10 Αυγ 2018

O άθλιος ρόλος των αστικών ΜΜΕ



Πρώτες ειδήσεις που βολεύουν και προβάλλονται κι άλλες που δεν βολεύουν και θάβονται !

Τι έπαιξε αυτές τις μέρες στα αστικά ΜΜΕ με δήθεν μετωπικές αντιπαραθέσεις των αστικών κομμάτων ; 
-Οι δηλώσεις Πολάκη πως ''οι νεκροί θολώνουν την άψογη διαχείριση'', 
-οι δηλώσεις Κουβέλη που ζήτησε να μην ξεχάσουμε την «καθαρή έξοδο» 
-οι χαρακτηρισμοί της Αυλωνίτου για τις ''πα..ριές'' και άλλα παρόμοια 
Όλα αυτά θεωρήθηκαν κύρια ζητήματα στις συζητήσεις για την πυροπροστασία !
 Η αντιπαράθεση βλέπεις εδώ βολευει!
Τι θάφτηκε κανονικά ;
Το αποκαλυπτικό ντοκουμέντο του προχθεσινού Ριζοσπάστη που αποκάλυπτε την επίσημη «πλατφόρμα» που χρηματοδοτείται από τη Γενική Διεύθυνση Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ που με κυνισμό ομολογεί και χωρίς περιστροφές, ότι οι λαϊκές ανάγκες, όπως αυτή της προστασίας από τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές πρέπει υποχρεωτικά να μπαίνουν στο ζύγι του κόστους και του όφελος !
Με λίγα λόγια ο Ριζοσπάστης αποκάλυψε τις κατευθύνσεις της ΕΕ προς τα κράτη μέλη να βάζουν στο ζύγι του κόστους και του οφελους αν πρέπει να πάρουν μέτρα προστασίας της ζωής του πληθυσμού η' όχι !
Η σοβαρότατη αυτή αποκάλυψη που βάζει στο ζύγι τις ζωές των ανθρώπων αντί να προβληθεί σαν πρώτη είδηση απ όλα τα ΜΜΕ θάφτηκε κανονικά γιατί βλέπεις δεν βολεύει την αστική εξουσια ! 

Βλέπεις δεν βολευει τα αστικά κόμματα γιατί εδώ δεν χωραει μαϊμού αντιπαράθεση ..''Δουλεύουν'' όλα στις κατευθύνσεις της ΕΕ ! 
Αποκαλυπτικές οι κατευθύνσεις της ΕΕ αποκαλυπτικός ο ρόλος των αστικών κομμάτων αποκαλυπτικός και ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ !
Ελα όμως που θα ναι πάντα κάποιοι κόκκινοι στη γωνία που θα τους ξεβρακώνουν ;!





Ξαναχτυπά ο χρυσαυγίτης με πολιτικά Τζήμερος – “Λοβοτομημένο σταλινικό σκουπίδι” χαρακτήρισε τη Λιάνα Κανέλλη

Ο Τζήμερος εκτός από τη μεγαλύτερη ίσως προσοχοπόρνη (attention whore) του ελληνικού διαδικτύου είναι και ο γνωστότερος μιντιακά χρυσαυγίτης με κοστούμι. Ζηλεύοντας προφανώς τη “δόξα” των Χρυσαυγιτών στη βουλή που ζητούσαν προ ημερών στη βουλή να μην γκρεμιστεί τίποτε στη Μακρόνησο “γιατί θα χρειαστεί”, ο γνωστός αποτυχημένος πολιτευτής σε ανάρτησή του στο facebook έγραψε με αφορμή εμφάνιση της Λιάνας Κανέλλη για τις πυρκαγιές, ότι η “Μακρόνησος ήταν λάθος”, αφού το καλύτερο θα ήταν η βουλευτής του ΚΚΕ να πάρει “απευθείας τραίνο για τη Σοβιετία”, κι αφού “φαλίρισε το κεντρικό μαγαζί” (μα πού τα βρίσκει ο σατανάς;) να πάει στον “Κιμ” (sic) ή στο Μαδούρο, για την επίθεση στον οποίο με δημοκρατικά drones δεν είχε βρει φυσικά μισή λέξη καταδίκης. Όλα αυτά γιατί η τοποθέτηση της βουλευτή, την οποία κατέταξε στα “λοβοτομημένα σταλινικά σκουπίδια”, που καταδείκνυε τις ευθύνες του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής για τις απώλειες σε φυσικές καταστροφές, δεν άρεσε στον κατά φαντασίαν Φρίντμαν απ’ τα Λιντλ.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι και σε αυτό ήρθε δεύτερος και καταϊδρωμένος, όχι μόνο γιατί η Κανέλλη είναι μαθημένη σε φυσική και λεκτική βία από κάθε απόχρωσης φασίστες, αλλά γιατί ακόμα και στους χαρακτηρισμούς, τέτοιος χρυσαυγίτικος λόγος είναι καλύτερο να ακούγεται στο πρωτότυπο, όπως όταν βουλευτής της ΧΑ Σαχινίδης την αποκαλούσε από βήματος βουλής “Σταλιάνα”, νομίζοντας πως έτσι την προσβάλλει. Τότε μάλιστα ο ναζί βουλευτής την είχε κατηγορήσει για “ηθική αυτουργία” στους φόνους των Φουντούλη και Καπελώνη κάτι που οδήγησε πριν λίγες μήνες στην καταδίκη του για συκοφαντική δυσφήμιση.
Δεν ξέρουμε αν ο Τζήμερος αφού “κόπηκε”  προς το παρόν ως πολύ ακροδεξιός από τα ψηφοδέλτια ακόμα και της σημερινής ΝΔ – με τον ίδιο να ισχυρίζεται φυσικά ότι η διαρροή ήταν πόλεμος των ΜΜΕ κατά της εκρηκτικής ανόδου της Δημιουργίας Ξανά, επιθυμεί να δώσει εξετάσεις στη Χρυσή Αυγή, που προς το παρόν απλώς του κλέβει ακροατήριο.
Σε κάθε περίπτωση τιμή για τον Τζήμερο θα ήταν να ασχοληθεί μαζί του η Κανέλλη να του απαντήσει και να του δώσει κύρος. Ίσως κακώς πέφτουμε κι εμείς στο τριπάκι να δίνουμε αξία σε όσα λέει ένας διαφημιστής της πλάκας που δρα με εμπορικούς όρους, και προκαλεί απλά για να διατηρείται στην επικαιρότητα, παίζοντας το παιχνίδι του. Ας μην έχουν όμως αυταπάτες τα φασιστοειδή, πως οι ακροδεξιές προκλήσεις τους θα μένουν αναπάντητες, επειδή έχουν τάχα το ελαφρυντικό του “γραφικού”. Γραφικό είναι μόνο το ηλιοβασίλεμα στην Καλντέρα της Σαντορίνης, ο φασισμός με οποιαδήποτε μάσκα είναι δηλητήριο που πρέπει να πολεμάται πριν ξεχυθεί ανεπανόρθωτα στις φλέβες της κοινωνίας.  Φασιστοειδή με στολή ή με κοστούμι, λούμπεν ή γιάπηδες θα παίρνουν την απάντηση που τους πρέπει και δεν εννοούμε διαδικτυακά ή μόνο στα λόγια.

Στείλε κι εσύ μέιλ στην Παναγιά!







Η Εκκλησία μπορεί να βρίσκεται ακόμα στον Μεσαίωνα και οι φονταμεταλιστές ιερείς της να αναπολούν το κυνήγι μαγισσών της κατά τα άλλα μισητής (άτιμο filioque…) Καθολικής Εκκλησίας, αλλά θέτουν στην υπηρεσία της πίστης τη σύγχρονη τεχνολογία. Μέσω facebook, άλλωστε, ο πρώην μοίραρχος της Χωροφυλακής επί Χούντας και νυν Μητροπολίτης Αμβρόσιος στέλνει τα μηνύματα… αγάπης του. Να σαπίσει το χέρι του ενός, να σαπίσει στην κόλαση ο άλλος.

Γενικώς, έχει μια αδυναμία στο σάπιο. Ίσως, επειδή κοιτάζεται συχνά στον χρυσοποίκιλτο καθρέφτη του. Για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι «πόσταρε» πως φταίει ο Τσίπρας. Όχι εξαιτίας του ανέτοιμου κρατικού μηχανισμού, αλλά επειδή είναι άθεος! Δηλαδή, ο πρωθυπουργός είναι «αμαρτωλός», αλλά ο… καλός Θεούλης απανθρακώνει γυναικόπαιδα!

Έρχεται, όμως, Δεκαπενταύγουστος και την σκυτάλη της πίστης παίρνει αυτοδικαίως η Παναγιά της Τήνου. Εκεί, λοιπόν, όπου ουκ ολίγοι έχουν πλουτίσει από τα τάματα, κατάφεραν και βρήκαν το μέιλ της… Παναγίας! Ναι, δεν κάνουμε πλάκα. Μετά τον αριθμό του τηλεφώνου του Θεού που είχε, αλλά δεν μας το έδινε, κάποιος ανεκδιήγητος ιερέας και έπαιρνε απευθείας οδηγίες, τώρα όλοι μπορούμε να στέλνουμε μηνύματα στη Μεγαλόχαρη. Και το πιο σημαντικό, θα μας απαντήσει!

Η Ιερά Μητρόπολη κοινοποίησε το μέιλ στο οποίο θα στέλνουν τα «αιτήματα» προς την Παναγία οι πιστοί, διευκρινίζοντας ότι ο ιερέας που χειρίζεται την ηλεκτρονική σελίδα δεν θα αποκαλύπτει το περιεχόμενό τους. Θα λαμβάνει γνώση μόνο η… αποδέκτρια, η οποία και θα απαντά εντός ολίγων ημερών. Αυτά τα ωραία και τεχνολογικώς θαυματουργά (τύφλα να έχει η Apple…) για όσους δεν μπορέσουν να πάνε Δεκαπενταύγουστο στην Τήνο.

