Εμπρός Μπογδάνο, μη σκύβεις το κεφάλι… – Κάτω το πόθεν έσχες, κάτω ο συνδικαλισμός

Κατιούσα

Μπορεί το κεφάλι σου να είναι άδειο (εσωτερικά) κι όσοι το βλέπουν να γυρνάνε αλλού το βλέμμα τους, σημασία όμως έχει να μην το σκύβεις. Όπως (δεν) έκανε δηλαδή ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος.

Μέχρι τώρα είχαμε συνδέσει τη φράση αυτή με αντίσταση, πορείες και το σχετικό σύνθημα που παραφράζουμε στον τίτλο της ανάρτησης. Οι εποχές έχουν αλλάξει όμως και η “αντίσταση στο κατεστημένο” παίρνει νέες μορφές, ενάντια πχ στη δικτατορία του πόθεν έσχες ή της ΕΣΗΕΑ, που δε σε αφήνει να γίνεις απεργοσπάστης και να γεμίσεις μόνος σου το πρόγραμμα ενός σταθμού, καναλιού ή τις σελίδες μιας εφημερίδας…

«Ζούμε σε μια χώρα που σου λένε ότι για να πας στο ταμείο των δημοσιογράφων πρέπει να σκύψεις το κεφάλι και να συνδικαλιστείς και εγώ αυτό δεν το δέχτηκα», λέει μεταξύ άλλων ο βουλευτής της ΝΔ. Όμως αυτός δεν παραδέχτηκε την ήττα την ΕΣΗΕΑ. Ούτε καν την υποχρέωσή του για το πόθεν έσχες, εφόσον δεν είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ -λες και από εκεί πηγάζει αυτή η υποχρέωση.

Κάτω ο συνδικαλισμός που φυλακίζει τους εργαζόμενους σε συλλογικές παγίδες, αντί να τους αφήσει έναν-έναν να βάζουν το κεφάλι τους στο πιάτο του αφεντικού τους.
Κάτω και τα δεσμά του “πόθεν έσχες”, που δεν αφήνουν τους άριστους να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους και αφήνουν υπονοούμενα για τον αδιαφανή τρόπο που αμείβονται.
Κι αν κάποιος ρωτήσει: “γιατί του δίνετε τη δημοσιότητα που αποζητά με πάθος;”. Η απάντηση είναι πως δεν πρόκειται για τον τρελό του χωριού και της γαλάζιας πολυκατοικίας, αλλά για λαγό του συστήματος, που αρχίζει ήδη να καλλιεργεί την ιδέα πως ο συνδικαλισμός και τα συνδικάτα είναι περιττά, ένας απλός βραχνάς. Και το παραμύθι της “δημοκρατικής διαδικασίας” με την ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι μόνο ο Γόρδιος δεσμός για να τα αλώσουν και να απαξιωθούν τελείως.

ΣΥΡΙΑ- ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ (κι άλλες άγριες Ιστορίες)

Όπως σε κάθε ενδοϊμπεριαλιστική διαμάχη, υπήρξαν και σ αυτή νικητές και ηττημένοι.
Ας δουμε σύντομα ποιοι καταφεραν τι και γιατί.
Δεύτερη 🥈 νικήτρια η Ρωσία, η οποία κατάφερε να επαναθεμελιωσει την ισχύ της στη περιοχή και όσον αφορά την από εποχής ΕΣΣΔ σχεση της με το καθεστώς Ασαντ (Χαφεζ Αλ) και τους νέους δρόμους πλουτοπαραγωγικων πηγών που άρχισαν να χαρασσονται από την εποχή της επέμβασης των ΗΠΑ στο Ιράκ. (Ουσιαστικά δλδ από την ανατροπή του Υπαρκτου)

Και μάλιστα με ελάχιστο κόστος σε επιχειρησιακους πόρους πέτυχε να αναβαθμίσει την επιρροή της στην αγορά της Τουρκίας (προμήθειες οπλικων συστημάτων) όπως και τη γενικότερη συμμαχική (έστω πρόσκαιρα) αντιμετώπιση των συμφερόντων της από την αστική τάξη της γείτονος.
Τρίτη 🥉 νικήτρια η Τουρκία, η οποία κατάφερε να αποσπάσει την στήριξη των ΗΠΑ στην προσπάθειά της να μην υπάρξει περιοχή ικανή να φιλοξενήσει Κουρδικό κράτος στα Νοτιοανατολικα της αφ'ενος, εξασφάλισε δε την ανάπτυξη (όχι όσο θα ήθελε) των συνόρων της, ώστε μελλοντικά και μέσω εποικισμού να αποτρέψει εκ νέου προσπάθειες των Κούρδων για αυτοδιάθεση στη περιοχή.
Τετάρτη κερδισμένη η Αμερική που καταφέρει να θέσει στίγμα σε μια περιοχή δυτικότερα του πλήρους ελέγχου της, χάνοντας βέβαια σε γόητρο με το επικοινωνιακο φιάσκο στο Κουρδικό ζήτημα. Η αναβάθμιση βέβαια των σχέσεων με τη Τουρκία τη καθιστά κερδισμένη μετά την υπόθεση των S-400.
Χαμενη δύναμη, λογίζεται επί της ουσίας μόνο η αναδυόμενη αστική τάξη των Κούρδων, η οποία απέτυχε (όπως κάθε αδυνατοτερη αστική τάξη έναντι άλλης) την επιδίωξη για αυτόνομη (και όχι φυσικά ανεξάρτητη) εκμετάλλευση, πόρων πλουτοπαραγωγικων πηγών και κυρίως παραγωγικών δυνάμεων σε ένα ενδεχόμενο νεοφυές κράτος - προτεκτορατο.
Ας αυτό το σημείο, χρήσιμο είναι να δούμε την άποψη του Λενιν, αφιερωμένη στους υπερεπαναστατες της αυτοδιαθεσης και της απανταχού υποστήριξης οιοδήποτε κινήματος ανεξαρτήτως ταξικου προσημου Ροζαβαχαζοχαρουμενους:

«Οι αστοί θέτουν πάντοτε τα εθνικά τους αιτήματα σε εξέχουσα θέση και έτσι είναι πάντα της μόδας. Όμως, για το προλεταριάτο, αυτά τα αιτήματα υποτάσσονται στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ταξικού αγώνα»

Β. Ι. Λένιν: «Για το δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση», Άπαντα, τ.25, σελ.273.

Η Συρία και το καθεστώς Ασαντ τέλος άφησε ανέγγιχτη την αστική της τάξη με τον ρόλο της εξίσου ισχυρό όπως και πριν, θυσιάζοντας χιλιάδες λαού στο ενός πολέμου που δεν πολέμησε δεν κέρδισε και δεν έχασε.

ISIS και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, θα παραμείνουν στην εφεδρεία για το επόμενη επεισόδιο της σαπουνόπερας:"Ιμπεριαλιστικος Εκδημοκρατισμος".

Υ. Γ. Εάν η αριθμητική δεν βγαίνει να πούμε πως πρώτη 🥇 νικήτρια ανακηρυσσεται-ποιος άλλος-η Κίνα παρατηρώντας τους ενδοϊμπεριαλιστικους ανταγωνισμούς δίχως να ρίξει τουφεκια καρπωμενη(και εξακολουθητικος μέλλοντας ισχύει εδώ) την απαξια που εισπράττει η Αμερικανική εξωτερική πολιτική την ίδια στιγμή που την έχει γραπωμενη από το μαλακό της υπογαστριο (και πιο χαμηλά) καιροσκοποντας μέσω των κουρελοχαρτων ομολόγων των ΗΠΑ που κατέχει,αναβαθμιζοντας μέσω της αδυναμίας-φαγωμάρας των υπολοίπων καπιταλιστικων κρατών τη θέση της στη πυραμίδα και περιμένοντας την ευκαιρία της
για την πρώτη θέση είτε μέσω του οικονομικού στραγγαλισμου, είτε μέσω (και πιο πιθανόν) του επόμενου μακελειου που θα συμμετέχει

ΙΑΚΩΒΟΣ Ρ.

Ισπανία: Πραγματοποιήθηκε η εκταφή του φασίστα δικτάτορα Φράνκο

Από atexnos2019 atexnos2019 

Λίγο μετά τις 10:30 το πρωί της Πέμπτης (ώρα Ισπανίας) η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε η επιχείρηση εκταφής του φασίστα δικτάτορα Φρανσίσκο Φράνκο προκειμένου η σορός του να μεταφερθεί σε νεκροταφείο έξω από τη Μαδρίτη στο πλευρό της συζύγου του.

Μέχρι σήμερα η σορός του δικτάτορα, ο οποίος πέθανε το 1975, βρισκόταν στο μαυσωλείο της Valle de los Caidos.

Για την εκταφή οι ισπανικές αρχές πήραν αυστηρά μέτρα ασφάλειας, τοποθετώντας μια τέντα προκειμένου ο τάφος του Φράνκο να είναι καλυμμένος για να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενο κινηματογράφησης ή φωτογράφησης της επιχείρησης.

Παρόντα στην τελετή είναι 22 μέλη της οικογένειας του δικτάτορα, μαζί με την υπουργό Δικαιοσύνης της Ισπανίας Ντολόρες Ντελγκάδο που εκπροσωπεί την κυβέρνηση Σάντσες.

Έξω από το μαυσωλείο βρέθηκαν επίσης λίγα μέλη ακροδεξιών-φασιστικών οργανώσεων, νοσταλγοί του Φράνκο, προκειμένου να αποτίσουν φόρο τιμής στον αιμοσταγή δικτάτορα.

Απάντηση ΔΕΥΑΠ για τους βόθρους: Με περίσσευμα θράσους μας εγκαλούν οι θιασώτες της παραχώρησης σε ιδιώτες των δημοτικών υπηρεσιών

Κατιούσα

Με περίσσευμα θράσους οι θιασώτες της παραχώρησης σε ιδιώτες κρίσιμων για το λαό δημοτικών υπηρεσιών εγκαλούν τη Δημοτική Αρχή και το Δ.Σ. της ΔΕΥΑΠ γιατί στη προσπάθεια  να εξυπηρετηθούν χιλιάδες συνδημότες μας, που ακόμα χρησιμοποιούν βόθρους, προσπαθεί να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο για την έγκαιρη αποκομιδή των βοθρολυμάτων.
Για την αποκατάσταση της αλήθειας ενημερώνουμε ότι στη τελευταία συνεδρίαση το Δ.Σ. της ΔΕΥΑΠ αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία και με την ψήφο  της αντιπολίτευσης (1 λευκό) να εγκρίνει την υπογραφή σύμβασης ορισμένου χρόνου για τη χρησιμοποίηση ιδιωτικού βυτίου μεγάλης χωρητικότητας, που δεν  διαθέτει ο Δήμος και η ΔΕΥΑΠ , ώστε να μεταφορτώνονται τα λύματα που συγκεντρώνουν τα βυτία του Δήμου και της ΔΕΥΑΠ.
Αυτή η απόφαση κρίνεται αναγκαία για να εξυπηρετείται διπλάσιος αριθμός  αιτημάτων των δημοτών.
Σημειώνουμε ότι η ΔΕΥΑΠ χρεώνει τη κάθε εκκένωση  με το ελάχιστο ποσό (35 έως 50 ευρώ) σε αντίθεση με τα ιδιωτικά βυτία που χρεώνουν   150 έως 200 ευρώ.
Αυτή τη στιγμή εκκρεμούν εκατοντάδες  αιτήσεις συνδημοτών που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν άμεσα.
Είναι γνωστό ότι η Διοίκηση της ΔΕΥΑΠ από την αρχή της θητείας της δρομολόγησε την κατασκευή 95 χιλιομέτρων δικτύων λυμάτων τα οποία έχουν ενταχθεί σε χρηματοδοτικά προγράμματα και βρίσκεται σε εξέλιξη  η κατασκευή τους με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες οικογένειες να απαλλαχθούν από τους βόθρους σε αντίθεση με τις προηγούμενες δημοτικές αρχές που είχαν αφήσει όλες αυτές τις περιοχές χωρίς αποχέτευση.
Ο Πατραϊκός λαός μας γνωρίζει, ξέρει ότι αξιοποιούμε και το τελευταίο ευρώ για την ικανοποίηση των δικών του και μόνο αναγκών.

