«Άγιον Φως»: Η χαρά του θεομπαίχτη

Όλα τα είχαμε και αυτό που μας έλειπε ήταν τα… προβλήματα με το «Άγιο Φως»! Σε μια περίοδο που ο κόσμος ολόκληρος πλήττεται από τον κορωνοϊο είναι σε εξέλιξη και η (επίκαιρη κάθε Πάσχα) ιστορία του «Αγίου Φωτός»: Μια ιστορία θεομπαιξίας  και σκοταδισμού με τη συμμετοχή και της κατά τα άλλα ουδετερόθρησκης Πολιτείας που απονέμει σε ένα καντήλι τιμές αρχηγού κράτους..

Το έχουμε ξαναγράψει, ας το ξαναπούμε μια ακόμη φορά, χωρίς ωστόσο να ελπίζουμε ότι θα ιδρώσει το αυτί αυτών που κυβέρνησαν και αυτών που κυβερνούν σήμερα, και να σταματήσει αυτό το απερίγραπτο καραγκιοζιλίκι.

Είναι δικαίωμα κάθε κληρικού πατριάρχη , δεσπότη, παπά, διάκου αλλά και κάθε πιστού να πιστεύει πως το «Άγιον Φως», που μας έρχεται κάθε χρόνο από τα Ιεροσόλυμα,  ανάβει «θαυματουργικώ τω τρόπω» και το παίρνει ο ελληνορθόδοξος πατριάρχης, ο οποίος έχει μπει μόνος του στο κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου.

Είναι δικαίωμα κάθε κληρικού και πιστού να πιστεύει και να το διακηρύσσει πως το «Άγιον Φως» δεν καίει και μπορεί ο καθένας να περάσει τα χέρια του από αυτό, να το ακουμπήσει στα γένια του ή τα μαλλιά του και να μην καεί. Το δικαίωμα στην βλακεία και τον σκοταδισμό δεν μπορεί να το στερήσει κανείς από κανένα. Και τα σκυλιά δεμένα.

Αγύρτες και θεομπαίχτες στον καιρό του κορωνοϊού

Όμως μας πέφτει και μας παραπέφτει λόγος όταν όλη αυτή η ιστορία με το «Άγιον Φως»  καταντάει μια κυβερνητική και πολιτική υπόθεση στην οποία τα τελευταία χρόνια ,αγύρτες και θεομπαίχτες πολιτικοί, από τους οπαδούς  της «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών», μέχρι και τους γιαλαντζί αριστερούς,  επιδίδονται σε ένα άθλιο παιχνίδι ψηφοθηρίας,  εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα ενός λαού βασανισμένου και τυραννισμένου από αυτούς τους ίδιους.

Όλοι αυτοί έστηναν και στήνουν μια άθλια παράσταση, με  υπουργούς που δίπλα στους χρυσοστολισμένους δεσποτάδες με το ένα χέρι σταυροκοπιούνται και με το άλλο  σπρώχνουν  για να τους πιάσει ο τηλεοπτικός φακός και να δουν οι πιστοί και ψηφοφόροι πόσο ευλαβείς είναι. Μια κακόγουστη παράσταση με  ταρατατζούμ, ευσταλείς ευζώνους και στρατιωτικά αγήματα, που αποδίδουν σε ένα φανάρι τιμές αρχηγού κράτους, μεταφέροντας μας στα χρόνια του Μεσαίωνα.

Και όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι απλώς  αντικείμενο ενός σκετς σε μια επιθεώρηση (για παράδειγμα αυτή η ιδέα κάποιων βλαχοδημάρχων να κάνουν ντελίβερι τα φανάρια), αν δεν ήταν μια ακόμη προσβολή σε ένα λαό που υποφέρει. Μια προσβολή στη νοημοσύνη μας και στο λογικό μας.

Από τους λατίνους στους ορθοδόξους: business as usual!

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά (και στον «Ημεροδρόμο») γι’ αυτή την ιστορία της «θαυματουργικώ τω τρόπω» αφής του Αγίου Φωτός, ένα καλά σχεδιασμένο εκκλησιαστικό θεατρικό δρώμενο, που δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε. Απλά σε χοντρικές γραμμές   θα θυμίσουμε ότι όλη αυτή την ιστορία την ξεκίνησαν λατίνοι καλόγεροι που συνόδευαν τις ορδές των τυχοδιωκτών και αλητών από όλη την Ευρώπη, σ’ αυτό που έμεινε στην ιστορία σαν Σταυροφορίες. Και μετά, όταν οι Άραβες κατέλαβαν πάλι την Ιερουσαλήμ και έδωσαν κυρίαρχη θέση στους ορθοδόξους.  Και αυτοί, σαν καλοί διαχειριστές, κατάλαβαν πόσο επικερδής είναι αυτή η ιστορία και την συνέχισαν. Έτσι απλά. Πώς λέμε business as usual; Ακριβώς!

 

Αδ. Κοραής: «Όνειδος και αίσχος»

Το έχει γράψει και ο Κοραής ήδη από το 1825:

 «Μην πιστεύετε όσα λέγουν περί του αγίου φωτός. Το άγιον φως είναι πλάσμα ασεβές και αναίσχυντον […] πλάσμα λατίνων μοναχών και φραγκοπατερικών γέννημα […] Μηχανουργήματα λαοπλάνων ιερέων το εξ ουρανού ψευδοκαταίβατα φώτα […] όνειδος και αίσχος, στρατηγούμενον από θρασυτάτους θαυματοπλάστας […] Μοναχοί, θρασύτατοι γόητες, επενόησαν το θαύμα του αγίου φωτός, δια να ενισχύσουν τον ηλίθιον ζήλον των προσκυνητών […] Ξεκίνησε τον ένατο αιώνα […] στα χέρια Δυτικών μοναχών… πέρασε στα χέρια των Ανατολικών την δωδεκάτην εκατονταετηρίδα […] και έπραξαν βέβαια (πάλιν το λέγω) κακά υιοθετώντας το θαύμα των Δυτικών […] διότι έπραξαν ό,τι θα έπραττε και κάθε άλλος κοσμικός, όστις κληρονομών πλούσιον εργαστήριον, δεν το κλείει αλλά απεναντίας φροντίζει και τις πραμάτειες ν’ αυξήσει και τους αγοραστές να πολλαπλασιάσει. […] Το ψευδόθαυμα αυτό το πιστεύουν ολίγοι, ίσως τινές δια μωρίαν και άλλοι δι’ αισχροκέρδειαν […] Ουδέ ο Χρυσόστομος το επίστευεν ή μάλλον ουδέ το εγνώριζε, διότι, αν εις τον καιρόν του εθαυματουργείτο το άγιον φως, πώς ήτο δυνατόν να λέγη ότι δέν εγίνοντο πλέον θαύματα;» (Άτακτα: Περί του Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός, Τόμ. 3, 1825).

Ν. Καζαντζάκης: «Τα απομεινάρια της φοβερής οπτασίας…» 

Κλείνουμε θυμίζοντας  ένα απόσπασμα της μαρτυρίας του Νίκου Καζαντζάκη που βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα στα χρόνια του μεσοπολέμου:

« Στέκομαι στην είσοδο του Άγιου Τάφου με ολανοιγμένα αχόρταγα μάτια: Μεγάλο Σάββατο. Ο ναός της Ανάστασης  σα μια τεράστια κυψέλη βουίζει , οι πλάκες κάτω είναι γιομάτες αραβόφωνους χριστιανούς, με τα φέσια, με τις βρωμερές πολύχρωμες τζελεμπίες, με τα φλεγόμενα τσιμπλισμένα μάτια. Κάτω από τις αψίδες του ναού, ξαπλωμένοι σε ψάθες, σε κουρέλια ή σε χαλιά, άντρες και γυναίκες που έχουν κοιμηθεί εδώ τη νύχτα προσμένοντας τη στιγμή τούτη τη φοβερή που θα σφεντονιστεί το άγιο φως από το κουβούκλι του Παναγίου Τάφου.

Γκρίζα λαγήνια με νερό, με πορτοκαλιά ράπικα ξόμπλια , γκαζόζες, σερμπέτια, λεμόνια, κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι μέσα στο κατασκηνωμένο στην εκκλησία ανθρωπομάζωμα.

Τα μπρίκια  του καφέ βράζουν σε καμινέτα, κάτω από τα μεγάλα κονίσματα, οι μάνες ανοίγουν τα στήθια τουςμπροστά στον κόσμο και βυζαίνουν τα μωρά τους (…) Γέλια, κλάματα, στριγγλιές. Άλλοι ψέλνουν, άλλοι κάτω από τις λοήσιμες πατανίες παίζουν στις σκοτεινές γωνιές του ναού με τις γυναίκες τους. Κι ακούς ξάφνου, ως περνάς μέσα στο βαριόχνοτο σκοτάδι, γέλια από κοπέλες που γαργαλίζονται …».

Κι αφού περιγράφει την είσοδο του Πατριάρχη στο κουβούκλιο, ο Καζαντζάκης καταλήγει:

«… Ο ναός άδειασε. Σαν όνειρο ξωτικό, απίθανο μου φάνταξε όλη τούτη η φοβερή βουή, το μανιασμένο πλήθος και τα λοήσιμα κουρέλια. Μα σκύβοντας χάμω, έτσι που γύριζα ολομόναχος μέσα στην εκκλησία, ένιωσα πως όλο τούτο το ανατολίτικο όραμα ήταν αλήθεια, γιατί κάτω στις πλάκες είδα τα απομεινάρια της φοβερής οπτασίας: πασατέμπος, πορτοκαλόφλουδες, λιοκούκουτσα και σπασμένες μποτίλιες γκαζόζα»…(«Ταξιδεύοντας: Ιταλία- Αίγυπτος- Σινά- Ιερουσαλήμ- Κύπρος- Ο Μοριάς», σελ 152- 156). 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Αμερικανική εταιρεία αγοράζει προμηθευτές αναπνευστήρων και στη συνέχεια ακυρώνει αποστολές στην Κούβα

 

Ένας άνδρας που φοράει μάσκα περπατά παράλληλα με μια τοιχογραφία του Ernesto "Che" Guevara καθώς άλλοι πεζοί αντικατοπτρίζονται στον καθρέφτη ενός αυτοκινήτου στην Αβάνα της Κούβας, την Τρίτη 7 Απριλίου 2020. Οι κουβανικές αρχές απαιτούν από τους πολίτες να χρησιμοποιούν μάσκες έξω από τα σπίτια τους ως μέτρο για να βοηθήσουν στον περιορισμό της εξάπλωσης του νέου κορονοϊού. | Ραμόν Εσπινόζα / AP



ΑΒΆΝΑ (Granma)- Ενώ η κουβανική ιατρική συνεργασία επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο βοηθώντας περιοριστεί η πανδημία COVID-19, ο αποκλεισμό που επιβάλλεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Κούβα πρόσφατα στερησε στο δημόσιο σύστημα υγείας της την πρόσβαση σε δύο τακτικούς προμηθευτές αναπνευστήρων, κλειδί στη φροντίδα των σοβαρότερων περιπτώσεων της ασθένειας.

Οι κατασκευαστές IMTMedical AG και Acutronic ανακοίνωσαν το τέλος των εμπορικών σχέσεων με την Κούβα μετά την εξαγορά των εταιρειών από την αμερικανική εταιρεία Vyaire Medical Inc.

"Δυστυχώς, η εταιρική κατευθυντήρια γραμμή που έχουμε σήμερα είναι να αναστείλουμε όλες τις εμπορικές σχέσεις με MediCuba,"  δήλωσαν και οι δύο, σύμφωνα με ανακοίνωση στο Twitter του Eugenio Martínez Enríquez, διευθυντή του τμήματος για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική στο Υπουργείο Εξωτερικών της Κούβας (MINREX), ,.

Ο Κουβανός διπλωμάτης κατήγγειλε επίσης το γεγονός ότι ο αποκλεισμός εμποδίζει την Κούβα να αγοράσει φάρμακα από αμερικανικές εταιρείες, όπως επιβεβαίωσε πρόσφατα ο Lázaro Silva, αντιπρόεδρος της MediCuba, οργανισμού που εισάγει φάρμακα, εξοπλισμό και ιατρικές προμήθειες για το δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας.

Αυτό το νέο χτύπημα, που προωθείται από την κυβέρνηση Trump, έρχεται λίγες ώρες αφότου ο διευθυντής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, Tedros Adhanom Ghebreyesus, κάλεσε να μπει  "σε καραντίνα", η επιβολή κυρώσεων καθώς "διακυβεύονται χιλιάδες ζωές", υπαινισσόμενος τον κίνδυνο που εγκυμονεί ο νέος κορονoϊός.

Δυστυχώς, αυτή είναι μόνο η τελευταία ενέργεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ να σαμποτάρουν προσπάθειες της Κούβας κατά του κορονοϊού.

Μόλις πριν από λίγες ημέρες, η κουβανική κυβέρνηση κατήγγειλε την απώλεια μιας δωρεάς ιατρικών προμηθειών για την καταπολέμηση της COVID-19 από το κινεζικό ίδρυμα Alibaba, η οποία δεν παραδόθηκε επειδή η αμερικανική εταιρεία που είχε αναλάβει να το διεκπεραιώσει υποχώρησε την τελευταία στιγμή, επικαλούμενη κανονισμούς αποκλεισμού.

Κατά το τελευταίο έτος, η Κούβα έχει υποστεί ζημίες 160 εκατομμυρίων δολαρίων ως αποτέλεσμα αποκλειστικά των αμερικανικών κυρώσεων στον τομέα της υγείας, που την υποχρεώνουν να κάνει αγορές από μακρινές χώρες και, συνεπώς, να επιβαρύνεται με υψηλότερα έξοδα αποστολής.

πηγή: https://peoplesworld.org/article/u-s-company-buys-ventilator-suppliers-and-then-cancels-shipments-to-cuba/

Ξετυλίγοντας το κόκκινο νήμα – Η νίκη της Β’ Ισπανικής Δημοκρατίας το 1931

Κατιούσα

Οι δημοτικές εκλογές του 1931 ήταν σημείο καμπής για τη σύγχρονη ισπανική ιστορία. Μετά από τη δικτατορία του Πρίμο ντε Ριβέρα και την αποτυχία του διαδόχου του να συνεχίσει το αυταρχικό καθεστώς του προκατόχου του, η διορισμένη από το βασιλιά Αλφόνσο κυβέρνηση αποφάσισε το 1931 να διεξαχθούν οι πρώτες τοπικές εκλογές στην Ισπανία μετά από εννιά χρόνια. Αντικειμενικά, οι εκλογές αυτές έλαβαν χαρακτήρα δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά της μοναρχίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν το μεγάλο ρεύμα των δημοκρατικών στο λαό, ιδιαίτερα στα εργατικά στρώματα των πόλεων, καθώς στα 4/5 των επαρχιακών πρωτευουσών, έλαβαν την πλειοψηφία, ενώ στη Βαρκελώνη, τη μεγαλύτερη τότε πόλη της χώρας. οι δημοκρατικοί έλαβαν το 75% των ψήφων. Μετά τα αποτελέσματα, ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΓ’, αναγκάστηκε να φύγει από την Ισπανία, χωρίς να παραιτηθεί, ενώ στη χώρα σχηματίστηκε υπηρεσιακή κυβέρνηση, που δυο μήνες μετά θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές, όπου νίκησαν με σημαντική πλειοψηφία οι δημοκρατικοί.
Το ΚΚ Εργαζομένων της Ισπανίας, μέσω του οργάνου του “El nuevo rumbo” αναφέρεται στη σημασία της επετείου, που σηματοδότησε την είσοδο της Ισπανίας στη νεωτερικότητα, καθώς και την παρακαταθήκη της, παρά την τελική επικράτηση των δυνάμεων της αντίδρασης λίγα χρόνια αργότερα, στον Ισπανικό Εμφύλιο. Παραθέτουμε μια δική μας απόδοση του κειμένου στα ελληνικά.

Το Υπουργικό Συμβούλιο της 13ης Απρίλιου ήταν ιδιαίτερα σημαντικό. Επικεφαλής ήταν ο ναύαρχος Αθνάρ. Τα έντεκα άτομα -ο Βασιλιάς και δέκα ακόμα υπουργοί- συγκεντρωμένα στη σάλα του Βασιλικού Παλατιού της Μαδρίτης πίστευαν ότι παίρνουν μια ιστορική απόφαση για το μέλλον της χώρας, όπως έκαναν πάντα. Από τους υπουργούς, παραπάνω από τους μισούς είναι ευγενείς και οι πρόγονοί τους καθόριζαν τα καθέκαστα για πολλούς αιώνες. Έχουν νέα από τις δημοτικές εκλογές της 12ης του μήνα και δεν είναι καλά, για αυτούς. Στην πραγματικότητα την απόφαση την είχε ήδη λάβει ο λαός. Την επόμενη μέρα, το μόνο που θα διατηρούσαν θα ήταν τα μουστάκια τους, οι τίτλοι, τα κτήματα και η αίσθηση μεγαλείου, όλα αυτά ένα αρχοντικό κατάλοιπο που είχε περιοριστεί σε συμβολικό χαρακτήρα. Ο Αλφόνσο ο 13ος πρέπει να φύγει στην εξορία και, κατά τη φυγή του, πρέπει να αφήσει την πόρτα ανοιχτή στον νέο αιώνα, τη νεωτερικότητα, στην Β’ Δημοκρατία.
Τα γεγονότα είναι γνωστά με το παραπάνω. Οι δημοτικές εκλογές της 12ης Απριλίου του 1931 είχαν δημοψηφισματικό χαρακτήρα. Έβαλαν τελεία σε ένα καθεστώς και έναν θεσμό εξαντλημένο εδώ και χρόνια. Το ζήτημα δεν ήταν πώς, αλλά πότε και ποιος, και αυτός ήταν ο λαός, στις 14 Απριλίου του 1931. Ο λαός στους δρόμους να φωνάζει ελευθερία, χωρίς φόβο, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.
Η Β’ Δημοκρατία ήταν ένα σύμβολο, και σε μεγάλο βαθμό, η είσοδος της Ισπανίας στη νεωτερικότητα. Κατάφερε να επιταχύνει τον ρυθμό της Ιστορίας και ήθελε να συντονίσει τη χώρα με τους νέους ρυθμούς. Για να είμαστε ακριβείς σε ιστορικό επίπεδο, δεν ήταν παρά η δημοκρατική επανάσταση που έπρεπε να γίνει τον 19ο αιώνα, αλλά αυτό ήταν ήδη πολύ γα μια χώρα βασικά αγροτική και με ελάχιστη βιομηχανική ανάπτυξη. Αυτό που είδε η παλιά Ισπανία της εποχής ήταν “σοβιέτ, αθεϊσμό και τη σιβηριανή στέπα”, όπου στην πράξη δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά κοσμικότητα, νεωτερικότητα και μια φιλελεύθερη και προοδευτική δημοκρατία, που προωθούνταν από τον λαό, ο οποίος διψούσε για το μέλλον. Δόθηκαν υποσχέσεις για γη, δικαιώματα, εκπαίδευση και τόσα άλλα πράγματα που φαίνονταν αδύνατα, μεθυστικές υποσχέσεις. Δε θα ήταν ακριβές αν ο αναγνώστης διαπίστωνε από μέρους μας περιφρόνηση προς το δημοκρατικό έργο, ίσα-ίσα. Η Δημοκρατία ήταν ελπίδα για πολλά και σήμερα συνεχίζει να είναι μια εποχή φορτισμένη που προκαλεί συγκινήσεις.
Από τότε άρχισε να συμπίπτει η βούληση του λαού με μια σημαία. Μια σημαία που συγκέντρωνε την ποθητή επί δεκαετίες ελευθερία, ήταν το σύμβολο όλων απέναντι στα όπλα και την υπεροψία των αιώνια κυρίαρχων. Οι επιθυμίες, η σημαία και η ιστορία, δεμένες μαζί με ένα κόκκινο νήμα, το μόνο που φαίνεται εύθραυστο αλλά δε σπάει. Το δουλεύουν χέρια ελεύθερα, καθαρά, εργατικά και απαλά. Χέρια εργατικά, γιατί τα άλλα ούτε μπορούν ούτε θέλουν να το κάνουν. Το νήμα συμπίπτει με αποφασιστικότητα, ζήλο και θυσία. Υπάρχουν κάποια βήματα (βελονιές) που μερικές φορές είναι αργά και άλλες γρήγορα, αλλά ποτέ δεν είναι μάταια. Το ύφασμα της δικής μας ιστορίας είναι διαρκές, συσσωρεύεται και είναι εφικτό μόνο όταν μπορεί να ζήσει χωρίς φόβο, μόνο έτσι αλλάζει η Ιστορία, όπως το έκαναν τότε. Όταν δεν υπάρχει φόβος, το κόκκινο νήμα νικάει το βάρος των αιώνων και τα επιταχύνει όλα. Τα χρόνια μειώνονται σε βδομάδες και αυτό που μοιάζει αήττητο γκρεμίζεται. Ποιος θα το έλεγε ότι ο Αλφόνσος ο 13ος θα έφευγε τρομαγμένος από όλο τον λαό; Έτσι έφυγε κι έτσι έμεινε όμως στην ιστορία.
Αυτό δεν είναι ένα παραμύθι με αίσιο τέλος, αλλά απλώς η ίδια η ζωή, ο πόλεμος, όπως πάντα. Αυτός ο πόλεμος που κρατάει χρόνια μεταξύ των από κάτω και των από πάνω, ανάμεσα στους ιδιοκτήτες και τους προλετάριους. Η Β’ Δημοκρατία ήταν μια ακόμα βελονιά του νήματος στη διαδικασία ωρίμανσης κάθε ιστορικής εποχής.
Το τραγικό είναι εγγενές στην Ιστορία, όπως και το επικό, και πολύ λίγες φορές έρχεται η νίκη με την πρώτη στην ιστορική εξέλιξη. Η παλιά Ισπανία εκβίασε το χτύπημα εξ αρχής, για να μην επιτρέψει να νικηθεί. Η μοναρχική ανταπάντηση της παραδοσιακής δεξιάς, της ακροδεξιάς, του φασισμού, των συντηρητικών… ήταν σταθερή σε όλα τα επίπεδα. Αυτοί οι ίδιοι οι μαρκήσιοι και οι μουστακαλήδες κόντηδες, που όριζαν τις τύχες των πάντων, ξανάβαλαν κάθε τι παλιό στο προσκήνιο. Στρατιωτικοί, φύλαρχοι, ολιγάρχες και ιερείς αποφάσισαν να συνεχίσουν τη μάχη και να πεθάνουν σκοτώνοντας. Δυστυχώς, δεν πέθαναν, αλλά σκότωσαν. Χρήμα, περισσότερο χρήμα και τα καλύτερα γερμανικά και ιταλικά όπλα κατάφεραν να ρίξουν μια πολεμική γροθιά στην καρδιά της νεαρής δημοκρατίας. Ήθελαν να παραμείνει η εξουσία στα χέρια αυτών που την είχαν πάντα και δυστυχώς εξακολουθούν να την έχουν. Και κάτι ακόμα. Ο φασισμός έφερε μια βαριά σιωπή χρόνων και δημιούργησε έναν σωρό πτωμάτων. Μας αφαίρεσε μια πολύτιμη ιστορική εποχή και τα χαντάκωσε όλα, χωρίς μέτρο.

Γράμμα από τη Γερμανία

Γεια σου μάνα, γεια σου Στράτο
κι έχω είδηση καλή (;)
(Από τη συλλογή του Φ. Λάδη «Γράμματα από τη Γερμανία»)

* * *

Στο σύστημα αυτό η Υγεία ήταν, είναι και θα είναι εμπόρευμα. Οι υπηρεσίες της πουλιούνται και αγοράζονται έτσι ώστε να αναπαραχθεί το βασικό εμπόρευμα, η εργατική δύναμη, και για να αυγατίζουν τα κέρδη των καπιταλιστών. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα λιγότερο. Η Γερμανία δεν θα μπορούσε να αποτελεί τη «θετική εξαίρεση» αυτού του κανόνα. Αρα η αντιμετώπιση της πανδημίας και στη χώρα αυτή έχει την ίδια αφετηρία, δηλαδή το εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας, που από το 1991 μέχρι σήμερα αλλάζει προς το χειρότερο.
Σημαντικό ρόλο παίζει η εισαγωγή των «διαγνωστικά ομοειδών ομάδων» DRGs αλλά και η εισαγωγή τα τελευταία χρόνια των «case mix» και «case mix index», με τα οποία το νοσοκομείο αμείβεται για κάθε ασθενή με ένα σταθερό νοσήλιο, ανεξάρτητα από το πραγματικό χρόνο νοσηλείας. Το αποτέλεσμα γνωστό. Γρήγορα εξιτήρια με μέσο όρο διαμονής το 1991 τις 14,4 μέρες ενώ το 2017 τις 7,3 μέρες, αύξηση της εντατικοποίησης της εργασίας στα νοσοκομεία, γραφειοκρατία, συμφέρουσα επιλογή ασθενών για μεγαλύτερο κέρδος.
Η εξάπλωση της πανδημίας του κορονοϊού βρήκε τη Γερμανία να στέλνει τους υγειονομικούς στα νοσοκομεία σε έναν άνισο πόλεμο. Αοπλους. Οι ελλείψεις σε προστατευτικό υλικό, μάσκες, ποδιές, γάντια, είναι ακόμα στην ημερήσια διάταξη. Με το δελτίο μοιράζονται τα υλικά ανά πτέρυγα και θάλαμο ανά μέρα. Οι ειδικές μάσκες FFP2 FFP3 είναι ελάχιστες και είδος προς εξαφάνιση. Το αποτέλεσμα τραγικό. Αρχές Απρίλη, σύμφωνα με το ινστιτούτο Robert Koch, είχαν ήδη νοσήσει πάνω από 2.300 υγειονομικοί στα νοσοκομεία. Ο αριθμός όμως είναι πολύ μεγαλύτερος.
Τα ακούμε, τα βλέπουμε καθημερινά. Ούτως ή άλλως η οδηγία του εν λόγω ινστιτούτου είναι ξεκάθαρη: Υγειονομικό προσωπικό που είναι θετικό στον COVID-19 και είναι ασυμπτωματικό για τουλάχιστον 48 ώρες (!) μπορεί να ξαναβρεθεί στο χώρο εργασίας του. Ενώ σε ειδικές περιπτώσεις όπου υπάρχει έλλειψη προσωπικού, ο θετικός στον COVID-19 υγειονομικός μπορεί να βρεθεί ξανά στην πρώτη γραμμή, με υποχρεωτική τη μάσκα για όλη τη διάρκεια παρουσίας του στο χώρο εργασίας, εκτός της περίπτωσης περίθαλψης ασθενών που έχουν και οι ίδιοι τον COVID-19.

* * *

Πολύ μελάνι χύθηκε από τα αστικά ΜΜΕ, τα οποία προσπαθούν να εξηγήσουν τους μικρούς, ακόμα, αριθμούς θνησιμότητας που εμφανίζει η Γερμανία σε σχέση με τους μολυσμένους από τον COVID-19 ανθρώπους. Ενας παράγοντας, σύμφωνα με τα λεγόμενα ή γραπτά τους, είναι και ο αριθμός κλινών ΜΕΘ. Στη Γερμανία πριν από την πανδημία υπήρχαν 28.031 κλίνες ΜΕΘ σε 1.160 νοσοκομεία. Αναλογία 33,7 κλίνες ανά 100.000. Είναι γνωστό όμως ότι 76% των νοσοκομείων που διαθέτουν ΜΕΘ είχαν πρόβλημα με τη λειτουργία τους καθώς δεν είχαν το ανάλογο προσωπικό. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2017 ένα στα πέντε κρεβάτια ΜΕΘ παρέμεινε άδειο.
Σήμερα και με απόφαση του υπουργείου Υγείας η Γερμανία διαθέτει για την καταπολέμηση της πανδημίας 40.000 κλίνες ΜΕΘ και 30.000 μηχανήματα (από 20.000) μηχανικής υποστήριξης. Για κάθε επιπλέον κρεβάτι που δηλώνεται για την καταπολέμηση της πανδημίας, το νοσοκομείο θα παίρνει 50.000 ευρώ. «Ζεστό» χρήμα λοιπόν στα μονοπώλια της Υγείας. Τι γίνεται όμως με τη στελέχωση των ΜΕΘ; Ελλείψεις, ελλείψεις, ελλείψεις και κλειστές ΜΕΘ λόγω των ελλείψεων σε νοσηλευτές και γιατρούς!
Σύμφωνα με στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας στα τέλη του 2019, και που συνδικάτα και άλλοι φορείς τα θεώρησαν πολύ συντηρητικά, 17.000 νοσηλευτές και περίπου 6.000 γιατροί έλλειπαν από τα νοσοκομεία. «Papier ist geduldig», (ελεύθερη απόδοση: άλλο τα γραπτά άλλο η πράξη) λέει μια γερμανική ρήση...
Υπάρχουν όμως και άλλες στατιστικές που κατά περίεργο τρόπο δεν βρίσκουν τόσο εύκολα τον δρόμο της δημοσιότητας. Το 2018 στη Γερμανία ένας νοσηλευτής έπρεπε να φροντίζει κατά μέσο όρο 13 ασθενείς, την ίδια ώρα που στην Ισπανία ήταν 12,6, στο Βέλγιο 10,7, στη Μεγάλη Βρετανία 8,6, στη Σουηδία 7,7 και στην Ολλανδία 6,9 (στοιχεία: Hans Bοckler Stiftung).

* * *

Από την πρώτη στιγμή της πανδημίας οι ταξικές δυνάμεις πρόβαλαν μια σειρά αιτημάτων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους Υγείας. Εβγαλαν για άλλη μια φορά στην επιφάνεια τα χρόνια προβλήματα στα νοσοκομεία που γεννιούνται καθημερινά με την εμπορευματοποίηση της Υγείας. Αρχές Μάρτη με το σύνθημα «Παρά τη μάσκα, έχουμε φωνή» μοιράστηκαν ανακοινώσεις που ζητούσαν άμεσα επαρκές υλικό προστασίας για όλο το προσωπικό, άμεσο σταμάτημα των τακτικών χειρουργείων για εξοικονόμηση προστατευτικού υλικού και κρεβατιών ΜΕΘ, εκπαίδευση του νοσηλευτικού προσωπικού για τις ειδικές πτέρυγες με ασθενείς με τον COVID-19, άμεση ψυχολογική υποστήριξη συναδέλφων που το έχουν ανάγκη κ.ά.
Πανταχού ...απούσες για άλλη μια φορά οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Ισως να βρίσκονται σε «εργασία από το σπίτι» (Homeoffice) και να μην έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό αφού ούτε και σε e-mail απαντάνε.
Τις ώρες αυτές που σου γράφω, η Γερμανία (των «Mercedes», «Porsche», VW, «Siemens», «Bosch», μεγάλος ο κατάλογος) καταγράφει 118.235 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 2.607 θανάτους. Μοιραίο; Δεν νομίζω. Εν έτει 2020 υπάρχουν μεγάλες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες για μια καλύτερη ζωή, μια ζωή που μας αξίζει. Η πανδημία του COVID-19 φανέρωσε για άλλη μια φορά ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Δεν μένουμε, λοιπόν, σιωπηλοί. Μένουμε δυνατοί. Σήμερα κρίνεται η επόμενη μέρα σημαδεύοντας τον ορατό εχθρό μας.

Παναγιώτης ΑΛΩΠΟΥΔΗΣ
Νοσηλευτής, πρόεδρος του Συμβουλίου Προσωπικούτων RMK νοσοκομείων

Εμπιστοσύνη; Το πρωθυπουργικό «φιρμάνι» της περασμένης Δευτέρας, με το

 βλέμμα στραμμένο στην επερχόμενη καπιταλιστική κρίση, ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στα λαϊκά στρώματα να υποταχθούν στους στόχους του κεφαλαίου, μήνυμα το οποίο πρέπει να απορριφθεί.

Η αποστροφή του πρωθυπουργού ότι «το μεγαλύτερο κέρδος μας από αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση λέγεται εμπιστοσύνη προς το κράτος και την κυβέρνηση» και ότι αυτό αποτελεί «παρακαταθήκη» που «θα τη χρειαστούμε για την επόμενη μεγάλη πρόκληση, την ανάταξη της οικονομίας μας» μιλάει από μόνη της.
Μπροστά στη νέα κρίση ο πρωθυπουργός καλεί το λαό να εμπιστευτεί το κράτος και την κυβέρνηση, που από τώρα επεξεργάζονται σχέδια για το πώς θα τη φορτώσουν στο λαό - όπως έκαναν και με την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση - μαζί με τις συνέπειες της πανδημίας.
Για ποια εμπιστοσύνη μιλάει όμως ο πρωθυπουργός; Μπορούν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να έχουν εμπιστοσύνη στην πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που στον τομέα της Υγείας έχει αφήσει τα νοσοκομεία γυμνά από ΜΕΘ, προσωπικό, μέτρα ατομικής προστασίας;
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο το κράτος και η κυβέρνηση αποθέωσαν από την αρχή της πανδημίας την ατομική ευθύνη, προκειμένου να κρύψουν τη δική τους τεράστια ευθύνη για τις ελλείψεις σε μέτρα και μέσα ουσιαστικής προστασίας του λαού από τον κορονοϊό.
Αλλά ακόμα και σήμερα, που υποτίθεται ότι η κυβέρνηση κέρδισε χρόνο για «να χτίσει το νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας», όπως έλεγε τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός, τι έχει αλλάξει; Απολύτως τίποτα! Συνεχίζεται η ίδια πολιτική της υποχρηματοδότησης και των περικοπών, των συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα, της λειτουργίας του δημόσιου συστήματος με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, της αύξησης των έμμεσων και άμεσων πληρωμών από τους ασφαλισμένους.
Ολα αυτά δηλαδή που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση στην Υγεία. Οπως επιβεβαιώνει μάλιστα και η εικόνα σε όλη την ΕΕ, τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα αν το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν είχε δώσει σκληρές μάχες όλα τα προηγούμενα χρόνια (είτε επί διακυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είτε επί ΣΥΡΙΖΑ) για να μην περάσουν οι αναδιαρθρώσεις στην Υγεία και η στρατηγική της ΕΕ, αν οι υγειονομικοί είχαν δεχτεί ασυζητητί την πολιτική που τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ παρουσιάζει ξανά ως «νέα» και «μονόδρομο».
Αλλά μήπως και σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των συνεπειών της πανδημίας έχουν κάποιο λόγο εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι να δείξουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στο κράτος; Κανέναν απολύτως!
Αντίθετα, η κυβέρνηση έσπευσε από την πρώτη στιγμή να λύσει τα χέρια στους επιχειρηματικούς ομίλους, με τα αντεργατικά μέτρα που νομοθέτησε και ήρθαν για να μείνουν, όπως δείχνει και το κάλεσμα του πρωθυπουργού «τα μέτρα της επικαιρότητας να γίνουν πυροδότες διαρκών μεταρρυθμίσεων», δηλαδή μόνιμων αντεργατικών και άλλων ανατροπών, που θα φορτώσουν τα σπασμένα και της επερχόμενης καπιταλιστικής κρίσης στο λαό.
Και ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι - μισοάνεργοι καλούνται να «βγάλουν» ενάμιση μήνα με 800 μόλις ευρώ, ο πρωθυπουργός τούς κουνάει το δάχτυλο να μη διεκδικούν «αλόγιστα αιτήματα και πρόχειρες παροχές», την ίδια ώρα που «μπουκώνει» τους επιχειρηματικούς ομίλους με πάνω από 10 δισ. ζεστό χρήμα, εισφοροαπαλλαγές και φοροαπαλλαγές, για να θωρακίσει την κερδοφορία τους, στέλνοντας το λογαριασμό στο λαό.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα γνωρίζουν πως η μόνη «παρακαταθήκη» που αφήνουν η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα για την επόμενη μέρα είναι εκείνη προς όφελος του κεφαλαίου. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου οι προτάσεις πλειοδοτούν σε μέτρα στήριξης του κεφαλαίου «εδώ και τώρα», βάζοντας το δικό του λιθαράκι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να στοιχίσει το λαό στους στόχους του κεφαλαίου.
Πραγματικό κέρδος για τους εργαζόμενους και το λαό απ' αυτήν τη ζοφερή περίοδο είναι οι διεκδικητικές αγωνιστικές πρωτοβουλίες, μέσα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων τους. Είναι η στάση και οι θέσεις του ΚΚΕ, που στέκεται απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης και της αστικής τάξης να φτιάξουν κλίμα «συναίνεσης».
Αυτά είναι η δική τους πολύτιμη παρακαταθήκη, ώστε την επόμενη μέρα να βγουν όχι μόνο από το σπίτι, αλλά ορμητικά στο προσκήνιο, στην πάλη για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες τους, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, το κράτος του και τις κυβερνήσεις του.

Στρατηγική πρόληψης για τον κορονοϊό στις στρατιωτικές μονάδες

Οι αλλεπάλληλες Ερωτήσεις του ΚΚΕ στη Βουλή, με βάση έγγραφα της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών, αλλά και οι μαρτυρίες σε πολλές επιστολές στρατευμένων, αναδεικνύουν επικίνδυνες καταστάσεις και σοβαρότατες ελλείψεις - παραλείψεις σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια τόσο των φαντάρων όσο και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετούν σε στρατόπεδα.

Είναι επομένως επιτακτική ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα για ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης - εκπαίδευσης, για την ασφάλεια μέσων και εγκαταστάσεων για τους στρατευμένους και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Εδώ δεν χωρούν προχειρότητες και οικονομίες. Χρειάζεται άμεσα κεντρικός σχεδιασμός μέτρων ατομικής και συλλογικής προστασίας με βάση τις επιστημονικές οδηγίες.
Πρώτα απ' όλα πρέπει να συσταθεί άμεσα σε κάθε στρατόπεδο επιτροπή ελέγχου καταγραφής και επιτήρησης, απαρτιζόμενη από τους υπάρχοντες γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό, γιατρούς και υγειονομικούς που τυχόν υπηρετούν τη θητεία τους, ιδιώτες γιατρούς του ΕΟΠΥΥ (παθολόγους, πνευμονολόγους, καρδιολόγους, μοναδολόγους, γενικής ιατρικής) που βρίσκονται στην πόλη του στρατοπέδου και, αν χρειάζεται, ειδικά εκπαιδευμένους φαντάρους.
Εργο της επιτροπής είναι η καταγραφή και επιτήρηση της κατάστασης, ο τακτικός έλεγχος όλων των εμπλεκόμενων στο στρατόπεδο (φαντάρων, στελεχών Ενόπλων Δυνάμεων και λοιπών εργαζομένων), προκειμένου να διαπιστωθούν κρούσματα κορονοϊού, να ληφθεί πλήρες ιστορικό (βήχας, πυρετός, πονόλαιμος κ.λπ.) και να διενεργηθεί το σχετικό τεστ.
Ο χώρος όπου θα γίνονται οι εξετάσεις θα πρέπει να είναι ξεχωριστός και ανεξάρτητος από το γενικό ιατρείο του στρατοπέδου. Η επιτροπή πρέπει να έχει στη διάθεσή της όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό (στηθοσκόπια, θερμόμετρα, οξύμετρα κ.λπ.) και να είναι εφοδιασμένη με μέσα ατομικής προστασίας υψηλής αποτελεσματικότητας, όπως στολές που καλύπτουν όλα τα μέλη του σώματος και το κεφάλι, γυαλιά, μάσκες Ν95 ή Μ5, καθώς και απολυμαντικά - αντισηπτικά υλικά.

Τα τυχόν κρούσματα θα πρέπει να μεταφέρονται άμεσα σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Μέχρι την απομάκρυνσή τους να απομονώνονται σε κατάλληλο και ασφαλή χώρο σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, με άμεση ιχνηλάτηση της πορείας τους. Η επαφή και η περίθαλψη μέχρι την απομάκρυνση από τη μονάδα να γίνονται μόνο με το κατάλληλο προσωπικό και με εφαρμογή όλων των μέτρων προστασίας.

Οι πιθανοί ασυμπτωματικοί φορείς, ή όσοι παρουσιάζουν ήπια συμπτώματα και βρεθούν θετικοί στο τεστ, πρέπει να απομονώνονται σε ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο (καραντίνα) με ιατρική παρακολούθηση για 14 μέρες.
Να εξευρεθούν και να επιταχθούν κατάλληλοι χώροι (ξενοδοχεία, ξενώνες κ.λπ.) ώστε να μεταφερθεί αριθμός φαντάρων και να αποσυμφορηθούν οι θάλαμοι. Τα εναπομείναντα κρεβάτια στο θάλαμο να απέχουν αρκετά μεταξύ τους (τουλάχιστον τρία μέτρα) και να μένουν διαρκώς ανοιχτά αντικριστά παράθυρα για τον αποτελεσματικό αερισμό των θαλάμων.
Να απολυμανθούν όλοι οι χώροι από επαγγελματικά συνεργεία και ακολούθως να γίνονται καθημερινά σφουγγάρισμα, καθαρισμός και απολύμανση όλων των επιφανειών πολλές φορές, ανάλογα με τη χρήση, από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό. Τόσο τα δάπεδα όσο και οι λοιπές επιφάνειες θα πρέπει πρώτα να καθαρίζονται με υγρό σαπούνι για την απομάκρυνση των ρύπων και στη συνέχεια να απολυμαίνονται με διάλυμα χλωρίνης σε νερό (αναλογία 1:10).
Να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε επιφάνειες που αγγίζονται συχνά, όπως κάγκελα κρεβατιών, πόμολα, πάγκοι, φοριαμοί κ.λπ. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε κοινόχρηστους χώρους συνάθροισης, όπως ΚΨΜ, εστιατόρια κ.λπ., όπου γίνεται και ανταλλαγή χρημάτων. Το απασχολούμενο εκεί προσωπικό πρέπει να φορά μάσκα και γάντια βιομηχανικού τύπου (μαύρα) και τα κέρματα να απολυμαίνονται άμεσα. Οι εξυπηρετούμενοι πρέπει να απολυμαίνουν τα χέρια με αντισηπτικό αμέσως μετά από κάθε δοσοληψία.
Πρέπει να χρησιμοποιούνται διαφορετικοί κουβάδες και σφουγγαρίστρες για κάθε χώρο (θάλαμο, τουαλέτα, γραφείο κ.λπ.) καθώς και διαφορετικές λεκάνες και πανιά για τις υπόλοιπες επιφάνειες. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή ώστε να μην αναμειγνύονται το σαπουνόνερο του σφουγγαρίσματος με χλωρίνη, διότι η χλωρίνη αδρανοποιείται παρουσία σαπουνιού και βιολογικών υγρών.

Στα εστιατόρια να χρησιμοποιούνται είδη μίας χρήσης (πιάτα, ποτήρια κ.λπ.) και χαρτοπετσέτες, τα οποία θα πετιούνται σε πλαστικές σακούλες απορριμμάτων αμέσως μετά τη χρήση τους. Δίπλα στους νιπτήρες να υπάρχουν χειροπετσέτες τοποθετημένες στην ειδική κλειστή συσκευή που αναρτάται στον τοίχο, καθώς και υγρό σαπούνι σε διανεμητές (dispenser). Απαγορεύεται η χρήση πλακών σαπουνιού, μέσω των οποίων μπορούν να μεταφερθούν μικρόβια.

Στους λουτήρες και στις τουαλέτες να γίνεται προσεκτική απολύμανση με διάλυμα χλωρίνης 1:10 μετά από κάθε χρήση. Να υπάρχουν χαρτί υγείας, υγρό σαπούνι για το πλύσιμο, χάρτινες πετσέτες μίας χρήσης.
Ολα τα χάρτινα είδη και τα είδη μίας χρήσης να συλλέγονται σε σακούλες απορριμμάτων, οι οποίες αφού κλείσουν καλά θα απομακρύνονται άμεσα από τους χώρους και θα τοποθετούνται στους ειδικούς κλειστούς κάδους. Οι ασχολούμενοι με αυτήν τη διαδικασία πρέπει να φορούν πάντα γάντια.
Να χορηγηθούν σε όλους μέσα ατομικής προστασίας (γάντια, μάσκες, ατομικά φιαλίδια με αντισηπτικό). Να γίνει εκπαίδευση σχετικά με τη χρήση των γαντιών, μετά την απομάκρυνση των οποίων είναι απαραίτητο το πλύσιμο των χεριών με υγρό σαπούνι με διάρκεια τουλάχιστον 30 δευτερολέπτων.
Σε κάθε θάλαμο να υπάρχει ένας αριθμός διανεμητών μεγάλου μεγέθους με αντισηπτικό ανάλογος με τον αριθμό των διαμενόντων. Εκτιμάται ότι ένας διανεμητής κάθε δέκα άτομα αρκεί, αφού θα διανέμονται κάθε τρεις - τέσσερις μέρες τα μικρά ατομικά φιαλίδια για άμεση χρήση. Επίσης, σε κάθε χώρο γραφείου, αίθουσα, τουαλέτες, λουτήρες κ.λπ. είναι απαραίτητη η ύπαρξη διανεμητών με αντισηπτικό ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων.
Στην είσοδο κάθε χώρου να τοποθετηθεί τάπητας εμποτισμένος με απολυμαντικό υλικό (χλωρίνη 1:10), που θα αλλάζει τακτικά, ώστε να μη μεταφέρεται ο ιός στα δάπεδα των χώρων. Στις εισόδους - εξόδους των μονάδων να υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό με κατάλληλο εξοπλισμό θερμομέτρησης, ατομικής απολύμανσης (απολυμαντικά υγρά) και ατομικής προστασίας (μάσκες, γάντια) τόσο για τους εισερχόμενους όσο και για τους εξερχόμενους.

Να γίνουν καθαρισμός και απολύμανση των συστημάτων αερισμού, ιδιαίτερα στα πλοία. Εξειδικευμένη μέριμνα απαιτείται για λήψη μέτρων, ιατρική φροντίδα και υποστήριξη των πληρωμάτων των πολεμικών πλοίων, των υποβρυχίων και των μικρών πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού προ απόπλου ή εν πλω. Να επιταχθούν οχήματα μεταφοράς από και προς τα στρατόπεδα, ώστε να μειωθεί ο συνωστισμός κατά τη μεταφορά φαντάρων και προσωπικού ανά όχημα.

Να εξασφαλιστεί άμεσα το απαραίτητο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στις μονάδες και στα στρατιωτικά νοσοκομεία. Να επιταχθούν άμεσα κλίνες ΜΕΘ, κρεβάτια, χειρουργεία και εργαστηριακά κέντρα ιδιωτικών νοσοκομείων. Να επιταχθούν ιδιώτες γιατροί προκειμένου να στελεχώσουν όλες τις μονάδες, τα στρατιωτικά νοσοκομεία και τις κινητές νοσοκομειακές υποδομές εκστρατείας.
Η επιτροπή ελέγχου, καταγραφής και επιτήρησης πρέπει να επιβλέπει τη σχολαστική τήρηση των μέτρων. Επίσης θα πρέπει να συνεδριάζει τακτικά, να εκτιμά την κατάσταση και να τροποποιεί τα προτεινόμενα μέτρα συλλογικής και ατομικής υγιεινής, διότι ο Cοvid-19, του οποίου την επιδημιολογική συμπεριφορά δεν γνωρίζουμε ακόμα επαρκώς, είναι ένας ιός που συνεχώς μεταλλάσσεται, είναι πολύ μεταδοτικός, με πολλούς ασυμπτωματικούς φορείς και άρα επικίνδυνος. Κατόπιν ενημέρωσής της από τον ΕΟΔΥ και τον ΠΟΥ, η επιτροπή θα μπορεί να ισχυροποιεί τα μέτρα ανάλογα με την πορεία και την εξάπλωση του Covid-19.
Εκτός από τα μέτρα πρόληψης και προστασίας, έχει ιδιαίτερη σημασία η ισχυροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος των στρατευμένων και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετούν στα στρατόπεδα. Το καθημερινό διαιτολόγιο θα πρέπει να περιέχει τροφές άριστης ποιότητας, πλούσιες σε πρωτεΐνες, άφθονα λαχανικά και φρούτα. Συμπληρωματικά θα πρέπει να χορηγείται τακτικά βιταμίνη C.

Ολα τα παραπάνω μέτρα θα πρέπει να τηρούνται σχολαστικά κατά τη διάρκεια της επιδημίας, αλλά στην πλειοψηφία τους και μετά από αυτήν. Γιατί τα παιδιά του ελληνικού λαού, όπου κι αν υπηρετούν ή εργάζονται, δεν είναι αναλώσιμα.

Μαρία ΠΑΡΑΛΙΚΑ
Δρ. πολιτικός μηχανικός με εξειδίκευση στην Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας, συνταξιούχος καθηγήτρια του ΠΑΔΑ
Ευαγγελία Ηλία ΞΗΡΟΥΧΑΚΗ
Συνταξιούχος αναπληρώτρια καθηγήτρια Eπιδημιολογίας του ΕΚΠΑ

Ο «ορατός εχθρός»...

Με την εμφάνιση των πρώτων κρουσμάτων, οι εργοδότες πήραν πάσα από την κυβέρνηση και προέβαλαν τη λογική της «ατομικής ευθύνης», καθυστερώντας να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους.
Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα έμειναν στην αναπαραγωγή οδηγιών που δεν μπορούσαν να τηρηθούν χωρίς την αποσυμφόρηση των χώρων δουλειάς, όπως οι οδηγίες για απόσταση 1,5 μέτρου μεταξύ των εργαζομένων, ή προέτρεπαν τους εργαζόμενους να κάνουν χρήση μέσων προστασίας που δεν τους δίνονταν (μάσκες, αντισηπτικά μαντιλάκια και υγρά, γάντια κ.τ.λ.).
Ετσι, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση έπαιρνε μέτρα περιορισμού των δημόσιων συναθροίσεων και των άσκοπων μετακινήσεων λόγω «συνωστισμού», μεγάλα μονοπώλια του κλάδου Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής, με τηλεφωνικά κέντρα που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους, λειτουργούσαν ανενόχλητα χωρίς να παίρνουν ούτε τα βασικά μέτρα για την προστασία της υγείας τους.
Η κατάσταση είναι σοβαρή και χρειάζεται να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και των οικογενειών τους, της δημόσιας υγείας συνολικά. Τώρα και όχι αύριο να επιταχθεί στο σύνολό του ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας ώστε να έχουμε νέα όπλα στη μάχη και να μη χάσουμε τους συγγενείς μας, τους φίλους και συναδέλφους μας.

Απομακρυσμένη πρόσβαση στα δικαιώματα...

Παράλληλα, όμως, με τον «αόρατο εχθρό», όπως ονομάζουν τον SARS-Cov-2 τα ΜΜΕ, οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν και τον «ορατό εχθρό». Τα μέτρα που παίρνει με πρωτοφανή ταχύτητα η κυβέρνηση, στόχο έχουν τη στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου.
Με τις ΠΝΠ που έχει περάσει, δίνει στους εργοδότες όλα τα «εργαλεία ευελιξίας» που χρειάζονται για να αυξήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων και να τη βγάλουν «λάδι», στη λογική «να σηκώσουμε όλοι το βάρος της κρίσης».
Μεταξύ άλλων έκανε πράξη σε μια νύχτα την «τηλεργασία». Αν και σε αυτές τις συνθήκες η τηλεργασία είναι ένα άμεσο μέτρο για την προστασία της υγείας των εργαζομένων από την εξάπλωση του κορονοϊού, δεν παύει να αποτελεί πάγια επιδίωξη των μονοπωλιακών ομίλων και μεγαλοεργοδοτών του κλάδου για να αυξήσουν τον εργάσιμο χρόνο, να μειώσουν το λειτουργικό κόστος αλλά κυρίως να «αποξενώσουν» τους εργαζόμενους, βάζοντας εμπόδια στη συλλογική διεκδίκηση και δράση.
Μία από τις διατάξεις στις ΠΝΠ της κυβέρνησης επιτρέπει στις επιχειρήσεις που εντάσσονται στους κλάδους που πλήττονται να αναστέλλουν συμβάσεις των εργαζομένων για 45 μέρες, με παράλληλη δυνατότητα να συνεχίσουν να απασχολούν με τηλεργασία το 10% αυτών για «πρόσκαιρες ανάγκες».
Η διάταξη αυτή είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, αφού αφήνει ανοιχτό το δρόμο στη «μαύρη» τηλεργασία, εφόσον δεν μπορεί κανείς να ελέγξει αποτελεσματικά ότι το ποσοστό αυτό θα τηρείται από τις εταιρείες και ότι οι εργαζόμενοι δεν εκβιάζονται να δουλέψουν. Επίσης, με τις τελευταίες διατάξεις οι εργοδότες μπορούν να αναγκάσουν τους εργαζόμενους και σε εκ περιτροπής εργασία, με ελάχιστο χρόνο τις δύο βδομάδες το μήνα, με μισό μισθό.
Ηδη στη Θεσσαλονίκη έχουν γίνει σχετικές καταγγελίες από εργαζόμενους στον κλάδο για εταιρείες που εκμεταλλεύονται τις σχετικές διατάξεις και ανοίγουν νέο γύρο επίθεσης σε μισθούς και δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα, γνωστές εταιρείες Πληροφορικής της πόλης ειδοποίησαν εργαζόμενους, πέραν του ποσοστού ασφαλείας και του 10%, να δουλέψουν «μαύρα» με τηλεργασία. Μάλιστα, στη μια περίπτωση η εργοδοσία θα συμπληρώνει το μισθό, στην άλλη τμήμα εργαζομένων ειδοποιήθηκε για πληρωμή με μπόνους επί των πωλήσεων.
Στον ίδιο κλάδο εταιρείες εφάρμοσαν συνδυαστικά αναστολή συμβάσεων στο μισό προσωπικό και οριζόντια μείωση μισθών στους υπόλοιπους. Στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών, τηλεφωνικά κέντρα, μέχρι να δώσουν δυνατότητα τηλεργασίας, υποχρέωναν εργαζόμενους που δεν προσέρχονταν γιατί φοβόντουσαν το συνωστισμό, σε κανονική άδεια κ.ά.

...και στην υγεία των εργαζομένων

Με αφορμή την τηλεργασία, μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι του κλάδου των Τηλεπικοινωνιών, αλλά και εταιρείες Πληροφορικής, διαφημίζουν τη δυνατότητα του προσωπικού τους να δουλεύει από το σπίτι και εντάσσουν την «τηλεργασία» στα μέτρα που πήραν στο πλαίσιο της «ευθύνης» τους για την προστασία της δημόσιας υγείας και της υγείας των εργαζομένων τους.
Αυτός ο ισχυρισμός είναι τουλάχιστον προκλητικός, αφού οι εργαζόμενοι του κλάδου γνωρίζουμε ότι οι εργοδότες δεν έδειξαν τον ίδιο ζήλο το προηγούμενο διάστημα για την προστασία της υγείας μας, των συναδέλφων μας σε τηλεφωνικά κέντρα που εμφανίζουν κρίσεις πανικού από τη στοχοθεσία για τις πωλήσεις, πονοκεφάλους από τα ακουστικά.
Δεν ενδιαφέρθηκαν για το καθημερινό άγχος και την εντατικοποίηση που προκύπτει στους προγραμματιστές από τα λεγόμενα deadlines (προθεσμίες), τα μυοσκελετικά προβλήματα. Ούτε για τα εργατικά «ατυχήματα» και «δυστυχήματα» των τεχνικών πεδίου, λόγω της εντατικοποίησης και της μείωσης του προσωπικού στα συνεργεία.
Είναι προκλητικός επίσης γιατί γνωρίζουμε ότι το προηγούμενο διάστημα η εργοδοσία έκανε σοβαρή προσπάθεια να μας πείσει ότι πρέπει να στηρίξουμε τις εταιρείες απέναντι στον ανταγωνισμό, σε ορισμένους χώρους να περιορίσει τη συνδικαλιστική δράση και να βάλει εμπόδια στην παρέμβαση των ταξικών συνδικάτων.
Θυμόμαστε, για παράδειγμα, τις απολύσεις συναδέλφων μας, γιατί κάποια εταιρεία δεν είχε «τα αναμενόμενα έσοδα από το πρότζεκτ». Θυμόμαστε, επίσης, ότι στο μεγαλύτερο μονοπωλιακό όμιλο τηλεπικοινωνιών στη χώρα η εργοδοσία προσπάθησε, μαζί με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις, προωθώντας περισσότερη «ευελιξία» με εργολαβοποίηση τμημάτων. Οτι ενορχήστρωσε την τρομοκρατία και την επίθεση στους εργαζόμενους που απεργούσαν για την υπογραφή ΣΣΕ και την επαναπρόσληψη απολυμένων συναδέλφων τους κ.ά.

Η δουλειά των κομμουνιστών

Σε αυτές τις συνθήκες, η δουλειά των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ γίνεται πιο σύνθετη. Αφενός γιατί αντικειμενικά η πολιτική αντιπαράθεση είναι πιο οξυμένη γύρω από ουσιαστικά ζητήματα της οικονομίας, της παραγωγής, της Υγείας και της Πρόνοιας, αφετέρου γιατί η καραντίνα και η απομόνωση βάζουν εμπόδια στην καθημερινή επαφή με συναδέλφους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος, στη μαζική οργάνωση και κοινή δράση μέσα στους χώρους δουλειάς.
Είναι περίοδος που πιάνουν τόπο οι δεσμοί που έχουμε αναπτύξει τα προηγούμενα χρόνια με τους εργαζόμενους μέσα στους αγώνες για την υπεράσπιση δικαιωμάτων και την ανάδειξη των σύγχρονων αναγκών, την πάλη για να αποκαλυφθεί η σαπίλα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Μπαίνουμε μπροστά και οργανώνουμε την απάντηση στον κλάδο για να μην πληρώσουμε εμείς την επιδημία και την αυριανή νέα κρίση τους. Αλλωστε, ξέρουμε ότι και με κρίση και με ανάπτυξη η αντεργατική επίθεση θα δυναμώνει, μαζί με τα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων.
Παλεύουμε και διεκδικούμε να μη γίνει καμία μείωση μισθού, καμία βλαπτική μεταβολή των συμβάσεων εργασίας, καμία παραχώρηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων στο όνομα της στήριξης των επιχειρήσεων «για να σηκώσουμε όλοι μαζί το βάρος της κρίσης». Απαιτούμε να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς, να μη χαθεί καμία άδεια εργαζόμενου.
Αξιοποιούμε την πείρα απ' αυτές τις συνθήκες, όπου μπροστά στα μάτια των συναδέλφων μας αναδεικνύονται ξεκάθαρα οι κίνδυνοι και οι συνέπειες του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής για την υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, τα αποτελέσματα της λογικής «κόστους - οφέλους, της πολιτικής υποχρηματοδότησης, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Αναδεικνύουμε ότι την ίδια στιγμή που είναι ορατός ο κίνδυνος να χαθούν ανθρώπινες ζωές λόγω ελλείψεων στα νοσοκομεία, προτεραιότητα της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων είναι η στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων με δισ. ευρώ, αντί για μόνιμη ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Αναδεικνύουμε την αιτία της αποτυχίας του συστήματος να καλύψει επαρκώς τις ανάγκες της κοινωνίας, του λαού, όχι μόνο στον τομέα της Υγείας, αλλά και στην Παιδεία, στην Πρόνοια, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στην πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες κ.α., που δεν είναι άλλη από το καπιταλιστικό κέρδος, με βάση το οποίο οργανώνεται σήμερα κάθε παραγωγική δραστηριότητα.
Αποκαλύπτουμε επίσης τα όρια που θέτει αυτός ο τρόπος οργάνωσης της παραγωγής στην ίδια την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Είναι χαρακτηριστικός ο κίνδυνος που προέκυψε για την κατάρρευση τηλεπικοινωνιακών δικτύων λόγω της αυξημένης χρήσης υπηρεσιών ψυχαγωγίας από τους οικιακούς χρήστες, την ίδια στιγμή που δίνονται επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων σε μεγάλους τηλεπικοινωνιακούς ομίλους για την ανάπτυξη ευρυζωνικών δικτύων νέας γενιάς και ταυτόχρονα οι τιμές για τους τελικούς καταναλωτές είναι άφταστες.
Συζητάμε την ανωτερότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, αξιοποιώντας και την πείρα της οικοδόμησης κατά τον 20ό αιώνα, ιδιαίτερα στα επίκαιρα ζητήματα της πρόληψης, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας. Αναδεικνύουμε την αναγκαιότητα μιας διαφορετικής, ανώτερης οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, που στόχο θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται. Οπου η έρευνα, η επιστήμη και η αξιοποίηση της τεχνολογίας θα αξιοποιούνται για να στηρίζουν αυτόν ακριβώς το στόχο. Οπου ο εργαζόμενος μπαίνει στο επίκεντρο, ως οργανωτής και διαχειριστής της παραγωγής, της οικονομίας και της ζωής του.

Μιχάλης ΜΠΕΛΛΑΣ
Μέλος του ΤΓ Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ

Περί ατομικής ευθύνης, ατομικής ενοχής, ατομικής λύσης...

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Καθημερινά και ενώ ο λαός συνεχίζει να βρίσκεται σε πολύ άσχημη θέση με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την πανδημία, το τρίπτυχο «ατομική ευθύνη» - «ατομική ενοχή» - «ατομική λύση» δίνει και παίρνει. Είναι εκεί που προτάσσεται το ατομικό αίσθημα για να σμπαραλιάζεται το συλλογικό, είναι εκεί που προτάσσεται - ορθότερα, μονοπωλεί - η ατομική ευθύνη, για να εξαφανίζεται απ' το κάδρο η κρατική.
Είναι εκεί που το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ γίνεται ενορχηστρωμένα σύνθημα, αφίσα, γιγαντοπανό, σποτάκι, αντικείμενο παροτρύνσεων και πολύωρων συζητήσεων από ειδησεογραφικές εκπομπές μέχρι και κουτσομπολίστικα πάνελ, σχεδόν σε αντιπαράθεση με το ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ, ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.
Και δεν λέμε φυσικά να πηγαίνουμε όλοι στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, υγιείς και άρρωστοι, ούτε φυσικά να κάνουμε άσκοπες μετακινήσεις, ούτε να μην παίρνει ο καθένας μέτρα ατομικής προστασίας (τα τελευταία βέβαια αν τα βρει και αν έχει χρήματα να τα αγοράσει, αφού και η ατομική προστασία έχει μετατραπεί σε ατομική υπόθεση με ατομικό κόστος φυσικά).
Ολα αυτά είναι επιβεβλημένα, αδιαπραγμάτευτα. Γιατί όμως όλοι αυτοί που ενορχηστρωμένα «λανσάρουν» σε καθημερινή βάση το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, πολιτικά πρόσωπα δηλαδή, δημοσιογράφοι, τηλεπερσόνες, δεν βγάζουν άχνα για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, που είναι τραγικές και εγκληματικές;
Γιατί παρουσιάζουν ως αφύσικο να πάει κανείς στους κατεξοχήν χώρους για να εξεταστεί και να ιαθεί; Γιατί κάνουν τάχα ότι δεν ξέρουν πως δεν υπάρχει οικογενειακός γιατρός, γιατί δεν εξανίστανται με τα τεστ που είναι είδος πολυτελείας;
Σημειωτέον, στο Νοσοκομείο Λαμίας πρόσφατα ξεκίνησαν να γίνονται, και αυτά όχι αφειδώς. Τα μέσα ατομικής προστασίας δίνονται με το σταγονόμετρο ακόμη και στους υγειονομικούς ή δίνονται κάποια λιγοστά και μετά ζητούνται πίσω, όπως έγινε στο Κέντρο Υγείας Αμφίκλειας και Μακρακώμης, που πρώτα δόθηκαν και μετά ζητήθηκαν πίσω, για να τα πάρει το Νοσοκομείο Λαμίας.
Υπάρχουν βέβαια και πιο «προχωρημένα» περιστατικά από αυτά, όπως το Κέντρο Υγείας Αταλάντης που ζήτησε από γνωστό οινοποιείο της περιοχής απόσταγμα για χρήση του ως αντισηπτικό (!), ή και περιπτώσεις φιλεύσπλαχνων επιχειρήσεων, που γίνονται δωρητές μέσων ατομικής προστασίας και λοιπού υγειονομικού υλικού στο Νοσοκομείο Λαμίας, για να καλύψουν τα κενά, δεχόμενες φυσικά και τα εύσημα της διοίκησης.

Ούτε κουβέντα για το ξεσάλωμα της εργοδοσίας

Γιατί δεν καταγγέλλουν ότι αρκετοί δεν μπορούν να μείνουν σπίτι ούτε όταν έχουν προσβληθεί απ' τον ιό, όπως οι γιατροί, που λόγω έλλειψης - άκουσον, άκουσον - τους γυρνούν πίσω στη δουλειά απ' τις 14 μέρες καραντίνα στις 7;
Γιατί αποσιωπάται εντέχνως ότι κάποιοι όχι απλώς δεν μπορούν να μείνουν σπίτι, αλλά η εργοδοσία δεν έχει πάρει σχεδόν κανένα μέτρο για να μη συνωστίζονται, όπως εργαζόμενοι σε πολλές βιομηχανίες; Χαρακτηριστικά παραδείγματα η ΛΑΡΚΟ, ο ΛΑΝΤΖΗΣ στην περιοχή της Φθιώτιδας, όπου εκεί η έλλειψη μέτρων μπορεί να γίνει πραγματική υγειονομική βόμβα.
Γιατί οι διάφοροι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων, καθώς και τα παπαγαλάκια τους, δεν εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την κατάσταση στους χώρους δουλειάς, όπου με αφορμή ή όχημα τον κορονοϊό, η εργοδοσία ξεσαλώνει με απολύσεις, αναστολές συμβάσεων, υποχρεωτικές άδειες, άδειες άνευ αποδοχών, τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία, όπως στο «Βασιλόπουλο», που έβαλε τους εργαζόμενους να υπογράψουν χαρτί με το οποίο αν χρειαστεί θα πάνε να εργαστούν σε κατάστημα άλλης πόλης, ή στην «Ελληνική Ζυθοποιία Αταλάντης» (ΕΖΑ) που εντατικοποιεί τη δουλειά όσων δεν έβγαλε σε αναστολή σύμβασης. Ρητορικά τα ερωτήματα...
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ λοιπόν, για να μη βλέπουμε ότι το Νοσοκομείο Λαμίας - και για να μην το «επιβαρύνουμε» βέβαια - συνεχίζει να λειτουργεί με 25% κενές θέσεις, μάλιστα με βάση οργανόγραμμα για «κανονικές» συνθήκες και όχι πανδημίας. Πιο συγκεκριμένα, από τις 148 οργανικές θέσεις για γιατρούς, καλυμμένες είναι μόνο οι 116 και αυτές μαζί με 24 επικουρικούς, από τους 235 νοσηλευτές λείπουν 13, από τους 125 βοηθούς νοσηλευτών λείπουν 45, από 80 άτομα βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό λείπουν 32. Την ίδια στιγμή υπάρχουν μόνο 17 κλίνες ΜΕΘ για ένα νοσοκομείο αναφοράς που καλύπτει ολόκληρη την περιοχή της Στερεάς - Εύβοιας.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ γιατί αν πάμε στα Κέντρα Υγείας του νομού θα βρούμε 2-3 γενικούς γιατρούς και οι μισοί συνήθως αποσπασμένοι, με ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες, όπως μικροβιολόγων, ακτινολόγων στα ΚΥ Μακρακώμης, Δομοκού, ακτινολόγου στο ΚΥ Στυλίδας, μικροβιολόγου στο ΚΥ Αμφίκλειας, ενώ σε κάποια υπάρχει και εξοπλισμός που μένει αναξιοποίητος. Βέβαια και εδώ το πηγάδι της υποβάθμισης της δημόσιας υγείας στη Φθιώτιδα δεν έχει πάτο, γιατί υπάρχει ακόμα και κλειστό ΚΥ, αυτό στο δήμο Μώλου.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ γιατί εκτός απ' τον κορονοϊό ο λαός συνεχίζει να μαστίζεται και από άλλες ασθένειες, επαγγελματικές και μη, δεν αρχίζουν και δεν τελειώνουν τα βάσανα και οι περιπέτειες της υγείας του στον κορονοϊό.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ αφού και πριν την πανδημία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εκεί μας έλεγαν να μείνουμε, αφού η Υγεία είναι εμπόρευμα στη λογική του κόστους - οφέλους και η πρόληψη, η θεραπεία και η αποκατάσταση ανέκδοτο.

Μένουμε δυνατοί, όχι απομονωμένοι και ηττοπαθείς

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, αλλά αυτό δεν τους είναι αρκετό. Υπονοείται και το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ, ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ, ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΙ, ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΣ. Ετσι μας θέλει το σύστημα, για να μην τους χαλάμε τα σχέδια, για να πληρώνει ο λαός το μάρμαρο με κορονοϊό ή χωρίς, με κρίση ή χωρίς, με μνημόνια ή χωρίς, με ιμπεριαλιστικό πόλεμο ή ιμπεριαλιστική ειρήνη.
Ετσι μας θέλουν, για να μην μπορούμε να δούμε την τεράστια, ανεξάντλητη, συντριπτική δύναμη που έχει ο λαός αν αποφασίσει να οργανωθεί και να διεκδικήσει. Ετσι μας θέλουν για να υιοθετείται και να κυριαρχεί το «άνθρωπος ανθρώπω λύκος», να βλέπουμε τον γείτονα, τον συνάδελφο ως εχθρό, απειλή, ένοχο, για να κρύβεται επιμελώς ότι αυτό το σύστημα έχει φάει τα ψωμιά του, ότι δεν στερεύουν ποτέ οι πίκρες του για τους λαούς.
Οτι η ίδια η ύπαρξή του είναι η ρίζα των βασάνων τους, ότι η εργατική τάξη αυτόν τον ιστορικό ρόλο έχει, να γίνει γκρεμιστής και χτίστης μαζί, όπως έλεγε και ο Παλαμάς, ο πλαστουργός της νιας ζωής, όπως έλεγε και ο Βάρναλης.
Οτι αν έχει μια «ευθύνη» σήμερα η εργατική τάξη, είναι να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων και να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας όλους αυτούς που της πίνουν το αίμα και της κουνάνε και το δάχτυλο, δηλαδή τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τους κλινικάρχες, τους μεγαλεμπόρους, τους μεγαλοκαναλάρχες. Αλλωστε, εκεί είναι η θέση τους, αφού παρασιτικός είναι ο ρόλος τους.
Δυστυχώς για όλους αυτούς βέβαια υπάρχει και το ΚΚΕ, που διαφωτίζει, αποκαλύπτει, κινητοποιεί δυνάμεις, οργανώνει τους αγώνες του λαού και μέσα σε συνθήκες κορονοϊού, παίρνοντας βέβαια τα απαιτούμενα μέτρα και προσαρμόζοντας τη δράση του. Και για του λόγου το αληθές, απόδειξη είναι και η προσπάθεια να αποσιωπηθεί η δραστηριότητα από πολλά ΜΜΕ που ξέρουμε ποιοι τα ελέγχουν.
Στον αντίποδα όλων αυτών που ακούμε, το ΚΚΕ λέει: ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ, φροντίζουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας, προστατευόμαστε, παίρνουμε όσα περισσότερα μέτρα μπορούμε, διεκδικούμε για τον εαυτό μας, τους δικούς μας ανθρώπους, τον γείτονα, τον συνάδελφο, για όλο το λαό μέτρα προστασίας της υγείας, των δικαιωμάτων μας, συνολικά της ζωής μας.
Λογαριαζόμαστε σήμερα, γιατί αν λογαριαστούμε αύριο θα πληρωθεί πολύ πιο ακριβά ο λογαριασμός από το λαό. Ενώνουμε τις φωνές μας. Φτιάχνουμε τα δικά μας συνθήματα! Ενώνουμε τις γροθιές μας, ακόμα κι αν αυτές δεν μπορούν να αγγίξουν πάντα η μια την άλλη... ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ

Ανδριάνα ΜΠΑΦΟΥΤΣΟΥ
Μέλος του Γραφείου της ΕΠ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας και Γραμματέας της ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