Η "δημοκρατική αριστερή" κυρία υφυπουργός ..

Η "δημοκρατική αριστερή" κυρία υφυπουργός ...

Διάβασα την ειδησούλα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Την ξαναδιάβασα και ηρέμησα. Η παπαριά που με ανατρίχιασε είχε ειπωθεί από άτομο που φαίνεται πως ειδικεύεται στις παπαριές (*). Ο λόγος για την υφυπουργό υγείας Φωτεινή Σκοπούλη. Πώς είπατε; Ποιά είναι αυτή; Ελάτε καλέ! Αμέσως "ποιά είναι αυτή;" επειδή δεν την ξέρετε. Δηλαδή, στον προϊστάμενό της υπουργό (τον Λυκουρέντζο, ντε!) που τον ξέρετε, δεν κολλάει το "ποιός είναι αυτός;".

Τέλος πάντων, ας γυρίσουμε στην κυρία υφυπουργό. Αυτή η μανταμίτσα, λοιπόν, επ' ευκαιρία της Γιορτής τής Γυναίκας, έκανε μια "ριζοσπαστική" δήλωση, την οποία παραθέτω αυτούσια (σ.σ.: η υπογράμμιση είναι δική μου):

"Ζητώ τόσο από τις γυναίκες στα διάφορα κόμματα όσο και από τις γυναικείες οργανώσεις και από τις αντίστοιχες επιτροπές να κάνουμε μια προσπάθεια, η 
οποία να οδηγεί σε μία αύξηση χρόνου της γυναίκας στην ενασχόληση με το παιδί της τα πρώτα τρία χρόνια. Τι προτείνω συγκεκριμένα; Το προτείνω σε εσάς, για να πάει αλλού. Προτείνω οι γυναίκες να έχουν την ευχέρεια από τη δουλειά τους να λείπουν και να είναι κοντά στα παιδιά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Θα μπορούσαμε, παραδείγματος χάρη, τώρα που υπάρχει αυτή η οικονομική δυσπραγία και η ανάγκη να μειωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι νεαρές γυναίκες που είναι στο δημόσιο και θέλουν να τεκνοποιήσουν να μείνουν για μεγαλύτερο διάστημα στο σπίτι τους. Πιθανόν να παίρνουν μισό μισθό, αλλά να έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στα ελληνικά προϊόντα διατροφής σε μισή τιμή για τρία χρόνια από τότε που γεννούν με ένα voucher, με μία κάρτα."

Αυτά είναι τα ωραία! Τί τα θέλετε; Άμα είναι κανείς αριστερός (ναι, ναι, η Σκοπούλη είναι αριστερή και, μάλιστα, "δημοκρατική αριστερή"!), κάνει πραγματικές τομές, όχι μαλακίες! Σου λέει, το άτομο το προχώ: αφού έχουμε δεσμευτεί να απολύσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων, ας αρχίσουμε από τις μικρομάνες συνδυάζοντας το τερπνόν (δηλαδή, την συμμόρφωσή μας με τις μνημονιακές μας δεσμεύσεις) με το ωφέλιμον, δίνοντας την ευκαιρία στις μανάδες να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους, απαλλαγμένες από το άγχος και την κούραση του μεροκάματου. 

Ανοίγουμε παρένθεση. Όπως μας πληροφορεί το βιογραφικό της, η υφυπουργός "είναι Καθηγήτρια στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου και Διευθύντρια Παθολογικής Κλινικής σε ιδιωτικό φορέα Υγείας". Δηλαδή, τα παίρνει από τον ιδιωτικό τομέα, τα παίρνει από το δημόσιο ως καθηγήτρια και τα ξαναπαίρνει από το δημόσιο ως υφυπουργός. Προφανώς, δεν είναι μικρομάνα, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Κλείνουμε την παρένθεση και συνεχίζουμε.

Δεν το ξέρετε αλλά δεν βλάφτει να το μάθετε: η κυρία Σκοπούλη ξεκίνησε την ενασχόλησή της με την πολιτική στα 26 της, το 1981, ως υποψήφια βουλευτής τού ΚΚΕ-εσωτερικού. Δηλαδή, έχει όχι απλώς "αριστερό" αλλά και..."κομμουνιστικό" παρελθόν. Έτσι εξηγείται η ευαισθησία της να προτείνει τα voucher και τις κάρτες (προσοχή: παρ' ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την ελληνικώτατη λέξη "δελτίο", την αποφεύγει από λεπτότητα ώστε να μη γίνουν απρεπείς συνειρμοί με την κατοχική περίοδο!).

Προσέξτε και μια σημαντική λεπτομέρεια: η κυρία υφυπουργός, όντας του "εσωτερικού", ξεκαθαρίζει εξ αρχής ότι αυτά τα δελτία (συγγνώμη, τα voucher) θα χρησιμοποιούνται για την αγορά μόνο ελληνικών προϊόντων. Έτσι, λοιπόν, με την υλοποίηση της ιδέας της, η κυρία υφυπουργός πετυχαίνει ακόμη έναν στόχο: καθώς η μικρομάνα θα στρέφεται υποχρεωτικά στα ελληνικά προϊόντα, αφ' ενός μεν θα μειώνεται το χρήμα που διαθέτουμε ως χώρα για εισαγωγές αφ' ετέρου δε θα ενισχύονται οι ελληνικές επιχειρήσεις. Μυαλό-ξυράφι! Όταν ολοκληρώσει το έργο της στο υπουργείο υγείας, η κυρία υφυπουργός μπορεί να μετακομίσει στο υπουργείο οικονομικών. Ας την έχει υπ' όψη του ο Στουρνάρας.