Αλέκα Παπαρήγα: “Δε θα γίνουμε Γιαπωνέζοι να στηρίζουμε απεργίες, όπου οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν φορώντας ένα άσπρο περιβραχιόνιο,”

  

23-10-2019

“Κ. Βρούτση, εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε Γιαπωνέζοι, να υποστηρίζουμε απεργίες, όπου οι εργαζόμενοι θα κάθονται στα γραφεία και τις μηχανές τους με ένα άσπρο περιβραχιόνιο, ούτε είμαστε με τα συνδικάτα που καθοδηγεί ο κ. Κόρμπιν”

Κατιούσα
 

Η Αλέκα Παπαρήγα ξεκίνησε την ομιλία της στη Βουλή για το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο με τη φράση “για εμάς νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”, το δικαίωμά του να αντιδρά και να παλεύει, γιατί αυτή είναι η ουσία του πολυνομοσχεδίου”. Αναφέρθηκε σε άρθρο της “Καθημερινής”, που στηρίζει την εκάστοτε κυρίαρχη πολιτική, για την “ασυλία του ΚΚΕ”, που δεν είναι προσωπική άποψη ενός αρθρογράφου, και χτυπά ουσιαστικά το δικαίωμα της απεργίας και της οργάνωσης του αγώνα. Και ξεκαθάρισε στον υπουργό Εργασίας πως “εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε Γιαπωνέζοι, να υποστηρίζουμε απεργίες, όπου οι εργαζόμενοι θα κάθονται στα γραφεία και τις μηχανές τους με ένα άσπρο περιβραχιόνιο, ούτε είμαστε με τα συνδικάτα που καθοδηγεί ο κ. Κόρμπιν…”


Σχολίασε στη φιλική συζήτηση που είχαν στην Επιτροπή Δραγασάκης και Άδωνις, με τον πρώτο να λέει πως η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να μιλάει σήμερα για αναπτυξιακό νομοσχέδιο αν δεν είχε προηγηθεί η δουλειά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ (πλέον τα λένε και μόνοι τους…) αλλά και το 68% των μέτρων που ήθελε ο ΣΕΒ και υλοποιήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Σημείωσε ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση συνδέεται με την αύξηση των λαϊκών αναγκών, κάτι που αναδεικνύουν οι κομμουνιστές, κι ας το αρνούνται τα κόμματα εξουσίας.

Συνέχισε με το σχόλιο πως “διαφορές υπάρχουν στους δύο πόλους του δικομματισμού, αλλά η γεύση είναι ίδια”. Και έκλεισε λέγοντας στον Βρούτση πως διατηρεί στο εργατικό κίνημα “ό,τι σάπιο και νόθο υπάρχει”, όχι απλά τον κυβερνητικό αλλά τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Δείτε ολόκληρη την τοποθέτηση στο βίντεο που ανέβασε ο 902.gr

Καταραμένοι δολοφόνοι! – Δε χρειάζεται να ξέρεις ισπανικά για να σε σοκάρει η φασιστική βία στη Χιλή

 (VIDEO)

Κατιούσα

Σα να μην πέρασε μια μέρα από τη χούντα του Πινοτσέτ. Ο στρατός είναι στους δρόμους, δολοφονεί εν ψυχρώ, χτυπάει μικρά παιδιά, πυροβολεί στο ψαχνό, απάγει πολίτες από τα σπίτια τους, πετάει βασανισμένους μέσα από κλούβες στους δρόμους. Και τα κανάλια σιωπούν και τα ΜΚΔ λογοκρίνουν τα βίντεο* που δείχνουν την αλήθεια.

Μια αλήθεια που ένα μικρό δείγμα της μπορείτε να το δείτε στο βίντεο παρακάτω*. Και δε χρειάζεται να ξέρει κανείς ισπανικά, για να το καταλάβει και να σοκαριστεί με την ωμή καταστολή και τον ακόμα πιο ωμό φασισμό. Άλλωστε σε όλο τον κόσμο, τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη, παρόμοιες στολές, κοινό κώδικα “αξιών”.

Πρόγραμμα Αναπαραγωγής Βίντεο

00:00

04:09

*To Facebook πχ έχει επισημάνει το συγκεκριμένο βίντεο στην πλατφόρμα του ως βίαιο-αποτρόπαιο και δεν επιτρέπει την ενσωμάτωση-αναπαραγωγή του σε άλλες σελίδες από τη δική του πλατφόρμα.

Κοινό «έργο»

«Μέλι έσταζαν» ο ένας για τον άλλο, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ο πρώην και ο νυν υπουργός Ανάπτυξης, στη συζήτηση για το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο, τη Δευτέρα, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Με τον Γ. Δραγασάκη να λέει πως «θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου δημόσια, διότι ο κ. Γεωργιάδης τήρησε το λόγο του, σεβάστηκε το έργο το οποίο αφήσαμε» και για το γεγονός ότι «το βασικό πλαίσιο, το θεσμικό, σε ό,τι αφορά το αναπτυξιακό μέρος, τον νόμο για τις στρατηγικές επενδύσεις, την αναπτυξιακή τράπεζα (...) αλλά και το νομοσχέδιο που είχαμε ετοιμάσει εμείς για τα εθνικά προγράμματα ανάπτυξης, αυτή είναι η βάση του νομοσχεδίου».

Και τον Αδ. Γεωργιάδη να ανταπαντά πως «παρέλαβα από τον προκάτοχό μου συγκροτημένη εργασία, την αναγνώρισα από την πρώτη βδομάδα που πήγα στο υπουργείο και είπα ότι ένα μεγάλο τμήμα του νομοσχεδίου προέρχεται από προηγούμενα σχέδια νόμου που παρέλαβα», διευκρινίζοντας πως «προτιμώ να βλέπω την πολιτική σαν συνέχεια».

Η αντιλαϊκή αυτή «συνέχεια» αποτυπώνεται σε όλο το πολυνομοσχέδιο που συζητιέται από σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, με την κυβέρνηση της ΝΔ να παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο στα προκλητικά προνόμια προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, όσο και στην άρση των όποιων στοιχειωδών προϋποθέσεων παραμένουν για την προστασία της ασφάλειας των εργαζομένων, της υγείας του λαού και του περιβάλλοντος, ώστε να στρωθεί φαρδιά - πλατιά το «κόκκινο χαλί» στους «επενδυτές».

Κοινή τους «βάση» είναι επομένως τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία τους, παρά τις επιμέρους διαφωνίες που εκφράστηκαν και στη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου, για το πώς αυτά θα διασφαλιστούν καλύτερα.

Ενδεικτική είναι για παράδειγμα η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ πως η έκθεση της ΤτΕ, που επικαλείται η κυβέρνηση, «κατανοεί την ανταγωνιστικότητα όχι ως διαρθρωτική που είναι, αλλά απλώς ως ανταγωνιστικότητα τιμών» και έτσι «ακυρώνεται η έννοια των κινήτρων... για να κινητοποιήσεις δραστηριότητες που σε μέρος της αγοράς δεν γίνονται».

Με τον Αδ. Γεωργιάδη να ανταπαντά πως «δεν ήταν το αναπτυξιακό μοντέλο της έντασης του κόστους εργασίας που μας έφερε στη χρεοκοπία, ήταν κυρίως η στροφή μας στην κατανάλωση με την έλλειψη ανταγωνιστικότητας».

Αλλά με ό,τι «όρους» κι αν «κατανοείται» η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, όπου κι αν μπαίνει κάθε φορά ο «τόνος» των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των «κινήτρων» του αστικού κράτους, δεδομένο είναι ότι αυτή περνάει απαραίτητα μέσα από την παραπέρα επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, το «άνοιγμα της ψαλίδας» ανάμεσα στις σημερινές δυνατότητες για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την άθλια πραγματικότητα που βιώνει ο λαός.

Γι' αυτό, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «επιδιώκει ανάπτυξη μέσω συμπίεσης των μισθών», αλλά αυτό δεν μπορεί να ξεπλύνει το γεγονός ότι ως κυβέρνηση έδωσε το «πάτημα» για το επόμενο βήμα της επίθεσης στις Συλλογικές Συμβάσεις και τη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων, «έργο» που έρχεται τώρα να ολοκληρώσει η ΝΔ.

Ετσι, οι μεταξύ τους διαφορές απομένουν ως «άδειο

κουφάρι» για τους εργαζόμενους, για να στήνονται οι μεταξύ τους κάλπικες διαχωριστικές γραμμές για την κυβερνητική εναλλαγή, με τον υπουργό Ανάπτυξης να διερωτάται χαρακτηριστικά: «Αλλωστε, άμα συμφωνούμε σε όλα, τι είδους διαφωνίες θα είχαμε;»!

Εξίσου αποκαλυπτικό είναι και το πώς η «δομική αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τα ζητούμενα του κεφαλαίου, δίνει πάσα στην κυβέρνηση της ΝΔ να πάει την επίθεση ένα βήμα πιο πέρα. Για παράδειγμα, στις επιφυλάξεις του ΣΥΡΙΖΑ περί «αποσπασματικών μέτρων», ο υπουργός της ΝΔ απάντησε ότι έρχεται εντός ολίγου και νέα φουρνιά αναδιαρθρώσεων, μέτρων και «εργαλείων», όπως η ενεργοποίηση της «Αναπτυξιακής Τράπεζας» που δημιουργήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, όπως και άλλο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, αφού αυτό «κυρίως λύνει τα ζητήματα που κολλάνε οι επενδύσεις».

Η αντιλαϊκή αυτή σκυταλοδρομία, η «κοινή βάση» συζήτησης για όλα τα αστικά κόμματα φέρνει στην επιφάνεια και τον βασικό «κόμπο» για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα: Τη στρατηγική του κεφαλαίου που υπηρετούν διαδοχικά και με μοιρασμένους ρόλους. Αυτή δηλαδή που πρέπει να στοχεύσουν με τον αγώνα και τη δράση τους, αξιοποιώντας και την πείρα από τις απεργιακές μάχες, τα συλλαλητήρια, την πολύμορφη πάλη απέναντι στο κατάπτυστο πολυνομοσχέδιο που δόθηκε όλο αυτό το διάστημα. Βάζοντας μπροστά τις δικές τους ανάγκες και διεκδικώντας την ικανοποίησή τους.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Τετάρτη 23 Οκτώβρη 2019 

Συνεχίζονται οι λαϊκές κινητοποιήσεις στη Χιλή ενάντια στην καταστολή

        

23-10-2019

Συνεχίζονται οι λαϊκές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις στη Χιλή, στην πρωτεύουσα Σαντιάγκο και πολλές ακόμα μεγάλες και μικρότερες πόλεις, για πέμπτη μέρα, παρά την παρουσία του στρατού στο δρόμο. Οι διαδηλωτές αντιτάσσονται στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του αντιδραστικού Προέδρου Σεμπάστιαν Πινιέρα, που επιδεινώνει τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων, με τελευταίο μέτρο, μετά τις αυξήσεις στα καύσιμα, τις αυξήσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που χτες αναγκάστηκε να πάρει πίσω.

