Οι κουκουλοφόροι πήγαν διακοπές…

       

08-08-2019

Οι κουκουλοφόροι πήγαν διακοπές κι έτσι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ψηφίζεται χωρίς μολότοφ και άλλες φωταψίες. Οι κουκουλοφόροι, που τόσες μολότοφ πέταξαν μέσα από τα πανεπιστήμια τα προηγούμενα χρόνια, όλες αυτές τις ημέρες, που συζητείται στη Βουλή η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, δεν πέταξαν ούτε μία μολότοφ έστω για την τιμή των όπλων. Οι κουκουλοφόροι αναρχομπαχαλοασφαλίτες πήγαν διακοπές γιατί ότι δουλειά ήταν να κάνουν την έχουν κάνει ήδη κι έτσι δεν χρειάζεται άλλο η βοήθειά τους για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Τώρα στα πανεπιστήμια δεν θα χρειάζεται η παρουσία των αναρχοασφαλιτομπαχαλάκηδων, δεν θα χρειάζεται η παρουσία του παρακράτους, αφού θα μπορεί να είναι παρόν το ίδιο το κράτος, αφού πλέον θα μπορούν να είναι παρόντα τα ΜΑΤ, τα οποία αντί να πετούν μολότοφ θα πετούν δακρυγόνα και αντί να φοράνε κουκούλες θα φοράνε κράνη και αντιασφυξιογόνες μάσκες, αφού πλέον θα μπορούν να είναι παρόντες οι άντρες τις ομάδας «ΔΙΑΣ» των οποίων η μόνη εμφανισιακή διαφορά από τους κουκουλοφόρους θα είναι το διακριτικό «POLICE» στα μπουφάν τους και ίσως το χρώμα του κράνους.

Ταϋγέτη

Ρωσία: Κάτω από το όριο της φτώχειας 1 στα 4 παιδιά

Από Ηρακλής Κακαβάνης

Ενα στα τέσσερα παιδιά στη Ρωσία ζούσε το 2017 κάτω από το όριο της φτώχειας, αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία της Ρωσικής Κρατικής Στατιστικής Υπηρεσίας (Rosstat) που ανακοινώθηκαν χτες, επιβεβαιώνοντας ότι οι συνέπειες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης εκδηλώνονται όλο και πιο βασανιστικά για τη νέα γενιά.
Τα στοιχεία της Rosstat φανερώνουν επίσης πως το ποσοστό της παιδικής φτώχειας, που ανέρχεται τουλάχιστον στο 26% του πληθυσμού παιδιών και εφήβων έως 18 ετών στη Ρωσία, είναι διπλάσιο από το ποσοστό φτώχειας που αφορά τον ενήλικο πληθυσμό, το οποίο μετρήθηκε στο 14,3%. Το 52,2% των πολύ φτωχών παιδιών και εφήβων ζουν σε οικογένειες με τρία και παραπάνω παιδιά. Επίσης, το 45% των φτωχότερων παιδιών ζουν σε αγροτικές περιοχές και το 18% σε μεγάλα αστικά κέντρα.

“Ένα πιάτο φαγητό μαγειρεύετε παιδιά και τίποτα παραπάνω” – Θέση για το περιστατικό στην Κέρκυρα παίρνει γνωστή food blogger

Κατιούσα

Μπορεί όσα λέει στην ανάρτησή της η Μαριλού Παντάκη, μαγείρισσα και γνωστή food blogger ως Madame Ginger να φαίνονται έως και αυτονόητα και να μην αλλάζουν τον κόσμο. Είναι όμως μια από τις λίγες φωνές μεταξύ των αναγνωρίσιμων προσωπικοτήτων της εγχώριας κουζίνας που αντί να δείχνει το θύμα με το δάχτυλο, μιλάει ανοιχτά για τις καταστάσεις που η ίδια έχει δει να συμβαίνουν σε κουζίνες, για τις εξευτελιστικές συνθήκες και παράλληλα την τρομερή έπαρση των “μεγάλων” σεφ. Μπορεί το πρόβλημα να μη λύνεται απλά με “οικογενειακό κλίμα” και σωστή παιδεία στις σχολές μαγειρικής, είναι όμως σημαντικό που η ίδια αναγνωρίζει ως πρόβλημα στους θύτες και όχι στα θύματα:

Σεξισμός, βία, ρατσισμός, αλαζονεία, σαδισμός, φωνές, στρατιωτική πειθαρχεία, υποτίμηση, ατελείωτες ώρες δουλειάς, κακές συνθήκες υγιεινής και εργασίας, λίγος ακόμα σεξισμός, λίγη ακόμα αλαζονεία.
Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν στις (περισσότερες) κουζίνες και το λέω εκ πείρας. Chef που νομίζουν ότι ένα πιάτο φαϊ που μαγειρεύουν είναι το φάρμακο κατά του καρκίνου, μαθητές που τσακίζονται ηθικά, σωματικά και ψυχολογικά, gay άντρες και γυναίκες που δεν τολμούν να εκφραστούν γιατί η κουζίνα δεν σηκώνει “πούστηδες” και “τζιβιτζιλούδες” και γυναίκες που τρέμουν να μιλήσουν γιατί θα τις ρωτήσουν για ακόμα μία φορά αν έχουν περίοδο συνοδεία μιας σφαλιάρας στον κώλο. Για τους ξένους δεν το συζητώ τι τραβάνε, πώς πληρώνονται και αν ασφαλίζονται…
Δεν πέφτω από τα σύννεφα με την καταγγελία του μαθητή για τα βασανιστήρια στην κουζίνα του Μποτρίνι. Μακάρι να είναι αναληθής η είδηση, αλλά έχω δει παρόμοια σκηνικά να συμβαίνουν σε κουζίνες, οπότε αμφιβάλλω. Στις κουζίνες δυστυχώς ο σεβασμός δεν κερδίζεται, επιβάλλεται και μάλιστα πολλές φορές με βίαιο τρόπο.
Ευχόμαι από όλο αυτό να βγει κάτι κάλο. Να ξεκινήσουν οι σχολές να διδάσκουν την ομαδικότητα, την ταπεινότητα και τον σεβασμό. Οι νέοι chef να χτίσουν ομάδες και οικογένειες, να εμπνεύσουν, να γίνουν δάσκαλοι & συνεργάτες, να πετάξουν από πάνω τους τα γελοία μετάλλια και τους τίτλους, να μορφωθούν και να ταξιδέψουν, να κάνουν καραμέλα το “ευχαριστώ” και το “παρακαλώ” αντί των βρισιών και των χαρακτηρισμών.
Ένα πιάτο φαγητό μαγειρεύετε παιδιά, ένα πιάτο φαγητό και τίποτα παραπάνω.

Μαύρος άνδρας σύρθηκε δεμένος με σκοινί από αστυνομικούς στο Τέξας

Κατιούσα

Τον 21ο αιώνα, θα φανταζόταν κανείς πως η εικόνα ενός μαύρου άνδρα να σέρνεται δεμένος από δυο έφιππους αστυνομικούς προέρχεται από την ταινία “12 χρόνια σκλάβος” ή κάποια άλλη, αντίστοιχης θεματολογίας. Δυστυχώς όμως πρόκειται για ένα πραγματικό περιστατικό στο Γκάλβεστον του Τέξας, όπου όργανα της τάξης έκριναν επαρκώς επικίνδυνο το 43χρονο Ντόναλντ Νίλι, ώστε να τον σύρουν με μπλε σκοινί και τον ίδιο με τα χέρια δεμένα πίσω.
Η πρακτική αυτή μάλιστα είναι νομιμότατη και προβλέπεται κανονικά στην εκπαίδευση των αστυνομικών της πόλης. Μετά τις τεράστιες αντιδράσεις για την επιστροφή σε εποχές δουλείας στον αμερικανικό νότο, το τοπικό αστυνομικό τμήμα ανακοίνωσε πως μπαίνει τέρμα σε αυτή.
Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός πως, όπως καταγγέλλει η κουνιάδα του συλληφθέντα, Κριστίν Νίλι, ο άνδρας, που συνελήφθη με την υποψία “παραβίασης ιδιωτικής περιουσίας”, αντιμετωπίζει ψυχικά προβλήματα, δεν έχει μόνιμη στέγη και η οικογένειά του συχνά χάνει τα ίχνη του.
Ο επικεφαλής της αστυνομίας του Γκάλβεστον ζήτησε “συγγνώμη” από το Νίλι, επιρρίπτοντας ευθύνες στους αστυνομικούς που “έδειξαν φτωχή κρίση και θα μπορούσαν να περιμένουν περιπολικό στον τόπο της σύλληψης”. Πρόσθεσε πως η πρακτική αυτή θα διακοπή και ότι θα αναθεωρηθούν όλες οι τεχνικές των έφιππων αστυνομικών ομάδων. Δε διευκρίνησε ωστόσο αν θα υπάρξουν πειθαρχικά μέτρα κατά των αστυνομικών, οι οποίοι τη στιγμή της σύλληψης φορούσαν και κάμερες σώματος. Κάτι τέτοιο δε μοιάζει πιθανό, αν κρίνει κανείς από τα λεγόμενα του Χέιλ, που έσπευσε να αθωώσει τους υφισταμένους του από “κάθε κακοήθη πρόθεση τη στιγμή της σύλληψης”.
Έντονες είναι και οι αντιδράσεις αφροαμερικανικών οργανώσεων, που υπενθυμίζουν ότι “είμαστε στο 2019, όχι στο 1819”, ενώ ο Λέον Φίλιπς, πρόεδρος της Συμμαχίας Δικαιοσύνης του Γκάλβεστον, είπε πως η εικόνα του θύμισε σκηνές ρατσισμού της δεκαετίας του ’20: “Το μόνο που ξέρω είναι ότι βλέπουμε δυο λευκούς έφιππους αστυνομικούς να σέρνουν με σκοινί ένα δεμένα με χειροπέδες μαύρο άνδρα, κι αυτό δε βγάζει νόημα. Τελεία”.
Με πληροφορίες από theguardian.com

"Μια προειδοποίηση": Ο Μαρξ για τους "εισαγόμενους εργάτες"

Στο χτεσινό σημείωμα συμπεριέλαβα ένα βιντεάκι όπου ο Δημήτρης Καζάκης όχι απλώς διαλαλεί ότι "οι μετανάστες δεν αποτελούν μέρος της εργατικής τάξης" αλλά αποδίδει αυτή την θέση στον ίδιο τον Μαρξ. Κι όπως πολύ σωστά σημειώνεται σε κάποιο σχόλιο, ο Καζάκης δεν είναι ο μόνος που κάνει αυτή την κουτσουκέλα. Υπάρχουν κι άλλοι που ανακαλύπτουν πως τα ίδια έχουν υποστηρίξει και ο Ένγκελς και ο Λένιν αλλά και η Πρώτη Διεθνής (!). Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με την σειρά, να δούμε ποια είναι η αλήθεια.

Στις 15 Μαρτίου 1865 ο Καρλ Μαρξ, ο οποίος ζη ήδη στο Λονδίνο, γράφει ένα κείμενο με τίτλο "Μια προειδοποίηση", όπου ασχολείται με το ζήτημα της εισαγωγής εργατών. Στις 4 Μαΐου 1866 η Διεθνής Ένωση Εργατών (δηλαδή, η Πρώτη Διεθνής) υιοθετεί την τοποθέτηση του Μαρξ και το κείμενο, αφού προσαρμόζεται στην επικαιρότητα, δημοσιεύεται επανειλημμένα σε γερμανικά περιοδικά και εφημερίδες. Σε δική μου μετάφραση από τον παραπάνω σύνδεσμο, ο Μαρξ έλεγε τα εξής (οι υπογραμμίσεις είναι του ίδιου του Μαρξ):

Κάρτα μέλους της Διεθνούς Ένωσης Εργατών

Πριν λίγο καιρό, οι εργάτες ράφτες του Λονδίνου έφτιαξαν μια γενική ομοσπονδία για να στηρίξουν τα αιτήματά τους έναντι των αρχιραφτάδων, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον μεγάλοι καπιταλιστές. Το ζητούμενο ήταν όχι μόνο να προσαρμοστούν οι μισθοί στο επίπεδο των αυξανόμενων τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης αλλά επίσης να μπει τέλος στην υπέρμετρα σκληρή μεταχείριση των εργατών αυτού του βιομηχανικού κλάδου. Οι εργοδότες προσπάθησαν να ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, προσλαμβάνοντας εργάτες ράφτες κυρίως από το Βέλγιο, την Γαλλία και την Ελβετία. Αντιδρώντας, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε σε βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία ήταν απολύτως πετυχημένη. Η μανούβρα των λονδρέζων εργοδοτών απέτυχε. Αναγκάστηκαν να υποκύψουν και να δεχτούν τα δίκαια αιτήματα των εργατών.

Όντας ηττημένοι στην Αγγλία, οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, αρχίζοντας από την Σκωτία. Είναι γεγονός ότι, ως αποτέλεσμα των όσων έγιναν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών κατά 15% στο Εδιμβούργο. Όμως, έστειλαν κρυφά πράκτορες στην Γερμανία για να προσλάβουν εργάτες, ειδικά από τις περιοχές τού Αννόβερου και του Μεκλεμβούργου, για εισαγωγή στο Εδιμβούργο. Η πρώτη ομάδα έχει ήδη φτάσει. Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής είναι ο ίδιος μ' εκείνον της εισαγωγής ινδών κούληδων στην Τζαμάικα, δηλαδή η διατήρηση της δουλείας. Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου πετύχουν, διά της εισαγωγής γερμανών εργατών, να ακυρώσουν τις παραχωρήσεις που έχουν ήδη κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα επιπτώσεις στην Αγγλία. Κανείς δεν θα υποφέρει περισσότερο από τους ίδιους τους γερμανούς εργάτες, οι οποίοι στην Βρεττανία είναι περισσότεροι από τους εργάτες άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης. Και οι νεοεισηγμένοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη γη, θα βουλιάξουν γρήγορα στο επίπεδο του παρία.

Επί πλέον, είναι ζήτημα τιμής για τους γερμανούς εργάτες να αποδείξουν στις άλλες χώρες ότι, όπως τ' αδέλφια τους σε Γαλλία, Βέλγιο κι Ελβετία, γνωρίζουν [κι αυτοί] πώς να υπερασπίζονται τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν υπάκουοι μισθοφόροι του κεφαλαίου στον αγώνα του κατά της εργατιάς.

Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών
Καρλ Μαρξ
Λονδίνο, 4 Μαΐου 1866


Αυτό είναι το περίφημο κείμενο του Μαρξ, το οποίο υποτίθεται ότι καλεί τους εργαζόμενους να αγωνιστούν κατά των μεταναστών! Πόσο διεστραμμένο μυαλό πρέπει να διαθέτει κανείς για να καταλήγει σε τέτοια συμπεράσματα από ένα κείμενο τόσο κρυστάλλινο και πεντακάθαρο;

Εν πάση περιπτώσει, για εμάς τους κομμουνιστές το ζήτημα είναι λυμένο και δεν έχουμε καμμιά υποχρέωση να απολογούμαστε είτε στον κύριο Καζάκη είτε στην Χρυσή Αυγή είτε σε οποιονδήποτε άλλον βλαμμένο την βρίσκει παραποιώντας την αλήθεια με το να χρησιμοποιεί αποσπασματικά φράσεις ενός κειμένου. Με τον ίδιο τρόπο, μπορώ να ισχυριστώ κι εγώ ότι η ίδια η αγία γραφή λέει πως δεν υπάρχει θεός, αφού στον πρώτο στίχο του ΙΓ' Ψαλμού αναφέρεται πεντακάθαρα: "ουκ έστι θεός". Το ότι ολόκληρη η φράση λέει "είπεν άφρων τη καρδία αυτού ουκ έστι θεός" δεν έχει καμμιά σημασία.

Για όποιον ενδιαφέρεται, στο τεύχος 5/2009 της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης υπάρχει μια θαυμάσια δουλειά τής Λίνας Κροκίδη, όπου δίνονται απαντήσεις σε κάθε απορία σχετική με τις θέσεις των κομμουνιστών ως προς τους μετανάστες. Τίτλος της: "Για τα δικαιώματα μεταναστών και προσφύγων". Δείτε την, έστω από απλή περιέργεια. Φυσικά, αναφέρεται και στην "προειδοποίηση" του παππού Κάρολου.

Λονδίνο, αίθουσα Αγίου Μαρτίνου, 28/9/1864: Η ίδρυση της Α' Διεθνούς.

Πριν κλείσουμε, πάμε να γελάσουμε λίγο. Στις 31/12/2009, στην εκπομπή που έκανε τότε με τον αδελφό του στο καρατζαφέρειο κανάλι Τηλεάστυ, ο Άδωνις Γεωργιάδης ανακαλύπτει το κείμενο του Μαρξ (όπως σας το έδωσα στον πρώτο σύνδεσμο, στα αγγλικά) και το μεταφράζει όπως τον βολεύει, κουνώντας το δάχτυλο στον Περισσό: "Καλά, τον Καρατζαφέρη δεν τον ακούτε. Αλλά απορώ, τον Καρλ Μαρξ δεν ακούτε εκεί στο ΚΚΕ;" Δείτε οπωσδήποτε το βιντεάκι, δυόμισυ λεπτά είναι όλο κι όλο. Σας υπόσχομαι γέλια μέχρι δακρύων. Ειδικά εκεί όπου ο Λεωνίδας επιτιμά την Αλέκα "κυρία Παπαρήγα που νομίζετε ότι τα έχετε διαβάσει όλα", φροντίστε να έχετε δίπλα σας ένα ποτήρι νερό.

«Πανόραμα» επικίνδυνων σχεδιασμών

Το «πανόραμα» των επικίνδυνων αμερικανοΝΑΤΟικών επιδιώξεων και σχεδίων στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, με αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας, παρουσιάστηκε ξανά αυτές τις μέρες, με αφορμή την περιοδεία του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιου για τα ζητήματα Ενέργειας, Φρ. Φάνον, σε χώρες της ευρύτερης περιοχής και στην Ελλάδα.
Επιβεβαιώθηκε ταυτόχρονα ότι τα τριμερή και πολυμερή «σχήματα συνεργασίας», στα οποία συμμετέχει η Ελλάδα, με χώρες όπως η Κύπρος, το Ισραήλ, η Αίγυπτος και άλλες, είναι το «όχημα» για την υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού, που υπηρετεί τα κέρδη μεγάλων κολοσσών της Ενέργειας και καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα των λαών.
Αντίθετα, δημιουργεί προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερη ένταση των ανταγωνισμών, κυρίως ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, μετατρέποντας την περιοχή σε πυριτιδαποθήκη και τη χώρα σε μαγνήτη μεγάλων κινδύνων για το λαό.

* * *

Η ανάσχεση της ρωσικής και κινεζικής επιρροής στην ευρύτερη περιοχή είναι ο «νούμερο 1» στόχος του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για το μοίρασμα σφαιρών επιρροής, αγορών, πηγών Ενέργειας, όπως και για τον έλεγχο αγωγών και δρόμων του εμπορίου.
Γι' αυτό βασική επιδίωξη των ΗΠΑ είναι η «ενεργειακή απεξάρτηση» της Ευρώπης από το αέριο της Ρωσίας, που θα σημάνει και μείωση της γεωπολιτικής της επιρροής, καθώς σήμερα μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα από την τροφοδότηση με ρωσικά καύσιμα. Στην Κοινή Δήλωση του Αμερικανού αξιωματούχου και του Ελληνα υφυπουργού Εξωτερικών, με τον οποίο συναντήθηκε την Τρίτη, αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Οι αντιπροσωπείες Ελλάδος και ΗΠΑ υπογράμμισαν τη σημασία των προσπαθειών στην Ευρώπη για διαφοροποίηση ως προς τις ενεργειακές πηγές, προκειμένου να προωθηθεί η περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια».
Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ επιδιώκουν τη διείσδυση του δικού τους σχιστολιθικού αερίου και πετρελαίου στις ευρωπαϊκές αγορές, αξιοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό την Ελλάδα ως μια από τις βασικές πύλες εισόδου. Γι' αυτό ο Φάνον συζήτησε με την ελληνική αντιπροσωπεία του ΥΠΕΞ «γύρω από τις δυνατότητες αμερικανικών ιδιωτικών επενδύσεων στον ελληνικό ενεργειακό τομέα, τις ευκαιρίες που αναδύονται στην αγορά υδρογονανθράκων, καθώς και την επέκταση της συνεργασίας στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».

* * *

Οπως η προηγούμενη, έτσι και η σημερινή κυβέρνηση προωθεί ταχύτατα τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας σ' αυτόν τον σχεδιασμό, όχι για τα συμφέροντα του λαού, αλλά της αστικής τάξης, που θέλει να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή, έναντι και της Τουρκίας, με την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο.
Γι' αυτό η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από τις ίδιες τις ΗΠΑ «γεωπολιτικός μεντεσές» στα σχέδιά τους στην περιοχή, τα οποία υπηρετεί με όλα τα μέσα: Σπέρνοντας ΝΑΤΟικές βάσεις σε όλη την επικράτεια, αναπτύσσοντας υποδομές που διευκολύνουν την αμερικανική οικονομική και στρατιωτική διείσδυση στα Βαλκάνια και την Ανατ. Ευρώπη, συμμετέχοντας σε «πολυμερή σχήματα», που αναβαθμίζουν την επιρροή και τη «δύναμη κρούσης» του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Με τον τρόπο αυτό, όμως, και με δεδομένο ότι οι ανταγωνίστριες δυνάμεις δεν είναι διατεθειμένες να κάτσουν με σταυρωμένα χέρια, η χώρα μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μαγνήτη κινδύνων, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης που οξύνεται με όλα τα μέσα, οικονομικά, διπλωματικά και στρατιωτικά. Η κατάργηση επί της ουσίας της Συνθήκης για τους πυρηνικούς πυραύλους και όσα ακολούθησαν αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα.

* * *

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο εξελίσσονται και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες διαπλέκονται άμεσα με την προσπάθεια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να διατηρήσουν στην επιρροή τους τη δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της ΝΑΤΟικής συμμαχίας και να εμποδίσουν την παραπέρα σύσφιξη των σχέσεων με τη Ρωσία.
Στο σκληρό παζάρι που βρίσκεται σε εξέλιξη, τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου προσφέρονται ως «λάφυρο», με το μανδύα της συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, προωθώντας διευθετήσεις που δυναμιτίζουν ακόμα περισσότερο την περιοχή.
Καθόλου τυχαία, κι ενώ βρισκόταν στην Ελλάδα, ο Φάνον αναδημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο μια ανάλυση της αμερικανικής «δεξαμενής σκέψης» «Κέντρο για Στρατηγικές και Διεθνείς Αναλύσεις» (Center for Strategic and International Studies, CSIS), όπου τονίζονται τα εξής: «Οσον αφορά την διαμάχη για τις εκτάσεις (σ.σ. θαλάσσιες, ΑΟΖ) μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου, οι ΗΠΑ πάντοτε αναφέρονται σε περιοχές που "διεκδικούνται" ("claimed") από την Κύπρο», που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν λαμβάνουν θέση σχετικά με το αν αυτά τα ύδατα ανήκουν στην Τουρκία ή την Κύπρο, δίνοντας αέρα στις τουρκικές διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις.
Ενώ για τις τουρκικές έρευνες και γεωτρήσεις, οι ΗΠΑ θεωρούν ότι «είναι "εξαιρετικά προκλητικές και διακινδυνεύουν να αυξήσουν τις εντάσεις στην περιοχή", προτρέποντας παράλληλα τις "τουρκικές αρχές να σταματήσουν αυτές τις επιχειρήσεις και ενθαρρύνουν όλα τα μέρη να ενεργήσουν με αυτοσυγκράτηση». Πρόκειται για την αποθέωση της λογικής των ίσων αποστάσεων, που επίσης ενθαρρύνει την τουρκική προκλητικότητα.
Οσον αφορά, τέλος, το ζήτημα της κυριαρχίας, «η θέση των ΗΠΑ στηρίζει την ιδέα ότι "οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να κατανέμονται ισότιμα και στις δύο κοινότητες στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης"», βάζοντας ανοιχτά το θέμα της συνεκμετάλλευσης.

* * *

Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και η εμπλοκή της Ελλάδας στα βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, καμιά εγγύηση δεν προσφέρουν για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για την ασφάλεια του ελληνικού και των άλλων λαών της περιοχής.
Η αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, η πάλη για την υπεράσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, για απεμπλοκή από ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο για τους λαούς και είναι αναπόσπαστη με την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, με τους λαούς κυρίαρχους και τη δική τους εξουσία, που θα μπορεί να διασφαλίζει την ειρήνη, τη φιλία και την αλληλεγγύη.

«Ασυλο» στις επιχειρήσεις

Αν κάτι επιβεβαιώνεται ως συμπέρασμα από τη χτεσινή πρώτη μέρα της συζήτησης στη Βουλή για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, είναι ότι όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ συμφωνούν στο πανεπιστήμιο της αγοράς, απόλυτα προσαρμοσμένο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για Ερευνα και εργατικό δυναμικό που θα υπηρετουν την κερδοφορία τους.
Αυτό ήταν άλλωστε το περιεχόμενο των «μεταρρυθμίσεων» στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση τις οποίες προώθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Από εκεί πιάνει το νήμα τώρα η ΝΔ, για να προωθήσει μεταξύ άλλων και την κατάργηση του ασύλου, με στόχο να στείλει μήνυμα πυγμής για λογαριασμό του κεφαλαίου στο φοιτητικό και συνολικότερα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, που παλεύει για σύγχρονα δικαιώματα στη μόρφωση και στη δουλειά, ενάντια στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και στην πολιτική των κομμάτων τους.
Απ' αυτήν την άποψη, είναι προκλητικά τα προσχήματα που παρουσιάζουν η κυβέρνηση και όσοι συντάσσονται ανοιχτά μαζί της για την κατάργηση του ασύλου, αλλά και η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως «θεματοφύλακας» τάχα των «κοινωνικών δικαιωμάτων», όταν ως κυβέρνηση κατέγραψε υψηλές επιδόσεις στο χτύπημα δικαιωμάτων και κατακτήσεων της νεολαίας και του λαού, όπως, για παράδειγμα, με τον αντιαπεργιακό νόμο που ψήφισε, την καταστολή αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων των φοιτητών και άλλα.
Η ΝΔ ισχυρίζεται ότι με την κατάργηση του ασύλου «επιστρέφει το πανεπιστήμιο στους πραγματικούς ιδιοκτήτες του, τους φοιτητές, τους ακαδημαϊκούς και τους διοικητικούς υπάλληλους». Λέει ψέματα. Η κυβέρνηση αξιοποιεί τη δράση μηχανισμών ξένων με το φοιτητικό και το λαϊκό κίνημα για να συκοφαντήσει το άσυλο και για να παραδώσει ολοσχερώς το πανεπιστήμιο στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, απαλλαγμένο από φωνές και αγώνες αμφισβήτησης της κερδοφορίας τους.
Ισχυρίζεται ακόμα η κυβέρνηση ότι με την κατάργηση του ασύλου στόχο έχει να πατάξει το παρεμπόριο και τα ναρκωτικά. Το επιχείρημα είναι αστείο. Οι πιάτσες διακίνησης των ναρκωτικών «ανθούν» και σε περιοχές που δεν υπάρχουν πανεπιστήμια, ενώ αυτοί που κόπτονται τάχα για τον περιορισμό τους, ψήφισαν πριν από λίγους μήνες, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, το νομοσχέδιο για τους «χώρους ελεγχόμενης χρήσης», που ισοδυναμούν με χώρους «ελεγχόμενου αργού θανάτου» των χρηστών και αποτελούν μαγνήτη για τους κάθε είδους εμπόρους και διακινητές.
Οσο για το παρεμπόριο, κουβέντα δεν λένε για το οργανωμένο έγκλημα που βρίσκεται από πίσω, με ισχυρές προσβάσεις και σε κρίκους του κρατικού μηχανισμού, με διεθνή πλοκάμια και τζίρους δισεκατομμυρίων ευρώ, που η πάταξή του καμιά σχέση δεν έχει βέβαια με την κατάργηση του ασύλου. Αλλά και για τα κρούσματα εγκληματικότητας, για τα οποία δεν ευθύνεται το άσυλο, υπάρχει σήμερα το θεσμικό πλαίσιο να αντιμετωπιστούν χωρίς την κατάργησή του.
Εξίσου προκλητικός και αντιδραστικός είναι ο ισχυρισμός ότι «ο θεσμός του ασύλου είναι αναχρονιστικός» και ότι «δεν μπορεί να ισχύει σε μια δημοκρατία του 21ου αιώνα». Η «δημοκρατία» αυτή είναι που διώκει το συνδικαλισμό στους τόπους δουλειάς, που ποινικοποιεί την απεργία και τους αγώνες, που θωρακίζει την εκμετάλλευση.
Με τέτοια επιχειρήματα στην πραγματικότητα θέλουν να λοιδορήσουν και να απαξιώσουν ως «αναχρονισμό» τους αγώνες για σύγχρονα δικαιώματα, την πάλη εργαζομένων, λαϊκών στρωμάτων και νεολαίας για τις σύγχρονες ανάγκες τους, κόντρα στην πολιτική που τις συντρίβει για τα κέρδη των επιχειρήσεων.
«Αναχρονισμός» όμως είναι η αντιλαϊκή πολιτική και το σάπιο σύστημα που υπηρετούν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου. Είναι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί στους οποίους συμμετέχουν, βάζοντας σε θανάσιμο κίνδυνο το λαό, όπως στο ΝΑΤΟ, το οποίο μάλιστα κάνει μπίζνες με τα ελληνικά πανεπιστήμια, μοιράζει χορηγίες και υποτροφίες, εξωραΐζει με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων τα βρώμικα σχέδια και τις ιμπεριαλιστικές αποστολές του.
Το ακαδημαϊκό άσυλο είναι κατάκτηση του φοιτητικού και ευρύτερα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Το πραγματικό περιεχόμενο του ασύλου μπορούν να το υπερασπιστούν οι φοιτητικοί σύλλογοι, συνολικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα, στην πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή. Στην οργάνωση αυτού του αγώνα δίνει όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ.