21 Μαΐ 2018

Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης



Την περασμένη εβδομάδα πρόσεξα μια κουβέντα στο διαδίκτυο, σχετικά με τις "Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών" της Ευρωπαϊκής ¨Ενωσης. Όχι πως έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία αλλ' απλώς για να είμαστε ακριβείς, η πραγματικότητα είναι ότι αυτές οι "κατευθυντήριες γραμμές" είναι παλιά ιστορία. Περιλαμβάνονται στην ατζέντα "Ευρώπη 2020" και κατά καιρούς συμπληρώνονται και τροποποιούνται.

Πέρυσι, λοιπόν, με την COM(2017)677/22-11-2017 απόφασή του, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκρινε την αναθεώρηση τεσσάρων τέτοιων γραμμών και ζήτησε, όπως προβλέπεται, σχετική έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Η Επιτροπή υπέβαλε την έκθεσή της και στις αρχές Απριλίου την υπέβαλε στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο την ενέκρινε κατά πλειοψηφία αλλά ζήτησε την ενσωμάτωση ορισμένων τροπολογιών ήσσονος εν πολλοίς σημασίας. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να δει αναλυτικά τις τροπολογίες εδώ. Εμείς ας πάμε να δούμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία τους, έτσι όπως τροποποιήθηκαν:


Γραμμή 5: Τόνωση της ζήτησης εργασίας
    Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώξουν σταδιακά να μειώσουν τη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας και να τη μετατοπίσουν από την εργασία σε άλλες πηγές φορολογίας που είναι λιγότερο επιζήμιες για την απασχόληση και την ανάπτυξη (...)
    Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν καινοτόμες μορφές εργασίας, που να δημιουργούν ευκαιρίες ποιοτικής απασχόλησης για όλους με υπεύθυνο τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών, εξασφαλίζοντας παράλληλα την πλήρη συμμόρφωση με το ενωσιακό δίκαιο, τις εθνικές νομοθεσίες και απασχολησιακές πρακτικές, καθώς και τα συστήματα εργασιακών σχέσεων (...)
    Σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές και με παράλληλο σεβασμό της αυτονομίας των κοινωνικών εταίρων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν διαφανείς και προβλέψιμους μηχανισμούς καθορισμού των μισθών, που επιτρέπουν τη δυνατότητα ανταπόκρισης των μισθών στις εξελίξεις της παραγωγικότητας, διασφαλίζοντας παράλληλα δίκαιους μισθούς που προβλέπουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο με βιώσιμο και υπεύθυνο τρόπο . Οι εν λόγω μηχανισμοί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις διαφορές ως προς τα επίπεδα δεξιοτήτων και τις αποκλίσεις όσον αφορά τις οικονομικές επιδόσεις ανά περιφέρειες, τομείς και εταιρείες (...)
Προσέξτε πώς η εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά, η οποία συνιστά αμοιβή τής εργασίας, βαφτίζεται "φορολογική επιβάρυνση". Προσέξτε, επίσης, την απαίτηση για "πλήρη συμμόρφωση" με τις "απασχολησιακές πρακτικές" και τα "συστήματα εργασιακών σχέσεων", δηλαδή την ελαστική εργασία ή, άλλως πως, την δουλειά-λάστιχο. Τέλος, προσέξτε ιδιαίτερα την απαίτηση οι "μηχανισμοί" που θα ορίζουν τους μισθούς να λαμβάνουν υπ' όψη τα δεδομένα μέχρι και σε επίπεδο εταιρείας. Με απλά λόγια: οι συλλογικές συμβάσεις τελειώνουν και κάθε επιχείρηση θα μπορεί να έχει το δικό της μισθολόγιο.

Γραμμή 6: Ενίσχυση της προσφοράς εργασίας και βελτιωμένη πρόσβαση σε απασχόληση, δεξιότητες και ικανότητες
    Στο πλαίσιο των τεχνολογικών, περιβαλλοντικών και δημογραφικών αλλαγών, τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και την κοινωνία των πολιτών, θα πρέπει να προωθήσουν την βιωσιμότητα, την παραγωγικότητα και την απασχολησιμότητα με σωστή παροχή κατάλληλων γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων καθ’ όλη τη διάρκεια της εργασιακής ζωής (...)
    [Τα κράτη-μέλη] θα πρέπει να διασφαλίσουν την ποιότητα των μαθησιακών αποτελεσμάτων, να αναπτύξουν και ενισχύσουν τις βασικές δεξιότητες, να προωθήσουν την ανάπτυξη επιχειρηματικών δεξιοτήτων, να μειώσουν τον αριθμό των νέων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο, να ενισχύσουν τη σύνδεση της αγοράς εργασίας με πτυχία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να βελτιώσουν την παρακολούθηση και πρόβλεψη των δεξιοτήτων και να αυξήσουν τη συμμετοχή των ενηλίκων στη συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση, μεταξύ άλλων και με πολιτικές που να προβλέπουν εκπαιδευτική άδεια και άδεια κατάρτισης, καθώς και ενδοεργασιακή επαγγελματική κατάρτιση και δια βίου μάθηση (...)
    [Τα κράτη-μέλη] θα πρέπει να βελτιώσουν και να αυξήσουν την προσφορά και την αξιοποίηση της ευέλικτης συνεχούς επαγγελματικής κατάρτισης (...) 
Αυτά που ξέραμε ως τώρα, δηλαδή να πιάνουμε μια δουλειά και να μένουμε σ' αυτή ώσπου να συνταξιοδοτηθούμε, πρέπει να τα ξεχάσουμε. Από δω και μπρος, όσο ζούμε θα εκπαιδευόμαστε, ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορούμε να αλλάζουμε δουλειά, ανάλογα με τις ανάγκες που θα έχουν τα αφεντικά κάθε φορά.