Την ίδια ώρα, ο Πινιέρα, που παρομοιάζεται από τους διαδηλωτές με τον δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ, προσπάθησε χτες να συγκαλέσει συνάντηση με κάποια από τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποκλείοντας άλλα. Στη συνάντηση αποφάσισαν να μη συμμετάσχουν τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Έως αργά χτες βράδυ, από τις συγκρούσεις με την αστυνομία έχουν σκοτωθεί 16 άνθρωποι, σε 99, σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις, ανέρχονται οι τραυματίες και πάνω από 1.500 είναι οι συλληφθέντες, σύμφωνα με στοιχεία που δίνουν οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ταυτόχρονα, η Ενωτική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Χιλής, Ενώσεις καθηγητών, φοιτητών και πολλά κλαδικά σωματεία καλούν σήμερα σε γενική απεργία και κλιμάκωση μέχρι να παρθούν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.

ΜΕ ΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Με ανακοινώσεις αντιφατικές, που σε μεγάλο μέρος τους αλληλοαναιρούνται, αστυνομία, Υπουργείο Πολιτισμού και υπάλληλοί του συμβάλλουν στον αποπροσανατολισμό για τις αιτίες ενεργοποίησης του  μεταξικού νόμου του 1937 περί «κινηματογραφικών διατάξεων», με βάση τον οποίο έγινε η  παρέμβαση της αστυνομίας στην προβολή της ταινίας Τζόκερ σε δυο κινηματογράφους σε αναζήτηση ανηλίκων που την παρακολουθούσαν.

       Η απομόνωση του περιστατικού υποβιβάζει τη σημασία του σε γκάφα της αστυνομίας, υπερβάλλοντα ζήλο υπαλλήλων, με εφημερίδες προσκείμενες στο κυβερνών κόμμα να προσπαθούν να εστιάσουν στην αναγκαιότητα εφαρμογής του όποιου νόμου, κατηγορώντας το ΣΥΡΙΖΑ που δεν πρόλαβε να τον αλλάξει.

         Κι όμως αυτό το περιστατικό παίρνει τις πραγματικές του διαστάσεις, κι είναι μεγάλες, σε συνδυασμό με τα κοινωνικά συμφραζόμενα.

             Μήνες τώρα  μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης σχεδόν ασχολίαστα αναπαράγουν σε επανάληψη ανακοινώσεις της κυβέρνησης και της ίδιας της αστυνομίας για τις αστυνομικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια που εκκενώνουν καταλήψεις κτιρίων από μετανάστες και συλλαμβάνουν και κάποιους μικροδιακινητές ναρκωτικών, διαφημίζοντας τες ως χτύπημα στην ανομία και παραβατικότητα.

 Ο  πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης θεωρεί την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου  ως «δυνατότητα στην αστυνομία να παρεμβαίνει, ώστε να αντιμετωπίζει αυτά τα φαινόμενα», της παραβατικότητας και ανομίας. Ο υπουργός του Μ. Χρυσοχοϊδης επιδεικνύει αποφασιστικότητα, που ίσως ελπίζει να ξαναθυμίσει την αίγλη που απόκτησε πριν από μια εικοσαετία που ως πειθήνιος υπουργός ανέλαβε να δημοσιοποιήσει την εξάρθρωση της 17 Ν, όταν δηλώνει πως «Η αστυνομία πρέπει να είναι παρούσα, καθημερινά, συνεχώς»

              Στον νέο αντικαπνιστικό νόμο προβλέπεται εμπλοκή της αστυνομίας στην εφαρμογή του, με αρμοδιότητα διαπίστωσης της παράβασης και επιβολής κυρώσεων, παρά τις αντιδράσεις των ίδιων των αστυνομικών, για αύξηση καθηκόντων.  Συγχρόνως θα δίνεται η δυνατότητα καταγγελίας από ειδικό τριψήφιο αριθμό  πολιτών που παραβιάζουν το νέο αντικαπνιστικό νόμο.

              Ο ρόλος λοιπόν της αστυνομίας επεκτείνεται και η δράση της εντατικοποιείται, πέρα από τις συγκρούσεις με διαδηλωτές, και καταβάλλεται φιλότιμη προσπάθεια από κυβέρνηση, Μέσα Ενημέρωσης να θεωρηθεί μέρος της καθημερινότητας η εμπλοκή της σ’ αυτήν.

              Φόβοι και πανικοί που δημιουργούνται όπως η περίφημη ανομία στα Εξάρχεια ή ακόμα και ο φόβος θανάτου από κάπνισμα, μπορεί να αποτελέσουν εφαλτήριο για να χειραγωγηθούν τα πλήθη από ισχυρές ομάδες συμφερόντων εντός και εκτός κυβέρνησης. Δημόσια ανησυχία ή φόβος δικαιολογούν οι κρατικές παρεμβάσεις να υπερβαίνουν σε μεγάλο βαθμό την αντικειμενική απειλή που ίσως υπάρχει  στην κοινωνία, χειραγωγώντας την.

