Ν. Μαυροκέφαλος: “Αν θέλετε ασφαλές μέρος για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, πάτε στη Σούδα να σας φυλάνε οι ΝΑΤΟϊκοί. Αλλά κι εκεί θα μπούμε…”

Κατιούσα

Σκεφτείτε πού θα ήταν σήμερα τα πράγματα αν δεν ήταν το ΠΑΜΕ και τα Συνδικάτα να κρατήσουν ψηλά τη σημαία της εργατικής τάξης.

Αυτή ήταν μία αποστροφή από την παρέμβαση του Νίκου Μαυροκέφαλου εκ μέρους της ΔΑΣ και του ΠΑΜΕ στις εργασίες του 31ου Συνεδρίου του ΕΚ Αθηνών. Μεταξύ όσων είπε, σε μια ομιλία με καταιγιστικό ρυθμό, ξεχωρίζει η προτροπή του προς τη συνδικαλιστική μαφία, να αναζητήσει καταφύγιο στη Βάση της Σούδας για τις αθλιότητες και τις νοθείες της, για να την φυλάνε οι ΝΑΤΟϊκοί.
-Αλλά κι εκεί θα μπούμε. Κι εκεί θα βρείτε μπροστά σας τους εργάτες.
Και συνέχισε σημειώνοντας ότι οι εργατοπατέρες είναι γαντζωμένοι με τις καρέκλες τους.

Η διοίκηση της ΓΣΕΕ είναι το μοναδικό ακούνητο πράγμα εδώ και 12 χρόνια. Έχουν αλλάξει κυβερνήσεις, κόμματα, καταστάσεις, ακόμα και αρχι-επίσκοπος, αλλά η ηγεσία της ΓΣΕΕ εκεί, δεν το κουνάει με τίποτα.

Σχολίασε πως ο διοικητικός απολογισμός της πλειοψηφίας αποτελείται μόνο από Δελτία Τύπου, γιατί μόνο αυτό έχει να παρουσιάσει. Και όταν έρχεται η ώρα της αγωνιστικής κινητοποίησης, έχει μόνο αφίσες και φωτογραφίες στελεχών. Ενώ αν ανοίξει κανείς το site του ΠΑΜΕ και τον Ριζοσπάστη, θα δει αντιθέτως χιλιάδες εργαζόμενους στους δρόμους να διαδηλώνουν.

Στο βίντεο που ακολουθεί, και ανέβηκε στο κανάλι του ΠΑΜΕ στο YouTube, μπορείτε να δείτε ολόκληρη την τοποθέτησή του, όπου δίνει απάντηση στις προκλήσεις και την απεργοσπαστική στάση του Παναγόπουλου και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, αλλά και μήνυμα κλιμάκωσης του αγώνα για την απεργία στις 18 Φλεβάρη.

6 Φεβρουαρίου 1934: Ο γαλλικός λαός τσακίζει το φασιστικό κίνημα

Αντιφασιστική διαδήλωση στο Παρίσι στις 12 Φλεβάρη 1934

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας 1930-1940 την κεντρική θέση στην πολιτική ζωή της Γαλλίας την κατείχε ο αγώνας εναντίον του φασισμού.



Αναζητώντας διέξοδο από την οικονομική κρίση και τρέμοντας μπροστά στην οξυνόμενη ταξική πάλη, το γαλλικό μεγάλο κεφάλαιο παραδειγματίστηκε από την ιταλική και τη γερμανική αστική τάξη και άρχισε να προσανατολίζεται ολοένα και πιο πολύ προς το φασισμό. Οι μεγιστάνες του κεφαλαίου (Κοτί, ντε Βαντέλ και άλλοι), οι μεγάλοι γαιοκτήμονες και η Καθολική Εκκλησία άρχισαν να χρηματοδοτούν φανερά τις φασιστικές οργανώσεις, όπως τους «Πύρινους Σταυρούς», τη «Γαλλική Δράση», τη «Γαλλική Αλληλεγγύη», την «Εθνική Καθολική Ομοσπονδία», τα φιλοφασιστικά αθλητικά σωματεία και τις φασιστικές οργανώσεις της νεολαίας. Τους φασίστες τους χρηματοδοτούσαν ειδικά ταμεία της κυβέρνησης. Με τις φασιστικές οργανώσεις συνδέονταν πολλοί υπουργοί. Τα φασιστικά ένοπλα τμήματα είχαν στη διάθεσή τους μεγάλες ποσότητες οπλισμού. Οι παρακρατικές ομάδες των «Πύρινων Σταυρών» είχαν ακόμη και 150 αεροπλάνα. Στήριγμα της φασιστικής αντίδρασης ήταν τα πολιτικά κόμματα του χρηματιστικού κεφαλαίου.

Στις 6 Φλεβάρη του 1934 πάνω από 20 χιλιάδες ένοπλοι φασίστες προσπάθησαν να διεισδύσουν στη Βουλή και σε άλλα κυβερνητικά κτίρια στο Παρίσι. Αλλά οι λαϊκές μάζες, με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, έφραξαν το δρόμο στους φασίστες: 25 χιλιάδες εργαζόμενοι ξεχύθηκαν αμέσως στους δρόμους της πρωτεύουσας για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία. Κάτω από την πίεση των μαζών η κυβέρνηση Νταλαντιέ έδωσε διαταγή στην Αστυνομία να δράσει. Οι άντρες της garde municipal (παλιά ονομασία της δημοκρατικής φρουράς του Παρισιού) και η αστυνομία, με στήριγμα τη βοήθεια των εργαζομένων, διαλύσανε τους φασίστες και εκμηδένισαν τη στάση.

Τη στιγμή εκείνη το Κομμουνιστικό Κόμμα απευθύνθηκε στους εργάτες και στους υπαλλήλους του Παρισιού και τους κάλεσε στις 9 Φλεβάρη σε μαζική αντιφασιστική διαδήλωση. Η διαδήλωση αυτή είχε τεράστια έκταση. Οι φάλαγγες των εργαζομένων με σύνθημα «Κάτω ο φασισμός» πέρασαν από την Πλατεία της Δημοκρατίας έως το σταθμό της Ανατολής. Στις 12 Φλεβάρη με πρόσκληση και πάλι του Κομμουνιστικού Κόμματος πραγματοποιήθηκε γενική απεργία ενάντια στο φασισμό και τον πόλεμο, στην οποία πήραν μέρος 4,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι.

(από τον Ριζοσπάστη)

“Για μένα η ΓΛΔ ήταν τέλεια”

Γερμανίδα χρυσή ολυμπιονίκης σφαιροβολίας

υπερασπίζεται τη χώρα που την ανέδειξε

Μπορεί να πρόλαβε να τιμήσει μόνο δυο φορές τα χρώματα της ΓΛΔ, σε πρωταθλήματα νεανίδων το 1988 και το 1990, ωστόσο για τη σφαιροβόλο Άστριντ Κούμπερνους, η σημαία με το σφυρί και το διαβήτη παραμένει εκείνη της πατρίδας της καρδιάς. 

 

Η χρυσή ολυμπιονίκης της Ατλάντα, που κατόρθωσε να κερδίσει σε ένα απίστευτο σερί 53 αγώνων, ανακηρύχθηκε αθλήτρια της χρονιάς το 1997. Πιστή παρέμεινε όχι μόνο στη χώρα που τη διαμόρφωσε αθλητικά, αλλά και στο σύλλογο από όπου ξεκίνησε, τον Αθλητικό Σύλλογο Νέου Βραδεμβούργου (SCN).
Μιλώντας σε τοπική εφημερίδα με αφορμή τα 50ά της γενέθλια, αναφέρθηκε στη σχέση της με τη ΓΛΔ, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο βίωσε τη διάλυση της χώρας και τη γερμανική επανένωση-προσάρτηση:
“Είμαι παιδί της ΓΛΔ. Εκεί τέθηκαν τα θεμέλια των επιτυχιών μου. Η ΓΛΔ ήταν τέλεια για μένα, μπορούσα να αθλούμαι, να πηγαίνω σχολείο”, υπογράμμισε η Κούμπερνους, προσθέτοντας, “Η Επανένωση ήταν μεγάλη αλλαγή. Ξαφνικά υπήρχε ένας άλλος εθνικός ύμνος. Θα έλεγα ψέμματα αν έλεγα πως ένιωσα άνετα όταν στη νίκη μου στο ευρωπαϊκό στο Σπλιτ το 1991 ακούστηκε ξαφνικά ο ύμνος της ΟΔΓ. Γιατί δεν ένιωσα έτσι. Ήταν όμως σημαντικό για μένα, ότι μπορούσα να συνεχίσω με το άθλημά μου”.
Πέρα από το ότι στη ΓΛΔ ενθαρρυνόταν γενικά ο μαζικός αθλητισμός, τα παιδιά με ιδιαίτερη κλίση προωθούνταν σε ειδικά αθλητικά σχολεία – οικοτροφεία Παιδιών και Νέων (KJS). Η Κούμπερνους αναφέρθηκε στην εμπειρία της εκεί: “Πήγα στα 12 σε KJS και δεν ένιωθα νοσταλγία. Όχι επειδή δε μου έλειπαν οι γονείς μου. Όχι. Απλά μου άρεσε, ήταν γαμάτη η περίοδος στο αθλητικό σχολείο. Ότι αυτό κάπως σε αποξενώνει από το σπίτι των γονιών σου, σήμερα λιγάκι με θλίβει. Αλλά υποθέτω πως είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις”.
Αναπόφευκτα, όπως πάντα με αθλητές που προέρχονται από τη ΓΛΔ, η συζήτηση περιστράφηκε και γύρω από το ντόπινγκ, με την Κούμπερνους να μην κρύβει την ενόχλησή της: “Όταν προέρχεται από το σύστημα της ΓΛΔ, αμέσως σε συνδέουν με το ντόπινγκ. Αυτές οι ερωτήσεις συνέχεια επανέρχονται, παρότι έχουν γίνει λιγότερες. Στη διάρκεια της καριέρας μου χρειάστηκε να κάνει άπειρα τεστ για ντόπινγκ, έφερα στον κόσμο δυο υγιή παιδιά”.
Κατιούσα

 

Αναρτήθηκε από Γκαγκάριν

Δίκαιος ο μισθός του! Να τον χαίρονται ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση της ΝΔ!

Νέο άθλιο ντελίριο με αντικομμουνισμό και επίθεση στα συνδικάτα και τους εργαζόμενους

Σε νέο αντιδραστικό ντελίριο επιδόθηκε χτες από τη Βουλή ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, με χυδαίο αντικομμουνισμό και άθλια επίθεση στα συνδικάτα και τους αγώνες των εργαζομένων, δείχνοντας και με τον τρόπο αυτό την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να «τρέξει» αποφασιστικά την αντεργατική επίθεση και στη φάση της ανάκαμψης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η «έκρηξη» του Γ. Βρούτση έγινε όταν κλήθηκε να απαντήσει στην Επίκαιρη Ερώτηση που έθεσε το ΚΚΕ, ζητώντας συγκεκριμένες απαντήσεις για τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση για να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο σε βάρος των μεταναστών εργατών γης, αλλά και σε άλλη Επίκαιρη Ερώτηση (του ΚΙΝΑΛ), σχετικά με τις θέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.

Αλλεργία στα δικαιώματα και τους αγώνες των εργαζομένων

Η αρχή έγινε με την Ερώτηση για τα ναυπηγεία και την επιστράτευση από τον υπουργό Εργασίας των ίδιων αθλιοτήτων σε βάρος των ταξικών συνδικάτων και των αγώνων των εργαζομένων που αναμασούσε κάθε φορά και η ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή για λογαριασμό των εφοπλιστών.

Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι για τον μαρασμό της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας και κυρίως της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος φταίνε τάχα οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα, γιατί έκαναν «καταλήψεις σε πλοία τα οποία κατασκευάζονταν», «συνδικαλιστικά σωματεία έμπαιναν μέσα και απαγόρευαν την ομαλή λειτουργία και επισκευή των πλοίων», «λες και το έκαναν σκόπιμα να υπονομεύσουν την εθνική οικονομία κάποιες μικροκομματικές μη υγιείς συνδικαλιστικές οργανώσεις» κ.ο.κ.

Συνέχισε με νουθεσίες προς τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Ελευσίνας να αποφύγουν αυτό το «κακό παράδειγμα» της Ζώνης, λέγοντας πως «η προοπτική τους» είναι «αυτό το οποίο συνέβη στο Ναυπηγείο του Νεωρίου», όπου «χωρίς να υπάρχουν οι εργαζόμενοι εκείνοι οι οποίοι υπονόμευαν τη λειτουργία του, εργαζόμενοι και σωματείο σήμερα και επιχείρηση πάνε μαζί, χέρι χέρι».

Αυτό που δεν είπε όμως ο υπουργός είναι ότι ο ...«σωτήρας» μεγαλοεπιχειρηματίας, η αμερικανική δηλαδή εταιρεία «Οnex», που έχει παραλάβει το Ναυπηγείο Σύρου, το «δουλεύει» με εργολάβους, ενώ οι «ευτυχισμένοι» εργαζόμενοι δουλεύουν με χτυπημένα μεροκάματα, χωρίς να έχουν υπερωρίες, επιδόματα, δώρα και ό,τι προβλέπει η ΣΣΕ. «Το ίδιο όραμα έχουμε και για την Ελευσίνα»,ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός.

Το αντεργατικό παραλήρημα Βρούτση συνεχίστηκε με χυδαίο αντικομμουνισμό, αλλά και πλήρη κάλυψη στις νοθείες και τον εκφυλισμό της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.

Οταν ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης έκανε αναφορά στην ανάγκη να σταματήσει η απανθρωπιά και βαρβαρότητα κατά των μεταναστών εργατών γης και να ισχύσουν για αυτούς ΣΣΕ, Ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, ο Γ. Βρούτσης συνέχισε το ντελίριό του.

Οσον αφορά τις ΣΣΕ, είπε ότι «εσείς του ΚΚΕ εμποδίσατε να υπάρχει εργατική εκπροσώπηση. Εμποδίσατε να γίνουν τα δημοκρατικά συνέδρια των εργαζομένων και σήμερα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και των συνομιλητών δεν υπάρχει η πλευρά της ΓΣΕΕ». Πέρα από την κάλυψη στους εργατοπατέρες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, ο υπουργός «ξέχασε» να πει ότι η σημερινή κυβέρνηση, βάζοντας το «κερασάκι» στα αντεργατικά χτυπήματα των προκατόχων της, με τον «αναπτυξιακό» νόμο που ψήφισε, διασφάλισε ουσιαστικά στο κεφάλαιο την πλήρη κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ!

Συνεχίζοντας να προκαλεί, ο Γ. Βρούτσης είπε ότι «το ΚΚΕ θέλει να επιβάλει δικτατορικά την άποψή του», έκανε διάφορες αναφορές... για «μαχαίρια, τσεκούρια και δρεπάνια» (!), πως «αν επικρατούσε η άποψή σας, κύριε Κατσώτη, το μέλλον των εργαζομένων θα ήταν η εξαθλίωση» και άλλα τέτοια εμετικά.

Το «κερασάκι» στο ντελίριο ήταν οι ρατσιστικές αναφορές του Γ. Βρούτση, λίγες μόλις μέρες μετά τη δολοφονική επίθεση του εργοδότη στον Μαραθώνα! Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Εσείς, διαμέσου της Ερώτησής σας, μου λέτε ότι ο οποιοσδήποτε μη νόμιμος μετανάστης, πρόσφυγας, όπως θέλετε πείτε το, έρθει στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή πρέπει η πολιτεία να του βρει σπίτι να μείνει, να του παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να παίρνει όλα τα επιδόματα ανεργίας, εργασίας, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, τα πάντα και να μπει σε ένα ειδικό περιβάλλον πολύ καλύτερο από των Ελλήνων, που είναι νόμιμοι και εργάζονται στην Ελλάδα»!

Η οργάνωση και πάλη όλων των εργαζομένων θα δώσουν την απάντηση

«Καλύτερο εκπρόσωπο ο ΣΕΒ δεν θα μπορούσε να είχε από τον υπουργό και αυτά που είπε σήμερα εδώ, δελτίο Τύπου του ΣΕΒ ήταν, όσον αφορά τις "ευέλικτες" μορφές, τους μισθούς, τις συνθήκες δουλειάς, αλλά και τη στάση του απέναντι στο εργατικό κίνημα»,επισήμανε ο Χρ. Κατσώτης, προσθέτοντας: «Θέλει τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Αυτός είναι καλός, όπως μας είπε προηγουμένως και για τα Ναυπηγεία της Σύρου. Και αυτό θέλει να ενισχύσει συνολικά με την πολιτική του».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι με ευθύνη όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, διαμορφώνουν όρους για όλο και φτηνότερη εργατική δύναμη, εξ ου και οι απαράδεκτοι όροι δουλειάς και αμοιβής των μεταναστών εργατών γης.

«Οι εργάτες γης βιώνουν το απάνθρωπο πρόσωπο του εκμεταλλευτικού συστήματος με εικόνες από τη δουλοκτητική εποχή», τόνισε, με την «όποια απαίτηση για καταβολή δεδουλευμένων να αντιμετωπίζεται με την τρομοκρατία των όπλων».

«Αυτό το περιβάλλον θέλουν και οι εφοπλιστές», πρόσθεσε, συνολικά η εργοδοσία, «αυτό προωθεί και η κυβέρνηση με τις αντεργατικές πολιτικές». «Η κατάσταση χειροτερεύει σε όλους τους χώρους δουλειάς (...) και η αυθαιρεσία και ασυδοσία είναι αυτή που κυριαρχεί με την ανοχή σας ή τη στήριξή σας».

Ο Χρ. Κατσώτης σημείωσε ότι η αγανάκτηση και η οργή των εργατών γης έχει ξεχειλίσει και πως η οργάνωση της πάλης όλων των εργαζομένων διεκδικώντας τις πραγματικές τους ανάγκες θα δώσει την απάντηση.

Σε σχόλιό του, για το νέο αντεργατικό παραλήρημα του υπουργού Εργασίας, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Το νέο αντιδραστικό, αντεργατικό ντελίριο του υπ. Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, σε συζήτηση στη Βουλή Επίκαιρης Ερώτησης του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη, με τις άθλιες επιθέσεις στο ΠΑΜΕ και τις ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος, έρχεται να επιβεβαιώσει ένα πράγμα: Δίκαιος ο μισθός του! Να τον χαίρονται ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση της ΝΔ!

Οσο για τις αναφορές του σε "τσεκούρια, δρεπάνια" και άλλα τέτοια, ας τα αναζητήσει στους πληρωμένους μπράβους του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, με τον οποίο συνεργάζεται».

Πηγή

ΚΚΕ: Ο ΣΚΑΪ αρνήθηκε την παρέμβαση εκπροσώπου των συνδικάτων στην αθλιότητα Παναγόπουλου

Κατιούσα

«Προφανώς έτσι αντιλαμβάνονται την ελευθερία λόγου, για την οποία κατά τα άλλα κόπτονται» τονίζει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφερόμενο στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, μετά τις άθλιες συκοφαντίες και τα ψέματα κατά του αγωνιζόμενου εργατικού κινήματος και του ΚΚΕ, που εξαπέλυσε από εκπομπή του σταθμού ο διορισμένος πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος (δείτε αναλυτικά στην Κατιούσα εδώ). Το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι «η αθλιότητα οργανώθηκε τουλάχιστον με την ανοχή του ΣΚΑΪ και των συντελεστών της συγκεκριμένης εκπομπής, οι οποίοι αρνήθηκαν την παρέμβαση εκπροσώπου των συνδικάτων, προκειμένου να απαντήσει στις συκοφαντίες Παναγόπουλου». Ολόκληρη η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ως εξής:

«Μετά το χθεσινό παραλήρημα σε βάρος του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στη Βουλή, απ’ τον υπουργό “Εργοδοσίας” Βρούτση, σειρά πήρε σήμερα το συνεταιράκι του, ο διορισμένος πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Παναγόπουλος, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες ακριβώς άθλιες επιθέσεις σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ.
Είναι προφανές ότι Βρούτσης και Παναγόπουλος είναι σε κοινή – αν όχι και προσυνεννοημένη – αποστολή. Κι όλα αυτά παραμονές μιας μεγάλης απεργιακής μάχης για το Ασφαλιστικό, που προσπαθούν να οργανώσουν όλα τα συνδικάτα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Για όλα αυτά φυσικά ο Παναγόπουλος δεν βρήκε να πει λέξη!
Ολη αυτή η αθλιότητα οργανώθηκε τουλάχιστον με την ανοχή του ΣΚΑΪ και των συντελεστών της συγκεκριμένης εκπομπής, οι οποίοι αρνήθηκαν την παρέμβαση εκπροσώπου των συνδικάτων, προκειμένου να απαντήσει στις συκοφαντίες Παναγόπουλου.
Προφανώς έτσι αντιλαμβάνονται την ελευθερία λόγου, για την οποία κατά τα άλλα κόπτονται».

«Φεμινιστική απεργία»: Με ατζέντα κομμένη και ραμμένη στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις ΕΕ,

κυβερνήσεων, επιχειρηματικών κολοσσών

Σε εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθεια αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων για την οργάνωση «φεμινιστικής απεργίας» στις 8 Μάρτη, στα βήματα του αντίστοιχου περσινού εγχειρήματος αλλά και παρόμοιων πρωτοβουλιών που οργανώνονται τα τελευταία χρόνια σε άλλες χώρες. Χαρακτηριστικά, από το 2017 υπάρχει κλιμάκωση της προσπάθειας για την αναθέρμανση του φεμινιστικού ρεύματος στο γυναικείο κίνημα, με επίκεντρο τις ΗΠΑ, την Ισπανία και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Σε αυτήν την κατεύθυνση πρωτοστατεί το «Ελληνικό Δίκτυο για τη φεμινιστική απεργία της 8ης Μάρτη», κάτω από την «ομπρέλα» του οποίου «συστεγάζονται» τα πολιτικά κόμματα της παλιάς και νέας σοσιαλδημοκρατίας (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΙΔΗΣΟ, Οικολόγοι Πράσινοι), εκπρόσωποί τους από την Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση, μαζί με φίλα προσκείμενες σε αυτά συνδικαλιστικές και φεμινιστικές οργανώσεις. Παράλληλες πρωτοβουλίες οργανώνουν και άλλες κινήσεις, που συντονίζονται στην «Κίνηση για την απεργιακή 8η Μάρτη», στις οποίες συμμετέχουν συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες από τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οπως φαίνεται στο τέλος θα συναντηθούν, συνδιοργανώνοντας τη λεγόμενη «φεμινιστική απεργία».
Ποια είναι, όμως, η «φεμινιστική ομπρέλα» κάτω από τη σκέπη της οποίας συναντιούνται όλες αυτές οι οργανώσεις και τα πολιτικά κόμματα; «Οι γυναίκες μαζί για κοινωνική και κλιματική δικαιοσύνη και ισότητα, παλεύοντας μέσα από την απεργία της 8ης Μάρτη», είναι το σύνθημα που προβάλλει στη διακήρυξή του το «Ελληνικό Δίκτυο», βάζοντας πολλές ...τρικλοποδιές για τον αγώνα των γυναικών εργατοϋπαλλήλων και ανέργων, αυτοαπασχολούμενων και αγροτισσών, συνταξιούχων και φοιτητριών, μεταναστριών και προσφύγων για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

«Ενότητα» του φεμινιστικού κινήματος... στις ανάγκες της καπιταλιστικής κοινωνίας

Το σύνθημα «οι γυναίκες μαζί» αποτελεί μια επανάληψη των αστικών απόψεων που προτάσσουν την ενότητα των γυναικών με αποκλειστικό κριτήριο το φύλο. Επανέρχεται δηλαδή η διαπάλη ανάμεσα στα φύλα, και όχι στη βάση της κοινωνικοταξικής ένταξης ή καταγωγής. Στο φόντο αυτό, δεν παραλείπουν να αναφέρονται στη συμμετοχή των γυναικών στα «Κέντρα Λήψης Αποφάσεων», δηλαδή σε θεσμούς του αστικού κράτους και των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Στην ίδια άλλωστε κατεύθυνση, η πρόσφατη εκλογή γυναίκας Προέδρου της Δημοκρατίας συνοδεύτηκε από πανηγυρισμούς για τη «νίκη» των γυναικών, κρύβοντας το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανεξαρτήτως φύλου, βάζει φαρδιά πλατιά υπογραφή σε αντιλαϊκές αποφάσεις και νόμους που προσθέτουν νέα βάρη στους εργαζόμενους, στο λαό, άνδρες και γυναίκες.
Ποια είναι η αιτία για τις κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών; Σύμφωνα με τη διακήρυξή τους, η αιτία βρίσκεται στην πολιτική του «νεοφιλελευθερισμού», που στη χώρα μας εκπροσωπείται από την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και «στο ανδρικό φύλο που κυριαρχεί στην εξουσία». Νερό στον ίδιο μύλο ρίχνει και το κάλεσμα της «Κίνησης για την απεργιακή 8η Μάρτη», που κατακεραυνώνει την κυβέρνηση της ΝΔ ως «κυβέρνηση σεξιστική και ρατσιστική, κυβέρνηση των ιδιωτικοποιήσεων», που εξαπολύει «ιδεολογική επίθεση» στα δικαιώματα των γυναικών.
Με αυτόν τον τρόπο «θάβονται» οι ενιαίες στρατηγικές κατευθύνσεις που υλοποιούνται από τις αστικές κυβερνήσεις - είτε σοσιαλδημοκρατικών, είτε νεοφιλελεύθερων, είτε κυβερνήσεις συμμαχίας αστικών πολιτικών δυνάμεων - για την ένταση της εκμετάλλευσης και καταπίεσης των μισθωτών γυναικών, ως μέσο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών κολοσσών. Τα «έργα και οι ημέρες» των κυβερνήσεων στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ δεν αφήνουν περιθώρια για αμφιβολίες, ανεξάρτητα από την «ποσόστωση» των γυναικών στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Οσες γυναίκες κι αν αναδειχθούν στη σύνθεση των αστικών θεσμών και σε αξιώματα, παραμένει ο ταξικός χαρακτήρας της αστικής εξουσίας, του αστικού κράτους, ως δικτατορίας του κεφαλαίου που υπερασπίζεται την καπιταλιστική ιδιοκτησία, το μέγιστο καπιταλιστικό κέρδος, τη συμμετοχή του κράτους στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.
Με αυτόν τον τρόπο, το περιεχόμενο, τα συνθήματα της «φεμινιστικής απεργίας», ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις των διοργανωτριών οργανώσεων, ενισχύουν την αντίληψη ότι το γυναικείο ζήτημα είναι έξω από τις δοσμένες κυρίαρχες οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές σχέσεις, με κύριες τις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, κατανομής. Απομακρύνουν, έτσι, από την ανάγκη να συνδεθεί η πάλη για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών με την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων.
Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζονται και τα αιτήματα της «φεμινιστικής απεργίας». Τόσο το «Ελληνικό Δίκτυο» όσο και η «Κίνηση για την απεργιακή 8η Μάρτη» υπερασπίζονται την «ισότητα των φύλων». Κρύβουν όμως το περιεχόμενο που δίνουν στην «ισότητα» ΕΕ και κυβερνήσεις, αξιοποιώντας την ως εργαλείο για να καταργούν ρυθμίσεις για την προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, για να εξισώνουν προς τα κάτω τα δικαιώματα ανδρών και γυναικών. Στο όνομα της «ισότητας» διαχρονικά οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, οι επιχειρηματικοί όμιλοι επιδιώκουν να γενικευτεί στο σύνολο του εργατικού δυναμικού η πλήρης ευελιξία του χρόνου εργασίας, ακόμα και του χώρου εργασίας.

Μια «παγκόσμια» κινητοποίηση... με αντιδραστικά συνθήματα

Η φετινή 8η Μάρτη πέφτει Κυριακή και οι διοργανώτριες της φεμινιστικής κινητοποίησης προσανατολίζονται σε προτάσεις για την προκήρυξη κάποιας στάσης εργασίας στις 6 Μάρτη. Πέρα από τα εμπόδια που θέτει το ημερολόγιο, είναι αμφίβολο αν έχουν την πρόθεση και τη δυνατότητα να μετατρέψουν τη συγκεκριμένη μέρα σε μέρα απεργίας. Εξάλλου, ο όρος «φεμινιστική απεργία» σηματοδοτεί κάτι πολύ διαφορετικό από μια απεργιακή κινητοποίηση.
Ορισμένες από τις διοργανώτριες «παίρνουν μαθήματα» από τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες που οργανώθηκαν σε άλλες χώρες, με χαρακτηριστική την Ισπανία. Το σύνθημα που προτάσσεται στις ισπανικές φεμινιστικές κινητοποιήσεις είναι «Απεργία στο σπίτι, απεργία στη δουλειά». Καλούν τις γυναίκες να απέχουν από κάθε δραστηριότητα, με στόχο να αναδειχθεί η «απλήρωτη δουλειά» στη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ, του σπιτιού.
Μέσα από το συγκεκριμένο περιεχόμενο και τη μορφή της κινητοποίησης, ταυτίζεται η μη παραγωγική εργασία στο σπίτι με την κοινωνική παραγωγή. Περιγράφεται η εργασία στο σπίτι ως ταυτόσημη με την «εργασία που γίνεται στα εργοστάσια». Η εργασία στο πλαίσιο του ατομικού νοικοκυριού αποτελεί μη παραγωγική εργασία στον καπιταλισμό, δεν παράγει προϊόντα που μπαίνουν στην κοινωνική ανταλλαγή, δεν παράγει εμπορεύματα. Με αυτήν την έννοια, δεν μπορεί να ταυτίζεται με την εκμετάλλευση της γυναικείας εργατικής δύναμης που γίνεται στη σφαίρα της κοινωνικής παραγωγής και κυκλοφορίας, με την παραγωγή υπεραξίας, κέρδους.
Προβληματισμούς για τη «μη αμειβόμενη» εργασία που συνοδεύονται μάλιστα από ανάλογες... συνταγές έχουν αναπτύξει οργανισμοί όπως το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και η ΕΕ. Οι «εναλλακτικές» λύσεις που προτείνουν αντιμετωπίζουν τη φροντίδα της οικογένειας ως μια ατομική ευθύνη, η οποία το πολύ πολύ να μοιράζεται πιο ισότιμα ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες. Σε αυτό το πλαίσιο, καλούν τις γυναίκες να αποδεχτούν ότι η κρατική προστασία περιορίζεται σε ορισμένα επιδόματα, που είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, αποτελώντας ένα ελάχιστο δίχτυ για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Στη λογική της αντίθεσης μεταξύ των φύλων κινούνται και οι καταγγελίες ορισμένων αστών φεμινιστριών στα «σεξιστικά, μισογυνικά» σωματεία, που ευθύνονται για την απουσία γυναικών από το συνδικαλιστικό κίνημα. Οχι μόνο δεν υπάρχει αναφορά στα πραγματικά εμπόδια που συναντά μια εργαζόμενη κάτω από την έλλειψη ελεύθερου χρόνου, την εργοδοτική τρομοκρατία. Αλλά απουσιάζει κάθε κριτική στον προσανατολισμό του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, σε βάρος των σύγχρονων εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ανδρών και γυναικών. Εξάλλου, ο δρόμος που άνοιξαν οι Ισπανίδες φεμινίστριες ανάγει τη συμμετοχή των αντρών στην πάλη για τη χειραφέτηση της γυναίκας, στην ανάληψη των «καθηκόντων της γυναίκας» όσο εκείνη απεργεί. Εχει, λοιπόν, αντιδραστικό περιεχόμενο, καθώς καλλιεργεί τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα φύλα, σπέρνοντας κάλπικες αξίες που οδηγούν στην εξίσωση προς τα κάτω τα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών και των ανδρών.
Συγκαλυμμένα απορρίπτεται ότι ο αγώνας για την ισότιμη θέση της γυναίκας στην εργασία, στην οικογένεια, σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής και δράσης είναι ανάγκη να στηρίζεται στην κοινή πάλη γυναικών και ανδρών για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Απάντηση η κοινή δράση της ΟΓΕ με εργατικές, συνδικαλιστικές οργανώσεις

Απάντηση στις σημερινές αγωνίες και στη χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στο κίνημα μπορεί να δώσει η κοινή δράση της ΟΓΕ με το εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό. Για να δυναμώσουν η πάλη και η διεκδίκηση για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, που δεν περιορίζονται στο μισθό, στις συνθήκες εργασίας, αλλά αφορούν κάθε πλευρά της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Σταθμός στην προσπάθεια αυτή μπορεί να είναι μια μαζική και μαχητική κινητοποίηση με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, που θα γίνει υπόθεση κάθε συλλόγου γυναικών της ΟΓΕ, κάθε σωματείου, Ομοσπονδίας, Εργατικού Κέντρου που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, μαζί με τους άλλους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΙΑΠΩΝΙΑΣ

Υποταγμένος στο βωμό του κέρδους ο αθλητισμός - εμπόρευμα

Η τοποθέτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Μ. Συντυχάκη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής

Στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα «Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού "Κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Επιστημών και Τεχνολογίας της Ιαπωνίας"» τοποθετήθηκε ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ.
Το Κόμμα, τόνισε, βλέπει θετικά τις συμφωνίες που αναπτύσσουν τις φιλίες μεταξύ των λαών, ωστόσο τις εξετάζει προσεκτικά, με βασικό κριτήριο αν τελικά δημιουργούν όρους που βοηθούν να γίνει κάτι τέτοιο ή αν πρόκειται για συμφωνίες που υπηρετούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και πολιτικές επιδιώξεις, που στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα των λαών, ενταγμένες στον σχεδιασμό γενικότερων ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Ειδικά για το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ των υπουργείων Παιδείας και Αθλητισμού Ελλάδας - Ιαπωνίας ο Μ. Συντυχάκης στάθηκε σε ορισμένους όρους που εμπεριέχονται σε αυτό, όπως η ενίσχυση της συνεργασίας ενόψει των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, ο ρόλος της «Ολυμπιακής εκεχειρίας», η «ενίσχυση της διαφάνειας» και ο «εκδημοκρατισμός» του αθλητισμού, η ανταλλαγή για επενδύσεις στις αθλητικές εγκαταστάσεις τους. Πάνω σ' αυτά τα θέματα, είπε, το ΚΚΕ έχει διαφορετική προσέγγιση και γι' αυτό θα ψηφίσει «παρών» στη σχετική ψηφοφορία όταν έρθει στην Βουλή.

Ωραιοποιείται ο ρόλος των Ολυμπιακών Αγώνων

Αναλύοντας τα κυριότερα σημεία του μνημονίου συνεργασίας, ο Μ. Συντυχάκης ξεκίνησε λέγοντας πως με αυτήν τη συμφωνία ωραιοποιείται ο ρόλος των Ολυμπιακών Αγώνων, αν και είναι γνωστό πως έχουν εμπορευματοποιηθεί, κυριαρχούν σ' αυτούς τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα κι έχουν μετατραπεί σε πεδίο πολιτικοοικονομικής διαπλοκής και μεγάλων σκανδάλων.
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες όχι μόνο δεν καταργούν ή σταματούν έστω για τις 20 - 30 μέρες της διεξαγωγής τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αλλά όλοι αυτοί που βρίσκονται στο υπόβαθρο και είναι οι επικεφαλής της οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων είναι εκείνοι που συμμετέχουν στις αποφάσεις πολεμικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων, ουσιαστικά είναι μέσα στο ίδιο το κόλπο», τόνισε.

Βιτρίνα η «Ολυμπιακή εκεχειρία»

Σχετικά με το θέμα της «Ολυμπιακής εκεχειρίας» ο βουλευτής του ΚΚΕ κατήγγειλε την υποκρισία των κυβερνώντων όταν την υμνούν, ενώ αυτή στην πράξη συστηματικά παραβιάζεται, αποσιωπούνται οι πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, συγκαλύπτονται οι ευθύνες και κρύβονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί με βάση τους οποίους γίνονται οι πόλεμοι ανά τον κόσμο.
«Είναι υποκρισία από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα η επίκληση της "Ολυμπιακής εκεχειρίας", όταν με δικές τους αποφάσεις εμπλέκουν τη χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και μάλιστα την ώρα που έρχεται προς επικύρωση η Συμφωνία με τις ΗΠΑ για τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις», σημείωσε.

Αθλητικές εγκαταστάσεις - μαγαζιά για το κέρδος

*

Για το ζήτημα της μεταφοράς τεχνογνωσίας για επενδύσεις στις αθλητικές εγκαταστάσεις, εστίασε στην κατάσταση που επικρατεί στις αθλητικές υποδομές στη χώρα μας, όπου η συστηματική υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση έχουν ως αποτέλεσμα οι εγκαταστάσεις είτε να υποβαθμίζονται είτε να παραδίδονται σε ιδιώτες, στο πλαίσιο της προσπάθειας του αστικού κράτους να απαλλαγεί από την ευθύνη συντήρησής τους και να τη μεταφέρει στις τοπικές αρχές, χωρίς προσωπικό και χωρίς πόρους.
«Στο θέμα της μεταφοράς τεχνογνωσίας η κυβέρνηση θα μπορούσε να πει κανείς πως έχει ...προσφέρει πολλά σε ιδέες και πράξεις, όταν προσαρμόζει τη συντήρηση και τη λειτουργία των αθλητικών εγκαταστάσεων στα επιχειρηματικά σχέδια για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Δίνει τη δυνατότητα οι αθλητικές ανώνυμες εταιρείες - ΠΑΕ να προχωρούν σε παρεμβάσεις που εξυπηρετούν τη δική τους επιχειρηματική λειτουργία, ενώ καθιερώνει τις λογικές της ανταποδοτικότητας για το λαό», σχολίασε.

Κυριαρχούν οι ανταγωνισμοί για τα κέρδη

Αναφερόμενος στο ζήτημα της «διαφάνειας» και του «εκδημοκρατισμού» του αθλητισμού, που επικαλείται η κυβέρνηση, ο Μ. Συντυχάκης επισήμανε πως η χώρα μας είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Εστίασε στις τελευταίες εξελίξεις στο ποδόσφαιρο, που επιβεβαιώνουν τη σήψη και τη διαπλοκή που υπάρχει στον επαγγελματικό αθλητισμό.
«Είναι φανερό ότι το ποδόσφαιρο των επιχειρηματιών παίζεται στο παρασκήνιο, κυριαρχούν το κέρδος και η ανταγωνιστικότητα, ο αθλητισμός από κοινωνικό αγαθό έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα και είναι υποταγμένος στο βωμό του κέρδους, με τεράστια οικονομικά συμφέροντα που έχουν συνδεθεί με τον επαγγελματικό αθλητισμό, που έχει γίνει πεδίο διαπλοκής και σκανδάλων», υπογράμμισε.
Παράλληλα κατήγγειλε το γεγονός ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά αρνούνται πεισματικά να υιοθετήσουν ακόμα και τις αυτονόητες προτάσεις του ΚΚΕ, δηλαδή: Να φύγουν από το υπουργείο Πολιτισμού - Αθλητισμού οι ανώνυμες αθλητικές εταιρείες (ΠΑΕ, ΚΑΕ) και να υπαχθούν στο υπουργείο Ανάπτυξης, για να γίνεται ο έλεγχος στα οικονομικά - περιουσιακά τους στοιχεία και στη βιωσιμότητά τους και να μην υπάρχει ειδικό καθεστώς αδειοδότησης, κ.λπ.