.
Για άλλη μια φορά, αξιωματούχοι της Ευρώπης και άλλα αστικά επιτελεία δηλώνουν «σοκαρισμένοι» από τις αποκαλύψεις για την επιχείρηση «Dunhammer», την κατασκοπεία δηλαδή από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, με τη βοήθεια των αντίστοιχων της Δανίας, σε βάρος ηγετών της ΕΕ. Μεταξύ αυτών που παρακολουθούνταν ήταν και η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, την περίοδο 2012 - 2014, όταν δηλαδή αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν ο σημερινός Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται, η αμερικανική NSA είχε πλήρη πρόσβαση στις τηλεφωνικές συνομιλίες, στα γραπτά μηνύματα κειμένου, στις εφαρμογές chat κ.ά. μιας σειράς αξιωματούχων σε Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία και Νορβηγία, αξιοποιώντας τηλεπικοινωνιακές υποδομές στη Δανία, με τη συμβολή της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμυνας της Δανίας.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που μια τόσο σοβαρή υπόθεση κατασκοπείας βγαίνει στην επιφάνεια, με φόντο τους ισχυρούς ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Εγγραφο του NSA από το 2010 χαρακτηρίζει «στόχους» τις αποστολές της ΕΕ και τις γαλλικές, ιταλικές και ελληνικές πρεσβείες, καθώς και αρκετούς άλλους συμμάχους των ΗΠΑ, όπως η Ιαπωνία, το Μεξικό, η Νότια Κορέα, η Ινδία και η Τουρκία. Το έγγραφο περιγράφει λεπτομερώς ένα εξαιρετικό φάσμα μεθόδων κατασκοπείας που χρησιμοποιούνται εναντίον κάθε στόχου.
Χρονιά - «ορόσημο» ήταν ωστόσο το 2013, όταν στις αρχές Ιούνη η εφημερίδα «Guardian» αποκάλυπτε πως η αμερικάνικη NSA, σε συνεργασία με τον επιχειρηματικό όμιλο «Verizon», πραγματοποιούσε υποκλοπές τηλεφωνικών δεδομένων δεκάδων εκατομμυρίων Αμερικανών σε καθημερινή βάση, πιάνοντας την άκρη ενός μπλεγμένου κουβαριού, που το ξετύλιγμά του οδηγούσε στις πόρτες «συμμαχικών» υπηρεσιών και πρεσβειών.
Μεσολάβησαν και νέες αποκαλύψεις, για την επιχείρηση «Prism», στο πλαίσιο της οποίας η NSA είχε αποκτήσει πρόσβαση στους διακομιστές εννέα εταιρειών διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων του «Facebook», της «Google», της «Microsoft» και της «Yahoo». Το κύμα αποκαλύψεων άγγιξε και την άλλη άκρη του Ατλαντικού, όπου η υπηρεσία υποκλοπών της Βρετανίας, η «GCHQ» κατηγορήθηκε πως στην επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Tempora» ήταν σε θέση να παρακολουθεί έως και 600 εκατομμύρια επικοινωνίες κάθε μέρα.
Τον Ιούνη του 2014, έναν χρόνο μετά τις αρχικές αποκαλύψεις, η Γερμανία άρχισε έρευνες, που οδήγησαν στη σύλληψη ενός υπαλλήλου της γερμανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, της BND. Ο συλληφθείς φέρεται να συγκέντρωνε λεπτομέρειες σχετικά με τη γερμανική κοινοβουλευτική επιτροπή η οποία διερευνούσε τους ισχυρισμούς για κατασκοπεία των ΗΠΑ κατά της Γερμανίας. Μέσα στην ίδια βδομάδα, οι γερμανικές αρχές πραγματοποίησαν έρευνα και στο σπίτι ενός υπαλλήλου του υπουργείου Αμυνας, επίσης ύποπτου για κατασκοπεία.
Αν και ο τότε επικεφαλής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών προσπάθησε να διαψεύσει τις αποκαλύψεις (μεταξύ άλλων γράφτηκε ότι οι Υπηρεσίες Πληροφοριών των ΗΠΑ είχαν καταγράψει δεδομένα από 70 εκατομμύρια τηλεφωνήματα στη Γαλλία σε μια περίοδο μόλις 30 ημερών!), η Γερμανίδα καγκελάριος ζήτησε από τον Μπαράκ Ομπάμα «να διευκρινιστεί η έκταση των επιχειρήσεων παρακολούθησης των ΗΠΑ στη Γερμανία». Είχε μόλις πληροφορηθεί ότι και το δικό της κινητό τηλέφωνο ήταν υπό παρακολούθηση από την αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών, αν και οι ΗΠΑ (κατά το αναμενόμενο) το διέψευσαν.
Ο «Guardian» ανέφερε αργότερα ότι η NSA παρακολουθούσε τα κινητά τηλέφωνα 35 ηγετών κρατών σε όλο τον κόσμο, οι αριθμοί των οποίων είχαν παραχωρηθεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Αυτές οι ...καθημερινές ιστορίες κατασκοπείας, που έχουν βέβαια αμφίδρομη πορεία, ανεξάρτητα με το τι, πώς και γιατί αποκαλύπτεται κάθε φορά, δεν φανερώνουν μόνο την κλοτσοπατινάδα μεταξύ «συμμάχων» κάτω από το τραπέζι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά και την απύθμενη υποκρισία τους για τα «δημοκρατικά δικαιώματα», που επικαλούνται κάθε τρεις και λίγο απέναντι στους ανταγωνιστές τους.
Ενα τέτοιο επεισόδιο παρακολουθήσαμε πρόσφατα, με τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να καταγγέλλουν τον «τελευταίο δικτάτορα της Ευρώπης» Πρόεδρο της Λευκορωσίας για την αναγκαστική προσγείωση αεροσκάφους στο Μινσκ και τη σύλληψη αντικυβερνητικού «δημοσιογράφου». Και τα λένε αυτά οι ίδιοι που το βιογραφικό τους είναι γεμάτο από τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», που τελικός αποδέκτης της είναι πάντα ο εχθρός λαός.
Τα κροκοδείλια δάκρυα των ιμπεριαλιστών για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» αποκαλύπτονται και από όσα κυνικά είχε δηλώσει ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, το 2013, σχολιάζοντας τις παρακολουθήσεις σε βάρος «συμμαχικών» χωρών, λέγοντας πως «οι δραστηριότητες για την προστασία της εθνικής ασφάλειας δεν είναι ασυνήθιστες στις διεθνείς σχέσεις».
Και βέβαια, τα λόγια του «γνωστού» Χ. Κίσινγκερ, ότι «η Αμερική δεν έχει μόνιμους φίλους ή εχθρούς, παρά μόνο συμφέροντα», είναι τα καταλληλότερα για να περιγράψουν τον «όμορφο κόσμο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των συμμαχικών παρακολουθήσεων, που οι απολογητές του καπιταλισμού παρουσιάζουν ως «αγγελικά πλασμένο»...
Κάθε μέρα που περνάει απ' όταν παρουσιάστηκε το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τα Εργασιακά, επιβεβαιώνεται ολοένα και περισσότερο ότι αυτό το τερατούργημα μόνο χειρότερο μπορεί να γίνει για τους εργαζόμενους, και κυρίως για τους νέους. Οτι δεν χωράει καμία διαβούλευση για «βελτιώσεις» και «διορθώσεις», δικαιώνοντας την καθολική απόρριψή του από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, το πανεργατικό αίτημα να μην κατατεθεί στη Βουλή.
Μια ματιά να ρίξει κανείς σε όσα μεσολάβησαν απ' όταν η κυβέρνηση έδωσε στη «διαβούλευση» το νομοσχέδιο, πριν από τρεις βδομάδες, είναι αρκετή για να βγάλει συμπεράσματα.
Πρώτοι απ' όλους ο ΣΕΒ και οι μεγαλοξενοδόχοι, με «ανοιχτή όρεξη», μην μπορώντας να κρύψουν την ανυπομονησία τους να ψηφιστούν και να αρχίσουν να εφαρμόζονται οι νέες αντεργατικές διατάξεις, ζητούν με παρεμβάσεις τους ακόμα περισσότερες αντιδραστικές αλλαγές, μεγαλύτερη «ευελιξία» στη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων.
Χτυπάνε βέβαια «ανοιχτές πόρτες», αφού η κυβέρνηση όχι μόνο υπερασπίζεται κάθε αράδα του αντεργατικού της νομοσχεδίου, παρά την καθολική κατακραυγή, αλλά ενσωματώνει και πολλές από τις «παρατηρήσεις» της μεγαλοεργοδοσίας πριν το καταθέσει στη Βουλή.
Αυτό κάνει για παράδειγμα ο υπουργός Εργασίας, αναγγέλλοντας άρον - άρον ότι θα θεσπίσει την τελεσίδικη απαγόρευση μιας απεργίας όταν αυτή κριθεί «παράνομη» στα δικαστήρια, ώστε να μην επανακηρύσσεται από τα παραπάνω συνδικαλιστικά όργανα!
