Rebellion Connection- Αντεπιθεση

Εθνικοι νταβατζηδες

Με χρεη και δανεια 1 δις 346 εκ.ευρω, που πανε; 

 Με αφορμη και το...θορυβο που ξεσπασε με τα 800 χιλιαρικα "εκτακτη χορηγια" στον ΔΟΛ απο τον...ΟΠΑΠ για ενα ενθετο εντυπο του (αυτο κι αν ειναι χριστουγεννιατικο δωρο-μποναμας)βλεπουμε οτι στο 9μηνο της φετινης χρονιας "τα μεγαλα μεσα ενημερωσης" εχουν χρεη 813 εκ.ευρω(!!) και δανεια απο τραπεζες 533 εκ.ευρω(!!) - τετοια "επιχειρηματικοτητα" ουτε στη...Ζιμπαμπουε υπαρχει! Με αλλα λογια αμα χρωστας 813 εκ.ευρω και εχεις δανεια και αλλα 533 εκ.ευρω οχι.."μεγαλος εισαι", αλλα το ερωτημα ειναι ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ λειτουργουν και κυκλοφορουν ακομη...Απαντηση υπαρχει; (εαν μιλαμε για "υγιη επιχειρηματικοτητα", πλεον...). 

i-reporter
 Αναρτήθηκε από Γιώργος  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ

          Σε δελτίο τύπου που εξέδωσε ο Περιφερειάρχης κ. Σ. πύρου για την επίσκεψη του στη Γερμανία αυτοαποκαλύπτεται ως ένας ένθερμος υποστηρικτής των αντιλαϊκών πακέτων μέτρων που εφαρμόζονται στη χώρα μας. Μέτρα που τα επεξεργάστηκαν και τα προωθούν από κοινού η αστική τάξη της Ελλάδας και τα κόμματα της, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ.

          Ο Περιφερειάρχης, με τις συχνές επαφές του με αξιωματούχους των Γερμανικών μονοπωλίων βάζει πλάτη στην ιδιωτικοποίηση βασικών δημόσιων υποδομών της χώρας μας και της Περιφέρειας Ι.Ν. Προωθεί τον στόχο της τρικομματικής κυβέρνησης να δημιουργήσει θετικό κλίμα στους Γερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους για επενδύσεις στη χώρα μας που κύριο στόχο θα έχουν την κερδοφορία τους σε βάρος του λαού μας.

          Εκθειάζει την Τοπική Διοίκηση της Γερμανίας η οποία λειτουργεί από χρόνια ως ιδιωτική επιχείρηση και ξεζουμίζει τον γερμανικό λαό.

          Κλαψουρίζει για τον «βίαιο» τρόπο που γίνονται οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα αφήνοντας να νοηθεί ότι θα ήταν υπέρμαχος τους αν γινόταν με πιο «ήπιο» τρόπο..... Έφτασε στο σημείο να ζητάει από την κ. Μέρκελ μείωση του ΦΠΑ από το 23% στο 19% όπως είναι στην περιοχή της...!

          Ο κ. Σπύρου πιστός οπαδός του ευρωενωσιακού μονόδρομου κάνει ότι μπορεί για να υπηρετήσει την κυβερνητική πολιτική και αδιαφορεί πλήρως για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η νεολαία των Ιονίων Νήσων. Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων καταρρέει οικονομικά, δεν μπορεί να λειτουργήσει, ούτε τις λακκούβες των δρόμων δεν μπορεί να μπαλώσει και ο Περιφερειάρχης διαφημίζει την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας στους πολιτικούς εκπροσώπους των Γερμανικών μονοπωλίων.

          Ο λαός και η νεολαία των Ιονίων Νήσων μπορούν να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα : Η πολιτική γραμμή της συμπόρευσης με την ένωση των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων μόνο περισσότερη φτώχεια και εξαθλίωση θα φέρει στο λαό και τη νεολαία. Απαιτείται πολιτική ανυπακοής, ρήξης, σύγκρουσης με την Ε.Ε. και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας. Μονομερή διαγραφή όλου του χρέους, αποδέσμευση από την Ε.Ε., κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, λαϊκή εξουσία για να αναπτύσσονται οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελος του λαού μας.

14.12.12

Γραφείο Τύπου Λαϊκής Συσπείρωσης Ιονίων Νήσων

Οι ίδιοι τα λένε...

Οι ίδιοι τα λένε...

«Βεβαίως, είναι σουρεαλιστικό να καταγγέλλεις για εκπρόσωπο του λόμπι της δραχμής τον ΣΥΡΙΖΑ, που μονίμως τον παρουσιάζεις ως σημαιοφόρο του ευρωμονόδρομου, (σ.σ. στο ΚΚΕ αναφέρονται). Ας είναι. Θα προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε μερικές ακόμη σκέψεις, από σεβασμό σε έναν ευρύ κόσμο της Αριστεράς, που αγωνιά και προβληματίζεται». «Αυγή της Κυριακής», 9/12/2012, (Τσακαλώτος - Λάσκος).

Πράγματι, χρειάζεται να ξαναδούμε πώς ο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει στρατηγική για το κεφάλαιο και είναι έτοιμος, απέναντι στους μεγαλοεπιχειρηματίες να διαχειριστεί την κρίση σε όλα τα ενδεχόμενα. Βασικό στοιχείο στην πολεμική του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση είναι ο αντιμερκελισμός του, που δεν είναι αντιμονοπωλιακή πολεμική. Κατηγορεί την κυβέρνηση ότι, αφ' ενός, δε διαπραγματεύεται αλλά υποτάσσεται στη Μέρκελ και στη Γερμανία, αφ' ετέρου, ότι συμφωνεί και εφαρμόζει πολιτική Μέρκελ στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, σε συνέντευξή του ο Αλ. Τσίπρας στην εφημερίδα «6 μέρες», (17/11/2012), είχε πει: «Με επίκεντρο τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους βρισκόμαστε μπροστά σε μια διεθνή σύγκρουση μεταξύ Γερμανίας και του ΔΝΤ... Σ' αυτήν ακριβώς τη διαμάχη η κυβέρνηση κάθεται αμήχανη... δεν παίρνει θέση, δε διεκδικεί λύση».

***

Πράγματι εκφράστηκαν και δεν έχουν καταλαγιάσει παρά τον προσωρινό συμβιβασμό σχετικά με τη διαχείριση του κρατικού χρέους της Ελλάδας, ανάμεσα στο ΔΝΤ και την ευρωζώνη, ουσιαστικά τη Γερμανία. Οι ανταγωνισμοί οξύνονται λόγω κρίσης, όχι μόνο για το ποιου κράτους τα μονοπώλια θα πληρώσουν λιγότερα για τη ζημιά από τα κρατικά χρέη, αλλά και ποιου κράτους τα μονοπώλια θα ισχυροποιηθούν στην παγκόσμια αγορά. Για παράδειγμα, η υπόθεση «υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα», έχει οξύνει τέτοιους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ΗΠΑ, Γερμανία, αλλά και Ρωσία, για το ποια χώρα θα πάρει τη μερίδα του λέοντος. Ουσιαστικά παλεύουν για το ποιο ισχυρό καπιταλιστικό κράτος θα βγει λιγότερο αλώβητο, πιο ισχυρό, από την οικονομική καπιταλιστική κρίση.

Σ' αυτά τα πλαίσια αντιπαλεύουν, ακόμη και στο εσωτερικό των καπιταλιστικών κρατών, διαφορετικές μορφές διαχείρισης, διαφορετικές επιλογές διεθνών συμμαχιών. Η κυβέρνηση έχει κάνει επιλογή την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, ταυτίζεται με την πολιτική της Μέρκελ. Απέναντι σ' αυτή την πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει άλλο μείγμα πολιτικής, παίρνει θέση στους οξύτατους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, θεωρεί ότι η επεκτατική πολιτική θα βγάλει την καπιταλιστική οικονομία από την κρίση και θα φέρει την ανάκαμψη των επιχειρηματικών ομίλων. Τέτοιοι ανταγωνισμοί υπάρχουν και ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης στην Ελλάδα και μάλιστα εκφράζονται ολοένα και πιο ανοιχτά. Υπάρχουν π.χ., τμήματα του κεφαλαίου που καλοβλέπουν τη δραχμή αντί του ευρώ και της σύνδεσής της με το δολάριο.

***

Στην αντιπαράθεση κόντρα στη Γερμανία και την Ευρωζώνη είναι οι ΗΠΑ, αλλά και άλλες χώρες του ΔΝΤ, όπως οι ανερχόμενες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, αυτές τις ανέφερε και ο Αλ. Τσίπρας στη συγκεκριμένη συνέντευξη που αναφέρουμε πιο πάνω, στην οποία συμπλήρωνε: «Σε ό,τι αφορά τον Ομπάμα είναι προφανές ότι υπάρχουν πτυχές της πολιτικής που ακολουθεί στις ΗΠΑ που βρίσκονται παράλληλα με τη βασική αντίληψη της δικής μας στρατηγικής για την αντιμετώπιση του χρέους. Εμείς λέμε όχι δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά επεκτατική δημοσιονομική πολιτική... Το προσπαθεί ο Ομπάμα στην Αμερική... Δεν είναι όλες οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ ίδιες». Τι πιο αποκαλυπτικό απ' αυτό, όταν επίσης στην ίδια συνέντευξη είπε: «Είμαστε σε πλήρη διάσταση με την πολιτική της Μέρκελ για την Ευρώπη». Βεβαίως, μέχρι στιγμής υπεραμύνεται της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, αλλά αφού αλλάξει η πολιτική της Ευρωζώνης και γίνει αντιγερμανική, ή από αυστηρή δημοσιονομική, γίνει επεκτατική ή αντινεοφιλελεύθερη, όπως λένε. Αν δεν αλλάξει τι θα κάνει; Αν πετάξουν την Ελλάδα από το ευρώ και επιστρέψει στη δραχμή; Εχει πει ότι και γι' αυτό έχει λύση. Αλλωστε, συχνά πυκνά η «Αυγή» φιλοξενεί άρθρα του Λαπαβίτσα που είναι υπέρμαχος της εξόδου από το ευρώ, όπως και ο Π. Λαφαζάνης με το «Αριστερό Ρεύμα». Και πάντως, στο ΣΥΡΙΖΑ λένε και το «καμιά θυσία για το ευρώ». Επομένως, όχι μόνο παίρνουν θέση αλλά αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο, αν γίνουν κυβέρνηση και δεν αλλάξει η μερκελική πολιτική, να συγκλίνουν με τους Αμερικάνους. Γιατί, λοιπόν, όταν τους λέμε ότι αυτή η πολιτική, η δική τους, εκφράζει ένα τμήμα των επιχειρηματιών που καλοβλέπουν τις ΗΠΑ και το δολάριο αντί του ευρώ, άρα τη δραχμή, φωνάζουν ότι τους διαστρεβλώνουμε, ενώ τα λένε οι ίδιοι;

Τι υπηρετούν τα περί «κατοχής»;

Τι υπηρετούν τα περί «κατοχής»;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι αυτοαποκαλούμενοι «αντιμνημονιακοί» λένε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κατοχή και υποτέλεια. Τι ισχύει;

Σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, ο Γ. Μηλιός, εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Ελληνες και απάντησε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δε μιλάει για κατοχή, αλλά αναλύει με ταξικούς όρους την πραγματικότητα της χώρας και για το λόγο αυτό προτείνει μια «κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας». Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Δε χρειάζεται να ανατρέξουμε πολύ πίσω στο χρόνο. Προχτεσινές είναι οι παρακάτω δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα: «Κυβερνούν με νομοσχέδια που πρώτα μεταφράζονται από τα αγγλικά και μετά παίρνουν την τελική έγκριση της τρόικας» και «μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και με εθνική αποστολή να σταματήσει την καταστροφή και να ανοικοδομήσει μια κατεστραμμένη οικονομία». Τον περασμένο Οκτώβρη ο ίδιος καλούσε το λαό σε «ειρηνικό ξεσηκωμό» για την ανάδειξη μιας «κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας». Στην ιστοσελίδα του «Αριστερού Ρεύματος» του ΣΥΝ πηχυαίοι είναι οι τίτλοι περί «μπανανίας», «προτεκτοράτου», «κατοχής».

