Ετοιμότητα και επαγρύπνηση μετά τα ....ψευτοδιλήμματά τους!!!!!!

 Ετοιμότητα και επαγρύπνηση μετά τα ....ψευτοδιλήμματά τους!!!!!!

Ανεξάρτητα από το ποιος υποστήριξε το ΝΑΙ και ποιος το ΟΧΙ, το δημοψήφισμα προβλήθηκε από όλες τις πλευρές και όλα τα Μέσα σαν η «μητέρα των μαχών», που θα καθορίσει τη ζωή μας τα επόμενα χρόνια. 

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που έδωσε μάχη για να αποκαλυφθεί το ψευτοδίλημμα που έθεσε η κυβέρνηση, αλλά και η προσπάθεια των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης να βάλουν τα δικά τους κάλπικα διλήμματα στο λαό.

 Μόνο το ΚΚΕ ανέδειξε όλες αυτές τις μέρες ότι το δημοψήφισμα δεν είναι αυτό που θα καθορίσει τις εξελίξεις, οι οποίες κρίνονται από πολύ πιο σύνθετους παράγοντες, που έχουν σχέση με την πορεία της οικονομίας στην Ελλάδα, στην Ευρωζώνη και παγκόσμια, τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της Ευρωένωσης και ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. 

Με άλλα λόγια, το δημοψήφισμα είχε στόχο να υφαρπάξει τη λαϊκή συναίνεση σε εξελίξεις που είναι από χέρι αντιλαϊκές και όχι βέβαια να δώσει τη δυνατότητα στο λαό να διαμορφώσει αυτός τις εξελίξεις. 

Αλλωστε, ο λαός πρωταγωνιστής δεν πρόκειται να γίνει μέσα από τα δημοψηφίσματα και τις εκλογές, αλλά μέσα από την ταξική πάλη. 

Γι' αυτό τώρα χρειάζεται ετοιμότητα και επαγρύπνηση, για να αποτραπούν τα χειρότερα και να υπάρξει ανάκτηση των απωλειών από την κρίση, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε ο καθένας την Κυριακή.

    

Ετσι ρουφανε το αιμα σου λαε

 ΠΙΝΑΚΕΣ.WSJ. Οι αναφορές περί πλεονάσματος τα νέα “greek statistics”? «H Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει στάση πληρωμών για το εξωτ.χρέος & να συνεχίσει την καταβολή συντάξεων-μισθών από τους φόρους»

Σύμφωνα με άρθρο αναλυτών της Wall Street Journal, που αναπαράχθηκε την ίδια ημέρα από την ηλεκτρονική της σελίδα, MoneyBeat και το blog της Wall Street Journal στις Βρυξέλλες με την ονομασία Real Time Brussels, η ολη διαδικασία του πρωτογενούς πλεονάσματος, είναι άλλη μια υπόθεση μαγειρέματος των στατιστικών στοιχείων.


Κάνοντας λόγο για «μαστορέματα», η WSJ παρακολουθεί τον εκπρόσωπο της Κομισιόν να αναλύει ουσιαστικά τα βήματα που έγιναν για να μετατραπεί το έλλειμα του προυπολογισμού, σε πλεόνασμα.

Επίσης μαθαίνουμε ότι, δεν συνυπολόγισαν την κρατική βοήθεια στις τράπεζες, που έφτασε στο 10,8% του ΑΕΠ…

Ακόμη σε ερώτηση που υποβλήθηκε στην Κομισιόν αν αυτή είναι η στάνταρ διαδικασία υπολογισμού, αυτή απάντησε ότι δεν είναι αλλά κάθε χώρα έχει την διαδικασία της!

Η WSJ δημοσίευσε και σχετικό πίνακα με τίτλο «Πώς να κάνετε το έλλειμμα να εξαφανιστεί»

Τέλος, έχει σημασία ότι η WSJ αναφέρει κάτι που θα ήταν αδιανόητο να ψελλίσει κάποιο απ τα παπαγαλάκια στα πάνελ και αλίμονο στον πολιτικό που θα τολμούσε να το προτείνει.

Ότι όλη αυτή η ιστορία, «θεωρητικά σημαίνει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει στάση πληρωμών για το εξωτερικό χρέος και να συνεχίσει την καταβολή συντάξεων και μισθών στο εσωτερικό από τους φόρους που συλλέγει».


Το μαγείρεμα των στοιχείων για να δείξει η κυβέρνηση των δανειστών πλεόνασμα, το είχε βροντοφωνάξει ήδη το Reuters από το καλοκαίρι.

REUTERS. Η Ελλάδα πέτυχε πλεόνασμα με την βοήθεια κονδυλίων της ΕΕ!

Πλέον είναι θέμα συζήτησης...

Περισσότερα Greek Statistics? Η Τρόικα επιβεβαιώνει πρωτογενές πλεόνασμα  

23 Απρ. 2014
Matina Stevis and  Charles Forelle

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε την Τετάρτη ότι η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα, εκτός από τις πληρωμές χρέους, αξίας € 1.5 δις (2,1 δισ. δολ.) το 2013, υπερβαίνοντας το στόχο για ένα ισορροπημένο πρωτογενή προϋπολογισμό και ανοίγοντας το δρόμο για συνομιλίες της χώρας σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους αργότερα αυτό το έτος .


Ζήτω, πολλοί είπαν: Η Αθήνα δεν έχει μόνο πίασει τους στόχους του προϋπολογισμού της αλλά τους ξεπέρασε, μετά από χρόνια που δεν έπιανε τους στόχους λιτότητας που συνέτριψαν την οικονομία της και που αργότερα θεωρήθηκαν ως πολύ σκληροί, ακόμη και από τους πιστωτές της Ελλάδας. Η τελευταία εξέλιξη σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορέσει να αναδιανείμει μέρος του πλεονάσματος στους πολίτες της.


 (Στη θεωρία, αυτό σημαίνει, επίσης, ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει στάση πληρωμών για το εξωτερικό χρέος και να συνεχίσει την καταβολή συντάξεων και μισθών στο εσωτερικό από τους φόρους που συλλέγει, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική ιστορία).


Το ποσοστό αυτό είναι «μια αντανάκλαση της αξιοσημείωτης προόδου που η Ελλάδα έχει σημειώσει στην αποκατάσταση των δημόσιων οικονομικών της από το 2010», δήλωσε ο Simon O'Connor, εκπρόσωπος της Κομισιόν.


Αλλά αν κάνουμε ένα βήμα πίσω και το εξετάσουμε πιο προσεκτικά: κάτι δεν πάει καλά.


Πράγματι, η Eurostat, ανέφερε την Τετάρτη ότι η Ελλάδα είχε έλλειμμα το 2013, 23 δισ. €, και ξόδεψε  € 7.2 δισ. για πληρωμές τόκων. Αυτό κάνει το πρωτογενές ισοζύγιο-σύμφωνα με τον ορισμό που χρησιμοποιείται ευρέως από τους οικονομολόγους και την ίδια την Eurostat η ίδια- να έχει έλλειμμα ύψους € 16 δισ., ή 8,7% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ελλάδας.


Ένας εκπρόσωπος της Eurostat δήλωσε ότι το νούμερο του "πρωτογενούς πλεονάσματος" για την Κομισιόν περιλαμβάνει προσαρμογές στον ορισμό της Eurostat, αν και είπε ότι δεν ήξερε τι ακριβώς ήταν αυτές και έθεσε ερωτήματα σε έναν εκπρόσωπο της Επιτροπής.


Ο κ. O'Connor υποχρεώθηκε να δώσει λεπτομέρειες:


Πρώτον, εξαιρούνται οι δαπάνες για τόκους 4,0% του ΑΕΠ.
 

Μέχρι εδώ, καλά. Αυτό είναι σύμφωνα με το πρότυπο ορισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος.


Αλλά όμως τα μαστορέματα συνεχίζονται:


Δεύτερον, έχουμε αποκλείσει αρκετά συγκεκριμένα στοιχεία, κυρίως ώστε να αντανακλά καλύτερα την υποκείμενη διαρθρωτική δημοσιονομική θέση.


Το 2013, οι προσαρμογές αυτές ανήλθαν σε 9,5% του ΑΕΠ, αντανακλώντας κυρίως το εφάπαξ κόστος της στήριξης του τραπεζικού τομέα, η οποία ανήλθε στο 10,8% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τον ορισμό του προγράμματος, καθώς και τις συνεισφορές των κρατών μέλη προς την Ελλάδα. που αντιστοιχούν σε κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχονται από τις Κεντρικές Τράπεζες, τα οποία ανήλθαν σε 1,5% του ΑΕΠ.


Αυτό. μας φέρνει σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα 0,8% του ΑΕΠ.


Έδωσε επίσης έναν πίνακα που έκανε να καταρρεύσουν οι εν λόγω πρόσθετες εξαιρέσεις, ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. (Το ΑΕΠ στην Ελλάδα το 2013 ήταν € 182 δισεκατομμύρια.)

Ερωτηθείς εάν αυτή η μέθοδος έχει εφαρμοστεί σε κανένα άλλο μέλος της ΕΕ, η Κομισιόν απάντησε σε ένα email: «Όχι, ο ορισμός είναι συγκεκριμένος για κάθε χώρα."

(“No, the definition is country-specific.”)

 Μετάφραση - Απόδοση: LEFTeria-news



ΔΙΑΒΑΣΤΕ - ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ

REUTERS. Η Ελλάδα πέτυχε πλεόνασμα με την βοήθεια κονδυλίων της ΕΕ!

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/08/reuters_12.html

REUTERS Περί «επιμήκυνσης χρέους», «στήριξης της συγκυβέρνησης του συντηρητικού πρωθυπουργού» και «τεχνητά κατασκευασμένης» πώλησης του ομολόγου.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/04/reuters_14.html

MoneyBeat/WSJ. “Επιστροφη στις αγορές - η επόμενη μέρα. Μετά το πάρτυ, το hangover”.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/04/moneybeatwsj-hangover.html

VIDEO.WSJ.Δεν θέλουμε να σας χαλάσουμε το πάρτυ με τα ελληνικά ομόλογα, αλλά…δεν θα πάρουμε! Έσκασαν στα γέλια οι δημοσιογράφοι.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/04/videowsj.html

ΠΙΝΑΚΑΣ. ECONOMIST Έρευνα έδειξε ότι οι Ελληνες ζημιώθηκαν μπαίνοντας στην ΕΕ, με στοιχεία 1981-2008

http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/04/economist-1981-2008.html

BBC εναντίον Success Story. Η Ελλάδα ως πειραματόζωο της Ευρώπης.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/04/bbc-success-story.html

 http://blogs.wsj.com/moneybeat/2014/04/23/greek-primary-surplus-statistics-troika-edition/

More Greek Statistics? Troika Confirms Primary Surplus

Apr 23, 2014

By Matina Stevis and  Charles Forelle

The European Commission said Wednesday that Greece recorded a primary surplus–before counting debt payments–of €1.5 billion ($2.1 billion) in 2013, overshooting a target of a balanced primary budget and paving the way for the country’s talks on debt relief later this year.


Hurray, many said: Athens has not just finally met but beaten its budget goals, after years of failing to comply with austerity targets that crushed the economy and were later viewed as too tough even by Greece’s creditors. This latest development means that the Greek government can redistribute some of the above-target surplus to its citizens. (In theory, it also means Greece could default on external debt and continue paying pensions and salaries internally from the taxes it raises, but that’s a different story).

The figure is “a reflection of the remarkable progress Greece has made in repairing its public finances since 2010,” said Simon O’Connor, a spokesman for the commission.
But take a step back, and look more closely: something isn’t quite right. Indeed, the European Union’s statistics arm, Eurostat, reported Wednesday that Greece had a government deficit in 2013 of €23 billion, and spent €7.2 billion on interest payments. That makes the primary balance—under the definition widely used by economists and Eurostat itself—a deficit of €16 billion, or 8.7% of Greece’s gross domestic product.

A Eurostat spokesman said the commission’s “primary surplus” figure includes adjustments to the Eurostat definition, though he said he didn’t know precisely what they were and referred questions to a commission spokesman.
Mr. O’Connor obliged with details:
First, we excluded interest expenditure of 4.0% of GDP.
So far so good. That’s in keeping with the standard definition of a primary surplus.
But then the tweaking goes on:

Second, we exclude several specific items, mainly to better reflect the underlying structural fiscal position.
In 2013, these adjustments amounted to 9.5% of GDP, mainly reflecting the one-off cost of the support to the banking sector, which amounted to 10.8% of GDP according to the programme definition, and the transfers from Member States to Greece corresponding to profits on Greek Bonds held by the Eurosystem Central Banks, which amounted to 1.5% of GDP.
This brings us to a primary surplus of 0.8% of GDP.

He also provided a table that broke down those additional exceptions, as a percentage of gross domestic product. (Greece’s GDP in 2013 was €182 billion.)

Asked whether this methodology has been applied in any other EU member, the commission replied in an email: “No, the definition is country-specific.”

Στο μυαλό ενός Συριζαίου

 Στο μυαλό ενός Συριζαίου

1. Ο τσίπρας αποτελεί εθνικό κεφάλαιο –με αυτό εγγυάται προσωπικά και τις καταθέσεις των ελλήνων πολιτών. Πιστεύει στην ευρώπη της αλληλεγγύης και των αξιών, όπως ο πρεσβύτερος καραμανλής και οι μεγάλοι ευρωπαϊστές της εκαχ. Είναι λαϊκός ηγέτης και ριζοσπάστης, σαν τον ανδρέα, που ήξερε να λέει πότε-πότε και κανένα όχι και δεν έκανε ποτέ δημοψήφισμα για την εοκ. Είναι ο «νέος της δημοκρατίας», που προσπαθούν να τον ρίξουν με τα νέα ιουλιανά. Ξέρει να επιλέγει τον καλό ιμπεριαλιστή και να κλείνει καλές συμφωνίες, σαν το βενιζέλο. Από την ελλάδα των δύο ηπείρων και πέντε θαλασσών, στη σύγχρονη πολιτική σκηνή των πέντε –ή και παραπάνω- κομμάτων (που υπέγραψαν το κοινό ανακοινωθέν) και δύο πολιτικών. Ε, και αν τελικά φτάσουμε στη χρεοκοπία, δικαιούται να πει την ατάκα του χαρίλαου (όχι του καλού, του άλλου): δυστυχώς επτωχεύσαμεν...

2. Το σύνθημα «τι πλαστήρας, τι παπάγος» είναι καταστροφικό για το κομμουνιστικό κίνημα και με θλίβει σαν αριστερό. Στην πραγματικότητα, αν είχαμε επιλέξει από τότε πλαστήρα, θα ‘χαμε κάνει σημαντικά βήματα για τη νίκη της δημοκρατίας, που θριαμβεύει στις μέρες μας και πετάει από νίκη σε νίκη, με τα δημοψηφίσματα, άλλο αν δεν μπαίνουν τα σωστά ερωτήματα, για να μην πάρουμε απαντήσεις που δε θέλουμε. Το κκε έκανε τραγικό λάθος που δε συνεργάστηκε με τους δολοφόνους του μπελογιάννη. Να φανταστείς, απ’ τον πολύ φανατισμό, ο μπελογιάννης δεν είχε βάλει καν μαντίλι στα μάτια, για να φανεί συνεργάσιμος στην εκτέλεσή του.

Πλαστήρα με είπες μια βραδιά, χωρίς καμιά αιτία.

Μα του πασόκου η καρδιά δε σου κρατάει κακία...

3. Ζούμε σε μια ευρώπη που αλλάζει. Άλλο αν πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Σημασία έχει η κίνηση, όχι ο τελικός σκοπός. Και εμείς σκοπεύουμε να αλλάξουμε ριζικά το λάκο των λεόντων και να τους διδάξουμε πώς να γίνουν φυτοφάγοι. Τα δύο άκρα, δεξιά και κομμουνιστές, συναντιούνται από διαφορετικές αφετηρίες στο ίδιο σημείο. Σου λένε, η ευρώπη δεν αλλάζει (άλλαξε εσύ). Ενώ εμείς παραμένουμε αθεράπευτα ρομαντικοί και κινούμε τα γρανάζια της ιστορίας (με την οποία έχουμε ραντεβού). Όχι, δεν είναι υπέρ της θεωρίας των άκρων, αλλά σε κάποια σημεία έχει δίκιο, να τα λέμε όλα.

Κι αν κάποιοι λένε πως η εε δεν αλλάζει, εμείς τους απαντάμε, βαδίζοντας στα χνάρια του τσε γκεβάρα: είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο...

4. Το κουκουέ είναι δογματικό, συστημικό και σεχταριστικό, που βοήθησε αντικειμενικά το «ναι» στο δημοψήφισμα, και που βάρκιζα, προδοσία, ντροπή. Κρίμα που δε συνεργαζόμαστε πάντως, με ένα τόσο προδοτικό, ξεπουλημένο κόμμα, με δική του πάντα ευθύνη. Μπορεί να έχουμε κάποιες στρατηγικές διαφορές, ή να κουβαλούσαμε την αστυνομία για να διώξει τους κουκουέδες από τα εκλογικά κέντρα, όπου βοηθούσαν αντικειμενικά το ναι, και ήταν σαν τον αριστερό ψάλτη του γιούνκερ, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μη συνεργαστούμε. Εδώ κάναμε εθνική ομοψυχία με τους δωσίλογους μερκελιστές, σε αυτό θα κολλήσουμε...

5. Η σοσιαλιστική μετάβαση δεν είναι μονόπρακτο. Χρειάζεται μια ρεαλιστική μεταβατική διαδικασία, με οδικό χάρτη κι ενδιάμεσους σταθμούς, που περνάνε μέσα από τη συμφωνία με τους δανειστές, συνεχίζουν με το πρόγραμμα της θεσσαλονίκης, που τελικά δεν είναι άμεσο, αλλά σε ορίζοντα τετραετίας, και άμα, την παραγωγική ανασυγκρότηση, την αλλαγή της εε, το στάδιο ζήσε μάη μου, κτλ. Αλλά εμείς δεν τα διπλώνουμε στις δυσκολίες της ταξικής πάλης. Θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος. Ως τη νίκη πάντα, που έλεγε κι ο σφος τσε.

6. Το αριστερό ρεύμα είναι η φωνή της συνείδησης της παράταξης. Αλλά δεν χρειάζεται να ψηφίζει παραέξω όσα λέει. Είναι γνωστό εξάλλου ότι ο σύριζα διέπεται από τις αρχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν είναι καμιά βαβέλ με πολλές φωνές, για να διαλέγεις όποια θέλεις και να είσαι πάντα ευχαριστημένος.

7. Τη δε ημέρα εβδόμη, υπέγραψε και ξεκουράστηκε, για να δει πόσα είχε πετύχει...

Με κοινές θέσεις ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα

Με κοινές θέσεις ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα

Παρά τις δύσκολες στιγμές, η αστική τάξη είδε με ανακούφιση την κατάληξη του δημοψηφίσματος, την κοινή - δηλαδή - ανακοίνωση των κομμάτων της αστικής διακυβέρνησης ότι με κοινές θέσεις θα προχωρήσουν στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Ανεξάρτητα από τις επιθυμίες ή και τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, όπως εκφράστηκαν στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, η αστική τάξη έχει κάθε λόγο να είναι ήσυχη ως προς ένα κρίσιμο ζήτημα: Την ομόφωνη και ομόθυμη στήριξη των αστικών κομμάτων σε μια ενιαία στρατηγική, γεγονός που συμβάλει στην ακόμα μεγαλύτερη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων, στην επίτευξη του στόχου να παλεύει ο λαός κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης.
Το πλαίσιο αυτής της ενιαίας στρατηγικής το υπενθύμισε χτες και ο ίδιος ο ΣΕΒ με επιστολή του προέδρου του προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τους ομολόγους του στις χώρες της ΕΕ, όπου σημειώνει ότι «Η συμμετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι είναι ο μόνος δρόμος για οικονομική ανάπτυξη, γεωπολιτική σταθερότητα, κοινωνική συνοχή». Με την ίδια επιστολή ζητά «να αποκατασταθεί κατεπειγόντως η ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες στο πλαίσιο μιας συνολικής συμφωνίας» και βεβαιώνει ότι «η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα είναι διατεθειμένη να υποστηρίξει περαιτέρω δημοσιονομικά μέτρα, για να ενισχυθεί η θέση της χώρας στη Ζώνη του ευρώ».

***

Το γεγονός ότι ο λαός δεν εξουσιοδότησε κανένα να προχωρήσει σε μια επώδυνη συμφωνία - μνημόνιο, με αντιλαϊκά μέτρα, προσπερνάται σαν ανύπαρκτο.
Οπως σημειώνει ήδη η ΚΕ του ΚΚΕ «ανεξάρτητα από χειρισμούς και συνθήματα, κοινό σημείο των κομμάτων που πρότειναν ΟΧΙ ή ΝΑΙ είναι η αποδοχή της ΕΕ και της Ευρωζώνης και η υποταγή του λαού στα μονοπώλια, κάτω από τη σημαία της λεγόμενης εθνικής ενότητας».
Αυτό εκφράζεται και στα περίφημα 4 σημεία της κοινής ανακοίνωσης των αστικών κομμάτων, με τα οποία ο λαός εμφανίζεται, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε, να ομονοεί στο μονόδρομο της Ευρωζώνης.
Με την κοινή τους ανακοίνωση μαζί ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ ομολογούν το στόχο τους για «αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις», αποδέχονται ότι αυτές θα έχουν «υφεσιακές επιπτώσεις», για τις οποίες εύχονται να είναι «κατά το δυνατόν λιγότερες». Πρόκειται για ευθεία αναφορά σε νέα φορολογία και περικοπές σε συντάξεις και άλλα «κόστη».
Κοινή θέση στο ανακοινωθέν είναι η «ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας», ενώ κοινή είναι και η αγωνία τους για την «αποκατάσταση της ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα».

***

Ολοι μαζί αποδέχονται ότι πρέπει να υπάρχει νέο μνημόνιο, ενώ κοινή βάση είναι πλέον το περίφημο πακέτο Γιούνκερ στο πλαίσιο του οποίου προβλέπονται: Πλήρης κατάργηση του ΕΚΑΣ, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 για όλους, αύξηση των εισφορών Υγείας στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, αντίστοιχη αύξηση στις εισφορέςΥυγείας των μισθωτών, μείωση των δαπανών για συντάξεις, μείωση των μισθών του Δημοσίου, διατήρηση της εισφοράς αλληλεγγύης, διατήρηση του μνημονιακού νόμου για τους μισθούς (4172/13) κατάργηση εισφορών υπέρ τρίτων (πλήττει ειδικά ταμεία), παραμονή του ΕΝΦΙΑ, αύξηση στον ΦΠΑ με υψηλούς συντελεστές, πρόσθετη φορολόγηση αγροτών. Επιπλέον το «αναπτυξιακό πακέτο» της σχετικής πρότασης περιέχει: Ιδιωτικοποιήσεις σε λιμάνια, αεροδρόμια, ακίνητη περιουσία, Ενέργεια, αύξηση στα τιμολόγια ρεύματος και ελεύθερη τιμολόγηση στο φυσικό αέριο.
Ενιαία θέση έχουν στην επιδίωξη για πρωτογενή πλεονάσματα που οδηγούν σε περικοπές, και στο κρισιμότερο όλων στο «Δημοσιονομικό Συμβούλιο» που θα λειτουργεί σαν αυτόματος κόφτης δαπανών σε περίπτωση αποκλίσεων.
Για την προώθηση αυτών των θέσεων ομονοούν και εκτιμούν ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα «δε συνιστά εντολή ρήξης, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας». Κάνουν καθαρό ότι από κοινού θα συμβάλουν στο πώς καλύτερα θα εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, εντός των κανόνων και του πλαισίου της λυκοσυμμαχίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και σ' αυτήν τη βάση εξουσιοδότησαν την κυβέρνηση να διαπραγματευτεί για την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους, για την εξασφάλιση πόρων για την παραπέρα κρατική στήριξη του εγχώριου κεφαλαίου, μαζί βεβαίως με την πρόσβαση του κεφαλαίου σε χρηματοδότηση μέσω «αναπτυξιακών προγραμμάτων» από το «πακέτο Γιούνκερ», το ΕΣΠΑ κ.λπ., καθώς και νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (τις περιβόητες μεταρρυθμίσεις), δηλαδή νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα «για την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας», που θα προστεθούν σε αυτά που ήδη ματώνουν το λαό.

Παραπλανήσεις...

Παραπλανήσεις...

Περισσεύουν, τον τελευταίο καιρό, οι ισχυρισμοί από πλευράς κυβερνητικών, αλλά και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η κυβέρνηση αντιπαλεύει πιέσεις και εκβιασμούς από ξένα κέντρα, που διεξάγουν οικονομικό και πολιτικό πόλεμο σε βάρος της χώρας, ότι αντιμάχεται την εξωτερική και την εσωτερική τρόικα, σκοτεινές δυνάμεις της ΕΕ και άλλα τέτοια. Η ρητορική αυτή συνοδεύεται σχεδόν πάντα από διαμαρτυρίες ότι η ΕΕ δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι, ότι παραβιάζει τις ιδρυτικές της αξίες και αρχές που σχετίζονται δήθεν με τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη...
Ομως, οι ίδιοι που λένε τα παραπάνω δεν είναι αυτοί που απέρριπταν και απορρίπτουν ως παρωχημένες, εξωπραγματικές τις θέσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών καπιταλιστικών κρατών, τύπου ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ κ.ά. και για την ανάγκη αποδέσμευσης απ' αυτές; Είναι οι ίδιοι που επιμένουν στον ισχυρισμό ότι αυτές οι λυκοσυμμαχίες είναι δυνατόν να αλλάξουν, προς όφελος του λαού. Είναι οι ίδιοι που συγκαλύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της ΕΕ ως ένωσης του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, συσκοτίζοντας ότι η συμμετοχή της χώρας σ' αυτή έγινε με κριτήριο τα συμφέροντα των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι άλλωστε ωφελήθηκαν και ωφελούνται πολλαπλά απ' αυτή την επιλογή.
Είναι οι ίδιοι που συγκαλύπτουν ότι τέτοιες ενώσεις δεν ήταν ούτε πρόκειται να γίνουν ενώσεις ισότιμων κρατών, ότι η ανισοτιμία ανάμεσα σε κράτη διαφορετικής οικονομικής και πολιτικής δύναμης είναι νόμος, ότι κυριαρχεί πάντα το δίκιο του ισχυρότερου και ανάμεσα στους καπιταλιστές.
Δεν είναι οι ίδιοι που συνεχίζουν να βγάζουν ύμνους για την ΕΕ και το ευρώ, να υπογράφουν μαζί με τα λεγόμενα μνημονιακά κόμματα κοινή δήλωση πίστης στην ΕΕ;
Η παραπλάνηση της κυβέρνησης δεν περιορίζεται μόνο στη συσκότιση όλων των παραπάνω. Αφορά και στην εικόνα ότι η ελληνική κυβέρνηση μάχεται μόνη της με θεούς και δαίμονες για το καλό του λαού. Ούτε αυτό είναι αλήθεια. Η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται όλους αυτούς τους μήνες για λογαριασμό τμημάτων του κεφαλαίου της χώρας που διεκδικούν μια πιο γενναία στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης με ρύθμιση του κρατικού χρέους, νέο δανεισμό και νέα επενδυτικά πακέτα. Σε αυτή της την προσπάθεια έχει βρει τη διεθνή αρωγή άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και κυρίως των ΗΠΑ, όπως άλλωστε ανοιχτά ομολόγησε ο Ν. Κοτζιάς σε ιταλικό κανάλι. Σημειώνουμε ότι οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ στο ΔΝΤ άσκησαν πίεση για τη δημοσίευση της περίφημης «έκθεσης» για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους που αξιοποίησε η συγκυβέρνηση στην κόντρα της με τους Ευρωπαίους «εταίρους» της. Εξάλλου, για λογαριασμό των εξοπλιστικών προγραμμάτων του ΝΑΤΟ η συγκυβέρνηση «αντιστάθηκε» στη μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών, την ίδια στιγμή που μια από τις πρώτες πράξεις της, σε συνθήκες που ο λαός στενάζει, ήταν η αποπληρωμή 500 εκατομμυρίων στο αμερικανικό μονοπώλιο οπλικών συστημάτων «Λόκχιντ». Και, βεβαίως, κανένας δεν μπορεί να αγνοεί τις απανωτές δηλώσεις διαθεσιμότητας από πλευράς του υπουργού Αμυνας Π. Καμμένου για νέα βάση στο Αιγαίο, νέο στρατηγείο στην Κρήτη, την παροχή κάθε βοήθειας στα ιμπεριαλιστικά ΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή κ.ά.
Το σχήμα μιας κυβέρνησης που πολεμά τα «θηρία» του κόσμου για το καλό του λαού είναι παραπλανητικό. Στην πραγματικότητα, για λογαριασμό τμημάτων των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων η ελληνική κυβέρνηση παίρνει ενεργά μέρος σε επικίνδυνο για το λαό «καβγά» ανάμεσα σε «θηρία»!

Τα κέρδη στην Ιαπωνία δεν φέρνουν ανάκαμψη

Τα κέρδη στην Ιαπωνία δεν φέρνουν ανάκαμψη

Αστεγοι σε παλιότερη ουρά για συσσίτιο, στο Τόκιο. Η αναζήτηση διεξόδου για τις επιχειρήσεις μεγαλώνει τα ζόρια για το λαό

Associated Press

Σύμφωνα με άρθρο του «REUTERS», η «Καθημερινή» 2/7/2015, δημοσίευσε ρεπορτάζ για τις συνέπειες στην καπιταλιστική οικονομία της Ιαπωνίας από την επιβράδυνση της οικονομίας της Κίνας με τίτλο: «Επιβράδυνση πλήττει τις ιαπωνικές εταιρείες».
Γράφει, μεταξύ άλλων: «Οπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων, ότι ο όγκος εξαγωγών από την Ιαπωνία έχει μειωθεί, ενώ η βιομηχανική της παραγωγή εξασθενεί. Οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές επισημαίνουν πως μέχρι στιγμής τα δεδομένα δηλώνουν πως η οικονομία της Ιαπωνίας ίσως να έχει περισταλεί σχεδόν 1,5% το δεύτερο τρίμηνο του 2015», ενώ το πρώτο τρίμηνο είχε αύξηση του ΑΕΠ κατά 3,9% σε ετήσια βάση, πλήττοντας, όπως εκτιμούν τα κυβερνητικά σχέδια για αναζωογόνηση της ιαπωνικής οικονομίας. «Πάντως, τα κέρδη των επιχειρήσεων της χώρας ενισχύθηκαν την τελευταία διετία, επειδή ωφελήθηκαν από την υποχώρηση της ισοτιμίας του γιεν προς το δολάριο».
Φαίνεται ότι η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι το μήνα Μάη, ο όγκος των ιαπωνικών εξαγωγών στην Κίνα μειώθηκε κατά 4,5%. «Πρόκειται για την τέταρτη διαδοχική μείωση σε μηνιαία βάση, όταν η Κίνα συνιστά τη δεύτερη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά της Ιαπωνίας με πρώτη εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Η κινεζική αγορά, ειδικότερα, απορροφά σχεδόν το ένα πέμπτο των εξαγωγών της Ιαπωνίας. Σοβαρότερο πλήγμα δέχονται οι κομβικοί κλάδοι της χώρας, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία, οι ημιαγωγοί και ο χάλυβας, αναφέρει σε άρθρο της η The Wall Street Journal. Τους τελευταίους μήνες, οι εξαγωγές ιαπωνικών αυτοκινήτων στην Κίνα διαμορφώνονται σχεδόν στο ήμισυ των επιπέδων του αντιστοίχου διαστήματος του 2014. Οι δε εξαγωγές χάλυβα ελαττώνονται αδιαλείπτως τους προηγούμενους εννέα μήνες.

Αυτό παρατηρείται ανεξαρτήτως του γεγονός ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ιαπωνίας εξάγουν τα προϊόντα τους στις χαμηλότερες τιμές από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και μέχρι σήμερα, όπως αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία της Τραπέζης της Ιαπωνίας. Ο όμιλος Komatsu, ένας από τους μεγαλύτερους διεθνώς στην κατασκευή εξοπλισμού οικοδομών, είδε τις πωλήσεις υδραυλικών εκσκαφέων στην Κίνα να μειώνονται 40% και πλέον τον Απρίλιο και τον Μάιο. Ο δε πρόεδρος της Casio Computer, Καζουχίρο Κασίο, δήλωσε τέλος ότι η εταιρεία του είχε αυξημένες πωλήσεις ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών στην Κίνα, αλλά διατηρεί τις επιφυλάξεις του για επέκταση της παραγωγής εκεί».

Η αλληλεπίδραση των οικονομιών

Μια πρώτη επισήμανση είναι ότι η βαθιά διεθνοποίηση των οικονομιών, ιδιαίτερα των ισχυρών, δηλαδή των μεγάλων κρατών, ασκεί μεγάλη αλληλεπίδραση στην πορεία ανάπτυξής τους. Η επιβράδυνση στην Κίνα έχει ανησυχήσει τους διεθνείς διακρατικούς καπιταλιστικούς οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ, αλλά και την Ευρωζώνη. Γιατί ακριβώς μειώνονται οι εξαγωγές άλλων καπιταλιστικών κρατών, όπως στο παράδειγμα της Ιαπωνίας. Και αυτή η μείωση επιδρά αρνητικά στην καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή φέρνει επιβράδυνση. Αλλωστε, η διέξοδος από την κρίση διαφόρων απαιτεί επενδύσεις. Επίσης, όλο το χρονικό διάστημα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, αστοί οικονομολόγοι, πολιτικοί, οι καπιταλιστές, επιμένουν σε δύο ζητήματα για την ανάκαμψη. Στην άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας και στην εξωστρέφεια, δηλαδή στην αύξηση των εξαγωγών. Η άνοδος της παραγωγικότητας γιατί αυξάνει το ποσοστό κέρδους, και οι εξαγωγές, γιατί η εσωτερική αγορά είναι κορεσμένη. Στην προκειμένη περίπτωση, το πρόβλημα βρίσκεται στις εξαγωγές της Ιαπωνίας στην Κίνα. Η μείωσή τους επιδρά αρνητικά στην ιαπωνική καπιταλιστική οικονομία.
Και μια δεύτερη επισήμανση, τα κέρδη των επιχειρήσεων της Ιαπωνίας αυξήθηκαν την τελευταία διετία, επειδή ωφελήθηκαν από την υποχώρηση της ισοτιμίας του γιεν προς το δολάριο. Πράγματι, η δημοσιονομική πολιτική του Αμπε αύξησε τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά δεν αύξησε τις επενδύσεις.
Να θυμίσουμε ένα παράδειγμα που έχουμε ξαναγράψει στο «Ριζοσπάστη» 16/5/2015 για την Ιαπωνία. «Η Toyota, η οποία έχει αποκομίσει μέχρι στιγμής 18 δισ. δολάρια σε κέρδη από τις αρχές της χρονιάς, έχει ευεργετηθεί πολύ από την οικονομική πολιτική του Ιάπωνα πρωθυπουργού, Σίνζο Αμπε. Ούτως ή άλλως, το εξασθενημένο γιεν, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής του, σχεδιάστηκε να συνδράμει την παραγωγή των μεγάλων εξαγωγέων της χώρας. Ωστόσο, αντί να τα επενδύσει εντός συνόρων, προσφάτως η εταιρεία ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να κατασκευάσει νέα εργοστάσια στην Κίνα και στο Μεξικό και αυτό μεταφράζεται σε επενδύσεις 1,4 δισ. δολαρίων».

Φεύγουν ιαπωνικές επιχειρήσεις από την Κίνα

Βεβαίως δεν ξέρουμε αν η «Τογιότα» θα επενδύσει στην Κίνα, αλλά η τάση είναι αυτή. Τεράστια κέρδη αλλά όχι επενδύσεις στην Ιαπωνία. Θα περίμενε κανείς επενδύσεις μετά την κρίση, δηλαδή διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου μέσα στην Ιαπωνία. Αλλά στο νόμο του κέρδους, απόλυτο νόμο του καπιταλισμού, επιδρούν πολλοί παράγοντες και μάλιστα αντιφατικά. Το φτηνό γιεν αύξησε τα κέρδη, αλλά στην οικονομία της Ιαπωνίας δεν αυξήθηκαν οι πωλήσεις λόγω χαμηλών μισθών. Αν όμως αυξάνονταν οι μισθοί, θα μειώνονταν τα κέρδη. Η «Τογιότα» προτιμά εξαγωγή κεφαλαίων γιατί βρίσκει φτηνό εργατικό δυναμικό, μεγάλες αγορές με μειωμένο κόστος μεταφοράς, αφού τα εργοστάσια που θέλει να κατασκευάσει είναι μέσα ή δίπλα στις αγορές που θέλει να απλωθεί, βορειοαμερικάνικη και κινέζικη.
Είπαμε πιο πάνω ότι δεν ξέρουμε αν κατασκευάσει εργοστάσιο στην Κίνα. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής», «η αύξηση του κόστους της εργασίας στην Κίνα σε συνδυασμό με την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης, αλλά και την αυστηρότητα των κινεζικών αρχών εξωθούν πολλές ξένες επιχειρήσεις να εγκαταλείπουν τη χώρα. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξύ για τις ιαπωνικές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν, αφενός το διπλασιασμό του κόστους της εργασίας μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια και αφετέρου την υποτίμηση του ιαπωνικού νομίσματος. Είναι ενδεικτικό ότι στον κρίσιμο για την Κίνα τομέα της μεταποίησης, οι αποδοχές ενός εργαζομένου έχουν σχεδόν τετραπλασιασθεί σε διάστημα λίγων χρόνων: το 2012 έφθασαν τα 13 γουάν την ώρα, ενώ το 2000 δεν ξεπερνούσαν τα 3,4 γουάν την ώρα.
Παράλληλα, ο Τζια Βάιχενγκ, νομικός σύμβουλος επιχειρήσεων δηλώνει βέβαιος πως "θα εξακολουθήσει να αυξάνεται ο αριθμός των ιαπωνικών εταιρειών που θα εγκαταλείπουν την Κίνα". Η εικόνα αυτή της Κίνας, 40 χρόνια από τότε που η χώρα άνοιξε τις πόρτες της έστω και διστακτικά στον εξωτερικό κόσμο, προκύπτει από ρεπορτάζ της ιαπωνικής οικονομικής εφημερίδας Nihon Keizai Shimbun, που θεωρείται αντίστοιχη της Wall Street Journal και των Financial Times. Σε αυτό τονίζεται ότι στην οικονομική δυσπραγία των ιαπωνικών επιχειρήσεων προστίθεται και η αυστηρότητα των κινεζικών ρυθμιστικών αρχών που με μεγάλη ευκολία πλέον επιβάλλουν πρόστιμα και κυρώσεις στις ξένες επιχειρήσεις, καθώς οι κινεζικές επιχειρήσεις δεν ενδιαφέρονται πλέον για την τεχνογνωσία που στο πρόσφατο παρελθόν τους προσέφεραν οι ξένες επιχειρήσεις. Ετσι από έρευνα του ιαπωνικού υπουργείου Οικονομίας προκύπτει ότι μέσα στο 2013 έφυγαν από την Κίνα 205 ιαπωνικές επιχειρήσεις όταν μόλις ένα χρόνο νωρίτερα είχαν φύγει μόνον 17.
Το αποτέλεσμα είναι να επιβραδύνονται διαρκώς οι ξένες επενδύσεις στην Κίνα: τους πρώτους πέντε μήνες του έτους δεν αυξήθηκαν παρά μόνον κατά 10,5% φθάνοντας στα 47 δισ. ευρώ. Σημειωτέον ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα οι κινεζικές επενδύσεις στο εξωτερικό σημείωσαν αύξηση 47,4% φθάνοντας στα 40 δισ. ευρώ».

Εσωτερική αγορά και εξαγωγές κεφαλαίων

Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση της Κίνας σχετικά με την προοπτική ανάπτυξης κάνει στροφή στην εσωτερική αγορά και στις εξαγωγές κεφαλαίων.
Από τον Οκτώβρη του 2014 γράφονταν άρθρα σε διεθνή οικονομικά περιοδικά ότι ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, προωθεί οικονομικές μεταρρυθμίσεις και στην ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, με ενίσχυση του τομέα των υπηρεσιών, αντί να εξαρτάται η ανάπτυξη της οικονομίας μόνο από τις εξαγωγές που μειώνονται συνεχώς λόγω της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Η εσωτερική αγορά της Κίνας είναι τεράστια και υπάρχει μεγάλο έδαφος ανάπτυξης.
Βεβαίως, στην προτελευταία Σύνοδο Κορυφής της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας - Ειρηνικού (APEC) στο Πεκίνο, ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ανακοίνωσε την αναβίωση του Δρόμου του Μεταξιού, ενός δικτύου θαλάσσιων και χερσαίων υποδομών για μεταφορές από την Κίνα μέχρι τη Μεσόγειο, την Ευρώπη και την Αφρική, με τη δημιουργία επενδυτικού ταμείου 40 δισ. δολαρίων για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων. Το ταμείο θα δημιουργήσει ένα δίκτυο που θα συνδέει λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικούς σταθμούς και πόλεις της Κεντρικής και της Νότιας Ασίας, αλλά και την Ασία με τις άλλες ηπείρους. Στόχος είναι η επέκταση του εμπορίου της Κίνας και του ελέγχου της στις θαλάσσιες μεταφορές. Το συγκεκριμένο ταμείο είναι «Αποθεματικό Ταμείο» των BRICS, κόντρα στο ΔΝΤ. Οι BRICS αποφάσισαν επίσης τη δημιουργία «Αναπτυξιακής Τράπεζας», κόντρα στην Παγκόσμια Τράπεζα, με έδρα τη Σαγκάη, τη θέση του προέδρου της οποίας ανέλαβε για την επόμενη πενταετία η Ινδία. Το κεφάλαιο με το οποίο θα ξεκινήσει θα είναι 50 - 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Αντίστοιχα, το αρχικό κεφάλαιο του Ταμείου θα είναι 100 δισ. δολάρια.
Η Κίνα αποφάσισε να διαθέσει 40 δισ. δολάρια κρατικό χρήμα στο πλαίσιο του γενικότερου προγράμματος τόνωσης της επιβραδυνόμενης κινεζικής οικονομίας, ενώ στο εσωτερικό φαίνεται ότι προσανατολίζονται σε πολιτική ενίσχυσης της ζήτησης. Αρα όντως αυξάνει μισθούς.
Ετσι, η Κίνα επιμένει, στην εσωτερική ανάπτυξη και στις εξαγωγές κεφαλαίων. Την ίδια περίοδο, ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, δήλωνε ότι «υπάρχουν κίνδυνοι, αλλά δεν είναι για να τρομοκρατούμαστε». Αλλωστε, με επιβράδυνση της οικονομίας της η Κίνα αναμένεται να πιάσει ρυθμούς γύρω στο 7% του ΑΕΠ το 2015.

Μόνο οικονομικοί οι λόγοι;

Τέλος, δεν είναι σίγουρο ότι οι ιαπωνικές επιχειρήσεις φεύγουν από την Κίνα μόνο για τους λόγους που αναφέρονται ή υπάρχουν και άλλοι. Με βασικό την επιδίωξη των ΗΠΑ για ζώνη ελεύθερου εμπορίου στον Ειρηνικό με συμμετοχή 12 κρατών και από τις δύο όχθες του, Αμερική και Ασία, ανάμεσά τους και οι Ιαπωνία, Καναδάς, Μεξικό, Μαλαισία κ.λπ., που γίνεται και κόντρα στην Κίνα, με στόχο την υπονόμευσή της. Αρα μπορεί να είναι και γεωπολιτικοί λόγοι.
Σε πρόσφατο ντοκουμέντο του αμερικάνικου Πενταγώνου αναφέρεται: «Οι ενέργειες της Κίνας αποτελούν πηγή εντάσεων στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού», παραπέμποντας στις εδαφικές διαφορές της Κίνας με γείτονές της για διαφιλονικούμενα νησιά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και τις προσπάθειες του ασιατικού γίγαντα για ενίσχυση της αμυντικής του ικανότητας. Αλλωστε και οι κόντρες Κίνας - Ιαπωνίας στη συγκεκριμένη περιοχή οξύνονται. Βεβαίως, είναι καθαρό ότι η πολιτική υπηρετεί την οικονομία, ακόμη και με άλλα μέσα όπως είναι ο πόλεμος. Οι ανταγωνισμοί συνολικά είναι οξυμένοι όσο ποτέ. Με κινδύνους μακελέματος λαών.

Τα εύσημα της «Αυγής» στην εργοδοσία του «Σκλαβενίτη» στηλιτεύει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας

 Τα εύσημα της «Αυγής» στην εργοδοσία του «Σκλαβενίτη» στηλιτεύει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας

Τα εύσημα που δίνει η εφημερίδα «Αυγή» στην εργοδοσία του σούπερ μάρκετ «Σκλαβενίτης», καθώς με άρθρο της εκθειάζει το μεγαλέμπορο, σημειώνοντας πως «η αλυσίδα όχι μόνο δεν κινήθηκε στο πνεύμα των ημερών, αλλά πλήρωσε κανονικά τους υπαλλήλους της σε μετρητά», στηλιτεύει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Το άρθρο μάλιστα καταλήγει: «Ο "Σκλαβενίτης" είπε "ΌΧΙ" στο δοσιλογισμό τού σήμερα. Μπράβο του».

Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας αναδεικνύει την πραγματικότητα για τους χιλιάδες εργαζόμενους μέσα στα καταστήματα και τις αποθήκες της συγκεκριμένης επιχείρησης.

• «Οι μισθοί τους παραμένουν ψίχουλα και τα δικαιώματά τους καταπατούνται στο βωμό του κέρδους.
• Η εντατικοποίηση έχει ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση της υγείας των εργαζομένων τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά μέσα από την προσπάθεια που είναι αναγκασμένοι να καταβάλουν προκειμένου να καλύψουν πολλά πόστα μέσα στη βάρδιά τους. Δεν λείπουν ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης τα εργατικά ατυχήματα.
• Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης είναι καθεστώς. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι καλούνται να δουλέψουν Παρασκευή και Σάββατο παραπάνω ώρες επειδή έχει πολλή δουλειά και άλλες μέρες λιγότερες ώρες άσχετα με τη σύμβαση του καθενός.
• Η "ομαλή λειτουργία των καταστημάτων" όπως λέει η εργοδοσία εξασφαλίζεται με την εφαρμογή των όποιων μορφών ελαστικής απασχόλησης υπάρχει σήμερα, όπως τα 4ωρα - 5ωρα, τα 3ήμερα ή τα 5μηνα.
• Τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας ιδιαίτερα στις αποθήκες πάνε περίπατο μπροστά στην πίεση να βγει η δουλειά.
• Τις προηγούμενες μέρες η εργοδοσία ζήτησε από τους εργαζόμενους να μην πάρουν τα ρεπό και τις άδειές τους λόγω της αυξημένης κίνησης που υπάρχει αυτές τις μέρες. Δεν είναι όμως και λίγα τα ρεπό που χρωστάει στους εργαζόμενους όλο το προηγούμενο διάστημα.

Αυτούς επαινεί και συγχαίρει η εφημερίδα της κυβέρνησης "Αυγή". Μάλιστα επιλέγει το χρόνο! Την ώρα δηλαδή που επιδεινώνεται δραματικά το βιοτικό επίπεδο χιλιάδων εργαζομένων, βρίσκει την ευκαιρία να πει τα καλά της λόγια για τον "Σκλαβενίτη" που μπουκώνει από κέρδη, τα ταμεία του ξεχειλίζουν από τις εισπράξεις. 

Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί εργοδότες 

Ο "Σκλαβενίτης" ανήκει στους μεγαλοεπιχειρηματίες που όλοι μαζί λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους με μοναδικό σκοπό το κέρδος. Οι εργαζόμενοι στον "Σκλαβενίτη" αυτήν την πραγματικότητα βιώνουν. Με το δικό τους ιδρώτα ο μεγαλοεργοδότης γιγαντώθηκε στην περίοδο της κρίσης. Ο οξυμένος ανταγωνισμός ανάμεσα στις μεγάλες αλυσίδες των σούπερ μάρκετ αναπόφευκτα οδηγεί στην παραπέρα συμπίεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η εργοδοσία έχει παντού το ίδιο πρόσωπο, είναι στοιχισμένη σύσσωμη απέναντι στην εργατική τάξη. Οι εργαζόμενοι πρέπει σαν μια γροθιά να παλεύουν για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, να βάλουν απέναντί τους συνολικά τους εκμεταλλευτές τους. 

Απέναντι στο συμφέρον των εργοδοτών αντιτάσσουμε τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού. 

Δυναμώνουμε το κλαδικό μας σωματείο, οργανώνουμε την πάλη μας σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας». 

Πηγή : 902.gr

Η ελληνική αποστολή στο eurogroup χωρίς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

 Η ελληνική αποστολή στο eurogroup χωρίς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Και ποιοι πάνε στα ξένα πάλι;

Κάτι για Αλέξη διάβασα..
Για Παππά..
Για Τσακαλώτο new entry..

Τι διάολο;
Από ΑΝΤΑΡΣΥΑ κανείς;
Ένας Χάγιος ρε παιδί μου, κάτι..

Πως θα διαπραγματευτούμε χωρίς ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Τόση δουλειά έβγαλαν!

Στην παρακάτω φώτο διακρίνουμε τα συντρόφια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αριστερά και δεξιά τα συντρόφια των ΑΝΕΛ! Στο κέντρο ΣΥΡΙΖΑ! 

Ούτε στα καλύτερα όνειρα του Αλέξη τέτοιες υπηρεσίες...

Linkwithin

   Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;

Από herko

«Η πρόσφατη ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού δεν συνιστά εντολή ρήξης, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας για την επίτευξη μιας κοινωνικώς δίκαιης και οικονομικώς βιώσιμης συμφωνίας».
Έτσι ξεκινάει το κοινό ανακοινωθέν που υπέγραψαν οι πολιτικοί αρχηγοί  (εκτός του Δημήτρη Κουτσούμπα), λίγες μόλις ώρες μετά το κλείσιμο της κάλπης, κόβοντας μαχαίρι την προεκλογική ελπίδα χιλιάδων ψηφοφόρων ότι το «όχι» τους δεν θα χρησιμοποιηθεί στα παζάρια με τους δανειστές για μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία-μνημόνιο.
Ανάμεσά τους και κάποιοι φίλοι που οραματίζονται ρήξη και ανατροπή (με μπροστάρη τον Τσίπρα;), και αποκαλούσαν  απομονωμένους και συμβιβασμένους που ρίχνουν νερό στο μύλο του «ναι», αυτούς που προειδοποιούσαν ότι η κυβέρνηση δεν θα αξιοποιήσει προς όφελος του λαού το «όχι». Ένα «όχι» που η κυβέρνηση απέσπασε πατώντας στα  αντιμνημονιακά  αντανακλαστικά του λαού και στην αγανάχτησή του για τα κόμματα του «ναι» και τις πολιτικές που τον οδήγησαν μέχρι εδώ και σύσσωμη (πλην βεβαίως του ΚΚΕ) η πολιτική ηγεσία της χώρας προσφέρει σπονδή στο βωμό των ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ. Ο λαός, όμως, δεν εξουσιοδότησε κανέναν να υπογράψει νέα επώδυνα μνημόνια.
Το «όχι» είναι του λαού, αλλά σημασία έχει ποιος το διαχειρίζεται. Όταν ο λαός το εμπιστεύεται σε λάθος χέρια, οι συνέπειες θα είναι αντιλαϊκές…

Δραματικές εξελίξεις στις Βρυξέλες. Οι εκβιασμοί της ΕΕ στο κατακόρυφο

 Δραματικές εξελίξεις στις Βρυξέλες. Οι εκβιασμοί της ΕΕ στο κατακόρυφο

Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, δήθεν εταίροι της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, έβαλαν το μαχαίρι στο λαιμό: ή δέχεται η Ελλάδα τους όρους των δανειστών ή κλείνει η κάθε χρηματοδότηση από την ΕΚΤ και βγαίνει από το ευρώ.

Μια έξοδος από το ευρώ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ και χωρίς ούτε αλλαγή εξουσίας, ούτε κάποια προετοιμασία της χώρας, από την κυβέρνηση, να αντιμετωπίσει τις συνέπειες, το σίγουρο είναι ότι θα φέρει καταστροφικές συνέπειες στο λαό, τον οποίο θα πτωχεύσουν και θα καταληστέψουν οι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι και ξένοι μεγαλοκαπιταλιστές. Καταλήστευση επίσης προβλέπεται και για τον εθνικό πλούτο.

Αν η κυβέρνηση δεχτεί την πλήρη παράδοση τότε οι ίδιες συνέπειες πτώχευσης του λαού και της χώρας θα εφαρμοστούν αλλά με ελεγχόμενους ρυθμούς.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες επιβάλλεται μια ριζική ανατροπή των πολιτικών και ταξικών συσχετισμών δυνάμεων με συγκρότηση πραγματικά λαϊκού μετώπου, λαϊκής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα πληττόμενα στρώματα του εργαζόμενου λαού για την έξοδο από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, μέσα σε μια διαδικασία αλλαγών που εντάσσονται στην γενική διαδικασία ανατροπής της εξουσίας της αστικής τάξης και του μεγάλου, μονοπωλιακού, κεφαλαίου.

Αισχρές δηλώσεις από τους πολιτικούς ηγέτες - ανδρείκελα του κεφαλαίου της ΕΕ.

Ο κ. Τσίπρας, σε αντίθεση, δήλωσε ευχαριστημένος και εξέφρασε αισιοδοξία ότι μέχρι την Κυριακή θα λυθεί το πρόβλημα οριστικά με τις (θετικές σε τι;) προτάσεις που θα καταθέσει.

Εξαθλίωση με ευρώ ή εξαθλίωση με Grexit;

Αυτές τις ώρες, οι τοκογλύφοι του κόσμου μετράνε αν τα κέρδη τους θα είναι περισσότερα απο μια ελεγχόμενη πτώχευση και καταλήστεψη της χώρας με νέα συμφωνία μέσα στο ευρώ ή αν τα κέρδη τους θα είναι περισσότερα με Grexit, έξω από το ευρώ.

Τα κοράκια πετάνε πάνω από το θύμα και με τους γύρους μετράνε και ξαναμετράνε αν, πότε και πως θα τους παραδώσει το σώμα του.

Όσοι νομίζουν ότι οι ηγέτες της ΕΕ ασχολούνται με την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και ψάχνουν τρόπο διάσωσης, είναι βαθιά γελασμένοι. Το μόνο που αναμένουν είναι η απόφαση των τοκογλύφων για το τι τους συμφέρει περισσότερο. 

Ο μόνος «σπουδαίος» ρόλος της Ελλάδος είναι κατά πόσο η τελικη πρότασή της για συμφωνία, τους δίνει όλα όσα ζητούν και αν αυτά είναι περισσότερα από μια ωμή πτώχευση και καταλήστεψη.

Και στις δύο περιπτώσει ο λαός πτωχεύει και η χώρα ληστεύεται

Διαπραγμάτευση στο "στρατόπεδο των εχθρών του λαού"

 Διαπραγμάτευση στο "στρατόπεδο των εχθρών του λαού"

Στο πλαίσιο της ...περήφανης εθνικο-πατριωτικο-λαϊκής αντίστασης της κυβέρνησης στις πιέσεις των εταίρων της, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, μιλώντας πριν από μερικές μέρες στην ιταλική τηλεόραση «Rai Tre», σημείωνε: «Οι Αμερικανοί μάς βοήθησαν να εξηγήσουμε στους Ευρωπαίους το γεωπολιτικό πλαίσιο και ξέρω ότι είναι οι μόνοι που μπορούν να παρέμβουν επί του ΔΝΤ, διότι μπορούν να κάνουν χρήση του δικαιώματος βέτο στο εσωτερικό του». Επιπλέον, τόνιζε: «Ελπίζω να μην έχει κανείς συμφέρον στην Ευρώπη, να βυθίσει την Ελλάδα στο χάος. Βρισκόμαστε σε μιαγεωπολιτική κατάσταση ιδιαίτερα περίπλοκη, υπάρχει η λιβυκή, αλλά και η ουκρανική κρίση». Ηταν οι ίδιες μέρες που το ΔΝΤ επέλεξε να δημοσιεύσει έκθεσή του, όπου χαρακτηρίζει το ελληνικό κρατικό χρέος «μη βιώσιμο», επισημαίνοντας μάλιστα ότι θα καταστεί αναγκαίο το μελλοντικό «κούρεμα», αλλά και ηεπιμήκυνση των αποπληρωμών, ρίχνοντας, βέβαια, τη χασούρα από μια τέτοια εξέλιξη στην πλευρά της Ευρωζώνης, στο φόντο των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων. Αλλη μια όψη των οποίων είναι και η παρέμβαση του ίδιου του γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να προχωρήσει σε περιστολή των αμυντικών της δαπανών, καθώς διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη νότια Ευρώπη ως κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ. Η σχετική παρέμβαση απαντούσε στο αίτημα που έβαλαν στο τραπέζι οι εκπρόσωποι της Ευρωζώνης για μείωση των «αμυντικών δαπανών» της Ελλάδας.

Σε αυτή τη βάση, το πραγματικό διακύβευμα της διαπραγμάτευσης που κάνει η κυβέρνηση με τη «βοήθεια» - όπως η ίδια λέει - των ΗΠΑ, αφορά βασικά τρία πράγματα: Χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους και διασφάλιση μεριδίου από τα επενδυτικά πακέτα της ΕΕ. Με άλλα λόγια, οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης στα αντιλαϊκά παζάρια δεν έχουν να κάνουν με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες (όσο και αν επιχειρείται να ντυθούν με τέτοιο καμουφλάζ), αλλά την επιδίωξη να «εξοικονομηθούν» και να εξασφαλιστούν οι περισσότεροι δυνατοί πόροι, που δεν θα πηγαίνουν στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους, αλλά στην πολύμορφη κρατική στήριξη των επενδύσεων του εγχώριου κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της επιδίωξης, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει μπει βαθιά στην ενδοϊμπεριαλιστική διαπάλη εντός και εκτός της Ευρωζώνης, στις κόντρες ΕΕ - ΔΝΤ, Γερμανίας - ΗΠΑ, που φαίνεται να εστιάζει στο μείγμα διαχείρισης, αλλά έχει σχέση και με τον επιμερισμό κερδών και ζημιών στα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου, μοιρασιές αγορών, ενεργειακών πηγών και πρώτων υλών, το ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» στην Ευρώπη (ΗΠΑ ή Γερμανία), σε συνθήκες μάλιστα παρατεταμένης δυσκολίας της Ευρωζώνης να περάσει σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ακόμα ακόμα έβγαλε στο ιμπεριαλιστικό παζάρι τη γεωστρατηγική θέση της χώρας, δηλώνοντας σε όλους τους τόνους έτοιμη να διαθέσει σε ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ βάσεις, υποδομές και προσωπικό για την εξαπόλυση νέων, επικίνδυνων για το λαό, ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων στον άξονα από Λιβύη έως Συρία και Ιράκ. Επιχειρήσεις με πρόσχημα τους τζιχαντιστές και πραγματικό αντικείμενο την παραπέρα προώθηση και διασφάλιση των μονοπωλιακών συμφερόντων του ευρωατλαντικού άξονα. Μιλάμε, δηλαδή, για μια διαπραγμάτευση, από πλευράς της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που διεξάγεται εξ ορισμού στο «στρατόπεδο των εχθρών του λαού», ανάμεσα στις αστικές τάξεις, στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στους μονοπωλιακούς ομίλους και από την οποία κανένα «κάτι καλύτερο» δεν έχουν να περιμένουν οι λαοί. Μια διαπραγμάτευση για τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου, για τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητάς του έναντι των άλλων μονοπωλίων, την ενίσχυση της γεωστρατηγικής θέσης του στην ευρύτερη περιοχή. Συμφέροντα διαμετρικά αντίθετα από τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Είναι άλλο ζήτημα το ότι αυτή ακριβώς η κυβέρνηση επιδιώκει επικοινωνιακά να εμφανίζει αυτήν τη διαπραγμάτευση ως «μάχη για τα λαϊκά συμφέροντα». Και το κάνει καλά. Και οι προκάτοχοί της, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, επιχειρούσαν να κάνουν το ίδιο πράγμα, αλλά όχι καλά. Μπόρεσαν, ωστόσο, να εμπεδώσουν την αίσθηση μιας κυβέρνησης που διαπραγματεύεται στο όνομα «όλων». Γι' αυτό άλλωστε κρίθηκαν απ' το λαό ως «κακοί» διαπραγματευτές! Η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, όπως κάθε... σοσιαλδημοκρατία που σέβεται τον εαυτό της, ντυμένη μάλιστα με το μανδύα της «αριστεράς», μπορεί να παίζει καλύτερα αυτό το χαρτί. Αυτό, μάλιστα, ήταν από τα βασικότερα «ατού» που πρόβαλλε όταν διαγκωνιζόταν για το «χρίσμα» της εγχώριας αστικής τάξης: Το γεγονός, δηλαδή, ότι μπορούσε να διαπραγματεύεται για λογαριασμό της, εμφανίζοντας ταυτόχρονα αυτήν τη διαπραγμάτευση ως πάλη για τα λαϊκά συμφέροντα.

Αλλά είναι ο ίδιος ο στόχος, να υπηρετεί τον καπιταλισμό, να φροντίζει για την καπιταλιστική ανάπτυξη, που «δεν αφήνει» και την τωρινή κυβέρνηση να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική, και όχι κάποιοι «ακραίοι συντηρητικοί κύκλοι» της ΕΕ, όπως η ίδια ισχυρίζεται, εξωραΐζοντας παράλληλα τη λυκοσυμμαχία των ευρωενωσιακών μονοπωλίων στα μάτια του λαού. Αυτός ο στόχος, καπιταλιστικής ανάκαμψης, προϋποθέτει τη διατήρηση του πυρήνα του ήδη διαμορφωμένου αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου και την ενίσχυσή του με νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου.

Αλλωστε, η διαπραγμάτευση που έχει υποσχεθεί και προσωπικά ο Αλ. Τσίπρας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέο, χειρότερο για το λαό μνημόνιο.

Είναι, επομένως, αναγκαίο ο λαός να μη στοιχηθεί πίσω από τις ψευδεπίγραφες εκκλήσεις των αστών περί «εθνικής ενότητας» και «εθνικού μετώπου», πίσω από τους στόχους του κεφαλαίου. Αντίθετα, να απαντήσει με την ενότητα της εργατικής τάξης, την ταξική συσπείρωση μέσα στο κίνημα, την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας εργαζομένων και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.