Κυβέρνηση και εργοδοσία παίρνουν «φόρα» από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και συνολικά από την υπάρχουσα νομοθεσία - καρμανιόλα για τα Εργασιακά, που εμπλουτίζεται εδώ και χρόνια με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, στρώνοντας το έδαφος για τα σημερινά και επόμενα μέτρα.
Στο πλευρό τους βρίσκεται σταθερά η ηγεσία της ΓΣΕΕ, που βλέπει «θετικά στοιχεία» στο νομοσχέδιο - έκτρωμα και καλεί τους εργαζόμενους σε «κοινωνικό διάλογο» με την κυβέρνηση για τη βελτίωσή του! Η στάση της είναι κατάπτυστη και επικίνδυνη. Επιβεβαιώνει ότι βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία υπεράσπισης των εργοδοτικών συμφερόντων και της κυβέρνησης.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία αυτή χαρακτήρισε «γελοίες» τις μαζικές κινητοποιήσεις των συνδικάτων που προηγήθηκαν ενάντια στο νομοσχέδιο, παριστάνοντας ότι δεν ξέρει τίποτα για τον «φόνο» και ότι δεν είχε ιδέα τι ετοιμάζει η κυβέρνηση, την ώρα που μαζί της και με την εργοδοσία, πίσω από την πλάτη της εργατικής τάξης, έστηναν μηχανορραφίες σε βάρος της.
Στάθηκε απέναντι στην απεργία στις 6 Μάη, που έγινε με εκατοντάδες αποφάσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων. Κι αφού έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεπλύνει το νομοσχέδιο, ανέλαβε την αποστολή να υπονομεύσει το ενιαίο απεργιακό μέτωπο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που είχε ήδη αρχίσει να συγκροτείται με αποφάσεις σωματείων για νέα απεργία.
Κάτω από την πίεση των συνδικάτων και την κατακραυγή των εργαζομένων, υποχρεώθηκε σε τακτικισμούς, με σκόπιμη κωλυσιεργία στην κήρυξη απεργίας, υπηρετώντας μέχρι τέλους τον σχεδιασμό για αποσυντονισμό και αποδιοργάνωση του κοινού απεργιακού αγώνα, αλλά και για τον εκφυλισμό του, αφού καλεί σε απεργία για να ...βελτιωθεί το τερατούργημα!
Ούτε όμως ο προκλητικός εξωραϊσμός του νομοσχεδίου από την πλευρά της κυβέρνησης, ούτε το αβαντάρισμα της εργοδοσίας, ούτε οι αθλιότητες της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ κατάφεραν να πιάσουν τόπο.
Αυτό που έχει τώρα σημασία είναι ένα ενιαίο απεργιακό μέτωπο που θα ακυρώνει αυτές τις προσπάθειες και τους σχεδιασμούς. Ολοένα και περισσότερα σωματεία επιβεβαιώνουν τις αποφάσεις τους για πανελλαδική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στις 10 του μήνα και ετοιμάζονται να συμμετάσχουν μαζικά, απαιτώντας την απόσυρση εδώ και τώρα του κατάπτυστου νομοσχεδίου. Προετοιμάζουν τα συλλαλητήρια αύριο Πέμπτη σε όλη τη χώρα, δηλώνοντας ξεκάθαρα πως το νομοσχέδιο ούτε καλλωπίζεται ούτε «θεραπεύεται», και πως η θέση του είναι στα σκουπίδια.
Την ώρα αυτή της μάχης, δεύτερη σκέψη δεν υπάρχει. Και είναι κριτήριο για τους εργαζόμενους η στάση κάθε συνδικαλιστικής οργάνωσης και κάθε συνδικαλιστή απέναντι στις «ανατροπές του αιώνα» που φέρνει το κυβερνητικό έκτρωμα, με επέκταση της απλήρωτης δουλειάς, νέο συντριπτικό χτύπημα στην απεργία, παραπέρα υπονόμευση της συλλογικής οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων.
Γι' αυτό λοιπόν όλοι αύριο στα συλλαλητήρια! Κι από την Παρασκευή να μη χαθεί ούτε ώρα στην προετοιμασία της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας. Να παραλύσουν οι χώροι δουλειάς, να «πήξουν» οι δρόμοι από τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Να ακουστεί δυνατά και καθαρά: Πάρτε πίσω το νομοσχέδιο - έκτρωμα!