Για όσους επισκεφθούν το νησί, το εκκλησιαστικό πρωτόκολλο είναι λίγο πολύ γνωστό. Πηγαίνεις γονατιστός στο ναό (και μετά στον φυσικοθεραπευτή) και αφήνεις στη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς το τάμα σου. Αυτό μαζί με όλα τα άλλα θα καταλήξουν στα υπόγεια χυτήρια για να γίνουν ράβδοι χρυσού και ασημιού. Απόδειξη ότι η πίστη σώζει. Όχι κατ’ ανάγκη τους πιστούς, αλλά αυτό τεχνηέντως δεν διευκρινίζεται.

Όπως και να ‘χει, πάντως, πιστοί και άπιστοι την Παναγία επικαλούνται. Οι μεν πρώτοι αναφωνούν «Παναγιά μου, βάλε το χέρι σου», οι δε δεύτεροι «Παναγιά μου ένα παιδί». Άντε, καλές βουτιές και εν αναμονή κάποιας σέλφι από την Μαρία! Αν και είναι πιο πιθανό από την Μαγδαληνή.

Γάτα – ο σύντροφος με τα μουστάκια


Δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα

Χτες ήταν η παγκόσμια ημέρα της γάτας, η οποία συμπίπτει με την παγκόσμια ημέρα του οργασμού κι ίσως να μην είναι τυχαίο. Πολλοί βέβαια βλέπουν στις γάτες ένα υποκατάστατο για τον ερωτικό σύντροφο που δεν έχουν, οπότε δε συνδυάζουν τις δύο γιορτές. Κι είναι σαν ιστορία από τη σειρά Καστράτο του Αρκά, με την Λουκρητία που είναι απελπιστικά διαθέσιμη και απεγνωσμένη για σεξουαλική επαφή.

Ο οργασμός είναι ζωώδης κι εγκεφαλικός ταυτόχρονα, κάπως σαν τις γάτες που συνδυάζουν και τα δυο στοιχεία. Μπορεί πχ να μην ασχοληθεί μαζί σου, παρά μόνο τη στιγμή που θα πεινάσει και θα σου τριφτεί για να την ταΐσεις, μένοντας απόμακρη και ξαπλωμένη όλη την υπόλοιπη ώρα. Παρόλα αυτά παραμένει εξαιρετικά ευκίνητη, για να σου ξεφύγει, ενώ το ανθρώπινο είδος αν ακολουθήσει την ίδια συνταγή (μαμ-κακά και νάνι), θα καταλήξει μπαούλο ακίνητο, όπως πολλοί άρρωστοι του ανεπτυγμένου κόσμου που πάσχουν από παχυσαρκία.

Την άλλη στιγμή όμως, η γάτα μπορεί να γίνει δραστήρια, χαδιάρα και παιχνιδιάρα. Εκεί δεν είναι άλλωστε που επιβεβαιώνουμε και εμείς την ανθρώπινη υπόστασή μας; Όταν κάνουμε κάτι για τη δική μας ευχαρίστηση και όχι γιατί είμαστε υποχρεωμένοι, όπως με την εργασία και τον καταναγκαστικό χαρακτήρα της. Καμία γάτα όμως δε θα ήταν τόσο χαζή ώστε να δουλέψει για να εξασφαλίσει το προς το ζην. Κάτι που μας θυμίζει μια ατάκα του Ψάλτη για τις διαφορές του ανθρώπου από τα ζώα, καθώς ο πρώτος ασφαλίζεται στο ΙΚΑ -που κανένα ζώο δε θα δεχόταν να το κάνει.

Ο άνθρωπος βλέπει στη γάτα μια αρχοντική ομορφιά, μιλάει για γατίσια μάτια, για γυναίκες που γίνονται γατούλες ή ενίοτε και αγριόγατες, βγάζοντας νύχια, αν και λίγα πράγματα προσφέρουν πιο γελοίο θέαμα από ανθρώπους που προσπαθούν να μιμηθούν τη χάρη της γάτας και διάφορα κακέκτυπα της Αλίκης Βουγιουκλάκη, που νιαουρίζουν: “Νιάου βρε γατούλα, με τη ροζ μυτούλα…”
Οι γάτες γουργουρίζουν από ευχαρίστηση όταν τις χαϊδεύεις, τρίβονται για να κερδίσουν την προσοχή σου, αλλά καλύτερα να περιορίσεις τους παραλληλισμούς και τα “ψιτ” μονάχα στις τετράποδες γατούλες, αλλιώς σου αξίζει να γίνεις βούκινο και να φύγεις σα βρεγμένη γάτα.

Αλλά η σεξουαλική επαφή για τις γάτες δεν έχει πολλά εγκεφαλικά στοιχεία. Προσφέρει πόνο για τις θηλυκές και ικανοποίηση ενός βιολογικού ενστίκτου για τα αρσενικά, που παίρνουν την πρωτοβουλία και φωνάζουν κατά τη διάρκεια της πράξης. Ο Ιωαννίδης (ο παλιός προπονητής του μπάσκετ) είχε πει σε μια συνέντευξη τύπου “σκούζει ο γάτος, ενώ είναι από πάνω”, υπονοώντας πως ο αντίπαλος προπονητής διαμαρτυρόταν για τη διαιτησία, ενώ τον είχαν ευνοήσει. Ήταν όμως κι εξαιρετικά προληπτικός, οπότε είχε τρελαθεί βλέποντας σε ένα Φάιναλ Φορ του Άρη πως η ομάδα κατέλυσε σε ένα ξενοδοχείο που είχε στο θυρεό του μια μαύρη γάτα.