Πάντως, υπάρχει και μια φρασούλα στην δήλωση της κυρίας υφυπουργού, την οποία δεν καταλαβαίνω: "Το προτείνω σε εσάς, για να πάει αλλού". Αυτό το "αλλού" δεν καταλαβαίνω. Πού να πάει, κυρία υφυπουργέ; Στην Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος; Στην ΑΔΕΔΥ; Στο μέγαρο Μαξίμου, να το δει ο Σαμαράς; Στο υπουργείο οικονομικών, να το δει ο Στουρνάρας; Στο υπουργείο εργασίας, να το δει ο Βρούτσης; Στο γραφείο τού Ράιχενμπαχ, να το δει η τασκ-φορς και η τρόικα; Στον μπακάλη τής γωνίας; Στον γεροδιάολο; Πού να πάει, τέλος πάντων; Και γιατί δεν το πας μόνη σου, εδώ που τα λέμε; Γιατί το αμολάς έτσι, σαν κλανιά, αφήνοντας τον αέρα να πάει την βρόμα της όπου γουστάρει;

"Δημοκρατική Αριστερά"! Η "απαγκίστρωση από το μνημόνιο" κατέληξε κατοχικό δελτίο...

Τρομάρα μας!


(*) Μόνο μέσα στον Μάρτιο, το ίδιο πρόσωπο ξεστόμισε άλλες δύο χοντρομαλακίες. Με την πρώτη ανατριχιάζεις: υποστήριξε ότι το σύστημα υγείας πρέπει να πάψει να είναι large (αυτή ήταν η ακριβής λέξη που χρησιμοποίησε) και οι ασθενείς να πληρώνουν το αίμα που χρειάζονται. Με την δεύτερη γελάς: δήλωσε ότι το κράτος δεν μπορεί να πληρώσει τις υπερωρίες των γιατρών επειδή έδωσε τα λεφτά στους φαρμακοποιούς. Κι αφού ανατριχιάσεις και γελάσεις, ρίχνεις και δυο φάσκελα...

Cogito ergo sum 

Γερμανία: Κόμμα με «γραμμή Αλαβάνου»

Γερμανία: Κόμμα με «γραμμή Αλαβάνου» 


Οι επιδιώξεις μιας μερίδας της γερμανικής πλουτοκρατίας βρήκαν πολιτικό επιστέγασμα στη δημιουργία νέου γερμανικού κόμματος, με το όνομα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) και βασικό σύνθημα: «Να ξεμπερδεύουμε με το ευρώ». Το νέο κόμμα, που είχε χτες την πρώτη του συνεδρίαση, συστήθηκε από δεκάδες γνωστούς επιχειρηματίες και πανεπιστημιακούς, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της IBM Europa και πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών, Χανς-Ολαφ Χένκελ και άλλοι επιχειρηματίες, στελέχη επιχειρήσεων, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί και οικονομολόγοι. 

Ο βασικός στόχος που διατυπώνει το κόμμα αυτό είναι «η διάλυση του ευρώ προς όφελος των εθνικών νομισμάτων ή μικρότερων νομισματικών ενώσεων», όπως π.χ. η δημιουργία «ευρώ του Βορρά» και «ευρώ του Νότου». Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Tns-Enmid για το περιοδικό Focus, το 26% των Γερμανών θα έβλεπαν θετικά ένα κόμμα με αίτημα την έξοδο από το ευρώ. Το νέο αυτό κόμμα ετοιμάζεται να συγκεντρώσει υπογραφές για να συμμετάσχει στις γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβρη. 

Στη χώρα μας το Μέτωπο του Α. Αλαβάνου, άλλες δυνάμεις, οικονομολόγοι καθώς και διάφορες ομάδες ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Λαφαζάνης, εκφράζουν παραπλήσιες θέσεις. Έχει σημασία γι’ αυτό να γίνεται ολοκληρωμένη συζήτηση μέσα στο λαό για την ΕΕ.
Τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνουν την εκτίμηση των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο, όπου επισημαίνεται (Θέση 28, Δ) ότι «στόχοι όπως η ρήξη με την ΕΕ, όταν προβάλλονται αποσυνδεδεμένοι από την πάλη για την εξουσία, χάνουν τον ταξικό τους χαρακτήρα, μπορούν – ειδικά στις σημερινές συνθήκες που η ΕΕ βιώνει κλονισμό της συνοχής της – να ενσωματωθούν σε αστικές επιδιώξεις. Ο στόχος της εξόδου από την Ευρωζώνη ή και από την ΕΕ έχει ταξικό χαρακτήρα από την πλευρά μερίδας της αστικής τάξης που θέτει ζήτημα αναπροσανατολισμού των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών της χώρας. Η γενική αντιμνημονιακή γραμμή οδηγεί ουσιαστικά το εργατικό κίνημα κάτω από τη σημαία τμήματος της αστικής τάξης, υπηρετεί τα δικά της συμφέροντα».

902.gr

ΤΩΡΑ ΚΑΙ «ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΕΣ» ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

ΤΩΡΑ ΚΑΙ «ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΕΣ» ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

ΑΝ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΩΡΟΥΝ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ!!!

Η ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής για τις 8 Μάρτη, ημέρα της Γυναίκας, αποδεικνύει για μία ακόμη φορά τον χαμαιλεοντισμό του φασιστικού αυτού κόμματος, που κρύβει αυτό που στην πραγματικότητα είναι για να παραπλανήσει τα εργατικά και λαϊκά στρώματα.    

Από οπαδοί του Ναζισμού (βλέπε για παράδειγμα τα εξώφυλλα περιοδικών της Χρυσής Αυγής) λανσάρονται πια σαν  Έλληνες πατριώτες. Από λάτρεις του θεού Πάνα και υβριστές του χριστιανισμού (βλέπε για παράδειγμα το τραγούδι «Extreme Unction» του συγκροτήματός «Naer Mataron» του βουλευτή Καιάδα ή τους στίχους του ποιήματος «Ο Μέγας Παν» του Μιχαλολιάκου) λανσάρονται πλέον σαν υπερασπιστές της θρησκείας, και της χριστιανικής πιστής. Τώρα ήρθε και η στιγμή από πολέμιοι του «καταστροφικού φεμινισμού» και της «απελευθέρωσης της Γυναίκας» να γίνουν υπερασπιστές της ισότητας των δυο φύλων!!!

Μας λένε λοιπόν στην τελευταία τους ανακοίνωση ότι «Στις μέρες μας λοιπόν, οι γυναίκες πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή, διεκδικώντας ισονομία, ισοτιμία, εργασία, δημιουργία ζωής κάτω από ανθρώπινες συνθήκες» και διάφορα άλλα για τον σημαντικό ρόλο της γυναίκας.

Ας δούμε όμως τι γράφουν στα ιδεολογικά τους κείμενα. Οι ίδιες οι χρυσαυγίτισες νιώθουν κατώτερα οντά σε σχέση με τους άντρες και δε θέλουν να ακούσουν κουβέντα για  «ισότητα των δυο φύλων» όπως μας ενημερώνουν μέσω της  «Ιδεολογικής  Βιβλιοθήκης Μετώπου Γυναικών» της Χρυσής Αυγής: «Εμείς οι Ελληνίδες, μέλη του Λαϊκού Συνδέσμου, έχοντας βαθύτατη συναίσθηση της καταστροφής που επιφέρει το φεμινιστικό πνεύμα της εποχής μας, είμαστε ενάντια σε κάθε λογής διακηρύξεις για την ισότητα των δύο φύλων»

Τελικά η Χρυσή Αυγή είναι υπέρ της ισοτιμίας και της ισονομίας όπως μας λέει στην ανακοίνωση της για την Ημέρα της Γυναίκας ή ο φεμινισμός και η ισότητα είναι «καταστροφικές» έννοιες όπως μας ενημερώνουν οι ίδιες οι χρυσαυγίτισες; Είμαστε σίγουροι πάντως ότι δεν έχουν μπερδευτεί…

Ένα ακόμη σημείο, άξιο προσοχής, είναι ότι στην ανακοίνωσή τους μας παρουσιάζουν ως παράδειγμα προς μίμηση τις γυναίκες της αρχαίας Σπάρτης, του Ζαλόγγου και της Πίνδου που έδωσαν την μάχη ενάντια στην ιταλική εισβολή. Για κάποιο «περίεργο» λόγο  σταματάνε εκεί και «ξεχνάνε» να μας μιλήσουν για τις ηρωίδες Ελληνίδες της Εθνικής Αντίστασης που πολέμησαν με θάρρος ενάντια στο ναζιστικό ολετήρα. Για τις γυναίκες του ΕΑΜ και τις νεαρές ΕΠΟΝίτισες που έδωσαν  με αυταπάρνηση τη μάχη ενάντια στα SS του Χίτλερ και εκτελεστήκαν κατά χιλιάδες μαζί με τα Ελληνόπουλα παιδιά τους από τους ναζί με τη βοήθεια των Ελλήνων δοσίλογων. Τις φυλακίσεις, τις εξορίες, τους βασανισμούς και τους βιασμούς χιλιάδων Ελληνίδων από τους φασίστες της Βέρμαχτ και τους συνεργάτες τους δεν τα έχουν διαβάσει πουθενά; Γιατί τα «ξέχασαν» όλα αυτά;

Ο λόγος βέβαια δεν είναι καθόλου «περίεργος». Την απάντηση τη δίνουν τα εξώφυλλα των περιοδικών τους και τα πολυάριθμα άρθρα-ύμνοι των βουλευτών τους και των μελών τους για τον Χίτλερ και το ναζιστικό καθεστώς. Επίσης, τα συνθήματα και τα άρθρα της Χρυσής Αυγής υπέρ των πολιτικών τους προγόνων, δοσίλογων, Χιτών, γερμανοτσολιάδων και ταγματασφαλιτών που έπαιξαν σημαντικό ρολό στις εκτελέσεις αγωνιστών της αντίστασης (γυναικών και ανδρών). Τέλος, ίσως να μην ήθελαν να στενοχωρήσουν τους «φίλους τους τους Γερμανούς» του ακροδεξιού NPD και της φασιστικής γερμανικής «Πρωτοβουλίας Πολιτών: Ξένοι Στοπ», με τους οποίους συναντήθηκαν μέσα στην Ελληνική Βουλή και οι οποίοι στη Γερμανία επιδίδονται σε κυνήγι ξένων μεταναστών μεταξύ των οποίων και Ελλήνων.  Επί της ουσίας η Χρυσή Αυγή συμφωνεί με την ιδεολογία του ναζιστικού κόμματός του Χίτλερ (NSDAP) σχετικά με τις γυναίκες και για αυτό δεν γίνεται καμία αναφορά σε αυτό. Η αναρτημένη ομιλία της επικεφαλής της γυναικείας οργάνωσης του NSDAP (Gertrud Scholtz-Klink) στην ιστοσελίδα του «Μετώπου Γυναικών» της Χρυσής Αυγής δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης.

Η διαπίστωση της Χρυσής Αυγής ότι «Σήμερα, χαμηλοϋψείς πολιτικοί ταγοί της χώρας μας υποθηκεύουν μέσω των δανειακών συμβάσεων τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας και οδηγούν τον Ελληνικό λαό στην πλήρη εξαθλίωση. Περικόπτουν τους μισθούς και τις συντάξεις, τα επιδόματα πολύτεκνων οικογενειών, τα επιδόματα της μητρότητας και οδηγούν καθημερινά στην ανεργία χιλιάδες γυναίκες, ενώ όσες έχουν ακόμη εργασία υπόκεινται σε εξαντλητικά ωράρια και σε αρκετές περιπτώσεις κακομεταχειρίζονται από τους εργοδότες» είναι συνειδητά παραπλανητική και κάνει για ακόμα μια φορά πλάτες στο εκμεταλλευτικό σύστημα και στους ανεξαρτήτου εθνικότητας κεφαλαιοκράτες. Αποκρύπτει ότι αυτά τα μέτρα δεν παίρνονται από «χαμηλοϋψείς πολιτικούς ταγούς της χώρας μας» αλλά από συνειδητοποιημένους και με μεγάλο αστικό πολίτικο ύψος υπηρέτες του καπιταλισμού σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και όχι μονό. Σε καμιά περίπτωση  τα μέτρα αυτά δεν καταφέρονται μονό ενάντια  στην Ελληνίδα εργαζομένη και στον  Έλληνα εργαζόμενο αλλά και ενάντια σε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη που εμπλέκεται στα γρανάζια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής από όποια χωρά και αν κατάγεται και σε όποια χωρά και αν δουλεύει. Βεβαία αυτά τα μέτρα δεν έχουν  σαν στόχο «η Ελλάδα μας να είναι μια χώρα γερόντων» όπως και πάλι αποπροσανατολιστικά μας λέει η Χρυσή Αυγή, αλλά το να κερδίσουν όσο περισσότερα μπορούν και οι ξένοι και οι Έλληνες κεφαλαιοκράτες αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες (οικονομικές, κοινωνικές και δημογραφικές) που αυτό έχει για τους λαούς και τους εργαζόμενους σε όλες τις καπιταλιστικές οικονομίες.

Για να συνοψίσουμε, στα ιδεολογικά της κείμενα η Χρυσή Αυγή θεωρεί τη γυναίκα κατώτερη από τον άντρα, με μοναδικό στόχο την αναπαραγωγή και την περιποίηση του νοικοκυριού για να προχωρήσει η «Φυλή». Από την άλλη, στις ανακοινώσεις της φοράει το «φεμινιστικό» της προσωπείο για να παρασύρει τις γυναίκες των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Πάντως η αλήθεια όλοι μπορούμε καταλάβουμε ποια είναι.         

Είναι ανάγκη να μην αφήσουμε τέτοιες ιδέες να επηρεάζουν τις γυναίκες. Η οργάνωση των γυναικών στο ταξικό εργατικό και ριζοσπαστικό γυναίκειο κίνημα είναι απαραίτητη για να απομονωθεί η Χρυσή Αυγή και οι φασιστικές τις απόψεις. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το γυναικείο ζήτημα, ως ιστορικό κοινωνικό φαινόμενο, είναι ένα σύμπλεγμα οικονομικών, πολιτικών, πολιτιστικών ανισοτιμιών και διακρίσεων που εκδηλώνονται σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων και των σχέσεων των δύο φύλων και πηγάζει από τις ταξικές σχέσεις εκμετάλλευσης. Η θέση της γυναίκας στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο παραμένει ανισότιμη, παρά τη θεσμική εξίσωση, που δεν έχει αναιρέσει ολοκληρωτικά τις κοινωνικές προκαταλήψεις και τις γενικότερες διακρίσεις σε βάρος των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Μάλιστα αυτή η θεσμική εξίσωση χρησιμοποιείται πλέον ως επιχείρημα για ακόμα μεγαλύτερη ανισοτιμία, αφού στο όνομα τάχα της «ισότητας» προχωράνε στην εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης γυναικών – αντρών!   

Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο είναι αυτή που θα δώσει και στη γυναίκα τη θέση που της αξίζει.

Το Γραφείο Τύπου της ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ

Κέρκυρα, 11 Μαρτίου 2013 

Πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις εργασίας στη Γερμανία;

Πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις εργασίας στη Γερμανία;

-- Πώς διαμορφώνεται η κατάσταση της εργατικής τάξης στη Γερμανία, που θεωρείται «ατμομηχανή» της καπιταλιστικής οικονομίας της ΕΕ;

Αποκαλυπτική για τη φτώχεια που επιφυλάσσει στα πλατιά λαϊκά στρώματα ο καπιταλισμός σε ανάπτυξη και κρίση, είναι η «Εκθεση για τη φτώχεια και τον πλούτο στη Γερμανία», που αφορά στην περίοδο 2007 - 2012 (είναι η τέταρτη από το 2001). Παρά την προσπάθεια να εξωραΐσει την πραγματικότητα, η έκθεση διαπιστώνει ότι το 50% των φτωχότερων Γερμανών μοιράζεται το 1% της συνολικής κρατικής περιουσίας, ενώ το 10% των πλουσιότερων μοιράζεται τη μισή. Οι μικροί μισθοί ενός τμήματος του εργατικού δυναμικού της χώρας, το οποίο δεν καλύπτεται από τον κατώτερο μισθό, και η κυριαρχία της μερικής απασχόλησης, αποτελούν, σύμφωνα με τα σωματεία των εργαζομένων, την άλλη όψη του «γερμανικού θαύματος», που κομπάζει για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της. Σύμφωνα με την έκθεση, οι καθαροί μισθοί μειώθηκαν κατά 6,1% στο διάστημα 2007 - 10 για το 10% των χαμηλότερα αμειβόμενων εργαζομένων. Σήμερα, στη Γερμανία, στη λεγόμενη «ατμομηχανή» της Ευρώπης, μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας χαρακτηρίζεται από υποαπασχόληση και συνθήκες επισφάλειας. Αν το 1995, η υποαπασχόληση αφορούσε το 15% των εργαζομένων, σήμερα αφορά το 25%, δηλαδή 7,3 εκατομμύρια άτομα. Αυτό που εμφανίζεται ως οικονομική πρόοδος και ανάπτυξη μέσω της «ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας» και φέρνει κέρδη στην πλουτοκρατία, είναι κόλαφος για τα λαϊκά στρώματα, σημαίνει υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου, συγκαλυμμένη ανεργία και τελικά μισοζωή.

Γενικευμένο είναι στη Γερμανία το εργασιακό «μοντέλο» των «minijobs» («μίνι-τζομπ»), μία μορφή μερικής απασχόλησης που εφαρμόστηκε σταδιακά από τη δεκαετία του '90 και κυρίως από το 2003, με τις λεγόμενες Hartz - μεταρρυθμίσεις. Οι αντιδραστικές αυτές ανατροπές στα εργασιακά, το ασφαλιστικό και το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, έγιναν για να μειωθεί τάχα η ανεργία, αλλά στην πραγματικότητα υπηρετούσαν την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, προκειμένου να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα γερμανικά μονοπώλια στον εσωτερικό και παγκόσμιο ανταγωνισμό. Πρόκειται για αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις παρόμοιες με αυτές που σήμερα εφαρμόζονται στην Ελλάδα, όπου για λόγους που σχετίζονται και με την καλύτερη στάθμη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, δεν κατάφεραν να περάσουν οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις, παρά το γεγονός ότι προσπάθησαν από τις αρχές ακόμα του 1990, στο πλαίσιο της ενιαίας αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ. Μία «minijob» σημαίνει να κερδίζεις 400 ευρώ το πολύ το μήνα, μισθός που δεν επιτρέπει στον εργαζόμενο να ζει αξιοπρεπώς, παρά το γεγονός ότι ο εργοδότης πληρώνει 120 ευρώ στο κράτος ως εργοδοτικό φόρο και κοινωνική ασφάλεια του εργαζόμενου. Με αυτόν τον τρόπο, ο εργαζόμενος συνεχίζει να συνδέεται με το σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων, αν και αυτά που βγάζει δεν του φτάνουν για να ζήσει και ταυτόχρονα εξαφανίζεται ως διά μαγείας από τις λίστες της ανεργίας!

Σύμφωνα, εξάλλου, με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, που δόθηκαν στη δημοσιότητα, τον περασμένο Οκτώβρη υπήρχαν γύρω στους 180.000 καινούργιοι εργαζόμενοι με το καθεστώς της επινοικίασης. Αυτό είναι το άλλο «μοντέλο» που εξασφαλίζει στους εργοδότες φτηνούς εργάτες, καθώς αυτοί δεν έχουν μισθούς σύμφωνα με την κλαδική Συλλογική Σύμβαση, αλλά δουλεύουν σε εργολαβικές (στην ουσία δουλεμπορικές) εταιρείες, που συνεργάζονται με τους βιομήχανους και που τους νοικιάζουν τους εργάτες με το μισό ή και πιο κάτω μισθό. Το μεγαλύτερο ποσοστό επινοικιαζόμενων θέσεων εργασίας υπάρχει στο Αμβούργο, που αποτελεί το 55,2% των προσφερόμενων θέσεων. Ακολουθούν η Βρέμη με 40,2% και η Θουρυγγία με 39,4%. Στη Βάδη Βυτεμβέργη το ποσοστό είναι 36,9%, στην Εσση 36,5%, στην Κάτω Σαξονία 36,4%. Οι υπολογισμοί των συνδικάτων, όπου κυριαρχεί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, κάνουν λόγο για πάνω από 1 εκατ. ενοικιαζόμενων εργαζομένων σε σύνολο 41 εκατ. μισθωτών. Η επισφάλεια πλήττει, εκτός από τις συνθήκες διαβίωσης και αυτή καθαυτή τη ζωή των εργαζομένων. Ετσι, ο μέσος όρος προσδόκιμου ζωής για τους φτωχούς εργαζόμενους, έπεσε κατά δύο χρόνια, τα τελευταία δέκα χρόνια, σύμφωνα με μία έκθεση που δημοσίευσε η «Saarbruecker Zeitung». Πριν από δέκα χρόνια, οι Γερμανοί με χαμηλότερα εισοδήματα είχαν προσδόκιμο ζωής τα 77,5 χρόνια, το 2010 έπεσε στα 75,5 χρόνια.

Η μείωση ήταν φυσικά πιο δραστική στο έδαφος της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όπου οι εργαζόμενοι με χαμηλότερα εισοδήματα από το προσδόκιμο ζωής των 78 χρόνων, έπεσαν στα 74,1! Για τους πολίτες της ΓΛΔ, μέχρι το 1989 η ανεργία φάνταζε σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη χώρα, ήρθαν αντιμέτωποι με αυτό που πραγματικά είναι η ανεργία και η φτώχεια, ενώ αναγκάστηκαν να βγάζουν με όποιον δυνατό τρόπο τα προς το ζειν, πολλές φορές ίσα - ίσα για να μην πεθάνουν, ενώ ταυτόχρονα πλουτίζουν από το μόχθο τους τα παράσιτα, οι κεφαλαιοκράτες.

«Να πληρώσει ο λαός» λέει η Χρυσή Αυγή

«Να πληρώσει ο λαός» λέει η Χρυσή Αυγή

Γρηγοριάδης Κώστας

Πλάτη στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και στην τρόικα στο άγριο και κάθε είδους χαράτσωμα που επιβάλλουν στον ελληνικό λαό κάνει η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Σε ανακοίνωσή της μεταξύ άλλων αναφέρει: «Να διευκολυνθούν άμεσα όλοι οι μικροοφειλέτες του Δημοσίου. Η Χρυσή Αυγή απαιτεί ελαστικούς διακανονισμούς για κάθε περίπτωση χρέους, από τη ΔΕΗ μέχρι την εφορία, για όλους τους Ελληνες πολίτες που έχουν πληγεί από την αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική».

Επομένως, το πρόβλημα για τα φασιστοειδή δεν είναι ότι ο λαός δεν έχει να πληρώσει μια σειρά άγρια αντιλαϊκά μέτρα που του επιβάλλονται όλως αδίκως. Η μόνη αντιπρότασή τους στην εξαθλίωση του λαού είναι η κυβέρνηση να συνεχίσει μεν να του επιβάλλει χαράτσια, αλλά να τα εισπράττει με ...δόσεις και σε κάθε περίπτωση ο λαός να τα πληρώσει!

Αυτή είναι η αντισυστημικότητα και η αντιπολίτευση που τάχα κάνουν οι εν Ελλάδι νεοναζί. Οι ίδιοι που επιβεβαιώνοντας ότι αποτελούν μακρύ χέρι του συστήματος ζητούν διαρκώς φοροαπαλλαγές κι επιδοτήσεις για το μεγάλο κεφάλαιο.

ΣΥΡΙΖΑ Ομολογεί ότι προεκλογικά εξαπάτησε το λαό

ΣΥΡΙΖΑ

Ομολογεί ότι προεκλογικά εξαπάτησε το λαό

Τώρα ζητάει εκλογές για να αναβαθμιστεί στη διαχείριση και για να γλιτώσει το σύστημα από την «κοινωνική ένταση»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επιχαίροντας που τα κίβδηλα αντιμνημονιακά συνθήματα αποδείχτηκαν «δόλωμα» ικανό να αγκιστρώσει λαϊκές συνειδήσεις, ο Αλ. Τσίπρας περιέγραψε βήμα προς βήμα την τακτική εξαπάτησης του λαού απ' το κόμμα του προεκλογικά, μιλώντας στη διημερίδα που διοργάνωσαν το Ινστιτούτο του Γερ. Αρσένη και το Ινστιτούτο Levy των ΗΠΑ.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ομολόγησε ότι η εκλογική άνοδος του κόμματός του οφειλόταν στο ότι «έθεσε πολύ έγκαιρα το ζήτημα της διακυβέρνησης ως πρωτεύον, με στόχο την απεμπλοκή από το μνημόνιο (...) Μιλήσαμε για την ανάγκη μιας νέας κοινωνικής συμμαχίας, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με ειδικό σκοπό την κατάργηση του μνημονίου (...) Νομίζω ότι χτυπήσαμε φλέβα».

Εξηγώντας, υποστήριξε ότι το σύνθημα αυτό έπιασε στη «μεσαία κοινωνική διαστρωμάτωση», που έβλεπε να διαρρηγνύεται το «συμβόλαιό της» με την «αστική τάξη».Στο σημείο αυτό, μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι η αστική τάξη της Ελλάδας «σε αντίθεση με άλλες χώρες αποδέχτηκε αμαχητί το μνημόνιο»! Σαν να μην εκφράζει το μνημόνιο το συλλογικό συμφέρον της τάξης αυτής, σαν να μην αντανακλά στο ακέραιο την ευρωενωσιακή φιλομονοπωλιακή στρατηγική.

Στη συνέχεια ομολόγησε ότι το κίβδηλο δίλημμα αποδείχτηκε «θησαυρός» καθώς «η βίαιη εφαρμογή του μνημονίου, το καθιστούσε εκ των πραγμάτων τη βασική και καθοριστική διαχωριστική γραμμή της συγκυρίας» και ότι όλες οι άλλες διαχωριστικές γραμμές, αν και υπαρκτές, παραμερίστηκαν. Κομπάζει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επειδή έφερε σε πέρας την αποστολή συγκάλυψης των πραγματικών ταξικών διαχωριστικών γραμμών, με τους αστούς να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.

Ομοίως επιχαίρει για το γεγονός ότι, αφού απέσπασε τη λαϊκή ψήφο με το ψέμα για ακύρωση του μνημονίου, σήμερα παπαγαλίζει τα περί «αναδιαπραγμάτευσης», που έλεγε προεκλογικά και η ΝΔ, έχοντας εκπληρώσει το ρόλο του να εμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών ανθρώπων, που έστω και θολά εξέφραζαν προεκλογικά την αντίθεσή τους στην ΕΕ και στις συναποφάσεις της με την κυβέρνηση.

Τους κάθεται στο στομάχι το ΚΚΕ

Δεν παρέλειψε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους που δεν κατόρθωσαν παρ' όλη την πίεση και τα αθέμιτα μέσα που επιστράτευσαν τα αστικά επιτελεία και ο ΣΥΡΙΖΑ, να σύρουν το ΚΚΕ στα νερά τους, να γίνει δεκανίκι της αστικής εξουσίας και διαχείρισης.

Είπε για το ΚΚΕ: «Τον Ιούνη ήταν κάτι παραπάνω από προφανές ότι με βάση τη κοινή πολιτική αριθμητική, κυβέρνηση αριστεράς δεν μπορούσε να προκύψει. Αφού από τη μια μεριά είχαμε ένα ΚΚΕ, που προς έκπληξη κάθε αριστερού και κομμουνιστικού κόμματος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, επέμενε πεισματικά και αρνιόταν τη συνεργασία και από την άλλη τη ΔΗΜΑΡ, που (...) έκανε από τότε εμφανές πως θα προτιμήσει τη σιγουριά της ζεστής μνημονιακής αγκαλιάς από το ρίσκο μιας μεγάλης πολιτικής ανατροπής».

Σχετική έκπληξη μπορεί να ένιωσαν τα ναυάγια της ταξικής πάλης που λαθραία φέρουν τίτλους σαν αυτούς που περιγράφει ο Αλ. Τσίπρας και θα ήθελαν το ΚΚΕ να ακολουθήσει το δικό τους δρόμο, που επιβεβαιώνει την ορθότητα της στάσης του ΚΚΕ, παρακαταθήκη για το εργατικό - λαϊκό κίνημα της χώρας.

Συνέχισε να βάλλει κατά του ΚΚΕ - επιβεβαιώνοντας ότι είναι καρφί στο μάτι τους και στο μάτι των αστών - υποστηρίζοντας ότι σε κοινοβουλευτικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει την εντύπωση αδυναμίας συμμαχιών γιατί «τα άλλα δύο αριστερά κόμματα της Βουλής συνεχίζουν την αυτοκαταστροφική τους πορεία και για τα ίδια αλλά και για την προοπτική του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα».

Πέραν της σκόπιμης λαθροχειρίας που συνιστά το τσουβάλιασμα του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ, είναι αποκαλυπτικό το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βολιδοσκοπεί το κόμμα του Φ. Κουβέλη για συνεργασία, παρότι αυτό έχει βάλει γερές πλάτες για την υλοποίηση μιας βάρβαρης πολιτικής και έχει αποδείξει τι εστί «κυβερνώσα αριστερά». Αν και η τεχνογνωσία που απέκτησε η ΔΗΜΑΡ μετέχοντας στην κυβέρνηση θα είναι χρήσιμη στον ΣΥΡΙΖΑ, απ' τη στιγμή που ο επικεφαλής του ορθά - κοφτά θέτει ως στόχο το «να καθίσει τους δανειστές μας σε ένα τραπέζι»...

Πρώτος στην αναμόρφωση του συστήματος

Ο Αλ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού με «νέους σχηματισμούς», ικανούς να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να κερδίσουν χρόνο για τους αστούς και τη διαχείριση της κρίσης προς όφελός τους.

Απ' τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι για τη σύμπηξη των συμμαχιών που έχει ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ θα απευθυνθεί παντού, με πλαίσιο μάλιστα εξαιρετικά ευέλικτο και πάντως δίχως κανένα αντίκρισμα για το λαό, όπως «διαπραγμάτευση, διαγραφή του χρέους», «τη δομή του πολιτικού συστήματος, της οικονομίας, τομές μεγάλες και διαρθρωτικές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση». Αξιώσεις, δηλαδή, και μεταρρυθμίσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των μονοπωλίων.

Ακόμα και τα 4 - 5 σημεία που δημαγωγικά έθετε για συνεργασία στο διάστημα μέχρι τις εκλογές του Ιούνη, ξέπεσαν στο εξής ένα: «Ενας στόχος πολύ συγκεκριμένος είναι να μην περάσουν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις που λεηλατούν τον δημόσιο πλούτο και θα δημιουργήσουν τεράστιες δυσκολίες στην επόμενη κυβέρνηση να έχει εργαλεία για να παράξει πολιτική».

Είναι προφανές ότι αναφέρεται σε συμμαχίες επίδοξων διαχειριστών με αντάλλαγμα ενδεχομένως υπουργικούς θώκους, καθώς εξήρε το παράδειγμα του Τσάβες, που «όρκισε και υπουργούς από το χώρο της δεξιάς»! Δήλωσε, μάλιστα, έτοιμος για την «οποιαδήποτε υπέρβαση», για επικαιροποίηση της «πρότασής μας προς τις δημοκρατικές αντιμνημονιακές δυνάμεις», αναγγέλλοντας επί της ουσίας επαναφορά των κίβδηλων διλημμάτων υπό τη σκιά και των δημοσκοπικών ευρημάτων, όχι όπως θα τα ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είχε, μάλιστα, το θράσος να καταγγείλει όσους αντιπαλεύουν τη διαχείριση υπέρ των αστών, που από κυβερνητικό πόστο θέλει να ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας: «Μια αριστερά που φοβάται να διεκδικήσει την κυβέρνηση μη μολυνθεί δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις, μια αριστερά που σε περίοδο καταστροφής, κάνει σαν τη γεροντοκόρη, το ένα της ξινίζει και το άλλο της βρωμάει, δεν μπορεί να δώσει λύσεις ή μια αριστερά που το σκέφτεται στο όνομα της καθαρότητας να αναζητήσει συμμαχίες μην τυχόν της πει κανείς ότι συζητά με το διάβολο, δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει το διάβολο. Θα τον έχει απέναντι, θα τον ξορκίζει αλλά ποτέ δε θα τον νικήσει».

Μιλάει ο επικεφαλής ενός κόμματος που έχει κάνει παραπάνω από καθαρό όχι ότι θα συμμαχήσει με τον διάβολο, την αστική τάξη, την ΕΕ και τη στρατηγική της, αλλά ότι θα τον υπηρετήσει καλύτερα απ' το σημερινό πολιτικό του προσωπικό.

Υμνοι στον κοινοβουλευτισμό

Υμνος στη διαχείριση και στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες ήταν και η ομιλία του Αλ. Τσίπρα το Σάββατο στη Νίκαια. «Μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα εάν έχουμε τον λαό με το μέρος μας. Η κυβέρνηση που θα οικοδομήσουμε μετά τις επόμενες εκλογές (...) θα είναι μια κυβέρνηση πλατιάς λαϊκής ενότητας, που θα επιβάλει μια προοπτική απελευθέρωσης για τον λαό μας», ανέφερε, καλλιεργώντας σκόπιμα σύγχυση στο λαό για το ποιος είναι ο πραγματικός δυνάστης του και αυταπάτες ότι μπορεί μια κυβέρνηση να του εξασφαλίσει ευημερία, χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια και την ΕΕ.

Η αξίωση για εκλογές εδώ και τώρα αποκάλυψε, πέραν της πρεμούρας τους για υλοποίηση ενός άλλου μείγματος διαχείρισης προς όφελος της αστικής τάξης, και τον ανομολόγητο στόχο του ΣΥΡΙΖΑ για τη χειραγώγηση του λαού και εκτόνωση της οργής του στην κάλπη.

Ανάμεσα σε άλλα είπε ο Αλ. Τσίπρας: «Απευθύνομαι λοιπόν στον πρωθυπουργό και του λέω: Αποφασίστε μόνοι σας, να οδηγήσετε τη χώρα σε εκλογές, με δημοκρατικές διαδικασίες να δοθεί λύση (...) Αφήστε τουλάχιστον τον λαό μας να υψώσει ανάστημα απέναντι στους δανειστές. Αποφασίστε μόνοι σας εκλογές, μην προχωρήσετε σε νέα μέτρα, διότι αυτή (...) θα είναι μία απόφαση που θα πυροδοτήσει μια ανεξέλεγκτη κοινωνική ένταση. Δώστε τη δυνατότητα ο λαός μας να εκφράσει την πεποίθησή του δημοκρατικά, να μπορέσει να οικοδομηθεί μια κυβέρνηση λαϊκής ενότητας και κοινωνικής σωτηρίας, με κορμό την αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ (...) Κάθε μέρα εφαρμογής του μνημονίου είναι μια μέρα μεγαλύτερης αποδιάρθρωσης και καταστροφής της πραγματικής οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής».

Στα παραπάνω πρόσθεσε ότι οι κατώτατοι μισθοί και συντάξεις θα αποκατασταθούν για να κινηθεί η οικονομία, αφού αυτό «είναι το μέσο, το εργαλείο για να βγούμε από την κρίση».Πέραν της προφανέστατης απόπειρας συσκότισης των πραγματικών αιτιών της κρίσης, άρα και της διεξόδου απ' αυτήν, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κοροϊδεύει το λαό ότι θα αποκαταστήσει τους μισθούς, όταν άλλα στελέχη του ομολογούν ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει αν η οικονομία δεν επιστρέψει στα επίπεδα του 2009 - δηλαδή ποτέ - και όταν είναι αδύνατο να επιβάλλεις στα μονοπώλια αυξήσεις μισθών, όταν πίνεις νερό στο όνομα της ανταγωνιστικότητας για να έρθει ανάπτυξη.

Τέλος, πάνω στο ψευδεπίγραφο δίλημμα μνημόνιο - αντιμνημόνιο, πέρα και έξω απ' τις αιτίες που το επέβαλαν, κάλεσε σε ενότητα «κάθε προοδευτική δημοκρατική αντιμνημονιακή δύναμη» και σε υπεράσπιση της «δημοκρατίας» απ' το «όργιο ακροδεξιού λαϊκισμού και καταστολής». Περισσότερο σαφής ο Δ. Παπαδημούλης σε συνέντευξή του, χτες, στον ρ/σ «ΒΗΜΑ» έκανε λόγο για κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», για τη συγκρότηση της οποίας «θα απευθυνθούμε και αριστερά και δεξιά» και πάντως προεξόφλησε ότι οι άλλες δυνάμεις της Βουλής είτε θα τη συνδράμουν, είτε θα δείξουν ανοχή στο έργο της.

Ήρθε η ώρα του Καραμανλή

Ήρθε η ώρα του Καραμανλή

 Posted  by 2310net 
Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει μετατοπίσεις προς τα Δεξιά το ξέρουμε και το έχουμε τονίσει και στο παρελθόν. Το ότι θα έφτανε μέχρι τον Καραμανλή δεν το περιμέναμε.


Εκεί που λες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αντιγράψει τις μεθόδους και τις τακτικές που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και τον Ανδρέα στην εξουσία, εκεί που ακόμα και κάποιος που δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να συμπονά τους αυθεντικούς συριζαίους για το βάσανο που περνάνε, όντες υποχρεωμένοι να συγχρωτίζονται καθημερινά με τους πρώην πασοκάνθρωπους, εκεί που λες «ε, δεν μπορεί, κάποια στιγμή ο ρεφορμιστικός κατήφορος θα βρει πάτο», έρχεται η πραγματικότητα να σου δείξει ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει με τον Καραμανλισμό!


Θα μου πεις, γιατί όχι; Κρίση έχουμε, εκπτώσεις και προσφορές: στην τιμή του ενός μεγάλου αρχηγού παίρνεις δύο. Και Παπανδρέου και Καραμανλής. Η πραγματική διάλυση του δικομματισμού περνάει διαλεκτικά από την σύνθεσή του.


Εκτός αν πρόκειται για την πρώτη μεγάλη απόφαση της νεοσυσταθείσας επιτροπής σοφών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Μεγαλοφυές σχέδιο: «επειδή έχουν αρχίσει όλο και περισσότεροι να μας λένε πασόκους, ας προσεγγίσουμε την ΝΔ για να χάσει την ισχύ του το επιχείρημά τους».


Όταν πάντως εξαντληθεί κάθε ικμάδα καραμανλισμού που μπορεί να αντλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να επιστρατευτούν και άλλοι ξεχωριστοί πρωθυπουργοί: Πλαστήρας, Παπάγος, Μητσοτάκης, γιατί όχι και ο Σημίτης; Άλλωστε όταν θέλεις να γίνεις κυβέρνηση όλων των Ελλήνων πρέπει στο μαγαζί σου να έχεις λίγο από όλα. Απλά μαθήματα μάρκετινγκ πρώτου έτους.


Γενικά, όσο περνάει ο καιρός, ο Τσίπρας δεν μετατρέπεται ούτε σε Ανδρέα –όπως θα ήθελε- ούτε σε Καραμανλή –όπως μάλλον αναγκάστηκε να κάνει όταν η δημοσκοπική εκτόξευση βρήκε σε συντηρητική αμμοπαγίδα. Περισσότερο μάλλον μοιάζει με τον παλιό του σύντροφο, τον Φώτη τον Κουβέλη.


(Και εκεί που τα γράφω όλα αυτά, πέφτω πάνω σε αυτό το άρθρο)

Στην Βενεζουέλα άραγε ο Τσίπρας πήγε για να αποτίσει φόρο τιμής στον Ούγκο Τσάβες ή για να σιγουρευτεί ότι πέθανε;

Ο Τσάβες για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι όπως τα μπλουζάκια με τον Τσε. Φοριούνται με τζιν, αλλά κυκλοφορούν και με στρασάκια. Μπορείς να τα φορέσεις και για καφέ στην Φιλοθέη.

Απίστευτηκτηνωδία ΜΑΤατζή σε διαδηλωτή στο Σύνταγμα

 Απίστευτηκτηνωδία ΜΑΤατζή σε διαδηλωτή στο Σύνταγμα