Πωλείται έτσι όπως είναι επιπλωμένο…

Στο Υπερταμείο η Κνωσός, το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
και τα Ενετικά Τείχη!

«Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα…»

Η ιστορική και συλλογική μνήμη μπαίνει υποθήκη!

Για έναν αιώνα εάν δεν αποπληρώνονται τα δάνεια θα δίνονται στους δανειστές μνημεία!

Η εκχώρηση – επιδρομή στην δημόσια περιουσία του τόπου αποτελεί υλοποίηση του προαπαιτούμενου της δανειακής σύμβασης, που ψηφίστηκε τον Ιούνιο από τη Βουλή.

Στην λίστα τα ακίνητα δεν αναφέρονται ονομαστικά (ΦΕΚ Τεύχος Β’ 2317) αλλά με αριθμούς κτηματολογίου με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουν οι αρμόδιοι φορείς(Δήμοι, Περιφέρειες κ.ά) ποια συγκεκριμένα ακίνητα «χαρίστηκαν» ως ενέχυρο για την αποπληρωμή των δανείων.

Η αποκρυπτογράφηση όλων των αριθμών κτηματολογίου είναι βέβαιο ότι θα μας φέρει προ εκπλήξεων σε σχέση με το είδος, τη σπουδαιότητα και το εύρος των μνημείων που εκχωρούνται.

Προς το παρόν – από τη μέχρι τώρα έρευνα – 117 ακινήτα από το Ηράκλειο διαπιστώθηκε ότι εκχωρούνται στο Υπερταμείο.

Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:

• Τμήματα των Ενετικών Τειχών
• Η Κνωσσός,
• Το τένις,
• Τα Νεώρια,
• Κτίριο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης στην πλατεία Κουντουριώτη,
• Το παλιό κτίριο του τελωνείου,
• Το Χημείο,
• Το Δικαστικό μέγαρο,
• Η Πύλη του Αγίου Γεωργίου,
• Η είσοδος της Σαμπιονάρα,
• Το Παγκρήτιο στάδιο,
• Το αρχαιολογικό μουσείο παλιό και νέο,
• 65 στρέμματα στην περιοχή του Δρακουλιάρη,
• Το κτίριο Κοθρή που είχε πρόσφατα είχε εκχωρηθεί στο Δήμο για 30 χρόνια προκειμένου να αποκατασταθεί και να χρησιμοποιηθεί ως χώρος πολιτισμού και πινακοθήκη,
• Εκτάσεις εντός της πόλης
• Δημόσια πάρκα
• Ιδιωτικά ακίνητα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν περάσει στην κατοχή του δημοσίου από πλειστηριασμούς και πολλά άλλα.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, πριν από 2 μέρες κατήγγειλε ό,τι:

«Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια, αν και συντελείται σε καιρό ειρήνης, μπορεί να παραλληλιστεί μόνο με τους βανδαλισμούς μνημείων και τη λεηλασία αρχαιοτήτων στα πέτρινα χρόνια της κατοχής ή τις αρπαγές αρχαιοτήτων κατά τον 19ο αιώνα.

Αποτελεί ύστατο σημείο συνταγματικής εκτροπής που μάλιστα λαμβάνει χώρα την ίδια στιγμή που θα περιμέναμε συντονισμένες ενέργειες για την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιοτήτων και τις νόμιμες αποζημιώσεις για την καταστροφή τους σε καιρό πολέμου».

Μωχάμετ Νάζεμ: η προπαγάνδα στο φόρτε της (2)

 

Πάμε, λοιπόν, να δούμε σήμερα ποιους διάλεξε πρώτους και καλύτερους ο 15χρονος Μωχάμετ Νάζεμ για να ακολουθεί στο Τουίττερ. Πρώτος και καλύτερος ο αραβοπολιτειακός Μωχάμετ Ίντρεες Άχμαντ, λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Στέρλινγκ στην Σκωτία και συγγραφέας τού πολύκροτου "The road to Iraq". Αν και ο Άχμαντ αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός, άσκησε ανελέητη κριτική στον Μπαράκ Ομπάμα, εκτιμώντας ότι η στάση τού τέως προέδρου των ΗΠΑ δεν βοηθούσε τους σύρους αντιφρονούντες να γλιτώσουν από την γενοκτονία που είχε εξαπολύσει εναντίον τους ο Άσσαντ.

Ο Άχμαντ και δυο ακόμη "ακτιβιστές και ακαδημαϊκοί" τηρούν το "Pulse", ένα πολιτικό ιστολόγιο με ελεύθερη έκφραση. Τόσο ελεύθερη ώστε από την "σήτα" της περνούν εκατοντάδες κείμενα κατά του Άσσαντ και κανένα υπέρ. Αν έχετε διάθεση και χρόνο, ακολουθήστε τον σύνδεσμο και αναζητήστε τα κείμενα του Μάικλ Νιούμαν και του Μιχάλη Καραντζή ή αναζητήστε κείμενα με ένδειξη "Συρία". Δείτε, επίσης, την αναδημοσίευση μιας "ανοιχτής επιστολής", την οποία υπογράφουν δεκάδες "αριστεροί" από όλον τον κόσμο. Τίτλος της "Σταματήστε να υποκρίνεστε πως δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για να σώσετε τους σύρους" και, ούτε λίγο ούτε πολύ, καλεί το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να επέμβει, διότι "για να τελειώσει η αγωνία τού συριακού λαού, πρέπει να σταματήσει με την βία" και "οι δράστες αυτών των κολοσσιαίων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας πρέπει να ακινητοποιηθούν μια για πάντα".

Νάζεμ προς Τραμπ: "Απευθύνομαι σε σας, Κύριε Προέδρε, επειδή είσαστε ο μόνος ηγέτης στον κόσμο
που τήρησε τον λόγο του σε μας. Και τιμώρησε τον Άσσαντ για τις χημικές επιθέσεις του σε βάρος μας..."

Δεύτερος στην σειρά, ο πολιτειακός αρθρογράφος Μάικλ Βάις, συγγραφέας τού μπεστ-σέλλερ "ΊSIS: μέσα στον στρατό του τρόμου". Ο Βάις έχει τέτοιο κόλλημα με την Ρωσσία ώστε επιμελείται το "The Interpreter", μια ηλεκτρονική εφημερίδα η οποία ασχολείται αποκλειστικά με "την δράση και την πολιτική της ρωσσικής κυβέρνησης, τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο". Η εφημερίδα έχει ολόκληρο κεφάλαιο με τίτλο "Ο Πούτιν στην Συρία", όπου ο κάθε πικραμένος γράφει ό,τι προλαβαίνει. Δείτε, για παράδειγμα, το κείμενο με τίτλο "Αριθμός-ρεκόρ νεκρών παιδιών στην Συρία και η Ρωσσία μπορεί να βρίσκεται πίσω απ' αυτό", όπου υποστηρίζεται ότι "η κύρια αιτία για το ότι πεθαίνουν περθισσότερα παιδιά (ενν.: στην Συρία) είναι ότι ο Άσσαντ και οι ρώσσοι έχουν βάλει εδώ και χρόνια στόχο τα νοσοκομεία, μια στρατηγική που εντατικοποιήθηκε μόνο μετά την παρέμβαση της Ρωσσίας τον Σεπτέμβριο του 2015".

Στην τρίτη θέση ο σύρος δημοσιογράφος και φωτορεπόρτερ από την ανατολική Γούτα Κιουσάυ Νόορ. Ο Νόορ συνεργάζεται με το τουρκικό πρακτορείο Anadolu, με τον αραβικό ιστότοπο New Arab και με το πρακτορείο Smart News Agency, Η σελίδα του στο Φέισμπουκ είναι γεμάτη με φωτογραφίες ταλαιπωρημένων παιδιών από την Συρία, πολλά εκ των οποίων ποζάρουν στον φακό του με την τριάστερη σημαία των αντικαθεστωτικών. Αν κρίνω από το φωτογραφικό υλικό που έχει δημοσιεύσει σε όλα τα παραπάνω μέσα, ο Νόορ πρέπει να θεωρηθεί ως ο εκπρόσωπος τύπου των αντικαθεστωτικών τής Συρίας.

Παρένθεση. Το Smart News Agency φαίνεται πως έχει πάρει αποκοπή την στήριξη των αντιπάλων τού Άσσαντ. Αναζητήστε στο Youtube τα δεκάδες βιντεάκια που έχει δημιουργήσει και δεν θα δυσκολευτείτε να καταλάβετε ότι όλα είναι στημένα. Οι δημοσιογράφοι του παρακολουθούν κατά πόδας την δραστηριότητα των "Λευκών Κρανών", την οργάνωση στην οποία είχαμε ανεφερθεί πριν λίγους μήνες σε τούτο στο ιστολόγιο ("Τί συμβαίνει με τα "Λευκά Κράνη";"). Δεν ξέρω τι γράφει στην αραβική του έκδοση αλλά στην αγγλόγλωσση (της οποίας τον σύνδεσμο σας έδωσα πιο πάνω) οι "έξυπνες ειδήσεις" του έχουν πλήρη και αποκλειστική σχέση με την Συρία. Παρεμπιπτόντως, το Smart News Agency ιδρύθηκε από τον συρογάλλο Χάμσυ Σαρκίς, ιδρυτή τής οργάνωσης "Pax Syriana" (συριακή ειρήνη),  τον Μάρτιο του 2011. Δηλαδή, ακριβώς μόλις ξέσπασε ο εμφύλιος στην Συρία. Σύμπτωση; Κλείνει η παρένθεση.

Ακολουθεί η πρώτη γυναίκα τής παρέας, η συροϊσπανίδα Λέιλα Ναχαγουάτι Ρέγκο, άλλο ένα μέλος τής πολύπαθης "αριστεράς". Η Ρέγκο αρθρογραφεί στον ιστότοπο Syria Untold, "ένα ανεξάρτητο ψηφιακό μέσο που διερευνά την αφήγηση του συριακού αγώνα και τις ποικίλες μορφές αντίστασης". Όπως αυτοπροσδιορίζονται οι συντακτες του, "είμαστε μια ομάδα σύρων συγγραφέων, δημοσιογράφων, προγραμματιστών και σχεδιαστών που ζουν στη χώρα και στο εξωτερικό, οι οποίοι προσπαθούμε να αναδείξουμε την αφήγηση της συριακής επανάστασης, την οποία γράφουν καθημερινά οι σύροι άνδρες και γυναίκες".

Ο Μωχάμετ Νάζεμ σε φωτογραφία τού Κιουσάυ Νόορ. Καμμία έκπληξη.

Είναι φυσικό να αναρωτιέται κανείς πού στα κομμάτια ανακάλυψε όλα αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία ένας δεκαπεντάχρονος και, μάλιστα, ενώ ο πόλεμος μαίνεται γύρω του. Εγώ έφαγα ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο για να βρω πληροφορίες για τα τέσσερα άτομα στα οποία αναφέρθηκα πιο πάνω, ξέροντας από πριν ποιους πρέπει να ψάξω. Εκτός αν ο νεαρός Νάζεμ ήξερε κι αυτός από πριν ποιους πρέπει να ακολουθήσει.

Τον περασμένο Φεβρουάριο, ο ιστότοπος BuzzFeedNews δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τις καταγγελίες που γίνονταν ότι όλη αυτή η ιστορία με τον Νάζεμ ήταν μαϊμού ("Inside the network of trolls accusing a 15-year-old tweeting in Syria of being fake news"). Το άρθρο είναι γεμάτο με φωτογραφίες αλλά στο λιτό κείμενό του υπάρχει μια φράση που βγάζει μάτια: "Ο Κιουσάυ Νόορ είπε στο BuzzFeedNews ότι ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός τού Νάζεμ" (σ.σ.: !!). Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος ζήτησε από τον Νάζεμ να μιλήσουν στο τηλέφωνο αλλά εκείνος είπε ότι δεν είχε τηλέφωνο, μόνο Φέισμπουκ και Τουίττερ. Δεν είχε τηλέφωνο! Προφανώς, όλα αυτά τα βίντεο και όλες αυτές τις φωτογραφίες τα τράβηξε με δανεικό σμάρτφον...

Κάπου εδώ θα κλείσω και θα αφήσω τον αναγνώστη να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα. Αντί για επίλογο, μεταφράζω μερικές ακόμη γραμμές από το άρθρο τού BuzzFeedNews:

Το BuzzFeedNews επικοινώνησε επίσης με πολλούς ακτιβιστές που εργάζονται στην Συρία, σε μια προσπάθεια να προσδιορίσει αν ο Νάζεμ και ο λογαριασμός του στο Τουίττερ είναι γνήσιοι. Ο Kέναν Ράχμανι, νομικός σύμβουλος της Εκστρατείας για την Συρία, ο οποίος μετεγκαταστάθηκε στην Ουάσιγκτον από το Χαλέπι, δήλωσε στο BuzzFeedNews ότι οι επαφές του στην ανατολική Γούτα πίστευαν ότι ο Νάζεμ ήταν «νόμιμος». Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να παράσχει περισσότερες λεπτομέρειες για την οικογένεια.

Έφυγε η Freddie Oversteegen, η νεαρή κομμουνίστρια που εκτελούσε ναζί και προδότες στην κατεχόμενη Ολλανδία