Γραμμή 7: Βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας και αποτελεσματικότητα του κοινωνικού διαλόγου
    Τα εν λόγω επιδόματα [ανεργίας] θα πρέπει να συνοδεύονται από ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας και από μέτρα που θα συνιστούν κίνητρα για τη γρήγορη επιστροφή σε ποιοτικές θέσεις εργασίας (...)
    Η κινητικότητα των εκπαιδευομένων και των εργαζομένων θα πρέπει να κατοχυρωθεί ως θεμελιώδης ελευθερία με στόχο την ενίσχυση των δεξιοτήτων απασχολησιμότητας και την αξιοποίηση του πλήρους δυναμικού της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας. Θα πρέπει επίσης να προωθηθεί η εσωτερική κινητικότητα (...)
Από τη μια, ανοίγει ο δρόμος για "εργασία των ανέργων", δηλαδή για τζάμπα δουλειά σε κάποια επιχείρηση, με αντάλλαγμα τα ψίχουλα ενός επιδόματος, μια ιδέα που ήδη εφαρμόζεται στην Μεγάλη Βρεττανία, την Δανία και αλλού. Από την άλλη, υπογραμμίζεται αυτό σημειώσαμε πριν, δηλαδή η προοπτική να αλλάζεις κάθε τρεις και λίγο όχι μόνο αντικείμενο δουλειάς αλλά μέχρι και χώρα.

Γραμμή 8: Προαγωγή των ίσων ευκαιριών και της μη διακριτικής μεταχείρισης για όλους, προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας
    Τα κράτη μέλη θα πρέπει, με τη υποστήριξη της Επιτροπής, να προωθήσουν την ενεργό συμμετοχή των ειδικευμένων στην καταπολέμηση της φτώχειας ΜΚΟ, και των οργανώσεων ατόμων που βιώνουν τη φτώχεια, στη χάραξη πολιτικών για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (...)
    Τα κράτη μέλη θα πρέπει επειγόντως να κατοχυρώσουν τη βιωσιμότητα και την επάρκεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων για γυναίκες και άνδρες, παρέχοντας ίσες ευκαιρίες σε όλους τους εργαζομένους και τους αυτοαπασχολούμενους, για να αποκτήσουν επαρκή νόμιμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα για τη διασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης, καθώς και ενός επαρκούς εισοδήματος για τους ηλικιωμένους, που να είναι τουλάχιστον πάνω από το όριο της φτώχειας (...)
    Οι μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής αύξησης του ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, θα πρέπει να πλαισιώνονται από στρατηγικές ενεργού και υγιούς γήρανσης και να στηρίζονται από μέτρα παράτασης του επαγγελματικού βίου για όσους επιθυμούν να εργαστούν περισσότερα χρόνια. Οι εργαζόμενοι που πλησιάζουν στη συνταξιοδότηση θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν την εκούσια μείωση των ωραρίων εργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθιερώσουν έναν εποικοδομητικό διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και την κοινωνία των πολιτών και να επιτρέψουν την κατάλληλη σταδιακή εφαρμογή όλων των μεταρρυθμίσεων.
Απ' όλα έχει το πανέρι: ΜΚΟ που θα καταπολεμήσουν την φτώχεια, συντάξεις "τουλάχιστον πάνω από το όριο της φτώχειας" (δηλαδή το όριο της λιμοκτονίας), "πιθανές" αυξήσεις ορίων ηλικίας (οι μειώσεις είναι πάντοτε απίθανες), ενεργή γήρανση (δηλαδή δουλειά ως τον τάφο) αλλά και προσπάθεια για να περάσουν όλες οι μεταρρυθμίσεις.


Κουραστήκαμε να ακούμε από τις κυβερνήσεις μας, πρώην και -κυρίως- νυν, ότι η λαίλαπα που κατεδάφισε κάθε λογής εργατική κατάκτηση και δικαίωμα, πήρε σβάρνα και ορισμένα δικαιώματα, τα οποία θα ξαναϊσχύσουν όταν τελειώσουν τα μνημόνια και επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Έτσι, θα επανέλθουν οι συλλογικές συμβάσεις, θα αυξηθεί ο βασικός μισθός, θα ξανασυζητηθούν οι μειώσεις στις συντάξεις και οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση κλπ.

Δυστυχώς, οι παραπάνω "κατευθυντήριες γραμμές" πιστοποιούν πως όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να τελειώσουν ουσιαστικά τα μνημόνια αλλά οι μνημονιακές υποχρεώσεις ενδύονται πανευρωπαϊκό μανδύα και πρόκειται να ισχύσουν για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης. Μέσα κι έξω από την ευρωζώνη. Με αριστερή κυβέρνηση ή χωρίς. 
 
 Cogito ergo sum

Η συμφωνία του Λιβάνου-Το πρελούδιο της ήττας

Με αφορμή την επέτειο από το τέλος του Συνεδρίου του Λιβάνου σαν σήμερα το 1944, που κατέληξε στην ομώνυμη συμφωνία, η οποία συνιστούσε απαράδεκτο συμβιβασμό των εαμικών δυνάμεων με τα αστικά πολιτικά κόμματα και τους Βρετανούς, μεταγράφουμε ένα απόσπασμα, από τον τρίτο τόμο του έργου του Θανάση Χατζή “Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε”. Είναι γνωστό πως ο ίδιος αντικαταστάθηκε από το Μήτσο Παρτσαλίδη στη θέση του γ.γ της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ, λόγω της διαφωνίας του με το περιεχόμενο της συμφωνίας αυτής. Χωρίς να χρειάζεται κανείς να υιοθετήσει κάθε σημείο από τις διατυπώσεις και αξιολογήσεις του συγγραφέα, που φέρουν πέραν του ούτως ή άλλως εγγενούς υποκειμενισμού τέτοιων κειμένων και τις επιρροές από τη μετέπειτα πολιτική του πορεία. δεν παύει να μεταδίδει γλαφυρά το σφόδρα αντιεαμικό κλίμα που επικρατούσε στη διάρκεια του συνεδρίου, καθώς και τη σε γενικές γραμμές εφεκτική στάση της εαμικής αντιπροσωπείας απέναντι στην προσχεδιασμένη επίθεση του Γεωργίου Παπανδρέου και όσων εκπροσωπούσε.
Η διάσκεψη στο Λίβανο
Η διάσκεψη άρχισε στις 15 του Μάη 1944. […] Γενικά κείνο που χαρακτηρίζει τη διάσκεψη του Λίβανου είναι το μίσος και η εχθρότητα ενάντια στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό και το στρατό του ΕΛΑΣ και της Μέσης Ανατολής. Αρχίζοντας από τον Παπανδρέου, ποιος περισσότερο και ποιός λιγότερο λυσσασμένα, συκοφαντουσαν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Διαστρέφοντας γεγονότα, κατηγορούσαν εκείνους που με το αίμα τους έγραφαν τις ωραιότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Εξυμνούσαν το ραγιαδισμό και την υποτέλεια. Δικαίωναν την προδοσία. Όλοι τους απαιτούσαν την αυτοδιάλυση του μοναδικού ελληνικού στρατού που υπήρχε τότε, μετά την επαίσχυντη διάλυση του στρατού της Μέσης Ανατολής και απειλούσαν πως σε αντίθετη περίπτωση θα διέλυαν αυτοί τον ΕΛΑΣ με τις γερμανοοπλισμένες προδοτικές δυνάμεις και κυρίως με τον αγγλικό στρατό.
Η αντιπροσωπεία του λαϊκού κινήματος, που είχε μουδιάσει, πριν ν’αρχίσει η διάσκεψη πέρασε σε μια χλιαρή άμυνα. Αυτό επιδίωκαν και πέτυχαν οι αντίπαλοι. Να χάσουν οι εκπρόσωποι του κινήματος την πίστη στη δύναμη που αντιπροσώπευαν και από κατήγοροι που έπρεπε να είναι, να γίνουν κατηγορούμενοι. Εξαίρεση αποτέλεσε ο υπέροχος Σαράφης. Από τεχνικός σύμβουλος της αντιπροσωπείας έγινε ο υπέρμαχος του αγωνιζόμενου λαού και ο Εισαγγελέας ενάντια στους απόντες και τους συνεργάτες του εχθρού, που όλοι τους αντιπροσωπεύονταν στην αίθουσα της διάσκεψης. Ήταν τόσο αμείλιχτο το “Κατηγορώ” του ηγέτη στρατηγού του Λαϊκού στρατού, που ακόμα και αντιπρόσωπο της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ (Σβώλος και Πορφυρογένης) ζήτησαν να μαλακώσει τον τόνο του. Με στοιχεία χειροπιαστά, φωτοτυπίες χειρογράφων και ημερολόγια στελεχών του ΕΔΕΣ, που αποκάλυπταν συνεργασία με τους Αρβανίτες μπαλίστες (σ.τ.Ε, Εννοεί τα μέλη του εθνικιστικού Μπάλι Κόμπεταρ, που συνεργάστηκε με τις ιταλικές και γερμανικές αρχές κατοχής στην Αλβανία) και τους Γερμανούς ενάντια στον ΕΛΑΣ
ο Σαράφης υπεχρέωσε τον αντιπρόσωπο του ΕΔΕΣ Πυρομάγλου να δηλώσει πως υπάρχουν και τέτοιες εκδηλώσεις αλλά γίνονται ανακρίσεις και θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.
Ο Στρατηγός Σαράφης, αφού έδωσε μια σύντομη εικόνα του εθνικοαπελευθερωτικού έργου και ταυτόχρονα των επιτευγμάτων του ΕΛΑΣ, τελείωσε την ομιλία του με τα παρακάτω λόγια:
“Κύριοι, αυτός είναι ο ΕΛΑΣ, αυτή είναι η δράση του. Είμαι περήφανος γιατί συνετέλεσα κι εγώ στη δημιουργία αυτού του στρατού, που τόσο συνέβαλε στο συμμαχικό αγώνα. Είμαι περήφανος γιατί διοίκησα αυτό το στρατό, ένα στρατό ηρώων. Έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι έκανα το καθήκον μου προς το έθνος και προς το λαό, όπως εγώ το αισθάνομαι και όπως ο λαός έχει αξίωση από τα παιδιά του και ιδιαίτερα από τους αξιωματικούς. Στον ενιαίο εθνικό στρατό θα προσφέρω τις υπηρεσίες μου σ’οποιαδήποτε θέση κι αν ταχθώ, χωρίς να προβάλω δικαιώματα και αξιώσεις από προηγούμενες υπηρεσίες, όπως έκανα πάντα έως σήμερα, γιατί νομίζω πως έτσι κάνοντας θα συντελέσω στη δημιουργία του ενιαίου εθνικού στρατού που θα εξακολουθήσει με την ίδια πίστη, μαχητικότητα και ορμή τον αγώνα κατά του κατακτητή για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και την εξασφάλιση των λαϊκών ελευθεριών.”
Δυο μέρες “καυγάδιζαν” και την τρίτη άρχισαν οι συζητήσεις για το πρόγραμμα της “Εθνικής Κυβέρνησης” που έπρεπε με κάθε τρόπο να γίνει, γιατί “αυτό θέλαν οι Άγγλοι”.
Στις συζητήσεις αυτές όλοι τους επιμένανε στη διάλυση του ΕΛΑΣ. ‘Ενα σήμα όμως από το ΣΜΑ (Σ.τ.Ε, Στρατηγείο Μέσης Ανατολής) τους υποχρέωσε “να ρίξουν νερό στο κρασί τους”. Αρνούνταν να αποκηρύξουν τα τάγματα του Ράλλη και τις γερμανοοπλισμένες συμμορίες αν προηγούμενα δεν παρθεί απόφαση για Εθνική Κυβέρνηση. Δεν ζητούσαν ξεκαθάρισμα του πολιτειακού, με καθαρή δήλωση του βασιλιά πως δε θα ξαναγυρίσει στην Ελλάδα πρίν από ένα ελεύθερο δημοψήφισμα. Έδιναν στην ΠΕΕΑ, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ μόνο 25% συμμετοχή στην κυβέρνηση και δευτερεύοντα, για μεγάλη περίοδο υπουργεία. Δε δέχονταν να σταλεί υπουργικό κλιμάκιο στην αγωνιζόμενη Ελλάδα. Πρόβαλαν μεγαλοϊδεατικές αξιώσεις.
Η αντιπροσωπεία του λαϊκού κινήματος είχε κυριολεκτικά παραλύσει. Χωρίς ν’αντιδράσει δέχτηκε όλες τις θέσεις που διατύπωσε ο Παπανδρέου στον τελικό λόγο του. Έτσι κατάληξαν, με ομοφωνία, στη συμφωνία του Λιβάνου. Πρωτόκολλο δεν υπογράφηκε. Ο λόγος του Παπανδρέου, που συνόψιζε τα συμπεράσματα της διάσκεψης, υπογράφηκε σαν “Εθνικό Συμβόλαιο”, αφού βέβαια μείνανε όλα τα συκοφαντικά κατασκευάσματα και οι βρισιές ενάντια στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Αφαιρέθηκαν όμως οι επιπλήξεις για “απουσία από τον εθνικό συναγερμό των αστικών πολιτικών κομμάτων, για να μη θιγούν οι “ευαίσθητοι” παραδοσιακή πολιτικοί ηγέτες.
Έτσι τελείωσε μια οργανωμένη παρασυναγωγή, παγίδα για το λαϊκό κίνημα και πρόδρομος όλων των κακών που θα ακολουθήσουν. Μετά τη συνθηκολόγηση της αντιπροσωπείας του λαϊκού κινήματος, η πολιορκία έληξε. Οι αντιπρόσωποι μεταφέρθηκαν στο Κάιρο. Εκεί είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με την Ελληνική παροικία, τους πρόσφυγες, το στρατό και με τους εκπροσώπους του ελληνικού και διεθνούς τύπου. Ακόμα και με διπλωμάτες και τις ίδιες τις Συμμαχικές περσβείες, φυσικά και με τη Σοβιετική. […]

Όταν επιτεθούν σε σένα, δεν θα έχει απομείνει κανείς για να αντιδράσει…

Ο κατάλογος των θυμάτων από φασιστικές επιθέσεις, είναι τρομακτικά ατελείωτος. Θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος, μα υπάρχουν επιθέσεις που δεν θα φτάσουν ποτέ στα αυτιά μας, γιατί τα θύματα είτε δεν έζησαν ποτέ για να τις διηγηθούν, είτε φοβήθηκαν τόσο για τη ζωή τους, που δεν τις ξεστόμισαν πουθενά. Με αφορμή την απρόκλητη και άνανδρη επίθεση κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Σε μια προσπάθεια υπενθύμισης του πόσο επικίνδυνος είναι ο φασισμός και πόσο αφορά όλη την κοινωνία, η οποία δεν θα έπρεπε να παρακολουθεί αμέτοχη και καμία περίπτωση να επιχαίρει τέτοιες ενέργειες, θα γίνει αναφορά σε επιθέσεις που έλαβαν χώρα την τελευταία δεκαετία. Επελέγη μία επίθεση από κάθε έτος, παρότι αυτές ήταν δεκάδες. Η επιλογή δεν είχε να κάνει με την αξιολόγηση της επίθεσης ως σπουδαιότερης των υπολοίπων.Έγινε μια προσπάθεια να ανδειχθούν θύματα από κάθε χώρο. Δεν επελέγησαν οι δολοφονίες του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, καθότι δεν ήταν απλές επιθέσεις, αλλά και η δολοφονική επίθεση κατά των Αιγύπτιων αλιεργατών και εκείνη κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, οι οποίες αποτελούν βασικό πυρήνα της δικογραφίας στη Δίκη της Χρυσής Αυγής.
2008-2018:
Το 2008  είκοσι κρανοφόροι,  αφού συναντήθηκαν με άλλους μοτοσικλετιστές, οι οποιοι κυκλοφορούσαν ανενόχλητοι με καλυμμένες ή αφαιρεμένες τις πινακίδες των δίκυκλων στα οποία επέβαιναν , εισέβαλαν και επιτέθηκαν στο  ημιυπόγειο διαμέρισμα της πολυκατοικίας επί των οδών Αριστοβούλου και Πυλλάδου στα Κάτω Πετράλωνα, το οποίο χρησιμοποιείτo ως χώρος συγκέντρωσης αντιεξουσιαστών με την ονομασία “Αντίπνοια”.Ήταν προκλητικά οργανωμένοι, εξοπλισμένοι με σκεπάρνια και μαχαίρια και εισέβαλαν στην αίθουσα όπου άνθρωποι, αμέριμνοι, έκαναν μάθημα. Αφού προκάλεσαν φθορές στο χώρο, κάνοντας υπερβολικό θόρυβο και ποδοβολώντας χαιρετούσαν ναζιστικά και δήλωναν στα άτομα που βρίσκονταν μέσα στο χώρο κάτω από την απειλή τους “Έχετε τα χαιρετίσματα της Χρυσής Αυγής…”. Ένας από αυτούς επιτέθηκε με μαχαίρι και τσεκούρι σε καθηγητή που εκείνη την ώρα βρισκόταν στο χώρο και παρέδιδε μαθήματα ισπανικών, την ώρα που ο τελευταίος προσπαθούσε να προστατεύσει μια κοπέλα. Εκτός από τον Ισπανό καθηγητή μαχαιρώνεται από άλλον δράστη ένας ακόμη παρευρισκόμενος. Ο χώρος μετατρέπεται ξαφνικά σε λίμνη αίματος και οι δράστες φεύγουν μόνο όταν ακούγεται το σύνθημα “Τέλος χρόνου”. Είναι δυνατόν να μην είχαν γίνει αντιληπτοί από τις αρχές;
Το 2009,  τρία μέλη της Ο.Ε.Ρ (παρακλάδι της Χρυσής Αυγής) επιτέθηκαν στο Γιάννη Μωραΐτη, φοιτητή του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Ρεθύμνου και ενεργό μέλος αριστερής φοιτητικής παράταξης. Η επίθεση έγινε στις τέσσερις τα ξημερώματα , όταν οι τρεις δράστες πέταξαν ένα γυάλινο μπουκάλι στο φοιτητή που ήταν μόνος, τον πλησίασαν και τον κλωτσούσαν στο κεφάλι ρωτώντας τον τι ψηφίζει. Δεν ήταν το πρώτο περιστατικό στο νομό, μα ούτε και το τελευταίο. Τα περιστατικά που ακολούθησαν ήταν πανομοιότυπα, πολλοί εναντίον ενός ή ακόμη περισσότεροι εναντίον λίγων, πάντα πισώπλατα, πάντα ξαφνικά, με τρόπο τρομοκρατικό, με καδρόνια, με γυαλιά, με ρόπαλα.Οι φοιτητικοί σύλλογοι κάλεσαν την κοινωνία να στηρίξει και να προστατεύσει τους φοιτητές, το ίδιο το θύμα όχι μόνο δεν δείλιασε αλλά κατήγγειλε την επίθεση δημόσια.
Το 2010 στη Λάρισα, τέσσερα άτομα επιτίθενται σε πακιστανικό παντοπωλείο. Οι δύο κρατούν μπουκάλια και πτυσσόμενα γκλομπ και οι άλλοι δύο κρατούν τσίλιες. Τραυματίζουν σοβαρά στο κεφάλι τον υπάλληλο που βρίσκεται στο ταμείο. Τις προηγούμενες μέρες είχαν γραφτεί στου τοίχους του μαγαζιού φασιστικά συνθήματα. Ο υπάλληλος του παντοπωλείου από το νοσοκομείο βρέθηκε στο τμήμα,  ενώ ήταν θύμα επίθεσης ,καθώς δεν είχε πάνω του τα χαρτιά του. Από την τοπική κοινωνία, αρκετοί αλληλέγγυοι στάθηκαν στο πλευρό του θύματος, όμως πόσοι τελικά αναγνώρισαν την επικινδυνότητα αυτού του περιστατικού; Πόσοι το θεώρησαν μεμονωμένο ή ακόμη πόσοι κατά βάθος επιβράβευσαν την επίθεση καθώς το μαγαζί ανήκε σε μετανάστες;
To 2011, είκοσι περίπου άτομα με την προβιά των αγανακτισμένων πολιτών, επιτέθηκαν σε μετανάστες στην οδό Περγάμου κοντά στην Μιχαήλ Βόδα. Οι άνθρωποι για να προφυλαχθούν έτρεξαν και μπήκαν σε μια πολυκατοικία. Οι άνθρωποι έτρεξαν να μπουν στην πολυκατοικία που διέμεναν για να σωθούν. Οι ”αγανακτισμένοι” τους πρόλαβαν, μπήκαν μαζί τους στην πολυκατοικία και ένας από αυτούς, μαχαίρωσε έναν Αφγανό δίπλα στην καρδιά και στο στομάχι. Το έβαλαν αμέσως στα πόδια, συνελήφθησαν και την επόμενη μέρα οδηγήθηκαν στο αυτόφωρο, ο ένας με την κατηγορία των σωματικών βλαβών κι οι υπόλοιποι για συνέργεια. Δε δίστασαν να μηνύσουν το θύμα κατηγορώντας το για ψευδή καταμήνυση. Πώς αντέδρασε σε όλο αυτό η πολιτεία και τα ΜΜΕ; Μα, μας είναι ήδη γνωστό, η γνωστή για τη δράση της στην Περιοχή Σκορδέλη θα συλληφθεί με  τους επιτιθέμενους, τις ίδιες μέρες που πρωταγωνιστεί στα παράθυρα των ειδήσεων ως αγανακτισμένη κάτοικος που ανησυχεί για το μέλλον της γειτονιάς της.
Το 2012 στην πρωινή εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης, αφού πρώτα πέταξε ένα ποτήρι νερό στην τότε υποψήφια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου, επιτέθηκε με γροθιές στη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη. Έφυγε από το στούντιο με άνεση και διέφυγε του αυτοφώρου, καθώς η αστυνομία δεν μπόρεσε να τον εντοπίσει. Τα σχόλια που ακούστηκαν ήταν εξίσου εγοργιστικά με την ίδια την πράξη. Υπήρχε κόσμος που δεν προσβλήθηκε από αυτήν την εικόνα και βρήκε την ώρα να εκφράσει όλη του την κακία στο πρόσωπο ενός θύματος επίθεσης, το οποίο όχι μόνο δεν θυματοποίησε τον εαυτό του, αλλά από την πρώτη στιγμή δήλωσε τον επικίνδυνα φασιστικό χαρακτήρα της πράξης και προέβλεψε τα χειρότερα που δυστυχώς ακολούθησαν.
Το 2ο13, έξω από το 3ο Λύκειο Παλαιού Φαλήρου τραυματίζεται σοβαρά ο 15χρονος μαθητής Φοίβος Δ. Ο δράστης Γιώργος Αποστολόπουλος , μέλος του “Μετώπου Νεολαίας” μέρες πριν την επίθεση τριγυνρνούσε έξω από το σχολείο φωνάζοντας: «Aίμα-Τιμή-Χρυσή Αυγή». Τα παιδιά στο σχολείο είχαν δεχτεί απειλές στο παρελθόν, οι οποίες δεν θεωρήθηκαν σοβαρές από τις αρχές. Μετά την επίθεση στον 15χρονο η οποία από τύχη δεν κόστισε τη ζωή του, “άγνωστοι” έπαιρναν τηλέφωνο τους οικείους του απειλώντας τους ότι την επόμενη φορά δεν θα αστοχήσουν.
Το 2014 περίπου εκατό περίπου μέλη της Χρυσής Αυγής, παρελαύνουν στο Κερατσίνι. Πηγαίνουν στον τόπο που έχει στηθεί το μνημείο του δολοφονημένου από την οργάνωσή τους, αντιφασίστα Παύλου Φύσσα και κατεβάζουν πανό που έχουν ανέβει από φίλους του. Έπειτα επτίθενται στον αυτο-οργανωμένο χώρο αλληλεγγύης “Ρεσάλτο”. Πετούν πέτρες, φωνάζουν, προσπαθούν να ξηλώσουν την πόρτα και μέσα στο μένος τους αστοχούν,  πετυχαίνοντας διπλανό σπίτι και μάλιστα το παιδικό δωμάτιο της οικογένειας που διαμένει. Ανάμεσα στους δράστες αναγνωρίζονται μέλη και βουλευτές του μορφώματος.
Το 2015 ομάδα από είκοσι περίπου χρυσαυγίτες φορώντας κράνη και κουκούλες κρατώντας και κραδαίνοντας κοντάρια, επιτίθεται σε δύο από τους βασικούς μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη της Χρυσής Αυγής και σε τρία συγγενικά τους πρόσωπα που τους συνοδεύουν. Τους γρονθοκόπησαν ξεκινώντας πρώτα από τη γυναίκα μάρτυρα και στοχεύοντας στο να τους τρομοκρατήσουν, αλλά και να καθυστερήσουν τη διαδικασία της δίκης.Η Αστυνομία, της οποίας ζητήθηκε η συνδρομή από τους παθόντες, αδιαφόρησε.  Τους έδερναν μπροστά στα μάτια τους! Οι άνθρωποι γλίτωσαν όχι από τις δυνάμεις της αστυνομίας αλλά από αυτοαπασχολούμενους της λαϊκής αγοράς που υπήρχε για καλή τους τύχη στην περιοχή. Οταν έφτασαν τα περιπολικά, οι χρυσαυγίτες είχαν απομακρυνθεί. Το περιστατικό αναφέρθηκε από τους δικηγόρους της Πολιτικής Αγωγής στο δικαστήριο, ζητήθηκαν μέτρα πρόληψης, αλλά όπως αποδείχθηκε στο μέλλον, δεν πάρθηκαν.
Το 2016, χρυσαυγίτες βουλευτές επιτίθενται προκλητικά και χυδαία στο μουσουλμάνο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, εντός Κοινοβουλίου, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που περιλαμβάνει και διάταξη για ισλαμικό τέμενος στην Αττική. Με τη γνωστή τους τάση για τραμπουκισμό , φώναζαν «Σκάσε ρε Τούρκε» και ζητούσαν δήλωση ότι δεν υπάρχει τουρκική μειονότητα στη Θράκη. Το περιστατικό έληξε με μια επίπληξη από τον προεδρεύοντα της διαδικασίας , με τους χρυσαυγίτες βουλευτές να μην ανησυχούν για την παρακώλυση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ούτε για τις συνέπειες και να δρουν όπως θέλουν ακόμη και μέσα σε ένα χώρο που υποτίθεται πως ο κάθε βουλευτής πρέπει να αισθάνεται απόλυτη ασφάλεια.
Το 2017, “άγνωστοι” εισβάλλουν καταδρομικά σε τρόλεϊ και τραυματίζουν έναν άντρα. Στη στάση του τρόλεϊ επιτίθενται με γροθιές κατά τριών γυναικών. Η μία από αυτές είναι η Ευγενία Κουνιάκη, δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής των Αιγυύπτιων Αλιεργατών στη Δίκη της Χρυσής Αυγής. Το περιστατικό συνέβη σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας, ένα πρωινό καθημερινής μπροστά στα έντρομα μάτια των περαστικών. Το τάγμα των Χρυσαυγιτών συνεπλάκη στη συνέχεια με άντρες των ΜΑΤ, χωρίς να υπάρξουν προσαγωγές έξω από το Εφετείο. Η Χρυσή Αυγή, με την παρουσία τεσσάρων βουλευτών της στη ΓΑΔΑ, των Κασιδιάρη, Λαγού, Κούζηλου και Καρακώστα, ανέλαβε με τον πλέον επίσημο τρόπο την πολιτική ευθύνη της επίθεσης των μελών της σε βάρος των 3 γυναικών.
Το 2018, δέκα περίπου άτομα με κράνη, κρατώντας πυρσούς και ρόπαλα εισέβαλαν στον Ελεύθερο Κοινωνικό χώρο “Φαβέλα” στον Πειραιά. Οι δράστες φρόντισαν να κρύψουν τα πρόσωπά τους, μα όχι τις προθέσεις και το πού ανήκουν. Οι απειλές κατά της ζωής των παρευρισκομένων ήταν παραπάνω από ξεκάθαρες και η επίθεση είχε κάθε χαρακτηριστικό φασιστικής επίθεσης. Λίγους μόλις μήνες μετά την επίθεση στη δικηγόρο της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, Ευγενία Κουνιάκη, άλλη μία δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής δέχεται επίθεση από ροπαλοφόρους που ανάμεσα στα “Αίμα- Τιμή -Χρυσή Αυγή” ουρλιάζουν “Θα πεθάνετε όλοι’’. Η Ελευθερία Τομπατζόγλου ήταν μια εκ των τραυματιών που άφησαν πίσω τους οι δέκα “άγνωστοι”, όπως χαρακτηρίστηκαν από τα ΜΜΕ.
Δέκα από τις εκατοντάδες χωρίς υπερβολή επιθέσεις , των τελευταίων δέκα ετών. Άλλες από αυτές κατά εφήβων ή και παιδιών, άλλες κατά αντεξουσιαστών, άλλες κατά  κομμουνιστών, άλλες κατά μεταναστών, άλλες κατά εργατών, άλλες κατά δκηγόρων, άλλες κατά  δημοσιογράφων, άλλες κατά βουλευτών, άλλες κατά δημάρχων. Όλες όμως με ένα κοινό χαρακτηριστικό, το φασισμό! Ας μην έχει κανείς δεύτερες σκέψεις για το με ποια πλευρά οφείλει να ταχθεί.
Η δράση της Χρυσής Αυγής απορρέει από το ναζιστικό χαρακτήρα της και επαληθεύει το ιστορικό συμπέρασμα ότι ο ναζισμός είναι από τη φύση του εγκληματικός και ως τέτοιος εκδηλώνεται με τις ανάλογες συμπεριφορές.
Όταν επιτέθηκαν στο μετανάστη δεν αντέδρασες, όταν επιτέθηκαν στο δάσκαλο δεν αντέδρασες, όταν επιτέθηκαν στο μαθητή δεν αντέδρασες…Όταν επιτεθούν σε σένα;

Με τον νόμο του Λύντς




Προφανώς δεν κατανοείς ότι η αστική τάξη είναι αυτή που ελέγχει και τους κρατικούς θεσμούς οπότε τους χρησιμοποιεί σύμφωνα με τα συμφέροντα της. Άλλοτε με δημοκρατική νομιμοποίηση κι άλλοτε μέσω της αυτοδικιας τραμπούκων που δρουν στο περιθώριο και σιγά σιγά ενσωματώνονται στο πολιτικό σύστημα, γίνονται οι υπηρέτες του και είναι αυτοί που το κρατούν στη "ζωή" ενώ θα έπρεπε να ψυχοραγει. Αυτοί που χτύπησαν τον Μπουτάρη δήθεν εξοργισμένοι είναι τα τσιράκια των φασιστικών οργανώσεων και δίνουν το κατάλληλο κλίμα στην αστική τάξη να χτυπήσει στο ψαχνό αν χρειαστεί το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα όταν αυτό θα απαιτήσει να διεκδικήσει την ικανοποίηση των αιτημάτων του. Μην παρασυρεσαι και κυρίως μην επιτρέπεις να σε ταυτίσουν με ο,τι πιο σκοτεινό η αστική τάξη έχει φτιάξει. Δηλαδη τους φασίστες !

Β.Λ.




Έτσι θα μας βγάλουν από το μνημόνιο…





Έτσι θα μας βγάλουν από το μνημόνιο… -του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

 



Με «σφαγή» των συντάξεων, δραστική μείωση του αφορολογήτου, πρόσθετα μέτρα λιτότητας, περικοπές στην υγεία, κατάργηση επί της ουσίας των συλλογικών συμβάσεων, αύξηση του ΕΝΦΙΑ, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με την ψήφιση ενός νέου «μεσοπρόθεσμου προγράμματος» για την περίοδο 2018 – 2022 που θα προβλέπει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, θα μας …βγάλει από το μνημόνιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ! 

Το πρόσφατο βίντεο του Αλέξη Τσίπρα, με σύνθημα ήταν «δίκαιο και έγινε πράξη», το οποίο αναφέρεται στην δήθεν έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, μόνο ως μια χιουμοριστική προσέγγιση του επιτελείου προπαγάνδας του Μαξίμου, μπορεί να εκληφθεί, μπροστά στη νέα «συμφωνία» που κατέληξε ο Τσακαλώτος με τους εκπροσώπους των δανειστών, τις προηγούμενες μέρες στο Χίλτον   
Το τελικό κείμενο της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο (staff level agreement), μεταξύ κυβέρνηση και δανειστών που περιλαμβάνει τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης, προβλέπει νέα μέτρα «λαιμητόμο» για τον ελληνικό λαό.

Μετά την έγκριση της συμφωνίας, όπως αναμένει η κυβέρνηση στο Eurogroup της Πέμπτης 24 Μαΐου, θα ακολουθήσει η ψήφιση πλήθος αντιλαϊκών μέτρων.
Ενός νέου μεσόπροθεσμου προγράμματος με ισχύ μέχρι το 2022 που θα καθορίσει την (μετά)μνημονιακή εποπτεία της χώρας. Ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα νέο μνημόνιο με την κυβέρνηση να ελπίζει ότι μέσα σε αυτό θα ενταχθεί και η διευθέτηση του ελληνικού χρέους, για την οποία ήδη ΔΝΤ και Ευρωπαίοι δανειστές ακονίζουν μαχαίρια, με το Ταμείο να ζητά πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα!


Τα περιβόητα προαπαιτούμενα που αφορούν την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης και θα εφαρμοστούν το επόμενο διάστημα, προβλέπουν:

1) Δραστικές μειώσεις των συντάξεων. Εντός του καλοκαιριού θα ολοκληρωθεί ο επανυπολογισμός του συνόλου των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων για 2,3 εκατομμύρια συνταξιούχους σχετικά με το ύψος της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ του παλαιού και του νέου τρόπου υπολογισμού. Αυτή η διαφορά παλιάς και νέας σύνταξης που θα διαπιστωθεί για τον κάθε συνταξιούχο (προσωπική διαφορά) θα συνεχίσει να καταβάλλεται έως το τέλος του 2018. Όμως από το Ιανουάριο του 2019 και με βάση τη δέσμευση της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές, θα πρέπει να καταργηθεί αυτή η προσωπική διαφορά, τουλάχιστον έως το ποσό που αντιστοιχεί στο 18% της σύνταξης. Ωστόσο θα υπάρξουν και περιπτώσεις που οι μειώσεις θα είναι πολύ μεγαλύτερες!

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, περίπου 1,2 εκατομμύρια συνταξιούχοι θα δουν μειώσεις από 120 έως και 350 ευρώ.  Ειδικότερα θα επηρεαστούν:
  • Συνταξιούχοι του πρώην ΤΕΒΕ, καθώς σήμερα λαμβάνουν μαζί με τη σύνταξή τους επιπρόσθετο ποσό (βασική σύνταξη) της τάξεως των 220 ευρώ.
  • Συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι, ιδίως όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί με περισσότερα από 30 χρόνια υπηρεσίας, καθώς το ποσοστό αναπλήρωσης στην κύρια σύνταξη είναι σήμερα περίπου 70%.
  • Συνταξιούχοι γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί που έλαβαν σύνταξη με κλίμακες εισφορών και προσαύξησης από κοινωνικό πόρο από τα ταμεία τους.
  • Συνταξιούχοι του ΙΚΑ σε υψηλές ασφαλιστικές κλάσεις αλλά και
  • Συνταξιούχοι ΙΚΑ, των οποίων η σύνταξή έχει υπολογιστεί με τα κατώτατα όρια.
2)  Μείωση του αφορολογήτου. Το μέτρο αφορά των σύνολο μισθωτών, συνταξιούχων και των κατ’ επάγγελμα αγροτών. Θα εφαρμοστεί σύμφωνα με την κυβέρνηση, από το 2020 και θα επιφέρει έξτρα φόρο έως 650 ευρώ, αφού το αφορολόγητο θα μειωθεί στα 5.685 ευρώ από 8.636 ευρώ που ισχύει σήμερα.

3) Εργασιακά: Συμφωνήθηκαν και θα νομοθετηθεί ότι οι κλαδικές συμβάσεις θα επεκτείνονται, εφόσον οι επιχειρήσεις που υπογράφουν τη συλλογική σύμβαση, απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου, μέγεθος το οποίο θα πιστοποιείται, μέσω της αξιοποίησης των στοιχείων του πληροφοριακού συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ». Ομοίως, θα επεκτείνονται και οι διαιτητικές αποφάσεις που ισοδυναμούν με κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ουσιαστικά μπαίνουν σοβαρά εμπόδια στην υπογραφή των κλαδικών συμβάσεων και κυρίως στην καθολική εφαρμογή τους. 

4)  Αύξηση ΕΝΦΙΑ:  Ο ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσε ο Τσίπρας τελικά θα αυξηθεί. Η αύξηση των συντελεστών του ΕΝ.Φ.Ι.Α. θα συνδυαστεί μαζί με την περικοπή των απαλλαγών από το συγκεκριμένο χαράτσι. Το υπουργείο Οικονομικών θα νομοθετήσει την αναπροσαρμογή των συντελεστών υπολογισμού του ΕΝ.Φ.Ι.Α. και θα διευρύνουν τη φορολογητέα βάση των περιουσιακών στοιχείων, ώστε τον Αύγουστο να εκδοθούν τα εκκαθαριστικά πληρωμής του φόρου για το 2018, στόχο την είσπραξη 2,65 δισ. ευρώ ετησίως!

5) ΦΠΑ: Θα εφαρμοστεί η κατάργηση των μειωμένων κατά 30% συντελεστών ΦΠΑ σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο από την 1η Ιουλίου 2018. Έτσι από την 1η-7-2018 θα ισχύουν και στα νησιά αυτά συντελεστές ΦΠΑ αυξημένοι, από τα επίπεδα του 5%, του 9% και του 17%, στα επίπεδα του 6%, του 13% και του 24%.

6) Περικοπές στην υγεία. Με το τίτλο «εξορθολογισμός» των δαπανών για την υγεία, η κυβέρνηση θα λάβει διαρθρωτικά μέτρα, ώστε να αντιμετωπίσει την υπέρβαση των δαπανών της κατηγορίας «άλλα στοιχεία» στον προϋπολογισμό EOΠΥY, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ήδη διαλυμένες υπηρεσίες υγείας. 

7) Μείωση των φαρμακευτικών δαπανών. Η κυβέρνηση θα πρέπει να δημοσιεύσει ένα αναθεωρημένο δελτίο τιμών φαρμάκων, που θα προβλέπει μείωση της συμμετοχής των ταμείων στα φάρμακα με τη διαφορά να φορτώνεται στην πλάτες των ασφαλισμένων. Επιπλέον θα υπάρξουν περαιτέρω μέτρα για τη βελτίωση της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας των φαρμακευτικών δαπανών, με στόχο την επίτευξη του στόχου διείσδυσης των γενόσημων φαρμάκων κατά 40% .

8) Επιδόματα: Περαιτέρω μειώσεις στα κοινωνικά επιδόματα, με τα περισσότερα να εντάσσονται μέσα στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, το οποίο όμως θα επιφέρει μειώσεις στα χρήματα που λαμβάνουν οι πολίτες. 

9) ΕΚΑΣ: Έκδοση υπουργικής απόφασης για την περικοπή του ΕΚΑΣ το 2019.

10) Κατασχέσεις – Πλειστηριασμοί: Επιτάχυνση των διαδικασιών για την περαιτέρω αυτοματοποίηση της διαδικασίας είσπραξης οφειλών, συμπεριλαμβάνοντας μια πλήρως αυτοματοποιημένη διαδικασία κατασχέσεων. Επίσης θα συμφωνήθηκε να καταργηθούν, όσα έχουν απομείνει, από τα νομικά και τεχνικά εμπόδια, ώστε να ενταθούν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για χρέη σε τράπεζες και δημόσιο 

11) Επιδόματα αναπηρίας: Εφαρμογή νέας αξιολόγησης αναπηρίας σε όλες τις επιδοτούμενες παροχές αναπηρίας και πρόνοιας, σύμφωνα με το νόμο 4387/2016, προκειμένου να αρχίσει να εφαρμόζεται σε εθνικό επίπεδο εντός του 2018, που αναμένεται να οδηγήσει στην θέσπιση αυστηρότερων κριτηρίων για την απονομή τους. 

12) Επιδόματα επικίνδυνης εργασίας. Η κυβέρνηση συγκρότησε 17μελη ομάδα εργασίας, η οποία καλείται έως τις 30 Μαΐου να προτείνει αλλαγές, υποβάλλοντας μελέτη στα συναρμόδια υπουργεία (Οικονομικών, Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εργασίας, Υγείας). Στόχος είναι να επανακαθοριστεί ποιοι εργαζόμενοι θα είναι δικαιούχοι και τι επίδομα θα λαμβάνουν. Η κυβέρνηση, μπροστά στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης, έχει στόχο την περικοπή του επιδόματος και τον περιορισμό των εργαζομένων που το δικαιούνται στο δημόσιο τομέα. Το επίδομα λαμβάνουν σήμερα περίπου 60.000 εργαζόμενοι.

13) Υπεχρεωμένα νοικοκυριά: Αλλαγές επί το αυστηρότερο στο θεσμικό πλαίσιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος Κατσέλη), ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μαζικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών από τους τραπεζίτες. 

14) Αξιολόγηση: Να ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων εντός του 2018, μέσω αυτή της φοράς της ηλεκτρονικής διαδικασίας. Στόχος της διαδικασίας είναι η δημιουργία εργαζομένων διαφορετικών ταχυτήτων, η σύνδεση μισθού-απόδοσης, η υποχρεωτική κινητικότητα και όταν χρειαστεί η ευκολότερη απόλυση των δημοσίων υπαλλήλων.  

15) Ιδιωτικοποιήσεις: Μέχρι τον Αύγουστο θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για τις ιδιωτικοποιήσεις της ΔΕΣΦΑ και της Εγνατίας. Να ξεκινήσει άμεσα ο διαγωνισμός για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων ΔΕΗ. Επίσης άμεσα να ξεκινήσουν οι διαγωνισμοί για την πώληση του 30% του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών, του 65% της ΔΕΠΑ και του 5% του ΟΤΕ. Ν προχωρήσει η μεταβίβαση όλων των ακινήτων του δημοσίου στο νέο «υπερταμείο». Να ξεκινήσει άμεσα ο διαγωνισμός για την πώληση του 35,5% των ΕΛΠΕ, της πιο κερδοφόρας κρατικής επιχειρήσεις και μια από τις ισχυρότερες της χώρας, η οποία επιπλέον ελέγχει τα 2/3 της ελληνικής αγοράς διύλισης πετρελαιοειδών! 

Έτσι θα μας …βγάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από το μνημόνιο. Με μέτρα «φωτιά» που τσακίζουν κάθε πτυχή της ζωής του εργαζόμενου λαού και φέρουν τη συγκατάθεση όλων των πολιτικών δυνάμεων που ασπάζονται τις πολιτικές του ευρωενωσιακού «παραδείσου». Για να μπούμε δήθεν στην μεταμνημονιακή εποχή, η οποία όμως θα ξεκινήσει με μια σκληρή εποπτεία χωρίς ημερομηνία λήξης. Γιατί το μνημόνιο πλέον «βαφτίστηκε» εποπτεία. «Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη» λοιπόν και όποιος αντέξει… 

TOP READ