Εκκλησία και φασισμός

Εκκλησία και φασισμός (1)

Με αφορμή κάποια σχόλια που συνόδευσαν την κοινοποίηση του χτεσινού κειμένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λέω να επεκτείνω σήμερα την κουβέντα ρίχνοντας μια ματιά στην όλη στάση της εκκλησίας (*) απέναντι στην χούντα και τον φασισμό γενικά.

Πρώτα-πρώτα, να ξεκαθαρίσουμε ότι η άποψη πως η εκκλησία στηρίζει την εκάστοτε εξουσία (και, μάλιστα, όσο πιο απολυταρχική είναι αυτή η εξουσία τόσο περισσότερο την στηρίζει) είναι μάλλον ανακριβής. Και τούτο διότι η εκκλησία είναι η ίδια εξουσία, είναι η ίδια θεσμός με τις δικές του δομές. Συνεπώς, οι θέσεις της στα διάφορα ζητήματα δεν αποσκοπούν στην στήριξη τρίτων αλλά στην στήριξη του δικού της οικοδομήματος, άσχετα αν απ' αυτές τις θέσεις προκύπτουν παράπλευρα οφέλη για κάποιους τρίτους.

Υπ' αυτό το πρίσμα, εξηγείται απολύτως η σταθερή αντικομμουνιστική στάση της εκκλησίας από την εποχή που επικράτησε η οκτωβριανή επανάσταση. Κραυγαλέο παράδειγμα ήταν ο περιβόητος αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Φωστίνης (μετέπειτα επίσκοπος Καρυστίας και Σκύρου, κατόπιν Ενόπλων Δυνάμεων και, εν τέλει, Χίου, Ψαρών και Οινουσσών), ο οποίος υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στο 34ο σύνταγμα πεζικού κατά την εκστρατεία στην Κριμαία. Έμεινε παροιμιώδης ο τρόπος με τον οποίο ο Φωστίνης εμψύχωνε τους έλληνες στρατιώτες κατά της κομμουνιστικής απειλής. Μάλιστα δε, ο Φωστίνης φρόντισε να διασώσει τα κατορθώματά του εκδίδοντας και σχετικό βιβλίο με τίτλο "Ο ελληνικός στρατός στη Ρωσσία".

Η στάση της εκκλησίας έγινε σαφής και κατά τις μεγάλες κινητοποιήσεις του 1925 (ξεσηκωμός θεσσαλών αγροτών κατά των μοναστηριακών περιουσιών, απεργίες σιδηροδρομικών και δημοσίων υπαλλήλων κλπ). Η ιερά σύνοδος διέβλεψε "κομμουνιστικό δάκτυλον" πίσω από αυτές τις κινητοποιήσεις και εξέδωσε εγκύκλιο για να καταγγείλει πως οι κομμουνιστές επιχειρούν να ξερριζώσουν από τους εργάτες την αγάπη προς την πατρίδα "υπό το πρόσχημα του διεθνισμού και της καταπαύσεως των πολέμων". Για να τεκμηριώσει δε την στάση της, δεν διστάζει να διατυπώσει την άποψή της ότι το αίτημα για ειρήνη είναι άτοπο επειδή "η ιδέα του γενικού αφοπλισμού δεν ωρίμασεν ακόμη" (Δημήτρης Μπαχάρας, Μελετώντας τις απαρχές του αντικομμουνισμού τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1920 στην Ελλάδα, εκδόσεις Μνήμων, 2008).

Κατά την ίδια έννοια, είναι απολύτως εξηγήσιμη η στάση της εκκλησίας απέναντι και στον Μεταξά αλλά και στα ολοκληρωτικά καθεστώτα που επικράτησαν στην Ευρώπη κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου. Όταν πέθανε ο Μεταξάς, για παράδειγμα, το περιοδικό Εκκλησία έγραψε ότι "το Έθνος ολόκληρον εθρήνησεν και η Εκκλησία εθλίβη μεγάλως δια την απώλειαν του πιστού αυτής τέκνου". Ο δε Μουσσολίνι υμνήθηκε επαρκώς από το ίδιο περιοδικό και το 1929 που κατάργησε το διαζύγιο και το 1933 που κυκλοφόρησε γραμματόσημο με την Αγία Γραφή.

Όσο για τον Χίτλερ, τύφλα νά 'χουν οι χρυσαυγήτες: "Μεταξύ των άρθρων του πολιτικού προγράμματος του νέου Αρχικαγκελαρίου υπάρχουν και τινα τα οποία, διά το οικουμενικόν τού χαρακτήρος των, προκαλούν, ιδίως σήμερον, αμέριστον την προσοχήν. Υπισχνείται λοιπόν ο γερμανός αρχηγός μιας μεγίστης μερίδος του γερμανικού λαού, ότι “θα αποκαταστήσωμεν την καθαριότηταν εις την οικογενειακήν και την δημοσίαν ζωήν”, “θα επαναδώσωμεν εις τον γερμανικόν λαόν την πίστιν προς τον Θεόν, την πατρίδα και την οικογένειαν” και “θα στηρίξωμεν πάλιν επί υγιών βάσεων την εκπαίδευσιν των παιδιών μας”. Τοιουτοτρόπως, ο προς ον απευθύνεται το πρόγραμμα εκλέκτωρ λαός ακούει σαφείς και καθαράς τας θέσεις των πολιτικών του ως προς τα θεμελιώδη ιδανικά της ατομικής και της κοινωνικής του ζωής. Και είναι καιρός -και υπάρχουν λόγοι- να ακούση, τέλος πάντων, μίαν φοράν ο ελληνικός λαός εκ στόματος των πολιτικών του επίσης καθαρά" (περιοδικό Εκκλησία, 18/2/1933).

Κι αν υπάρχει κάποιος που δεν κατάλαβε τα παραπάνω γενικόλογα, έρχεται να τα εκλαϊκεύσει ο επίσκοπος Μεσσηνίας (πρώην Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως) Πολύκαρπος Συνοδινός, στο ίδιο περιοδικό: "Από της καταστροφής εσώθησαν τα κράτη της Ιταλίας και τελευταίον της Γερμανίας διά της ανακηρύξεως δικτατοριών και περιορισμού της ελευθέρας ενεργείας των ανελευθέρων αθέων κομμουνιστών". Τόσο απλά.

Ο επίσκοπος Κυδωνίας και Αποκορώνου (Χανίων) Αγαθάγγελος Ξηρουχάκης χαιρετά ναζιστικά, δίπλα στον δωσίλογο
διοικητή Κρήτης Ιωάννη Πασσαδάκη και τον γερμανό στρατιωτικό διοικητή Κρήτης στρατηγό Μπρούνο Μπρόυερ.

Φυσικά, σε βοήθεια των επισκόπων έσπευσαν και επιφανείς θεολόγοι, οι οποίοι επηρέαζαν μεγάλες μάζες, κυρίως μέσω της παραεκκλησιαστικής οργάνωσης "Ζωή". Για παράδειγμα, ο πολύς Παναγιώτης Τρεμπέλας διέβλεπε "ιδεολογικόν διαποτισμόν των εργατών από σοσιαλιστικάς αντιλήψεις" και καλούσε την εκκλησία, ως "οργανισμόν προσηλυτιστικόν" να διαφυλάξει το ποίμνιό της από τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Ο δε Γεράσιμος Κονιδάρης, πιο μαχητικός και απόλυτος, συνιστούσε στην εκκλησία να διεισδύσει με κάθε τρόπο στους εργατικούς και στους συνδικαλιστικούς χώρους (Δημήτρης Αρκάδας, Οι επαγγελματίες της θεολογικής σκέψης, διατριβή, Αθήνα, 2011).

Αύριο θα συνεχίσουμε με μερικά ακόμη όμορφα στιγμιότυπα.


-------------------------------------------
(*) Στο κείμενο, ο όρος εκκλησία δεν χρησιμοποιείται με το θεολογικό του περιεχόμενο (δηλαδή, η εκκλησία συνίσταται από τον κλήρο και τον λαό) αλλά έτσι όπως τον χρησιμοποιεί ο λαός, εννοώντας 

αυτούς που κάνουν το κουμάντο, δηλαδή τον υψηλόβαθμο κλήρο και τον θεσμό συνολικά.

Τέσσερις επέτειοι και μια κηδεία

 Τέσσερις επέτειοι και μια κηδεία

9η Μάη
Εάν το πολιτικά ορθό το όριζαν οι αρχές του τόπου και η εκάστοτε κυβέρνηση, θα ήταν να αναφέρεις την 9η Μάη ως μέρα νίκης κατά του φασισμού, γενικά. Ποιος-ποιον, πού και πότε, δεν έχει και τόση σημασία. Μη λες ονόματα, που έλεγε κι ο Χάρρυ Κλυνν ως Ανδρέας, για τον Κοσκωτά. Ζούκοφ, Στάλιν, Κόκκινος Στρατός, Σοβιετική Ένωση, αυτά είναι καλύτερα να παρασιωπούνται, γιατί προκαλούν δυσάρεστους συνειρμούς. Ας το λέμε νίκη κατά του ολοκληρωτισμού, όπως την είχε πει ο Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα για τα 70χρονα της αντιφασιστικής (ή μάλλον... αντι-ολοκληρωτικής) νίκης. Ή όπως λέει και ένας στίχος των Υπεραστικών: για την κόκκινη σημαία πα' στο Ράιχσταγκ δε μιλούν. Αυτός βέβαια μιλάει για φασίστες (τη σαπίλα του ντουνιά), ενώ εδώ πρόκειται για σοσιαλιστές. Για βάλτα λίγο μαζί αυτά τα δύο να δω κάτι...

9η Μάη ΙΙ
Λίγο πριν η ΔΦΑ γονατίσει ξανά το φασισμό (των αγορών) κι ενώ πανηγυρίζει προκαταβολικά την επικείμενη συμφωνία για το χρέος (που μένει, που φεύγει) και το ότι δε θα χρειαστούν επιπρόσθετα μέτρα (παρά μόνο αυτά που θα μας πάρουν), γιόρτασε μαζί με τη νίκη κατά του φασισμού τη "μέρα της Ενωμένης Ευρώπης". Αν κι αυτά τα δύο (ΕΕ και φασισμός) πάνε συνήθως μαζί, όχι μόνο σήμερα με τη βράβευση βετεράνων ναζί, την απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων, την Ουκρανία, κτλ, αλλά και ιστορικά.

Η πρώτη απόπειρα ενοποίησης της γηραιάς ηπείρου και των μονοπωλίων της, για να ανακτήσουν τα χαμένα πρωτεία από τις ΗΠΑ, δεν ήταν άλλη από την εξάπλωση της ναζιστικής Γερμανίας, κατά το Β' Π.Π. Όπου η βασική ομοιότητα με τη σημερινή εποχή δεν είναι η Γερμανία κι η φυλή των Άρειων (εδώ κολλάει συνήθως και μια φράση τους Τσώρτσιλ για τη Γερμανία που πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε τόσο, για να μοιάζει κάπως ψαγμένος ο συλλογισμός). Αλλά η εξαθλίωση της εργατικής τάξης κι η εξώθηση της αξίας της εργατικής δύναμης στα κατώτατα όρια, για να γίνει ο κινητήριος μοχλός της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τα αγνά, δημοκρατικά ιδεώδη της ΕΕ εμπνέονται από τη θαυμαστή παραγωγικότητα των στρατοπέδων εργασίας, το φτηνό εργατικό δυναμικό που εξασφάλιζαν και την πολιτική σταθερότητα του ναζιστικού καθεστώτος. Κι αυτό μαζί με πολλά άλλα πειστήρια δείχνει την ειλικρίνεια των "αντίφα" αστικών διακηρύξεων και τη σκοπιμότητα της λειψής ιστορικής τους μνήμης. Το αυτό ισχύει και για την εγχώρια σοσιαλδημοκρατία.

10 Μάη
Αντιγράφω από το Ατέχνως και την αναφορα του Ριζοσπάστη της εποχής (2006) για το θάνατο του Αλεξάντερ Ζινόβιεφ, πριν από δέκα χρόνια.

Ένας από τους πιο γνωστούς σύγχρονους Ρώσους συγγραφείς, κοινωνιολόγους, μαθηματικούς και φιλοσόφους. Ο “δρόμος” της ζωής του κινήθηκε από την απόρριψη του σοβιετικού συστήματος και τη διαγραφή του από το ΚΚΣΕ το 1976 και τη φυγή του από την ΕΣΣΔ το 1978, έως την πλήρη αναστροφή των απόψεων του, μετά από μια εικοσαετία, κάτι που στην καπιταλιστική Ρωσία τον κατέταξε μεταξύ των φανατικότερων οπαδών του σοβιετικού συστήματος, στο χώρο της ρωσικής διανόησης. Είναι ίσως ο μόνος από τους επιφανείς σοβιετικούς “αντιφρονούντες” της περιόδου του “ψυχρού πολέμου” που μετάνιωσε πλήρως για την αντισοβιετική στάση του και μάλιστα ζήτησε επίσημα συγνώμη για αυτήν από το ρωσικό λαό. Απαντούσε με επιθετικότητα στην αντισοβιετική προπαγάνδα για τις “διώξεις” και τα “γκουλάγκ”, δηλώνοντας πως κι ο ίδιος το 1939 σωστά είχε συλληφθεί, αφού οργάνωνε ομάδα με στόχο τη δολοφονία του Στάλιν. “Τι έπρεπε να κάνουν, να μας δώσουν παράσημο;”, είχε απαντήσει σε μια σχετική ερώτηση το 2005. Μετά από το 1990 υπεράσπιζε με πάθος τις κατακτήσεις της ΕΣΣΔ, όσο και τις ανθρωπιστικές αξίες που χαρακτήριζαν το σοβιετικό σύστημα. Ο Ζινόβιεφ είχε μιλήσει με σκληρά λόγια για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, χαρακτηρίζοντάς την “πρωτοφανές έγκλημα”. Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του είχε δηλώσει ότι “το βασικό ‘παγκόσμιο κακό’ είναι η ατομική ιδιοκτησία, και αν η ανθρωπότητα δεν την ξεπεράσει, θα καταστραφεί”.​

Στο ρεπορτάζ του Ρίζου αναφέρονται και τα συλλυπητήρια του ΚΚΡΟ (όχι όμως και του ΚΕΚΡ).

Προβληματίστηκα αρκετά για την επιλογή της 4ης επετείου, όπου υπάρχουν πολλές υποψηφιότητες.

Πχ τα 80χρονα του Μάη του 36' στη Θεσσαλονίκη, όπου αν εξαιρέσεις τους Λακεδαιμόνιους, οι μισοί πιστεύουν ότι φταίνε οι σταλινικοί που δεν έκαναν γενική, πολιτική απεργία, εξέγερση και μια παγκόσμια επανάσταση και οι άλλοι μισοί λένε ότι ο Μεταξάς, που τρεις μήνες μετά ανακηρύχθηκε δικτάτορας, καθιέρωσε το οκτάωρο κι είπε το όχι στους Ιταλούς. Αλλά το ΚΚΕ (και το μίσος τους γι' αυτό) είναι ενωτικό και τους συσπειρώνει όλους.

-Το τραγούδι του Λάκη 7 Μαΐου, που θα ταίριαζε ίσως στο χτεσινό κείμενο με τις παράλληλες πραγματικότητες.

Έχουμε χάσει την επαφή, σαν εξωγήινοι ρομαντικοί
που κυριέψαν μια πόλη κι έχουν ξεχάσει στην τσέπη το κλειδί



Την ίδια ακριβώς μέρα έπεφταν, νομίζω, και τα γενέθλια του Τίτο.

-Τα γενέθλια του Μαρξ και την επέτειο της Μαρφίν, που τα αναφέραμε όμως και σε προηγούμενο κείμενο.
-Τις πλατείες των αγανακτισμένων, που χρειάζονται όμως ξεχωριστή ανάλυση.
-Τα έξι χρόνια από το τεράστιο πανελλαδικό συλλαλητήριο του κόμματος (στις 15 Μάη) που φανέρωνε μια μεγάλη κι ελπιδοφόρα δυναμική.
-Τα 10 χρόνια από το θρυλικό Μαϊούνη κι όσα άφησε πίσω του (προσεχώς στις οθόνες σας).
-Τη γιορτή της μητέρας, τη λέξη "μωρομάνα" (που μόνο το ΚΚΕ μπορεί να σου μάθει στις μέρες μας) και την αστική υποκρισία που αφιερώνει ύμνους στη μανούλα, ενώ αφαιρεί κάθε κίνητρο - "προνόμιο" από τη μητρότητα, στο όνομα της ισότητας.

Τελικά όμως προτίμησα τον Πολάκη (που λογιζόταν κάποτε κι ως δήμαρχος Σφακίων με τη στήριξη της Ανταρσυα) και τα γενέθλιά του, για τους λόγους που καταγράφονται στο ρεπορτάζ του Ποντικιού

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, γιόρτασε τα 51α του γενέθλια σβήνοντας μια τούρτα μπροστά στο πορτραίτο του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ και πανηγυρίζοντας για τα αποτελέσματα του Eurogroup.

