Ανδρέας Ανδριανόπουλος: Ιδέες ταξικές και από τη ναφθαλίνη

Ανδρέας Ανδριανόπουλος: Ιδέες ταξικές και από τη ναφθαλίνη 


 Τις πραγματικές αγωνίες της πλουτοκρατίας, που πασχίζει με νύχια και με δόντια να πείσει ότι ο καπιταλισμός που σαπίζει είναι αιώνιος και ανίκητος, εκφράζει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο οποίος με άρθρο του στην «Καθημερινή» επιχειρεί να επιτεθεί στο κάλεσμα του ΚΚΕ για συστηματική και καλά οργανωμένη απειθαρχία και ανυπακοή όχι μόνο στις αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά γενικότερα στο σύστημα, τονίζοντας ότι «συνιστά επικίνδυνη κίνηση αμφισβήτησης των θεσμών και πρόκλησης κοινωνικής αναταραχής». Ο Α. Ανδριανόπουλος εκφράζει τον φόβο της αστικής τάξης, που βλέπει ότι όσο βαθαίνει η κρίση, όσο η βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζουν ξεζουμίζει και εξαθλιώνει το λαό, άλλο τόσο μπορεί να μεγαλώνει και η αμφισβήτηση λαϊκών μαζών απέναντι στους θεσμούς της αστικής τάξης. Η ΕΕ ξεπέφτει στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων και αποκαλύπτεται. Οι αντιλαϊκοί νόμοι ψηφίζονται στο Κοινοβούλιο αλλά αμφισβητούνται ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης από λαϊκές μάζες. Όταν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων δεν μπορούν να πληρώσουν φόρους,
 χαράτσια που επιβάλλει η κυβέρνηση, ό,τι και να κάνουν οι θεσμοί καταναγκασμού του αστικού κράτους η αντίθεση του λαού θα μεγαλώνει.
 Όταν μεγάλο ποσοστό πληθυσμού έχει ήδη οδηγηθεί στην καταστροφή και δηλώνει ότι δεν έχει κανένα έσοδο για να ζήσει, η αντίθεση θα μεγαλώνει. Πώς θα λυθεί η σημερινή αντίθεση μεταξύ λαού και επιχειρηματικών ομίλων που βαθαίνει; Ή με υποταγή, πειθαρχία και φόβο στην κατασταλτική μηχανή ή με χειραφέτηση. Χειραφέτηση σημαίνει να αποβάλει από τη συνείδησή του ο λαός την πειθαρχία στις ιδέες που διαιωνίζουν την εκμετάλλευση και την κυριαρχία του κεφαλαίου. Να μην σκύβει το κεφάλι στους αντιλαϊκούς νόμους, αλλά να τους αντιπαλεύει.
 Από πού κι ως πού είναι επικίνδυνη η αμφισβήτηση των αντιλαϊκών αποφάσεων των διάφορων θεσμών; Δηλαδή στα αντιδραστικά καλέσματα της κυβέρνησης και της ΕΕ σύμφωνα με τον Ανδριανόπουλο ο λαός πρέπει να δείξει υπακοή. Αν ορθώσει ανάστημα,αν οργανώσει την πάλη του εκφράζοντας αμφισβήτηση, ανυπακοή και αν παλέψει να μην εφαρμοστούν αντιλαϊκοί νόμοι, κατά τον Ανδριανόπουλο αυτό σημαίνει κάτι κακό. Για να μη μακρηγορούμε, οι νόμοι δεν είναι αιώνιοι, αλλάζουν και το ξέρει. Η αστική τάξη που εκπροσωπεί, απαλλάχτηκε από τη φεουδαρχία μέσα από μεγάλες αστικές επαναστάσεις και όχι μέσα από την εφαρμογή των νόμων της φεουδαρχίας.
 Σήμερα η αστική τάξη που εκπροσωπεί έχει σαπίσει, είναι αντιδραστική. Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι μαζί με τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους πρέπει να χειραφετηθεί, να μην υπακούει στις απειλές των εκμεταλλευτών της. Να απελευθερωθεί από τα δεσμά της αντιδραστικής ιδεολογίας, τους αντιδραστικούς νόμους, να ορθώσει ανάστημα για το δικό της δίκιο. 
Το σύνθημα που ακούγεται πιο συχνά – πυκνά στις διαδηλώσεις: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», να γιγαντωθεί, να κυριαρχήσει. 
Οι ιδέες του κ. Ανδριανόπουλου μυρίζουν ναφθαλίνη. Είναι αντιδραστικές, τόσο πίσω, όσο πίσω πηγαίνει τον κόσμο το καπιταλιστικό σύστημα και οι πολιτικοί, ιδεολογικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί του. 
902.gr
 Αναρτήθηκε απο tasos

Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα ΚΚΕ: Απαράδεκτο ψήφισμα του ΕΚ για τους Παλαιστίνιους | 902.gr

Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα ΚΚΕ: Απαράδεκτο ψήφισμα του ΕΚ για τους Παλαιστίνιους | 902.gr

Μες στην ισόγεια την ταβέρνα

Μες στην ισόγεια την ταβέρνα 
σφυροδρεπανο
Προχτές η κε του μπλοκ βρέθηκε σε ένα ταβερνάκι της καισαριανής για την εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του ηρακλή κακαβάνη για τον άγνωστο βάρναλη και 19 αδημοσίευτα ποιήματά του, που είτε δεν είχαν συμπεριληφθεί στις συλλογές που έχουν εκδοθεί, είτε βρίσκονταν στο προσωπικό αρχείο του ποιητή, που φυλάσσεται στη γεννάδειο βιβλιοθήκη κι αξιοποιήθηκε για τους σκοπούς της μελέτης, με την άδεια της ευγενίας βάρναλη.



Μια μελέτη που έγινε βιβλίο από τις (πολύ ενδιαφέρουσες και με πολιτικό στίγμα) εκδόσεις εντός, και κατάφερε να μαζέψει πολλούς εκλεκτούς και σημαντικούς ανθρώπους, όπως σημείωσε ένας από τους εισηγητές. Και δεν εννοούσε εμάς, όπως είπε χαριτολογώντας ο σύντροφος οικοδόμος απ’ το τραπέζι μας. Αλλά πρωτίστως τον αειθαλή καλλιτέχνη γιώργο φαρσακίδη που έδωσε το παρών. Κι από κοντά τον καλαμούκη της ελληνοφρένειας, τη μηλιαρονικολάκη από το τμήμα πολιτισμού της κετουκε -που μας μοίρασε και μια πρόσκληση για τη σατιρική θεατρική παράσταση φως που πάντα καίει, τον νίκο μπογιόπουλο, το διονύση τσακνή, τον σκαμνάκη από το ναρ και πολλούς άλλους.

Μες στην… ισόγεια την ταβέρνα λοιπόν, όπως είπε ο μπογιόπουλος στο άνοιγμα, κι όπως μάλλον θα προτιμούσε και ο μπαρμπα-βάρναλης, παρακολουθήσαμε μια ωραία εκδήλωση, που ξεκίνησε με την ανάγνωση από ηθοποιούς (εν είδει θεατρικού) ενός σατιρικού διαλόγου του ποιητή με τίτλο «λόγια και πράξις» με τον οποίο παίρνει θέση στη διαμάχη της εποχής του μεταξύ υλισμού και ιδεαλισμού.

Στο διάλογο συμμετέχουν ο… μεταφυσικός γιάννης κολοκυθάκης –που είναι ο ιδεαλιστής λόγιος της τέχνης αποστολάκης- και μια απλοϊκή νεαρή γυναίκα, η μαριγούλα –που ο κολοκυθάκης θα προτιμούσε να ‘ταν βεατρίκη-θεολογία. Η μαριγούλα θεωρεί τον κολοκυθάκη ασυνάρτητο, μα αυτός περνιέται για βαθύς και της εξηγεί φλυαρώντας με αμπελοφιλοσοφίες την υπεροχή της ιδέας απ’ την ύλη. Όταν όμως η μαριγούλα του λέει ότι θα τον απατήσει με τον ανδρέα και θα του δοθεί με το κορμί, «ήγουν φαινομενικά», γιατί η ψυχή κι η ιδέα θα μείνει απείραχτη, ο κολοκυθάκης ορμάει μανιασμένος να την πνίξει, αποδεικνύοντας έμπρακτα τη διαφορά των λόγων από τα έργα.

Ο μπογιόπουλος έκανε μια σύντομη εισαγωγική τοποθέτηση μιλώντας για «τον παππού των λαϊκών αγώνων», όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο ρίτσος, τον ιδρυτή της επαναστατικής τέχνης στην ελλάδα, που αναποδογύρισε μια έτοιμη ζωή, κι άρχισε να γράφει για αυτούς που δεν ξέρουν να διαβάζουν (λειβαδίτης), χωρίς όμως να τους χαϊδεύει, ώστε να πάψουν να είναι θύμα, ψώνιο, σύμβολο αιώνιο. 

Στη συνέχεια περιορίστηκε στο ρόλο του συντονιστή, κάνοντας μικρές γέφυρες μεταξύ των άλλων ομιλητών, τις οποίες διάνθιζε με δηλώσεις από συνεντεύξεις του βάρναλη...
-όλες οι τέχνες πολιτεύονται, είτε το ξέρουν είτε όχι. Η διαφορά της επαναστατικής τέχνης είναι ότι το γνωρίζει. Γιατί αν κάποιος είναι αντιδραστικός από συνήθεια, μόνο με τη γνώση και τη συνείδηση μπορεί να το αλλάξει.
…ή με σπαρταριστά περιστατικά από τη ζωή του –όπως τη γνωριμία του με μια νεαρή ποιήτρια, που συστήθηκε στο δάσκαλο ως αθανασία κι αυτός άρχισε να την πιάνει και να την πασπατεύει λέγοντας: αθανασία, αθανασία, εσένα γύρευα σε όλη μου τη ζωή…



Η σκυτάλη πέρασε στο γιώργο σαρρή που μίλησε –όχι ως ειδικός, αλλά ως καλλιτέχνης- για τον ποιητή που έκανε το λόγο μουσική κι ακόνιζε το ποιητικό του μαχαίρι όσο κανείς, κλείνοντας με ένα κείμενο του βάρναλη για τον ταξικό χαρακτήρα της τέχνης.

Αμέσως μετά μίλησε η καθηγήτρια του πανεπιστημίου ιωαννίνων λαδογιάννη, που έχει αφιερώσει πολύ χρόνο στη μελέτη του βαρναλικού έργου. Μπορεί να άργησε κάπως να βρει ρυθμό –εξαιτίας και της αγωνίας της να τα χωρέσει όλα- αλλά συνολικά είπε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα: Για την επιμέλεια ενός λεξικού για τη γλώσσα του βάρναλη, στα πρότυπα μιας αντίστοιχης δουλειάς που είχε γίνει παλιότερα για το σολωμό, της οποίας όμως το υλικό απωλέστηκε –κι αυτό είναι ένα παράδειγμα για το πώς προωθείται η έρευνα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Για τις περιπτώσεις όπου ο βάρναλης ανακαλύπτει την αποστασιοποίηση πριν κι από τον ίδιο το μπρεχτ. Για τα φαντάσματα του βάρναλη, το σολωμό χωρίς μεταφυσική, και τους στοιχειωμένους πόθους του λαού για την ελευθερία, η οποία πάει με τους ισχυρούς της γης. Για το σκαρίμπα, το ρεμπέτικο, το λαϊκό εξπρεσιονισμό κι ένα σχετικό άρθρο που είχε γράψει η ίδια στην ουτοπία. Για τους φοιτητές της που ξέρουν όλοι τους απέξω, τους μοιραίους του βάρναλη, ενώ μπορεί να μη γνωρίζουν τον εθνικό ύμνο –υποθέτω πως εννοεί ότι δεν ξέρουν και τις 150τόσες στροφές, αλλιώς είναι ίσως λίγο τραβηγμένος ισχυρισμός. Και για το ιστορικό πλαίσιο της ποίησης του βάρναλη, τις περιπέτειες και τις διασπάσεις (με πολιτικές προεκτάσεις) του εκπαιδευτικού ομίλου του δελμούζου και διαφόρων επιθεωρήσεων τέχνης.

Ο κύκλος των ομιλητών έκλεισε με τον τσακνή που ήταν και ο καλύτερος όλων κατά τη γνώμη μου, βάζοντας πολύ εύστοχα δυο-τρία σημεία, «όπως κάναμε παλιά στις κόβες».
Ο τσακνής είπε ότι το βιβλίο του ηρακλή είναι πολύ χρήσιμο –και χρηστικό συν τοις άλλοις- κατά πρώτον γιατί δικαιώνει τον τίτλο του και φέρνει σε επαφή τον αναγνώστη (ερασιτέχνη ή μελετητή) με άγνωστες πτυχές της ζωής και του έργου του βάρναλη. Και κατά δεύτερον και κυριότερο, επειδή προβάλλει τον πολιτισμό της αριστεράς, το βαρύ πυροβολικό από το οπλοστάσιό μας, που είμαστε υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων να το μεταχειριστούμε, εφόσον δεχόμαστε επίθεση με ατομικές βόμβες λάιφ-στάιλ.

Ο βάρναλης ήταν παράδειγμα για τη στάση ζωής της μαχόμενης αριστερής ελληνικής διανόησης, που δεν ήταν διανόηση για τη διανόηση, αλλά στάθηκε δίπλα στο εργατικό κίνημα. Και ήταν τόσο ισχυρή, που είχε κερδίσει αυτό που ο γκράμσι ονόμαζε πόλεμο θέσεων, δηλ τον πόλεμο της ιδεολογίας. Κι ενώ τότε ο λαός επευφημούσε τους διανοούμενους στις παρελάσεις της απελευθέρωσης και τους έλεγε με ενθουσιασμό «είστε η φωνή μας!», σήμερα η διανόηση αυτή κρύβεται ή απλώς δεν υπάρχει. Εκείνο το διάστημα ο δελμούζος ήταν διευθυντής στη μαράσλειο, όπου δίδασκε η ρόζα ιμβριώτη, ενώ ο γληνός ήταν διευθυντής της παιδαγωγικής ακαδημίας. Και αυτά τα αξιώματα δεν τους τα χάρισαν, αλλά τα κατέκτησαν.

Και όταν κυρώθηκε η εξάμηνη παύση στο βάρναλη για το φως που καίει, η διανόηση της εποχής του συμπαραστάθηκε σύσσωμη κι ανάμεσα στις υπογραφές ήταν αυτές του παλαμά και του καβάφη. Ενώ τώρα αν καταγγείλει κανείς εμένα πχ, είναι ζήτημα αν θα μαζευτούν μια ντουζίνα υπογραφές, είπε ο τσακνής. Για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μόνο αν είμαστε ισχυροί, θα ‘χουμε τέτοιες συμμαχίες.
Το οποίο είναι άκρως διδακτικό και με πολιτικές προεκτάσεις –λέω εγώ. Αρκεί να μην το βάλει κανείς ανάποδα –με τα πόδια πάνω σαν τη διαλεκτική του χέγκελ- για να (μπορεί να) καταλήξει στο σύριζα, με ήσυχη τη συνείδησή του. Κι αυτό προφανώς δεν αναφέρεται στον τσακνή.

Μίλησε επίσης για την ταξική υφή του γλωσσικού ζητήματος και τη διαμάχη του δημοτικισμού με την καθαρεύουσα, που την χρησιμοποιούσε το κράτος για να κρατήσει το λαό μακριά από τη γνώση. Κι έκανε μια ξώφαλτση αναφορά στη φωνητική γραφή που φαίνεται να υποστηρίζει σε μια συνέντευξή του ο βάρναλης και την οποία σήμερα προωθούν –εν είδει πραγματικού «μαλλιαρισμού»- οι ευρωπαϊστές, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν είναι δοσμένο για πάντα ως προοδευτικό και μπορεί σε διαφορετικές συνθήκες να εξελιχθεί σε αντιδραστική θέση. Κάτι που προκάλεσε τη ζωηρή αντίδραση και παρέμβαση της φιλολόγου που είναι υπεύθυνη του περιοδικού «θέματα παιδείας», κι η οποία είπε πως ο βάρναλης δεν έπεσε ποτέ θύμα μαλλιαρισμού, αλλά ο λόγος του είχε επίτηδες ακραίες φράσεις, τις οποίες δεν θα χρησιμοποιούσαν ποτέ οι αστοί, ώστε ο συμβιβασμός που θα επερχόταν να ήταν πιο κοντά στη δική μας γλώσσα.

Ο τσακνής έκλεισε την παρέμβασή του διηγούμενος μια στιχομυθία του βάρναλη με το δικαστήριο, στη δίκη του λουντέμη. Όταν ο δικαστής ρώτησε το δάσκαλο –που ήταν και λίγο περήφανος στα αυτιά- να πει αν ο κατηγορούμενος ήταν ένοχος, ο βάρναλης απάντησε ότι η ενοχή του καθενός κρίνεται από τις απαντήσεις του σε τρία ερωτήματα. Ζώντας σε μια άδικη κοινωνία με ποιους θα πάει; Με τους αδικητές ή τους αδικημένους; Όταν την χώρα του τη δένουν τα δεσμά της τυραννίας, με ποιους θα είναι; Με τους τυράννους ή τους τυραννισμένους; Κι όταν η πατρίδα του υποστεί την εθνική σκλαβιά, αυτός τι θέση θα πάρει; Με τους καταχτητές ή τους καταχτημένους; Σε αυτά τα ερωτήματα ο λουντέμης έχει δώσει τις σωστές απαντήσεις.

Κι όταν ο δικαστής τον ρώτησε αν ο κατηγορούμενος συμφωνούσε με αυτό το είδος υπεράσπισης που του έκανε, ο βάρναλης του είπε: ρωτήστε τον εσείς. Αν συμφωνεί μαζί σας, τότε εγώ φεύγω.
Ο λουντέμης φυσικά πήρε το μέρος του βάρναλη. Κι όταν αργότερα, ο δικαστής του έλεγε να κάνει μια δηλωσούλα, για να καθαρίσει, ο λουντέμης απάντησε περήφανα: ο άνθρωπος έκανε εκατομμύρια χρόνια για να σταθεί στα δυο του πόδια, δε θα τον γυρίσω εγώ πίσω στα τέσσερα.

Από το κλείσιμο που έκανε ο συγγραφέας, προσωπικά ξεχώρισα δύο στοιχεία. Αφενός ότι ο βάρναλης ήταν η πραγματική αιτία των μαρασλειακών –ενώ η περίπτωση της ρόζας ιμβριώτη ήταν απλώς το «άλλοθι» κι η αφορμή για να ξεσπάσουν. Κι αφετέρου μια σημείωση σχετικά με τη γραμματική του τριανταφυλλίδη, όπου η μοναδική κριτική στην οποία απάντησε ο συγγραφέας της ήταν αυτή του βάρναλη…!
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με μεζέδες, την κιθάρα του γιώργου σαρρή και τα μελοποιημένα ποιήματα του βάρναλη –τουλάχιστον ως το σημείο που παρέμεινα εγώ.

Στον επίλογο αυτής της ανταπόκρισης η κε του μπλοκ αισθάνεται την υποχρέωση να ευχαριστήσει δημόσια το συγγραφέα του βιβλίου που μου εξασφάλισε πρόσκληση εξαντλώντας τις δυνατότητες και την ελαστικότητα των χρονικών προθεσμιών. Καθώς επίσης και τους υπόλοιπους ιστογράφους που βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι για την καλή παρέα και την «ειρηνική συνύπαρξη», κρατώντας μια ιδιαίτερη μνεία στο συναγωνιστή από τη σεισάχθεια (όχι την «ιμιτασιόν» του καζάκη), ο οποίος μου παραχώρησε ευγενικά το δικό του αντίτυπο.

Υγ: Εδώ μπορείτε να διαβάσετε και το ρεπορτάζ του ρίζου για την εκδήλωση.
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

Στο καιαδαααααααα

Επίκειται… επικήρυξη των συνταξιούχων! 


Δια χειρός Αλιθέρση

 Μετά το κυβερνητικό πανηγυρικό… ξεβράκωμα* στον ιερό βράχο τηςΑκρόπολης, πολλοί πίστεψαν ότι θα ακολουθούσε η εκταμίευση της αναμενόμενης γενναίας  δόσης, για να   αποκτήσουν ρευστότητα οι τράπεζές  μας,   για να πάρουμε όλοι μας μια ανάσα, βρε αδερφέ. Όλα έδειχναν ότι βαδίζουμε κατ’ ευχήν!  Όμως, από ότι αποδείχτηκε, τα πράγματα δεν ήταν έτσι!

 Οι  πληροφορίες του γράφοντος ότι   στα πλαίσια του  παιχνιδιού του… «μεγάλου θησαυρού»  θα ακολουθήσει  και επόμενη «βάσανος» επιβεβαιώθηκαν πλήρως.  Η Τρόικα ζήτησε από την Κυβέρνησή μας,  εφόσον θέλει να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα για την εκταμίευση της δόσης μας, να προχωρήσει άμεσα στην επικήρυξη των συνταξιούχων!  

 Ο Πρωθυπουργός, αν και δεν περίμενε ένα τέτοιο αίτημα, θεώρησε χρέος του να διαπραγματευτεί με τους   εκπροσώπους της Τρόικας. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι τον χαρακτηρίζει… η συνέπεια  λόγων και έργων! Και πράγματι, πέτυχε το ακατόρθωτο!  Πέτυχε να εξαιρεθούν της επικήρυξης όσοι  θα έκαναν δηλώσεις… αποκήρυξης της σύνταξης και των λοιπών προνομίων που… απολαμβάνουν ως συνταξιούχοι!


 Δόθηκε εκ μέρους των δανειστών μας  στους  συνταξιούχους προθεσμία μιας εβδομάδας για  την υποβολή των σχετικών  δηλώσεων. Όσοι δε στα  όρια αυτού του χρονικού διαστήματος δεν υποβάλουν δηλώσεις, έγινε γνωστό ότι αυτόματα   εμπίπτουν σε καθεστώς επικήρυξης. 

  Μετά από  αυτήν  την εξέλιξη και ύστερα από την ψυχρολουσία του  χθεσινού Eurogroup που προηγήθηκε, σχεδόν αστραπιαία κατέφθασαν στο πρωθυπουργικό γραφείο συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από τις ΟΤΕ,  (Ομοσπονδία Τραπεζιτών Ελλάδας και Ομοσπονδία Τοκογλύφων Ελλάδας), από την ΕΑΔΠ (Εταιρία Απαλλαγής  από τη Δημόσια Περιουσία), ΕΜΕ (Ένωση Μαυραγοριτών Ελλάδας), ΕΕΕ (Ένωση Ενεχυροδανειστών Ελλάδας), ΕΔΕ (Ένωση Διοδιαρχών Ελλάδας) και άλλα σχετικά του είδους ευαγή ιδρύματα!   

 Οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι, που ενημερώθηκαν  αμέσως μετά, συμφώνησαν απόλυτα με τους χειρισμούς του Πρωθυπουργού  και  αναγνώρισαν ως  μεγάλη προσωπική του επιτυχία την εν λόγω εξέλιξη. Τόνισαν δε χαρακτηριστικά ότι και οι συνταξιούχοι μας δικαιούνται μιας δεύτερης ευκαιρίας!  Υπενθύμισαν όμως, σ’ εκείνους που δεν θα  υποβάλουν  δηλώσεις, ότι αναλαμβάνουν στο ακέραιο  τις ευθύνες τους.

 Οι πολιτικοί αρχηγοί,  μέσα σ’ ένα κλίμα απόλυτης ικανοποίησης και δικαίωσης, απαρίθμησαν μία-μία όλες τις θετικές  πλευρές,  που θα έχει για την πραγματική οικονομία  αυτή η εξέλιξη.

 Δήλωσαν ότι θα έχουμε σημαντική μείωση της ανεργίας με το νέο επάγγελμα,  του «κυνηγού κεφαλών των συνταξιούχων», που θα προκύψει, διευκρινίζοντας   ότι θα κληθούν να εξασκήσουν το νέο επάγγελμα όσοι  βρίσκονται στο  ταμείο ανεργίας, με σειρά προτεραιότητας!  Για όσους όμως από αυτούς δεν  αποδεχτούν αυτή την μεγάλη ευκαιρία  η χρηματοδότηση τους από το ταμείο  θα διακόπτεται άμεσα.   

 Διευκρινίστηκε επίσης  ότι το κόστος της εν λόγω επιχείρησης θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου από κονδύλια του ΕΣΠΑ, με αποτέλεσμα να εισρεύσει  στη χώρα μας ζεστό… κοινοτικό χρήμα.   

 Θα κινηθεί η αγορά  με αποτέλεσμα να έχουμε  αλυσιδωτή  μείωση της ανεργίας.

 Θα κλείσουν και άλλα νοσοκομεία και θα αποφευχθούν περιττές δαπάνες.

 Μέρος του ποσού που θα προκύψει από την εξοικονόμηση  των δαπανών, που αφορούσαν τους πρώην συνταξιούχους, θα κατατίθεται για την αποπληρωμή του χρέους. Ένα άλλο  για την ανακεφαλαιοποίηση  των τραπεζών μας.  Ένα τρίτο   θα αξιοποιείται για την αγορά νέων οπλικών συστημάτων –είναι γνωστό ότι η άμυνα και η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελούν κυβερνητική προτεραιότητα-  και ένα  τέταρτο   θα αποστέλλεται στο εκστρατευτικό μας σώμα, που υπερασπίζεται τα πάτρια  εδάφη μας στο… Αφγανιστάν! Και εφόσον  υπάρξει  περίσσευμα  από το σχετικό κονδύλιο, θα καλύπτεται και το εκστρατευτικό μας σώμα, που υπερασπίζεται τα πάτρια εδάφη μας στο… Κόσσοβο!   


 Όσοι θα υποβάλλουν δηλώσεις αποκήρυξης θα μπουν και αυτοί στο βιβλίο Γκίνες, ως εν ζωή πρώην συνταξιούχοι! Πρόκειται για μια παγκόσμια πρωτιά!

 Θα τηρηθεί πιστά  η ρήση του Ευαγγελίου, «ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω»!

 Όμως, παρ’ όλην την εκπληκτική σύμπτωση απόψεων που διαπιστώθηκε μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων,  στη συνέχεια ενέσκηψαν έντονες και σοβαρές διαφωνίες,  με αποτέλεσμα να απειλείται  άμεσα η κυβερνητική συνοχή.  Οι διαφωνίες εστιάστηκαν κυρίως στο αν οι μη δηλωσίες συνταξιούχοι θα εκτελούνται επιτόπου -μόλις γίνονται αντιληπτοί- ή αν θα συλλέγονται σε ειδικά στρατόπεδα για τα… περαιτέρω.

 Οι τρείς αρχηγοί για το παραπάνω θέμα μίλησαν έξω από τα δόντια.  Ο  καθένας με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, που είναι  ακατάλληλες προς    δημοσιοποίηση,  περιέγραψε πώς φαντάζεται το όλο σκηνικό. Απλώς μπορεί να αναφερθεί   ότι έγινε λόγος για αξιοποίηση θαλάμων αερίων, για επί  τόπου  εκτελέσεις ή  άλλες ευρηματικότερες  Αμερικανικού τύπου!

 Αφού οριακά απεσοβήθη  η ρήξη –παρ’ ολίγο να έρθουν και στα χέρια παρουσία του κ. Στουρνάρα-  ο Πρωθυπουργός είπε στους άλλους δύο. «Όλα  όσα προηγήθηκαν τα προσπερνώ. Κρατώ ότι και οι τρείς μας αγωνιζόμαστε για  τη σωτηρία της  πατρίδας μας!  Η ισχύς εν τη ενώσει. Προτείνω να μην γίνει περαιτέρω συζήτηση για το θέμα και να παραπέμψουμε τις λεπτομέρειες προς λύση στα κομματικά μας επιτελεία».

 Σε λίγο τα πνεύματα ηρέμησαν. Πρώτος κάθισε ο κ. Βενιζέλος και στη συνέχεια ο κ. Στουρνάρας. Ο κ. Κουβέλης σκούπιζε τον ιδρώτα του τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός ξαναπήρε το λόγο. «Εγώ, είπε, δεν πάω σε Eurogroup με άδεια χέρια, για να με αδειάσουν πάλι.  Προτείνω στο τραπέζι του δείπνου να τους παραδώσω τις κεφαλές των συνταξιούχων επί πίνακι. Είναι ο μόνος τρόπος για να πάρουμε τη δόση». «Η Κυβερνώσα Αριστερά δεν εγκρίνει τέτοιες μεθόδους» απάντησε σχεδόν αυτόματα ο κ. Κουβέλης, ενώ συνέχιζε να σκουπίζει το ιδρωμένο του πρόσωπο. «Ξέρετε, το μόνο που μας κάνει να πούμε ναι, συνέχισε, είναι ότι πρόκειται για τη σωτηρία της πατρίδας». «Η Αξιωματική Συμπολίτευση, τόνισε ο δεύτερος τη τάξει αρχηγός, θεωρεί ελλιπή την πρόταση. Εμείς πιστεύουμε ότι δεν αρκούν από μόνες τους οι κεφαλές των συνταξιούχων. χρειάζεται να τους στείλουμε πεσκέσι και κεφαλές απεργών. Τότε θα δείτε! Θα πούμε και… γαμώ  τη δόση!». Οι  άλλοι δύο βρήκαν ευφυή την ιδέα. Στο δε πρόσωπο του κ. Στουρνάρα, που συνέχιζε να είναι παρών στη σύσκεψη,  διαγράφονταν ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης.  

 Όλοι τους, τέλος, χαρούμενοι και ευχαριστημένοι για τη λύση του προβλήματος που επινόησαν, για μια ακόμη επιτυχία που ήδη δρομολογήσαν,  χτύπησαν μεταξύ τους παρατεταμένα τις παλάμες των χεριών τους,  στηριζόμενοι στις μύτες των ποδιών τους, όπως οι καλαθοσφαιριστές μετά από τρίποντο. Και αφού είπαν καληνύχτα, ένας-ένας αποχώρησαν. Τώρα,  μπορεί ο ύπνος τους να είναι ήσυχος!

ΥΓ. Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν θα ψηφίσουν την πρόταση οι βουλευτές, ο Πρωθυπουργός απάντησε: «Θεωρώ το ερώτημά σας ρητορικό. Οι βουλευτές μας λένε πάντα ναι σε όλα» 

 Σε άλλη ερώτηση  που υποβλήθηκε στον Πρωθυπουργό, εάν οι κεφαλές συνταξιούχων θα συνοδεύονται επί του ιδίου πινακίου και με κεφαλές απεργών, ο Πρωθυπουργός αντί απάντησης χαμογέλασε με καλοσύνη. 

 Διευκρινίστηκε επίσης ότι οι συνταξιούχοι που θα κάνουν δηλώσεις αποκήρυξης πρέπει να παρουσιάζονται στο οικείο αστυνομικό τμήμα κάθε πρώτη και δεκάτη έκτη του μηνός,  για να δικαιολογούν  αποδεδειγμένα  πώς κρατήθηκαν στη ζωή το   δεκαπενθήμερο  που πέρασε!    

 Αμέσως μετά, από εκπρόσωπο της ΔΗΜΑΡ ανακοινώθηκε ότι στη σύσκεψη ο κ. Κουβέλης έβαλε κόκκινη γραμμή και απαίτησε οι ομαδικές κηδείες των συνταξιούχων να γίνονται δημοσία δαπάνη,  να είναι αξιοπρεπείς και σε  καμία περίπτωση   να μην ξεπερνιούνται οι εκατό νεκροί συνταξιούχοι ανά κηδεία.

 Από τα άλλα δύο κυβερνητικά κόμματα δεν έγιναν διευκρινιστικές δηλώσεις.

 Πολλοί από τους συνταξιούχους,  που  διακήρυξαν  ότι δεν πρόκειται να κάνουν δηλώσεις,  ήδη έχουν βγει στην παρανομία!

Ίσως τα παραπάνω για κάποιους να μοιάζουν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Όμως αυτό δεν κάνουν οι κυβερνώντες; Αυτοί δεν έχουν δολοφονήσει χιλιάδες συνανθρώπους μας με την πολιτική τους; Η πολιτική τους δεν είναι εκείνη που οδήγησε χιλιάδες στην αυτοκτονία; Δεν είναι εκείνη  που οδηγεί έναν ολόκληρο λαό στο αδιέξοδο; Υπάρχει ελπίδα από τη συνέχιση αυτής της πολιτικής;

Μπορούμε να τους  ανεχόμαστε άλλο να  ρημάζουν  έτσι τις ζωές μας; 

 Έχουμε ένα τέτοιο δικαίωμα;

 Όλοι αυτοί θα σαρωθούν σαν χάρτινος πύργος, αν ο λαός  δυναμικά αντιδράσει, αν δείξει την πραγματική του δύναμη! Είναι η μόνη μας ελπίδα!


Σημείωση.* Η… πρόβλεψη για την επικήρυξη των συνταξιούχων έγινε σε προηγούμενο κείμενο, που δημοσιεύτηκε με τίτλο: «Άξιοι! Τα δίνουνε… όλα, στο παιχνίδι του «μεγάλου θησαυρού»! 

  21/11/12
    
 Αναρτήθηκε από bizbiras

ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΑΥΤ.ΠΑΡ οι συμβιβασμενοι που τωρα αγαναχτουν

Συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ: Ανέβηκαν στα αντιμνημονιακά "κεραμίδια" 




Ενας ένας οι στυλοβάτες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι πρωτομάστορες της καθυπόταξης των εργαζομένων στην αντεργατική πολιτική που ασκήθηκε τα 30 τελευταία χρόνια στη χώρα μας, αρχίζουν ν' ανεβαίνουν στα «αντιμνημονιακά» κεραμίδια. Αυτή τη φορά στο αντιμνημονιακό μεϊντάνι βγήκε ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, Μιχάλης Κουρουτός, μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ και στέλεχος της ΠΑΣΚΕ, ο οποίος με ένα «κείμενο πρωτοβουλίας», όπως το ονομάζει, προτείνει «τη θεσμική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος» και μιλά για τις «παθογένειες του συνδικαλιστικού κινήματος στην εποχή της κρίσης»!
Ποιοι, όμως, μιλάνε για τις παθογένειες του συνδικαλιστικού κινήματος; Μιλάνε οι ίδιοι που πρωτοστάτησαν σε αυτές και που σκόπιμα αποκρύπτουν - και τώρα - ότι η βαθύτερη παθογένεια του κινήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των στελεχών του στη ΓΣΕΕ και στις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις ευνούχισαν τους αγώνες των εργαζομένων επιχειρώντας να το φέρουν στα μέτρα των επιδιώξεων του κεφαλαίου και της εκάστοτε κυβέρνησης. Επ' αυτού βέβαια δεν αναφέρεται ούτε λέξη στο βαθυστόχαστο κείμενο περί «ανασυγκρότησης».



Και δε θα μπορούσε άλλωστε αφού στα (πολλά) χρόνια της προεδρίας του Μ. Κουρουτού στην ΟΙΕΛΕ (εργαζόμενοι στην ιδιωτική εκπαίδευση) οι ...καλοί σχολάρχες είχαν βρει, πραγματικά, τον άνθρωπό τους. Πυρήνας της πολιτικής της ηγεσίες της ΟΙΕΛΕ ήταν ο διαχωρισμός των σχολαρχών σε «καλούς» και «κακούς», νομοταγείς και μη. Επίσης, η συγκεκριμένη Ομοσπονδία για χρόνια δεν έκανε απεργία και όποτε αυτό συνέβη αποτέλεσε είδηση!
Είναι ο ίδιος αυτός συνδικαλιστής, στέλεχος της ΠΑΣΚΕ, που, ως υπεύθυνος εκπαίδευσης της ΓΣΕΕ και της «Ακαδημίας» της, μεγαλούργησε και στον τομέα της προετοιμασίας του νέου «φυτώριου εργατοπατέρων», για να συνεχίσει τη μακροημέρευσή του το είδος των συνδικαλιστών που έχει ανάγκη η εργοδοσία. Μάλιστα, δεν υπήρξε «διάλογος» που προετοίμαζε τις αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση που να μην έδωσε το «παρών» ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ. Η ΟΙΕΛΕ είναι πάντα η πρώτη που πήγαινε στους «διαλόγους» με την κυβέρνηση και έφευγε τελευταία.
Αλλά έχει και μιαν άλλη πρωτιά: Την πρωτοπορία στις μηδενικές «αυξήσεις». Το 2009 υπέγραψε μια κατάπτυστη σύμβαση με τους ιδιοκτήτες κέντρων ξένων γλωσσών (PALSO), η οποία προέβλεπε επ' αόριστον μηδενικές αυξήσεις. Ηταν η πρώτη ΣΣΕ μηδενικής αύξησης που δημοσιοποιήθηκε και μάλιστα τον κατάλληλο χρόνο (ανεξάρτητα αν ύστερα από την κατακραυγή την απέσυραν). Οταν, δηλαδή, όλοι τους, κυβέρνηση, τρόικα, ΣΕΒ, βυσσοδομούσαν κατά των ΣΣΕ.
Ο Μ. Κουρουτός αναγγέλλει στους εργαζόμενους πως «ήρθε η ώρα της μεγάλης αλλαγής». Αλλά και εδώ δεν πρωτοτυπεί, αφού και τώρα προτρέπει το συνδικαλιστικό κίνημα «να διαμορφώσει τους όρους μιας νέας κοινωνικής συμφωνίας». Δηλαδή, μιας συμφωνίας που από κοινού εργαζόμενοι και καπιταλιστές θα τα βρούνε και όλα θα κυλήσουν μέλι - γάλα... Παλιά μου τέχνη κόσκινο! Ο καημός του συνδικαλιστή δεν είναι για την αλλαγή στρατηγικής του συνδικαλιστικού κινήματος. Αντίθετα, παραμένει συνεπής στην πολιτική της «κοινωνικής ειρήνης» και του «κοινωνικού εταιρισμού». Το πολύ πολύ μέσα στην αντιμνημονιακή του φούρια ν' αλλάξει κάποιο πουκάμισο..!!!!!
Ριζοσπάστης 22-11-2012

Μ. Γ.


 Αναρτήθηκε από xristos bellos

Αποκλεισμός των οδών Θηβών και Καβάλας την Παρασκευή | 902.gr

Αποκλεισμός των οδών Θηβών και Καβάλας την Παρασκευή | 902.gr

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ

Να προχωρήσουμε σε συστηματική και καλά οργανωμένη απειθαρχία και ανυπακοή όχι μόνο στις αποφάσεις της κυβέρνησης αλλά γενικότερα στο σύστημα. 
Γιατί οποιαδήποτε άλλη λύση που προτείνεται είναι μέσα στο σύστημα.

Και αλλες πορνες στη πιατσα

Ας διαλέξουν: Συκοφάντες ή προβοκάτορες ; 
Αθλια αντιΚΚΕ συκοφαντία


«Οι χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι των ΙΚΕΑ βρήκαν χθες έναν ισχυρό σύμμαχο στην παρουσία του ΠΑΜΕ, που έσπευσε να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους. Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά από την Αθήνα, οι 1.000 εργαζόμενοι της επιπλοβιομηχανίας Neoset ακόμη περιμένουν το ΠΑΜΕ... να πάει. Η εταιρεία στην οποία εργάζονται διατείνεται ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν από την πτώχευση (κατέθεσε πρόσφατα αίτηση για το άρθρο 99), το αφεντικό απολύει, οι αποδοχές έχουν κουρευτεί και οι μισθοί δεν έχουν καταβληθεί εδώ και 3 - 4 μήνες. Εκεί το ΠΑΜΕ δεν έχει σηκώσει μαύρες σημαίες ακόμη, και πολλοί αναρωτιούνται αν ο μεγαλομέτοχος της πολύπαθης Neoset απολαμβάνει κάποιο είδος ασυλίας από την παράταξη που πρόσκειται στο κόμμα του Περισσού».

Αυτά έγραφε χτες η εφημερίδα που ονομάζεται ... «των συντακτών», κάνοντας άθλιους υπαινιγμούς κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, με τακτική προπαγάνδας που προάγει τη δημοσιογραφία σε συκοφαντία, χρησιμοποιώντας χοντρά ψέματα, πιστεύοντας πως θα σπιλώσει το ΚΚΕ. 

- Πρώτο ψέμα ο υπαινιγμός της σχέσης του μεγαλομετόχου της NΕΟΣΕΤ με το ΚΚΕ. 

- Δεύτερο χοντρό ψέμα ότι το ΠΑΜΕ δεν έκανε τίποτα για τους εργαζομένους της. 

Και τα δυο μαζί συνιστούν άτιμη ενημέρωση και φαίνεται ότι το χούι από την παλιά «Ελευθεροτυπία» να στήνουν προβοκάτσιες στο ΚΚΕ είναι στη φύση τους. 

 Δημοσιογράφοι, σου λέει μετά... 

Γιατί ξέρουν - κι αν δεν ήξεραν όφειλαν να ψάξουν - ότι το ΚΚΕ από τότε που ξεκίνησε η επίθεση της εργοδοσίας της NΕΟΣΕΤ στα δικαιώματα των εργατών, ανέδειξε πολύμορφα αυτή την επίθεση υπερασπιζόμενο τους εργαζόμενους.

Ο «Ριζοσπάστης» έχει γράψει κατ' επανάληψη. 

Πρόσφατα το ΠΑΜΕ πήγε στο εργοστάσιο εκδηλώνοντας τη συμπαράστασή του. Θα έβρισκαν απαντήσεις. 

Αλλά τότε πώς θα έγραφαν αντιΚΚΕ συκοφαντίες;

Σημείωση: Για όποιον θέλει να δει "τι έκανε το ΚΚΕ για τους εργαζόμενους της ΝΕΟΣΕΤ", ας κάνει τον κόπο να διαβάσει αυτό:  http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7157348

 Αναρτήθηκε από faros

Του εξασφάλιζαν μεροκάματα και εκείνος διεκπεραίωνε "δουλειές" για τη Χρυσή Αυγή

Του εξασφάλιζαν μεροκάματα και εκείνος διεκπεραίωνε "δουλειές" για τη Χρυσή Αυγή 

Τι δηλώνει ο δικηγόρος 22χρονου που συνελήφθη να μεταφέρει βόμβες μολότοφ στον Βόλο

Στις 15 Νοεμβρίου, ο 22χρονος Ζ.Μ. συνελήφθη από αστυνομικούς της Ασφάλειας Βόλου, να μεταφέρει με το αυτοκίνητό του βόμβες μολότοφ και φυσίγγια.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της "Καθημερινής", στην κατάθεσή του ο 22χρονος φέρεται να ομολόγησε καταρχήν, ότι στόχος του ήταν να πυρπολήσει αυτοσχέδιο τζαμί στην οδό Αδμηττού στον Βόλο.

Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως ο ισχυρισμός του ότι ενεργούσε κατ' εντολήν μελών της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι κατά καιρούς του εξασφάλιζαν μεροκάματα σε αγροτικές εργασίες.

"Έκανε διάφορες αγροτικές δουλειές, στις οποίες τον έστελναν μέλη της Χρυσής  Αυγής. Εξασφάλιζε έτσι 5 - 10 μεροκάματα που χρειαζόταν για να συντηρήσει την οικογένειά του. Είναι παντρεμένος και έχει ένα παιδί 14 μηνών", δήλωσε στην εφημερίδα ο δικηγόρος του, Δ. Γκούβας.
Ο ίδιος ο 22χρονος στις καταθέσεις του αθώωσε τους δύο συγκατηγορουμένους του, ηλικίας 21 και 26 ετών, που συνελήφθησαν το ίδιο βράδυ.

Για να πετύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης ισχυρίστηκε, ότι δεν γνώριζαν ότι στο αυτοκίνητό του μετέφερε βόμβες μολότοφ. Η πραγματικότητα όμως φαίνεται πως είναι διαφορετική.
Σε έρευνα στα σπίτια τους βρέθηκαν εφημερίδες της Χρυσής Αυγής, φυλλάδια και φέιγ βολάν με προπαγανδιστικό υλικό του κόμματος, ενώ όπως ανακοίνωσε η ΕΛΑΣ κατασχέθηκαν επίσης δύο μαχαίρια, κουκούλες και κενά μπουκάλια.

Αυτόπτες  μάρτυρες αναφέρουν δε, ότι κατά την είσοδό τους στο γραφείο του εισαγγελέα, οι δύο νεαροί κάνοντας επίδειξη δύναμης, σηκώθηκαν όρθιοι και χαιρέτισαν ναζιστικά.
Σημειώνεται ακόμη, ότι σύμφωνα με πληροφορία της εφημερίδας, οι τρεις συλληφθέντες δεν γνωρίζονταν καιρό μεταξύ τους, αλλά είχαν συναντηθεί στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Βόλο.

Πάντως, απαντώντας σε ερώτηση της εφημερίδας, στελέχη της Χρυσής Αυγής Μαγνησίας διέψευσαν ότι οι συλληφθέντες είχαν οποιαδήποτε σχέση με το κόμμα

Συμπαιγνία κυβέρνησης-Χρυσής Αυγής κατά μεταναστών

Συμπαιγνία κυβέρνησης-Χρυσής Αυγής κατά μεταναστών 
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ 
Στοχοποιεί μετανάστες και επιχειρεί να διχάσει τους εργάτες 
Ζητά στοιχεία για το πόσοι μετανάστες εργάτες δουλεύουν και πού, φωτογραφίζοντας ότι ευθύνονται για την ανεργία των Ελλήνων 

 Σε ευθεία στοχοποίηση και των μεταναστών που διαμένουν και εργάζονται «νόμιμα» στη χώρα μας προχωρά πλέον η Χρυσή Αυγή, που ταυτόχρονα επιδιώκει να διχάσει Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Πιο συγκεκριμένα, κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή στις 23 Οκτώβρη προς τους υπουργούς Ανάπτυξης, Εργασίας και Εσωτερικών και με θέμα: «Οταν η ανεργία των Ελλήνων ξεπερνά το 25%, όλοι οι λαθρομετανάστες όλων των χωρών του πλανήτη δικαιούνται να εργαστούν στην Ελλάδα με μια αίτηση ασύλου». Παραπέμπει έτσι στην αντιδραστική λογική ότι για την ανεργία ευθύνονται οι μετανάστες και όχι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και η οικονομική κρίση που οδηγούν σε χιλιάδες απολύσεις και μειώσεις μισθών. Λογική που πλασάρουν και τα αστικά επιτελεία. 

 Ακόμη, στέκεται στο γεγονός ότι ο υφυπουργός Εργασίας με εγκύκλιό του προσδιορίζει τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την «πρόσβαση στην αγορά εργασίας» των αιτούντων άσυλο, των τελούντων υπό καθεστώς επικουρικής προστασίας καθώς και των κατεχόντων προσωρινή άδεια παραμονής για ανθρωπιστικούς ή άλλους σοβαρούς λόγους, των προσφύγων και των μελών των οικογενειών τους. 

 Και ρωτά τους υπουργούς: «Πόσοι αλλοδαποί και από ποια χώρα προέλευσης εργάζονται στην Ελλάδα για καθεμιά από τις αναφερόμενες τέσσερις κατηγορίες της εγκυκλίου». Αν οι προαναφερόμενες κατηγορίες είναι επιδοτούμενες για την ανεύρεση απασχόλησης, π.χ. μέσω ΟΑΕΔ και ΜΚΟ, και αν ναι με ποια προγράμματα εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων χρηματοδοτούνται, πόσοι συμμετέχουν και με τι κόστος. Ποιος είναι ο αριθμός αδειών υπαίθριου πλανόδιου και στάσιμου εμπορίου, πόσες κατέχουν αλλοδαποί και πόσες ανά χώρα προέλευσης. Τέλος, αν η εργατοώρα αλλοδαπού κοστίζει λιγότερο σε έναν εργοδότη από αυτή ενός Ελληνα, «διότι οι αλλοδαποί θεωρούνται ευπαθής ομάδα για ανεύρεση εργασίας από τον ΟΑΕΔ και η απασχόλησή τους επιδοτείται». 

Με την κίνηση αυτή βγάζει λάδι τον καπιταλισμό που πιστά υπηρετεί, προσφέρει υπηρεσίες στα αφεντικά, μα και στην ίδια την κυβέρνηση που όντας ταξικά στο ίδιο μετερίζι με τη νεοναζιστική οργάνωση σπεύδει να της χορηγήσει τα στοιχεία που ζητά, για να εδραιώσει τους απαράδεκτους ισχυρισμούς της και τα απάνθρωπα ζητούμενά της. 

Συμπαιγνία 
 Σε αγαστή συνέργεια με τη Χρυσή Αυγή η συγκυβέρνηση και μηχανισμοί του αστικού κράτους αναζητούν να συγκεντρώσουν τα στοιχεία και να της δώσουν απαντήσεις. Χαρακτηριστικά, από το υπουργείο Ανάπτυξης έφυγε ως «εξαιρετικώς επείγον» υπόμνημα προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις να βρουν σχετικά στοιχεία και να τα αποστείλουν «εντός δύο ημερών». Αντίστοιχα, από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής έφυγε άλλο υπόμνημα ως «επείγον» προς τους δήμους στην περιοχή ευθύνης της για να συλλέξουν στοιχεία και να τα αποστείλουν «άμεσα». Σε κάθε περίπτωση, η Χρυσή Αυγή, αφού το πρώτο διάστημα της κοινοβουλευτικής της παρουσίας επιτέθηκε εναντίον των λεγόμενων «λαθρομεταναστών», πλέον προχωρά στην ευθεία στοχοποίηση και εναντίον μεταναστών που δικαιούνται (βάσει και διεθνών συνθηκών) ανθρωπιστική προστασία. Ανθρωποι που τους έχει αναγνωριστεί το καθεστώς πρόσφυγα ή επικουρικής προστασίας, που έχουν λάβει έστω προσωρινή άδεια διαμονής στη χώρα. Η Χρυσή Αυγή, στα μάτια των φτωχών, άνεργων, ψευτοαπασχολούμενων Ελλήνων, δείχνει ως φταίχτες τους εξίσου φτωχούς, άνεργους, ψευτοαπασχολούμενους μετανάστες. Αποσιωπά ότι την ανεργία προκαλεί, συντηρεί κι αναπαράγει ο ίδιος ο καπιταλισμός, ότι αυτή φουντώνει σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Και ότι οι επιχειρηματίες και οι αστικές κυβερνήσεις κόβουν μεροκάματα, καταργούν εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η Χρυσή Αυγή, τα κόμματα του κεφαλαίου, όλοι οι μηχανισμοί των μονοπωλίων αποκρύπτουν την αλήθεια: Οτι το μεταναστευτικό, η ανεργία, η φτώχεια δεν αντιμετωπίζονται με αλαλαγμούς τραμπούκων, ξυλοδαρμούς, διώξεις πεινασμένων ανθρώπων. Φτώχεια, εκμετάλλευση και ανεργία είναι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους Ελληνες και στους αλλοδαπούς εργάτες ενάντια στον κοινό εχθρό τους, την κεφαλαιοκρατία. Γι' αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός ενάντια στην ΕΕ, στο ντόπιο κεφάλαιο, στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις γενικότερα. 
Ριζοσπάστης

Σιγοντάρει τη Χρυσή Αυγή η κυβέρνηση 
 Την προηγούμενη Πέμπτη, τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής απείλησαν οικογένεια μεταναστών, που ζουν και εργάζονται πάνω από 10 χρόνια στη Νέα Ραιδεστό Θεσσαλονίκης, ότι αν δεν εγκαταλείψουν το σπίτι τους σε ένα μήνα, θα τους το κάψουν. Επιπλέον, έβρισαν κι απείλησαν και τους γείτονες που βγήκαν από τα σπίτια τους, ζητώντας εξηγήσεις για το περιστατικό. Ανάλογες απειλές εκτόξευσαν όλο το προηγούμενο διάστημα εναντίον και άλλων μεταναστών, χώρια τους βιοπαλαιστές που ξυλοφόρτωσαν. Αποτέλεσμα, σήμερα πολλοί εργοδότες να απειλούν μετανάστες που εργάζονται γι' αυτούς να δέχονται ακόμα λιγότερα μεροκάματα, ακόμα χειρότερες συνθήκες εργασίας, ειδαλλιώς θα φωνάξουν τον «μπαμπούλα» της Χρυσής Αυγής. Κοντά σε αυτά, διανομές τροφίμων και αιμοδοσίες που διοργανώνει «μόνο» για Ελληνες, η προσπάθειά της να διχάσει Ελληνες και μετανάστες γονιούς για ποια παιδιά δέχονται στους παιδικούς σταθμούς, οι επιθέσεις της με απειλές, ρόπαλα, μαχαίρια ενάντια σε μαθητές και εργάτες, που καλούσαν σε εξαγγελθείσες απεργίες. Συν την πιο πρόσφατη εξέλιξη (σ.σ. σχετικό ρεπορτάζ στη σημερινό ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ), την ευθεία στόχευση πλέον και εναντίον μεταναστών που δικαιούνται, βάσει και διεθνών συνθηκών, ανθρωπιστικής προστασίας. 

 Η οργάνωση δείχνει πλέον ανοιχτά το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπό της, ως ενός ύπουλου τρομοκρατικού και αντικομμουνιστικού μηχανισμού, που χρησιμοποιείται ενάντια στους νέους και τους εργαζόμενους που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Αέρα στα πανιά τής δίνουν μια σειρά παράγοντες του αστικού καθεστώτος, που στο πρόσωπό της βρίσκουν ένα αποτελεσματικό εκτελεστικό όργανο για μια σειρά σκοπούς τους (εύρεση πειθήνιων εργατών δίχως διεκδικήσεις, αγώνες). Τους χρυσαυγίτες σιγοντάρει η κυβέρνηση με μια σειρά συγκεκριμένες ενέργειες: Στοχοποίηση των μεταναστών (και όχι των κυκλωμάτων που λυμαίνονται το κέντρο της πόλης) ως υπαίτιων για την κατάντια του. Δηλώσεις για «ανακατάληψη των πόλεων», επιχειρήσεις - «σκούπα», φυλακίσεις μεταναστών, που σηματοδοτούν το «δίκαιο» του μαύρου μετώπου τους. Ανοχή στις βιαιοπραγίες της οργάνωσης, συλλήψεις μεταναστών που καταγγέλλουν ξυλοδαρμό τους. Χαρακτηρισμό των εργατικών αγώνων ως «ακραίων», αντιμετώπιση απεργών με άγρια καταστολή. Με απαντήσεις που δίνει η κυβέρνηση στη Βουλή σε μια σειρά ζητήματα που θέτει ο ναζιστικός οργανισμός (μέσω ερωτήσεων), μια για τους παιδικούς σταθμούς, μια για τους μετανάστες, που και αυτοί δικαιούνται προστασίας. 

 Ειδικά η καλλιέργεια της λογικής ότι «η Χρυσή Αυγή είναι ένα κοινοβουλευτικό κόμμα όπως όλα τα άλλα και πρέπει να σεβόμαστε το θεσμικό της ρόλο» είναι επικίνδυνη και εγκληματική. Η «θεσμική» αντιμετώπισή της οδηγεί στη νομιμοποίηση της εγκληματικής της δράσης. Είναι επικίνδυνη, ειδικά για πιο ευάλωτες και αδιαμόρφωτες συνειδήσεις, ιδίως για τους νέους ανθρώπους που τους έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου (φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, «αριστεροί») με την άθλια εξίσωση φασισμού με κομμουνισμό, την εξίσωση των θυτών με τα θύματα. Λαός και νεολαία μπορούν να τους αποκαλύψουν, να τους απομονώσουν, να τους αντιμετωπίσουν. Πολιτικά, μέσα από το ίδιο το εργατικό, λαϊκό κίνημα και τους φορείς του, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές. Η Χρυσή Αυγή πρέπει να πάρει οργανωμένη μαζική πολιτική απάντηση από το λαϊκό κίνημα. Καμία ενέργειά τους αναπάντητη. Είτε δέρνουν μετανάστες, είτε παρελαύνουν, είτε επιτίθενται σε εργαζόμενους. Είτε ντύνονται φιλάνθρωποι, είτε «ράμπο». Με μαζική καταδίκη από συνελεύσεις εργατών, σωματείων, εργατικών κέντρων, συλλόγων κάθε είδους, προσφυγή και στη Δικαιοσύνη για εγκληματικές πράξεις. Αποκάλυψη στη νεολαία με ιδεολογικά, ιστορικά επιχειρήματα του ρόλου του φασισμού, των ταγμάτων εφόδου. Με βαθιά απομόνωσή τους. 
 Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ
Ριζοσπάστης

Αθλιονταβατζηδες

Αθλια αντιΚΚΕ συκοφαντία

«Οι χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι των ΙΚΕΑ βρήκαν χθες έναν ισχυρό σύμμαχο στην παρουσία του ΠΑΜΕ, που έσπευσε να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους. Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά από την Αθήνα, οι 1.000 εργαζόμενοι της επιπλοβιομηχανίας Neoset ακόμη περιμένουν το ΠΑΜΕ... να πάει. Η εταιρεία στην οποία εργάζονται διατείνεται ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν από την πτώχευση (κατέθεσε πρόσφατα αίτηση για το άρθρο 99), το αφεντικό απολύει, οι αποδοχές έχουν κουρευτεί και οι μισθοί δεν έχουν καταβληθεί εδώ και 3 - 4 μήνες. Εκεί το ΠΑΜΕ δεν έχει σηκώσει μαύρες σημαίες ακόμη, και πολλοί αναρωτιούνται αν ο μεγαλομέτοχος της πολύπαθης Neoset απολαμβάνει κάποιο είδος ασυλίας από την παράταξη που πρόσκειται στο κόμμα του Περισσού».

Αυτά έγραφε χτες η εφημερίδα που ονομάζεται «των συντακτών», κάνοντας άθλιους υπαινιγμούς κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, με τακτική προπαγάνδας που προάγει τη δημοσιογραφία σε συκοφαντία, χρησιμοποιώντας χοντρά ψέματα, πιστεύοντας πως θα σπιλώσει το ΚΚΕ. Πρώτο ψέμα ο υπαινιγμός της σχέσης του μεγαλομετόχου της NΕΟΣΕΤ με το ΚΚΕ. Δεύτερο χοντρό ψέμα ότι το ΠΑΜΕ δεν έκανε τίποτα για τους εργαζομένους της. Και τα δυο μαζί συνιστούν άτιμη ενημέρωση και φαίνεται ότι το χούι από την παλιά «Ελευθεροτυπία» να στήνουν προβοκάτσιες στο ΚΚΕ είναι στη φύση τους. Δημοσιογράφοι, σου λέει μετά... Γιατί ξέρουν - κι αν δεν ήξεραν όφειλαν να ψάξουν - ότι το ΚΚΕ από τότε που ξεκίνησε η επίθεση της εργοδοσίας της NΕΟΣΕΤ στα δικαιώματα των εργατών, ανέδειξε πολύμορφα αυτή την επίθεση υπερασπιζόμενο τους εργαζόμενους. Ο «Ριζοσπάστης» έχει γράψει κατ' επανάληψη. Πρόσφατα το ΠΑΜΕ πήγε στο εργοστάσιο εκδηλώνοντας τη συμπαράστασή του. Θα έβρισκαν απαντήσεις. Αλλά τότε πώς θα έγραφαν αντιΚΚΕ συκοφαντίες;

***

Ετσι, λοιπόν, στις 8/12/2008 οι βουλευτές του ΚΚΕ Γ. Μαρίνος, Γ. Μαυρίκος και Γ. Γκιόκας καταθέτουν Ερώτηση στη Βουλή με θέμα «Αμεση επαναπρόσληψη απολυμένων στη ΝΕΟΣΕΤ», στηρίζοντας το αίτημα του σωματείου για επαναπρόσληψη των εννιά απολυμένων. Στις 14 Γενάρη 2009 με ανακοίνωσή της για τη ΝΕΟΣΕΤ, η Νομαρχιακή Επιτροπή Εύβοιας του ΚΚΕ απευθύνεται στους εργάτες της περιοχής καλώντας «να οργανώσουν τον αγώνα τους στους χώρους δουλειάς για να προστατέψουν το δικαίωμά τους στη σταθερή και μόνιμη εργασία. Να καταδικάσουν τις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, καθώς και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, που έχουν συναινέσει σε όλα τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα (απολύσεις, ελαστικές σχέσεις εργασίας, κατάργηση 8ωρου, διευθέτηση χρόνου εργασίας κ.ά.)».

Στις 23 Μάρτη 2009, με τις απολύσεις να έχουν γίνει 30, ο Γ. Μαρίνος, βουλευτής του ΚΚΕ, σε συνάντηση με το σωματείο, δηλώνει την αμέριστη στήριξη στον αγώνα τους. Στις 4 Ιούλη του 2010, όταν οι απολύσεις πια είχαν φτάσει στις 140, το ΚΚΕ φέρνει ξανά και στη Βουλή το θέμα με Ερωτήσεις που κατέθεσε: Ερωτήσεις από το Κόμμα κατατέθηκαν: Στις 8 Δεκέμβρη του 2008, στις 27 Μάρτη του 2009, στις 11 Νοέμβρη του 2009, στις 6 Μάη του 2010, στις 7 Ιούνη του 2010.

***

Την Κυριακή 18 Νοέμβρη 2012 ο «Ριζοσπάστης» σηκώνει το θέμα με ρεπορτάζ, και τονίζει: «Σύμφωνα πάλι με πληροφορίες, απορρίφθηκε από το αρμόδιο δικαστήριο το αίτημα της εταιρείας για την έκδοση προσωρινής διαταγής, που θα απαγόρευε κάθε δίωξη και μεταβολή των περιουσιακών στοιχείων της από πιστωτές. Το αίτημα είχε υποβληθεί ταυτόχρονα με το αντίστοιχο αίτημα για την υπαγωγή της ΝΕΟΣΕΤ στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Η δικαστική απόφαση ανοίγει το δρόμο για την έκδοση διαταγών πληρωμής από προμηθευτές και άλλους πιστωτές. Αναβρασμός υπάρχει και στο εργοστάσιο της επιχείρησης στο Βασιλικό Χαλκίδας, όπου εργάζονται περίπου 120 εργαζόμενοι και στους οποίους έχουν ήδη επιβληθεί εκ περιτροπής εργασία, τριήμερα και τετραήμερα. Μέχρι στιγμής η εταιρεία "κρατάει στο σκοτάδι" τους εργαζόμενους, δεν έχει κάνει καμιά επίσημη ανακοίνωση, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, τη Δευτέρα θα ενημερώσει το Σωματείο στο Βασιλικό Χαλκίδας. Στο μεσοδιάστημα μέχρι και χτες αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ πήγε και ξαναπήγε στο εργοστάσιο στα Βασιλικά, δήλωσε την αμέριστη στήριξη σε κάθε κινητοποίηση που θα αποφασίσουν οι εργαζόμενοι». Ούτε αυτό το ρεπορτάζ δε διάβασαν;

Ποια, λοιπόν, σχέση του μεγαλομετόχου με το ΚΚΕ; Πώς ανακάλυψαν ότι το ΠΑΜΕ δεν πήγε; Ποιος λέει ότι το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν έχουν σταθεί στο πλευρό των εργατών της ΝΕΟΣΕΤ; Ψέμα πάνω στο ψέμα που σκόπιμα προβάλλουν οι δήθεν αδέσμευτοι δημοσιογραφούντες στην «Εφημερίδα των συντακτών» που δεσμεύονται στην αντιΚΚΕ λάσπη.

Αντιδραστικά και χρεοκοπημένα ιδεολογήματα

Αντιδραστικά και χρεοκοπημένα ιδεολογήματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Αποτελεί βάναυση πρόκληση και ύβρη να ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός ότι «αν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις, δε θα υπάρχουν ούτε εργαζόμενοι», την ίδια στιγμή που 1,5 εκατομμύριο άνεργοι έχουν απολυθεί ακριβώς από τις επιχειρήσεις που αποθεώνει. Θέλει επίσης μεγάλα αποθέματα θράσους να διακηρύσσει ότι ο επιχειρηματίας, δηλαδή ο καπιταλιστής, «είναι αυτός που παράγει πλούτο, αυτός που δημιουργεί θέσεις εργασίας, φτιάχνει ευημερία, δημιουργεί πρόοδο για όλον τον κόσμο», την ίδια στιγμή που αυτό που αποδεικνύεται κραυγαλέα από την ίδια τη ζωή πως το μόνο που «παράγουν» οι καπιταλιστές είναι ανεργία, φτώχεια, πείνα, εξαθλίωση για το λαό, ιδιοποιούμενοι ταυτόχρονα τον πλούτο που παράγει η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Είναι αδίστακτη διαστρέβλωση και κακοποίηση της ιστορικής πραγματικότητας να υποστηρίζει ανερυθρίαστα ότι «πουθενά δεν θα βρείτε στην ιστορία ανάπτυξη, πρόοδο και ευημερία χωρίς να ανθίσει το δικαίωμα να επιχειρήσεις, το "επιχειρείν"», όταν έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι ο καπιταλιστής «επιχειρεί», μόνο όταν θέλει να εκμεταλλευτεί την εργατική δύναμη και να αποκομίσει υπερκέρδη από την υπεραξία, δηλαδή από την απλήρωτη εργατική δύναμη. Το κεφάλαιο που έχει στο θησαυροφυλάκιο του δεν «γεννάει» λεφτά αν δεν περάσει υποχρεωτικά από τη φάση της παραγωγής, δηλαδή της (υπερ)εκμετάλλευσης της ζωντανής εργασίας. Εχει όντως δίκιο όταν λέει ότι «ο επιχειρηματίας, αρέσει - δεν αρέσει σε ορισμένους, είναι ο πρωταγωνιστής της ανάπτυξης σε κάθε εποχή», αλλά είναι φανερό ότι εννοεί την καπιταλιστική ανάπτυξη, που έχει αποδειχθεί σε όλες τις φάσεις της σε μια ζωντανή κόλαση για το λαό. Η λύτρωση του λαού από αυτή θα γίνει μόνο αν αποφασίσει να ακολουθήσει το δρόμο της ανάπτυξης που υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα και ανάγκες, με κατάργηση των μονοπωλίων και ανατροπή της εξουσίας τους από μια λαϊκή εξουσία.

Ο κύριος καθηγητής και η δημοκρατία

Ο κύριος καθηγητής και η δημοκρατία

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ταυτόχρονα όμως με τη στάση αυτή τέθηκε και το θέμα της γενικότερης αντιμετώπισης εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ του Συντάγματος και των αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών... σε μια εποχή νομοτελειακής έντασης του αυταρχισμού και σοβαρών κινδύνων ευρύτερης αντιδημοκρατικής εκτροπής είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσει η ηγεσία του ΚΚΕ την αναγκαιότητα υπεράσπισης και του παραμικρού ακόμη αστικοδημοκρατικού κεκτημένου»; Να που ο κύριος καθηγητής ξανακτύπησε από την «Εφημερίδα των συντακτών». Το ΚΚΕ ξανακτύπησε ο συγγραφέας των παραπάνω Γ. Ρούσης, διανθισμένα με τσιτάτα των κλασικών του Μαρξισμού, αποσπασμένα όχι μόνο από την ιστορική εποχή που γράφτηκαν, αλλά και από τις συγκεκριμένες συνθήκες καθώς και ολόκληρα τα έργα των κλασικών που αναφέρονται τα τσιτάτα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Αλλωστε, ο κύριος καθηγητής είναι αυθεντία. Τόσο αυθεντία, που εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν υπερασπίζεται το αστικό Σύνταγμα. Αντιπαράθεση από θέσεις αστών στο ΚΚΕ. Και μάλιστα στο συγκεκριμένο άρθρο το συνδυάζει με κριτική του ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ. Και με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κύριος καθηγητής; Ανάλογη κριτική έκανε και το «ΠΡΙΝ», εφημερίδα του ΝΑΡ, στο ΚΚΕ, ότι με την κριτική του διαστρεβλώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας πατήματα στους αστούς. Με τον ΣΥΡΙΖΑ, κύριε καθηγητά, ή με την αστική σιγουριά της ακαδημαϊκής ζεστασιάς; Αλλά πάει πολύ να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν υπερασπίζεται της λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Οχι μόνο των αστικών θεσμών, στους οποίους αναφέρεται ο κύριος καθηγητής, αλλά πρώτ' απ' όλα στους τόπους δουλειάς όπου διαφεντεύει η δικτατορία των μεγαλοεπιχειρηματιών, για την οποία ο κύριος καθηγητής και το Σύνταγμά του κάνουν «μούγκα». Γιατί το ΚΚΕ δεν είναι απλά στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης και διεύρυνσης των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά ως μέτωπο πάλης τα συνδέει με την πάλη για την ανατροπή της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής, καλώντας το λαό να παλέψει όχι μόνο ενάντια στην κρατική καταστολή, αλλά για δημοκρατία πρώτ' απ' όλα στους τόπους δουλειάς, καλώντας τους εργαζόμενους να τον επιβάλουν, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα το μέτωπο ενάντια στην κρατική καταστολή. Αλλά και στα λαϊκά δικαιώματα, το ΚΚΕ έχει καταθέσει νομοσχέδια για την κατάργηση των μνημονίων, για την προστασία των ανέργων, κ.λπ. Τα ξέρει ο κύριος καθηγητής, αλλά φαίνεται πως για άλλα νοιάζεται...

Αποδέσμευση από την ΕΕ!

Αποδέσμευση από την ΕΕ!

Τα χτεσινά στο Γιούρογκρουπ,

ανεξαρτήτως της δόσης, ανεξαρτήτως του εάν και του πότε αυτή η περιθρύλητη δόση θα εκταμιευτεί,

αποτελούν την πλήρη επιβεβαίωση:

Για να κρίνει κανείς την πολιτική του κάθε κόμματος στο εσωτερικό της Ελλάδας,

σε ό,τι κι αν αναφέρεται αυτή η πολιτική, είτε αναφέρεται στα «μικρά» είτε στα «μεγάλα», από τη θέση του κάθε κόμματος για τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις μέχρι τις θέσεις του για την εξωτερική πολιτική και την άμυνα, από τη θέση του για τις πολιτικές και δημοκρατικές ελευθερίες μέχρι τα ζητήματα για τη μετανάστευση, από το αν δουλεύουν τα - «ιδιοκτησίας» «Ζήμενς» - φανάρια στους δρόμους μέχρι το αν θα μαθαίνουμε την Ιστορία σύμφωνα με τις ευρωξετσιπωσιές που επιδιώκουν να συσχετίσουν το φασισμό με τον κομμουνισμό (!),

η Λυδία Λίθος,

για να κρίνουμε όχι μόνο το τι λέει, αλλά και το τι στην πραγματικότητα εννοεί το κάθε κόμμα,

είναι μία και μόνη:

Η στάση του απέναντι στην ΕΕ,

δηλαδή η στάση του απέναντι στο κεφάλαιο.

*

Απέναντι στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχει «τρίτος δρόμος».

Στο πλαίσιο μιας λυκοσυμμαχίας, μιας διακρατικής ένωσης του ιμπεριαλισμού, όπου τα «βουβάλια» τσακώνονται και τα «βατράχια» συνθλίβονται, δεν υπάρχει το «ολίγον έγκυος».

Ισχύει ή το ένα ή το άλλο:

Είτε με το στρατόπεδο των συνεργατών, των συμπαιχτών, των χειροκροτητών και του κάθε παρακείμενου πρόθυμου τροφοδότη αυταπατών για το ρόλο της ΕΕ,

είτε με το στρατόπεδο της αντίστασης, της καταδίκης, της σύγκρουσης, της διεξόδου, της διαφυγής και της αποδέσμευσης από ένα μηχανισμό στην υπηρεσία του κεφαλαίου και των μονοπωλίων.

*

Ειδικά στις σημερινές συνθήκες, και συγκεκριμένα

α) σε συνθήκες τρόικας - όπου τα 2/3 της τρόικας είναι η ΕΕ (Κομισιόν και ΕΚΤ)

β) σε συνθήκες μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, που συντάσσονται από την ελληνική πλουτοκρατία, από τα κόμματά της και τους ευρωενωσιακούς εταίρους τους

γ) σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που τόσο σε παγκόσμιο όσο και - ειδικότερα - στο ευρωπαϊκό επίπεδο σαρώνει με τη σφραγίδα των Βρυξελλών ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει λαϊκό δικαίωμα,

το να μην αναγνωρίζεις αυτήν την αυτονόητη αλήθεια, δηλαδή το ρόλο της ΕΕ ως πρωταγωνιστή στην επιβολή της βαρβαρότητας εναντίον του ελληνικού λαού,

συνιστά, αυταπόδεικτα, είτε πολιτική συνευθύνη, συμμετοχή και συνέργεια στο έγκλημα, είτε πολιτική αυταπάτη, που όμως τα όριά της είναι απολύτως δυσδιάκριτα από εκείνα της καθαρής πολιτικής απάτης.

*

Συνεπώς,

το να ισχυρίζεται ο ένας ότι η Ελλάδα θα «σωθεί» εντός της ΕΕ ή πολύ περισσότερο ότι η «σωτηρία» θα έρθει «από» την ΕΕ,

το να ισχυρίζεται ο άλλος πως θα «συνεννοηθεί», θα «διεκδικήσει», θα«διαπραγματευτεί» να βρει «λύση» για τα προβλήματα επιβίωσης του λαού μέσα στο πλαίσιο και στους μηχανισμούς της ΕΕ, εκεί δηλαδή που εξυφαίνονται τα σχέδια σφαγιασμού του λαού,

ο ισχυρισμός του τρίτου ότι για να «σώσει» την Ελλάδα θα κάνει συμμαχίες πότε με τη Σκύλλα και πότε με τη Χάρυβδη (!), ότι θα πάει και «λίγο» με την ΕΕ και «λίγο» με το ΔΝΤ (εμφανίζοντας αυτό το βαμπίρ και αιμοσταγή οργανισμό στην υπηρεσία των τοκογλύφων σαν φιλόπτωχο ταμείο) κ.ο.κ.,

αποτελούν απόδειξη:

Η πολιτική αυτή και τα κόμματα αυτά εξαπατούν το λαό. Κοροϊδεύουν το λαό. Εξαθλιώνουν το λαό. Δεσμεύουν το λαό εσαεί στα κολαστήρια μιας αδίστακτης «ευρωκομαντατούρ» και τον καλούν να περιμένει τη «δευτέρα παρουσία». Τότε που η «ευρωκομαντατούρ» των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων θα μεταμορφωθεί σε «νεράιδα» της... «συναδέλφωσης», της «συναλληλίας» και της λαϊκής «ευημερίας»!

Ομως, δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από το να παρουσιάζονται οι δεσμοφύλακες σαν «απελευθερωτές». Να παρουσιάζονται οι δήμιοι και οι Κέρβεροί τους σαν ευεπίφοροι κάποιας φιλολαϊκής μετενσάρκωσης.

Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη αλήθεια ότι η μόνη αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για να αποφύγεις το σφαγιασμό είναι ότι πρέπει να σπάσεις τα δεσμά που σε κρατάνε στο σφαγείο.

Να αποδεσμευτείς από το σφαγείο!

Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος, απελευθερωμένος από τα δεσμά, για να περπατήσεις κι όλον τον υπόλοιπο δρόμο που βγάζει έξω από την κόλαση.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