             Δημόσια ανησυχία δημιουργείται όταν οι καλοσχεδιασμένες εκστρατείες μαζικών μέσων που αναπαράγουν κομμάτια της κυρίαρχης ιδεολογίας και υποστηρίζουν κυβερνητικές πολιτικές  χρησιμοποιούνται για να προκαλέσουν φόβο, να ενισχύσουν τα στερεότυπα και να επιδεινώσουν τις προϋπάρχουσες διαιρέσεις στον κόσμο, οι οποίες συχνά βασίζονται στη φυλή, την εθνικότητα και την κοινωνική τάξη. Ώστε να  συσπειρώσει ο φόβος τους ανθρώπους γύρω από το αστικό κράτος και τα όργανά του. Η ενίσχυση του φόβου περιλαμβάνει την υπερβολή ορισμένων γεγονότων με την ενίσχυση των εμπειρικών κριτηρίων, όπως ο αριθμός των ατόμων που εμπλέκονται, το επίπεδο και η έκταση της απειλής, ο αριθμός των ζημιών που προκαλούνται. Δημιουργούνται λοιπόν  εύκολα αποδιοπομπαίοι τράγοι απειλητικοί για την ασφάλεια, ηθική κλπ. της ζωής της πλειοψηφίας των ανθρώπων που εμφανίζουν επιτακτική την ανάγκη θέσπισης νομοθεσίας ή ενίσχυση της καταστολής. Επομένως, οι φορείς επιβολής του νόμου όπως η αστυνομία, οι εισαγγελείς ή και ο στρατός αποκτούν ζωτική σημασία για τον έλεγχο του  πανικού, καθώς είναι επιφορτισμένοι με την τήρηση και την επιβολή των κωδίκων δεοντολογίας και των επίσημων νόμων του κράτους. Αυτά  τα  όργανα  του κράτους αναμένεται να εντοπίσουν, να καταλάβουν και να τιμωρήσουν τους υποδεικνυόμενους ως αιτίους. Κι έτσι οι φορείς επιβολής του νόμου εμφανίζονται πως από  ηθική υποχρέωση προστατεύουν την κοινωνία και  δικαιολογούν και διατηρούν τις θέσεις τους στην κοινωνία, ενώ οι νόμοι αποκτούν περίβλημα νομιμότητας και στόχου.

            Κι από κοντά τα Μέσα Ενημέρωσης που με την κάλυψη των ειδήσεων καθιστούν κάποια περιστατικά να φαίνονται πιο απειλητικά για την κοινωνία από ό,τι είναι πραγματικά, ενώ στρογγυλεύονται άλλα ή αγνοούνται. Το πλαίσιο ειδήσεων που χρησιμοποιείται σε μια συγκεκριμένη ιστορία μπορεί να προκαλέσει τις προϋπάρχουσες συμπεριφορές, πεποιθήσεις και προκαταλήψεις σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα. Κι έτσι μπορεί να αυξηθεί η ανησυχία των ανθρώπων από τη δημοσιογραφική υπερβολή. Γιατί από τον τρόπο που παρουσιάζεται ένα θέμα και την οπτική που δίνεται από τα μέσα ενημέρωσης, την εστίαση σε ορισμένες πτυχές ενός ζητήματος, αποκρύπτοντας ή αγνοώντας άλλες, γενικά από  τη διαμόρφωση του  αποκτά νόημα, το επιδιωκόμενο νόημα.

            Και είναι οι ληστές, είναι οι μετανάστες, είναι οι καταληψίες, είναι οι καπνιστές, είναι οι απεργοί,  είναι …  ουκ έστι αριθμός αυτών που μας απειλούν και οι δυνάμεις καταστολής θα μας προστατεύσουν.

             Στο θέμα με την επέμβαση της αστυνομίας σε κινηματογραφική προβολή  η εστίαση στην αρχή αφορούσε  την ταυτότητα αυτών που έκαναν τις καταγγελίες, για να βγει από το κάδρο η πολιτική ηγεσία, ενώ στη συνέχεια ο προβληματισμός επικεντρώθηκε στην εφαρμογή του νόμου. Ο πυρήνας όμως και σ’ αυτό το ζήτημα ήταν ο ρόλος της  αστυνομίας που φαίνεται να  …φροντίζει τους ανήλικους, ακόμα και για λάθος ή αναχρονιστικούς λόγους, και το είδος των καταγγελιών που κινητοποιούν την αστυνομία. Όπως ακριβώς θεσμοθετείται και με τον αντικαπνιστικό νόμο μια αστυνομία που …φροντίζει για την υγεία μας και όπως διαφημίζεται με τις επιχειρήσεις σκούπα στα Εξάρχεια, μια αστυνομία που …φροντίζει για την ασφάλειά μας. Και έτσι συνηθίζουμε να μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας με τις δυνάμεις καταστολής, θεωρώντας το απολύτως φυσικό, και απενοχοποιείται η καταγγελία για καθημερινά θέματα.

               Και έπεται συνέχεια…

              

Παλιά τους τέχνη κόσκινο

Με τις απεργιακές κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στους δήμους και τις Περιφέρειες αντιδρούν στο «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, με αιχμή την ιδιωτικοποίηση με διαδικασίες «εξπρές» του τομέα συλλογής και μεταφοράς απορριμμάτων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 179. Διεκδικούν επίσης να μη γίνει καμιά ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών των ΟΤΑ, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, να μην καταργηθούν τα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Με αφορμή τις κινητοποιήσεις τους, ζούμε ξανά το έργο της συκοφάντησης μιας απεργίας από την κυβέρνηση και τα επιτελεία της. «Οι κινητοποιήσεις είναι αντικοινωνικές. Ο συνδικαλισμός υπονόμευσε τον εαυτό του. Τα σκουπίδια στους δρόμους είναι η απόδειξη ότι πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί ο τομέας της καθαριότητας στους δήμους», έγραφε χτες μεγάλη σε κυκλοφορία εφημερίδα. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που «ανεβαίνουν στα κάγκελα» για μια απεργία ούτε είναι «μονοπώλιο» της ΝΔ η επίθεση σε απεργούς. Αρκεί να θυμίσουμε ότι και πριν από μερικά χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των συμβασιούχων στην καθαριότητα των δήμων, συκοφαντούσε τον αγώνα τους και ισχυριζόταν ότι η απεργία τους «ανοίγει το δρόμο της ιδιωτικοποίησης στη διαχείριση των απορριμμάτων...».

* * *

Καινούργια δεν είναι όμως ούτε η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του τομέα καθαριότητας των δήμων, που προωθεί το πολυνομοσχέδιο, δίνοντας τη δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο, «κατά την κρίση του» και χωρίς αυξημένη πλειοψηφία ή αιτιολόγηση (όπως ίσχυε μέχρι τώρα), να εκχωρεί σε ιδιώτες τη συλλογή και μεταφορά στερεών αποβλήτων, την καθαριότητα κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, τη συντήρηση πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού. Ηδη από τα τέλη της δεκαετίας του '90 οι δήμοι προχωρούσαν σε «ανάθεση υπηρεσίας σε ιδιώτες», μεταξύ άλλων και της καθαριότητας, αξιοποιώντας τη νομοθεσία εκείνης της εποχής. Επόμενο καθοριστικό βήμα αποτέλεσε ο «Καλλικράτης», το 2010, που έδινε τη δυνατότητα σε δήμους και Περιφέρειες να προωθούν την ιδιωτικοποίηση σημαντικών λειτουργιών στη διαχείριση αποβλήτων - απορριμμάτων (π.χ. διαχείριση μολυσματικών αποβλήτων, εμπλοκή ιδιωτών στις εργασίες διάθεσης των απορριμμάτων, στη συντήρηση, στη μεταφορά ογκωδών αποβλήτων κ.λπ.). Ο «Καλλικράτης» και όσα προβλέπει έχουν οδηγήσει στο να πάρουν πολύ μεγάλη έκταση τέτοιες συμφωνίες με ιδιώτες. Αρκεί να αναφερθεί ότι το 90% των εργασιών που γίνονται στη χωματερή της Φυλής, το κάνουν ιδιώτες που έχουν έρθει σε συμφωνία με δήμους και φορείς αρμόδιους για τη διαχείριση των απορριμμάτων που έχουν συγκροτηθεί σε δήμους!

* * *

Το 2011 είναι ένα ακόμα «ορόσημο». Με νόμο που ψηφίστηκε τότε, προβλέπεται ότι «για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθαριότητας κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, ακολουθείται η διαδικασία για τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών, που προβλέπεται στις διατάξεις του π.δ. 60/2007 (Α' 64), σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 209 και 273 του ΚΔΚ (ν. 3463/2006). Με αιτιολογημένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών, τεκμηριώνεται η αδυναμία εκτέλεσης συγκεκριμένων υπηρεσιών με ίδια μέσα του δήμου και καθορίζονται, ιδίως, το αντικείμενο των παρεχόμενων υπηρεσιών, η διάρκεια και η περιοχή, εντός της οποίας αυτές παρέχονται». Και αυτό αφορά στην ουσία ανάθεση έργου σε επιχειρηματικούς ομίλους... Στα παραπάνω προστίθεται ο νόμος για τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, που αφορά, με διαβαθμίσεις, όλους τους κρίκους του κρατικού μηχανισμού, όπως υπουργεία, Περιφέρειες και δήμους, με ΝΠΔΔ, αλλά κυρίως με Ανώνυμες Εταιρείες. Μάλιστα, αυτός ο νόμος ενσωματώνει Οδηγία της ΕΕ για τις ΣΔΙΤ και δίνει τη δυνατότητα στους φορείς της Τοπικής Διοίκησης να κάνουν συμφωνίες με ομίλους και για τον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Σήμερα, το 30% των δήμων έχουν ήδη παραδώσει αυτές τις υπηρεσίες σε ιδιώτες.

* * *

Πάνω σ' αυτό το έδαφος, το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης έρχεται να απλοποιήσει ακόμα περισσότερο τις διαδικασίες και να ανοίξει νέους δρόμους σ' ένα χρυσοφόρο για το κεφάλαιο πεδίο δράσης, όπως είναι η διαχείριση των απορριμμάτων (ταφή, ανακύκλωση, κατασκευή μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων). Είναι φανερό επομένως ότι η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση δεν είναι συνέπεια των αγώνων των εργαζομένων, αλλά αποτέλεσμα συγκεκριμένου σχεδιασμού, που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, προκειμένου να «μπάσουν» τους επιχειρηματικούς ομίλους βαθύτερα στη διαχείριση των σκουπιδιών, σε όλα τα στάδια, προσφέροντας νέες ευκαιρίες επενδύσεων και κερδοφορίας. Γι' αυτό άλλωστε η συγκεκριμένη διάταξη εντάσσεται στο λεγόμενο «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, επειδή στηρίζει τους «αναπτυξιακούς» στόχους του κεφαλαίου. Οσο για το επιχείρημα ότι με αυτόν τον τρόπο τα σκουπίδια και η διαχείρισή τους θα γίνουν «φτηνότερα» για το λαό, είναι προσχηματικό και κάλπικο, αφού το κόστος μεγαλώνει με τα ανταποδοτικά τέλη και οι συνθήκες δουλειάς γίνονται ακόμα χειρότερες συνολικά για τους εργαζόμενους στους δήμους.

* * *

Να λοιπόν γιατί συκοφαντούν τους αγώνες: Επειδή θέλουν ανεμπόδιστα να περάσουν τα σχέδια στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που η άλλη όψη τους είναι η μονιμοποίηση και επέκταση των αντεργατικών ανατροπών, η φοροαφαίμαξη του λαού μέσα και από τους δήμους. Με αυτόν το σχεδιασμό και την αντιλαϊκή πολιτική που τον υπηρετεί, με αυτόν το δρόμο ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς, που επιβάλλουν να δυναμώσουν ο αγώνας για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, η πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Μπερδεμένο κουβάρι

Ενα «πανόραμα» των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που «τρέχουν» σε όλα τα «μήκη και πλάτη», αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας της ευρωατλαντικής συμμαχίας, δίνει η Σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ που ξεκινάει σήμερα στις Βρυξέλλες.
Ψηλά στην ατζέντα, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε χτες ο Στόλτενμπεργκ, είναι η κατάσταση στη Συρία, όπου το ΝΑΤΟ κάλυψε την εισβολή της Τουρκίας και τώρα χαιρετίζει «τη μείωση της βίας που ακολούθησε την κοινή δήλωση Τουρκίας και ΗΠΑ», καλώντας όλες τις δυνάμεις να... «δράσουν με αυτοσυγκράτηση και πλήρη σεβασμό στο διεθνές δίκαιο».
Οι δηλώσεις Στόλτενμπεργκ επιβεβαιώνουν ότι το ΝΑΤΟ παραμένει προσηλωμένο στο στόχο να διατηρηθεί η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο, αναγνωρίζοντας τις «ανησυχίες» για την ασφάλειά της στα νότια σύνορα με τη Συρία, και ταυτόχρονα να εμποδίσει την επέκταση της επιρροής της Ρωσίας, που κατοχυρώνεται ως κυρίαρχη δύναμη στη Μέση Ανατολή.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Στόλτενμπεργκ δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στη συμφωνία Ρωσίας - Τουρκίας, που έγινε την Τρίτη στο Σότσι, αλλά παρέπεμψε στην «επείγουσα ανάγκη για πολιτική λύση», με κριτήριο «να διασφαλιστούν τα κέρδη που από κοινού πετύχαμε» στην περιοχή!
Στη Σύνοδο αναμένεται να συζητηθεί και η πρόταση για «μια διεθνώς ελεγχόμενη ζώνη ασφαλείας με την Τουρκία και τη Ρωσία» στη Βόρεια Συρία, που έκανε προχτές η υπουργός Αμυνας της Γερμανίας, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «χρειάζεται μια ισχυρή ευρωπαϊκή πρωτοβουλία» και «μια ισχυρή πολιτική και διπλωματική απάντηση των Ευρωπαίων στο ΝΑΤΟ», στο φόντο προηγούμενων «διαπιστώσεων» πως η «ΕΕ και η Γερμανία δεν μπορεί να βασίζονται στις ΗΠΑ για την ασφάλειά τους».
Το γεγονός εξάλλου ότι οι ανταγωνισμοί διαπερνούν «οριζοντίως και καθέτως» όλες τις σχέσεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, επαληθεύεται και από την αντίδραση του σοσιαλδημοκράτη ΥΠΕΞ της Γερμανίας, ο οποίος διαφώνησε κάθετα με την πρόταση της χριστιανοδημοκράτισσας υπουργού Αμυνας, προδίδοντας υπαρκτές αντιθέσεις και σε τμήματα της γερμανικής αστικής τάξης.
Το ίδιο επιβεβαιώνει και η δήλωση Μακρόν, ότι η απόσυρση των ΗΠΑ από τη Βόρεια Συρία «προκαλεί ερωτήματα για τη λειτουργία του ΝΑΤΟ», διαμαρτυρόμενος ότι ανακάλυψε από ένα tweet, «όπως όλος ο κόσμος, ότι οι ΗΠΑ αποφάσιζαν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους και να ελευθερώσουν την περιοχή. Αυτό μειώνει διαρκώς την αξιοπιστία μας για να βρίσκουμε εταίρους επί του πεδίου».
Οι σκληροί ανταγωνισμοί είναι ο πυρήνας και του άλλου μεγάλου θέματος που συζητιέται στη Σύνοδο και αφορά τη λεγόμενη «ασφάλεια των δικτύων», ειδικά των λεγόμενων «νέας γενιάς» (5G), πεδίο σφοδρού ανταγωνισμού με την Κίνα.
Αναφερόμενος σ' αυτό το θέμα, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε χτες ορθά - κοφτά ότι «η απαίτηση είναι να έχουν όλοι οι Σύμμαχοι αξιόπιστα τηλεπικοινωνιακά συστήματα σε συνθήκες ειρήνης, κρίσης και συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένων των δικτύων 5G», ξεκαθαρίζοντας πως «οι μη στρατιωτικές υποδομές αποτελούν εθνική ευθύνη, αλλά σύμφωνα με το άρθρο 3 της ιδρυτικής συνθήκης μας, η αντοχή (κάθε κράτους - μέλους) αποτελεί μέρος της δέσμευσης κάθε συμμάχου στη Συμμαχία και μεταξύ τους».
Ολα αυτά με φόντο την απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να επιτρέψει στην κινεζική «Huawei» να συμμετάσχει στους διαγωνισμούς για την ανάπτυξη δικτύου 5G, προκαλώντας την έντονη αντίδραση των ΗΠΑ, οι οποίες θυμίζουμε ότι διά του Μ. Πομπέο είχαν απευθύνει σχετικές συστάσεις και στην ελληνική κυβέρνηση «να κάνει τις σωστές επιλογές».
Αν κάτι δείχνουν τα παραπάνω, είναι ότι το κουβάρι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μπλέκεται κόμπο κόμπο, όλο και περισσότερο. Κόντρα στην επιχείρηση εφησυχασμού της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών πολιτικών δυνάμεων, οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, ενίσχυση της δράσης ενάντια στην εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για το λαό μας και τους λαούς της περιοχής.