Κατιούσα

Έφυγε από τη ζωή πριν λίγες μέρες μια θρυλική μορφή της Ολλανδικής αντίστασης σε ηλικία 92 ετών, η Freddie Oversteegen, που μαζί με την μεγαλύτερη αδερφή της Truus και μερικές ακόμα κοπέλες, σήκωσαν τα όπλα κατά του ναζί κατακτητή και των ντόπιων συνεργατών τους. Ήταν μόλις 14 ετών όταν μπήκε στην αντίσταση, αλλά παρόλαυτα δε δίστασε να σαμποτάρει γέφυρες και σιδηροδρομικές γραμμές, να σκοτώσει ναζί στα ποδήλατά τους και να βοηθήσει Εβραιόπουλα να διαφύγουν από τη χώρα ή και από στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η πιο επικίνδυνη πτυχή της δράσης των κοριτσιών ήταν να προσεγγίζουν τους στόχους τους σε ταβέρνες και μπαρ και μετά από φλερτ να τους παρασύρουν στο δάσος, όπου τους εκτελούσαν με περίστροφο.
Η Freddi Oversteegen γεννήθηκε στο χωριό Schoten στις 6 Σεπτέμβρη 1925 και οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν μικρή. Εκείνη κι η αδερφή της ανατράφηκαν από τη μητέρα τους, που ήταν κομμουνίστρια που τους μεγάλωσε με τα ιδανικά της ιδεολογίας της. Η ίδια ενθάρρυνε τις κόρες της να φτιάχνουν κούκλες για τα παιδιά του Ισπανικού Εμφυλίου και στις αρχές του 1930 ήταν εθελόντρια στην οργάνωση “Κόκκινη Βοήθεια”, που προσέφερε αρωγή σε πολιτικούς κρατούμενους σε όλο τον κόσμο.
Παρά τη φτώχεια της οικογένειας, στο σπίτι τους φιλοξενούνταν πρόσφυγες από τη Γερμανία και το Άμστερνταμ, ανάμεσά τους και ένα ζευγάρι Εβραίων όπως και μια μητέρα με το γιο της που ζούσαν στη σοφίτα. Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ολλανδία το Μάη του 1940, η εβραϊκή κοινότητα απομάκρυνε τους φιλοξενούμενους από φόβο πως τα γνωστά πολιτικά φρονήματα της οικογένειας θα τραβούσαν την προσοχή των αρχών για έφοδο στο σπίτι.
Η κίνηση αυτή αποδείχθηκε μοιραία, καθώς όλοι τους μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης και δολοφονήθηκαν. Η δυο αδερφές ξεκίνησαν την αντιστασιακή τους δράση μοιράζοντας φυλλάδια και κολλώντας αντιναζιστικές αφίσες, κάτι που τράβηξε την προσοχή του τοπικού αρχηγού της αντίστασης Frans van der Wiel, που στρατολόγησε τις κοπέλες στην ομάδα του με την άδεια της μητέρας τους.
Εκείνος τις έμαθε να βάζουν εκρηκτικά σε γέφυρες και ράγες και πώς να πυροβολούν ναζί. Η Freddie ήταν η πρώτη που πυροβόλησε και σκότωσε κάποιον. “Ήταν τραγικό και πολύ δύσκολο και κλάψαμε γι’αυτό μετά”, θυμόταν η αδερφή της Truus, “Δε νιώθαμε να μας ταιριάζει- δεν ταιριάζει σε κανέναν, εκτός αν είναι αληθινοί εγκληματίες…Χάνεις τα πάντα. Δηλητηριάζει κάθετι όμορφο στη ζωή.”
Η ίδια σε συνέντευξή της είχε πει: “Έπρεπε να το κάνουμε. Ήταν αναγκαίο κακό, να σκοτώνουμε αυτούς που πρόδιδαν τους καλούς ανθρώπους”. Η ίδια αρνούνταν να απαντήσει πόσους είχε σκοτώσει ή είχε συμβάλει στη δολοφονία τους, λέγοντας πως “Κανείς δεν πρέπει να ρωτάει ένα στρατιώτη τέτοια πράγματα”.

Η ομάδα αποτελούνταν από επτά και στη συνέχεια οχτώ νεαρές, που ήταν μια αυτόνομη ομάδα που παρέμενε όμως υπό τις οδηγίες του Συμβουλίου Αντίστασης της πόλης. Η Freddie, σε αντίθεση με την αδερφή τους που ως καλλιτέχνις και συγγραφέας απομνημονευμάτων συνέχισε να βρίσκεται στη δημοσιότητα, προτίμησε να μείνει με λίγες εξαιρέσεις  στην αφάνεια, ξεπερνώντας τα τραύματα του πολέμου κάνοντας τη δική της οικογένεια. Τα τελευταία χρόνια ζούσε σε γηροκομείο και είχε υποστεί επανειλημμένα εμφράγματα.
Στις συνεντεύξεις της, η Oversteegen έλεγε ότι το πρώτα πράγμα που της ερχόταν να κάνει μόλις τα θύματά της έπεφταν στο έδαφος, ήταν “να τους βοηθήσει να σηκωθούν”.

«Διώξτε τους πρόσφυγες από την πολυκατοικία αλλιώς η Χρυσή Αυγή είναι ενήμερη»: Σοβαρότατη επώνυμη καταγγελία από τον Πειραιά

Μία εξαιρετικά σοβαρή καταγγελία έρχεται από ένοικο πολυκατοικίας στον Πειραιά. Η χρήστης του facebook Πασχαλιά Ζαπάλτα καταγγέλλει με δημόσια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης ότι ένοικοι της πολυκατοικίας της την απείλησαν ζητώντας «οι ένοικοι του τρίτου ορόφου να διώξουν άμεσα τους πρόσφυγες», τους οποίους μάλιστα χαρακτηρίζουν «ανθρώπινα σκουπίδια».
Μάλιστα, σύμφωνα πάντα με την επώνυμη καταγγελία, οι ένοικοι απειλούν ότι δεν έχουν ενημερώσει μόνο την αστυνομία αλλά και τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή: «Η χρυσή αυγή και η αστυνομία είναι ενήμερες», αναφέρεται στο απειλητικό σημείωμα, σύμφωνα με τη σχετική ανάρτηση.

Οι ένοικοι του τρίτου ορόφου της εν λόγω πολυκατοικίας απειλούνται μάλιστα με «άμεση επέμβαση με άσχημα αποτελέσματα».

Η Μακρόνησος, η ιστορία και το ΚΚΕ

 Στέργιος Βασιλείου

11 ώρες · 

 

Η Μακρόνησος, η ιστορία και το ΚΚΕ

Καμία ντροπή από τους οπορτουνιστές

Μια ώρα αφιέρωσε (19-9-2018, 18:00 – 19:00) το ρ/φ Κόκκινο 105,5 για να μας πει για το βιβλίο του Θανάση Κάππου «Ενθύμια Μακρονήσου» με καλεσμένο τον συγγραφέα. 

