8 Μαΐ 2017

«Είσαι κατεστραμμένος»:Η ζωή μου ως μέλος της ΟΝΝΕΔ…


Σήμερα η κε του μπλοκ είχε τρεξίματα και δουλειές με φούντες. Συνεπώς αντί κάποιου δικού της κειμένου, προωθεί το ντοκουμέντο που της έστειλε ο Γιάννης ο Μπλου, ο οποίος διεισδύει στα άδυτα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, αποκαλύπτοντας τα βαθύτερα μυστικά της. Και βασικά τρολάρει το πουλιτζερικό αριστούργμα της life-style ιστοσελίδας Vice, που είχε σχολιαστεί κι εδώ από κάποιους σφους. Καλή ανάγνωση-διασκέδαση.

-.-.-

Γιάννης ο blue (φίλος του Μπάμπη του φλου, περισσότερο απ’ ότι ο συντάκτης με την αλήθεια)...

Είναι απόγευμα Σαββάτου και το καλοκαίρι κρατά καλά ακόμη. Είναι μια από τις τελευταίες ημέρες του Σεπτέμβρη και κατηφορίζω την οδό Δηλιγιάννη, λίγα πιο κάτω από το σταθμό Λαρίσης. Στα χέρια μου κρατάω την εφημερίδα Μακελειό του Στέφανου Χίου, που μόλις έχει βγει από το τυπογραφείο.

Χτυπάει το κινητό μου. «Έρχεσαι;», μου γράφει σε μήνυμα ο Λέλος, στέλεχος της ΟΝΝΕΔ. Επιταχύνω το βήμα μου και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα σπρώχνω τη βαριά γυάλινη πόρτα των γραφείων. Στη ρεσεψιόν, ένας μπράβος ξεφυλλίζει βαριεστημένα ένα διαφημιστικό για αναβολικά. Γράφω το όνομά μου στη λίστα με όσους μπαίνουν στο χώρο.

Στην είσοδο του ασανσέρ περιμένουν κάμποσοι άνθρωποι, που από την προχωρημένη ηλικία τους καταλαβαίνεις ότι στη μακρά ζωή τους σίγουρα πρόλαβαν εξορίες και διώξεις (ως ρουφιάνοι, βασανιστές και δεσμοφύλακες). Αποφασίζω να μην περιμένω και να ανέβω από τις σκάλες. Οι όροφοι που περνάω είναι σκοτεινοί και με δυσκολία βρίσκω τα βήματά μου. Φτάνω στον τρίτο όροφο και περπατάω σε έναν μακρόστενο διάδρομο. Στον τοίχο βλέπω μια αφίσα με έναν αγκυλωτό σταυρό και καταλαβαίνω ότι έχω κάνει λάθος. Είμαι στα γραφεία της Χρυσής Αυγής. «Κοντά έπεσα», σκέφτομαι, «ας ξαναδοκιμάσω». Βγαίνω από το κτήριο και πηγαίνω σωστά αυτή τη φορά στα γραφεία της ΟΝΝΕΔ.

Συναντώ τον Λέλο, πηγαίνουμε στο γραφείο που συνεδριάζει η οργάνωση της ΟΝΝΕΔ της σχολής μου και χτυπάμε την πόρτα. «Μπείτε», φωνάζει κάποιος από μέσα. Καθώς μπαίνουμε, όλα τα μέλη του οργάνου ζητωκραυγάζουν και μας υποδέχονται με το (με βαθύ πολιτικό περιεχόμενο) σύνθημα: «Και α και ου, και ου, και ΔΑΠ Νου-Δου-Φου-Κου». Και μετά με άλλο ένα: «ΟΝΝΕΔ-ΟΝΝΕΔ πρωτοπορία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία». Αμέσως μετά, όμως, μου διευκρινίζουν ότι ως ΔΑΠ θα είμαστε ανεξάρτητοι από κόμματα και θα λέμε ότι αυτά έχουν καταστρέψει τις σχολές.

Η γνωριμία μου με την ΟΝΝΕΔ έγινε έναν χρόνο νωρίτερα, την ημέρα που πήγα να εγγραφώ στο πανεπιστήμιο, όταν φοιτητικές παρατάξεις έπεσαν πάνω μου σε μία άνευ προηγουμένου επίθεση φιλίας. «Θέλεις να σε βοηθήσω να γραφτείς; Δεν θα τα καταφέρεις μόνος σου!» με ρωτάει μία φοιτήτρια με πλατινέ μαλλί, φράζοντάς μου το δρόμο, καθώς πηγαίνω προς την αίθουσα εγγραφών. Στους γύρω τοίχους είναι άτσαλα κολλημένες δεκάδες αφίσες της ΟΝΝΕΔ για το επόμενο πάρτι στον Οικονομόπουλο. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο να συμπληρώσω τα στοιχεία μου σε ένα χαρτί και να το δώσω στη γραμματεία, αλλά είπα να γνωρίσω την κοπέλα και δέχθηκα να το κάνει αυτή για μένα.Της έδωσα και το τηλέφωνό μου. Το ίδιο απόγευμα με κάλεσε. «Θα μαζευτούμε να πιούμε μια Belvedere μαζί με τα παιδιά που γνωρίσαμε από το πρώτο έτος, θέλεις να έρθεις;», με ρώτησε. Προτιμώντας τη Βelvedere από το κρασί, δέχθηκα και το ίδιο βράδυ συναντηθήκαμε. Αργότερα, κατάλαβα πως ο μόνος πρωτοετής στην παρέα ήμουν εγώ και από την ΟΝΝΕΔ μόνο η τύπισσα. Δεν ήξερα, αν αυτό ήταν αποτυχία της συγκέντρωσης ή τακτική, για να με προσεγγίσει καλύτερα.

Από εκείνο το βράδυ η πίεση για ένταξη στην Οργάνωση ήταν συνεχής, μιας που «είναι πολύ διαφορετικό να δίνεις μάθημα με τις σημειώσεις της ΔΑΠ και τα κονέ της με τους καθηγητές, παρά με κανονικό διάβασμα», όπως μου έλεγαν οι wannabe συναγωνιστές μου. Οι τρόποι πειθούς κινούνταν μεταξύ ρουσφετιών και εξάρσεων φιλελευθερισμού: «Η ένταξη στην ΟΝΝΕΔ είναι το χρέος σου προς την ελεύθερη οικονομία», «Είναι δική σου ευθύνη να ενισχύσεις τους αγώνες της ΝΔ που παλεύει για τα συμφέροντα των επενδυτών», «Πρέπει να αντιδράσεις στις υποκινούμενες από το ΚΚΕ κινητοποιήσεις που θέλουν να αφήσουν το αφεντικό σου άνεργο και να κόψουν τις επιδοτήσεις των εφοπλιστών», ήταν μερικές από τις επαναλαμβανόμενες φράσεις, για να κάνω το μεγάλο βήμα.Τελικά, το έκανα και εντάχθηκα στην ΟΝΝΕΔ, γεγονός που μου επέτρεψε να συμμετέχω στις συνεδριάσεις της οργάνωσης του πανεπιστημίου μου και να δω από μέσα όσα μέχρι τότε έβλεπα απ' έξω.

Από την αρχή μου εξήγησαν ότι είμαστε μια φιλελεύθερη πολυτασική οργάνωση, στην οποία ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει τα πρότυπά του, όπως την Θάτσερ, τον Μακάρθι κλπ. Φυσικά υπήρχαν και τα εγχώρια πρότυπα: «Η συμβολή του Γεώργιου Παπαδόπουλου στην κατασκευή του οδικού δικτύου της χώρας είναι τεράστια και γι' αυτό είναι μια μεγάλη μορφή στην ιστορία της παράταξής μας», είπε κάποια στιγμή ένας από τους καθοδηγητές της οργάνωσης. Για να πεισθούμε ότι ο Χίτλερ δεν ήταν και τόσο κακός και ότι ο Στάλιν στην πραγματικότητα ήταν χειρότερος, διαβάζαμε κείμενα για το σύμφωνο Ρίμπετροπ-Μολότοφ, για τη συνθήκη της Γιάλτας και μαθαίναμε ότι η Σφαγή του Κατίν έγινε από τους Σοβιετικούς.«Όσοι λένε ότι το Κατίν διαπράχθηκε από τους Ναζί, κάνουν κομμουνιστική προπαγάνδα», μας έλεγαν να λέμε. Εννοείται ότι ήμασταν υποχρεωμένοι να υπερασπιζόμαστε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Σαμαρά και να αποδεικνύουμε με στοιχεία ότι το 2ο Μνημόνιο ήταν καλύτερο από το 3ο του Τσίπρα.

Αν και τα μέλη της ΚΝΕ έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό για να πείσουν όσους περισσότερους φοιτητές μπορούσαν να ενισχύσουν οικονομικά το ΚΚΕ, δεν έβλεπα αντίστοιχη κινητικότητα στη δική μας Οργάνωση. Όταν ρώτησα την καθοδήγηση γιατί συμβαίνει αυτό, και πως βρίσκουμε χρήματα για όλες αυτές τις αφίσες, τα υλικά και τα πάρτι, μου απάντησαν ότι «εμείς τα παίρνουμε από επιχειρηματίες, οι οποίοι έτσι μας κρατάνε απ’ τα ...μπελερίνια μας, για να τους υμνούμε».

Η στελέχωση των οργανώσεων ήταν ένα θέμα στο οποίο η ηγεσία έδειχνε ιδιαίτερη ευαισθησία. Για να γίνει κάποιος ανώτερο στέλεχος, έπρεπε να έχει καλό κονέ με κάποιο κεφάλι. Εκλογές δεν γίνονταν, αφού τα καθοδηγητικά στελέχη ήταν όλα διορισμένα. Μετά από λίγο καιρό αυτοί έφευγαν από την ΟΝΝΕΔ και διορίζονταν σε Υπουργεία και πανεπιστήμια. Μια φορά που ρώτησα μήπως θα ήταν πιο δημοκρατικό να ψηφίζουν τα ίδια τα μέλη για τους αντιπροσώπους τους, μου απάντησαν πως «αυτά είναι παλαιοκομμουνιστικές πρακτικές και αγκυλώσεις που δεν ταιριάζουν σε μια σύγχρονη φιλελεύθερη οργάνωση». Πολλές φορές τα στελέχη χωρίζονταν σε ομάδες, που η καθεμιά ήταν προσκείμενη σε κάποιο μεγαλοστέλεχος της ΝΔ και συχνά έπαιζαν ξύλο μεταξύ τους.

