Ανακοίνωση του KKE για την εισβολή αγνώστων στο σπίτι της Λιάνας Κανέλλη

Ανακοίνωση του KKE για την εισβολή αγνώστων στο σπίτι της Λιάνας Κανέλλη

email

Print

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕαναφέρει:

«Η προειδοποιητική εισβολή σήμερα τα ξημερώματα στο σπίτι της βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνας Κανέλλη έχει πέραν της ληστείας και άλλους στόχους που διερευνώνται από το Κόμμα μας.

Το ΚΚΕ απαιτεί από τις αρχές να διερευνήσουν την υπόθεση και να εντοπίσουν τους εισβολείς. Το πολιτικό μήνυμα αυτής της εισβολής επιστρέφεται στους εμπνευστές της.

Όποιοι και αν είναι οι στόχοι τους θα πέσουν στο κενό. Έχουν γνώση οι φύλακες».

ΣΥΡΙΖΑ Με το τσουβάλι τα διαπιστευτήρια (και) στις ΗΠΑ

ΣΥΡΙΖΑ
Με το τσουβάλι τα διαπιστευτήρια (και) στις ΗΠΑ


Γρηγοριάδης Κώστας

Τη βδομάδα που πέρασε, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα, βρέθηκε στις ΗΠΑ, όπου είχε συναντήσεις με εκπροσώπους της αμερικανικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ, μέχρι και του αμαρτωλού CSIS, «εκτροφείου» των πλέον αντιδραστικών, αντιλαϊκών και πολεμοκάπηλων σχεδίων. Σταχυολογούμε τα πλέον αποκαλυπτικά απ' τις ομιλίες και δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα σε Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη:


1. «Υπάρχει κάτι να 
φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα; Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί; Οι κινδυνολόγοι θα σας πουν ότι το κόμμα μας, αν έρθει στην κυβέρνηση, θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ, θα βγάλει τη χώρα έξω από την Ευρωζώνη, θα διακόψει τους δεσμούς της Ελλάδας με την πολιτισμένη Δύση, ότι η Ελλάδα θα γίνει μια νέα Βόρεια Κορέα. Αυτό είναι κινδυνολογία στα χειρότερά της (...) Η δανειακή σύμβαση θα γίνει αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης».


Απερίφραστα ομολογεί ότι μια ενδεχόμενη ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση δε θα σημάνει ακύρωση του μνημονίου, όπως ασυστόλως κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό για να καπηλευθεί την αγανάκτησή του. Αντίθετα, επαναλαμβάνει ότι σε συνεννόηση με τους δανειστές, θα επιδιώξει μια νέα σύμβαση, καλλιεργώντας φρούδες προσδοκίες ότι είναι δυνατόν αυτή να είναι φιλολαϊκή, σε μια περίοδο μάλιστα που οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων κονταροχτυπιούνται ανελέητα, ο καθένας για τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα. Διαβεβαιώνει ταυτόχρονα τις ΗΠΑ ότι εγγυάται για τα ενδιαφέροντά τους στην περιοχή, χαϊδεύοντας τα αυτιά των ιμπεριαλιστών, όταν παρουσιάζει τη Βόρεια Κορέα σαν παράδειγμα προς αποφυγή για το κόμμα του.

2. «Ετσι, αν οι ριζοσπαστικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν στο να 
βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Και αν δεν πρόκειται να σκίσει τις συμφωνίες μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τι σημαίνει η ετικέτα μας ως Ριζοσπαστικής Αριστεράς; Σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι για ριζικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, ώστε να δημιουργηθεί ένα σταθερό περιβάλλον δικαιοσύνης, αναδιανομής του πλούτου, και επενδύσεων».


Ο Αλ. Τσίπρας αναλύει τον κατά ΣΥΡΙΖΑ ριζοσπαστισμό στους Αμερικανούς. Και παρέχει επαρκείς εξηγήσεις ότι ριζοσπαστικό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η μεταρρύθμιση του καπιταλισμού στην Ελλάδα και την ΕΕ, προκειμένου να προσαρμοστεί καλύτερα στις σύγχρονες ανάγκες που προκύπτουν για τα μονοπώλια από την εντεινόμενη διεθνοποιημένη δράση του κεφαλαίου. Αυτό βέβαια έχει τόση σχέση με το ριζοσπαστισμό, όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο.

3. «Ο λόγος (της κρίσης) είναι, βέβαια, ότι οι χώρες μας είναι μέρος μιας 
άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ενωσης. Δεδομένης της δομής της Ευρωζώνης(...) θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο η αμερικανική κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση με μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική (...) Καιη χθεσινή ομιλία του Αμερικανού Προέδρου, κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του, ήταν μια ομιλία που είχε (...) ένα συνολικά προοδευτικό προσανατολισμό, την ίδια στιγμή που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κυριαρχούν συντηρητικές τοποθετήσεις που αντί να αντιμετωπίσουν την κρίση, τη μεγεθύνουν ακόμη περισσότερο»!


Για να συσκοτίσει τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης, ως καπιταλιστικής, υπερσυσσώρευσης και υπερπαραγωγής, κραδαίνει το «σκιάχτρο» της δομής της Ευρωζώνης. Υποδεικνύοντας σαν διέξοδο υπέρ του λαού αλλαγές σε δομές, θεσμούς, μείγματα διαχείρισης και πολιτικό προσωπικό, οτιδήποτε δηλαδή εκτός απ' την αλλαγή τάξης στην εξουσία που προκαθορίζει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της όποιας διαχείρισής της.

Επικρίνοντας την Ευρωζώνη απ' την ίδια σκοπιά που το κάνουν και οι ΗΠΑ, κρύβει απ' το λαό ότι αυτή, εκτός απ' τον ανταγωνισμό της με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, έχει και τον ανταγωνισμό στο εσωτερικό της, αφού συντίθεται από καπιταλιστικά κράτη με ανταγωνίστριες αστικές τάξεις και με ανισότιμες σχέσεις μεταξύ τους, οι οποίες όμως δρουν ενιαία σε βάρος των λαών τους. Η διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη δεν μπορεί παρά να αντανακλά αυτή την πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ούτε η διαχείριση τύπου Ομπάμα που ο Αλ. Τσίπρας εξυμνεί σαν «προοδευτική», κακοποιώντας την έννοια, γλίτωσε τον αμερικανικό λαό απ' την εξαθλίωση. Αντίθετα, τον σέρνει ολοένα και περισσότερο προς τα εκεί.

4.«Θέλουμε η Ελλάδα να συνεχίσει να είναι σε θέση να παίζει ρόλο 
σταθεροποιητικό στην περιοχή. Να έχει τη συνέχεια και τη συνέπεια στην εξωτερική πολιτική, ώστε να συμβάλλει στη σταθερότητα». Ο Αλ. Τσίπρας δεσμεύτηκε απέναντι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να θίξει σε τίποτα τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, απεναντίας εγγυάται την απρόσκοπτη εξυπηρέτησή τους. Η εξωτερική πολιτική που ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι θα συνεχίσει με συνέπεια είναι αυτή που: Συνέβαλε στο διαμελισμό βαλκανικών χωρών, που τορπίλισε το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη. Μετέτρεψε την Ελλάδα σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών φονιάδων. Κρατά τη χώρα ευθυγραμμισμένη με τις πολεμοκάπηλες επιδιώξεις ΕΕ - ΗΠΑ. Σύναψε στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, επιτρέποντας στην πολεμική του αεροπορία να ασκείται στους ελληνικούς αιθέρες, να «προπονείται» για τις επιθέσεις στην Παλαιστίνη και μελλοντικά στη Συρία και το Ιράν.


Είναι αυτή που χάριν της «σταθερότητας» κρατά την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, με τις πλάτες του οποίου αμφισβητούνται σήμερα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο Αιγαίο, καθώς η ίδια η λυκοσυμμαχία το αντιμετωπίζει ολόκληρο σαν «γκρίζα ζώνη». Διατηρεί τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις. Και που στηρίζει φανατικά τις αποφάσεις για Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα της ΕΕ, που προβλέπουν ένταση της στρατιωτικής επέμβασης και καταστολής όπου Γης, για την υπεράσπιση των ευρωενωσιακών μονοπωλίων. Αυτή είναι η «σταθερότητα» στην οποία συμβάλλει η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μονοπωλίων και για τα συμφέροντά τους, που όταν κρίνουν τα επιβάλλουν με πόλεμο. Απ' αυτή τη «σταθερότητα» χαμένοι είναι πάντα οι λαοί.

5. «Ενα πράγμα είναι σαφές: Οι χώρες μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές 
και σε μέγεθος και σε δομές. Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε. Υπάρχουν όμως και δεσμοί ισχυροί, οι οποίοι σε ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο γίνονται όλο και ισχυρότεροι. Διότι η δική μας καταστροφή αφορά και εσάς».


Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από τις ΗΠΑ συγχωροχάρτι για την αντιαμερικανική ρητορεία του και διαπιστώνει ότι αυτή προκάλεσε σκιές και προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο η Αμερική αντιλαμβάνεται τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που διαφαίνεται η προοπτική να κυβερνήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ ομολογεί ότι θέλει να φύγουν από τη μέση αυτές οι «σκιές» και γι' αυτό καταθέτει διαπιστευτήρια. Οτι, δηλαδή, και ο ίδιος θα συμβάλει στην άμβλυνση της αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης του λαού. Ο Αλ. Τσίπρας σχεδόν πανηγυρίζει για τους «δεσμούς» της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, τις συνέπειες των οποίων ζει για δεκαετίες ο λαός στην πλάτη του.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Σχετικά με τις αλλαγές στο προτεινόμενο Καταστατικό για το 19ο Συνέδριο

Σχετικά με τις αλλαγές στο προτεινόμενο Καταστατικό για το 19ο Συνέδριο


Ο «Ριζοσπάστης», ανταποκρινόμενος σε ερωτήματα και παροτρύνσεις αναγνωστών, μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, σχετικά με τις προτεινόμενες αλλαγές από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος στο σχέδιο Καταστατικού για το 19ο Συνέδριο, δημοσιεύει σήμερα όσο γίνεται περιληπτικά και κωδικοποιημένα την ουσία των αλλαγών και των διατυπώσεων που προτείνονται.

***

Το Καταστατικό που ισχύει εγκρίθηκε στο 15ο Συνέδριο (Μάης του 1996). Από τότε έχουν μεσολαβήσει σημαντικές εξελίξεις. Εχει αναπτυχθεί η επεξεργασία της στρατηγικής μας γραμμής, προχωράμε με το 19ο Συνέδριο στην επεξεργασία νέου Προγράμματος.

Είναι φυσικό να προχωρήσουμε και σε καταστατικές αλλαγές, οι οποίες έχουν να κάνουν με την προσπάθεια ενίσχυσης των επαναστατικών χαρακτηριστικών του, των αρχών συγκρότησης, λειτουργίας, καθοδήγησης, ώστε πιο αποτελεσματικά να ανταποκρινόμαστε στις εξελίξεις, στην όξυνση της ταξικής πάλης, στην πρωτοπόρα δράση του ως επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης που παλεύει αταλάντευτα για την υλοποίηση του στρατηγικού του σκοπού, κάτω από όλες τις συνθήκες - αστικής κοινοβουλευτικής νομιμότητας, κρατικού αυταρχισμού, αστικής ημινομιμότητας, παρανομίας, διώξεων, δυσμενούς συσχετισμού, ανόδου της ταξικής πάλης αλλά και σε συνθήκες εξέγερσης μαζών, επαναστατικής κατάστασης κ.λπ. - πάντα αξιόμαχο, θωρακισμένο ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά.

Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα 17 χρόνια που πέρασαν από το 15ο Συνέδριο, μας γέμισαν με μεγαλύτερη πείρα, προχωρήσαμε σε αλλαγές, στην οργανωτική διάρθρωση, στη διάταξη των κομματικών δυνάμεων, με συζητήσεις που έγιναν μέσα στο Κόμμα, είτε με αφορμή τις Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις, πλατιές Ολομέλειες της ΚΕ, είτε μέσα στις συνελεύσεις των ΚΟΒ και τις εκλογοαπολογιστικές συνδιασκέψεις ενδιάμεσα των Συνεδρίων. Εχουμε αντιμετωπίσει και εντοπίσει διάφορα φαινόμενα στην καθημερινή δουλειά των Οργανώσεων και των οργάνων, που χρειάζεται να βρουν και την καταστατική τους έκφραση, με συγκεκριμένες διατάξεις, ή επαναδιατύπωση άλλων.

Οι προτεινόμενες αλλαγές στο Καταστατικό ενισχύουν την καθοδηγητική δουλειά, έχουν στόχο την αποτελεσματικότερη παρέμβαση στο μαζικό κίνημα, τον καλύτερο προσανατολισμό της δουλειάς στην εργατική τάξη και τις μάζες των οργάνων και των ΚΟΒ, την αμεσότερη καθοδηγητική βοήθεια στις ΚΟΒ, την ανάπτυξη της συλλογικότητας, της επαγρύπνησης, της αποτελεσματικότερης ενιαίας δράσης στη βάση σχεδίου και στόχων, την ενίσχυση της ευθύνης του Κόμματος για τη δράση της ΚΝΕ και γενικότερα τη δουλειά στη νεολαία με ταξικά χαρακτηριστικά.

Φυσικά από μόνη της καμιά καταστατική διάταξη δεν εξασφαλίζει όλα αυτά, εάν δεν τηρείται ή αντιμετωπίζεται με χαλαρότητα, με υποκειμενισμό, όμως είναι απαραίτητη συνθήκη - όρος για την ύπαρξη, λειτουργία, συνέχεια του επαναστατικού εργατικού κόμματος, του Κόμματος Νέου Τύπου, για την υλοποίηση της στρατηγικής του στόχευσης.

Τέλος, να πούμε ότι έχουν γίνει διάφορες συγχωνεύσεις άρθρων του Καταστατικού, διατυπώσεις που στο παλιό υπήρχαν οι ίδιες σε διάφορα σημεία και η ΚΕ έκανε προσπάθεια να μην υπάρχουν επαναλήψεις, να απαλειφθούν όσα δεν χρειάζονται ή δεν προσθέτουν τίποτε καινούριο ή αφορούν αρθρογραφία κι όχι διατύπωση διατάξεων Καταστατικού που πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο ακριβείς, συγκεκριμένες και λιτές. Από τη συζήτηση στις ΚΟΒ και τις συνδιασκέψεις, φυσικά θα προκύψουν και άλλες προτάσεις, διατυπώσεις κ.λπ., τις οποίες η ΚΕ θα μελετήσει και θα πάρει υπόψη στο τελικό σχέδιο που θα φέρει για συζήτηση στο Συνέδριο, έτσι ώστε αυτό τελικά να αποφασίσει. Το αποτέλεσμά του που θα εκφραστεί στο νέο Καταστατικό, που θα ισχύει μετά το Συνέδριο, θα είναι προϊόν της συλλογικής σκέψης, της συμμετοχής και έγκρισης όλων των μελών του Κόμματος που πήραν μέρος σε αυτή τη διαδικασία.
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Α. ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Συνολικά έγινε αναπροσαρμογή τους ώστε να αντιστοιχηθούν με το σχέδιο του νέου Προγράμματος και τις επεξεργασίες μας για τη λαϊκή συμμαχία, την επανάσταση, τη σοσιαλιστική οικοδόμηση κ.λπ.

Επίσης, έγινε προσπάθεια να συντομευθούν τόσο ο πρόλογος όσο και η εισαγωγή, να επικαιροποιηθούν ημερομηνίες και άλλες διατυπώσεις.

Β. ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Εχει γίνει συντόμευση του κεφαλαίου με πιο λιτές διατυπώσεις, περικοπή αναλυτικών προτάσεων και συμπτύσσονται άρθρα, όπως το 9, 10, 11 του παλιού Καταστατικού σε ένα άρθρο το 1, στο παρόν Καταστατικό. Ακριβώς για το λόγο ότι όλα αυτά που έμπαιναν διασκορπισμένα και χωριστά, είναι πτυχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και η διατύπωσή τους σε διαφορετικά άρθρα μέσα στο Καταστατικό δημιουργούσε σύγχυση ότι μπορεί να είναι και ξεχωριστά στοιχεία από το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Εγινε προσπάθεια να αναδειχτούν τα κύρια, τα ουσιαστικά στοιχεία του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, που καθορίζουν το Κόμμα Νέου Τύπου.
Προστέθηκε άρθρο για την περίπτωση περιορισμού ή και απαγόρευσης της νόμιμης δράσης του Κόμματος, χωρίς όμως πολλές αναλύσεις και λεπτομέρειες σε διατάξεις, για ευνόητους λόγους.
Γίνεται πιο καθαρή, διακριτή η προτεραιότητα στην οικοδόμηση ΚΟΒ σε βιομηχανικές επιχειρήσεις, σε χώρους δουλειάς και κλάδους, καθώς και ότι τα κομματικά μέλη υποχρεωτικά ανήκουν στις Οργανώσεις του χώρου δουλειάς τους ή του κλάδου τους.
Γίνονται οι απαραίτητες αλλαγές προσαρμογής του Καταστατικού μας στη δομή, διάρθρωση και διάταξη των Οργανώσεων, με βάση τις αλλαγές που κάναμε με απόφαση της πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ τον Ιούλη του 2010, την εσωκομματική συζήτηση σε όλες τις ΚΟΒ, καθώς και την επικύρωση αυτής της δομής με τις Συνδιασκέψεις των Κομματικών Οργανώσεων την άνοιξη του 2011. Τα επίπεδα γίνονται βασικά 4 (Κεντρική Επιτροπή - Επιτροπές Περιοχών - Τομεακές Επιτροπές - Κομματικές Οργανώσεις Βάσης). Επίσης, δεν αποκλείουμε και ένα άλλο επίπεδο, που το ονομάζουμε περιφερειακή επιτροπή, μεταξύ της Περιοχής και της Τομεακής (δηλαδή, η παλιά νομαρχιακή), όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο για την καλύτερη καθοδήγηση της δουλειάς. Τέλος, οι παλιές αχτιδικές ονομάζονται πλέον Τομεακές, νομίζουμε αποδίδει καλύτερα, αφού η λέξη αχτιδική επί της ουσίας δεν σημαίνει τίποτα, περισσότερο χρησιμοποιείται από παράδοση.

Γ. ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ: ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
Συνολικά βελτιώνονται διατυπώσεις ώστε να εναρμονίζονται καλύτερα με το χαρακτήρα του Κόμματος, ως κόμματος της εργατικής τάξης, συνειδητής οργανωμένης πρωτοπορίας της. Φαίνεται καλύτερα η κοινωνικοταξική προτεραιότητα, στη στρατολογία πρώτα απ' όλα εργατών και εργατριών, αλλά και άλλων εργαζομένων από τα λαϊκά στρώματα, όπως φτωχοί αγρότες, φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι κ.λπ. Προστίθεται επίσης η ιδεολογία ως προϋπόθεση για το μέλος του Κόμματος, κι όχι μόνο το Πρόγραμμα και το Καταστατικό, με την έννοια ότι το μέλος του ΚΚΕ δεν μπορεί πχ να είναι υποστηρικτής διαφόρων μεταφυσικών δογμάτων, θρησκειών κ.λπ.
Αυξάνει η δοκιμασία του δόκιμου μέλους από 6 μήνες σε 1 χρόνο. Η πείρα έδειξε ότι 6 μήνες είναι πολύ λίγος χρόνος για να δοκιμαστεί το νέο μέλος, να προσαρμοστεί στη δουλειά της ΚΟΒ, να αφομοιώσει βασικά ζητήματα. Και μόνο το γεγονός ότι προσθέτουμε στη δοκιμασία ότι είναι απαραίτητο το δόκιμο μέλος να περνά από κύκλο αυτομόρφωσης, δείχνει την αναγκαιότητα της εξάμηνης παράτασης επιπλέον του χρόνου δοκιμασίας.
Επαναδιατυπώνονται τα άρθρα που αφορούν πρώην μέλη του Κόμματος που διαγράφηκαν ή αποχώρησαν από το Κόμμα και ζητούν να επανενταχθούν, ώστε να ορίζεται ότι για την επανένταξή τους απαιτείται ειδική εξέταση, απόφαση της γενικής συνέλευσης της ΚΟΒ με αυξημένη πλειοψηφία, έγκριση για τη διαδικασία του καθοδηγητικού οργάνου. Αυτό προκύπτει από τη μελέτη της πείρας όλων των προηγούμενων χρόνων, η οποία μας δείχνει ότι μέλη που διαγράφηκαν και αποχώρησαν για διάφορους πολιτικούς, ιδεολογικούς και άλλους λόγους, όταν επέστρεψαν, δεν έμειναν πολύ, δημιούργησαν προβλήματα, ουσιαστικά δεν στέριωσαν παρά ελάχιστοι.
Αντίστοιχα αναδιατυπώνεται το άρθρο για στρατολογία πρώην μελών άλλων κομμάτων, τόσο για τις συστάσεις, όσο και για το χρόνο δοκιμασίας, αλλά και για τη διαδικασία που απαιτείται, ενώ ομαδική προσχώρηση δεν μπορεί να γίνει και αν προκύψει τέτοιο ενδεχόμενο, απαιτείται έγκριση της ΚΕ και ατομική προσχώρηση του καθένα, με επίσης πιο αυστηρές διαδικασίες. Συνολικά, για όλα αυτά, έγινε προσπάθεια να μπουν περισσότερες ασφαλιστικές δικλίδες στις σχετικές διαδικασίες.
Προστέθηκε παράγραφος για τη δυνατότητα κατά χρονικά διαστήματα και με απόφαση Συνεδρίου το Κόμμα να μπορεί να κάνει ανακαταγραφή των μελών του. Είναι μια πρακτική που έχει χρησιμοποιηθεί από το Κόμμα μεταπολιτευτικά, τόσο τη δεκαετία του 1980 (διαδικασία ανακαταγραφής που συνοδευόταν με τη χορήγηση των κομματικών βιβλιαρίων), καθώς και τη δεκαετία του 1990, μετά τη διάσπαση και την κρίση, έτσι ώστε να ανακαταγραφούν τα κομματικά μέλη και να αποκτήσει εικόνα το Κόμμα της οργανωτικής του κατάστασης. Αυτό γινόταν με απόφαση της ΚΕ, δεν υπήρχε σχετική καταστατική διάταξη. Θεωρήσαμε ότι αυτό πρέπει να περάσει και σε καταστατική διάταξη, με πρόβλεψη για απόφαση Συνεδρίου κι όχι μόνο της ΚΕ για την πραγματοποίηση ανακαταγραφής. Είναι διαδικασία που βοηθά στην ανύψωση της στάθμης των κομματικών μελών, ενισχύει τους κομματικούς δεσμούς, συνολικά ενισχύει την ιδεολογικοπολιτική θωράκιση, την εργατική σύνθεση των γραμμών του ΚΚΕ, την ισχυροποίηση των αρχών λειτουργίας και δράσης του Κόμματος.
Τέλος, μπαίνει ειδική πρόβλεψη για τις συνδέσεις, το χρόνο που πρέπει να κρατά η διαδικασία, τον έλεγχο αλλά και την εικόνα που πρέπει να δίνει η ΚΟΒ και το καθοδηγητικό όργανο για το μέλος που μετακινείται από Οργάνωση σε Οργάνωση, ώστε η Οργάνωση που τον υποδέχεται να γνωρίζει τι βοήθεια χρειάζεται, ποια η κομματική του πείρα και οι δυνατότητές του ώστε να αξιοποιηθεί κατάλληλα.

Δ. ΤΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Οι διατυπώσεις για τα όργανα προσαρμόζονται στην κομματική διάρθρωση και δομή με τις αντίστοιχες ονομασίες τους.
Προστίθεται παράγραφος για την επικύρωση από την ΚΕ των επαγγελματικών στελεχών, ενώ στο προηγούμενο δεν υπήρχε πρόβλεψη.
Βελτιώνεται το άρθρο για την Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου (ΕΚΕ) και εναρμονίζεται με τη διαδικασία των υπόλοιπων επιτροπών της ΚΕ, εφόσον είναι επιτροπή που εκλέγεται από την ίδια την ΚΕ και όχι απευθείας από το Συνέδριο, όπως είναι, π.χ., η ΚΕΟΕ. Ετσι, η ΚΕ καθορίζει τη σύνθεση και τον πρόεδρο της ΕΚΕ, άλλωστε τα πορίσματα της ΕΚΕ, για να έχουν ισχύ, τα εγκρίνει η ίδια η Κεντρική Επιτροπή.
Γίνεται πιο συχνός ο χρόνος σύγκλησης των καθοδηγητικών οργάνων: Η ΚΕ από κάθε 4 μήνες, γίνεται κάθε 3, οι Επιτροπές Περιοχής από 3 κάθε 2 μήνες, η περιφερειακή και τομεακή κάθε μήνα. Στην πράξη σχεδόν στις περισσότερες Οργανώσεις έτσι γινόταν, οπότε αυτό αποτυπώνεται πλέον και στο Καταστατικό.
Προστίθενται διατυπώσεις που προσδιορίζουν ακριβέστερα τη σύνθεση των βοηθητικών τμημάτων και επιτροπών της ΚΕ, προϋποθέσεις που πρέπει να έχουν τα μέλη τους.
Βελτιώνεται το άρθρο του προηγούμενου Καταστατικού που αφορά την επιλογή, ανάδειξη των στελεχών και τη σύνθεση των οργάνων, με προσθήκες για την αναγκαιότητα τα όργανα να παίρνουν όλα τα ιδεολογικά και πολιτικά μέτρα για την ανάδειξη και διαδοχή των στελεχών, με την επιδίωξη οι εργατοϋπάλληλοι να είναι πλειοψηφία στα όργανα, καθώς και για την ανάγκη εναλλαγής των στελεχών στα όργανα του αστικού κράτους, αλλά και στο συνδικαλιστικό κίνημα, χωρίς τη θέσπιση δεσμευτικών χρονικών ορίων.
Μπαίνει η διατύπωση ότι σε όλες τις ΚΟΒ και τα μέλη πρέπει να δίνεται η συλλογική συνολική εκτίμηση και αυτοκριτική της δουλειάς των καθοδηγητικών οργάνων, καθώς και ότι η ατομική αυτοκριτική εκτίμηση της δουλειάς των μελών των καθοδηγητικών οργάνων αναλυτικά, πρέπει να δίνεται στους αντιπροσώπους των Συνδιασκέψεων και του Συνεδρίου, κατά τη συζήτηση του θέματος της εκλογής των νέων οργάνων.
Οι προσλήψεις μελών στα παρακάτω όργανα μπορούν να φτάνουν στα 2/10 των μελών τους με ειδική πλειοψηφία, από 1/10 που ίσχυε μέχρι τώρα. Αυτό κρίθηκε απαραίτητο, γιατί, σήμερα, με τη μεγάλη εργασιακή περιπλάνηση, την ανεργία, την κρίση και τις συχνές μετακινήσεις στελεχών σε άλλες περιοχές, μένουν πολλές κενές θέσεις καθοδηγητικά, με κίνδυνο να μην μπορεί να λειτουργήσει ένα όργανο, άρα πρέπει να του δώσουμε τη δυνατότητα να μπορεί να συμπληρώνει μέχρι του ποσοστού του 2/10.
Τέλος, μπαίνει παράγραφος για την ανάγκη δημιουργίας ραδιοτηλεοπτικών και διαδικτυακών μέσων, κάτι που στο προηγούμενο Καταστατικό δεν υπήρχε, αφού άλλα δεν υφίσταντο και ως τέτοια (π.χ., πόρταλ) ή άλλα δεν είχαν γνωρίσει τέτοια έκταση στη χώρα μας (όπως το διαδίκτυο κ.λπ.).

Ε. ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΒΑΣΗΣ
Συνολικά γίνονται πιο ακριβείς οι διατυπώσεις στα διάφορα άρθρα του Καταστατικού.
Οι υπεύθυνοι των κομματικών ομάδων του χώρου ευθύνης της ΚΟΒ ορίζονται από το γραφείο της ΚΟΒ, ενώ στο προηγούμενο Καταστατικό ήταν ακαθόριστο.
 Προστίθεται στην ανάγκη μελέτης και διάδοσης του «Ριζοσπάστη» και η ΚΟΜΕΠ, οι άλλες εκδόσεις του Κόμματος. Στο παλιό έμπαινε μόνον ο «Ρ».
Μπαίνει πιο καθαρά η δουλειά της ΚΟΒ με τον περίγυρο σε κοινωνικοταξική βάση και όχι μόνο στη βάση του γνωστού, οπαδού και φίλου, ψηφοφόρου, αποσπασμένα από τους στόχους και την ανάγκη οικοδόμησης και το συνολικό ρόλο του Κόμματος ως κόμματος της εργατικής τάξης.
Προσδιορίζονται καλύτερα τα καθήκοντα κάθε ΚΟΒ για τη δουλειά στη νεολαία του χώρου της και τη βοήθεια στην ΚΝΕ που έλειπαν στο προηγούμενο.

ΣΤ. ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Χωρίζονται σε 2 τα κεφάλαια αυτά γιατί είναι και διαφορετικά αντικείμενα έτσι κι αλλιώς: Αλλο οι μαζικές οργανώσεις, άλλο οι θεσμοί του αστικού κράτους. Βελτιώνονται διατυπώσεις και στα 2 κεφάλαια.
Προστίθεται άρθρο ξεχωριστό για την Κοινοβουλευτική και Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα, εναρμονίζονται καλύτερα με την πρακτική εμπειρία της μέχρι τώρα δουλειάς σε αυτά τα όργανα.

Ζ. Η ΚΝΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Βελτιώθηκε το άρθρο αυτό και οι παράγραφοί του, με αλλαγές στις διατυπώσεις του προηγούμενου Καταστατικού, τέθηκε η κοινωνικοταξική προσέγγιση για το πού απευθύνεται το Κόμμα και η ΚΝΕ, κυρίως διατυπώθηκε καθαρά τι είναι η ΚΝΕ: Επαναστατική οργάνωση, νεολαία του ΚΚΕ, που καθοδηγείται από το Κόμμα, από τις αντίστοιχες δομές και όργανα του Κόμματος σε όλα τα επίπεδα, κάτι που στην πράξη γίνεται.
Συνολικά, τονίζεται πως βασική αποστολή της οργάνωσης νεολαίας του ΚΚΕ είναι η επαναστατική διαπαιδαγώγηση των νέων της εργατικής τάξης, με σκοπό να γίνουν μέλη του Κόμματος. Αναδείχνεται η στενή σχέση και καθοδήγηση της ΚΝΕ από το ΚΚΕ σε όλα τα επίπεδα, ως αναπόσπαστο τμήμα του ΚΚΕ. Με αυτήν την έννοια η φράση «οργανωτικά αυτοτελής» γίνεται «με διακριτή οργανωτική δομή», που σημαίνει έχει οργανώσεις, όργανα, που εκλέγονται από κάτω έως πάνω, κ.λπ. Επιπλέον, πήραμε υπόψη ότι στην ΚΝΕ δουλεύουν αρκετά μέλη και στελέχη του Κόμματος, οι οποίοι κάθε άλλο παρά «οργανωτικά αυτοτελείς» είναι από το ΚΚΕ. Αρα είναι ουσιαστικό ζήτημα να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη σαφήνεια στο Καταστατικό ότι συγκροτείται «με διακριτή οργανωτική δομή».

Η. ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Ξεχωρίζονται από πού προέρχονται οι οικονομικοί πόροι του Κόμματος: Δηλαδή, δεν μπαίνουν ισότιμα οι συνδρομές και οι οικονομικές εξορμήσεις με τις αποζημιώσεις από δημόσια αξιώματα ή την κρατική χρηματοδότηση κ.λπ.
Καθορίζεται με κάπως μεγαλύτερη ακρίβεια η έννοια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Η ΚΕ έχει τη δυνατότητα να αναπτύσσει επιχειρηματική δραστηριότητα για να μπορεί να εκπληρώνει τη διαφωτιστική πολιτική δουλειά του Κόμματος στο λαό. Απορρίψαμε τη σκέψη να υπάρχει καταστατική δέσμευση για άρνηση της οποιασδήποτε επιχειρηματικής δραστηριότητας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Για το νέο μέλος του Κόμματος μπαίνει υποχρεωτική εισφορά που ισούται με τη μηνιαία συνδρομή. Αυτό και για λόγους κομματικής διαπαιδαγώγησης, ώστε από την πρώτη στιγμή να συνειδητοποιείται το καθήκον αυτό.
Προστίθεται άρθρο για το ύψος των μισθών των επαγγελματικών στελεχών, όπου προσδιορίζεται ότι δεν πρέπει να υπερβαίνει το μέσο μισθό του εργάτη του ιδιωτικού τομέα, καθώς επίσης και για τα μέλη που δουλεύουν στο μηχανισμό της ΚΕ, των ΚΟ, των κομματικών ΜΜΕ. Αποσαφηνίζεται ότι αυτά τα μέλη - αντικειμενικά - παίζουν είτε ρόλο καθοδηγητικού στελέχους είτε η συνεισφορά τους άρα και οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες από ενός απλού μέλους του Κόμματος. Αυτός ο ρόλος κατοχυρώνεται και καταστατικά σε ισοτιμία με τα άλλα μέλη και στελέχη του Κόμματος που έχουν άλλον καταμερισμό δουλειάς.

Θ. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
Προσδιορίζεται καλύτερα ότι η υπεράσπιση του Καταστατικού δεν είναι μόνο ευθύνη αλλά και υποχρέωση κάθε μέλους και Οργάνωσης.
Προστίθεται σε άρθρο σε αυτό το κεφάλαιο, ως αιτία ποινής διαγραφής και η κατάχρηση χρημάτων και περιουσιακών στοιχείων του Κόμματος.
Μπαίνει χρονικό όριο 6 μηνών για το μέλος που δε συμμετέχει χωρίς καμία δικαιολογία στην ΚΟΒ ώστε να τεθεί εκτός της οργανωτικής κατάστασης. Επίσης, γίνεται προσπάθεια να διατυπωθεί σε αυτό το άρθρο ότι η λύση της οργανωτικής σχέσης αυτού του μέλους με το Κόμμα πρέπει να έχει το χαρακτήρα ουσιαστικά αυτόματης διαδικασίας που τον θέτει εκτός οργανωτικής κατάστασης, εξασφαλίζοντας βέβαια ενημέρωση, συζήτηση και επικύρωση από την ΚΟΒ που ανήκει, ώστε να αποφεύγεται και η όποια αυθαιρεσία.
Προσδιορίζεται, επίσης, ότι το μέλος για το οποίο συζητείται κάποια κύρωση ή ποινή, έχει τη δυνατότητα να εκφράσει την άποψή του, αφού κληθεί στην Οργάνωση ή στο όργανο που ανήκει, κι όχι «στο σώμα που συζητείται η υπόθεσή του», διατύπωση που άφηνε παρανοήσεις ότι μπορεί να καλούνται τέτοια μέλη του Κόμματος που πρόκειται να διαγραφούν ή ό,τι άλλο, σε συνεδριάσεις, π.χ., της ΚΕ, σε συνέδρια, σε συνδιασκέψεις περιοχών κ.ο.κ., ενώ το σωστό είναι να καλούνται να συμμετέχουν στην Οργάνωση ή στο όργανο που ανήκουν (αν είναι στην ΚΕ στην ΚΕ, εάν είναι μέλη αχτιδικής επιτροπής στην ΑΕ και πάει λέγοντας).

Δ. Β.

ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Η ανάπτυξη της ταξικής πάλης και ο προλεταριακός διεθνισμός ως απάντηση στον αστικό εθνικισμό και στον κίνδυνο του ιμπεριαλιστικού πολέμου

Η εισηγητική ομιλία της ΓΓ της ΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στη Συνάντηση της Θεσσαλονίκης

Από την προηγούμενη Βαλκανική Συνάντηση, επίσης στη Θεσσαλονίκη το 2011

MotionTeam

Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, πραγματοποιήθηκε χτες, στη Θεσσαλονίκη,Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από χώρες των Βαλκανίων, με θέμα: «Η ανάπτυξη της ταξικής πάλης και ο προλεταριακός διεθνισμός ως απάντηση στον αστικό εθνικισμό και στον κίνδυνο του ιμπεριαλιστικού πολέμου». Στη Συνάντηση είχαν προσκληθεί να πάρουν μέρος Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από την Αλβανία, τη Βουλγαρία, την Κροατία, την ΠΓΔΜ, τη Ρουμανία, τη Σερβία και την Τουρκία. Σήμερα, παρουσιάζουμε την εισαγωγική τοποθέτηση που έκανε εκ μέρους του ΚΚΕ, η ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, και θα ακολουθήσουν και άλλα ρεπορτάζ.

Η εισηγητική τοποθέτηση έχει ως εξής:

Αγαπητοί σύντροφοι!

Σας καλωσορίζουμε στη Θεσσαλονίκη, στις εργασίες της Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Βαλκανικής, που διεξάγεται με πρωτοβουλία του ΚΚΕ. Θεωρούμε την παρουσία σας εδώ σημαντική, όχι μόνον γιατί μας δίνετε αυτές τις μέρες μια ακόμη δυνατότητα να ανταλλάξουμε πληροφορίες κι εμπειρίες από τους αγώνες μας, να συντονίσουμε την αγωνιστική δράση μας, αλλά και γιατί η συμμετοχή σας εδώ είναι μια έμπρακτη εκδήλωση της αλληλεγγύης των κομμουνιστών των Βαλκανίων στους αγώνες των εργαζομένων της Ελλάδας. Αγώνες, που διεξάγονται σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, όπου η αστική τάξη επιδιώκει να μεταφέρει τα βάρη της στις πλάτες των εργαζομένων.

Τα τελευταία χρόνια, που εκτυλίσσεται αυτή η κρίση, εκατομμύρια εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με τις βαριές συνέπειές της, βιώνοντας στο πετσί τους τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Ετσι, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους, ενώ δραματικά έχουν συρρικνωθεί τόσο το εργατικό λαϊκό εισόδημα, όσο και οι δημόσιες δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες προς τους εργαζόμενους. Η αιτία αυτής της εξέλιξης δεν είναι η δογματική προσήλωση των κυβερνητικών κομμάτων στο «νεοφιλελευθερισμό», όπως ισχυρίζεται το κόμμα που τώρα βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε οφείλεται στην «ανικανότητα» των κυβερνώντων ή στην «προδοσία» τους, όπως ισχυρίζονται όλα σχεδόν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με εξαίρεση το ΚΚΕ. Το Κόμμα μας δεν το βρίσκουν σύμφωνο οι παραπάνω βαρύγδουπες, μα στην πραγματικότητα, πέρα για πέρα επιδερμικές για το σύστημα και αντιεπιστημονικές επί της ουσίας εκτιμήσεις για τις αιτίες της σκληρής πραγματικότητας που βιώνουν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας.

Κρίσιμο ζήτημα να ξεκαθαριστούν οι αιτίες της κρίσης

Αν οι εργαζόμενοι, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά παντού δεν ξεκαθαρίσουν πού βρίσκονται οι αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, των τραγικών συνεπειών που βιώνουν, τότε θα μετατρέπονται συνεχώς σε θύματα, σε «πειραματόζωα» των αστικών επιτελείων, που αναδιατάσσουν το πολιτικό σκηνικό, προτείνοντας νέα «μείγματα» διαχείρισης του συστήματος, που δεν έχουν πρόβλημα να τη βαφτίσουν ακόμη κι «αριστερή» και «ριζοσπαστική», δίνοντας στην πραγματικότητα το «φιλί της ζωής» στο καπιταλιστικό σύστημα.

Οι αιτίες των προβλημάτων, που βιώνουν οι εργαζόμενοι, βρίσκονται στη φύση του συστήματος, που λειτουργεί και κινεί τα πάντα με «καύσιμο» τα επιχειρηματικά κέρδη, την κερδοφορία του κεφαλαίου. Μια κερδοφορία που μπορεί να εξασφαλιστεί μονάχα μέσα από την όλο και μεγαλύτερη και πιο εντατική εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Οσο η κοινωνία έχει ως «κινητήρια δύναμη» την κερδοφορία του καπιταλιστή, οι εργαζόμενοι θα βιώνουν τις συνέπειες της νομοτέλειας που λέγεται καπιταλιστική οικονομική κρίση. Το αναπόφευκτο των κρίσεων βρίσκεται στο DNA του καπιταλισμού: Βρίσκεται στον εμπορευματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής παραγωγής, στην αναρχία και ανισομετρία της, στην αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, στην αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, λόγω της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Το ίδιο το κυνήγι του πρόσθετου κέρδους διαμορφώνει την τάση μείωσης του μέσου ποσοστού κέρδους. Κι από την άποψη αυτή είναι το λιγότερο αφέλεια να πιστεύει κανείς σε μια δήθεν «φιλολαϊκή» κι «αριστερή» διαχείριση της κρίσης και να ισχυρίζεται ότι μπορεί να διατηρήσει τα κέρδη για το κεφάλαιο και την ίδια ώρα δήθεν «να βάλει τον άνθρωπο πάνω απ' αυτά».

Η αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού προβάλλει πιο καθαρά από πριν

Οπως θα γνωρίζετε, το Κόμμα μας, ιδιαίτερα τη χρονιά που πέρασε, είχε μια σφοδρότατη ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση, με προτάσεις μιας «αριστερής» κυβερνητικής διάσωσης του καπιταλισμού, που στα μάτια σημαντικής μερίδας εργατικών - λαϊκών στρωμάτων προβλήθηκε ως η φιλολαϊκή «διέξοδος» από την κρίση. Δεν το βάζουμε κάτω! Συνεχίζουμε τον αγώνα για να «ξεριζώσουμε» από τη λαϊκή συνείδηση το ψέμα, που σπέρνουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, πως είτε με την υπομονή και την αντοχή στα αντιλαϊκά μέτρα, είτε με την αλλαγή της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης από μια δήθεν «αριστερή» και «πατριωτική» κυβέρνηση, ο καπιταλισμός θα εξανθρωπιστεί και θα σκύψει πάνω στον εργάτη, στο φτωχό αγρότη και μικρομεσαίο και θα αρχίσει να του λύνει τα προβλήματα. Η αστική εξουσία αποτελείται από θεσμούς, μηχανισμούς φανερούς και κρυφούς, που λειτουργούν ανεξάρτητα ποιο αστικό κόμμα ή κόμμα αστικής διαχείρισης βρίσκεται στην κυβέρνηση, ή το πώς διαμορφώνεται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η κρίση δείχνει πλέον τα ιστορικά όρια αυτού του συστήματος! Η αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού προβάλλει μπροστά στους εργαζόμενους πιο καθαρά από πριν.

Τα ζητήματα αυτά, το ποια είναι η πραγματική εναλλακτική πρόταση για τους εργαζόμενους, η γραμμή συσπείρωσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, το τι κόμμα χρειαζόμαστε σήμερα, θα είναι από τα βασικά ζητήματα που θα απασχολήσουν το προσεχές 19ο Συνέδριο του Κόμματός μας, που θα πραγματοποιηθεί στις 11 - 14 Απρίλη.

Οξυνση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού

Σύντροφοι,

Στη μάχη που δίνουμε, δεν αμελούμε το γεγονός πως η κρίση, όχι απλώς βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά έχει αγκαλιάσει και θα αγκαλιάσει και νέες χώρες! Οξύνει τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ανάμεσα στα μονοπώλια, για τον έλεγχο των πρώτων υλών, των δρόμων μεταφοράς τους, τα μερίδια των αγορών. Ετσι βλέπουμε πως αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται η εγκατάσταση των ΝΑΤΟικών συστοιχιών «Πάτριοτ» στα τούρκο-συριακά σύνορα. Πρόκειται για μια εξέλιξη που μας φέρνει πιο κοντά σε μια απροκάλυπτη στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, που εδώ κι ενάμιση χρόνο εκτυλίσσεται στη Συρία. Αυτές τις μέρες εκτυλίσσονται και τα μεγάλα ρωσικά στρατιωτικά γυμνάσια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, που επίσης έχει «πνιγεί» από τα αμερικανικά κι άλλα ΝΑΤΟικά πλοία. Το Ισραήλ, μαζί με το ΝΑΤΟ ετοιμάζει επίσης αυτές τις μέρες άσκηση με 100 πολεμικά αεροπλάνα. Επιχείρηση, που όπως κι αυτές που έκανε το Ισραήλ στην Ελλάδα, τις οποίες καταδίκασε το ΚΚΕ, «βρωμάει» ιμπεριαλιστικό τυχοδιωκτισμό κατά του Ιράν. Η αντιπαράθεση, που εκτυλίσσεται μπορεί να αγκαλιάσει μια ευρύτερη περιοχή, από τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τον Περσικό, έως τα Βαλκάνια, τον Καύκασο και την Κασπία. Αυτές τις μέρες η Γαλλία με την έγκριση της ΕΕ και το πρόσχημα της «πάταξης της τρομοκρατίας» πνίγει στο αίμα το λαό του Μάλι. Και αυτή η επίθεση είναι καρπός των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις αναδυόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις για το μοίρασμα των αγορών, των πηγών ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς της.

Και βέβαια, όπως και στο παρελθόν, στις αντιπαραθέσεις των αστικών τάξεων ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών εμπλέκονται στον ένα ή άλλο βαθμό και δε μένουν καθόλου αμέτοχες και οι αστικές τάξεις των άλλων καπιταλιστικών κρατών, που βρίσκονται σε ενδιάμεση θέση στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και τα αστικά κόμματα, τα ρεφορμιστικά και οπορτουνιστικά.

Οι ιμπεριαλιστές χρησιμοποιούν κάθε φορά διάφορα προσχήματα, ώστε να κερδίσουν τη λαϊκή στήριξη ή έστω ανοχή για τη διεξαγωγή των ιμπεριαλιστικών πολέμων: «Για να σταματήσει η εθνοκάθαρση» και για δήθεν «ανθρωπιστικούς λόγους», (μας έλεγαν στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας), «ενάντια στην τρομοκρατία» και «για να σταματήσουν οι γυναίκες να φοράνε την μπούργκα» (μας έλεγαν στον πόλεμο στο Αφγανιστάν), «για να μη γίνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής» (στον πόλεμο του Ιράκ), ή ακόμη και «για να στηριχθεί η Αραβική Ανοιξη» (μας είπαν στη Λιβύη, αλλά και τώρα με αφορμή τις αιματηρές εξελίξεις και στη Συρία).

Σ' αυτές τις συνθήκες βλέπουμε και τις αστικές τάξεις και κυβερνήσεις στα Βαλκάνια να συμμετέχουν ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Πότε παραχωρώντας το έδαφος, τον εναέριο χώρο και τις θάλασσες και πότε και με ένοπλες δυνάμεις, στρατεύματα.

Την ίδια ώρα είναι οι ίδιες που «προβάρουν» κατά καιρούς το «κουστούμι» του «μεγαλοϊδεατισμού». Η ελληνική αστική τάξη, ακόμη και τώρα που αντιμετωπίζει την κρίση, δεν έχει ποτέ παραιτηθεί από την αντιμετώπιση των Βαλκανίων ως «ενδοχώρας» για τα ελληνικά κεφάλαια, που τα πριμοδοτεί στην Ελλάδα με φοροαπαλλαγές, για να μπορούν να επενδύουν τα συσσωρευμένα κέρδη τους στις άλλες βαλκανικές χώρες, όπου προς το παρόν βρίσκουν σημαντικά περιθώρια κερδοφορίας. Ανάλογα η αστική τάξη της Τουρκίας, με την κυβέρνηση Ερντογάν και με «όχημα» τον «νεοοθωμανισμό» προσπαθεί να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους σε ένα σχέδιο ενίσχυσης του ρόλου της όχι μόνον στις περιφερειακές, αλλά στις παγκόσμιες υποθέσεις, παίζοντας ήδη πολύ βρώμικο ρόλο στις εξελίξεις στη Συρία, αλλά και προβάλλοντας διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας στο Αιγαίο. Επικίνδυνες είναι και οι θέσεις που πρόσφατα εξέφρασε ο Μπερίσα στην Αλβανία, εκφράζοντας εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος πολλών γειτονικών κρατών, στο όνομα της «Μεγάλης Αλβανίας». Ανάλογες απαιτήσεις προβάλλονται στη Ρουμανία σε βάρος της Μολδαβίας και της Ουκρανίας. Κι αν η όξυνση του εθνικισμού αυτή τη στιγμή στη χώρα μας συνδέεται με την ενίσχυση του ρατσιστικού ναζιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής, με πρόσχημα το πρόβλημα της μετανάστευσης, σε άλλες χώρες όπως στην Αλβανία, αλλά και στη Ρουμανία, βλέπουμε να συνδέεται με την επιδίωξη προσάρτησης εδαφών.

Αντίθετα τα συμφέροντα αστών και εργατών

Σε κάθε περίπτωση, η ενίσχυση του αστικού εθνικισμού, του μεγαλοϊδεατισμού, των εθνικιστικών - φασιστικών δυνάμεων, σε κάθε τους μορφή εκδήλωσης εντάσσεται αντικειμενικά και σε αρκετές περιπτώσεις με σχεδιασμό και λειτουργικά μέσα στα σχέδια της αστικής τάξης, που επιδιώκει να εμποδίσει την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, να ενσωματώσει την εργατική τάξη και το κίνημά της στον καπιταλισμό. Για να το πετύχει αυτό, απευθυνόμενη στους εργαζόμενους, χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι «όλοι είμαστε στην ίδια βάρκα», όλοι πρέπει «να ενδιαφερθούμε για την πατρίδα», για την «ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας». Τα καλέσματα αυτά καλούν τους εργαζόμενους να ξεχάσουν πως σ' αυτό το «κοινό πλεούμενο», που επικαλείται η αστική τάξη, άλλοι, οι πολλοί, βρίσκονται στο «μηχανοστάσιο» και με τον ιδρώτα και συχνά και με το αίμα τους, εξασφαλίζουν την κίνησή του και όλα τα αγαθά που υπάρχουν σ' αυτό! Αντίθετα, μια πολύ μικρή μερίδα, απολαμβάνει τον ήλιο, στο «κατάστρωμα», χωρίς να κουνήσει το δαχτυλάκι της! Θέλει να ξεχάσουμε τη βασική αντίθεση που διαπερνά ολόκληρη την κοινωνία! Κι όχι μόνον αυτό! Αλλά ζητά από την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να σταματήσουν να βαρυγκωμούν, να υπομείνουν καρτερικά κάθε αντιλαϊκό μέτρο, ώστε να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο αυτή η δήθεν «κοινή μας βάρκα». Υπόσχεται, μάλιστα, πως αν γίνει κάτι τέτοιο και οι εργαζόμενοι θα ζήσουν καλύτερα!

Ποια όμως είναι η πραγματικότητα; Θα βοηθήσει τους εργαζόμενους να στηρίξουν την αστική τάξη της χώρας τους, δείχνοντας π.χ. αντοχή στα αντιλαϊκά μέτρα, ώστε αυτή να μπορέσει με τη σειρά της να δώσει νέα κίνητρα και δυνατότητες κερδοφορίας στα μονοπώλια, που τον ιδρώτα των εργαζομένων θα το μετατρέψουν σε νέες εξαγωγές των κεφαλαίων τους; Μήπως θα πρέπει να συμπορευτούν με την αστική τάξη της κάθε χώρας, που ζητά ακόμη και προσαρτήσεις άλλων εδαφών;

Η ζωή δείχνει πως η αποδοχή από τη μεριά των εργαζομένων αυτών των επιχειρημάτων σε καμία περίπτωση δε θα τους οδηγήσει σε μια καλύτερη ζωή, το αντίθετο! Δεν πρόκειται για απόδειξη που περικλείεται σε πρόσφατες εξελίξεις, αφορά στις εμπειρίες ολόκληρου του 20ού αιώνα. Οι εργαζόμενοι, αν καταλάβουν πως σήμερα κάθε καπιταλιστική χώρα, με βάση το μέγεθός της, την ισχύ της (οικονομική, πολιτική, στρατιωτική), βρίσκεται στη φάση του μονοπωλιακού καπιταλισμού, του ιμπεριαλιστικού και τελευταίου σταδίου του καπιταλισμού, μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως οι ίδιοι δεν έχουν κανένα όφελος από την αλλαγή της θέσης της χώρας τους στα πλαίσια μιας ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, όπως π.χ. είναι η ΕΕ ή και συνολικά στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής «πυραμίδας», που έχει διαμορφωθεί. Σήμερα ακόμη και στις πιο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως είναι οι ΗΠΑ και η Γερμανία, σε εκατομμύρια μετριούνται οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι που δουλεύουν χωρίς να μπορούν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της στέγης κ.ά. Ακόμα και χώρες που διατηρούν και επιβιώσεις προκαπιταλιστικές, που δεν ανήκουν σε μια περιφερειακή ιμπεριαλιστική ή παγκόσμια διακρατική ένωση, και αυτές είναι αντικειμενικά ενταγμένες, λειτουργούν στα πλαίσια του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος.

Πολύ περισσότερο η εργατική τάξη δεν έχει κανένα συμφέρον από τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις, στους πολέμους για προσαρτήσεις εδαφών, γενικότερα στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που ετοιμάζονται και μπορούν να προκαλέσουν ένα «ντόμινο» αλλαγών στα σύνορα στην περιοχή μας, με αποτέλεσμα νέες μεγάλες αιματοχυσίες και γενικότερες τραγικές συνέπειες για τους λαούς.

Οπλο μας ο προλεταριακός διεθνισμός - απάντηση στον αστικό μεγαλοϊδεατισμό

Από την άποψη αυτή, σημαντικό καθήκον μας είναι η οργάνωση της λαϊκής πάλης ενάντια στη συμμετοχή στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ενάντια στη συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων των χωρών μας, ενάντια στη χρησιμοποίηση της γης, του εναέριου χώρου και θαλασσών, για τους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Πρώτα απ' όλα κατά της Συρίας και του Ιράν, που διαφαίνονται αυτή τη στιγμή, αλλά και συνολικότερα κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στη χρησιμοποίηση των αμερικάνο-ΝΑΤΟικών βάσεων της περιοχής μας στους νέους πολέμους και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Από τη μεριά αυτή, θεωρούμε σημαντική την πρωτοβουλία που παίρνει το ΤΚΡ την επόμενη βδομάδα στην Κωνσταντινούπολη, κατά της στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Συρία και στην οποία το Κόμμα μας θα συμμετάσχει.

Ακόμη δεν πρέπει να αφήσουμε τις αστικές τάξεις να σύρουν τους λαούς σε νέους μεγαλοϊδεατικούς τυχοδιωκτισμούς, χρησιμοποιώντας ακόμη και υπαρκτά ή και ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα, για να επιτύχουν το στόχο τους. Τα δικαιώματα των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων στα Βαλκάνια πρέπει να γίνουν σεβαστά και την ίδια ώρα οι μειονότητες πρέπει να γίνουν «γέφυρες φιλίας» για τους λαούς, κι όχι η αφορμή για νέες αιματοχυσίες.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υποστείλουν την πάλη τους και να μπουν στην υπηρεσία των στοχεύσεων που έχει το κεφάλαιο της κάθε χώρας! Η επίκληση της «πατρίδας», της «υπεράσπισής» της, όταν γίνεται από την αστική τάξη είναι πέρα για πέρα υποκριτική! Οπως έχει δείξει η ζωή, οι αστοί δε διστάζουν να παζαρεύουν και να εκχωρούν τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών στις διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις με βασικό στόχο: την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της εξουσίας του! Ιδιαίτερα επικίνδυνα είναι τα καλέσματα της αστικής τάξης προς τους εργαζόμενους είτε «για να βάλουν πλάτη», ώστε όπως λένε «η πατρίδα να βγει από την κρίση, να γίνει ισχυρότερη», όπως μας λένε στην Ελλάδα, είτε ακόμη και για το «μεγάλωμά της», όπως τώρα ακούγεται π.χ. σε Αλβανία και Ρουμανία. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα πρέπει να ανοίξουν μέτωπο με αυτές τις εκκλήσεις, γιατί η πάλη για την ανεξαρτησία, για τα κυριαρχικά δικαιώματα της κάθε χώρας είναι σήμερα αδιάλυτα συνδεδεμένη με την πάλη της εργατικής τάξης για την εξουσία.

