8 Ιουν 2017

Κανένα σπίτι δίχως ασφαλίτη

Η αστυνομία επιχείρησε να συλλάβει τα ξημερώματα στις οικίες τους δύο εκπαιδευτικούς για τη δράση τους στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Η κυβέρνηση Σύριζα, που καπηλεύτηκε το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη” το διασκευάζει στα δεδομένα της συγκυρίας: “κανένα σπίτι δίχως ασφαλίτη”…
Μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή, αλλά η διακυβέρνησή της έχει το θλιβερό προνόμιο να αναβιώνει σκοτεινές εποχές και μερικές από τις χειρότερες στιγμές του δεξιού παρακράτους. Τότε που χτυπούσε ξημερώματα η εξώπορτα του σπιτιού, και δεν ήταν ο γαλατάς, αλλά οι άνθρωποι της ασφάλειας.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, σήμερα τα ξημερώματα στη Θεσσαλονίκη, αστυνομικοί μπούκαραν στα σπίτια δύο εκπαιδευτικών κι αγωνιστών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, του Θανάση Αγαπητού και του Ηλία Σμήλιου, επιχειρώντας να τους συλλάβουν “δια υπόθεσίν τους…”. Δεν πρόκειται βέβαια για κάποια τυχαία υπόθεση, αλλά για φανερή στοχοποίησή τους, εξαιτίας της δράσης τους στις κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, στα Δικαστήρια. Μπορεί οι δύο -κατά τις αστυνομικές αρχές- “επικίνδυνοι κακοποιοί” να απέφυγαν τη σύλληψη, καθώς απουσίαζαν από τις οικίες τους,  αλλά το αστικό κράτος πέρασε το μήνυμα που ήθελε, επιχειρώντας να τρομοκρατήσει όσους τολμούν να αντιστέκονται και να βάζουν εμπόδια στις ορέξεις των τραπεζών.
Κανένα σπίτι δίχως ασφαλίτη
Το κυβερνών κόμμα του Σύριζα που καπηλεύτηκε το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη” δείχνει κάθε μέρα και περισσότερο το πραγματικό του πρόσωπο, προσγειώνοντας απότομα στην πραγματικότητα τις δυνάμεις που έτρεφαν φρούδες ελπίδες για την “αριστερή κυβέρνηση”. Εξάλλου, τα συνθήματα διαμορφώνονται ευέλικτα, στη βάση της συγκυρίας και του εφικτού. Έτσι λοιπόν, εκείνο το παλιό σύνθημα κατά των τραπεζών, έχει γίνει σήμερα από τους κυβερνώντες:
Κανένα σπίτι δίχως ασφαλίτη!
Κι αν την επόμενη φορά που στοχοποιήσουν αγωνιστές, δεν μπορέσουν να τους συλλάβουν, ίσως μπορούν να βάλουν σε πλειστηριασμό τα δικά τους σπίτια, για παραδειγματισμό και το σωφρονισμό των υπολοίπων…

Άθλιες διαδόσεις σε βάρος της κυβέρνησης για μεσανυχτιάτικες εφόδους της αστυνομίας σε σπίτια

     …


Από χθες την νύχτα γέμισε το διαδίκτυο με προβοκατόρικες διαδόσεις σε βάρος της πρώτης αριστερής κυβέρνησης της χώρας. Διάφοροι άθλιοι διέδωσαν μέσω του διαδικτύου ότι η αστυνομία πραγματοποίησε νυχτερινές εφόδους σε σπίτια για να συλλάβει κόσμο που παίρνει μέρος στις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς!
Οι διαδόσεις που έχουν ως σκοπό να πλήξουν την εικόνα της κυβέρνησης δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Όπως οι αναρτήσεις των ίδιων των προβοκατόρων ομολογούν, η αστυνομία δεν χτύπησε κανενός την πόρτα για να τον συλλάβει. Άφησε απλά μήνυμα σε όσους χτύπησε μεσάνυχτα την πόρτα τους ότι πρέπει να περάσουν από το τμήμα για μια απόφαση και για να υπογράψουν ένα χαρτί. Οι προβοκάτορες, άλλο που δεν ήθελαν, έκοψαν κι έραψαν την επίσκεψη της αριστερής αστυνομίας όπως ήθελαν για να παραστήσουν τους διωκόμενους, σπιλώνοντας την πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας.
Η αστυνομία δεν πέρασε από το σπίτι κανενός για να τον συλλάβει. Η απόφαση της κυβέρνησης, λόγω του ότι εξελέγη υποσχόμενη ότι κανένα λαϊκό σπίτι δεν θα βρεθεί στα χέρια τραπεζίτη, είναι να δημιουργηθούν πορτρέτα και αγάλματα όσων αντιπαλεύουν τους πλειστηριασμούς. Η αριστερή κυβέρνηση έστειλε την αστυνομία στο σπίτι ορισμένων από αυτούς που αντιμάχονται τους πλειστηριασμούς, για να περάσουν από το τμήμα, να ενημερωθούν για την απόφαση της κυβέρνησης ότι θέλει να τους κάνει πορτρέτα κι αγάλματα, να κανονίσουν τις ώρες που θα ποζάρουν και να υπογράψουν ότι αποδέχονται τα πορτρέτα και τα αγάλματά τους να κοσμήσουν μουσεία και πλατείες!
Η αχαριστία όμως ορισμένων απέναντι στην πρώτη αριστερή κυβέρνηση δεν έχει όρια!!

Οράτιος Μενιππίδης

Δελτίο Κομινφόρμ 13


Δε νομίζω πως έχω να προσθέσω κάτι καινούριο στο "θέμα" των ημερών για τη δήλωση του Καζάκου, ούτε καν επιχειρώντας μια σύνοψη όσων έχουν ειπωθεί, ακόμα κι εδώ. Καταρχάς είναι τραγικό πως το θέμα έχει πάρει τόση έκταση και μας αναγκάζει να ασχολούμαστε ή να απαντάμε σε αυτό. Δείχνει τη διαχρονική αξία της μονταζιέρας, τη δύναμή της να επιβάλει την ατζέντα της, για μια δήλωση που έγινε μερικά χρόνια πριν και ξεθάφτηκε τώρα (και θα είχε ενδιαφέρον να ψάξει κανείς το νήμα και να βρει από πού και με ποιον τρόπο γιγαντώθηκε). Και προφανώς την ικανότητά της να απομονώνει μαεστρικά φράσεις, να διαστρεβλώνει την ουσία, ακόμα και στο γραπτό λόγο, που μένει πίσω και δεν πετάει στον αέρα, να προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, εντυπώσεις. Κι είναι πολύ ενδιαφέρον πως σε μια βδομάδα που περνάνε στη ζούλα τα μνημονιακά προαπαιτούμενα, τα social media που είναι ένα είδος θερμόμετρου της κοινής γνώμης και των μέσων που την διαμορφώνουν, έχουν αναλωθεί σε μια Καζακιάδα, ενώ η θρασύτητα της ΔΦΑ περνάει στα ψιλά, ως κάτι γνωστό και δεδομένο.

Είναι κι αυτό το ιδιότυπο μάρκεντινγκ που έχει το κόμμα, που μπορεί να λέει κάτι σωστό, επίκαιρο, να μαλλιάζει η γλώσσα του σε ώτα μη ακουόντων (πχ όταν προειδοποιούσε πως "έρχεται θύελλα"), αλλά αν πει κάτι παρεξηγήσιμο (χωρίς να είναι απαραίτητα, αρκεί να μπορεί να περάσει ως τέτοιο και να καταχωρείται στη δημόσια σφαίρα ως παρεξηγήσιμο) θα γίνει viral, θα διαδοθεί από προφίλ σε προφίλ, από στόμα σε αυτί, κανονική δουλειά μυρμηγκιού, και στη διαδρομή θα αποκτά μυθικές διαστάσεις, πχ και τρεις αρκούδες, σταλμένες κατευθείαν από την εποχή της Σοβιετίας.

Ναι αλλά γιατί μιλάμε για το ΚΚΕ αφού το "θέμα" μας είναι μια δήλωση του Καζάκου, που δεν είναι καν οργανωμένο μέλος του; Μα για αυτό ακριβώς. Ήταν όμως βουλευτής του και συνδέθηκε με αυτό -συνεπώς, δε χρειάζονται περσότερα.

Αν ο Καζάκος είχε πει κάτι εύστοχο που θα γινόταν viral αυτό θα ανήκε στον εαυτό του, θα είχε συμβεί παρά κι ενάντια στην πολιτική του τοποθέτηση, τη συμπόρευσή του με το ΚΚΕ, θα ήταν καρπός του ξεχωριστού ήθους του, της ποιότητάς του -εξ ου κι ηθοποιός- του ευρύτατου πνεύματός του, που δεν το συναντάς σε σεχταριστές και γραφειοκράτες, μη σου πω πως κατά βάθος θα ήταν και με το 15ο Συνέδριο, κι είχε και τον Μπογιόπουλο σε μια πρόσφατη παράστασή του.
Τώρα είναι ο Καζάκος του ΚΚΕ, για τον οποίο πρέπει να απολογηθεί ο ΓΓ σε συνέντευξή του, ο οποίος έχει παίξει σε σαπουνόπερες, όπως το Βέρα στο Δεξί (ούτε καν στο αριστερό, σημειολογικά) κι η προδοσία που φόρτωσε στα παιδιά που φεύγουν έξω, αντανακλά στην πραγματικότητα το κακό προδοτικό Κουκουέ, που φταίει για όλα.

Και η ουσία σε ποιο ακριβώς γκεστάλτ αρχίζει να μας απασχολεί;
Εξαρτάται τι θεωρεί κανείς ουσία κι αυτή δεν είναι να πάρουμε αποστάσεις από τη διατύπωση του Καζάκου -αυτό είναι το πλέον εύκολο. Αν τον απασχολεί η θέση του ΚΚΕ, αυτή μπορεί να την βρει πολύ εύκολα, με ένα απλό γκουγκλάρισμα, ακόμα και από την τελευταία, πολύ καλή, δήλωση του Κουτσούμπα. Κι αν αυτή είναι -επιτέλους- το θέμα της μετανάστευσης στην οποία αναγκάζονται να καταφύγουν πολλοί απελπισμένοι της δικής μας γενιάς, αυτή μπορεί να τη βρει σε διάφορα αξιόλογα άρθρα -παραθέτω ενδεικτικά αυτό, και το βράδυ θα ενημερώσω την παραπομπή και με έναν ακόμα σύνδεσμο.

Κατά τα άλλα, σε τηλεγραφικό ρυθμό, γιατί δυστυχώς η κε του μπλοκ δεν έχει χρόνο για κάτι πιο αναλυτικό.

-Η ΔΦΑ που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή θυμίζει τις χειρότερες στιγμές του δεξιού παρακράτους, διασκευάζοντας δημιουργικά στη συγκυρία το παλιό σύνθημα "κανένα σπίτι στα χέρια ασφαλίτη" που καπηλεύτηκε, και μετατρέποντάς του σε "κανένα σπίτι, δίχως ασφαλίτη".
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

-Το ΚΚΕ επιμένει στον "ξύλινο" λόγο, που καλεί τους οπαδούς να βγάλουν συμπεράσματα και να μην ταυτίζουν την αγάπη τους για την ομάδα με τα συμφέροντα του κάθε επιχειρηματία, σε αντίθεση με κάποιες εξωκοινοβουλευτικές ανακοινώσεις για τον Ηρακλή που έγιναν και πρωτοσέλιδο χτύπημα στον αθλητικό Τύπο της Θεσσαλονίκης και παίρνουν θέση υπέρ των δίκαιων αιτημάτων της ομάδας -που υποβιβάστηκε στα χαρτιά- μαζί με μια γενική αντιμνημονιακή καταγγελία.

-Το ΚΚ Βενεζουέλας στενοχωρεί τους όψιμους φίλους του -που το στηρίζουν αποκλειστικά στο βαθμό που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν εναντίον του ΚΚΕ- και δεν μπαίνει στα καλούπια τους, κρατώντας κριτικά τις αποστάσεις του από τους χειρισμούς της 'μπολιβαριανής κυβέρνησης'.

-Η ΔΦΑ εντελώς αποθρασυμένη φέρνει σαν τον κλέφτη τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης και του μνημονίου, με ένα (άσχετο) νόμο -για τα ψάρια- σε μία (ν)τροπολογία. Αυτή η πρόκληση δεν μπορεί να μείνει χωρίς απάντηση. Όλοι αύριο στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ έξω από τη Βουλή, στις 3.30. Ο εργαζόμενος λαός δεν πρέπει να ψαρώσει και να μείνει στη στάση του ροφού. Μόνο στο δρόμο θα καταλάβει τη δύναμή του και θα βρει το δίκιο του. Να μην τηρήσουμε "σιγήν ιχθύος", όπως λέει κι η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ.

Την ίδια στιγμή, το Κόμμα αποχωρεί -μετά από αρκετό καιρό από όσο μπορώ να θυμηθώ- από τη συζήτηση στη Βουλή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις φαστ-τρακ διαδικασίες που ακολουθούνται.
Ες αύριον τα σπουδαία...

Επικαιρότητα


   # Κάτι φαίνεται να κινείται. 
   # Πάει ο Μητσοτάκης. "Έφυγε" ... τελικά. Τρία μερόνυχτα βάσταξε η κηδεία ... χώρια το πολιτικό μνημόσυνο στη Βουλή. Και πάλι βρέθηκαν κάτι ultra δημοκράτες που την έπεσαν στο ΚΚΕ ... επειδή δεν αποκάλεσε τον Μητσοτάκη αποστάτη !!! Απο που αποστάτης ωρέ παλληκάρια ?? Απο την τάξη του ... δεν υπήρξε ποτέ αποστάτης. Αποστάτης απο τα δικά σας όνειρα περί κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας που θα σας σώζει απο την καταστροφή ... ναι ... άλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα του ΚΚΕ. Ειναι δικό σας πρόβλημα.

   # "Έφυγε και το ΑΚΕΛ" ... Έφυγε "μπρός" στη νέα εποχή. Ετοιμάζει για υποψήφιο πρόεδρο δημοκρατίας έναν ... μνημονιακό τραπεζοσιτιζόμενο επιχειρηματία !!! Μεγαλεία. Και κάτι κομμουνισταράδες εκεί στο νησί ... καταπίνουν τις γλωσσίτσες τους με ταχύτητες παρόμοιες με εκείνες που καταπίνουν στα μέρη μας οι Συριζαίοι τα μνημόνια. Έτσι ειναι παιδιά ... το μικρότερο κακό σε πάει ντουγρού στην ξεφτίλα.

   # Και όταν θα έχουν βάλει την υπογραφή τους στη διχοτόμηση ... δίπλα στις υπογραφές του κάθε ιμπεριαλιστή αυτού του πλανήτη ... θα μας κοιτάνε με το ύφος "κομμουνιστή" Ραν Ταν Πλαν. Ρε ούστ ... ρε ούστ !!!

   # Ας σημειώσουμε και ένα φρεσκοεκδηλούμενο νέο ποιοτικό φαινόμενο ... άσχετα εάν ποσοτικά είναι για κλάματα. Έχει αποδειχτεί πως όσο η μάζα κόλλαγε στον Τσίπρα σαν την μύγα στο σκατό ... εμφανίζονταν κάτι όψιμοι επαναστάτες που τόπαιζαν λάβροι κουκουέδες. Τώρα που άρχισαν να σφίγγουν οι κωλοτρυπίδες ... οι επαναστάτες μας άρχισαν να θυμούνται ... τις "διαφωνίες" με το ΚΚΕ !!! Κάτι σε ... mission impossible ... μοιάζει η κατάσταση.

   # Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση ... μπήκε σε μία νέα φάση. Όσο οι "σύμμαχοι" και εταίροι και δανειστές ... κόβουν το οξυγόνο στον θλιβερό Τσίπρα ... αυτός αλλάζει τις κόκκινες γραμμές με ρυθμό πολυβόλου. Ρύθμιση χρέους ... όχι ... ποσοτική χαλάρωση ... όχι ... έξοδος στις αγορές ... όχι ... πακέτο ανάπτυξης ... όχι ... μια καλύτερη διατύπωση τουλάχιστον ... όχι ... εεεε δώστε του και τίποτα ρε αλήτες !!! Όλη τη βρώμικη δουλειά σας έκανε. Τι θέλετε δηλαδή ?? ... να σας φτιάξει και οικουμενική ?? ... και να σας περάσει ενα ακόμα μνημόνιο μέχρι το 2060 ?? Είστε αχάριστοι ρε αλήτες.

   # Τι εξήντα χρόνια ρε. Αυτοί ετοιμάζουν μνημόνια μέχρι το 2100 !!! Ρε μήπως μας συμφέρει καλύτερα ... η δευτέρα παρουσία ?? 

   # Βγήκε στην πιάτσα κι ο Βαρδής ο Βαρδινογιάννης και μας είπε πως τα προβλήματα της Ελλάδας πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί !!! Το γίδι που θα ψάξει να βρεί τα κοινά του προβλήματα με τον Βαρδή ... μάλλον θα κάψει εγκέφαλο αυτόματα.

   # Οι αμερικανοί την πέφτουν στον συριακό στρατό, οι αραβικές "δημοκρατίες" κάνουν εμπάργκο στην "δημοκρατία" του Κατάρ που γλυκοκοιτάει τους "αντιιμπεριαλιστές" πετρελαιομουλάδες του Ιράν, και οι μπόμπες άρχισαν να σκάνε και στην Τεχεράνη ... όλως τυχαίως λίγες μέρες μετά το οπλικό deal που τελείωσε ο Τράμπ στο Ριάντ. Και εμείς ... τι θα απογίνουμε χωρίς συμμάχους ??

   # Βάρεσαν κόκκινο τα στροφόμετρα του πατριωτισμού φιλελέδων και συριζοφιλελέδων με την δήλωση Καζάκου !!! ... λες και μίλαγε ο Πρέκας. Ο Καζάκος σαν κομμουνιστης μιλάει για τα πολιτικά φαινόμενα ... φαντάζομαι δεν μιλάει για προσωπικές αποφάσεις ... που παίρνονται απο ανάγκη κάτω απο τις δεδομένες αντικειμενικές συνθήκες. Αλλά όλοι καταλάβαμε πως το πρόβλημα ποτέ δεν ήταν ο Καζάκος. Το προβλημά τους το λένε ... ΚΚΕ.

   # Δεν έμειναν ικανοποιημένοι οι υπερεπαναστάτες του τουίτερ με το μπλόκο του ΚΚΕ στην νατοϊκή φάλαγγα στην Κοζάνη ... επειδή λέει τελικά πέρασε απο άλλο δρόμο !!! Δηλαδή η μαλάκυνση έχει πάρει επικές διαστάσεις !!! Εκτός απο το οτι ζητάνε απο το ΚΚΕ να τους "φτιάξει" απεργίες διαρκείας και να πατήσει το κουμπί της επανάστασης που κρατάνε οι γραφειοκράτες κρυμμένο στα υπόγεια του Περισσού ... τώρα θέλουν να "κηρύξει τον πόλεμο" στο ΝΑΤΟ !!! Να το σβήσει απο τον χάρτη ... να το διαλύσει !!! Δηλαδή πιό Τσίπρας ... ξεχνάς να αναπνεύσεις. Και ο Τσίπρας για να διαλύσει το ΝΑΤΟ ξεκίνησε ... και κοιτάξτε που κατέληξε ...

   # Καταγγέλεις κύριε τις διώξεις κομμουνιστών απο τον Πούτιν στη Ρωσία ?? Ειναι φανερό ... είσαι με τις ΗΠΑ !!! Η μαλάκυνση που λέγαμε.

   # Ααααα τα μάθατε ?? Στην Ρωσία και στο Ιράν ... δεν υπάρχει ούτε ένας που η ταυτοτητά του να γράφει ... ιμπεριαλιστής !!!

   # Απεργιακό δελτίο κοιτάει κανένας ?? Το ξέρω ειναι πιο μπανάλ απ´το survivor.

   # Ο Πελετιδης στην Πάτρα ... άρχισε τις λαϊκές απαλλοτριώσεις. Τον Σεπτέμβρη αναμένεται σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες ... το πρώτο πενταετές. Γλέντια

   # Το μάθατε ?? Στην Γερμανία τράπεζες και χρηματομεσίτες οργάνωσαν φοροδιαφυγή 32 δισ. ευρώ, μέσω των συναλλαγών Cum-Cum και Cum-Ex !!! Ρε εκεί έχουν εξελιχθεί πολύ οι υδραυλικοί και οι τυροπιτάδες. Παρακαλώ μην το πείτε στον Άρη τον Πορτοσάλτε ... θα εκραγεί το φυστίκι που έχει για μυαλό.

   # Στήριξη του ΠΑΜΕ  στις αντιδράσεις φαντάρων ενάντια στα ΝΑΤΟικά σχέδια και τις ασκήσεις. Προετοιμασία πανελλαδικής κινητοποίησης  το Σάββατο 24 Ιούνη, στη 1 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους, και στην πορεία στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη.  

   # Επι του πιεστηρίου: Λίγες μέρες μετά το μνημόνιο 4 ... κατέφτασε το update μνημόνιο ... με τροπολογίες σε μια σύμβαση για τα ψάρια !!! Μιλάμε για το ... μνημόνιο 4s !!!

   # Όλοι αύριο στις 3.30 μ.μ. έξω από τη Βουλή - Δεν πρόκειται να τηρήσουμε σιγήν ιχθύος

Τεράστιο σκάνδαλο φοροδιαφυγής κλονίζει τη Γερμανία



Κατά τα 31,8 δισ. ευρώ «ελάφρυναν» τα γερμανικά ταμεία τράπεζες και χρηματομεσίτες, μέσω των αμφιλεγόμενων συναλλαγών Cum-Cum και Cum-Ex, όπως αποκαλύπτει μεγάλη έρευνα της έγκυρης εφημερίδας του Αμβούργου "Die Zeit" και του πρώτου δημόσιου γερμανικού ραδιοτηλεοπτικού δικτύου ARD, η οποία θα μεταδοθεί το βράδυ της Πέμπτης.
AdTech Ad
Οι συναλλαγές Cum-Cum επιτρέπουν στους ξένους επενδυτές να αποφεύγουν την παρακράτηση φόρου επί των μερισμάτων, δανείζοντας μετοχές σε μια (γερμανική εν προκειμένω) τράπεζα, και οι δεύτερες επιτρέπουν την επίτευξη ευνοϊκότερου φορολογικού καθεστώτος των μερισμάτων, δεδομένου ότι τα κέρδη μιας επιχείρησης θεωρούνται άθροισμα κεφαλαίων και φορολογούνται λιγότερο απ' ό,τι τα μερίσματα.
«Πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο φοροδιαφυγής στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας» όπως λέει ο οικονομολόγος Κρίστοφ Σπένγκελ, οποίος συνεργάστηκε στην έρευνα της «Die Zeit» και του ARD.
Ο ερευνητής του Πανεπιστημίου του Μανχάιμ υπολόγισε ιστορικά τη ζημιά από το 2001 και κατέληξε το συμπέρασμα ότι το γερμανικό κράτος ζημιώθηκε κατά 31,8 δισ. ευρώ από φόρους, οι οποίοι δεν εισπράχθηκαν. Συγκεκριμένα, από τις συναλλαγές Cum-Cum το γερμανικό κράτος ζημιώθηκε κατά 24,6 δισ. ευρώ και από τις συναλλαγές Cum-Ex κατά 7,2 δισ.
Και οι δύο τύποι συναλλαγών έχουν εν τω μεταξύ απαγορευτεί στη Γερμανία, οι πρώτες το 2016 και οι δεύτερες το 2012.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Η σύγχρονη τάση μετανάστευσης των ελλήνων



[Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολλή συζήτηση για κάτι που είπε ο Κώστας Καζάκος, για το αν έπρεπε να το πει και για το τι εννοούσε. Το ιστολόγιο δεν υποτιμάει την κρίση των αναγνωστών και γι' αυτό δεν θα σχολιάσει το παραμικρό. Για να διευκολύνει, μάλιστα, την κριτική αλλά και την εξαγωγή σωστών συμπερασμάτων, παραθέτει σήμερα ένα απόσπασμα από την έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα για το έτος 2015. Το απόσπασμα προέρχεται από το Πλαίσιο V.I "Φυγή ανθρωπίνου κεφαλαίου: Η σύγχρονη τάση μετανάστευσης των ελλήνων στα χρόνια της κρίσης" και παρατίθεται όχι απλώς ασχολίαστο αλλά χωρίς καν τις συνηθισμένες υπογραμμίσεις μου.]


Ο ρόλος του ανθρώπινου κεφαλαίου στην αναπτυξιακή διαδικασία αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της θεωρίας της "ενδογενούς ανάπτυξης". Δεν είναι τυχαίο ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 επικράτησε ο όρος "οικονομία της γνώσης" (knowledge-driven ή knowledge-based economy, OECD 1996), καταδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τη σχέση ανάμεσα στην οικονομία της αγοράς και στη γνώση. Βασικό επιχείρημα είναι ότι η οικονομία που συσσωρεύει υψηλής ποιότητας ανθρώπινο κεφάλαιο νέμεται τους καρπούς της τεχνολογικής προόδου, βελτιώνει την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητά της και επιδεικνύει υψηλό και διατηρήσιμο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης. Η γνώση συντελεί στη δημιουργία νέων προϊόντων και υπηρεσιών, στον αποτελεσματικότερο συνδυασμό εργασίας και φυσικού κεφαλαίου και στην καινοτομία. Φορέας γνώσης είναι το ανθρώπινο κεφάλαιο, δηλαδή το σύνολο των γνώσεων και των δεξιοτήτων που αποκτά ο άνθρωπος με σπουδές και επαγγελματική εμπειρία.

Συνεπώς, προτεραιότητα της κάθε πολιτείας είναι η δημιουργία, διατήρηση και προστασία του ανθρώπινου κεφαλαίου της. Εντούτοις, στην Ελλάδα της κρίσης, το φαινόμενο της εκροής ανθρώπινου κεφαλαίου που είναι γνωστό με τον όρο "διαρροή" ή "έξοδος εγκεφάλων" (brain drain ή exodus), έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις. Από το 2008 μέχρι το 2013, σχεδόν 223 χιλιάδες νέοι ηλικίας 25-39 ετών εξήλθαν μόνιμα από τη χώρα με κατεύθυνση πιο ανεπτυγμένες χώρες, αναζητώντας εργασία με καλύτερη αμοιβή και καλύτερες προοπτικές κοινωνικής και οικονομικής προόδου. Είναι η γενιά που επηρεάστηκε περισσότερο από την κρίση, γνωστή ως "generation E" (expats) ή "generation G" (young, talented and Greek) ή "generation We". Η εκδήλωση του φαινομένου και η δυναμική του καθιστούν επιτακτική την ανάγκη, πρώτον, να αποτυπωθούν και να καταγραφούν τα χαρακτηριστικά του, δεύτερον, να διερευνηθούν οι λόγοι για τους οποίους εκδηλώνεται στην παρούσα συγκυρία και, τρίτον, να εντοπιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις για την εγχώρια οικονομία προκειμένου να διαπιστωθεί υπό ποιες συνθήκες θα μπορούσε να καταγραφεί επιστροφή του ανθρώπινου κεφαλαίου. Αυτά τα τρία ζητούμενα αποτελούν τους άξονες στους οποίους θα κινηθεί η παρούσα ανάλυση, πριν καταλήξει με τη διατύπωση ενός ελάχιστου συνόλου έξι προτάσεων πολιτικής που συνδέονται με τη διατηρήσιμη ανάπτυξη και που μπορούν να βοηθήσουν όχι μόνο στον περιορισμό, αλλά και στην αντιστροφή του
φαινομένου.


Περιγραφή της υπάρχουσας κατάστασης
 
Το Διάγραμμα Α αποτυπώνει την εικόνα. Η ελληνική οικονομία και κοινωνία επένδυσε στη φυγή ως αντίδραση στην εκτίναξη του ποσοστού ανεργίας και την ταχεία βύθισή της στην ύφεση. Μια σταθερή εξερχόμενη ροή 38 χιλιάδων ατόμων στα έτη 2008 και 2009 υπερδιπλασιάστηκε μέσα σε μόλις δύο έτη 2010-2011, ξεπερνώντας το 2013 τις 104 χιλιάδες και σχεδόν τις 427 χιλιάδες άτομα σωρευτικά για όλη την περίοδο. Αν θεωρηθεί ότι η αξία του ανθρώπινου κεφαλαίου προσεγγίζεται ποσοτικά από την παρούσα αξία των μελλοντικών προσδοκώμενων εισοδημάτων που θα αποκομίσει ο εργαζόμενος σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου, τότε η καθοδική πορεία του κατά κεφαλήν διαθέσιμου εισοδήματος αποτέλεσε ισχυρό κίνητρο εξόδου. Οι εξελίξεις περιγράφονται στο Διάγραμμα Β.

Η ετήσια ροή των μονίμως εξερχόμενων Ελλήνων υπηκόων ηλικίας 25-39 ετών αυξήθηκε από 20 χιλιάδες το 2008 σε 53 χιλιάδες το 2013, ενώ αθροιστικά σχεδόν 223 χιλιάδες άτομα της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας εξήλθαν μόνιμα από τη χώρα. Την ίδια περίοδο, το κατά κεφαλήν ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών μειώθηκε από 93,8% του μέσου όρου της ευρωζώνης των 19 το 2008 σε μόλις 68,8% το 2013. Η εκπαίδευση φαίνεται ότι αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα για τη μείωση της ανεργίας των μορφωμένων νέων στα χρόνια πριν από την κρίση. Μέχρι το 2008 ένα ανώτερο επίπεδο εκπαίδευσης εξασφάλιζε εν πολλοίς ένα χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας για τους αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, εντούτοις το ποσοστό ανεργίας των μορφωμένων νέων ηλικίας 25-39 ετών ήταν κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από το γενικό ποσοστό ανεργίας και υπερδιπλάσιο του μέσου όρου της ΕΕ-28.

Περαιτέρω, σε ποσοτικούς όρους το απόθεμα του ανθρώπινου κεφαλαίου, μετρούμενο με τον αριθμό των πτυχιούχων, ακολούθησε πορεία σύγκλισης προς το μέσο όρο της ΕΕ-28. Η συντριπτική πλειοψηφία των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αφορά κατόχους πρώτου πτυχίου και μόνο ένας στους δέκα κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Η δαπάνη για έρευνα και καινοτομία ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι η 5η μικρότερη μεταξύ των χωρών της ΕΕ-28, ο αριθμός των αιτήσεων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι 19 φορές μικρότερος από το μέσο όρο της ΕΕ και ο αριθμός των ατόμων που είτε ολοκλήρωσαν ανώτατες σπουδές στην επιστήμη και τεχνολογία (HRSTE) είτε απασχολούνται στους τομείς αυτούς (HRSTO) δεν ξεπερνούν το 35% του ενεργού πληθυσμού σε σχέση με 44% στην ΕΕ-28. Εξάλλου, εμφανής είναι η αδυναμία της χώρας να προσελκύσει, να αναδείξει και να συντηρήσει νέα ταλέντα. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ταλέντων για το 2015, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 33η θέση σε σύνολο 60 χωρών και 81η σε σύνολο 144 χωρών με βάση τις εκτιμήσεις των δεικτών ανταγωνιστικότητας (World Economic Forum) που λαμβάνουν υπόψη, εκτός από τη μακροοικονομική συγκυρία, την ποιότητα της εκπαίδευσης, την καινοτομία και την επιχειρηματική κουλτούρα.


Επιπτώσεις από την έξοδο του ανθρώπινου κεφαλαίου

Αν και είναι νωρίς να διαπιστωθεί η μετρήσιμη επίπτωση της εξόδου στα μακροοικονομικά μεγέθη, υπάρχουν ωστόσο σημαντικά επιχειρήματα που συνηγορούν ότι το καθαρό αποτέλεσμα είναι εν τέλει αρνητικό.
- Πρώτον, η έξοδος σημειώνεται από μια χώρα με αρνητικούς δημογραφικούς ρυθμούς και αφορά ως επί το πλείστον άγαμους νέους, άνδρες και γυναίκες. Αυτό έχει ως συνέπεια όχι μόνο την αρνητική επίπτωση στον ήδη υποτονικό ρυθμό γεννητικότητας, αλλά και τη μεγαλύτερη επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων, αφού η χώρα θα στερηθεί μόνιμα ένα σημαντικό τμήμα απασχολήσιμων ατόμων.
- Δεύτερον, στην Ελλάδα αποκλειστικός φορέας κατάρτισης και εξειδίκευσης ανθρώπινου δυναμικού σε ανώτατο επίπεδο είναι το Δημόσιο μέσω των δημόσιων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, των οποίων κύρια πηγή χρηματοδότησης είναι τα χρήματα των φορολογουμένων. Η έξοδος επομένως επιστημονικού δυναμικού που έλαβε εξειδίκευση στη χώρα όσο και η παραμονή του μετά το πέρας των σπουδών στο εξωτερικό συνιστούν σημαντική απώλεια.
- Τρίτον, η εκροή ανθρώπινου κεφαλαίου αφορά κυρίως το πλέον ανταγωνιστικό, ικανό και φιλόδοξο τμήμα του εργατικού δυναμικού. Η παραγωγική του αξιοποίηση από ξένη χώρα συνιστά μόνιμη βλάβη για τη χώρα καταγωγής, αφού η μέση ποιότητα του εναπομένοντος αποθέματος ανθρώπινου κεφαλαίου χειροτερεύει.
- Τέταρτον, αρχικά αυξάνεται η προσδοκώμενη απόδοση της εκπαίδευσης, αφού τα μορφωμένα άτομα είναι αυτά που κατά κανόνα απολαμβάνουν καλύτερες προοπτικές προόδου στις χώρες εισδοχής. Μεταναστεύουν όμως και άτομα με μικρότερη εξειδίκευση και μόρφωση, με αποτέλεσμα να περιορίζεται το όφελος από την προσδοκώμενη μεγαλύτερη απόδοση της εκπαίδευσης, αφού η έλλειψη προσφοράς εξειδικευμένης εργασίας με δεδομένη τη ζήτηση διαμορφώνει προσδοκίες για υψηλότερη αμοιβή και μειώνει κάθε κίνητρο για εκπαίδευση και βελτίωση της ποιότητας. Εξάλλου, η υψηλή προσδοκώμενη απόδοση της εκπαίδευσης ενέχει σημαντικό βαθμό αβεβαιότητας, αφού εξαρτάται από αβέβαιους παράγοντες όπως η δυνατότητα μετανάστευσης, οι ευκαιρίες απασχόλησης στη χώρα υποδοχής, ενδεχόμενες αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική της χώρας προορισμού (αυστηρότερες αριθμητικές ποσοστώσεις) και δυσμενείς αλλαγές στο οικονομικό της περιβάλλον που επηρεάζουν το ύψος του προσδοκώμενου μισθού.
- Πέμπτον, οι μετανάστες συνήθως απασχολούνται σε θέσεις εργασίας κατώτερες των προσόντων τους και αμείβονται λιγότερο. Η σπατάλη επομένως πολύτιμου ανθρώπινου κεφαλαίου (brain waste) και η απώλεια εισοδήματος συνιστούν ένα επιπλέον κόστος για τη χώρα εξόδου.
- Έκτον, επειδή αυξάνεται η προσδοκώμενη απόδοση της εκπαίδευσης, αυξάνεται και η ζήτηση για υπηρεσίες εκπαίδευσης και η δαπάνη για την παροχή τους. Όμως, η αυξημένη δαπάνη για εκπαίδευση στερεί εθνικούς πόρους από άλλους τομείς όπως είναι οι δημόσιες υποδομές και η υγεία, που επίσης επιφέρουν θετικό πολλαπλασιαστικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη. Εάν η χρηματοδότηση της αυξημένης δαπάνης για εκπαίδευση γίνει μέσω της φορολογίας, η συνακόλουθη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος θα μειώσει τη ζήτηση για εκπαίδευση, με αποτέλεσμα το καθαρό τελικό αποτέλεσμα να είναι αρνητικό. Εξάλλου, η περικοπή άλλων επενδυτικών δαπανών, όπως για υποδομές ή για υγεία, προκαλούν επίσης πρωτογενείς δυσμενείς επιδράσεις τόσο στην αναπτυξιακή διαδικασία όσο και στην ποιότητα του εργατικού δυναμικού. Το τελευταίο επιφέρει πολλαπλασιαστικές αρνητικές δευτερογενείς επιδράσεις, αφού μειώνεται η απόδοση του φυσικού κεφαλαίου όταν αυτό συνεργάζεται με ένα χειρότερης ποιότητας εργατικό δυναμικό.
- Έβδομον, η απώλεια ανθρώπινου δυναμικού συνεπάγεται και σημαντική δημοσιονομική απώλεια στην πλευρά των φορολογικών εσόδων, αφού κατά κανόνα οι προσοντούχοι εργαζόμενοι διεκδικούν και επιτυγχάνουν υψηλότερες μισθολογικές αμοιβές και καταβάλλουν υψηλότερους φόρους, αφού η φοροδοτική τους ικανότητα είναι μεγαλύτερη.
- Όγδοον, το φαινόμενο της φυγής των πλέον ταλαντούχων και μορφωμένων ατόμων προκαλεί συναίσθημα παραίτησης και απαισιοδοξίας σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να υπάρχει και φυγή των λιγότερο ταλαντούχων, η οποία λαμβάνει τη μορφή ψήφου δυσπιστίας προς το μέλλον της χώρας.

Η μάχη της Πόρτας - 8 και 9 Ιουνίου 1943






"Γαμώ την Ιταλία σας και την μαμά σας" ήταν η απάντηση ενός απλού αντάρτη του ΕΛΑΣ στις κραυγές των υποχωρούντων Ιταλών στην μάχη της Πόρτας, στις 8 και 9 Ιουνίου 1943. Η μάχη είναι θρυλική όχι μόνο γιατί 250 περίπου ΕΛΑΣίτες, με αρχηγούς τους Ζαρογιάννη και Μπουκουβάλα σταμάτησαν 4500 πάνοπλους Ιταλούς, ούτε επειδή σήμανε την αρχή του τέλους της Ιταλικής κατοχής. Είναι επίσης και η πρώτη εκ παρατάξεως μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ, και μάλιστα επί διήμερο. 

Στη μάχη της Πόρτας 150 μόνιμοι ΕΛΑΣίτες με 80-90 εφεδρικούς αντιμετώπισαν 4500-5000 Ιταλούς με βαρύ οπλισμό, ιππικό και τη συνδρομή της αεροπορίας.

Ας δούμε τα γεγονότα όμως από την αρχή...


Ιστορικό πλαίσιο

Στης 6 Απριλίου του 1943 οι καταχτητές αλλάζουν και τον δεύτερο κατοχικό  Πρωθυπουργό τον καθηγητή Λογοθετόπουλο και Βάζουν στην θέση του τον Ιωάννη Ράλλη. Η αλλαγή αυτή έγινε γιατί ο Λογοθετόπουλος δεν μπόρεσε να περιορίσει την εξάπλωση της Αντίστασης του Ελληνικού λαού δεν μπόρεσε να μειώσει την ανάπτυξη των Ανταρτών. Ερχόμενος ο Ράλλης στη εξουσία, σαν παλαιοκομματικός που ήταν, νόμιζε πως ήξερε πώς να κουμαντάρει τούτο το λαό.  Έφτιαξε λοιπόν μια προκήρυξη και την έριξε σε όλη την Ελλάδα, η ποία έλεγε.  Όλοι οι ένοπλοι αντάρτες να παραδώσουν τον οπλισμό τους και να γυρίσουν στα χωριά τους χωρίς πρόβλημα. Και το τελεσίγραφο θα ίσχυε μέχρι 20 Μαΐου.

Μετά την ημερομηνία αυτή θα γίνονταν παντού εκκαθαριστικές επιχειρήσεις


Συγκέντρωση των υπευθύνων του ΕΑΜ στη Πόρτα

Στις 17 Μαΐου του 1943 συγκεντρώθηκε για πρώτη φορά όλο το Στρατηγείο της Θεσσαλίας στην Ελεύθερη Πόρτα Τρικάλων και πάρθηκαν αποφάσεις αντιμετώπισης της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί μια και σε τρεις ημέρες έληγε η προθεσμία αμνηστίας από την Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη.

Πήραν μέρος ο Κώστας Καραγιώργης

Γραμματέας γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας του Κ.Κ.Ε.

Ο ταγματάρχης μηχανικού Δημήτρης Μπαλλής,

Ο υπολοχαγός πεζικού Τρωϊάνος Ιερώνυμος «Αντώνης Καρατζάς».

Ο β’ Γραμματέας του ΕΑΜ Θεσσαλίας Χρήστος

Ο δημοσιογράφος Ρίζος Μπόκοτας

και τα στελέχη των Αντάρτικων δυνάμεων Κόζιακα και Αγράφων.

Στην Πόρτα ανακοινώθηκε  η απόφαση της Κ. Ε. του ΕΛΑΣ να συμπτυχθούν

οι αντάρτες Θεσσαλίας προς Σμόλικα, και πράγματι έτσι έγινε.

Άρχισαν να ανεβαίνουν τα βουνά της Πίνδου οι τοπικές ομάδες, και όσο οι πρώτες ομάδες προχωρούσαν οι άλλες που ακολουθούσαν από τον κάμπο και τα άλλα ανατολικά μέρη της Θεσσαλίας τους αντικαθιστούν.

Οι τελευταίες ομάδες που έφτασαν ήταν τα δύο συγκροτήματα του Υπαρχηγείου Κισσάβου και το συγκρότημα Πηλίου.

Ο Δημήτρης Μπαλλής που ήταν υπεύθυνος για την προώθηση των τμημάτωνΕίδε ότι άφηνε ακάλυπτους και απροστάτευτους τους κατοίκους της περιοχής. και έστειλε συνδέσμους με τη σύμφωνη γνώμη του Κώστα Καραγιώργη υπεύθυνου Θεσσαλίας να σταματήσουν τα τμήματα αυτά όπου βρίσκονταν, για την προστασία των χωρικών της περιοχής μια και τα άλλα είχαν προχωρήσει.

Το μέρος όμως ήταν άγνωστο στον «Καβαλάρη». έπρεπε να μείνει να κάνει αναγνώριση εδάφους, Μαζί του σαν ποιο κατάλληλος ο καπετάνιος Μίμης Μπουκουβάλας. που ήταν μέλος του Αρχηγείου Θεσσαλίας.

Οι δυο τους αφού έκαναν την αναγνώριση καθόρισαν και τις θέσεις αμύνης φτιάχνοντας ορύγματα. 15 ημέρες πριν την επίθεση.

Τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου οι Ιταλοί, μετέφεραν στα Τρίκαλα μεγάλες  μονάδες πεζικού και συνεργατών τους, όπως το τμήμα Λεγεωνάριων.

Επιτάσσουν από την πόλη και τα χωριά, φορτηγά και ζώα.

Γίνονταν Φανερό πια, πως ετοιμάζονταν για επίθεση εναντίων των Ανταρτών.

Όμως που θα γίνονταν η επίθεση;

Στα στενά Μουζακίου, Πόρτας;

προς Καλαμπάκα, Μέτσοβο;

ή προς Καλαμπάκα, Γρεβενά, Δεσκάτη;

Όμως όλοι και για όλα ήταν έτοιμοι, είχαν σηκώσει τις κεραίες τους και περίμεναν.

Ο ΕΛΑΣ είχε αναπτύξει τηλεφωνικό δίκτυο μέσα στα χωριά κι’ έχοντας πλησιάσει και την Πόλη, ακόμα είχαν συνδέσμους παντού μέσα και έξω από την Πόλη και τα νέα κυκλοφορούσαν γρήγορα.


Ο στόχος των Ιταλών αναγνωρίζεται


Μόνο την νύχτα 7 προς 8 Ιουνίου φάνηκε πια θα ήταν η περιοχή που θα άρχιζαν τις εκκαθαρίσεις τους οι Ιταλοί. ήταν τα στενά της Πόρτας. Ο τηλεφωνητής της Μικρής Πουλιάνας, που πήρε τα στοιχεία από τους συνδέσμους ειδοποιούσε την διοίκηση ότι πολλοί Ιταλοί με αυτοκίνητα και μοτοσικλετιστές έμπαινα στο χωριό. Είχε αρχίσει η μεταφορά δι’ αυτοκινήτων του Ιταλικού στρατού. Ύστερα από λίγα λεπτά επανέλαβε «Παίρνω το ακουστικό και πηδώ από το παράθυρο γιατί έρχονται στο σπίτι. Τις  κινήσεις των ανταρτών και των στελεχών του Ε Α Μ της παρακολουθεί και ο Επιτελικός Συνταγματάρχης  Μηχανικού Δημ. Πετρουλάκης από την Τσαγκαράδα Πηλίου που είχε φτάσει αυτές τι ημέρες στην Πόρτα.

Θέλει τώρα που ανέλαβε Αρχηγός στον ΕΛΑΣ ο Σαράφης  να προσχωρήσει και ο ίδιος και να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον απελευθερωτικό αγώνα του λαού.

Παρακολουθεί τις εργασίες των ανταρτών του ΕΛΑΣ. Βρίσκει και συμβουλεύει τους Καπετάνιους Μίμη Μπουκουβάλα και Πηλιορείτη Τους Αξιωματικούς, Ίλαρχο Γιώργο Ζαρογιάννη, και τον υπολοχαγό Γιώργο Νικήτα.

Και τους λέει δεν είναι σωστό να περάσει ο εχθρός αμαχητί, από τέτοιες κακοτοπιές. Εκείνοι και με τις συμβουλές του Συνταγματάρχη Πετρουλάκη που πήρε και ο ίδιος μέρος στις επιχειρήσεις σαν επιτελής. Νιώθουν ακόμα ποιο έτοιμοι να κάνουν το καθήκον τους. Θα πολεμήσουν τώρα για πρώτη φορά σαν τακτικός στρατός με οργανωμένο σχέδιο εναντίον, ενός πολυπληθέστερου και καλύτερα εξοπλισμένου εχθρού όπως τους ήταν γνωστό. Αφού λοιπόν πήραν τις πληροφορίες.

Δόθηκε διαταγή της κατάληψης των προκαθορισμένων θέσεων και περίμεναν.

Οι κάτοικοι της Πόρτας οι κάτοικοι του Μουζακιού και των γύρω χωριών δεν  ειδοποιήθηκαν για την εμφάνιση του εχθρού γιατί ενώ δεν διέτρεχαν κίνδυνο αφού οι γραμμές άμυνας βρίσκονταν αρκετά πιο μπροστά από τα σπίτια τους υπήρχε η περίπτωση να πανικοβληθούν μέσα στην νύχτα και ίσως είχε επίδραση αρνητική στη εξέλιξη της επιχείρησης.

Ο Σαράφης που είχε αναλάβει την στρατιωτική διοίκηση του ΕΛΑΣ από τις 19 του Μάη τώρα πήγαινε από το Κουρνέσι στην Βιτσίστα Είχε στείλει τον Λοχαγό Κατσόγιαννο να πάρει πληροφορίες για τα συμβάντα στην Πόρτα. Ο λοχαγός Κατσόγιαννος, πήγε και είχε γυρίσει στα Κούτσαινα τον βρίσκει τηλεφωνικά το Σαράφη να έχει φτάσει στην Βιτσίστα και να μένει   στα Σακέϊκα τον πληροφόρησε πως μεγάλες Ιταλικές δυνάμεις  πεζικού, ιππικού, πυροβολικού, με συνοδεία αεροπλάνων χτυπούσαν τα τμήματα μας στην Πόρτα και το Μουζάκι και χρειάζονταν πολεμοφόδια. Έστειλε αγγελιοφόρο ο Σαράφης αμέσως  στον Εντυ Μάγιερ που ήταν στα Θοδώριανα να στείλει πυρομαχικά, όπως είχε υποχρέωση, που όμως δεν έστειλε.


Οι αντάρτες


Οι δυνάμεις των δύο συγκροτημάτων Κισσάβου και Πηλίου ήταν περίπου 150 άνδρες, Χωρισμένοι σε 14 ομάδες. Ο Μίμης Μπουκουβάλας που ήταν ο Καπετάνιος στην μάχη αυτή αναφέρει 130 αντάρτες.

Την συνδιοίκηση των συγκροτημάτων Κισσάβου και Πηλίου την έχουν

ο «Καβαλάρης». Ίλαρχος Γιώργος Ζαρογιάννης

και ο Καπετάνιος «Μίμης Μπουκουβάλας» Δημήτρης Τάσος

Οι  8 από αυτές υπερασπίζονταν τα στενά της Πόρτας.

Οι 6 από αυτές τις ομάδες υπερασπίζονταν τα στενά του Μουζακίου και την διοίκηση την έχει ο καπετάνιος «Πηλιορείτης» Πέτρος Κουφοδήμος.

Μια ομάδα 50 ατόμων Αγραφιωτών με Καπετάνιο τον ενωμοτάρχη Φασούλα, που εκείνη την ημέρα έκαιγε στον πυρετό, που όταν χρειάστηκε προστάτεψε τους αντάρτες από την πλευρά του Ντούσικο. με ξεχωριστή παλικαριά και ηρωισμό. Αυτός και η ομάδα του στην απεμπλοκή των δυνάμεων μας στην υποχώρηση.

Ακόμα σαν εφεδρεία είναι από την πλευρά των Αγράφων ο έφεδρος υπολοχαγός Περικλής Παπαδημητρίου «Ίταμος».

Σύνολο 250 περίπου αντάρτες μαχητές.

Ο οπλισμός των ανταρτών δεν έχει καμία ομοιομορφία μεταξύ τους. Υπήρχαν όπλα ακόμα και από τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο. άλλα από μαχητές του 22  και άλλα από τους αγωνιστές του Αλβανικού Μετώπου που τα έκρυψαν για την ποθούμενη ώρα. , άλλοι έχουν μάλινχερ Ελληνικά άλλοι Βουλγάρικα, Γερμανικά, Αγγλικά, Ιταλικά, γκράδες, λεμπέλ, Ότι είχε κριμένο ο καθένας στο σπίτι του από προηγούμενους πολέμους και όλοι με λίγες σφαίρες 15 σχεδόν ο καθένας. Εκτός από τον ατομικό οπλισμό, όπλα, αυτόματα, και οπλοπολυβόλα. Τα μόνα βαριά όπλα που υπάρχουν είναι 2 Πολυβόλα Χότσκις και ένας ομαδικός Ιταλικός όλμος όμως χωρίς το σκοπευτικό όργανο. Το ένα πολυβόλο και ο Όλμος δόθηκαν στο Υπαρχηγείου Κισσάβου για την άμυνα της Πόρτας, Και το άλλο Πολυβόλο για την άμυνα των στενών Μουζακίου.

Τα οπλοπολυβόλα και τα αυτόματα είχαν μόνο 300 σφαίρες δηλαδή για λίγα μόνο λεπτά. Τα πολυβόλα χάρη στον οπλουργό  στο συνεργείο οπλοδιορθωτών, Κώστα Αλεξάνδρου από την Κερασιά Πηλίου, που διόρθωσε 3.500 φυσίγγια Γερμανικά τα οποία κόντυνε κατά δύο χιλιοστά για να κάνουν στα Πολυβόλα Χότσκις. Ο όλμος που του έλειπε το σκοπευτικό όργανο είχε 36 βλήματα τα 6 από αυτά έπαθαν αφλογιστία και επισκευάσθηκαν κατά την ώρα της μάχης. Με αυτά τα δεδομένα περιμένουν να αντιμετωπίσουν. Τον εξοπλισμένο και πολυπληθή Ιταλικό στρατό.


Οι Ιταλοί


Οι δυνάμεις των Ιταλών που τη νύχτα 7 προς 8 του μηνός μεταφέρθηκαν στο Γορτζή σαν έδρα κατά τον Δημήτρη Μπαλλή ή στο Μπελέτσι κατά Μίμη Μπουκουβάλα με αυτοκίνητα ήταν οι εξής: Δύο τάγματα πεζικού, δύο επιλαρχίες του συντάγματος Ιππικού της Αόστης, μία πεδινή πυροβολαρχία, 2 λόχοι Λεγεωνάριων, 4 βομβαρδιστικά αεροπλάνα, και 1 αεροπλάνο αναγνωρίσεως και μοτοσικλετιστές

Σύνολο μαχητών 4.500  Την διοίκηση έχει ο Συνταγματάρχης Ιππικού Μπέρτι

Όλα ήταν έτοιμα. Σε λίγο θα άρχιζε η μάχη.



Η μάχη


Τα πρώτα πυρά άρχισαν στις πεντέμισι το πρωί από την ομάδα του Πηλίου που ήταν στα υψώματα κοντά στο Μπελέτσι προς τα στενά Μουζακίου.

Εναντίον του Ιταλικού πεζικού που προχωρούσε στην κατεύθυνσή τους.

Το ιππικό και οι μοτοσικλετιστές πλησιάζουν προς τα τμήματα της Πόρτας έχουν πάρει διαταγή από τον Καπετάνιο Μπουκουβάλα να μην χτυπήσει κανείς αν δεν αρχίσει πρώτα το πολυβόλο. Οι Ιππείς πλησίαζαν καλπάζοντας. οι μοτοσικλετιστές προς τον κεντρικό τομέα. Φτάνουν στα πεντακόσια, τα τετρακόσια, τα τριακόσια μέτρα και το πολυβόλο τίποτα αδημονούν με το δάχτυλο στην σκανδάλη οι αγωνιστές αν τους αφήσουν να πλησιάσουν περισσότερο θα προστατεύονταν από τους ξερότοιχους των χωραφιών . Μόλις μπήκαν στην ακτίνα βολής του πολυβόλου. Το πολυβόλο αναπήδησε και οι σφαίρες του ψαχούλευαν τα κορμιά των ιππέων που έτρεχαν μπροστά, τα άλογα γύριζαν πίσω χωρίς τους αναβάτες τους, που έπεσαν νεκροί. Άλλες μονάδες πεζικού ενίσχυσαν τα προηγούμενα Ιταλικά τμήματα, η μάχη γενικεύτηκε, σειρά έχουν τώρα και τα οπλοπολυβόλα, τα αυτόματα, τα όπλα. Άρχισαν να ξεθαρρεύουν και οι αντάρτες. Όταν οι Ιταλοί οπισθοχώρησαν  άτακτα να ανασυνταχτούν. τα αφηνιασμένα άλογα πέφτουν πάνω στο πεζικό ποδοπατώντας δεκάδες. Επικρατεί πανικός. Οι αντάρτες αρχίζουν να φωνάζουν και να προκαλούν τους Ιταλούς σε σημείο που οι επικεφαλής δεν μπορούν καλά καλά να τους κρατήσουν στην θέση τους, άρχισαν μερικοί να τραγουδούν.

Σε όλα αυτά μόνο ο όλμος των ανταρτών δεν έχει ευστοχία. Ο Πυλαίας που είναι αρχηγός του στοιχείου δεν μπορούσε να κατευθύνει τις βολές με ευστοχία χωρίς το σκοπευτικό όργανο και δεν υπήρχαν και βλήματα για δοκιμαστικές βολές. Τότε αναλαμβάνει ο υπολοχαγός Γιώργος Νικήτας τον όλμο, τον «μοναχογιό» όπως τον είχαν βαφτίσει γιατί ήταν ο μοναδικός τους, και από εκείνη την στιγμή οι βολές του κάνουν μεγάλη ζημιά στους συγκεντρωμένους Ιταλούς. Οι αντάρτες βρήκαν το κόλπο του να μετακινούν από μέρος σε μέρος τον όλμο για να ρίχνει βολές έτσι που οι Ιταλοί να νομίζουν ότι υπάρχουν πολλοί όλμοι.

Στις 12 και 30 τραυματίζεται ο Πηλιορείτης από θραύσμα βλήματος σε λίγο τραυματίζεται και ο αντάρτης Δερβίσης.

Έμεινε ο Πηλιορείτης όμως να διευθύνει την μάχη ως το απόγευμα που τον αντικατέστησε ο έφεδρος υπολοχαγός Ιωάννης Κατσαντώνης από την Πιαλεία.

Κατά το μεσημέρι στον τομέα της Πόρτας, οι Ιταλοί υποχώρησαν και άφησαν ένα τμήμα με 40 άνδρες. Ομάδα ανταρτών σύρθηκαν μέσα στις σταριές και τους ξερότοιχους των χωραφιών αιφνιδίασαν τον εχθρό.

Τον έδιωξαν και πήραν μέρος του οπλισμού τους.

Όλη την ημέρα αυτή ο εχθρός δεν μπόρεσε να πλησιάσει τις θέσεις των ανταρτών και αποσύρθηκε για το βράδυ στο Μπελέτσι. Το μόνο που πέτυχαν ήταν στην πλευρά του Μουζακίου, που έσπασε την άμυνα, να μπούνε στο Μουζάκι και να το λεηλατήσουν.

Όταν βράδιασε γύρισαν από φόβο στο Μπελέτσι για να περάσουν τη νύχτα. Έτσι τέλειωσε η πρώτη ημέρα.


Τη νύχτα


Ο καπετάνιος Μπουκουβάλας αναφέρει στο βιβλίο του:

"Η πρώτη νύχτα μας βρίσκει κοντά – κοντά μέσα στους μπαξέδες της Πόρτας. Με τρεις τραυματίες και είκοσι νεκρούς στο Μουζάκι και τον βιασμό και το σφάξιμο μιας 17χρονης ΕΠΟΝίτισας. Μοιράζουμε φαΐ στους αντάρτες και πέρασα από όλους τους μαχητές. Ήταν κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι για την επιτυχία τους.

Μίλησε ο Μπουκουβάλας στον καπετάνιο Κατσαντώνη να πιάσει τα υψώματα του Μουζακίου προς Πορτή. Υπάρχει ανάγκη να μην αφήσουμε τους Ιταλούς σε ησυχία απόψε.

Ο Μπουκουβάλας πλησιάζει από την ομάδα του Κισσάβου έναν ατρόμητο αντάρτη τον «Περονόσπορο». Πρόκειται για τον Μποροζίκα από το Μακρυχώρι της Λάρισας αγρότη, του λέει:

– Πας εγχείρημα;  
– Πάω καπετάνιε,

Παίρνει μαζί του 5-6 αντάρτες εθελοντές Κισσαβίτες.

Δεν αργούν να γυρίσουν, κουβαλάει ο Περονόσπορος στον ώμο έναν ολμίσκο και οι υπόλοιποι φορτωμένοι πυρομαχικά. Τον βλέπει και τον ρωτάει ο Μπουκουβάλας τι έγινε Περονόσπορε; Τι έγινε; Να κόψαμε ένα φυλάκιο και πετούν σωρό τα λάφυρα.

Άλλη μία περίπολος ανταρτών βρήκε πάνω σε μια γκορτσιά δυο Λεγεωνάριους να παρακολουθούν τις κινήσεις των ανταρτών, τους χτύπησαν με αραιά πυρά και τους σκότωσαν.

Μέσα στα στάρια υπήρχαν νεκροί Ιταλοί, οι περίπολοι των ανταρτών, πήραν τα πυρομαχικά και τον οπλισμό τους για να τα χρησιμοποιήσουν την άλλη μέρα στη μάχη εναντίων των συμπατριωτών τους."


Η δεύτερη μέρα της μάχης


Ξημέρωσε η 9η του Ιούνη οι Ιταλοί όπως αναμένονταν πολλαπλασιάστηκαν.  Οι δυνάμεις τους  από τις 9 η ώρα χτυπούν πρώτα με το πυροβολικό, βομβαρδίζουν τα αεροπλάνα, αναπτύσσεται και το Ιππικό, μάχη σκληρή, χαλασμός από πυρά, εκρήξεις και βλήματα. Το πολυβόλο του "Φλόγα" που είχε τοποθετηθεί έξω από το χωριό τους θερίζει. Σπάζει η επίθεση των Ιταλών. Συμπτύσσονται και αρχίζουν να βομβαρδίζουν και να πολυβολούν. Ένα ιταλικό αεροπλάνο πετάει πάνω από το Μπελέτσι. Προσγειώνεται και κατεβαίνει ο Ιταλός Μέραρχος από την Λάρισα να ενημερωθεί επί τόπου για το τι συμβαίνει και για το γιατί τόσος στρατός, τόσες δυνάμεις δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Πλησιάζει το μεσημέρι. Πολλά ιταλικά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες κινούνται βιαστικά. Κάτι τώρα ετοίμαζαν πλαγιοκόπηση των τμημάτων του ΕΛΑΣ.  Προώθησαν ένα τάγμα προς την μεριά του Ντούσικου εκεί το μέρος το κρατούσε ο Ενωμοτάρχης Αποστόλης Φασούλας με 50 αντάρτες προστατεύοντας τους μαχητές  της Πόρτας. Το τμήμα του Φασούλα δεν υποχωρεί αλλά χτυπάει τους Ιταλούς και προστατεύει τους άλλους αντάρτες που αγωνίζονται στα στενά. Αναβαίνει προς το Μοναστήρι κι επικοινωνεί με τον καπετάνιο Μπουκουβάλα και τον ενημερώνει για την πίεση που δέχεται και πως καίνε το Ντούσικο. Από το μέρος του Μουζακίου οι αγωνιστές τραβήχτηκαν προς τα υψώματα να φυλάξουν τα νότα.

Οι Ιταλοί με  διαταγές του συνταγματάρχη Μπέρτι καίνε και καταστρέφουν το Μουζάκι, τη Σκλάταινα, την Βατσινιά, την Πορτή και το χάνι του Αηγιάννη στο Ροπωτό. "Καπνός,  παντού καπνός"  γράφει ο Μίμης Μπουκουβάλας. Δίνεται διαταγή σιγά σιγά να αποσυρθούν οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ προς το Δραμίζι και την Τύρνα. Υπάρχει απόφαση περνώντας οι μαχητές την γέφυρα Κονδύλι στον Πορταϊκό να την ανατινάξουν. Ομάδα σαμποτέρ του ΕΛΑΣ την έχει ήδη παγιδεύσει με εκρηκτικά.

Όταν τα τμήματα των ανταρτών μαζί με πολίτες από τα παραπάνω χωριά την περάσουν, η γέφυρα ανατινάζεται. Ήταν 17 και 30 η ώρα όταν μέρος την γέφυρας τινάχτηκε στον αέρα κάνοντας εκείνο τον εκκωφαντικό θόρυβο της έκρηξης, πολλαπλασιάζοντας τον ήχο που αντιλαλώντας στις χαράδρες του Ίταμου και του Κόζιακα ακούγεται φοβερή.


Από το σημείο αυτό και μετά, οι Ιταλοί δεν προχώρησαν. Είχαν ήδη 300- 400 νεκρούς και περίπου διπλάσιους τραυματίες. Την επομένη, οι Ιταλοί μάζεψαν τους νεκρούς τους και έφυγαν. Τις επόμενες 2 ημέρες η ομάδα του "Ιταμού" παρακολουθούσε τους Ιταλούς και τους παρενοχλούσε αποτρέποντάς τους από το να περάσουν στον ορεινό όγκο της περιοχής.
Όπως κάθε χρόνο, ο Δήμος Πύλης θα τιμήσει την Κυριακή αυτήν την μάχη. 

Το παρακάτω βίντεο είναι του Μίμη Οικονόμου, το οποίο δημιουργήθηκε για λογαριασμό του Δήμου Πύλης.




Η Τουρκία δεσμεύει προκλητικά περιοχές ανοικτά του Καστελόριζου αλλά και της Πάφου

       


Για μια ακόμη φορά το Καστελόριζο, αλλά και η θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Πάφου, εντός της κυπριακής ΑΟΖ, βρίσκονται στο επίκεντρο των προκλήσεων της Άγκυρας.
Με μια σειρά από NAVTEX (Οδηγίες προς Ναυτιλλομένους) που εκδόθηκαν το τελευταίο 24ωρο, οι τουρκικές αρχές δεσμεύουν περιοχές νότια του Καστελόριζου και ανατολικά της Πάφου για ασκήσεις των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, ακόμη και με πραγματικά πυρά.
Συγκεκριμένα, με τη NAVTEX 585/17 δεσμεύθηκε περιοχή για πυρά το απόγευμα της Τετάρτης στα νοτιοδυτικά της Πάφου σε περιοχή εντός των οικοπέδων 6 και 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Σημειώνεται ότι καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων στη συγκεκριμένη περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ περιπολεί πάντα μία τουρκική φρεγάτα.
Παράλληλα, με τις NAVTEX 586/17 και 592/17 αντίστοιχα ανακοινώθηκε άσκηση με πυρά σε διεθνή ύδατα νότια του Καστελόριζου, αλλά και εκπαίδευση έρευνας και διάσωσης κοντά στο νησί.

Την Τετάρτη, συνεχίστηκαν, επίσης, οι έρευνες του ωκεανογραφικού «Τσουμπουκλού» στην περιοχή μεταξύ Χίου και Ικαρίας, όπου, επίσης, δεσμεύθηκε μέρος της για ασκήσεις του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.

Κουτσούμπα δεν λες αυτά που αρέσουν στο λαό να ακούει !!




ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Συγνώμη ρε παιδιά αν ο Βορίδης αποστατήσει και φύγει απ την ΝΔ πρέπει να βγει το ΚΚΕ να τον καταγγείλει σαν αποστάτη ; Αν ο Λομβέρδος φύγει απ το Πασοκ πρέπει το ΚΚΕ να βγει να τον καταγγείλει σαν αποστάτη ; Αν η Φωτίου αποστατήσει και φύγει απ τον Συριζα - εδω γελάμε - πρέπει το ΚΚΕ να βγει να την καταγγείλει σαν αποστάτη ; Αυτά για κάποιους που τσιρίζουν σήμερα πως ο Κουτσουμπας στην Βουλή δεν αποκάλεσε τον Μητσοτάκη αποστάτη ! Ρε δεν πάτε καλά ! Μπορεί όλοι ν' αποστατήσουν και να διαλυθούν τ' αστικά κόμματα ; Θα τα βάψουμε μαύρα και θα τους καταγγείλουμε ; Ρε αυτοί σαν αστοί που είναι τη δουλειά τους κάνουν υπηρετώντας την αστική τάξη αλλά εσύ που είσαι της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων τι δουλειά έχεις με τ' αστικά κόμματα ; Τι πονος σ' επιασε ;
Το 'χεις ψάξει μπας και συ εισαι ο αποστάτης της τάξης σου;


Αναλυτικά, η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ως εξής: 
«Αναμφίβολα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στην αιωνόβια ζωή του, αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ελληνικού αστικού πολιτικού κόσμου.
Στα χρόνια της Κατοχής υπήρξε στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης, η οποία βρισκόταν σε στενή συνεργασία με το Βρετανικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής.
Με τη δράση του, τις πρωτοβουλίες και τις πρακτικές ενέργειές του συνέβαλε ώστε να αποκατασταθεί η κλονισμένη αστική εξουσία, εξαιτίας και της στάσης της τότε ηγεσίας της κατά τη διάρκεια της Κατοχής και αμέσως μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, αλλά και εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης και της μεγάλης επιρροής μέσα στο λαό της ΕΑΜικής εθνικής αντίστασης.
Η υπεράσπιση της αστικής εξουσίας αποτέλεσε σταθερό προσανατολισμό του σε όλη την περίοδο της ενεργού, συνεχούς ανάμιξής του στην πολιτική ζωή του τόπου, από το 1946 που πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής, μέχρι την ανάληψη άλλων αξιωμάτων στον πολιτικό βίο, όπως υπουργικές θέσεις, αρχηγός Κόμματος, μέχρι και την ανάδειξή του στη θέση του εκλεγμένου Πρωθυπουργού της χώρας.
Σε αυτό το πλαίσιο πρωταγωνίστησε στις προσπάθειες διαφόρων αναγκαίων εκσυγχρονισμών, που απαιτούνταν για την αποτελεσματικότερη άσκηση και εδραίωση της αστικής εξουσίας και κυριαρχίας.
Ήταν από τις πολιτικές προσωπικότητες του αστικού κόσμου, που κατάλαβε σχετικά νωρίς, ότι για την αντιμετώπιση του εργατικού, λαϊκού, του κομμουνιστικού κινήματος δεν αρκούσε η καταστολή, οι διώξεις, αλλά επιβαλλόταν και η προώθηση πολιτικών μέτρων συμμετοχής και ενσωμάτωσής τους τελικά στο αστικό πολιτικό σύστημα.
Από τη σκοπιά αυτή, από την αρχή ήταν ανοιχτός στην προοπτική ελεύθερης πολιτικής δράσης του ΚΚΕ, μέχρι το σημείο βέβαια που και το ίδιο θα περιόριζε τους στόχους και τη δράση του στα όρια και τα πλαίσια της αστικής διαχείρισης.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης περιπλέχτηκε στις αντινομίες και τις αντιφάσεις που πήγαζαν από το "τρίγωνο" στρατός - παλάτι - κυβέρνηση της μεταπολεμικής αστικής εξουσίας και τις διαφορετικές διεθνείς συμμαχίες, που προωθούσαν οι αντιμαχόμενες μερίδες της κυρίαρχης τάξης στη χώρα πριν την εγκαθίδρυση της δικτατορίας.
Ως αποτέλεσμα είχε να φύγει από την Ένωση Κέντρου και την κυβέρνησή της τον Ιούλη του 1965 συνεχίζοντας να υπερασπίζεται τα στρατηγικά συμφέροντα του συστήματος, αντιτασσόμενος όπως και άλλοι αστοί πολιτικοί της περιόδου στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967.
Μετά την πτώση της δικτατορίας ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμμετείχε στην πολιτική ζωή αρχικά ως ανεξάρτητος και στη συνέχεια ως στέλεχος και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.
Η ανάδειξη της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση και του ίδιου στην πρωθυπουργία,το 1990, συνδέθηκε και με την ψήφιση αντιλαϊκών μέτρων σε ένα εγχώριο και διεθνές περιβάλλον, που σημαδευόταν από την προώθηση αντεπαναστατικών ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στη Σοβιετική Ένωση, αλλά και την προετοιμασία συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ, την περίοδο της μετατροπής της από ΕΟΚ σε ΕΕ, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ακόμα και μετά την πτώση της κυβέρνησής του, το 1993, συνέχισε να υποστηρίζει, με συνέπεια, τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης, τις διεθνείς συμμαχίες της, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, ενώ έδωσε ανεπιφύλακτα τη στήριξή του σε όλες τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις, σε όλα τα Μνημόνια.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αντιμετώπισε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, με βάση αντικειμενικά δεδομένα, όπως άλλωστε κάνει για κάθε πολιτικό αντίπαλό του, σε συνδυασμό με τα συνολικά κριτήρια που διατηρεί ως σήμερα, προκειμένου να κρίνει το ρόλο μιας κυβέρνησης και ενός ηγέτη απέναντι στο λαϊκό κίνημα.
Κάποιοι μερικές φορές μας κατηγορούν ότι είμαστε σκληροί και ισοπεδωτικοί απέναντι σε αντιπάλους μας. Άλλοι πάλι, για τους δικούς τους λόγους, ισχυρίστηκαν ότι είμαστε επιεικείς, ότι τάχα ίσως και να υπήρχαν διάφορα κρυφά μορατόριουμ μαζί τους.
Τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει.
Αν και σκληρός, ιδεολογικά και πολιτικά, αντίπαλος, ο Κ. Μητσοτάκης πάντα έλεγε αυτά που πίστευε, με ευθύτητα αντιμετώπιζε τους πολιτικούς του αντιπάλους. Με ευθύτητα και πολιτικά επιχειρήματα τον αντιμετωπίσαμε πάντοτε κι εμείς.
Το ΚΚΕ αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη ένα μεγάλο και ικανό αντίπαλο με καθαρό πολιτικό λόγο. Καθαρά και με ευθύτητα το κόμμα μας αντιπαρατέθηκε στις πολιτικές θέσεις και απόψεις του, με πολιτικά επιχειρήματα, χωρίς μισόλογα και μικροκομματικούς ελιγμούς.
Πιστεύουμε ότι αυτό μας το αναγνώρισε και ότι δε θα ήθελε σε καμία περίπτωση, χάριν σκοπιμότητας, να κρύβουμε λόγια ακόμα και τώρα, που πλέον δεν είναι στη ζωή».

Σκύλιασαν με το μπλόκο των κομμουνιστών στα Νατοϊκά στρατεύματα!

       

Σκύλιασαν οι διάφοροι φασίστες, αναρχοφασίστες, αριστεροφασίστες με το μπλόκο των κομμουνιστών στις Θερμοπύλες του Πολυμύλου! Έσκασαν οι διάφοροι κλακαδόροι κεντροαριστεροδεξιοφασίστες που οι κομμουνιστές δεν άφησαν να περάσουν οι Νατοϊκοί δολοφόνοι από το Κάστρο του Πολυμύλου! «Και τι καταφέρατε;», «και τι έγινε;», «και σταμάτησαν οι πόλεμοι;», «και νομίσατε μεγάλο κατόρθωμα κάνατε;» και άλλες τέτοιου ύφους κρίσεις για την αγωνιστική κινητοποίηση των κομμουνιστών από γνωστούς αβανταδόρους του συστήματος της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης!
«Δηλαδή τώρα που δεν αφήσατε να περάσουν οι Νατοϊκοί από τον Πολύμυλο διαλύθηκε το ΝΑΤΟ;»! Κάθεται ένας και κοιτάζει από το καφενείο με τον καφέ στο χέρι τις Θερμοπύλες μετά την μάχη και μεγαλοφώνως αναρωτιέται: «και τι κατάφερε ο Λεωνίδας αφού τελικά ο Ξέρξης πέρασε;»! Κάθεται άλλος στο μπαράκι με το δροσιστικό στο χέρι και κοιτάζει το Μανιάκι μετά την μάχη και σχολιάζει μεγαλοφώνως: «και τι κατάφερε ο Παπαφλέσσας αφού τελικά ο Ιμπραήμ πέρασε;»! Κάθεται ένας άλλος στο τσιπουράδικο με το τσίπουρο στο χέρι και κοιτάζει το Κάστρο του Υμηττού μετά την μάχη και αναρωτιέται: «και τι κατάφερε ο Αυγέρης αφού τελικά ο Γερμανός πέρασε;»! Τι να απαντήσεις σ’ αυτόν τον κανίβαλο ιερόσυλο;! Ότι ο Ξέρξης, ο Ιμπραήμ κι ο Γερμανός πέρασαν προσωρινώς γιατί ο Λεωνίδας, ο Παπαφλέσσας και ο Αυγέρης με τον ηρωισμό τους έγιναν η σπίθα για ν’ ανάψει μεγάλη φωτιά;! Τι να απαντήσεις στον ιερόσυλο;! Ότι ο Ξέρξης, ο Ιμπραήμ κι ο Γερμανός χαιρέτησαν το μεγαλείο του αγώνα, κάτι που ο ίδιος, σκουλήκι κανονικό, αρνείται να κάνει;!
Και αυτούς μεγαλύτερη τιμή τους πρέπει γιατί ήξεραν πως στο τέλος οι Μήδοι θα περάσουν! Αφήστε μας όλοι εσείς που θεωρήσατε ότι στον Πολύμυλο δεν κάναμε και τίποτα σπουδαίο, να ζήσουμε με τους αγώνες μας, με τους ποιητές μας και με την πεποίθηση ότι θ’ αλλάξουμε τον κόσμο! Ζήστε εσείς με την μιζέρια σας, με το “και τι έγινε” και αράξτε στον καναπέ σας σκορπώντας την ηττοπάθεια! Όμως συγκρατηθείτε λίγο γιατί όλα έχουν όρια! Αναρτήστε τις φωτογραφίες σας από τις εκδρομούλες σας, τις διασκεδάσεις σας και την καλοπέρασή σας και χαρακτηρίστε φωτοβολίδες τους αγώνες του ΚΚΕ. Ξέρετε πονηροί: Κάποιοι προχθές από αυτούς που έκλεισαν τα διόδια του Πολυμύλου έβαλαν βενζίνη με δανεικά και πλήρωσαν τα διόδια των Μαλγάρων με δανεικά για να φτάσουν στον Πολύμυλο, ώστε να τους μηδενίζετε εσείς! Κάποιοι από αυτούς που στάθηκαν εκεί δεν είχαν ούτε μισό ευρώ στην τσέπη και περίμεναν να τους φέρουν οι υπόλοιποι ένα μπουκαλάκι νερό για να μην κορακιάσουν, αποφασισμένοι να μείνουν εκεί για ημέρες εάν δεν γυρνούσαν πίσω τα Νατοϊκά στρατεύματα. Αφήστε μας ήσυχους λοιπόν, που θα σας φανεί και λίγο αυτό που κάναμε κρίνοντάς μας από την βόλτα σας στο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος!
Ξέρετε, είναι άλλο να κελαηδάς από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κι άλλο να βαδίζεις προς τα ΜΑΤ και να έχεις και διάφορους ριψάσπιδες καλοπερασάκηδες να σε χλευάζουν γιατί ότι και να κάνεις θα τους φαίνεται λίγο! Αφήστε μας λοιπόν να ζήσουμε εμείς με την προσδοκία μας ν’ αλλάξουμε τον κόσμο κι εσείς σπέρνοντας προβοκατόρικα την ηττοπάθεια του “τι έγινε που δεν αφήσατε να περάσουν οι Νατοϊκοί από τον Πολύμυλο”!
Αφήστε μας να δώσουμε την μάχη στο όνομα όλων αυτών που έδωσαν την ζωή τους για να πάει μπροστά η ανθρωπότητα, στο όνομα των αγέννητων που εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να τ’ αφήσουμε να ζήσουν σαν σκουλήκια! Αφήστε μας ήσυχους! Όχι ότι άμα δεν μας αφήσετε ήσυχους εμείς δεν θα τον αλλάξουμε τον κόσμο! Θα τον αλλάξουμε και θα είναι και μέρα μεσημέρι! Θα τον αλλάξουμε σε πείσμα όλων όσων προσπαθούν να διαιωνίσουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Θα τον αλλάξουμε και σ’ εκείνο το οικοδόμημα της αλλαγής ένα λιθάρι θα έχει επάνω του χαραγμένο το «Κάστρο του Πολυμύλου»!

Ανδρομάχη Συμέλα Βασ.

Δομνίστα Ευρυτανίας: Η Αγία Λαύρα της Αντίστασης!


          7 Ιούνη 1942 : Η επίσημη κήρυξη του ένοπλου αγώνα από τον Άρη !
Δομνίστα…
Η Δομνίστα είναι ένα μικρό όμορφο χωριό της νοτιοανατολικής Ευρυτανίας που απέχει 35 χλμ από το Καρπενήσι και βρίσκεται φωλιασμένο σε υψόμετρο 1000 μέτρων μέσα στα πυκνά ελατοδάση της ραχοκοκαλιάς της νότιας Πίνδου. Εικάζεται ότι ιδρύθηκε κατά τα βυζαντινά χρόνια. Ένας θρύλος λέει ότι κάποτε, στους παλιούς καιρούς των Φράγκων Ιπποτών, η αρχόντισσα Δόμνα συντετριμμένη από το χαμό της νεαρής κόρης της που λέγονταν Δομνίστα, έδωσε προς τιμήν της το όνομά της σε τούτο το χωριό. Γίνεται λόγος και για μια ανεξερεύνητη αρχαιολογική τοποθεσία, ανάμεσα στα χωριά Δομνίστα και Στάβλοι, με την ονομασία Φάντος ή Φαντίνος που πιστεύεται ότι προήλθε από τη Φαντίνα, σύζυγο του μυθικού βασιλιά Εύρυτου.
Οι αιώνιες πανύψηλες βουνοκορφές του Δενδρουλίου, της Οξιάς και της Καλιακούδας, που ορθώνονται ολόγυρα και κυμαίνονται από τα 1655 ως τα 2101μ., χαρίζουν μια  θαυμαστή αίσθηση μεγαλοσύνης! Στον κεντρικό δρόμο, πριν από το χωριό, θα σταθούμε για να καμαρώσουμε τη γέφυρα του περίφημου Κρικελλοπόταμου! 
Από τη Δομνίστα διέρχεται και τμήμα του διάσημου Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4. Παλιοί νερόμυλοι και αλώνια απαντώνται στις μοναχικές δασικές διαδρομές. 

«Μαγική εικόνα» και η λιμνούλα της Ζηρέλιας!
«Xάρμα ιδέσθαι» και η τοποθεσία του προφήτη Ηλία με το γραφικό εκκλησάκι και την πανοραμική θέα. Εδώ λειτουργούσε κάποτε το παρατηρητήριο των αγωνιστών. Εντυπωσιάζει και η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου (1890).
 
Η  πανέμορφη πλατεία του χωριού με τα πλατάνια και τις βρύσες με τα κελαριστά νερά ξεκουράζει τον ταξιδιώτη που περνά από εδώ, για να καταλήξει, μέσω μιας περιπετειώδους  διαδρομής, στο εξωπραγματικό «Πανταβρέχει»!  Το «καφενεδάκι του Άρη» στην οδό Ελευθερίας, έχει κι΄ αυτό να μας διηγηθεί πολλά! Επιβάλλεται και μία επίσκεψη στο καταπληκτικό Πνευματικό Μουσειακό Κέντρο της Δομνίστας που περιλαμβάνει μουσεία λαογραφίας, ιστορικής φωτογραφίας, ευρυτανικού  βιβλίου και βιβλίου εθνικής αντίστασης με σημαντικά αρχειακά ντοκουμέντα που αφορούν την ιστορική πορεία του τόπου, την καθημερινή κοινωνική ζωή, τις ασχολίες, τα επαγγέλματα, μα και τους… πολεμιστές του χωριού!
Κάποια μισογκρεμισμένα παλιά αρχοντικά δίνουν ένα τόνο μελαγχολίας. Κάποτε, τη δεκαετία του ’40, η Δομνίστα αποτελούσε ένα γεωργοκτηνοτροφικό σταυροδρόμι. Σήμερα; Λιγοστός ο κόσμος πια, όπως σε όλα, σχεδόν, τα Ευρυτανικά χωριά! Απέμειναν οι αναμνήσεις… και βέβαια το ξακουστό ετήσιο πανηγύρι στις 20 Ιουλίου και «η γιορτή του τσίπουρου» κατά τα τέλη του Οχτώβρη, διαλεχτές ευκαιρίες για ανταμώματα! Οι γεροντότεροι θυμούνται τις σκληρές περιπέτειες της γενιάς τους, όταν έφταναν με τα πόδια ως το Μεσολόγγι, απ’ όπου φορτώνονταν ζαλίγκα το αλάτι για να το ανταλλάξουν με λίγες οκάδες σιτάρι ή καλαμπόκι. Βλέπετε, τότε, όποιος κατάφερνε να εξασφαλίσει το ψωμί της χρονιάς ήταν «νοικοκύρης»! Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι Δομνιστιάνοι είναι άνθρωποι φιλόπονοι, με πολλές ευαισθησίες, μα και ιδιαίτερα περήφανοι. Φαίνεται ότι στη συλλογική τους μνήμη έχει εγγραφεί η ίδια η ιστορία του τόπου τους!  
Στη Δομνίστα βρήκε καταφύγιο ο Γιώργης Καραϊσκάκης στα 1824, όταν, κυνηγημένος από την επάρατη μαύρη συμμαχία Ελλήνων και Τούρκων, κατέφτασε εδώ, λίγο μετά τη μάχη της Βράχας (βλ. αφιέρωμα). Η περιοχή αποτελούσε και προπύργιο των περίφημων οπλαρχηγών Γιολδάσηδων γι’ αυτό και πολλοί κάτοικοι πήραν ενεργά μέρος στην επανάσταση του 1821.
Τη Δομνίστα διάλεξε και ο Άρης Βελουχιώτης το 1942 για την πρώτη δημόσια εμφάνιση του ΕΛΑΣ και την επίσημη κήρυξη της Απελευθερωτικής Επανάστασης! Σε εκείνα τα αξέχαστα χρόνια του Αγώνα, η Δομνίστα χαρακτηρίζονταν από τους εξεγερμένους Ευρυτάνες ως η «Αγία Λαύρα της Αντίστασης»! Σήμερα το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης αποτελεί το καμάρι του χωριού, καθώς κάθε χρόνο αναβιώνουν στις εκδηλώσεις οι ένδοξες μνήμες του παρελθόντος!   
Οι κάτοικοι της Δομνίστας, πριν από 70 χρόνια, σίγουρα δεν θα μπορούσαν να φανταστούν πως το φτωχοχώρι τους θα γράφονταν κάποτε με ολόχρυσα γράμματα στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας!
Αναδρομή…
Ας γυρίσουμε όμως πίσω το ρολόι του χρόνου. Από τα τέλη του Απρίλη του 1941, με την παράδοση της χώρας στους κατακτητές από το δωσίλογο Τσολάκογλου, ολόκληρη η Ελλάδα στενάζει κάτω από την τριπλή κατοχή των Ιταλών, Γερμανών και Βουλγάρων φασιστών που σε συνεργασία με τους ντόπιους προδότες έχουν απλώσει την κτηνώδη αιματοβαμμένη κυριαρχία τους σε κάθε γωνιά της χώρας. Οι βασιλιάδες και οι καθεστωτικοί πολιτικοί  αυτομόλησαν στο εξωτερικό. Ο κόσμος υποφέρει σκληρά μέσα στην ίδια του τη χώρα. Η ξεδιάντροπη ληστεία του λαού, η περιφρόνηση κάθε ανθρώπινης αξίας, η ωμή βία, ο χαφιεδισμός, οι διώξεις, τα βασανιστήρια, οι εκτελέσεις, οι θάνατοι χιλιάδων ανθρώπων από την πείνα, συνθέτουν το εφιαλτικό σκηνικό του τρόμου που θα κατοικοεδρεύει για τα επόμενα χρόνια.
Όμως η λαϊκή ψυχή δεν τιθασεύεται. Το πνεύμα της ανυποταξίας και το πάθος της λευτεριάς καίνε ασίγαστα μέσα στις καρδιές των καταπιεσμένων Ελλήνων. Σημειώνονται οι πρώτες δυναμικές πράξεις αντίστασης που σχεδόν συμπίπτουν με την κατάληψη της Ελλάδας από τους ναζί. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η επίθεση -μόλις στις 9 Μάη 1941- στη Θεσσαλονίκη, όταν νεαροί κομμουνιστές εκτοξεύουν χειροβομβίδες κατά όρχου γερμανικών οχημάτων. Τη νύχτα της 30ης Μαΐου δύο φοιτητές, ο Μανόλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας, κατεβάζουν τη σβάστικα από την Ακρόπολη. Θα μπορούσαν να αναφερθούν και πολλά άλλα, μικρά και μεγάλα γεγονότα σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά δεν είναι του παρόντος. Στις 16 Ιούλη 1941 ιδρύεται το Εργατικό ΕΑΜ (ΕΕΑΜ).
Όσο για τη δική μας μικρή ορεινή πατρίδα, την Ευρυτανία, αυτή θα βρεθεί κάτω από τη μπότα των Ιταλών. Η κεντρική διοίκηση της «Άλμπα Τζούλια» εδρεύει στη Λαμία με υποδιοίκηση στο Καρπενήσι. Όμως στην πάντα απείθαρχη Ρούμελη συγκροτείται πολύ νωρίς, από το Μάιο του ‘41, το Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας (ΜΕΣ) με πρωτοπόρο τον ξακουστό «Περικλή» (Γιώργο Χουλιάρα) και μερικούς ακόμη γνωστούς αριστερούς αγωνιστές. Το ΜΕΣ που προϋπήρξε του ΕΑΜ πολύ γρήγορα θα ενταχθεί σε αυτό, αφού προλάβει να χτυπήσει τους Ιταλούς στη Στυλίδα. Αποκορύφωμα όλων των αντιστασιακών πρωτοβουλιών, αποτελεί, φυσικά, η ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941.
Ο Άρης και το Αντάρτικο…
Το Νοέμβρη του 1941, ένας 36χρονος γεωπόνος και φλογερός κομμουνιστής, ο Θανάσης Κλάρας (Άρης Βελουχιώτης), έχοντας πάρει την έγκριση του κόμματός του -ΚΚΕ- αλωνίζει τη Ρούμελη με σκοπό τη λεπτομερή διερεύνηση των συνθηκών και των δυνατοτήτων για τη δημιουργία ένοπλης αντίστασης εναντίον της φασιστικής κατοχής. Πολύ λίγοι γνωρίζουν, όμως, ότι από πολύ νωρίτερα, από το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, ο Άρης επισκέπτονταν ανά διαστήματα, τη Φθιώτιδα και την Ευρυτανία. Μάλιστα στις 16 Ιουνίου 1941 παρίσταται στο Καρπενήσι, στη διαδικασία συγκρότησης κομμουνιστικών πυρήνων μέσα σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Λίγο αργότερα, στις 14 Οκτωβρίου 1941, δίνει πάλι το παρόν στην πόλη όπου παρουσιάζει και αναλύει σε στελέχη της περιοχής την πρόσφατη ιδρυτική διακήρυξη του ΕΑΜ, προωθώντας ενεργά και από την πλευρά του την υπόθεση των νεοϊδρυθέντων ΕΑΜικών οργανώσεων της Ευρυτανίας.
Ειδικά, όμως, από το Νοέμβριο του 1941, ο Άρης θα επικεντρώσει όλες του τις προσπάθειες και θα επιστρατεύσει όλες του τις δυνάμεις στον κεντρικό στόχο, στο ύψιστο καθήκον που έχει επωμισθεί : τη δημιουργία του αντάρτικου απελευθερωτικού στρατού! Τούτος ο στόχος αποτελεί, πια, το μοναδικό μέλημά του, άλλωστε είναι ένθερμος και επίμονος υποστηριχτής της επαναστατικής δράσης και συνεχώς, όπου και αν βρίσκεται, προπαγανδίζει υπέρ αυτής! Ο δυσπρόσιτος ορεινός όγκος της Ρούμελης, και ειδικά η Ευρυτανία, προσφέρεται λόγω της μορφολογίας του εδάφους της και των ιστορικών καταβολών της. Διαθέτει και τις φυσικές οχυρές θέσεις αλλά και την παλιά περήφανη παράδοση της Κλεφτουριάς. Ο διορατικός Άρης το αντιλαμβάνεται αμέσως! Σε συνεργασία με το Γιάννη Χατζηπαναγιώτου (μετέπειτα καπετάν-Θωμάς) κάνει τις απαραίτητες επαφές τόσο με παλιούς δοκιμασμένους κομμουνιστές της Ρούμελης, όσο και με άλλους ατίθασους λαϊκούς αγωνιστές που διαπνέονται από επαναστατική διάθεση και δηλώνουν αποφασισμένοι να βγουν στο κλαρί! Στα τέλη του 1941, ίσως και τις πρώτες μέρες του Γενάρη του 1942, ο Άρης Βελουχιώτης ενημερώνει την Κεντρική Επιτροπή στην Αθήνα για τα αποτελέσματα της περιοδείας του στη Ρούμελη και εισηγείται με θέρμη την αναγκαιότητα της άμεσης έναρξης του ένοπλου αγώνα! Ακολούθως περιμένει εναγωνίως την «επίσημη ανάθεση» για το μεγάλο ξεκίνημα! Στο σημείο αυτό, είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι εκείνες τις ημέρες, του Γενάρη του 1942, συνήλθε και η 8η Ολομέλεια του ΚΚΕ που μεταξύ άλλων τόνιζε ότι: «ο εθνικοαπελευθερωτικός μας ανταρτοπόλεμος έχει πρωτεύουσα σημασία για την απελευθέρωση της χώρας από τον ξενικό ζυγό…», ενώ λίγο μετά, στις 16 Φλεβάρη 1942, δημοσιοποιείται και η επίσημη ιδρυτική διακήρυξη του ΕΛΑΣ, δηλ. της ένοπλης πτέρυγας του ΕΑΜ. Συνεπώς τα πράγματα είχαν ήδη δρομολογηθεί. Το μεγάλο «μήνυμα» της εξέγερσης μεταλαμπαδεύεται σε πλήθος αγωνιστών που προετοιμάζονται πυρετωδώς όχι μόνο στη Ρούμελη μα και σε όλη την Ελλάδα! Από την πλευρά του ο Άρης δεν λέει να ησυχάσει! Δεν κάθεται σε χλωρό κλαρί! Μέσα στο Γενάρη οργανώνει νέα σύσκεψη στελεχών στο Καρπενήσι, στην ταβέρνα των αδερφών Κοντοπάνου, και εκεί προτάσσει το καθήκον της δημιουργίας ένοπλης ομάδας στην περιοχή, το αργότερο μέχρι την Άνοιξη, τονίζοντας με έμφαση στους παρευρισκόμενους ότι η Ευρυτανία θα είναι αυτή που θα αποτελέσει το κέντρο βάρους του ένοπλου αγώνα.
Στις αρχές Μαρτίου 1942, και παρά κάποιους αρχικούς ενδοιασμούς της ηγεσίας, ο Βελουχιώτης θα είναι τελικά εκείνος που θα λάβει και τυπικά την πολυπόθητη «εντολή ανάθεσης» για να οργανώσει, εμπράκτως πλέον, το Αντάρτικο στη Ρούμελη σε συνεργασία με τις τοπικές αντιστασιακές οργανώσεις. Με… «την εντολή στο τσεπάκι», ο αεικίνητος Άρης, γεμάτος φλόγα και ορμή, οργώνει ξανά τον τόπο. Μαζί με τον Περικλή, περιοδεύουν κάτω κυριολεκτικά από τη μύτη των Ιταλών και των Χωροφυλάκων, οργανώνοντας μεθοδικά το επαναστατικό κίνημα. Στις 14 Μαΐου του 1942 πραγματοποιείται η παράνομη ιστορική σύσκεψη της Λαμίας στο περίφημο σπιτάκι του Μ. Μυρεσιώτη στην οδό Δωριέων. Εκεί συναντώνται τα στελέχη από τις Περιφερειακές Επιτροπές Ευρυτανίας και Φθιωτιδο/Φωκίδας του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Τη σύσκεψη διευθύνει ο βετεράνος κομμουνιστής Γιώργης Γιαταγάνας, «ο εξόριστος της Φολέγαντρος», ένας άξιος και πολύ αγαπητός αγωνιστής με μεγάλες περγαμηνές και σπουδαίες οργανωτικές ικανότητες. Εισηγητής είναι ο, πάντα ανυπόμονος για δράση, Άρης Βελουχιώτης! Παρόν φυσικά και ο Περικλής. Σχεδιάζεται, από κοινού, η έναρξη του ένοπλου αγώνα και η δέσμευση όλων των αγωνιστών με συγκεκριμένα καθήκοντα. Ο Βελουχιώτης θα μπει επικεφαλής του ξεσηκωμού στην αγαπημένη του Ευρυτανία, στη Φθιώτιδα και στο Δομοκό. Ο Περικλής θα αναλάβει την περιοχή της Παρνασσίδας και της Λοκρίδας. Μαζί και οι Διαμαντής, Νικηφόρος, Κωστούλας κ.ά. Ο Άρης θα καταθέσει στη σύσκεψη της Λαμίας την περίφημη προκήρυξή του με τίτλο «Εμπρός για το νέο αρματολίκι» η οποία εγκρίνεται και κυκλοφορεί παράνομα σε χιλιάδες αντίτυπα.
Το ξεκίνημα θα γίνει ελάχιστες μέρες αργότερα από τη θρυλική καλύβα του Στεφανή στη Σπερχειάδα. Εκεί θα βρεθεί, στις 22 του Μάη, ο Άρης μαζί με ελάχιστους πρωτοπόρους αγωνιστές, μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού. Είναι ο πρώτος οργανωμένος αντάρτικος πυρήνας που αποτελείται: από τον ίδιο τον  Άρη, το Φώτη Μαστροκώστα, το Νίκο Λέβα, το Βαγγέλη Λέβα και το Βασίλη Ξυνοτρούλια. Το μόνο οπλισμό που διαθέτουν είναι 5 περίστροφα και ένα γκρά! Η ομάδα περιμένει να ενισχυθεί με 30-40 άτομα, αλλά τελικά καταφθάνουν μονάχα… 9 και ένας σύνδεσμος! Φέρνουν μαζί τους λίγα τουφέκια και ένα οπλοπολυβόλο. Εκείνη η πρώτη ανταρτοομάδα του Άρη διεισδύει στα βουνά, προς τη Γραμμένη Οξιά και τους πρόποδες του Βελουχίου και πορεύεται κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Νηστικοί, μισοξυπόλητοι, κατάκοποι, δεν σταματάνε να περπατούν για ολόκληρες νύχτες! Οι κακουχίες είναι απερίγραπτες και οι ανθρώπινες αντοχές δοκιμάζονται σκληρά. Κάποιοι, δεν θα τα καταφέρουν και εντελώς εξουθενωμένοι θα εγκαταλείψουν την προσπάθεια, αφού βέβαια αφήσουν τα όπλα τους στους υπολοίπους που είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν. Ένας πρώην χωροφύλακας και δυο άλλοι κιοτεύουν και λιποτακτούν στα κρυφά. Έτσι ή αλλιώς η ομάδα φυλλορροεί και στο τέλος μένουν μονάχα 5 που κρατάνε παλικαρίσια! Ο Άρης, όμως, δεν πτοείται, συνεχίζει αλύγιστος, δίνοντας παράλληλα κουράγιο στους λίγους πιστούς συντρόφους του. Στο νου του έχει μόνο ένα πράγμα: Πως θα φτάσει στον προορισμό του, στην Ευρυτανία! Εκεί είναι βέβαιος ότι θα αποκτήσει τις απαραίτητες επαφές και θα δημιουργήσει μια πλατιά βάση στήριξης της προσπάθειας βασιζόμενος στον κόσμο, στους φτωχούς μα περήφανους χωρικούς που θεωρεί ότι θα είναι αυτοί που θα πλαισιώσουν το επαναστατικό ένοπλο κίνημα που οραματίζεται. Τελικά ο Άρης και οι λίγοι ψυχωμένοι σύντροφοι που του απέμειναν θα καταφέρουν να περάσουν στην Ευρυτανία. Εκεί ο αρχηγός αναζητά επαφή με την ΕΑΜική οργάνωση την οποία και επιτυγχάνει. Οι αγωνιστές θα φυγαδευτούν στην παράγκα του Βασίλη Σιαφάκα στη Λάσπη (σημερινός Άγιος Νικόλαος) λίγο έξω από το Καρπενήσι. Το λίγο διάστημα που η ομάδα θα παραμείνει εκεί, θα ενισχυθεί με λίγα τρόφιμα και με «νέο αίμα», κυρίως με Ευρυτάνες εθελοντές και κάνα δυό Αθηναίους, και έτσι θα αποκατασταθεί, κατά κάποιο τρόπο, η αρχική της δύναμη. Όλοι μαζί, πάντως, δεν ξεπερνούν τα 14 άτομα!!! Από την παράγκα του Σιαφάκα, ο Άρης αντικρίζοντας το επιβλητικό βουνό του Βελουχίου και το απαράμιλλο δέος που αυτό εκπέμπει, ανακοινώνει στους συναγωνιστές του την απόφασή του να χρησιμοποιεί στο εξής το προσωνύμιο «Βελουχιώτης»! Κατόπιν ανηφορίζουν προς Ράχες και Κοκκάλια. 
Στις 2 Ιουνίου το βράδυ, η οργάνωση του ΕΑΜ Καρπενησίου αναθέτει στο ΕΑΜικό παράρτημα του Κρίκελου Ευρυτανίας, που έχει ως επικεφαλή το δάσκαλο Βασίλη Παπανικολάου, να παραλάβει την ανταρτοομάδα του Άρη που βρίσκεται εκεί κοντά. Πράγματι ο Παπανικολάου μαζί με το Θανάση Τραχήλη παραλαμβάνουν τον Άρη και τους συντρόφους του από τη θέση Κουνάβια του Κρίκελου και τους προωθούν κρυφά σε μια απόμακρη καλύβα στο σημείο Τσουγκρί, κοντά στον Κρικελοπόταμο. Εκεί οι αντάρτες θα παραμείνουν για πέντε μερόνυχτα, έως και τις 6 Ιούνη τα μεσάνυχτα. Από όσα μπορούμε να γνωρίζουμε εκείνη η ομάδα αποτελούνταν από τους: Άρη Βελουχιώτη, Φώτη Μαστροκώστα (Θάνος) από τη Σπερχειάδα, Βασίλη Σιταρά (Λασπιώτης) από τη Λάσπη Ευρυτανίας, Μιλτιάδη Πρίμπα επίσης από τη Λάσπη Ευρυτανίας, Νίκο Ζωγραφόπουλο (ο ποιητής Δώρης Άνθης) από την Τατάρνα Ευρυτανίας, Νίκο Λέβα (Κόλλιας), Βαγγέλη Λέβα (Νέος) από την Ομβριακή, Βασίλη Ξυνοτρούλια (Βάσος) από το Δομοκό, Σπύρο Γκούβα (Καπλάνης) από το Καρπενήσι, Σπύρο Τσιλιγιάννη (Λευτέρης Χρυσιώτης) από τη Χρύσω Ευρυτανίας, Μανόλη Τσάφο από την Καισαριανή, Βασίλη Σιαφάκα και, πιθανολογείται, κάνα δυό ακόμη. Η οργάνωση θα τους παρέχει κάποια εφόδια, αλλά συνάμα και χρήσιμες πληροφορίες για τις κινήσεις των Ιταλών οι οποίοι, όπως προαναφέρθηκε, είναι αυτοί που έχουν αναλάβει την καταδυνάστευση της Ευρυτανίας.
Ό Άρης πιστεύει πως έφτασε η ώρα για την επίσημη εμφάνιση του πρώτου ένοπλου τμήματος του ΕΛΑΣ μπροστά στο Λαό. Έξυπνος, οξυδερκής, αλλά και πάντοτε προσεκτικός στους σχεδιασμούς του, ούτως ώστε να μην διακινδυνεύσει το εγχείρημα, επιλέγει τη Δομνίστα Ευρυτανίας ως την πιο κατάλληλη για την «πρεμιέρα», όχι μόνο λόγω της οχυρής θέσης της αλλά και γιατί στον πρόσφατο Ελληνοϊταλικό πόλεμο αυτό το μικρό χωριουδάκι έδωσε 10 νεκρούς! Πολύ σημαντική παράμετρος αποτελεί και το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο χωριό δεν υφίσταται σταθμός Χωροφυλακής, οπότε ο Άρης θα μπορούσε να αναπτύξει ανεμπόδιστα στον κόσμο τους σκοπούς του αγώνα και να προβεί στην επίσημη κήρυξη της επανάστασης. Το προηγούμενο βράδυ ο καπετάνιος ζητά από το δάσκαλο Παπανικολάου μια ελληνική σημαία. Αυτός του φέρνει τη σημαία του σχολείου του Κρίκελου. Κάτι φαίνεται πως έχει στο νου του ο καπετάνιος! Την επομένη οι αντάρτες προωθούνται γύρω από το χωριό στο δασάκι του Αϊ Λιά…
Μια ηρωική μέρα στη Δομνίστα…  
Είναι απομεσήμερο Κυριακής, 7 Ιούνη 1942. Ακριβώς πριν από 70 χρόνια! Οι κάτοικοι της Δομνίστας νιώθουν πολύ παράξενα αντικρίζοντας, στο μικρό χωριό τους, μερικούς ένοπλους γενειοφόρους  με σταυρωτά φυσεκλίκια, να μπαίνουν ορμητικά στην πλατεία, συντεταγμένοι και με βηματισμό, υπό τα παραγγέλματα ενός δυναμικού άντρα (Θάνος). Προηγείται η σημαία που κρατά ο Βασίλης Σιταράς που αναγράφει: «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ-ΕΛΑΣ»! Επικεφαλής, είναι ο Άρης Βελουχιώτης. Όλοι τους τραγουδούν με μοναδικό πάθος το: «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά στους κάμπους πέφτει χιόνι…»! Οι παρευρισκόμενοι χωρικοί ανατριχιάζουν σύγκορμοι! Ο αρχηγός, τους χαιρετά εγκάρδια.
Αφού πρώτα δίνει εντολή σε κάποιον αντάρτη να προσέχει το τηλέφωνο της κοινότητας, αμέσως μετά ζητά να δει τον πρόεδρο και τον παπά του χωριού. Όταν αυτοί καταφτάνουν, τους χαιρετά με σεβασμό και ακολούθως τους συστήνεται ως εξής: «ταγματάρχης πυροβολικού, Άρης Βελουχιώτης, επικεφαλής τμήματος του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού»! Ο Άρης χρησιμοποιεί επίτηδες τον τίτλο του υποτιθέμενου «ταγματάρχη πυροβολικού» για να προσδώσει κύρος σε αυτή την πρώτη εμφάνιση του τμήματος. Κατόπιν ζητά από τους επικεφαλής της κοινότητας την άδεια για να μιλήσει στους κατοίκους της Δομνίστας. Εντυπωσιασμένοι αυτοί, τόσο από την όλη εικόνα όσο και από την ανθρώπινη συμπεριφορά του Άρη απέναντί τους, χτυπούν την καμπάνα της εκκλησίας και σε λίγο όλο το χωριό συγκεντρώνεται εκεί. Όλοι περιμένουν τις πρώτες κουβέντες του άντρα με το σπινθηροβόλο βλέμμα που στέκεται όρθιος ενώπιον τους με τα οπλισμένα παλικάρια δίπλα του να σκορπούν το θαυμασμό για τούτη την αναπάντεχη εμφάνιση των ενόπλων Ελλήνων που μέσα σε συνθήκες μαύρης κατοχής εκπέμπουν ένα μεγαλείο υπερηφάνειας και λεβεντιάς!
Ο Άρης ξεκινά ένα πύρινο λόγο που κάνει ακόμη και τα βουνά τριγύρω να υποκλιθούν! Μιλά για τον πρόσφατο μεγαλειώδη αγώνα του Λαού στο αλβανικό μέτωπο και τις θυσίες των παιδιών του. Κάνει εκτενή αναφορά στο έπος του 1821, στην επαναστατική δράση του Λαού και των ηρώων του. Αναφέρεται με πάθος στην Ευρυτανία και στην ηρωική παράδοση των κλεφταρματολών. Εκθειάζει τους Κατσαντωναίους και τους Καραϊσκάκηδες που δόξασαν τον τόπο. Καθηλώνει τους πάντες όταν αρχίζει να εξιστορεί με λεπτομέρειες τα νέα βάσανα που προέκυψαν μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους και το πόσο υπέφερε ο λαός όλες τις επόμενες δεκαετίες από τους νέους δυνάστες, που ήταν η υποτελής άρχουσα τάξη της Ελλάδας και οι ξένοι προστάτες της που δεν δίστασαν να βυθίσουν τη χώρα και τον απλό κόσμο στο μαρασμό, την ανέχεια και την αμορφωσιά για να γεμίσουν τα αμαρτωλά σεντούκια τους με τον κλεμμένο ιδρώτα του φτωχού.
Στη συνέχεια ο Άρης καταγγέλλει την κτηνώδη φασιστική ναζιστική κατοχή και τα ντόπια ανδρείκελά της που συσσωρεύουν νέα δεινά και πληγές για το σκλαβωμένο λαό. Θα καταλήξει στην αναγκαιότητα ενός «νέου απελευθερωτικού ‘21», αλλά, με διπλό στόχο αυτή τη φορά ώστε να μην επαναληφθούν τα παθήματα του παρελθόντος : δηλ. αφενός την κατάκτηση της Λευτεριάς και της πραγματικής Εθνικής Ανεξαρτησίας από κάθε ξένο τύραννο και αφετέρου την εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας, ενός μοντέλου δίκαιης κοινωνίας ισότητας και αληθινής δημοκρατίας, με το λαό πραγματικό αφέντη στον τόπο του. Δε αποφεύγει να πει πως η λευτεριά δεν χαρίζεται αλλά καταχτιέται με αίμα!
«Κηρύττω την Επανάσταση κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους», αναφωνεί στο τέλος ο Άρης, ξεσηκώνοντας τον ενθουσιασμό των κατοίκων που συνεπαρμένοι από τον επαναστατικό λόγο του Βελουχιώτη τον αποθεώνουν με θυελλώδη χειροκροτήματα και θερμές εκδηλώσεις χαράς. Ακολουθούν συγκινητικές σκηνές με τους κατοίκους να περικυκλώνουν τον Άρη και τους αντάρτες του που πνίγονται κυριολεκτικά στις αγκαλιές του κόσμου. Ο καφετζής Μπάμπης Λιάκος φέρνει τσίπουρα για τα κεράσματα. Ο Άρης τον πειράζει λέγοντάς του: «αυτή την παράγκα που έχεις, μετά τη νίκη θα στην κάνω μέγαρο, γιατί θα περάσει στην ιστορία». Ο κόσμος υπόσχεται ολόψυχη στήριξη με κάθε μέσο στον αγώνα. Πολλοί δηλώνουν επιτόπου εθελοντές στον ΕΛΑΣ!
Το σάλπισμα είχε ήδη δοθεί. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορεί η είδηση σε όλα τα χωριά της Ευρυτανίας και όχι μόνο. Το σκηνικό της Δομνίστας θα επαναλαμβάνεται κάθε φορά σε διαφορετικό τόπο και με περισσότερους αντάρτες. Τα φτωχά χωριά μαζικοποιούν τον ΕΛΑΣ με απίστευτους ρυθμούς. Το φτερούγισμα της Λευτεριάς και της Λαοκρατίας ξεσηκώνει τους πάντες. Ειδικά οι νέοι σπεύδουν μαζικά στο πλευρό του Άρη! Η παλιά επαναστατική παράδοση της Ευρυτανίας ξαναζωντανεύει! Ο λαός παίρνει κουράγιο, το ηθικό του αναπτερώνεται. Νιώθει ότι δεν είναι πια μόνος και ανυπεράσπιστος απέναντι στους εχθρούς του, ούτε έρμαιο της φασιστικής τρομοκρατίας και της προκλητικής λεηλασίας της ζωής του. Τώρα υπάρχουν ο Άρης και οι αντάρτες του, οι μαχητές του δίκιου και της λευτεριάς! Και είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι το θάνατο για την υπεράσπιση αυτού του χιλιοβασανισμένου λαού. Στον ΕΛΑΣ κατατάσσονται πολλοί Ευρυτάνες αγωνιστές: ανάμεσά τους ο Βασίλης Πριόβολος (Ερμής), ο Θανάσης Ελεφάντης (Θρύλος), ο Σεραφείμ Καρατσίκης (Απόλλων), ο Μ. Καραγιώργος (Κεραυνός), o Απόστολος Τσιαπούρης (Βάκχος) και τόσοι άλλοι ακόμη, επώνυμοι μα κυρίως ανώνυμοι αντιστασιακοί, που δυστυχώς άθελά μας παραλείπουμε.
Τα βουνά της Ευρυτανίας και της Ρούμελης θα ζήσουν ανεπανάληπτες στιγμές! Το μεγάλο σηκωμό τον πυροδοτεί από τη μία το ελασίτικο τουφέκι και από την άλλη το αντάρτικο τραγούδι: «Στ' άρματα, στ' άρματα, εμπρός στον αγώνα, για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά»! Τα κατορθώματα του Άρη και των Ανταρτών δίνουν και παίρνουν, σκορπίζοντας παντού ένα πρωτοφανή ενθουσιασμό. Οι φασίστες κατακτητές δεινοπαθούν με αλλεπάλληλες ήττες! Οι σταθμοί της χωροφυλακής αφοπλίζονται ο ένας μετά τον άλλον! Οι εκμεταλλευτές λουφάζουν, οι μαυραγορίτες εξαφανίζονται. Η παραδοσιακή στον τόπο… «συνήθεια της ληστείας» παύει να υφίσταται.
Το κύρος και η εκτίμηση του Άρη Βελουχιώτη στο λαό, εκτοξεύεται! Στις 9 Σεπτεμβρίου 1942 ο ΕΛΑΣ κατατροπώνει στη Ρεκά ιταλικό καταδιωκτικό απόσπασμα. Στις 29 Οχτώβρη συντρίβει ιταλική φάλαγγα στο Κρίκελλο. Στις 25-26 Νοέμβρη πρωταγωνιστεί στο μεγαλύτερο επιτυχημένο σαμποτάζ της Ευρώπης, στη γέφυρα του Γοργοποτάμου. Στις 5 Δεκεμβρίου εξοντώνει εμπροσθοφυλακή ιταλικής φάλαγγας στη Χρύσω. Στις 18 Δεκέμβρη, στην περίφημη μάχη του Μικρού Χωριού, διαλύει το ιταλικό σύνταγμα του Καρπενησίου με νεκρό τον ίδιο το διοικητή του (βλ. εδώ). Και πλήθος άλλων επιτυχημένων ενεργειών! Πανικόβλητοι οι Ιταλοί φασίστες δεν τολμούν, πλέον, να βγουν από το Καρπενήσι το οποίο και θα εγκαταλείψουν στα τέλη Απριλίου 1943. Μόλις 10 μήνες μετά τη Δομνίστα, ο τόπος αναπνέει! Άνεμος ελευθερίας και αλληλεγγύης πνέει παντού. Οι πρώτοι λαϊκοί θεσμοί αυτοοργάνωσης αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά. Η μικρή Ευρυτανία μετατρέπεται σε προπύργιο της Ελεύθερης Ελλάδας!
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε από τη Δομνίστα, την πορεία της στο Λαό, η πρώτη μικρή ένοπλη ομάδα του θρυλικού ΕΛΑΣ η οποία θα μετεξελιχθεί σε ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο ρωμαλέο και μαζικό επαναστατικό κίνημα. Χιλιάδες μαχητές από όλη την Ελλάδα θα πλαισιώσουν τον ΕΛΑΣ που πολύ σύντομα θα αποτελέσει το μεγάλο λαϊκό στρατό των 130.000 (και πάνω από 1.500.000 το ΕΑΜ) αγωνιστών της Λευτεριάς και της Λαοκρατίας…
ΥΓ1: Δείτε και ορισμένα κομβικά αφιερώματα του blog μας για την Αντίσταση στην Ευρυτανία:

ΥΓ2: Διαβάστε, επίσης, κάποια επιπλέον ντοκουμέντα από τον Παράνομο Αντιστασιακό Τύπο της εποχής που έχει δημοσιεύσει ανά καιρούς το blog μας :


TOP READ