Κατά τη διάρκεια μίας παρέμβασής μου σε συνεδρίαση του Οργάνου, τόλμησα να πω ότι ίσως οι επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη κλπ να μην έγιναν για τη δημοκρατία και την ελευθερία αλλά για τα πετρέλαια και τους αγωγούς.«Έχεις τελείως λανθασμένη άποψη για το θέμα και καλό είναι να μην πετάς πράγματα από την κούτρα σου», μου είπε κοφτά ο καθοδηγητής της οργάνωσης, βάζοντας τέλος στη συζήτηση. Η έλλειψη ανοχής δεν αφορούσε μόνο στην κριτική απέναντι στον Τραμπ, αλλά και σε θέματα δικαιωμάτων, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την απόρριψη των δικαιωμάτων των εργαζομένων γιατί εμποδίζουν την ανάπτυξη.

Στην ΟΝΝΕΔ είχες την ευκαιρία να μάθεις τον Αργυρό και τον Σαμπάνη, γεγονός παρηγορητικό την ώρα που η ΚΝΕ σου έλεγε να πας στο θέατρο και να διαβάσεις λογοτεχνία (για να μη συζητήσουμε ότι σου έλεγε να οργανωθείς και να παλέψεις για ένα καλύτερο αύριο). Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. Την ώρα που φίλοι μου διηγούνταν τα όσα υπέστησαν οι παππούδες τους και οι πατεράδες τους από τον Μεταξά, τους Ναζί, το μετεμφυλιακό κράτος και τη Χούντα, οι ΟΝΝΕΔίτες μου τα παρουσίαζαν ως τον απόλυτο πατριωτικό παράδεισο. «Διάβασε αυτό και ρώτησε την οργάνωση τι γνώμη έχει για τον συγγραφέα», μου είπε κάποτε η Ελένη και μου έδωσε το Οδός Αβύσσου Αριθμός Μηδέν (εκδ. Πατάκη), το περίφημο βιβλίο όπου ο Μενέλαος Λουντέμης περιγράφει τη ζωή του τα χρόνια που ήταν εξόριστος στη Μακρόνησο. «Το βιβλίο απλώς αναπαράγει ψέματα. Άλλωστε ο Παττακός έχει πει ότι οι εξόριστοι έκαναν και μπάνια στη θάλασσα», είπε ο γραμματέας της οργάνωσής μου, όταν του το έδειξα. Τότε κατάλαβα ότι ήμουν εντελώς κατεστραμμένος και ότι έπρεπε να πάρω διαζύγιο από την ΟΝΝΕΔ ή την πραγματικότητα. Αποφάσισα ότι η δεύτερη ήταν πιο σημαντική για τη ζωή μου.

Από το θάλαμο μελλοθανάτων στην Αθανασία! (για τη Βαγγελιώ Κουσιάντζα)


ΒΑΓΓΕΛΙΩ ΚΟΥΣΙΑΝΤΖΑ - Δασκάλα
Για τη Βαγγελιώ Κουσιάντζα
Για τη μεγάλη μαχήτρια του επαναστατικού λαϊκού κινήματος Βαγγελιώ Κουσιάντζα έχουμε ξαναγράψει στο αφιέρωμά μας για την ηρωική εποποιία του ΔΣΕ στη Νιάλα των Ευρυτανικών Αγράφων υπό τον τίτλο: «Ψυχή βαθιά στη Νιάλα-Μια ξεχασμένη σελίδα…»  (βλ. εδώ).
Ανακαλύψαμε μέσα από την προσωπική μας βιβλιοθήκη (στο βιβλίο του Τάκη Ψημμένου «Αντάρτες στ’ Άγραφα, 1946-1950, αναμνήσεις ενός αντάρτη», εκδ. Σύγχρονη Εποχή) και θα σας παρουσιάσουμε ολόκληρο το τελευταίο συγκινητικό γράμμα της Βαγγελίτσας πριν την εκτέλεσή της από το μοναρχοφασιστικό αμερικανόδουλο Κράτος! Μάης ήταν και τότε πριν από 65 ολόκληρα χρόνια…
Επίσης παραθέτουμε και ένα απόσπασμα από μία συνταρακτική διήγηση του συλληφθέντα αγωνιστή στη Νιάλα Αγράφων Βασίλη Φυτσιλή, συγκρατούμενου της Β. Κουσιάντζα, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια και αφηγείται την ανεπανάληπτη ηρωική στάση της Βαγγελιώς μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα!!! (Αυτή η αναφορά προέρχεται από το βιβλίο του ίδιου του Βασίλη Φυτσιλή «Πληγές του Εμφυλίου» εκδ. Σύγχρονη Εποχή).
Κατ’ αρχάς το γράμμα:


«Θάλαμος μελλοθανάτων 8/5/47 Λαμία
Αγαπημένη μου Σωτηρία
Σ΄ αφήνω γεια μια για πάντα. Είμεθα μια μεγάλη παρέα. Με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις βρεθήκαμε στην Νιάλα στ’ Άγραφα. Η απότομη πρωτοφανής χιονοθύελλα μας εδυσκόλεψε. Εγώ επί 24 ώρες έμεινα αναίσθητος και αν έζησα μέχρις εδώ τη ζωή μου τη χρωστώ στο Βασ. Φυτσιλή από τη Σέκλιζα ο οποίος για το χατήρι μου κατεδικάσθη σε ισόβια δεσμά χωρίς όμως και για να ζήσω.


‘Ύστερα από πολλά ενώ καθήμεθα μέσα σε σκηνές μας παρέλαβε στρατός. Από το ψύχος είχα πρηστεί. Μας πήγαν στ΄ Άγραφα ενόλω είμεθα 30 και γω, 31. Μας κράτησαν τρεις ημέρας για ενέσεις. Από κει στο Μοναστηράκι. Το τι δοκιμάσαμε εκεί δε λέγεται. Μας χτύπησαν και μου κόψαν τα μαλλιά μου ολίγα πάντως.
Στο Καρπενήσι εκεί ήταν τα πολλά. Με πήγαν σε μπουντρούμι σκοτεινό και χωροφύλακες μαυροσκούφηδες με χτύπησαν απάνθρωπα με σιδεριές και με κρανιές. Μου σπάσαν δυό πλευρά και ακόμα το σώμα μου είναι κατάμαυρο. Μας φέρανε εδώ. Τελική απομόνωση. Τους εξευτελισμούς και ηθικές καταπιέσεις όπου δοκιμάσαμε δε λέγονται. Στην 1 η Μαϊου μας κοινοποίησαν την απόφαση ότι στις 3 περνάμε από στρατοδικείο. Γράμμα δεν μπορούσαμε να στείλουμε διότι δεν έκανε όπως μας είπαν. Ήλθε ο πατέρας μου. Παρακολούθησε δύο ημέρας και μετά πήγε στην Αθήνα. Δεν μ΄ άφησαν καθόλου να μιλήσω. Τώρα από προχθές 5 Μαϊου βγήκε απόφαση με θανατική ποινή. Μας σκηνοθέτησαν πολλά ιδία δε εμένα τόσα που δε λέγονται. Εν τέλει μας χαρακτήρισαν ως στρατολόγους  ηθικούς αυτουργούς. Τι να γίνει Σωτηρία μου αφού έτσι είναι ο κόσμος.
Δεν έχω μπροστά μου παρά λίγα λεπτά ελπίζοντας ίσως από Αθήνα ο πατέρας μου να φανεί. Έπειτα πλέον φεύγω μια για πάντα χρυσή μου.
Εσύ να εργαστείς στο σχολείο και να δώσεις στη νεολαία να πιστέψει τι είναι εκείνο που εμείς πεθαίνουμε υπερήφανοι για την Ελλάδα και πηγαίνουμε ψηλά με τη συνείδησή μας καθαρή.
Ως ενθύμιο δωρίζω το καρρέ στη Βασιλικούλα σου αφού άλλο τι δεν έχω. Στη μάνα μου να κάνεις κουράγιο και να της δώσεις σε παρακαλώ τα υπόλοιπα πράγματα για ανάμνηση.
Δεν θέλω να με κλάψετε ούτε και να με πενθείτε. Η θυσία μας που γίνεται θα γίνει φάρος που θα φωτίσει όλο τον κόσμο για μια καλύτερη ζωή. Σ’ όλο το δικό μας κόσμο σκόρπα τους ενθουσιώδεις χαιρετισμούς μας. Όπου πάμε και βρεθούμε θα συνεχίσουμε τη δουλειά μας ώστε ερχόμενοι κάποτε και σεις να απολαύσουμε όλοι μαζί τα αγαθά εκείνα που εδώ καθόλου δεν βρέθηκαν.
Σας αποχαιρετώ παντοτεινά
Γεια σας – γεια σας
Βαγγελίτσα
Υ.Γ. Έρχονται να μας πάρουν για το σφαγείο. Θάρρος και υπομονή. Μη μας ξεχάστε. Εύχομαι οι κόποι μας γρήγορα να αποβούν σε όφελος όλου του λαού.
Καλή καρδιά.
Αντίο- αντίο για πάντα».
- Στη συνέχεια παραθέτουμε τα αποσπάσματα από τη διήγηση του συγκρατούμενου της Βαγγελίτσας, του Βασίλη Φυτσιλή, που σας προαναφέραμε στην εισαγωγή,
Στη μάντρα της Ξηριώτισσας
«Μας είχαν πιάσει αιχμαλώτους, ξεπαγιασμένους, μέσα στα αντίσκηνα του κυβερνητικού στρατού, στον ανεμοδαρμένο αυχένα της Νιάλας. Τριάντα άντρες, ανταρτόπουλα του Δημοκρατικού Στρατού και στελέχη της Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ και μία γυναίκα τη Βαγγελιώ Κουσιάντζα(….). Στη Λαμία στο έκτακτο στρατοδικείο που μας οδήγησαν, εμάς του Δημοκρατικού Στρατού, με μια δίκη-παρωδία και με συνοπτικές διαδικασίες- μας καταδίκασαν, εννιά άντρες και τη Βαγγελίτσα εις θάνατο και τους υπόλοιπους σε ισόβια δεσμά (…)
Πριν τα ξημερώματα, χτυπήσανε οι πόρτες. Κλειδιά στριφογύριζαν στις κλειδαριές. ‘Ήρθε η ώρα! Μ’ έβγαλε ένας δεσμοφύλακας απ’ το δικό μας θάλαμο και με πήγε στους μελλοθανάτους. Το είχαν ζητήσει οι ίδιοι. Με χαιρετούσαν και ο καθένας κάτι μου έβαζε με τρόπο στις τσέπες μου. Μου άφησαν τις τελευταίες παραγγελίες για τους δικούς τους.


Και φτάνει, χαράματα, η κουστωδία, στη μάντρα του νεκροταφείου της Ξηριώτισσας. Και ξεφορτώνουν τους αγωνιστές στον “κρανίου τόπο”. Μα αυτοί, τον τόπο ετούτο της σφαγής και της φρίκης, τον κάνουν χοροστάσι της αντρειοσύνης. Μόλις τους ξεκλειδώνουν απ’ τις χειροπέδες, πιάνουν ο ένας τ’ αλλουνού το χέρι και στήνουν το χορό!
Έχε γεια, καημένε κόσμε
έχε γεια, γλυκιά ζωή!
Η Βαγγελίτσα, φορώντας το κόκκινο μεταξωτό φουστάνι της, σέρνει πρώτη το χορό. Και ακολουθούν όλοι, τραγουδώντας αυτό το “παράξενο”, το συγκλονιστικό ξεφάντωμα. 
 Στη στεριά δε ζει το ψάρι
ουτ΄ ανθός στην αμμουδιά
και οι Έλληνες δε ζούνε
δίχως την ελευθεριά
Και μετά, έπιασαν το τραγούδι που λέγαμε τις τελευταίες μέρες στην απομόνωση. Το “τραγούδι” μας.
Για μια ιδέα ευγενικιά
δίνουμε τη ζωή μας
χαρά σ’ αυτόν που παρατά
για μια τιμή τον κόσμο.
Οι στρατιώτες του εκτελεστικού αποσπάσματος, που τους ΄λαχε ο κλήρος να εκτελέσουν αυτό το μακάβριο “στρατιωτικό καθήκον”, μένουν πετρωμένοι στις θέσεις τους, σαν αγάλματα. Συγκλονισμένοι παρακολουθούν αυτό το απίστευτο θέαμα, αυτό το δραματικό μεγαλείο των μελλοθάνατων αγωνιστών. 
“…Ετούτοι  είναι οι ληστές;…Οι Προδότες της πατρίδας;…”.


“Για μια ιδέα ευγενικιά δίνουμε τη ζωή μας”!!! Συνεχίζουν το χορό τους οι μελλοθάνατοι, με τη Βαγγελίτσα μπροστά, ν’ ανεμίζει στο χέρι το μαντήλι της.
Πώς να σηκώσουν το όπλο, να σκοτώσουν αυτά τα παλικάρια… Ποιο “στρατιωτικό καθήκον” να εκτελέσουν, όταν βλέπουν απέναντί τους τέτοιους Έλληνες, αδέρφια τους;… Όταν αντικρίζουν την ίδια τη μαχόμενη πατρίδα, ν’ αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια τους με όλη την αληθινή της δόξα…
Ένα φως αστράφτει ξαφνικά μέσα στη συνείδησή τους. “Όχι!” Δε θα ρίξουν τις φονικές τους σφαίρες πάνω σε τούτα τα παλικάρια. Τ’ αδέρφια τους!...
“Επί σκοπόν” ουρλιάζει ο επικεφαλής του αποσπάσματος. Μα κανένας δεν κουνιέται από τη θέση του. Κανένας δε σηκώνει το όπλο.
“Για μια ιδέα ευγενικιά δίνουμε τη ζωή μας!...”
Αμηχανία και αναταραχή επικρατεί στους επικεφαλείς του αποσπάσματος και στον κύριο βασιλικό επίτροπο. Μαζεύουν άρον-άρον τους στρατιώτες σε μια καρότσα φορτηγού και τους ξαναγυρίζουν στο τάγμα τους. Τη “λύση του προβλήματος” έδωσαν χωροφύλακες-“μαυροσκούφηδες” και “ΜΑΥδες” τρομοκράτες, του μεταβαρκιζιανού παρακράτους. Άτομα πορωμένα και αδίστακτα, που εκτελούσαν πρόθυμα και με ευχαρίστηση τη γενική προτροπή των Αγγλοαμερικανών επικυρίαρχων:
“Σκοτώστε τους!”  
Έριξαν τα καυτερά τους βόλια πάνω στα κορμιά των αγωνιστών, ενώ εκείνοι συνέχιζαν το χορό τους. Τα παλικάρια γονατίζουν, διπλώνονται και πέφτουν αιμόφυρτα πάνω στη μαγιάτικη χλόη. “Και τα΄αθώο χόρτο πίνει αίμα αντί για τη δροσιά…”


ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ - Τελειόφοιτος Νομικής
ΜΗΤΣΟΣ  ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ - Αγρότης
ΑΛΕΚΟΣ ΓΑΛΑΝΙΤΣΑΣ - Δάσκαλος
Τελευταία έπεσε η Βαγγελίτσα. Γονατισμένη, με το κορμί τρυπημένο απ’ τις σφαίρες, αλλά με την καρδιά όρθια μπροστά στους εκτελεστές της, καταγγέλλει τους δολοφόνους. Ζητωκραυγάζει, αποχαιρετώντας τη ζωή, το λαό της, το κόμμα της:
“Αλίμονο στο καθεστώς, που προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία, σκοτώνοντας Έλληνες πατριώτες. Ας είναι το αίμα μας το τελευταίο που χύνεται. Ο λαός δε θα μας ξεχάσει. Ζήτω το τιμημένο Κάπα Κάπα Έψιλον

Ήταν μόλις 29 χρονών...
Ένα αφιέρωμα στη μνήμη της Βαγγελιώς Κουσιάντζα από το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" 


ΥΓ. Δείτε και εδώ:


http://eyrytixn.blogspot.gr/2013/07/blog-post_27.html

Δείγμα υγείας του Γαλλικού λαού



Μακρον 65,7 %
Λεπεν 34,3 %
Λευκα 12 %
Αποχη 25,3 %
Για κάντε την πρόσθεση,να μάθουμε γεωμετρία...

Η αριθμητική είναι σωστή στα πλαίσια του πως αποφασίζει να διαχειριστεί η εξουσία την βούληση του εκλογικού σώματος :
Από τους 1000 Γάλλους οι 253 δεν πήγαν να ψηφίσουν...
Από τους υπόλοιπους 747, οι 90 (12%) επέλεξαν το λευκό
Από τους εναπομείναντες 657, οι 432 (43.2%) ψήφισαν Mακρόν, και οι 225 (22.5%) Λεπέν.....
Αν τα ποσοστά υπολογίζοταν στο σύνολο του εκλογικού σώματος, απλά δεν θα υπήρχε εκλεγμένος
11,8 εκ. Γάλλοι ψηφοφόροι απείχαν από τις εκλογές αποστρεφόμενοι και τους δύο υποψηφίους και 4,2 εκ έριξαν λευκό. Σύνολο 16 εκ.
Και πόσα εκατομμύρια ψήφισαν εκβιαστικά Μακρόν….
Η αστική δημοκρατία ως φάρσα!
ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ  ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΕΚΤΟ 

ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΑΓΜΕΝΗ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ 
Σε σχόλιο για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Η επικράτηση Μακρόν έναντι της αντιδραστικής, αποκρουστικής υποψηφιότητας Λεπέν αποτελεί νίκη για τα τμήματα εκείνα του κεφαλαίου που είναι σταθερά προσανατολισμένα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, σε αντίθεση με εκείνα που αμφισβητούν -για τα δικά τους συμφέροντα- αυτήν την πορεία. Σε καμία περίπτωση, συνεπώς, δεν αποτελεί πραγματική νίκη για το γαλλικό λαό.
Κι ο Μακρόν, όπως και οι προηγούμενοι, θα γονατίσει το γαλλικό λαό με νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου. Γι’ αυτό το λόγο θα εκτεθούν σύντομα όλοι εκείνοι που -και στην Ελλάδα- μιλούν για "ανάσα" και "νέα ημέρα", όπως εκτέθηκαν παλιότερα με τον Ολάντ και το «νέο αέρα», που δήθεν θα έφερνε».


Μισθωτός των 410 ευρώ, αισθάνεται πιο χρήσιμος στην κοινωνία, αφού πλέον θα φορολογείται


Μιλήσαμε με έναν μελλοντικό φορολογούμενο της διπλανής πόρτας
Με την κυβέρνηση να έχει έρθει σε συμφωνία με τους θεσμούς για μια σειρά θεμάτων που αφορούν λίγο ως πολύ την άμεση επιβίωση μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού, κάποια πράγματα αλλάζουν στην κοινωνία και εμείς προσπαθούμε να αφουγκραστούμε τις αντιδράσεις που προκαλούν.
Ένα από αυτά είναι και το αφορολόγητο, που από το 2020 θα είναι στα επίπεδα των 5.681 ευρώ με καθοδικές προοπτικές. Η συμφωνία που έγινε με τους δανειστές φέρνει έξτρα φόρους σε μισθωτούς του Δημοσίου και συνταξιούχους με μηνιαίες αποδοχές πάνω από 475 ευρώ και σε μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα με μηνιαίες αποδοχές πάνω από τα 405 ευρώ. Αν μάλιστα η κυβέρνηση μέσα στον επόμενο χρόνο δεν παρουσιάσει πλεόνασμα 3,5%, το μέτρο θα ισχύσει από το 2019.
Πώς όμως βλέπουν τη νέα κατάσταση έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά τη συμφωνία κυβέρνησης-θεσμών, άνθρωποι της διπλανής πόρτας; Άνθρωποι που το νέο μέτρο θα επηρεάσει άμεσα;
Μιλήσαμε με το Μανώλη Χ., ιδιωτικό υπάλληλο.
Ο Μανώλης είναι 37 χρονών. Εργάζεται εδώ και τρία χρόνια σε μεγάλη εταιρεία που δραστηριοποιείται στον κλάδο του ιματισμού. Μας υποδέχτηκε στο σπίτι όπου ζει με τους γονείς του.
Ναι, δουλεύω εδώ και τρία χρόνια περίπου στην εταιρεία αυτή. Το περιβάλλον είναι πολύ ευχάριστο και οι προοπτικές ανέλιξης μεγάλες. Οι αποδοχές μου είναι περίπου στα 410 ευρώ το μήνα. Εντάξει τα λεφτά δε φτάνουν για να ζήσω στο δικό μου σπίτι και να κάνω τη δική μου ζωή. Για οικογένεια δε, ούτε λόγος. Αλλά ξέρεις κάτι; Ίσως δεν είναι γραφτό όλοι οι άνθρωποι να κάνουν κάτι με τη ζωή τους. Ίσως οι πιο ικανοί, ναι. Αλλά δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια.
Ρωτήσαμε το Μανώλη, πώς αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να αρχίσει να φορολογείται από το 2019 ή το 2020.
Να σου πω την αλήθεια το περιμένω πως και πως. Ξέρω, ακούγεται παράξενο. Αλλά δε σε γεμίζει το να δουλεύεις και να μη φορολογείσαι. Αισθανόμουν σαν να παίρνω απλά χαρτζιλίκι απ’ τον πατέρα μου. Δε λέω, με το αφεντικό μου παίζουμε φάπες, αλλά δεν είναι και πατέρας μου. Θα ήθελα μια επιβεβαίωση πως αυτό που κάνω είναι δουλειά και όχι κάποια αγγαρεία για την οποία με χαρτζιλικώνουν.
Ο Μανώλης όσο δε φορολογείται, φαίνεται πως αντιμετωπίζει προβλήματα αποξένωσης και δυσκολία στην κοινωνικοποίηση
Φίλοι μου άρχισαν την καζούρα όταν πρωτοέπιασα δουλειά. “Τι σόι δουλειά είναι αυτή, αν δε φορολογείσαι”, “και ‘γω δουλεύω έτσι άμα είναι, στης μάνας μου”, ήταν απ’ τις πρώτες ατάκες που δέχτηκα. Όμως σιγά σιγά το πείραγμα μετατράπηκε σε κανονική χλεύη. Παιδικοί μου φίλοι άρχισαν να με αποφεύγουν ενώ και στον αισθηματικό τομέα δεν τα πήγαινα πολύ καλύτερα. Μόλις έλεγα ότι δε φορολογούμαι για τη δουλειά που κάνω, όλοι με κοίταζαν με ένα αίσθημα αηδίας και φεύγαν. Ένιωθα μόνος. Διαφορετικός. Και κανείς δε με καταλάβαινε.
Όμως πλέον μπορεί να είναι αισιόδοξος για το μέλλον του.
Ναι δεν είναι μόνο ότι θα σταματήσω να είμαι ο παρίας που είμαι τώρα. Αλλά θα μπορώ να προσφέρω και εγώ στην κοινωνία. Οι Έλληνες έχουμε ένα τεράστιο χρέος από τη μεγάλη ζωή που κάναμε παλιότερα. Τώρα όλοι μαζί βάζουμε πλάτη για να αλλάξει αυτή την κατάσταση και αφού θα φορολογούμαι, θα μπορώ και εγώ να βάλω πλάτη σε ένα σκοπό που μπορούμε να πούμε πως είναι πανεθνικός. Αν δω τα spreads να πέφτουν έστω και λίγο, θα είμαι περήφανος που θα έχω συμβάλει και εγώ με τις δυνάμεις μου και θα είναι κάτι που ίσως να με βοηθήσει να επανενταχτώ στην κοινωνία.
Το νέο αφορολόγητο όμως, σημαίνει και λιγότερα χρήματα στην άκρη στο τέλος κάθε μήνα, αναρωτήθηκα. Ο φίλος μας όμως δε φαίνεται να ανησυχεί τόσο.
Ε εντάξει. Έχω διαβάσει ότι μπορεί να χάσω περίπου μισό ή και έναν ολόκληρο μισθό από αυτούς που παίρνω. Να σου πω κάτι; Θα τα καταφέρουμε. Θα μαζευτούμε λίγο. Θα προσέχουμε λίγο παραπάνω τι ξοδεύουμε. Και στο φαΐ αν χρειαστεί. Γιατί όχι; Ο άνθρωπος δε χρειάζεται να τρώει κάθε μέρα. Άλλωστε εγώ δουλεύω 8-10 ώρες την ημέρα και καμιά φορά ξεχνιέμαι να φάω έτσι κι αλλιώς. Δε θα βγαίνω και τόσο. Θα είναι μια καλή ευκαιρία να έρθω πιο κοντά και με τους γονείς μου. Ξέρεις, μια ζωή διάβασμα, σπουδές, στρατό, καφέδες. Θα είναι μια καλή ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά. Ήδη τον περασμένο χειμώνα ξεκινήσαμε να κοιμόμαστε στο ίδιο δωμάτιο για να κάνουμε οικονομία στη θέρμανση.
Έφυγα από το σπίτι του Μανώλη, πιο γεμάτος, πιο ορεξάτος για ζωή. Χάρηκα που γνώρισα έναν τόσο καλόκαρδο και αισιόδοξο άνθρωπο. Όσο υπάρχει χαμόγελο εκεί έξω, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν το Μανώλη να μάχονται τη μιζέρια, στην πρώτη γραμμή του πολέμου, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα και η ιστορία μου είναι πέρα για πέρα αληθινή.

Όσοι αισθάνεστε κάπως έτσι:

να ενημερώσουμε πως όχι, η ιστορία δεν είναι πέρα για πέρα αληθινή. Είναι ψεύτικη αλλά πιστεύουμε πως σύντομα θα δούμε κάτι ανάλογο σε Vice ή Lifo…

Λαθρομετανάστες έκαναν τον Βόλο γυαλιά – καρφιά…

       

Ομηρικές μάχες μεταξύ ισλαμιστών προσφύγων πραγματοποιήθηκαν χθες στο Βόλο. Οι πρόσφυγες που απέδρασαν ομαδικά από hot spots, κυρίως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αλλά και της υπόλοιπης χώρας, συναντήθηκαν στο Βόλο και συνεπλάκησαν για να λύσουν διαφορές οι οποίες ακόμα παραμένουν άγνωστες.
Τα χθεσινά επεισόδια στο Βόλο που άφησαν πίσω τους συντρίμμια, οι εικόνες των συμπλεκόμενων μεταναστών και προσφύγων οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα για να την ισλαμοποιήσουν και να την διαλύσουν, δείχνουν πόσο επικίνδυνη είναι η υποδοχή των προσφύγων στην χώρα μας. Έκτροπα τα οποία ποτέ ένας Έλληνας όχι δεν θα διέπραττε αλλά ούτε καν θα τα σκεφτόταν, τα έκαναν χθες οι λαθρομετανάστες οι οποίοι ισοπέδωσαν τον Βόλο χάριν των διαφορών τους!
Οι αθλιότητες των λαθρομεταναστών λίγο έλλειψε να μην αφήσουν να διεξαχθεί ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδας στο ποδόσφαιρο που γινόταν χθες στο Βόλο, αφού οι λαθρομετανάστες εισέβαλαν στις κερκίδες του σταδίου τις οποίες μετέτρεψαν σε Ρωμαϊκή Αρένα, κάνοντας τους φιλήσυχους φιλάθλους των δύο ομάδων του τελικού να τρέμουν από το φόβο τους για τις πρωτόγνωρες γι’ αυτούς σκηνές των συγκρούσεων λαθρομεταναστών!
Στις συμπλοκές μεταξύ των λαθρομεταναστών κάποιοι λαθρομετανάστες ξεβρακώθηκαν και γίνεται απόπειρα να ταυτοποιηθεί η εθνικότητα των κώλων που φαίνονται στις φωτογραφίες, ώστε να συλληφθούν οι υπεύθυνοι των επεισοδίων!
Τα χθεσινά επεισόδια μεταξύ των λαθρομεταναστών δείχνουν ότι πρέπει να κλείσουν ερμητικά τα σύνορα της χώρας για να μην κινδυνεύουν οι φιλήσυχοι Έλληνες από την εισβολή των κανίβαλων μουσουλμάνων!

Οράτιος Μενιππίδης

Η Σκύλλα και η Χάρυβδη






Άπαντες οι σχετιζόμενοι με την υπεράσπιση των κερδών του μεγάλου παγκόσμιου κεφαλαίου πανηγυρίζουν για τη νίκη του Μακρόν! Μαζί και τα ντόπια πολιτικά τσιράκια του κεφαλαίου κάθε ονομασίας και «ιδεολογίας» μη εξαιρουμένου του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσον αφορά τους λαούς, μπορεί να μη το ξέρουν οι αφελείς και να νομίζουν ότι νίκησε η δημοκρατία τον φασισμό, η Ευρώπη την απομόνωση και τον εθνικισμό, η αλληλεγγύη προς τους ξένους τον ρατσισμό, η πολιτική τον λαϊκσμό!
Αναλύσεις επί αναλύσεων με βασίλισσα την ανοησία ακούμε από τους αναλυτές.
Τίποτα από αυτά που λένε δεν είναι ο Μακρόν και πολύ γρήγορα θα διαψεύσει όλες τις παραγόμενες αυταπάτες με βάση επιθυμίες.
Ο Μακρόν είναι η Χάρυβδη στην οποία έπεσε ο γαλλικός λαός προσπαθώντας να αποφύγει τη Σκύλα Λεπέν. Και δυστυχώς θα το πληρώσουν και άλλοι λαοί.
Πολύ γρήγορα θα προσγειώσει τον γαλλικό λαό στην πραγματικότητα της λιτότητας και της περικοπής εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων. Θα συνεχίσει να βομβαρδίζει τους λαούς για το καλό τους βεβαίως, βεβαίως και θα τα βρει με τη Μέρκελ σε βάρος όλων των άλλων, με μικρή παραδοχή της δευτεροκλασσάτης θέσης.
Το κυριότερο: η επίθεση του διεθνούς κεφαλαίου είναι στην ημερήσια διάταξη και βρήκε τον μηχανοδηγό του. Αυτός είναι ο λόγος των παγκόσμιων πανηγυριών.
Στεργιος Βασιλειου












Τα είπε όλα!





Τα είπε όλα!

 

 
«Στην αρχή η κυβέρνηση διαβεβαιώνει το γνωστό: Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Στη συνέχεια αρχίζει να υποχωρεί μιλώντας για μέτρα μεν, αλλά ανώδυνα δε. Αργότερα όλοι δηλώνουν αιφνιδιασμένοι, σοκαρισμένοι : “Μα πόσο σκληρή είναι τελικά αυτή η τρόικα”. Τέλος, διακόπτουν για λίγο τις συνομιλίες για να το ξανασκεφτούν. Και τότε αρχίζει το γνωστό σήριαλ της κινδυνολογίας: Τι θα γίνουμε χωρίς αυτούς, τι θα γίνουμε χωρίς τα λεφτά τους, θα μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις, θα καταστραφούμε. 

 
Και που καταλήγει σχεδόν πάντα αυτό το χιλιοπαιγμένο σήριαλ της δραματοποίησης και της κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού; Στο γνωστό τέλος της άτακτης υποχώρησης, της αυτογελοιοποίησης και της παράδοσης. Που αμέσως όμως μετά βαφτίζεται στάση ευθύνης, θυσία για να σωθεί η χώρα. Mε τον ίδιο πάντα δραματικό τρόπο: Αποδεχόμενοι κι άλλα σκληρά μέτρα σε μια κοινωνία γονατισμένη, σε μια χώρα και οικονομία λεηλατημένη, σε ένα λαό εξευτελισμένο. Εξευτελισμένο από τα διαρκή πειράματα της νεοφιλελεύθερης αναλγησίας στις πλάτες του, αλλά και από τη συνεχή κοροϊδία, από το ψέμα, τις πλαστές υποσχέσεις που κάθε λίγο του προσφέρουν αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή και τώρα θέλουν για άλλη μια φορά να παριστάνουν τους διασώστες».

Καλύτερη περιγραφή της εξέλιξης και της παρούσας «αξιολόγησης», όσο και του πώς έχει σκηνοθετηθεί  η πολιτική εξαπάτηση του λαού καθ’ όλη την μνημονιακή επταετία, δεν έχει υπάρξει. Η περιγραφή ανήκει στον κ.Τσίπρα. Φυσικά, τότε, βρισκόταν στην αντιπολίτευση (ομιλία στη Λαμία, 29/11/2014). 
Πηγή: Εφημερίδα Real News 7/5/2017

ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ Μυρίζουν και πάλι μπαρούτι

ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
Μυρίζουν και πάλι μπαρούτι
Στο επίκεντρο η ΠΓΔΜ, όπου εντείνονται οι κινήσεις για σχηματισμό κυβέρνησης φιλικής σε ΝΑΤΟ και ΕΕ



Στους δρόμους συνεχίζουν να βγαίνουν, και μετά τα επεισόδια στο κοινοβούλιο, οι υποστηρικτές του Γκρούεφσκι, ζητώντας επανάληψη των εκλογών
Copyright 2017 The Associated
Στους δρόμους συνεχίζουν να βγαίνουν, και μετά τα επεισόδια στο κοινοβούλιο, οι υποστηρικτές του Γκρούεφσκι, ζητώντας επανάληψη των εκλογών
Σε «κινούμενη άμμο» δείχνουν να κινούνται οι εξελίξεις σε χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, με σοβαρότερες τις τελευταίες σε ΠΓΔΜ, Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο, όπου οι ενδοαστικές αντιπαραθέσεις εντείνονται, σε συνδυασμό με τους ανταγωνισμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ - Ρωσίας και Κίνας για τον έλεγχο πηγών, δρόμων και δικτύων Ενέργειας, νευραλγικών εμπορικών κόμβων και απώτερων γεωπολιτικών σχεδιασμών.
Οι κόντρες συμφερόντων μεταξύ ιμπεριαλιστών και μονοπωλίων δεν φαίνεται να εκτονώνονται σύντομα, καθώς τροφοδοτούν τις εθνικιστικές εντάσεις, δημιουργώντας συνθήκες για νέα, επικίνδυνη φάση αποσταθεροποίησης ή και ανάφλεξης των συγκρούσεων, σε μία περιοχή που μέσα στην τελευταία 20ετία μετρά, μεταξύ άλλων, τον μεγάλο πόλεμο που οδήγησε στον κατακερματισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας, στις αρχές της δεκαετίας του '90, και την ιμπεριαλιστική επέμβαση του ΝΑΤΟ την άνοιξη του 1999 στην τότε ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, με πρόσχημα τα δικαιώματα των Κοσσοβάρων Αλβανών, προκαλώντας ξανά αλλαγές στο χάρτη της περιοχής, ενισχύοντας το ρόλο των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ και τους ανταγωνισμούς τους με τη Ρωσία. Σε αυτές τις συρράξεις η αστική τάξη (ανάμεσά τους και αυτή της Ελλάδας και της Τουρκίας) επιχείρησε να επωφεληθεί ώστε να πάρει και εκείνη ένα κομμάτι από την πίτα και τα λάφυρα. Το ίδιο επιχειρούν και σήμερα, αφού βλέπουν τις ανακατατάξεις ως «ευκαιρία» για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Βεβαίως, όπως έχει αποδειχθεί, οι ανακατατάξεις και η πιθανή επαναχάραξη συνόρων γίνονται πάντα με το αίμα των λαών.
Ιδιαίτερα δραστήρια αναδεικνύεται η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που από τις πρώτες ώρες της κρίσης στα Σκόπια βρίσκεται σε στενή επικοινωνία με Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες και χώρες της ευρύτερης περιοχής (π.χ. Σόφια), κάνοντας σχεδιασμούς και υπολογισμούς για όλα τα ενδεχόμενα, μεταξύ των οποίων είναι και σχέδια αντιμετώπισης προσφυγικών ροών από τα Σκόπια στη βόρεια Ελλάδα. Αναπτύσσει παράλληλα και διάφορες πρωτοβουλίες, όπως η «Σύνοδος για την Ασφάλεια στη Μεσόγειο», στις 21 - 22 Μάη στη Ρόδο.
Υπό αυτό το πρίσμα και το βάρος τέτοιων ιστορικών γεγονότων, τα Δυτικά Βαλκάνια δείχνουν πως θα παραμείνουν για αρκετό καιρό στο επίκεντρο λυσσαλέων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Κόντρα με στόχο κυβέρνηση υπέρ ΕΕ και ΝΑΤΟ
Στα Σκόπια, παραμένει στο «κόκκινο» το θερμόμετρο της έντασης που ανέβηκε στις 27 Απρίλη, μετά τα σοβαρά επεισόδια στη Βουλή ανάμεσα σε εθνικιστές βουλευτές και υποστηρικτές του δεξιού κόμματος VMRO - DPMNE (του πρώην πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι) και βουλευτές του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SDSM του Ζόραν Ζάεφ και των τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων της αλβανικής μειονότητας, που εξέλεξαν διά βοής και παράτυπα τον Αλβανό Ταλάτ Τζαφέρι στη θέση του νέου προέδρου του κοινοβουλίου.
Η εκλογή νέου προέδρου στο κοινοβούλιο των Σκοπίων από το κόμμα του Ζάεφ και τα τρία κόμματα της αλβανικής μειονότητας που τον υποστηρίζουν, φαίνεται (όπως έδειξε η συγχρονισμένη αντίδραση ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ) ότι έγινε σε συνεννόηση με τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές. Αποδεικνύεται από τη σπουδή Αμερικανών και Ευρωενωσιακών αξιωματούχων να αναγνωρίσουν τον Τζαφέρι σαν νόμιμο νέο πρόεδρο της Βουλής και να τον κάνουν δεκτό «μετά βαΐων και κλάδων» στις Βρυξέλλες.
Η αντίδραση της Ρωσίας περιορίζεται για την ώρα στην έντονη ανακοίνωση καταδίκης των σοβαρών επεισοδίων στη Βουλή των Σκοπίων. Από την άλλη, οι αξιωματούχοι σε ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ συναντούν καθημερινά τον Τ. Τζαφέρι και τον Ζ. Ζάεφ, επιχειρώντας να νομιμοποιήσουν τις ενέργειές τους και τα επόμενα σχέδια για τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης στα Σκόπια, που θα στηρίξει τις απαραίτητες «μεταρρυθμίσεις» για ένταξη της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόργκε Ιβάνοφ, έχει ήδη πάρει από τις 4 Μάη την επιστολή του Τ. Τζαφέρι ώστε να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στη «νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία» που δημιουργεί η συνεργασία του Ζόραν Ζάεφ της SDSM με τα τρία κοινοβουλευτικά κόμματα της αλβανικής μειονότητας. Θα πρέπει να δώσει την απάντησή του έως τις 14 του μήνα (την άλλη Κυριακή).
Στο μεταξύ, ο πρώην πρωθυπουργός Ν. Γκρούεφσκι, που συναντήθηκε αυτή τη βδομάδα και με τον Αμερικανό αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Μπράιαν Γι, τον Αμερικανό πρέσβη Τζες Μπέιλι, τον πρέσβη της ΕΕ στα Σκόπια Σάμιουελ Σμπόγκαρ και τους πρέσβεις Βρετανίας, Γερμανίας, Γαλλίας κ.λπ., επιμένει στις καταγγελίες για καταπάτηση του Συντάγματος και παραπομπή του Ζάεφ στη Δικαιοσύνη για παράνομη εκλογή νέου προέδρου της Βουλής. Επιμένει στη διεξαγωγή νέων εκλογών σαν «λύση στην κρίση», ωστόσο δεν είναι σίγουρο πως η άκαμπτη στάση του θα φέρει αποτέλεσμα ή πως θα διατηρηθεί έτσι για καιρό.
Πληροφορίες του αλβανικού τηλεοπτικού σταθμού Top Channel, που επικαλούνται ΜΜΕ των Σκοπίων, ανέφεραν πως τουλάχιστον τέσσερις βουλευτές του VMRO - DPMNE και αρκετά κομματικά στελέχη απείλησαν προχτές βράδυ τον Γκρούεφσκι με αποστασία, προειδοποιώντας πως θα προσχωρήσουν στο κόμμα SDSM του Ζάεφ (αν συμβεί αυτό, θα σχηματιστεί πλειοψηφία 71 βουλευτών στους 120). Οι απειλές τους φάνηκε να προβληματίζουν τον Γκρούεφσκι και να μελετά - σύμφωνα με αυτές τις πηγές - το ενδεχόμενο να αποδεχτεί τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν ο Γκρούεφσκι υποχωρήσει, τότε θα διευκολύνει τον Πρόεδρο Ιβάνοφ να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ζάεφ, ο οποίος αισθάνεται ήδη πρωθυπουργός, επειδή απολαμβάνει, αυτό το διάστημα, την υποστήριξη ισχυρών προσωπικοτήτων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Ενα μεγάλο ζήτημα είναι η νέα αντίδραση της Ρωσίας σε μία τέτοια εξέλιξη.
Επίσης μεγάλο ζήτημα είναι και η αντίδραση της γειτονικής Αλβανίας, που «βοήθησε» στο σχεδιασμό της συνεργασίας του Ζάεφ με τα τρία κοινοβουλευτικά κόμματα της αλβανικής μειονότητας στην ΠΓΔΜ και στη διατύπωση της λεγόμενης «πλατφόρμας των Τιράνων». Των αιτημάτων δηλαδή των τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων της αλβανικής μειονότητας, που επιδιώκουν, μεταξύ άλλων, να γίνουν τα Αλβανικά δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους σε όλη τη χώρα, να διαμορφωθούν νέα εθνικά σύμβολα που να εκφράζουν την αλβανική μειονότητα, να έχουν ρόλο στις διαπραγματεύσεις με την Αθήνα (στο θέμα της διένεξης για τη συνταγματική ονομασία της ΠΓΔΜ) και με τις Βρυξέλλες, ώστε να προχωρήσουν «μεταρρυθμίσεις» για ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Κινήσεις στα Τίρανα ενόψει εκλογών
Στα Τίρανα, το ίδιο διάστημα, οι πολιτικές αντιπαραθέσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση του Σοσιαλιστή πρωθυπουργού Εντι Ράμα, το δεξιό Δημοκρατικό Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Λουλζίμ Μπασά και άλλες δυνάμεις, εντείνονται.
Ο Ράμα βρίσκεται αυτό το διάστημα υπό τις έντονες πιέσεις των Βρυξελλών και της αλβανικής αντιπολίτευσης, που τον κατηγορεί για βρώμικο ρόλο στα κυκλώματα παραγωγής και λαθρεμπορίας ναρκωτικών και εξαγορά συνειδήσεων και ψήφων ενόψει των εκλογών της 18ης Ιούνη. Του ασκούνται έντονες πιέσεις ώστε να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων της αντιπολίτευσης για συγκρότηση υπηρεσιακής κυβέρνησης και μεταρρυθμίσεις στον εκλογικό νόμο, ώστε να διασφαλιστεί πως οι εκλογές του Ιούνη θα είναι «δίκαιες και ελεύθερες».
Το βράδυ της Παρασκευής, οι πιέσεις αυτές φάνηκε να αποδίδουν. Ο Ράμα ανακοίνωσε αιφνιδίως ότι αποσύρει τον υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις τοπικές εκλογές που θα διεξάγονταν σήμερα στην πόλη Καβάγιε, στα δυτικά της χώρας, προκαλώντας αναβολή των εκλογών, υπό τις επευφημίες της αντιπολίτευσης, που είχε απειλήσει με πολιτική ανυπακοή και αποχή από τις κάλπες. Ο Ράμα διευκρίνισε πάντως πως η ημερομηνία διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών είναι «αμετακίνητη» και πως είναι διαθέσιμος για παζάρια με την αντιπολίτευση έως απόψε το βράδυ.
Το ίδιο διάστημα, αξιωματούχοι από χώρες της ΕΕ άσκησαν πιέσεις και στην δεξιά αντιπολίτευση του ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος, Λουλζίμ Μπασά, απειλώντας να αναγνωρίσουν το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 18ης Ιούνη ακόμα και αν τα αντιπολιτευόμενα κόμματα απόσχουν από τις εκλογές.
Οι απειλές αυτές ίσως αποκλιμακώσουν πρόσκαιρα τις κόντρες, αναγκάζοντας τους Ε. Ράμα και Λ. Μπασά σε κάποιου είδους συμβιβασμό. Οι ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες, όμως, ξεπερνούν τέτοιους πιθανούς συμβιβασμούς...
«Κινητικότητα» και στο Κοσσυφοπέδιο
Από την άλλη, τάσεις αποσταθεροποίησης εντείνονται και στο Κοσσυφοπέδιο, όπου τα κόμματα της αντιπολίτευσης ξεκίνησαν το βράδυ της Παρασκευής διαδικασία για κίνηση μομφής κατά της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ισα Μουστάφα.
Πάνω από 40 βουλευτές αντιπολιτευόμενων κομμάτων και από τον κυβερνητικό συνασπισμό, απαίτησαν απόσυρση της συμφωνίας οριοθέτησης των συνόρων με το Μαυροβούνιο, την οποία προωθεί η κυβέρνηση υπό τις πιέσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ. Η συμφωνία οριοθέτησης των συνόρων Κοσσυφοπεδίου - Μαυροβουνίου θεωρείται από την ΕΕ «προαπαιτούμενο» ώστε να απελευθερωθεί το καθεστώς χορήγησης βίζας για τους Κοσσοβάρους σε χώρες της ΕΕ. Η κίνηση μομφής προγραμματίστηκε να συζητηθεί την ερχόμενη Τετάρτη, 10 Μάη.
Ο πρωθυπουργός Ι. Μουστάφα έχει προειδοποιήσει ότι θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές αν δεν εγκριθεί από τη Βουλή η συμφωνία για τα σύνορα με το Μαυροβούνιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε μία περίοδο έξαρσης του αλβανικού εθνικισμού.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Η Ελλάδα στο επίκεντρο επικίνδυνων σχεδιασμών και εξελίξεων

Η Ελλάδα στο επίκεντρο επικίνδυνων σχεδιασμών και εξελίξεων



Ο υπουργός Αμυνας και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, στο 5ο ετήσιο Συνέδριο «Για την Αμυνα και την Ασφάλεια». Η «αμοιβαία συμπάθεια» δεν κρύβεται...
Eurokinissi
Ο υπουργός Αμυνας και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, στο 5ο ετήσιο Συνέδριο «Για την Αμυνα και την Ασφάλεια». Η «αμοιβαία συμπάθεια» δεν κρύβεται...
Η «αποφασιστικότητα» της κυβέρνησης να εμπλέξει τον λαό βαθύτερα στη δίνη των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και ανταγωνισμών, με στόχο τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, όπως και η «χρησιμότητα» της Ελλάδας στα σχέδια των ΗΠΑ για την περιοχή αναδείχτηκαν τις προηγούμενες μέρες σε συνέδρια που έγιναν στην Αθήνα.
Χαρακτηριστικά, την Τετάρτη, ιδιωτική εταιρεία και το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, υπό την αιγίδα του υπουργείου Αμυνας, συνδιοργάνωσαν Συνέδριο «Για την Αμυνα και την Ασφάλεια», με στόχους τη «συμβολή στη χάραξη στρατηγικής για την αποτελεσματική θωράκιση της χώρας σε επίπεδο άμυνας και εσωτερικής ασφάλειας», τη «διασφάλιση ενός σταθερού κλίματος ασφάλειας και κοινωνικής ειρήνης στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή», σε μια συνεχή και επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα διαπλοκή και διασύνδεση της Αμυνας με την εσωτερική ασφάλεια και την «κοινωνική ειρήνη».
«Προετοιμασία» εδάφους...
Σε τέτοιο κλίμα, ανοίγοντας τις εργασίες, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου, Σ. Αναστασόπουλος, είπε ότι «το σημερινό διεθνές περιβάλλον χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη αβεβαιότητα μετά από μια σειρά γεγονότων που απειλούν να ανατρέψουν τις οικονομικές και γεωπολιτικές ισορροπίες. Οι προκλήσεις δεν είναι θεωρητικές και δεν αφορούν μόνο το διεθνές περιβάλλον ή την ασφάλεια και σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, η κατάσταση στα βόρεια σύνορά μας εξελίσσεται ραγδαία και ανησυχητικά, όπως και οι καθημερινές προκλήσεις στα Ανατολικά. Η πολιτεία πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για όλα τα σενάρια»...
Αναφερόμενος στην «εσωτερική ασφάλεια», τόνισε ότι «η αίσθηση της ασφάλειας που παρέχει το κράτος διά των Σωμάτων Ασφαλείας είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να λειτουργήσει το κράτος δικαίου. Η παρατήρηση ισχύει και για τα φαινόμενα ριζοσπαστικοποίησης, τρομοκρατίας και εγκληματικότητας που πληθαίνουν αλλά και για να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων από αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές».
«Μέχρι τα μπούνια» στους ανταγωνισμούς και «χαρτί» τη θέση και τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις
Ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, κηρύσσοντας την έναρξη του συνεδρίου, σημείωσε πως «οι γεωπολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο (...) απαιτούν συλλογική, περιφερειακή, ευρωπαϊκή και διεθνή αντιμετώπιση». Οπως είπε, άλλωστε, με βάση έγνοιες του κεφαλαίου, «η επέκταση των εξεγέρσεων και συγκρούσεων μπορεί να συντελέσει άμεσα στην απορρύθμιση της παγκόσμιας οικονομίας».
Επέμεινε για τη «στρατηγική αξία της Ελλάδας», «από την κεντρική της θέση στην εν λόγω υψηλού ενδιαφέροντος περιοχή», και από το ότι «συνιστά σημείο επαφής και προπύργιο της Ευρώπης με την ασιατική και την αφρικανική ήπειρο». Οτι το «ειδικό βάρος» της ενισχύεται από το γεγονός ότι αποτελεί τη μοναδική χώρα της περιοχής «που μετέχει ενεργά ως πλήρες μέλος σε όλους τους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς ασφαλείας», όπως ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΑΣΕ.
Σε ένα τέτοιο «ρευστό και εύθραυστο περιβάλλον ασφαλείας» έβαλε στόχο της κυβέρνησης «να συμβάλει στην ασφάλεια του ευρωατλαντικού χώρου για τα επόμενα χρόνια».
Χαρακτήρισε, παραπέρα, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, «η οποία αποτελεί αναμφισβήτητα χώρο ενδιαφέροντός μας», «ίσως τον κορυφαίο γεωστρατηγικό και γεωοικονομικό κόμβο παγκοσμίως καθόσον σε αυτήν συγκλίνουν μεγάλοι ενεργειακοί διάδρομοι και οδοί διεθνούς εμπορίου». Επιπρόσθετα, χαρακτήρισε «σημαντικό (...) να ελεγχθεί η θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κρήτης, της Κύπρου, του Σουέζ και της Μάλτας, όπου γίνεται σχεδόν η περισσότερη διακίνηση πετρελαίου, ναρκωτικών, όπλων και ανθρώπων που χρηματοδοτεί την τρομοκρατία».
Ζήτησε, εξάλλου, «άμεση αντίδραση της διεθνούς κοινότητας για να σταματήσει η οργάνωση τέτοιων φονταμενταλιστικών ομάδων στην περιοχή των Βαλκανίων. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να συμμετάσχει σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες».
Με αυτά κατά νου, τόνισε ότι η χώρα έχει «πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία ενός μεγάλου άξονα σταθερότητας απέναντι σε κάθε είδους απειλή. Υπό το πρίσμα αυτό, η αναβάθμιση του ρόλου της Σούδας, η επέκταση της συμφωνίας με τις ΗΠΑ και η στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ, την οποία θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική, οι διμερείς και πολυμερείς πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου (...) καθιστούν την Ελλάδα έναν παράγοντα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και αναδεικνύουν τη γεωστρατηγική της θέση».
Και η «εσωτερική ασφάλεια» στο παιχνίδι...
Στη δική του εισήγηση, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ν. Τόσκας, είπε: «Νέες μορφές απειλών και κινδύνων - που προέρχονταν τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό περιβάλλον του κράτους - έκαναν την εμφάνισή τους, ενώ οι διεξαγόμενες συγκρούσεις σε όλο και περισσότερα σημεία του πλανήτη ήταν περισσότερο "ενδοκρατικές" και λιγότερο "διακρατικές"».
«Οι τρομοκρατικές επιθέσεις θέτουν με επιτακτικό τρόπο, τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο εθνικό προσκήνιο, το ζήτημα της ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση νέων "ασύμμετρων" απειλών και κινδύνων. Η Ελλάδα, παρότι είναι πυλώνας σταθερότητας η ίδια, βρίσκεται σε μια "δύσκολη" περιοχή», σημείωσε, φτιάχνοντας κλίμα για λήψη μέτρων.
«Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει καταστεί η πλέον ευαίσθητη θεσμική συνιστώσα και βασικός πυλώνας ασφάλειας της χώρας, κυρίως λόγω της διεύρυνσης του περιεχομένου της έννοιας της ασφάλειας στον σύγχρονο κόσμο, της διασύνδεσης των ζητημάτων εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας καθώς και της υποχρέωσης συντονισμού σειράς φορέων και υπηρεσιών (Αστυνομία, Πυροσβεστική, Πολιτική Προστασία, ΕΥΠ)», πρόσθεσε.
Οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου δίνουν τον τόνο και στις Ενοπλες Δυνάμεις
Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Ευ. Αποστολάκης, στη δική του τοποθέτηση, τόνισε πως «Στόχος για τις Ενοπλες Δυνάμεις (...) είναι να συμβάλουν στο μέγιστο βαθμό στην ασφάλεια και σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ώστε να μπορεί να είναι εφικτή η επίτευξη των στρατηγικών επιλογών της χώρας και η ικανοποίηση των εθνικών συμφερόντων».
Πρόσθεσε πως «αποτελεί στρατηγικό στόχο η διατήρηση του αποτυπώματός μας στο εξωτερικό», με συμμετοχή σε μια σειρά επιχειρήσεις και αποστολές στο εξωτερικό με «καπέλο» ΝΑΤΟ, ΕΕ ή και ΟΗΕ, τις οποίες απαρίθμησε, αλλά και «πλήθος στρατιωτικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, με πλείστες χώρες και όλους τους συμμάχους μας», ενώ αναφέρθηκε και στα προγράμματα εξοπλισμών και «αναβάθμισης ικανοτήτων» σε αυτήν την κατεύθυνση.
«Επίσης», είπε, ο Α/ΓΕΕΘΑ, «η Ελλάδα διαθέτει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, αυτό της αεροπορικής και ναυτικής βάσης στη Σούδα. Ο όρμος της Σούδας είναι η μοναδική βάση μεταξύ Αμερικής και Περσικού Κόλπου, όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λιμένας κατάπλου για ανεφοδιασμό και επισκευές αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ. Η Σούδα είναι η κορωνίδα της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ. Σε κάθε επαφή μου με τον πρέσβη και στρατιωτικούς διοικητές των ΗΠΑ, αναγνωρίζεται η ανάγκη της αναβάθμισης των υποδομών» πρόσθεσε.
«Στον προμαχώνα» των αμερικανικών σχεδίων για την περιοχή
Μεγάλο ενδιαφέρον είχε η ομιλία του Αμερικανού πρέσβη, Τζ. Πάιατ, που επανέλαβε πως:
«Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας την βάζει στην προμετωπίδα μιας περιοχής με σημαντικά προβλήματα: Η δράση του "Ισλαμικού Κράτους" είναι ο 1ος κύκλος αστάθειας, ο 2ος είναι η στρατιωτικοποίηση του Ευξείνου Πόντου - αφορά τη Ρωσία και επεκτείνεται μέχρι τα Βαλκάνια. Και υπάρχει και ο 3ος κύκλος, τα προβλήματα στη Βόρεια Αφρική.
Η Ελλάδα βρίσκεται εντός και των 3 δακτυλίων, γενόμενη προμαχώνας των αξιών μας, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να χτίσει και γέφυρες μεταξύ εταίρων και να ενισχύσει τη συλλογική μας ασφάλεια, όπως φαίνεται και από τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις που οργανώνονται με επίκεντρο την Ελλάδα».
Πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα είναι στον προμαχώνα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της αυξανόμενης επιρροής της Ρωσίας, που δεν είναι πάντα προς το καλό στην Ανατολική Μεσόγειο».
Μίλησε ακόμη για τη βάση της Σούδας, ως «κρίσιμη για τη συλλογική άμυνα Ελλάδας - ΗΠΑ (...) Ενδεικτικά, το αεροπλανοφόρο "Μπους" (σ.σ.: επιχειρούσε πρόσφατα στην Ανατολική Μεσόγειο) αντιμετώπισε τεχνικά προβλήματα και αντί να γυρίσει στη βάση του στη Βόρεια Καρολίνα, τελικά όλες οι επισκευές έγιναν στη Σούδα, με τον διοικητή του πλοίου να επαινεί τις επιδόσεις του προσωπικού της και τις δυνατότητες της βάσης. Παραπέρα, στη Σούδα λειτουργεί και ένα πολύ σημαντικό εκπαιδευτικό κέντρο για την αντιμετώπιση ναυτικών προκλήσεων (σ.σ.: το ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής)».
«Ολες αυτές οι κοινές δράσεις θα ήταν αδύνατες χωρίς την υποστήριξη των Ελλήνων εταίρων μας στην Αμυνα», συμπλήρωσε.
Στην ίδια λογική, αναγνώρισης των υπηρεσιών της κυβέρνησης στην υλοποίηση ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, η J. Jacoby, σύμβουλος της αμερικανικής πρεσβείας, μιλώντας την Παρασκευή 28/4, στο «4ο Συνέδριο Ελληνικής Υψηλής Στρατηγικής: Η Γεωοικονομική Διάσταση», που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου υπό την αιγίδα της Σχολής Εθνικής Αμύνης (η υψηλότερη σχολή ακαδημαϊκής κατάρτισης του ΓΕΕΘΑ), είπε ότι «η Ελλάδα, απέδειξε ότι μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά, χτίζοντας γέφυρες μεταξύ συμμαχικών δυνάμεων της περιοχής, λειτουργώντας προς εμπέδωση της στρατιωτικής συνεργασίας και περιφερειακής σταθερότητας», φέροντας για παράδειγμα διακρατικές στρατιωτικές ασκήσεις με επίκεντρο την Ελλάδα.
Εκτός από τη Βάση της Σούδας αναφέρθηκε και στην παρουσία του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, στα εγκαίνια του αγωγού ΤΑP, λέγοντας ότι «έδειξε πολύ παραστατικά τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης στην υλοποίηση ενός στρατηγικού έργου, κρίσιμου για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και την οικονομική ανάπτυξη. Μπροστά, επομένως, σε συνεχείς και πιο σύνθετες απειλές, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να βλέπουν την Ελλάδα ως πυλώνα περιφερειακής ασφάλειας σε μια πολύ προβληματική περιοχή, αναγνωρίζοντας και τις προοπτικές της ως ενεργειακού κόμβου για υλοποίηση σημαντικών ενεργειακών σχεδίων».
Με επίκεντρο τον ενεργειακό πλούτο
Στο ίδιο συνέδριο, δίνοντας μιαν εικόνα σχεδιασμών και αντιθέσεων πάνω στην Ενέργεια, ο Κ. Γρίβας, καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων, είπε: «Τα όποια ενεργειακά κοιτάσματα υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να τα εξετάσουμε στο πλαίσιο αλλαγών στο διεθνές σύστημα, που από μονοπολικό (αν ήταν) περνά σε μια πιο ρεαλιστική αντίληψη, όπου μετατρέπεται ταχύτατα σε πολυπολικό, όπου μπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο η Κίνα, στρατιωτικά και γεωοικονομικά, αλλά υπάρχουν και άλλα κέντρα όπως Ρωσία και Ιράν». Σημείωσε ακόμα πως «πάμε σε έναν πολυπολικό ενεργειακό κόσμο, κομμάτι του οποίου θα είναι η Ανατολική Μεσόγειος, άρα πρέπει να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε εκεί τη θέση μας».
Τέλος, ο Κ. Νικολάου, τεχνικός σύμβουλος του ομίλου «Εnergean Oil & Gas» (με δραστηριότητες σε Αίγυπτο, Ισραήλ, Ελλάδα), αναφέρθηκε στις εκτιμώμενες ποσότητες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον επιβεβαιώνοντας ότι ο πλούτος αυτός βρωμά μπαρούτι μπαίνοντας στο στόχαστρο του κεφαλαίου, έβαλε πτυχές όπως ότι «η Ρωσία έχει σήμερα ένα πόδι στη Μεσόγειο και δεν πρόκειται να το βγάλει» (από τη Συρία) ή ότι η Τουρκία «ενεργοβόρα χώρα, σε ενεργειακή εξάρτηση από Ρωσία και Ιράν», βλέποντας τον πλούτο που υπάρχει δίπλα της κι έχοντας το στρατό που έχει, «θα επιχειρήσει φασαρίες», σημειώνοντας πως οι επενδύσεις χρειάζονται «σταθερότητα»...

Ηρθε η ώρα της αντεπίθεσης!

Ηρθε η ώρα της αντεπίθεσης!



Το αποτέλεσμα της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για τη δεύτερη «αξιολόγηση», ο δρόμος που καλεί η κυβέρνηση να βαδίσει ο λαός για «να βγάλουμε τη χώρα απ' τα μνημόνια», όπως ανερυθρίαστα δηλώνει, οδηγεί σε νέες απανωτές θυσίες των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στο βωμό της κερδοφορίας των ομίλων. Καμία επανάπαυση, καμιά αναμονή. Βαδίζουμε στο δρόμο της λαϊκής αντεπίθεσης!
Για το ποιος κέρδισε και ποιος έχασε από τη σκληρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές, είναι πολύ εύκολο να απαντηθεί. Η χαρά της αστικής τάξης για το «τέλος της αβεβαιότητας» και η εκτίμηση του ΣΕΒ ότι «ολοκληρώνεται η 2ηαξιολόγηση μέσα σ' ένα κλίμα θετικών προσδοκιών για την ομαλοποίηση των συνθηκών χρηματοδότησης της οικονομίας», δεν αφήνουν καμία αβεβαιότητα για την απάντηση του ερωτήματος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαπραγματεύτηκε με τους δανειστές για λογαριασμό των συμφερόντων των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων και όχι του λαού, για την επιτάχυνση της διαδικασίας εξόδου από την καπιταλιστική κρίση προς όφελος του κεφαλαίου.
Η ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» και η εκταμίευση της δόσης συνοδεύτηκαν από ένα νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων που κλιμακώνει περαιτέρω την επίθεση, φορτώνει νέα βάρη στα ήδη χειμαζόμενα λαϊκά νοικοκυριά, την ίδια στιγμή που με αυτήν διαμορφώνονται καλύτεροι όροι και προϋποθέσεις για τη δραστηριότητα των επιχειρηματικών ομίλων (όπως είναι τα νέα μέτρα για την απελευθέρωση της αγοράς και η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων).
Κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης
Το νέο πακέτο των δημοσιονομικών μέτρων ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ και η υλοποίησή του αποσκοπεί στην εκπλήρωση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ.
Τα 500 εκατ. ευρώ αφορούν νέα συμπληρωματικά μέτρα για το 2018 και θα προέλθουν από περικοπές σε διάφορα επιδόματα (ανεργίας, θέρμανσης), από μείωση της χρηματοδότησης στον ΕΟΠΥΥ και από την κατάργηση της έκπτωσης του φόρου για ιατρικές δαπάνες.
Το 2019 τα μέτρα θα εκτοξευτούν στα 1,8 δισ. ευρώ, τα οποία θα προέλθουν από τις νέες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις. Η μείωση αυτή θα αφορά τον επανυπολογισμό της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς. Η μέση μείωση θα είναι της τάξης, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, του 9%, με το πλαφόν της μείωσης να ανέρχεται στο 18% τόσο για τις κύριες όσο και για τις επικουρικές συντάξεις. Στην ουσία, οι συνταξιούχοι χάνουν μέχρι και 2 συντάξεις το χρόνο απ' τα νέα μέτρα. Οι πιο συντηρητικές εκτιμήσεις προβλέπουν ότι από τα μέτρα αυτά θα θιγούν πάνω από 900 χιλιάδες συνταξιούχοι με κύρια σύνταξη πάνω από 700 ευρώ.
Για το 2020 το «νέο κοστούμι» θα ανέρχεται και πάλι στα 1,8 δισ. και θα προέλθει από τη νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου και αυτό υπό την αίρεση ότι θα πιαστούν οι στόχοι του πλεονάσματος, γιατί αν δεν πιαστούν η μείωση του αφορολόγητου θα γίνει ένα χρόνο νωρίτερα.
Με τη νέα μείωση του αφορολόγητου θα πέσει στα 5.630 ευρώ περίπου από τα 8.636 ευρώ που είναι σήμερα. Ενας μισθωτός με μηνιαίο μισθό 615 ευρώ, που σήμερα δεν πληρώνει καθόλου φόρο, θα κληθεί να πληρώσει μέχρι και 300 ευρώ, δηλαδή σχεδόν μισό μισθό. Αυτό θα οδηγήσει σε μία φορολογική επιβάρυνση που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 650 ευρώ.
Το αποτέλεσμα της μείωσης του αφορολόγητου θα είναι να φορολογούνται και μέσα από τους άμεσους φόρους, γιατί με τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ και ειδικοί φόροι κατανάλωσης) φορολογούνται όλα τα εισοδήματα, ένας μισθός που είναι λίγο πάνω από τα 400 ευρώ ή μια σύνταξη που μόλις ξεπεράσει τα 475 ευρώ.
Αντί, λοιπόν, οι συνταξιούχοι να πάρουν τη 13η σύνταξη, όπως τους περιέπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέπουν να χάνουν ακόμα δύο συντάξεις.
Τα νέα αυτά μέτρα θα δράσουν σωρευτικά σε μια περίοδο που η κατάσταση των περισσότερων μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων έχει ήδη επιδεινωθεί δραματικά από την πολιτική τόσο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ όσο και από τη σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Το 2016, περίπου το 45% του πληθυσμού είχε εισόδημα κάτω από το σταθερό όριο της φτώχειας.
Ενα 35% των νοικοκυριών βρίσκεται στο κατώφλι της ενεργειακής φτώχειας. Ενας στους δύο φορολογούμενους χρωστάει στην εφορία. Το 85% των οφειλετών στην εφορία χρωστάει μέχρι 5.000 ευρώ, με το σύνολο των χρεών τους να μην ξεπερνάει το 3% του συνολικού ληξιπρόθεσμου χρέους.
Το 66% των οφειλετών στα ασφαλιστικά ταμεία χρωστάει μέχρι 15.000 ευρώ, με το σύνολο των χρεών τους να μην ξεπερνά το 7,7% των συνολικών οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία. Με το ΚΕΑΟ, μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2017, να έχει στείλει περίπου 270 χιλιάδες ραβασάκια στους μικρο-οφειλέτες, ενώ στόχος της κυβέρνησης είναι μέσα στο 2017 να προχωρήσει σε 925.000 πλειστηριασμούς για χρέος από 500 ευρώ και πάνω.
Την ίδια εικόνα παρουσιάζει και η πορεία των μη εξυπηρετούμενων δανείων των νοικοκυριών που από 20,3 δισ. ευρώ το 2010 ξεπέρασαν το 2016 τα 43 δισ. ευρώ.
Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, χωρίς αιδώ, η κυβέρνηση κοροϊδεύει τον λαό, όταν ισχυρίζεται ότι τα μέτρα είναι «δημοσιονομικά ουδέτερα» και ότι δεν πρόκειται να «επιδεινωθεί η θέση του». Μέτρα και αντίμετρα έχουν την ίδια φιλοσοφία, την ίδια λογική, έχουν ταξικό περιεχόμενο και υπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Αναδιανομή της φτώχειας και στήριξη του κεφαλαίου
Βασικό σημείο είναι να ξεκαθαριστεί ποιος πληρώνει και ποιος ωφελείται απ' τα αντίμετρα. Τα αντίμετρα εντάσσονται σε μια πολιτική διαχείρισης της ακραίας φτώχειας που επιβαρύνει τους ίδιους τους εργαζόμενους. Πρόκειται για αναδιανομή της φτώχειας.
Μεγάλο κομμάτι των λεγόμενων αντίμετρων θα ενισχύσει, έμμεσα ή και άμεσα, μεγάλες επιχειρήσεις και όχι τους εργαζόμενους. Το πρόγραμμα επιδοτούμενων θέσεων εργασίας και η φορολογία των επιχειρήσεων είναι άμεση επιδότηση του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ μια σειρά άλλα, όπως η μείωση της συμμετοχής στα συνταγογραφούμενα φάρμακα, καθώς γίνεται μέσα στην αγορά, τελικά ενισχύει επιχειρήσεις catering, λιμνάζοντα κεφάλαια, τις εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες που προωθούν τα γενόσημα. Ετσι, τα αντίμετρα δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αποτελούν στοιχείο της πολιτικής στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων.
Βεβαίως, στη νέα συμφωνία υπάρχουν και άλλα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Στο όνομα της απελευθέρωσης της αγοράς, οδηγούμαστε στην κατάργηση ουσιαστικά της Κυριακάτικης αργίας με οδυνηρές επιπτώσεις στους εμποροϋπαλλήλους και τους εμπόρους. Πρόκειται για ένα μέτρο που θα επιταχύνει τη συγκέντρωση του εμπορίου στα πολυκαταστήματα και τις αλυσίδες των σούπερ μάρκετ.
Το νέο πακέτο μέτρων προωθεί την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής Ενέργειας με πώληση του 30% - 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ καθώς και την πώληση του 17% του μετοχικού κεφαλαίου που ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ. Μέτρο που θα οδηγήσει σε νέο ράλι αυξήσεων στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος.
Τα μέτρα θα νομοθετηθούν και θα υλοποιηθούν χωρίς προϋποθέσεις. Τα αντίμετρα θα υλοποιηθούν μόνο στο βαθμό που το πρωτογενές πλεόνασμα υπερβαίνει τους στόχους του 3,5% ετησίως, ενώ τα υλοποιούμενα αντίμετρα θα φτάνουν στο ύψος της υπέρβασης των δημοσιονομικών στόχων. Ετσι, αν το πρωτογενές πλεόνασμα φτάσει το 4%, θα υλοποιηθούν μόνο το 0.5% του ΑΕΠ αντίμετρα.
Τα αντίμετρα δεν αφορούν όλους όσους θίγουν τα μέτρα.
Ακόμα και με πλήρη υλοποίηση των προβλεπόμενων αντίμετρων δεν καλύπτονται ούτε στοιχειωδώς οι σύγχρονες, διευρυμένες λαϊκές ανάγκες. Αλλωστε, το τμήμα των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων που σήμερα δεν μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς είναι πολύ μεγαλύτερο απ' αυτό που περιλαμβάνει η αστική στατιστική στις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας. Είναι πρόκληση, αυτοί που εξαθλιώνουν το λαό να πετάνε ένα ξεροκόμματο και να ζητάνε και ευγνωμοσύνη.
Είναι τουλάχιστον πρόκληση, όταν αναλογίζεται κανείς τις διατροφικές δυνατότητες της χώρας, να θεωρείται ως απάντηση στις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας η παροχή ενός συσσιτίου χαμηλής ποιότητας.
Οργάνωση της αντεπίθεσης
Αλλά το πιο σημαντικό συμπέρασμα, που προκύπτει από την επιμονή της κυβέρνησης για αντίμετρα διαχείρισης της φτώχειας, είναι το γεγονός ότι και η ίδια αναγνωρίζει πως μετά από τρία χρόνια ανάπτυξης θα υπάρχουν εκτεταμένα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία θα ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Θα είναι, δηλαδή, μια ανάπτυξη που θα βασίζεται σε πολύ φθηνούς εργαζόμενους και ο παραγόμενος πλούτος θα συσσωρεύεται σε όλο και λιγότερα χέρια.
Σήμερα, υπάρχουν οι αντικειμενικές δυνατότητες να έχουμε όλοι δουλειά, να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, να απολαμβάνουμε καλύτερο επίπεδο ζωής, να αφήσουμε πίσω μας τον εφιάλτη της φτώχειας, της ανασφάλειας, της ανεργίας. Αρκεί να σημαδέψουμε και να συγκρουστούμε με τον πραγματικό αντίπαλο, που ξεζουμίζει και εκμεταλλεύεται την εργασία μας, που απαιτεί φθηνή εργατική δύναμη, που ισοπεδώνει τα δικαιώματά μας.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να κρίνει και να αντιδράσει στη νέα συμφωνία μαχητικά με γνώμονα τις ανάγκες του, οι οποίες θυσιάζονται συνεχώς στο βωμό της ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλίων. Να γυρίσει την πλάτη στην κάλπικη διαμάχη της κυβέρνησης με τη ΝΔ ή άλλα αστικά κόμματα σχετικά με το ποιος φόρτωσε στο παρελθόν και ποιος θα φορτώσει στο μέλλον περισσότερα νέα βάρη στις πλάτες του λαού, να απορρίψει την επιλογή του δήθεν «μικρότερου κακού» που έχει οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση. Καλούμε το λαό να οργανώσει την αντεπίθεσή του αποφασιστικά, να απαιτήσει άμεσα την ανάκτηση των μεγάλων απωλειών που είχε την περίοδο της κρίσης, απέναντι στη νέα επίθεση της άρχουσας τάξης και του κουαρτέτου που εξαπολύει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Του
Νίκου ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ*
*Ο Ν. Καραθανασόπουλος είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Οικονομίας της

TOP READ