Η ΕΡΤ ήλπιζε ότι θα λήξει η απεργία των συμβασιούχων στους ΟΤΑ!

       

Φαγώθηκαν τα «παπαγαλάκια» γενικώς να χύνουν χολή για την απεργία των συμβασιούχων στους ΟΤΑ. Από το πρωί μέχρι το βράδυ στις διάφορες εκπομπές τους δεν έκαναν άλλη δουλειά από το να συκοφαντούν την απεργία στους ΟΤΑ, από το να συκοφαντούν τους συμβασιούχους που έχασαν την δουλειά τους, από το να δείχνουν τουρίστες και επαγγελματίες να διαμαρτύρονται για τα σκουπίδια κι από το να παρακινούν σε κοινωνικό αυτοματισμό καλώντας ουσιαστικά τον υπόλοιπο λαό να αγανακτήσει εναντίων των αγωνιζόμενων οδοκαθαριστών και να αντιδράσει!

Στην μάχη αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ένα γνωστό «παπαγαλάκι» με θέση αντιβασιλιά πλέον, αφού το αφεντικό του εκτίμησε τις υπηρεσίες του, το οποίο συχνά πυκνά «κραδαίνει» το αριστερό παρελθόν του για να κάνει τις προβοκάτσιες του από τ’ αριστερά! Αυτό το «παπαγαλάκι» ήταν που πριν λίγο καιρό με αφορμή το Μενίδι κάλεσε τα τανκς να επέμβουν για να επιβάλουν την τάξη, ενώ λίγο παλιότερα καλούσε τις χήρες να αφήσουν κατά μέρος τις συντάξεις χηρείας και να πάρουν τον κώλο τους και να πάνε για δουλειά! Το «παπαγαλάκι» λοιπόν αυτό κατά την απεργία στους ΟΤΑ έκανε μια απίστευτη και άθλια προβοκάτσια! Την επομένη της παρουσίασης μια έρευνας που έλεγε ότι δουλεύουμε 203 ημέρες τον χρόνο για να πληρώνουμε τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές, συνέδεσε την έρευνα με τους απεργούς στους ΟΤΑ και είπε ότι δουλεύουμε για να πληρώνουμε αυτούς! Το «παπαγαλάκι» με το αριστερό παρελθόν ξέρει πολύ καλά ότι δουλεύουμε 203 ημέρες τον χρόνο για να πληρώνουμε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, που κατακλέβει το αφεντικό του για να πετάει και σ’ αυτόν ένα κόκκαλο, αλλά ο λαός πρέπει να εκτονωθεί στον σκουπιδιάρη για να ξεχάσει το αφεντικό του και τα υπόλοιπα αφεντικά που κατάκλεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τα υπόλοιπα ταμεία του δημοσίου! Γιατί τα ταμεία δεν τα λήστεψαν οι σκουπιδιάρηδες! Οι σκουπιδιάρηδες δουλεύουν σε απαράδεκτες συνθήκες για ένα ξεροκόμματο.

Ήταν τραγικά όλα τα «παπαγαλάκια» καθώς μέσα από τις κλιματιζόμενες πεντακάθαρες αίθουσες συκοφαντούσαν τους ανθρώπους που κάτω από αντίξοες και ακραίες καιρικές συνθήκες δίνουν καθημερινά την μάχη με τα σκουπίδια! Τα πιο τραγικά όμως «παπαγαλάκια» ήταν αυτά της ΕΡΤ! Οι άνθρωποι που έχουν δουλειά γιατί πολλές χιλιάδες από εμάς ξημεροβραδιαστήκαμε υπό βροχή έξω από τα κτίρια της ΕΡΤ ορθώνοντας τείχος στις δυνάμεις καταστολής, οι άνθρωποι αυτοί συκοφαντούσαν και λάσπωναν τους σκουπιδιάρηδες που έχαναν την δουλειά τους! Κάθε ημέρα η ΕΡΤ ήλπιζε ότι θα τελειώσει η απεργία των σκουπιδιάρηδων για να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου! Ούτε μία κουβέντα για ικανοποίηση των αιτημάτων των σκουπιδιάρηδων προκειμένου να μην χάσουν τη δουλειά τους 15.000 άνθρωποι! Οι άνθρωποι που έχουν δουλειά εξαιτίας των μαχών που δώσαμε για την ΕΡΤ, παρακινούσαν απλά σε λήξη της απεργίας των σκουπιδιάρηδων και πέταγμα στην ανεργία 15.000 εργατών!

Ανατριχίλα! Ανατριχίλα γιατί οι της ΕΡΤ έκαναν την δουλειά τους! Ίσως ήταν και οι μόνοι που ο λαοπρόβλητος ηγέτης ικανοποίησε προκειμένου να συκοφαντούν όλες τις άλλες κοινωνικές ομάδες όταν εκείνες σηκώνουν κεφάλι!

Άξιος ο μισθός όλων των «παπαγάλων» που περιέγραψαν τους βουτηγμένους στην βρώμα, στην δυσοσμία και στον καρκίνο σκουπιδιάρηδες, ως εχθρούς του λαού!

Τάκης Φ.

Ξεψύχησε εργάτρια που σε λιγότερο από 24 ώρες έκανε διπλή βάρδια στην καθαριότητα

Στο απορριμματοφόρο άφησε την τελευταία αναπνοή εργάτρια στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου και μητέρα τεσσάρων παιδιών, που -όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής- «έπεσε θύμα της εντατικοποίησης, της δουλειάς σε ακατάλληλες συνθήκες εργασίας» και πως εξαναγκάστηκε «να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24ώρων» και σε συνθήκες καύσωνα.
Τονίζει πως «η Διοίκηση του Δήμου φέρει βαρύτατες ευθύνες» και ότι «η επίθεση της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών το επόμενο διάστημα θα ενταθεί ακόμα περισσότερο». Καλεί τους εργαζόμενους «να μην επιτρέψουν σε κανέναν να παίζει με την υγεία και την ασφάλεια μας».
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ εκφράζει τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια της συνάδελφου που κόπηκε το νήμα της ζωής της την ώρα που προετοιμαζόταν να ανέβει στο απορριμματοφόρο ενώ είχε εκτελέσει τη βάρδια της το πρωί. Άλλο ένα θύμα έρχεται να προστεθεί στο μαύρο κατάλογο. Η συναδέλφισσα έπεσε θύμα της εντατικοποίησης, της δουλειάς σε ακατάλληλες συνθήκες εργασίας.
Η συγκεκριμένη ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών (το ένα ΑΜΕΑ), αγωνίστρια της ζωής, αντιπάλευε τις πολιτικές που της στερούσαν το δικαίωμα σε μια ζωή χωρίς εργασιακή ανασφάλεια.
Η Διοίκηση του Δήμου φέρει βαρύτατες ευθύνες καταρχήν γιατί έβαλε τη συνάδελφο να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24ώρων. Όλο το προηγούμενο διάστημα επικαλούταν την ασφάλεια και την υγεία των πολιτών και την ίδια στιγμή έγραφε στα παλιά της τα παπούτσια την ασφάλεια των εργαζομένων.
Συνάδελφοι η επίθεση της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών το επόμενο διάστημα θα ενταθεί ακόμα περισσότερο. Σκοπός και στόχος τους είναι η υλοποίηση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και η ικανοποίηση των απαιτήσεων των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου. Θέλουν να καταργήσουν ό,τι δικαιώματα και κατακτήσεις μας έχουν απομείνει προκειμένου να εξασφαλίσουν την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ήδη έχουν αποφασίσει και μέχρι το τέλος του χρόνου θα πάνε στην κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι εμείς θα πεθάνουμε στα σκαλοπάτια του απορριμματοφόρου.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να μην επιτρέψουν σε κανέναν να παίζει με την υγεία και την ασφάλεια μας. Η υγεία και η ασφάλεια μας αφορά όλους.»

Κλείνει το Χαμόγελο του Παιδιού; Πάλι;

 by 2310net

Στις εορταστικές περιόδους αν κάτι είναι πιο συχνό από τα τζακ-ποτ του Τζόκερ, είναι τα τζακ-ποτ του Χαμόγελου του Παιδιού. Κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα εμφανίζεται μια δακρύβρεχτη καμπάνια που στόχο έχει τα λεφτά σου.
Αν κάνουμε μια σύντομη αποτίμηση των όσων έχουμε ακούσει και διαβάσει τελευταία θα καταγράψουμε τα εξής:

• Απειλές και εκβιασμούς ότι θα κλείσει το ΧτΠ

Ήταν κάπου το 2011 όταν άρχιζε η κρίση, που ξαφνικά εμφανίστηκε μια τεράστια διαδικτυακή καμπάνια, που έλεγε, χωρίς να παραθέτει κανένα στοιχείο ότι το ΧτΠ κλείνει. Για το λόγο αυτό επιστρατεύτηκαν γνωστά και άγνωστα πρόσωπα, καλλιτέχνες να δίνουν συναυλίες στήριξης, και απλοί άνθρωποι που αναπαρήγαγαν την φημολογία. Η λύση βέβαια ήταν απλή: με λίγα από τα δικά σου ευρώ τίποτα κακό δεν θα συνέβαινε. Φαίνεται ότι η καμπάνια είχε αποτέλεσμα, αφού τελικά το ΧτΠ δεν έκλεισε και δεν αντιμετώπισε ξανά πρόβλημα. Τουλάχιστον όχι για τα επόμενα 2-3 χρόνια.

• «Αν πληρώσουμε ΕΝΦΙΑ θα κλείσουμε»

Το 2014 επανήλθε μια άλλη καμπάνια, αυτή του «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω». Ο λόγος ήταν ότι η διοίκηση του ΧτΠ πίστευε πως δεν έπρεπε να πληρώσει ΕΝΦΙΑ για τα 13 σπίτια που έχει στην ιδιοκτησία του. Και η γνωστή ιστορία ξανάρχισε: Θα κλείσει το ΧτΠ γιατί το ανάλγητο κράτος μπλα μπλα μπλα…  Πράγματι, ο ΕΝΦΙΑ είναι φόρος-λαιμητόμος για τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Ωστόσο, δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται τα ανήλικα παιδιά που διαμένουν στους ξενώνες του ως «λύτρα» για μια ακόμα φοροαπαλλαγή.

• Δεν παίρνουμε ούτε ένα ευρώ από το κράτος

Ένας από τους μύθους που ακούμε συχνά από τις ΜΚΟ είναι ότι δεν παίρνουν χρήματα από το κράτος. Σχεδόν όλες οι ΜΚΟ με κάποιο τρόπο ενισχύονται από το κράτος. Είτε άμεσα σε χρήματα, είτε χρησιμοποιώντας κτιριακές και άλλες υποδομές, είτε εντασσόμενες σε προγράμματα επιχορήγησης, είτε έχοντας κρατικές υπηρεσίες ως εγγύηση για την χρηματοδότησή τους από ιδιώτες ή από άλλους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς. Και το ΧτΠ δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Εκτός από τα 13 ιδιόκτητα σπίτια, γνωρίζουμε ότι φιλοξενείται και σε κρατικής ιδιοκτησίας κτίρια ενώ οι υπηρεσίες του παρέχονται και εντός δημόσιων υπηρεσιών όπως τα νοσοκομεία ή η πολυδιαφημισμένη τηλεφωνική γραμμή amber alert όπου το ΧτΠ παίζει το ρόλο του μεσολαβητή μεταξύ του καλούντος και της Αστυνομίας. Επιπλέον, αν κάτι διαφοροποιεί το ΧτΠ είναι το γεγονός ότι τουλάχιστον μια φορά το χρόνο είχε προνομιακή θέση στην δημόσια τηλεόραση, συνήθως στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, όπου μεταξύ κρασιού και τσιφτετελιού έβαζε παιδάκια live να ζητάνε να στείλουμε ένα sms για να το ενισχύσουμε.

• Η υγεία του Προέδρου

Ο πρόεδρος του ΧτΠ εμφανίστηκε πρόσφατα να μας πει ότι ανησυχεί για το μέλλον του ΧτΠ επειδή ο ίδιος αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Τα ειλικρινή μας περαστικά.
Όπως ήταν αναμενόμενο η είδηση πέταξε, έγινε και πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Για ακόμα μια φορά το ΧτΠ αντιμετώπιζε πρόβλημα. Το οποίο θα λυνόταν με τη στήριξη όλων μας. Δηλαδή λεφτά, εθελοντική εργασία, προσφορά σε είδος.
Οι ΜΚΟ είναι τόσο μη κερδοσκοπικές, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα χρήματα. Η απρόσκοπτη (μη) κερδοφορία σημαίνει την εξέλιξη των οργανώσεων αυτών ώστε να αναλαμβάνουν ολοένα και περισσότερες λειτουργίες που μέχρι πρότινος ανήκαν στην κρατική σφαίρα. Έτσι και το ΧτΠ: Ενώ τα τελευταία 4-5 χρόνια απειλείται με κλείσιμο, συνεχώς διευρύνει τις δράσεις και τα προγράμματά του, μεγαλώνοντας τον κύκλο εργασιών του. Λίγο παράλογο ε;
Οι ΜΚΟ επίσης φημίζονται και για κάτι άλλο: είναι εργασιακά κάτεργα. Πρωτοπορούν στην εφαρμογή ελαστικών σχέσεων εργασίας και κατέχουν το πανελλήνιο ρεκόρ απληρωσιάς. Και μάλιστα πατώντας πάνω στην ιερότητα του λειτουργήματος που επιτελούν καλλιεργούν στους εργαζόμενους τη λογική ότι η καθυστέρηση στις πληρωμές είναι μαγκιά («ο τάδε συνάδελφός σου είναι 7 μήνες απλήρωτος και παρόλα αυτά είναι στην πρώτη γραμμή και δεν γκρινιάζει. Αυτός είναι επαγγελματίας») και ότι η έγκαιρη πληρωμή και ο σεβασμός των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων είναι για φλώρους («ποιο 8ωρο; Ωράριο έχουν τα σούπερ μάρκετ. Εδώ ο κόσμος καίγεται»).
Το ΧτΠ ούτε εδώ αποτελεί εξαίρεση. Συνεχής πίεση σε εργαζόμενους, ψυχολογικά τεστ προκειμένου να προσληφθούν, αλλά και άγριο εργοδοτικό bullying οδηγεί εργαζόμενους σε παραίτηση. Εννοείται πως τίποτα από αυτά δεν μαθαίνεται. Το ΧτΠ είναι η ιερή αγελάδα των ΜΜΕ αλλά και των πολιτικών που θέλουν να πάρουν λίγη από την προβολή του ή -ακόμα χειρότερα-  να μη βρεθούν καταγγελόμενοι από το ΧτΠ.
Το ΧτΠ, όπως όλες οι μεγάλες ΜΚΟ στην Ελλάδα έχουν το καρπούζι και το μαχαίρι. Από εσένα θέλουν ένα μόνο πράγμα: τα λεφτά σου. Αντί να τα δώσεις σε ανεπάγγελτους-επαγγελματίες φιλάνθρωπους κάνε μια πράξη απευθείας αλληλεγγύης και πάλεψε ώστε να μην περιμένουμε να καλυφθούν τα αυτονόητα από σωτήρες που αγιογραφούνται καθημερινά στα συστημικά ΜΜΕ, αλλά από δημόσιους και λαϊκά ελεγχόμενους φορείς.
Γράφτηκε τον Απρίλη του 2016 για το atexnos.gr

Οι κολασμένοι «κλουβίτες» της κατοχής

Η «κλούβα» ήταν μια σατανική ναζιστική επινόηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, με στόχο να κυκλοφορούν ανενόχλητα τα στρατιωτικά τρένα και να αποτρέπουν μ’ αυτή την ανθρώπινη ασπίδα, τα σαμποτάζ και τις επιθέσεις της Αντίστασης. Ηταν ένα φορτηγό βαγόνι ανοιχτό που κλείνονταν από γύρω και από πάνω με σιδεριές και πυκνό αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Στο πάτωμα του βαγονιού τοποθετούνταν εκρηκτικές ύλες που συνδέονταν με ηλεκτρικό καλώδιο με έναν πυροκροτητή, στα χέρια ενός Γερμανού λοχία, υπεύθυνου για την ανατίναξη της Κλούβας.
Το βαγόνι του θανάτου το φόρτωναν με κρατούμενους – μελλοθάνατους, συλληφθέντες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που μάζευαν από τις φυλακές και τα στρατόπεδα αιχμαλώτων ή απλούς κατοίκους, συνήθως από τα χωριά από τα οποία περνούσε το τρένο, το τοποθετούσαν μπροστά από την ατμομηχανή, ώστε  αν το τρένο πέσει σε νάρκη να ανατιναχτεί η Κλούβα με τους κρατούμενους και να γλιτώσει η μηχανή και τα υπόλοιπα βαγόνια. Το ίδιο συνέβαινε στην περίπτωση που η αμαξοστοιχία δεχόταν επίθεση από τους αντάρτες. Ο Γερμανός λοχίας πυροδοτούσε τα εκρηκτικά και ανατίναζε τη κλούβα με τους ομήρους.
Τέτοιες Κλούβες με κρατούμενους κυκλοφορούσαν σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου και σε εκείνο της Αθήνας – Θεσσαλονίκης.
Η άνανδρη πρακτική της Κλούβας δεν κατάφερε να σταματήσει την αντιστασιακή δράση, τις επιθέσεις και τα σαμποτάζ στα στρατιωτικά τρένα των καταχτητών. Πολλές φορές οι ίδιοι οι κλουβίτες, με κραυγές και συνθήματα, παρακινούσαν τους αντάρτες να μην ματαιώσουν τις επιχειρήσεις τους και να επιτεθούν, αψηφώντας την ύπαρξη τους.
Γύρω από τις Κλούβες δραστηριοποιήθηκαν έντονα η Εθνικής Αλληλεγγύη, διάφορες άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, κάτω από την κάλυψη του οποίου αρκετές φορές δρούσε το ΕΑΜ. Σε σταθμούς όπου έκανε στάση η αμαξοστοιχία έτρεχαν οι οργανώσεις με κάθε τρόπο να προσφέρουν στους κλουβίτες λίγο νερό, τρόφιμα, κανένα τσιγάρο, λόγια παρηγοριάς και πληροφορίες.
Ο ΕΛΑΣ στις επιχειρήσεις του έπαιρνε υπόψη του τις Κλούβες και προσπαθούσε να έχουν τις λιγότερες απώλειες. Αρκετές φορές επιχειρήθηκαν επιθέσεις με στόχο την απελευθέρωση των κλουβιτών.

Ομηροι στην Κλούβα

Στην Εφημερίδα «Φωνή της Βλαχοκερασιάς», βρήκαμε και αναδημοσιεύουμε, με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, την εξαιρετική αφήγηση που έδωσε στην Αγγελική Κατσαφάνα, ο αειθαλής αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, κλουβίτης στα χρόνια της κατοχής,  Παρασκευάς Βελισσάρης, σήμερα 93 χρόνων:

Ο Παρασκευάς Βελησσάρης αγηγείται τις αναμνήσεις του σαν κλουβίτης στα χρόνια της γερμανικής κατοχής.

 «To  καλοκαίρι του 1944, ενώ ήμουν κρατούμενος στις φυλακές της Τρίπολης στα υπόγεια του Δικαστικού μεγάρου, με πήραν μαζί με άλλους φυλακισμένους ΕΑΜίτες και μας έκλεισαν στην  «κλούβα» που έκανε δρομολόγιο Τρίπολη – Κόρινθο. Η κλούβα ήταν ένα ξεσκέπαστο βαγόνι  του τραίνου, φραγμένο με πολλά παλούκια και αγκαθωτά σύρματα γύρω -γύρω  και από  πάνω, το οποίο  προπορευόταν των αμαξοστοιχιών για την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών των Γερμανών. Στη μέση της κλούβας υπήρχε  νάρκη συνδεδεμένη με καλώδια   και στο ίδιο βαγόνι ήμασταν κι εμείς, 25-30 άνδρες, στριμωγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, έτοιμοι ανά πάσα ώρα να ανατιναχτούμε στον αέρα αν δεχόταν επίθεση το τραίνο. Μαζί με μένα στην κλούβα ήταν και δυο άλλοι Βλαχοκερασιώτες, ο Γρηγόρης  Κοντογιάννης και ο Παναγιώτης Κοπίτας, καθώς κι ένας Αλεποχωρίτης. Ήταν κι ένας Λάκωνας από την Αμερική που εγκλωβίστηκε με τον πόλεμο στην Ελλάδα και δεν μπόρεσε να φύγει, λόγιος άνθρωπος. Καθόταν απέναντί μου και εξοικονομούσαμε το χώρο να σταθούμε.
Οι συνθήκες  στην «κλούβα» ήταν τραγικές. Κάναμε νύχτα μέρα το δρομολόγιο Τρίπολη – Κόρινθος κάτω από το καυτερό λιοπύρι σαν ετοιμοθάνατοι. Διψούσαμε και όταν μας δίνανε νερό μας έδιναν από αυτό που ρίχνανε στις ατμομηχανές. Ήμασταν και γεμάτοι ψείρες. Αποπατούσαμε στην άκρη της κλούβας που υπήρχε μια τρύπα. Μπορούσες να τρελαθείς εκεί μέσα.
Και με το φαγητό υπήρχε πρόβλημα. Ευτυχώς όμως η οργάνωση του ΕΑΜ στο Παρθένι είχε πείσει ορισμένες μαυροφορεμένες γυναίκες και ερχόντουσαν στο σταθμό όπου σταμάταγε η αμαξοστοιχία, και φέρνανε μαγειρεμένο πληγούρι,  τραχανά…, σε πήλινα δοχεία για να μην πεθάνουμε της πείνας. Δίνανε τσιγάρα στους φρουρούς, τους δελεάζανε και τις άφηναν  να μας δώσουν το φαγητό που το μοιράζαμε μεταξύ μας χωρίς να λείπουν και οι παρεξηγήσεις. Όμως μια μέρα βρέθηκε μέσα στο πληγούρι ένα ψαλίδι, (που μπορούσε να κόψει το σύρμα). Έγινε αντιληπτό από τους φρουρούς και αυτό μας κόστισε. Σταμάτησε η τροφοδοσία μας εκεί. Συνεχίστηκε βέβαια  από γυναίκες στο Χιλιομόδι της Κορινθίας που γινόταν στάση, μόνο που οι Γερμανοί έψαχναν με την ξιφολόγχη το πληγούρι …που μας έδιναν. Ένας κλουβίτης είχε βγάλει κι ένα τραγούδι στις Χιλιομοδίτισσες που ξεκίναγε: «Γεια σας Χιλιομοδίτισσες της λευτεριάς καμάρι…».  Σε αντίθεση στο  Ελαιοχώρι όταν περνούσε το τραίνο είχαν τέτοιο μίσος που μας πετούσαν λιθάρια. Στην Κόρινθο μερικές φορές  που μας κατέβαζαν σε μια αποθήκη  μας έδινε κάτι να φάμε ο Ερυθρός Σταυρός.
Στο δρόμο συναντούσαμε κι άλλες κλούβες. Ερχόταν κλούβα από Αθήνα –Τρίπολη, Πάτρα –Τρίπολη, Καλαμάτα –Τρίπολη σε αυτήν μέσα πηγαινοερχόταν  μελλοθάνατος  κι ο βλαχοκερασιώτης «Ψαήλας» (Γεώργιος Μάνδρος). Θυμάμαι μια φορά στο σταθμό του Άργους ήταν εκεί και μια άλλη κλούβα και στην αμαξοστοιχία οι Γερμανοί μετέφεραν πόρνες. Μου έκανε εντύπωση που μας χαιρετούσαν οι πόρνες και προσπαθούσαν να μας  δώσουν θάρρος: «τα βάσανά σας γρήγορα θα τελειώσουν, κουράγιο», μας έλεγαν. Πολλές από αυτές θα ήταν εξαναγκασμένες από τους Γερμανούς να τους ακολουθούν…
Θυμάμαι και κάποια άλλα περιστατικά. Από την κλούβα Αθήνας –Κορίνθου δραπέτευσαν κάποια μέρα 12-15  έγκλειστοι, που έκοψαν το συρματόπλεγμα χωρίς να τους πάρουν είδηση οι φρουροί κι πήδηξαν ένας- ένας  έξω στο χαντάκι, γιατί τα τρένα πήγαιναν σιγά- σιγά, καίγανε ξύλα και κάρβουνα. Έτσι τη γλίτωσαν. Αντικαταστάθηκαν βέβαια από άλλους. Έγινε χαμός τότε από τους Γερμανούς…
Άλλη φορά σε κλούβα  στο  δρομολόγιο Αθήνας –Πάτρας  έξω από το Αίγιο, που μετέφερε πολεμικό υλικό έστησε ενέδρα ο ΕΛΑΣ για να απελευθερώσει τους κρατούμενους κλουβίτες. Δεν τα κατάφερε, σκοτώθηκαν 5-6 Ελασίτες, εξερράγη η  νάρκη και γλίτωσε από τους κλουβίτες μόνο ένας από τα Βούρβουρα. Είχε τύχη. Τα αέρια της νάρκης που εξερράγη τον πέταξαν έξω στη γράνα, μισολιπόθυμο, αργότερα συνήλθε και σώθηκε[1].
Όταν οι Γερμανοί έφυγαν   παρέδωσαν εμάς όλους τους κλουβίτες στο διοικητή του στρατοπέδου των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Κόρινθο που μας είπε: «Αν δεν συμφωνήσω με τους απέξω (δηλαδή  το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ) θα σκοτώσω εσάς πρώτα, αν και σας λυπόμουν που σας έβλεπα τι μαρτύριο τραβούσατε. Έχω 400 στρατιώτες και 4 κανόνια, θα διαλύσω την Κόρινθο». Μας έβαζε  καθημερινά να μαδάμε τα φύλλα από τις κληματόβεργες των αμπελιών για να απογυμνώνει τον τόπο  να μην μπορούν να κρυφτούν οι επιτιθέμενοι. Όμως μαζεύτηκαν διάφορες προσωπικότητες από την Κορινθία, επιστήμονες, έμποροι … και του είπαν να φύγει  και να μην συγκρουστεί με τους Ελασίτες που ήδη είχαν μπει στην Τρίπολη και περισφίγγανε και την Κόρινθο. Αυτοί οι Κορίνθιοι πολίτες μας φέρανε και ρούχα, ήμασταν ρακένδυτοι, πήρα κι εγώ κάποιο πουκάμισο. Με την παρέμβαση  των παραπάνω, του  αρχιεπισκόπου Κορίνθου και δυο ερυθροσταυριτών, μας απέλυσε ο συνταγματάρχης και το αυτοκίνητο της Εκκλησίας μας συνόδευσε μέχρι το Άργος.
Γύρισα σπίτι μου άρρωστος. Άρρωστος  από τύφο. Είχα κολλήσει τύφο ή από το νερό που μας έδιναν στην κλούβα ή από πηγάδι που πίναμε νερό  στο στρατόπεδο. Δυο φορές με επισκέφτηκε ο γιατρός Μπούρτζος από την Αρβανιτοκερασιά. Δεν είχαμε και πάγο που χρειαζόταν για την αρρώστια. Ευτυχώς στις 11 Οκτώβρη έριξε χιόνι, το στουπώσαμε και το χρησιμοποιήσαμε για πάγο.
Φρικτές καταστάσεις… στη φυλακή να πέφτει άγριο ξύλο, στην κλούβα όμηρος να παίζεις κρυφτούλι με το θάνατο…»

Κλούβα. Από το φωτογραφικό αρχείο του Σπύρου Μελετζή

Μάχες και απελευθέρωση κλουβιτών
στο Σταθμό Αιτωλικού και στον Ψαθόπυργο Αχαΐας

Μια από τις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση κλουβιτών ήταν και η επίθεση στο σιδηροδρομικό σταθμό του Αιτωλικού. Ηταν 22 Ιούνη του 1944, όταν τμήματα του 36ου εφεδρικού Συντάγματος του ΕΛΑΣ επιτέθηκαν στο σταθμό. Η επιχείρηση αυτή ήταν μέρος σχεδίου αντιπερισπασμού σε σχέση με τη συμμαχική απόβαση στη Νορμανδία και ταυτόχρονα αποσκοπούσε στην απελευθέρωση των πατριωτών που μεταφέρονταν με τη κλούβα μπροστά από την ατμομηχανή, σαν προστατευτική ασπίδα των Γερμανών.
Η αμαξοστοιχία ξεκίνησε από το Μεσολόγγι φορτωμένη με πολεμοφόδια και με επιβάτες 50 Γερμανούς, Πολωνούς στρατιώτες και Ελληνες χωροφύλακες. Την ώρα που έμπαινε στον Σταθμό του Αιτωλικού και αφού προσπέρασε η κλούβα και η ατμομηχανή, έγιναν αλλεπάλληλες ανατινάξεις. Ακολούθησε μάχη με τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους.
Στην αναφορά της Διοίκησης του 2ου εφ. Τάγματος προς την Διοίκηση του 36ου Εφεδρικού Συντάγματος του ΕΛΑΣ σημειώνονται:

«Συναγωνιστές κάνοντας απολογισμό του σαμποτάζ και μάχης του Σταθμού του Αιτωλικού στις 22.6.44 σας γνωρίζουμε ότι άπαντες οι αντικειμενικοί σκοποί επιτεύχθηκαν σχεδόν πλήρως παρόλο ότι τα βαγόνια εξετροχιάστηκαν προς τα κάτω αντίθετα από την υπόσχεσιν του Tomson.  Εκ των Γερμανών που επέβαιναν συνελήφθησαν τρεις (3) αιχμάλωτοι. Οι υπόλοιποι εξοντώθηκαν. Ημέτεροι απώλειαι οκτώ (8) αντάρτες και τέσσερες επιβάτες. Περιήλθον εις χείρας μας λάφυρα ένα (1) γερμανικό μυδράλιο με 1.200 φυσίγγια, είκοσι (20) γερμανικά μάουζερ, έξι (6) αυτόματα μαρσίπ, πολλά πυρομαχικά και μία (1) βαλίτσα με χειρουργικά εργαλεία και υγειονομικό υλικό. Ολοι οι όμηροι, περί τους είκοσι πέντε (25) απελευθερώθησαν χωρίς να πάθει κανείς τίποτε.

Εδρα του 2/36 Εφ. Τάγματος, 24/6/44
Η Διοίκηση του Τάγματος
Ποταμίτης Κουστάς».[2]

Στον Ψαθόπυργο Αχαΐας

Με σκοπό τη ματαίωση της μεταφοράς πολεμικού υλικού των Γερμανών που υποχωρούσαν από την Πελοπόννησο με κατεύθυνση την ηπειρωτική Ελλάδα, ο ΕΛΑΣ οργάνωσε επιχείρηση στην περιοχή Αχαΐας.
Στις 8 Σεπτέμβρη 1944 η γερμανική στρατιωτική αμαξοστοιχία 18 βαγονιών που μετέφερε καύσιμα και πυρομαχικά, σταμάτησε στον Ψαθόπυργο. Μπροστά ήταν η Κλούβα με 22 ομήρους κλουβίτες. Πέντε γυναίκες πλησίασαν τη Κλούβα με πρόσχημα να προσφέρουν σε κλουβίτες και φρουρούς φαγώσιμα και νερό. Η κύρια αποστολή τους ήταν να ειδοποιήσουν τους κρατούμενους – με σημειώματα μέσα σε κούφια αυγά – για την επικείμενη επιχείρηση και τους ζητήθηκε να αποσυνδέσουν το καλώδιο πυροδότησης από τα εκρηκτικά, πράγμα που έγινε.
Στο μεταξύ λίγη ώρα πριν ένα συνεργείο αντιστασιακών σιδηροδρομικών είχε ξηλώσει τη σιδηροδρομική γραμμή σε ένα σημείο ανάμεσα στον Ψαθόπυργο και την Παναγοπούλα Αχαΐας.
Όταν η αμαξοστοιχία έφτασε στο προβλεπόμενο σημείο δέχτηκε καταιγιστικά πυρά τους ΕΛΑΣ και σταμάτησε. Ο αιφνιδιασμός ήταν απόλυτα πετυχημένος. Οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να απαντήσουν αμέσως στα δραστικά πυρά του ΕΛΑΣ, ούτε και να ανατινάξουν την Κλούβα με τους 22 ομήρους πατριώτες, αφού οι κλουβίτες είχαν αποσυνδέσει το καλώδιο πυροδότησης. Οι όλμοι των ΕΛΑΣιτών έπληξαν τα βαγόνια που μετέφεραν βενζίνη και μέσα σε λίγα λεπτά ολόκληρη η αμαξοστοιχία έγινε παρανάλωμα τους πυρός.
Από τους 22 κλουβίτες απελευθερώθηκαν και σώθηκαν οι είκοσι. Δεν έγινε δυνατόν να σωθούν και έπεσαν νεκροί οι ΕΠΟΝίτες Γιώργος Βασιλείου του Γιάννη, από τις Δάφνες Αιγίου, 18 ετών, μαθητής Γυμνασίου, Σύνδεσμος της Οργάνωσης και Μουγγολιάς Γιάννης του Θύμιου, από το Αίγιο, 17 ετών, μαθητής Γυμνασίου[3].
Οι κλουβίτες ήταν μαρτυρικοί ήρωες, που όταν κατάφερναν να επιβιώσουν από τις νάρκες, την ανατίναξη της Κλούβας, την πείνα, την δίψα και τις αρρώστιες, αποτελούσαν πάντα μια πρώτη δεξαμενή από την οποία οι Γερμανοί, συχνά, διάλεγαν και εκτελούσαν σε αντίποινα για τη δράση των Αντιφασιστικών Οργανώσεων του αγωνιζόμενου λαού.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Ο Παρασκευάς Βελισσάρης πιθανά αναφέρεται σε ένα σαμποτάζ του ΕΛΑΣ, ο οποίος ανατίναξε τις σιδηροδρομικές γραμμές στη θέση «Λαμπίρη», ανάμεσα στο Αίγιο και την Πάτρα, τον Σεπτέμβρη του 1944. Οι Γερμανοί, όταν πλησίασε το τρένο και πριν σταματήσει, ανατίναξαν την Κλούβα με 24 ομήρους πατριώτες. Γλύτωσε μονάχα ένας, ο Κ. Κοκοκιός από τα Βούρβουρα,  που έπεσε στη γράνα (το χαντάκι) δίπλα στις γραμμές.

[2] ΕΠΕΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ. Τόμος 4^α, σελ. 295

[3] ΕΠΕΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ. Τόμος 4^β, σελ. 145

Κείμενο φωτιά – καταγγελία των εργαζομένων του Real Group στον Νίκο Χατζηνικολάου

 

 

Με ένα κείμενο-φωτιά κατά του Νίκου Χατζηνικολάου και του δημοσιογραφικού του ομίλου, οι εργαζόμενοι του Real Group βάλλουν εναντίον του γνωστού δημοσιογράφου και καταγγέλλουν τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας που βιώνουν υπογραμμίζοντας πως μολονότι «έχουν βάλει πλάτη» για να καταφέρει η επιχείρηση την οικονομική της εξομάλυνση, βρίσκονται στον κίνδυνο να μην τους καταβληθούν δεδουλευμένα τεσσάρων μηνών.

Αναλυτικά, το κείμενο – καταγγελία των εργαζομένων του Real Group:

«Τον μισθό του Δεκεμβρίου του 2016 έλαβαν σήμερα οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους του ομίλου Real Group και σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση της διοίκησης οι υπόλοιποι θα λάβουν αύριο τα δεδουλευμένα τους. Τη στιγμή που η οικονομική κατάσταση αρκετών υπαλλήλων, όλων των ειδικοτήτων είναι δραματική κυριολεκτικά, το λογιστήριο είναι εξαφανισμένο αφού δεν απαντάει σε email και τηλέφωνα. Μάλιστα σε ελάχιστες περιπτώσεις και αφού έχουν προηγηθεί συνεχείς οχλήσεις, έχουν τελικά δοθεί κάποια μικροποσά από τους οφειλόμενους μισθούς.

Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο η διοίκηση των επιχειρήσεων του πολύ γνωστού Νίκου Χατζηνικολάου ζήτησε από τους εργαζόμενους στις εφημερίδες, το ραδιόφωνο και τα site του Real Group “να βάλουν πλάτη” για να καταφέρει η επιχείρηση να εξομαλύνει έως την άνοιξη του 2017 τις μισθοδοσίες και να οφείλονται μόνο τα δεδουλευμένα ενός μήνα. Οι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν θετικά και αντί τελικά για εξομάλυνση όλο και πλησιάζουν στο να τους οφείλεται και τέταρτος μήνας από τα δεδουλευμένα του.

Η “πλάτη” είναι πλέον συνήθης τακτική στον όμιλο (real.gr, ραδιόφωνο Real FM, εφημερίδα Real News, εφημερίδα Αληθινές Ειδήσεις, enikos.gr) του Νίκου Χατζηνικολάου και άλλες φορές ζητείται ενώ άλλες ουσιαστικά επιβάλλεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο περασμένος δεκαπενταύγουστος κατά τον οποίο το προσωπικό απλώς ενημερώθηκε μέσω email για μια τρίτη μείωση στις αποδοχές του κατά 10%.

Με την ίδια μέθοδο, ο Real Group άνοιξε τη νέα, καθημερινή εφημερίδα Αληθινές Ειδήσεις με μηδενικό εργατικό κόστος, καθώς την “τρέχουν” οι υπάρχοντες εργαζόμενοι από τα εβδομαδιαία φύλλα ενώ όσοι δεν δέχτηκαν να δουλέψουν αναγκαστικά και δωρεάν και εκεί αποχώρησαν… ησύχως.

Ίσως οι εργαζόμενοι θα πρέπει να εξετάσουν ξανά τη στάση τους με δεδομένο ότι και που βάζουν αυτή την έρμη την πλάτη, συνεχώς λυγίζουν μόνο οι ίδιοι και φως στο τούνελ της αποπληρωμής των μισθών δεν φαίνεται. Φυσικά για όλα αυτά που γίνονται εκεί σπανίως θα ακούσετε ή θα πληροφορηθείτε κάτι από άλλα ΜΜΕ ή τον ίδιο τον λαλίστατο κατά τα άλλα Νίκο Χατζηνικολάου…».

Πηγές: efsyn.gr, katalipsiesiea.blogspot.gr

ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ετήσια έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας εκτιμά στα 1,6%  του ΑΕΠ το ρυθμό της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας για το 2017, ενώ πρότερη εκτίμησή της  έκανε λόγο  για αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,5%, αλλά η υποχώρηση της αναπτυξιακής δυναμικής αποδίδεται στην «καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της β αξιολόγησης και στη συνακόλουθη έξαρση της αβεβαιότητας που οδήγησε σε μείωση των επενδύσεων».

 Χρόνια ολόκληρα η ανάπτυξη κι ο εκσυγχρονισμός προσφέρονται από το κυρίαρχο σύστημα ως στόχοι που οι εργαζόμενοι πρέπει να επιτύχουν. Δηλώνεται πως όλες οι επιλογές και στόχοι αποβλέπουν στην επίτευξη της ανάπτυξης, πάντα στα πλαίσια της καπιταλιστικής οργάνωσης της παραγωγής, που θα φέρει την ευημερία. Γιατί φυσικά δεν είναι τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης  που καταδικάζουν σε απόλυτη φτώχεια τμήματα των εργαζομένων, αλλά η αδύναμη ανάπτυξη και η ανικανότητα των εργαζομένων. Κι έτσι έχουμε σύγκλιση των κοινωνικών δομών των διαφόρων χωρών που ευνοούν την καπιταλιστική ανάπτυξη. Κι αν ο ρυθμός της κοινωνικής αλλαγής  ποικίλλει από χώρα σε χώρα όμως το είδος του εκσυγχρονισμού, κατεύθυνσης της  ανάπτυξης και αλλαγής θεσμών  είναι σταθερά για όλες τις χώρες – μείωση αμοιβής εργαζομένων, αύξηση κερδών των καπιταλιστών. Η ανάπτυξη θα επέλθει με την εκτεταμένη διάχυση κοινωνικών αξιών οι οποίες θα ενισχύουν το επιχειρησιακό πνεύμα και την καινοτομία. Συγκρούσεις συμφερόντων, ταξική πάλη, σχέσεις πολιτικής κυριαρχίας και οικονομικής εξάρτησης δεν μένουν απλώς στο ημίφως, αλλά μοιάζει να μην υπάρχουν, για το σημαντικό λόγο ενίσχυσης της σταθερότητας και της ιδεολογικής ενσωμάτωσης όλων των κοινωνικών τάξεων στο κυρίαρχο σύστημα και τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Η διάχυση ιδεών και αξιών που ενισχύουν το επιχειρηματικό πνεύμα και την τεχνολογική πρόοδο προς την κατεύθυνση  της  αύξησης του κέρδους, αποβλέπουν στην ενίσχυση της κυρίαρχης τάξης και την εξάλειψη κάθε οράματος για κοινωνικό μετασχηματισμό δηλ. στην ολοκληρωτική αποδοχή  του καπιταλιστικού συστήματος.

Στην προσπάθεια να πειστούμε για την πολιτική διαρκούς λιτότητας που επιβάλλεται, επιμένει ο κυρίαρχος λόγος στην αλλαγή του  θεσμικού πλαισίου, και αφορά πρωτίστως και κυρίως στις κοινωνικές παροχές προς ευάλωτες ομάδες,  επειδή θεωρείται πως ευνοεί την ατελή λειτουργία των μηχανισμών της αγοράς και  δεν αφήνει τον δυναμικό τομέα της οικονομίας να συμπαρασύρει τον καθυστερημένο τομέα, παγιδεύοντάς μας όλους σε συνεχές τέλμα.  Η έλλειψη πλέγματος σύγχρονων αξιών και κινήτρων συμπεριφοράς που έχουν να κάνουν με ανταγωνιστικότητα, περιορισμό έως εξαλείψεως κοινωνικών παροχών, αποδοχή των όρων εργασίας που επιβάλλει η εργοδοσία, προβάλλεται ως βασική αιτία που παγιδεύει την οικονομία σε χαμηλό επίπεδο.

Κι ενώ μοιάζει  η παγκόσμια οικονομία σαν ένα παγκόσμιο σύστημα οικονομικών ανταλλαγών χωρίς κεντρική εξουσία, όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι χώρες παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις ,όπως ΗΠΑ ή Γερμανία, έχουν διαμορφώσει περισσότερο ή λιγότερο ισχυρές κρατικές δομές που θέτουν σε κίνηση και μπορούν να υποστηρίξουν οικονομικές πολιτικές  στη χώρα τους ή και αλλού, οι οποίες ευνοούν τα επιχειρησιακά τους συμφέροντα.

Κι αν η δημιουργία της στρατιωτικής συμμαχίας με τη μορφή του Οργανισμού Βορειοαντλαντικού Συμφώνου ξεκίνησε μ΄ έναν φανατικό αντικομμουνισμό που πίσω του κρυβόταν η επιθυμία οικονομικής κυριαρχίας των ΗΠΑ,  στις μέρες μας φαίνεται απροκάλυπτα πως το ΝΑΤΟ εξυπηρετεί σκοπιμότητες ιμπεριαλιστών. Η καταστροφή του κράτους της Λιβύης  είναι μια κερδοφόρα επιτυχία για τους ιμπεριαλιστές που τώρα λεηλατούν το λιβυκό πετρέλαιο, περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου και το ίδιο προσπαθούν να κάνουν με τη Συρία.

 Και όπως παγκόσμια οι «αριστεροί» φαίνεται να λειτουργούν κάτω από μια μεταμφίεση προοδευτικότητας  που δαιμονοποιεί κοινωνικές τάξεις που αντιτάσσονται σε ιμπεριαλιστικά σχέδια, το ίδιο και στη χώρα μας οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ προωθούν καινούργιες συμμαχίες κι επιτρέπουν στον ιμπεριαλισμό να αποκτά ένα προοδευτικό έμβλημα ελευθερίας και δημοκρατίας. Στην τριμερή συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στη Θεσσαλονίκη, και οι τρείς ηγέτες έδωσαν έμφαση στη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, δεν ξέχασαν βέβαια και την αναφορά στη ναζιστική θηριωδία της «τελικής λύσης».  Η μικρομέγαλη ελληνική αστική τάξη, από κοντά και η ελληνοκυπριακή, προσπαθεί με την όψιμη συνεργασία με το Ισραήλ να εξασφαλίσει  όποια συμφέροντά της καταφέρει.

Συγχρόνως, ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, ενώ ασκεί πολιτική που εξαθλιώνει πρωτίστως την εργατική τάξη,  της πουλά δικαιοσύνη και κοινωνική ισότητα. Στο συνέδριο του Economist δηλώνει πως δεν είναι βιώσιμη επιλογή ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα που περιλαμβάνει συρρίκνωση μισθών, απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, εξάλειψη κάθε μορφής κοινωνικής προστασίας και  ανερυθριάστως επιμένει ότι βάση της στρατηγικής της κυβέρνησής του είναι «να ξεδιπλώσουμε όχι γενικά το όραμά μιας αναπτυξιακής πορείας, αλλά  το όραμα της δίκαιης ανάπτυξης, η οποία θα έχει θετικό αντίκτυπο συνολικά στην ελληνική κοινωνία». Συνεχίζοντας έτσι τις  προσπάθειες παγίδευσης  του εργατικού κινήματος, επαναλαμβάνοντας λεκτικά την αντίθεση  των εργαζομένων στην κυρίαρχη πολιτική  μόνο και μόνο για να την εγκαταλείψει στην πράξη. Και επιβεβαιώνοντας  πως η σοσιαλδημοκρατία απέτυχε να προσφέρει τίποτε άλλο στον καταπιεσμένο από περισσότερη καπιταλιστική μιζέρια και ιμπεριαλιστικό πόλεμο. ¨Όπως και με τους υπόλοιπους «αριστερούς»  και σοσιαλιστές της Ευρώπης είναι αποφασισμένοι και οι δικοί μας «αριστεροί» να «σώσουν» την ΕΕ των κεφαλαίων, παρά το γεγονός ότι είναι ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων.  Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι άλλη μια μεγάλη  απάτη, που κατασκευάστηκε από την άρχουσα τάξη και πραγματοποιείται από τους μικροαστούς «αριστερούς» υπηρέτες της που έρχονται σε ενίσχυση της αστικής τάξης.

Το αντιιμπεριαλιστικό διήμερο λοιπόν της προηγούμενης εβδομάδας και το συλλαλητήριο-πορεία  κατά της ανεργίας στην Πάτρα δεν ήταν χάππενιγκ ούτε  αγωνιστικοί  …περίπατοι οργανώνουν την εργατική δύναμη, διαμορφώνουν συνειδήσεις, κατευθύνουν τον αγώνα στον στόχο του – στον ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό.

Κυβερνητική κοροϊδία σε πολλά ταμπλό...

Με αφορμή τις κινητοποιήσεις των συμβασιούχων στην καθαριότητα των δήμων, ένα από τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για να βάλει εμπόδια και να συκοφαντήσει τον αγώνα τους, ήταν ότι οι ίδιοι με τη στάση τους, δηλαδή επειδή απεργούν για μόνιμη και σταθερή δουλειά, ανοίγουν το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης πήγαινε και ένα βήμα παραπέρα, καθώς στελέχη της διαβεβαίωναν και διαβεβαιώνουν ότι δεν θα ιδιωτικοποιηθεί ο συγκεκριμένος τομέας, εμφανίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ως «πολέμιο» τάχα των ιδιωτικών συμφερόντων στη διαχείριση των απορριμμάτων. Για άλλη μια φορά, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφάνισε την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω, προσφιλή τακτική του για να αποπροσανατολίσει και να εξαπατήσει το λαό. Ας απαντήσει η κυβέρνηση: Αφού εμφανίζεται να κόπτεται για το θέμα της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων, γιατί δεν καταργεί το θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει ακριβώς την ιδιωτικοποίηση της συλλογής, της μεταφοράς, της απόθεσης των απορριμμάτων, συνολικά της λειτουργίας αυτού του τομέα; Κυβέρνηση είναι εδώ και δύο χρόνια, τι πιο απλό από το να φέρει ένα νόμο που να καταργεί όλους όσοι δίνουν τη δυνατότητα στους δήμους να παραχωρούν σε ιδιώτες αυτές τις υπηρεσίες;

* * *

Πρώτος και καλύτερος είναι ο νόμος του «Καλλικράτη», που μάλιστα πριν τις εκλογές του 2015 η κυβέρνηση έλεγε πως θα τον καταργήσει. Αυτός ο νόμος είναι που προβλέπει πως δήμοι και περιφέρειες μπορούν να προωθούν την ιδιωτικοποίηση σημαντικών λειτουργιών στη διαχείριση αποβλήτων - απορριμμάτων, όπως η διαχείριση μολυσματικών αποβλήτων, η εμπλοκή ιδιωτών στις καθημερινές εργασίες διάθεσης των απορριμμάτων, στη συντήρηση του αναγκαίου εξοπλισμού, στη μεταφορά ογκωδών αποβλήτων κλπ. Ηδη, ο «Καλλικράτης» και όσα προβλέπει έχουν οδηγήσει στο να πάρουν πολύ μεγάλη έκταση τέτοιες συμφωνίες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το 90% των εργασιών που γίνονται στη χωματερή της Φυλής, το κάνουν ιδιώτες που έχουν έρθει σε συμφωνία με δήμους και φορείς αρμόδιους για τη διαχείριση των απορριμμάτων, που έχουν συγκροτηθεί σε δήμους. Θα μπορούσε επίσης η κυβέρνηση να καταργήσει το νόμο που προβλέπει το «εργαλείο» των Συμπράξεων Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Εναν μηχανισμό στον οποίο συμμετέχουν, διαβαθμισμένα, όλοι οι κρίκοι του κρατικού μηχανισμού, όπως υπουργεία, περιφέρειες και δήμοι, με ΝΠΔΔ, αλλά κυρίως με Ανώνυμες Εταιρείες. Μάλιστα, αυτός ο νόμος είναι κύρωση οδηγίας της ΕΕ για τις ΣΔΙΤ και δίνει τη δυνατότητα να κάνουν συμφωνίες οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης με ομίλους και για τον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

* * *

Ακόμα, θα μπορούσε να καταργήσει το νόμο του 2011 που προβλέπει ότι «για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθαριότητας κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, ακολουθείται η διαδικασία για τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών, που προβλέπεται στις διατάξεις του π.δ. 60/2007 (Α' 64), σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 209 και 273 του ΚΔΚ (ν. 3463/2006). Με αιτιολογημένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών, τεκμηριώνεται η αδυναμία εκτέλεσης συγκεκριμένων υπηρεσιών με ίδια μέσα του δήμου και καθορίζονται, ιδίως, το αντικείμενο των παρεχόμενων υπηρεσιών, η διάρκεια και η περιοχή, εντός της οποίας αυτές παρέχονται». Και αυτό αφορά στην ουσία ανάθεση έργου σε επιχειρηματικούς ομίλους... Η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να κάνει όλα τα παραπάνω, επειδή είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης, παρά τα όσα λέει. Αυτό δείχνουν έτσι κι αλλιώς οι αποφάσεις της για ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, υποδομές, όπως αεροδρόμια, λιμάνια κ.λπ., αλλά και οι δηλώσεις δικών της υπουργών που καλούν τους δήμους, να προχωρήσουν στη σύναψη ΣΔΙΤ με επιχειρηματίες για τα απορρίμματα. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού βασική αποστολή της είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου κόντρα στα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού.

***

Το ίδιο ισχύει και με τα Εργασιακά: Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση διαβεβαιώνει τους συμβασιούχους ότι είναι με το μέρος τους και ότι προσπαθεί προς το συμφέρον τους να βρει λύση, ξεκόβει κάθε συζήτηση για μόνιμη και σταθερή δουλειά και από την άλλη επικαλείται το Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για να τους διατηρεί σε ομηρία. Θα μπορούσε όμως, αν πραγματικά ήθελε να υπηρετήσει το συμφέρον των εργαζομένων, να καταργήσει τους αντεργατικούς νόμους που προβλέπουν την «ευελιξία» σε όλες τις μορφές, ανάμεσα σ' αυτές και το αίσχος των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Πόσο μάλλον που οι υπηρεσίες καθαριότητας είναι υποστελεχωμένες, η εντατικοποίηση συμβασιούχων και μόνιμων «πάει σύννεφο». Επιπλέον, το έργο της καθαριότητας στους δήμους είναι πλημμελές (αν και αποτελεί βασική κοινωνική ανάγκη), παίρνοντας υπόψη ότι αυτό δεν αφορά μόνο την αποκομιδή και την απόθεση των απορριμμάτων, αλλά και τον καθαρισμό των πάρκων, των δρόμων και τα λοιπά. Αντί όμως η κυβέρνηση να καταργήσει τη νομοθεσία για την «ευελιξία», που απογειώθηκε ιδιαίτερα την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, τη θωρακίζει και ετοιμάζεται να την επεκτείνει και μετά το τυπικό τέλος του τρίτου μνημονίου, στο όνομα της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της μείωσης του λεγόμενου «κόστους εργασίας» που συνεπάγεται για το αστικό κράτος η σταδιακή υποχώρηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, έναντι των ελαστικών μορφών απασχόλησης... Γι' αυτή της την πολιτική, άλλωστε, και για την ικανότητά της να την περνάει με αποφασιστικότητα στις πλάτες των εργαζομένων, αποσπά τα εύσημα από τις εργοδοτικές ενώσεις και τους συμμάχους της στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις.

Αναβαθμισμένοι κίνδυνοι

Η προχτεσινή Σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ ανέδειξε τους κινδύνους στους οποίους εκτίθεται ο λαός απ' την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τα πολεμοκάπηλα σχέδια. Το μέγεθος αυτής της εμπλοκής καταδεικνύεται και απ' την ανάδειξη της Ελλάδας στη δεύτερη θέση από πλευράς στρατιωτικών δαπανών, πάνω και από το ποσοστό που υπαγορεύει το ΝΑΤΟ στα κράτη - μέλη του.
Ο Ελληνας υπουργός Αμυνας διεκδίκησε για τη χώρα αναβαθμισμένο ρόλο σ' αυτούς τους σχεδιασμούς, δίνοντας έμφαση στην ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη νότια πτέρυγα, όπου εντάσσεται η Μεσόγειος, για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας. Πρόκειται για μια θερμή περιοχή του πλανήτη, που μυρίζει κυριολεκτικά «μπαρούτι» και χαρακτηρίζεται από υπερσυγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων, ενώ είναι ορατό το ενδεχόμενο να κορυφωθεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη και το γενικότερο ξεκαθάρισμα στη Βόρεια Αφρική, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας».
Η διαθεσιμότητα της κυβέρνησης για βαθύτερη εμπλοκή υπαγορεύεται απ' το στόχο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης του εγχώριου κεφαλαίου και «κουμπώνει» με τα ΝΑΤΟικά σχέδια για εντονότερη παρουσία στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, όπου τα κράτη - μέλη καλούνται να αυξήσουν τη συνεισφορά τους με όλα τα μέσα (χρήμα, στρατιωτικό και έμψυχο υλικό).
Από την ενεργότερη συμμετοχή σ' αυτούς τους σχεδιασμούς, τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο λαός. Το αντίθετο θα συμβεί. Η κατάσταση οξύνεται στην περιοχή και είναι βέβαιο ότι η αναδιάταξη δυνάμεων μετά τη στρατιωτική ήττα του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία και στο Ιράκ θα αυξήσει την ένταση παρά θα την εκτονώσει.
Ηδη, τα πρώτα σημάδια κλιμάκωσης έρχονται από τις επιθέσεις των ΗΠΑ σε βάρος του συριακού στρατού, τις αντιδράσεις των Ρώσων, τις κινήσεις της Τουρκίας να αποτρέψει την αυτονόμηση των Κούρδων στα σύνορά της με τη Συρία, τα σχέδια για την τριχοτόμηση της Συρίας και βέβαια τα «απόνερα» αυτών των εξελίξεων σε Κατάρ και Ιράν.
Θυμίζουμε ότι το ΝΑΤΟ συμμετέχει πλέον ως πλήρες μέλος στη «συμμαχία των δυτικών κρατών» ενάντια στον ISIS, γεγονός που αντικειμενικά προσδίδει άλλη βαρύτητα στο ρόλο του, σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές εξελίξεις, σε ένα περιβάλλον ρευστότητας, ευμετάβλητων συμμαχιών και ανταγωνισμών ανάμεσα και σε κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας (π.χ. Τουρκία - Γερμανία, Τουρκία - ΗΠΑ, ΗΠΑ - Γερμανία και Τουρκία - Ελλάδα).
Αυτή είναι η μια πλευρά των κινδύνων που έχει μπροστά του ο λαός. Η άλλη έχει να κάνει με την αφαίμαξη που υφίσταται από την εμπλοκή της χώρας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, για τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου. Ετσι, δίπλα στους φόρους, στα χαράτσια, στις απανωτές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, ο λαός καλείται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και για εξοπλισμούς που είναι απαραίτητοι στη λειτουργία του ΝΑΤΟ.
Απ' όλα αυτά επιβεβαιώνεται η ανάγκη να συνεχιστούν και να ενταθούν το επόμενο διάστημα οι πρωτοβουλίες του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για το κλείσιμο των βάσεων, την επιστροφή όλων των Ελλήνων στρατιωτών από τα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, την αποδέσμευση της χώρας από το ΝΑΤΟ. Αλλά κυρίως να δυναμώσει η πάλη ενάντια στο ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων, της φτώχειας και της προσφυγιάς, σε σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο, μέχρι την ανατροπή της εξουσίας του.