Εκτός από την ομορφιά, ο άνθρωπος απέδωσε στις (μαύρες) γάτες και την κακοτυχία, μες στην τόση “σοφία” του. Κι αυτό είχε εμπνεύσει κάποιους αναρχικούς να βαφτίσουν έτσι “μαύρος γάτος” τη δική τους ομάδα στη Θεσσαλονίκη. Αν και μπορεί να πήραν την έμπνευση από το ομώνυμο τραγούδι των δύο Παπακωνσταντίνου (με την ερμηνεία του Βασίλη και τους στίχους του Θανάση). Αλλά οι γάτες είναι κυρίως έξυπνες, παμπόνηρες και αποτυπώθηκε και αυτό σε διάφορα τραγούδια κατά καιρούς.










Μια άλλη τετριμμένη ανάλυση είναι πως οι γάτες είναι αστικά ζώα, εγωίστριες και καπιταλιστές, που δε σε αγαπούν πραγματικά αλλά σε θέλουν για να σε εκμεταλλευτούν κι ύστερα δε σου δίνουν καμία σημασία. Σε αντίθεση με τους σκύλους που είναι πιστοί κι αφοσιωμένοι, μέχρι θανάτου. Στην πραγματικότητα, οι γάτες είναι απλώς ανεξάρτητες, πιο αυτάρκεις, δε χρειάζονται αφεντικά και έχουν την ουρά τους κυρίως για να κρατάνε ισορροπία κι όχι για να την κουνάνε με υποτέλεια στους ανώτερους, γεμίζοντάς τους σάλια, ούτε για να γίνουν ουρά κάποιου άλλου.

Είναι μεγάλο ψέμα όμως πως δεν αγαπάν τους ανθρώπους που τις φροντίζουν κάθε μέρα και πως δεν έχουν αισθήματα. Και η μοναδική τους σχέση με το σύστημα, είναι πως έχουν και αυτές την έγνοια να σκεπάσουν τις ακαθαρσίες τους, για να μην τις μυριστεί κανείς. Με τη διαφορά βέβαια πως αυτές είναι πολύ καθαρά ζώα, σε αντίθεση με την ανίατη κι εγγενή βρομιά του συστήματος, και πλένουν οι ίδιες τον εαυτό τους -κι ας φοβούνται το νερό.

Οι γάτες δε χρειάζονται τη βασική αντίθεση με τους σκύλους, γιατί έχουν τις δικές τους διαλεκτικές αντιφάσεις να λύσουν. Μπορεί πχ να σκαρφαλώσουν σε ένα δέντρο, με θαυμαστό θάρρος και ευλυγισία, αλλά να εγκλωβιστούν και να αρχίσουν να νιαουρίζουν καλώντας σε βοήθεια, αν βρεθούν πολύ ψηλά. Και όταν σπεύσει η ανθρώπινη βοήθεια, να φοβούνται όταν τις πλησιάσει πολύ κάποιος άγνωστος και να ξεφεύγουν μόνες τους, για να τον αποφύγουν…

Οι γάτες είναι πολύ καλοί τερματοφύλακες, που πιάνουν πουλιά στον αέρα -ενίοτε στην κυριολεξία και υπάρχουν μια σειρά ανεβασμένα βίντεο που το αποδεικνύουν. Καμία γάτα δε θα έτρωγε πχ τα γκολ που δέχτηκε ο Κάριους στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και ο Γιάννης Α-Γιάννης το ξέρει αυτό από πρώτο χέρι. Μπορεί να μη διακρίνουν πολλά σε μεγάλη απόσταση, αλλά μες στη μικρή περιοχή καθαρίζουν όλες τις φάσεις κι ό,τι κινείται: από ποντίκι, μέχρι κουβάρια με κλωστή, σα σύγχρονος Θησέας.

Οι γάτες είναι επίσης πολύ καλοί… απορροφητήρες κάθε έγνοιας και στενοχώριας. Και το μόνο που σου ζητούν για αντάλλαγμα, είναι να ρουφάς εσύ τις τρίχες τους, με την ηλεκτρική σκούπα, που μπορεί να τις φοβίζει με το θόρυβο που κάνει.