Στα χέρια μας έχουμε ένα ισχυρό εργαλείο, την αρχή του προλεταριακού διεθνισμού που δείχνει το δρόμο για την ενότητα, την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης στα Βαλκάνια, σε όλο τον κόσμο. Ταξική ενότητα της εργατικής τάξης στο εσωτερικό κάθε χώρας και πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Κοινή δράση, συντονισμός της πάλης της εργατικής τάξης στην περιοχή μας, σε διεθνές επίπεδο ενάντια στο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Αυτό είναι βασικό καθήκον των Κομμουνιστικών Κομμάτων που απαιτείται να είναι στο κέντρο της προσοχής μας.

Γνωρίζουμε καλά τις δυσκολίες. Γνωρίζουμε ότι το Κομμουνιστικό Κίνημα αντιμετωπίζει μια παρατεταμένη κρίση μετά την αντεπανάσταση. Αλλά έχουμε υποχρέωση να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, να αντιπαλέψουμε τις αδυναμίες και να επιμείνουμε στην γραμμή της επαναστατικής ανασυγκρότησης του Κομμουνιστικού Κινήματος, ενισχύοντας την πολιτικοϊδεολογική και μαζική δράση των κομμάτων μας, δυναμώνοντας τους δεσμούς με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, κατακτώντας αναπτύσσοντας τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία, επαναστατική στρατηγική.

Πάλη για αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό

Αγαπητοί σύντροφοι!

Πρέπει εμείς οι κομμουνιστές να συμβάλουμε με την πάλη μας, με τις τοποθετήσεις μας, ώστε να συνειδητοποιηθεί από τους εργαζόμενους πως ο ιμπεριαλισμός δεν είναι απλώς μια επιθετική εξωτερική πολιτική, που μπορεί να υιοθετήσει η κυβέρνηση της μιας ή της άλλης μεγάλης ή μικρότερης καπιταλιστικής χώρας! Ιμπεριαλισμός είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, είναι η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, ο καπιταλισμός που σαπίζει, που δεν έχει πλέον να δώσει τίποτα το θετικό στους εργαζόμενους και στον οποίο η κάθε καπιταλιστική χώρα είναι ενσωματωμένη, βάσει της δύναμής της.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέψουμε την απόσπαση της πολιτικής από την οικονομία! Αυτή η σχέση θεμελιώνεται από την εμφάνιση και την ισχυροποίηση των μονοπωλίων, του συνεχώς αυξανόμενου ρόλου τους όχι μόνον στην οικονομική, αλλά και στην πολιτική λειτουργία των καπιταλιστικών κρατών.

Τα καπιταλιστικά κράτη συγκροτούν ιμπεριαλιστικές διακρατικές ενώσεις, όπως είναι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ. Το ΚΚΕ, σε αντίθεση με τις οπορτουνιστικές δυνάμεις, που στην Ευρώπη συσπειρώνονται στο λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», θεωρεί πως η ιμπεριαλιστική ΕΕ δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε μια «Ευρώπη των λαών», γιατί από την ίδρυσή της έχει οικοδομηθεί και στοχεύει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Ούτε το ΝΑΤΟ θα διαλυθεί από μόνο του, όπως ισχυρίζονται οι οπορτουνιστικές δυνάμεις. Ούτε το ιμπεριαλιστικό σύστημα μπορεί να αποφύγει τους πολέμους, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις μέσα από τον δήθεν «εκδημοκρατισμό των διεθνών σχέσεων», τη νέα «αρχιτεκτονική» τους, το λεγόμενο «πολυπολικό κόσμο», που στην πραγματικότητα δεν είναι άλλος από τον κόσμο των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η εκτίμηση του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρη: Απαιτείται πάλη λαϊκή για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση. Πάλη, που τη θετική έκβασή της μπορεί να εγγυηθεί μόνον η εργατική εξουσία, σπάζοντας την ιμπεριαλιστική «αλυσίδα», αποσπώντας τη χώρα από τα νύχια των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων και των ενώσεών τους.

Μόνο στο έδαφος της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, στο έδαφος του σοσιαλισμού, μπορούν να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, δημιουργικά και να αξιοποιήσουν για δικό τους όφελος, για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα είναι λαϊκή περιουσία.

Η καπιταλιστική παλινόρθωση δεν καταργεί, ίσα - ίσα φέρνει ξανά στην επιφάνεια την αναγκαιότητα της πάλης για το σοσιαλισμό.

Το φως αποκαλύπτει την ιστορία του Γαλαξία

Το φως αποκαλύπτει την ιστορία του Γαλαξία

Ο Γαλαξίας από το πλάι φαίνεται σαν τηγανητό αυγό μάτι: Στο κέντρο έχει ένα φωτεινό, πυκνό «κρόκο» από άστρα, που ονομάζεται γαλαξιακό κέντρο, γύρω από το οποίο οι σπείρες του σχηματίζουν ένα λεπτό δίσκο. Μια αχνή άλως από παλιά άστρα περιβάλλει ολόκληρο το γαλαξιακό δίσκο. Περίπου 30 γνωστοί νάνοι γαλαξίες περιφέρονται στα εξώτερα τμήματα της άλω. Κατά μέσο όρο, οι συνήθεις νάνοι γαλαξίες περιέχουν μερικά δισεκατομμύρια άστρα, πολύ λιγότερα από τα 200 έως 400 δισεκατομμύρια άστρα που υπάρχουν στο συγκριτικά γιγαντιαίο Γαλαξία μας. Μερικοί από τους λιγότερο φωτεινούς νάνους γαλαξίες ίσως περιέχουν μόλις μερικές χιλιάδες άστρα, αν και η καταμέτρησή τους είναι δύσκολη.

Αυτοί οι εξαιρετικά αμυδροί νάνοι γαλαξίες εντοπίστηκαν από τους αστρονόμους μόλις την τελευταία δεκαετία. Τα άστρα τους φαίνεται να είναι από τα παλιότερα που έχουν ανακαλυφθεί. Γνωρίζουμε τη μεγάλη ηλικία των άστρων αυτών από την αναλογία χημικών στοιχείων που περιέχουν. Τα παλιότερα άστρα περιέχουν σχεδόν αποκλειστικά τα τρία ελαφρύτερα χημικά στοιχεία: Το υδρογόνο, το ήλιο και ελάχιστο λίθιο. Στην πορεία εξέλιξης του ορατού σύμπαντος, πολλά άστρα έγιναν καινοφανείς, αφού πρώτα μεταστοιχειώθηκαν τα ελαφρά στοιχεία τους σε βαριά, μέσω των πυρηνικών αντιδράσεων που πραγματοποιήθηκαν στον πυρήνα τους. Η έκρηξη των άστρων διέσπειρε τα βαρύτερα στοιχεία και έτσι τα νέα άστρα που σχηματίστηκαν από νέφη αερίων περιείχαν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από τέτοια στοιχεία, τα οποία για ευκολία οι αστρονόμοι ονομάζουν συλλήβδην «μέταλλα». Μόνο τα άστρα κατοπινών γενιών είναι πλούσια σε «μέταλλα». Οι αμυδροί νάνοι γαλαξίες έχουν λιγότερα άστρα απ' ό,τι οι πιο φωτεινοί, αλλά μεγαλύτερη αναλογία φτωχών σε βαριά στοιχεία άστρων. Με άλλα λόγια, είναι καλύτερα ενθύμια του μακρινού παρελθόντος των γαλαξιών.

Τη χημική σύσταση των άστρων των νάνων γαλαξιών δορυφόρων του Γαλαξία, την προδίδει το φως που εκπέμπουν και μετά από εκατό και πλέον χιλιάδες χρόνια φτάνει στους φασματογράφους των γήινων τηλεσκοπίων. Το φως αυτό περιέχει το ανάλογο του χημικού DNA του άστρου. Οι φασματογράφοι διαθλούν το φως και απλώνουν το φάσμα του σε μια μακριά λωρίδα που μοιάζει με το ουράνιο τόξο και οι αστρονόμοι μπορούν να παρατηρήσουν στην οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή. Η λωρίδα αυτή διακόπτεται σε πολλά σημεία από μαύρες κάθετες μπάρες, γνωστές ως γραμμές απορρόφησης. Κάθε χημικό στοιχείο έχει τις δικές του χαρακτηριστικές γραμμές απορρόφησης, που αντιστοιχούν στη συγκέντρωση του χημικού στοιχείου στα εξωτερικά στρώματα του άστρου, μέσα από τα οποία περνάει το φως πριν ξεκινήσει την πορεία του στο διαστημικό χώρο. Οσο παχύτερες είναι αυτές οι γραμμές, τόσο περισσότερο από αυτό το χημικό στοιχείο υπάρχει στο μακρινό άστρο και αντίστροφα. Η φασματοσκοπική ανάλυση είναι τόσο ακριβής, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον - με πολύ καλή προσέγγιση - προσδιορισμό του αριθμού των ατόμων του στοιχείου που υπάρχουν στο άστρο!

Το φως τόσο από τα άστρα της άλω του Γαλαξία, όσο και από τα άστρα των αμυδρών νάνων γαλαξιών δορυφόρων του Γαλαξία, έχει πολύ λεπτές γραμμές απορρόφησης που αντιστοιχούν στα βαριά στοιχεία, όπως ο σίδηρος. Για παράδειγμα στην άλω βρέθηκε άστρο που έχει μόλις το 1% του σιδήρου που υπάρχει στον πυρήνα της Γης. Πρόκειται για άστρο που έχει μάζα 60 φορές μεγαλύτερη από του Ηλιου, ο οποίος έχει 300.000 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον πλανήτη μας...

Τέτοια φτωχά σε βαριά χημικά στοιχεία άστρα δε θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί μέσα στο Γαλαξία, ανάμεσα στις πρόσφατες γενιές άστρων. Πρέπει να σχηματίστηκαν από τα ίδια νεφελώματα που σχημάτισαν και τους νάνους γαλαξίες. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα αρχαία άστρα της άλω είναι χημικά όμοια με τα άστρα των νάνων γαλαξιών, ακριβώς επειδή κάποτε ανήκαν σε τέτοιους νάνους γαλαξίες. Στο πέρασμα του χρόνου, ο Γαλαξίας «κατάπιε» τους κοντινούς σε αυτόν νάνους γαλαξίες, κλέβοντας τα άστρα τους, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και μεγαλύτερος.

Η χημική ομοιότητα δεν είναι η μόνη ένδειξη για τον κανιβαλισμό του Γαλαξία. Οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει και τους «λεκέδες» από προηγούμενα γεύματα, λωρίδες άστρων στην άλω που φαίνεται να ξετυλίχθηκαν από τους γαλαξίες - δορυφόρους, που συνέλαβε το βαρυτικό πεδίο του Γαλαξία. Αυτήν την περίοδο (με την αστρονομική έννοια), ο Γαλαξίας «τρώει» τον ελλειπτικό νάνο γαλαξία του αστερισμού του Τοξότη, καθώς αυτός περιφέρεται γύρω του. Σε κάθε περιφορά, άστρα ξεκόβουν από το νάνο γαλαξία και μπαίνουν στην άλω του δικού μας.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ Σε αναζήτηση νέων... δρόμων και κερδών

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ

Σε αναζήτηση νέων... δρόμων και κερδών

Η ενοποίηση εγχώριων διοργανώσεων από διάφορες χώρες ή η ...μετανάστευση ομάδων, τα καινούργια σχέδια των επιχειρηματιών του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου

Η ιδέα των Ρώσων για ενοποίηση του πρωταθλήματός τους τάραξε τα νερά περισσότερο από κάθε άλλη ανάλογη μέχρι σήμερα

Oνειρα ...θερινής νυκτός ή προάγγελος... τσουνάμι αλλαγών που δεν αφήσουν τίποτε ίδιο; Οπως και να έχει, τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες, οι αιτίες για τις οποίες γίνονται και οι λογικές στις οποίες βασίζονται τα σχέδια πιθανότατα να παραπέμπουν στην έκφραση για... την ύπαρξη καπνού χωρίς φωτιά! Ο λόγος για το νέο... φάντασμα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι δύο μεγαλύτερες αρχές του παγκόσμιου ποδοσφαίρου FIFA και UEFA και αφορά στα σχέδια αρκετών χωρών για ενοποίηση των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων. Ιδέα όχι και τόσο πρόσφατη, αλλά ωστόσο πλέον αναγκαία για τους περισσότερους επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου κυρίως στην Ευρώπη.

Τα κέρδη δεν έχουν ...σύνορα

Επί της ουσίας, μιλάμε για σχέδια αλλαγών που επιβάλλουν οι νόμοι της αγοράς, όπως για παράδειγμα έχει συμβεί παλιότερα με άλλα αθλήματα. Η ιδέα για τη μετατροπή της Ευρωλίγκας σε κλειστή λίγκα για λίγους και ισχυρούς στο μπάσκετ, η συνεργασία των ευρωπαϊκών ομάδων με τις αντίστοιχες του αμερικανικού πρωταθλήματος ΝΒΑ (διεξαγωγή τουρνουά) στο ίδιο άθλημα η ίδρυση περιφερειακών Ενώσεων σε διάφορα αθλήματα (π.χ. αδριατική λίγκα, βαλκανική λίγκα, κεντροευρωπαϊκή ένωση κ.τ.λ.) υπάγονται στην προσπάθεια για λίφτινγκ του προϊόντος, προκειμένου να πουλάει περισσότερο.

Το... όνειρο της μετακόμισης στην Αγγλία δεν έχει φύγει ποτέ για Σέλτικ και Ρέιντζερς

Eurokinissi

Την ίδια ώρα, η όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης δεν θα μπορούσε να αφήσει έξω και το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και του τρόπου που αυτό λειτουργεί, έχοντας ως γνώμονα τις λογικές της εμπορευματοποίησης και της απόκτησης κέρδους. Τα μειωμένα έσοδα από τις διαφημίσεις και τους χορηγούς, η συνεχώς πτωτική τάση στην προσέλευση των φιλάθλων (βλ. εισιτήρια) και το άνοιγμα της ψαλίδας όσον αφορά τη δημοτικότητα των εγχώριων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων - με δυο τρεις χώρες να βρίσκονται στην κορυφή (Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία και λιγότερο Ιταλία) και οι υπόλοιπες να έχουν θέση ...πίσω απ' τον ήλιο (όσον αφορά φυσικά την αποκόμιση κερδών) είναι πλέον βασικές αιτίες κάποιοι να σκέφτονται το...μέλλον. Επί της ουσίας, μιλάμε για μια συνεργασία που θα αποτελέσει το άρμα για την ισχυροποίηση του ...υπόλοιπου της Ευρώπης με σκοπό πάντα οι διοργανωτές να έχουν μεγαλύτερο λόγο στην πίτα των κερδών. Για παράδειγμα, αν και τα σχέδια δεν έχουν προχωρήσει, αρκετοί είναι αυτοί που ήδη έχουν αρχίσει να σκέφτονται τον αριθμό συμμετοχής των ομάδων που θα μετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ενα από τα βασικά κριτήρια του εγχειρήματος είναι η γειτνίαση των χωρών που θα μετέχουν, ωστόσο με δεδομένο την ανάγκη για μεγαλύτερο κέρδος κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα καταλήξει το όλο θέμα.

ΡΩΣΙΑ: Στόχος μια... κερδοφόρα ποδοσφαιρική ΚΑΚ

Αν και έχουν προηγηθεί ιδέες για το συγκεκριμένο εγχείρημα από διάφορες χώρες της Ευρώπης, εντούτοις εκεί που τα νερά ταράχτηκαν για τα καλά ήταν η πρόθεση της Ρωσίας να αναστήσει επί της ουσίας μια ποδοσφαιρική ΚΑΚ (Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών) έχοντας σαν κάποια βάση και το παλιό πρωτάθλημα της ΕΣΣΔ με συμμετοχή ομάδων από Ουκρανία, Λευκορωσία, Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία, Ουζμπεκιστάν κ.τ.λ. Οι λόγοι προφανείς, αφού το ρωσικό πρωτάθλημα δε διανύει και την καλύτερη περίοδό του, εξαιτίας της όξυνσης της αντίθεσης μεταξύ των ομάδων που πλέουν σε πακτωλό δολαρίων, εξαιτίας του πλούσιου ιδιοκτήτη ή του χορηγού (λειτουργώντας σε αρκετές περιπτώσεις και ως πλυντήρια για ξέπλυμα μαύρου χρήματος) και αυτών που περιμένουν ως μάννα εξ ουρανού την κρατική βοήθεια (π.χ. χορηγίες της GAZPROM) που το έχει οδηγήσει σε ανυποληψία. Αν και σε επίπεδο ομάδων ή επιχειρηματιών η ιδέα βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στη γνώμη της κοινωνίας των εν λόγω κρατών υπάρχει σκεπτικισμός. Ομως, ο πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας (μιας ομάδας που εξαιτίας των ανταγωνισμών έχει μείνει πίσω τα τελευταία χρόνια) Εβγκένι Γκίνερ υπέρμαχος της ιδέας για τη δημιουργία ενός κοινού πρωταθλήματος με πρόσφατες δηλώσεις το είπε ξεκάθαρα. «Πρέπει να μετατρέψουμε το ποδόσφαιρο σε μπίζνες. Θα είναι το πρωτάθλημα με τη μεγαλύτερη αν._ταγωνιστικότητα στην Ευρώπη. Ενα ασανσέρ που θα μας ανεβάσει στα ρετιρέ. Στην Αγγλία διεκδικούν το πρωτάθλημα τέσσερις ομάδες, στην Ιταλία τρεις, στην Ισπανία και στη Γαλλία από δύο. Στη Γερμανία υπάρχει η Μπάγερν και οι υπόλοιποι. Στη Ρωσία έχουμε πέντε ισοδύναμες ομάδες, στην Ουκρανία άλλες τέσσερις. Ο συναγωνισμός θα είναι τεράστιος».

Το βαλτικό πείραμα

Ανάλογες κινήσεις για την ενοποίηση των εθνικών πρωταθλημάτων τους έχουν ξεκινήσει προ πολλού οι χώρες της Βαλτικής. Από το 2007 έως το 2011 ομάδες της Λιθουανίας, της Εσθονίας και της Λετονίας είχαν ιδρύσει τη Βαλτική Λίγκα η οποία λειτουργούσε παράλληλα με τα εθνικά τους πρωταθλήματα. Η λίγκα αυτή καταργήθηκε το 2011 προφανώς επειδή δεν είχε τα αναμενόμενα οικονομικά αποτελέσματα. Ωστόσο, η Λιθουανία και η Λετονία έκαναν ένα βήμα πιο μπροστά, καταθέτοντας αίτηση στην UEFA για τη διοργάνωση ενιαίου πρωταθλήματος.

Στα χνάρια της Benelux η... BeNeliga

Σκέψεις για τη δημιουργία ενιαίου πρωταθλήματος Βελγίου και Ολλανδίας αποκάλυψε πρόσφατα ο πρόεδρος της Σταντάρ Λιέγης Ρολάν Ντιουσατέλ, βαφτίζοντάς το μάλιστα «BeNeliga». Οπως μάλιστα δήλωσε, την ιδέα συμμερίζονται τα μεγάλα ποδοσφαιρικά ονόματα των δύο χωρών, όπως η Αντερλεχτ, η Μπριζ, ο Αγιαξ και η Αϊντχόφεν έστω και εάν οι δύο ολλανδικές ομάδες έσπευσαν να διαψεύσουν τη συμμετοχή τους. Υπενθυμίζεται ότι οι δύο χώρες είχαν διοργανώσει από κοινού το Euro 2000. Την ίδια ώρα, κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι οι πρωτοκλασάτες ομάδες και των δύο χωρών έχουν χάσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει αρκετά πίσω με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ενα πλεονέκτημα του εγχειρήματος είναι οι κοντινές χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ των πόλεών τους καθώς και η πλήρης κατάργηση (εδώ και χρόνια) κάτι που συνεπάγεται και μικρό κόστος σε πολλά θέματα. Πάντως, ο πρόεδρος της Σταντάρ προειδοποιεί μάλιστα ότι, αν δεν προχωρήσει το εγχείρημα, θα καταβάλει προσπάθειες, ώστε η Σταντάρ να ενταχθεί στο πρωτάθλημα Γαλλίας, το οποίο έχει μεγαλύτερα έσοδα.

Στην ξενιτειά για τα κέρδη

Η κορύφωση της ιδέας για την ενοποίηση πρωταθλημάτων διαφόρων χωρών την τελευταία περίοδο ανέδειξε και ένα παλιότερο στο ίδιο πνεύμα. Αυτό της μετακόμισης των ομάδων σε άλλες χώρες με προφανή λόγο ότι εκεί θα έχουν περισσότερα έσοδα. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό των ουαλικών ομάδων Σουόνσι και Κάρντιφ που συμμετέχουν στις κατηγορίες της Αγγλίας παρά το γεγονός ότι υπάρχει πρωτάθλημα Ουαλίας. Η ιδέα της μετακόμισης των σκοτσέζικων Σέλτικ και Ρέιντζερς στο αγγλικό πρωτάθλημα δεν έχει φύγει ποτέ από το μυαλό των υπευθύνων των δύο ομάδων και μάλιστα ιδιαίτερα μετά τον υποβιβασμό της Ρέιντζερς στην Γ` Κατηγορία Σκοτίας λόγω χρεών.

Σύγχρονη νορβηγική αρχιτεκτονική

Σύγχρονη νορβηγική αρχιτεκτονική

Εκθεση σύγχρονης Νορβηγικής Αρχιτεκτονικής παρουσιάζει (έως 10/3) τοΜουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138). Η έκθεση, που οργάνωσε το κρατικό Νορβηγικό Μουσείο Αρχιτεκτονικής (ΝΑΜ), αφορά στα επιτεύγματα της νορβιγικής αρχιτεκτονικής από το 1968 μέχρι σήμερα και αναδεικνύει τις εξελίξεις που ήταν σημαντικές για το κοινωνικό σύνολο.

Η έκθεση περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα έργων: από ένα μικρό χώρο ανάπαυσης και ιδιωτικές κατοικίες, μέχρι περίπλοκες κατασκευαστικές λύσεις και υποδομές, καθώς και τις μεγάλες αστικές διαμορφώσεις των πρόσφατων ετών. Με ποικίλα είδη παρουσίασης και σύγχρονα μέσα ενημέρωσης, η έκθεση δίνει μία σύνθετη εικόνα της νορβηγικής αρχιτεκτονικής, στη Νορβηγία, αλλά και στο εξωτερικό την τελευταία πενταετία. Με τη συγκεκριμένη έκθεση, το ΝΑΜ θέλει να αναδείξει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μεμονωμένων έργων, αλλά και την κοινωνική ευαισθητοποίηση, που εκφράζει η πιο πρόσφατη νορβηγική αρχιτεκτονική.

Εκτίθενται 31 μεμονωμένα έργα και δύο ομάδες που παρουσιάζονται μαζί: η «παθητική κατοικία» των Steinsvik Architects και η αξιοποίηση των τουριστικών διαδρομών της χώρας. Ο διαχωρισμός των έργων γίνεται ως εξής: έργα εκτός Νορβηγίας (λ.χ. η νορβηγική πρεσβεία στο Νεπάλ, ένα αεροδρόμιο στην Ινδία), «eneboligkvaliteter», κατασκευή κατοικιών, εγκαταστάσεις, «νέο στο παλαιό», τοπικοί πολιτιστικοί φορείς, εκπαίδευση και σχολεία, αναψυχή, υπαίθριες δραστηριότητες και οι εθνικές τουριστικές διαδρομές.

Οι εικόνες είναι από την πρώτη παρουσίαση της έκθεσης (καλοκαίρι 2011) στη νέα πτέρυγα του Μουσείου Αρχιτεκτονικής του Οσλο, τελευταίο έργο του μεγάλου Νορβηγού αρχιτέκτονα Sverre Fehn.

Οι Νορβηγοί αρχιτέκτονες αποδεικνύονται δεξιοτέχνες στην ανάπτυξη σαλέ και μόνιμων κατοικιών. Η έκθεση παρουσιάζει μία βίλα σε περιοχή εργατικών κατοικιών στο Trondheim, δύο αγροικίες σε επαρχίες (στην επαρχία Oppland και στην επαρχία Rogaland) κι ένα σαλέ στο χιονοδρομικό θέρετρο Geilo. Εργα σεβασμού στο τοπίο, «φρέσκιας» και δυνατής αρχιτεκτονικής σκέψης, κατασκευαστικής δεξιότητας, προσεκτικής λεπτομέρειας.

Στην έκθεση παρουσιάζεται ένα μικρό κτίριο σύμπλεγμα διαμερισμάτων στο κέντρο του Οσλο, ένα οικιστικό έργο στις δυτικές συνοικίες του Οσλο και μία σειρά πολυκατοικιών στη βόρεια Νορβηγία, που καταγράφουν επιτυχημένες κατόψεις, κομψές και ευφυείς λύσεις για τη βέλτιστη εκμετάλλευση του ημερήσιου φωτός, προφυλαγμένους εξωτερικούς χώρους και καθαρή αρχιτεκτονική «γλώσσα». Παρουσιάζεται, επίσης, το περίπτερο «Lantern Pavilion» - ένας κατασκηνωτικός χώρος για παιδιά και το «Tubaloon».

Η νορβηγική αρχιτεκτονική προσανατολίζεται όλο και περισσότερο στη μεταμόρφωση, ανακύκλωση και εκ νέου ανάπτυξη υπαρχόντων κτιρίων και αστικών δομών. Μετά από μία καταστροφική πυρκαγιά στο κέντρο του Trondheim, ένα οικοδομικό τετράγωνο (καμένα ερείπια /Borkeplassen) ξαναχτίστηκε, διατηρώντας τις ιδιότητες των προηγούμενων αστικών κτιρίων. Τα ελάχιστα, αλλά υψηλής ποιότητας έργα αποκατάστασης: το Εθνικό Μουσείο - Αρχιτεκτονική, το κτίριο Gyldendal και το κτίριο των γραφείων του υπουργείου Αμυνας, όλα αφορούν στη μεταμόρφωση προστατευόμενων κτιρίων, τα οποία βελτιώθηκαν με νέες δομές. Τα συγκεκριμένα έργα αποτελούν «καρπό» εκτενών διαλόγων και διαδικασιών, όπου εμπλέκονται όλες οι αρμόδιες αρχές διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Η κατασκευή της Εθνικής Οπερας, του Μπαλέτο της Νορβηγίας, των νέες εγκαταστάσεις σκι στο Holmenkollen, του Παγκόσμιου Θυσαυροφυλακίου Σπόρων Svalbard και των φυλακών Halden χρηματοδοτήθηκαν γενναιόδωρα από το κράτος. Λ.χ. κεντρική ιδέα για την ανέγερση του νέου μεγάρου της Οπερας στο Οσλο, ήταν όχι μόνο η ώθηση του πολιτισμού, αλλά και η ανάπτυξη του κέντρου της πόλης προς τα ανατολικά, ώστε να δημιουργηθεί η αποκαλούμενη «Πόλη των Φιόρδ».

Μεταξύ άλλων δημοσίων κτηρίων, παρουσιάζονται: Δύο συμπλέγματα μουσείων στην επαρχία Nordland - το Κέντρο Hamsun και το Μουσείο Petter Dass - που προσελκύουν τοπικούς επισκέπτες και πολλούς ξένους τουρίστες, λόγω και της αρχιτεκτονικής τους. Δύο μεγάλα σχολεία στο Kristiansand και το Οσλο, με μεγάλα φουαγιέ και κοινόχρηστους χώρους, σχεδιασμένα για χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση, με σεβασμό στο περιβάλλον, με υψηλής ποιότητας υλικά και εξοπλισμό και στόχο την εξυπηρέτηση διαφόρων εκπαιδευτικών μεθόδων. Ενα ξενοδοχείο σε επαρχιακό θέρετρο και οι χώροι ενός καταφυγίου - καταυλισμού, που ανανεώνουν την αντίληψη περί υποδομών διανυκτέρευσης για τουρίστες και φυσιολάτρες. Τέλος παρουσιάζεται το νορβηγικό εθνικό οδικό δίκτυο προς όφελος των τουριστών και ταξιδιωτών, το οποίο περιλαμβάνει περίπου 50 έργα (χώρους ξεκούρασης, σημεία θέας, σκαλιά και μονοπάτια που οδηγούν είτε προς τα κάτω στα νερά ή πάνω σε βουνοπλαγιές, καφετέριες και εκθεσιακούς χώρους και κέντρα ενημέρωσης), πολλά από τα οποία σχεδίασαν αρχιτέκτονες της νεότερης γενιάς.

    

Ο παλιός «καλός» κόσμος είναι εδώ

1. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το να βλέπεις τη νεότητα να μαραίνεται μόλις ανθίζει. Ο παλιός καλός κόσμος φροντίζει γι' αυτό.

2. Αποβλακωμένοι και απόβλητοι πολίτες, χωρίς ίχνος παραξενιάς, ζουν μέσα στο κράτος με τη βαριεστημάρα που αποκτά κάποτε η συζυγική ζωή. Καμιά φορά μπροστά τους εξελίσσονται γεγονότα που βάζουν σε δοκιμασία την αδύναμη λογική τους, αλλά ακόμα και τότε η μέθη της τηλεόρασης - αυτό το φτηνό ναρκωτικό που πουλιέται παντού - καταφέρνει να τον επαναφέρει σ' έναν ύπνο δίχως όνειρα.

3. Πώς είναι δυνατόν η ύψιστη ιδέα της κοινωνικής επανάστασης να μπορεί να χωρέσει στη δοκιμασία ενός τηλεοπτικού διαλόγου με όλα αυτά τα πρόσωπα - σούπες, τις μυστικές εταιρείες μετρήσεων για «φέρετρα» και την ελεεινή παρουσία της Χρυσής Αυγής. Πρωταγωνιστές σε όλα, με βλέμμα παστής ρέγγας, είναι οι «αθώοι» της δημοσιογραφίας, που αγρυπνούν για την αλήθεια σαν νυχτοφύλακες.

4. Ασυνείδητα ο πολίτης, μέσα στο χάλι του, αρχίζει να λειτουργεί το νέο του χόμπι. Συγκρίνει τη μοίρα του με τους βαριά ασθενείς, τους πεθαμένους, και ανασαίνει. Η σύγκριση αυτή τον ανακηρύσσει σε βασιλιά της ελαφρότητας, φτηνό θεατρίνο, που, ενώ η ζωή του η ίδια τον χλευάζει, αυτός ζει ένα θρίαμβο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του.

5. Ο παλιός καλός κόσμος ούτε μας αποχαιρετά, ούτε αυτοκτονεί, ούτε πλήττει. Δεν είναι παρά η πρώτη γεύση θανάτου που έχουμε σ' αυτή τη ζωή.

6. Ο παλιός κόσμος παραείναι απεχθής. Αρκεί να δεις τους περισσότερους βουλευτές που τον εκπροσωπούν, όπως, για παράδειγμα, την κυρία Σοφία Βούλτεψη, για ν' αρχίσει αμέσως να σχηματίζεται μέσα σου το τέλμα της απόγνωσης.

7. Από τη στιγμή που ο πολίτης δεν θέλει να μάθει ποιος είναι, οφείλει να κατοικεί στο χαζό ψέμα του παλιού κόσμου. Μυγοχάφτης και ανυπεράσπιστος, από δω και στο εξής θα τον επισκέπτεται μόνο η δυστυχία του. Το μόνο χρέος που έχει είναι να στηρίζει με αυστηρή ακρίβεια τον κόσμο που σχεδιάζουν καθημερινά «ανώτεροι» επιστήμονες, μετενσαρκώσεις του τσάρου και του Μπίσμαρκ.

8. Ολη αυτή η δυσαρμονία δεν θ' αργήσει να εξελιχθεί σε εσωτερική αιμορραγία. Μετέωρα πλάσματα, χωρίς καμία πιθανότητα συμφιλίωσης μεταξύ μας, κάνουμε κύκλους δαγκώνοντας όπως η σκύλος την ουρά του.

9. «Τι θα λέγατε για τη φορολόγηση των πλουσίων;», ρώτησε δημοσιογράφος του γερμανικού περιοδικούStern τον Φώτη Μπόμπολα, για να εισπράξει την απάντηση: «Τι αφελής σκέψη! Το μεγάλο κεφάλαιο βρίσκει πάντα τρόπους να αποφύγει τους φόρους». Μπροστά στη ζωή που καταρρέει, ο Μπόμπολας δεν έχει ανάγκη τα γνωστά συστημικά ψέματα των εκπροσώπων του στο κοινοβούλιο. Δεν τηρεί καμία σιγή, δεν βασανίζει τα αυτονόητα. Μέσα στα απόνερα της δήλωσής του, η ζωή μας λάμπει σαν ναυαγός, και δυστυχώς για μας η θάλασσα αυτή είναι μεγάλη.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