22 Αυγ 2020

Πώς η αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ παρέδωσε τον ρωσικό αθλητισμό στη μαφία


Αντιγράφουμε ένα απόσπασμα απ’ το βιβλίο του Declan Hill “Τα στημένα – Ποδόσφαιρο και Οργανωμένο Έγκλημα” (Εκδόσεις Πολύτροπον) και πιο συγκεκριμένα από το κεφάλαιο “Να στήσει κανείς ή να μη στήσει;”, που αναφέρεται κυρίως στον ρωσικό αθλητισμό και τον έλεγχό του από τη ρωσική μαφία, μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης.
Το ερώτημα είναι γιατί έχουν χάσει τη ζωή τους τόσο πολλοί άνθρωποι στο ρωσικό αθλητισμό; Οφείλεται σε ένα διεστραμμένο πάθος με τα σπορ; Σε μια παθολογική αγάπη για το ποδόσφαιρο που οδηγεί σε λουτρά αίματος; Σε μια εγκληματική μορφή του ακραίου χουλιγκανισμού;
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο κύριος λόγος που οι μαφιόζοι έμπαιναν στο χώρο του ρωσικού ποδοσφαίρου ήταν ότι ο έλεγχος αθλητικών ομάδων τους παρείχε σημαντικά επιχειρηματικά πλεονεκτήματα. Η ιστορία αρχίζει το 1993, όταν ο Μπόρις Γέλτσιν -σε μια κρίση αυτοκρατορικής μεγαλομανίας που θα έκανε ακόμα και ένα Τσάρο να κοκκινίσει- διόρισε τον πρώην προπονητή του στο τένις, Σαμίλ Τάρπιτσεφ, Υπουργό Αθλητισμού. Η ρωσική οικονομία βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση και η πάλαι ποτέ κραταιά σοβιετική αθλητική μηχανή κατέρρεε. Ορισμένοι κορυφαίοι αθλητικοί σύλλογοι ήταν τόσο φτωχοί που οι ποδοσφαιριστές ήταν αναγκασμένοι να μοιράζονται τις άπλυτες φανέλες τους. Λίγα χρόνια αργότερα, σε μια προπόνηση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, είδα τους ποδοσφαιριστές να ανταλλάζουν φανέλες και παπούτσια. Ο Τάρπιστσεφ πρότεινε στον Γέλτσιν να επιτρέψει στους αθλητικούς συλλόγους να εισαγάγουν αλκοόλ και καπνά αφορολόγητα, προκειμένου να κερδίσουν μερικά επιπλέον χρήματα. Αυτή ήταν μια τεράστια παραχώρηση. Ο Τζιμ Μούντι, διευθυντής της υπηρεσίας οργανωμένου εγκλήματος του FBI, υποστηρίζει ότι “σχεδόν το 30 τοις εκατό, ίσως και περισσότερο” από όλα τα χρήματα της ρωσικής κυβέρνησης προέρχονταν από όρους στα καπνά και το αλκοόλ. Η ιδέα ήταν κάθε αθλητικό σωματείο να μπορεί να εισαγάγει όσο αλκοόλ ή καπνό επιθυμούσε. Αυτό τους έδωσε ένα τεράστιο εμπορικό πλεονέκτημα έναντι άλλων νόμιμων εισαγωγέων αυτών των προϊόντων. Οι Ρώσοι μαφιόζοι, λοιπόν, χρειάστηκαν γύρω στα 3 δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσουν ότι έπρεπε πάση θυσία να μπουν στον αθλητισμό. Ως εκ τούτου, διάφορες μαφιόζικες οργανώσεις απέκτησαν τον έλεγχο διαφορετικών συλλόγων και άρχισαν να ανταγωνίζονται στην αφορολόγητη εισαγωγή αυτών των προϊόντων. Καμία μεμονωμένη ομάδα της μαφίας δεν κατόρθωσε να ελέγξει την αθλητική αγορά, μολονότι βέβαια όλες προσπάθησαν, όπως δείχνει ο μακρύς κατάλογος των θυμάτων.
Ορισμένοι Ρώσοι δημοσιογράφοι με τους οποίους μίλησα υποστηρίζουν ότι τα περισσότερα περιστατικά βίας σημειώθηκαν τις “παλιές κακές μέρες”, τα πρώτα δηλαδή χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν οι μαφιόζοι γυρνούσαν στους δρόμους και εκτελούσαν όποιον απειλούσε την επέκταση της εξουσίας τους. Ο αθλητισμός δε διαφέρει από τις άλλες βιομηχανίες, συνεχίζει το επιχείρημα. Το 1993, πχ, δεκάδες πρόεδροι ιδιωτικών τραπεζών της Μόσχας εκτελέστηκαν σε μαφιόζικες επιθέσεις. Ούτε αποτελούν εξαίρεση το ποδόσφαιρο και το χόκεϊ. Το 1999, η BMW της αθλήτριας του καλλιτεχνικού πατινάζ, Μαρία Μπουτίρσκαγια, ανατινάχθηκε σε μια μυστηριώδη επίθεση. Ο Σεβαλιέ Νουσούγεφ, πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Νεανικού Αθλητισμού, δολοφονήθηκε σε μαφιόζικη επίθεση και ο δεκαοχτάχρονος πυγμάχος, πρωταθλητής Ευρώπης στην κατηγορία των νέων, Σεργκέι Λατούσκο, έπεσε σε ενέδρα και δολοφονήθηκε με οκτώ σφαίρες στο στήθος και το κεφάλι, καθώς έφευγε από μια προπόνηση. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα, από διάφορα αθλήματα.
Ως ένα βαθμό, ωστόσο, οι δημοσιογράφοι έχουν δίκιο: το ποσοστό των δολοφονιών στον αθλητισμό έχει μειωθεί. Εξακολουθούν βέβαια να σημειώνονται φόνοι και βίαια περιστατικά αλλά όχι στο βαθμό που συνέβαιναν πριν μια δεκαετία. Ωστόσο υπάρχουν υπόγεια ρεύματα στον σημερινό ρωσικό αθλητισμό που ίσως μοιάζουν ακατανόητα σ’ έναν εξωτερικό παρατηρητή. Τη δεκαετία του ’90, για παράδειγμα, το FBI προσκόμισε στο δικαστήριο έγγραφα που αποδεικνύουν ότι επικεφαλής της ρωσικής μαφίας στην Αμερική ήταν ο Βιάτσεσλαβ Ιβανκόφ. Ο Ιβανκόφ καταδικάστηκε, μεταξύ άλλων, σε δεκαετή κάθειρξη για τον έλεγχο ενός κυκλώματος εκβιασμών απ’ την περιοχή Μπράιτον Μπιτς του Μπρούκλιν. Οι δικαστικές ακροάσεις αφορούσαν εν μέρει την εταιρεία Slavic Inc., η οποία υποτίθεται ότι ξέπλενε χρήματα για λογαριασμό του Ιβανκόφ. Το όνομα, ωστόσο, του τελευταίου δεν περιλαμβανόταν στα έγγραφα της εταιρείας. Αντίθετα, ως πρόεδρός της εμφανιζόταν ο Σλάβα Φετίσοφ, διάσημος αθλητής του χόκεϊ και διεθνής με την εθνική ομάδα της Ρωσίας, ο οποίος είχε αγωνιστεί σε κορυφαίες ομάδες της Σοβιετικής Ένωσης και της Βόρειας Αμερικής. Στην καριέρα του είχε κερδίσει πολλά πρωταθλήματα Ρωσίας και Αμερικής, καθώς και ολυμπιακά μετάλλια. Ο Φετίσοφ δεν εξήγησε ποτέ με πειστικό τρόπο πώς το όξομά του κατέληξε στα έγγραφα μιας εταιρείας που κατά το FBI συνδεόταν με το αφεντικό της ρωσικής μαφίας. Ο Σλάβα Φετίσοφ, μιλώντας στους συναδέλφους μου από την εκπομπή Frontline και στον Ρόμπερτ Φρίντμαν, τον ανεξάρτητο δημοσιογράφο που αποκάλυψε το θέμα, αρνήθηκε ότι ο Ιβανκόφ είχε κάποια σχέση με την εταιρεία (αν και ο συνήγορός του, Μπάρι Σλότνικ, επιβεβαίωσε ότι ο Ιβανκόφ είχε σχέσεις με την εταιρεία, η οποία όμως ήταν μια νόμιμη εταιρεία εισαγωγών-εξαγωγών). Ο Φετίσοφ έχει επιστρέψει στη Μόσχα. Σήμερα, εν έτει 2008, είναι Υπουργός Αθλητισμού.

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΕΛΠΙΔΕΣ



Σε ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Πέτσας εφαρμόζοντας την επικοινωνιακή γραμμή της κυβέρνησης, που βγάζει από το κάδρο των συντελεστών της αύξησης των κρουσμάτων κορωνοϊού το ασυντόνιστο και εν πολλοίς ανεξέλεγκτο άνοιγμα  των συνόρων στον τουρισμό, επανέλαβε πως για την αύξηση ευθύνεται όχι ο τουρισμός «αλλά η χαλαρότητα που επικράτησε στο εσωτερικό», χρεώνοντάς  την εξ ολοκλήρου στον εφησυχασμό της ατομικής ευθύνης. Και αφού δεν μπορεί πια ο κυβερνητικός λόγος να θριαμβολογεί για συνεχιζόμενη επιτυχημένη διαχείριση της επιδημίας, όπως στον καιρό της καραντίνας, αρκείται σε ερμηνεία κατά το δοκούν των αριθμητικών στοιχείων, ώστε να μην διαψεύδουν αυτόν τον ισχυρισμό. Έτσι  τονίζεται πως μόνο το 0,21% των επισκεπτών βρέθηκαν θετικοί στον ιό ή πως η επιδημιολογική εικόνα της Ελλάδας παραμένει καλύτερη από τις περισσότερες άλλες χώρες σύμφωνα με τα γραφήματα που περιλαμβάνουν και την περίοδο της καραντίνας.  
           Συγχρόνως η επιδείνωση, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών στο πρώτο εξάμηνο το έτους αποδίδεται κυρίως στην ραγδαία μείωση των εσόδων από τον τουρισμό που κλονίζει την οικονομία με ακόμα περισσότερο  βάθεμα της ύφεσης λόγω της υγειονομικής κρίσης. Είναι που στην  Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής θέσης της, του κλίματος και της γεωφυσικής διαμόρφωσης, ο τουρισμός έχει μεταβληθεί στον πιο δυναμικό τομέα της οικονομίας, όπου έχουμε μια τεράστια συσσώρευση κεφαλαίου, μια επέκταση των τουριστικών δραστηριοτήτων  μέχρι το τελευταίο χωριό της χώρας, μια διείσδυση των εμπορευματικών σχέσεων παντού. Η επέκταση λοιπόν του τουρισμού με τις  παροχές υπηρεσιών παντός είδους έχει τεράστιες επιδράσεις στη συνολική εργασιακή απασχόληση. Ο αριθμός των εργαζομένων στα τουριστικά και παρατουριστικά επαγγέλματα μόνο κατά προσέγγιση μπορεί να υπολογιστεί  λόγω της υψηλής εποχικότητας όσο και της αδήλωτης εργασίας με το εξοντωτικό όριο και την ανασφάλεια κλπ. Το πλήγμα λοιπόν που δέχτηκε η τουριστική οικονομία  από την πανδημία έχει σημαντικές επιπτώσεις στο εμπόριο υπηρεσιών και  στην απασχόληση και φυσικά συνολικά στην οικονομία.
         Επειδή λοιπόν η κυβέρνηση  είδε στον τουρισμό ένα σημαντικό μέσο που θα επέτρεπε τις  εταιρείες  να συνεχίζουν να  αποκομίζουν  κέρδη και στους εργαζόμενους να αισιοδοξούν για την επιβίωσή τους, με την αύξηση της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας, και ευελπιστώντας στον επικοινωνιακό χειρισμό αυτής της αισιοδοξίας προτίμησε να παραβλέψει μέτρα για ασφαλή τουρισμό. Η υποχώρησή της πριν δυο μήνες στις απειλές της εταιρείας ταξιδίων  TUI για ακύρωση ταξιδιών στην Ελλάδα σε περίπτωση 36ωρης καραντίνας σε νεοαφιχθέντες είναι ενδεικτική του τρόπου που σχεδιάστηκε το άνοιγμα στον τουρισμό.  Μόνο που τελικά η  θεαματική έναρξη της τουριστικής σεζόν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη Σαντορίνη, όπου στο σκηνικό που στήθηκε ομογενοποιήθηκαν θέαμα και πολιτική για να χειραγωγήσουν αποτελεσματικότερα, κατέληξε σε λιγότερο από δυο μήνες στους τίτλους τέλους με κάθε ανακοίνωση αύξησης των κρουσμάτων.
        Παγκοσμίως φαίνεται πως η ανθεκτικότητα του τουριστικού συστήματος σε σχέση με την κρίση που προκάλεσε η πανδημία είναι προβληματική και πολλά στοιχεία δείχνουν πως ο αντίκτυπος από αυτήν θα είναι άνευ προηγουμένου. Η κατάρρευση, που σχετίζεται με τον κορωναϊό, του παγκόσμιου τουρισμού ο οποίος αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 10% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών και Τουρισμού, μπορεί κάλλιστα να πυροδοτήσει το επόμενο στάδιο αυτής της κρίσης. Κι έτσι να μετατοπιστούμε από μια  κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία σε μια κατάσταση εκτεταμένης οικονομικής εξαθλίωσης.
Ένα εξάμηνο από την κρίση υγείας που προκλήθηκε από την πανδημία πυροδοτείται γρήγορα μια οικονομική κρίση της οποίας οι  συνέπειες είναι θέμα ελάχιστου χρόνου να βιωθούν σε όλη τους την έκταση.  Η πραγματικότητα είναι πως δεν έχουμε εργαλεία του 21ου αιώνα για την καταπολέμηση της COVID-19. Δεν υπάρχει εμβόλιο ή θεραπεία. Το μόνο που έχουμε είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο των επιδημιών στις αρχές του 20ού αιώνα, που τείνουν να είναι οικονομικά καταστροφικές σ’ ένα οικονομικό περιβάλλον του 21ου αι. Μ’ ένα ταχέως αναπτυσσόμενο και κινητό παγκόσμιο πληθυσμό, με τάσεις αστικοποίησης και συγκέντρωση ανθρώπων, με βιομηχανική παραγωγή τροφίμων σε παγκόσμιες αλυσίδες, με ανάπτυξη παγκόσμιων δικτύων μεταφορών όλα δρουν ως φορείς στην εξάπλωση παθογόνων νόσων.
 Η κρίση της COVID-19 επιδεινώνει όλα τα προβλήματα της οικονομίας που μια δεκαετία τώρα με την εφαρμογή της πολιτικής που επέβαλλαν τα μνημόνια  όλες οι κυβερνήσεις μας της τελευταίας δεκαετίας ήθελαν να μας πείσουν πως είχαν λύσει. Το μόνο τελικά που επιτεύχθηκε ήταν μια αέναη λιτότητα, αφού στον καπιταλισμό το κόστος των οικονομικών κρίσεων πληρώνουν οι εργαζόμενοι και γι’ αυτό επιδιώχτηκε από την κυρίαρχη εξουσία με νομοθετήματα και καταστολή η επιδείνωση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων.  Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να διαβρωθούν όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί, που θα μπορούσαν να συντελέσουν στην καλύτερη διαχείριση υγειονομικών κρίσεων,  όπως η πανδημία του κορωνοϊού. Επομένως τόσο ο φόβος για ολιγωρία εκ μέρους της κυρίαρχης εξουσίας στη μέριμνα για την υγεία, όσο και η καχυποψία  για  επιχειρήσεις διάσωσης που  θα επιτρέψουν, όπως και στην οικονομική κρίση, μόνο στις  καπιταλιστικές εταιρείες να αποκομίσουν ακόμα υψηλότερα κέρδη χωρίς οικονομική ανάκαμψη που ν’ αφορά τους εργαζομένους δεν είναι αβάσιμοι.

Η σοβαρότερη Χρυσή Αυγή που είχαμε ποτέ: Ο υφυπουργός άμυνας Α. Στεφανής σε εμφυλιοπολεμική φιέστα αποστράτων κατά των “κομμουνιστοσυμμοριτών”


Σε ανακοίνωση για τη συμμετοχή του υφυπουργού Άμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή σε αντικομμουνιστική εκδήλωση στο Γράμμο και στο Βίτσι το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
«Η συμμετοχή του ΥΦΕΘΑ Α. Στεφανή, ως εκπροσώπου του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, σε αντικομμουνιστική εκδήλωση της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, που υπάγεται στο ΥΠΕΘΑ, στον Γράμμο και στο Βίτσι, η οποία μάλιστα διανθίζεται με φρασεολογία από την εποχή των εκτελέσεων και των εξοριών, είναι απαράδεκτη, άθλια και επικίνδυνη.
Φαίνεται ότι την κοινοβουλευτική απουσία της Χρυσής Αυγής έρχεται να καλύψει η παρουσία και η εκπροσώπηση της κυβέρνησης σε αυτήν την εκδήλωση, επιδιώκοντας να ψαρέψει στα βρωμόνερα της ακροδεξιάς και του φασισμού.
Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι ο αντικομμουνισμός είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της καταστολής και της επίθεσης στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα.
Η κυβέρνηση να αποσύρει τώρα τον εκπρόσωπο της από αυτήν την άθλια αντικομμουνιστική εκδήλωση διαφορετικά η ίδια και προσωπικά ο πρωθυπουργός αναλαμβάνουν την ευθύνη για αυτή την αθλιότητα.»
Η γνωστοποίηση της συμμετοχής του Αλ. Στεφανή στην αντικομουνιστική εκδήλωση έγινε από την διοργανώτρια «Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού» που σε ανακοίνωση αναφέρει πως αποφάσισε:
«1. Την τέλεση των επετειακών μνημοσύνων υπέρ πεσόντων του Ελληνικού Στρατού στο Γράμμο και στο Βίτσι την Κυριακή 30 Αυγούστου 2020, όπως έχει προγραμματιστεί.
2. Την υποδοχή των επισήμων προσκεκλημένων στους χώρους των τελετών. Τον Πρωθυπουργό θα εκπροσωπήσει ο ΥΦΕΘΑ Σγος ε.α. κ. Αλκιβιάδης Στεφανής.»
Πηγή 902.gr

Άθλιος αντικομμουνισμός με σφραγίδα Μητσοτάκη




Άθλιος αντικομμουνισμός 

με σφραγίδα Μητσοτάκη


Συμμετοχή του υφυπουργού Άμυνας Αλκ. Στεφανή, ως εκπροσώπου του πρωθυπουργού, σε εκδήλωση (30/8) «υπέρ πεσόντων του Ελληνικού Στρατού στο Γράμμο και στο Βίτσι» της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού - Ανακοίνωση του ΚΚΕ
( ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:

 ΠΟΛΙΤΙΚΗ  

Μύθοι και αλήθειες για την πανδημία COVID-19





Ο Μάρσιο Αντόνιο ντο Νασιμιέντο δείχνει τη φωτογραφία του 25χρονου γιου του Χιούγκο, που πέθανε από COVID-19, σε έναν άλλο Βραζιλιάνο, ο οποίος υποστηρίζει ότι η πανδημία είναι μια απάτη, σε μια χώρα που ήδη μετράει περισσότερους από 100.000 νεκρούς απ' αυτήν
Copyright 2020 The Associated
Ο Μάρσιο Αντόνιο ντο Νασιμιέντο δείχνει τη φωτογραφία του 25χρονου γιου του Χιούγκο, που πέθανε από COVID-19, σε έναν άλλο Βραζιλιάνο, ο οποίος υποστηρίζει ότι η πανδημία είναι μια απάτη, σε μια χώρα που ήδη μετράει περισσότερους από 100.000 νεκρούς απ' αυτήν
Πολλές κυβερνήσεις προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τη φυσική και αναμενόμενη έλλειψη επιστημονικών δεδομένων σχετικά με τον νέο κορονοϊό όταν εκδηλώθηκε η πανδημία, με σκοπό να θολώσουν τα νερά και να συγκαλύψουν το γεγονός ότι η όλη διαχείρισή της από μέρους τους γίνεται με προτεραιότητα την οικονομία και τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι την υγεία των ανθρώπων. Το ίδιο έκανε και η ελληνική κυβέρνηση, βαφτίζοντας «αόρατο εχθρό» τον νέο κορονοϊό.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι γνώσεις μας για τον ιό δεν εξελίσσονται, ή ότι τους πρώτους μήνες της πανδημίας COVID-19 δεν υπήρχαν ασαφείς, ακόμη και αντιφατικές πληροφορίες σχετικά με τον ιό SARS-CoV-2 και την ασθένεια που προκαλεί. Το διάστημα που μεσολάβησε, η εμπειρία από την εξέλιξη της πανδημίας και η επιστημονική έρευνα έχουν δώσει απάντηση σε πολλά ζητήματα, ορισμένα από τα οποία παρουσιάζονται πιο κάτω και βοηθούν στην καλύτερη παρακολούθηση ορισμένων πλευρών, που σχετίζονται με την εξέλιξη της πανδημίας και τη διαχείρισή της.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι λόγω μιας από τις γνωστικές προκαταλήψεις, της προκατάληψης αγκύρωσης, συνηθίζουμε να θυμόμαστε τις πρώτες πληροφορίες που παίρνουμε για ένα ζήτημα και δυσκολευόμαστε να τις αντικαταστήσουμε με νέα γνώση.
Θύματα

Πριν φτάσει στην πόρτα μας η πανδημία, πολλοί σκέφτονταν ότι είναι πρόβλημα άλλων (των Κινέζων που τρώνε νυχτερίδες, των Ιταλών που συνηθίζουν τους εναγκαλισμούς και τα φιλιά ως χαιρετισμό, αυτών που συμμετέχουν σε κρουαζιέρες και τρώνε από μπουφέ, των ηλικιωμένων που έχουν «εύθραυστη» υγεία, των κατοίκων μεγάλων πόλεων που ζουν μέσα σε συνωστισμό). Τώρα είναι γνωστό ότι η πανδημία χτυπά ακόμη και απομακρυσμένες περιοχές και λαούς και ανθρώπους κάθε κουλτούρας και αντίληψης.
Τα πρώτα θύματα της COVID-19 ήταν δυσανάλογα ηλικιωμένοι ή άνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα. Η ηλικία και η ασθενικότητα παραμένουν σοβαροί παράγοντες για βαριά νόσηση από COVID-19, αλλά τώρα γνωρίζουμε ότι η αρρώστια αυτή μπορεί να σκοτώσει και νέους και υγιείς ανθρώπους, ενήλικους, εφήβους, παιδιά.
Διαφορές
Στην αρχή, πέρα από τις οδηγίες για καλό καθαρισμό των χεριών και αποφυγή αγγίγματος του προσώπου, που συνεχίζουν να ισχύουν, δινόταν πολλή σημασία και στην απολύμανση των επιφανειών, που επίσης συνεχίζει να έχει σημασία, αλλά αποδείχτηκε πως δεν είναι ο κύριος παράγοντας μετάδοσης του SARS-CoV-2. Τον πρώτο καιρό οι ειδικοί θεωρούσαν ότι η μετάδοση του ιού γίνεται κυρίως από σταγονίδια βλέννας και σάλιου, που εκτινάσσονται όταν ο πάσχων βήχει ή φταρνίζεται.
Οσον αφορά τη διάδοσή του μέσα σε νοσοκομειακό περιβάλλον, θεωρούνταν ότι τα σταγονίδια για τη διάδοσή τους μέσω του αέρα μπορούσαν να παραχθούν μόνο κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων ιατρικών διαδικασιών, όπως η τοποθέτηση αναπνευστήρα σε έναν άρρωστο. Τώρα γνωρίζουμε ότι ο ιός αποβάλλεται και διαδίδεται με ένα μεγάλο φάσμα μεγεθών σταγονιδίων, ορισμένα από τα οποία είναι τόσο μικρά ώστε να παραμένουν σε αιώρηση, ιδίως σε κλειστούς, όχι καλά αεριζόμενους χώρους. Μπορούν να δημιουργηθούν με την ομιλία ή ακόμη και απλώς με την αναπνοή.
Αλλες μολυσματικές ασθένειες του αναπνευστικού κάνουν τους ανθρώπους να βήχουν και να φταρνίζονται. Οι δύο προηγούμενες επιδημίες SARS έκαναν άμεσα τους ανθρώπους τόσο άρρωστους που οι περισσότεροι πήγαιναν στο νοσοκομείο. Ο έλεγχος της θερμοκρασίας και η σύσταση σε όσους κυκλοφορούν αλλά έχουν δέκατα ή πυρετό να παραμείνουν στο σπίτι, μπορεί γενικά να περιορίσουν τις ασθένειες που παρουσιάζουν συμπτώματα από νωρίς. Αλλά το πρόβλημα με τον SARS-CoV-2 είναι ότι πολλοί μολυσμένοι απ' αυτόν νιώθουν και φαίνονται απολύτως υγιείς και διαδίδουν την ασθένεια χωρίς να έχουν οι ίδιοι συμπτώματα, ή πριν αυτά εμφανιστούν.
Ελπίδες
Την άνοιξη, πολλοί είχαν την ελπίδα ότι ο θερμός και υγρός καιρός του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο θα μετριάσει τη διάδοση του κορονοϊού, όπως συμβαίνει και με τον ιό της γρίπης. Αποδείχτηκε ότι αυτό δεν συμβαίνει. Ακόμη και σε περιοχές που είχαν καταφέρει να περιορίσουν στο ελάχιστο τα κρούσματα, όταν οι κυβερνήσεις έκαναν λάστιχο τα ιατρικά πρωτόκολλα για να εξυπηρετήσουν το εφοπλιστικό, μεταφορικό και τουριστικό κεφάλαιο, η ανάμειξη ασυμπτωματικών ή προσυμπτωματικών τουριστών με τον ντόπιο πληθυσμό οδήγησε σε φούντωμα της πανδημίας μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Οταν άρχιζε η πανδημία υπήρξε πολλή συζήτηση γύρω από τη σημασία που έχουν οι μάσκες, ο τύπος της καταλληλότερης μάσκας για το μη υγειονομικό προσωπικό κ.λπ., ενώ με δεδομένη την έλλειψη που υπήρχε σε μάσκες (και άλλο υγειονομικό υλικό) δόθηκε προτεραιότητα στη χρήση τους σε αυτούς που τις χρειάζονταν περισσότερο. Τώρα ξέρουμε ότι οι μάσκες, ακόμη και οι μη χειρουργικές, μπορούν να περιορίσουν σημαντικά την ποσότητα ιού που αποβάλλουν οι ασθενείς στον αέρα όταν μιλούν και ότι οι μάσκες προφυλάσσουν τους ανθρώπους που τις φορούν, όχι τέλεια, αλλά αρκετά για να μειώνεται σημαντικά η διάδοση της ασθένειας.
«Γρίπη»
Τις πρώτες μέρες της πανδημίας COVID-19 κάποιοι ισχυρίζονταν ότι δεν είναι κάτι χειρότερο από την ετήσια επιδημία γρίπης. Αν και η θνησιμότητα της ασθένειας του νέου κορονοϊού δεν είναι ακόμη εύκολο να υπολογιστεί, οι επιδημιολόγοι θεωρούν ότι είναι πολύ υψηλότερη απ' ό,τι της γρίπης. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ κάθε χρόνο πεθαίνουν 12 - 61.000 άνθρωποι από γρίπη (χωρίς εφαρμογή καραντίνας ή άλλων μέτρων προστασίας), ενώ μέσα σε ένα εξάμηνο έχουν ήδη πεθάνει περισσότεροι από 170.000 από COVID-19.
Τον πρώτο καιρό χώρες όπως η Βρετανία και η Σουηδία εφάρμοσαν πολιτική που έδινε την εντύπωση ότι επιδιώκουν να πετύχουν την ανοσία της αγέλης και γι' αυτό καθυστέρησαν να πάρουν περιοριστικά μέτρα, ή πήραν μόνο χαλαρά μέτρα. Η εκτίμηση των ειδικών είναι ότι θα χρειαζόταν να μολυνθεί το 60 - 70% των ανθρώπων για να επιτευχθεί ανοσία της αγέλης, πράγμα που σημαίνει εκατομμύρια νεκρούς μόνο σε αυτές τις χώρες. Αυτή η τακτική είχε ακολουθηθεί και κατά την πανδημία της ισπανικής γρίπης το 1918, με αποτέλεσμα περίπου 50 εκατομμύρια νεκρούς.
Αιτίες
Οι εξάρσεις των κρουσμάτων δεν οφείλονται στην αύξηση των ελέγχων. Αν ο αυξημένος αριθμός κρουσμάτων ήταν απλώς αποτέλεσμα της αύξησης των ελέγχων και όχι πραγματική έξαρση της πανδημίας, τότε θα έπρεπε να μειωνόταν το ποσοστό των θετικών μέσα στο αυξημένο δείγμα των ελεγμένων. Αντίθετα, σε περιοχές με εξάρσεις κρουσμάτων, το ποσοστό των θετικών τεστ ήταν επίσης αυξημένο. «Χωρίς τεστ ...δεν θα είχαμε σχεδόν κανένα κρούσμα», έγραψε πρόσφατα στο Twitter ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Κάνοντας περισσότερα τεστ αποκαλύπτεται καλύτερα ο αριθμός των μολυσμένων, που είναι πολλαπλάσιος των κρουσμάτων που καταλήγουν να ζητήσουν ιατρική βοήθεια ή έλεγχο.
Η πανδημία απέδειξε ότι ο ρατσισμός και όχι η φυλή είναι παράγοντας κινδύνου. Στις ΗΠΑ σκοτώνει δυσανάλογα τους έγχρωμους, όχι λόγω γενετικών διαφορών, αλλά κυρίως λόγω του συστημικού ρατσισμού, που ρίχνει στη φτώχεια και απομονώνει τους Αμερικανούς ινδιάνικης καταγωγής, τους μαύρους και τους Λατίνους, που είναι πολύ πιθανότερο να κάνουν χειρωνακτικές δουλειές, οι οποίες τους εκθέτουν στη μόλυνση, που ζουν μέσα στο στρες και την αγωνία για το αύριο, που έχουν μικρότερη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας.
Μεγάλες διαδηλώσεις με μέτρα προφύλαξης σε ανοιχτό χώρο δεν λειτουργούν ως εστίες υπερμετάδοσης. Αυτό έδειξε επισκόπηση των μαζικότατων διαδηλώσεων, που έγιναν στις ΗΠΑ, μετά τη δολοφονία του μαύρου Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς. Αντίθετα, το άνοιγμα κλαμπ, εστιατορίων και άλλων υπηρεσιών σε κλειστό χώρο οδήγησε σε εξάρσεις κρουσμάτων, πιθανώς λόγω της ευκολότερης διάδοσης του ιού μέσω του αέρα σε κλειστό χώρο.
Παραπληροφόρηση
Η πανδημία έδειξε ακόμη ότι η παραπληροφόρηση σκοτώνει. Πολιτικοί τύπου Τραμπ, αντιεμβολιαστές, ακροδεξιοί σχολιαστές και άλλοι, διαδίδουν με δηλώσεις στον Τύπο, φήμες από στόμα σε στόμα και δημοσιεύσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλες ιστοσελίδες ό,τι πιο αντιεπιστημονικό και απίθανο μπορεί να σκεφτεί κανείς για την COVID-19, ενώ απορρίπτουν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, τη χρήση μάσκας, τη συνεργασία με τους ιχνηλάτες των κρουσμάτων.
Κάποια παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά. Ο Αμερικανός βουλευτής Λούι Γκόμερτ, που αρνούνταν να φορέσει μάσκα και αποθάρρυνε και τους συνεργάτες του να το κάνουν, βρέθηκε θετικός σε COVID-19 και τώρα φέρεται να κάνει θεραπεία με υδροξυχλωροκίνη, ένα φάρμακο το οποίο ο Πρόεδρος Τραμπ προώθησε έντονα, αλλά αποδείχτηκε αναποτελεσματικό σε κλινικές δοκιμές. Οι κλήσεις σε κέντρα αντιμετώπισης δηλητηριάσεων παρουσίασαν έξαρση όταν ο Τραμπ είχε προτείνει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου να διερευνηθεί η δυνατότητα ενέσεων με απολυμαντικά τύπου χλωρίνης, ώστε να σκοτωθεί ο ιός και να απολυμανθεί ο οργανισμός.
Η παραπληροφόρηση, με αστήριχτους ισχυρισμούς, που συχνά δεν έχουν καμιά λογική, έχει ήδη κάνει ζημιά. Από την απιθανότητα ότι η τεχνολογία ασύρματης δικτύωσης 5G είναι η αιτία της COVID-19 έχουμε περάσει σε πιο πονηρούς ισχυρισμούς, όπως ότι τα εμβόλια θα περιέχουν μικροτσίπ για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των ανθρώπων (λες και αυτό δεν γίνεται ήδη, τουλάχιστον για όσους χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), ή ότι τα εμβόλια θα είναι πιο επικίνδυνα από τον κορονοϊό.
Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι ένας στους τρεις Αμερικανούς δεν θα έκανε το εμβόλιο για τον κορονοϊό αν ήταν διαθέσιμο σήμερα. Μέσα στον οξύ ανταγωνισμό και τα οικονομικά συμφέροντα γύρω από τα εμβόλια είναι δύσκολο να βγάλει κανείς συμπέρασμα γι' αυτά.
Κινήσεις, υποτίθεται κάτω από την πίεση της πανδημίας, όπως η ανακοίνωση της παραγωγής και χρήσης ενός εμβολίου στη Ρωσία πριν από την πραγματοποίηση της φάσης 3 του ελέγχου του (που προβλέπει την επιστημονικά ελεγχόμενη δοκιμή του σε χιλιάδες εθελοντές), γίνονται αναμφίβολα και για λόγους γοήτρου και κέρδους (1 δισ. προπαραγγελίες του εμβολίου), έστω κι αν το εμβόλιο αποδειχτεί τελικά ασφαλές και αποτελεσματικό, όπως πιθανολογούν πολλοί επιστήμονες και έξω από τη Ρωσία, έχοντας μελετήσει τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε.
Ανάλογες πρόωρες ανακοινώσεις για την αποτελεσματικότητα εμβολίων (και προπαραγγελίες) έχουν γίνει ήδη και για άλλα υπό παρασκευή εμβόλια, με προέλευση τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Η ΕΕ, και κατ' επέκταση και η Ελλάδα, έχει δεσμεύσει εκατομμύρια δόσεις αυτών των εμβολίων. Αν, όμως, κατά τη χρήση κάποιου μη καλά ελεγμένου εμβολίου στον γενικό πληθυσμό υπάρξουν εκτεταμένες σοβαρές παρενέργειες, αυτό μπορεί να δώσει πραγματική βάση σε αντιεμβολιαστικές αιτιάσεις, με καταστροφικά αποτελέσματα για τη δημόσια υγεία.
Σε τελευταία ανάλυση, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, που έχει επίκεντρο το κέρδος και όχι τον άνθρωπο, είναι που δίνει «πάτημα» στις διάφορες αμφισβητήσεις, λογικές και παράλογες, γύρω από τα μέτρα δημόσιας υγείας.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ Αμφιλεγόμενοι πειραματισμοί από την UEFA με κριτήριο τα επιχειρηματικά κέρδη



Με τον κορονοϊό να παραμένει σε έξαρση στην Ευρώπη, στην UEFA αναζητούν τρόπους να σώσουν το ποδοσφαιρικό «προϊόν»
Eurokinissi
Με τον κορονοϊό να παραμένει σε έξαρση στην Ευρώπη, στην UEFA αναζητούν τρόπους να σώσουν το ποδοσφαιρικό «προϊόν»
Με την πανδημία του κορονοϊού να έχει καταφέρει τεράστιο πλήγμα στις φετινές ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, με τις ανάλογες απώλειες σε τζίρους και κέρδη της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, η UEFA είχε φροντίσει εν μέσω του αγωνιστικού «lockdown» να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της. Αυτές είχαν να κάνουν με την προσπάθεια ουσιαστικά να σωθεί το ποδοσφαιρικό «προϊόν» για φέτος και να περιοριστούν οι απώλειες.

Και αν για τα εθνικά πρωταθλήματα η εκάστοτε απόφαση δεν εξαρτιόταν μόνο από την UEFA αλλά έπρεπε να ληφθούν υπόψη και οι συνθήκες που επικρατούσαν σε κάθε χώρα, για τα αμιγώς δικά της «προϊόντα», τις διοργανώσεις του Champions League και του Europa League, η Συνομοσπονδία το ξεκαθάρισε κάπου στα μέσα Μάη: Ολοκλήρωση της σεζόν με κάθε τρόπο. Η συνέχιση των αγώνων τον Αύγουστο, που παραδοσιακά σήμαινε την έναρξη της νέας σεζόν, η καθιέρωση Φάιναλ 8 σε δύο χώρες, Πορτογαλία για το Champions League και Γερμανία για το Europa League, με παράλληλη διεξαγωγή και των πρώτων προκριματικών γύρων για τη νέα χρονιά, οι αγώνες Σαββατοκύριακο, όλα αυτά συνθέτουν ένα πρωτόγνωρο σκηνικό στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Να σώσει ό,τι σώζεται...
Αναφορικά με το υπόβαθρο για όλα αυτά τα πρωτοφανή, διαφωτιστικά είναι τα όσα είχε πει ο πρόεδρος της UEFA Αλεξάνταρ Τσέφεριν σε συνέντευξή του στην αγγλική εφημερίδα «Guardian» τον περασμένο Μάη. Εν μέσω της αγωνιστικής αναστολής και με ρευστό το μέλλον των διοργανώσεων, είχε περιγράψει τις «αγωνίες» των υψηλών κλιμακίων της UEFA για το τι μέλλει γενέσθαι.

Με αρκετές καινοτομίες όσον αφορά τους κανονισμούς ξεκίνησαν οι προκριματικοί γύροι των ευρωπαϊκών διοργανώσεων για τη σεζόν 2020 - 2021
Associated Press
Με αρκετές καινοτομίες όσον αφορά τους κανονισμούς ξεκίνησαν οι προκριματικοί γύροι των ευρωπαϊκών διοργανώσεων για τη σεζόν 2020 - 2021
«Ολο αυτό το διάστημα υπάρχουν πολλές πληροφορίες και πολλά θέματα στην ατζέντα. Τόσα εκατομμύρια, δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, που θα χάσουμε. Είναι δύσκολο να κοιμηθείς τη νύχτα. Θα ήσουν ανεύθυνος αν μπορούσες να κοιμηθείς αμέσως». Ετσι, κάθε άλλο παρά έκπληξη προκάλεσε η απόφαση για ολοκλήρωση της σεζόν, παρά τις εκκλήσεις για το αντίθετο από ανθρώπους του χώρου - παίκτες, προπονητές, γιατρούς κ.ά. - για λόγους δημόσιας υγείας. Ο στόχος να μετριαστούν κατά το δυνατόν οι απώλειες κερδών που έφερε η πολύμηνη διακοπή ήταν εμφανής εξαρχής στις προθέσεις της UEFA, την ώρα που όσοι εμπλέκονται εμπορικά με το «προϊόν» - χορηγοί, πολυεθνικές, επιχειρηματικά συμφέροντα κ.λπ. - πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση.
Το άγχος της «επόμενης μέρας»
Εχοντας σώσει ό,τι σώζεται σχετικά με την τρέχουσα σεζόν, στην UEFA το βάρος έπεσε πλέον στα της νέας αγωνιστικής περιόδου, με την πανδημία να εξακολουθεί να βρίσκεται σε έξαρση στην Ευρώπη και να καθιστά ιδιαίτερα ρευστό το τοπίο και στον αθλητισμό. Συνυπολογίζοντας και τη δεδομένη συνέχιση της κατάστασης με τα άδεια γήπεδα τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του έτους, στόχος των διοικούντων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ήταν ένας: Να εξασφαλιστεί με οποιονδήποτε τρόπο η διεξαγωγή των αγώνων, ποντάροντας για μια ακόμα φορά στη δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας ως ικανή συνθήκη να περισώσει τα κέρδη του προϊόντος.

Η διεξαγωγή των αγώνων με κάθε τρόπο αποτελεί βασική επιδίωξη των ιθυνόντων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου
Associated Press
Η διεξαγωγή των αγώνων με κάθε τρόπο αποτελεί βασική επιδίωξη των ιθυνόντων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου
Ετσι, η UEFA ανακοίνωσε μια σειρά νέων μέτρων, σε πρώτη φάση για τους προκριματικούς γύρους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων της νέας σεζόν. Διευκρινίστηκε μάλιστα ότι οι νέοι κανονισμοί έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τους υπάρχοντες κανονισμούς διοργάνωσης αγώνων Champions League και Europa League, σε περίπτωση που προκύψει σύγκρουση κανονισμών - δείγμα κι αυτό του άγχους των αρμοδίων να εξασφαλιστεί το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος με κάθε τρόπο.
Μέτρα - αλχημείες για να γίνουν οι αγώνες
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν προκάλεσαν αίσθηση, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με το κομμάτι που αφορά τα όσα θα ισχύσουν σε περίπτωση κρούσματος κορονοϊού σε μια ομάδα.
Συγκεκριμένα, σε περίπτωση που ένας ή περισσότεροι παίκτες ή παράγοντες ενός συλλόγου βρεθούν θετικοί στον κορονοϊό, ο αγώνας θα διεξάγεται κανονικά, εκτός αν βάσει εθνικών ή τοπικών κανονισμών η μία ή και οι δύο ομάδες θα πρέπει να τεθούν σε καραντίνα. Σε περίπτωση που δεν θα ισχύει κάτι τέτοιο, ο αγώνας θα πραγματοποιείται, αρκεί η κάθε ομάδα να έχει 13 ποδοσφαιριστές από τη λίστα Α' (η λεγόμενη ευρωπαϊκή λίστα). Ακόμα όμως και σε περίπτωση που μια ομάδα δεν δύναται να συμπληρώσει 13άδα με παίκτες από τη λίστα Α', θα έχει τη δυνατότητα να δηλώσει σε αυτήν παίκτες είτε από τη λίστα Β' είτε και εντελώς εκτός λίστας (π.χ. παίκτες ακαδημιών), αρκεί να είναι δηλωμένοι στην εγχώρια ομοσπονδία. Αν τελικά το συμπλήρωμα της λίστας δεν είναι εφικτό σε καμία περίπτωση (αν π.χ. είναι υπερβολικά πολλά τα κρούσματα), τότε θα αναζητείται νέα ημερομηνία διεξαγωγής αγώνα. Σε περίπτωση που ούτε αυτό δεν θα είναι εφικτό, η ομάδα θα χάνει τον αγώνα στα χαρτιά (3-0).
Σχετικά με την έδρα του αγώνα, θα μπορεί πλέον να είναι και σε διαφορετική χώρα απ' ό,τι η γηπεδούχος ομάδα εφόσον παραστεί ανάγκη. Οπως ανακοινώθηκε, σε περίπτωση εθνικών ή τοπικών περιορισμών που επηρεάζουν την έδρα ενός αγώνα, η γηπεδούχος ομάδα θα είναι υποχρεωμένη να βρει άλλη έδρα διεξαγωγής, είτε σε διαφορετική περιοχή στη χώρα της είτε σε άλλη χώρα, αρκεί αυτή να είναι εντός ζώνης UEFA. Η διοργάνωση του αγώνα παραμένει ευθύνη του συλλόγου, όπως και το κόστος της διοργάνωσης. Αν δεν βρει κατάλληλη έδρα, τότε χάνει τον αγώνα στα χαρτιά. Αν κάποια από τις δύο ομάδες αρνηθεί να μεταβεί στην έδρα που επέλεξε ο γηπεδούχος ή η UEFA, χάνει τον αγώνα στα χαρτιά. Αν αρνηθούν αμφότερες, αποκλείονται από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για τη σεζόν 2020 - 2021. Ωστόσο, ο τελικός λόγος για την έγκριση ή απόρριψη μιας έδρας θα ανήκει στην ίδια την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία. Η τελευταία θα έχει μάλιστα και τη δυνατότητα να εκτιμήσει τη διεξαγωγή ενός αγώνα ανεξάρτητα από τα μέτρα ασφαλείας που βρίσκονται σε ισχύ σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο!
Ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση προκάλεσε το μέτρο που αφορά τους διαιτητές ενός αγώνα. Πλέον αν παραστεί ανάγκη, π.χ. σε περίπτωση κρούσματος στους ήδη ορισμένους διαιτητές, αυτοί θα μπορούν να αντικατασταθούν από διαιτητές ακόμα και από τη χώρα της μίας από τις δύο ομάδες. Και μάλιστα δεν θα είναι απαραίτητο να βρίσκονται στη λίστα διαιτητών της FIFA!
Τέλος, η UEFA έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την ημερομηνία ενός αγώνα για να μη διακινδυνεύσει τη διεξαγωγή του, αλλά θα υπάρχει καταληκτική περίοδος για αυτό.

TOP READ