Η
Αντιφασιστική Καμπάνια για την Ουκρανία καταγγέλλει την προκλητική
ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης να περιθάλψει σε νοσοκομεία της χώρας
στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς (National Guard) του ουκρανικού στρατού!
Όπως ανακοινώθηκε επίσημα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Ουκρανίας (http://mfa.gov.ua/en/news-feeds/foreign-offices-news/36389-do-greciji-pribuli-poraneni-vijsykovosluzhbovci-nacgvardiji-ukrajini-ta-zbrojnih-sil-ukrajini)
έξι τραυματίες Ουκρανοί στρατιώτες έφτασαν χθες, 14/5, στο αεροδρόμιο
Ελ. Βενιζέλος προκειμένου να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο ΚΑΤ της Αθήνας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, στις αρχές Ιούνη, αναμένονται άλλοι δύο
Ουκρανοί στρατιώτες. Το Υπ.Εξ. της Ουκρανίας αναφέρεται σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση κάτι που σημαίνει ότι τα
νοσοκομεία της χώρας θα μετατραπούν σε χώρους περίθαλψης όσων μακέλεψαν
και θα μακελέψουν χωριά και πόλεις στο Ντονμπάς της Ανατολικής
Ουκρανίας. Υπενθυμίζουμε ότι κατά την επίσκεψή του στο Κίεβο, τρεις μήνες πριν, ο Υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς είχε
αναφερθεί στη δυνατότητα της χώρας να προσφέρει τέτοιου είδους βοήθεια
στην Ουκρανία και όπως φαίνεται δεν έμεινε στα λόγια…
Η προσβολή της ουκρανικής ποδοσφαιρικής ιστορίας από τους φασίστες
Όταν η
ιστορία ξαναγράφεται κατά διαταγήν, ξαναγράφεται και σαν φάρσα.
Στις 14/5/2015,
η ουκρανική
ομάδα Ντνιεπρ
προκρίθηκε στον τελικό
του Γιουρόπα Λιγκ νικώντας με 1-0 τη Νάπολι. Η νίκη αυτή γιορτάστηκε από τους Ουκρανούς
φασίστες, και όχι μόνο, σαν νίκη ανωτερότητας των ουκρανών φασιστών κατά παντός
άλλου!
Οι εφημερίδες
της ΕΕ δεν είδαν απολύτως τίποτα από τα φασιστικά πανό, σήματα και σημαίες που
πλημύρισαν το γήπεδο του Κιέβου όπου έγινε ο αγώνας. Ούτε κανένας είδε την
διαιτησία στους αγώνες της Ντιεπρ που με το ζόρι την έφτασε στον τελικό, κατά παραγγελία
της, κατά τα άλλα απολίτικης, ΟΥΕΦΑ η οποία επιβάλει σκληρές ποινές σε άλλες πολύ
απλές περιπτώσεις! Έτσι δεν είναι κύριε Πλατινί;;;
Αντιθέτως
και οι ευρωπαϊκές εφημερίδες πανηγυρίζουν για την πρόκριση μιας άγνωστης μικρής
ομάδα, ιδιοκτησίας του τρίτου ολιγάρχη της Ουκρανίας φίλου των φασιστών με
ουκρανο-κυπρο-εβραϊκή καταγωγή. Όπως το κεφάλαιο, έτσι και το παιδί του, ο
φασισμός, δεν έχει ούτε πατρίδα ούτε φυλή .
«Χρυσή σελίδα στην ιστορία της έγραψε»
η Ντνιεπρ, μας πληροφορεί εδώ το sport.gr! χρυσοφόρα έπρεπε να γράφει.
Στο ίδιο το Κίεβο όμως το 1942 γράφτηκε μια άλλη
πραγματικά ηρωική και χρυσή σελίδα του ουκρανικού ποδοσφαίρου. Ουκρανοί πατριώτες
αντιμετώπισαν τους κατακτητές της Ουκρανίας Ναζί και παρά την παραγγελία από τους
κατακτητές ότι αν νικήσουν θα εκτελεστούν αυτοί προτίμησαν να θυσιάσουν τη ζωή τους
παρά να χάσουν την ευκαιρία να δείξουν την αντίθεσή τους σους φασίστες.
Οι χθεσινές εκδηλώσεις των φασιστών αποτελούν, επακριβώς, προσβολή
στην ιστορία του ουκρανικού ποδοσφαίρου. Δυο ιστορίες εντελώς αντίθετες στην
ίδια πόλη. Η μία να συμβολίζει τη νίκη κατά του φασισμού και η άλλη τη
νεκρανάστασή του κατά παραγγελία των καπιταλιστών της Δυσης!
«Αγώνας θανάτου»! έτσι αποκλήθηκε ο αγώνας
μεταξύ αιχμαλώτων Ουκρανών που ήταν στην αντίσταση κατά των Ναζί.
«Αγώνας βρικολάκων». Μάλλον έτσι πρέπει να
αποκληθεί αυτός της Ντιέπρ.
ΝΤΕΡΜΠΙ
ΘΑΝΑΤΟΥ! ΈΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Έντεκα
ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου, εκτελέστηκαν το 1942, μετά τον ποδοσφαιρικό
αγώνα με επίλεκτη ομάδα της Βέρμαχτ, γιατί δεν κάθισαν να χάσουν.
(…)
Η ιστορία
Κίεβο 1942,
ουκρανική πρωτεύουσα, (μέλος της Σοβιετικής Ένωσης τότε) στενάζει, όπως άλλωστε
ολόκληρη η Ευρώπη , κάτω από τη γερμανική κατοχή. Ο Γερμανός Διοικητής,
αποφασίζει πως θα ήταν πολύ καλό για το ηθικό των στρατιωτών του να
διοργανωθεί, ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα σε ντόπιους και σε επαγγελματίες
Γερμανούς ποδοσφαιριστές που υπηρετούν τη θητεία τους στη Βέρμαχτ. "Η
ανωτερότητα της Άριας Φυλής έναντι των υπανθρώπων ρωσο-ουκρανών Σλάβων είναι
εμφανής σε όλους τους τομείς και φυσικά και στο ποδόσφαιρο" έλεγε.
Στις 9 Αυγούστου όλα ήταν
έτοιμα για τον αγώνα. Από τη μια πλευρά η ελίτ της Βέρμαχτ και από την άλλη 11
ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου, και της Λοκομοτίβ Κιέβου οι οποίοι ήταν
αιχμάλωτοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ντάρμιτσα. Την ομάδα συμπλήρωναν
κάποιοι εργάτες Ουκρανοί, από ένα φούρνο που ήταν κοντά στο γήπεδο.
Η
ομάδα ονομάστηκε f.cStart και την αποτελούσαν 8 παίκτες της Ντιναμό και 3 της
Λοκομοτίβ. Ο Γερμανός διοικητής της πόλης, έβλεπε προσωπικά τους 6 αγώνες που
έπαιξε η ομάδα των Ουκρανών, πριν αντιμετωπίσει την γερμανική ομάδα των
επιλέκτων. Ο τρόπος που έπαιζαν , ο τρόπος που άλλαζαν μπαλιές στο γήπεδο, και
η ταχύτητα τους τον έκαναν να αισθάνεται λίγο άβολα. Σε 6 αγώνες με στρατιώτες
από συμμαχικές χώρες των Γερμανών (Ούγγρους, Ρουμάνους, Γερμανούς) η Start, δεν
κέρδιζε κάτω από 5-0.
"Με τους επίλεκτους
μας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Οι Σλάβοι υπάνθρωποι, θα βιώσουν την
ανωτερότητα μας" έλεγε σε άλλους ανώτατους αξιωματικούς. Έτσι και έγινε.
Στον τελευταίο αγώνα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η Start φιλοδώρησε τη
Flakelf, την ομάδα των επιλέκτων που τόσα στήριζε πάνω της ο Διοικητής του
Κιέβου, με 5 γκολ. Start- Flakelf: 5-1. Η τιμή και το ηθικό του στρατεύματος
του κρεμόταν από μια κλωστή.
Σε έξαλλη
κατάσταση ζήτησε επαναληπτικό αγώνα και στις 9 Αυγούστου, τρεις ημέρες μετά όλα
ήταν έτοιμα για το ματς που έμεινε στην ιστορία σαν "Ματς Θανάτου".
Ο αγώνας
έγινε στο στάδιο της Zenit. Στις 5.00 το απόγευμα. Εκείνο το καλοκαίρι στην
Ουκρανία έκανε πολύ ζέστη. Θεατές ήταν μόνο Γερμανοί φαντάροι και Ουκρανοί
δοσίλογοι αστυνομικοί ενώ στρατιώτες με τεράστια Γερμανικά λυκόσκυλα, έδιωχναν
πίσω όσους ουκρανούς ήθελαν να δουν τον αγώνα και να υποστηρίξουν την Start.
Για διαιτητής "ορίστηκε" ένας αξιωματικός των Ες Ες.!!!! Λίγο πριν
αρχίσει ο αγώνας ο αρχηγός της Start που έπαιζε με κόκκινες φανέλες και λευκά
σορτσάκια (επιστρατεύτηκαν άρον άρον οι εμφανίσεις της Σπάρτακ γιατί δεν είχαν
ρούχα) μίλησε στους συμπαίκτες του:
"Παίζουμε με κόκκινες
φανέλες που δεν είναι το χρώμα της Ντιναμό ούτε της Λοκομοτίβ. Σας καλώ σήμερα
όμως να παίξουμε για αυτό το χρώμα, που είναι το χρώμα της σημαίας μας της
Σοβιετικής Ένωσης και να τους δείξουμε ότι αυτή η σημαία δεν χάνει ποτέ",
είπε ο τερματοφύλακας και αρχηγός της Ντιναμό, Mykola Trusevych.
Την
ώρα που τελείωσε τον λόγο προς τους συμπαίκτες του, ο αρχηγός των Ουκρανών,
μπήκε στα αποδυτήρια ο Γερμανός διαιτητής: "Ξέρω πως είστε μια πολύ καλή
ομάδα, με πολύ καλούς παίκτες. Πρέπει όμως να ακολουθήσετε τους κανόνες και να
χαιρετίσετε την γερμανική ομάδα με τον Ναζιστικό τρόπο πριν τον αγώνα."
Μια φωνή από το βάθος του απάντησε και τον έκανε να εγκαταλείψει τον χώρο
εξοργισμένος. "Το μοναδικό πράγμα που θα χαιρετίσουμε, θα είναι τα στρατεύματα
σας όταν θα φεύγετε"
Πραγματικά
όταν οι ομάδες συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του γηπέδου, οι 11 Ουκρανοί δεν
σήκωσαν το χέρι τους να χαιρετίσουν ναζιστικά. Την ίδια στιγμή το γήπεδο έβραζε
σαν καζάνι, γεμάτο από Γερμανούς με το χέρι υψωμένο να φωνάζουν "Χάιλ
Χίτλερ"... Αντίθετα, οι παίκτες της Start μόλις τελείωσε ο Ναζιστικός
ύμνος, έσφιξαν τις γροθιές τους σήκωσαν το χέρι τους και μετά το έφεραν στην
καρδιά τους και φώναξαν τον χαιρετισμό του Κόκκινου Στρατού: " Fizcult
Huraaa", δηλαδή "Πάμε δυνατά, Ουράαα"
Ο
αγώνας ξεκίνησε με τους Ουκρανούς να μαγεύουν με την μπάλα, αλλά αυτή τη φορά
οι Γερμανοί ήξεραν τι θα αντιμετωπίσουν. Οι κλωτσιές, οι αγκωνιές, τα
κλαδέματα, τα τραβήγματα της φανέλας , έπεφταν σύννεφο. Ο διαιτητής δεν έβλεπε το
παραμικρό. Κάποια στιγμή ένας Γερμανός επιθετικός κλωτσάει στο κεφάλι τον
τερματοφύλακα των Ουκρανών και τον αφήνει αναίσθητο. Τότε βάζουν οι Γερμανοί το
πρώτο τους γκόλ. Ο γιος του Makar Gonacharenko ενός από τους 3 παίκτες που
τελικά επέζησαν θυμάται τι του έλεγε ο πατέρας του για τον συγκεκριμένο αγώνα:
"Ξύλο... πολύ ξύλο. Σε κάθε επαφή με την μπάλα σε κάθε τρέξιμο μας
κλωτσούσαν παντού. Νιώθαμε τα κόκαλα μας να πονάνε, έτοιμα να βγουν από τις
κλειδώσεις τους"
Το
ημίχρονο έληξε 3-1 και αφού ο μέσος των Ουκρανών Goncharenko , χόρεψε όλη τη
γερμανική άμυνα και στη συνέχεια κεραυνοβόλησε τον τερματοφύλακα.