Στον προσωπικό λογαριασμό του υπουργού, στον οποίο αναρτήθηκαν οι φωτογραφίες, ο Παύλος Πολάκης, έγραψε και τα παρακάτω

«Σήμερα ημέρα που κλείνω τα 51 χρόνια έγιναν τα εξής

1)εγκαταστήσαμε το πρωι με τον Ανδρεα το Ξανθό και το Γιάννη το Μπασκοζο το νέο προεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ τον καθηγητή Θεόφιλο Ροζενμπεργκ στο κτίριο του στο Μαρούσι μιλώντας στους εργαζόμενους εγκαινιάζοντας μια νέα σελίδα στην ιστορία του

2)είχαμε μια πανηγυρική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης σε πείσμα των εχθρών μας μεσα κι εξω

Και 3)οι συνεργάτες μου στο γραφείο μαζί με τον Αντρέα μου έκαναν μια έκπληξη μολις γυρίσαμε στο υπουργείο

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΤΕ.Συνεχιζουμε μέχρι την έξοδο απ τα μνημόνια και την επιτροπεία κόντρα στη διαπλοκή για τη νίκη του λαού μας»

Τρία μέτρα κάτω από τη γη. (Τα τελευταία που θα μας πάρουν).

Ερχόμαστε έτσι και στην κηδεία, μεταφορική και διαδικτυακή, του blogger Πιτσιρίκου, που σχολιάστηκε κι εδώ εκτενώς. Φήμες λένε πως κάποτε είχε χιούμορ, χωρίς νεοταξίτικη γραφή και πως ήταν σχεδόν δικός μας, μέχρι το Δεκέμβριο του 08'. Βασικά ήταν από τους πιο χαρακτηριστικούς εκφραστές του αριστεροχωριού, όταν έγραφε: το μυαλό μου λέει Σύριζα, αλλά η καρδιά Ανταρσυα (και η τσέπη τι να λέει άραγε;). Συνεπώς η αποχώρησή του από την... ενεργό δράση (που λειτούργησε εν μέρει ως επικοινωνιακός αντιπερισπασμός για το βαθύ-σύριζα τουίτερ) δείχνει ανάγλυφα την αμηχανία, τα αδιέξοδα και τη χρεοκοπία αυτού του χώρου και των αυταπατών του.

Το αδιέξοδο του καπιταλισμού

 Το αδιέξοδο του καπιταλισμού

Σύσκεψη οικονομολόγων για τις τράπεζες

(Άνταμ Σμιθ, Καρλ Μαρξ, Γιόζεφ Σουμπέτερ, Τζον Μαίυναρντ Κέυνς)

Επειδή τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την συζήτηση για το χρέος, έχω ακούσει άπειρες ανοησίες, επιτρέψτε μου σήμερα να σας κουράσω λίγο, με την ελπίδα ότι θα καταλάβουμε κάτι (έστω λίγο) από τον τρόπο που λειτουργεί το κύκλωμα χρέους στον καπιταλισμό. Φυσικά, θα πρέπει πάντοτε να έχουμε κατά νου ότι η υπέρτατη αξία τού καπιταλισμού είναι το κέρδος και όλα γίνονται προς δόξαν αυτού και μόνο.

Κατ' αρχήν, έχουμε ένα απλό και εύκολο στην κατανόησή του δεδομένο: κάθε χρέωση δημιουργεί ισόποση πίστωση. Δηλαδή, αν βάλουμε σε μια μεριά όλους όσους χρωστάνε και σε μια άλλη όλους όσους έχουν δώσει δανεικά, τότε το σύνολο των οφειλών των πρώτων θα ισούται προς το σύνολο των απαιτήσεων των δεύτερων. Απλό και κατανοητό ως εδώ; Πάμε παρακάτω.

Σε μια οικονομία (κλειστή ή ανοικτή, δεν έχει σημασία) (*), διακρίνουμε τον Δημόσιο Τομέα (ΔΤ), τον Ιδιωτικό τομέα (ΙΤ) και τα νοικοκυριά (Ν). Σε κάθε τομέα, κάποιοι έχουν χρέη και κάποιοι έχουν απαιτήσεις αλλά το σίγουρο είναι ότι το σύνολο των χρεών ισούται με το σύνολο των απαιτήσεων. Κάποιοι, δηλαδή, βρίσκονται στο συν και κάποιοι στο μείον αλλά το σύνολο των συν ισούται με το σύνολο των μείον. Κι επειδή δεν ξέρουμε ποιος από τους τρεις τομείς είναι πλεονασματικός και ποιος ελλειμματικός και κατά πόσο, μπορούμε να εκφράσουμε την παραπάνω σχέση ως: ΔΤ + ΙΤ + Ν = 0.
Για να μείνει αδιατάρακτη αυτή η ισότητα, κάθε φορά που το πλεόνασμα κάποιου από τους τρεις αθροιστέους αυξάνεται, τότε αυξάνεται υποχρεωτικά ισόποσα και το έλλειμμα κάποιου από τους δυο άλλους αθροιστέους ή και των δυο μαζί.

Ας δούμε τώρα τι σημαίνουν πρακτικά όλα αυτά. Αν τα πράγματα δούλευαν ρολόι, θα έπρεπε το Ν να είναι πλεονασματικό και το ΙΤ να είναι ελλειμματικό. Δηλαδή, τα νοικοκυριά θα έπρεπε να καλύπτουν με άνεση τις ανάγκες τους και οι επιχειρήσεις θα έπρεπε να χρειάζονται ξένο χρήμα για να λειτουργήσουν, έτσι ώστε να απορροφούν το πλεόνασμα των νοικοκυριών. Δυστυχώς, η τάση για αύξηση των κερδών έχει δημιουργήσει υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, με αποτέλεσμα το ΙΤ να είναι πλεονασματικό και, μάλιστα, κατά πολύ. Έτσι, η διατήρηση της παραπάνω ισότητας συνεπάγεται την αύξηση του ελλείμματος των δυο άλλων αθροιστέων, του ΔΤ και του Ν.

Και την μεν αύξηση του ελλείμματος του Ν την ζούμε στο πετσί μας και την καταλαβαίνουμε. Εκείνο που παραμένει ακατανόητο είναι η επιμονή των "φωτισμένων" οικονομολόγων να αυξήσουν το πλεόνασμα και του ΔΤ, λες και δεν καταλαβαίνουν ότι και αυτό το πλεόνασμα θα εξισορροπήσει μόνο με περαιτέρω αύξηση των ελλειμμάτων του Ν.

Πάμε τώρα να βελτιώσουμε την αρχική μας ισότητα, βάζοντας στο παιχνίδι και τις τράπεζες (Τ). Περιορίζουμε, λοιπόν, το περιεχόμενο του Ιδιωτικού Τομέα στις επιχειρήσεις εκτός τραπεζών και τροποποιούμε την ισότητα σε: ΔΤ + ΙΤ + Τ + Ν = 0. Καλά ως εδώ; Ας πάμε τώρα την σκέψη μας λίγο παρακάτω.

Για να δουλέψει απρόσκοπτα το σύστημα, πρέπει το Τ να είναι πλεονασματικό και, όπως είπαμε, το ΙΤ πρέπει να είναι ελλειμματικό. Με το Τ στο παιχνίδι, πρέπει να είναι ελλειμματικό και το ΔΤ, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο. Μόνο ένας ελλειμματικός Δημόσιος Τομέας μπορεί να απορροφήσει τα πλεονάσματα του Τ, μεταφέροντάς τα στο ΙΤ μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Όλα αυτά, όμως, προϋποθέτουν πλεονασματικό Ν. Πρέπει, δηλαδή, τα νοικοκυριά να έχουν πλεόνασμα, το οποίο να διοχετεύουν στις τράπεζες, απ' όπου θα παίρνει δανεικά το κράτος για την κοινωνική του πολιτική αλλά και για να κάνει έργα, τα οποία θα ενισχύουν τον Ιδιωτικό Τομέα. Κάπως έτσι δούλεψε το σύστημα επί μερικές δεκαετίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σήμερα, η λογική έχει πάει περίπατο. Οι τράπεζες θα έπρεπε να ήσαν πλεονασματικές αλλά είναι ελλειμματικές. Ο Δημόσιος Τομέας είναι μεν ελλειμματικός ορθώς αλλά, παραδόξως, επιδιώκει να γίνει πλεονασματικός. Ο Ιδιωτικός Τομέας, ο οποίος θα έπρεπε να είναι ελλειμματικός, όχι μόνο έχει συσσωρεύσει αμύθητα κεφάλαια αλλά, επειδή δεν υπάρχουν πλέον αρκετές θέσεις υψηλής κερδοφορίας, αρνείται να τα διοχετεύσει ενώ, παράλληλα, στοχεύει κι αυτός στην αύξηση των πλεονασμάτων του. Κι έτσι, για να μη διαταραχτεί η ισότητα που προαναφέραμε, καλούνται τα νοικοκυριά να στηρίξουν με τα ελλείμματά τους τα πλεονάσματα και τους κράτους και των επιχειρήσεων και των τραπεζών. 

Χωρίς σχόλια. Προσοχή: τα στοιχεία αφοροῦν την 25ετία πριν την τρέχουσα κρίση!
[Πηγη: U.S. Bureau of Economic Analysis  -  Επεξεργασία, προσαρμογή: Cogito ergo sum]

Θα έλεγε κάποιος ότι είναι καιρός να ξαναπιάσουν ορισμένοι τα βιβλία, αν θέλουν να κάνουν τον καπιταλισμό τους να λειτουργήσει ξανά. Μόνο που εδώ σπάμε τα μούτρα μας σε μια εγγενή και αξεπέραστη αντίφαση: για να πάρει μπρος η καπιταλιστική μηχανή, πρέπει ο Ιδιωτικός Τομέας να γίνει ελλειμματικός, δηλαδή πρέπει να απαρνηθεί την βασική του επιδίωξη, η οποία δεν είναι άλλη από την μεγιστοποίηση των κερδών του. Με άλλα λόγια, για να βγει ο καπιταλισμός από την κρίση, πρέπει να απαρνηθεί την κεντρική του ιδέα και να φάει τις σάρκες του. Η "λύση" θυμίζει ουροβόρο όφι (**). Άτοπο. Άρα, αδιέξοδο.

Τελικά, η απάντηση στις ανοησίες περί των οποίων αναφέρθηκα σην εισαγωγή τού κειμένου έχει δοθεί πεντακάθαρα από μια "ξύλινη γλώσσα":
αν κάποιο σύστημα έχει φάει τα ψωμιά του και πρέπει να πεταχτεί πλέον στον σκουπιδοντενεκέ της ιστορίας, αυτό σίγουρα δεν είναι ο κομμουνισμός.
-------------------------------
(*) Σε τελική ανάλυση, το αν μια οικονομία είναι ανοικτή ή κλειστή είναι ζήτημα θέασης.
(**) Αν σε κάποιους το φαινόμενο θυμίζει την περίφημη "δημιουργική καταστροφή" τού Γιόζεφ Σουμπέτερ, θα τους παρακαλέσω να το ξανασκεφτούν. Ο Σουμπέτερ θεωρεί ότι ο καπιταλισμός πρέπει να έχει κοινωνικό προσανατολισμό για να επιβιώσει, αλλιώς θα διολισθήσει προς τον σοσιαλισμό ("Σοσιαλισμός, Καπιταλισμός και Δημοκρατία", εκδόσεις Παπαζήση, 2006).

Πηγή: Cogito ergo sum

Κρατική τηλεοπτική ξεφτίλα

 Κρατική τηλεοπτική ξεφτίλα

«Έμαθε το φασιστικό κάθαρμα ότι δεν μπορεί να μας 
παριστάνει τον αθώο»! (Το χαρτί στη ζώνη γράφει:
«Εξόντωση του άμαχου πληθυσμού»!)
[Περισσότερα αντιφασιστικά σκίτσα ΕΔΩ. ]

9η Μάη. Γιορτάζεται σε ολόκληρο τον πλανήτη η συντριβή του ναζιστικού τέρατος, η Αθάνατη Εποποιία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, με αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή τον Κόκκινο Στρατό και τα ΚΚ, που με τον ανυπολόγιστο φόρο αίματός τους θα ανεμίζουν για πάντα τη σημαία της νίκης.
Οχι, όμως, στην κρατική ΕΡΤ και τη γνωστή εκπομπή της «Σαν σήμερα, στον 20ό αιώνα», καθώς δεν «έβγαλε ούτε κιχ» για το ιστορικό γεγονός της νίκης των συμμάχων στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - το μεγαλύτερο πόλεμο στην Ιστορία της ανθρωπότητας - και την άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας στις 9 Μάη... Προφανώς ευθυγραμμίζεται με την κυβερνητική προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας, που για να δικαιολογήσει το νέο μνημόνιο που υπέγραψε, ανακάλυψε τη «Μέρα της Ευρώπης» (που επινοήθηκε ακριβώς για να σβηστεί από τη μνήμη η Αντιφασιστική Νίκη) και την «επιστροφή της ΕΕ στις αρχές της αλληλεγγύης». Δεν μπορεί, όμως, να τους περάσει...

Ριζοσπάστης

Πυρήνες των ΜΑΤ που δρούσαν συντεταγμένα και μετά τη διάλυσή τους απ' τον ΣΥΡΙΖΑ, εξάρθρωσε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

 Πυρήνες των ΜΑΤ που δρούσαν συντεταγμένα και μετά τη διάλυσή τους απ' τον ΣΥΡΙΖΑ, εξάρθρωσε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Έκπληξη, αλλά και αποτροπιασμό προκάλεσε η αποκάλυψη πώς τον τελευταίο χρόνο, οργανωμένες ομάδες της Μονάδας Αποκατάστασης Τάξης εξακολουθούσαν να δρουν συντεταγμένα και σε πλήρη αρμονία με την ΕΛ.ΑΣ. παρά τη θρυλούμενη διάλυσή τους, την οποία και είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από το 2012.

Όπως αποκαλύπτουν καλά πληροφορημένες πηγές του «Κουλουριού», οι παράτυποι αυτοί πυρήνες των ΜΑΤ δρούσαν ανενόχλητοι κυριολεκτικά κάτω απ΄τη μύτη της κυβέρνησης, δίνοντας το «παρών» για να επιβάλλουν την τάξη σε πλήθος συγκεντρώσεων, πορειών και αθλητικών αναμετρήσεων, παρά τις σαφέστατες διακηρύξεις σχετικά με την παύση της λειτουργίας τους.

Το τελευταίο διάστημα, οι ψίθυροι σχετικά με τη δράση των ομάδων αυτών, οι οποίες δρούσαν συντεταγμένα με απόλυτη πειθαρχία και στρατηγική, είχαν φτάσει μέχρι και τον ίδιο το πρωθυπουργό, ο οποίος διέταξε την διεξαγωγή σχετικής έρευνας. Το πόρισμα αυτής, επιβεβαίωσε τις φήμες κι έτσι διεξήχθη τεράστια αστυνομική επιχείρηση υπό την εποπτεία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που οδήγησε στην πλήρη εξάρθρωση των πυρήνων.

«Έχει ήδη διαταχθεί ΕΔΕ και αναζητούνται οι υπαίτιοι για αυτό το φιάσκο. Απορώ πώς γίνεται να μην είχε αντιληφθεί κανείς τη δράση των ΜΑΤ.
Βέβαια ο επαγγελματισμός κι η ακρίβεια της δράσης των ανδρών της ομάδας προσφέρει ένα μικρό ελαφρυντικό. Είχαμε να κάνουμε με πραγματικούς αντάρτες μέσα στην ίδια μας την πόλη, οι οποίοι έφεραν κράνη, ασπίδες κι όλο τον εξοπλισμό της μονάδας αυτής. Πραγματικά αξιοσημείωτο», σχολίασε ο αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, αναπληρωτής Υπουργός, Νίκος Τόσκας.

Τέλος, σύμβουλοι του Αλέξη Τσίπρα, ερωτώμενοι αν υπάρχει περίπτωση η κυβέρνηση να μην τήρησε τις προεκλογικές της υποσχέσεις, τόνισαν πως «αποκλείεται, κάτι τέτοιο θα ήταν πρωτόγνωρο».

Πηγή: Το κουλούρι

Οι σκλάβοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από τις αλυσίδες τους

 Οι σκλάβοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από τις αλυσίδες τους

 

Οι σκλάβοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από τις αλυσίδες τους

Από Οικοδόμος στο Μαι 11, 2016  

 

Γράφει ο ΠΑΡΑ-ΛΟΓΟΣ // Στο Ατέχνως

ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ μέρες, ο Ιρλανδός ευρωβουλευτής, Λουκ «Μινγκ» Φλάναγκαν, υπέγραφε -μπροστά στην κάμερα- δεσμευτικά συμβόλαια μυστικότητας ώστε να αποκτήσει πρόσβαση στα έγγραφα της ΤΤΙP. Την ίδια ώρα, ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας, Ζ. Γκάμπριελ, ανακοίνωνε στους βουλευτές της  ομοσπονδιακής Βουλής ότι, τα ντοκουμέντα της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ) είναι προσβάσιμα για τους ενδιαφερόμενους βουλευτές, αλλά δεν επιτρέπεται να κρατήσουν -αυτολεξεί- σημειώσεις ή και να μεταδώσουν με οποιοδήποτε τρόπο αυτά που ανέγνωσαν.

ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ κάποιος, γιατί τόση μυστικοπάθεια, και προς τι οι μαφιόζικες πρακτικές που επιβάλλουν «ΟΜΕΡΤΑ»; Η απάντηση είναι απλή. Όταν μιλάμε για την ΤΤΙΡ, μιλάμε για την μετουσίωση  του οράματος του Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγο. Η Διατλαντική συμφωνία εξασφαλίζει, δια παντός, τα κέρδη του κεφαλαίου· ανεμπόδιστα, ανεξέλεγκτα, ανενδοίαστα· καταβαραθρώνοντας την ίδια στιγμή τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις και τις ελευθερίες των πολιτών.

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ στην επανάσταση των καπιταλιστών! Όλα για το κέρδος, τίποτα για το λαό. Μια αυτοκρατορία ζωντανεύει, η ΡΑΧ ΑΜΑRICANA, που χρόνια «ζέσταινε τις μηχανές της», αποκτά υπόσταση με στρατηλάτη το γκοβέρνο της Ε.Ε. Οριοθετεί την επικράτεια της… Ο κόσμος δικός μας! Πρώτα οι εταιρείες μετά οι λαοί.

Ας περάσουμε, όμως, στο προκείμενο.

Επί της ουσίας, λοιπόν:

• Μέσω της ΤΤΙΡ, τα εθνικά κράτη καλούνται να εκχωρήσουν τις αρμοδιότητες και την κυριαρχία τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο, επιτρέποντας την άλωση πεδίων προς εκμετάλλευση που μέχρι πρότινος ήταν απρόσιτα.
• Με σειρά διατάξεων, απαγορεύεται στις κρατικές εταιρείες να κοστολογούν τις υπηρεσίες τους φθηνότερα από τους (ιδιώτες) ανταγωνιστές τους ή να τις προσφέρουν δωρεάν, ωφελώντας το Δημόσιο. Ουσιαστικά, το κράτος παύει να έχει την ευχέρεια της προσφοράς αγαθών σε χαμηλότερη τιμή, ελέγχοντας ή θέτοντας      συγκεκριμένες προδιαγραφές στην ποιότητα των προσφερόμενων αγαθών    (κυρίως στα τρόφιμα), καθώς κάτι τέτοιο αποτελεί «ανεπιθύμητο γεγονός».
• Η ΤΤΙΡ, δεν αναδιανέμει, απλώς, την πίττα, προσελκύοντας νέους παίκτες, αλλά δίνει τη δυνατότητα στις πολυεθνικές να καθορίζουν αποκλειστικά τις τιμές της αγοράς, ακόμη και σε βασικά αγαθά όπως το νερό και το ρεύμα.
• Προτείνεται και προκρίνεται, εκτός των άλλων, η ακύρωση οποιουδήποτε ειδικού προνομίου σε κρατικές εταιρείες με εξαίρεση, αυτές που λειτουργούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Ως τέτοιες, ορίζονται μόνο τα μονοπώλια που προσφέρον δωρεάν τις υπηρεσίες τους.

Προσοχή!  Τα προαναφερθέντα μονοπώλια, θα εξαιρούνται από την ακύρωση των ειδικών προνομίων -πρόταση της Ε.Ε- εφόσον δεν προκαλούν ζημία στους «επενδυτές». Αν βλάπτουν το «επενδυτικό κλίμα», σύμφωνα με την αμερικανική πρόταση, θα πρέπει να καταργούνται. (βλ. [US: Article 6: Adverse Effects 1], ΤΤΙΡ Leaks).

• Το μεγαλύτερο όφελος, για τους μετέχοντες σ’ αυτήν τη διμερή συμφωνία είναι και, τυπικά, η κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η εμπορευματοποίηση των πάντων: της υγείας, της παιδείας, των ΜΜΜ, των δημόσιων φυσικών αγαθών· η ραχοκοκαλιά της κάθε κοινωνίας· καθώς και η ασύστολη μεταφορά προσωπικών δεδομένων κι η διαγραφή αιώνων αγώνων της ανθρωπότητας, με μόνη στόχευση τον γιγαντισμό των πολυεθνικών· πλέον θα γίνεται χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση από τους πολίτες. Νόμος είναι το δίκιο της πολυεθνικής και όσα συμφωνούνται σε φουαγέ ή… Κουζίνες πολυτελών και μη ξενοδοχείων.

ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ διάθεση δονκιχοτισμού και μεγαλομανίας, διαπιστώνουμε ότι, βρισκόμαστε σε πόλεμο, ταξικό πόλεμο. Δεν πρόκειται, για κάποιο φληνάφημα ή κάποια θεωρία συνομωσίας της Αριστεράς, όπως θα προτρέξουν πολλοί να πουν. Την ύπαρξη ταξικού πολέμου, ομολογεί το νούμερο 4 της ετήσιας λίστας του περιοδικού “Forbes”, με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, ο κύριος Μπάφετ : «Η πάλη των τάξεων υπάρχει, και είναι η δική μου που κερδίζει», δηλώνει.

ΔΕΝ ΕΚΠΛΗΣΣΟΜΕΘΑ φυσικά, από την “φιλαλήθεια» και τον ξεδιάντροπο κυνισμό ενός εκ των μεγαλυτέρων τοκογλύφων της οικουμένης. Είναι η αίσθηση δύναμης και υπεροχής, που του εξασφαλίζει η τάξη του κι ο μοναδικός καπιταλισμός που μπορεί να υπάρξει, ο αρπακτικός. Αυτός που γεννιέται βουτηγμένος «από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρομιά, στάζοντας αίμα από όλους τους πόρους» ( Καρλ Μαρξ, Κεφάλαιο, τόμος Ά, σελ. 785).
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ο κόσμος τους, αυτή είναι  η ζέουσα πραγματικότητά μας. Από τον Πινοτσέτ και την Θάτσερ στο παρελθόν, μέχρι  την λίστα Λαγκάρντ, τα “Panama Pappers’’ και την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, ένας παγκόσμιος ταξικός πόλεμος μαίνεται. Κοιτάτε γύρω σας….

• Την ίδια περίοδο που πενήντα χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από αίτια σχετιζόμενα με τη φτώχεια, ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων υπερδιπλασιάζεται. 793 ήταν οι δισεκατομμυριούχοι το 2008, 1830 το 2016.

• Την ίδια περίοδο που το μέσο -παγκόσμιο- εισόδημα των εργαζομένων έχει καταβαραθρωθεί, οι αποδοχές των ανώτερων τάξεων έφτασαν να απέχουν έως και 400 φορές από τις αποδοχές του μέσου εργαζόμενου, ενώ η συνολική περιουσία των, από 2, 4 τρις. $, που υπολογιζόταν το 2008, στις μέρες μας ανέρχεται στα 6,480 τρις. $.

• Την ίδια περίοδο που, στην Αμερική, πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι σιτίζονται αποκλειστικά από τα συσσίτια, ανασφάλιστοι και άστεγοι, ενώ το 23,1% των παιδιών, σύμφωνα με τη UNICEF, χαρακτηρίζονται «αποστερημένα», οι δισεκατομμυριούχοι από 359 το 2008, αριθμούνται σε 540 το 2016, 4 περισσότεροι από το 2015 (536).

• Στην Ευρώπη των μνημονίων, της λιτότητας, των 30εκ. ανέργων (24, 4% στην Ελλάδα) και των 600χιλ. εξώσεων στην Ισπανία · στην Ε.Ε των 13εκ. παιδιών που «στερούνται βασικών αγαθών για την ανάπτυξή τους»· σ’ αυτήν την Ευρώπη, οι πολυεκατομμυριούχοι ανέρχονται σε 323, όταν προ οκταετίας δεν υπερέβαιναν τους 200, 196 συγκεκριμένα. Οι περισσότεροι εξ αυτών, βρίσκονται στη Γερμανία (120), εκεί όπου το ποσοστό φτώχειας μετά την πτώση του Τείχους, ανέρχεται στο 15,5%  του συνολικού πληθυσμού.

• Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται στη λίστα του αμερικανικού περιοδικού ‘’Fortune’’, fortune 500· «oι διευθύνοντες σύμβουλοι 100 αμερικανικών κολοσσών(…) παραμένουν πάμπλουτοι ανεξάρτητα από την κρίση -ενώ- τα περιουσιακά τους στοιχεία για την κάλυψη των συντάξεών τους ανέρχονται συνολικά στα 4,93 δισ. δολάρια και ισούνται με τα όσα έχουν εξοικονομήσει για τη σύνταξή τους 20,5 εκατομμύρια οικογένειες, δηλαδή το 41% στη χώρα»*. Να σημειωθεί μάλιστα, ότι οι συντάξιμες αποδοχές των εν λόγω κυρίων είναι μεγαλύτερες, ακόμη, και από του Μπαράκ Ομπάμα:  16.975 δολάρια/μήνα για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, 950.000 δολάρια/μήνα για τον Ντέιβιντ Κόουτ της Honeywell. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που, οι εργαζόμενοι των εν λόγω ομίλων (YUM Brands, Taco Bell, Pizza Hut και ΚFC) δεν προβλέπεται μέσω μηχανισμών της εταιρείας να λάβουν σύνταξη», όπως αναφέρεται στην έκθεση του  Ινστιτούτου Σπουδών Πολιτικής και του Κέντρου Αποτελεσματικής Κυβέρνησης (ΗΠΑ).

• Τέλος, την στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, ο «κομμουνιστής» Ομπάμα, ο «καθαριστής» της κόπρου του τραπεζικού Αυγεία, αφήνει ελεύθερο να κάνει διαλέξεις επί πληρωμή, τον «σπεσιαλίστα» στα δομημένα ομόλογα και καταδικασθέντα το 2013, Φαμπρίς Τουρέ, ενώ ταυτόχρονα ρίχνει στα «μαλακά» τους λοιπούς εγκληματίες της Wall Street «αναγκάζοντάς» τους να καταβάλλουν, συνολικά,  το αστείο ποσό των 50 δις δολαρίων, όταν ο εβδομαδιαίος τζίρος της Goldman Sachs είναι 5 δις δολάρια.

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ μας οδηγούν σε ένα απλό, πλην σημαντικό, συμπέρασμα: Ζούμε κοσμογονικές στιγμές. Για πολλούς, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της Ιστορίας, κατά την οποία καλούμαστε να δοκιμάσουμε τις αντοχές και τα κουράγια μας. Για τον γράφοντα, όλα όσα βαθαίνουν τη θλίψη μας και προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και την ταξική συνείδησή μας, έχουν -πρέπει να έχουν- μία μόνο απάντηση: μαζική, στεντόρεια, λαϊκή απάντηση. Πεδίο αγώνα η γειτονιά μας, το σπίτι, το γραφείο, το εργοτάξιο και το χωράφι μας.  Καθημερινή πάλη για ένα καλύτερο μέλλον, για μάς, για τα παιδιά μας· για όσους δεν θεωρούν ουτοπία έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Ούτε βήμα πίσω στις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, παρά μόνο τις αλυσίδες μας.

ΕΝΛΟΓΟΙ ΠΑΡΑ-ΛΟΓΙΣΜΟΙ

Για όσους φίλους με ρωτούν, απορώντας με την πορεία και την αποδοχή του υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού κόμματος  από το σύστημα· του νούμερου (γενικώς) -ειδικώς, 324 της λίστας «Forbes», ας ψάξουν να βρουν τους προωθητές του. Ο Τrump είναι το «θείο βρέφος» της οικονομικής ελίτ της Νέας Υόρκης και των άλλων μεγάλων λόμπι των ΗΠΑ. Αυτό το «φασιστοειδές υποκείμενο», αγαπημένος χαρακτηρισμός των πολέμιων του, δεν αποτελεί ένα ιστορικό ατύχημα, αλλά μια στρατηγικής σημασίας επιλογή των  Αμερικανών «εχόντων» για την προάσπιση των συμφερόντων τους, και την καταστολή του ριζοσπαστικού κινήματος που έχει αρχίσει να αναδύεται στις φτωχογειτονιές και τα στα γκέτο των ΗΠΑ, με σαφές Αριστερό πρόσημο. Όταν ο λαός σηκώνει κεφάλι, η λύση είναι η βία και η μισαλλοδοξία, τόσο απλά.

*Πηγή: ‘’Fortune Greece.com’’

Τα πανηγύρια και ο «κόφτης»...

Τα πανηγύρια και ο «κόφτης»...

«Καλές ειδήσεις» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός τη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ, με την οποία βαίνει προς ολοκλήρωση η πρώτη «αξιολόγηση».
Ο λόγος, μάλιστα, για τον οποίο πανηγυρίζει η κυβέρνηση, είναι ότι κλείνει την «αξιολόγηση» χωρίς να πάρει επιπλέον μέτρα από αυτά που περιέχονται στη συμφωνία που ψήφισε τον περασμένο Αύγουστο, όπως ισχυρίστηκε ο Αλ. Τσίπρας στο χτεσινό υπουργικό συμβούλιο.
Από την αρχή έως το τέλος, η κυβέρνηση σερβίρει στο λαό ένα μεγάλο ψέμα. Ο «πρόσθετος έκτακτος μηχανισμός» («κόφτης» δαπανών), τον οποίο ετοιμάζεται να νομοθετήσει, αποτελεί ένα μόνιμο μηχανισμό επιβολής αντιλαϊκών μέτρων, κάθε φορά που δεν πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Επομένως, αποτελεί και ένα μόνιμο μηχανισμό εκβιασμού του λαού, να αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα τα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο, προκειμένου να μη χρειαστεί η ενεργοποίηση του «κόφτη».
Δηλαδή, με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια για την κυβέρνηση, αλλά προπάντων για το κεφάλαιο, το οποίο από τη μια «σιγουρεύει» την τωρινή παρτίδα των αντιλαϊκών ανατροπών και από την άλλη προετοιμάζει τις επόμενες.
Η κυβέρνηση αποθεώνει τον «κόφτη», με το επιχείρημα ότι δεν θα χρειαστεί να τον ενεργοποιήσει, επειδή σκοπεύει να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους που συμφώνησε με τους «θεσμούς».
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να εισπράξει ή να περικόψει τα 5,4 δισ. ευρώ για τα οποία δεσμεύεται στο τρίτο μνημόνιο, που σημαίνει ξεζούμισμα και τσάκισμα του λαού.
Ηδη ανακοίνωσε ότι μέχρι τις 24 Μάη και το επόμενο Γιούρογκρουπ, σκοπεύει να ψηφίσει όλα τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», όπως το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, τα «κόκκινα» δάνεια, την αύξηση των έμμεσων φόρων και άλλα. Σ' αυτά τα μέτρα εκβιάζει τη συναίνεση του λαού, με το επιχείρημα ότι η ψήφιση και η απόδοσή τους είναι προϋπόθεση για να μην ενεργοποιηθεί ο «κόφτης».
Σε κάθε περίπτωση, τα έξτρα αντιλαϊκά μέτρα που προβλέπει ο «πρόσθετος μηχανισμός», αργά ή γρήγορα θα μπουν στο τραπέζι, ώστε να πιάσει η κυβέρνηση τους αιματηρούς δημοσιονομικούς στόχους. Ετσι θα ενεργοποιείται και ο «κόφτης», αφού και οι προϋπολογισμοί στηρίζονται σε προβλέψεις που τις περισσότερες φορές δεν εξασφαλίζονται.
Επιπλέον, η ελληνική οικονομία δεν είναι μέσα σε γυάλα, αλλά επηρεάζεται άμεσα από τα σκαμπανεβάσματα της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας. Αυτό καθιστά επισφαλή κάθε πρόβλεψη για την απόδοση των αντιλαϊκών μέτρων, το ύψος του ΑΕΠ και άλλα δημοσιονομικά στοιχεία.
Το γεγονός, εξάλλου, ότι τέτοιοι «μηχανισμοί αυτόματων περικοπών» ενσωματώνονται στη νομοθεσία και άλλων κρατών - μελών της ΕΕ, στο πλαίσιο της διακυβέρνησης, επιβεβαιώνει αυτό που έλεγε το ΚΚΕ, ότι δηλαδή τα μέτρα που περιέχονται στα μνημόνια δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία, ούτε «παρέκκλιση» από την πολιτική της ΕΕ, αλλά μέτρα στρατηγικής σημασίας για τη διαχείριση της κρίσης και την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Το γεγονός, εξάλλου, ότι η κυβέρνηση παρουσιάζει σαν σωτηρία τάχα για το λαό το ενδεχόμενο να υπάρξει ανάκαμψη ή ότι θα ρυθμιστεί το χρέος, συνιστά διπλή πρόκληση.
Ακόμα κι αν ανακάμψει η οικονομία, κανένα από τα αντιλαϊκά μέτρα δεν πρόκειται να ανακληθεί, ενώ και η ρύθμιση του χρέους είναι η άλλη όψη του νομίσματος της δημοσιονομικής εξυγίανσης, που γίνεται για λογαριασμό του κεφαλαίου και μόνο. Τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο λαός από μια αναδιάρθρωση του χρέους - που το δημιούργησαν οι καπιταλιστές με τις κυβερνήσεις τους αλλά το πληρώνει ο λαός - η οποία επιπλέον θα συνοδεύεται σε κάθε φάση της κι από νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Το κυβερνητικό σχέδιο για την ΠΦΥ

Το κυβερνητικό σχέδιο για την ΠΦΥ

Και τι δεν ειπώθηκε από τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, και τον υπουργό Υγείας, Ανδρ. Ξανθό, για τη «Μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» στην πρόσφατη διημερίδα: «Τομή», «φιλόδοξο σχέδιο», «ισότιμη, καθολική πρόσβαση του λαού σε υπηρεσίες Υγείας», «αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων»... Η κυβερνητική εξαπάτηση - που παρουσιάζει το σφαγιασμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και τη νέα φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα ως «προστασία των αδύναμων» - συνεχίζεται αμείωτη.
Το κυβερνητικό σχέδιο για την ΠΦΥ σημαίνει ελάχιστες παροχές επιπέδου πτωχοκομείου για όλους και επιπλέον καθολικές πληρωμές από το λαό. Οπως ομολογήθηκε από όλους τους συμμετέχοντες στη διημερίδα, πρόκειται για σχέδιο δραστικής περικοπής της κρατικής χρηματοδότησης, των παροχών και των υπηρεσιών Υγείας. Αυτή είναι η κατεύθυνση της μεταρρύθμισης και η βασική της στόχευση. Αλλωστε, η ίδια η ΕΕ, το ΔΝΤ, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, κυβερνήσεις άλλων χωρών, επιστημονικοί σύλλογοι και στελέχη με αντικείμενο τα «οικονομικά της Υγείας» έχουν κοινή θέση ότι η ΠΦΥ αποτελεί το βασικό κρίκο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της παραπέρα μείωσης των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών Υγείας.

***

Οπως τονίστηκε τις προηγούμενες δυο μέρες, το σύστημα ΠΦΥ θα χρηματοδοτηθεί από τον ήδη πετσοκομμένο κρατικό προϋπολογισμό και από την εξοικονόμηση που θα επιτευχθεί εξαιτίας της «μείωσης της προσέλευσης των ασθενών στα νοσοκομεία, που θα μειώσει τη δαπάνη και το προσωπικό προς τα νοσοκομεία». Αλλά και ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ ανέφερε πως οι περικοπές σε παροχές και υπηρεσίες, η περικοπή που θα προκύψει από τον συνεχή εξορθολογισμό και έλεγχο των δαπανών του Οργανισμού, θα διοχετευτούν στο νέο μοντέλο ΠΦΥ. Δηλαδή, κόβουμε με το ένα χέρι και δίνουμε με το άλλο...
Ξεκαθαρίστηκε, λοιπόν, πως η κρατική χρηματοδότηση γι' αυτό το ...«μεγάλο εγχείρημα» δεν θα αυξηθεί καθώς ζούμε σε «συνθήκες δημοσιονομικής πειθαρχίας και παρατεινόμενης λιτότητας», όπως είπε ο υπουργός Υγείας, και δεν είναι ώρα για «απλή εκφώνηση μιας δήθεν ριζοσπαστικής "γραμμής" που ξεκινά και τελειώνει στο "δωρεάν Υγεία για όλο το λαό"». Αυτά θεωρούνται ...ξεπερασμένα, αφού η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων προϋποθέτει τη μείωση του μη μισθολογικού «κόστους», την ενίσχυσή τους με φοροελαφρύνσεις, κίνητρα, κρατικό χρήμα κ.λπ.

***

Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα κενά στα Κέντρα Υγείας και τα ΠΕΔΥ, που έχουν ερημώσει, για να λειτουργήσουν τα εργαστήρια που στην καλύτερη περίπτωση υπολειτουργούν, δεν θα γίνουν. Από την άλλη, θα γίνουν μετακινήσεις ειδικοτήτων από και προς τα νοσοκομεία. Αντίστοιχα και οι Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) - που θα πλαισιώνουν τα ΚΥ και τα ΠΕΔΥ - θα στελεχωθούν με γενικούς γιατρούς, επισκέπτες Υγείας και μαίες που θα μεταφερθούν από τα νοσοκομεία και τα ΚΥ. Η χρηματοδότηση του συστήματος ΠΦΥ θα γίνεται από αυτόν τον πετσοκομμένο κρατικό προϋπολογισμό για την ΠΦΥ χωρίς ούτε ένα ευρώ παραπάνω και επιπλέον από ΕΣΠΑ, ενώ ενισχυμένος θα είναι ο ρόλος της Τοπικής Διοίκησης.
Οι όποιες νέες προσλήψεις ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού γίνουν θα είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με επικουρικό προσωπικό αρχικά τριετούς διάρκειας. Επίσης, η στελέχωση των ΤΟΜΥ θα γίνει και με κοινωνικά συνεταιριστικά σχήματα, δηλαδή με μορφή επιχειρηματικής δράσης. Ακόμη τα Κοινωνικά Ιατρεία, τα ιατρεία των ΜΚΟ και τα δημοτικά ιατρεία θα ενταχθούν στο σύστημα της ΠΦΥ.
Δηλαδή, διαμορφώνεται ένα συνονθύλευμα Μονάδων του εμπορευματοποιημένου δημόσιου και του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα, των αυτοαπασχολούμενων, των ΜΚΟ, των κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων, των δήμων κ.λπ. Αυτό το συνονθύλευμα - όχι τυχαία - η κυβέρνηση το ονομάζει «Δίκτυο ΠΦΥ», αφού καμία σχέση δεν έχει ούτε με «ενιαίο» ούτε με «σύστημα» και, πολύ περισσότερο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, όπως θα έπρεπε να είναι.

***

Οι συνέπειες για τους ασθενείς θα είναι περισσότερες πληρωμές, υποβαθμισμένες, κατακερματισμένες υπηρεσίες «πολλών ταχυτήτων». Το κόστος λειτουργίας των Μονάδων Υγείας σύντομα θα μετακυλίεται στους κατοίκους με αύξηση των δημοτικών τελών και της τοπικής ή της γενικής φορολόγησης. Ετσι, από όσα ειπώθηκαν και στη διημερίδα έγινε φανερό ότι η βαθμίδα της Υγείας που είναι πιο κοντά στον ασθενή, θα είναι με πολύ μειωμένες ασφαλιστικές και κρατικές δαπάνες, και χαμηλής ποιότητας, δηλαδή το πιο «φτηνιάρικο»...

Μόνιμα μνημόνια με διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα - προσφορά στο κεφάλαιο

Μόνιμα μνημόνια με διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα - προσφορά στο κεφάλαιο

Ξεκίνησε η προετοιμασία του νέου αντιλαϊκού πολυνομοσχεδίου για το κλείσιμο της πρώτης «αξιολόγησης»

Με χαμόγελα και «πανηγυρισμούς» επιχειρεί να κουκουλώσει η κυβέρνηση τη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης για λογαριασμό του κεφαλαίου

Στα σκαριά βρίσκεται το «εφαρμοστικό» πολυνομοσχέδιο που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή ενδεχομένως την επομένη βδομάδα, ως προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης» του τρίτου μνημονίου.
Σε αυτό θα περιλαμβάνεται ο «αυτόματος κόφτης» με το «συμπληρωματικό μνημόνιο κατανόησης» («supplemental MOU» - Memorandum Of Understanding), όπως ακριβώς αναφέρεται στην επίσημη απόφαση του προχτεσινού Γιούρογκρουπ, η παραπέρα απογείωση της φοροληστείας μέσω της έμμεσης φορολογίας στη λαϊκή κατανάλωση, η συγκρότηση και λειτουργία του «υπερ-ταμείου» ιδιωτικοποιήσεων, το άνοιγμα «δευτερογενούς αγοράς» τραπεζικών δανείων και μάλιστα όχι μόνο των «κόκκινων», αλλά και αυτών που εξυπηρετούνται, καθώς και σειρά από άλλες αντιλαϊκές παρεμβάσεις.
Ταυτόχρονα και παράλληλα, ξεκινούν και οι διεργασίες για τα μεθεπόμενα αντιλαϊκά πακέτα που θα ενσωματωθούν και στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017 (κατατίθεται φέτος τον Οκτώβρη). Και βέβαια, πρόκειται για μόνιμα αντιλαϊκά πακέτα που θα εφαρμόζονται «βρέξει - χιονίσει», δηλαδή ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στην οικονομία και το ΑΕΠ, ανεξάρτητα από την «υπεραπόδοση» και την επίτευξη των στόχων στους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Απομένουν μόνο «μερικές λεπτομέρειες για τη συμφωνία», τόνισε μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο ο Επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, προσθέτοντας ότι «το δεύτερο βήμα θα είναι να ξεκινήσουν οι συνομιλίες σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους», τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι το κούρεμα αποτελεί «κόκκινη γραμμή».
Η δε εκπρόσωπος της Κομισιόν, Ανίκα Μπράιτχαρντ, ανέφερε ότι «οι θεσμοί και ελληνικές αρχές αναμένεται να ολοκληρώσουν τη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, ενώ αμέσως μετά το Γιούρογκρουπ θα είναι έτοιμο να υποστηρίξει την επόμενη εκταμίευση». Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του κρατικού χρέους, σημείωσε ότι η Κομισιόν θα «συμβάλει με τεχνογνωσία», λέγοντας ότι οι αποφάσεις ανήκουν στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και τους άλλους πιστωτές, δηλαδή στα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αύριο συνεδριάζει η Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 24/5.

Αντιλαϊκά μέτρα άμεσης εφαρμογής

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με το προσχέδιο του «επικαιροποιημένου μνημονίου» (το οποίο προβλέπεται σε κάθε «αξιολόγηση»), προβλέπονται τα παρακάτω εμπροσθοβαρή μέτρα:
-- Αύξηση του βασικού συντελεστή ΦΠΑ στο 24% (από 23%), με στόχο έσοδα 450 εκατ. ευρώ. Το μέτρο θα εφαρμοστεί άμεσα (από 1/7) ή «εναλλακτικά» από 1/1/2017, στο πλαίσιο του νέου κρατικού προϋπολογισμού.
-- Αύξηση φόρου σε βενζίνη, πετρέλαιο κίνησης - θέρμανσης, φυσικό αέριο κ.ά. (Ιούνης 2016). Σε αυτό το πλαίσιο, στο αντιλαϊκό τραπέζι βρίσκεται πλέον και η πρόταση για ειδικό φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας...
-- Αύξηση στους ειδικούς φόρους σε τσιγάρα και καπνό (Ιούνης 2016).
-- Επιβολή φόρου 5% στο ίντερνετ και 10% στη συνδρομητική τηλεόραση (Ιούλης 2016).
-- Επιβολή φόρου στον καφέ και τα ηλεκτρονικά τσιγάρα (Γενάρης 2017).
-- Επιβολή φόρου διανυκτέρευσης σε ξενοδοχεία άνω των δυο αστέρων (Γενάρης 2017).
-- Κάλυψη των απωλειών του ΕΝΦΙΑ από τη μείωση των αντικειμενικών τιμών, με προσαρμογή στους συντελεστές και αύξηση της φορολογικής βάσης.
-- «Αναμόρφωση» της φορολογίας ΙΧ (τέλη).
-- Αύξηση φόρου στην μπύρα και κατάργηση της έκπτωσης 50% στα αλκοολούχα ποτά που ισχύει σήμερα στα Δωδεκάνησα (Ιούνης 2016).
-- Μείωση του μισθολογικού κόστος στο Δημόσιο (εξοικονόμηση 350 εκατ. ευρώ) με πάγωμα αυξήσεων στα ειδικά μισθολόγια το 2016 - 2018 και διατήρηση του κανόνα για τις προσλήψεις ως εξής: 1 πρόσληψη προς 5 αποχωρήσεις το 2016, 1:4 το 2017 και 1:3 το 2018.
Παράλληλα, συνεχίζεται η αναζήτηση «ισοδύναμων» μέτρων σε αντικατάσταση άλλων, που δεν «αποδίδουν». Και αυτά θα ενσωματωθούν στο «εμπροσθοβαρές» πακέτο, ανεξάρτητα από τυχόν «αποκλίσεις και «υπεραποδόσεις».

Αντιλαϊκά μέτρα σε «εφεδρεία»

Ο «πρόσθετος έκτακτος μηχανισμός» θα νομοθετηθεί για να διασφαλίσει πως το πακέτο των εφεδρικών μέτρων (ακόμη 2% του ΑΕΠ ή 3,6 δισ. ευρώ) θα εφαρμόζεται αυτόματα, όταν υπάρχουν αντικειμενικά δεδομένα ότι ο στόχος επίτευξης του ετήσιου πρωτογενούς πλεονάσματος (3,5% σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο) δεν εκπληρώνεται. Σε αυτά θα συμπεριλαμβάνεται και η αυτόματη καρατόμηση συντάξεων και μισθών.
Επιπλέον, τα «εφεδρικά μέτρα» θα σκιαγραφούνται τόσο στο προσχέδιο όσο και στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2017, που βέβαια θα αποτελέσει νόμο του κράτους και βάση αναφοράς για την εφαρμογή των μέτρων είτε με προεδρικά διατάγματα είτε με άλλους τρόπους.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, θα έχει προηγηθεί η έκθεση του «Δημοσιονομικού Συμβουλίου» (αυτό έχει ήδη νομοθετηθεί από τη συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ), στην οποία θα εντοπίζονται οι τυχόν ανάγκες για ...περαιτέρω «διορθωτικές κινήσεις».
Σύμφωνα με την απόφαση του Γιούρογκρουπ, οι «εξαιρέσεις» στην ενεργοποίηση του μηχανισμού θα περιορίζονται μόνο «για έκτακτα γεγονότα με μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο που δεν μπορούν να ελεγχθούν από την κυβέρνηση», ενώ ακόμη και αυτές οι «εξαιρέσεις» πρέπει να συμφωνηθούν με τους «θεσμούς».

Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων

Παράλληλα, το Γιούρογκρουπ χαιρετίζει τη συμφωνία για την επικείμενη έγκριση του νόμου για την ίδρυση του συμφωνηθέντος «Ελληνικού Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων και Επενδύσεων». Το εποπτικό συμβούλιο του Ταμείου θα διοριστεί μέχρι τον Ιούνη του 2016 και το Ταμείο θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία το αργότερο έως το Σεπτέμβρη.
Παράλληλα, το ΤΑΙΠΕΔ θα προχωρήσει σε 19 ιδιωτικοποιήσεις περιουσιακών του στοιχείων και θα εξετάσει αργότερα φέτος κατά πόσον περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια θα μεταφερθούν στο υπό σύσταση νέο ταμείο.
Στο προσχέδιο του επικαιροποιημένου μνημονίου προβλέπεται η προώθηση νομοθετικής ρύθμισης για να μεταφερθούν στο νέο ταμείο το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (δηλ. η κρατική συμμετοχή στους τραπεζικούς ομίλους), η ακίνητη περιουσία της ΕΤΑΔ, καθώς και η ακίνητη περιουσία που διαχειρίζονται άλλοι κρατικοί φορείς,«με περιορισμένες εξαιρέσεις που θα συμφωνηθούν ειδικά για περιπτώσεις στις οποίες υφίστανται εμπόδια στην εμπορική αξιοποίηση», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Στις προβλεπόμενες παρεμβάσεις αναφέρονται, ακόμη, η έγκριση από τη Βουλή της συμφωνίας πώλησης του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού, η ολοκλήρωση των διαδικασιών για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, η έγκριση από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης του ΟΛΘ.
Κυβέρνηση και «θεσμοί» συμφωνούν να έχουν καταλήξει στα μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου του νέου Ταμείου μέχρι τον Ιούνη, τα οποία στη συνέχεια θα επιλέξουν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου μέχρι το Σεπτέμβρη. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «το Ταμείο και τα περιουσιακά του στοιχεία θα βρίσκονται υπό επαγγελματική διαχείριση, διακριτή από το Δημόσιο».

Δευτερογενής αγορά τραπεζικών δανείων

Στην απόφαση του Γιούρογκρουπ επιβεβαιώνεται, εξάλλου, ότι η συγκυβέρνηση θα καταθέσει ρύθμιση, με την οποία οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα να μεταβιβάζουν το σύνολο των δανείων («κόκκινων» και εξυπηρετούμενων) σε άλλους «επενδυτές». Επιπλέον, η πώληση των δανείων θα γίνεται χωρίς την πληρωμή φόρων ή άλλων τελών, εξέλιξη που αποτελεί νέα πρόκληση απέναντι στα λαϊκά στρώματα, εν μέσω της επιβολής αλλεπάλληλων φορολογικών πακέτων.
Σε αυτό το επίπεδο αναμένεται να αναλάβει δράση η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), αγοράζοντας χαρτοφυλάκια «προβληματικών δανείων» από εγχώριους τραπεζικούς ομίλους. Υπενθυμίζεται ότι η EBRD, μέσω της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης, είναι σήμερα μέτοχος σε τραπεζικούς ομίλους, ενώ με τη «διαχείριση» και των προβληματικών δανείων (με έμφαση στα μεγάλα επιχειρηματικά) φαίνεται να αναλαμβάνει ρόλο σημαντικού «παίχτη», στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων και των επιχειρηματικών συμφωνιών σε κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής.
Σε πρώτη φάση, με την ψήφιση και εφαρμογή του σχετικού νόμου, οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα πώλησης «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματιών, «μικρομεσαίων» επιχειρήσεων, καθώς και «κόκκινων» στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας πάνω από 140.000 ευρώ και βέβαια όλων των «κόκκινων» στεγαστικών που δεν αφορούν σε πρώτη κατοικία. Από το Γενάρη του 2018, «απελευθερώνεται» το σύνολο των δανείων για πρώτη κατοικία και για ποσά κάτω από 140.000 ευρώ.
Παράλληλα, στα σκαριά είναι και ο νέος «Κώδικας Δεοντολογίας» που καταρτίζει η Τράπεζα της Ελλάδας (προβλέπεται στο αρχικό μνημόνιο) με τον οποίο εμπλουτίζονται οι υπάρχουσες διατάξεις, με στόχο την ένταση των εκβιασμών απέναντι στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά.