Γκεμπελίστικη προβοκάτσια κατά του Θ. Παφίλη από την υπουργό εργοδοσίας

  

υπουργός εργοδοσίας αχτιόγλου

Με μια φτηνή προβοκάτσια φασιστικής έμπνευσης προσπάθησε να ξεφύγει η  αχτσιόγλου, κατά τη χτεσινή συνεδρίαση στη Βουλή, από την κριτική του βουλευτή του ΚΚΕ Θ. Παφίλη.

Ο Θ. Παφίλης σημείωσε μεταξύ άλλων τα εξής - σύμφωνα με το ρεπορτάζ του 902:

Για τα «μέτρα» για την αδήλωτη εργασία, σημείωσε ότι πάλι βγαίνουν κερδισμένοι οι εργοδότες, ενώ για αυτό που λέει η κυβέρνηση ότι θα είναι κίνητρο για τους εργαζόμενους να κάνουν καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας, τόνισε ότι «είναι και ειρωνικό σε όσους ζούμε σε αυτήν την κοινωνία», γιατί «από τη στιγμή που θα καταγγείλει στην Επιθεώρηση Εργασίας, χαιρέτα μου τον πλάτανο, δεν ξαναπιάνει δουλειά, όχι μόνο σε αυτήν την επιχείρηση, αλλά μπαίνει στην “μπλακ λιστ” σε ολόκληρο τον κλάδο, γιατί ξέρετε πως λειτουργούν».

Την γκεμπελίστικης έμπνευσης διαστρέβλωση στην οποία προχώρησε η υπουργός της εργοδοσίας αχ...τσιόλι, μπορείτε να την δείτε συμπυκνωμένη στο ρεπορτάζ του "Left.gr" - Μονταζιέρα του Σύριζα - που πήρε την ίδια γραμμή και την αναμάσησε.

Από τη στιγμή που ο εργαζόμενος θα καταγγείλει στην Επιθεώρηση Εργασίας δεν πιάνει δουλεία, μπαίνει σε black list σε ολόκληρο τον κλάδο, ανέφερε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας.

Το κόμμα του… λαού τρομοκρατεί τους εργαζόμενους να μην καταγγέλλουν και να μη διεκδικούν τα δικαιώματά τους;

Η προβοκάτσια ήταν φτηνή, γελοία και ύπουλη, για να περάσει χωρίς απάντηση από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ, που ξεσκέπασε το τέχνασμα και βάφτισε την αχτσιόγλου “Υπουργό Εργοδοσίας”, σημειώνοντας μεταξύ άλλων.

Η προβοκάτσια που είναι; Τι λέει η κυρία υπουργός; Ότι το κόμμα της εργατικής τάξης καλεί τους εργαζόμενους να μην πάνε στην Επιθεώρηση Εργασίας. Καλά, σοβαρολογείτε; Γι’ αυτό λέω, που ζείτε; Δεν ξέρετε τη μάχη που δίνουν οι δικοί μας συνδικαλιστές για να πάει η Επιθεώρηση Εργασίας, όταν είναι στημένη και ειδοποιημένη η εργοδοσία πολλές φορές, όταν πάνε στα δικαστήρια; Δεν ξέρετε πόσοι κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες, όχι μόνο κομμουνιστές, έχουν απολυθεί ακριβώς επειδή καταφύγανε σ’ αυτά; Δεν τα ξέρετε αυτά; Αντί, δηλαδή, να καταγγείλετε τους εργοδότες που ασκούν τρομοκρατία, λέτε ότι εμείς “καλούμε”, που σκιζόμαστε κυριολεκτικά και το πληρώνουν όσους ανακαλύπτουν, τους διώχνουν την άλλη μέρα, μέσα στα εργοστάσια; Δεν τα ξέρετε αυτά; Αυτό δεν είναι υπουργός εργασίας. Με συγχωρείτε, είναι υπουργός Εργοδοσίας και πολύ περισσότερο να διαστρεβλώνετε αυτά που λέμε.

 Η γκεμπελίστικη τακτική και νοοτροπία των συριζαίων ανταγωνίζεται επάξια τα χρυσάβγουλα...

Απίστευτη καταγγελία από τη Λευκίμμη: Υπεύθυνη δήλωση για να πάει στο χωράφι του αλλιώς δεν περνά από τα ΜΑΤ!

Μία απίστευτη καταγγελία, που θυμίζει άλλες εποχές, έρχεται από τη Λευκίμμη της Κέρκυρας.

Στο γραφικό χωριό του νησιού των Φαιάκων τις τελευταίες εβδομάδες έχουν «στρατοπεδεύει» 13 διμοιρίες ΜΑΤ για να επιβάλουν τη λειτουργία του ΧΥΤΑ της περιοχής, με αποτέλεσμα, πέραν της καταστολής καθαυτήν, να προκαλούνται σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα των κατοίκων.

Όπως καταγγέλλει κάτοικος της Λευκίμμης, αναγκάστηκε να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση ότι διατηρεί χωράφι πλησίον του ΧΥΤΑ, ώστε να μπορεί να περνάει από τα αστυνομικά μπλόκα!

Στην υπεύθυνη δήλωση ο αγρότης αναφέρει: «Κατέχω αγροτεμάχιο πλησίον του ΧΥΤΥ ν. Κέρκυρας στο οποίο διατηρώ καλλιέργειες, καθώς επίσης έχω τοποθετημένο έναν σκύλο. Λόγοι για τους οποίους χρήζει να μεταβαίνω σχεδόν καθημερινά σε αυτά».

«Κανείς δεν μπορεί να πάει στο χωράφι του, να ποτίσει τις ντοματιές και να ταΐσει τις κότες του αν δεν έχει άδεια από την αστυνομία. Ενημερωθείτε, σε ένα χωριό της πατρίδας μας έχει καταλυθεί η Δημοκρατία», καταγγέλλει ο κάτοικος της Λευκίμμης.

ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΑΖΙΝΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Την Τρίτη 10 Ιούλη, ύστερα από συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, αποφασίστηκε η προκήρυξη τετράωρης προειδοποιητικής ΣΤΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ με προοπτική κλιμάκωσης,  για όλους τους εργαζόμενους του Καζίνο Κέρκυρας από τις 22:00 το Σάββατο 14 Ιούλη έως και τις 02:00 τα ξημερώματα της Κυριακής 15 Ιούλη λόγω των οξύτατων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και στον συγκεκριμένο εργασιακό χώρο. Συγκεκριμένα, οι συνάδελφοι διεκδικούν:

·      Επαναφορά του κατώτερου βασικού μισθού στα 751 ευρώ. Όσοι παίρνουν παραπάνω ο μισθός να παραμείνει όπως έχει

·      Εξόφληση όλων των οφειλομένων μισθών, επιδομάτων, αδειών, δώρων μέχρι και σήμερα (και αναδρομικά)

·      Η καταβολή της μισθοδοσίας να γίνεται χωρίς καθυστέρηση και όχι με έναντι

Η κατάσταση αυτή που βιώνουν οι εργαζόμενοι και στο Καζίνο Κέρκυρας, είναι το αποτέλεσμα συνολικότερης πολιτικής, που έχει βάλει στο στόχαστρο τα δικαιώματα όλων των εργαζόμενων, του λαού μας συνολικά. Εκπορεύεται από την ίδια αιτία που μας θέλει να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο, με μισθούς πείνας, ακόμα και τις Κυριακές, σε άθλιες εργασιακές συνθήκες, πνιγμένοι στα σκουπίδια, με ένταση της καταστολής, με νέα μέτρα να προστίθενται συνεχώς στα παλιά με έναν και μόνο στόχο, να αυγατίζουν τα κέρδη τους μια χούφτα παράσιτα-οι μεγαλοεπιχειρηματίες, για την «ανάπτυξή» τους!

Καλούμε επομένως τους εργαζόμενους, τον λαό μας να αντισταθεί συνολικά σε αυτήν την πολιτική, που τσαλαπατά την ίδια μας την ζωή, γιατί μόνο με οργανωμένο αγώνα απέναντι στην αιτία που δημιουργεί όλα μας τα προβλήματα, μπορούμε να δούμε «άσπρη» μέρα!

Τους καλούμε να συμπαρασταθούν στους συναδέλφους του Καζίνο Κέρκυρας και να συμμετέχουν στην συγκέντρωση που διοργανώνει το Σωματείο μας το Σάββατο 14 Ιούλη, στις 21:30 έξω από το Καζίνο Κέρκυρας.

Τους καλούμε επίσης να συμμετέχουν μαζικά στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ την Κυριακή 15 Ιούλη, στις 11 το πρωί στην πλατεία Γεωργάκη, για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, της ίδιας μας της ζωής.

Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΓΩΝΑΣ, ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΟΥ

Web: http://sidypker.blogspot.gr

FB: kerkyraikossyndesmosidiotikonypallilon

e-mail: pamesidypker@gmail.com

Τηλ.: 6978404989

Ο Θ. ΠΑΦΙΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΕΠΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΙΔΙΑ

Στα καθ’ ημάς, λεκτικές αντιπαραθέσεις και κατηγορίες, χωρίς διαφοροποίηση επί της ουσίας, μεταξύ πρωθυπουργού και αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης στη βουλή για την οικονομία, με τον υπουργό Οικονομικών να επαναλαμβάνει τις υποσχέσεις για αύξηση του κατώτατου μισθού, την επαναφορά των ΣΣΕ, όσα «μας δίνουν την εμπιστοσύνη για δίκαιη ανάπτυξη», κατάθεση νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας με μείωση των προστίμων εφόσον προσληφθεί ο εργαζόμενος για τρεις έως 12 μήνες, στην Αυστρία, έγκριση της 12ωρης ημερήσιας εργασίας  από την κυβέρνηση συνασπισμού Λαϊκού Κόμματος και του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος με ψήφους και  του νεοφιλελεύθερου κόμματος της αντιπολίτευσης. Κάποιες ειδήσεις  που η ερμηνεία τους δεν είναι ζήτημα περίπλοκης διαδικασίας για την εξαγωγή συμπεράσματος, αλλά απλώς ανανεώνουν τις  σταθερές ενέργειες των κυβερνώντων στο πολιτικά προσδιορισμένο περιβάλλον των καπιταλιστικών συμφερόντων και κάνουν διάφανους του στόχους τους.

               Όλα αυτά τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης η  ασκούμενη πολιτική προσπαθούσε  να πείσει πως τα συνεχή οικονομικά μέτρα εις βάρος των εργαζομένων ήταν  απαραίτητα για ν’ αποφευχθεί η άτακτη χρεωκοπία της χώρας που θα επέφερε πλήρη εξαθλίωση, τώρα όμως πρέπει να ανακαλύψει κι άλλες δικαιολογίες, γιατί αποδεικνύεται πως αυτά  κάθε άλλο παρά  εξαντλούνται σ’ αυτόν τον στόχο, αλλά περικλείουν καθεαυτά, από τη στιγμή που εξαγγέλλονται και κυρίως με την εφαρμογή τους, και πολλές άλλες δυναμικές και δυνατότητες εις βάρος πάντα των εργαζομένων.

Γι’ αυτό και οι βαθυστόχαστες και περίπλοκες οικονομικές αναλύσεις αναλαμβάνουν να καλύψουν και να δικαιολογήσουν όλες τις πτυχές των οικονομικών μέτρων και των ενεργειών των μηχανισμών στήριξης, ενώ όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυρίαρχης εξουσίας  επιστρατεύεται για τη δημιουργία του  μύθου της αναγκαιότητας αυτών των μέτρων και μηχανισμών για να εκχωρηθούν εξουσίες μέσω μάλιστα και της λαϊκής ετυμηγορίας για καλύτερη εξυπηρέτηση των καπιταλιστικών συμφερόντων. Οι μηχανισμοί στήριξης με τους τεχνοκράτες τους, τα πλάνα ανάπτυξης, τους δημοσιονομικούς ελέγχους, τις επιλογές κατανομής πόρων, τους ελέγχους της εργατικής δύναμης και των δημοσίων επενδύσεων, υπαγορεύουν τους νόμους και λειτουργούν μέσα σε πλήρη αδιαφάνεια υπεράνω κοινοβουλευτικών και άλλων κοινωνικών ελέγχων του αστικού κράτους.

Κι αν κάτι διαπιστώνεται είναι πως η οικονομική κρίση δεν συνδυάζεται με λιγότερο κράτος όπως υποδεικνύουν οι θεωρητικοί της οικονομίας της αγοράς που δήθεν απαιτούν το ξεσκάλωμα των κοινωνικών διαδικασιών από τον κρατικό εναγκαλισμό. Αντίθετα, στο πλαίσιο της κρίσης αποδεσμεύονται ολοένα και περισσότερο μηχανισμοί ανεξέλεγκτης  παρέμβασης, μηχανισμοί στενά συνδεδεμένοι με ισχυρά καπιταλιστικά συμφέροντα που χρησιμοποιούν την ισχύ του αστικού κράτους για να επιβληθούν. Το εύπεπτο σύνθημα για λιγότερο κράτος αν τελικά κάτι σημαίνει  είναι η αποσυσχέτιση των πολιτικών αποφάσεων της εξουσίας από τον όποιο κοινωνικό έλεγχο, η μετάλλαξη  των διαδικασιών της αντιπροσώπευσης σε αυθαίρετες πράξεις της εκτελεστικής εξουσίας, που πραγματώνουν αποφάσεις  της κυρίαρχης τάξης στο πεδίο της διοικητικής διαδικασίας, όπου είναι ο προνομιακός χώρος υπεράσπισης των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης, χωρίς τη χρήση κατασταλτικού μηχανισμού. Το κράτος είναι ένα εργαλείο στα χέρια του μονοπωλιακού καπιταλισμού,  επεμβαίνει για να διατηρεί και να αναπαράγει την εκμετάλλευση της εργασίας από το κεφάλαιο, ώστε να δημιουργούνται συνθήκες ευνοϊκές για κερδοφορία του κεφαλαίου αναλόγως του συσχετισμού δύναμης κεφαλαίου και εργασίας.  

Κι επειδή οι εργαζόμενοι, στους   οποίους κατά τον κυρίαρχο λόγο αποδίδεται η κρίση,  θεωρούνται  εμπόδιο στην έξοδο από αυτή με την επιμονή τους για διατήρηση όποιων δικαιωμάτων  με αγώνες είχαν αποκτήσει, το κράτος ανέλαβε να τα περιορίσει ύπουλα και μεθοδευμένα, χρησιμοποιώντας  εύηχους όρους όπως ευλυγισία ωραρίου, ατομική πρωτοβουλία, ευελιξία εργασίας,  ελαστικότητα εργασιακών σχέσεων κλπ, επιδιώκοντας το μέγιστο δυνατό επιχειρηματικό κέρδος από τις δυνάμεις του κεφαλαίου στις σύγχρονες συνθήκες. Γι’ αυτό αμφισβητούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καταργούνται οι διατάξεις που παρέχουν στοιχειώδη προστασία στους εργαζομένους, νομοθετούνται αναδιαρθρώσεις του χρόνου εργασίας με στόχο την κατάργηση του οκταώρου, προσαρμόζονται οι μισθοί διαμέσου των μηχανισμών της αγοράς σε σύνδεση με τα κέρδη των επιχειρήσεων. 
   Η επιδίωξη των δυνάμεων του κεφαλαίου για «ευλυγισία» και «ελαστικότητα» στο χρόνο εργασίας και συνολικά στην αγορά εργασίας, σε συνδυασμό με την αμφισβήτηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αντικατάσταση τους με «συμφωνίες παραγωγικότητας» ή με ατομικές συμφωνίες, καθώς και η προσπάθεια τους για εκσυγχρονισμό και ορθολογικοποίηση της οργάνωσης της εργασίας, έχουν να κάνουν με την συνολική στρατηγική τους για διέξοδο από τις οικονομικές κρίσεις σε βάρος των εργαζομένων. Εν ολίγοις, η έξοδος από την οικονομική κρίση συνίσταται στη δημιουργία πιο ευνοϊκών, από τους υπάρχοντες,  όρων για το κεφάλαιο και δυσμενέστερων για τον κόσμο της εργασίας. Μόνο που αυτό εξαρτάται από την τροπή που θα πάρει στο μέλλον η ταξική πάλη.

«Ακραία» κοροϊδία

Τι κι αν η συζήτηση την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή για την οικονομία ανέδειξε ακόμα πιο γλαφυρά κάτω από τις «φωνές» και τους «υψηλούς τόνους» την ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε όλα τα βασικά ζητούμενα του κεφαλαίου; Τι κι αν ο ένας «έκοβε» - περηφανευόμενος για τα κατορθώματά του «εκεί που τρεις προηγούμενες κυβερνήσεις απέτυχαν» και εκφράζοντας ξανά την αποφασιστικότητά του να συνεχίσει «χωρίς πισωγυρίσματα» τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια (βλέπε αντιλαϊκή επίθεση) - και ο άλλος «έραβε», λέγοντας ότι εκείνος μπορεί να εφαρμόσει παραπάνω και από αυτές τις δεσμεύσεις προκαλώντας ένα «αναπτυξιακό σοκ», «έκρηξη» προνομίων για τους «επενδυτές» και αντίστοιχα νέα σκληρά μέτρα για μισθωτούς και συνταξιούχους; Τι κι αν και οι δυο «πασπάλισαν» όλα τα παραπάνω με ολίγον από τάχα «κοινωνικό κράτος», με υπερπλεονάσματα κοροϊδίας για συνταξιούχους και τάζοντας προσωρινά «παγώματα» των ήδη αποφασισμένων μέτρων, ανάλογα πάντα με τις επιδόσεις της καπιταλιστικής οικονομίας και τους δείκτες της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου; Απ' όλα αυτά, τα κυβερνητικά στελέχη, όσο και αυτά της ΝΔ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, όπως και ο αστικός Τύπος, είδαν «σκηνικό ακραίας πόλωσης», «βαθιές διαχωριστικές γραμμές» που βαθαίνουν κι άλλο, καθώς λέει τελειώνουν τα μνημόνια, «προγράμματα που κατατέθηκαν και πρέπει να διαλέξει» ο κόσμος, αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις, με ποια να στοιχηθούν. Το μόνο «ακραίο», βέβαια, στην όλη υπόθεση είναι η κοροϊδία και οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, που ενισχύονται με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού. Τις παγίδες αυτές ο λαός μπορεί να τις προσπεράσει βγαίνοντας ορμητικά στο προσκήνιο.

Παρέμβαση για Εκπαίδευση στα μέτρα των επιχειρήσεων

Με συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου η Εκπαίδευση να προσαρμοστεί πιο άμεσα και ευέλικτα στο «νέο παραγωγικό πρότυπο», παρουσιάστηκε τη Δευτέρα η μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) με τίτλο «Εκπαίδευση και αγορά εργασίας στην Ελλάδα: Επιπτώσεις της κρίσης και προκλήσεις».
Για μία ακόμα φορά, το Ιδρυμα, που παρεμβαίνει κατά καιρούς και καταγράφει στοιχεία καταλήγοντας σε μέτρα από τη σκοπιά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, επανέρχεται στα ζητήματα της Παιδείας με προτάσεις που αποτυπώνουν τις αξιώσεις τους για την «επόμενη μέρα» και ζητούμενο τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών τους: «Η οικοδόμηση ενός νέου παραγωγικού προτύπου, διεθνώς ανταγωνιστικού, με εξαγωγικό προσανατολισμό ειδικότερα σε συνθήκες έντονων τεχνολογικών μετασχηματισμών, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς ριζικές αλλαγές και στο εκπαιδευτικό σύστημα, στη μεριά δηλαδή της προσφοράς δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας. Με τις παλιές γνώσεις και δεξιότητες δεν μπορεί να οικοδομηθεί ένα νέο παραγωγικό πρότυπο», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

***

Για τις παρεμβάσεις που προτείνει το ΙΟΒΕ, παραθέτει στατιστικές που καταγράφουν στοιχεία για την αύξηση της ανεργίας μετά το 2009 και τις προοπτικές απασχόλησης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως «η μεγαλύτερη αύξηση του αριθμού των ανέργων σημειώθηκε μεταξύ των αποφοίτων ανώτατης εκπαίδευσης (179,1%) και ακολούθησαν εκείνοι με εκπαίδευση στο Λύκειο (138,4%), ενώ η μικρότερη στους ανέργους με εκπαίδευση Δημοτικού (55,6%)». Υπογραμμίζεται επίσης πως τα ποσοστά απασχόλησης και ανεργίας επιδεινώνονται για όσους αποφοίτησαν πιο πρόσφατα από όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης.
Με βάση τα στοιχεία που περικλείει, η έρευνα καταλήγει πως «συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί πιέζουν σημαντικά την αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος και της απόδοσης της δημόσιας επένδυσης στην εκπαίδευση» - λες και δεν έχουν ρόλο και ευθύνη οι μεγάλες επιχειρήσεις για το τοπίο που έχει διαμορφωθεί στην απασχόληση - και ζητά παρεμβάσεις.
Συνοψίζοντας τις προτάσεις, δίνει έμφαση μεταξύ άλλων στην αυτονομία που κάνει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα πιο ευέλικτα και ανοιχτά στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων: «Η πρόκληση της σύνδεσης της ελληνικής εκπαίδευσης με την απασχόληση συνδέεται με την πρόκληση της οικοδόμησης, αφενός, ενός συστήματος αυτόνομων ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης με ευέλικτη οργάνωση και αποτελεσματική διοίκηση. Αφετέρου, συνδέεται με την οικοδόμηση ενός αποκεντρωμένου συστήματος μέσης εκπαίδευσης συνδεδεμένου σχετικά περισσότερο με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Η αυτονομία όμως των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης, η αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και η αλλαγή των μαθητικών και φοιτητικών ροών εντός του συστήματος απαιτούν τη ριζική αλλαγή της διακυβέρνησης, με αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης, διοίκησης και εποπτείας και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δομών».

***

Ως μία από τις «προκλήσεις» καταγράφεται επίσης«ο αναπροσανατολισμός της μέσης λυκειακής εκπαίδευσης από τη γενική εκπαίδευση στην τεχνική - επαγγελματική εκπαίδευση, με αύξηση της ελκυστικότητάς της και της συμμετοχής των μαθητών σε αυτήν, συνδεδεμένης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο». Αντί δηλαδή για την ώριμη και αναγκαία καθιέρωση ενός ενιαίου σχολείου για όλους, ζητείται πρόωρη στροφή στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση, η οποία μάλιστα θα είναι ακόμα πιο δεμένη με τις απαιτήσεις της αγοράς και θα αφορά βέβαια τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Για την Ανώτατη Εκπαίδευση, στην πρώτη γραμμή βρίσκονται προτάσεις για ιδρύματα και αποφοίτους στα μέτρα της καπιταλιστικής αγοράς. Μεταξύ αυτών, η «εφαρμογή της συμφωνίας της Bologna για τη διάρθρωση των σπουδών σε 3 κύκλους, με τον πρώτο κύκλο διάρκειας 3 ετών και αξιοποίηση του δεύτερου κύκλου για ενίσχυση του επαγγελματικού προσανατολισμού των σπουδών» (πρόταση δηλαδή για ακόμα μεγαλύτερη αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα, αφού η ενίσχυση του επαγγελματικού προσανατολισμού προτείνεται για τα μεταπτυχιακά), «ατομικά προγράμματα σπουδών» και κινητικότητα, εισαγωγή φοιτητών σε σχολές ή ιδρύματα, πέταγμα της παιδαγωγικής επάρκειας εκτός πτυχίου σε μεταπτυχιακά που θα οργανώνονται από «Σχολές Εκπαίδευσης των πανεπιστημίων» και «περιορισμό της ρύθμισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα και αποσύνδεσή τους από το πτυχίο». Ενώ σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση, προτείνει ανάμεσα σε άλλα «σύνδεση μέρους της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων με την πορεία μετάβασης των αποφοίτων τους στην αγορά εργασίας»!

***

Εκθέσεις σαν κι αυτή, που κάνουν την εμφάνισή τους συχνά - πυκνά και στο χώρο της Παιδείας, έχουν συγκεκριμένο ταξικό πρόσημο. Τα ζητήματα που θέτει το ΙΟΒΕ (αυτονομία, «αξιολόγηση», ελκυστικότητα της Τεχνικοεπαγγελματικής Εκπαίδευσης, σύνδεση με τις επιχειρήσεις, αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος κ.λπ.), δεν είναι πρωτάκουστα. Τα έχουν ανοίξει και η τωρινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και βρίσκονται σταθερά στην ατζέντα της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών και συνδέονται με στρατηγικές επιλογές τους για την Εκπαίδευση. Το ΙΟΒΕ δεν κρύβει πως στο πίσω μέρος των όσων καταγράφει και προτείνει, βρίσκεται το «νέο παραγωγικό πρότυπο». Το οποίο όμως έρχεται σε κόντρα με τις σύγχρονες πραγματικές λαϊκές ανάγκες, σε όλους τους τομείς της ζωής, χτίζεται πάνω σε ισοπεδωμένες κατακτήσεις και δικαιώματα, μεταξύ αυτών και το μορφωτικό. Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι φοιτητές, η λαϊκή οικογένεια έχουν άλλα συμφέροντα και δεν μπορούν να υιοθετούν ως δικές τους τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Τα καθημερινά προβλήματα της Παιδείας, οι ελλείψεις, το φτωχό περιεχόμενο, το βάθεμα των ταξικών φραγμών, δεν είναι θέματα που απασχολούν ουσιαστικά αντίστοιχες εκθέσεις, καθώς αυτές έχουν αφετηρία το πώς το εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να συμβάλλει στην κερδοφορία των επιχειρήσεων. Απέναντι στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προτείνονται, γονείς, εκπαιδευτικοί, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι, μπορούν και πρέπει να αντιτάξουν και να κάνουν πράξη με τη δύναμη της διεκδίκησης την ανάγκη για μία Παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές διευρυμένες λαϊκές ανάγκες και δυνατότητες της εποχής.

Με βρώμικα παράσημα...

Με παράσημα στο πέτο, για την προσήλωσή της στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, προσέρχεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας που ξεκινά σήμερα στις Βρυξέλλες. Αλλωστε, δεν υπάρχει αιχμή της ιμπεριαλιστικής δράσης που αναπτύσσει το ΝΑΤΟ στην περιοχή μας η οποία να μην υποστηρίζεται με πάθος από την ελληνική κυβέρνηση, και γι' αυτόν το λόγο εισπράττει κατά καιρούς τα εύσημα από τα κάθε λογής ιμπεριαλιστικά επιτελεία.
Και πώς να μην είναι ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει χωθεί μέχρι τα μπούνια στα πολεμοκάπηλα ΝΑΤΟικά σχέδια, μετατρέποντας τη χώρα σε «γεωπολιτικό μεντεσέ» για την επικίνδυνη δραστηριότητα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή; Μπορεί στην ειδησεογραφία να κυριαρχούν οι σφοδρές αντιθέσεις στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας, αυτό όμως δεν μπορεί να κρύψει τα επιθετικά σχέδια, που παραμένουν και ενισχύονται και με ελληνική «συμβολή»...
Η Ελλάδα ήδη φιλοξενεί ΝΑΤΟικές βάσεις που υποστηρίζουν τον όλεθρο που σπέρνουν οι ιμπεριαλιστές, οι οποίες είναι σπαρμένες σε όλη τη χώρα: Ακτιο, Ανδραβίδα, Αραξος, με τις προετοιμασίες για αποθήκευση ακόμα και πυρηνικών όπλων, και κυρίως Λάρισα και Σούδα, που έχουν ιδιαίτερο στρατηγικό ρόλο. Εκτός όμως, βέβαια, από τις βάσεις του θανάτου, η Ελλάδα διαθέτει όλες τις υποδομές, όπως λιμάνια και αεροδρόμια, για τις ανάγκες των βάρβαρων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών σε βάρος των λαών της περιοχής. Σε αυτά τα σχέδια, άλλωστε, εντάσσονται η «αξιοποίηση» του Ναυπηγείου στη Σύρο, που πολλάκις ο πρέσβης των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει «στρατηγικής σημασίας», το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, που φιλοξενεί βάση αμερικανικών ελικοπτέρων κ.λπ. Μετά από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης, η ΝΑΤΟική αρμάδα πλέει στο Αιγαίο με πρόσχημα τη διαχείριση του Προσφυγικού, επιτηρώντας ουσιαστικά τα περάσματα των βασικών ανταγωνιστών των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας. Η πρόσφατη συμφωνία των Πρεσπών με την ΠΓΔΜ επιβεβαιώνει την ενεργή εμπλοκή της χώρας στην προσπάθεια επέκτασης του ευρωατλαντικού άξονα στα Δυτικά Βαλκάνια, σε αντιπαράθεση με τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή. Ακόμα και σε ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα, αυτό της απόδοσης του 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες με βάση ΝΑΤΟική οδηγία, που φαίνεται ότι θα βασανίσει τη Σύνοδο και στο οποίο αποτυπώνονται όλες οι αντιθέσεις ανάμεσα στα πιο ισχυρά κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει φροντίσει να είναι «τύπος και υπογραμμός». Γι' αυτό, άλλωστε, ο Ντ. Τραμπ εξέφραζε τις «ευχαριστίες» του στον Αλ. Τσίπρα κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ πέρυσι, λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες που τηρεί αυτήν τη νόρμα, ματώνοντας βέβαια το λαό για να εξοικονομεί τους σχετικούς πόρους. Στο όνομα της ασφάλειας της σταθερότητας και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ χώνει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή ...αποκωδικοποιώντας τα περί «γεωπολιτικού μεντεσέ» και διεκδικώντας τη συμμετοχή των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων στις μεγάλες εμπορικές και ενεργειακές μπίζνες που έχουν τη σφραγίδα των αμερικανικών μονοπωλίων. Η αντίθεση σε αυτήν τη βρωμοδουλειά έχει εκφραστεί όλο το προηγούμενο διάστημα με παρεμβάσεις του ΚΚΕ, αλλά και με τους κομμουνιστές να πρωτοστατούν στην οργάνωση της αντίδρασης των συνδικάτων και των μαζικών φορέων. Σε εξέλιξη άλλωστε είναι αυτό το τριήμερο οι παρεμβάσεις με πικετοφορίες και άλλες πρωτοβουλίες από την ΕΕΔΥΕ σε μια σειρά πόλεις της χώρας, ενώ δυνατό αντιιμπεριαλιστικό - αντιπολεμικό μήνυμα θα στείλει η μεγάλη διεθνιστική συναυλία που διοργανώνει το ΠΑΜΕ την Παρασκευή 13 Ιούλη, στην Αθήνα. Το σύνθημα που διατράνωσαν χιλιάδες νέοι και νέες από την Πάτρα, στο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ, «συνένοχοι στο φόνο δεν θα γίνουμε», πρέπει να φτάσει σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, απαιτώντας καμιά συμμετοχή - καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς.