Τσακίστε τους ναζί!

Οι ναζί της Χρυσής Αυγής, από το βήμα της Βουλής, μέσω του βουλευτή τους Κωνσταντίνου Μπαρμπαρούση, προέτρεψαν ευθέως σε κήρυξη στρατιωτικής δικτατορίας. Οι βουλευτές της ναζιστικής εγκληματικής συμμορίας χειροκρότησαν.
  Συγκεκριμένα:

«Καλώ τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας να σεβαστεί τον όρκο της. Να συλλάβει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, να συλλάβει τον Πάνο Καμμένο και τον Προκόπη Παυλόπουλο για να αποτραπεί αυτή η προδοσία! Τα κεφάλια σας στις Πρέσπες!»

  Απευθυνόμαστε καταρχάς σε όλους τους αρμόδιους θεσμούς της αστικής σας δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση, όλους όσοι συναποτελούν αυτό που αποκαλείται συνταγματικό δημοκρατικό τόξο, τα ανώτατα δικαστήρια σας, τους εισαγγελείς σας (συμπεριλαμβανομένων και των φαρισαίων σας): 
  Μέχρι τώρα αυτοί που δολοφόνησαν τον Φύσσα δεν ξέρατε αν είναι ναζιστική εγκληματική συμμορία.
  Μέχρι τώρα αυτοί που δολοφόνησαν τον Λουκμάν δεν ξέρατε αν είναι ναζιστική εγκληματική συμμορία.
  Μέχρι τώρα αυτοί που χτύπησαν στο Πέραμα δεν ξέρατε αν είναι ναζιστική εγκληματική συμμορία.
  Μέχρι τώρα αυτοί που υπερασπίζονται  – με δεκάδες αποδεικτικά στοιχεία – τα εγκλήματα των ναζί δεν ξέρατε αν είναι ναζιστική εγκληματική συμμορία. 
  Μέχρι τώρα αυτοί που δρουν και μιλάνε όπως οι ναζί δεν ξέρατε αν είναι ναζιστική εγκληματική συμμορία.
  Σήμερα, που μέσα σε αυτό που εσείς αποκαλείτε «ναό της δημοκρατίας», αυτή η ναζιστική εγκληματική συμμορία προχώρησε ευθέως σε προτροπή για στρατιωτική δικτατορία και κατάλυση του δικού σας αστικού πολιτεύματος,
  σήμερα που δεν έχετε το «άλλοθι», όπως στην περίπτωση του Παύλου Φύσσα ότι ήταν νύχτα και δεν είδατε,
  σήμερα που ήταν μέρα και όλα καταγράφηκαν σε εικόνες και ήχους,
  σήμερα, καταλάβατε εάν είναι ναζιστική εγκληματική συμμορία ή όχι; 
  Εμείς έχουμε καταλάβει τα πάντα. Και για αυτούς. Και για εσάς.
  Και γι’ αυτό ακριβώς καλούμε τους αναγνώστες μας και συνολικά το λαό να σταθεί απέναντι στη ναζιστική εγκληματική συμμορία, να τη βγάλει από τον πολιτικό χάρτη της χώρας.  Και για να το κάνουμε απολύτως κατανοητό. Τρεις λέξεις:
  Τσακίστε τους ναζί!
Σημείωση: Το γεγονός πως ο αρχιναζί Μιχαλολιάκος «καταδίκασε» τον Μπαρμπαρούση και τον διέγραψε από την κοινοβουλευτική ομάδα δεν αλλάζει ούτε λέξη στο περιεχόμενο αυτών που γράφουμε. Δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο εκτός από το γεγονός πως οι ναζί είναι και θρασύδειλες «κότες».
Αλήθεια, τους βουλευτές που χειροκροτούσαν τον Μπαρμπαρούση (0.23 στο βίντεο), μεταξύ των οποίων και ο ναζί Λαγός που στέκεται δίπλα του (όταν «καταδικάζει» τον Μπαρμπαρούση!), θα τους διαγράψει;

Πιο κότα πεθαίνεις! Κο κο κο... Μπράβοι, μαφιόζοι, φονιάδες χρυσαυγίτες...

Πριν από λίγη ώρα στη Βουλή, ο Κ. Μπαρμπαρούσης, βουλευτής του
νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, κάλεσε ουσιαστικά την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων να κάνει πραξικόπημα, συλλαμβάνοντας τον πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την προδοσία τους στο ζήτημα της Μακεδονίας και το όνομα της γειτονικής χώρας. Έντυσε μάλιστα το κάλεσμα αυτό με νταηλίδικες φράσεις του τύπου “τα κεφάλια σας στις Πρέσπες…”

Η άμεση αντίδραση του Προέδρου της Βουλής ήταν η αποβολή του νεοναζιστικού μορφώματος από τη συνέχεια της συζήτησης για την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Ενώ οι περισσότεροι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων ζήτησαν να μη διαγραφούν οι θρασύδειλες δηλώσεις από τα πρακτικά και να μείνουν ως τεκμήριο για τον ιστορικό του μέλλοντος για το ποιόν των φασιστών, των νοσταλγών της Χούντας.

Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης χρησιμοποίησε τη λαϊκή φράση “από στόμα κοράκου, κρα θα ακούσεις”, αν και “στη συγκεκριμένη περίπτωση, προσβάλλουμε και τα κοράκια”. Σημείωσε τις ιστορικές-πολιτικές καταβολές των νεοναζί απ’ τη χούντα, τους χίτες και τους ταγματασφαλίτες, το ρόλο τους ως αιχμή του δόρατος των αφεντικών, στηλίτευσε την ατιμωρησία τους στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, και έδωσε την υπόσχεση πως ο λαός έχει την πείρα, τσάκισε τους φασίστες στο παρελθόν και θα τους ξαναστείλει στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Οι χρυσαυγίτες είναι πράγματι μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, που πέφτουν κράζοντας πάνω στην εργατική τάξη, νοσταλγώντας τη χούντα των Συνταγματαρχών και τη στρατιωτική εξουσία. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα. Ποιος είναι αυτός που τους τρέφει και τους αφήνει ανενόχλητους να αλωνίζουν; Δεν είναι η αστική δικαιοσύνη που τους αφήνει πρακτικά ατιμώρητους; Δεν είναι οι δίκες της εγκληματικής οργάνωσης που χρονίζουν και υπάρχει ο κίνδυνος της παραγραφής της ποινικής ευθύνης του Φύρερ της; Δεν είναι τα αστικά δικαστήρια που τιμώρησαν τον κομμουνιστή Ευρωβουλευτή, Σ. Ζαριανόπουλο, επειδή τους αποκάλεσε “φασίστες”; Δεν είναι το αστικό πολιτικό σύστημα εκείνο που φιλεύει τα μαντρόσκυλα των αφεντικών και τα αφήνει να θεριεύουν, τιμωρώντας όποιον σηκώνει το ανάστημά του εναντίον τους;

Το λαϊκό κίνημα δίνει την υπόσχεση πως θα τσακίσει τους φασίστες. Μαζί ομως πρέπει να τσακίσει και το χέρι που τους θρέφει πολιτικά. Που είναι πρόθυμο να προχωρήσει σε χιλιάδες φραστικές καταδίκες τους, αλλά δεν κάνει το παραμικρό για να συνδυάσει τα παχιά λόγια με έργα στην πράξη, ενάντια στη σαπίλα του ντουνιά.

Κατιούσα

Διαγραφή Μπαρμπαρούση – Οι κοτάρες της ΧΑ και οι Φαρισαίοι της κυβέρνησης

Κατιούσα

Σε μια κίνηση πολιτικής γενναιότητας, από αυτές που μας έχει συνηθίσει η εγκληματική νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, ο Νίκος Μιχαλολιάκος διέγραψε το Γιώργο Μπαρμπαρούση για τη διαβόητη προτροπή του στο στρατό να οργανώσει πραξικόπημα. Φοβούμενοι τις νομικές συνέπειες από την πράξη του τέως βουλευτή τους, τον οποίο έχουν ήδη μηνύσει Καμμένος και Κουβέλης, αποφάσισαν να τον κρεμάσουν στεγνά, παρότι νωρίτερα μετά τις δηλώσεις ο Χρήστος Παππάς, -αν και φύλαξε καλού κακού μια πισινή λέγοντας πως οι δηλώσεις κάθε βουλευτή είναι ατομική ευθύνη, – ουσιαστικά είχε υπερασπιστεί τον Μπαρμπαρούσε με τη φράση “Σας πονάει η παρουσία Ελλήνων εθνικιστών μέσα και έξω από τη βουλή”.
Η Χρυσή Αυγή δεν εκπλήσσει βέβαια, αυτό είναι το ποιόν τους κάθε φορά που σφίγγουν τα γάλατα. Εκείνο που δεν πρέπει ωστόσο να περάσει απαρατήρητο πέρα από την αυτονόητη καταδίκη της νέας φασιστικής πρόκλησης, είναι η απέραντη υποκρισία των κυβερνώντων, που σήμερα, κατά δήλωση Βρούτση, ανακάλυψαν πως “έπεσαν οι μάσκες” της ΧΑ. Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που το 2014 θεωρούσε ότι ενδεχομένως τα στοιχεία που έρχονταν στο φως της δημοσιότητας για τη δράση της ΧΑ δε θα “είχαν καμία τύχη στο δικαστήριο”. Κι επειδή κάποιος μπορεί να πει ότι παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του ή ότι ανήκουν σε ένα μακρινό πολιτικά παρελθόν, το ίδιο σίγουρα δεν ισχύει για τις βόλτες Παππά και Κασιδιάρη στο Καστελλόριζο με τον λάβρο σήμερα κατά της “εσχάτης προδοσίας” Καμμένο και συριζαίους βουλευτές, ούτε για την παρουσία τους στην άσκηση Παρμενίων και γενικότερα για τη συνεχή πρόσκλησή της ΧΑ ως θεσμικού φορέα σε σειρά εκδηλώσεων του στρατού. Γιατί δεν είναι εσχάτη προδοσία να βγαίνεις στα μικρόφωνα -και της κρατικής τηλεόρασης- στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και να μιλάς για κομμένα κεφάλια Τουρκαλβανών, όπως έκανε φέτος ο Κασιδιάρης, αλλά μην τυχόν και θίξεις το πολίτευμα και τη νομιμοφροσύνη του στρατεύματος, αυτό δεν το ανέχεται η τιμή του Καμμένου και της συγκυβέρνησης.
Από κοντά στο συναγωνισμό της υποκρισίας και η ΝΔ, που δια στόματος Κωστή Χατζηδάκη έσπευσε να καταδικάσει τις δηλώσεις, ξεχνώντας όχι μόνο τους στενούς δεσμούς της ηγεσίας του κόμματός του με τη ΧΑ τουλάχιστον ως και τη δολοφονία Φύσσα, αλλά υιοθετώντας σε μια σειρά ζητήματα ρητορική που άνετα θα της απέδιδε τον τίτλο της “σοβαρής ΧΑ”.
Το μόνο που απομένει τώρα είναι να δούμε το Μπαρμπαρούση σαν άλλος Μπούκουρας να κλαίει απολογούμενος από το βήμα της βουλής και να δηλώνει “ΠΑΣΟΚ είμαι ρε παιδιά…”. Κανείς δεν πάει χαμένος εξάλλου, όπως απέδειξε και η πρόσφατη μετοίκηση του Γιώργου Μίχου στη “μετριοπαθή” ακροδεξιά του ΛΑΟΣ. ( Αρκεί να ξεμπλέξει από τις νομικές περιπέτειες, καθώς λίγο αφότου γράφτηκαν αυτές οι γραμμές συνελήφθη)
Κάθε κίνησης καταδίκης του φασισμού είναι φυσικά ευπρόσδεκτη, έστω και αν είναι παρωνυχίδα μπροστά στην έκταση του προβλήματος ή έρχεται εκ των υστέρων. Το ζήτημα είναι να μην ξεχνάμε ποτέ ποιοι άμεσα ή έμμεσα ανέχτηκαν, σιγόνταραν ή και εξέθραψαν το τέρας που όταν δε δολοφονεί, ξερνάει μίσος και ασχημοσύνη όπου βρει.

Περί χρέους

Ενόψει της συζήτησης την ερχόμενη βδομάδα για τις πιθανές «ευκολίες πληρωμής» σε ό,τι αφορά το κρατικό χρέος, αποκαλυπτικός ήταν για μια ακόμα φορά, μιλώντας στο συνέδριο του «Economist», ο επικεφαλής του ESM, Kλάους Ρέγκλινγκ, για το τι έχει να περιμένει ο λαός. Τι σχολίασε; Οτι στην Ελλάδα δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στο ζήτημα του χρέους παρά στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, στις οποίες πρέπει μετά το τυπικό τέλος του μνημονίου να παραμείνει προσηλωμένη η χώρα, αφού «η έξοδος στις αγορές παραμένει εύθραυστη». Με δυο λόγια, υπενθύμισε πως το μόνο σίγουρο είναι ότι τα αντιλαϊκά μέτρα πρέπει να συνεχιστούν «πάραυτα» για τα επόμενα πολλά χρόνια, όπως άλλωστε δεσμεύεται ξανά η κυβέρνηση με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο που πέρασε μόλις χτες από τη Βουλή. Οι «επισημάνσεις» αυτές βέβαια δείχνουν και κάτι ακόμα: Οσα μέτρα κι αν παρθούν για τα χρέη που δημιούργησε ο δανεισμός για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, όσος «δημοσιονομικός χώρος» κι αν βρεθεί για την ενίσχυσή τους, το «αγκωνάρι» για να ξεκολλήσει το κεφάλαιο και η κερδοφορία του από το βούρκο δεν είναι άλλο από τα αντεργατικά μέτρα και τις υπόλοιπες αναδιαρθρώσεις, που σηματοδοτούν την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, παράλληλα βέβαια με τη μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας σε βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς. Είναι κι αυτό μια επιβεβαίωση ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να προσδοκούν τίποτα από τα «ξέφωτα» του κεφαλαίου.

Χρυσοφόρες μπίζνες με τα σκουπίδια

Η ρωγμή που παρουσιάστηκε την περασμένη Κυριακή στο Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) Φυλής, ως αποτέλεσμα της έντονης βροχόπτωσης, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των στοιχείων που πιστοποιούν ότι η λειτουργία του ΧΥΤΑ είναι μια βραδυφλεγής βόμβα. Και για τους κατοίκους των περιοχών του Θριασίου, της Δυτικής Αττικής και Δυτικής Αθήνας, αλλά και για τους εργαζόμενους στο χώρο. Από την Κυριακή που ο ΧΥΤΑ στη Φυλή παραμένει κλειστός (μέχρι χτες Πέμπτη έλεγαν οι πρώτες ανακοινώσεις), οι περισσότερες περιοχές της Αττικής έχουν γεμίσει με σκουπίδια. Ο υπερκορεσμός της χωματερής, η λειτουργία της σε μικρή σχετικά απόσταση από τον αστικό ιστό, τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα, που δεν αποτρέπουν τη σημερινή κυβέρνηση να ανανεώνει διαρκώς τη λειτουργία της, όπως έκαναν και οι προηγούμενες, καθιστούν επείγον το αίτημα να κλείσει άμεσα και οριστικά ο ΧΥΤΑ, να υπάρξει διαχείριση των απορριμμάτων προς όφελος του λαού και όχι των επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτό το αίτημα προβάλλουν με τις κινητοποιήσεις τους σωματεία και φορείς της Δυτικής Αττικής, που καλούν σε σύσκεψη τη Δευτέρα, για να καθοριστούν τα επόμενα αγωνιστικά τους βήματα.

* * *

Το τι σημαίνει η λειτουργία του ΧΥΤΑ Φυλής για τη δημόσια υγεία, το δείχνουν με ανατριχιαστικό τρόπο στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, που συνδέονται άμεσα με τη λειτουργία του ΧΥΤΑ στη Φυλή, διαπιστώθηκε ότι την περίοδο 1999 - 2015 το ποσοστό των θανάτων από νεοπλασίες (καρκίνους) στη Δυτική Αττική έχει αυξηθεί κατά 31,7% έναντι αύξησης 10,1% στην υπόλοιπη Περιφέρεια Αττικής. Αυτό το καταμαρτυρούν όλοι όσοι ασχολούνται με την υπόθεση. Και είναι επίσης γεγονός ότι για την κατάσταση με το χώρο στη Φυλή οι ευθύνες των κυβερνήσεων, των περιφερειακών αρχών, των δημοτικών αρχών της περιοχής είναι τεράστιες. Και γιατί ανέχονται αυτήν την κατάσταση διαχρονικά, αλλά και γιατί ακόμα και τώρα, ο όποιος σχεδιασμός υπάρχει, έχει φτιαχτεί με κριτήριο το πώς θα εξυπηρετεί καλύτερα τα επιχειρηματικά συμφέροντα που εμπλέκονται στην υπόθεση «χρυσοφόρο σκουπίδι». Θυμίζουμε ότι για δεκαετίες ολόκληρες, οι δημοτικές αρχές περισσότερο ενδιαφέρονταν για τα ανταποδοτικά οικονομικά οφέλη από τη λειτουργία της χωματερής. Και από την άλλη, ο περιφερειακός σχεδιασμός που κάθε κυβέρνηση έφτιαχνε, έπαιρνε ως βασικό κριτήριο το πού εξυπηρετεί τις εταιρείες να φτιάξουν μονάδες διαχείρισης απορριμμάτων.

* * *

Σαν να μην έφταναν αυτά, σήμερα, εκτός από τη Φυλή, η κυβέρνηση και η Περιφέρεια ετοιμάζουν μία ακόμα μεγάλη καταστροφή που αφορά την κατασκευή και λειτουργία Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) στο Γραμματικό. Ενα έργο που έχει ήδη επιφέρει ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές πληγές στην περιοχή. Αυτό μαρτυρά η αποψίλωση δασικών εκτάσεων άνω των 100 στρεμμάτων. Αυτό μαρτυρά όμως και η ρύπανση που ήδη συντελείται στη θαλάσσια περιοχή στο Σέσι, μέσω του παρακείμενου ρέματος. Και αν όλα αυτά γίνονται τώρα, πριν καν ολοκληρωθεί η κατασκευή του έργου, μπορεί ο καθένας να σκεφτεί και να προβλέψει ποια θα είναι η εξέλιξη των πραγμάτων όταν το έργο τελειώσει και όταν ξεκινήσει κανονικά η λειτουργία του ΧΥΤΥ στην περιοχή. Ενα έργο που, στην πραγματικότητα, προορίζεται να μετατραπεί σε έναν ΧΥΤΑ Φυλής, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς κυβέρνησης και Περιφέρειας. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής εκτόξευσε το κόστος του έργου από 19 εκατ. ευρώ σε 33,34 εκατ. ευρώ; `Η ότι δίνουν μόνο για το ΧΥΤΥ στο Γραμματικό 35 εκατ. ευρώ από τα συνολικά 50 εκατ. που προβλέπονται από την Περιφέρεια για την κατασκευή ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ σε όλη την Αττική; 'Η για ποιο λόγο το 80% του προϋπολογισμού της Περιφέρειας κατευθύνεται μόνο για το έργο στο Γραμματικό, στο οποίο - όπως λέει ο δικός τους περιφερειακός σχεδιασμός - θα πηγαίνουν δήθεν μόνο 11.000 τόνοι το έτος, δηλαδή ένα μικρό μέρος μόνο του συνολικού όγκου σκουπιδιών στην Αττική;

* * *

Είναι γεγονός ότι η υπόθεση «απορρίμματα και διαχείρισή τους» είναι μια μεγάλη μπίζνα, ένας τομέας όπου μπορεί να εξασφαλιστεί μεγάλη κερδοφορία σε μία σειρά από επιχειρηματικά συμφέροντα. Γι' αυτό τα μέτρα που ενσωματώνονται κάθε φορά στην «αλυσίδα», δεν υπηρετούν την ολοκληρωμένη διαχείριση των σκουπιδιών, που θα είχε ως στόχο τη μείωση της παραγωγής απορριμμάτων, αλλά τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που κάνουν χρυσοφόρες δουλειές με τα σκουπίδια. Καθοριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι η γη αποτελεί εμπόρευμα. Αρα η χωροθέτηση έργων δε γίνεται με σχέδιο, με βάση την καταλληλότητα των χώρων, αλλά με άλλα κριτήρια, όπως η εμπορικότητα και η κερδοσκοπία στη γη. Γι' αυτόν το λόγο και στο παρελθόν απορρίφθηκαν μια σειρά από λύσεις που θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο στο όντως πιεστικό πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική και σε όλη την Ελλάδα. Είναι το γεγονός, σε τελική ανάλυση, ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης συνθλίβει την προστασία του περιβάλλοντος και κάθε σύγχρονη λαϊκή ανάγκη στις μυλόπετρες του κέρδους των μονοπωλίων.

* * *

Γι' αυτό είναι κρίσιμο τα σωματεία, οι οργανώσεις των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, οι αγροτικοί σύλλογοι, οι γυναικείες οργανώσεις, οι μαθητικές οργανώσεις, η νεολαία, οι άνθρωποι του πολιτισμού, τοπικές περιβαλλοντικές οργανώσεις, κάθε μορφής οργάνωση, να πάρουν πρωτοβουλίες ενάντια στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, στη μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη, στην ιδιωτικοποίηση, στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης. Να παλέψουν για να ματαιώσουν τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων, την αγοραπωλησία ελεύθερης γης, την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των αναγκών μας. Αυτός ο αγώνας είναι άρρηκτα δεμένος με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου ο σχεδιασμός για τα σκουπίδια, με τη δημιουργία ενός ενιαίου δημόσιου φορέα για τη λειτουργία όλων των μονάδων και προγραμμάτων διαχείρισης των απορριμμάτων, θα γίνεται με σεβασμό στο περιβάλλον και θα υπηρετεί τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, με απόλυτη διασφάλιση όλων των εργαζομένων.

«Μαγνήτης» ανταγωνισμών

Ανάμεσα στα στοιχεία που ξεχωρίζουν στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, επιβεβαιώνοντας και από μια ακόμα πλευρά το βασικό της περιεχόμενο, που δεν είναι άλλο από τα σχέδια για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής, έτσι όπως αυτό καταγράφεται με τον πιο επίσημο τρόπο στο άρθρο 2, είναι αναμφίβολα και τα όσα αναφέρονται στην «περαιτέρω οικονομική συνεργασία σε όλους τους τομείς».
Στα σχετικά άρθρα της συμφωνίας, εύκολα διακρίνει κανείς ατόφιους τους σχεδιασμούς ΗΠΑ και ΕΕ για το πέρασμα από την περιοχή και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, στην αντιπαράθεση με τα σχέδια άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, βασικά της Ρωσίας και της Κίνας.
Πρόκειται για σχέδια στα οποία η αστική τάξη στη χώρα μας βλέπει «ευκαιρίες» για τα δικά της συμφέροντα, έχοντας αναγάγει σε «στρατηγικό στόχο» τη μετατροπή της χώρας σε «κόμβο» Ενέργειας και εμπορευμάτων από και προς την ΕΕ, με στόχο την ανάκαμψη των κερδών της.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, στη συμφωνία περιλαμβάνονται ξεχωριστές όσο και αναλυτικές αναφορές και δεσμεύσεις για την ενεργειακή και μεταφορική «διασύνδεση» μεταξύ των δύο χωρών, όπως αυτή «κουμπώνει» με τον ευρύτερο σχεδιασμό ΗΠΑ και ΕΕ για την περιοχή.
Χαρακτηριστικά, στο κείμενο λέγεται ότι «τα δύο μέρη θα αναπτύξουν και θα ενισχύσουν τη συνεργασία τους όσον αφορά στην Ενέργεια, ιδίως διά της κατασκευής, συντήρησης και χρήσης διασυνδεομένων αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου (υφιστάμενων, υπό κατασκευή και σχεδιαζόμενων) και όσον αφορά στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, περιλαμβανομένων των φωτοβολταϊκών, της αιολικής και της υδροηλεκτρικής ενέργειας. Πιθανά εκκρεμή ζητήματα θα αντιμετωπιστούν χωρίς καθυστέρηση (...) λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν την Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Πολιτική (...) ».
Επίσης, η συμφωνία προβλέπει ότι «τα μέρη θα προωθούν, θα επεκτείνουν και θα βελτιώνουν συνέργειες στους τομείς των υποδομών και των μεταφορών, καθώς και (...) στους τομείς των οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων, αεροπορικών και επικοινωνιακών διασυνδέσεων (...) Θα διευκολύνουν, επίσης, τη μεταξύ τους διαμετακόμιση αγαθών, φορτίων και προϊόντων...».
Ταυτόχρονα, οι δυο πλευρές δεσμεύονται «να προσδώσουν ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία μεταξύ εκατέρωθεν εταιρειών, επιχειρήσεων και βιομηχανιών», παίρνοντας μέτρα και για την άρση των υφιστάμενων «εμποδίων» για τις επενδύσεις κεφαλαίων των επιχειρηματικών ομίλων.
Τα σχέδια αυτά κάνουν τους επιχειρηματικούς ομίλους στη χώρα μας να τρίβουν τα χέρια και να οραματίζονται τη μεγαλύτερη διείσδυση στην «οικονομική ενδοχώρα», όπως αντιλαμβάνονται τα Βαλκάνια και ιδιαίτερα την ΠΓΔΜ, όπου ήδη δραστηριοποιούνται μεγάλες εταιρείες ελληνικών συμφερόντων, όπως τα ΕΛΠΕ, βιομηχανίες Μετάλλου και άλλες. Η διασύνδεση δικτύων και αγωγών υπηρετεί το όραμα της ελληνικής αστικής τάξης για αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή, ανταγωνιστικά προς την Τουρκία και άλλα κράτη.
Παρά την κυβερνητική προπαγάνδα, που παρουσιάζει αυτούς τους σχεδιασμούς ως επιπλέον «ασφαλιστική δικλίδα» και παράγοντα «ευημερίας και σταθερότητας», στην πραγματικότητα αντιστρατεύονται τις λαϊκές ανάγκες, ακριβώς επειδή στην καρδιά τους έχουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και αποτελούν ταυτόχρονα «μαγνήτη» επικίνδυνων εξελίξεων για τους λαούς της περιοχής.
Μια ματιά στην ευρύτερη περιοχή επιβεβαιώνει ότι είναι ακριβώς αυτοί οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών κέντρων για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, αγορών, δρόμων μεταφοράς και Ενέργειας που βάζουν τους λαούς στο «μάτι του κυκλώνα», που πηγαίνουν χέρι - χέρι με τις αμφισβητήσεις συνόρων, τις παραβιάσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, το φούντωμα εθνικισμών και αλυτρωτισμών, τη φωτιά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων.
Είναι ένας βασικός λόγος για να μην περάσει ο εφησυχασμός που επιχειρεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση, για να δυναμώσει η πάλη του λαού μας με τους λαούς της περιοχής ενάντια στα ευρωατλαντικά σχέδια και την εμπλοκή της χώρας σε αυτά.