23 Οκτ 2016

Ραγιάδες και κολίγοι

 Ραγιάδες και κολίγοι

Μικρό λογοτεχνικό διάλειμμα στην κανονική ροή των αναρτήσεων με μερικά αποσπάσματα από το πρώτο μέρος της τριλογίας "οι ρίζες του ποταμού" του Ζήση Σκάρου. Το πρώτο μέρος έχει τον τίτλο της ανάρτησης και το ιστορικό του πλαίσιο αναφέρεται στη Θεσσαλία, πριν και μετά το τέλος της τουρκοκρατίας, όπου η εθνική απελευθέρωση δεν άλλαξε τίποτα για τα φτωχά, λαϊκά στρώματα. Οι ρίζες του ποταμού αναφέρονται στο λαϊκό κίνημα και τον αγώνα του, που φουσκώνει σαν χείμαρρος και δε θα στερέψει ποτέ, όσο κι αν προσπαθούν να το εκτρέψουν σε ακίνδυνα μονοπάτια. Ενώ σε ένα άλλο επίπεδο, βρίσκουμε τις ρίζες αρκετών ελληνικών επιθέτων, όπου η μακραίωνη συνύπαρξη με τους Τούρκους έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια (και δεν εννοώ προφανώς μόνο στις καταλήξεις -ίδης, -γλου, κτλ). Συναντάμε πχ τα παφίλια, από τα οποία φτιάχνει την καμπάνα του χωριού ένας γύφτος, και το μαϊλίκι, που ομολογώ πως δεν κατάλαβα τι είναι από τα συμφραζόμενα.

Ακολουθούν τρία χαρακτηριστικά αποσπάσματα για το μουλαλίκι, που το καταλαβαίνω ως συνώνυμο της δουλείας-δουλικότητας, και την πραγματική ελευθερία.

-Έσπασε το μουλαλίκι!
Η ελπίδα πως η επανάσταση γρήγορα θα άπλωνε, σαν καλοκαιριάτικη πυρκαγιά, σε όλο τον κάμπο, φώτισε τα συλλογισμένα πρόσωπα των ραγιάδων κι ένας συνεπαρμός χαράς κι ενθουσιασμού πλημμύρισε τα στήθια τους.

-Έσπασε το μουλαλίκι!
Ψιθυριστά ή φωναχτά και τραγουδώντας κανένα στόμα δεν έμεινε χωρίς να το πει. Το κάστρο που κρατούσε τους καραγκούνηδες σκλάβους, δίχως θέληση καμιά κι απαντοχή, έσπασε! Ο κάμπος με τους κάμπους και τα μυστικά του, άνοιξε την καρδιά του.

-Εγώ το 'λεγα. Απ' το βουνό ξεκινάει το ποτάμι, μα στον κάμπο γίνεται η πλημμύρα, είπε ο Μήλιος Τσέλιος στον Κόρακα.

(...)

Σα ν' αρχινάει τώρα, στ' αλήθεια, η επανάσταση, μου φαίνεται... ψιθύριζε ο Τσέλιος.
-Άμα έσπασε ο κάμπος φουντώνει, δεν αρχινάει, είπε ο Κόρακας... Φτάνει να 'ναι όπως τ' ακούμε...
-Τι θα πει επανάσταση πατέρα; ρώτησε ο Βασιλάκης.

-Έλα εδώ να σου πω εγώ... τον τράβηξε απ' τη φούστα του ο Κόρακας και τον κράτησε στις χούφτες, ανάμεσα στα γόνατά του. Επανάσταση θα πει... Είδες τη μάνα σου πώς πυργώνει τα ξύλα ν' ανάψει το τζάκι; Να, τι θα πει επανάσταση. Φωτιά! Εκείνη π' ανάβει η μάνα σου να βράσει το τσουκάλι, είναι μια μικρή επανάσταση. Η κανονική επανάσταση είναι φωτιά τρανή, ρογκάδα! Λαμπαδιάζει τον τόπο. Πρώτα έχουμε μια σπίθα, ένα μικρούτσικο καρβουνάκι. Το σκεπάζουμε με φρύγανα, βάνουμε ολόγυρα κι αποπάνω ξερά πελεκούδια και φυσάμε. Το καρβουνάκι βόσκει μέσα, τρώει τα φρύγανα και σαν πάρουν φωτιά τα προσανάμματα, ρίχνουμε ξύλα. Ρίχνουμε ρουπάκια, ρίχνουμε κούτσουρα, ολόκληρους δέντρους. Η φωτιά δρογκώνει, θεριεύει, βγάνει φλόγες και πιλαλάει μοναχή της, τρέχει μουγκρίζοντας, δε σταματάει! Καίει αγκάθια, παλιούρια, ξεράδια... Καμιά φορά παίρνει κι από κάνα χλωρό. Φωτιά είναι αυτή! Κοντά στο ξερό καίγεται και το χλωρό. Η γης είναι που δεν παθαίνει τίποτα. Φωτιά και νερό σμίγουν πάλι μέσα της και καινούργια φύτρα ξεπετάχνονται, καινούργια βλαστάρια, καθαρά και ξεδιαλεγμένα...

-Τέτοια επανάσταση είναι που άναψε στον κάμπο, μπάρμπα και λεν, έσπασε το μουλαλίκι; ρώτησε το παιδί.
-Αυτό είναι κει πέρα ένα μικρούτσικο καρβουνάκι ακόμα. Μια σπίθα που πετάχτηκε από δω απάνω, απ' τ' αγριόβουνα, από τούτες τις καψάλες. Θα πάρει φωτιά;

-Είναι να ρωτάς, καπετάνιο; μίλησε ο Τσέλιος.
-Δε ρωτάω. Η συλλοή με κάνει... (...) Τη σκέφτομαι [την επανάσταση] και λέω: Τάχα είναι η επανάσταση τόυτο ή τσακμάκισαν μια ίσκα κι όπου πέσει; Κι η φωτιά θέλει νοικοκύρεμα...

-.-.-

Στο δρόμο τα 'μαθε τα μαντάτα:
-Λευτεριά καπετάνιο, λευτεριά! του φώναξε κάποιος παλιός αντάρτης που γύριζε στο χωριό του.
-Πού 'ν' την, μωρέ;
-Θα μας τη δώσουν οι Δυνάμεις! Μαζώχτηκαν, λέει, όξω στη Φραγκιά κι είπαν να φύγει ο Τούρκος απ' τα μέρια μας...
-Ουχού... έκανε ο Κόρακας. Ξεσβερκιάστηκες ζαλικωμένος νυχτοήμερα το ντουφέκι και δεν έμαθες ακόμα πώς έρχεται η λευτεριά;
-Όπως και να 'ρχεται Θανασό, τούτη τη φορά φαίνεται σώθηκαν τα ψέματα. Η Τουρκιά τηράει να γλιτώσει την κάπα της...

-Και πότε θα φύγουν οι αγάδες;
-Σ' ένα μήνα, σε δύο... Τόσα χρόνια πέρασαν, ας περάσουν και δυο μήνες. Μαθημένοι είμαστε εμείς... Ύστερα να συνταιριαστούμε κιόλας λίγο, Θανασό! Ξεσκιζάδες κι ακούρευτοι, πώς θα την καλωσορίσουμε τη Λευτεριά! Τώρα άρματα, είπαν, και πιλάλες δε χρειάζονται. Να πάμε στα σπίτια μας!
-Γιατί, ντρέπεται να μας δει έτσι που 'μαστε η λευτεριά;

Άμα έρθει η Λευτεριά, χαντακωμένε, και μας βρει ξαρμάτωτους, χωρίς ετούτο που την έφερε, είπε ο Κόρακας, ταρακουνώντας το ντουφέκι που κρεμόταν στον ώμο του, πάει πάλι, πέταξε! Πού να πέσει μες στους λύκους. Τέτοιοι αντρειωμένοι, θα πει, είστε σεις που με κράζετε; Ποιος θα με στηρίξει;

-.-.-

-Τι καπετάνιος ήταν ο πατέρας σου;
-Καπετάνιος με τους αντάρτες, όταν ήταν οι Τούρκοι.
-Γιατί τον έχουν φυλακή;
-Γιατί είπε πως δεν ήρθε ακόμα η λευτεριά.
-Και τι φταίει ο πατέρας σου!
-Δε θέλουν να το λέμε.
-Ποιο;
-Πως δεν ήρθε η λευτεριά.
-Τι είναι λευτεριά;
-Τι είναι λευτεριά; Δεν ξέρεις τι είναι λευτεριά; Λευτεριά είναι... έκανε ο Κυριάκης και κάθισε χαμηλά στη ράχη. Λευτεριά είναι... Ο επιστάτης παίρνει στ' αλώνι γέννημα από σας για τον αφέντη;
-Παίρνει, είπε ο Κίτσος, πέφτοντας και κείνος πλάι του.
-Ε, άμα ήταν λευτεριά, δε θα είχαμε αφεντάδες.
-Ποιος θα μας έδωνε, τότε, χωράφια να σπείρουμε;
-Δικά τους είναι τα χωράφια; Πού τα βρήκαν; Τα δούλεψαν ποτές; Τα δούλεψαν;

Οι "μεγάλες μάχες" για το λαό βρίσκονται μπροστά


Καθώς κατακάθεται ήδη ο κουρνιαχτός από τις «μεγάλες μάχες» που η κυβέρνηση έδωσε, στη βδομάδα που πέρασε, με τη «διαπλοκή», το μόνο που μένει στη συνείδηση καθενός, με βάση και την καθημερινή εμπειρία του, είναι πως συνεχίζεται ακέραιη η εφαρμογή μιας βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής. Κανένας αντιπερισπασμός δεν μπορεί να κρύψει τη μία και μοναδική πραγματικότητα: Κάθε μέρα που περνά, γίνεται όλο και πιο βασανιστική η ζωή για χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενους και ανέργους, συνταξιούχους και μερικά απασχολούμενους, γυναίκες και άντρες, κύρια τα νέα παιδιά, που κάθε όραμά τους για μια καλύτερη ζωή τσαλακώνεται άγρια καθημερινά.
Μόνη αχτίδα ελπίδας στην αρχή της βδομάδας που πέρασε, είναι ό,τι σηματοδότησαν οι μαζικές διαδηλώσεις όπου χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενοι κατέθεσαν το δικό τους «πόρισμα»: Απορρίπτουμε τη συναίνεση στην επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου που βρίσκεται σε εξέλιξη. Κανένας συμβιβασμός με τις νέες αντεργατικές ρυθμίσεις στα Εργασιακά. Οργάνωση της πάλης για ανάκτηση απωλειών, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση αντεργατικών νόμων, ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Η πρότασή τους, ένα σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, με την υπογραφή πάνω από 500 σωματείων, κατατέθηκε ήδη στη Βουλή, υποστηρίχτηκε και προωθήθηκε από το ΚΚΕ. Το μήνυμα από την πλευρά του ΚΚΕ ένα και μοναδικό: Γενικός ξεσηκωμός παντού, με την εργατιά στην πρωτοπορία, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, με στόχο τα μονοπώλια, τον ίδιο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που μας φέρνει φτώχεια, κρίσεις, ανεργία. Δεν υπάρχει άλλη λύση, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος.
Κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί
Αυτή ήταν και η άμεση απάντηση στα όσα ειπώθηκαν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου το πολιτικό μάρκετινγκ για την παραπλάνηση του λαού έδωσε ρέστα. Με κλισέ όπως «αριστερά της ευθύνης», «αριστερά που διεξάγει πόλεμο υπέρ του λαού», που «χτυπήθηκε για το λόγο αυτό σκληρά, αλλά άντεξε», που «δεν φοβάται να μπει στη φωτιά για την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων», που «δεν διστάζει να αναλάβει το ιστορικό καθήκον», να «σηκώσει στους ώμους της την ευθύνη για την έξοδο από την κρίση με την κοινωνία όρθια». Ολα αυτά διανθισμένα με πολύ χτύπημα στην πλάτη και κατανόηση για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο λαός, καθώς και κάλπικες υποσχέσεις ότι «το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν ξημερώσει», καλλιεργώντας ανοχή και αναμονή.
Κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί: Οι μάχες που έδωσε και δίνει η κυβέρνηση αποτυπώνονται με τη μέγιστη δυνατή ευκρίνεια στο κυβερνητικό έργο. Στα δεκάδες μέτρα που προσφέρουν αφειδώς προνόμια και χρήμα στο κεφάλαιο, για να στηριχθεί η ανάκαμψη της κερδοφορίας του, στις διαπραγματεύσεις και τις διεργασίες όπου πρωταγωνιστεί η κυβέρνηση, προκειμένου να χαλαρώσει σε επίπεδο ΕΕ ο σφιχτός δημοσιονομικός «κορσές», που δεν επιτρέπει ακόμα μεγαλύτερη στήριξη στην αστική τάξη.
Αποτυπώνεται στα δεκάδες αντιλαϊκά μέτρα που αυτή η κυβέρνηση διατήρησε, αλλά και σε αυτά που η ίδια νομοθέτησε υλοποιώντας το 3ο μνημόνιο, το οποίο συνομολόγησε με τους «εταίρους» και μαζί με τις άλλες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης ψήφισε στη Βουλή. Μειώσεις μισθών και συντάξεων, απογείωση της φοροληστείας, πετσόκομμα των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, «καθρέφτης» του οποίου είναι η κατάσταση στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία κ.α. Αποτυπώνεται στα νέα μέτρα που έρχονται στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης».
Οπλο τους η χειραγώγηση
Το κυβερνητικό κόμμα έχει αποδείξει επαρκώς ότι είναι η «δύναμη της ευθύνης» που ανέλαβε απέναντι στο κεφάλαιο να στηρίξει τις προσπάθειες ανάκαμψης, εφαρμόζοντας την απαραίτητη πολιτική και διεκδικώντας σε επίπεδο ΕΕ πρόσθετα μέτρα υπέρ της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η μόνη του διαφορά σε σχέση με όλους τους προηγούμενους, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει καλύτερα το χαρτί της χειραγώγησης της εργατικής - λαϊκής αντίδρασης, καλλιεργώντας αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.
Γι' αυτό και τη βδομάδα που πέρασε, τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και η ΝΔ, μαζί με τους άλλους «συνεταίρους» του 3ου μνημονίου, επικέντρωσαν ξανά την πολιτική αντιπαράθεση στα ζητήματα της διαπλοκής, την οποία όλοι τους ευνοούν, και όχι στα σκληρά για το λαό μέτρα της δεύτερης «αξιολόγησης», για τα οποία επίσης έχουν όλοι τους δεσμευτεί.
Μέσα από τις κόντρες και τις αντιπαραθέσεις μερίδων του κεφαλαίου με μεσολαβητή την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, αναδίνεται η δυσωδία ενός συστήματος που σαπίζει και μαζί του σαπίζουν και οι θεσμοί του, οι πολιτικές πρακτικές όσων το στηρίζουν, φτάνοντας το σημείο της αντιπαράθεσης σε επίπεδο κλειδαρότρυπας ή ποιος ξέρει τι άλλο θα δουν τα μάτια μας το επόμενο διάστημα.
Μονιμοποιούν την εξαθλίωση
Η σαπίλα του συστήματος οδηγεί στην εξαθλίωση μάζες και μάζες εργαζομένων, μέσα από τον έναν και μοναδικό δρόμο που είναι χρήσιμος στους καπιταλιστές: Τη διαρκή υποτίμηση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης. Τα στοιχεία που έδωσε το σύστημα «Εργάνη» για το μήνα Σεπτέμβρη, δείχνουν ότι το 61% των νέων θέσεων εργασίας είναι μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, ποσοστό που με διακυμάνσεις διατηρείται στα ίδια υψηλά επίπεδα τα τελευταία χρόνια, επαληθεύοντας την τάση παγίωσης και επέκτασης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην αγορά εργασίας, σε βάρος των προσλήψεων με πλήρη απασχόληση. Αυτά τα στοιχεία, βέβαια, διαβάζονται «με το κεφάλι κάτω» από μερίδα των αστικών ΜΜΕ, τα οποία ερμηνεύουν την επέκταση της μερικής και εκ περιτροπής εργασίας ως αποτέλεσμα της υψηλής φορολογίας στο κεφάλαιο και των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών που συνεπάγεται για την εργοδοσία η πρόσληψη ενός εργαζόμενου με πλήρη απασχόληση. Για να ζητήσουν ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης, με μείωση και των ασφαλιστικών εισφορών αυτή τη φορά, ισχυριζόμενοι ότι έτσι και προσλήψεις θα κάνουν και αυξημένους μισθούς θα δώσουν.
Προσπαθούν να πείσουν τον εργαζόμενο πως μπορεί έτσι στο τέλος κάθε μήνα να βρίσκεται με περισσότερα λεφτά. Την ίδια στιγμή, όμως, οι επιπτώσεις στις συντάξεις, στην Υγεία και την Πρόνοια από τη μείωση ή ακόμα και τον εκμηδενισμό των εισφορών θα είναι τέτοιες που ο εργαζόμενος θα αναγκαστεί ατομικά να αναλαμβάνει το κόστος για τέτοιου είδους ανάγκες από το σχετικά «αυξημένο» μεν, πενιχρό όμως μισθό του, απαλλάσσοντας το αστικό κράτος από την ανάλογη ευθύνη.
Καμιά ανοχή
Το επόμενο διάστημα, η επιθετικότητα κυβέρνησης - κεφαλαίου θα δυναμώσει κι άλλο, όχι μόνο στο πεδίο των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, αλλά και σ' αυτό της χειραγώγησης του λαού, με στόχο να τον κάνουν συμμέτοχο ή τουλάχιστον να τον καταστήσουν αδρανή απέναντι στα χειρότερα που του ετοιμάζουν.
Ο στόχος για έγκαιρη ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» συνδέεται άρρηκτα με τη συνολική επιτυχία του προγράμματος μέχρι το 2018, που σημαίνει εφαρμογή μέχρι κεραίας των αντιλαϊκών μέτρων που προβλέπονται στο τρίτο μνημόνιο, αλλά και όσων έχουν ψηφιστεί τα προηγούμενα χρόνια. Με δεδομένο ότι το πιο δύσκολο μέτωπο της δεύτερης «αξιολόγησης» είναι τα Εργασιακά, η Κομισιόν κλείνει το μάτι στην κυβέρνηση να προχωρήσει ακάθεκτη και χωρίς καθυστερήσεις στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την απροκάλυπτη επιθετικότητα της Τουρκίας. Επιθετικότητα που εκδηλώνεται στη βάση της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της ενίσχυσης των επεμβάσεων, που έχουν κάνει τη Μέση Ανατολή «μαλλιά κουβάρια». Ενα πλαίσιο στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση συμμετέχει ενεργά εντός της ΝΑΤΟικής συμμαχίας και της ΕΕ, με ό,τι σημαίνει αυτό για το λαό μας.
Αυτόν το δρόμο τον έχει δοκιμάσει ο λαός. Αυτό που δεν δοκίμασε ακόμα είναι η μεγάλη του δύναμη, που όταν γίνει οργανωμένος ταξικός αγώνας και κοινωνική συμμαχία, μπορεί να ανοίξει δρόμους για την πραγματική λαϊκή ευημερία.

Φίδι κολοβό και δηλητηριώδες το σκόρπισμα της ζωντανής εικόνας στον κόρφο που ζεσταίνει το smartphone...

 Φίδι κολοβό και δηλητηριώδες το σκόρπισμα της ζωντανής εικόνας στον κόρφο που ζεσταίνει το smartphone...

«Εισπράκτορες Συναισθημάτων»

«Το να το βλέπω από το σπίτι μου στο Μπέρμιγχαμ ενώ παίρνω το πρωινό μου είναι απίστευτο». Η φράση στο «Facebook». Ο... συγγραφέας του σύντομου αυτού «αριστουργήματος» του 21ου αιώνα αναφέρεται στη ζωντανή διαδικτυακή παρακολούθηση της μεγάλης επίθεσης στη Μοσούλη, εναντίον, θεωρητικά λέμε τώρα, του «Ισλαμικού Κράτους»!
200% αυξήθηκε η θέαση on line βομβαρδισμών, πυροβολισμών, σφαγών κ.λπ. και εκατομμύρια «εισπράκτορες συναισθημάτων» βλέπουν στο πλάνο του υπολογιστή, στο ταμπλετάκι ή στο έξυπνο τηλεφωνάκι, σηματάκια, στρογγυλά σα μάρκες του καζίνου, εντυπώσεων με emotion (= συναισθήματα), όπως υψωμένοι αντίχειρες γελαστούληδες, κλαψούρηδες και εκπληκτούληδες. Πιο διαβολική κυριολεκτικά (διαβάλλω) εξοικείωση με την αγριότητα και τον εξανδραποδισμό συνειδήσεων που είναι ο πόλεμος, δε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί όποιος έγραψε, είπε ή πίστεψε εκείνο το «εν αρχή ην ο Λόγος» κι εκείνο το πλάσμα κατ' εικόνα και ομοίωση που δεν αφορούσε ποτέ τα γαϊδούρια, τις τίγρεις ή τις καμηλοπαρδάλεις...

Φίδι κολοβό και δηλητηριώδες το σκόρπισμα της ζωντανής εικόνας στον κόρφο που ζεσταίνει το smartphone. Αντε ύστερα να ανοίξεις συζήτηση για ειρηνευτικές διαδικασίες, δίκαιη και βιώσιμη λύση, του Κυπριακού, του Κριμαϊκού, του Κοσσοβάρικου ζητήματος. Εδώ έχει χαθεί το ζητούμενο της επικοινωνίας κι έχει ανοίξει μια ψευδοάμεση, ψευδοειλικρινής, ολότελα ψευδής τελικά αντίληψη περί ελευθερίας της έκφρασης στα δίκτυα και στα διαδίκτυα. Και καμιά διανόηση και πολιτική καινοτομία δε θα θελήσει να ξυπνήσει τους εν πολλοίς ασυνείδητα χειραγωγημένους εκατομμύρια χρηστών - λάικατζήδων. Είναι οι χρήσιμοι σύγχρονοι ηλίθιοι, που φτάνουν στο σημείο να βλέπουν τον πόλεμο on line - σε πραγματικό χρόνο, σαν παιχνίδι τζάμπα αδρεναλίνης με μάρκες πτώματα, δίνοντας ακόμα και εντολές επώνυμες στους ανώνυμους πρωταγωνιστές, όπως «πήγαινε την κάμερα πιο κοντά»...

Σε κανέναν δεν περνάει απ' το μυαλό ότι μπορεί να βλέπουν βίντεο. Και live και on line. Σαν κι αυτά στα οποία θα περιοριστεί τώρα ο Ασάνζ, ο πατέρας της διαρροής εγγράφων «Wikileaks», που μόλις άγγιξε το θέμα της δημοσίευσης των απόρρητων ηλεκτρονικών μηνυμάτων της Χίλαρι Κλίντον (αυτά που κατά δήλωσή της της ξέφυγαν επειδή δεν ήξερε να χειριστεί το έξυπνο υπηρεσιακό κινητό της) του κόψανε το internet στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, στην οποία έχει αιχμαλωτιστεί εκουσίως ζητώντας άσυλο! Ποιος έδωσε την εντολή στην κυβέρνηση του Ισημερινού, που με τη σειρά της την έστειλε στην πρεσβεία, που με τη σειρά της υπάκουσε, το αφήνω στην on line φαντασία σας...

Η «Καταιγίδα της Ερήμου» στο Ιράκ, αρχές δεκαετίας του '90, ήταν η πρώτη ζωντανή μετάδοση ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην ιστορία της τηλεόρασης, ήδη πολλές δεκαετίες μετά τη δημοσίευση της μικρής καμένης Βιετναμέζας που έφερε στη δημοσιότητα ένα αμερικάνικο περιοδικό («LIFE»), κι έτσι η σφαγή του Μάι Λάι άλλαξε τη στάση της αμερικάνικης κοινής γνώμης και εντέλει το πρόσωπο του βρώμικου πολέμου του Βιετνάμ. Απ' την καταιγίδα, με τα τροχιοδεικτικά αντιαεροπορικά σα βεγγαλικά στην ασέληνη νύχτα τότε της Βαγδάτης ως τον τύπο που παίρνει μπρέκφαστ και χάσκει στο κινητό «τους γενναίους Κούρδους μαχητές» στη σημερινή Μοσούλη, πέρασε μια εικοσαετία. Σ' αυτήν ανδρώθηκε ο Παππάς κι ο Τσίπρας, η Αυγή βγήκε περίπατο στη Ζούγκλα κι οι τηλεοπτικές άδειες έγιναν στη μνημονιακή ψωροκώσταινα εθνικό θέμα κι η Ελένη της Τροίας, Ελένη του Καρανίκα.
Εν αρχή ην τα θρησκευτικά του διαδικτύου και τα πεντοχίλιαρα - πετσετάκια να ντύνουν, με το αζημίωτο, το γυμνό κι από πετσί κορμί των άλλων ανθρώπων...

Λιάνα Κανέλλη

Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2016

Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2016

ΕΝΙΣΧΥΣΕ ΤΟ ΚΚΕ, ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΜΑΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΟΥ
Η Κεντρική Επιτροπή καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους οπαδούς και φίλους του Κόμματος να δώσουν με αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό τη μάχη για την επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ.
Σήμερα που η επίθεση του κεφαλαίου μεγαλώνει, η ενίσχυση του ΚΚΕ αποκτά ιδιαίτερη σημασία για το λαό, γιατί το ΚΚΕ παλεύει ενάντια στον αντίπαλο της εργατικής τάξης, του λαού, στο κεφάλαιο και την εξουσία του. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν έχουν κάθε λόγο να ενισχύσουν το ΚΚΕ, να γίνει πιο δυνατό.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να εκφράσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, τη διάθεση για αγώνα, παρά τις όποιες επιφυλάξεις έχει ο καθένας. Καλούμε ιδιαίτερα τον κόσμο που αισθάνεται αριστερός, που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα δυσανασχετεί, να κάνει το βήμα τώρα και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ. Για να ζωντανέψει η ελπίδα, η αισιοδοξία.
Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ είναι η μόνη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζούμε. Γιατί προβάλλει την ανάπτυξη που θα ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Είναι ρεαλιστική, γιατί υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις ο λαός να ζήσει σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του, με τις δυνατότητες που προσφέρουν η επιστήμη και η τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας, οι μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες της χώρας. Το ζητούμενο είναι να πάρει η εργατική τάξη, ο λαός στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Να αποδεσμευτεί η χώρα από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα ισότιμες οικονομικές σχέσεις με άλλα κράτη.
Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτά το λαό στα μάτια, γιατί στην ηρωική 100χρονη Ιστορία του ποτέ δεν πρόδωσε τα λαϊκά συμφέροντα, ποτέ δεν λιποψύχησε μπροστά στις δυσκολίες, στην αστική τάξη, στους ιμπεριαλιστές, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Η οικονομική στήριξη στο ΚΚΕ πιάνει τόπο,
συμβάλλει στην προσπάθειά του να ενισχυθεί η πάλη του λαού.

Το 2017 είναι μια ιδιαίτερα σημαντική χρονιά για το Κόμμα μας:

-- Θα πραγματοποιηθεί το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ, θέτοντας τα ζητήματα της ολόπλευρης ισχυροποίησης του Κόμματος, του εργατικού κινήματος, της Κοινωνικής Συμμαχίας, της πάλης κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία.
-- Θα γίνουν μεγάλες πολιτικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα στην πορεία για τον 100χρονο γιορτασμό από την ίδρυση του ΚΚΕ, μέσα από τις οποίες μεταδίδονται η ιστορική πείρα και οι ηρωικοί αγώνες του λαού μας ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του στην Ελλάδα. Αναδεικνύονται ο πρωτοπόρος ρόλος και η ανιδιοτέλεια των κομμουνιστών στους ταξικούς αγώνες, το ηθικό μεγαλείο του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, των αλύγιστων της ταξικής πάλης, όλων εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για την εργατική τάξη, το λαό. Τα ψέματα και οι προβοκάτσιες της αστικής προπαγάνδας δεν μπορούν να αμαυρώσουν την ηθική, την ανιδιοτέλεια των κομμουνιστών, να πλήξουν το κύρος, το ήθος του ΚΚΕ, δεν μπορούν να διαρρήξουν τους δεσμούς του με το λαό.
-- Ο γιορτασμός των 100 χρόνων της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία θα προβάλει το κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο της σοσιαλιστικής επανάστασης, για το σοσιαλισμό που έθεσε τις βάσεις για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τις αιτίες της αντεπαναστατικής ανατροπής.
-- Η οικονομική στήριξη στο ΚΚΕ πιάνει τόπο, γιατί συμβάλλει στο να αναπτύσσεται η δράση του Κόμματος σε διεθνές επίπεδο μέσα από διεθνείς και περιφερειακές συναντήσεις. Βοηθάει το Κόμμα να συνεχίσει το πολύτιμο έργο της συντήρησης και αξιοποίησης του Ιστορικού Αρχείου του, για την αξιοποίησή του από επιστήμονες, φοιτητές, μαθητές, αναγνώστες, για εκθέσεις και δημοσιεύσεις.

Το ΚΚΕ λέει την αλήθεια, δεν έχει να κρύψει τίποτα από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα για τα οικονομικά του. Καταθέτει ετήσιους ισολογισμούς και απολογισμούς εσόδων - εξόδων, δέχεται ετήσιους οικονομικούς ελέγχους από ορκωτούς ελεγκτές - λογιστές της Βουλής, σύμφωνα με την προβλεπόμενη νομοθεσία.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ καλεί τους εργατοϋπάλληλους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, κάθε φίλο του Κόμματος, όλους εκείνους που εκτιμούν την πάλη και την προσφορά του στο λαό και το κίνημα, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, να συμβάλουν στην επιτυχία της Εξόρμησης.
Ολοι μαζί με το κουπόνι για την επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης!
Διευρύνουμε και ανανεώνουμε την επαφή μας με τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα.
Οργανώνουμε την Εξόρμηση άνθρωπο τον άνθρωπο, στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις γειτονιές, για να φτάσει μαζί με το κουπόνι και η πρόταση του Κόμματος. Για να υπερκαλυφθούν όλα τα πλάνα των Οργανώσεων.
Για να ενισχυθεί το ΚΚΕ και, από καλύτερες θέσεις, να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες της ταξικής πάλης, για να δυναμώσει η συμμαχία των καταπιεσμένων από τον καπιταλισμό, για την ανατροπή, την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό!
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Καθοριστικής σημασίας καθήκον η ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος Από τη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας των Διεθνών Συναντήσεων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην πόλη Χο Τσι Μινχ τον περασμένο Ιούλη Από τη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας των Διεθνών Συναντήσεων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην πόλη Χο Τσι Μινχ τον περασμένο Ιούλη Την προσεχή Παρασκευή, 28 Οκτώβρη 2016,

Καθοριστικής σημασίας καθήκον η ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος



Από τη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας των Διεθνών Συναντήσεων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην πόλη Χο Τσι Μινχ τον περασμένο Ιούλη
Από τη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας των Διεθνών Συναντήσεων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην πόλη Χο Τσι Μινχ τον περασμένο Ιούλη
Την προσεχή Παρασκευή, 28 Οκτώβρη 2016, ξεκινούν στην πρωτεύουσα του Βιετνάμ, Ανόι, οι εργασίες της 18ης Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, με θέμα «Η καπιταλιστική κρίση και η ιμπεριαλιστική επίθεση. Η στρατηγική και τακτική των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην πάλη για την ειρήνη, τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, το σοσιαλισμό».
Η σύγχρονη ιστορία των Διεθνών Συναντήσεων
Οι Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ δίνουν τη δυνατότητα στους κομμουνιστές από διάφορες χώρες να μπορούν να συζητούν τις εξελίξεις και τις εκτιμήσεις τους, σκέψεις και προτάσεις για τα καθήκοντα που βρίσκονται μπροστά, να ανταλλάσσουν πείρα, αλλά και να συντονίζουν την κοινή δράση.
Το KKE, μετά την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες κι έχει πάρει σειρά πρωτοβουλιών για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, για τη χάραξη επαναστατικής στρατηγικής. Στην κατεύθυνση αυτή, το 1998 ξεκίνησε τις Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ, που βρήκαν μεγάλη και θερμή ανταπόκριση κι από δεκάδες άλλα ΚΚ.
Οι Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ καθιερώθηκαν ως ένα σημαντικό διεθνές γεγονός για το κομμουνιστικό κίνημα και δε διοργανώνονται πλέον από ένα ΚΚ, αλλά από μια Ομάδα Εργασίας ΚΚ, και μετά από την Αθήνα, όπου πραγματοποιήθηκαν επί 7 συνεχή χρόνια, συνεχίστηκαν σε Λισαβόνα (Πορτογαλία), Mινσκ (Λευκορωσία), Σάο Πάολο (Βραζιλία), Νέο Δελχί (Ινδία), Τσουάνι (Νότια Αφρική), Αθήνα, Βηρυτός (Λίβανος), Λισαβόνα, Κωνσταντινούπολη (Τουρκία), ενώ φέτος θα φιλοξενηθούν στο Ανόι, από το ΚΚ Βιετνάμ.

Στο πλαίσιο των Διεθνών Συναντήσεων των ΚΚ, εδώ και χρόνια, κυκλοφορεί το Ενημερωτικό Δελτίο των ΚΚ, που εκδίδεται σε ηλεκτρονική μορφή στα Αγγλικά, ενώ έχει αναπτυχθεί το σύστημα ταχείας αλληλοενημέρωσης των ΚΚ μέσα από την ιστοσελίδα του SOLIDNET (www.solidnet.org), όπου κάθε ΚΚ μπορεί να δημοσιοποιεί τις ενέργειές του, τις εκτιμήσεις και τα ντοκουμέντα του.
Επιπλέον, στη βάση των κοινών δράσεων που συμφωνούνται στις Διεθνείς Συναντήσεις, τα ΚΚ αναπτύσσουν κοινές πρωτοβουλίες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στον αντικομμουνισμό, για την ενίσχυση της αλληλεγγύης στους εργατικούς αγώνες, την ενίσχυση των διεθνών αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων, την αλληλεγγύη με τους λαούς που αγωνίζονται, όπως π.χ. είναι ο λαός της Παλαιστίνης.
Από την άποψη αυτή, οι Διεθνείς Συναντήσεις προσφέρουν τη δυνατότητα ανταλλαγής πείρας και απόψεων ανάμεσα στα Κομμουνιστικά Κόμματα που συμμετέχουν, καταγράφοντας τα ζητήματα ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης που απασχολούν το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.
Η χρονική στιγμή
Φέτος η Διεθνής Συνάντηση διεξάγεται σε συνθήκες όπου:
  • Οξύνεται η διαπάλη των ιμπεριαλιστικών κέντρων για να ελέγξουν αγορές, ενεργειακές πηγές και δρόμους μεταφοράς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Χαρακτηριστική είναι η διαπάλη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
  • Συνεχίζεται η τάση μεταβολής του συσχετισμού δύναμης, με συρρίκνωση του μεριδίου των ΗΠΑ και της Ευρωζώνης στο Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν και αύξηση του μεριδίου της Κίνας κι άλλων χωρών. Εξέλιξη που συνδυάζεται με τη δημιουργία νέων διακρατικών ενώσεων καπιταλιστικών χωρών, όπως, π.χ. είναι η συμμαχία των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική).
  • Οι ΗΠΑ, που διατηρούν την πρώτη θέση στην πυραμίδα του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος, προτείνουν μια Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων με την ΕΕ, που θα καλύψει το 50% της σημερινής παγκόσμιας παραγωγής και το 30% του παγκόσμιου εμπορίου. Εξέλιξη που συναντά σημαντικά τμήματα της γαλλικής και γερμανικής αστικής τάξης να αντιδρούν, γιατί καταλαβαίνουν ότι η αμερικανική πρόταση αποτελεί το «δούρειο ίππο» για τη διασφάλιση της οικονομικής ηγεμονίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Ετσι εντείνεται ο οικονομικός πόλεμος, όχι μόνο ανάμεσα στη Ρωσία και στις χώρες του ευρωατλαντισμού, αλλά και στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού μπλοκ, μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας, με την ανάδειξη υποθέσεων σκανδάλων, με δικαστικές αποφάσεις που αφορούν στη «Siemens», τη VW, τη Deutsche Bank, την «Apple».
  • Παρατηρούνται διεργασίες και στο εσωτερικό της ΕΕ, που είναι μία προωθημένη μορφή αντιδραστικής συμμαχίας μεταξύ καπιταλιστικών κρατών στην Ευρώπη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αξιολογηθούν και οι εξελίξεις με το Brexit, όπου η αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια εγκλωβίστηκε στο ρεύμα του αστικού ευρωσκεπτικισμού. Τάση που αναπτύσσεται σε πολλές χώρες της ΕΕ και γίνεται προσπάθεια αξιοποίησής της από ακροδεξιές και φασιστικές δυνάμεις.
  • Την ίδια ώρα, κανένα ιμπεριαλιστικό κέντρο δεν προβλέπεται να λειτουργήσει ως ατμομηχανή για μια σημαντική αύξηση του ρυθμού καπιταλιστικής ανάπτυξης στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, την επόμενη διετία, ενώ διογκώνεται διαρκώς και το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, δηλαδή το κεφάλαιο που δεν μπορεί να επενδυθεί με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους.
  • Συνεχίζεται σε όλο τον κόσμο η επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα που είχαν κατακτήσει με αγώνες οι λαοί, επίθεση που συνδυάζεται με τον αντικομμουνισμό και τη λήψη και κατασταλτικών μέτρων σε βάρος ΚΚ.
Τα ζητήματα που θα βρεθούν στο επίκεντρο της 18ης Διεθνούς Συνάντησης
Εννοείται πως τα παραπάνω ζητήματα θα βρεθούν στο επίκεντρο της 18ης Διεθνούς Συνάντησης, όπου και σ' αυτήν αναμένεται να εμφανιστούν σοβαρές ιδεολογικο-πολιτικές διαφορές, μεταξύ των ΚΚ που εξακολουθούν να στηρίζονται στο μαρξισμό - λενινισμό κι εκείνων των κομμάτων που έχουν απολέσει τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά τους και διατηρούν απλώς το όνομα, παίζοντας δραστήριο ρόλο σε σχεδιασμούς του οπορτουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, όπως π.χ. είναι το Γαλλικό ΚΚ. Αλλωστε, δεν είναι κάποιο μυστικό πως το κομμουνιστικό κίνημα αντιμετωπίζει ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική κρίση, που φέρει βαθιά τα σημάδια της αντεπανάστασης και της ισχυρής επίδρασης του οπορτουνισμού στις γραμμές του.
Το ΚΚΕ αναδεικνύει διαρκώς σ' αυτές τις Διεθνείς Συναντήσεις πως η πάλη για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος αποτελεί καθοριστικής σημασίας καθήκον, που σχετίζεται με την ουσιαστική συζήτηση και το ξεκαθάρισμα σοβαρών προβλημάτων στρατηγικής και τακτικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Τα θέματα που έχουν προτεραιότητα σ' αυτή τη συζήτηση είναι το ζήτημα του ιμπεριαλισμού, ως ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού κι όχι απλώς ως επιθετική εξωτερική πολιτική κάποιων χωρών. Ο χαρακτήρας της εποχής μας ως εποχής περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της επανάστασης, σε αντιπαράθεση με την ξεπερασμένη κι επιζήμια θεωρία των σταδίων προς το σοσιαλισμό. Η σύγκρουση με τις καπιταλιστικές διακρατικές ενώσεις και η αναγκαιότητα της πάλης για την αποδέσμευση από αυτές με εργατική εξουσία, σε αντίθεση με εκείνα τα κόμματα που τις θεωρούν μονόδρομο κι αγωνίζονται για τον «εκδημοκρατισμό» της ΕΕ και των άλλων σχετικών οργανώσεων. Οι αιτίες της κρίσης, που βρίσκονται στην ίδια τη φύση του καπιταλισμού κι όχι σε ένα μόνο τρόπο άσκησης της διαχείρισής του. Η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για την εξάλειψη των αιτιών που τους προκαλούν κι όχι η πολιτική στήριξή τους, με τα διάφορα προσχήματα (π.χ. «καταπολέμηση της τρομοκρατίας»), που είναι ένα απαράδεκτο σφάλμα στο οποίο έχουν οδηγηθεί διάφορα κόμματα. Η στάση απόρριψης της συμμετοχής στην αστική διαχείριση, στις αστικές κυβερνήσεις, κόντρα στην αντίληψη των «αριστερών», «προοδευτικών» κυβερνήσεων, που αποτελούν τροχοπέδη στην αγωνιστική συνείδηση των εργαζομένων, καθώς και άλλα ζητήματα.
Εννοείται πως η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, κοντά στην ανάπτυξη των θέσεων του Κόμματος για τα παραπάνω, θα ενημερώσει τους εκπροσώπους των άλλων ΚΚ για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, τον αντιλαϊκό ρόλο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τη δράση του ΚΚΕ και συνολικότερα του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Η σημασία της χάραξης κοινής στρατηγικής
Η Διεθνής Συνάντηση αναμένεται να καταλήξει σε Κοινές Δράσεις, ωστόσο είναι φανερό πως σήμερα απαιτούνται οι μεγαλύτερες δυνατές προσπάθειες, για να διαμορφωθούν οι βάσεις για την κατάκτηση προγραμματικής - ιδεολογικής ενότητας και ενιαίας επαναστατικής στρατηγικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο και το εκμεταλλευτικό σύστημα, με τον οπορτουνισμό. Βεβαίως, οι δυσκολίες του αγώνα είναι μεγάλες. Η αστική και οπορτουνιστική πίεση είναι ισχυρή, αλλά οι κομμουνιστές έχουν υποχρέωση να επιδείξουν μεγάλη αντοχή και αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση της Μαρξιστικής - Λενινιστικής Κοσμοθεωρίας, να πρωτοστατούν καθημερινά στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, στην αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη, να προσπαθούν να κατακτήσουν σε όλες τις συνθήκες τη σύνδεση της καθημερινής δράσης με τον αγώνα για την επαναστατική εργατική εξουσία.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση, το ΚΚΕ, με αίσθημα διεθνιστικής ευθύνης, πρωτοστάτησε στο ξεκίνημα των Διεθνών Συναντήσεων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, συνέβαλε και συμβάλλει στη διατήρηση του χαρακτήρα τους ως χώρου συνάντησης ΚΚ και παράλληλα συνεχίζει με δεκάδες άλλα ΚΚ τις προσπάθειες για συντονισμό της δράσης με πολλές μορφές, στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή. Στηρίζει τόσο τη συγκρότηση της «Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας», στην οποία συμμετέχει σημαντικός αριθμός Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης, όσο και την έκδοση του περιοδικού «Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (ΔΚΕ), που μελετάει σύγχρονα θεωρητικά ζητήματα. Κι οι δύο αυτές πρωτοβουλίες, στις οποίες το ΚΚΕ συμμετέχει δραστήρια, αποτελούν βήματα στην πορεία για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Του Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
*Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Συμβιβασμοί και συγκρούσεις, με το λαό να ματώνει

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Συμβιβασμοί και συγκρούσεις, με το λαό να ματώνει

