Οι «δωρεές», προσφορές ή «φιλανθρωπίες» από μεγαλοεπιχειρηματίες στα νοσοκομεία είναι η συγκάλυψη της κρατικής ευθύνης για Δωρεάν Υγεία για όλο το λαό! Δεν χρωστάμε τίποτα σε αυτούς που θησαυρίζουν σε βάρος μας!

Κατιούσα

Ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων, με αφορμή τον φιλανθρωπικό αγώνα δρόμου Virtual SNF Run που διοργανώνει το Ίδρυμα Νιάρχου με το Δήμο Τρικκαίων για την ενίσχυση του νοσοκομείου!

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!
Οι «δωρεές» είναι η συγκάλυψη της κρατικής ευθύνης για Δωρεάν Υγεία για όλο το λαό!
Ούτε σε αυτούς που θησαυρίζουν σε βάρος μας!
Ενωμένοι διεκδικούμε τα δικαιώματα μας με τους αγώνες μας
Ο φιλανθρωπικός αγώνα δρόμου Virtual SNF Run, που οργανώνεται από το ίδρυμα Νιάρχου με το Δήμο Τρικκαίων για την ενίσχυση του Νοσοκομείου και οι «Φιέστες» που οργανώνουν, γίνονται για να μονιμοποιηθούν οι πάνω από 110 εργαζόμενοι που εργάζονται στο Γ. Νοσοκομείο με Συμβάσεις Ορισμένου Χρόνου, Επικουρικοί, ΟΑΕΔ, ΕΟΔΥ, Εργολαβικοί;
Γίνονται για να καλύψουν τις ελλείψεις, πάνω από 120 μόνιμες θέσεις Νοσηλευτών; Τις ελλείψεις πάνω από 100 θέσεις σε Τραυματιοφορείς-βοηθητικό προσωπικό;
Γίνονται για το άνοιγμα κλινικών που είναι κλειστές, ή θα προσλάβουν Γιατρούς και Παραϊατρικό προσωπικό;
Μήπως γίνονται για να λειτουργούν τα Κ.Υ. του νομού μας που με τις τεράστιες ελλείψεις (χωρίς ακτινολογικές-Μικροβιολογικές εξετάσεις-Παιδιάτρους-γιατρούς βασικών ειδικοτήτων κλ.π), υπολειτουργούν;
Δεν ξεχνάμε ότι οι «δωρεές» ήδη θα αξιοποιηθούν για να συγκαλυφθεί η κρατική ευθύνη για την έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς των χιλιάδων εργαζομένων στις δημόσιες μονάδες υγείας και πρόνοιας, τόσο σε περιόδους επιδημίας όσο και σε “κανονικές συνθήκες”.
Δεν ξεχνάμε ότι αξίζουμε και δικαιούμαστε ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, μόνιμες προσλήψεις Υγειονομικών, επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος και των ΒΑΕ, μονιμοποίηση των συμβασιούχων συναδέλφων μας.
Κυρίως, όμως δεν ξεχνάμε ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ!!!
Πρόσφατα και εν μέσω ¨πανδημίας¨, αλλά και πριν συνεχίζουν στο Γ. Νοσοκομείο Τρικάλων, οι «δωρεές», προσφορές ή «φιλανθρωπίες» από μεγαλοεπιχειρηματίες του Νομού μας και της ευρύτερης Περιοχής μας. Μόνο που αυτές οι «δωρεές» είναι ήδη «πληρωμένες από εμάς», τους δεκάδες ανέργους που έχασαν την δουλειά τους από τις επιχειρήσεις τους, τους σακατεμένους εργαζόμενους που έχουν υποστεί εργατικά ατυχήματα πάνω στην δουλειά τους ή μετά από την εντατικοποίησή της εργασίας.
Μέχρι και το τελευταίο ευρώ προέρχονται από την εκμετάλλευση χιλιάδων εργαζομένων του χεριού και του πνεύματος και θα αξιοποιηθεί με την συνέχιση της εντατικοποίησης των Υγειονομικών, του Επιστημόνων που προσφέρουν για την υγεία του λαού.
Δεν ξεχνάμε ότι αυτοί, που για να θησαυρίζουν, έχουν μετατρέψει τις θερινές διακοπές σε «άπιαστο όνειρο» για πολλούς από εμάς. Που υποχρεώνουν τους εργαζόμενους, στα εργοστάσια, τις αποθήκες και τα μεγαλοκαταστήματά τους, να εργάζονται χωρίς ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, εκτεθειμένοι όχι μόνο στον κορωναϊό, αλλά και σε κάθε είδους βιολογικό, χημικό και φυσικό παράγοντα κινδύνου.
Είναι συχνά οι ίδιοι που μας «χαρίζουνε» μέτρα προστασίας (Μάσκες) και στους εργαζόμενους που έχουν στις επιχειρήσεις τους, η Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη είναι πολύ κάτω από τις ανάγκες τους για Δωρεάν Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πρόληψη της υγείας τους και των οικογενειών τους.
Οι όποιες «Δωρεές» είναι στην κατεύθυνση του ρόλου που έχει αναλάβει το Ίδρυμα «Στ. Νιάρχος» να προωθήσει την λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, (όπου τον Μάρτιο η ΝΔ ψήφισε την τροποποιημένη σύμβαση ανάμεσα στο Δημόσιο και το ίδρυμα «Στ. Νιάρχος», για τη δημιουργία του «νέου Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής” ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου» (ΝΠΙΔ).
Επαναλαμβάνουμε λοιπόν ότι ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ούτε σε αυτούς που θησαυρίζουν σε βάρος μας, ούτε στις κυβερνήσεις, τα κόμματα και τις Περιφερειακές και Δημοτικές αρχές που τους υπηρετούν.
ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΜΟΝΟ σε εμάς και τα παιδιά μας να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο.
Για να πάψει η κλοπή του πλούτου, που παράγουμε με τη δουλειά μας, από μια χούφτα καπιταλιστές.

Έχασαν τη Μιλιά τους

Εκλεισε όπως άνοιξε

Η υπόθεση «Novartis» έκλεισε στις ΗΠΑ όπως ακριβώς άνοιξε: Με έναν συμβιβασμό ανάμεσα στη φαρμακευτική εταιρεία και την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η οποία είχε «αποκαλύψει» και είχε καταγγείλει τον γερμανοελβετικό κολοσσό για «αθέμιτες πρακτικές» που έθιγαν τα αμερικανικά μονοπώλια. Δεν ξέρουμε και δεν πρόκειται να μάθουμε σύντομα ποιες άλλες «δουλειές» έκλεισαν όλα αυτά τα χρόνια που «τρέχει» το σκάνδαλο «Novartis», ανάμεσα στις ΗΠΑ και Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που ένα «σκάνδαλο» κάνει τον κύκλο του, αφού πρώτα εξάντλησε το ρόλο του και την αποστολή του. Είχαν προηγηθεί αυτά της «Deutsche Bank», της «Volkswagen», της «Siemens». Στην τελευταία μάλιστα περίπτωση, όπως και στη «Novartis», τα «απόνερα» έπαιξαν καταλυτικό ρόλο σε πολιτικές και επιχειρηματικές διεργασίες στην Ελλάδα. Ετσι και τώρα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να εμφανιστούν ο καθένας ως ο «νικητής» της υπόθεσης, συνεχίζοντας να κρύβουν κάτω από το χαλί το σκάνδαλο των σκανδάλων που αποκαλύπτει ο συμβιβασμός με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ: Την εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου, στο έδαφος της οποίας αναπτύσσεται και η διαπλοκή των επιχειρηματικών ομίλων με το κράτος, τις κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, προκειμένου να κερδίσουν προβάδισμα στον ανταγωνισμό και μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» της αγοράς και των κερδών. Αυτήν την πολιτική υπηρέτησαν και υπηρετούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα χάνουν και το τελευταίο «φύλλο συκής».



Μαχαίρι

Μόνο ως πρόκληση μπορεί να χαρακτηριστεί η απαίτηση της κυβέρνησης από τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ να αναρτήσουν στα καταστήματά τους αφίσα, με την οποία θα πληροφορούν τους πελάτες τους ότι εισέπραξαν την «αποζημίωση ειδικού σκοπού» ύψους 300 έως 534 ευρώ από το κράτος και την ΕΕ! Το συγκεκριμένο επίδομα αφορά επαγγελματίες που είχαν κλείσει για μήνες τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις τους, λόγω του κορονοϊού. Ανάμεσα στις προϋποθέσεις που βάζει η κυβέρνηση, για να εισπράξουν αυτό το γλίσχρο βοήθημα για τον μήνα Μάη, είναι και η ανάρτηση αφίσας συγκεκριμένων διαστάσεων στην επιχείρηση, που θα διαφημίζει τα ...χουβαρνταλίκια της! Τα λεφτά όμως που παίρνουν οι βιοπαλαιστές επαγγελματίες, όσοι τα παίρνουν, δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω». Τι να πρωτοπληρώσει κανείς με 500 και κάτι ευρώ; Τις υποχρεώσεις που «τρέχουν» για την επιβίωση; Τα έξοδα και τα χρέη που σωρεύονταν και πριν από την πανδημία; Τα καινούργια χρέη που δημιούργησε το τρίμηνο της καραντίνας; 'Η αυτά που «τρέχουν» τώρα που η κρίση κάνει ολοένα και πιο εμφανή τα σημάδια της; Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να ψάχνει τρύπα να κρυφτεί, την ίδια ώρα μάλιστα που αμπαλάρει μερικές δεκάδες δισ. για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, έχει την απαίτηση από τους μικρούς ΕΒΕ να της πουν κι ευχαριστώ, ακόμα και να διαφημίζουν την πολιτική της, που τους ρίχνει στο καναβάτσο. Πάει πολύ το θράσος της και πρέπει οι αυτοαπασχολούμενοι να της το κόψουν μαχαίρι.


Εχασαν τη μιλιά τους
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, το κόστος της κρατικής καμπάνιας για τον κορονοϊό ήταν το «πρώτο θέμα» στην αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, με πρωτοσέλιδες κατηγορίες για «αδιαφάνεια», «εξυπηρέτηση ημετέρων» κ.τ.λ.

 Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι όσοι κόπτονται να μπει μια τάξη και να ξέρει ο λαός τουλάχιστον πού πάνε τα λεφτά της κρατικής διαφήμισης, που είναι δικά του λεφτά, θα συμφωνούσαν με ορισμένες στοιχειώδεις δικλίδες, όπως αυτές που θέτει η τροπολογία του ΚΚΕ:

1. (Ορίζεται ρητά και ξεκάθαρα ότι μηνύματα του υπουργείου Υγείας ή άλλων φορέων του Δημοσίου, που σχετίζονται με την προστασία της δημόσιας υγείας (πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών, πανδημιών, εμβολιασμοί κλπ), μεταδίδονται και καταχωρούνται από όλα τα ΜΜΕ (όπως ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο, εφημερίδες, περιοδικά) υποχρεωτικά και εντελώς δωρεάν.
2. Ορίζεται ότι κάθε είδους διαφημιστική δαπάνη για την προβολή του έργου ή των υπηρεσιών των υπουργείων, δημοσίων υπηρεσιών, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των νομικών προσώπων που ανήκουν στο λεγόμενο ευρύτερο δημόσιο τομέα και των πρώην ΔΕΚΟ, καθώς και των θυγατρικών αυτών των νομικών προσώπων, θα πρέπει να δημοσιεύεται αναλυτικά, ανά ποσό και ανά ΜΜΕ, άμεσα, μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την υπογραφή των σχετικών συμβάσεων στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και να παραδίδεται σε αναλυτική κατάσταση στην Αρμόδια Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Και τούτο για να είναι απολύτως γνωστό και διαφανές ποιο ΜΜΕ πήρε κρατική διαφήμιση και τι ποσό εισέπραξε για την διαφημιστική καμπάνια.
3. Για την επιλογή των ΜΜΕ που αναλαμβάνουν την προβολή και καταχώρηση των σχετικών μηνυμάτων, ακολουθούνται αποκλειστικά αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια, που θα καθορίσει ειδική νομοθεσία.
4. Για να καθίσταται ουσιαστικά εφαρμόσιμη η πιο πάνω ρύθμιση για τη δημοσιότητα και διαφάνεια της κρατικής διαφημιστικής δαπάνης, ορίζεται ότι αν δεν τηρηθούν οι πιο πάνω όροι, τότε ως κύρωση προβλέπεται η ακύρωση των σχετικών συμβάσεων και η αναζήτηση των ποσών που τυχόν καταβλήθηκαν στα ΜΜΕ.
5. Επιπλέον, η παράλειψη της δημοσιότητας και της διαφάνειας στην κατανομή της κρατικής διαφημιστικής δαπάνης, καθώς και η αποφυγή της αναζήτησης των ποσών που καταβλήθηκαν σε περίπτωση ακύρωσης των σχετικών συμβάσεων, συνεπάγεται και την ποινική δίωξη των υπαιτίων φυσικών προσώπων και την απειλή σε βάρος τους ποινής φυλάκισης μέχρι ένα (1) έτος.
6. Τέλος, προβλέπεται η κατάθεση στοιχείων για το πώς ξοδεύτηκαν τα χρήματα του ελληνικού λαού τα τελευταία τουλάχιστον δέκα (10) χρόνια για την προώθηση της κρατικής διαφήμισης. Δίνεται προθεσμία τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση της παρούσας, σε όλες τις «Αναθέτουσες αρχές» (υπουργεία, ΝΠΔΔ κλπ.) να δώσουν για να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας αναλυτικός κατάλογος των ποσών που κατέβαλαν και ανά μέσο ενημέρωσης, για τη διαφημιστική προβολή τους, τα τελευταία δέκα (10) έτη, όπως επίσης και να κατατεθούν τα στοιχεία αυτά στην αρμόδια Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
7. Ειδικά για την δαπάνη που καταβλήθηκε για την προβολή διαφημιστικών μηνυμάτων -εντός του 2020, αλλά και σε εκτέλεση των σχετικών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου για την αντιμετώπιση της πανδημίας- σε όλα τα ΜΜΕ κι αναλυτικά ανά μέσο, οι «Αναθέτουσες Αρχές» οφείλουν να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες μέσα σε πέντε (5) ημέρες από τη δημοσίευση του παρόντος.
8. Η παραβίαση των πιο πάνω υποχρεώσεων, συνεπάγεται για τους υπευθύνους την ποινική τους δίωξη και την απειλή σε βάρος τους ποινής φυλάκισης μέχρι ένα (1) έτος.)

 που δεν λύνουν βέβαια το πρόβλημα, εξασφαλίζουν όμως την υποχρεωτική και δωρεάν προβολή μηνυμάτων που αφορούν στη δημόσια υγεία και δεσμεύουν το κράτος να δημοσιεύει αναλυτικά τη δαπάνη για τις διαφημιστικές του καμπάνιες. Ωστόσο, μόνο έτσι δεν έγιναν τα πράγματα στη συνεδρίαση της Βουλής την περασμένη Πέμπτη, όπου οι βουλευτές του ΚΚΕ ανέλυσαν τη σχετική τροπολογία στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Οι εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των άλλων κομμάτων έχασαν τη μιλιά τους, επιβεβαιώνοντας την υποκρισία τους και δείχνοντας τις πραγματικές προθέσεις τους. Δεν έχουν άλλωστε κανέναν λόγο να θέλουν αλλαγή της σημερινής νομοθεσίας για την κρατική διαφήμιση, που δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να μοιράζει χρήμα πάνω και κάτω από το τραπέζι σε ΜΜΕ που της «κάνουν τη δουλειά», όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ επί των ημερών του και κάνει τώρα η ΝΔ.


Βασικά υλικά

Τη σύναψη μιας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ, η οποία θα «αγκιστρώσει» τις διμερείς (και όχι μόνο) σχέσεις, πρότεινε ένας από τους ισχυρότερους Αμερικανούς γερουσιαστές, μιλώντας σε εκδήλωση του Τουρκοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Σύμφωνα με τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή, τα δυο κράτη θα μπορούσαν να «ενσωματώσουν τις οικονομίες τους», βάζοντας πολύ πιο φιλόδοξους στόχους από την αύξηση του όγκου των συναλλαγών στα 100 δισ. δολάρια, όπως έχει ειπωθεί στις συναντήσεις Τραμπ - Ερντογάν. Το σκεπτικό είναι ότι μια τέτοια σύμπραξη θα αποτελούσε το πιο δραστικό ανάχωμα για τη διείσδυση της Κίνας στην Αφρική.

 Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, «συμφέρει περισσότερο να παραγάγει κανείς ένα προϊόν στην Τουρκία παρά σε πολλά άλλα μέρη της Ευρώπης. Μοιάζει να έχει επεξεργασμένες δυνατότητες, αλλά σε χαμηλό κόστος, που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν την Κίνα».

 Οσο κι αν δεν πρέπει κανείς να παίρνει «τοις μετρητοίς» τέτοιες δηλώσεις, ειδικά σε ένα περιβάλλον ρευστότητας και κλιμακούμενων αντιθέσεων μέσα κι έξω από τις ΗΠΑ, ορισμένες φράσεις - «κλειδιά» έχουν τη σημασία τους: «Αγκίστρωση της Τουρκίας», «ανταγωνισμός με την Κίνα», «διείσδυση στην Αφρική». Αυτά είναι ορισμένα από τα πιο βασικά «υλικά» που συνθέτουν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα σενάρια για το πώς θα διαμορφωθούν στο άμεσο μέλλον οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, αλλά και της Τουρκίας με τους άλλους ευρωατλαντικούς συμμάχους τους.

“Δεν υπήρχε χρόνος να τους δικάσουμε” – Η σφαγή της Bodo League στη νότια Κορέα

Κατιούσα

Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, οι κυβερνήσεις της Νότιας Κορέας – ως επί το πλείστον στρατιωτικές χούντες – κατόρθωναν να κρατήσουν μυστικό ένα από τα χειρότερα εγκλήματα στην ιστορία της χώρας. Οι επιζήσαντες απειλούνταν με βασανιστήρια ή ακόμα και θάνατο αν μιλούσαν, ενώ το στίγμα του κομμουνιστή ή του φιλοκομμουνιστή συχνά ήταν αρκετό για να αποτρέψει οποιονδήποτε αυτόπτη μάρτυρα από την αποκάλυψη της αλήθειας. Όταν όμως από τη δεκαετία του 1990 και μετά τα πτώματα άρχισαν να ξεθάβονται από μαζικούς τάφους, ήταν πλέον αδύνατον να αγνοηθεί τόσο η ύπαρξη, όσο και η έκταση της μαζικής σφαγής κομμουνιστών και συμπαθούντων, όχι ή πρώτη, ούτε η τελευταία, μια σίγουρα μια από τις πιο μαζικές στα πλαίσια του πολέμου της Κορέας, αλλά και της προσπάθειας καταστολής του κομμουνιστικού κινήματος στο νότο. Όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, ο αριθμός των θυμάτων είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια, με τις ελάχιστες εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για 60000 θύματα και άλλες να ανεβάζουν τον απολογισμό σε 200000. 
Στις αρχές του 1950, λίγους μήνες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος της Κορέας δηλαδή, ο αυταρχικός πρόεδρος της Νότιας Κορέας Σίνγκμαν Ρι είχε ήδη κλείσει στη φυλακή 30000 κομμουνιστές, ενώ 300000 ύποπτοι ως “συνοδοιπόροι” είχαν εγγραφεί με τη βία σε ένα πρόγραμμα “αναμόρφωσης” με τον τίτλο “Ένωση του Μπόντο” (Bodo League), που είχε ιδρυθεί από Κορεάτες νομικούς οι οποίοι είχαν συνεργαστεί τα προηγούμενα χρόνια με τους Ιάπωνες, oι οποίοι είχαν υπό κατοχή την κορεατική χερσόνησο από το 1910 ως το 1945. Στο πρόγραμμα αυτό φαίνεται να εξωθήθηκαν να συμμετάσχουν ακόμα και μη κομμουνιστές, προκειμένου να εκπληρωθούν οι αριθμητικοί στόχοι που είχαν τεθεί από το καθεστώς.

 Στις 27 Ιούνη, δυο μέρες αφότου είχε ξεκινήσει ο πόλεμος της Κορέας με την προέλαση του Λαϊκού Στρατού υπό την ηγεσία του Κιμ-Ιλ Σουνγκ προς τη Ν. Κορέα, ο Ρι διέταξε όσους συνδέονταν με τη Bodo League ή το Νότιοκορεατικό Εργατικό Κόμμα να εκτελεστούν. Η διαταγή αυτή άρχισε να εκτελείται από την επόμενη μέρα, στις 28 Ιούνη, τόσο από τον υποχωρούντα νοτιοκορεατικό στρατό, όσο και από διάφορες αντικομμουνιστικές συμμορίες. Οι εκτελέσεις γίνονταν χωρίς καμία δίκη, ενώ ο Κιμ Τάε Σουν, επικεφαλής της μητροπολιτικής αστυνομίας της Σεούλ, ομολόγησε ότι εκτέλεσε προσωπικά τουλάχιστον 12 κομμουνιστές ή υπόπτους για κομμουνιστικές συμπάθειες. Μετά την ανακατάληψη της Σεούλ από τις νοτιοκορεατικές δυνάμεις το Σεπτέμβρη του 1950, 30000 άνθρωποι εκτελέστηκαν ως συνεργάτης της ΛΔΚ.

O αμερικανικός στρατός, που είχε ως γνωστόν εμπλακεί στον πόλεμο λίγες μέρες μετά την έναρξη του, είχε σαφή γνώση των γεγονότων και σε κάποιες περιπτώσεις είχε αποδεδειγμένα δώσει τη συγκατάθεσή του στις σφαγές. Αμερικανοί αξιωματικοί κατέγραψαν και φωτογράφησαν εκτελέσεις πολιτικών κρατουμένων, ακόμα και ενός κοριτσιού 12 ως 13 ετών. Σε μια άλλη περίπτωση, μάρτυρες είδε 40 ανθρώπους να δέρνονται με όπλα μέχρι να σπάσει η μέση τους πριν εκτελεστούν, ενώ σε ένα παραθαλάσσιο χωριό τα θύματα δέθηκαν χειροπόδαρα πριν πεταχτούν στο νερό για να πνιγούν. Ο Νοτιοκορεάτης ναύαρχος Ναμ Σανγκ-Ούι ομολόγησε πως είχε δώσει την εντολή 200 άνθρωποι να πεταχτούν στη θάλασσα, με την δικαιολογία πως “Δεν υπήρχε χρόνο να τους δικάσουμε”. Τα τεκταινόμενα μεταφέρθηκαν τόσο στην αμερικανική κυβέρνηση, όσο και στον στρατηγό Ντάγκλας Μακάρθουρ, επικεφαλής της αποστολής του ΟΗΕ (στην πραγματικότητα των συμμάχων των ΗΠΑ, ανάμεσά τους και η Ελλάδα), όπου αντιμετωπίστηκαν ως “εσωτερική υπόθεση”, χωρίς να γίνει οποιαδήποτε προσπάθεια παρέμβασης για να σταματήσει το μακελειό. Αντίθετα, είναι καταγεγραμμένες περιπτώσεις Αμερικανών αξιωματικών που ενθάρρυναν τις εκτελέσεις πολιτικών κρατουμένων για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Όσο για τα αδιάψευστα στοιχεία του εγκλήματος, αρχειοθετήθηκαν από την αμερικανική κυβέρνηση ως απόρρητα και άρχισαν να αποχαρακτηρίζονται δεκαετίες αργότερα.

Στην πόλη Μπουσάν, ο στρατιωτικός σύμβουλος των ΗΠΑ Ρόλινς Έμερικ, μετέφερε στους ανωτέρους του πως ο συνταγματάρχης Κιμ Τσονγκ – Γον σκόπευε να εκτελέσει 3500 αιχμαλώτους με την υποψία των φιλοκομμουνιστικών αισθημάτων. Ο ίδιος φέρεται να τον παρότρυνε να “περιμένει μέχρι να γίνει πιο κρίσιμη η κατάσταση”, εν τέλει ωστόσο περίπου 10000 άνθρωποι εκτελέστηκαν δια τουφεκισμού, αφού πρώτα οδηγήθηκαν εκτός πόλης. Σε μια σειρά σφαγές που ακολούθησαν, οι δυνάμεις των ΗΠΑ φαίνεται όχι απλά να ανάέχτηκαν, αλλά και να υποβοήθησαν τους δολοφόνους, για παράδειγμα με την ενίσχυση σε όπλα και εφόδια παραστρατιωτικών οργανώσεων όπως οι Δυνάμεις Αυτοάμυνας Ganghwa.

Μετά την έκταση που άρχισαν να λαμβάνουν οι εσωτερικές αναφορές για τις σφαγές και σε άλλες χώρες – συμμάχους των ΗΠΑ, ιδιαίτερα τη Βρετανία, ο υπουργός εξωτερικών για θέματα Άπω Ανατολής των ΗΠΑ Ντιν Ρασκ διαβεβαίωσε τη βρετανική κυβέρνηση πως οι Αμερικανοί διοικητές “έκαναν ό,τι μπορούσαν για να σταματήσουν αυτές τις αγριότητες”. Οι βρετανικές δυνάμεις, χωρίς φυσικά να δημοσιοποιήσουν ή να εμμείνουν στο ζήτημα, φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις προχώρησαν σε μεμονωμένες διασώσεις πολιτών από βέβαιη εκτέλεση, ενώ σε μία περίπτωση παρεμπόδισαν εκτέλεση καταλαμβάνοντας τον τόπο που αυτές λάμβαναν χώρα.

Μετά από μισό και πλέον αιώνα προσπάθειας διαγραφής της ιστορίας, μόλις το 2005 η τότε κυβέρνηση της Ν. Κορέας αποφάσισε να ιδρύσει τη λεγόμενη “Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης”, το προσωπικό της οποίας άρχισε να παίρνει συνεντεύξεις από αυτόπτες και συγγενείς των θυμάτων, ενώ ξεκίνησαν και συστηματικές προσπάθειες ανεύρεσης των μαζικών τάφων, όπως το 2008 όταν αρχαιολόγοι έφεραν στο φως σκελετούς 3000 περίπου εκτελεσθέντων σε εγκαταλελειμμένο ορυχείο κοβαλτίου στην πόλη Νταεγκού.

Ο Λι Τάε – Τζουν, που έχασε τον ξάδερφο και παιδικό του φίλο σε μία από αυτές τις εκτελέσεις, περιέγραφε με αφορμή αυτή την ανακάλυψη τα χρόνια που είχαν μεσολαβήσει ως “πολύ δύσκολα”, αφού “μετά τον πόλεμο [της Κορέας], η παραμικρή υπόνοια πως η οικογένειά σου είχε αριστερές συμπάθειες σε άφηνε εκτεθειμένο στην εχθρότητα και το μίσος”, προσθέτοντας πως “Η καρδιά μου ραγίζει στ’αλήθεια όταν σκέφτομαι πως όλο αυτό το μακελειό έγινε χωρίς καμία δικαστική διαδικασία, κι από τις δικές μας δυνάμεις”.

Άλλαξε ο Μανωλιός… και ανέλαβε η νέα εργοδοσία των “Δήμητρα”

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ “ΔΗΜΗΤΡΑ”
Τι Κερκυραίοι, τι Κρητικοί… Η νέα εργοδοσία των “Δήμητρα”, ο συνεταιρισμός SYNKA, συνεχίζει στα χνάρια της παλιάς εργοδοσίας της επιχείρησης, με παλιούς αλλά και με νέους τρόπους εκμετάλλευσης των εργαζομένων, άσχετα με το “φιλεργατικό” προφίλ που προσπαθεί να καλλιεργήσει. Το παραπάνω γεγονός επιβεβαιώνει η μέχρι σήμερα “πορεία” της νέας εργοδοσίας, που ξεκίνησε εδώ και περίπου έξι μήνες. Το παραπάνω γεγονός επιβεβαιώνει το Σωματείο μας, που δεν σταμάτησε να υπογραμμίζει ότι η καταγωγή του εργοδότη δεν έχει καμία σχέση με το καλό των εργαζόμενων και του τόπου, καθώς ο μόνος γνώμονας για αυτόν είναι το κέρδος, το οποίο βέβαια προκύπτει από το ξεζούμισμα των εργαζόμενων!
Ας δούμε όμως τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα! Από την πρώτη στιγμή το Σωματείο μας κάλεσε επανειλημμένα τόσο την παλιά όσο και τη νέα εργοδοσία σε τριμερής μέσω της Επιθεώρησης Εργασίας για να δώσουν εξηγήσεις σχετικά με το εργασιακό μέλλων των εργαζόμενων, για να δεσμευτούν ότι δεν θα χάσει κανείς τη δουλειά του, ότι δεν θα υπάρξει καμία βλαπτική μεταβολή. Τόσο η παλιά όσο και η νέα εργοδοσία δεν προσήλθαν ποτέ και δεν δεσμεύτηκαν σε τίποτα από όσα ζητούσε το Σωματείο μας, όπως όφειλαν.
Αφού ανακοινώθηκε και προχώρησε και επίσημα η εξαγορά, άρχισαν οι ατέλειωτες ώρες εργασίας για τους εργαζόμενους με το πρόσχημα της ανακαίνισης των καταστημάτων. Εσωτερικές εργασίες τις Κυριακές, δουλειά μέχρι στις 2 τα ξημερώματα κ.ά. Το “φιλεργατικό” τυράκι στη φάκα έγινε η αυτονόητη πληρωμή των υπερωριών και των προσαυξήσεων των Κυριακών, πράγμα που βέβαια δεν έκαναν οι παλιοί εργοδότες, όσες ώρες και αν δούλευαν οι εργαζόμενοι. Να σημειωθεί βέβαια ότι ακόμα περιμένουν να πάρουν τα ρεπό που προβλέπονται, π.χ. για δουλειά τις Κυριακές… Η παραπάνω αυτονόητη πληρωμή δεν αλλάζει όμως το γεγονός της βιολογικής εξόντωσης των συναδέλφων, της διάλυσης της οικογενειακής και προσωπικής τους ζωής.
Και μετά ήρθε η πανδημία και η καραντίνα. Τεράστια τα κέρδη για τη νέα εργοδοσία. Ουρές οι πελάτες. Όμως μέχρι το Σωματείο μας να παρέμβει, τα μέσα ατομικής προστασίας και συνολικότερα η προστασία της υγείας και της ασφάλειας των συναδέλφων και σε αυτήν την αλυσίδα ήταν ανύπαρκτα. Η εργοδοσία αρνήθηκε σε πολλές περιπτώσεις χορήγηση άδειας ειδικού σκοπού σε γονείς που την δικαιούνταν, το ίδιο σε εργαζόμενους που ανήκουν σε ευπαθείς αμάδες και μόνο μετά από την παρέμβαση του Σωματείου μας εξαναγκάστηκε να τις χορηγήσει. Προσλήψεις ούτε για αστείο, ειδικά το πρώτο διάστημα της καραντίνας, με την εντατικοποίηση να χτυπάει κόκκινο!
Και αφού έσκασε στα κέρδη στις πλάτες των εργαζόμενων όλο αυτό το διάστημα, η νέα εργοδοσία ανοίγει ένα νέο αντεργατικό κεφάλαιο! Τις τελευταίες μέρες καλεί μέρος των συναδέλφων (για αρχή τουλάχιστον) να υπογράψουν ένα “ιδιωτικό συμφωνητικό μεταβίβασης εργασιακής σχέσης”-παγίδα. Αν και στα πρώτα άρθρα του συμφωνητικό γίνεται μια προσπάθεια να εμφανιστεί η νέα εργοδοσία με υπερ-φιλεργατικό προσωπείο, η μάσκες πέφτουν με τα τελευταία άρθρα του (αρ. 5 και 7), τα οποία αποκαλύπτουν και τον λόγο για τον οποίο, όπως φαίνεται, διακινήθηκε αυτό το έγγραφο. Να σημειωθεί ότι οι οδηγίες της εργοδοσία προς τους προϊσταμένους των καταστημάτων είναι να διαβεβαιώνου και να πείθουν τελικά τους εργαζόμενους, ότι δεν αλλάζει με την υπογραφή του τίποτα στην εργασιακή τους σχέση.
Η πρώτη παγίδα το άρθρο 5. Σύμφωνα με το νόμο μέχρι τη μεταβίβαση οφείλονται τόσο ο παλιός όσο και ο νέος εργοδότης. Μετά από αυτήν ευθύνεται μόνο ο νέος. Με τη διατύπωση του άρθρου 5 ο νέος εργοδότης απαλλάσσεται από τυχόν οφειλές που έχει ο παλιός σε μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές και αν ο παλιός έχει όντως οφειλές προς τους εργαζόμενους, πολύ πιθανόν να χαθούν, αν δεν είναι φερέγγυος (ας μην αναφερθούμε στην φερεγγυότητα της παλιάς εργοδοσίας, είναι γνωστή εξάλλου!)
Η δεύτερη παγίδα κρύβεται στο άρθρο 7, καθώς όπως αναφέρει “το ιδιωτικό αυτό συμφωνητικό επέχει θέση παραιτήσεως του τελευταίου (του εργαζόμενου) από την Αρχική εργοδότρια εταιρεία”. Στη μεταβίβαση δε νοείται παραίτηση! Η διάδοχη κατάσταση προϋποθέτει την διατήρηση των συμβάσεων εργασίας ως έχουν. Οι εργαζόμενοι δεν οφείλουν να υπογράψουν τίποτα! Η νέα εργοδοσία δεν θα έπρεπε και δεν θα πρέπει να τους φέρει να υπογράψουν τίποτα για να συνεχίσουν την εργασία τους με τους όρους που είχαν μέχρι τώρα. Αλήθεια, αυτό δεν το γνωρίζει η νέα εργοδοσία των “Δήμητρα”; Αν το γνωρίζει (αυτό είναι σίγουρο) τότε πρόκειται για ξεκάθαρη προσπάθεια εξαπάτησης, με στόχο να χάσουν οι εργαζόμενοι δικαιώματα.
Μάλιστα, για να πειστούν οι συνάδελφοι και να προχωρήσουν τα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας, έφεραν στην Κέρκυρα από την Κρήτη μέχρι και τον πρόεδρο ενός επιχειρησιακού σωματείου εργαζομένων του SYNKA, το οποίο ελέγχει πλήρως η νέα εργοδοσία. Να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πρόεδρος αυτού του σωματείου είναι προϊστάμενος στον συνεταιρισμό και το δεξί χέρι των αφεντικών! Αυτός λοιπόν ο κύριος εμφανίζεται μαζί με τα υπόλοιπα στελέχη της επιχείρησης στα γραφεία που ξεμοναχιάζουν τους συναδέλφους με σκοπό εκτός των άλλων, να αποσπάσουν υπογραφές! Δε μας προκαλεί καμία εντύπωση! Αυτός είναι ο ρόλος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού!
Αυτό είναι το “φιλεργατικό” δείγμα γραφής της νέας εργοδοσίας, που φτάνει μέχρι του σημείου της εξαπάτησης των εργαζομένων! Αυτό είναι το ευχαριστώ και σε αυτούς τους “ήρωες” της καραντίνας. Ίδια ήταν και η στάση της παλιάς εργοδοσίας και κάθε μεγαλοεργοδοσίας, που ξεσαλώνει σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής των εργαζόμενων, αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο, που έχουν θεσμοθετήσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), οι κατευθύνσεις της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ένα και μοναδικό στόχο, την αύξηση της κερδοφορίας τους!
Καλούμε τους συναδέλφους να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς, να μην “πέσουν” στην παγίδα που στήνει η νέα εργοδοσία των “Δήμητρα”. Να μην υπογράψουν το κατάπτυστο αυτό “συμφωνητικό”. Να μην δείξουν καμία εμπιστοσύνη στους ανθρώπους της εργοδοσίας, όπως στον πρόεδρο του προαναφερόμενου επιχειρησιακού σωματείου. Να γυρίσουν την πλάτη τους τόσο σε αυτόν όσο και στο εργοδοτικό σωματείο της επιχείρησης! Τους καλούμε να συσπειρωθούν ακόμα πιο μαζικά στο Σωματείο μας, το οποίο γνωρίζουν εδώ και χρόνια, που γνωρίζουν ότι όλα αυτά τα χρόνια παλεύει για την οργάνωση του αγώνα και την προστασία των δικαιωμάτων τους! Να παλέψουν μέσα από το Σωματείο μας όχι μόνο για να διατηρήσουν όσα έχουν αλλά για να κερδίσουν πολλά περισσότερα! Προειδοποιούμε τη νέα εργοδοσία του SYNKA να σταματήσει τα “παιχνιδάκια”. Εμείς δεν παίζουμε με τα δικαιώματα και την ζωή των εργαζόμενων. Μην τολμήσει να ξεμοναχιάσει κανένα συνάδελφο για αν αποσπάσει υπογραφή είτε τώρα είτε στο μάλλον. Για ό,τι έχει να κάνει με τους εργαζόμενους και τις εργασιακές τους σχέσεις να απευθύνεται μόνο στο Σωματείο μας.
ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Το ολόκληρο “ιδιωτικό συμφωνητικό”

Πηγή: Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων

Αποκαλυπτικές «λασπομαχίες» στο βούρκο του συστήματος

Eurokinissi

Το καπάκι του βόθρου, του σάπιου συστήματος, σηκώθηκε ξανά τη βδομάδα αυτή, με τη νέα «παρέλαση» σκανδάλων, τις ηχογραφημένες συνομιλίες και τις αλληλοκατηγορίες που εκτοξεύουν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, την ίδια ώρα που κατά τα λοιπά συζητάνε «εποικοδομητικά» για το πώς θα φορτώσουν και τη νέα καπιταλιστική κρίση στο λαό.

Το «μέτρημα» έχει προ πολλού χαθεί, με τις κατά καιρούς αποκαλύψεις, τα σκάνδαλα και τα «άπλυτα» που ο ένας βγάζει για τον άλλο στη φόρα να επιβεβαιώνουν σταθερά το ίδιο: Το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, το πραγματικό σκάνδαλο των σκανδάλων, αυτό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, η οικονομία και η εξουσία του κεφαλαίου που όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις υπερασπίζονται, ανεξάρτητα απ' το αν είναι στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, είναι το «θερμοκήπιο» μέσα στο οποίο φυτρώνουν και τα υπόλοιπα σκάνδαλα, οι συναλλαγές, το «δούναι και λαβείν» επιχειρηματικών και κυβερνητικών στελεχών που λαμβάνει μέρος πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Ολα αυτά τα φαινόμενα όχι μόνο δεν αποτελούν κάποια εξαίρεση, κάποια «παρέκκλιση» από το καπιταλιστικό σύστημα και κάποια υποτιθέμενη «υγιή» μορφή του, αλλά αποτελούν μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες του, «πρωτότοκο παιδί» του.
Είναι «μπουμπούκια» που φυτρώνουν στο έδαφος της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Αλλωστε, με ευκολία και οι «κατηγορούμενοι» και οι «κατήγοροι», που κυλιούνται στον ίδιο βούρκο, θα προσυπέγραφαν τα όσα ακούγονται στις ηχογραφημένες συνομιλίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, για το ότι «ο καπιταλισμός δεν είναι ποινικό αδίκημα».
Γι' αυτό και ξεπερνάει τα όρια της αστειότητας η προσπάθεια να παρουσιαστεί πως στο σύστημά τους, που έχει για υπέρτατο νόμο το καπιταλιστικό κέρδος, στο βούρκο αυτό μέσα στον οποίο οι λαοί και οι ανάγκες τους «δεν μπορούν να αναπνεύσουν», θα... πνέει τάχα το «δροσερό αεράκι» της «κάθαρσης», της «διαφάνειας» και της «ηθικής».

Εξίσου αποκαλυπτικά είναι εξάλλου τα όσα λέγονται και κυρίως τα όσα... καταπίνονται, και στη νέα λασπομαχία που έχουν ξεκινήσει τα αστικά κόμματα.

«Βγάζουν μάτι» οι υψηλοί τόνοι που αξιοποιούνται στον σκυλοκαβγά ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ και των υπολοίπων, αλλά πολύ περισσότερο... η σιγή ασυρμάτου για το πραγματικό περιεχόμενο των συνομιλιών Παππά - Μιωνή.
Κουβέντα για το περιεχόμενο της «μυστικής» συζήτησης, που εκτείνεται από προσωπικές εξυπηρετήσεις και επιχειρηματικά «ντιλ» μέχρι επενδυτικά και πολιτικά σχέδια, που «ακουμπούν» ισχυρά γεωπολιτικά συμφέροντα και ανταγωνισμούς, τις σχέσεις της Ελλάδας με άλλες χώρες, την παρέμβαση ιμπεριαλιστικών κέντρων με πρώτες τις ΗΠΑ, τα παζάρια και τα ανταλλάγματα για συγκρουόμενα συμφέροντα στην περιοχή.
Ούτε... ξώφαλτσα δεν σχολιάζονται και τα όσα ακούγονται στο διάλογο του πρώην υπουργού και του Ελληνοϊσραηλινού μεγαλοεπιχειρηματία (πρώην εκπροσώπου Τύπου του ισραηλινού στρατού, για να μην ξεχνιόμαστε), για το ότι ο... «Μπίμπη (σ.σ. έτσι αποκαλούν τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου) του ζήτησε τρία πράγματα και ο Τσίπρας του τα έκανε, ο Τσίπρας του ζήτησε 4 - 5, ο Μπίμπη του τα έκανε αμέσως», αλλά και οι «προειδοποιήσεις» για τη ρετσινιά που θα κόλλαγαν στην Ελλάδα διάφορα ισραηλινά λόμπι με έδρα τις ΗΠΑ για «αντισημιτισμό» αν δεν προωθούνταν οι μπίζνες του επιχειρηματία.
Και βέβαια κανείς από την κυβέρνηση της ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ, τους υπολοίπους δεν «βγήκε στα κάγκελα», ούτε γιατί αυτά, σύμφωνα με τον Ν. Παππά, έγιναν στο πλαίσιο μιας από τις πολλές συναντήσεις του με τον Σ. Μιωνή, συναντήσεις κατόπιν παράκλησης του κράτους του Ισραήλ, για την «προετοιμασία» των επισκέψεων ελληνικής αντιπροσωπείας.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο Παππάς, τη μέρα που βγήκαν στη φόρα οι συνομιλίες, είχε συνάντηση με τον πρέσβη του Ισραήλ, με την επίσημη ανακοίνωση της πρεσβείας να κάνει λόγο για ...ενημέρωση σχετικά με την πρόσφατη επίσκεψη Μητσοτάκη στο Ισραήλ, ευχαριστώντας με νόημα τον Παππά που «είναι η απόδειξη της δικομματικής υποστήριξης των σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ», την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή για τις δουλίτσες που έγιναν επί ημερών της.
Αλλά τι, αλήθεια, να πει για όλα αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ που μόλις την περασμένη βδομάδα επισκεπτόταν σύσσωμη το Ισραήλ για να απογειώσει σε όλα τα επίπεδα, επιχειρηματικά, πολιτικά, στρατιωτικά, τη «στρατηγική σχέση» με το κράτος - δολοφόνο; Ευχαριστώντας μάλιστα τότε με διάφορες ευκαιρίες τα κυβερνητικά στελέχη και την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που επί ημερών της έβαλε τη «ρητορική» για το Ισραήλ στο συρτάρι και αναβάθμισε τις σχέσεις της μαζί του, υπό την «ομπρέλα» πάντα των ΗΠΑ.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα σε όλη την «πασαρέλα» των σκανδάλων όλα αυτά τα χρόνια: Είτε αυτά αφορούν τους προβολείς που πέφτουν στα «δωράκια» των φαρμακευτικών εταιρειών για να κρύβεται το πραγματικό σκάνδαλο που είναι το Φάρμακο - εμπόρευμα, είτε τις «μίζες» των εξοπλιστικών, όπου κουβέντα δεν λέγεται για τον ΝΑΤΟικό προσανατολισμό των εξοπλισμών και τις παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων, είτε τις καταγγελίες για τα «παραδικαστικά κυκλώματα», με όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις να απορρίπτουν τις προτάσεις του ΚΚΕ να μη διορίζεται η ηγεσία της Δικαιοσύνης από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, είτε εσχάτως την «αφωνία» όλων τους για την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ ώστε να δίνεται πλήρης λογαριασμός για το πού πηγαίνει η κρατική διαφήμιση, για την οποία «κατάπιαν τη γλώσσα τους» την ώρα που κατά τ' άλλα κονταροχτυπιούνται τάχα για τη «διαφάνεια».

Αυτή η... σιωπή ασυρμάτου λοιπόν κάθε άλλο παρά ανεξήγητη είναι.

Καμία εντύπωση δεν προκαλεί γιατί αυτό είναι το πολιτικό σύστημα και η διακυβέρνηση του καπιταλισμού, γιατί έτσι γίνονται οι «δουλειές» ανάμεσα σε αστικές κυβερνήσεις - επιχειρηματικούς ομίλους - κράτη, ιμπεριαλιστικά κέντρα και κάθε είδους υπηρεσίες, στο «μαγαζί» του κεφαλαίου.
Μέσα από τέτοια «κανάλια» και «διαδρομές» διαμορφώνονται πολιτικές αποφάσεις που αργότερα επικυρώνονται από τους αστικούς θεσμούς, «πλέκεται το δίχτυ» των δεσμών με τους επιχειρηματικούς ομίλους, «ανοίγουν πόρτες» και «δίαυλοι» με ιμπεριαλιστικά και άλλα κέντρα στο εξωτερικό.
Ποιος δεν θυμάται υποψήφιους πρωθυπουργούς να κάνουν ...πασαρέλα σε «ιδρύματα» και κυβερνητικές εκδηλώσεις των ΗΠΑ, με «συνδετικό κρίκο» εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου που έχουν τις «άκρες» τους στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα;
Ποιος ξεχνάει τα «assets» των εκάστοτε κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που άνοιγαν τις πόρτες σε ιδρύματα «μεγαλοεπενδυτών», σε «μαζώξεις» από το Κόμο και το Νταβός, έως το Τέξας και το Λονδίνο;
Τις αποκαλύψεις που δεν διαψεύστηκαν ποτέ π.χ. για τους «διαύλους» με τις γερμανικές κυβερνήσεις, τις διαβεβαιώσεις που έδιναν όταν ακόμα δημόσια έσκιζαν τα ρούχα τους για τα μνημόνια;
Τις συζητήσεις πολιτικών με επιχειρηματίες πίσω από κλειστές πόρτες, τα τραπεζώματα, τις μυστικές συναντήσεις για «κλείσιμο λογαριασμών» και πολιτικά «ντιλ», που επέδρασαν ακόμα και στην εναλλαγή κυβερνήσεων;

Τα παραπάνω προσπαθεί να κρύψει και η αντιπαράθεση με όρους «πολιτικού αντιπερισπασμού» που κάνουν όλα τα άλλα κόμματα, συγκαλύπτοντας τις πραγματικές ευθύνες τους και τις ίδιες τις αιτίες της διαπλοκής. Την ίδια ώρα τα «άπλυτα» που βγαίνουν στη φόρα στο πλαίσιο επιχειρηματικών και πολιτικών ανταγωνισμών, μπορεί να αξιοποιούνται για να διευκολύνουν ή να επιταχύνουν διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, αλλά παράλληλα δεν λείπει και ο προβληματισμός για το πώς επιδρά όλη αυτή η «μπόχα και δυσωδία» στα λαϊκά στρώματα, για το ότι τα επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα ραγίζουν τη βιτρίνα του «άμεμπτου», «διαφανούς» συστήματος και των θεσμών του, για την «τοξική ατμόσφαιρα» που βάζει εμπόδια στη «συναίνεση» των αστικών πολιτικών δυνάμεων και υπονομεύει την προσπάθεια να στοιχηθεί ο λαός πίσω από τους «εθνικούς» στόχους του κεφαλαίου. Μια φιλολογία που προετοιμάζει και τα διάφορα «κουκουλώματα» που αναπόφευκτα θα υπάρξουν μαζί με το «ξεκαθάρισμα» ορισμένων παραγόντων και προσώπων. Και πάνω απ' όλα το μεγαλύτερο «κουκούλωμα» της ουσίας του. Βλέπετε, ούτε ο καπιταλισμός ούτε οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες είναι ποινικά αδικήματα παρόλο που αποτελούν εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων και των λαών. Αθελά τους όμως δείχνουν και το δρόμο που πρέπει να επιλέξει ο λαός για να καθαρίσει η κόπρος του Αυγείου, στρέφοντας την αγανάκτηση που νιώθει, παρακολουθώντας τις εκάστοτε λασπομαχίες, στον πραγματικό ένοχο, απαιτώντας να έρθουν τα «άπλυτα» όλων των κυβερνήσεων στη φόρα, βάζοντας στο στόχαστρο το σύστημά τους.