Σουηδία: “Βάζουν στην ηλεκτρική καρέκλα τους ηλικιωμένους στα Γηροκομεία”

Από Πάνος Αλεπλιώτηςο

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

H κριτική του καθηγητή Γηριατρικής Yngve Gustafsson είναι σκληρή με αφορμή την περίπτωση ασθενή 81 χρονών που επέζησε του Covid-19 μετά από επιμονή της οικογένειάς του.

Ο γιατρός του Γηροκομείου που αρρώστησε ο ηλικιωμένος συνέστησε παρηγορητική αγωγή, για να μην υποφέρει μέχρι τον θάνατό του, χωρίς καν να εξετάσει τον ασθενή. 

-Η εξέταση ασθενή από το τηλέφωνο και η αγωγή που πρότεινε είναι καθοριστική για την ζωή του ασθενούς. Δεν του έδωσε ούτε μια ευκαιρία να ζήσει. Είναι έξω από κάθε κριτική και έξω από την αισθητική θεράποντος ιατρού, δηλώνει ο καθηγητής Gustavsson.
Ούτε ο ίδιος ο ασθενής ούτε οι συγγενείς τους γνώριζαν την απόφαση του γιατρού. Η αγωγή αποφασίστηκε από το τηλέφωνο σε συνεννόηση με την νοσοκόμα, γράφει η εφημερίδα Dagens Nyheter. 
O γιός του ηλικιωμένου το έμαθε από το Γηροκομείο όταν πήρε τηλέφωνο για να ζητήσει να βάλουν ορό με θρεπτικά στοιχεία στον πατέρα του. Του εξήγησαν ότι είναι ετοιμοθάνατος και να προετοιμαστεί να τον αποχαιρετήσει για πάντα.
-Του είχαν δώσει μορφίνη και ήταν ναρκωμένος. 
Αντί να του δώσουν βασική θεραπεία για ηλικιωμένους που έχουν Covid-19 τού έδωσαν μορφίνη. Φυσικά τότε πεθαίνεις, δηλώνει ο γιός του.
-Είναι ένα είδος ευθανασίας. Αν δεν είχαμε παρέμβει θα τον είχαν σκοτώσει. 
Μόλις απευθύνθηκα στους υπεύθυνους και στις εφημερίδες τότε του έδωσαν τα κανονικά του φάρμακα για την αραίωση του αίματος που παίρνει.  Σχεδόν αμέσως συνήλθε και σήμερα είναι υγιής, συνεχίζει ο γιός του Thomas Johansson. 
Ο καθηγητής Γηριατρικής του Πανεπιστημίου Umeå Yngve Gustafsson δηλώνει στην εφημερίδα Aftonbladet. 
“Γίνονται διακρίσεις στους άρρωστους ηλικιωμένους στα Γηροκομεία. Δέχομαι τηλέφωνα από πολλούς αναστατωμένους συγγενείς  που διηγούνται πως οι δικοί τους άνθρωποι δεν παίρνουν θεραπεία. 
Αν δούμε τους αριθμούς από όσους πήραν θεραπεία για Covid-19 σε γηριατρικές κλινικές το 70-80% έχει επιστρέψει στο σπίτι τους ή στο Γηροκομείο. 
Σε όσους παραμένουν στα Γηροκομεία στην ουσία δίνουν παρηγορητική αγωγή, τους χορηγούν μορφίνη και midazolam och haldol για να αποτρέψουν τους εμετούς που προκαλεί η μορφίνη. Αυτός ο συνδυασμός οδηγεί κατά 100% στον θάνατο επειδή εμποδίζει την αναπνοή και την εισπνοή οξυγόνου.

Το χαρακτηριστικό μιας ίωσης στους ηλικιωμένους είναι ότι τα έχουν χαμένα.
Όταν παρουσιάσουν αυτή την εικόνα αμέσως χαρακτηρίζονται σαν ετοιμοθάνατοι από τους γιατρούς και αυτό είναι παρανοϊκό.
Αντί να τους δώσουν αντιβίωση για να προστατεύσουν τους πνεύμονες, τους καταδικάζουν. 
Η “εξέταση” και ο καθορισμός αγωγής από το τηλέφωνο είναι απαράδεκτος τρόπος να αντιμετωπίζεις αδύναμους ανθρώπους χωρίς κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία.
Δεν είναι βοήθεια ευθανασίας είναι δολοφονία. Είναι σαν να βάζεις τους ανθρώπους στην ηλεκτρική καρέκλα. Είναι κατά 100% ένας αποτελεσματικός τρόπος να τους σκοτώσεις”.
Κατά την Σουηδική πρακτική μετά τις καταγγελίες θα συγκροτηθεί επιτροπή για να ελέγξει την αντιμετώπιση των ηλικιωμένων σε μια χώρα που ξεπέρασε τους 4000 νεκρούς και το 70% από αυτούς είναι πάνω από 70 χρονών και πεθαίνουν στο κρεβάτι του Γηροκομείου.
Η Σουηδία είναι πρώτη χώρα στον κόσμο σε πυκνότητα θανάτων ανά 100.000 κατοίκους επιμένοντας σε μία στρατηγική που δεν έχει αποδώσει την αναμενόμενη ανοσία. Μόνο το 7,3% των κατοίκων της Στοκχόλμης έχει αποκτήσει αντισώματα, και το 4,5% της υπόλοιπης χώρας. 
Συνεχίζεται έτσι η εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε βάρος της υγείας και της ζωής του λαού και ιδιαίτερα των παλαίμαχων της δουλειάς που αντιμετωπίζονται σαν βάρος που πρέπει να το ξεφορτωθούν.

Εκεί που μας χρωστούσαν...

Σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε σε εφημερίδα, ο ιδιοκτήτης μίας από τις μεγαλύτερες αλυσίδες σούπερ μάρκετ της χώρας σχολίαζε ως εξής τη μεγάλη αύξηση των κερδών του κλάδου στις μέρες της πανδημίας: «Παρατηρήθηκε άνοδος στις πωλήσεις των σούπερ μάρκετ, κάτι που ήταν αναμενόμενο, έτσι όπως εξελίχθηκε η κατάσταση. Αυτό είναι, όμως, το προφανές. Κάτι που δεν είναι προφανές, είναι η παράλληλη μεγάλη αύξηση των εξόδων»!
Και εξηγεί, ζητώντας προφανώς ...«κατανόηση»: «Σκεφθείτε ότι έπρεπε άμεσα να γίνουν κινήσεις για την κάλυψη των αναγκών στα καταστήματα, να γίνουν προσλήψεις για να καλυφθούν κενά που δημιουργήθηκαν σε εκατοντάδες θέσεις εργασίας λόγω αδειών ειδικού σκοπού ή αδειών εργαζομένων που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Αυτά, σε περίοδο κατά την οποία οι ανάγκες των καταστημάτων αυξήθηκαν και μάλιστα έπρεπε να λειτουργούν κάτω από ειδικούς κανόνες και με τήρηση μέτρων προστασίας».
Συνεχίζοντας την κλάψα, έλεγε ότι «για αυτά τα μέτρα έχουμε δαπανήσει μέχρι τώρα ποσό 2 εκατομμυρίων ευρώ σε υλικά για την προστασία των εργαζομένων (!) όπως μάσκες, αντισηπτικά, ασπίδες προστασίας για το πρόσωπο, σήμανση με αυτοκόλλητα δαπέδου στα καταστήματα έτσι ώστε να τηρούνται οι σωστές αποστάσεις κ.ά.».

* * *

Ενώ δηλαδή οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ εκτέθηκαν στην πρώτη γραμμή αυτής της πανδημίας, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, και οι επιχειρηματίες του κλάδου κόντεψαν να σκάσουν από τα κέρδη, εμείς πρέπει γρήγορα να προσπεράσουμε την τεράστια αύξηση των πωλήσεων, που έφτασε το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ σε διάστημα 10 εβδομάδων, και σχεδόν να λυπηθούμε τους μεγαλοεργοδότες, όπως ο παραπάνω, για τα ...κόστη λειτουργίας των καταστημάτων!
Την ίδια ώρα, βέβαια, παραείναι προκλητικό και συγχρόνως αποκαλυπτικό να χαρακτηρίζονται «κόστος» τα όποια μέτρα προστασίας πάρθηκαν στα σούπερ μάρκετ, όχι από την καλή καρδιά των εργοδοτών, αλλά κάτω από την πίεση και τη διεκδίκηση των εργαζομένων, με διαρκείς αγωνιστικές παρεμβάσεις. Μιλάμε άλλωστε για στοιχειώδη μέτρα που κρίνονται απαραίτητα για την προστασία συνολικά του ελληνικού λαού, δεν ήταν όμως αυτονόητα για τους καρχαρίες του λιανεμπορίου. Λες και οι ιδιοκτήτες - μέτοχοι των ομίλων σούπερ μάρκετ έχουν τις επιχειρήσεις τους για το καλό του κοινωνικού συνόλου και όχι για λογαριασμό της κερδοφορίας τους...
Οπως και να 'χει, συνεντεύξεις όπως αυτή ρίχνουν και το τελευταίο φύλλο συκής από τις ακριβοπληρωμένες καμπάνιες των ομίλων των σούπερ μάρκετ, που ήθελαν να μας πείσουν για τις κοινωνικές τους «ευαισθησίες», με παχιά λόγια για τους «ήρωες» και κολακείες για τους εργαζόμενους. Το πραγματικό πρόσωπο της εργοδοσίας αποκαλύπτεται. Οι εργαζόμενοι και η προστασία της δημόσιας υγείας μεταφράζονται σε κόστος. Και όπως κάθε κόστος, που μειώνει τα κέρδη, πρέπει να περιορίζεται.

***

Αλλά τα προβλήματα για την ...καημένη την εργοδοσία δεν τελειώνουν εδώ. Ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου ομίλου συνεχίζει να μονολογεί: «Η αλλαγή ωραρίου, επίσης, ήταν κάτι που επέφερε αλλαγές στο κόστος λειτουργίας. Το ωράριο αυξήθηκε κατά δύο ώρες καθημερινά και τώρα παραμένει διευρυμένο κατά μία ώρα από το κανονικό ωράριο λειτουργίας, ενώ ανοίξαμε υποχρεωτικά και κάποιες Κυριακές. Κατά την άποψή μου η διεύρυνση του ωραρίου, τόσο το πρωί όσο και το βράδυ που ήταν αρχικά, δεν χρειαζόταν».
Η εργοδοσία του κλάδου δεν φάνηκε να ανησυχεί το ίδιο για το κόστος στην υγεία και τη ζωή των εργαζομένων όταν τους έβαζε να χτυπάνε κουδούνια για την παράδοση των παραγγελιών ακόμα και μαύρα μεσάνυχτα, προκειμένου να βγουν πιο πολλές παραγγελίες και πιο γρήγορα, όπως έλεγαν οι διανομείς στους πελάτες. Ακόμα και το επιπλέον λειτουργικό κόστος που συνεπάγεται η επέκταση του ωραρίου στην πανδημία φορτώθηκε στους εργαζόμενους, με απλήρωτες υπερωρίες, σκληρότερη διευθέτηση του χρόνου εργασίας κ.λπ. Με όποιον τρόπο κι αν το δει κανείς, στο ζύγι μπαίνουν καθαρά και παστρικά μόνο τα κέρδη και ο πολλαπλασιασμός τους.
Στην ίδια συνέντευξη εκφράστηκε ωμά κι αυτό που απασχολεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου: «Θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε την αύξηση της ανεργίας μέσα από την οικονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία και τις επιπτώσεις της ανεργίας σε όλους τους κλάδους. Οι εξαγωγές, ο τουρισμός, η εστίαση, είναι πολλοί οι κλάδοι που πλήττονται και οι προκλήσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε πάρα πολλές. Η οικονομία δεν μπορεί να στηριχτεί εάν ένας μόνο κλάδος πάει καλά, είναι όλοι αλληλένδετοι. Ελπίζω ότι η κυβέρνηση θα στηρίξει όλους τους επαγγελματίες σε όλους τους κλάδους».
Τον έπιασε άραγε ο πόνος για τους άλλους κλάδους και τι θα απογίνουν οι εργαζόμενοι στην κρίση; Οχι βέβαια! Απλά ξέρει ότι η κερδοφορία στο λιανεμπόριο εξαρτάται από την κατανάλωση και επομένως έχει κάθε λόγο να ζητάει στήριξη των επιχειρήσεων σε όλους τους κλάδους, ώστε να υπάρχουν εισοδήματα που θα μπορούν να στηρίζουν τον τζίρο των σούπερ μάρκετ.

* * *

Απέναντι στους τριγμούς που μπορεί να επιφέρει η οικονομική καπιταλιστική κρίση, βασίζονται στο κράτος ως συλλογικό καπιταλιστή και το ομολογούν εν ώρα ανάγκης, ώστε πιο άμεσα να παρθούν τα αναγκαία γι' αυτούς μέτρα, που θα φορτώσουν στην πλάτη των εργαζομένων και του λαού.
Κι αυτό όχι μόνο για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η κερδοφορία τους, όχι μόνο για να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι την κρίση, όπως και την ανάπτυξή τους, αλλά και γιατί βλέπουν μπροστά. Γιατί φοβούνται τις καμπές της ταξικής πάλης. Αυτό που κυρίως τους απασχολεί είναι μήπως συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι ότι οι ίδιοι με τη δουλειά τους παράγουν τα πάντα. Οτι τα αφεντικά είναι ένα τίποτα χωρίς αυτήν τη δουλειά, ότι είναι παράσιτα στην οικονομία. Αυτό έδειξε και η περίοδος έξαρσης της πανδημίας.
Είναι λοιπόν ένας ακόμη λόγος από την πλευρά μας να ενισχύσουμε το σύνθημα «Πληρώσαμε πολλά, να μην πληρώσουμε ξανά». Να συμβάλουμε πιο αποφασιστικά στο να συνειδητοποιείται ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, αυτός που κοινωνικοποιεί τα μονοπώλια και βγάζει από τη μέση τα παράσιτα, τους καπιταλιστές και το κέρδος τους, που στέκονται εμπόδιο στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Ιωάννα ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΑΚΗ
Στέλεχος του ΚΚΕ - Τομεακή Οργάνωση Εμπορίου - Υπηρεσιών της ΚΟ Αττικής

Με παλιά υλικά

«Πριν αλέκτορα φωνήσαι», η κυβέρνηση διά στόματος του πρωθυπουργού διαμηνύει την απόφασή της να «τρέξει» από κει που άφησε το νήμα των αναδιαρθρώσεων στην Υγεία, κλιμακώνοντας την πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης.
Το «Νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας, το ΝΕΣΥ», το οποίο εξαγγέλλει, θα είναι φτιαγμένο με παλιά υλικά, πάνω στην ίδια χρεοκοπημένη πολιτική που δοκίμασε ο λαός πριν και στη διάρκεια της πανδημίας.
Αυτή η πολιτική ευθύνεται για το σημερινό άθλιο σύστημα Υγείας, τους εξουθενωμένους, κακοπληρωμένους και ελάχιστους εργαζόμενους, με το 20% εξ αυτών να μετράει μέρες ή μήνες πριν την απόλυση. Και με το λαό να βρίσκεται για μήνες στο «περίμενε» για τα αυτονόητα: Ενα ιατρικό ραντεβού, εξετάσεις, διάγνωση, θεραπεία, φάρμακα.
Αυτή η πολιτική ευθύνεται για τα «νοσοκομεία της μίας αρρώστιας» στην κορύφωση της πανδημίας, αφήνοντας χωρίς περίθαλψη χρονίως πάσχοντες, στερώντας την αναγκαία φροντίδα ακόμα και σε επείγοντα περιστατικά, π.χ. καρδιοπάθειες, καρκίνους κ.ά.
Ετσι, πριν ακόμα κοπάσουν τα υποκριτικά χειροκροτήματα για το δημόσιο σύστημα Υγείας και όσους πράγματι το κρατούν ζωντανό, η κυβέρνηση επαναφέρει το σύνολο της προεκλογικής της ατζέντας, κάνοντας σαφές ότι η δική της δουλειά και όλων των προηγούμενων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) όχι μόνο δεν θα μείνει στη μέση, αλλά θα επιταχυνθεί.
«Σχεδιάζουμε ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας, δημόσιο, το οποίο θα δουλεύει σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα», ανέφερε ο Κυρ. Μητσοτάκης, προαναγγέλλοντας διεύρυνση των ΣΔΙΤ, στο έδαφος των σημερινών συνεργασιών και συμπράξεων με τους επιχειρηματικούς ομίλους της Υγείας.
Ακόμα και στην καρδιά της πανδημίας, η κυβέρνηση δεν έπαψε να μιλά για μετατροπή των νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, για την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στο 75% των υγειονομικών, για ξοφλημένα «πρότυπα» συστήματα Υγείας και άλλα παρόμοια, προετοιμάζοντας το έδαφος για όσα τώρα εξαγγέλλει.
Στόχος της είναι να βελτιωθεί η επίδοση της κρατικής αντιλαϊκής πολιτικής, με «δείκτες» τη λειτουργία των δημόσιων δομών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τη μεγαλύτερη απαλλαγή του κράτους και της εργοδοσίας από το «κόστος» που συνεπάγονται η ασφάλιση και η υγεία των εργαζομένων και του λαού.
«Ανοίγονται νέες ευκαιρίες», είπε ο πρωθυπουργός για την «επόμενη μέρα», κλείνοντας το μάτι στις επιχειρήσεις για νέες κερδοφόρες επενδύσεις στον τομέα της Υγείας. Εξάλλου η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα έχουν ήδη δώσει διαπιστευτήρια στους επιχειρηματικούς ομίλους της Υγείας, ακόμα και στην καρδιά της πανδημίας, όταν τους διπλασίαζαν τις αποζημιώσεις από τα ασφαλιστικά ταμεία για κάθε κρεβάτι ΜΕΘ, όταν προτίμησαν να κλείσουν τον κόσμο σπίτι του χωρίς γιατρό, παρά να επιτάξουν τον ιδιωτικό τομέα, όταν τους άφηναν ανεξέλεγκτους να ξεζουμίζουν το προσωπικό, στερώντας του ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, όταν ακόμα και τώρα τους κάνουν πλάτες για να θησαυρίζουν από τα διαγνωστικά τεστ.
Και όλα αυτά πλασάρονται ως ...φάρμακο για τις σημερινές «παθογένειες» του δημόσιου συστήματος, όπως ονομάζει η κυβέρνηση τις συνέπειες της πολιτικής που διαχρονικά συνθλίβει την ανάγκη του λαού για σύγχρονες, υψηλού επιπέδου, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας.
Την ίδια πολιτική υπηρέτησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα έχει το θράσος να επινοεί «διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις με τη ΝΔ» στα ζητήματα της Υγείας, όταν έχει δώσει δείγματα γραφής ως κυβέρνηση στην υποχρηματοδότηση, στην υποστελέχωση, στην αύξηση των πληρωμών από τους ασθενείς, στην παραπέρα ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα.
Από τις ίδιες τις εξελίξεις αναδεικνύεται η ανάγκη να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά το «ως εδώ»! Ως εδώ με τα ψέματα και την κοροϊδία απέναντι σε όσους με τη δουλειά και την αυτοθυσία τους κρατούν όρθια τα νοσοκομεία. Ως εδώ με τα χαράτσια και τις πληρωμές ασθενών και ασφαλισμένων. Με την υποχρηματοδότηση και τις ελλείψεις. Να δυναμώσει ο αγώνας για ένα σύστημα Υγείας αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους, στο επίπεδο των δυνατοτήτων που προσφέρει σήμερα η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.