12 Απρ 2019

Αυξάνονται ραγδαία οι «νοικιασμένοι εργάτες», χωρίς σταθερή δουλειά, μισθό και ωράριο στην “εξελιγμένη”Σουηδία


Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης // 
Το προσωπικό προς “ενοικίαση” στην Σουηδία αριθμεί 120.000 ανθρώπους που μοιράζονται σε 35 γραφεία απασχόλησης. Το 2009 ήταν 48.000. Τριπλασιάστηκε  σχεδόν ο αριθμός τους. Η τεράστια πλειοψηφία είναι ανειδίκευτοι εργάτες.
Υπολογίζονται σαν εργαζόμενοι, δεν μπαίνουν στις στατιστικές των ανέργων. «Βοηθούν» έτσι ώστε οι αριθμοί ευημερίας και απασχόλησης της Σουηδίας να κρατιούνται ψηλά. Η ανεργία είναι μεταξύ 6-7% στην Σουηδία.
Είναι στην 15η θέση της ΕΕ με 358.000 ανέργους. 16,5% ανεργία στην νεολαία και 24% στους μετανάστες!
Γίνεται ακόμη πιο διαδεδομένο όλο και περισσότεροι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι να πέφτουν στα χέρια «δουλεμπορικών» εταιριών ενοικίασης προσωπικού. Χτυπούν έτσι οι εταιρείες την αγορά εργασίας με χαμηλούς μισθούς, ελαστικά ωράρια, χωρίς συγκεκριμένο χώρο εργασίας και συλλογικές συμβάσεις.
Όσο οι εταιρίες ενοικιάσεως προσωπικού κατακτούν την αγορά εργασίας, καταργώντας την έννοια της σταθερής δουλειάς και των συλλογικών συμβάσεων, στην ουσία το δικαίωμα μιας σταθερής, κανονικής δουλειάς τόσο αποδυναμώνεται ο ρόλος του Σουηδικού «ΟΑΕΕΔ» και κινδυνεύουν τα επιδόματα ανεργίας.
Ήδη έχουν εξαγγελθεί σημαντικές μειώσεις προσωπικού και συγχωνεύσεις υποκαταστημάτων του Σουηδικού ΟΑΕΕΔ μετά από συμφωνία της Σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης και δεξιών κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Εκατό χρόνια πριν, στην Σουηδία περίμεναν οι εργάτες με την τραγιάσκα στο χέρι, έξω από τα εργοστάσια μήπως και τους πάρουν για μεροκάματο. Στην Θεσσαλονίκη μαζεύονταν στον Βαρδάρη πρωί πρωί για να περάσουν οι εργολάβοι να διαλέξουν, είδαμε τους πατεράδες μας να φεύγουν νύχτα για να πάνε 11 χιλιόμετρα βάδην κάθε πρωί, μήπως και πάρουν μεροκάματο. Βλέπαν τα αφεντικά μπράτσα, μούσκουλα, πλάτες και διάλεγαν.
Τα ξαναείδαμε την δεκαετία του ’80 όταν διάλεγαν πάλι Αλβανούς μετανάστες από τις πλατείες για χειρωνακτικές δουλειές. Το ίδιο γίνεται ακόμη σε άλλη κλίμακα σε όλη την Ελλάδα και στις πλατείες της και σε όλο τον κόσμο.
Στην «πατρίδα» της Υποκρισίας και της στατιστικής, Σουηδία, ανειδίκευτα αγόρια και κορίτσια δουλεύουν έκτακτοι, πιο πολύ σε συνεργεία καθαρισμού, σε μεγάλες κουζίνες και σαν βοηθητικό νοσηλευτικό προσωπικό. Δεν μαζεύονται πια έξω από τα εργοστάσια. Έχουν φύγει τα Σουηδικά εργοστάσια στο Μπαγκλαντές και στις χώρες της Βαλτικής. Στα χαμηλά μεροκάματα και στις φτηνές πρώτες ύλες.
Τώρα έχουν γραφεί τα κορίτσια και τα αγόρια σε εταιρείες προσωπικού. Χωρίς ωράριο, χωρίς στάνταρ αποδοχές. Όποτε σε φωνάξουν, όποια ώρα του 24ωρου και για όσο χρόνο θέλουν.
Παίρνουν συνήθως το ⅓ από όσο τους “πουλάει” η εταιρεία στους παραγγελιοδόχους.
Δεν κρατάνε πια τραγιάσκα. Κρατάνε το κινητό στο χέρι, να έρθει το σμς, όπου και να τους βρει, όποια ώρα και να τους βρει, για να παρατήσουν ότι κάνουν και να τρέξουν στο μεροκάματο.

Αυξάνονται ραγδαία οι «νοικιασμένοι εργάτες», χωρίς σταθερή δουλειά, μισθό και ωράριο στην “εξελιγμένη”Σουηδία


Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης // 
Το προσωπικό προς “ενοικίαση” στην Σουηδία αριθμεί 120.000 ανθρώπους που μοιράζονται σε 35 γραφεία απασχόλησης. Το 2009 ήταν 48.000. Τριπλασιάστηκε  σχεδόν ο αριθμός τους. Η τεράστια πλειοψηφία είναι ανειδίκευτοι εργάτες.
Υπολογίζονται σαν εργαζόμενοι, δεν μπαίνουν στις στατιστικές των ανέργων. «Βοηθούν» έτσι ώστε οι αριθμοί ευημερίας και απασχόλησης της Σουηδίας να κρατιούνται ψηλά. Η ανεργία είναι μεταξύ 6-7% στην Σουηδία.
Είναι στην 15η θέση της ΕΕ με 358.000 ανέργους. 16,5% ανεργία στην νεολαία και 24% στους μετανάστες!
Γίνεται ακόμη πιο διαδεδομένο όλο και περισσότεροι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι να πέφτουν στα χέρια «δουλεμπορικών» εταιριών ενοικίασης προσωπικού. Χτυπούν έτσι οι εταιρείες την αγορά εργασίας με χαμηλούς μισθούς, ελαστικά ωράρια, χωρίς συγκεκριμένο χώρο εργασίας και συλλογικές συμβάσεις.
Όσο οι εταιρίες ενοικιάσεως προσωπικού κατακτούν την αγορά εργασίας, καταργώντας την έννοια της σταθερής δουλειάς και των συλλογικών συμβάσεων, στην ουσία το δικαίωμα μιας σταθερής, κανονικής δουλειάς τόσο αποδυναμώνεται ο ρόλος του Σουηδικού «ΟΑΕΕΔ» και κινδυνεύουν τα επιδόματα ανεργίας.
Ήδη έχουν εξαγγελθεί σημαντικές μειώσεις προσωπικού και συγχωνεύσεις υποκαταστημάτων του Σουηδικού ΟΑΕΕΔ μετά από συμφωνία της Σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης και δεξιών κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Εκατό χρόνια πριν, στην Σουηδία περίμεναν οι εργάτες με την τραγιάσκα στο χέρι, έξω από τα εργοστάσια μήπως και τους πάρουν για μεροκάματο. Στην Θεσσαλονίκη μαζεύονταν στον Βαρδάρη πρωί πρωί για να περάσουν οι εργολάβοι να διαλέξουν, είδαμε τους πατεράδες μας να φεύγουν νύχτα για να πάνε 11 χιλιόμετρα βάδην κάθε πρωί, μήπως και πάρουν μεροκάματο. Βλέπαν τα αφεντικά μπράτσα, μούσκουλα, πλάτες και διάλεγαν.
Τα ξαναείδαμε την δεκαετία του ’80 όταν διάλεγαν πάλι Αλβανούς μετανάστες από τις πλατείες για χειρωνακτικές δουλειές. Το ίδιο γίνεται ακόμη σε άλλη κλίμακα σε όλη την Ελλάδα και στις πλατείες της και σε όλο τον κόσμο.
Στην «πατρίδα» της Υποκρισίας και της στατιστικής, Σουηδία, ανειδίκευτα αγόρια και κορίτσια δουλεύουν έκτακτοι, πιο πολύ σε συνεργεία καθαρισμού, σε μεγάλες κουζίνες και σαν βοηθητικό νοσηλευτικό προσωπικό. Δεν μαζεύονται πια έξω από τα εργοστάσια. Έχουν φύγει τα Σουηδικά εργοστάσια στο Μπαγκλαντές και στις χώρες της Βαλτικής. Στα χαμηλά μεροκάματα και στις φτηνές πρώτες ύλες.
Τώρα έχουν γραφεί τα κορίτσια και τα αγόρια σε εταιρείες προσωπικού. Χωρίς ωράριο, χωρίς στάνταρ αποδοχές. Όποτε σε φωνάξουν, όποια ώρα του 24ωρου και για όσο χρόνο θέλουν.
Παίρνουν συνήθως το ⅓ από όσο τους “πουλάει” η εταιρεία στους παραγγελιοδόχους.
Δεν κρατάνε πια τραγιάσκα. Κρατάνε το κινητό στο χέρι, να έρθει το σμς, όπου και να τους βρει, όποια ώρα και να τους βρει, για να παρατήσουν ότι κάνουν και να τρέξουν στο μεροκάματο.

Έτσι πολεμάνε τους φασίστες – Και η Κουντουρά με τον Αμβρόσιο!!!

Μετά τον υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργό, Π. Κουρουμπλής, σε φωτογραφίες με τον Μητροπολίτη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιο, γνωστό για τις ρατσιστικές και ακροδεξιές απόψεις του και η Ελένα Κουντουρα.
Η υπουργός Τουρισμού και υποψήφια ευρωβουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε τουλάχιστον δύο φορές με τον μητροπολίτη το Μάιο του 2016 και τον Ιούλιο του 2017 ως υπουργός Τουρισμού. Την πρώτη φορά η συνάντηση αφορούσε την τουριστική ανάπτυξη της Αιγιαλείας, ενώ η δεύτερη συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της αποκατάστασης του Ιερού Ναού της Θεοτόκου στο Αίγιο που αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω του σεισμού του 1995.
Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι πριν από μερικές μέρες, ο γραμματέας του ΕΔΣΝΑ, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, πόζαρε με τους χρυσαυγίτες Παππά και Ηλιόπουλο, αφού πρώτα τους ξενάγησε στη χωματερή, ενώ είχαν προηγηθεί άλλα «τρυφερά» ενσταντανέ ανάμεσα σε χρυσαυγίτες και στελέχη της κυβέρνησης, ή ΣΥΡΙΖΑίους της Τοπικής Διοίκησης σε νησιά της άγονης γραμμής, επίσημες εκδηλώσεις κ.α.
Αν κρίνουμε πάντως από τη συχνότητα (και το καμάρι) με την οποία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του κρατικού μηχανισμού φωτογραφίζονταν και  φωτογραφίζονται με διάφορους ακροδεξιούς και χρυσαυγίτες, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι το «προοδευτικό» τους μέτωπο βρωμάει μούχλα και ναφθαλίνη.
Είναι τυχαίες τόσες πολλές συναντήσεις; Τι είπατε, είναι ξέπλυμα….

H Google καλύπτει τις ψευτιές και τον ωμό αντικομμουνισμό των ναζί – φασιστών

Τελείως αδικαιολόγητα απέρριψε η «Google» την αναφορά – καταγγελία του ΚΚΕ για τα αισχρά και υβριστικά δημοσιεύματα στα φασιστοσάιτ της Χρυσής Αυγής σε βάρος του Κόμματος.
Η απάντηση της «Google» ήταν πως δεν θα προχωρήσει σε καμία ενέργεια, ότι δεν πρόκειται δηλαδή να κάνει τίποτα για να μην εμφανίζονται οι συκοφαντικές αναρτήσεις στα αποτελέσματα της ομώνυμης μηχανής αναζήτησης. Κι αυτό, ενώ η «Google» έχει τη δυνατότητα, αλλά και τη νομική υποχρέωση να προβεί σε κάθε απαραίτητη ενέργεια, για να «κατέβουν» τα δημοσιεύματα που είναι παράνομα, αφού αντιβαίνουν και σε ποινικές διατάξεις του νόμου. Με αυτήν τη στάση στην ουσία καλύπτουν τις ψευτιές, τον ωμό αντικομμουνισμό των ναζί – φασιστών.
Υπενθυμίζεται ότι σε πρόσφατα δημοσιεύματα οι φασίστες της Χρυσής Αυγής τόλμησαν να χαρακτηρίσουν το Κόμμα «υπηρέτη του κεφαλαίου», «εγκληματική συμμορία», «μαφία» κ.ά., και αυτά τα αντικομμουνιστικά, προσβλητικά κείμενα εμφανίζονται ως αποτελέσματα της μηχανής αναζήτησης της «Google» σε περίοπτες θέσεις.
Το ΚΚΕ επιμένει με νέα επίσημη παρέμβασή του προς την «Google», ζητώντας από την εταιρεία να εφαρμόσει τα απλά και αυτονόητα: Να «κατεβάσει» κάθε αποτέλεσμα που συκοφαντεί και προσβάλλει το Κόμμα. Οι ναζί – φασίστες της ΧΑ πρέπει να πάρουν την απάντηση που τους αξίζει, ο λαός και η νεολαία να τους κόψουν το βήχα, να τους στείλουν στα τσακίδια, πολλαπλασιάζοντας τη δύναμη του ΚΚΕ παντού.
Φυσικά, το ΚΚΕ θα χρησιμοποιήσει ακόμα και όλα τα νόμιμα και δικαστικά μέσα.
Πηγή: 902.gr

Καμία ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ





Κάλεσμα σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά και σε κάθε εργαζόμενο που δεν ανέχεται τη σαπίλα μέσα στα εργατικά σωματεία να πάρει θέση απέναντι στη συνδικαλιστική μαφία μέσα στη ΓΣΕΕ και σε όλες τις άλλες οργανώσεις του συνδικαλιστικού κινήματος απευθύνει το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του για τις εξελίξεις στη ΓΣΕΕ.
Σημειώνει ότι η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, της ομάδας του Βασιλόπουλου-ΣΥΡΙΖΑ, υπονόμευσαν κάθε εργατικό - λαϊκό αγώνα, έσπειραν την αναμονή και ανοχή σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των κυβερνήσεων την περίοδο της κρίσης και καλεί τους εργαζόμενους να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο το δικαίωμά τους να έχουν οργανώσεις ανεξάρτητες από την παρέμβαση της εργοδοσίας και του κράτους.

Το ΠΑΜΕ με κάθε αίσθημα ευθύνης καλεί «κάθε εργαζόμενο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή να πάρει θέση και να συμβάλει ώστε να καθαρίσει το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα από τη βρωμιά, τη σαπίλα και τις πρακτικές της συνδικαλιστικής μαφίας». Τονίζει ότι πραγματική διέξοδος για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την ανασύνταξη του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση και προσθέτει πως «η απαίτησή μας να καθαρίσει το εργατικό κίνημα από τη βρωμιά τους θα γίνει πράξη από τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες, τα Συνδικάτα και τους εργαζόμενους υλοποιώντας το σύνθημα που ακούγεται όλο και περισσότερο στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς "Συνδικάτα εργατών - Όχι των εργοδοτών"».
Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:
«Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά
και κάθε εργαζόμενο που σέβεται το συνάδελφό του, που εμπνέεται από τους αγώνες του εργατικού κινήματος, που δεν ανέχεται πλέον όλη αυτήν τη σαπίλα μέσα στα εργατικά σωματεία να συμπορευτεί με τις δυνάμεις εκείνες που δίνουν τη μάχη να γίνουν τα Συνδικάτα πραγματικά φρούρια των εργατικών δικαιωμάτων, διεκδικητές της ζωής που μας αξίζει.
Το ΠΑΜΕ, που φέτος κλείνει 20 χρόνια ζωής και δράσης, τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες και τα σωματεία που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των αγώνων τα χρόνια της κρίσης, καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν θέση απέναντι στη συνδικαλιστική μαφία που έχει καθίσει στο σβέρκο μας, μέσα στη ΓΣΕΕ και σε όλες τις άλλες οργανώσεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Στην ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, της ομάδας του Βασιλόπουλου-ΣΥΡΙΖΑ, που υπονόμευσαν κάθε εργατικό - λαϊκό αγώνα, που έσπειραν την αναμονή και ανοχή σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των κυβερνήσεων την περίοδο της κρίσης, μέτρα που κοστίζουν μέχρι και σήμερα βαριά στην εργατική οικογένεια. Μια καλοπληρωμένη κάστα που αποφάσισε να βάλει για τα καλά μέσα στα Συνδικάτα την ίδια την εργοδοσία, για να υπερασπίσει τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, για να εδραιώσει την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Να αναρωτηθεί ο κάθε συνάδελφος που σήμερα
βασανίζεται και υποφέρει, που έχει δεχτεί μειώσεις στους μισθούς, που έχει καταλήξει στην ανεργία:
Γιατί άραγε αυτή η συνδικαλιστική μαφία, αυτός ο καλοταϊσμένος μηχανισμός της εργατικής ελίτ, όλα αυτά τα χρόνια που έχουν ανεβοκατέβει κάμποσες κυβερνήσεις όλων των προθύμων, όχι μόνο παραμένει ακλόνητος, αλλά επιχειρεί να εμφανιστεί και ενισχυμένος;
Μήπως δεν ήταν οι ίδιοι που στα χρόνια της κρίσης στήριξαν όλες τις κυβερνήσεις, αυτές που έφεραν 3 μνημόνια και εκατοντάδες αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους;
Μήπως δεν ήταν αυτοί που πριν την κρίση στήριξαν από την πρώτη στιγμή την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009, στη λογική της κοινής εθνικής προσπάθειας, χωρίς απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις, στρώνοντας από τότε το έδαφος των αντεργατικών νόμων με μυστικές συναντήσεις με τους βιομηχάνους;
Μήπως δεν ήταν αυτοί που αποδέχτηκαν εξαρχής τα
βάρβαρα μέτρα ως αναπόφευκτα, στο όνομα της "διάσωσης της χώρας"; Δεν ήταν αυτοί που με δηλώσεις τους προωθούσαν τη στήριξη των "υγιών" επιχειρηματιών;
Δεν ήταν οι ίδιοι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ  που έσπευσαν να δεχτούν μειώσεις μισθών για να μη γίνουν τάχα απολύσεις και να διασωθούν οι επιχειρήσεις; Μετά βέβαια είπαν τελικά το ΝΑΙ στις απολύσεις αρκεί να είναι "αιτιολογημένες".
Δεν ήταν η ίδια η σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που είπε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα απέναντι στο διπλό ΟΧΙ του ταξικού κινήματος στις προτάσεις της κυβέρνησης των θεσμών;
Δεν ήταν ένα από τα πρώτα στελέχη των εργατοπατέρων ο Κολλάς που ξεστόμισε πρώτος την πρόταση για διάλυση των σωματείων και τη μετατροπή τους σε "εργασιακά συμβούλια", γιατί τάχα είναι ξεπερασμένος πλέον ο ρόλος τους;
Δεν ήταν οι ίδιοι που στις πλατείες των "αγανακτισμένων" επαναλάμβαναν το "έξω τα
κόμματα, έξω τα συνδικάτα";
Κανέναν δεν ξεγέλασε ποτέ το "αγωνιστικό" τάχα προφίλ με απεργίες-μαζώξεις ελάχιστων εργατοπατέρων.
Από την πρώτη στιγμή και παρά τις όποιες αγωνιστικές κορόνες:
• Στήριξαν την ανάπτυξη με τους άθλιους μισθούς - μεροκάματα και τις άθλιες εργασιακές σχέσεις. Συνυπέγραψαν με τον ΣΕΒ τον άθλιο νομοθετημένο μισθό των 586 ευρώ, το διαχωρισμό στους μισθούς με βάση την ηλικία.
• Συμφώνησαν στο χτύπημα της απεργίας, στον απεργιοκτόνο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι οι απεργίες "έφαγαν τα ψωμιά τους" είναι η πλέον χαρακτηριστική για το πώς αντιμετωπίζονται από τη συνδικαλιστική μαφία οι εργατικές κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων.
• Όχι μόνο στήριξαν το χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά ζητούν και την παράδοσή της ολοκληρωτικά στο μεγάλο ασφαλιστικό κεφάλαιο, μέσω του Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου Ασφάλισης. Αυτά συμφώνησαν με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση.
• Ζητούν και απαιτούν με κάθε τρόπο την Αστυνομία μέσα στα εργατικά συνέδρια, φέρνοντας τις μαύρες εποχές του αστυφύλακα και του χαφιέ στα σωματεία.
• Δεν βγάζουν άχνα για την κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, για τις συλλήψεις αγωνιστών - συνδικαλιστών που αγωνίζονται απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την εκμετάλλευση, για την καταστολή στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις. Δεν έβγαλαν άχνα για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ.
Να γιατί σήμερα, προκειμένου να είναι ακόμα χρήσιμοι για την κυβέρνηση και την εργοδοσία, για να ξεπεράσουν την ανυπαρξία και την απαξίωσή τους, προσπαθούν να διατηρήσουν τη συνδικαλιστική τους επιβίωση με:
• Την εισβολή της εργοδοσίας, αλλά και εκατοντάδων
διευθυντικών στελεχών των επιχειρηματικών ομίλων στα εργατικά σωματεία, εκλέγουν και εκλέγονται.
• Νοθείες, πλαστογραφίες και ανύπαρκτα σωματεία παραγωγής αντιπροσώπων.
• Οικονομικά σκάνδαλα εκατομμυρίων ευρώ μέσω προγραμμάτων που απλώνονται σε πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις όλης της χώρας.
• Διαδικασίες κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς δημοσιογράφους, με φρουρά από μπράβους, ανθρώπους της νύχτας, ποινικούς οπλοφόρους, security.
Η δική τους δημοκρατία είναι αυτή των εργοδοτών που τους στηρίζουν!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Απέναντι σε όσα εξελίσσονται αυτή την περίοδο οι εργαζόμενοι έχουμε κάθε δικαίωμα και είναι ανάγκη να μπούμε μπροστά, να υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο το δικαίωμά μας να έχουμε οργανώσεις ανεξάρτητες από την παρέμβαση της εργοδοσίας και του κράτους!
Το ΠΑΜΕ, στα 20 χρόνια ζωής και δράσης του, δεν έπιασε πόστο στους κύκλους και στα τραπέζια των διαλόγων με τη μεγαλοεργοδοσία, που η συνδικαλιστική μαφία συμφωνούσε τα μέτρα πτώχευσης του λαού μας.
Σήμερα με κάθε αίσθημα ευθύνης καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή να πάρει θέση και να συμβάλει ώστε να καθαρίσει το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα από τη βρωμιά, τη σαπίλα και τις πρακτικές της συνδικαλιστικής μαφίας.
Πραγματική διέξοδος για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την οργάνωσή μας, την ανασύνταξη του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση για να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας. Η απαίτησή μας να καθαρίσει το εργατικό κίνημα από τη βρωμιά τους θα γίνει πράξη από τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες, τα Συνδικάτα και τους εργαζόμενους, υλοποιώντας το σύνθημα που ακούγεται όλο και περισσότερο στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς "Συνδικάτα εργατών - Όχι των εργοδοτών"!».

Πόζες

 




Καμαρωτός - καμαρωτός ποζάρει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός, Π. Κουρουμπλής, σε φωτογραφίες με τον Μητροπολίτη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιο, γνωστό για τις ρατσιστικές και ακροδεξιές απόψεις του. Τις φωτογραφίες μάλιστα ανέβασε ο ίδιος ο Κουρουμπλής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θέλοντας προφανώς να χαϊδέψει και μερικά αυτιά ψηφοφόρων που «γαργαλιούνται» από τα κηρύγματα μίσους του συγκεκριμένου Μητροπολίτη. Είμαστε περίεργοι, αν ο Κουρουμπλής ανέλυσε στον Αμβρόσιο το «προοδευτικό μέτωπο» του ΣΥΡΙΖΑ «ενάντια στην ακροδεξιά». Αν κρίνουμε πάντως από τη συχνότητα (και το καμάρι) με την οποία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του κρατικού μηχανισμού φωτογραφίζονται με διάφορους ακροδεξιούς και χρυσαυγίτες, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι το «προοδευτικό» τους μέτωπο βρωμάει μούχλα και ναφθαλίνη, όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διασκεδάσει τις (προεκλογικές) εντυπώσεις, διαρρέοντας κατόπιν εορτής ότι υπάρχει δυσαρέσκεια για τον Κουρουμπλή, ακόμα και σκέψεις για αποπομπή του. Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι πριν από μερικές μέρες, ο γραμματέας του ΕΔΣΝΑ, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, πόζαρε με τους χρυσαυγίτες Παππά και Ηλιόπουλο, αφού πρώτα τους ξενάγησε στη χωματερή, ενώ είχαν προηγηθεί άλλα «τρυφερά» ενσταντανέ ανάμεσα σε χρυσαυγίτες και στελέχη της κυβέρνησης, ή ΣΥΡΙΖΑίους της Τοπικής Διοίκησης σε νησιά της άγονης γραμμής, επίσημες εκδηλώσεις κ.α. Ε, τόσες συναντήσεις μάλλον ξέπλυμα μυρίζουν, παρά «τυχαίο γεγονός»...

Καρτέρι
 
Με βάση τον προγραμματισμό της Βουλής, τη βδομάδα που έρχεται δεν προβλέπεται να μπει σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τις αντιδραστικές αλλαγές στο Λύκειο και στο Πανεπιστήμιο, που αποτελεί «κόκκινο πανί» για μαθητές και φοιτητές. Με δεδομένο το ότι η Βουλή θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι και τη Μεγάλη Τρίτη, το πιθανότερο είναι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο μέσα στη Μεγάλη Βδομάδα. Δηλαδή, τις μέρες που τα σχολεία θα είναι κλειστά, όπως και τα Πανεπιστήμια, με την πλειοψηφία των φοιτητών να έχουν φύγει για τον τόπο τους. Αντιγράφοντας τις αθλιότητες των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φέρνει προς ψήφιση ένα τόσο σοβαρό νομοσχέδιο μέσα στο Πάσχα, για να το περάσει στα μουλωχτά και να αποφύγει αντιδράσεις και κινητοποιήσεις. Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «ξεπατικώνει» μόνο αντιδραστικές ιδέες από παλιότερες μεταρρυθμίσεις αυτών των κομμάτων στην Παιδεία, αλλά και τις μεθοδεύσεις τους, για να περάσει το νομοσχέδιο πίσω από την πλάτη μαθητών και φοιτητών, που έχουν έναν ακόμα λόγο να της γυρίσουν την πλάτη. Οχι μόνο να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις, όπως η σημερινή των μαθητών, αλλά να τους στήσουν καρτέρι και στην κάλπη, δυναμώνοντας παντού το ΚΚΕ.

Εκκλήσεις... 
 
«Ολα δείχνουν ότι έχουμε μπροστά μας ένα σημαντικό παράθυρο ευκαιρίας προκειμένου να ενισχυθεί η σημασία της χώρας μας στην περιοχή», έγραφε χτες στα «Νέα» ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ, Γ. Κουμουτσάκος, προσθέτοντας και τον ενθουσιασμό της ΝΔ στα κυβερνητικά και άλλα πανηγύρια για το νομοσχέδιο στην αμερικανική Γερουσία σχετικά με την Ανατολική Μεσόγειο, συμπληρώνοντας ότι για να ανταποκριθεί η χώρα «στις προκλήσεις και τις υποχρεώσεις του κομβικού κράτους, οφείλει να έχει στιβαρή διακυβέρνηση, ισχυρούς αποτελεσματικούς θεσμούς, ισχυρή οικονομία, αξιόμαχες, σύγχρονες Ενοπλες Δυνάμεις (...) Πάνω απ' όλα, όμως, προϋποθέτει μια κοινωνία που θα κατανοεί, θα πιστεύει και θα στηρίζει αυτόν τον νέο ρόλο. Ολα τα παραπάνω μπορούν να υλοποιηθούν μόνο σε περιβάλλον εθνικής ενότητας...». Η τελευταία έκκληση, βέβαια, που θυμίζει σε βαθμό ...ξεπατικωτούρας την αντίστοιχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τους στόχους της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ελλάδα (ότι ο ελληνικός λαός πρέπει «να κατανοήσει και να συμμεριστεί τους στόχους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής»), είναι απορίας άξιο σε ποιον απευθύνεται.
... ενότητας
 
Γιατί σίγουρα δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που έχει δώσει «τα ρέστα της» για τη μετατροπή της χώρας σε «μεντεσέ» των ΗΠΑ στην περιοχή, πολύ περισσότερο για το ξέπλυμα των δολοφονικών σχεδιασμών στις λαϊκές συνειδήσεις, φτάνοντας να παρουσιάζει ως «πρόοδο» τις αμερικανοΝΑΤΟικές συμφωνίες, όπως αυτή των Πρεσπών, τις κολεγιές με το Ισραήλ, το κράτος - δολοφόνο του Παλαιστινιακού λαού, το γέμισμα της χώρας με βάσεις απ' άκρη σ' άκρη. Ούτε βέβαια απευθύνεται το κάλεσμα στις υπόλοιπες αστικές πολιτικές δυνάμεις, από το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, που ο πρόεδρός του μόλις χτες συναντούσε ξανά τον Αμερικανό πρέσβη, μέχρι τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, που έχει διακηρυγμένο στόχο ότι πρέπει η χώρα να είναι «χρήσιμη» για τις ΗΠΑ στην περιοχή. Η «έκκληση» αυτή, που δεν είναι μόνο ευχολόγιο, αλλά στηρίζεται από έναν ολόκληρο μηχανισμό, στον οποίο εντάσσονται από την κυβέρνηση έως τις τοπικές διοικήσεις σε όλη τη χώρα, απευθύνεται στον ελληνικό λαό. Τον καλεί να υποταχθεί στους «εθνικούς» στόχους του κεφαλαίου, που περνάνε μέσα από την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή στα δολοφονικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ο λαός να τους γυρίσει την πλάτη. Να δώσει απάντηση, δυναμώνοντας το ΚΚΕ παντού και μαζί τον αγώνα ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την ελληνική εμπλοκή.


Ριζοσπάστης

ελληνικές μπίζνες σε κατεχόμενα ψευδο-ισραηλινά εδάφη…



Για ποιο λόγο – παρά και την απόφαση της βουλής τον Δεκέμβρη του 2015 – η κυβέρνηση δεν προχωρά στην αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ;
Μα αν η κυβέρνηση αναγνώριζε το κράτος της Παλαιστίνης, πώς θα μπορούσε η (κρατική) ΣΤΑΣΥ και η (ιδιωτική) ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ να «χτυπήσουν» την κατασκευή του τραμ που θα συνδέει  τους κατοχικούς ισραηλινούς εποικισμούς με την κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ;
Όμως εδώ δεν πρόκειται μόνο για την καταρράκωση κάθε πολιτικής αρχών, αλλά σε τελική ανάλυση – κι όταν λέμε «τελική», δεν εννοούμε καθόλου «μακρινή» –  για την καταρράκωση κάθε πολιτικής που έστω και «υπολογιστικά» θα είχε σαν μέλημα τη θωράκιση των εθνικών «μας» θεμάτων από την άποψη της αναγνώρισης και της τήρησης ενός μη διαπραγματεύσιμου διεθνούς δικαίου.
Εθνικών «μας», εντός εισαγωγικών, όχι επειδή είναι δικά τους κι όχι δικά μας τα θέματα αυτά, όπως εύκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, αλλά επειδή όπως αποδεικνύεται γι’ αυτούς,  για την εξουσία των μονοπωλίων και τους δουλικούς πολιτικούς-κυβερνητικούς υπαλλήλους της, το υπέρτατο «εθνικό συμφέρον» συνίσταται στις «επενδυτικές» αρπαχτές του κεφαλαίου στους κατοχικούς ισραηλινούς εποικισμούς και στα ψευδο-ισραηλινά εδάφη της κατεχόμενης Παλαιστίνης. 
Αυτή την καταρράκωση συνιστά εξαρχής η στρατιωτικο-πολιτική συνεργασία με το δολοφονικό ισραηλινό κράτος, κι αυτή η καταρράκωση φτάνει τώρα ως την χυδαιότερη και την πιο «πραγματιστική» μορφή της, τη μορφή που εκτός  των άλλων φέρνει και λεφτά,  προσθέτει νέα κέρδη και νέα κεφάλαια στα ήδη συσσωρευμένα.
Μπροστά σε τέτοιες επενδυτικές «ευκαιρίες», τι να σου κάνει οποιαδήποτε υπόμνηση αρχών, αξιοπρέπειας, οποιαδήποτε υπόμνηση ότι κάθε μάχη είναι στην αφετηρία της και τη βάση της πολιτική, και ότι χωρίς τέτοια πολιτική βάση και αφετηρία (με προϋπόθεση μάλιστα και την έλλειψή της!) η κάθε «συμμαχία» και τα κάθε κάθε είδους οπλικά συστήματα, ακόμα και τα πιο σύγχρονά και τα πιο ακριβά, δεν είναι απλώς άχρηστα αλλά και επιζήμια.
Χωρίς τέτοια πολιτική βάση και αφετηρία κάθε μάχη είναι προδομένη πριν καν δοθεί. Εκτός αν ο λαός από τη δική του πολιτική βάση και τη δική του πολιτική αφετηρία σταθεί ικανός να δώσει την δική του μάχη σε όλη την έκταση του πολέμου: από το μεροκάματο και τα κοινωνικά-πολιτικά δικαιώματά του ως τα «εθνικά θέματα», δηλαδή σε όλη την έκταση  που καταλαμβάνουν οι σχέσεις εξουσίας και το ζήτημά της σε τελική ανάλυση…
Αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τώρα!

Αντιλαϊκή πολιτική, εφάπαξ ή ... με δόσεις


Εχοντας διαπρέψει όλα τα προηγούμενα χρόνια στην αντιλαϊκή επίθεση και τον εμπαιγμό, βαφτίζοντας συστηματικά το κρέας ψάρι, η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα να πείσει τους αυτοαπασχολούμενους ότι στη «μεταμνημονιακή εποχή» έχουν να περιμένουν κι αυτοί κάποια μέτρα για την ανακούφισή τους. Προβάλλει μάλιστα ως εμβληματικό μέτρο τη νέα ρύθμιση των 120 δόσεων για χρέη προς το ασφαλιστικό ταμείο, με την οποία, όπως γράφεται, θα κουρευτεί και ένα μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών που συσσωρεύτηκαν την περίοδο της κρίσης. Είναι βέβαιο ότι την κυβέρνηση δεν την έπιασαν ξαφνικά οι ...τύψεις για την αντιλαϊκή πολιτική της, που συνεχίζει στο ακέραιο να συντηρεί και να αναπαράγει αυτό το οξύτατο πρόβλημα για τους αυτοαπασχολούμενους. Αντίθετα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει διατεθειμένη να αποδεχτεί ένα κούρεμα των οφειλών, αφού ξέρει ότι «ουκ αν λάβοι πάρα του μη έχοντος», καθώς χιλιάδες είναι αυτοί που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τις οφειλές τους στο ακέραιο, τσακισμένοι από τη φοροληστεία, τις περικοπές στις λεγόμενες «κοινωνικές δαπάνες» και όλα τα άλλα μέτρα που παίρνονται για τη στήριξη του κεφαλαίου. Ετσι, αναλαμβάνει να διευκολύνει η ίδια τους ρυθμούς είσπραξης προς το ταμείο, καθώς εκτιμά ότι πολλοί απ' αυτούς που χρωστάνε θα προσπαθήσουν τώρα να ενταχθούν στη ρύθμιση.
* * *
Αλλωστε, όπως φαίνεται και από δημοσιεύματα, με τον τρόπο που κάνει το κούρεμα, μέσω δηλαδή του επανυπολογισμού των χρωστούμενων ασφαλιστικών εισφορών (βλέπε νόμος Κατρούγκαλου), προχωρά ταυτόχρονα και σε ευθεία μείωση των συντάξεων όσων ενταχθούν στη ρύθμιση! Καλεί, επί της ουσίας, τους αυτοαπασχολούμενους που βρίσκονται σε κατάσταση ασφυξίας, να κάνουν «την ανάγκη φιλοτιμία» και να αποδεχτούν μονάχοι τους την απεμπόληση των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων, προκειμένου να χαλαρώσει για λίγο η θηλιά στο λαιμό, για όσους φυσικά καταφέρουν να περάσουν τον Γολγοθά παλιών και νέων οφειλών για χρόνια. Είναι μάλιστα τόσο ...γαλαντόμα προς τους αυτοαπασχολούμενους, που απειλεί ευθέως όσους δεν δεχτούν να μπουν στη ρύθμιση ότι θα πάρουν αριθμό προτεραιότητας στις λίστες κατασχέσεων του ΚΕΑΟ. Μπροστά, λοιπόν, στο τεράστιο πρόβλημα της υπερχρέωσης των λαϊκών νοικοκυριών, η κυβέρνηση τη μια προβάλλει σαν «σωτηρία» τη ρύθμιση στον ΟΑΕΕ, την άλλη τη ρύθμιση στην Εφορία (με δυσμενέστερους όρους), την παρ' άλλη τη ρύθμιση για την πρώτη κατοικία, τη ΔΕΗ και πάει λέγοντας.
* * *
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση μιλάει με θράσος για ανακούφιση τάχα των αυτοαπασχολούμενων, κλιμακώνοντας την αντιλαϊκή πολιτική που τους βουλιάζει σε νέα θάλασσα χρεών, αρνείται να υλοποιήσει τα μέτρα που διεκδικεί το αγωνιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων και έχουν κατατεθεί από το ΚΚΕ ως πρόταση νόμου στη Βουλή, που απορρίφθηκε βέβαια από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου. Τέτοια μέτρα είναι η άμεση ένταξη των αυτοαπασχολούμενων στο αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και του κεφαλικού φόρου του τέλους επιτηδεύματος, η κατάργηση της απαράδεκτης διάταξης της ΝΔ, που διατηρεί η κυβέρνηση, να σου παίρνουν το σπίτι για χρέη αυτασφάλισης. Επίσης, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, η διαγραφή όλων των τόκων και των προστίμων, παντού και σε όλες τις κατηγορίες χρεών, η διαγραφή 30% του χρέους στις τράπεζες και 50% του χρέους για όσους έκλεισαν, αντίστοιχα και για τα χρέη στην Εφορία. Η κυβέρνηση δεν δέχεται καν την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ για να δικαιούνται οι αυτοαπασχολούμενες ένα στοιχειώδες επίδομα τοκετού, αφού αναγκάζονται να γυρνούν κατευθείαν για δουλειά μετά τη γέννα! Τόση είναι η πρεμούρα της για τις ανάγκες των αυτοαπασχολούμενων και την ανακούφισή τους από τα καθημερινά αδιέξοδα.
* * *
Ολα αυτά τα απορρίπτει η κυβέρνηση με το επιχείρημα ότι «δεν αντέχει η οικονομία». Την ίδια ώρα, όμως, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μοιράζει τα δισεκατομμύρια σαν ...μαρουλόφυλλα στο μεγάλο κεφάλαιο, δαπανά 4 δισ. το χρόνο για το ΝΑΤΟ, φιλοδωρεί τους επιχειρηματικούς ομίλους με φοροαπαλλαγές και ελαφρύνσεις. Αυτή είναι η οικονομία και οι «αντοχές» της, η καπιταλιστική δηλαδή οικονομία, τα ιερά και τα όσια της οποίας προσκυνούν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και οι άλλοι. Εχοντας πείρα από ανάλογα μέτρα στο παρελθόν, περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι καταλαβαίνουν σήμερα ότι δεν μπορεί να πάει μακριά η βαλίτσα μπαινοβγαίνοντας σε ρυθμίσεις. Οτι έχει κοντά ποδάρια η δυνατότητα να πληρώνουν για χρόνια ολόκληρα παλιές και νέες υποχρεώσεις για χρέη και τρέχουσες οφειλές στην Εφορία, στον ΕΦΚΑ, στις τράπεζες, στη ΔΕΗ, για τις οποίες ούτως ή άλλως θα αναγκαστούν να κόψουν ακόμα και από τα στοιχειώδη για την οικογένειά τους. Γι' αυτό στις εκλογές του Μάη το μήνυμα πρέπει να ακουστεί καθαρά: Δεν τσιμπάμε στην κοροϊδία της κυβέρνησης, κανένα συγχωροχάρτι στην αντιλαϊκή της πολιτική, δεν ψάχνουμε για διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα που στηρίζουν την ΕΕ, τα μονοπώλια και τα κέρδη τους. Την πραγματική διαφορά μπορεί να κάνει μόνο ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ, για να δυναμώσει και στο κίνημα των αυτοαπασχολούμενων η αγωνιστική γραμμή διεκδίκησης υπέρ των μικρών ΕΒΕ.

Τ.

Με μια φωνή!




Με αφορμή το νομοσχέδιο που προωθεί το αμερικανικό Κογκρέσο για την «ασφάλεια» και την «ενεργειακή συνεργασία» στην Ανατολική Μεσόγειο, σε κυβέρνηση, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και στα άλλα αστικά κόμματα δεν υπάρχει δεύτερη γνώμη.
Ολοι με ένα στόμα λένε ότι η κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας, που αποτυπώνεται και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αποτελεί «ευκαιρία» για «αναβάθμιση του περιφερειακού ρόλου» της Ελλάδας.
Ολοι, δηλαδή, με ένα στόμα στηρίζουν τη βαθύτερη ελληνική εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ως έμπρακτη απόδειξη ότι η χώρα, σε συνεργασία με το Ισραήλ και την Κύπρο, μπορεί επάξια να αναλάβει ρόλους που έπαιζε μέχρι σήμερα η Τουρκία για τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Και όλοι με ένα στόμα λένε ότι αυτό είναι σήμερα το «εθνικό συμφέρον».
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, αρκεί να βάλει κανείς δίπλα δίπλα τις δηλώσεις του υπουργού Αμυνας και του αρμόδιου τομεάρχη της ΝΔ για να καταλάβει.
Ο Αποστολάκης ισχυρίζεται ότι το νομοσχέδιο των ΗΠΑ είναι «στη θετική κατεύθυνση» και ότι πρέπει «να μας κάνει αισιόδοξους, γιατί δείχνει ότι η συμπεριφορά της Ελλάδας (...) την έχει αναδείξει σε έναν πολύ αξιόπιστο δρώντα στο χώρο της άμυνας και της ασφάλειας».
Επικαλείται μάλιστα τον Στρατηγικό Διάλογο με τις ΗΠΑ και διαπιστώνει ότι «θα έχουμε και καλύτερα αποτελέσματα».
Και ο Κουμουτσάκος, καλώντας σε «εθνική ενότητα», συμπληρώνει: «Το διακομματικό σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στο Κογκρέσο αποτελεί θετική εξέλιξη (...) Οι εξελίξεις στην Ουάσιγκτον ανοίγουν για τη χώρα μας παράθυρο ευκαιρίας: Να αναβαθμίσει τη θέση και τον ρόλο της στην κρίσιμη αυτή περιοχή».
Ανάλογες δηλώσεις και παρεμβάσεις έκαναν οι εκπρόσωποι και των άλλων κομμάτων, ενώ πλήρως συντονισμένος είναι και ο αστικός Τύπος, ανεξάρτητα από το αν στηρίζει ή όχι την κυβέρνηση.
Οι μόνες «ανησυχίες» που εκφράζουν διάφορα επιτελεία είναι για τα «ανταλλάγματα» και τις εγγυήσεις που πρέπει να ζητήσει η ελληνική πλευρά από τις ΗΠΑ και για το αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι η ικανότερη να τα διαπραγματευθεί!
Η κατεύθυνση επομένως, στην οποία όλοι συμφωνούν, «προοδευτικοί» και «συντηρητικοί», σοσιαλδημοκράτες και «νεοφιλελεύθεροι», «κεντρώοι», «δεξιοί» και «αριστεροί», είναι δεδομένη: Πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στα παζάρια, μεγαλύτερη εμπλοκή στα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, για να κατοχυρώσει η ελληνική αστική τάξη τον τίτλο του «προτιμώμενου εταίρου» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Δεν είναι τυχαίο ότι μπροστά σε τέτοια ζητήματα πάνε περίπατο οι κάλπικες «διαχωριστικές γραμμές», οι «καβγάδες» και οι δήθεν διαφωνίες τους, επιβεβαιώνοντας ότι είναι λίγα και μικρά αυτά που τους χωρίζουν, μπροστά στα σπουδαία και μεγάλα για το κεφάλαιο που τους ενώνουν.
Κουβέντα δεν λένε, βέβαια, για το γεγονός ότι η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Τουρκίας αντανακλά τον ανταγωνισμό που οξύνεται ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία - Ιράν και ότι μπορεί να παρασύρει σε μεγάλες περιπέτειες τους λαούς της περιοχής.
Κρύβουν ότι η Ελλάδα αποτελεί «μεντεσέ» στο σχεδιασμό των ΗΠΑ να παραμείνει η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο και ότι, ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί το παζάρι, ο λαός θα είναι ο μεγάλος χαμένος, είτε η Ελλάδα αποτελέσει «δύναμη κρούσης» απέναντι στην Τουρκία είτε τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα μπουν στο μπλέντερ ενός ενδεχόμενου συμβιβασμού ΗΠΑ - Τουρκίας.
Αυτό που προβάλλουν, επομένως, ως «ευκαιρία» για την αστική τάξη, είναι «λάκκος των λεόντων» για το λαό και πρέπει να απαντηθεί. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και Χρυσή Αυγή να πληρώσουν και στην κάλπη τη συμφωνία τους στο όραμα της αστικής τάξης για αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή, με βαθύτερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή της χώρας, που πάει χέρι χέρι με κινδύνους για το λαό.
Ο λαός να ενισχύσει το ΚΚΕ παντού, δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την απεμπλοκή της χώρας και την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς. Να δυναμώσει την πάλη ενάντια στο σύστημα που γεννά πολέμους, φτώχεια και εκμετάλλευση.

TOP READ