Το φορτωμένο γαϊδούρι

 

Την περασμένη εβδομάδα, κάπου ανάμεσα σε Βόρεια Μακεδονία, Αγρίνιο και Ρωσσία, χάσαμε την μπάλλα και φάγαμε γκολ. Δίχως να το καταλάβουμε, πέρασε από την βουλή (δημοσιεύθηκε ήδη στο ΦΕΚ) ένα νομοσχέδιο-τέρας: εκατόν τριάντα ένα άρθρα σε ογδόντα επτά σελίδες (τελικό κείμενο), μαζί με μια εισηγητική έκθεση άλλων πεντακοσίων σελίδων, που έπρεπε να διαβαστούν, να μελετηθούν και να συζητηθούν στο άψε-σβήσε, καθ' όσον όλα έγιναν με την -αντιδημοκρατική- διαδικασία τού κατεπείγοντος.

Σε πρόσφατα κείμενά μας, χαρακτηρίσαμε αυτό το νομοσχέδιο ως "μεταμνημονιακό μνημόνιο" και, ίσως, σε κάποιους να φανήκαμε υπερβολικοί. Όμως, ο τίτλος του νομοσχεδίου μάλλον συμφωνεί με τον χαρακτηρισμό μας: "Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων – Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022 και λοιπές διατάξεις". Αναρωτιέμαι, αν δεν χαρακτηρίσεις ως μνημόνιο μια "ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων", ως τι μπορείς να την χαρακτηρίσεις.

Γελοιγραφία του 1883: Ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης κρατάει τον γάιδαρο-λαό
ενώ ο υπουργός οικονομικών Παύλος Καλλιγάς φορτώνει φόρους

Εν πάση περιπτώσει, παρ' ότι αυτές οι μέρες είναι εξαιρετικά φορτωμένες με επαγγελματικές υποχρεώσεις, αναδίφησα στο ψηφισμένο κείμενο και σημείωσα μερικές εξαιρετικού ενδιαφέροντος διατάξεις. Λέω, λοιπόν, να μοιραστώ σήμερα αυτές τις σημειώσεις μου με τους αναγνώστες:

(Α) Αν έχετε υπομονή και διαβάσετε το άρθρο 109, θα ανατριχιάσετε. Μ' αυτό το άρθρο κυρώνεται η "Σύμβαση προσχώρησης και τροποποίησης της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης", δηλαδή γίνεται και επίσημα η παραδοχή ότι παρατείνεται το μνημόνιο που ξέρουμε, έστω και τροποποιούμενο. Πού βρίσκεται η ανατριχίλα; Προσέξτε: "Η ΕΕΣΥΠ [σ.σ.: το υπερταμείο, που ενσωμάτωσε το ΤΑΙΠΕΔ] υπόσχεται στον ΕΜΣ [σ.σ.: Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης] ότι κάθε φορά που το δικαιούχο κράτος μέλος [σ.σ.: η Ελλάδα] δεν καταβάλλει ποσό οφειλόμενο βάσει ή σε σχέση με τη Σύμβαση, η ΕΕΣΥΠ μετά από αίτημα θα φέρει την ευθύνη καταβολής αυτού του ποσού σαν να ήταν ο κύριος οφειλέτης, εφόσον τα συνολικά καταβλητέα ποσά βάσει αυτής της εγγύησης δεν θα υπερβαίνουν συνολικά τα 25.000.000.000 ευρώ".

Σε απλά ελληνικά: αν η χώρα, για οποιονδήποτε λόγο, καθυστερήσει την πληρωμή κάποιας δόσης των δανείων της, οι δανειστές έχουν δικαίωμα να ζητήσουν τα καθυστερούμενα ποσά από την ΕΕΣΥΠ, η οποία υπόσχεται να τα καταβάλει. Σε ακόμη πιο απλά ελληνικά: εφ' όσον όλα τα περιουσιακά στοιχεία τού δημοσίου έχουν μεταβιβαστεί στην ΕΕΣΥΠ, όποτε δεν πληρώσουμε έγκαιρα κάποια δόση, οι δανειστές θα μπορούν να βγάζουν στο σφυρί ένα τμήμα της δημόσιας περιουσίας, χωρίς να μπορεί το ελληνικό κράτος να αντιδράσει! Αυτή είναι μια πρόβλεψη που δεν περιλαμβανόταν σε κανένα μνημόνιο . Ευτυχώς, φρόντισε η "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνησή μας να διορθώσει αυτή την απαράδεκτη παράλειψη λίγο πριν εκπνεύσουν τα μνημόνια.

(Β) Στο Β' Κεφάλαιο (άρθρα 56 κ.ε.) τροποποιείται απί το δυσμενέστερο για τους οφειλέτες ο Ν. 3869/2010, πιο γνωστός ως νόμος Κατσέλη. Ειδικά με το άρθρο 59 καταλύεται πλήρως η προστασία του κράτους, εάν οι καθυστερημένες πληρωμές υπερβούν το ποσό τριών δόσεων. Σ' αυτή την περίπτωση, η τράπεζα στέλνει στον οφειλέτη ένα εξώδικο, τον καλεί να τακτοποιήσει τις οφειλές του μέσα σε τριάντα ημέρες και μετά, αν αυτή προθεσμία περάσει άπρακτη, του βγάζει το δάνειο στο σφυρί. Τέτοια fast track διαδικασία ούτε να την ονειρευτούν δεν μπορούσαν οι τραπεζίτες.

(Γ) Με τις διατάξεις τού άρθρου 80, δημιουργείται ένας "Ενιαίος Λογαριασμός Θησαυροφυλακίου", ο οποίος μαζεύει όλα τα λεφτά των φορέων κεντρικής διοίκησης. Με απλά λόγια: πανεπιστήμια, νοσοκομεία, επιμελητήρια, περιφέρειες κλπ κλπ παύουν να διατηρούν διαθέσιμα χρήματα σε δικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς και υποχρεούνται να τα παραδώσουν στον υπουργό οικονομικών (εκτός από τα ποσά τα οποία απαιτούνται για να καλύψουν ανάγκες ενός δεκαπενθημέρου). Με αυτόν τον τρόπο υπολογίζεται ότι στον Ενιαίο Λογαριασμό θα μαζευτούν κάπου έξι δισ. ευρώ.

Να θυμηθούμε εδώ ότι το 2015 η -νεοεκλεγείσα τότε- κυβέρνηση είχε ζητήσει από τους φορείς της να καταθέσουν τα διαθέσιμά της σε έναν λογαριασμό τής Τραπέζης της Ελλάδος, προκειμένου να πληρώσει μια δόση των δανείων. Πολλοί φορείς έσπευσαν να συμμορφωθούν ενώ άλλοι (όπως ο Δήμος Πατρέων) αρνήθηκαν να υπακούσουν και αργότερα κλήθηκαν σε απολογία. Υπολογίζεται ότι τα κεφάλαια που έχουν ήδη μεταφερθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος φτάνουν τα 22 δισ. ευρώ. Όλα αυτά τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν για να δημιουργηθεί το περίφημο "μαξιλάρι ασφαλείας", το οποίο θα μας επιτρέψει τον Αύγουστο "να βγούμε από τα μνημόνια" (για την ακρίβεια: να μην καταφύγουμε σε νέα δανειακή σύμβαση ή σε προληπτική γραμμή στήριξης). Όμως, μ' αυτόν τον τρόπο, όλοι οι φορείς "στεγνώνουν" και το έργο τους θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα.

(Δ) Επισημοποιούνται οι παρεμβάσεις στις συντάξεις, στις εισφορές ασφάλισης και στην φορολογία. Μέχρι το 2022 θα εξοικονομηθούν (α) από την περικοπή των συντάξεων 11,882 δισ., (β) από την αύξηση εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών 623 εκατ. και (γ) από την προβλεπόμενη για το 2020 μείωση του αφορολόγητου άλλα 6,036 δισ. ευρώ. Αθροιστικά, δηλαδή, μέχρι τέλους του 2022, οι πολίτες αυτής της χώρας θα χάσουν από την τσέπη τους πάνω από 18,5 δισ ευρώ, εκτός εκείνων που έχουν χάσει μέχρι σήμερα.

Αυτές -και άλλες- διατάξεις έρχονται να προστεθούν σ' εκείνες του προηγούμενου νομοσχεδίου-τέρατος των τετρακοσίων είκοσι άρθρων που ψηφίστηκε τον Ιανουάριο (αλλαγή τού τρόπου προκήρυξης απεργιών, αποψίλωση της προστασίας των οφειλετών από τον νόμο Κατσέλη κλπ) και, βεβαίως, σε όλες τις προηγούμενες, των αμέτρητων αντιλαϊκών νομοθετημάτων τής τελευταίας οκταετίας.

Επειδή ο Αύγουστος είναι πολύ κοντά και κάποιοι ετοιμάζονται από τώρα για πανηγυρισμούς, ας μη ξεχνάμε ότι μπορεί να πλησιάζουμε στην λήξη τής δανειακής σύμβασης αλλά ο Σεπτέμβρης θα βρει τον καθένα μας με όλο αυτό το δυσβάσταχτο φορτίο στις πλάτες του, σωστό γαϊδούρι. Ένα φορτίο πού όχι μόνο προβλέπεται να μείνει ακλόνητο στην θέση του για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη αλλά που σίγουρα θα αβγαταίνει όσο περνάει ο καιρός.

Εκτός αν κάποια στιγμή το γαϊδούρι δικαιώσει τον Κώστα Βάρναλη κι αποφασίσει να ξυπνήσει και να αποτινάξει το φορτίο, φέρνοντας μονομιάς ανάποδα τον ντουνιά..

1ο μαθητικό διήμερο camping 22-23-24 Ιούνη στο Βίδο της Κέρκυρας

«Απ’ τα μπουντρούμια και την εξορία

η νέα του κόσμου ξεκινά Ιστορία»

(Κώστας Βάρναλης)

Το 1^ο μαθητικό διήμερο ξεκινά στην Κέρκυρα, τιμώντας τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ.

Εμπνεόμαστε από τους χιλιάδες κομμουνιστές που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν στις περιβόητες φυλακές του νησιού, που εκτελέστηκαν στο νησάκι του Λαζαρέτο, συνεχίζουμε τον αγώνα των νέων πολιτικών κρατουμένων που έδωσαν ηρωικές μάχες στο αναμορφωτήριο του νησιού Βίδο.

Το 1^ο μαθητικό μας διήμερο είναι ευκαιρία για να μάθουμε κι εμείς την ιστορία του νησιού μας!

Ήξερες ότι στο νησάκι Βίδο λειτούργησαν, μέχρι και το 1976, μια από τις πιο σκληρές φυλακές ανηλίκων της χώρας;

22-23-24 Ιούνη οι μαθητές κατασκηνώνουμε στα χώματα όπου γράφτηκαν ηρωικές σελίδες της ιστορίας.

Εκατοντάδες ανήλικα παιδιά, που αγωνίζονταν ηρωικά ενάντια στον κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του, μαθητές, στη δική μας ηλικία, οι οποίοι, μπροστά στην «αναμόρφωση» που τους επέβαλλαν, άντεξαν, δεν λύγισαν και δεν δέχτηκαν να αποκηρύξουν τα ιδανικά και την πίστη τους στον αγώνα.

Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε και συνεχίζουμε πιο δυνατοί τον αγώνα μας!

Είμαστε υπερήφανοι για τους κομμουνιστές που πέρασαν από τις φυλακές του νησιού, με την ηρωική μας στάση σήμερα πρέπει να τιμήσουμε τη θυσία των εκτελεσμένων αγωνιστών στο νησί Λαζαρέτο.

Τον ίδιο αγώνα για το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, συνεχίζουμε και σήμερα, μέσα από τους αγώνες στο σχολείο μας, μέσα από τα φεστιβάλ και τις εκδηλώσεις μας!

Για το πρόγραμμα

Θα δοθεί αναλυτικά το πρόγραμμα του διημέρου το επόμενο διάστημα, ενώ έως τώρα έχει διαμορφωθεί ως εξής:

Παρασκευή 22 Ιούνη 

ΕΩΣ 13.00 ΑΦΙΞΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΩΝ

Έως  19.00, ελεύθερος χρόνος για μπάνιο 

Στις 19.00, ξενάγηση στο Βίδο από μαθητές της Κέρκυρας

Στις 20.30, βιντεοπροβολές για την ιστορία του νησιού 

Στις 21.00, γλέντι - πάρτι  

Σάββατο 23 Ιούνη

Στις 10.00, έναρξη των αθλητικών Τουρνουά  

Στις 19.00, παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού  

Στις 21.30, μουσικοθεατρική παράσταση αφιερωμένη στα 100 χρόνια του ΚΚΕ  

Στις 22.30, γλέντι - πάρτι  

Κυριακή 24 Ιούνη 

Αναχώρηση για Κέρκυρα έως τις 10.00  

Στις 11.00, ιστορικός περίπατος στην Κέρκυρα  

Ελεύθερος χρόνος για βόλτες στην πόλη  

Στις 15.00, αναχώρηση για επιστροφή

22-23-24 Ιούνη έλα κι εσύ στο μαθητικό διήμερο στο Βίδο!

                                                            Τηλ επικοινωνίας: 6979990896

Οργάνωση Περιοχής Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας της  ΚΝΕ

Πόσο «κότα» μπορεί να είναι μια ναζιστόκοτα; Πόσο;

• «Σε μικρό μέρος της ομιλίας μου κατά τη διάρκεια ασκήσεως των καθηκόντων μου στην Ολομέλεια της Βουλής την 16η.06.2018 ενσωματώθηκαν ατάκτως και αυθορμήτως ατελείς λεκτικές υπερβολές και άτυχες εκφράσεις, που οφείλονται στη θυμική έξαρση που μου είχε προκαλέσει το ουσιαστικό διακύβευμα της συζήτησης», υποστηρίζει πλέον ο Μπαρμπαρούσης, μετά τη σύλληψη του. Μάλιστα, ο δικηγόρος του, Παναγιώτης Κορατζόπουλος, μιλώντας στο Epsilon, ισχυρίστηκε ότι η φράση του Μπαρμπαρούση «τα κεφάλια σας στις Πρέσπες» 
  «σήμαινε ακριβώς την προσοχή σας εις τις Πρέσπες, τη σκέψη σας στις Πρέσπες, προσέχετε μην κάνετε κανένα λάθος στις Πρέσπες» (εάν δεν μας πιστεύετε – ούτε εμείς το πιστεύαμε αυτό που βλέπαμε κι ακούγαμε! – δείτε εδώ το βίντεο και συγκεκριμένα στο 5.45)! 
     Ας επιστρέψουμε, όμως, στον ίδιο τον Μπαρμπαρούση και στη δήλωση του από τη ΓΑΔΑ:  
  
  «Δια της παρούσης, θέλω να δηλώσω τον απόλυτο σεβασμό μου στο Σύνταγμα, το Δημοκρατικό πολίτευμα και στους θεμελιώδεις θεσμούς του. Ορκίστηκα να υπηρετώ τη Συνταγματική νομιμότητα ως εκλεγμένο μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας και τούτο αποτελεί δομικό στοιχείο, όχι μόνο της όχι μόνο της πολιτικής μου δράσης, αλλά και ενσυνείδητη αξιακή επιλογή μου.
  (…)  Η σχετική άκομψη φρασεολογία μου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως προτροπή ή κατάλυση ή μεταβολή ή αλλοίωση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, πρώτα απ’ όλα διότι ευθαρσώς δηλώνω ότι δεν υπήρξε ούτε νοητική σύλληψη και έπειτα διότι, κατά λογική εκτίμηση, η απροσφορότητα να συντελεσθούν πολιτειακές εκτροπές από φραστικές υπερβολές ομιλητή, χωρίς σχετική θεσμική αρμοδιότητα και μάλιστα από το βήμα της Βουλής, είναι πρόδηλη. 
  (…) Η κατηγορία που αντιμετωπίζω είναι τελείως ασύμβατη και αναντίστοιχη με τον χαρακτήρα και τις πεποιθήσεις μου. Θα αμυνθώ κατά αυτής από τη θέση του κατηγορουμένου, καθότι τελικά, το δικαιικό μας σύστημα προστατεύει επαρκώς το δικαίωμα ελεύθερου λόγου. Η ανάκληση της φρασεολογίας αποτελεί ενσυνείδητη επιλογή μου και όχι φοβική αντίδραση. Θα την επαναλάβω και από το βήμα της Βουλής, ώστε να συντελεσθεί ποιοτικά ισοβαρής αποκατάσταση της τάξεως των πραγμάτων».
     Ειλικρινά, δεν έχουμε να πούμε και πολλά.  Μια επισήμανση φιλολογικού χαρακτήρα και μια ερώτηση:
  
  — Εντυπωσιακά τα ελληνικά του Μπαρμπαρούση. Αν είναι δικά του, τότε εύγε…
   

  — Πόσο «κότα» μπορεί να είναι μια ναζιστόκοτα; Πόσο;
  Ακολουθεί το βίντεο με τις δηλώσεις Μπαρμπαρούση, αυτές με τις «ατάκτως και αυθορμήτως ατελείς λεκτικές υπερβολές», όταν έλεγε «τα κεφάλια σας στις Πρέσπες» κι εννοούσε «προσέχετε μην κάνετε κανένα λάθος στις Πρέσπες»! 
  
• Twitter
• Google+
• Print
• E-mail

Ετικέττες

Εύφορο έδαφος

Ανάμεσα στα «επιχειρήματα» που διακινεί η κυβέρνηση, το οποίο επανέλαβε και ο πρωθυπουργός από τις Πρέσπες, είναι ότι τάχα η συμφωνία «αφήνει μια για πάντα» πίσω της τους αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς που πλήρωσαν με το αίμα τους οι λαοί των Βαλκανίων. Το επιχείρημα θα ήταν αστείο αν δεν ήταν επικίνδυνο, αφού και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι τους αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς, όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, τους ενθάρρυναν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή. Αυτοί ήταν που με το «διαίρει και βασίλευε» διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία, έβαλαν τους λαούς να αλληλοσφάζονται, βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία με τα γνωστά προσχήματα, εξόπλισαν τους UCKάδες, δημιούργησαν προτεκτοράτα και τώρα - κατά την κυβέρνηση - θα... πουν το τραγούδι της χαράς για τους λαούς! Αλλά πέρα από το παρελθόν, ακόμα πιο επικίνδυνα είναι όσα δρομολογούνται για το μέλλον, με την ύπατη εκπρόσωπο εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ να δηλώνει ότι «η συμφωνία μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για την υπόλοιπη περιοχή, όπου υπάρχουν ακόμα διμερείς διαφορές σε εκκρεμότητα», δείχνοντας δηλαδή αντίστοιχες διευθετήσεις για να «τρέξει» η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση». Διευθετήσεις που όχι μόνο θα είναι εύθραυστες, αλλά σε κάθε περίπτωση θα σηματοδοτήσουν νέα όξυνση των ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και δυνάμεις. Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα «σπέρματα» του αλυτρωτισμού - όπως αυτά που υπάρχουν και στη συμφωνία, με την αναγνώριση «μακεδονικής» γλώσσας και ιθαγένειας - όχι μόνο δεν «μαραζώνουν», αλλά βρίσκουν εύφορο έδαφος για να ριζώσουν και να φουντώσουν.

Κάνουν όρεξη για νέες κερδοφόρες επενδύσεις

Στην περιλάλητη συμφωνία με την ΠΓΔΜ έχουν την «τιμητική» τους τα επιχειρηματικά σχέδια που θα «διευκολύνει» η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση», με έμφαση στη «διασυνδεσιμότητα» υποδομών και δικτύων της περιοχής, στην Ενέργεια και στις Μεταφορές, όπου η αστική τάξη της Ελλάδας βλέπει «πεδίον δόξης λαμπρόν» για τα συμφέροντά της. Χαρακτηριστικά είναι όσα καταγράφονται στο άρθρο 14 της συμφωνίας: «Τα Συμβαλλόμενα Μέρη (...) θα αναπτύξουν και θα ενισχύσουν τη συνεργασία τους όσον αφορά στην Ενέργεια, ιδίως διά της κατασκευής, συντήρησης και χρήσης διασυνδεόμενων αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου (υφιστάμενων, υπό κατασκευή και σχεδιαζόμενων) και όσον αφορά στις ΑΠΕ, περιλαμβανομένων των φωτοβολταϊκών, της αιολικής και της υδροηλεκτρικής ενέργειας. Πιθανά εκκρεμή ζητήματα θα αντιμετωπιστούν χωρίς καθυστέρηση, με τη σύναψη αμοιβαίως επωφελών διακανονισμών λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν την Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Πολιτική και το ευρωπαϊκό κεκτημένο (...) θα βελτιώνουν συνέργειες στους τομείς των υποδομών και των μεταφορών, καθώς και, στη βάση της αμοιβαιότητας, στους τομείς των οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων, αεροπορικών και επικοινωνιακών διασυνδέσεων, αξιοποιώντας τις καλύτερες διαθέσιμες τεχνολογίες και πρακτικές. Θα διευκολύνουν, επίσης, τη μεταξύ τους διαμετακόμιση αγαθών, φορτίων και προϊόντων μέσω των υποδομών, περιλαμβανομένων των λιμένων και των αερολιμένων στο έδαφος καθενός εκ των μερών».

* * *

Καθόλου τυχαία, την ώρα που προετοιμαζόταν η υπογραφή της συμφωνίας στις Πρέσπες, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, μιλώντας στο συνέδριο του «Economist», διαπίστωνε ότι «ανοίγονται τεράστιες δυνατότητες» με την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής, καθώς «ο χώρος των Βαλκανίων θα αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό όλες τις τεράστιες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές δυνατότητες που ανοίγονται με την προώθηση μεγάλων επενδύσεων και στον ενεργειακό τομέα». Ο ίδιος ανέπτυξε στην ομιλία του «τη σημασία των ενεργειακών διασυνδέσεων», τόσο στο φυσικό αέριο (π.χ. αγωγοί φυσικού αερίου TAP, IGB, EastMed), όσο και στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας «με στόχο σταδιακά όλες οι αγορές της περιοχής να συνδεθούν μεταξύ τους», δείχνοντας τα μεγαλεπήβολα σχέδια που καταστρώνει το κεφάλαιο σε όλη την ΕΕ και τα οποία περιλαμβάνουν και τα Βαλκάνια. Είναι άλλωστε γνωστό ότι τα Βαλκάνια αποτελούν «κρίκο» στο σχεδιασμό ΗΠΑ - ΕΕ (όχι χωρίς αντιθέσεις) για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, μέσα από την ανάπτυξη του «Νότιου Διαδρόμου», που θα τροφοδοτεί τα κράτη - μέλη με αέριο από εναλλακτικές πηγές, όπως το Αζερμπαϊτζάν και τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, ενώ υπάρχουν σχέδια και για εξαγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου στην ΕΕ από τις ΗΠΑ, με πύλη εισόδου την Ελλάδα και συγκεκριμένα το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, όπου σχεδιάζονται ήδη δεξαμενές, με συμμετοχή και ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων. Αντίστοιχος σχεδιασμός υπάρχει και για τη «διακλάδωση» αγωγών όπως ο ΤΑΡ προς τις χώρες της Βαλκανικής, ανταγωνιστικά προς τους ρωσικούς αγωγούς.

* * *

Είναι αυτός ο σχεδιασμός που καθιστά επείγουσα την ανάγκη να προσδεθούν τα Βαλκάνια πιο γερά στις ευρωατλαντικές δομές, ώστε να περιοριστεί η επιρροή που ασκεί η Ρωσία στην περιοχή, αξιοποιώντας ως βασικό «όπλο» την Ενέργεια. Ως προς αυτό, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης ήταν αποκαλυπτικός όταν έλεγε τις προάλλες στη Βουλή: «Στη σημερινή εποχή, τα Βαλκάνια μπορούν να έχουν μέλλον όχι απλώς ως ένας χώρος συνεργασίας, αλλά και ως μία δομή στο πλαίσιο της ΕΕ, ως ένα υποσύστημα μέσα στο ευρωπαϊκό σύστημα. Τη βαλκανική συνεργασία πρέπει να τη δούμε σε συνάρτηση με την ευρωπαϊκή και τη μεσογειακή συνεργασία. Θα έλεγα εδώ ότι η Μεσόγειος είναι η οικεία θάλασσα για όλες τις χώρες των Βαλκανίων και όχι η Βαλτική ή η Βόρεια Θάλασσα. Και πρέπει να πείσουμε τις χώρες των Βαλκανίων γι' αυτό, ότι δηλαδή εδώ μαζί πρέπει να πορευτούμε». Με άλλα λόγια, η συμφωνία Ελλάδας - ΠΓΔΜ, όπως προηγούμενα η ένταξη της Αλβανίας και του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ, καθιστούν τα Βαλκάνια πεδίο αναχαίτισης και αποδυνάμωσης της ρωσικής επιρροής, προσανατολίζοντας στη στενότερη οικονομική συνεργασία με τις ευρωατλαντικές δομές, με τη συμβολή και της Ελλάδας, που φιλοδοξεί να αναδειχτεί σε «πύλη» της βαλκανικής ενδοχώρας από και προς τη Μεσόγειο. Ηδη, μέσα από διάφορα «συνεργατικά προγράμματα», η ΕΕ ενισχύει την ανάπτυξη δικτύων (σιδηροδρομικών, μεταφορικών, ενεργειακών) στα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων.

* * *

Στο φόντο όλων αυτών των σχεδιασμών και με τα «απόνερα» της συμφωνίας να μην έχουν κοπάσει, διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι ξεδιπλώνουν ήδη τα πλάνα τους για επενδύσεις στην ΠΓΔΜ και από εκεί σε όλα τα Βαλκάνια, προσδοκώντας να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Τέτοιοι όμιλοι είναι για παράδειγμα τα ΕΛΠΕ ή η ΔΕΗ, που πρόσφατα εξαγόρασε την EDS, εταιρεία που δραστηριοποιείται στην ΠΓΔΜ και επεκτείνεται και σε άλλες χώρες. Είναι φανερό επομένως ότι η συμφωνία ανοίγει νέους δρόμους για το κεφάλαιο, κυρίως στην Ενέργεια και τις μεταφορές, με την επένδυση συσσωρευμένων κεφαλαίων σε υποδομές και δίκτυα με μεγάλη γεωπολιτική σημασία, που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον πολυεθνικών ομίλων των ΗΠΑ και της ΕΕ, ανταγωνιστικά προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και καπιταλιστικά κράτη. Οπως είναι βέβαιο ότι οι επενδύσεις αυτές θα γίνουν με ακόμα χειρότερους όρους για τους λαούς των χωρών που διαπραγματεύονται την ένταξή τους στην ΕΕ, καθώς καλούνται να επιταχύνουν αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές, ως προαπαιτούμενα της ενταξιακής τους πορείας. Αυτό είναι το «ζουμί» της συμφωνίας στο τμήμα που αφορά την ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας, την οποία δεν μπορεί να τη δει κανείς ξεχωριστά από το γενικότερο σχέδιο ένταξης των βαλκανικών κρατών στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, την ενίσχυση δηλαδή της παρουσίας των δυο ιμπεριαλιστικών οργανισμών στην περιοχή, με ελληνική εμπλοκή, όχι προς όφελος των λαών, αλλά για το συμφέρον του κεφαλαίου.

Κρυφτό...

Αν κάτι αξίζει κανείς να κρατήσει από την τριήμερη συζήτηση στη Βουλή για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, με αφορμή την πρόταση μομφής, δεν είναι άλλο από την πραγματικά «φιλότιμη» προσπάθεια της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων να κρύψουν το πραγματικό, ευρωατλαντικό περιεχόμενο της συμφωνίας που υπογράφτηκε την Κυριακή στις Πρέσπες.
Τα σχέδια «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» των Βαλκανίων, που «βγάζει μάτι» ότι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά και το μοναδικό περιεχόμενο της διευθέτησης - με την κυβέρνηση να φτάνει να ενσωματώνει τα σχετικά χρονοδιαγράμματα ως δεύτερο άρθρο στη συμφωνία - ήταν χωρίς υπερβολή ο «μεγάλος απών» της συζήτησης.
Ακριβώς γι' αυτό αναλώθηκε σε μια ακατάσχετη ονοματολογία και αντιπαράθεση περί διαγραμμάτων, «αποκαλύψεις», προσωπικές επιθέσεις και κοκορομαχίες για το ποιος εξυπηρετεί πιο αποτελεσματικά τους «εθνικούς» στόχους της αστικής τάξης, όπως αυτοί περνάνε μέσα από τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή.
Την ίδια ώρα, τα σχέδια και το πραγματικό υπόβαθρο εξακολουθούν να «καρφώνουν» τα συγχαρητήρια που δίνουν χωρίς τέλος οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, δίνοντας και το περίγραμμα για το από δω και πέρα.
Η όλη συζήτηση επίσης ανέδειξε ότι η διαχείριση του ζητήματος επί 25 χρόνια γινόταν με αποκλειστικό κριτήριο το ευρωΝΑΤΟικό πλαίσιο και τη δραστήρια συμμετοχή της ελληνικής αστικής τάξης μέσα σε αυτό, είτε κατά καιρούς σήκωνε «εθνικιστικές κορόνες» είτε «κοσμοπολίτικες σημαίες». Φανερώνοντας, από την άλλη, ότι η μόνη πολιτική δύναμη που είχε και έχει σταθερή θέση με κριτήριο τα συμφέροντα του λαού, των εργαζομένων της Ελλάδας και των άλλων γειτονικών χωρών, πραγματικά διεθνιστική και πατριωτική, ήταν του ΚΚΕ, που επί 25 χρόνια σημείωνε την ανάγκη η όποια λύση να αναζητηθεί σε αντιπαράθεση με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή και βέβαια με σαφή και κατηγορηματική απάλειψη των αλυτρωτισμών.
Βεβαίως, όσο οι συμφωνίες γίνονται με κριτήριο τη συμμετοχή σε μεγάλες μονοπωλιακές μπίζνες (βλέπε Ενέργεια και μεταφορές), επιδιώκοντας γεωστρατηγικές αναβαθμίσεις, αναζητώντας «οικονομικές ενδοχώρες» κ.λπ., όσο γίνονται μέσα στο πλέγμα των γενικότερων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, οι όποιοι συμβιβασμοί και συμφωνίες δεν μπορεί να υπηρετούν τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, αλλά είναι λυκοσυμφωνίες που εμπεριέχουν τις αντιθέσεις, και έτσι τα «σπέρματα» των αλυτρωτισμών θα παραμένουν και θα φυτρώνουν. «Σπέρματα» που στην προκειμένη περίπτωση είναι συγκεκριμένα με τα περί «μακεδονικής ιθαγένειας» και «μακεδονικής γλώσσας».
Για όλους αυτούς τους λόγους, μόνο ανατριχίλα και ανησυχία θα πρέπει να προκαλούν στους λαούς: Οι δηλώσεις του γγ του ΝΑΤΟ που χαρακτήρισε επανειλημμένα «ιστορική» τη συμφωνία, γιατί «θα θέσει τα Σκόπια στην πορεία τους προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ και θα συμβάλει στην εδραίωση της ειρήνης και της σταθερότητας στα ευρύτερα Δυτικά Βαλκάνια». Τα «θερμά συγχαρητήρια» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με την «επισήμανση» ότι «είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε αυτήν τη συμφωνία, όπως ζήτησαν οι δύο χώρες». Οι δηλώσεις Τουσκ ότι «αυτή η μοναδική ευκαιρία επανεκκίνησης της ευρωπαϊκής και ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης της ευρύτερης περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων δεν πρέπει να χαθεί». Αλλά και το μήνυμα της ύπατης εκπρόσωπου Εξωτερικών και Αμυνας της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι, από τις Πρέσπες, ότι «τώρα θα έχουμε μια πηγή έμπνευσης για πολλούς ώστε να λάβουν σημαντικές αποφάσεις».
Ενδεικτικά, εξάλλου, είναι και τα όσα καταγράφει ο διεθνής Τύπος περί «πλήγματος στα σχέδια της Μόσχας» και άλλων δυνάμεων στα Βαλκάνια, ενώ δεν λείπουν και οι αναφορές στο «παρασκήνιο» της συμφωνίας, όπου αποτυπώνονται οι συνεχείς παρεμβάσεις Αμερικανών και Ευρωενωσιακών αξιωματούχων, ώστε σε κάθε βήμα να «ξεκολλάει» η δρομολογημένη συμφωνία από τις όποιες «περιπλοκές».
Ο νέος λοιπόν γύρος κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με επίκεντρο την περιοχή όχι μόνο δεν είναι «πίσω», όπως προσπαθεί να πείσει η κυβέρνηση, που επιχειρεί να ντύσει τα ευρωατλαντικά σχέδια με μανδύα «προοδευτικότητας», «σταθερότητας» και «ευημερίας» για τους λαούς, αλλά μπροστά. Κι αυτό είναι που πρέπει να καθορίσει τη στάση του ελληνικού και των άλλων λαών της περιοχής.

Ελλείψει επιχειρημάτων...

Μην έχοντας άλλη επιχειρηματολογία ώστε να αντικρούσουν την πεντακάθαρη θέση του ΚΚΕ για τη συμφωνία της κυβέρνησης με την ΠΓΔΜ, τα στελέχη και οι αρθρογράφοι του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν συστηματικά αλλά ανεπιτυχώς να ταυτίσουν τη θέση του Κόμματος με τις εθνικιστικές κορόνες που εκφράζονται από διάφορες πλευρές και να πείσουν ότι το ΚΚΕ άλλαξε θέση.

Βεβαίως αυτή η προσπάθεια κάθε φορά «σπάει τα μούτρα της» μπροστά στην πραγματικότητα, που λέει ότι: Το ΚΚΕ, σταθερά αυτά τα 25 χρόνια, σε αντίθεση με όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, έχει εκφράσει την αντίθεσή του στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή των Βαλκανίων και επομένως στην αντιμετώπιση των σχέσεων με τη γειτονική χώρα μέσα σε αυτό το πλαίσιο, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προσφέρει εγγυήσεις «για την ασφάλεια, την ειρήνη και τη συνεργασία», όπως έχει δείξει η αιματοβαμμένη δράση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μέχρι σήμερα. Ολα αυτά τα χρόνια, σταθερά αναδεικνύει την ανάγκη αντιμετώπισης - ουσιαστικά και όχι στα λόγια - των αλυτρωτισμών, που αφήνουν ανοιχτά τα ενδεχόμενα για διεκδίκηση εδαφών και αλλαγών συνόρων.

Το κίνητρο για τη συμφωνία από την πλευρά της κυβέρνησης δεν είναι η «ομόνοια» και η «φιλία των λαών», όπως ψευδώς διατείνεται το «τραγούδι της χαράς», αλλά η στήριξη των ευρωατλαντικών σχεδίων και των διαφόρων μπίζνες σε Ενέργεια, υποδομές, δίκτυα μεταφοράς εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Δηλαδή, κριτήριο είναι οι κερδοφόρες μπίζνες μονοπωλιακών ομίλων - όπως ομολογείται από την ίδια τη συμφωνία - οι οποίες, όπως ξέρουμε, δεν στηρίζουν πραγματικές φιλίες αλλά λυκοφιλίες, και οι οποίες αντικειμενικά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους αλυτρωτισμούς και τους εθνικισμούς, αντίθετα συντηρούν και διατηρούν «σπέρματα» και «φύτρα», ακόμα και όταν προσωρινά επικρατούν οι τάσεις συνεργασίας. Και η πραγματικότητα είναι ότι η συμφωνία εμπεριέχει τέτοια «σπέρματα», εφόσον ουσιαστικά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναγνωρίζεται «μακεδονικό» έθνος και γλώσσα. Εξάλλου, γνωρίζουμε πως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αξιοποίησαν και αξιοποιούν τέτοια «σπέρματα», αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς.

Στο ίδιο μήκος κύματος της διαστρέβλωσης, ορισμένα Μέσα, με ιστορικές «αναδρομές» που γίνονται τις τελευταίες μέρες στον Τύπο, εμφανίζουν το ΚΚΕ να έχει συμφωνήσει μαζί με τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα στη μη χρήση του όρου «Μακεδονία» στο όνομα της γείτονος, στα συμβούλια των πολιτικών αρχηγών που έγιναν το 1992. Η αλήθεια βέβαια είναι τελείως διαφορετική, αφού το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που πήγε κόντρα στον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, κατήγγειλε ότι το κύριο δεν είναι το ονοματολογικό άλλα οι επικίνδυνοι ευρωΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί, που κινούν τα νήματα των αντιπαραθέσεων. Γι' αυτές του τις θέσεις, το ΚΚΕ βρέθηκε στο στόχαστρο όλων των αστικών κομμάτων, και του οπορτουνιστικού Συνασπισμού, που μετεξέλιξή του αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η σημερινή κυβέρνηση. Κάποιοι δεν θέλουν να θυμούνται τι υπερασπιζόταν τότε ο χώρος τους και κάποιοι άλλοι προσπαθούν να ταυτίσουν το ΚΚΕ με τα άλλα αστικά κόμματα, για να αποδυναμώσουν την αξία και τη σημασία της θέσης του, που παραμένει σταθερή από τότε και δικαιώνεται από τις ίδιες τις εξελίξεις.