Στα καταφύγια στο Ντονέτσκ ο λαός υποφέρει τις συνέπειες μιας σύγκρουσης που γίνεται για αλλότρια συμφέροντα
Στα καταφύγια στο Ντονέτσκ ο λαός υποφέρει τις συνέπειες μιας σύγκρουσης που γίνεται για αλλότρια συμφέροντα
Σε μια νέα - προσωρινή το πιθανότερο - συμφωνία κατέληξαν στις 19 Οκτώβρη στο Βερολίνο, μετά από πολύωρα παζάρια, οι 4 ηγέτες της Γερμανίας, Γαλλίας, Ρωσίας και Ουκρανίας, Αγκελα Μέρκελ, Φρανσουά Ολάντ, Βλαντιμίρ Πούτιν και Πέτρο Ποροσένκο, αντίστοιχα, στη συνάντηση του λεγόμενου «σχήματος της Νορμανδίας» για τη σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία. Παρόντες ήταν και οι αντίστοιχοι υπουργοί Εξωτερικών και άλλοι σύμβουλοί τους. Και η συγκεκριμένη συνάντηση των 4 και τα ευρύτερα παζάρια γίνονται στο έδαφος μιας σύγκρουσης που έχει και ενδοαστικό και ενδοϊμπεριαλιστικό χαρακτήρα, ανάμεσα σε κέντρα όπως ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και η καπιταλιστική Ρωσία. Με το λαό, τα τελευταία δυο χρόνια, να είναι αυτός που πληρώνει με το αίμα του και τη ζωή του το σκληρό ανταγωνισμό για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών, δρόμων μεταφοράς τους και σφαιρών επιρροής.
Στα λόγια, οι 4 ηγέτες, που είχαν να συναντηθούν ένα χρόνο, συμφώνησαν ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες για να εφαρμοστεί η λεγόμενη συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ, από το Φλεβάρη του 2015. Η συμφωνία προέβλεπε κατάπαυση πυρός, απομάκρυνση βαρέος οπλισμού από τη λεγόμενη γραμμή αντιπαράθεσης στις αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ. Θύλακες που ελέγχονται από τις πολιτοφυλακές, με τη στήριξη και της Ρωσίας και τη λεγόμενη πολιτική διευθέτηση, που σημαίνει απόδοση ειδικού καθεστώτος σε αυτές με τοπικές εκλογές. Φυσικά, και η ίδια η συμφωνία του Μινσκ, ένας συμβιβασμός μετά από τουλάχιστον ένα χρόνο αιματοχυσίας, με πάνω από 7.000 νεκρούς (τώρα έχουν ξεπεράσει τους 9.000, άμαχοι, πολιτοφύλακες, στρατιώτες και χιλιάδες τραυματίες), εμπεριείχε πολλά σημεία που επιδέχονταν πολλών ερμηνειών. Αυτό ακριβώς συνέβαλε στο γεγονός ότι η συμφωνία παραβιάζεται κατάφωρα, εμφανέστατα σε μεγαλύτερο βαθμό από την αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, ενώ οι λεγόμενες Λαϊκές Δημοκρατίες (ο όρος που δεν έχει καμία σχέση με το περιεχόμενο, αφού το πάνω χέρι έχουν οι αστικές δυνάμεις) τη μια παρουσιάζονται να θέλουν την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και την άλλη να προτιμάνε την ένωση με τη Ρωσία αλά Κριμαία.
Κατάληξη ενός «οδικού χάρτη» όσων συμφωνήθηκαν και δεν εφαρμόστηκαν
Το αποτέλεσμα της συνάντησης του Βερολίνου ήταν να καταληχτεί ένας «οδικός χάρτης», δηλαδή ένα σχέδιο με μέτρα και προτάσεις που θα επεξεργαστούν εμπειρογνώμονες και θα καταλήξουν οι υπουργοί Εξωτερικών των 4 χωρών έως τα τέλη Νοέμβρη, για να ακολουθήσει πιθανά νέα συνάντηση των ηγετών. Σε αυτόν το σχεδιασμό περιλαμβάνεται η απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και οπλισμού από ακόμα 4 περιοχές στη γραμμή αντιπαράθεσης και διερεύνηση των όρων και προϋποθέσεων για τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών στους δύο θύλακες που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές.
Ταυτόχρονα, αναβάθμιση της αποστολής του Οργανισμού για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), που είναι επιφορτισμένος να επιτηρεί τη συμφωνία εκεχειρίας, παρότι είναι ξεκάθαρο ότι οι διάφορες δυνάμεις που τον απαρτίζουν, προωθούν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους. Πάντως, με δηλώσεις του Προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, έριξε την ιδέα της ανάπτυξης ένοπλης δύναμης του ΟΑΣΕ για τον έλεγχο και των συνόρων των ανατολικών περιοχών με τη Ρωσία, κάτι που όμως δεν φαίνεται να έχει καταληχτεί και είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί.
Ο Ποροσένκο, επίσης, σημειώνει ότι πρωταρχικό στοιχείο για το προχώρημα του «οδικού χάρτη» είναι το ζήτημα της ασφάλειας και στη συνέχεια μπορεί να αναληφθεί η ευθύνη από τον ΟΑΣΕ για τη διεξαγωγή των τοπικών εκλογών. Βεβαίως, στα λόγια μπορεί να είναι έτσι, αλλά η ουκρανική πλευρά συνεχίζει να κωλυσιεργεί και να μην προχωράει τις απαραίτητες νομοθετικές πρωτοβουλίες που απαιτούνται για την πολιτική διευθέτηση. Από την άλλη, η λεγόμενη Ομάδα Επαφής (αντιπρόσωποι κυβέρνησης του Κιέβου, πολιτοφυλάκων, ΟΑΣΕ και Ρωσίας) που πραγματοποιεί τακτικές συναντήσεις στο Μινσκ, συζητά και αυτό το θέμα χωρίς να υπάρχουν πρακτικά αποτελέσματα έως τώρα.
Οι λεγόμενες ζώνες ασφαλείας, με απεμπλοκή δυνάμεων σε ακόμα 4 σημεία της γραμμής αντιπαράθεσης, έρχονται να προστεθούν σε άλλες τρεις που είχαν καταληχτεί στις 15 Σεπτέμβρη φέτος, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, αφού συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις, που ιδιαίτερα από τις αρχές Οκτώβρη έχουν πυκνώσει. Στο νέο σημείο απεμπλοκής περιλαμβάνεται και το πέρασμα στο Ντεμπάλτσεβο, που από την αρχή της σύγκρουσης έχει δυο φορές αλλάξει χέρια ανάμεσα στον ουκρανικό στρατό και τις πολιτοφυλακές.
Ακόμη ένα ζήτημα που συζητήθηκε και υποτίθεται συμφωνήθηκε, όπως και παλιότερα, είναι η ανταλλαγή κρατουμένων στη βάση «όλα για όλα», αλλά που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Δεν διευκρινίζεται για τι αριθμό αιχμαλώτων μιλάμε από την κάθε πλευρά.
Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί
Κι αυτή τη βδομάδα, παρά τα διπλωματικά παζάρια, οι δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου (στρατός και εθνικιστικά τάγματα) συνέχισαν να σφυροκοπούν τις περιοχές που ελέγχουν οι πολιτοφύλακες.
Από πυρά πυροβολικού διαφόρων διαμετρημάτων έπεσαν εκατοντάδες βλήματα τη μέρα, οι νεκροί ξεπερνάνε τους 30 και οι τραυματίες τους 100. Στα θύματα, επίσης, της τελευταίας περιόδου συγκαταλέγεται και ο διοικητής των πολιτοφυλάκων του Ντονέτσκ, ο 33χρονος Αρσέν Παβλόφ, με την προσωνυμία «Μοτορόλα», που δολοφονήθηκε, όπως ειπώθηκε, από εκρηκτικό μηχανισμό μέσα στο σπίτι του στις 16 Οκτώβρη το βράδυ. Η συγκεκριμένη ενέργεια αποδόθηκε από τις αρχές των πολιτοφυλάκων στις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη δολοφονία δημιουργεί πολλά ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί και κυρίως το πώς μπορεί να συμβεί, όταν ο συγκεκριμένος διοικητής, με καταγωγή όχι από την Ουκρανία, με περγαμηνές στα πεδία των μαχών, κυκλοφορούσε με αρκετούς σωματοφύλακες. Η κηδεία του, πάντως, έγινε μέσα στη βδομάδα με τιμές «εθνικού ήρωα» και τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων στην πόλη του Ντονέτσκ, ενώ η δολοφονία του χαρακτηρίστηκε από την ηγεσία ως πράξη που θα απαντηθεί και θα τιμωρηθούν οι υπαίτιοι.
Επίσης, ο ουκρανικός στρατός κατηγόρησε τις πολιτοφυλακές για παραβιάσεις της εκεχειρίας, ενώ αν και αναφέρει μόνο τραυματίες στρατιώτες, οι πολιτοφύλακες ισχυρίζονται ότι τις τελευταίες μέρες έχουν πέσει σε μάχες πάνω από 40 στρατιώτες και πάνω από 100 έχουν τραυματιστεί. Οι πληροφορίες σε μια εμπόλεμη περιοχή είναι φανερό ότι δεν μπορούν να επαληθευτούν, ωστόσο το σίγουρο είναι ότι αυτοί που σκοτώνονται είναι τα παιδιά του λαού, που θα θυσιάζονται κάτω από ξένες σημαίες όσο δεν συνειδητοποιείται η αιτία των πολέμων στον πυρήνα της καπιταλιστικής εξουσίας και η ανάγκη ανατροπής της.

Επανδρώθηκε ο κινεζικός διαστημικός σταθμός Τιανγκόνγκ-2

Επανδρώθηκε ο κινεζικός διαστημικός σταθμός Τιανγκόνγκ-2



Η φάση της εκτόξευσης του Σεντζού-11
Chinatopix
Η φάση της εκτόξευσης του Σεντζού-11
Το επόμενο βήμα για τη μόνιμη παρουσία της Κίνας στο εγγύς Διάστημα έγινε πριν από λίγες μέρες, με την εκτόξευση του διαστημοπλοίου Σεντζού-11 και πλήρωμα τους ταϊκοναύτες (κοσμοναύτες) Τζινγκ Χαϊπένγκ, 50 ετών και Τσεν Ντονγκ, 37 ετών. Η αποστολή εξελίχθηκε ομαλά σε όλες τις φάσεις και το πλήρωμα επάνδρωσε το διαστημικό εργαστήριο Τιανγκόνγκ-2, που είχε τεθεί σε τροχιά ένα μήνα νωρίτερα. Η εκτόξευση του Σεντζού-11 έγινε και πάλι από το Κέντρο Εκτόξευσης Δορυφόρων Τζιουκουάν, πάνω σε έναν πύραυλο Long March-2F (Μακριά Πορεία).
Το πλήρωμα θα παραμείνει στον τροχιακό σταθμό για 30 μέρες, όπου θα δοκιμάσει τεχνολογίες προσέγγισης και σύνδεσης σκαφών μεταφοράς εφοδίων (την άνοιξη θα σταλεί το αυτόματο μεταγωγικό Τιανζού-1), τα συστήματα υποστήριξης ζωής και το σύστημα ανακύκλωσης νερού, όλα σημαντικές πτυχές της προσπάθειας μόνιμης επάνδρωσης ενός τροχιακού διαστημικού σταθμού.
Να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να δεχτούν τη συμμετοχή της Κίνας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), εξωθώντας την στη λύση να αναπτύξει εξολοκλήρου δικές της δυνατότητες στον τομέα αυτό, γεγονός που τώρα γίνεται αντικείμενο κριτικής προς την αμερικανική κυβέρνηση. Καθώς ο ΔΔΣ ίσως σταματήσει να λειτουργεί το 2024, η Κίνα όχι μόνο δεν θα έχει αποκλειστεί από μόνιμη παρουσία σε τροχιά, αλλά ίσως θα είναι η μόνη που θα τη διαθέτει. Πάντως, η κινεζική κυβέρνηση έχει υπογράψει συμφωνία με τον ΟΗΕ, δηλώνοντας ότι ο τροχιακός της σταθμός θα είναι ανοιχτός σε όλες τις χώρες, τόσο για την πραγματοποίηση πειραμάτων, όσο και για την αποστολή αστροναυτών.

Οι δύο Κινέζοι ταϊκοναύτες (κοσμοναύτες) χαιρετούν τους συμπατριώτες τους στη Γη, μέσα από τον τροχιακό σταθμό Τιανγκόνγκ-2
Xinhua
Οι δύο Κινέζοι ταϊκοναύτες (κοσμοναύτες) χαιρετούν τους συμπατριώτες τους στη Γη, μέσα από τον τροχιακό σταθμό Τιανγκόνγκ-2

Αγνοείται η τύχη της διαστημοσυσκευής «Σκιαπαρέλι»

Αγνοείται η τύχη της διαστημοσυσκευής «Σκιαπαρέλι»



Καλλιτεχνική απεικόνιση του σκάφους της αποστολής ExoMars 2016, με την άκατο «Σκιαπαρέλι» να έχει μόλις αποκολληθεί κατευθυνόμενη προς την επιφάνεια του Αρη
Καλλιτεχνική απεικόνιση του σκάφους της αποστολής ExoMars 2016, με την άκατο «Σκιαπαρέλι» να έχει μόλις αποκολληθεί κατευθυνόμενη προς την επιφάνεια του Αρη
Σε τροχιά γύρω από τον Αρη τέθηκε το μητρικό σκάφος «Δορυφόρος Ιχνών Αερίων» της αποστολής ExoMars 2016, αλλά η διαστημοσυσκευή προσεδάφισης «Σκιαπαρέλι», που είχε αποκολληθεί απ' αυτό πριν μερικές βδομάδες και προσέγγιζε σταδιακά τον Αρη, έπαψε να επικοινωνεί με το μητρικό σκάφος δευτερόλεπτα πριν την επαφή της με το έδαφος. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές το κέντρο ελέγχου της αποστολής στη Γη δεν είχε κανένα νέο από το «Σκιαπαρέλι».
Η διαστημοσυσκευή πιθανώς έπαθε βλάβη από προσέγγιση στο έδαφος του Αρη με μεγαλύτερη ταχύτητα από το αναμενόμενο, καθώς από τον πρώτο έλεγχο των στοιχείων της καθόδου της προκύπτει ότι όλα τα στάδια πήγαν καλά, μέχρι που πυροδοτήθηκαν οι ανασχετικοί πύραυλοι για την τελική επιβράδυνση. Η πυροδότηση διήρκεσε λιγότερο από το προβλεπόμενο και τώρα οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη και γιατί. Ετσι κι αλλιώς, η κάθοδος του «Σκιαπαρέλι» ήταν και μια δοκιμή για τις σχετικές τεχνολογίες. Αν και το «Σκιαπαρέλι» επρόκειτο να λειτουργήσει για δύο μέρες στέλνοντας δεδομένα από την επιφάνεια μέχρι που να αδειάσουν οι μπαταρίες του, τελικά ίσως βοηθήσει περισσότερο για να βελτιωθούν κάποια σημεία σχετικά με την προσεδάφιση στον Αρη σε επόμενες αποστολές.
Η αποστολή ExoMars 2016 είναι η πρώτη από τις δύο κοινές αποστολές Ρωσίας - ESA (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος) που έχουν αποφασιστεί. Η δεύτερη αποστολή, που θα ξεκινήσει το Μάη του 2018, θα περιλαμβάνει την προσεδάφιση ενός σταθερού σταθμού επιστημονικών παρατηρήσεων και ενός ρόβερ για εξερεύνηση της επιφάνειας του Αρη, κατά τα πρότυπα των αμερικανικών ρόβερ, που έχουν σταλεί στον πλανήτη. Το σκάφος της πρώτης αποστολής θα παραμείνει σε τροχιά και θα λειτουργήσει ως αναμεταδότης προς τη Γη των δεδομένων που θα στέλνουν οι συσκευές εδάφους της δεύτερης αποστολής. Δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό αν τα σχέδια αυτά θα αλλάξουν μετά την αποτυχία του «Σκιαπαρέλι».

Καλλιτεχνική απεικόνιση της φάσης πυροδότησης των ανασχετικών πυραύλων λίγο πριν την προσεδάφιση. Η πυροδότηση διήρκεσε λιγότερο από το προβλεπόμενο...
Καλλιτεχνική απεικόνιση της φάσης πυροδότησης των ανασχετικών πυραύλων λίγο πριν την προσεδάφιση. Η πυροδότηση διήρκεσε λιγότερο από το προβλεπόμενο...
Η διαστημοσυσκευή προσεδάφισης «Σκιαπαρέλι» πήρε το όνομά της από τον Ιταλό αστρονόμο Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι, του 19ου αιώνα, που διατύπωσε την υπόθεση για ύπαρξη κάποιου είδους καναλιών στον Αρη, στηριζόμενος σε παρατηρήσεις του πλανήτη με τα όχι ιδιαίτερης ευκρίνειας τηλεσκόπια της εποχής του.
Η αποστολή ExoMars θα επικεντρωθεί ιδιαίτερα στην ανίχνευση μεθανίου, αερίου που στη Γη σηματοδοτεί ενεργές γεωλογικές ή βιολογικές δραστηριότητες. Θα προσπαθήσει να αποκαλύψει τις διεργασίες, που σχετίζονται με το σχηματισμό και την καταστροφή του μεθανίου, έχοντας στη διάθεσή της όργανα με ακρίβεια χίλιες φορές μεγαλύτερη απ' ό,τι εκείνα παλιότερης αμερικανικής αποστολής.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: www.esa.int, www.cnsa.gov.cn

Τα πειράματα της ΟΥΕΦΑ δεν πείθουν τους «μικρομεσαίους»

Τα πειράματα της ΟΥΕΦΑ δεν πείθουν τους «μικρομεσαίους»

Η απειλή για κλειστή Λίγκα των ισχυρών οδήγησε την ΟΥΕΦΑ να αυξήσει τα προνόμιά τους στο Τσάμπιονς Λιγκ
Associated Press
Η απειλή για κλειστή Λίγκα των ισχυρών οδήγησε την ΟΥΕΦΑ να αυξήσει τα προνόμιά τους στο Τσάμπιονς Λιγκ
Το γεγονός ότι το προηγούμενο δεκαήμερο έκαναν πρεμιέρα στο χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ τρεις διασυλλογικές διοργανώσεις (Ευρωλίγκα, Εurocup, FIBA Champions League) υπό δύο διαφορετικές διοργανώτριες αρχές, την Ευρωλίγκα και τη FIBA, κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρο θεωρείται. Αντίθετα, το ευρωπαϊκό μπάσκετ το 2000 είχε ζήσει κάτι ανάλογο όταν οι ισχυρές ομάδες αποφάσισαν να πάρουν τα ηνία (και φυσικά τα κέρδη) των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Η FIBA τότε είχε προσπαθήσει να απαντήσει με τη διοργάνωση της Suproleague, ωστόσο αυτή δεν έτυχε της απήχησης που περίμενε. Ενα χρόνο μετά (2001) η κατάργηση της συγκεκριμένης διοργάνωσης σήμανε το τέλος της διαμάχης μεταξύ ισχυρών ομάδων που εκπροσωπούνταν από την ULEB και τη FIBA, με νικήτρια την πρώτη, μέχρι να φθάσουμε στα σημερινά δεδομένα. Ολα αυτά βεβαίως για το μπάσκετ.
Αντίθετα, το ποδόσφαιρο, και ειδικότερα η ΟΥΕΦΑ, τόσο εκείνη την περίοδο όσο και τα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι τώρα δεν αντιμετώπιζε τέτοιους είδους πονοκεφάλους. Αλλωστε, η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία είχε προλάβει εν τη γενέσει του να λύσει το πρόβλημα που πήγε να δημιουργηθεί. Στις αρχές του 1990 οι φωνές των ισχυρών του αθλήματος για περισσότερο λόγο στα κέρδη, τα οποία λόγω της έξαρσης της εμπορευματοποίησής του στην Ευρώπη άρχισαν να αυξάνουν ραγδαία, είχαν οδηγήσει την OYΕΦΑ να προβεί σε μια σειρά από καινοτομίες όσον αφορά τα ευρωπαϊκά κύπελλα, με κυριότερη φυσικά τη μετάλλαξη του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο σαφώς πιο εμπορικό και απευθυνόμενο σε μεγαλύτερη μερίδα ομάδων Τσάμπιονς Λιγκ. Στα χρόνια που μεσολάβησαν και σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη εμπορευματοποίηση και την είσοδο περισσότερων χορηγών στη διοργάνωση αλλά και στο ίδιο το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ουσιαστικά δεν... κουνήθηκε φύλλο, με την ΟΥΕΦΑ να απολαμβάνει την εμπορικότητα του «προϊόντος» της και τις ομάδες να συναγωνίζονται είτε για τη συμμετοχή είτε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή προκειμένου να αποκομίσουν οφέλη.
Ισχυροί σύλλογοι: Το... όπλο της κλειστής Λίγκας

Το άνοιγμα της ψαλίδας υπέρ των ισχυρών οδηγεί τους μικρομεσαίους στην αποστασιοποίησή τους από την ΟΥΕΦΑ
Associated Press
Το άνοιγμα της ψαλίδας υπέρ των ισχυρών οδηγεί τους μικρομεσαίους στην αποστασιοποίησή τους από την ΟΥΕΦΑ
Μόνο που πλέον τα πράγματα μοιάζουν να κινούνται σε διαφορετικούς ρυθμούς. Ο πακτωλός εκατομμυρίων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, σε συνδυασμό με τον γενικότερο επιχειρηματικό πόλεμο μεταξύ των πολυεθνικών που διεξάγεται στο έδαφός του όσον αφορά τους χορηγούς αλλά και την οικονομική ενδυνάμωση των ισχυρών συλλόγων, κάνουν το παλιό πείραμα της ΟΥΕΦΑ να τρίζει... Και αυτήν τη φορά τα πράγματα δείχνουν το δρόμο της ΟΥΕΦΑ προκειμένου να αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα να μην είναι τόσο εύκολος όσο τότε... Πολύ περισσότερο όταν η ίδια η ΟΥΕΦΑ, που βρέθηκε την τελευταία διετία στο στόχαστρο εξαιτίας των σκανδάλων διαφθοράς των παραγόντων της, δείχνει σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή της διαχείρισης των κερδών, να μην πείθει τους ενδιαφερόμενους ισχυρούς συλλόγους. Ηταν περίπου στα τέλη της περασμένης σεζόν όταν μια συνάντηση - αρχικά μυστική, αργότερα δημοσιοποιημένη στην Αγγλία - άφησε να φανεί ο καπνός... Αν και το ερώτημα εάν υπήρχε και φωτιά παρέμενε στον... αέρα, εντούτοις το θέμα από μόνο του φάνταζε σοβαρό. Εκπρόσωποι των διοικήσεων των μεγάλων αγγλικών συλλόγων (Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι, Αρσεναλ) συναντήθηκαν με επίσημη ατζέντα «θέματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου». Ανεπίσημα όμως και βάσει των όσων αποκάλυψαν τα αγγλικά ΜΜΕ, η συζήτηση περιλάμβανε και την ιδέα δημιουργίας μιας κλειστής ευρωπαϊκής λίγκας. Αλλωστε, οι εδώ και αρκετά χρόνια στερημένοι διακρίσεων στο νυν διευρυμένο Τσάμπιονς Λιγκ αγγλικοί σύλλογοι είχαν ένα λόγο παραπάνω να επιζητούν αλλαγές στο υπάρχον «στάτους κβο». Πολύ περισσότερο μάλιστα που ειδικά για αυτούς τα έσοδα από το εγχώριο πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ ξεπερνούσαν κατά πολύ τα όσα κέρδιζαν από τη συμμετοχή στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ. Φυσικά, τα σχέδια των Αγγλων για μια κλειστή λίγκα, άρα και μοίρασμα των κερδών σε λιγότερους, δεν άφησαν αδιάφορους και τους ισχυρούς συλλόγων άλλων χωρών από Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία Γαλλία κ.ά.
ΟΥΕΦΑ: Κατεύνασε τους ισχυρούς...

Αν και ψηφίστηκε από τους λεγόμενους μικρούς και δήλωσε αντίθετος στις αλλαγές, ο νέος πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Α. Τσέφεριν, δεν τις εμπόδισε τελικά
KEYSTONE/Jean-Christophe Bott
Αν και ψηφίστηκε από τους λεγόμενους μικρούς και δήλωσε αντίθετος στις αλλαγές, ο νέος πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Α. Τσέφεριν, δεν τις εμπόδισε τελικά
Βασιζόμενη στη γνωστή συνταγή του παρελθόντος, η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία δεν άφησε το χρόνο να πάει χαμένο και έδειξε να αντιδρά άμεσα υπέρ των ισχυρών. Περίπου δύο μήνες πριν και μάλιστα πριν ακόμα από τις εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΟΥΕΦΑ ανακοίνωσε αλλαγές στη δομή του Τσάμπιονς Λιγκ, οι οποίες σαφώς ευνοούσαν τα λεγόμενα ισχυρά πρωταθλήματα. Ετσι, από το 2018 τα εισιτήρια για απευθείας συμμετοχή στους ομίλους για τα τέσσερα μεγάλα πρωταθλήματα (αγγλικό, γερμανικό, ισπανικό, ιταλικό) αυξάνοντα σε τέσσερα. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι από τις 32 ομάδες της κύριας φάσης του Τσάμπιονς Λιγκ οι 16 θα προέρχονται από τις τέσσερις συγκεκριμένες χώρες. Παράλληλα, ανανεώνοντας τις συμφωνίες (φυσικά προς τα πάνω, όσον αφορά τα κέρδη) με τους χορηγούς της ή ανοίγοντας την πόρτα σε άλλους, από πλευράς ΟΥΕΦΑ έγινε λόγος για αναδιάρθρωση στα κέρδη. Και μπορεί ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ, Σλοβένος Αλεξάντερ Τσέφεριν, πριν από τις εκλογές να δήλωσε την αντίθεσή του (προερχόμενος άλλωστε από μια μικρή Ομοσπονδία, όπως της Σλοβενίας), ωστόσο και με την εκλογή του δεν άλλαξε κάτι. Οι αλλαγές πέρασαν στη β' φάση και τον ερχόμενο Δεκέμβρη αναμένεται η επικύρωσή τους από τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής.
...ξεσήκωσε τους υπόλοιπους
Ωστόσο, αν και σε πρώτη φάση οι όποιες βλέψεις των ισχυρών έδειξαν να ...χαμηλώνουν, τόσο η Ενωση Επαγγελματικών Συλλόγων (συμμετέχουν όλες οι ομάδες αλλά το γενικό κουμάντο το έχουν οι ισχυρές) όσο και απευθείας οι ισχυροί σύλλογοι έδειξαν - προς το παρόν τουλάχιστον - ικανοποίηση. Ετσι, άφησαν στην άκρη (επίσης προς το παρόν) τα σχέδια για κλειστή Λίγκα.
Ομως, το πρόβλημα δεν φαίνεται να λύθηκε για την ΟΥΕΦΑ. Γιατί το κλείσιμο ενός μετώπου έφερε το άνοιγμα ενός άλλου, που μπορεί να στερείται ισχύος αλλά έχει το πλεονέκτημα της μαζικότητας. Οι ερχόμενες αλλαγές στο Τσάμπιονς Λιγκ ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων από συλλόγους και από τη λεγόμενη Ενωση Επαγγελματικών Συλλόγων. Αν και η τελευταία χρησιμοποιήθηκε από τους ισχυρούς ως μοχλός πίεσης στα αρχικά σχέδια για κλειστή Λίγκα, πλέον έχει το ρόλο της αιχμής του δόρατος των λεγόμενων μικρομεσαίων. Μέσω της Ενωσης των Ευρωπαϊκών Επαγγελματικών Λιγκών (EPFL) οι σύλλογοι δήλωσαν την αντίθεσή τους στα σχέδια της ΟΥΕΦΑ.
Το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ ισχυρών και αδύναμων ομάδων και ο ανταγωνισμός μεταξύ των τεσσάρων μεγαλύτερων πρωταθλημάτων, που με τα νέα δεδομένα γιγαντώνονται περισσότερο, και των υπολοίπων που βάσει των νέων συμμετοχών περνάνε μάλλον στο περιθώριο όσον αφορά τα διεθνή ευρωπαϊκά δεδομένα, αποτελούν τις δύο βασικές παραμέτρους για τη στάση των μικρομεσαίων συλλόγων. Μάλιστα, ως πρώτο μέτρο αντίδρασης η Ενωση Ευρωπαϊκών Λιγκών φαίνεται να μελετάει το ενδεχόμενο σπασίματος του μνημονίου συνεργασίας με την ΟΥΕΦΑ, που αφορούσε το μη ορισμό αγώνων πρωταθλήματος σε ώρες ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Μπροστά στα νέα δεδομένα που δημιουργήθηκαν αλλά και αυτά που δημιούργησε η εκλογή Τσέφεριν (στηρίχθηκε κυρίως από τους μικρούς) η ΟΥΕΦΑ προσπάθησε να δράσει άμεσα και σε αυτό το μέτωπο ανακοινώνοντας αναπροσαρμογή των εσόδων για τη συμμετοχή στην έτερη διοργάνωσή της, το Europa League. Ποντάροντας φυσικά και στο γεγονός ότι αυτό θα ενδιαφέρει περισσότερους εξαιτίας και του μεγαλύτερου αριθμού συμμετοχών που έχει το Εuropa σε σχέση με το Τσάμπιονς Λιγκ.
Παρ' όλα αυτά το... τυράκι των κερδών δεν έδειξε να πιάνει στο βαθμό που θα επιθυμούσαν οι υπεύθυνοι της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι τη βδομάδα που πέρασε ήρθε, και μάλιστα ιδιαίτερα δυναμικά, στο προσκήνιο το ζήτημα της «Ατλαντικής Λίγκας»...

TOP READ