Όχι, δεν επικεντρώθηκαν τόσο στο βιβλίο, στο περιεχόμενο, στην εποχή και στο σήμερα που εκείνη η ταξική εξουσία συνεχίζει να εξουσιάζει με διαφορετικές μορφές το λαό μας. Ασχολήθηκε με τα παραπολιτικά του βιβλίου και της ιστορίας. 

Αδύνατο είναι φαίνεται να ασχολούνται σε αυτό το ρ/φ με οποιοδήποτε θέμα, χωρίς να επιτεθούν στο ΚΚΕ.

Και τι δεν ακούσαμε ανάμεσα στα άλλα.


-Η Μακρόνησος αναδείχτηκε από την… Μ. Μερκούρη. Μέχρι τότε το ΚΚΕ την κρατούσε για τον… εαυτό του!

-Οι αγωνιστές εκεί έγραψαν σελίδες ηρωισμού, ναι τότε, το τότε ΚΚΕ, ήταν η ψυχή του αγώνα αλλά εκείνο το ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό!
-Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα, το ΚΚΕ, να θεωρεί ιδιοκτησία του την ιστορία της Μακρονήσου.

-Η Μακρόνησος πρέπει να ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και πρέπει όλοι ενωμένοι να το στηρίξουμε αυτό. Δυστυχώς το ΚΚΕ απαιτεί να… του ανήκει και με την πολιτική του εμποδίζει αυτή την ανακήρυξη που οι άλλοι, καλοί αγωνιστές, προωθούν!!! Έτσι συμπαρατάσσεται, εμμέσως, με αυτούς που αντιτίθενται στην ανάδειξη της Μακρονήσου!

-Δεν μπορεί η ιστορία της Μακρονήσου να ανήκει σε ένα κόμμα (επανάληψη)… μπορεί το ΚΚΕ να ήταν τότε η ψυχή, αλλά το σημερινό ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με εκείνο (νέα επανάληψη), αρνείται κάθε συνεργασία και απαιτεί να έχει οφέλη (πρωτοκαθεδρία ιδιοκτήτη!) στην αναγνώριση της Μακρονήσου!!!

Πάνω εκεί φθάνει και ο κ. Σπρίντζης και καλείται να επιβεβαιώσει τις καταγγελίες των ομιλητών κατά του ΚΚΕ!

Δυστυχώς γι αυτούς, ο Σπρίντης (παίζει ρόλο για το μέλλον της Μακρονήσου) ο οποίος προφανώς δεν ήταν «μιλημένος», ούτε άκουσε τι προηγήθηκε, τους κάρφωσε στον τοίχο και τους ξευτέλισε λέγοντας ότι στις συναντήσεις του με την Παπαρρήγα και άλλα στελέχη του ΚΚΕ και οργανώσεις που πρόσκεινται σε αυτό, ποτέ κανένας δεν έθεσε κανένα όρο και δεν απαίτησε τίποτα!!!

Κατάπιαν τη γλώσσα τους αλλά δεν το έβαλαν κάτω. Πολέμησαν να του αποσπάσουν δήλωση, ότι «όλοι ενωμένοι πρέπει να δώσουμε τη μάχη για τη Μακρόνησο» νομίζοντας ότι έτσι απομόνωναν το ΚΚΕ!

Τι να σχολιάσει κανείς; Πρόκειται για γελοιότητα.

Αν βέβαια κάποιος τους ρωτήσει ποια η άποψή τους για το ΔΣΕ, τον αγώνα του, την ηγεσία του ΚΚΕ τότε, την εποχή της Μακρονήσου, θα χύσουν δηλητήριο και θα μας πουν «ευτυχώς νικηθήκαμε σύντροφοι»! Για τη σημερινή όμως επίθεση κατά του ΚΚΕ, τότε ήταν ηρωικό το ΚΚΕ, σε αντίθεση με το σημερινό που δεν συμπαρατάσσεται με τον… ηρωικό αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ για εγκαθίδρυση του καλού καπιταλισμού του ΝΑΤΟ και της ΕΕ! Για αυτό και... δεν του ανήκει η ιστορία της Μακρονήσου!!!

Όσο για την «ιδιοκτησία» του αγώνα, της ιστορίας, του ΕΑΜ, της Μακρονήσου κλπ, ρεμάλια, ποτέ το ΚΚΕ δεν είπε πως οι αγώνες του λαού είναι ιδιοκτησία του. Είναι και θα είναι πάντα ιδιοκτησία του λαού. Αυτό που ανήκει στο ΚΚΕ είναι η οργάνωση του λαού σε αυτόν τον αγώνα, στον οποίο πρώτα μπήκαν τα στελέχη του, έδωσαν τη ζωή τους για τον αγώνα προσπαθώντας να οδηγήσουν το λαό στη νίκη. Αυτό ανήκει στο ΚΚΕ. Αυτόν τον αγώνα δεν τον οργάνωσε κανένας άλλος. Οι αγώνες αυτοί έγιναν με οργανωτή το ΚΚΕ, τα στελέχη και τα μέλη του έγραψαν τις ηρωικές σελίδες μέσα στο ΚΚΕ και όχι αλλού. Αυτούς τους αγώνες κανένας δεν μπορεί να τους πάρει από τον χώρο του ΚΚΕ, όπου και αν πάνε μετά τα πρόσωπα. 

Αυτό δεν αλλάζει. Αυτό τους εξαγριώνει και μιλάνε για «ιδιοκτησία» ιστορίας από το ΚΚΕ! 

Μια «συμβουλή». Εντάξει να πάρουν την ιστορία στον… ΣΥΡΙΖΑ! Όπως πήραν και τμήμα του Αρχείου του ΚΚΕ γιατί… η ιστορία του ΚΚΕ δεν ανήκει στο σημερινό ΚΚΕ!!! Μαγκιά! Καιρός να δούμε τον Σαράφη, τον Καραγιώργη και τον Άρη με σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με δίκοχα πολύχρωμα όσα και τα χρώματα του ΣΥΡΙΖΑ και των σημαιών του ΝΑΤΟ!!!
Για όλα είναι ικανοί!

ΥΓ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις μάχες που δώσαμε μαζί με τον Κώστα Κάππο κατά των αναθεωρητών οι οποίοι σήμερα δεν δίστασαν να λερώσουν και πάλι την ιστορία του ΚΚΕ. Μπροστάρης ήταν! Ευτυχώς οι αγώνες του γράφτηκαν στο ΚΚΕ και παρά τις διαφωνίες που προέκυψαν, κανένας δεν μπορεί να τους πάρει από εκεί.

Γαϊτανάκι

Με τηλεπαιχνίδι ριάλιτι έχει αρχίσει να μοιάζει η «περικοπολογία» γύρω από τις συντάξεις, όπως και η συζήτηση για τον κατώτατο μισθό. Τη μία μέρα - σύμφωνα με την κυβέρνηση - «είμαστε κοντά» (στη μη περικοπή), την άλλη μέρα «πολύ κοντά». Προχτές ήταν «αισιόδοξοι», χτες «πιο αισιόδοξοι» και το γαϊτανάκι όλο και γυρνάει, εμπαίζοντας χιλιάδες συνταξιούχους που εδώ και δέκα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τους έχουν τσακίσει. Παρόμοια διαδικασία ακολουθείται και γύρω από τον κατώτατο μισθό, με την υλοποίηση του μνημονιακού νόμου Βρούτση: «Επτά βήματα για την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού», γράφτηκε χτες, τα οποία περιλαμβάνουν την εξής δαιδαλώδη διαδικασία: «Αξιολόγηση» των «οικονομικών συνθηκών», «διαβούλευση» της κυβέρνησης με τους βιομήχανους και τους συνδικαλιστές τους, «εκθέσεις», «υπομνήματα», «τεκμηρίωση», «σχέδιο πορίσματος διαβούλευσης»... Κι αν όλα πάνε καλά, ίσως αυξηθεί «κατά τι» ο κατώτατος μισθός. Δηλαδή, «ζήσε μαύρε μου»! Από το γαϊτανάκι αυτό πιάνεται και ο κυβερνητικός Τύπος, για να συντηρήσει τις κάλπικες προσδοκίες. Ολοι τους μαζί και ο καθένας χώρια, παίζουν «τα ρέστα τους» για να κρατιέται στον πάτο ο πήχης των απαιτήσεων, αφού τελικά γίνεται θρίλερ όχι βέβαια η πιθανότητα να επιστρέψουν στο λαό τις απώλειες από τα χρόνια της κρίσης, αλλά το ενδεχόμενο να μη μειώσουν για την ώρα τις παλιές συντάξεις και να δώσουν μερικά ψίχουλα σε βάθος χρόνου στον κατώτατο μισθό. Στέλνουν έτσι το μήνυμα στο λαό να μη ζητάει πολλά, την ίδια στιγμή που στα μονοπώλια μοιράζουν από μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών μέχρι ιδιωτικοποιήσεις και κάθε είδους ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης.

Τι έχουν να χωρίσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ;

(Με αφορμή το εμπάργκο της ΝΔ στην ΕΡΤ)

Πολλή κουβέντα γίνεται αυτές τις μέρες με αφορμή την απόφαση της ΝΔ να μη συμμετέχει στις τηλεοπτικές εκπομπές της ΕΡΤ, αντιδρώντας σε σχόλιο δημοσιογράφου της που συνέκρινε τον Κυρ. Μητσοτάκη με τον Ιταλό φασίστα Σέρτζιο Πανούτσιο. Κατά το παρελθόν, έχουν προηγηθεί το εμπάργκο του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη στο «MEGA», αλλά και πολύ πρόσφατα το εμπάργκο του ΣΥΡΙΖΑ στο σύνολο των εκπομπών του «ΣΚΑΪ».

Η ΝΔ, που σήμερα εμφανίζεται «θιγμένη» από την ΕΡΤ, φρόντιζε ως κυβέρνηση να απολαμβάνει προνομιακή αντιμετώπιση απ' αυτήν, να την εντάξει στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της έως το κλείσιμό της. Οπως κάνει σήμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ - παρά τα όσα έλεγε για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ περί «δημόσιας και ανοιχτής τηλεόρασης» - εξωραΐζοντας μια κατάσταση που το ΚΚΕ είχε προβλέψει. Στη συγκεκριμένη, λοιπόν, περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με μια απόφαση ενός συγκεκριμένου κόμματος απέναντι σε ένα συγκεκριμένο Μέσο και ως τέτοια πρέπει να κρίνεται. Επίσης, το αν συμφωνεί ή όχι κανείς με τη συγκεκριμένη απόφαση, δεν σημαίνει ότι η ΕΡΤ, με τη στάση της διαχρονικά, δεν αφήνει περιθώρια για κριτική και παρατηρήσεις.
Αυτά αφορά η εξέλιξη με το εμπάργκο και τίποτα άλλο. Κι επομένως, δεν χωρούν όλα τα υπόλοιπα που λέγονται και γράφονται για τον «πλουραλισμό της ενημέρωσης», την «αντικειμενικότητά» της, περί «λογοκρισίας» και «ελευθεροτυπίας», ακόμα και για το κατά ποσό «φτωχαίνει η δημοκρατία»! Επίσης, να σημειώσουμε ότι έχουμε να κάνουμε με «ψευτοεμπάργκο», καθώς π.χ. στα πάνελ του «ΣΚΑΪ» κάνουν πασαρέλα δημοσιογράφοι της «Αυγής» και άλλων ΜΜΕ και «τα λένε και καλύτερα» από τα κομματικά στελέχη και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Με παρόμοιο τρόπο λογικά θα κινηθεί και η ΝΔ, ως προς την ΕΡΤ.

Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση στην ενημέρωση είναι κακή, είτε αφορά τα κρατικά κανάλια είτε τα ιδιωτικά, είτε σε αυτά συμμετέχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είτε όχι.

Αναρωτιόμαστε, δεν είναι με έναν τρόπο «εμπάργκο» η κατάσταση που επιβάλλουν οι υπουργοί της κυβέρνησης (σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ, προηγουμένως της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ) να εμφανίζονται μόνοι σε πολιτικές και ενημερωτικές εκπομπές, χωρίς άλλα κόμματα, χωρίς κριτική, με ύφος μάλιστα «χιλίων καρδιναλίων»;
Δεν είναι «εμπάργκο», από όλα μάλιστα τα ΜΜΕ, να μην καλείται το ΚΚΕ ή να καλείται μία φορά τη βδομάδα σε μία από τις δεκάδες εκπομπές του κάθε καναλιού; `Η μήπως δεν είναι «εμπάργκο» τα λίγα δευτερόλεπτα προβολής στα δελτία ειδήσεων από μία ομιλία του ΓΓ της ΚΕ ή οι κυριολεκτικά λίγες λέξεις από μία ανακοίνωση του Κόμματος; Δεν έχουν κηρύξει πραγματικό εμπάργκο όλα τα ΜΜΕ απέναντι στην καθημερινή και σπουδαία δραστηριότητα των εργατικών σωματείων και άλλων λαϊκών φορέων;
Και πάνω απ' όλα, δεν αποτελεί «εμπάργκο» ο ευλαβικός τρόπος με τον οποίο όλα τα αστικά ΜΜΕ (κρατικά και ιδιωτικά) αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία του συστήματος και αποσιωπούν ή διαστρεβλώνουν κάθε φωνή αμφισβήτησης; Φυσικά τα ΜΜΕ του συστήματος κάνουν το ταξικό τους καθήκον, κι αυτό οφείλουν να κάνουν και οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα απέναντι τόσο στα κόμματα όσο και στα ΜΜΕ του συστήματος.

Το ερώτημα είναι: Δύο κόμματα (μαζί και άλλα βέβαια) που υπηρετούν την «οικονομία της αγοράς», τις επενδύσεις, την «ανταγωνιστικότητα», το να «πιάνονται οι στόχοι» των ματωμένων πλεονασμάτων κι από αυτά να εξαρτώνται τα όποια ψίχουλα που θα πέσουν από το τραπέζι για το λαό... Που από κοινού ψήφισαν το 3ο μνημόνιο, ενώ ανάλογα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση, υλοποιεί και τα ψηφισθέντα του προηγούμενου... Που από κοινού «πετούν τη σκούφια» τους για τη διεύρυνση της αμερικανοΝΑΤΟικής στρατιωτικής παρουσίας στη χώρα μας... Που από κοινού - ψηφίσουν δεν ψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών - συμφωνούν και επιδιώκουν την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αλήθεια, τι έχουν να χωρίσουν;

Φαίνεται πως το μόνο που έχουν να χωρίσουν είναι το σε ποια κανάλια θα βγαίνουν ποιοι, για να υποκρίνονται - δήθεν στα χώρια - ότι έχουν και κάτι άλλο να χωρίσουν.

«Ζούγκλα» για τους νέους εργαζόμενους

«Ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις, προσωρινή δουλειά και χαμηλοί μισθοί είναι η άλλη όψη του νομίσματος της «αποκλιμάκωσης» της ανεργίας και της ενίσχυσης της «απασχόλησης», για τις οποίες πανηγυρίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στους χώρους δουλειάς αποδεικνύει πως η αξιοποίηση του πλούσιου αντεργατικού νομοθετικού οπλοστασίου, με το οποίο έχουν εφοδιάσει την εργοδοσία τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι συστατικό στοιχείο της «επόμενης μέρας» των μνημονίων και της «δίκαιης ανάπτυξης» για την οποία μιλούν τα κυβερνητικά στελέχη.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία από το σύστημα «Εργάνη», η πλήρης απασχόληση έχει περιοριστεί σε ποσοστό μικρότερο του 50% των νέων συμβάσεων, εδραιώνοντας μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο, την κυριαρχία των εργασιακών σχέσεων - λάστιχο, κυρίως για τους νέους εργαζόμενους. Αντίστοιχη είναι βέβαια και η επίδραση στους μισθούς, που συμπιέζονται λόγω της «ευελιξίας».
Η κυριαρχία της εργασιακής ζούγκλας αποτυπώνεται εντονότερα στους νέους, που εισέρχονται στην παραγωγή με πολύ χειρότερους όρους απ' αυτούς που ίσχυαν ακόμα και πριν από την κρίση, περιπλανιούνται σε διάφορες δουλειές, εναλλάσσοντας περιόδους ανεργίας, «κατάρτισης», προσωρινής εργασίας, ενώ στην πλειοψηφία τους δεν ξέρουν τι θα πει κλαδική Σύμβαση, σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, μόνιμη δουλειά.
Τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» επιβεβαιώνουν ότι οι προσλήψεις νέων εργαζομένων αφορούν κατά κανόνα κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας και με ημερομηνία λήξης. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του Τουρισμού, όπου ισχύουν 14 διαφορετικές μορφές «ευελιξίας», μία προς μία στην υπηρεσία της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ενώ η εποχικότητα είναι καθεστώς.
Μάλιστα, την περίοδο που διανύουμε βρίσκεται σε εξέλιξη το ...«τσουνάμι» των απολύσεων από τα ξενοδοχεία και τις άλλες τουριστικές επιχειρήσεις, μιας και η σεζόν πλησιάζει προς το τέλος, με χιλιάδες εποχικούς, προσωρινούς, «ευέλικτους» εργαζόμενους να επιστρέφουν στην ανεργία.
Πολλοί απ' αυτούς, που πέρασαν μερικούς μήνες δουλεύοντας σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, πολλές φορές μακριά από το σπίτι τους, δεν δικαιούνται καν το επίδομα ανεργίας, λόγω των αυστηρών προϋποθέσεων που βάζουν κυβέρνηση - ΟΑΕΔ για την εποχική εργασία.
Στα μάτια όλων αυτών, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στον κλάδο, τα πανηγύρια της κυβέρνησης και του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού για την «επέκταση» της κλαδικής Σύμβασης φαντάζουν «πουκάμισο αδειανό», όσο παραμένουν σε ισχύ οι αντεργατικοί νόμοι που απογειώνουν την «ευελιξία».
Πολύ περισσότερο που η ίδια η κλαδική Σύμβαση που υπέγραψε η συνδικαλιστική πλειοψηφία δεν διατηρεί μόνο τις μειώσεις στους μισθούς, αλλά επιπλέον προβλέπει «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και επταήμερη δουλειά, στρώνοντας το έδαφος στην εργοδοσία να εντείνει κι άλλο την εκμετάλλευση για να αυξήσει τα κέρδη της.
Πάνω σ' αυτήν την εκμετάλλευση «χτίζονται» η ανταγωνιστικότητα του κλάδου και τα «ρεκόρ» του Τουρισμού. Κι όχι μόνο αυτό: Με αφορμή την «επέκταση» της κλαδικής Σύμβασης (λες και κάνουν χάρη στους εργαζόμενους...), οι εργοδοτικές ενώσεις παζαρεύουν με την κυβέρνηση νέα προνόμια και «ελαφρύνσεις».
Παραβιάζουν βέβαια «ανοιχτές θύρες», αν κρίνει κανείς από τη σπουδή της κυβέρνησης να δεσμευτεί για επιδότηση στο 100% των ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους εργαζόμενους, προκειμένου να μη «φορτωθεί» η εργοδοσία την όποια αύξηση στον κατώτερο μισθό από την κατάργηση του «υποκατώτατου».
Απέναντι σ' αυτόν τον αντεργατικό ορυμαγδό και την κυβερνητική κοροϊδία, το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες, όχι τα κέρδη των λίγων» χρειάζεται να αγκαλιάσει και να κινητοποιήσει ακόμα περισσότερους, στην πάλη για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, για καλύτερους όρους δουλειάς και ασφάλισης, για ανάκτηση των απωλειών και κατάργηση όλων των μνημονιακών αντιλαϊκών νόμων, στην πάλη για τα σύγχρονα δικαιώματα και τις λαϊκές ανάγκες.