Στο
ημίχρονο οι Ουκρανοί παίκτες δέχτηκαν και νέα επίσκεψη στα αποδυτήρια. Ήταν ο
Γερμανός διοικητής της πόλης. Με ένα προσποιητό χαμόγελο και σφιγμένα δόντια
εισέβαλε συνοδευόμενος από αξιωματικούς των Ες Ες και είπε: "Εντάξει
μπορείτε τώρα να τα παρατήσετε. Δείξατε σε όλους τι αξίζετε, αλλά μέχρι εδώ.
Είστε φανταστική ομάδα με απίστευτες ικανότητες και μας έχετε εντυπωσιάσει
όλους, αλλά όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορείτε να κερδίσετε. Δεν υπάρχει καμία
τέτοια περίπτωση. Μέχρι εδώ. Σκεφτείτε
τις συνέπειες των πράξεων σας..." Οι Ουκρανοί παίχτες ήταν
προκλητικά αδιάφοροι όσοι ώρα μιλούσε ο ανώτατος Γερμανός αξιωματικός. Άλλος
έδενε τα παπούτσια του, άλλος έπινε νερό, άλλος έκανε διατάσεις και κρατούσε το
σώμα του ζεστό, άλλος έφτιαχνε τα μαλλιά του... Κανείς δεν του έδινε σημασία.
Στο δεύτερο
ημίχρονο η κάθε ομάδα σκόραρε από 2 φορές και 5 λεπτά πριν τη λήξη, ενώ το σκορ
ήταν 5-3 υπέρ των Ουκρανών, ο Klimenko, ένας κεντρώος που έπαιζε όμως στα μπακ
με την ομάδα της Start, πήρε την μπάλα, κατέβηκε αλλάζοντας με απίστευτη
ταχύτητα πάσες με τους συμπαίκτες του, προς την Γερμανική περιοχή και εκεί
ξεφτίλισε ολόκληρη την ομάδα επίλεκτων της Βέρμαχτ. Ο Klimenko, πέρασε με
ντρίμπλες πέντε παίκτες της Γερμανικής άμυνας, και βρέθηκε τετ α τετ με τον
Γερμανό τερματοφύλακα. Μια, δυο προσποιήσεις ο τερματοφύλακας πέφτει αριστερά
και ο Ουκρανός τον περνάει από δεξιά. Όμως δεν σουτάρει προς το άδειο τέρμα,
κάνει μια στροφή και ξαναπερνάει άλλη μια φορά τον τερματοφύλακα, ο οποίος
ζαλίζεται και πέφτει κάτω. Ο Klimmenko φτάνει στην γραμμή του άδειου τέρματος
χαμογελάει, γυρίζει την πλάτη του και σουτάρει επιδεικτικά με δύναμη προς το
κέντρο του γηπέδου.
Ο
Γερμανός διαιτητής έξαλλος σφυρίζει την λήξη του αγώνα στο 85. Οι Γερμανοί
επίσημοι άφριζαν από το κακό τους και αποχώρησαν αμέσως. Οι Ουκρανοί σαν μικρά
παιδιά αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν στο κέντρο του γηπέδου... Έξω από το γήπεδο
οι Ουκρανοί πολίτες παραληρούν, ουρλιάζουν από χαρά, ζητωκραυγάζουν. Οι
Γερμανοί για να τους αναχαιτίσουν αμολάν τα λυκόσκυλα...
Μια
εβδομάδα μετά, το βράδυ της 16ης Αυγούστου όσοι παίκτες της Start, συμμετείχαν
στον αγώνα, συνελήφθησαν από τους Γερμανούς. Η κατηγορία ότι ήταν μέλη της NKVD
(μυστική αστυνομία της Σοβιετικής Ένωσης) ήταν βαριά και η ποινή ήταν μόνο μια:
Θάνατος. Οι 11 παίκτες της Start κατηγορήθηκαν σαν κατάσκοποι. Και αμέσως
οδηγήθηκαν στα κρατητήρια. Το πρώτο βράδυ στα κρατητήρια της Γκεστάπο ο Mykola
Korotkykh το αριστερό εξτρέμ της Start, πέθανε από τα βασανιστήρια. Την επόμενη
μέρα (ύστερα από ολονύχτιο ξύλο και βασανισμούς) έστειλαν τους υπόλοιπους στο
στρατόπεδο συγκέντρωσης του Syrezky, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο στην
περιοχής Babi yar.
Μέχρι τον
Φεβρουάριο του 1943, οι περισσότεροι παίκτες εκτελέστηκαν ή πέθαναν από της
κακουχίες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ανάμεσα τους οι Ivan Kuzmenko, Oleksey
Klimenko, και ο αρχηγός Mykola Trusevich.
Το
τέλος του πολέμου, βρίσκει ζωντανούς μόνο τρεις από τους 11 παίκτες της Start.
Τους Fedir Tyutchev, Mikhail Sviridovskiy και Makar Honcharenko...
Το
1971, έξω από το στάδιο της Zenit όπου έγινε ο αγώνας στήθηκε ένα τεράστιο
μνημείο για τους 11 ήρωες. Δέκα χρόνια αργότερα το 1981, το στάδιο της Zenit
μετονομάστηκε σε Start. Την ίδια χρονιά γυρίστηκε και η ταινία με τον Σταλόνε..
Βίντεο
από την ταινία του 1981 με τους Πελέ, Αρντίλες, Κέιν, Σταλόνε
Τρέιλερ ταινίας από την Ουκρανία με θέμα τον
αγώνα θανάτου
Έπεσαν οι μετανοημένες μάσκες της ναζιστικής συμμορίας
Ο
Καζαντζόγλου, κατηγορούμενος για άμεση συνέργεια στην ανθρωποκτονία του
Παύλου Φύσσα, κάνει κωλοδάκτυλο προς την οικογένεια του θύματος. Η
έκρηξη δεν άργησε να ακολουθήσει.
Η συνύπαρξη των δικών της Χρυσής Αυγής και της Συνωμοσίας των Πυρήνων
της Φωτιάς στις φυλακές Κορυδαλλού οδήγησε σήμερα σε ένα επεισόδιο που
είχε σχεδόν προαναγγελθεί. Την ώρα διεξαγωγής της δίκης και ενώ η
διευθύνουσα τη συζήτηση κα Λεπενιώτη διάβαζε τον καταλογο των
κατηγορουμένων, κατηγορούμενοι της δίκης της ΣΠΦ οι οποίοι οδηγούνταν
στην διπλανή αίθουσα φώναξαν συνθήματα, κάποιοι εξ αυτών επιχείρησαν να
μπουν στην αίθουσα από τη διπλανή πόρτα και πέταξαν δύο πλαστικά
μπουκάλια.
Η στιγμή της μεταγωγής των κατηγορούμενων της ΣΠΦ και της εκσφενδόνισης δύο πλαστικών μπουκαλιών.
Το περιστατικό αυτό, που διήρκησε περί τα 10 δευτερόλεπτα, έδωσε την
αφορμή στους κατηγορούμενους και τους συνηγόρους τους να στήσουν ένα
σκηνικό έντασης μέσα στο δικαστήριο, απευθυνόμενοι με απειλητικές
φράσεις προς το κοινό στο οποίο βρισκόταν και η οικογένεια Φύσσα, αλλά
και προς τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής. Ήταν εκείνη τη στιγμή που
η οικογένεια Φύσσα, και ιδίως η μητέρα και ο πατέρας του, ξέσπασαν τόσο
κατά των κατηγορουμένων όσο και κατά των αστυνομικών: “Τον Παύλο δεν
τον προστατέψατε, μόνον αυτούς ξέρετε να προστατεύετε”, φώναζαν
συγγενείς και φίλοι του Φύσσα. Το σημερινό περιστατικό ήταν αρκετό για να πέσει το προσωπείο του
“νόμιμου πολιτικού κόμματος”: η πιο ενδεικτική φιγούρα ήταν αυτή του
πρώην βουλευτή Κουκούτση που στράφηκε αρχικά προς τα
έξω φωνάζοντας “Θα σας λιώσουμε αρχίδια”, στη συνέχεια απευθύνθηκε στους
συνηγόρους πολιτικής αγωγής φωνάζοντας “Αρχίδια έρχεται η ώρα σας” και
συνέχισε με ύβρεις κατά της μουσουλμάνας διερμηνέως της αραβικής γλώσσας
που κάθεται πίσω από τα έδρανα της πολιτικής αγωγής. Θυμίζουμε ότι τόσο
ο Κουκούτσης όσο και οι υπόλοιποι βουλευτές έχουν ζητήσει αντικατάσταση
ή άρση των περιοριστικών όρων που τους έχουν επιβληθεί, με βασικό
ισχυρισμό την τέλεση των βουλευτικών τους καθηκόντων. Οι “βουλευτές” της
Χρυσής Αυγής θα πρέπει ωστόσο να αποφασίσουν αν επιθυμούν να είναι
καθώς πρέπει κοινοβουλευτικοί παράγοντες ή νεοναζί τραμπούκοι του
δρόμου. Η συμπεριφορά του Κουκούτση σήμερα παρέπεμπε ευθέως στο δεύτερο. Οι συνήγοροι υπεράσπισης, μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης των
ονομάτων των κατηγορουμένων, αποχώρησαν είς ένδειξη διαμαρτυρίας. Πριν
από αυτό, αποπειράθηκαν να στοχοποιήσουν τους συνηγόρους πολιτικής
αγωγής, επιχειρώντας να λογοκρίνουν τις δημόσιες παρεμβάσεις τους.
Ωστόσο, οι απειλές προς της οικογένεια Φύσσα όχι μόνον από
κατηγορούμενους αλλά και από συνηγόρους (οι φωτογραφίες από το σημερινό
επεισόδιο στη δίκη είναι ενδεικτικές) δείχνουν ότι κάποιοι εξ αυτών
συμμετέχουν στη δίκη όχι μόνον με την δικηγορική, αλλά και με την
πολιτική τους ιδιότητα.
Το γένος Μιχαλολιάκου επί το έργον.
Κατόπιν τούτων, το δικαστήριο διέκοψε για τις 4 του Ιούνη.
Αναφερόμενος στο ζήτημα ενδεχόμενου δημοψηφίσματος, ο υπ. Επικρατείας (σ.σ.: ο Αλέκος Φλαμπουράρης)
ανέφερε χαρακτηριστικά πως «η κάλπη που ζωγράφισε ο Τσίπρας προχθές στη
Βουλή, όπως την είδα μου μοιάζει περισσότερο με κάλπη δημοψηφίσματος
και όχι με κάλπη εκλογών». Εκτιμώντας πως «το δημοψήφισμα αν θα γίνει θα
είναι συμφωνημένο και με τους εταίρους μας», ενώ συμπλήρωσε ότι δε θα
χρειαστεί να γίνει δημοψήφισμα γιατί θα υπάρξει συμφωνία η οποία θα
ψηφιστεί από το 100% των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Ερωτηθείς για το αν η Ελλάδα θα καταβάλλει την Τρίτη (σ.σ.: στις 12 του μηνός)
τα 744 εκατομμύρια στο ΔΝΤ, ο κ. Φλαμπουράρης απάντησε ότι «κάνουμε
κάθε προσπάθεια για έναν έντιμο συμβιβασμό. Είναι υποχρεωμένη η Ε.Ε. να
αποδεχθεί τις προτάσεις μας και να ανοίξει τη ρευστότητα από την ΕΚΤ».
Το εργάκι που παίχτηκε τις προηγούμενες μέρες είχε απ' όλα. Στις αρχές
τής περασμένης εβδομάδας είχε ολίγον τσαμπουκά, με κάποια κυβερνητικά
στόματα να "απειλούν" πως αν οι "θεσμοί" δεν δείξουν κατανόηση, ίσως και
να μη πληρώσουμε στο ΔΝΤ την δόση των 760 εκατομμυρίων, η οποία έληγε
προχτές. Αυτός ο ψιλοτσαμπουκάς είχε διπλό αποτέλεσμα: από την μια
άνοιξε την όρεξη κάποιων ονειροπαρμένων που άρχισαν να βλέπουν ρήξεις
και ανατροπές κι από την άλλη ενεργοποίησε τους μηχανισμούς τρομοκρατίας
των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να ξαναρχίσουν
οι διάφοροι βλακώδεις ψίθυροι περί κουρέματος των καταθέσεων, περί
επικείμενης χρήσης διπλού νομίσματος και τα τοιαύτα.
Πίσω από τον τσαμπουκά, όμως, η κυβέρνηση το έρριξε στις μαλαγανιές,
επιδιώκοντας να καλοπιάσει τους "θεσμούς" μπας και τους πείσει να
απελευθερώσουν καμμιά δεκάρα από την δεσμευμένη δόση των 7,2 δισ. ευρώ.
Στα πλαίσια αυτού του καλοπιάσματος βγήκε ο Τσίπρας και δήλωσε (από
κοινού με τον Γιουνκέρ) ότι και την αξιολόγηση του τρέχοντος
προγράμματος επιθυμούμε και την ανάγκη περαιτέρω μεταρρυθμίσεων
αναγνωρίζουμε. Γι' αυτό άλλωστε και έσπευσε η κυβέρνηση να στείλει στις
Βρυξέλλες το μνημειώδους αριστερής εμπνεύσεως "Εθνικό Πρόγραμμα
Μεταρρυθμίσεων", για το οποίο μιλήσαμε προχτές ("Η ταφόπλακα της ελπίδας").
Κάπου εκεί παίχτηκε και κάηκε το χαρτί τού δημοψηφίσματος. Υποτίθεται
ότι βασιζόμασταν σ' αυτό το χαρτί για να κάνουμε ρελάνς αλλά, όταν
είδαμε ότι το αφτί των "θεσμών" δεν πολυΐδρωνε με το ποντάρισμά μας,
καταλάβαμε ότι τους πετύχαμε με καρρέ τού άσσου στο χέρι (σύμφωνα με το
πολύ πετυχημένο σκίτσο τού Economist,
που αναδημοσιεύσαμε τις προάλλες) κι αναγκαστήκαμε να πάμε πάσο. Εξ ου
και βγήκε ο Φλαμπουράρης για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα με την δήλωσή του
πως "το δημοψήφισμα αν θα γίνει θα είναι συμφωνημένο και με τους εταίρους μας" (!!)
Τελικά, το φινάλε τής παράστασης δεν είχε σασπένς. Εμείς πληρώσαμε
κανονικά τα 760 στο ΔΝΤ, οι "θεσμοί" εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για
την συνεργασία μας και οι δυο πλευρές συμφώνησαν να συνεχιστούν οι
διαπραγματεύσεις. Παρά τα όσα πίστευε ο κ. Φλαμπουράρης, η Ε.Ε. δεν
ένοιωσε καμμιά υποχρέωση να αποδεχτεί τις προτάσεις μας και δεν άνοιξε
καμμιά ρευστότητα. Με δυο λόγια, κάναμε μια τρύπα στο νερό και... πάμε
γι' άλλα.
Τώρα, το τι λογής διαπραγματεύσεις είναι τούτες σηκώνει πολλή συζήτηση. Η
ελληνική πλευρά πάει στον διάλογο με στόχο να πείσει τους "θεσμούς" να
δώσουν κανένα φράγκο κι εκείνοι απαντούν "πρώτα θα κάνετε ό,τι σας λέμε
και μετά βλέπουμε". Τί σόι διαπραγμάτευση είναι αυτή όπου ο ένας ζητάει
κι ο άλλος σκέφτεται αν θα δώσει; Εγώ ξέρω ότι στις διαπραγματεύσεις
υπάρχει δούναι και λαβείν κι από τις δυο πλευρές. Άρα...;
Άρα, το συμπέρασμα είναι απλό: το ελληνικό δούναι και το "θεσμικό"
λαβείν έχουν να κάνουν με την καμπούρα μας. Αν ζητούμενο των
διαπραγματεύσεων είναι να πάρουμε λεφτά (αποκλειστικά για να έχουμε να
πληρώνουμε τους δανειστές μας και μη φανταστείτε άλλον λόγο), το
αντάλλαγμα είμαστε εμείς. Αντάλλαγμα είναι οι μισθοί μας, οι συντάξεις
μας, η παιδεία μας, η υγεία μας, τα εργασιακά δικαιώματά μας, το μέλλον
των παιδιών μας, η περιουσία της χώρας μας. Αντάλλαγμα είναι η ζωή μας.
Τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε. Κι αντί να βαράμε εμείς τον ζουρνά και να χορεύουν οι "θεσμοί"
πεντοζάλι, η διασκέδαση περιορίστηκε στο να τραγουδάει ο Κοτζιάς αγκαζέ με τον Τσαβούσογλου
το We are the world...
Κι όχι τίποτ' άλλο, αριστερέ μου "σύντροφε", αλλά γελάει κι ο Ντάισενμπλουμ, γαμώτο.
( έτσι θέλουν τους ασθενείς, συγγενείς και φίλους οι κυβερνήσεις μας )
Δεν υπάρχει ίχνος αιδούς στον τόπο μας πια; Αυτοί που αρπάζουν τα
αποθεματικά των ταμείων των νοσοκομείων για να πληρώσουμε το χρέος, το
οποίο παρεμπιπτόντως προεκλογικά υπόσχονταν ότι θα το «κούρευαν»,
αναγκάζοντας τις αγορές να χορεύουν στο δικό τους σκοπό. Αυτοί που
συναινούν να μείνουν χωρίς φάρμακα και γιατρούς οι καρκινοπαθείς.
Αυτοί που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια ένα κοινωνικό σύστημα
απάνθρωπο που απολύει γυναίκες εργαζόμενες με καρκίνο του μαστού ή δεν
τους δίνει πρόωρη σύνταξη γιατί «θεραπεύτηκαν», άρα πρέπει να δουλέψουν
ως τα 60 τους, αν προλάβουν να φτάσουν. Αυτοί που θεωρούν την υγεία
εμπόρευμα και αφήνουν απλήρωτους γιατρούς. Αυτοί, όπως ο νυν υπουργός
υγείας αλλά και οι τέως, που επιτρέπουν τα ράντζα στις εφημερίες τον 21ο
αι. σε μια χώρα που είναι «Ευρωπαϊκή». Αυτοί που καταδικάζουν το
σοσιαλισμό και μαζί με αυτόν το Κουβανέζικο σύστημα υγείας που θα το
ζήλευε κάθε πολίτης της ΕΕ. Αυτοί που αφήνουν το παιδί μου ανασφάλιστο
γιατί έγινε 25 χρονών και δεν εργάζεται.
Αυτοί, κι εσείς μαζί τους κ. Υπουργέ, περιφέρουν τα λείψανα για να
δώσουν δύναμη στους αρρώστους και να θεραπευτούν με κάποιο θαύμα της
Αγίας.
Το θαύμα της ζωής το δημιουργεί η ύλη, η φύση δηλαδή, ο άνθρωπος. Ο
άνθρωπος έχει την υποχρέωση και τη δύναμη να το προστατεύσει σε μια
κοινωνία ανθρωπιάς και επιστήμης στην υπηρεσία του.
Μικρές Ειδήσεις: Ουκρανία και η δημοκρατικότητα της Ευρωπαικής Ένωσης
Μετά τους νεοναζί που σκόρπισαν χάος στη χώρα και την τελική συμμετοχή
τους στην κυβέρνηση. Μετά την φυλάκιση των πολιτικών αντιπάλων τους, την
δολοφονία μελών και στελεχών του ΚΚ Ουκρανίας, τον δημόσιο βασανισμό
στελεχών του και την τελική δίκη-παρωδία για την απαγόρευση του
κόμματος.
Μετά τον ανοικτό βανδαλισμό γραφείων και εργατικών κέντρων, την
πυρπόληση των γραφείων του Εργατικού Κέντρου Οδησσού, όπου δεκάδες
δολοφονήθηκαν, ανάμεσά τους και μια έγκυος που στραγγαλίστηκε με
τηλεφωνικό καλώδιο. Μετά τον ανοικτό πόλεμο με τον ρωσόφωνο πληθυσμό και
την σκιώδη εμπλοκή της Ρωσίας. Μετά από όλα αυτά ήρθε η εποχή του
βαθέματος της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης.
Ποιος είναι όμως ο θιασώτης; Ποιος στέκεται πίσω από τη δικτατορική και νεοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας;
Μετά την υπαγωγή της χώρας σε μνημόνιο, ο εγκάθετος πρόεδρος Πέτρο
Ποροσένκο ανακοίνωσε σήμερα τον διορισμό πολλών ξένων πολιτικών
προσωπικοτήτων ως συμβούλους του. Ποιοι ήταν αυτοί;
Από την "προστάτιδα δύναμη" της οποία προτεκτοράτο έχει γίνει η Ουκρανία, ο Αμερικανό ς Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τζον Μακέιν.
Από την "εγγυήτρια δύναμη της δημοκρατίας Ευρωπαϊκή Ένωση" Πρωθυπουργός
της Σουηδίας Καρλ Μπιλτ, που δήλωνε ότι στην Ουκρανία πρέπει να
παραδοθούν όπλα.
Από το έτερο αμερικανικό προτεκτοράτο της Γεωργίας,ο φιλοδυτικός πρώην
πρόεδρος της χώρας Μιχαήλ Σαακασβίλι (τον θυμάστε από τον Εμφύλιο με την
Οσετία).
Αυτά για να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, τι γίνεται στα πλαίσια
της δημοκρατικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της φιλίας μεταξύ των λαών
και της κρίσης...
Μια φορά και έναν καιρό
σε μια μακρινή χώρα, τη χώρα των Λωτοφάγων, ζούσε ένα μικρό κοριτσάκι
που το λέγαν Σύριζα. Όταν ήταν μικρό όλοι το φώναζαν «αντιπολίτευση».
Όμως, η κορασίδα με τη χάρη και την καλοσύνη της κέρδισε τη συμπάθεια
του κόσμου και τότε άρχισαν να την φωνάζουν «αξιωματική αντιπολίτευση».
Μέχρις ότου η έξυπνη και πολλά υποσχόμενη κόρη κατάφερε να κερδίσει το
σεβασμό και την εμπιστοσύνη της μικρής κοινωνίας και έτσι απέκτησε τον
τίτλο της «κυβέρνησης». Όλα πήγαιναν καλά στη
χώρα των Λωτοφάγων, όμως όπως αποδείχθηκε επιστημονικά η μεγάλη
κατανάλωση λωτών, επιφέρει απώλεια μνήμης. Όπως οι σύντροφοι του
Οδυσσέα, τρώγοντας λωτούς, ξέχασαν από που έρχονταν και που πήγαιναν,
έτσι και η κυβέρνηση άρχισε να παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα. Εδώ κάπου, διακόπτουμε τη
ωραία και διδακτική μας ιστορία. Εξάλλου σας είναι γνωστή η συνέχεια
όσον αφορά τον Οδυσσέα, ο οποίος υποχρεώθηκε να επιβιβάσει δια της
βίας, τους αμνήμονες συντρόφους του στο καράβι, για να συνεχίσουν την
περιπέτεια τους… Όσον αφορά στις αναλογίες
του παρόντος, με την ιστορία της μικρής Σύριζα, που από φτωχή πλην
τιμία αντιπολίτευση, έγινε μεγάλη και τρανή κυβέρνηση, ακούστε τα
παρακάτω: Χθες, ο εκ των
αντιπροέδρων της Βουλής, Γιάννης Μπαλάφας, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη
διάρκεια συνέντευξης του, στο σταθμό «Βήμα FM», όταν ρωτήθηκε για το πως σχολιάζει την παλαιότερη θέση του κόμματος του για το σκίσιμο των μνημονίων, απάντησε ως εξής:
Δυστυχώς όμως, για τον κ.
Μπαλάφα και το ΣΥΡΙΖΑ, η τεχνολογία βοηθάει πλέον εκτός των άλλων και
στην εξάσκηση της μνήμης. Διότι, λίγους μήνες πριν, στη διάρκεια της
προεκλογικής περιόδου, ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Δημήτρης
Στρατούλης, επίσης στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ισχυριζόταν για το ίδιο θέμα
(το σκίσιμο των μνημονίων) τα εξής:
Βεβαίως,
ως επίδοξος «σχίστης μνημονίων» διακρίθηκε και ο πρώην πρωθυπουργός,
αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος στη διάρκεια
μιας προεκλογικής του ομιλίας είπε:
Αντί άλλου σχολίου, σας
θυμίζουμε ένα απολαυστικό απόσπασμα από μια μεγάλη επιτυχία του παλιού
ελληνικού κινηματογράφου, με πρωταγωνιστές τους αλησμόνητους Βασίλη
Αυλωνίτη, Γεωργία Βασιλειάδου και Νίκο Ρίζο:
Οποιαδήποτε ομοιότητα της Βασιλειάδου με τη Μέρκελ
και του Ρίζου με τη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση είναι
εντελώς… τυχαία. Όπως επίσης, τυχαία είναι και η ομοιότητα του λωτού με
τον γλυκύ καρπό της εξουσίας…
ΤΟ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, Η ΟΝΕ, ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΟ
Η δήλωση του Βαρουφάκη ότι «Εύχομαι
να μην είχαμε μπει ποτέ σε αυτή τη νομισματική ένωση» και "Θα ευχόμουν να
είχαμε δραχμή", θυμίζει απατημένη και φτηνιάρικη ερωμένη
15 χρόνια μετά οι συριζαίοι παραδέχονται έμμεσα
ότι το ΚΚΕ είχε δίκαιο το 2.000 όταν έλεγε ΟΧΙ στην ΟΝΕ και το ευρώ και αποκάλυπτε ότι δεν
είναι τίποτα άλλο από μια μετεξέλιξη, προς το χειρότερο, του «λάκκου των λεόντων»
του 1961 και της Συνθήκης (Μάαστριχτ) παράδοσης της χώρας στο διευθυντήριο των ευρωπαϊκών
μονοπωλίων των Βρυξελών.
Προηγούμενα, είχαν περάσει άλλα 15 χρόνια, από το 1992, για να
αναγνωρίσουν και πάλι ότι και στη Συνθήκη του Μάαστριχτ το ΚΚΕ είχε δίκαιο στο ΟΧΙ
όταν αυτοί, ως Συνασπισμός, την ψήφιζαν με τα τέσσερα και μας έλεγαν…
καθυστερημένους και ανεγκέφαλους που μόνο «όχι» ξέρουμε να λέμε! Και τώρα το
ίδιο λένε…
Πρέπει να περάσουν άλλα 15 χρόνια
για να παραδεχτούν ότι το ΚΚΕ έχει δίκαιο ως προς το χρέος και τον χαρακτήρα της
κρίσης;
Το δύστυχο είναι ότι η αλαζονεία
αυτών των ανθρώπων είναι τέτοια που δεν παραδέχονται ότι κάνουν λάθος σήμερα. Δεν
διδάσκονται τίποτα από την ιστορία. Επαναλαμβάνουν σαν σε κασέτα ότι το ΚΚΕ
είναι πίσω από τον κόσμο, απολιθωμένο και δεν ξέρει τι λέει, άσχετα αν
δικαιώθηκε στο παρελθόν! «Τότε ναι μπορεί να είχε δίκαιο αλλά… τώρα σε καμιά
περίπτωση»!
Ακόμη χειρότερο είναι ότι υποτασσόμενοι μοιρολατρικά
στην καταστροφική λειτουργία των επιλογών τους, αρνούνται να αλλάξουν και επιλέγουν
να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο πολλαπλασιάζοντας τις συνέπειες των λαθών τους, γιατί
δήθεν η διόρθωση θα είναι πολύ πιο καταστροφική από τη συνέχιση του λάθους!!! Το
λέει και ο Βρουφάκης: «Αλλά όταν εισέρχεσαι δεν βγαίνεις εκτός, χωρίς να συμβεί
μια καταστροφή». Ακριβώς όπως έλεγαν και οι τουρκοποσκηνημένοι ότι η απελευθέρωση
της Ελλάδος θα φέρει μεγαλύτερα δεινά από την υποταγή!
Μεγαλύτερο ύμνο των λαθών δεν
ξέρω αν γνωρίσαμε άλλοτε. Και μεγαλύτερη δόξα ο οπορτουνισμός, η υποτακτικότητα
και η μοιρολατρία μάλλον δεν γνώρισαν ποτέ.
Η δήλωση του Βαρουφάκη για να μη
ξεχνιόμαστε:
"Θα ευχόμουν να είχαμε
δραχμή", δήλωσε ο Γιάνης Βαρουφάκης στο συνέδριο του Economist και
πρόσθεσε: "Μην κάνετε λάθος, αυτή δεν είναι δήλωση πως θέλω δραχμή.
Εύχομαι να είχαμε δραχμή. Εύχομαι να μην είχαμε μπει ποτέ σε αυτή τη
νομισματική ένωση και πιστεύω βαθιά πως όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης θα
συμφωνούσαν με αυτό τώρα, γιατί δομήθηκε άσχημα. Αλλά όταν εισέρχεσαι δεν
βγαίνεις εκτός, χωρίς να συμβεί μια καταστροφή".
Δεν ξέρω τι θα γίνει σε 5 ή 15 χρόνια
για να τα ξαναπούμε εδώ. Η καταστροφή μπορεί να έρθει πολύ νωρίτερα. Απλώς θα
θυμηθώ τι έγραφα το 1992 για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και οι ίδιοι άνθρωποι με
έλεγαν «καθυστερημένο» που δεν αντιλαμβάνεται ότι «ο κόσμος άλλαξε» και αυτά
που γράφω μόνο στη φαντασία μου θα συμβούν. Κάποιοι από αυτούς που κορόιδευαν με
θυμούνται μια χαρά αλλά αλλάζουν δρόμο όταν με βλέπουν. Κάποιοι άλλοι πολύ θρασείς
μου λένε ότι τότε είχα μεν δίκαιο αλλά τώρα δεν έχω! Ακριβώς το ίδιο έλεγαν το
1992 για την αρχική μορφή της ΕΟΚ η οποία δήθεν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ
άλλαζε και γινόταν… δημοκρατική με… καλό καπιταλισμό!!!
Το απόσπασμα του 1992
«Αλήθεια ποιο είναι τελικά το όραμα;
Όσοι όμως νόμισαν ότι το κακό τελειώνει με την εκχώρηση
εθνικών αρμοδιοτήτων γελάστηκαν, γιατί "το Συμβούλιο παρακολουθεί τις οικονομικές εξελίξεις σε κάθε κράτος - μέλος
... και προβαίνει τακτικά σε συνολική αξιολόγηση" και "όταν
διαπιστώνεται... ότι η οικονομική πολιτική ενός κράτους- μέλους αντιβαίνει προς
τους γενικούς προσανατολισμούς... αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία (πάλι) μπορεί
να απευθύνει τις αναγκαίες συστάσεις ..." τις οποίες "με ειδική
πλειοψηφία μπορεί να ανακοινώσει δημόσια" (άρθρο 103).
Με απλά λόγια τα παραπάνω σημαίνουν αυστηρός οικονομικός
έλεγχος και αστυνόμευση της χώρας μας από το Συμβούλιο, το οποίο έχει εξουσία
να επιβάλλει κυρώσεις. Για όσους δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει η απλή φράση
"συστάσεις" μπορούμε να πούμε ότι όταν γίνονται, τότε οι διεθνείς
τράπεζες ή θα κόβουν τα δάνεια ή θα ανεβάζουν τα επιτόκια, το κράτος θα
θεωρείται αφερέγγυο, η ροή των προγραμμάτων θα δυσκολεύεται, το χρηματιστήριο
θα φέρνει βουτιά και συνολικά η χώρα θα απειλείται με οικονομική ασφυξία.
Και το άρθρο 103 κλείνει ως εξής: "Το Συμβούλιο, ακολουθώντας τη 'διαδικασία που
αναφέρεται στο άρθρο 189Γ, μπορεί να θεσπίσει λεπτομερείς κανόνες για τη
διαδικασία πολυμερούς εποπτείας ...".
Τι εθνικός διασυρμός, τι υποτέλεια! Ποιος ως σήμερα οπαδός
του Μάαστριχτ την προσυπογράφει με οποιοδήποτε αντάλλαγμα;»
Γράφτηκε τον Απρίλιο του 1992 και
ξαναδημοσιεύθηκε το 2005.
Η Πανσπουδαστική ΚΣ δεύτερη δύναμη πανελλαδικά σε ΑΕΙ και ΤΕΙ
Χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές στήριξαν και ενίσχυσαν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την Τέταρτη 13 Μάη. Έδωσαν τη μάχη μαζί με τα μέλη της ΚΝΕ για να διαμορφωθεί το θετικό αποτέλεσμα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών.
Η Πανσπουδαστική ΚΣ αναδεικνύεται πανελλαδικά σε δεύτερη δύναμη στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ. Το
αποτέλεσμα επιβεβαιώνει ότι υπάρχει μία κρίσιμη μάζα φοιτητών και
σπουδαστών που εμπιστεύεται τις θέσεις και τη δράση της ΚΝΕ.
Στα ΑΕΙ η Πανσπουδαστική ΚΣ σημειώνει άνοδο σε ψήφους και ποσοστά, συγκεντρώνοντας 19,3%. Μείωση σε ψήφους έχουν οι παρατάξεις της ΔΑΠ (ΝΔ), της ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ) καθώς και η ΕΑΑΚ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ενώ η κυβερνητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΡΕΝ, εξακολουθεί να συγκεντρώνει μικρό μονοψήφιο ποσοστό (7,42%).
Στα ΤΕΙ η Πανσπουδαστική ΚΣ συγκεντρώνει 23%, σημειώνοντας άνοδο σε ποσοστό. Όλες οι άλλες παρατάξεις έχουν μείωση ψήφων και ποσοστών. Επίσης η Πανσπουδαστική ΚΣ αναδεικνύεται πρώτη δύναμη στο ΤΕΙ Αθήνας, το μεγαλύτερο ΤΕΙ της χώρας, και στο ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας.
Η καταμέτρηση των αποτελεσμάτων των φοιτητικών και
σπουδαστικών εκλογών βρίσκεται στη φάση της ολοκλήρωσης. Η ροή των
αποτελεσμάτων γίνεται μέσα από την ιστοσελίδα ekloges-spoudastes.gr όπου
αναρτώνται τα αποτελέσματα από κάθε σύλλογο, μόλις τελειώνει η
καταμέτρηση. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να μπαίνουν στην ιστοσελίδα με τα
αποτελέσματα και μέσω συνδέσμου (link) από την ιστοσελίδα του Μετώπου
Αγώνα Σπουδαστών (www.spoudastes.gr).