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανέλυσε ποτέ και πουθενά με ταξικούς όρους τα τεκταινόμενα. Ηταν απ' τους πρώτους που έσπευσαν να υιοθετήσουν και αναπαρήγαγαν σε μαζική κλίμακα τα περί «κατοχής», στην προσπάθειά της να συγκαλύψει την αιτία της καπιταλιστικής κρίσης, τους λόγους για τους οποίους προκρίνεται η συγκεκριμένη «μνημονιακή» πολιτική, απόρροια της προ πολλού διαμορφωμένης στρατηγικής της ΕΕ, ως αυτής που στη δοσμένη φάση ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Γιατί τα μνημόνια στην Ελλάδα ήταν το μέσο για τη γοργή εφαρμογή αντεργατικών αναδιαρθρώσεων που έκαναν πάμφθηνη την εργατική δύναμη, έτσι ώστε και τώρα σε συνθήκες κρίσης να συνεχίζεται η κερδοφορία του κεφαλαίου αφού μειώνεται το μέρος του κεφαλαίου που πληρώνουν οι καπιταλιστές μισθούς, ενώ σε συνθήκες ανάκαμψης η κερδοφορία μεγεθύνεται. Τα ίδια εφαρμόζονται και σε χώρες χωρίς μνημόνια. Ως δυνάμει διαχειριστής της αστικής εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ, με αυτή του τη ρητορεία, εξωράιζε συγχρόνως το ρόλο της ντόπιας αστικής τάξης. Θέλησε και προσπάθησε να βρεθούν λαός και πλουτοκρατία κάτω απ' την ίδια ιδεολογική και πολιτική «ομπρέλα» της δήθεν κατοχής και της δήθεν ανάγκης αγώνα για «εθνική» ανεξαρτησία, που αργότερα μετατράπηκε σε «εθνική» σωτηρία. Να σύρει, δηλαδή, το λαό σε εδάφη «ναρκοθετημένα» απ' τον αντίπαλό του. Συγκάλυψε πλήρως ότι απ' την εφαρμοζόμενη πολιτική η ντόπια αστική τάξη κερδίζει και ότι και αν ακόμα κάποια τμήματά της χάνουν στο πλαίσιο του αδυσώπητου ανταγωνισμού με τις αστικές τάξεις άλλων κρατών και μεταξύ τους, αυτό σε καμία περίπτωση δεν τα καθιστά συμμάχους των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τα οποία ενιαία τσακίζουν.

Συσκότισε ότι η ένταξη της χώρας στην ΕΕ και η παραμονή σ' αυτήν αποτέλεσε και αποτελεί στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης - για να ισχυροποιήσει τη θέση της στο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά και απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Στο βωμό των κερδών και των γενικών συμφερόντων της καταθέτει εθελοντικά στα διακρατικά ιμπεριαλιστικά όργανα μέρος από τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Λόγω της αγιάτρευτης ανισομετρίας στον καπιταλισμό η αστική τάξη της Ελλάδας είναι σε πιο χαμηλό σκαλοπάτι στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα (στην ΕΕ και παγκόσμια) σε σχέση με τους ανταγωνιστές και εταίρους της. Αυτή η ανισομετρία βάθυνε με την κρίση. Αυτό την κάνει να φαίνεται υποτελής, χωρίς όμως να είναι. Το ιδεολόγημα της «υποτέλειας» και της «κατοχής» κρύβει ακόμα ότι η τρόικα δεν ήρθε απρόσκλητη στην Ελλάδα. Την έφεραν οι πολιτικοί εκπρόσωποι των αστών, σε συνεννόηση με τους εταίρους τους στην ΕΕ, που άλλωστε συμμετέχει κατά τα 2/3 στην τρόικα.

Ο πόλεμος που μαίνεται είναι ταξικός, δεν είναι «εθνικός» ούτε καν γενικώς και αορίστως «κοινωνικός». Αυτοί που φλυαρούν περί «κατοχής» το κάνουν για να κρατήσουν στο απυρόβλητο τους κατόχους των μέσων παραγωγής, τους άρπαγες του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου. Αυτοί, είτε ντόπιοι, είτε ξένοι, είτε λιγότερο είτε περισσότερο ισχυροί, κερδίζουν απ' τον ιδρώτα, το αίμα και τα βάσανα του λαού. Ο αγώνας του για την ανακούφισή του, αλλά και για την οριστική του λύτρωση θα είναι αποτελεσματικός όσο θέτει την εξουσία τους στο στόχαστρο και νικηφόρος όταν την ανατρέψει. Ολα τα άλλα είναι αποπροσανατολισμός και εκ του πονηρού.

Αλλα δέκα χρόνια κρίσης σε ΕΕ και ΗΠΑ

Αλλα δέκα χρόνια κρίσης σε ΕΕ και ΗΠΑ

Γρηγοριάδης Κώστας

Κρίση μέχρι και το 2022 «βλέπει» ο επικεφαλής του οίκου «Blackrock», επιβεβαιώνοντας ότι αυτή είναι βαθιά και ότι το επόμενο διάστημα θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο η προσπάθεια των αστικών επιτελείων να τη διαχειριστούν με ελεγχόμενο τρόπο. «Ευρώπη και ΗΠΑ θα χρειαστούν 7 - 10 χρόνια, προκειμένου να διευθετήσουν τα προβλήματά τους», είπε ο επικεφαλής του καπιταλιστικού οίκου και προέβλεψε ότι η ΕΚΤ θα ξεκινήσει να χαλαρώνει τη νομισματική της πολιτική από το Γενάρη του 2013. Οπως είπε, «η ΕΚΤ πρέπει να βρει έναν τρόπο να υποτιμηθεί το ευρώ», προκειμένου να δοθεί ώθηση στην ευρωπαϊκή οικονομία. Οι προβλέψεις του καπιταλιστικού οίκου έρχονται να προϊδεάσουν από άλλη μεριά για αλλαγή του μείγματος διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη, με περισσότερα επεκτατικά στοιχεία, αφού πρώτα όμως διασφαλιστούν τα συμφέροντα των ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών. Η τραπεζική ενοποίηση, στο βάθος της οποίας υπάρχει κάποια μορφή ευρωομόλογου, είναι ένα ακόμα τέτοιο στοιχείο. Σε κάθε περίπτωση, προβλέπουν υποτίμηση του κοινού νομίσματος με κάποιον τρόπο, αφού τα κράτη - μέλη δεν έχουν εθνικά νομίσματα να υποτιμήσουν και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις επανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Το ίδιο είπε ο επικεφαλής του «Blackrock» και για την Ιαπωνία, ότι πρέπει δηλαδή να υποτιμήσει την αξία του νομίσματός της. Οσο για τις ΗΠΑ, αυτές το ξέρουν το μονοπάτι. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed) θα επεκτείνει τις αγορές ομολόγων με ενέχυρο στεγαστικά δάνεια και θα αντικαταστήσει το πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας που λήγει με κόψιμο νέου χρήματος. Το νέο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων θα είναι της τάξης των 45 δισ. δολαρίων ανά μήνα, ενώ η Fed θα συνεχίσει να αγοράζει κάθε μήνα ομόλογα με ενέχυρο στεγαστικά δάνεια αξίας 40 δισ. δολαρίων, διατηρώντας τις συνολικές μηνιαίες αγορές ομολόγων στα 85 δισ. δολάρια. Είναι φανερό ότι το κεφάλαιο αναζητά τρόπους να ξεπεράσει την κρίση προς όφελός του. Οπως είναι φανερό για να γίνει αυτό πρέπει να καταστραφεί κεφάλαιο, ανεξάρτητα από το μείγμα με το οποίο θα γίνει αυτό. Σε κάθε περίπτωση, χαμένος βγαίνει ο λαός που, είτε στις ΗΠΑ, είτε στην ΕΕ, πληρώνει το μάρμαρο της κρίσης και της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας.

Οι θυσίες του λαού γίνονται κέρδη για το κεφάλαιο...

Οι θυσίες του λαού γίνονται κέρδη για το κεφάλαιο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΚΑΙκάτι διαφορετικό. Εχουμε συνηθίσει πια σε τέτοιες περιπτώσεις τις κυβερνήσεις των τελευταίων τριών χρόνων να λένε ακριβώς τα ίδια όταν εκταμιεύεται μια δόση. Και να είναι ...αυτονόητα.

«Είναι μια νέα μέρα» μας είπε ο υπουργός Οικονομίας, Γιάννης Στουρνάρας και βέβαια ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πρόσθεσε το ...κλασικό «οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πήγαν χαμένες».

Στον υπουργό Οικονομίας έχουμε να πούμε ότι ...κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα. Το πρόβλημα με την χτεσινή (όπως και με την σημερινή) είναι ότι δεν είναι μια ...διαφορετική μέρα. Και δε θα είναι όσο υπάρχουν στη χώρα κυβερνήσεις εξυπηρέτησης του κεφαλαίου σαν αυτή στην οποία συμμετέχει.

Οσο για την ατάκα του πρωθυπουργού: Ουδέποτε είχαμε την εντύπωση ότι οι «θυσίες» των εργαζομένων «πάνε χαμένες». Οι αντιλήψεις ότι υπάρχουν «θυσίες» αναξιοποίητες και «θυσίες» που αξιοποιούνται ανήκουν σε όσους προτείνουν ...άλλα μοντέλα διαχείρισης της ίδιας κρίσης.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως τα όσα χάνει ο λαός σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα κατευθύνονται σε πολύ συγκεκριμένες τσέπες. Αυτές των πολυεθνικών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών. Καθόλου «χαμένες» δεν πάνε...

Γι' αυτό ακριβώς ο λαός πρέπει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Για να υπάρξουν πραγματικά διαφορετικές μέρες και να ...χαθούν μια και καλή αυτοί που τον εκμεταλλεύονται.

Ανυπακοή στην εξαθλίωση

Ανυπακοή στην εξαθλίωση

Οταν δέχεσαι επίθεση προσπαθείς να αμυνθείς, να συγκεντρώσεις δυνάμεις και να αντεπιτεθείς. Τα τελευταία, ιδιαίτερα, χρόνια οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες -η πλειοψηφία του λαού- βιώνουν μια επίθεση άνευ προηγουμένου. Μια σωστή λεηλασία των εισοδημάτων τους, άλωση δικαιωμάτων, κατάργηση κατακτήσεων. Αυτή η ανελέητη επίθεση εντείνεται χρόνο με το χρόνο, μήνα με το μήνα και μάλιστα αξιοποιούνται όλα τα όπλα. Και εκείνα που αρπάζουν τον παραγόμενο πλούτο από τον παραγωγό του επί τόπου, στους χώρους δουλειάς και εκείνα που απομυζούν και αυτά τα πενιχρά εισοδήματα, τους μισθούς και τις συντάξεις της πείνας.

Το νέο φορολογικό, που είναι στα σκαριά και συνεχίζει το «έργο» των αντίστοιχων προηγούμενων, αρπάζει φόρους εισοδήματος ακόμα και από το ένα ευρώ που μπορεί να βάλει κάποιος στην τσέπη του. Φορολογεί τα παιδιά σαν στοιχείο ...πλούτου, σαν τεκμήριο εισοδήματος! Οι νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ αφαιρούν από ακόμη περισσότερους το δικαίωμα -εν έτει 2013!- να ζουν σε σπίτια με ρεύμα. Οι μισθοί και οι συντάξεις των 500 ευρώ, όχι μόνο δεν φτάνουν για να ζήσει κανείς, αλλά θα χρωστάει κι από πάνω. Οι έννοιες «γιατρός», «φάρμακο», «εξέταση», «θεραπεία» θα γίνουν σύντομα μακρινές και απρόσιτες, για όσους δεν έχουν να πληρώσουν. Και έπεται συνέχεια. Διότι όλα τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα έχουν και εξήγηση και στρατηγική κατεύθυνση: Να δοθεί διέξοδος στην καπιταλιστική κρίση προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αυτός είναι ο στόχος της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της: Ολος ο πλούτος που παράγεται να πηγαίνει στα μονοπώλια, μέσω του εξευτελισμού του μισθολογικού και μη μισθολογικού «κόστους», μέσω της φορολογίας, μέσω της κατανάλωσης ακόμη και «εμπορευμάτων» όπως η Υγεία, το Φάρμακο, η Παιδεία. Ολοι να ζουν και να εργάζονται για να συγκεντρώνεται πλούτος στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, στις τράπεζες κ.λπ. Κι όταν έρθει η όποια ανάκαμψη το έδαφος να είναι στρωμένο, ο λαός εξαθλιωμένος, για να αρχίσει νέος κύκλος κερδοφορίας.

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτό για τις λαϊκές οικογένειες, τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τα παιδιά τους; Πρώτο και βασικό βήμα που χρειάζεται για να «σηκώσουμε το ανάστημά μας», να συνειδητοποιήσουμε ότι κανένας εργαζόμενος, κανένας φτωχός αγρότης ή αυτοαπασχολούμενος της πόλης και του χωριού δεν έχουμε την παραμικρή ευθύνη για την καπιταλιστική κρίση, πολύ περισσότερο για τα ελλείμματα και το χρέος. Αντίθετα, δικό μας χρέος είναι η ανυπακοή στην εξαθλίωση, η ταξική και διεκδικητική αλληλεγγύη, η κατάργηση στην πράξη όλων των βάρβαρων μέτρων. Να γίνει ο λαός ο εφιάλτης τους, να μην μπορούν να εφαρμόσουν τίποτα από όλα αυτά. Κανείς μόνος του δεν μπορεί να επιβάλει το δίκιο του. Χρειάζεται οργάνωση, συγκέντρωση δυνάμεων. Αυτό το ρόλο καλούνται να παίξουν οι Λαϊκές Επιτροπές σε κάθε γωνιά της χώρας, τα συνδικάτα, οι μαζικοί φορείς. Εκεί μπορεί κάθε λαϊκός άνθρωπος, κάθε νέος, να βρει αποκούμπι, να κουβεντιάσει για την κρίση και τα αίτιά της, να πάρει κουράγιο και να γιγαντώσει τη δύναμή του μέσα από τη συλλογική δράση. Ταυτόχρονα, θα σχεδιάζεται και η λαϊκή αντεπίθεση για την οριστική απαλλαγή από την εκμετάλλευση και τα αρπακτικά του πλούτου.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Ερευνες για απάτες στην «Ντόιτσε Μπανκ»

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Ερευνες για απάτες στην «Ντόιτσε Μπανκ»

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Αιφνιδιαστικοί έφοδοι από 500 αστυνομικούς και ελεγκτές της εφορίας έγιναν χτες στα κεντρικά γραφεία της γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank στη Φραγκφούρτη, αλλά και στα υποκαταστήματά της σε όλες τις γερμανικές πόλεις και σε ιδιωτικές κατοικίες στελεχών της τράπεζας, στα πλαίσια της έρευνας που διενεργούν η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δίωξης του Εγκλήματος (BKA), η Αρχή Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και η Ομοσπονδιακή Αστυνομίας με την υποψία της φοροδιαφυγής, ξεπλύματος χρημάτων και υπόθαλψης εγκληματία.

Για πέντε στελέχη της Deutsche Bank εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης μεταξύ αυτών και του επικεφαλής του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, Γιούργκεν Φίτσεν, και του μάνατζερΣτέφαν Κράουζε, οι οποίοι κατηγορούνται για φορολογική απάτη στα συμφραζόμενα πωλήσεων δικαιωμάτων εκπομπών αερίων από επιχειρήσεις. Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», τα στελέχη της Deutsche Bank φέρονται να συνέργησαν στην κατακράτηση φόρου κύκλου εργασιών ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.