Οι γάτες, με δυο λόγια, μπορεί να μην είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, γιατί είναι αυτάρκεις και δεν έχουν ανάγκη από φίλους, είναι όμως ένας πολύ καλός σύντροφος. Σα να λέμε ο σύντροφος με τα μουστάκια, όπως και τα γατιά στη φωτογραφία…


Εξοδος





Την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί απεγνωσμένα να ξαναζεστάνει το παραμύθι της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια σε μερικές μέρες από σήμερα, έρχεται άλλη μια έκθεση να επιβεβαιώσει ότι ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από τους σχεδιασμούς και τα πανηγύρια κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων για το δήθεν «τέλος των μνημονίων». Ετσι, μετά την ΕΚΤ, την Κομισιόν, τον ESM και το ΔΝΤ, έρχεται και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή να παρουσιάσει την έκθεσή του για το β' τρίμηνο του 2018, όπου ορθά - κοφτά αναφέρεται ότι μετά την «έξοδο» δεν πρέπει να σταλούν μηνύματα για αλλαγή κατεύθυνσης της οικονομικής πολιτικής, γιατί η Ελλάδα θα βρίσκεται «στο μικροσκόπιο των αγορών». Επισημαίνεται, επίσης, ότι «η διατήρηση της δημοσιονομικής σταθερότητας και η συνέχιση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας αναμένεται να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις μελλοντικές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας» και ότι «θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο οι κίνδυνοι που προέρχονται από τις πολιτικές πιέσεις που θα ασκηθούν για περισσότερο επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και επιβράδυνση εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων μετά το τέλος του προγράμματος». Με άλλα λόγια, η καλύτερη εγγύηση για έξοδο από τα μνημόνια είναι η ...συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής, σε βάρος του λαού, των δικαιωμάτων και των αναγκών του.

Η «αριστερά» και ο πυρηνικός εφιάλτης



Πριν από λίγες μέρες το Αθηναϊκό Πρακτορείο δημοσίευσε ένα άρθρο για τα 73 χρόνια από τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Αρθρο που αναδημοσιεύτηκε σε πολλές ιστοσελίδες και αναπαρήγαγε και πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή της ΕΡΤ. Στο άρθρο, πέρα από γνωστά ιστορικά στοιχεία και γενικόλογες πασιφιστικές αναφορές του δημάρχου της Χιροσίμα, Καζούμι Ματσούι, υπήρχε και μια επικριτική αναφορά στην κυβέρνηση του Σίνζο Αμπε. Σημειωνόταν: «Πέρυσι, η δεξιά, εθνικιστική κυβέρνηση της Ιαπωνίαςεπέλεξε να μην υπογράψει μια διεθνή συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων, που υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ (...)».


Σωστό! Ωστόσο, το άρθρο αποσιωπά τη στάση των «αριστερών» κυβερνήσεων. Αλήθεια, τι έπραξε στο συγκεκριμένο ζήτημα της Συνθήκης απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων η «αριστερή» ελληνική κυβέρνηση κατά την ψηφοφορία στον ΟΗΕ; Μήπως διαφοροποιήθηκε κατά την ψηφοφορία από τη «δεξιά, εθνικιστική» κυβέρνηση της Ιαπωνίας;

Οχι, βέβαια! Συντάχθηκε μαζί με όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, μαζί με τις ΗΠΑ και τις άλλες πυρηνικές δυνάμεις, που καταψήφισαν τη συγκεκριμένη συμφωνία!
Επιπλέον, η ελληνική «αριστερή» κυβέρνηση περηφανεύεται για τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και την παράδοση της βάσης της Σούδας στην Κρήτη που αποτελεί ορμητήριο για αμερικανοΝΑΤΟικά σκάφη που μεταφέρουν πυρηνικά όπλα. Ακόμη, όπως έχει καταγγείλει το ΚΚΕ, πραγματοποιεί εργασίες εκσυγχρονισμού στη βάση του Αραξου, για να δεχτεί στην Ελλάδα πυρηνικά όπλα, μετατρέποντας τη χώρα σε «θέατρο» μιας μελλοντικής πυρηνικής σύγκρουσης και τον ελληνικό λαό σε «θύτη» στο «βωμό» των αμερικανοΝΑΤΟικών συμφερόντων.
Αλλά μήπως έπραξε διαφορετικά η «αριστερή» γαλλική κυβέρνηση του κ. Μακρόν; Οχι, βέβαια! Αντίθετα, ήταν αυτή που συνυπέγραψε κοινή τοποθέτηση με ΗΠΑ και Βρετανία υποστηρίζοντας πως η Συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων δεν συμβαδίζει με «τις πραγματικότητες του διεθνούς περιβάλλοντος ασφαλείας».

Οπως φαίνεται από τα παραπάνω, και στο ζήτημα των πυρηνικών όπλων τα καπιταλιστικά κράτη «έχουν συνέχεια» στην πολιτική τους, είτε κυβερνούν «δεξιά» είτε κυβερνούν «αριστερά» κόμματα. Μάταια οι διαστρεβλωτικοί φακοί των απολογητών του ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν να βρουν ουσιαστικές διαφορές. Η μόνη διαφορά εδώ βρίσκεται στο ότι οι «αριστεροί» τύπου ΣΥΡΙΖΑ προωθούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια έχοντας το θράσος και την υποκρισία να προφέρουν ταυτόχρονα και διάφορα πασιφιστικά ευχολόγια, του είδους ότι «στηρίζουν τον πυρηνικό αφοπλισμό».

Η πραγματικότητα, όμως, δεν μπορεί να κρυφτεί. Τα πυρηνικά όπλα κατέχουν εξέχουσα θέση και αναβαθμίζουν τη στρατιωτική ισχύ της κάθε καπιταλιστικής δύναμης και των συμμαχιών της. Αξιοποιούνται ως «εργαλεία» στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τις πρώτες ύλες, τα μερίδια των αγορών, τους δρόμους περάσματος των εμπορευμάτων, ακόμη κι όταν δεν χρησιμοποιούνται. Είναι στη φύση των καπιταλιστών και στην πάλη τους για το κέρδος να οπλίζονται σαν αστακοί, σήμερα και με πυρηνικά όπλα.
Να γιατί η πάλη ενάντια στα πυρηνικά όπλα είναι σήμερα αναπόσπαστα δεμένη με την επίκαιρη και αναγκαία πάλη ενάντια στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, με την εργατική τάξη στην εξουσία, κάτι που θα σημάνει και την οριστική απεμπλοκή της χώρας μας και κάθε άλλης χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.

Ε. Β.

Σήμα κινδύνου




Μόνο ανησυχία πρέπει να προκαλούν στο λαό οι εξελίξεις στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, η κλιμάκωση των ΝΑΤΟικών σχεδίων και η ένταση στις σχέσεις με τη Ρωσία, ο ανταγωνισμός μονοπωλίων και ιμπεριαλιστικών κέντρων για την Ενέργεια και τους διαύλους της στην Ανατ. Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, που προκαλεί υπερσυγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων σε θάλασσα, στεριά και αέρα.
Η εμπλοκή της Ελλάδας σ' αυτούς τους σχεδιασμούς και τους ανταγωνισμούς, ως σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή, είναι πηγή κινδύνων για το λαό.
Οι τελευταίες εξελίξεις στις ελληνορωσικές σχέσεις, η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, αλλά και ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Τουρκία, βάζουν την Ελλάδα στο κάδρο αντιθέσεων που δυναμώνουν και στις οποίες η κυβέρνηση διεκδικεί να παίξει πιο δραστήριο ρόλο, καθώς μέσα από εκεί περνάει ο δρόμος της «γεωπολιτικής αναβάθμισης», της ανάδειξης της χώρας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο, όπως επιδιώκει η αστική τάξη.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, η κυβέρνηση, με τη συναίνεση μάλιστα όλων των άλλων αστικών κομμάτων και δυνάμεων, υλοποιεί έναν σχεδιασμό εχθρικό και επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα, με άμεσες και πιο μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Η κλιμακούμενη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας από την Τουρκία, η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που εκφράζεται και με τη συνέχιση της κράτησης των δύο στρατιωτικών, η αναφορά της Ρωσίας για πρώτη φορά στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου ως «Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και τα σχέδια για άμεση έναρξη ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ από την Τουρκία είναι πλευρές που συνδέονται με τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, ως «γεωπολιτικού μεντεσέ» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η σημερινή κυβέρνηση, ιδιαίτερα μετά την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ και τις συμφωνίες που έγιναν εκεί, ενισχύει το ρόλο της Ελλάδας ως ορμητηρίου για τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις, με αναβάθμιση των παλιών βάσεων και τη δημιουργία νέων, ενώ σε βάσεις όπως ο Αραξος διαμορφώνεται υποδομή για τη φύλαξη ακόμα και πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ.
Η εξέλιξη αυτή, που έχει αποκαλύψει και καταγγείλει επανειλημμένα το ΚΚΕ εδώ και ένα χρόνο, αποκτά άλλη διάσταση στον απόηχο της έντασης των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας, όπου στη βάση του Ιντσιρλίκ φιλοξενούνται ΝΑΤΟικές πυρηνικές κεφαλές.
Αλλά και στο φόντο των αποφάσεων της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, όπου η ιμπεριαλιστική συμμαχία αναπαράγει τη «θεωρία του πρώτου πυρηνικού πλήγματος» και αναφέρει με κυνισμό ότι «όσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα, το ΝΑΤΟ θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία».
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ανατριχιαστική η επισήμανση της Συνόδου ότι «η αποτρεπτική στάση του ΝΑΤΟ βασίζεται επίσης στα πυρηνικά όπλα των Ηνωμένων Πολιτειών τα οποία αναπτύσσονται στην Ευρώπη» και ότι «η υποστηρικτική συμβολή των συμμετεχόντων στην προσπάθεια να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν ευρύτερη συμμετοχή στις συμφωνηθείσες ρυθμίσεις κατανομής των πυρηνικών φορτίων, ενισχύει περαιτέρω αυτήν την αποστολή». Είναι αυτονόητο ότι στο σχεδιασμό για «κατανομή των πυρηνικών φορτίων» εντάσσεται και η Ελλάδα.
Σήμερα υπάρχει πλούσια πείρα, που μπορεί να αξιοποιηθεί από το εργατικό - λαϊκό κίνημα, απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει το ΝΑΤΟ ως δύναμη σταθερότητας και ειρήνης, ενώ είναι το ακριβώς αντίθετο.
Γι' αυτό επείγει σήμερα να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες που τον γεννούν. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, δεν μπορεί να δώσει λύση στα βασικά λαϊκά προβλήματα ούτε να εξασφαλίσει ειρήνη για τους λαούς. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι θα υπάρχουν όσο η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών.
Η ειρήνη, η φιλία, η αλληλεγγύη των λαών, η αμοιβαία επωφελής συνεργασία των χωρών μπορεί να διασφαλιστούν μόνο με την πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και με την αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, όπως και κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση, με τους λαούς νοικοκύρηδες στον τόπο τους, με την εξουσία στα χέρια τους.

Σκέψεις πάνω στις στάχτες...



Είναι δύσκολο μετά από τους 90 και πλέον νεκρούς, την καταστροφή λαϊκής περιουσίας, την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή να διατυπώνει κανείς απόψεις. Είναι όμως ταυτόχρονα και ευθύνη να το κάνει, αν αυτό μπορεί να συμβάλει για να μην ξανασυμβεί τέτοια τραγωδία.

Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Οσο κι αν κυβερνώντες και στρατηγικά συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν. Τα δασικά οικοσυστήματα αφέθηκαν για άλλη μια χρονιά, όπως δεκαετίες τώρα, στην τύχη τους ως προς τη δασοπροστασία και τη διαχείρισή τους συνολικά. Οι πρόσφατες πλημμύρες της Δυτ. Αττικής και οι δασικές πυρκαγιές της Ανατ. Αττικής είναι πτυχές του ίδιου προβλήματος. Της εμπορευματοποίησης της γης και της χρήσης της. Της υλοποίησης σ' αυτό το πλαίσιο ενός χωροταξικού σχεδιασμού με κριτήριο την κερδοφορία και τις κάθε φορά επενδυτικές επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων. Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα η εκτός σχεδίου και κατά παρέκκλιση δόμηση, η αυθαίρετη δόμηση, οι επεκτάσεις πόλεων, κ.λπ. Επίσης, ο διαχωρισμός της πρόληψης από την καταστολή των δασικών πυρκαγιών, το στρατηγικό μοντέλο αντιμετώπισής τους. Η ουσιαστική αδιαφορία για την εξασφάλιση των αναγκαίων υποδομών και σχεδιασμού πολιτικής προστασίας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, που αντικειμενικά έρχεται σε αντιπαράθεση με τις επενδυτικές κερδοφόρες «ανάγκες» των επιχειρηματικών ομίλων, που καθορίζουν την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική.

Eurokinissi
Η συζήτηση πάνω στις στάχτες και τους νεκρούς έχει στραφεί αλλού, π.χ. στην έλλειψη συντονισμού, στις καιρικές συνθήκες, στην κλιματική αλλαγή, στις αποζημιώσεις και τα επιδόματα που θα δοθούν, στην κύρωση των δασικών χαρτών, στην ολοκλήρωση του Κτηματολογίου, στην παραδειγματική τιμωρία, στην απόδοση ευθυνών, κ.ο.κ. Τα κατόπιν καταστροφής «χάπια για τον πονόδοντο» είναι κοροϊδία. Είναι αναγκαία η 100% και ολόπλευρη αποζημίωση των πληγέντων για κάθε ζημιά και καταστροφή.

Αναγκαίο όμως είναι να βγάλει ο λαός γενικότερα συμπεράσματα. Για τις τεράστιες καταστροφές δεν φταίει «ο κακός μας ο καιρός» και τα «ακραία φαινόμενα»!
Η πολιτική γης όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και της σημερινής, που αποτελεί τον ασυναγώνιστο συνεχιστή των προηγούμενων κυβερνήσεων, χαρακτηρίζεται από τη διατήρηση όλου του νομικού πλαισίου σχετικού με τη νομιμοποίηση της αυθαίρετης και της εκτός σχεδίου δόμησης, των επεκτάσεων, αλλά και τον εμπλουτισμό και εκσυγχρονισμό του, ακριβώς με κριτήριο τις επιδιώξεις και τις επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων, του ΣΕΒ, των τραπεζών. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει να «υπερβεί» τους νόμους της αγοράς και το κριτήριο του κέρδους.
Σ' αυτό το πλαίσιο υποτάσσονται τα πάντα: Η πολιτική γης, ο χωροταξικός σχεδιασμός, που δεν μπορεί να σχεδιάζει υποδομές με βάση ένα σύνολο κριτηρίων πολεοδομικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών, όταν δεν εξασφαλίζεται η κερδοφορία τους. Δεν μπορεί να έχει κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.

Οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές αποκάλυψαν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο τον αντιλαϊκό ρόλο των ελληνικών κυβερνήσεων, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σήμερα. Οπως οι προκάτοχοί της έτσι και αυτή συνεχίζει να ακολουθεί κατά πόδας τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις που συναποφασίζονται και αντιμετωπίζουν το φυσικό χώρο ως πεδίο κερδοφόρας δράσης των κατασκευαστικών, βιομηχανικών, εμπορικών και τραπεζικών ομίλων για την ανέγερση κατοικιών, τουριστικών, βιομηχανικών και εμπορικών εγκαταστάσεων, για την άντληση πρώτων υλών, για την παραγωγή των εμπορεύσιμων προϊόντων τους, για την κατασκευή των δικτύων μεταφοράς τους στις αγορές και την απόρριψη των αποβλήτων που προκύπτουν από την όλη δραστηριότητά τους.

Ακριβώς η κερδοφορία και η εξασφάλιση φθηνού εργατικού δυναμικού οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση το επίπεδο και την ποιότητα της κατοικίας, σε συνδυασμό με την εξασφάλιση των συμμαχιών της άρχουσας τάξης με μικροαστικά στρώματα και με στόχο την ενσωμάτωση και τμημάτων από τα λαϊκά στρώματα. Την ίδια στιγμή που σε επιλεγμένες περιοχές της Αττικής «φροντίζουν» όλες οι κυβερνήσεις την εξασφάλιση των προϋποθέσεων και για τμήματα της αστικής τάξης, των μεσαίων και ανώτερων εισοδημάτων, τις βίλες, τα μεγάλα εξοχικά σπίτια και τον ακριβό τουρισμό μέσω πολυτελών ξενοδοχειακών συγκροτημάτων.

Η αττική γη από δασοκάλυψη 45 - 50% στις αρχές του 20ού αιώνα, έχει φτάσει σήμερα σε 10% περίπου. Την ίδια στιγμή υπάρχουν - ανάλογα με την πηγή - από 15.000 έως 25.000 αυθαίρετα, ενώ δεκάδες οικοδομικοί συνεταιρισμοί περιμένουν να οικοδομήσουν. Ετσι, είναι φυσικό οι δήμοι στο Λεκανοπέδιο να έχουν φτάσει στις πλαγιές των ορεινών όγκων της Αττικής, να έχουν εξαφανιστεί - μπαζωθεί - τα ρέματα και οι ποταμοί, να «γεμίζουν» οι δασικοί χάρτες με «οικιστικές πυκνώσεις», δηλαδή αυθαίρετοι και εκτός σχεδίου οικισμοί, που η κυβέρνηση υπόσχεται ότι θα νομιμοποιήσει. Να έχουν αλλάξει χαρακτήρα και χρήση χιλιάδες στρέμματα κρατικών δασών και δασικών εκτάσεων που οικοπεδοποιήθηκαν στην Αττική.

Να έχουν γίνει χιλιάδες πλαστά και παράνομα συμβόλαια που δίνουν και με δικαστικές αποφάσεις κυριότητα σε κρατικά δάση και κυρίως δασικές εκτάσεις που δεν ήταν καταγραμμένα ως κρατική περιουσία.
Εκτάσεις που έχουν ευρύτερο ρόλο στο περιβάλλον, αφού αποτελούν πηγή οξυγόνου, παράγοντα ρύθμισης του υδατικού ισοζυγίου και άλλων παροχών που τα καθιστούν κοινωνικό αγαθό και όχι εργαλείο κερδοφορίας.

Αυτή είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και χαρακτηρίζει την αντίληψη της εμπορευματοποίησης της γης. Γι' αυτό ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ποιότητα, αλλά και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Οποιος κι αν είναι ο κυβερνητικός διαχειριστής, παλιάς ή νέας «κοπής».

Επειδή όμως είναι ακόμη καλοκαίρι και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί αφορά όλη την Ελλάδα (ελλείψεις σε προσωπικό, μέσα, υποδομές, κονδύλια, ανύπαρκτος ουσιαστικά αντιπυρικός σχεδιασμός κ.λπ.), εκφράζουμε την αγωνία και την ανησυχία μας ότι τέτοιες καταστροφές μπορεί να επαναληφθούν. Αλλωστε οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 συνέβησαν τέλος Αυγούστου! Καθιστούμε υπεύθυνη την κυβέρνηση.
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα, οι λαϊκοί φορείς πρέπει να πάρουν την υπόθεση της προστασίας της ζωής και του περιβάλλοντος στα χέρια τους. Αγωνιστικά να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή και να συγκρουστούν με την αιτία που οδηγεί σε τέτοιες καταστροφές.
Υπάρχει ολοκληρωμένη και φιλολαϊκή λύση, σε αντίθετη κατεύθυνση από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Συνδέεται με τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για διαφορετική κοινωνική οργάνωση και εξουσία που θα αναγνωρίζει τα δάση, τη γη και τη χρήση της ως κοινωνικό αγαθό, κοινωνική ιδιοκτησία, και όχι εμπόρευμα.
Περισσεύουν πια τα κροκοδείλια δάκρυά τους...
Δεν περισσεύει όμως χρόνος για τη διεκδίκηση της ζωής που μας αξίζει...

Μιχάλης ΣΚΑΡΒΕΛΗΣ
Δρ. Δασολόγος - Καθηγητής ΤΕΙ

TOP READ