Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 5ο - Ήπειρος

Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 5ο - Ήπειρος

Ήπειρος

Η Ήπειρος αποτελεί ένα απο τα πιο σημαντικά γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, όσον αναφορά τον ρόλο που παίζει η παράδοση, όχι μόνο στην καθημερινότητα και την ζωή των κατοίκων της, αλλά και στις εκλογικές τους προτιμήσεις και την ιδεολογική τους κατεύθυνση. Πράγμα που όπως καταλαβαίνετε απο την μια αποτελεί αρνητική παράμετρο στις κοινωνικές διεργασίες και την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, απο την άλλη όμως αποτελεί και την αιτία που παρέμειναν - σε δύσκολες εποχές -  αρκετές κόκκινες κουκκίδες, στον χάρτη της περιοχής.

Ο δικομματισμός, βρίσκεται στην Ήπειρο σταθερά τα τελευταία χρόνια, λίγο πάνω απο τον εθνικό μέσο όρο. Δεν υπάρχουν όμως εκλογικά κάστρα στην περιοχή (εκτός ίσως από τον νομό Άρτας, ο οποίος και αυτός όμως, βάφτηκε πράσινος στις τελευταίες εκλογές) και τα δυο κυρίαρχα αστικά κόμματα εναλλάσονται στην πρώτη θέση, με μια σχετική μακροχρόνια ισοδυναμία.

 Η Νέα Δημοκρατία κυριαρχεί παραδοσιακά στους νομούς Άρτας και Πρέβεζας (αν και στις τελευταίες εκλογές έπεσαν και αυτοί οι νομοί στα χέρια του ΠΑΣΟΚ), στα ορεινά (Ζαγοροχώρια, Μέτσοβο, Κόνιτσα) του νομού Ιωαννίνων, ενώ διατηρεί υψηλά ποσοστά και στα τουριστικά παράλια της Θεσπρωτίας (Σύβοτα κλπ). Το ΠΑΣΟΚ αντίθετα είναι ιδιαίτερα δυνατό στους νομούς Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας, αλλά και στα αστικό κέντρο της Πρέβεζας.

Το υψηλότερο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 16 χρόνια, επιτεύχθηκε στις εκλογές του 2009 στον νομό Θεσπρωτίας με 48,75%, αντίθετα το χαμηλότερο στις εκλογές του 2004 στον νομό Άρτας με 37,47%. Αντίστοιχα η Νέα Δημοκρατία πέτυχε το υψηλότερο ποσοστό της το 2004 στον νομό Άρτας με 50,24% ενώ το χαμηλότερο στον νομό Ιωαννίνων στις τελευταίες εκλογές του 2009 με 36,12%.

Ακολουθούν οι χάρτες κατανομής των δήμων για τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2000 έως το 2007 (Κλικ για μεγένθυνση)

 

 

Η παρουσία του ΚΚΕ

Ορεινή περιοχή, μικρά αστικά κέντρα, μικρή ιδιοκτησία, παράδοση και έντονο ιστορικό και πολιτικό παρελθόν, συνθέτουν έναν χάρτη με έντονες διαβαθμίσεις ανα περιοχή, ανα δήμο, ανα χωριό. Γενικά το ΚΚΕ διατηρεί στην Ήπειρο μέτρια ποσοστά, λίγο κάτω από τα εθνικά ποσοστά του, με τις αστικές περιοχές όμως να μην παίζουν τον πρωταρχικό ρόλο στην διαμόρφωσή τους, όπως συνηθίζεται στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Στις εκλογές του 2009, το ΚΚΕ κατέγραψε ποσοστό 6,85% σε ολόκληρη την Ήπειρο, το οποίο διαμορφώθηκε από 18.113 ψήφους, σημειώνοντας ελαφριά πτώση σε σχέση με το 2007 (7,12%, 19.607 ψήφοι)

Όπως βλέπετε, η κομμουνιστική καρδιά της Ηπείρου, χτυπάει στην Ζίτσα και την ευρύτερη περιοχή από το Καλπάκι μέχρι τα Γιάννενα, ενώ το Κόμμα διατηρεί μεγάλα ποσοστά στα Μαστοροχώρια νότια του Γράμμου, στα χωριά της Τζουμέρκα και στην πεδιάδα της Πρέβεζας και του Αμβρακικού. Τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφονται στην Ζίτσα (22,48%), η οποία αναμένεται να κοκκινήσει σε αυτές τις εκλογές, τους Καλαρίτες (16,15%) και τα Μαστοροχώρια (15,91%), ενώ ποσοστά άνω του 12% καταγράφεται σε πολλές ακόμα περιοχές μεταξύ των οποίων η Κρανέα της Πρέβεζας (15,38%), ο δήμος Πασσάρωνα των Ιωαννίνων (14,02%), οι Μελισσουργοί της Άρτας (13,81%), το Δίστρατο Ιωαννίνων (13,81%) και άλλες.

Αντιθέτως, ολόλευκο τοπίο (όσον αναφορά τον παραπάνω χάρτη, διότι πολιτικά μιλάμε για ολόμαυρο τοπίο) συναντάμε στο Ανώγειο της Πρέβεζας (0,68%), το Κομμένο της Άρτας (1,14%) και την Αετομηλίτσα του Γράμμου (2,04%), απέναντι δηλαδή στα Μαστοροχώρια που αναφέραμε παραπάνω.

Ακολουθούν οι χάρτες των ποσοστών του ΚΚΕ για τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2000 έως το 2007 (Κλικ για μεγένθυνση)

 

 

Προβλέψεις - εκτιμήσεις

Δύσκολη περιοχή. Πραγματικά δύσκολη, διότι είναι απροσδιόριστο σε μεγάλο βαθμό απο τα μακροχρόνια δεδομένα, το τι θα κάνει αυτός ο κόσμος που παραδοσιακά χρόνια τώρα ακολουθεί 2 κόμματα, τα οποία είναι δεδομένο πως θα χάσουν μεγάλο τμήμα της εκλογικής βάσης τους. Λίγο πιο συντηρητική η οδός που διάλεξα, και με δεδομένο πως θα πέσω έξω στην περιοχή αυτή, σας παραθέτω τις εκτιμήσεις μου. ;-)

 

Σχετικά  

Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 1ο - Πελοπόννησος
Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 2ο - Αττική
Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 3ο - Στερεά Ελλάδα
Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 4ο -Ιόνια Νησιά

Προεκλογική διακήρυξη

Προεκλογική διακήρυξη 
Οκτώ μέρες πριν τις εκλογές η κε του μπλοκ δημοσιεύει την προεκλογική της διακήρυξη προς το μέσο σφο αναγνώστη κι όσους τυχόν ανυποψίαστους διαβάζουν το μπλοκ, χωρίς να είναι πεισμένοι για την ψήφο τους.


Λες «να τα βάλουμε με το σύστημα». Τι σημαίνει αυτό όμως; Σύστημα δεν είναι μόνο οι πολιτικοί, οι 300 στη βουλή, η διαφθορά και τα λαμόγια. Σύστημα είναι η εκμετάλλευση, οι τράπεζες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό. Με δυο λόγια, η σύμφυση κράτους- μονοπωλίων. Η αστική εξουσία κι ο καπιταλισμός. Όταν λες «κάτω το σύστημα» αυτά πρέπει να βάζεις στο στόχαστρο και τίποτα λιγότερο.


Λες «να τα πάρουμε από αυτούς που τα έχουν». Καλά τα λες, αλλά τι ακριβώς θα τους πάρουμε; Τις καταθέσεις, τις offshore; Να δημεύσουμε τις βίλες τους, να τους επιβάλουμε βαριά φορολογία; Μια τρύπα στο νερό θα κάνουμε αρχηγέ. Αλλού πρέπει να στοχεύσουμε. Να τους πάρουμε τον πλούτο και τα μέσα που τον παράγουν. Να κάνουμε κτήμα τον καρπό της δουλειάς μας και να τον κοινωνικοποιήσουμε. Να γίνει δηλαδή λαϊκή περιουσία.


Λες «να πάμε όλοι μαζί, χωρίς διαχωρισμούς και κόμματα». Ναι αλλά τι σημαίνει «όλοι μαζί» άραγε; Όλοι μαζί, όπως λέμε «όλοι μαζί τα φάγαμε»; Όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι εκτός από αυτούς που τα έτρωγαν τόσα χρόνια, όχι (μόνο) παράνομα αλλά κανονικά και με το νόμο. Όλοι εκτός από μια χούφτα παράσιτα που έχουν κάτσει στο σβέρκο μας και ζητάνε νέες θυσίες για να γλιτώσουν τα κέρδη τους. Όλοι όσοι πληρώνουν την κρίση του συστήματος και τους πνίγουν τα μονοπώλια.


Λες «οι προδότες στο γουδή». «Κάτω η διαφθορά και η γραφειοκρατία». Αλλά αυτό σημαίνει να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου. Να ελέγχεις τον από πάνω σου κι αν τον βρίσκεις σκάρτο να τον σχολάς. Εργατικό έλεγχο με άλλα λόγια. Μην ξεχνάς ότι οι μόνοι που έστειλαν αριβίστες και γραφειοκράτες στη φυλακή –κι όχι μόνο- ήταν οι σοβιετικοί. 


Σου λένε ότι έξω από τον ευρωμονόδρομο μας περιμένει «χάος κι απομόνωση». Αλλά το χάος το ζεις τώρα. Με τους μισθούς πείνας, τις κουτσουρεμένες συντάξεις, τη διάλυση της υγείας, της παιδείας και της ασφάλισης. Η στρούγκα της εε είναι ταυτόχρονα λυκοσυμμαχία, όπου βάλαν τους λύκους να φυλάν τα πρόβατα. Οδηγούν τους λαούς στη σφαγή και τους λένε ότι τους σώζουν από τη χρεωκοπία. Σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω. 


Σου λένε ότι πρέπει να σφίξεις κι άλλο το ζωνάρι για να πληρώσουμε το χρέος. Αλλά τα μέτρα που παίρνουν έχουν να κάνουν μόνο με τα κέρδη τους. Και στο τέλος της δεκαετίας το χρέος θα είναι μεγαλύτερο από τώρα. 


Έχεις μια σειρά λόγους, σοβαρούς ή μη, για να ψηφίσεις το κόμμα σε αυτές τις εκλογές. 
Γιατί είναι αυτό που φοβούνται. Και σε τρομοκρατούν με πλαστά διλήμματα για να κρύψουν το δικό τους φόβο.
Γιατί μουντζώνεις τη βουλή αλλά όταν σου λένε ότι το κουκουέ θα την καταργήσει και θα την αλλάξει με λαϊκούς βουλευτές από τους χώρους δουλειάς, το θεωρείς δικτατορία. Ναι, δικτατορία! Αλλά του προλεταριάτου.
Γιατί σου λένε ότι είναι δυνατό να ζήσεις με 400€ (κι αυτά όταν υπάρχει δουλειά), ενώ αυτά που σου λένε οι κομμουνιστές είναι «ουτοπία».
Γιατί σου είπαν ότι θα έρθουν οι κομμουνιστές να σου πάρουν το σπίτι και τελικά σου το πήραν οι τράπεζες.


Γιατί είναι αποκούμπι για τις μάζες, νύχι-κρέας με το λαό και τους αγώνες του. Ενώ οι άλλοι είναι νύχι-κρέας με το κεφάλαιο ή παρανυχίδες μιας χρήσης, σε ένα πλατύ κι ενωτικό αντι-κκε μέτωπο.
Γιατί το κουκουέ δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι. Ενώ όλοι οι άλλοι σου βάζουν χέρι, στην τσέπη και γενικώς.
Γιατί μόνοι οι κομμουνιστές μπορούν να τσακίσουν τον ανερχόμενο φασισμό της χρυσής αυγής.


Γιατί αν πιστέψεις αυτά που λένε, το κουκουέ φταίει για όλα. Για τα λιμάνια, τον τουρισμό που πέφτει, τα μαγαζιά που κλείνουν, τους μετανάστες. Φταίει γιατί επιδιώκει το χάος, που δε γίνεται επανάσταση, που τα έκανε πλακάκια με τους αστούς, που κρατά το όπλο παρά πόδα. Αφού λοιπόν το κουκουέ φταίει για όλα αυτά, ας του δώσουμε την ευκαιρία να τα διορθώσει, βγάζοντας το κυβέρνηση.


Γιατί το κόμμα έχει τη φιλοσοφία της μπαρτσελόνα (φουλ επίθεση) αλλά την άμυνα και τα αποτελέσματα της μπάγερν.
Γιατί έχει καλές ακαδημίες και νεολαία και δε βασίζεται σε μεταγραφές από το πασοκ για να κατεβάσει ομάδα και να συμπληρώσει τα ψηφοδέλτια.
Γιατί η βολή του μαυρίκου στο βενιζέλο με το  μνημόνιο ήταν προπόνηση για την έφοδο στον ουρανό. Την επόμενη φορά δε θα αστοχήσει. Θα του πετάξει μαζί και το γάντι.
Η έφοδος στον ουρανό ξεκίνησε


Γιατί έκανε τη λιάνα να μιλά και να σκέφτεται ταξικά και να βάζει τα ταξικά γυαλιά σε πολλούς αριστερούς υπερεπαναστάτες.
Γιατί η κόρη της αλέκας κοντεύει να μπει στην κλιμακτήριο κι ακόμα την ίδια λάσπη πετάνε για το αμερικάνικο κολλέγιο, τις σπουδές στο εξωτερικό κλπ.
Για να έχει κι αύριο ψωμί ο φώτης παπούλιας κι οι λοιποί σεναριογράφοι αντικομμουνιστικής φαντασίας.


Γιατί το κόμμα μιλάει τις ξένες γλώσσες στη γλώσσα του λαού. Crisis pay the plutocracy.
Γιατί έχει τους πιο αντιεποικοινωνιακούς εκπροσώπους τύπου: το μαίλη και το μεντρέκα. Τι άλλο να κάνει για να σου δείξει ότι το ενδιαφέρει η ουσία κι όχι το φανταχτερό περιτύλιγμα;
Γιατί έχει πάντα προεκλογικές διαφημίσεις υψηλής προλετ-καλτ αισθητικής. Το τρακτέρ με τον αγρότη, ο ταρίφας που πάει αγώνα και τώρα ο τοτέμ ντυμένος εργάτης να διώχνει με δυο κινήσεις το χρέος και την εε. Σε κάποιους θύμισε τον μπομπ το μάστορα και σε κάποιους άλλους τον χάρι πότερ.
Γιατί ο τοτέμ δεν είναι ο χάρι πότερ για να τα κάνει μόνος του. Αν δε σπάσουμε αυγά, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις.


Γιατί το κουκουέ δε θέλει να κυβερνήσει. Χωρίς εσένα.
Γιατί ψηφίσανε το μάαστριχτ (πλην λακεδαιμονίων), πληρώνει ο λαός.
Γιατί έχουμε αγώνες αύριο. Και χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά.
Γιατί πραγματική αλλαγή δε γίνεται χωρίς το κουκουέ.


Γιατί μόνο αυτό έχει στο σήμα του γνήσιο σφυροδρέπανο χωρίς 4άρια, αστεράκια, παρενθέσεις, ανάποδα είδωλα και δε συμμαζεύεται.
Για όσα είχε γράψει πριν τις εκλογές του 2004 ο σχιζοφρενής οικοδόμος με το καδρόνι. Και ισχύουν ακόμα τα περισσότερα.


Κι αν δεν έρθουν οι κομμουνιστές να σε βρουν, πήγαινε εσύ σε αυτούς. Μαζί τους και βουνά θα κινήσουμε

Θέλει να γίνει "Χαλίφης" στη θέση του "Χαλίφη"

Θέλει να γίνει "Χαλίφης" στη θέση του "Χαλίφη"

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Θέλει να κυβερνήσει με στήριξη Καμμένου και ΠΑΣΟΚων

Αφού δημοσκοπικά είμαι στα ίδια με Βενιζέλο και Σαμαρά, γιατί να μη θέλω πρωθυπουργία, αναρωτιέται ο Τσίπρας...

Να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα προσπαθούσαν χτες στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ομολογία του επικεφαλής του σε συνέντευξη στο tvxs.gr, όπου αναφερόμενος στο ενδεχόμενο το κόμμα του να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης πρόσθεσε: «Εάν εμείς, ως αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας καιχρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένουκαι έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι».

Αλλωστε, όπως είπε σε άλλη του συνέντευξη (protagon.gr), «ο Καμμένος έχει κάνει κάποιες παρουσίες στη βουλή οι οποίες ήταν ενδιαφέρουσες. Και μπορεί και να του πιστώνουν και το γεγονός ότι εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να μείνει στο μαντρί που λέμε, όταν το μαντρί διεκδικεί να γίνει εξουσία και δεν το 'κανε. Ε, αυτό το πιστώνεται, είναι γεγονός».

Πρόσθεσε ακόμα ότι οι βλέψεις τους είναι πολύ ευρύτερες και τους οδηγούν κατευθείαν στην αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ, αφού, όπως είπε, «μιλάμε για μια κυβέρνηση η οποία θα 'χει πυρήνα στην αριστερά, μπορεί να είναι και δυνάμεις επαναλαμβάνω, που θα προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ». Βέβαια, αναρωτήθηκε «γιατί να μην είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ (...) Γιατί εμείς έχουμε πάρει κεφάλι από τις άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις», κάτι «το οποίο θα έδινε λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, στο χάος και στην ακυβερνησία», για την οποία, όπως φαίνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί, όπως και τα αστικά κόμματα.

Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λοξοκοιτάζει προς όλες τις κατευθύνσεις με τη φιλοδοξία να φορέσει κυβερνητικά κοστουμάκια. Στο πλαίσιο αυτό, ήδη συνεργάζεται με στελέχη και κινήσεις που «αποκολλήθηκαν» απ' το ΠΑΣΟΚ, «κλείνει το μάτι» στον Καμμένο, ενώ στην προαναφερθείσα συνέντευξη ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι θα ήθελε και τη συνεργασία με το ΕΠΑΜ του Καζάκη, που όμως επέλεξε άλλο δρόμο, αυτό της συνεργασίας με τον Παπαθεμελή! Δηλαδή, ο αντιμνημονιακός μύλος όλα τα αλέθει.

Ορέγονται καρέκλες

Ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, που βλέπει τις δηλώσεις Τσίπρα να δυναμιτίζουν τη συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία, δήλωσε χτες ότι «η διαδρομή και οι θέσεις του Πάνου Καμμένου τον τοποθετούν δεξιότερα της ΝΔ» και «μια αριστερή - αντιμνημονιακή κυβέρνηση που θα εξαρτάται από την ψήφο του Πάνου Καμμένου είναι αδύνατο να σταθεί». Πιο πάνω απ' όλα, όμως, είναι η επιθυμία τους να κυβερνήσουν με κάθε κόστος και γι' αυτό ο Παπαδημούλης κατέληξε ότι «αν άλλες δυνάμεις θέλουν να δώσουν ψήφο ανοχής, είναι δικό τους θέμα».

Μετά απ' όλα αυτά, ο Αλ. Τσίπρας επανήλθε χτες με εξηγήσεις στον ρ/σ «Real», όπου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Είπα το αυτονόητο (...) Οταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (...) δώσει διερευνητική εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ, θα απευθυνθώ στα κόμματα της αριστεράς για τον σχηματισμό κυβέρνησης και θα ασκήσουμε το συνταγματικό μας δικαίωμα να απευθυνθούμε στη Βουλή προκειμένου να λάβουμε ψήφο εμπιστοσύνης. Και εκεί δεν θα αρνηθούμε προφανώς την ψήφο κανενός (...) Αν δεχθούμε ψήφο εμπιστοσύνης ακόμα και από βουλευτές που έχουν εκλεγεί με άλλα κόμματα, που δεν θα συμμετέχουν στην κυβέρνηση, ακόμα κι από βουλευτές που έχουν εκλεγεί από το ΠΑΣΟΚ, δεν θα το αρνηθούμε». Μάλιστα, πρόσθεσε ότι θα «το διεκδικήσουν».

Αυτό που δεν εξήγησε ο Αλ. Τσίπρας είναι τους λόγους για τους οποίους οι βουλευτές του Καμμένου ή του ΠΑΣΟΚ που θα έχουν εκλεγεί στη βάση των γνωστών φιλομονοπωλιακών προγραμμάτων των κομμάτων τους, θα έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που, όπως διατείνεται, θα ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική. Αν αυτό συνέβαινε, θα οφειλόταν ακριβώς στο γεγονός ότι άπαντες αναγνωρίζουν πως οι κραυγές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο μνημόνιο, στο ΠΑΣΟΚ και την πολιτική του έχουν ημερομηνία λήξης, την ώρα που λήγει και η εκλογική διαδικασία.

Δίψα για διαχείριση

Συνεχίζοντας να κοροϊδεύει με θράσος το λαό, επανέλαβε τη ...γαλαντόμα πρόταση, πιστεύοντας ότι το ΚΚΕ θα δελεασθεί από θεσούλες της αστικής διαχείρισης, ότι «αν διεκδικήσει κάποιος άλλος από τα κόμματα της αριστεράς, η κα Παπαρήγα ή ο κ. Κουβέλης, εγώ δεν θα διεκδικήσω, αν είμαστε το μεγαλύτερο από τα τρία αυτά κόμματα, την πρωθυπουργική καρέκλα για τον εαυτό μου».

Αποκαλύπτοντας, τέλος, το μικρομεγαλισμό και τη δίψα που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να αναρριχηθεί στα ανώτερα κλιμάκια της αστικής διαχείρισης, είπε στο protagon.gr: «Ε, θα μπορούσα να είμαι, ναι, γιατί όχι; Γιατί να μην είμαι; (...) Οταν, όταν, με συγχωρείτε (...) όταν βλέπω σε δημοσκοπήσεις ερώτηση αυθόρμητα, αυθόρμητη απάντηση να βάζουν τον Τσίπρα στο ίδιο μέγεθος με αυτούς που κοιμούνται και ξυπνάνε με το αν θα γίνουν πρωθυπουργοί, τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά. Και το βλέπω αυθόρμητα να βγαίνει αυτό από τον κόσμο γιατί να σας απαντήσω πω

Η πείρα του παρελθόντος έχει εξαιρετικά παραδείγματα

Η ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ

Η πείρα του παρελθόντος έχει εξαιρετικά παραδείγματα

Icon

-- Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ (ΑΠΕ): Αναφέρεστε πολύ συχνά στην περίοδο '89 - '91 που κορυφώθηκε με τη διάσπαση του κόμματός σας και το μετέπειτα αγώνα για την επιβίωσή του. Αν και σήμερα οι συνθήκες και η πρόταση για συνεργασία είναι τελείως διαφορετικές από ό,τι ήταν τότε, θα ήθελα να σας ρωτήσω, είναι υπαρκτός ο φόβος μιας διάσπασης σήμερα, επειδή θα συμμετάσχετε σε μία κυβέρνηση και - όπως είπατε προηγουμένως - ότι οι ψηφοφόροι σας θα σας πουν προδότες αν συμμετάσχετε σε μια κυβέρνηση;

-- Το '89 και '91 δεν ήταν δική μας πρωτοβουλία να το θέσουμε. Αλλά στους καναπέδες, στην τηλεόραση, άλλοι βάζουν τα ερωτήματα. Εμείς θέλουμε να συζητήσουμε για την Παιδεία, για την Υγεία, για το κούρεμα των αποθεματικών των νοσοκομείων, αυτά θέλουμε να συζητήσουμε. Δεν έχουμε καμία διάθεση να γυρίσουμε πίσω. Καμία διάθεση. Ούτε καν το θέσαμε. Και να σας πω, και στους τόπους δουλειάς, και στις περιοδείες, και στις συγκεντρώσεις, κανένας δεν μας τα έβαλε αυτά. Αλλά στα ψηλά αλώνια, πάει να μετατραπεί η εκλογική μάχη ανάμεσα στο ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογική μάχη είναι, αντικειμενικά, ανάμεσα στην εργατική τάξη και γενικότερα στον εργαζόμενο λαό και τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και τα κόμματά τους σε συνθήκες κρίσης βαθιάς, που θα βαθύνει, θα γίνει ακόμα χειρότερη.

Από κει και πέρα, βεβαίως, υπάρχουν και οι πολιτικές αντιπαραθέσεις, όπως είναι εύλογο. Εμείς ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι η πείρα του πρόσφατου και του παλιότερου παρελθόντος έχει εξαιρετικά παραδείγματα, έχει εξαιρετική εμπειρία, όχι μόνο στην Ελλάδα, μιλάμε για την πείρα της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου. Εχει και λάθη, έχει και σαβούρα. Σαβούρα με ποια έννοια το λέμε: Μπορεί πριν 40 - 50 χρόνια ο χειρισμός ενός ζητήματος να 'τανε εκατό τοις εκατό σωστός και σήμερα να είναι ξεπερασμένος. Γιατί τώρα όλοι όσοι επιστρατεύουν το '89 - '91 μας γυρίζουν πίσω. Βεβαίως, δεν είναι ίδιο το σήμερα. Γιατί έχουμε και την πρόσφατη πείρα: Κυβερνήσεις Γαλλίας, Ιταλίας, τις κεντροαριστερές...

Εκανε καλά το ΚΚΕ που δεν ψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ; Εκανε καλά ο Συνασπισμός που την ψήφισε; Πριν 20 χρόνια αυτή η επιλογή δεν βάρυνε τα επόμενα χρόνια; Πώς δεν βάρυνε; Αυτά που ζούμε σήμερα είναι όλα γραμμένα μέσα στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Οταν π.χ. επισημάναμε τον κίνδυνο να γίνει πόλεμος στα Βαλκάνια, όλα τα άλλα κόμματα μας έλεγαν ότι θέλουμε να συσπειρώσουμε το δυναμικό μας και επικαλούμαστε ανύπαρκτους κινδύνους. Βαραίνει σήμερα και θα βαραίνει αύριο και μετά από 20 χρόνια η σημερινή θέση όλων των άλλων κομμάτων που λένε ότι έξω από την ΕΕ επέρχεται η καταστροφή; Ναι, βαραίνει. Αυτό που λένε σήμερα, ότι μπορώ να διαπραγματευτώ, χτυπά το κίνημα και στις 7 του Μάη, αλλά πιθανό να βαρύνει και για πολλά χρόνια. Ελπίζουμε τώρα ο λαός να βγάλει συμπεράσματα.

Αν επικαλούμαστε κάτι για το πρόσφατο παρελθόν - αλίμονο τώρα να πάμε εκατό χρόνια πίσω ή πενήντα - αυτό είναι γιατί μία θέση μπορεί να μη φαίνεται όταν την παίρνεις τι χτύπημα θα είναι για το λαό, αλλά όταν ζήσεις αυτό το χτύπημα μπορεί να είναι και λίγο αργά.

Αυτή τη στιγμή εμείς λέμε: Θέλει ο καθένας που να βάλει το φράκο του πρωθυπουργού ή του υπουργού; Μιλάω για όλα τα κόμματα. Να βγει και να πει, τι θα κάνει σε περίπτωση που υπάρχει απόφαση στρατιωτικής επίθεσης στη Συρία. Αλλο ο λαός της Συρίας, ο λαός να εξεγερθεί και να κάνει ό,τι θέλει. Ο λαός να αποφασίσει χωρίς καμία εξωτερική επέμβαση. Πρέπει να πει τι θα κάνει. Θα κλείσει τη βάση της Σούδας; «Οχι» στον πόλεμο και ανοιχτή η βάση της Σούδας, αυτό σημαίνει «ναι» στον πόλεμο.

Και έρχονται μας λένε μετά ότι φοβάται το ΚΚΕ να αναλάβει το ρίσκο; Ποιο ρίσκο; Δε θέλουμε να συμμετάσχουμε σε κάθε τι εγκληματικό κατά του ελληνικού λαού και των γειτονικών λαών. Δηλαδή, πρέπει να βάλουμε κι εμείς τα χέρια μας στις ακαθαρσίες για να πούμε «ναι»; Aλλά σας σώσαμε, θα πούνε, σώσαμε το ευρώ, αγοράζετε με ευρώ, σας σώσαμε. Να βγουν και να πάρουν θέση σε αυτά. Οταν ζητάς κυβέρνηση, το πολύ θα είσαι τέσσερα χρόνια. Αν και δεν ξέρω πόσα χρόνια θα μείνει αυτή η κυβέρνηση, σε κάνα χρόνο θα την έχει ρίξει ο λαός. Εν πάση περιπτώσει.

    

Πάλη σε ενιαίο μέτωπο, αλλιώς θα ηττηθεί ο λαός

-- Π. ΓΚΑΛΙΟΥ (ΣΚΑΪ): Υπάρχουν κάποιοι, από κόμματα μέχρι και συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, που σας κατηγορούν ότι πολλές φορές χρησιμοποιείτε το συνδικαλισμό για να πλήξετε εργοδοτικές αυθαιρεσίες, χωρίς όμως αντίστοιχα να ενισχύετε εργατικά ή εργασιακά δικαιώματα, ή και αντιθέτως μπορεί κάποιες φορές να πλήττετε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Τι απαντάτε;

-- Κοιτάξτε να δείτε. Αυτοί που τα λένε αυτά είναι εφοπλιστές, βιομήχανοι. Οι άνθρωποι καλά κάνουν και μας πολεμάνε. Γιατί πώς θα τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους; Οι απεργίες αποφασίζονται με κάποιες πλειοψηφίες. Μπορεί να είναι και ομόφωνες, μπορεί να είναι και κάποιες πλειοψηφίες. Εκεί που είμαστε μέσα οι κομμουνιστές, μας έστειλαν οι εργαζόμενοι, δεν καταλάβαμε τις θέσεις. Και, μάλιστα, όποιος ψηφίζει τον κομμουνιστή ή το συναγωνιστή του κομμουνιστή στη διοίκηση ενός σωματείου, ξέρει τι ψηφίζει. Εμείς ξέρετε, ούτε κουμπαριές κάνουμε, ούτε προσαρμόζουμε τις θέσεις μας ανάλογα με το ακροατήριο. Επομένως, ξέρει τι ψηφίζει.

Δεύτερον, υπάρχουν αποφάσεις που πάρθηκαν και από συνδικαλιστές που δεν έχουν καμία σχέση με το ΚΚΕ. Αυτό τι δείχνει; Οτι όπου υπάρχει ένας ισχυρός πυρήνας κομμουνιστών, ριζοσπαστών, άλλων αγωνιστών και ενθαρρύνονται οι εργαζόμενοι να διεκδικούν, τότε αναγκάζουν και άλλους συνδικαλιστές, που έχουν εκλεγεί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συγκεκριμένα, να συμφωνήσουν σε μια απεργία. Γιατί είναι τέτοια τα προβλήματα που δεν μπορούν να κάνουν πίσω. Πού βρίσκεται το αντιδημοκρατικό; Μας κατηγορούν οι αντίπαλοι των εργαζομένων.

Και, τέλος, εδώ εμείς ξεκαθαρίζουμε τη στάση μας: `Η θα είμαστε ένας με όλους και όλοι με τον έναν, ή αυτή τη στιγμή θα υπάρχει ένα ενιαίο μέτωπο όλων των εργατοϋπαλλήλων, των μικρών επιχειρηματιών, επιχειρηματιών, αυτοί που έχουνε τα φτωχομάγαζα, και των μικρών παραγωγών αγροτών, ή θα υπάρχει ένα ενιαίο μέτωπο, ή ο λαός θα ηττηθεί στην πορεία. Δεν μπορεί να απεργεί ένας κλάδος και να σου λέει ένας άλλος ξέρεις με δυσκολεύεις να κάνω βόλτα, ας πούμε, στο Σύνταγμα.

Θέλει αλληλεγγύη και μάλιστα όταν απεργεί ένας κλάδος, πρέπει να βγαίνουν κι άλλοι κλάδοι. Δεν μπορεί να λυθούν τα προβλήματα, με απεργίες όπου συμμετέχει το 30% και μάλιστα μερικοί πάνε και γράφονται ότι πήραν άδεια απ' το γιατρό για να μην έρθω, για να μην πει ότι απήργησε. Αυτά τα πράγματα οδηγούν το κίνημα σε συνθήκες τέτοιες σαν αυτές που ζούμε σήμερα, σε ήττα. Θα χάσει κι άλλα το κίνημα. Ε, λοιπόν, εμείς θέλουμε να χάσουν οι πλουτοκράτες, τα μονοπώλια, η ΕΕ, αυτοί θέλουμε να χάσουν. Ο λαός πρέπει να χρησιμοποιεί όλες τις μορφές πάλης και την κατάλληλη στιγμή, αυτή που μπορεί να του δώσει έστω και τη βελτίωση της θέσης του σε ένα θέμα. Και να συνεχίζει, να μη σταματάει. Εμείς δεν κρύβουμε τις θέσεις μας.

    

Κοροϊδεύουν τον κόσμο όσοι υπόσχονται εύκολες λύσεις

-- Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ (Πριν): Κάνατε στη χτεσινή σας συνέντευξη μια ενδιαφέρουσα πολιτική μεταφορά. Είπατε ότι σας αρέσει ο τρόπος που η «Μπάγερν» παίζει ποδόσφαιρο, με τις συνεχείς επιθέσεις. Ομως, επανειλημμένα μας έχετε τονίσει, ότι ....

-- Με καλή άμυνα. Γιατί κοίταξε, αν κάνεις επιθέσεις και έχεις τρύπια άμυνα, τέλειωσες.

-- Σωστό, εκεί θέλω να εστιάσω. Γιατί επανειλημμένα μας έχετε τονίζει ότι στο έδαφος αυτούς του συστήματος περιθώρια για να αποσπάσουν οι εργαζόμενοι κατακτήσεις δεν υπάρχουν. Επομένως, μήπως μιλάμε τελικά για άμυνα και όχι για αντεπίθεση όπως γράφει το πανό πίσω σας;

-- Δεν έχουμε πει ακριβώς αυτό. Λέμε, ο καπιταλισμός και το κράτος το καπιταλιστικό και το πολιτικό του προσωπικό, δεν κάνουν τις παραχωρήσεις και τις υποχωρήσεις που έκαναν σε προηγούμενες δεκαετίες. Γιατί ήτανε πιο ευέλικτοι. Για ποιο λόγο: Γιατί ακριβώς τότε το σύστημα είχε τη δυνατότητα, χωρίς να μειώσει τα κέρδη των μονοπωλίων, να κάνει ορισμένες ονομαστικές παροχές, αλλά ακόμα είχε και ανάγκη να κάνει και ορισμένες παραχωρήσεις, για να εκμεταλλευτεί με καλύτερους όρους την εργατική τάξη για να την ενσωματώσει.

Να σας πω ένα παράδειγμα: Ολα αυτά τα επιδόματα που δίνονταν σε ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων, που ήταν στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ, επίδομα Α, Β, Γ αυξήσεις με τη μορφή επιδόματος, αντί να δίνονται στο βασικό μισθό που έτσι έπρεπε να είναι, δίνονταν με τη μορφή επιδόματος. Και έμαθαν τον εργαζόμενο να λέει ότι «τι με νοιάζει εμένα, ό,τι βάλω στην τσέπη μου είναι το θέμα, τι με νοιάζει εμένα η μορφή, επίδομα ή όχι». Γιατί τα έβαζαν αυτά; Γιατί ήθελαν ένα μέρος της εργατικής τάξης να το ενσωματώσουν, να το εξαγοράσουν. Σήμερα, ο καπιταλισμός, και ιδιαίτερα ο γηρασμένος καπιταλισμός της Ευρώπης, που έχει φάει τα ψωμιά του, δεν μπορεί να κάνει ούτε παραχωρήσεις για να συγκρατήσει ακόμα και το εκλογικό του ακροατήριο. Δε βλέπετε ότι μπροστά στις εκλογές, όλο τι δε θα κάνουν λένε και κοροϊδεύουν, τα πολλά «θα» έχουν κοπεί.

Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι η ταξική πάλη και η οξυμένη κοινωνική και πολιτική αντιπαράθεση δεν μπορεί να φέρει κάποιες κατακτήσεις. Κάποιες. Δε θα επιστρέψουν στους λαούς ό,τι τους είχαν δώσει και αυτές τις κατακτήσεις που μπορεί να τις έχει ένας λαός στην Ελλάδα και η άλλη Ευρώπη, θα είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, γιατί τώρα μας έχουν πάει πίσω. Δεν είναι, είχα μισθό 100 θα πάρω 110, ήθελα 130. Τώρα το 100 το έχουν κάνει 40 και άμα σου δώσουνε και άλλα 5 δε γίνεται τίποτα. Και ποτέ εμείς δε βάλαμε προκαταβολικά φραγμό στο αν ένα κίνημα μπορεί κάτι να κατακτήσει.

Ξεκαθαρίζουμε όμως το εξής πράγμα: Δεν μπορεί να περιμένεις σήμερα θα κατακτήσω εκείνο, αύριο θα κατακτήσω ένα άλλο. Η εξουσία είναι στους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι στο κεφάλαιο, είναι στα μονοπώλια και αυτοί δεν πρόκειται να κάνουν σήμερα ούτε απλή αναδιανομή, που την έκαναν όταν είχαν τα περιθώρια να την κάνουν, διότι έχουν τεράστιο ανταγωνισμό μεταξύ τους. Πάρτε στην Ελλάδα. Να σας πω κάτι; Εχουμε συγκεκριμένα παραδείγματα όπου υπήρχε επιχειρηματίας που λέει «έχω τη δυνατότητα να κάνω μια υποχώρηση στους εργαζόμενους». Και πήγαιναν οι άλλοι συνάδελφοί του, του ίδιου κλάδου και λέγανε, «όχι, όλοι μαζί κάτω οι μισθοί».

Υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια εργοδότες, μιλάμε τώρα για την εργοδοσία στον κλάδο συνολικά, που πήγαιναν να διαπραγματευτούν και κάτω από το φόβο απεργιών λέγανε ας δώσω και κάτι το μήνα. Και πηγαίνανε από τον διπλανό κλάδο και λέγανε, «όχι, γιατί θα ζητάνε κι από 'μας». Είναι πιο συνασπισμένοι σήμερα, σε αυτά τα θέματα.

Αρα, λοιπόν, δεν μπορείς να βάλεις φραγμό, να πεις δε θα κατακτήσω τίποτα, γιατί απ' την άλλη μεριά πρέπει να βάλεις και όρια. Γιατί, αν περιορίσεις να διεκδικείς, αν περιορίσεις να είσαι αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση, τότε κάποια στιγμή θα γίνεις αντιπολίτευση χωρίς σκάγια, και ο λαός κάποια στιγμή πρέπει απ' την αντιπολίτευση να περάσει στην εξουσία. Τότε να ξέρετε ότι και το ΚΚΕ θα είναι μαζί. Ο λαός είναι στην αντιπολίτευση, τι να κάνουμε αυτός είναι ο συσχετισμός δυνάμεων σήμερα. Τώρα, αν κάποιος μπορεί να τον ανατρέψει επειδή παραμυθιάζει το κόσμο, ότι θα του λύσει τα προβλήματα... Κοροϊδεύουν τον κόσμο, πάντως, αυτοί που λένε ότι μπορεί η αριστερά σήμερα και μάλιστα με αυτό το πρόγραμμα και μέσα από την κάλπη με μια κυβέρνηση και με αποφάσεις του κοινοβουλίου και διαπραγματεύσεις, θα του λύσουν τα προβλήματα. Τον κοροϊδεύουν.

    

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κάνει τις παραχωρήσεις που έκανε

-- Α. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΤΑΡ): Κάνατε λόγο για ενιαίο μέτωπο. Το ΚΚΕ γενικώς κάνει λόγο να περάσουν τα κέντρα λήψης των αποφάσεων στο λαό. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, δε θα ήταν καλύτερα αντί για ένα ισχυρό ΚΚΕ να υπάρχει μια ισχυρή αριστερά;

-- Επειδή δε θέλω τώρα να ασχοληθώ με τους όρους, θα σας πω το εξής πράγμα. Για ποια αριστερά λέτε; Γιατί εμείς κοιτάμε προγράμματα. Αφήστε τους όρους, άλλος μπορεί να θέλει να λέγεται ριζοσπάστης, όπως θέλει. Εμείς πάντως είμαστε ΚΚΕ, θέλουμε να έχουμε και το όνομα και τη χάρη. Λοιπόν για ποια αριστερά λέτε; Την αριστερά που λέει ότι εγώ μπορώ να κυβερνήσω, δε θα καταθέσω την εντολή και θα κάνω κυβέρνηση και θα πάω να διαπραγματευτώ με την ΕΕ, το μνημόνιο; Που κοροϊδεύει; Γιατί λέει εμείς θα αγωνιστούμε - το πρωί το άκουγα - εμείς λέει θα πάμε αγωνιστικά, ενώ ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και ο Παπαδήμος δεν πήγαν αγωνιστικά. Ενώ αυτοί θα πάνε αγωνιστικά. Αυτό δηλαδή είναι το ζήτημα. Εδώ βλέπετε τι ανταγωνισμοί υπάρχουν. Εδώ ο ένας επιχειρηματικός όμιλος χτυπάει τον άλλο, η γαλλική κυβέρνηση τα βάζει με τη γερμανική, η γερμανική με τη βρετανική, λυκοσυμμαχία είναι, είναι ανταγωνιστές, σύμμαχοι κατά των λαών.

Με ποια αριστερά θα πάμε; Ακουγα σήμερα το πρωί στέλεχος της αριστεράς που έλεγε το εξής πράγμα: Να μην απολυθούν οι 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Εντάξει. Τώρα, πώς θα το λύσουν αυτό το θέμα, αφού πρέπει ό,τι κάνουν να έχει τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ; Οταν διαπραγματεύεσαι με τους κανόνες της ΕΕ δεν μπορεί να την αγνοήσεις, εμείς σπάμε τα δεσμά μ' αυτήν. Λέει να έχουμε ένα σύγχρονο Δημόσιο που στηρίζει τους επιχειρηματίες - το άκουσα με τα αυτιά μου. Μα αυτό το Δημόσιο που στηρίζει τους επιχειρηματίες το είχαμε μια ζωή και το έχουμε ακόμα. Είτε μικρό είναι, είτε στενό, είτε τεράστιο, τους επιχειρηματίες βοηθούσε. Δηλαδή τι το διαφορετικό, δεν κατάλαβα; Μ' αυτή την αριστερά θα πάμε;

Εμείς δεν έχουμε προκατάληψη στα ονόματα, δε μας ενδιαφέρει αυτό. Διαφωνούμε προγραμματικά. Να σας πω και κάτι. Η ΝΔ δεν μπορεί να φθείρει τη λαϊκή συνείδηση ή η ΕΡΕ προηγούμενα γιατί πάντα προσπαθούσε να διαπαιδαγωγήσει το λαό συντηρητικά, αυταρχικά, με το νόμο και την τάξη. Το ΠΑΣΟΚ αποδείχτηκε - η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, γιατί δε θέλω να τα φορτώσω στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ - έγινε ο μεγάλος διαφθορέας συνειδήσεων. Συκοφάντησε τα πάντα. Ε, λοιπόν σήμερα ένα τέτοιο ρόλο μπορεί να τον παίξει κάλλιστα μια «σύγχρονη αριστερά».

Γιατί η ΕΕ τι είναι; Κάποιοι άνθρωποι, που αν πας και τους πεις, κοίταξε να δεις κ. Μέρκελ - εγώ σας λέω να φύγει η Μέρκελ απ' τη μέση και έρθει ο σοσιαλδημοκράτης -, και της πεις «δεν έχεις καταλάβει ότι ο λαός πεινάει ο ελληνικός; Σας παρακαλούμε μην πάρετε αυτά τα μέτρα», θα πεισθεί; Είμαι βέβαιη ότι δεν υπάρχει περίπτωση. Και οι σοσιαλδημοκράτες και οι φιλελεύθεροι πάνε και λένε στ' αυτί «κοιτάξτε να δείτε ο λαός δεν αντέχει». Λένε όμως και το άλλο, «προσέξτε θα δυναμώσουν οι κομμουνιστές, θα γίνει εξέγερση, θα γίνει επανάσταση, δώστε μας χρόνο» - το λένε. Διαπραγματεύονται κι αυτοί για το εφοπλιστικό κεφάλαιο κ.λπ. κ.λπ., διαπραγματεύονται, αλλά πάνε και λένε μην τα πάρετε αυτά τα μέτρα σας παρακαλούμε, θα γίνει εξέγερση και αναταραχή, το λένε και δημόσια. Κι όμως έχει φτάσει σ' αυτό το σημείο που οι σύμμαχοί τους δεν παίρνουν υπόψη και αυτό.

Καταλαβαίνετε τώρα τι συμφέροντα παίζονται; Η κρίση είναι βαθιά στην Ευρώπη. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κάνει τις παραχωρήσεις που έκανε. Το έχουμε πει πολλές φορές, δε θέλω να το επαναλάβω. Δεν είμαστε στη δεκαετία του '70 και του '80. Μερικοί θέλουν, χρησιμοποιούν την πείρα του ΠΑΣΟΚ. Σου λέει το ΠΑΣΟΚ πώς απ' το 13% πήγε στο 48%, δε βαριέσαι τώρα μία βδομάδα πριν απ' τις εκλογές να ρίξω καμιά εικοσαριά συνθήματα έτσι επαναστατικά και μετά βλέπουμε.

Εν πάση περιπτώσει, γιατί δεν κάνουν συμμαχία μεταξύ τους, ήταν 10 ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά φύγανε και κάναν κάτι άλλο, γιατί δεν κάνουν μεταξύ τους; Να κάνουν. Γιατί θέλουν το ΚΚΕ; Ξέρετε γιατί μας θέλουν; Για να μη συναντούν μετά το λαϊκό κίνημα, να μας βάλουν στο χέρι, να είμαστε μέσα στην κυβέρνηση να γκρινιάζουμε μέσα στην κυβέρνηση, αλλά να μη στηρίζουμε το λαό και να μας εκβιάζουν μετά «μη φύγετε γιατί θα γυρίσει η δεξιά». Ε, το παιχνίδι του ΠΑΣΟΚ δεν το παίξαμε το 1981, θα το παίξουμε το 2012; Γιατί έχουμε εμείς ευθύνη; Δεν κατάλαβα. Να συμπληρώνουμε τις τρύπες των άλλων;

Γιατί προβάλλουν τον μπαμπούλα της «Χρυσής Αυγής»;

Γιατί προβάλλουν τον μπαμπούλα της «Χρυσής Αυγής»;

-- Τι κρύβει το κάλεσμα του Βενιζέλου για πανδημοκρατική συσπείρωση ή τα αντιναζιστικά καλέσματα του Σαμαρά;

Η ψηφοθηρική και αποπροσανατολιστική τακτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που όψιμα προβάλλουν τον μπαμπούλα της «Χρυσής Αυγής», δεν πρέπει να αγγίζει το λαό. Το πρόβλημα δεν είναι γενικά και αόριστα ο νεοφασισμός. Είναι το σύστημα και το πολιτικό του προσωπικό που ποτίζουν και τέτοιες γλάστρες. Η πολιτική τους και το σύστημα που υπηρετούν, στρώνουν το έδαφος και στη «Χρυσή Αυγή», το νεοναζιστικό κόμμα του Μιχαλολιάκου. Τα ίδια δεν έκαναν και με το ΛΑ.Ο.Σ.; Τι έλεγε ο Καρατζαφέρης όταν πρωτοξεκίνησε; Τα ίδια ακριβώς που λέει η «Χρυσή Αυγή». Τα ίδια δεν έλεγαν οι Γεωργιάδης και Βορίδης πριν φορέσουν τα υπουργικά κοστούμια; Δεν έχει χουντικούς ο ΛΑ.Ο.Σ., διάφορους Απριλιανούς στα ψηφοδέλτιά του, διάφορους που διαφημίζουν τη συμβολή τους στον αντικομμουνιστικό αγώνα; Ο ΛΑ.Ο.Σ. δε συγκυβέρνησε με τον Βενιζέλο, που καλεί τώρα σε πανδημοκρατικές στρατιές; Δε συγκυβέρνησε με τον Σαμαρά;

Ακόμα πιο πέρα: Η ΕΕ δε νομιμοποίησε τους συνεργάτες των ναζί στις Βαλτικές χώρες, απαγορεύοντας μάλιστα το σφυροδρέπανο και τα Κομμουνιστικά Κόμματα; Οι εφημερίδες του συστήματος, των εφοπλιστών και των ολιγαρχών δε μιλούν για τα «άκρα» που ταυτίζονται; Η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης και της συγκυβέρνησης δεν είναι αυτή που εγκλώβισε χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές ελέω «Δουβλίνο 2» στην Αθήνα, χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές που συναντώνται εκ των πραγμάτων με τα κυκλώματα, τις μαφίες, το οργανωμένο έγκλημα; Αυτή η πολιτική δεν έδωσε έδαφος και αέρα στα πανιά για τους νεοφασίστες; Εχει σημασία να αναδείξουμε αυτές τις πλευρές, γιατί η «Χρυσή Αυγή» εμφανίζεται ως «αντισυστημική». Δεν είναι όμως μόνο το μεταναστευτικό. Εχουν ευθύνη αυτοί που κολάκευαν τις «πλατείες» και τα συνθήματα «οι 300 στο Γουδή, όλοι ίδιοι είναι, κάψτε το μπ... τη Βουλή», επειδή νομιμοποίησαν το νεοφασισμό, να θέλει να μπει και στη Βουλή. Εχουν ευθύνη, όταν είχαν φτιάξει αυτό το τσίρκο του ενός μήνα - δεν εννοούμε τις δυο, τις τρεις, τις πέντε μέρες που χιλιάδες λαού διαδήλωσαν στις πλατείες -, που στην πάνω πλατεία, στο Σύνταγμα, μαζεύονταν οι ακροδεξιοί και στην κάτω πλατεία οι «αντισυστημικοί», οι αντιεξουσιαστές και οι μασκαρεμένοι ΣΥΡΙΖΑίοι. Μαζί είχαν στήσει αυτό το τσίρκο, που έδωσε ώθηση, νομιμοποίησε και πέρασε τη μόστρα της «αντισυστημικής» «Χρυσής Αυγής».

Λένε ακόμα διάφοροι ότι η «Χρυσή Αυγή» θα πάει κόντρα στο σύστημα και «όταν θα μπει στη βουλή θα δείτε». Μπήκε και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Τι έγινε; Στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο πρόεδρος της «Χρυσής Αυγής», όταν εμφανίζεται, αραιά και πού, ταυτίζεται πλήρως με τον Καμίνη, τον δήμαρχο του Κουβέλη και του ΠΑΣΟΚ, σε μια σειρά βασικά ζητήματα που αφορούν στην καθημερινότητα των εργαζομένων και του λαού της πόλης. Μάλιστα, η ταύτιση αυτή οδήγησε στο σημείο, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, να πει ο Καμίνης το εξής απερίγραπτο: «Δεν συμφωνούμε με τον κ. Μιχαλολιάκο, επειδή συμφωνεί μαζί μας». Οταν οι κομμουνιστές συζητούν, παλεύουν και διεκδικούν, μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, για την καθημερινότητα του λαού της Αθήνας, ιδιαίτερα των περιοχών που έχουν αφεθεί στη δράση του εγκλήματος με ευθύνη των κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών, όταν πάλευαν για να μην περάσουν τα προγράμματα μεθαδόνης στα νοσοκομεία, ο Μιχαλολιάκος ήταν στο συμβούλιο και συμφωνούσε με τον Καμίνη. Οταν πάλευαν να μη νομιμοποιηθούν οι οίκοι ανοχής, με την προσπάθεια που έκανε ο Καμίνης να χαμηλώσει τα όρια για να δώσει άδεια σε όλους τους οίκους ανοχής, η «Χρυσή Αυγή» ήταν απούσα. Οταν οι κομμουνιστές πάλευαν να παγώσουν - γιατί έχει κορεστεί - οι άδειες υγειονομικού ενδιαφέροντος στο 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα, η «Χρυσή Αυγή» ήταν απούσα. Οταν οι κομμουνιστές άνοιξαν το θέμα, επέμειναν και κατάφεραν να φρενάρουν τη βιομηχανία των ίντερνετ καφέ και «κόλινγκ σέντερ», ειδικά στο 6ο Διαμέρισμα, η «Χρυσή Αυγή» ήταν απούσα.

Το ΚΚΕ δε μασάει από τέτοιου είδους φτιαχτούς μπαμπούλες. Αντιμετωπίζει την κάθε πολιτική δύναμη με βάση τις θέσεις της, με βάση το παρελθόν της. Ξέρει να ξεχωρίζει ότι ο κόσμος που κάτω από μια επιφανειακή θέση λέει, «Χρυσή Αυγή, γιατί είναι αντισυστημική», δεν είναι ούτε φασίστας, ούτε ρατσιστής. Αυτός ο κόσμος πρέπει να κερδηθεί και θα κερδηθεί με τη μάχη των ιδεών, με τη δράση, την πάλη και την παρέμβαση του ταξικού κινήματος και του ΚΚΕ.

ΒΑΓΔΑΤΗ.-- Δέκα νεκροί και δεκαπέντε τραυματίες είναι ο απολογισμός βομβιστικής επίθεσης που σημειώθηκε σε καφετέρια λίγο έξω από την Μπαακούμπα στην επαρχία Ντιγιάλα στο Ιράκ. Καμία οργάνωση δεν ανέλαβε την ευθύνη και οι ιρακινές αρχές δεν μπορούσαν από τα πρώτα στοιχεία να εξαγάγουν ασφαλή συμπεράσματα, αν και το είδος της επίθεσης παραπέμπει σε παραφυάδες της ισλαμιστικής «Αλ Κάιντα».

ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ.-- Η ρουμανική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μιχάι Ραζβάν Ουγκουρεάνου δεν έλαβε χτες την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου, δύο μήνες αφότου έλαβε την εντολή καθώς είχε παραιτηθεί ο τότε πρωθυπουργός Εμίλ Μποκ, ως αποτέλεσμα των μαζικών κινητοποιήσεων κατά της πολιτικής λιτότητας. Ο Πρόεδρος της χώρας, Τράιαν Μπασέσκο, ξεκίνησε χτες διαβουλεύσεις με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων για να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί πιθανόν να επισπευσθούν οι εκλογές του Νοέμβρη.

ΣΙΔΝΕΪ.-- Η αλυσίδα εστιατορίων έτοιμου φαγητού «KFC» κλήθηκε να καταβάλει αποζημίωση ύψους περίπου 6,29 εκατ. ευρώ στην οικογένεια ενός κοριτσιού από την Αυστραλία, το οποίο υπέστη βαριά εγκεφαλική βλάβη και καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι, ύστερα από δηλητηρίαση που έπαθε, καταναλώνοντας σάντουιτς με κοτόπουλο το 2005.

HNΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ.-- Σχέδιο απόφασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προωθούν από χτες οι ΗΠΑ, προκειμένου να επιβληθούν κυρώσεις στο Σουδάν ή και στο Νότιο Σουδάν εάν δεν προβούν σε εκεχειρία και δεν αρχίσουν διαπραγματεύσεις που θα καταλήξουν σε αποτέλεσμα μέσα σε ένα τρίμηνο. Το αμερικάνικο σχέδιο χρησιμοποιεί ως «πατρόν» πρόσφατη αντίστοιχη απόφαση της Αφρικανικής Ενωσης.

ΑΜΠΙΤΖΑΝ.-- Οι ηγέτες χωρών της Δυτικοαφρικανικής Οικονομικής Κοινότητας (ECOWAS) αποφάσισαν να στείλουν 600 στρατιώτες στη Γουινέα - Μπισάου και άλλους 3.000 άλλους στο Μάλι, με υποτιθέμενο στόχο να υποστηρίξουν τις μεταβατικές κυβερνήσεις αμφοτέρων χωρών (στις οποίες προ εβδομάδων σημειώθηκαν πραξικοπήματα), με απώτερο στόχο τη διοργάνωση προεδρικών εκλογών σε 12 μήνες. Οσον αφορά στο Μάλι, οι περίπου 3.000 στρατιώτες θα υποστηρίξουν τις προσπάθειες της εκεί «μεταβατικής» κυβέρνησης κατά των ισλαμιστών και των ένοπλων αυτονομιστών Τουαρέγκ που έχουν καταλάβει και ελέγχουν από τα τέλη Μάρτη όλο το βόρειο τμήμα της χώρας.

ΧΙΛΗ Σε θέση μάχης ξανά φοιτητές και κυβέρνηση

ΧΙΛΗ

Σε θέση μάχης ξανά φοιτητές και κυβέρνηση

ΣΑΝΤΙΑΓΟ.--

Με παραπλανητικά μέτρα σε συνδυασμό με καταστολή προσπαθεί να καθυποτάξει το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα, που βγήκε ξανά στους δρόμους την περασμένη Τετάρτη, απαιτώντας μια δημόσια δωρεάν και ποιοτική Παιδεία και επιπλέον τον τερματισμό της ποινικοποίησης του κινήματος και την ανάκληση όλων των διώξεων καθηγητών εξαιτίας της συμμετοχής τους στις κινητοποιήσεις του 2011, καθώς και την ανάκληση όλων των αποφάσεων που επέβαλαν την αποβολή ή μη εγγραφή μαθητών πάντα γιατί πήραν μέρος στις περσινές κινητοποιήσεις για την Παιδεία.

Οι διαδηλώσεις με 80.000 φοιτητές, μαθητές και καθηγητές στην πρωτεύουσα Σαντιάγο και σε πολλές πόλεις, παρά την καταστολή με την οποία αντιμετωπίστηκαν έθεσαν πάλι στο επίκεντρο της ατζέντας τον αγώνα για τη Δημόσια Παιδεία.

Ο υπουργός Παιδείας χαρακτήρισε «άδικο»... το αίτημα για δημόσια δωρεάν και ποιοτική Παιδεία, αλλά σε λιγότερο από 24 ώρες, προσπαθώντας να κάμψει το κύμα οργής, παρουσίασε ένα σχέδιο φορολογικών μεταρρυθμίσεων το οποίο προβλέπει την επιβολή φόρων σε επιχειρήσεις για να χρηματοδοτηθεί η μεταρρύθμιση στον τομέα της Παιδείας. Η κίνηση έχει σαφείς στόχους: να ανακόψει μέσω του διχασμού και του αποπροσανατολισμού το κίνημα για την Παιδεία και να αντιστρέψει το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί για την κυβέρνηση του αντιδραστικού προέδρου Σεμπαστιάν Πινιέρα ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2013.

Ο πρόεδρος Πινιέρα δήλωσε ότι το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί τη Δευτέρα και υποτίθεται θα αποτελέσει τον αιμοδότη για την αύξηση των δαπανών για την Παιδεία είναι η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, που θα τεθεί σε ψήφιση στο Κογκρέσο, προβλέπει αύξηση του φόρου επί των εσόδων των επιχειρήσεων στο 20%, μείωση των τελών χαρτοσήμου, έγκρισης δανείων, εκταμίευσης και άλλων δαπανών για τη χορήγηση πιστώσεων, ενώ πρόσθεσε πως αναμένει ότι θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα του κράτους στη Χιλή ετησίως από 700 εκατ. δολάρια ως 1 δισ. δολάρια.

ΚΑΝΑΔΑΣ Τρεις μήνες συμπληρώνει ο φοιτητικός ξεσηκωμός

ΚΑΝΑΔΑΣ

Τρεις μήνες συμπληρώνει ο φοιτητικός ξεσηκωμός

ΜΟΝΤΡΕΑΛ.--

Ολοένα και ριζοσπαστικοποιείται ο αγώνας των φοιτητών του Καναδά, που διανύει ήδη την ενδέκατη βδομάδα του, με χιλιάδες φοιτητές να βρίσκονται τακτικά στους δρόμους του Μόντρεαλ, ενώ πάνω από 300.000 να συμμετέχουν στις πολύμορφες κινητοποιήσεις, όπως αποχές, ενάντια στην αύξηση κατά 75% των διδάκτρων για την επόμενη πενταετία που αποφάσισε η τοπική κυβέρνηση της γαλλόφωνης επαρχίας του Κεμπέκ. Ενας ξεσηκωμός και ένας μαζικός αγώνας, ο οποίος αγνοείται επιδεικτικά από τα διεθνή ΜΜΕ που τον θυμούνται μόνο εάν υπάρχουν επεισόδια για να τον αμαυρώσουν.

Τον θυμήθηκαν, λοιπόν, προχτές όταν χιλιάδες και πάλι φοιτητές βγήκαν στους δρόμους εξοργισμένοι στην κυριολεξία εξαιτίας της αποβολής και απομάκρυνσης των πλέων μαχητικών εκπροσώπων του φοιτητικού κινήματος από τις συνομιλίες με την τοπική κυβέρνηση. Συνομιλίες που ξεκίνησαν μετά από κινητοποιήσεις δύο μηνών. Σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα, μία μικρή προβοκάτσια ή αφορμή είναι αρκετή. Οι συγκρούσεις των φοιτητών με τις αστυνομικές δυνάμεις στους δρόμους του Μόντρεαλ διήρκεσαν ώρες και είχαν ως αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες και 85 συλλήψεις σύμφωνα με το πρακτορείο ΑΡ.

Ας σημειωθεί ότι η αύξηση των διδάκτρων στο Κεμπέκ έχει διαστάσεις, καθώς ενδέχεται να έχει επιπτώσεις και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, καθώς δεδομένης της διμερούς συμφωνίας Γαλλίας - Κεμπέκ, οι περίπου 10.000 Γάλλοι σπουδαστές που φοιτούν στα εκεί Πανεπιστήμια θα κληθούν να πληρώσουν τα ίδια δίδακτρα με τους Καναδούς συναδέλφους τους.

ΙΣΠΑΝΙΑ Αυξάνονται άνεργοι και κατασχέσεις σπιτιών

ΙΣΠΑΝΙΑ

Αυξάνονται άνεργοι και κατασχέσεις σπιτιών

ΜΑΔΡΙΤΗ.--

Νέο ρεκόρ ανεργίας σημειώθηκε το Μάρτη στην Ισπανία, με τα επίσημα στοιχεία να αναφέρουν 24,4% ή 5,6 εκατομμύρια, χωρίς ωστόσο να συνυπολογίζονται η μερική απασχόληση και η εργασία έστω και μιας μέρας. Το Εθνικό Στατιστικό Ινστιτούτο σημειώνει πως 365.900 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους κατά το πρώτο τρίμηνο του 2012 και προσθέτει πως ο αριθμός των νοικοκυριών με όλα τα μέλη τους ανέργους αυξήθηκε κατά 153.400, συνολικά 1,7 εκατομμύρια.

Στα ύψη βρίσκονται οι κατασχέσεις σπιτιών στη χώρα, ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής και των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης.

Σε ιστορικά επίπεδα έφτασαν οι κατασχέσεις σπιτιών - τόσο ιδιόκτητων όσο και ενοικιαζόμενων - κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2011, που αυξήθηκαν σχεδόν κατά 22% (δηλαδή 58.241 οικογένειες) σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2010, ενώ πάνω από 1 εκατομμύριο σπίτια παραμένουν άδεια. Μόνο από τον Οκτώβρη έως το Δεκέμβρη του 2011 υπήρξαν 15.347 κατασχέσεις σπιτιών, καθώς οι οικογένειες δεν μπορούσαν να πληρώσουν το νοίκι ή το δάνειο που είχαν λάβει από τράπεζες, είτε επειδή έχουν χάσει τη δουλειά τους είτε εξαιτίας των περικοπών των μισθών και της αντιλαϊκής πολιτικής.

Συνολικά, από την έναρξη της καπιταλιστικής κρίσης, το 2008, έχουν γίνει πάνω από 300.000 κατασχέσεις, εξαναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους - ανάμεσά τους και αρκετά παιδιά - να μένουν στους δρόμους έχοντας ταυτόχρονα ένα υπέρογκο χρέος για όλη τους τη ζωή.

Αρκετοί Ισπανοί συμμετέχουν ενεργά στις κινητοποιήσεις κατά των εξώσεων, περιφρουρώντας τις εισόδους των σπιτιών όταν καταφτάνει η αστυνομία για να εκδιώξει τις οικογένειες που διαμένουν σε αυτά.

Η ανακοίνωση αυτή έρχεται λίγο μετά την υποβάθμιση της χώρας από τη «Standard & Poor's» κατά δύο βαθμίδες, από το Α στο ΒΒΒ+, με αρνητικές προοπτικές.