nothing more than rice or stale rusks for months," Mourtidou recalled. "That's when we decided to work with parents' associations and trace families. Through food collections at the supermarket up the road we now feed around 130 people twice a month."

As the country lurches from one aid handout to the next, a climate of quiet desperation is growing in Greece. The politics of poverty – brought about by the relentless cuts, tax rises and job losses demanded in return for EU and IMF rescue funds – has left wreckage in its wake.
The Greek Orthodox church alone feeds an estimated 55,000 people a day; municipal authorities distribute another 7,000 meals at soup kitchens around Athens. "Normally we wouldn't close but the women volunteers who cook in church kitchens all over Athens need to have a rest," said Father Timotheos, spokesman of the Holy Synod, the church's ruling body.
"At all levels, people are finding it very difficult. Demand for food has gone up extraordinarily," he told the Guardian, conceding that if the needy couldn't travel to the church's central soup kitchen they were likely to face immense difficulty.

Across town in Neos Kosmos, a working-class district where locals are often spotted scavenging for food at the weekly fruit and veg market, Christos Provezis put it more bluntly. "It used to be that one in 10 went to soup kitchens," said the unemployed civil engineer, who started his own solidarity group in the area last year. "Today it's more like nine out of 10.
"They said the crisis would pass in 2012 and now, in 2013, they say we'll see the light at the end of the tunnel in 2014. The truth is, its only getting worse. Greeks have spent their savings, there's no more fat."

In a withering report this year, Unicef estimated that nearly 600,000 children lived under the poverty line in Greece, and more than half that number lacked basic daily nutritional needs. "In poorer families we are seeing an inability to cope with children's health, social and educational needs," said Lambros Kanellopoulos, who heads Unicef's Greek branch. "Social exclusion is growing. I am seeing it in the middle class where incomes have been hard hit by all the cuts."

In Greece's increasingly tense political environment the politics of food is delicate. In recent months the unapologetically far-right Golden Dawn party has turned to staging "Greek only" food handouts as a means of winning support.

The politicking has helped cloud what many fear could be the makings of a humanitarian crisis in the coming months. Like malnutrition – the most pernicious byproduct of austerity to date – homelessness is also on the rise. "It's going to get worse before it gets better," said Xenia Papastavrou, who runs the country's pre-eminent food rescue organisation, Boroume.

"Social services in municipalities can't keep up recording the sheer numbers of those in need," said Papastavrou, whose programme distributes surplus food donated by chain stores, restaurants, bakeries and hotels to 700 soup kitchens across Greece.
"In traditional middle class neighbourhoods like Zographou the number of those requiring support has gone up from 50 to 500 since 2011. Everywhere we go it's the same story, which is why we need all the help we can get."
Αναρτήθηκε από 

Επείγοντα αιτήματα - άμεσοι στόχοι πάλης

Ο κίνδυνος να τσακιστούν οι ήδη ελάχιστες παροχές και οι σμπαραλιασμένες συντάξεις, είναι άμεσος. Είναι ανάγκη να περάσουν η εργατική τάξη, γενικά οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, στην αντεπίθεση. Με οργάνωση, ενότητα και αγώνα οι εργατοϋπάλληλοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, οι γυναίκες, να διεκδικήσουν όλα τα λεφτά των Ταμείων, να αγωνιστούν για τα σύγχρονα δικαιώματά τους στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στις συντάξεις. Μ' αυτό το στόχο, το ΚΚΕ καταθέτει το παρακάτω πλαίσιο με επείγοντα αιτήματα και άμεσους στόχους πάλης:
  • Επαρκής χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και εξασφάλιση της χορήγησης των συντάξεων και παροχών με εξειδίκευση ανά κλάδο, ηλικία, φύλο.
  • Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών.
  • Καμία μείωση και αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών τους συντάξεων. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Αμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες όπως συντάξεις αναπηρίας, χηρείας κ.ο.κ.
  • Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις στην έκδοση και απονομή των συντάξεων. Με την παράδοση των δικαιολογητικών να υπάρχει άμεση έκδοση προσωρινής σύνταξης μέχρι να εγκριθεί η τελική.
  • Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζομένων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια. Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Αμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.
  • Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστικών νόμων που επηρεάζουν την Κοινωνική Ασφάλιση.
-- Για την προστασία των εργαζομένων και των ασφαλισμένων:
  • Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες.
  • Κανένα πρόγραμμα ανεργίας, πρακτική άσκηση ή πρόγραμμα μαθητείας χωρίς συντάξιμα ένσημα.
  • Αναγνώριση και επέκταση των ΒΑΕ.
  • Αμεσες προσλήψεις εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
-- Για τα αποθεματικά των Ταμείων:
  • Να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία για τα ελλείμματα στα Ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων.
  • Αναπλήρωση όλων των επιπτώσεων του PSI με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
  • Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο». Κατάργηση κάθε διάταξης για τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
-- Για τις υπηρεσίες Υγείας και για το Φάρμακο:
  • Καμία περικοπή στα φάρμακα και τις δαπάνες. Δωρεάν φάρμακα. Να καταργηθούν οι λίστες.
  • Αποκλειστικό Δημόσιο και Δωρεάν σύστημα Υγείας. Κατάργηση της εισφοράς στον κλάδο της Υγείας. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
  • Πλήρης, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων, για όλους τους ανέργους και τις οικογένειές τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  • Να επιταχυνθεί η διαδικασία εξέτασης των ασθενών από τις υγειονομικές επιτροπές.
  • Αμεση απονομή του αναπηρικού επιδόματος και της σύνταξης για τα ανασφάλιστα ΑΜΕΑ.
  • Να σφραγιστούν τώρα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όλα τα βιβλιάρια Υγείας των ανασφάλιστων ΑΜΕΑ και χρονίως πασχόντων.
  • Καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στην ώρα τους. Καταβολή του επιδόματος και της σύνταξης σε όσους βρίσκονται σε αναμονή για εξέταση, επανεξέταση ή έκδοση απόφασης.
  • Εξασφάλιση της Υγείας και της Ασφάλειας, μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό Σώμα Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφάλειας.
-- Για τους αυτοαπασχολούμενους:
  • Σφράγισμα των βιβλιαρίων Υγείας όλων των αυτοαπασχολουμένων που αδυνατούν να πληρώσουν τις εισφορές τους, χωρίς προϋποθέσεις.
  • Επιστροφή και συμψηφισμός των χρημάτων που προεισπράχτηκαν για επιδότηση και περίθαλψη ανέργων με τις ασφαλιστικές εισφορές.
  • «Οχι» στη μεταφορά των χρεών των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ στην εφορία.
  • Πάγωμα των οφειλών προς τον ΟΑΕΕ όσο διαρκεί η κρίση, χωρίς προσαυξήσεις και πρόστιμα. Κατάργηση όλων των διατάξεων που προβλέπουν την ποινικοποίηση των οφειλών προς το Ταμείο. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς υποβιβασμό της ασφαλιστικής κλάσης και χωρίς μείωση της σύνταξης.
  • Θέσπιση ΒΑΕ και στους αυτοαπασχολούμενους με κρατική επιχορήγηση και όρους ανάλογους με τους εργαζόμενους.
-- Για τους αγρότες:
  • Κάλυψη των ελλειμμάτων και χρηματοδότηση του ΟΓΑ κατά τα 2/3 από το κράτος και 1/3 από τον ασφαλισμένο.
  • Κάλυψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όλων των αγροτών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Να μην πληρώσουν οι φτωχοί αγρότες στον ΟΓΑ για τις εισφορές για Υγεία - Σύνταξη. Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο με την πλήρη κάλυψη και υψηλού επιπέδου δημόσιων, δωρεάν παροχών σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, παιδικούς σταθμούς.
  • Επίδομα τοκετού από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις αγρότισσες, που να αντιστοιχεί σε 4μηνη άδεια με βάση το βασικό μισθό. Να χορηγείται σύνταξη χηρείας στους αγρότες και στις αγρότισσες.
  • Επαναφορά των δώρων Χριστουγέννων/Πάσχα και του επιδόματος άδειας στους συνταξιούχους του ΟΓΑ.

  • Α.Φ.




Οι «σύμμαχοι» και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής

Οι «σύμμαχοι» και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής
Πληθαίνουν τελευταία οι θαυμαστές της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής...
Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, σε ανακοίνωσή τους για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, αναγνωρίζουν ως «συμμάχους» της χώρας, τις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, ζητάνε από τον Αντ. Σαμαρά να ξεκαθαρίσει στον Ομπάμα πως «η Ελλάς συζητά ισότιμα με τους συμμάχους της».
Δε μας προκαλεί, βέβαια, εντύπωση που η Χρυσή Αυγή αναγνωρίζει σαν «σύμμαχο» της χώρας τις ΗΠΑ. Κόμμα του κεφαλαίου, η ναζιστική οργάνωση, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίζει τη συμβολή και την υποστήριξη των Αμερικανών στην ελληνική αστική τάξη. Οταν βομβάρδιζε με βόμβες ναπάλμ τους μαχητές του ΔΣΕ, όταν στήριζε τη χούντα των συνταγματαρχών που θαυμάζει η Χρυσή Αυγή.
Δε χρειάζεται να αναφέρουμε τα υπόλοιπα «έργα» των «συμμάχων»: Επιδρομές, πόλεμοι, χούντες, σφαγές σε όλο τον κόσμο. Αυτούς τους μακελάρηδες ονομάζει «συμμάχους» η Χρυσή Αυγή.
Τέλος, τι εννοεί η Χρυσή Αυγή, όταν ζητά «ισοτιμία»; Επιδιώκει και ζητά να μεγαλώσει το μερίδιο της πίτας για τους Ελληνες καπιταλιστές, για τους εφοπλιστές και βιομηχάνους που στηρίζει με τη δράση της μέσα και έξω από τη Βουλή.
Γι' αυτούς δουλεύει και η Χρυσή Αυγή, παιδί του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος είναι. Γι' αυτό θέλει και «συμμαχίες» με τους ιμπεριαλιστές. Ο λαός να τους απομονώσει και να τους στείλει εκεί που ανήκουν: Στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

TOP READ