Ο βουλευτής Νίκος Κατσίκης ήρθε ξανά στην επικαιρότητα ως ένας από
τους «τελευταίους των Μοϊκανών «που έμειναν πιστοί στον Πάνο Καμμένο.
Λίγα χρόνια πριν όμως είχε προκαλέσει αίσθηση με το ομοφοβικό του
παραλήρημα, κατά τη διάρκεια της ψήφισης του νομοσχεδίου για την
ταυτότητα φύλου. Εκεί μεταξύ άλλων διερωτήθηκε αν, αφού «Η αγάπη στην παιδοφιλία είναι έγκλημα, γιατί να είναι διαφορετικό η αγάπη στην ομοφυλοφιλία;»
Μάλιστα, μετά το σάλο που προκλήθηκε ο ίδιος επανήλθε, κάνοντάς το
ακόμα χειρότερο, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε πως οι
ομοφυλόφιλοι «θέλουν να παίρνουν τα παιδιά των άλλων».
Μετά από αυτά τα διαδοχικά κηρύγματα μίσους, ο Κατσίκης έγινε αντικείμενο μήνυσης από τη ΛΟΑΤ κοινότητα. Προχθές λοιπόν, εξετάστηκε στην Επιτροπή δεοντολογίας της βουλής το αίτημα άρσης της ασυλίας του βουλευτή, με την εισήγηση να είναι αρνητική. Κι αυτό γιατί υπέρ της άρσης ασυλίας ψήφισε ποιος μόνο; Μαντέψτε: Το «ομοφοβικό» και «συντηρητικό» ΚΚΕ. Όλοι οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των κομμάτων, ανάμεσά τους κι εκείνοι του Σύριζα, που ήταν από τους πιο λάβρους επικριτές της «οπισθοδρομικής» στάσης του ΚΚΕ σε ζητήματα φύλου, έκριναν προφανώς ότι δε συνιστά ρητορική μίσους η σύγκριση της παιδοφιλίας με την ομοφυλοφιλία.
«Περιέργως» η είδηση πέρασε εντελώς στα ψιλά, σε αντίθεση με τη φασαρία που είχε ξεσπάσει τον καιρό των δηλώσεων. Καθένας μπορεί να φανταστεί τι θα γινόταν αν το ΚΚΕ είχε καταψηφίσει την άρση ασυλίας, ιδίως αν το κυβερνών κόμμα την είχε υπερψηφίσει. Οι ευαισθησίες όμως τόσο των «εναλλακτικών» και «προοδευτικών» ΜΜΕ, όσο και των αντίστοιχων λογαριασμών στα ΜΚΔ, είναι αλά καρτ ανάλογα με τα προσδοκώμενα επικοινωνιακά οφέλη, φανερώνοντας το βαθιά υποκριτικό χαρακτήρα του ενδιαφέροντός τους για την καταπολέμηση των διακρίσεων και του ρατσισμού σε άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού.
Μετά από αυτά τα διαδοχικά κηρύγματα μίσους, ο Κατσίκης έγινε αντικείμενο μήνυσης από τη ΛΟΑΤ κοινότητα. Προχθές λοιπόν, εξετάστηκε στην Επιτροπή δεοντολογίας της βουλής το αίτημα άρσης της ασυλίας του βουλευτή, με την εισήγηση να είναι αρνητική. Κι αυτό γιατί υπέρ της άρσης ασυλίας ψήφισε ποιος μόνο; Μαντέψτε: Το «ομοφοβικό» και «συντηρητικό» ΚΚΕ. Όλοι οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των κομμάτων, ανάμεσά τους κι εκείνοι του Σύριζα, που ήταν από τους πιο λάβρους επικριτές της «οπισθοδρομικής» στάσης του ΚΚΕ σε ζητήματα φύλου, έκριναν προφανώς ότι δε συνιστά ρητορική μίσους η σύγκριση της παιδοφιλίας με την ομοφυλοφιλία.
«Περιέργως» η είδηση πέρασε εντελώς στα ψιλά, σε αντίθεση με τη φασαρία που είχε ξεσπάσει τον καιρό των δηλώσεων. Καθένας μπορεί να φανταστεί τι θα γινόταν αν το ΚΚΕ είχε καταψηφίσει την άρση ασυλίας, ιδίως αν το κυβερνών κόμμα την είχε υπερψηφίσει. Οι ευαισθησίες όμως τόσο των «εναλλακτικών» και «προοδευτικών» ΜΜΕ, όσο και των αντίστοιχων λογαριασμών στα ΜΚΔ, είναι αλά καρτ ανάλογα με τα προσδοκώμενα επικοινωνιακά οφέλη, φανερώνοντας το βαθιά υποκριτικό χαρακτήρα του ενδιαφέροντός τους για την καταπολέμηση των διακρίσεων και του ρατσισμού σε άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού.