21 Νοε 2018

Στρατευμένοι νέοι εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στο Σταύρο Παπαδάκη

Πληθαίνουν οι φωνές συμπαράστασης στο ναύτη Σταύρο Παπαδάκη, που βγήκε στην αναφορά πριν λίγες μέρες ενάντια στη συμμετοχής της φρεγάτας “Ναβαρίνον” σε νέα νατοϊκή άσκηση πολέμου στη Μεσόγειο, με αποτέλεσμα την άμεση μετάθεσή του. Αυτή τη φορά το παράδειγμά του χαιρέτισαν μέσω του Ριζοσπάστη συνάδελφοι του στρατευμένοι, πολλοί εξ αυτών επώνυμα, κόντρα στις πιθανές συνέπειες της αλληλεγγύης τους, δυναμώνοντας τις φωνές των φαντάρων που ζητούν να σταματήσει επιτέλους η αξιοποίηση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, με συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης της χώρας που προσδοκά σε ποικίλα οφέλη.
«Χαιρετίζω και στηρίζω την παλικαρίσια στάση του ναύτη Σταύρου Παπαδάκη να βγει σε αναφορά στη φρεγάτα “Ναβαρίνον” και να καταγγείλει τη συμμετοχή του πλοίου που υπηρετεί σε αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Αυτές οι αποστολές δεν έχουν καμιά σχέση με την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της χώρας μας. Προετοιμάζουν τον μηχανοκίνητο όλεθρο του ΝΑΤΟ για τις κόντρες ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές που οξύνονται. Το ΝΑΤΟ δεν έχει καμιά σχέση με την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Είναι το σιδερένιο χέρι των ιμπεριαλιστών που σπέρνει θάνατο και δυστυχία. Ο ναύτης Παπαδάκης δεν είναι μόνος του, η στάση του ταυτίζεται με την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού, παραδειγματίζει. Κανένας φαντάρος, ναύτης ή σμηνίτης έξω από τα σύνορα. Να επιστρέψουν όλοι οι Έλληνες στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων. Να κλείσουν όλες οι βάσεις του θανάτου».
Στρατιώτης (ΠΖ) Μπουντόλος Σωκράτης
«Η συμμετοχή της φρεγάτας “Ναβαρίνον” στη ΝΑΤΟική αποστολή “Sea Guardian” αποτελεί το νέο επεισόδιο στην επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας και των Ενόπλων Δυνάμεων στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στη γειτονιά μας. Η παλικαρίσια στάση του ναύτη Σταύρου Παπαδάκη, που εξέφρασε την αντίθεσή του με τη συμμετοχή της φρεγάτας όπου υπηρετεί τη θητεία του, καθώς και οι δεκάδες αντιδράσεις νέων στρατευμένων, εργαζομένων, συλλόγων και σωματείων, είναι η μόνη πατριωτική στάση που εκφράζει τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Το μέλλον και τα όνειρα της νεολαίας δεν χωράνε στα σχέδια του ΝΑΤΟ. Οι νέοι που υπηρετούμε τη θητεία μας, δεν πρέπει να δεχτούμε να γίνουμε συνένοχοι στα νέα εγκλήματα που προετοιμάζονται στην περιοχή μας και δεν έχουν καμία σχέση με την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας για τα οποία κληθήκαμε να υπηρετήσουμε. Οι νέοι στρατευμένοι δεν έχουμε καμία απολύτως δουλειά έξω από τα σύνορα».
Στρατιώτης (ΤΧ) Ιωσηφίδης Κωνσταντίνος
«Ως Ελληνας στρατιώτης που υπηρετεί τη θητεία του στον Ελληνικό Στρατό, οφείλω να δηλώσω τη στήριξή μου στον ναύτη Σπύρο Παπαδάκη, που διαμαρτυρήθηκε για τη συμμετοχή του στη ΝΑΤΟική άσκηση της φρεγάτας που υπηρετεί. Κανένας Έλληνας στρατιωτικός, πόσο μάλλον στρατιώτης, δεν έχει καμιά δουλειά να βρίσκεται εκτός συνόρων της πατρίδας μας για να εξυπηρετήσει τα δολοφονικά σχέδια των ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, για τα αποκλειστικά συμφέροντα του κεφαλαίου που υπηρετούν. Η μόνη μας δουλειά είναι η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Κανένας φαντάρος εκτός συνόρων. Έξω οι ΝΑΤΟικές βάσεις από την Ελλάδα. Καμιά συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές ασκήσεις και επεμβάσεις».
Στρατιώτης (ΠΖ) Παυλίδης Αλέξιος
«Χαιρετίζω τη στάση του συνάδελφου Σταύρου Παπαδάκη, ναύτη στο ΠΝ, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε για τη συμμετοχή της φρεγάτας “Ναβαρίνον” σε ΝΑΤΟική άσκηση έξω από τα σύνορα της Ελλάδας. Τα συνθήματα των χιλιάδων λαϊκών οικογενειών, εργατικών συνδικάτων, φοιτητών που βροντοφώναξαν “Έξω από το ΝΑΤΟ”, όπως ακούστηκαν τη μέρα μνήμης του Πολυτεχνείου, αποτελεί ένα διαχρονικό αίτημα. Η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας, που καθημερινά συντελείται, μόνο δεινά έχει να φέρει για τον λαό, καθώς το ΝΑΤΟ είναι το γεράκι του πολέμου, παλαιότερα στα Βαλκάνια και σήμερα στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο. Σκοπός των Ενόπλων Δυνάμεων οφείλει να είναι η προάσπιση των ελληνικών συνόρων και όχι η συμμετοχή τους σε ασκήσεις και αποστολές έξω από αυτά».
Σμηνίτης Σωτήρης Δημητρόπουλος
«Χαιρετίζω τη στάση του συναδέλφου μας Σταύρου Παπαδάκη. Ο οποίος εξέφρασε την αντίθεσή του στις αιμοδιψείς αποστολές του ΝΑΤΟ, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πως οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά και δεν έχουν καμία δουλειά έξω από τα σύνορα της χώρας μας. Στηρίζω τον αγώνα του συναδέλφου. Όχι σε οποιαδήποτε ανάμειξη της χώρας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, που μόνο σκοπό έχουν να αιματοκυλίσουν τους λαούς της Ανατολικής Μεσογείου».
Σμηνίτης Τσιτούρας Πέτρος, 120 ΠΕΑ Καλαμάτα
«Στεκόμαστε στο πλευρό του ναύτη Στ. Παπαδάκη, που πρόσφατα δήλωσε τη διαμαρτυρία του για τη συμμετοχή της φρεγάτας “Ναβαρίνον” στη ΝΑΤΟική άσκηση “Sea Guardian”. Το ΝΑΤΟ δεν παρέχει ασφάλεια στον ελληνικό λαό, παρέχει ασφάλεια σε επενδύσεις, εξορύξεις πετρελαίου, σε δρόμους μεταφοράς Ενέργειας. Συμφέροντα που έχουν να κάνουν με τα κέρδη μεγάλων επιχειρήσεων και δεν λογαριάζουν λαούς και ανθρώπινες ζωές. Δηλώνουμε: Καμία συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις και αποστολές. Να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας. Να επιστρέψει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκεται εκτός συνόρων».
Στρατιώτες από την 32η Αυτοκινούμενη Μοίρα Μέσου Πυροβολικού – Λάρισα

Έλληνας άστεγος πέθανε από το κρύο επειδή τον ξέχασαν έξω από αστυνομικό τμήμα του Λονδίνου

Αντιμέτωπη με απόλυση είναι Αγγλίδα αστυνομικός στο Λονδίνο, που άφησε να πεθάνει από το κρύο ο 63χρονος άστεγος Περικλής Μαλαγαρδής, καθώς περίμενε να παραλάβει το σκύλο του. Ο άνδρας, που ζούσε στην πόλη από το 1989 ως ντελιβεράς, κι είχε βρεθεί στο δρόμο λόγω ανεργίας, βρίσκοντας καταφύγιο συνήθως στο αεροδρόμιο Χίθροου, είχε αφήσει το σκύλο του σε κυνοτροφείο για να νοσηλευτεί κι είχε έρθει να τον παραλάβει από το τμήμα. Ως καπνιστής όμως «ενόχλησε» τους αστυνομικούς, που τον έβγαλαν έξω. Η αξιωματικός υπηρεσίας αδιαφόρησε για τον άνθρωπο και προφανώς τον ξέχασε, καθώς προτίμησε να δει ένα DVD, με αποτέλεσμα ο άνδρας να χάσει τη ζωή του από υποθερμία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η αρχιφύλακας δεν τήρησε τα προβλεπόμενα σε ανάλογα περιστατικά βήματα, ούτε ενημέρωσε σωστά το προσωπικό του ασθενοφόρου που παρέλαβε τον “Πέρι”, όπως ήταν γνωστός ο άνδρας.
Το περιστατικό διαδραματίστηκε το 2016, ήρθε όμως στο φως μετά από τα αποτελέσματα διοικητικής έρευνας που καταλογίζει ευθύνες στην αστυνομικό, οι οποίες είχαν ως συνέπειτα την απόλυσή της. Ο άστεγος επιβίωνε χάρη στην κάρτα που του φόρτιζαν εργαζόμενοι του Cockfosters ώστε να πηγαίνει στο αεροδρόμιο και να περνάει τα βράδια του, ενώ εκεί διασφάλιζαν τη σίτισή του υπάλληλοι που του αγόραζαν φαγητό. Τραγική ειρωνεία αποτελεί πως κάποιοι γνωστοί του είχαν συλλέξει χρήματα και είχαν επικοινωνήσει με τους γιους του στην Ελλάδα για να επιστρέψει στην πατρίδα του, το ποσό όμως τελικά διατέθηκε για την κηδεία του. Αν η ιστορία σας μοιάζει βγαλμένη από κάποιο διήγημα ή μυθιστόρημα του Καρόλου Ντίκενς, είναι επειδή ο καπιταλισμός ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες μοιάζει να γυρίζει ολοταχώς στη βικτωριανή εποχή για αυξανόμενα κομμάτια των θεωρητικά “προνομιούχων” πληθυσμών της Δύσης.
Με πληροφορίες από newsit.gr

10 χρόνια φυλακή χωρίς αναστολή στην καθαρίστρια με το πλαστό πτυχίο Δημοτικού

Λίγο ασφαλέστερη είναι σήμερα η κοινωνία του Βόλου, καθώς οδηγήθηκε στις φυλακές της Θήβας η καθαρίστρια που είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 15 χρόνια φυλάκισης για τον πλαστό τίτλο απολυτηρίου Στ’Δημοτικού που είχε προσκομίσει το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ώστε να προσληφθεί ως καθαρίστρια σε παιδικό σταθμό του Βόλου. Η γυναίκα ήταν απόφοιτος Ε’ δημοτικού και πάσχιζε να ζήσει την οικογένειά της, δεδομένου ότι ο σύζυγός της έχει αναπηρία. Αν και εργάστηκε ευσυνείδητα για 20 χρόνια στο σχολείο, χωρίς να υπάρχει κάτι εναντίον της, η αστική δικαιοσύνη έκρινε τόσο βαρύ το έγκλημα της γυναίκας, ώστε και στο δεύτερο βαθμό την καταδίκασε σε 10 χρόνια χωρίς αναστολή, κι έτσι η γυναίκα καλείται να περάσει σαν κοινός εγκληματίας τα επόμενα χρόνια της ζωής της πίσω απ’τα σίδερα.  Την άμεση αντίδρασή τους εξέφρασε το Σωματείο Καθαριστριών – Καθαριστών Μαγνησίας, με την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Διορίστηκε το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία. Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της έχει επιβληθεί στις Φυλακές Θήβας.

Ζητάμε να αποφυλακιστεί άμεσα η συνάδελφός μας γιατί δεν είναι έγκλημα να εργάζεται κάποιος για να ζήσει και μάλιστα όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Γιατί δεν είναι έγκλημα ο αγώνας για επιβίωση ενός φτωχού ανθρώπου σε ένα σύστημα όπου νόμιμα και παράνομα κλέβονται δεκάδες δισεκατομμύρια, όπου νόμιμα και παράνομα φυσικά πρόσωπα και επιχειρηματικοί όμιλοι πλουτίζουν σε βάρος του λαού. Όπου η αστική δικαιοσύνη έχει “ερμητικά κλειστά τα μάτια” μπροστά στην πραγματική κοινωνική αδικία, που καταδικάζει στη φτώχεια και στην ανέχεια χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, που αναζητούν απελπισμένα τρόπο να ζήσουν»
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η διαχρονική ισχύς της ρήσης του Αναχάρσεως τον 6ο πΧ αιώνα, πως “Ο Νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Οι μικρές μύγες πιάνονται, ενώ οι μεγάλες σχίζουν το δίχτυ και φεύγουν”. Η’ απλώς σπάνε το ηλεκτρονικό βραχιολάκι, όπως ο υπόδικος για την υπόθεση Siemens τραπεζίτης Όσβαλντ, που πρόσφατα βγήκε από την φυλακή όπου κρατούνταν προσωρινά, προφανώς επειδή κρίθηκε πολύ ευηπόληπτος για να το σκάσει, όχι σαν κάτι αδίστακτες καθαρίστριες πλαστογράφους. Αλλά ας μην είμαστε λαϊκιστές.

Η εθνική ομάδα δεν μπορεί να φτιαχτεί στις εκκλησίες, στα μοναστήρια και στα κατηχητικά!

        


Η Παναγία μπορεί να μην έκανε το θαύμα της και ο Αναστασιάδης να κατάφερε να χάσει εντός έδρας στον τελευταίο αγώνα του Nations League από την τελευταία και καταϊδρωμένη Εσθονία, η οποία στους προηγούμενους πέντε αγώνες είχε μόνο έναν βαθμό, αλλά κατάφερε να κάνει το θαύμα του ο προπονητής Άγγελος Αναστασιάδης, ο οποίος την Κυριακή πριν από τον αγώνα με την Εσθονία πήγε την ομάδα για προαιρετικό εκκλησιασμό!
Ημέρες ΠΑΟΚ ζούμε στην εθνική ομάδα όταν ακουγόταν πως ο Αναστασιάδης βρισκόταν σε κόντρα με μεγάλο ξένο παίχτη της ομάδας ο οποίος ήταν άθεος και δεν πήγαινε στις εκκλησίες και στα μοναστήρια. Τραγελαφικές καταστάσεις για τις οποίες δεν ευθύνεται ο Άγγελος Αναστασιάδης, αλλά αυτοί οι οποίοι τον προσέλαβαν στην εθνική. Ο Άγγελος καλά κάνει και πηγαίνει στις εκκλησίες και δοξάζει τον Θεό και την τύχη του, αφού έκανε καριέρα ως προπονητής χωρίς να ξέρει ποδόσφαιρο! Στην εθνική ομάδα τι δουλειά έχει ο Άγγελος Αναστασιάδης;! Αυτό μπορούν να μας το απαντήσουν οι αρμόδιοι;
Ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι ακριβώς αυτός που ξέρουμε και δε θα αποδειχτεί διαφορετικός. Είναι ο προπονητής που προετοιμάζει ομάδες σε εκκλησίες, μοναστήρια και κατηχητικά. Είναι ο προπονητής (ο θεός να τον κάνει προπονητή) που οι ομάδες του παίζουν όπως τις φωτίσει η Παναγιά! Όμως τι δουλειά έχει ο Άγγελος Αναστασιάδης στην πρωταθλήτρια ομάδα της Ευρώπης του Ότο Ρεχάγκελ;! Τι δουλειά έχει ο Άγγελος Αναστασιάδης στην ομάδα των 16 του παγκοσμίου πρωταθλήματος του Φερνάντο Σάντος;!
Ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι ακριβώς αυτός που ξέρουμε. Προπονητική με την αγιαστούρα. Οι τραγικοί της ιστορίας είναι αυτοί που τον προσέλαβαν. Μετά τον Άγγελο ας προσλάβουν και τον κυρ Νίκο Αλέφαντο για να κάνουν την πρωταθλήτρια Ευρώπης περιφερόμενο θίασο (δε γράφουμε τσίρκο γιατί το επίπεδο των ακροβατών ενός τσίρκο δεν μπορούν να το κατανοήσουν ούτε ο Αναστασιάδης ούτε ο Αλέφαντος)!

Γ. Σαδούκ

ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΔΟΥΛΕΙΑ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ χαιρετίζει τη δίκαιη διαμαρτυρία του ναύτη Σταύρου Παπαδάκη (Στρατεύσιμος Δίοπος Μηχανικός - Τ/ΜΗΧ) για τη συμμετοχή της φρεγάτας «Ναβαρίνον», όπου υπηρετεί, στη ΝΑΤΟϊκή πρόβα πολέμου “Sea Guardian”, εκτός συνόρων. Η στάση του ναύτη εκφράζει το διαχρονικό αίτημα του ελληνικού λαού και των εργατικών σωματείων να μη γίνει η χώρα μας ορμητήριο πολέμων.
ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΑΙΔΙΑ
 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΔΟΥΛΕΙΑ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ως dealer των μονοπωλίων προωθεί την βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Η βάρβαρη πολιτική τους, που θυσιάζει καθημερινά μισθούς και δικαιώματα των εργαζομένων για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος με τη συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και τους σχεδιασμούς του στην περιοχή. Οι ανταγωνισμοί και η “γεωστρατηγική αναβάθμιση” των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων σε νέες αγορές του εξωτερικού στέλνουν τις ένοπλες δυνάμεις σε αποστολές και ασκήσεις εκτός συνόρων. Μόνο ανασφάλεια και σοβαρούς κινδύνους μπορεί να επιφυλάσσουν για τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία της πατρίδας μας. Το κυνήγι του κέρδους για τα μονοπώλια, και με τα στρατιωτικά μέσα του ΝΑΤΟ έχει αφήσει σε γείτονες λαούς μόνο φτώχεια, πολέμους, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες ξεριζωμένους, έχει μετατρέψει το Αιγαίο σε έναν υγρό τάφο.
ΟΥΤΕ ΓΗ ΟΥΤΕ ΝΕΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
Δυναμώνουμε την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Καλούμε τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Σωματεία, τους Φοιτητικούς και Σπουδαστικούς συλλόγους να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον ναύτη Σταύρο Παπαδάκη. Δυναμώνουμε τον αγώνα μέσα στους χώρους δουλειάς για:
·        Να επιστρέψουν όλοι οι στρατιωτικοί και οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας από τις αποστολές εκτός συνόρων. Κανένας στρατιώτης εκτός συνόρων!
·      Να πάψει η χώρα μας να είναι ορμητήριο για ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
·      Να κλείσει η βάση της Σούδας, όλες οι ξένες βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, και τα στρατηγεία τους στην Ελλάδα.
·      Να αποδεσμευτεί η χώρα μας από τους δολοφονικούς οργανισμούς των ΝΑΤΟ - ΕΕ

Η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ

Κι άλλο αίμα εργάτη στο βωμό του κέρδους – Νεκρός 65χρονος σε οικοδομή της Θεσσαλονίκης


Αν και τα αίτια παραμένουν ασαφή, αυτό που μπορεί να πει κανείς, πέραν του ότι υπάρχουν αμείλικτα ερωτήματα για τις συνθήκες ασφάλειας του σημείου, κυρίως όμως για το τι γύρευε ένας άνθρωπος 65 χρονών σε τέτοιες εξ ορισμού επικίνδυνες συνθήκες, ακόμα και για πολύ νεότερους από αυτόν. Η συνεχής αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ο διαρκής περιορισμός των βαρέων κι ανθυγιεινών επαγγελμάτων και κυρίως η ανάγκη επιβίωσης εξαναγκάζουν ολοένα και περισσότερους να βάζουν το κεφάλι τους στον ντορβά κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί. Οι ευθύνες εργοδοσίας και κυβέρνησης βοούν εκκωφαντικά πλέον και ζητούν λογοδοσία.
Υ.Γ Ανακοίνωση εξέδωσε πριν λίγο το Συνδικάτο Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, εκφράζοντας τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του Διονύση Καπριζιάνη, καταγγέλλοντας παράλληλα πως ο συνάδελφός τους δούλευε γιατί δεν είχε δικαίωμα συνταξιοδότησης:
Σύμφωνα με το Συνδικάτο, «ο συνάδελφος ηλικίας 65 ετών, δίχως δικαίωμα συνταξιοδότησης, ακόμα εργαζόταν σε υπό κατασκευή έργο επί της οδού Ερμού και Αγίας Σοφίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ο συνάδελφος πραγματοποιούσε οικοδομικές εργασίες στην όψη του κτιρίου και σε ύψος που ξεπερνούσε τα 12 μέτρα από όπου έπεσε στο κενό. Κατά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο ο συνάδελφος κατέληξε».
«Δυστυχώς, η λίστα των εργατικών θανατηφόρων ατυχημάτων καθημερινά μεγαλώνει, όχι επειδή ήταν γραφτό της μοίρας του, ούτε ήταν η κακιά η ώρα, τονίζει το Συνδικάτο, επισημαίνοντας ότι «πολλές φορές συνάδελφοι ακόμα και αυτοαπασχολούμενοι στην οικοδομή (μικροί υπεργολάβοι) κάτω από την πίεση της παρατεταμένης ανεργίας, της αυξανόμενης φτώχειας, αναγκάζονται καθημερινά να δουλέψουν παίρνοντας μεγάλο ρίσκο για τη ζωή τους. Συσσωρευμένα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε εργατική λαϊκή οικογένεια, αλλά και η πίεση της δουλειάς κάθε μέρα για να βγει το μεροκάματο, αποτελούν κίνδυνο για την ψυχική και σωματική υγεία των εργατών. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα ακούσουμε για ανθρώπινα λάθη ή προσωπικές ευθύνες».
Ευθύνες, υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, «έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όπου στο θέμα της υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς σφυρίζει “κλέφτικα”, που αφήνει υπηρεσίες και οργανισμούς χωρίς προσωπικό (επιθεώρηση εργασίας κ.λπ.) μετατρέποντας το ΙΚΑ και την τεχνική επιθεώρηση σε έναν μηχανισμό καταγραφής “ατυχών περιστατικών”. Είναι αυτή η κυβέρνηση που μας υπόσχεται ανάπτυξη και βελτίωση της ζωής μας. Τις υποσχέσεις αυτές τις βιώνουμε από πρώτο χέρι στην δουλειά και την ζωή μας. Στην ανασφάλιστη εργασία, στα ωράρια λάστιχο και τα μεροκάματα χαρτζιλίκι».
Καταλήγοντας το Συνδικάτο αναφέρει ότι «οι μόνοι που έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση προς όφελος της εργατικής λαϊκής οικογένειας είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι εργάτες που καθημερινά παράγουμε όλο αυτόν τον πλούτο. Όλοι οι εργάτες ενωμένοι μέσα από τα συνδικάτα μας οργανώνουμε την πάλη και τον αγώνα ενάντια σε κάθε πολιτική και μέτρα των κυβερνήσεων που μας έχουν φτάσει σε αυτή την κατάσταση.
Όχι άλλο εργατικό αίμα στο βωμό του κέρδους».

Η ΕΛΕΕΙΝΗ ΜΠΟΧΑ ΤΗΣ "ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ" ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

 

Το ένθετο της «Εφημερίδας των Συντακτών», «Οι Γενικοί Γραμματείς του ΚΚΕ - μέσα από τους φακέλους της Ασφάλειας», περιέχει ένα κατάπτυστο κείμενο με τον τίτλο «Δεν υπάρχουν στοιχεία για Παπαρήγα - Κουτσούμπα».
Αυτήν την πολιτική αλητεία δεν την χρεώνονται μόνο ο Γ. Πετρόπουλος και οι υπόλοιποι συντάκτες. Τη χρεώνεται ως συνυπεύθυνη και η ΣΥΡΙΖΑίικη «Εφημερίδα των Συντακτών».
Οι προβοκάτορες θέτουν το εξής ερώτημα: «Γιατί καταστράφηκε ο δικός της φάκελος (σ.σ. της Αλ. Παπαρήγα), ενώ σώθηκαν φάκελοι στελεχών του κόμματος που βρίσκονταν σε κατώτερη κομματική βαθμίδα απ' αυτήν;».
Αυτήν τη βρωμιά τη συμπληρώνουν οι ίδιοι, γράφοντας: «Εξίσου παράδοξο είναι το γεγονός ότι στα Αρχεία της Ασφάλειας (...) το όνομα της Αλέκας Παπαρήγα δεν βρίσκεται πουθενά. Ούτε καν σε καταστάσεις απαγόρευσης αποδημίας στο εξωτερικό. Κι ενώ τα χτυπήματα στις οργανώσεις του ΚΚΕ είναι απανωτά, πουθενά δεν εμφανίζεται ως ύποπτη για σχέση με τον παράνομο κομματικό μηχανισμό. Ενα τρίτο παράδοξο στην υπόθεση αυτή είναι ότι έχουν καταστραφεί και οι φάκελοι των άμεσων συγγενών της Αλέκας Παπαρήγα, όπου ενδεχομένως θα είχαν περάσει πληροφορίες και για τη δική της δράση. Δεν υπάρχει ο φάκελος του πεθερού της Μήτσου Παπαρήγα, κορυφαίου κομματικού και συνδικαλιστικού στελέχους του ΚΚΕ που δολοφονήθηκε το 1949 στην Ασφάλεια· δεν υπάρχει ο φάκελος του πατέρα της Νίκου Δρόσου, ο οποίος είχε κάνει σπουδαίους αγώνες· δεν υπάρχει ο φάκελος του συζύγου της, του αείμνηστου Θανάση Παπαρήγα...».
Αφού, λοιπόν, οι συντάκτες επιδίδονται σε τέτοια εμετικά, βρώμικα και απαράδεκτα, βάζουν και μία παρένθεση, για να έχουν κάποιο φτηνό άλλοθι. Γράφουν: «Δείχνει την προχειρότητα με την οποία επελέγησαν οι φάκελοι που σώθηκαν»...
Οι προβοκάτορες κάνουν λόγο και για την καταστροφή του φακέλου του Δημήτρη Κουτσούμπα, που όμως τη βρίσκουν πιο... λογική λόγω ηλικίας! Δηλαδή, και γι' αυτήν τίθεται κατά την άποψή τους θέμα, αλλά ...όχι και τόσο. Απλώς, λιγότερο!
Το ΚΚΕ έχει δεχτεί σε όλη την Ιστορία του άπειρα βρώμικα χτυπήματα. Τα αντιμετώπισε και οι κατά καιρούς προβοκάτορες πήραν τη θέση που τους αξίζει. Οι σημερινοί πιστεύουν άραγε ότι θα την αποφύγουν; Είναι βαθιά νυχτωμένοι.

Από κακή ράτσα – Ο Μουσολίνι και οι αντισημιτικοί νόμοι του 1938

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 80 χρόνια από την ψήφιση των «Αμυντικών Προβλέψεων για την υπεράσπιση της ιταλικής φυλής», με την οποία το ιταλικό φασιστικό καθεστώτος ευθυγραμμιζόταν με τις αντισημιτικές διατάξεις που ίσχυαν ήδη στη σύμμαχο του Μουσολίνι ναζιστική Γερμανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αντισημιτισμός δεν ήταν συστατικό στοιχείο του φασιστικού προγράμματος, μάλιστα ο Μουσολίνι είχε από νωρίς υποστήριξη από Ιταλούς Εβραίους, ορισμένοι εκ των οποίων έγιναν μέλη ή και ηγετικά στελέχη του Φασιστικού Κόμματος.
Η προσέγγιση με το Χίτλερ έφερε έναν νέο προσανατολισμό στο ιταλικό φασιστικό καθεστώτος, που επιθυμούσε να δείξει «καλό πρόσωπο» στο βασικό του πλέον εξωτερικό σύμμαχο, ενώ κατασκεύαζε κι έναν ακόμα βολικό εσωτερικό εχθρό, μιαμιση δεκαετία αφότου ουσιαστικά είχαν – θεωρητικά τουλάχιστον – εξουδετερωθεί οι βασικοί πολιτικοί του αντίπαλοι. Ο εβραϊκος πληθυσμός της χώρας ανερχόταν σε μόλις 50.000, δηλαδή σε ποσοστό 0,11%. Ο ίδιος ο Μουσολίνι διακήρυττε πως οι Εβραίοι ανήκαν, όπως κι οι Ιταλοί, σε μια μεικτή «μεσογειακή» ράτσα. Κρούσματα όπως η επίθεση στη συναγωγή της Πάδοβας το 1926 παρέμεναν μεμονωμένα περιστατικά. Η αντισημιτική ρητορική άρχισε όμως να ενισχύεται από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’30, με το ντούτσε να θεωρεί τους Εβραίους πλέον ενορχηστρωτές του παγκόσμιου αντιφασισμού. Αντίστοιχη αλλαγή παρατηρήθηκε και στα φασιστικά έντυπα, που άρχισαν να βρίθουν από ρητορική αντισημιτικού μίσους, ενώ στα τέλη της δεκαετίας το μίσος αυτό άρχισε να αποκτά και θεσμική μορφή. Ήδη από το Σεπτέμβρη του 1938 είχε ψηφιστεί ο πρώτος αντισημιτικός νόμος, που απέκλειε Εβραίους δασκάλους και καθηγητές από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια της Ιταλίας.
Λίγες μόνο μέρες αργότερα υπήρξε η διαταγή να εγκαταλείψουν όλοι οι μη ιταλικής υπηκοότητας Εβραίοι την ιταλική επικράτεια εντός έξι μηνών, ανάμεσά τους κι εκείνη της Λιβύης και των Δωδεκαννήσων, που τότες βρισκόταν υπό ιταλικό έλεγχο. Εξαιρούνταν μόνο άτομα άνω των 65 και όσοι ήταν παντρεμένοι με «άριο» Ιταλό υπήκοο.
Ο ορισμός περί εβραϊκότητας που δινόταν με το νόμο της 17ης Νοέμβρη όριζε ως Εβραίο, όποιον είχε δυο ή τουλάχιστον έναν Εβραίο γονέα, αλλά και όποιον «δήλωνε πίστη στον εβραϊσμό», όρος που αφέθηκε σκόπιμα ασαφής. Ο νόμος «προστασίας της ιταλικής φυλής» απαγόρευε το γάμο «αρίων» με άτομο άλλης, φυλής, δηλαδή όχι μόνο με Εβραίους, αλλά και Αφρικανούς (θέλοντας να αποκλείσει επιμειξίες με άτομα προερχόμενα από τις ιταλικές αφρικανικές αποικίες), αλλά θεωρητικά ακόμα και Ασιάτες. Τέτοιοι αποκλεισμοί είναι αξιοπρόσεχτο πως δεν υπήρχαν ούτε καν στη ναζιστική Γερμανία.
Με το νέο νόμο οι Ιταλοί Εβραίοι υφίσταντο μια σειρά επαγγελματικών, διοικητικών και οικονομικών διακρίσεων. Αποκλείονταν από τη στρατιωτική θητεία ή την ιδιοκτησία επιχειρήσεων «σημαντικών για τον πόλεμο», δε γινόταν να είναι κηδεμόνες ανηλίκων ή ανθρώπων χωρίς δυνατότητα καταλογισμού. Απαγορευόταν επίσης να διαθέτουν γη ή ακίνητα πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσό, ή να απασχολούν «αρίους» ως υπηρετικό προσωπικό. Αποκλείονταν επίσης από το φασιστικό κόμμα, κάθε δημόσιο αξίωμα και θέση όπως και από τις τράπεζες.
Οι μοναδικές εξαιρέσεις αφορούσαν συγγενείς πεσόντων στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, την κατάκτηση της Αιθιοπίας το 1935 και την παρέμβαση της Ιταλίας στον Ισπανικό Εμφύλιο, όπως και οι Εβραίοι που είχαν τραυματιστεί ή παρασημοφορηθεί στη διάρκεια των ίδιων επιχειρήσεων. Ευνοϊκές διατάξεις ίσχυαν και για όσους είχαν πρωταγωνιστήσει στη φασιστική κατάληψη της εξουσίας τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.
Η αντισημιτική εκστρατεία του καθεστώτος είχε δυστυχώς και τη στήριξη μεγάλου μέρος του επιστημονικού κόσμου της Ιταλίας, που ήδη από το καλοκαίρι του 1938 είχε συμμετάσχει στην υπογραφή του «Μανιφέστου της φυλής», όπου διακηρύσσονταν η ύπαρξη «φυλών» , τους Ιταλούς να ανήκουν στους «άριους», σε αντίθεση με τους Εβραίους, που «δεν είχαν αφομοιωθεί».
Η ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου δυσκόλεψε αφάνταστα τους Εβραίους της Ιταλίας, που αντιμετώπισαν το φάσμα της κοινωνικής περιθωριοποίησης και της οικονομικής καταστροφής, δεν είχαν όμως ακόμα να αντιμετωπίσουν άμεσο κίνδυνο για τη ζωή τους, καθώς οι διώξεις σε βάρος τους έγιναν συστηματικές μετά τη συνθηκολόγηση της χώρας το 1943 και την εισβολή της Γερμανίας λίγο αργότερα. Ως τότε, περίπου 6000 Εβραίοι είχαν επιλέξει το δρόμο της αυτοεξορίας.
Βασισμένο στο άρθρο του Knut Mellenthin, “Arisches Italien”

Κάνοντας μπίζνες με την κάνναβη...


Μέχρι τον επόμενο μήνα θα αδειοδοτηθούν 14 εταιρείες για την παραγωγή και επεξεργασία της λεγόμενης «φαρμακευτικής» κάνναβης στην Ελλάδα, οι οποίες, σύμφωνα με την κυβέρνηση, θα επενδύσουν 185 εκατ. ευρώ. Ηδη προχτές ανακοινώθηκαν οι πρώτες δύο εταιρείες («ΒΙΟΜΕΚΑΝ ΑΕ» και «ΒΙΟΠΡΟΚΑΝ ΑΕ») που έλαβαν τις σχετικές άδειες και θα επενδύσουν 22 εκατ. ευρώ σε περιοχές της Λάρισας και της Κορίνθου. Η ανακοίνωση έγινε σε πανηγυρικούς τόνους από την κυβέρνηση (κοινή συνέντευξη Τύπου των υπουργείων Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Υγείας), λέγοντας ξεκάθαρα ότι η χώρα μας, λόγω των ευνοϊκών εδαφοκλιματολογικών συνθηκών, αποτελεί «παράδεισο» για τέτοιου είδους μπίζνες, καθώς εξασφαλίζεται αποδοτικότερη παραγωγή, άρα και μεγαλύτερη κερδοφορία για τις εταιρείες που επενδύουν μεγάλα κεφάλαια στην παραγωγή, την επεξεργασία και τη «φαρμακευτική» μεταποίηση της κάνναβης. Μάλιστα, τα κυβερνητικά στελέχη έσπευσαν ξανά να μοιράσουν διαβεβαιώσεις προς τους επίδοξους επενδυτές, ότι το «αυστηρό νομικό πλαίσιο λειτουργίας θα είναι ευέλικτο και φιλικό», ως ένα επιπλέον κίνητρο για να φέρουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα.
* * *
Μέσα σε χρόνο ρεκόρ, η κυβέρνηση προσάρμοσε τη νομοθεσία στις αξιώσεις και στα σχέδια ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, που θέλουν να αναπτύξουν και στη χώρα μας την παραγωγή και επεξεργασία της «φαρμακευτικής» κάνναβης. Πίσω από το προσωπείο της «κοινωνικής ευαισθησίας» και του «ανθρωπισμού», της «έγνοιας» για την απάλυνση του ανθρώπινου πόνου, κρύβεται η προθυμία της κυβέρνησης να θωρακίσει άμεσα και αποτελεσματικά τις αναπτυξιακές προοπτικές και τα κέρδη μεγάλων πολυεθνικών ομίλων. Θυμίζουμε ότι η παγκόσμια αγορά της «φαρμακευτικής» κάνναβης άγγιξε το 2015 τα 11,4 δισ. δολάρια. Το 2025 αναμένεται να ξεπεράσει τα 55,8 δισ. δολάρια και η καλλιέργειά της να αυξηθεί κατά 21%. Μόνο το 2013 καταναλώθηκαν παγκοσμίως 11.500 τόνοι «φαρμακευτικής» κάνναβης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η ολλανδική εταιρεία «Bedrocan» καλλιεργεί και πουλάει «φαρμακευτική» κάνναβη σε τουλάχιστον 40.000 Ολλανδούς πελάτες και άλλους 40.000 πελάτες σε διάφορες χώρες, με το κόστος να κυμαίνεται από 8 έως 18 ευρώ ανά γραμμάριο. Αντίστοιχα, η εταιρεία «GW Pharmaceuticals», που εδρεύει στην Αγγλία, παράγει 20 τόνους ετησίως του σχετικού προϊόντος «Sativex», το οποίο εξάγει σε πάνω από 28 χώρες.
* * *
Είναι επομένως φανερό ότι η λεγόμενη «φαρμακευτική» κάνναβη αναδεικνύεται σε χρυσωρυχείο για το κεφάλαιο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σπεύδει να διαφημίσει τις «ευκαιρίες» που προσφέρει η Ελλάδα. Αυτά είχαν, άλλωστε, στο νου τους και οι 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι, επικαλούμενοι τις «ανάγκες ασθενών για πρόσβαση σε προϊόντα "φαρμακευτικής" κάνναβης σε προσιτές τιμές», έθεσαν πριν από μερικούς μήνες θέμα για «την ιατρική χρήση της κάνναβης και τις αναπτυξιακές προοπτικές της». Αν και η νομοθεσία ανέκαθεν επέτρεπε τόσο την παραγωγή όσο και τη διάθεση κάνναβης για «ιατρικούς σκοπούς», προβλέποντας για τη διαδικασία αυτή κρατικό μονοπώλιο, οι «λαγοί» βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν «επιτέλους» να γίνεται κι εκτός κρατικού μονοπωλίου. Το υπουργείο Υγείας έσπευσε να νομοθετήσει και λίγους μήνες μετά ανακοινώνονται και οι πρώτες επενδύσεις. Μάλιστα, η κυβέρνηση μελετάει τώρα πώς θα ανταποκριθεί στο ενδιαφέρον επιχειρηματικών ομίλων και για άλλες χρήσεις της κάνναβης, όπως στα προϊόντα διατροφής, διευρύνοντας παραπέρα τη νομοθεσία.
* * *
Η συζήτηση που τροφοδοτείται γύρω από το θέμα, κυρίως από την πλευρά της κυβέρνησης, συμβάλλει στην αθώωση της κάνναβης και στην άμβλυνση των αντανακλαστικών που είναι αναγκαίο να οξυνθούν απέναντι σε κάθε ναρκωτική ουσία, πριονίζοντας τα θεμέλια κάθε προσπάθειας για ουσιαστική και αποτελεσματική πρόληψη. Στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, βρίσκουν έδαφος και πυκνώνουν οι παρεμβάσεις όσων ζητούν νομιμοποίηση της καλλιέργειας και της χρήσης κάνναβης για «ψυχαγωγικούς» σκοπούς, συγκαλυμμένα ή απροκάλυπτα, όπως συνέβη άλλωστε και σε άλλες χώρες. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι όπου νομιμοποιήθηκε η χρήση κάνναβης για «φαρμακευτικούς» λόγους, ακολούθησε και η νομιμοποίησή της για «ψυχαγωγική» χρήση, για «αυτοκαλλιέργεια» με το πρόσχημα της άμεσης προμήθειας «φτηνής και ποιοτικής κάνναβης απ' όσους την έχουν ανάγκη». Παρατηρήθηκε επίσης αύξηση των ποσοστών χρήσης και εξάρτησης από την κάνναβη και γενικότερα τα ναρκωτικά. Στις ΗΠΑ η χρήση κάνναβης φτάνει στο 36% των μαθητών, ενώ 1 στους 3 μαθητές αναφέρει ότι προμηθεύτηκε κάνναβη με ιατρική συνταγή που δόθηκε σε κάποιον άλλον.
* * *
Απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, τίποτα καλό δεν προμηνύει για το λαό και τη νεολαία το νέο «αναπτυξιακό» κεφάλαιο που άνοιξε η κυβέρνηση με τη νομοθεσία για την καλλιέργεια και μεταποίηση της «φαρμακευτικής» κάνναβης. Στον αντίποδα αυτού του σχεδιασμού, που αφορά τα συμφέροντα και τα κέρδη του κεφαλαίου, χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια σε ό,τι ρημάζει τη ζωή της νεολαίας. Περισσότεροι νέοι να μπουν στον αγώνα για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, που συνθλίβει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στις μυλόπετρες του καπιταλιστικού κέρδους και καλλιεργεί τη ναρκωκουλτούρα...

Ταξικός πέρα ως πέρα




Νέες «δόξες» αναμένεται να γνωρίσει σήμερα - κατά την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019 - η κυβερνητική πρόκληση προς τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Οσο και να προσπαθούν, όσο «καπνό κι ομίχλη» κι αν σηκώσουν με τα παραμύθια περί του πρώτου «μεταμνημονιακού προϋπολογισμού», ο σκληρός ταξικός χαρακτήρας και αυτού του προϋπολογισμού δεν κρύβεται.
Τον αποκαλύπτουν τα δεκάδες μέτρα που φέρνουν ατόφια τη σφραγίδα των επιχειρηματικών ομίλων όσο και το ίδιο το «μεδούλι» του, που περιλαμβάνει τα όσα έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς» και δανειστές, για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και τη θωράκιση της κερδοφορίας του σε βάθος χρόνου.
Γι' αυτό, άλλωστε, ο προϋπολογισμός πέρασε «χωρίς ενστάσεις» από την «ψιλή κρησάρα» των «Ευρωπαϊκών Εξαμήνων», της μόνιμης δηλαδή αντιλαϊκής εποπτείας, με τον επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Μ. Σεντένο, να δηλώνει «σίγουρος ότι η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει τη μεταρρυθμιστική διαδικασία και θα εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της για το επόμενο και τα επόμενα έτη».
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει ότι τάχα ο προϋπολογισμός δεν περιλαμβάνει νέα αντιλαϊκά μέτρα, ξεπερνάει τα όρια της πρόκλησης, όταν ο «πήχης» των «πρωτογενών πλεονασμάτων» ανεβαίνει κατά 1 δισ. κάθε χρόνο για τα επόμενα 4 χρόνια και ξεπερνάει τα 7,5 δισ. για το 2019!
Τη «νύφη» θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, μεταξύ άλλων με την εκτόξευση των έμμεσων φόρων στα 35,5 δισ. ευρώ, με το πετσόκομμα δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, με τη μόνιμη υποχρηματοδότηση σε Υγεία - Πρόνοια, Παιδεία, Πολιτισμό, υποδομές για την προστασία της ζωής του λαού.
Την ίδια ώρα, η κυβερνητική πρόκληση σπάει τα κοντέρ τόσο με την επίκληση των περιβόητων «αντίμετρων» όσο και την αναβολή του μέτρου για την περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» των παλιότερων συνταξιούχων, μέτρο που η ίδια η κυβέρνηση προνομοθέτησε, παρουσιάζοντας την αναβολή του ως «σώσιμο των συντάξεων»!
Και όλα αυτά την ώρα που στο προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπεται τσεκούρι στο ΕΚΑΣ κατά 240 εκατομμύρια, ενώ γίνεται σαφές ότι η αναβολή της παραπέρα περικοπής πάει πακέτο με την «υπεραπόδοση» της αφαίμαξης του λαού, τις περικοπές και τις αντιασφαλιστικές ανατροπές του νόμου Κατρούγκαλου, που «διασφαλίζουν» ότι το κράτος θα δίνει όλο και λιγότερα για τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και επιπλέον «ψαλίδι» σε κοινωνικές παροχές της τάξης των 1,7 δισ. ευρώ! Κόβοντας μεταξύ άλλων την επιδότηση για αγορά συνταγογραφούμενων φαρμάκων από φτωχούς ασφαλισμένους, την «επέκταση» του προγράμματος σχολικών γευμάτων, τη δημιουργία νέων μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης - νηπιαγωγείων.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «αντίμετρα» καραμπινάτα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, όπως η κρατική επιδότηση του συνόλου των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους έως 25 ετών, η μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη κατά τέσσερις μονάδες σε βάθος τετραετίας, η μείωση φορολογίας και επί των διανεμόμενων κερδών στο 10% από 15% από το 2020 και εσχάτως η έμμεση επιδότηση των τραπεζιτών, μέσω κονδυλίου που θα αντικαταστήσει την όποια προστασία απέμενε στη λαϊκή κατοικία και θα επιδοτεί την αποπληρωμή των δανείων.
Με αυτά στο «ταμείο», όσο και την κρατική χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και βέβαια πάνω στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, ο προϋπολογισμός «αισιοδοξεί» για μια αναιμική ανάκαμψη στο όριο του 2,4%, αλλά και για ενίσχυση των νέων κερδοφόρων επενδύσεων των καπιταλιστών κατά 12%.
Από έναν ακόμα προϋπολογισμό επιβεβαιώνεται ότι οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες δεν χωράνε στα στενά όρια της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της ανάπτυξης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η διεκδίκησή τους, όσο και όλων των απωλειών των προηγούμενων χρόνων, είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και του λαού, που θα δώσει απάντηση στις 28 του μήνα, στη μεγάλη πανεργατική απεργία.

TOP READ