«Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου…», τραγούδησε η Ανέλ όλο ναζι στο Σύριζα, κι αυτός την έσφιξε με το δικό του ναζι στην αγκαλιά του. Φοβερή αισθηματική σκηνή και στιγμή!

«Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου…», τραγούδησε η Ανέλ όλο ναζι στο Σύριζα, κι αυτός την έσφιξε με το δικό του ναζι στην αγκαλιά του. Φοβερή αισθηματική σκηνή και στιγμή! 


Αλ. Τσίπρας: Λίγη «σύγχρονη κατοχή», λίγος Γκρίλο, μπόλικο φλερτ με ΑΝΕΛ και ...φουλ καλλιέργεια αυταπατών

Με τις αντιγερμανικές κραυγές να προσφέρουν το αναγκαίο προκάλυμμα στην ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία και τη στρατηγική της υπέρ των μονοπωλίων, που ο ΣΥΡΙΖΑ ασπάζεται, ο επικεφαλής του Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Τετάρτη, κατέληξε σε προσκλητήριο προς τους Ανεξάρτητους Έλληνες (ΑΝΕΛ) και προς κάθε διαθέσιμο για κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» που θα αποκαταστήσει την «εθνική ανεξαρτησία», αφήνοντας την ντόπια αστική τάξη και τους συμμάχους της να συνεχίζουν το πάρτι σε βάρος του λαού.

Ανασύροντας ιδεολογήματα περί «σύγχρονης κατοχής» και υποτέλειας, κατηγόρησε την κυβέρνηση για υποταγή στους «Γερμανούς που ξανάρχονται», για «ραγιαδισμό» και πρόβαλε το κόμμα του σαν τη δύναμη που δεν θα συνθηκολογήσει και θα πει «όχι» στην εθνική ταπείνωση!

Με αφορμή την έλευση της τρόικας, κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι θα πει «ναι» στο χαράτσι που είχε δεσμευτεί να καταργήσει. Το ίδιο που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη προαναγγείλει τη διατήρησή του...

Κατηγόρησε ακόμα την κυβέρνηση ότι δεν διαπραγματεύεται, κάτι που όπως είπε θα πράξει το κόμμα του αν αναδειχτεί στην κυβέρνηση, παρουσιάζοντας μάλιστα σαν «εναλλακτικό σχέδιο» τα νταραβέρια στα ιμπεριαλιστικά διαβούλια που έχουν για κοινό παρονομαστή το πετσόκομμα των δικαιωμάτων του λαού! 

Όταν ρωτήθηκε σχετικά απάντησε: «Εναλλακτικό ως προς τι; Έναντι του σχεδίου που σήμερα έχει η κυβέρνηση, το μνημόνιο; Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, αλλά πλήρης αποδοχή. Το δικό μας σχέδιο είναι το εναλλακτικό σ' αυτό που σήμερα κάνει η κυβέρνηση».

Ζήτησε ξανά εκλογές, καλώντας το λαό να τις επιβάλει. Δεν αρκέστηκε βέβαια να αξιώσει απ' το εργατικό λαϊκό κίνημα να παίξει το ρόλο επιταχυντή της δικομματικής εναλλαγής, ακόμα παραπέρα του ζήτησε να στηρίζει τις διαπραγματεύσεις στην Ευρωένωση, αλλά και να διεκδικήσει τη διάσωση της ΕΕ, αφού εκτίμησε ότι σήμερα βρίσκεται σε κίνδυνο.

Κρύβοντας ότι η κυβέρνηση κάθε χώρας διαπραγματεύεται στην ΕΕ απ' τη σκοπιά των συμφερόντων της αστικής της τάξης, που προϋποθέτουν το γονάτισμα των λαών, ισχυρίστηκε ότι για να πετύχει η διαπραγμάτευση χρειάζεται συμμαχία, ότι ο ίδιος θα επιδιώξει τη συμμαχία του Νότου, κατονομάζοντας μάλιστα σαν σύμμαχο τον Γκρίλο στην Ιταλία. 
Θυμίζουμε ότι οι προηγούμενοι τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ υποδείκνυε σαν συμμάχους ήταν οι Μόντι, Ραχόι και Ολάντ.

Ερωτηθείς για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ο Αλ. Τσίπρας ομολόγησε ότι η πρότασή τους οδηγεί από άλλη πόρτα στο ίδιο αποτέλεσμα. 
Πρότεινε ανακεφαλαιοποίησή τους, κρατικοποίησή τους, ανασυγκρότησή τους και μετά επιστροφή τους στις ιδιώτες. 
(...ΤΡΕΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ...) 
Παρεμβαίνοντας, μάλιστα, ο Γ. Δραγασάκης υπέδειξε τις ΗΠΑ όπου συνέβη κάτι τέτοιο. 
Μόνο που το παράδειγμα των ΗΠΑ καταρρίπτει τους ισχυρισμούς τους ότι μέσα από μια τέτοια διαδικασία μπορούν να ωφεληθούν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι μικροί ΕΒΕ.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε τη θέση πως ναι μεν είναι με το ευρώ, αλλά όχι πάση θυσία, χαϊδεύοντας τα αυτιά μερίδων της πλουτοκρατίας που καλοβλέπουν το ενδεχόμενο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, χωρίς να θιγούν οι συσχετισμοί υπέρ του κεφαλαίου και των συμμάχων του στην Ελλάδα και την ΕΕ. 
Έφτασε να ισχυριστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που έκανε την ευρωλαγνεία σημαία, ήταν εξαρχής «ευρωσκεπτικιστικό κόμμα»! Ωστόσο πρόσθεσε πως αυτή την ώρα που η ΕΕ φλέγεται, δική τους προτεραιότητα είναι «η κατάσβεση της πυρκαγιάς» και μάλιστα «διεκδικούμε να μπει ο λαός μπροστά για να αποτρέψουμε την καταστροφή».
(...ΜΩΡΕ ΣΤΑΧΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΜΠΕΡΗ! ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΤΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ, ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΜΕ, ΣΦΑΞΕ ΜΕ ΑΓΑ ΜΟΥ Ν' ΑΓΙΑΣΩ...)

Σημείωση: Οι δυο προτάσεις με τα κόκκινα γράμματα είναι δική μας προσθήκη. Όλο το υπόλοιπο κείμενο στον 902gr και όλα για όλα στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ  
 Αναρτήθηκε από ΑΝΕΡΓΟΙ και ΑΦΡΑΓΚΟΙ

Η Ολλανδία με το κεφάλι στη δίνη της κρίσης

Η Ολλανδία με το κεφάλι στη δίνη της κρίσης 
e-cynical


Όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου αυτό τον καιρό ακούς κυβερνήσεις και αρχηγούς κρατών να παραδέχονται ανοιχτά ότι «κάναμε» ή «έγιναν» λάθη. Κι αναρωτιέσαι, πώς στο καλό έτυχε και όλοι μαζί οι σοφοί να πέσουν την ίδια περίοδο ακριβώς στο λάθος; Όλοι μαζί ταυτόχρονα; 


Στην Ελλάδα βρήκαμε τη δικαιολογία στο «υπερτροφικό δημόσιο» και στους αναρίθμητους δημοσίους υπαλλήλους, στην Ιταλία στις κρατικές σπατάλες και στα μπούνγκα-μπούνγκα του Σίλβιο, στην Ισπανία στα φαραωνικά έργα και τις παραθεριστικές κατοικίες, στην Πορτογαλία στα δεν ξέρω τι, ένα μίγμα από όλα τα προηγούμενα με ολίγην από δημοσίους υπαλλήλους ως το απαραίτητο καρύκευμα στη σούπα των λαθών, στις ΗΠΑ στα ανεξέλεγκτα δάνεια, μόνο η Γερμανία τα έκανε όλα σωστά, και δεν περιέπεσε στον πειρασμό, το ίδιο και η Φιλανδία και το κολλητήρι της η Ολλανδία. Βέβαια, υπάρχουν πολλά ράμματα για τη γούνα της Γερμανίας η οποία ακόμα μπορεί να κρύβει κάτω απ’ το χαλί τα χάλια της ναυαρχίδας της, τής Deutsche Bank, και των μεγαλοεταιριών της, στο βαθμό που θα καταφέρουν να επιβιώσουν χωρίς τα «μαύρα» τους ταμεία, τα οποία όπως πάνε τα πράγματα θα μείνουν ανενεργά για πολύ καιρό ακόμα .

Δυστυχώς για τη Γερμανία, και ίσως ευτυχώς για τους υπόλοιπους ταλαίπωρους της Ευρωζώνης, η Ολλανδία δεν θα μπορεί για πολύ ακόμα να στέκεται στο πλευρό της. Άλλο να βλέπεις στα χαρτιά τα νούμερα να μιλάνε από καιρό για το υπέρογκο ιδιωτικό χρέος των Ολλανδών, κι άλλο να τα βλέπεις να ζωντανεύουν και να ρίχνουν αληθινά χαστούκια.

Η Ολλανδία, είναι πλέον γεγονός και επισήμως, ότι δεν μπορεί άλλο να κρύβεται ότι δεν βρίσκεται σε κρίση, σε κρίση οικιστική, λίγο πολύ όπως και οι ομοιοπαθείς της στις ΗΠΑ, Ισπανία και Ιρλανδία.

Η πορεία προς το «λάθος» γνωστή και μη εξαιρετέα: Οι τράπεζες μοίραζαν αφειδώς δάνεια για κατοικία, σε ποσά τα οποία υπερέβαιναν πολλές φορές το ετήσιο εισόδημα των αιτούντων ή ακόμα και την αξία της κατοικίας. Οι ιδιοκτήτες, αφ’ ενός τύγχαναν φορολογικών διευκολύνσεων, αφ’ ετέρου επένδυαν τα δανεικά σε διάφορα funds που ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια με μεγαλύτερες αποδόσεις από τους τόκους, με την προοπτική σε κάποιο σύντομο μεταγενέστερο χρόνο να πουλήσουν το σπίτι σε υψηλότερη τιμή, αφού οι τιμές συνέχιζαν ν’ ανεβαίνουν, και να ξεπληρώσουν αφ’ ενός το δάνειο, αφ’ ετέρου να βάλουν και κάτι στην άκρη απ’ αυτό.

Μόνο που τους πρόλαβε η κρίση! Οι τιμές των σπιτιών κάνουν χαμηλές πτήσεις, οι φορολογικές διευκολύνσεις κόπηκαν ήδη από φέτος, τα νοικοκυριά βρίσκονται σε αδυναμία πληρωμής και οι τράπεζες ανακαλύπτουν ότι από τα δις των δις που έδωσαν σε οικιστικά δάνεια κάποια δεν θα τα δουν ποτέ να επιστρέφουν στα ταμεία τους. Καμιά άλλη χώρα στην ΕΖ δεν βρίσκεται τόσο βαθιά στο χρέος όσο η Ολλανδία, αναφέρει το Spiegel. Αυτή τη στιγμή οι τράπεζες έχουν γύρω στα 650 δις δάνεια-φούσκα στα τεφτέρια τους, ενώ το μέσο ιδιωτικό χρέος ανέρχεται στο 250% του μέσου ετήσιου εισοδήματος. Για σύγκριση, το μέσο καταναλωτικό χρέος του Ισπανού ανέρχεται μόνο στο 125%.

Ενός κακού, όπως λέει και το ρητό, μύρια έπονται. Η Ολλανδική ανταγωνιστικότητα, δύσκολα θα βγάλει τη χώρα από το χρέος με τέτοιο βάρος. Η ανεργία ήδη αυξάνει με ασυνήθιστους ρυθμούς, επισήμως στο 7.7%, χωρίς να συνυπολογίζονται οι 800,000 εργαζόμενοι με μπλοκάκι, που είναι κι εδώ αόρατοι. Μόνο το Φεβρουάριο, 755 επιχειρήσεις κήρυξαν πτώχευση, πρωτοφανές νούμερο από το 1981, και να σκεφτείς ότι ο χρόνος ακόμα δεν περπάτησε. Και η ανεργία δεν χτυπάει πλέον τους ανειδίκευτους, αλλά και τους «εξειδικευμένους».

Ο YΠOIK Dijsselbloem ανήγγειλε περικοπές 4.5 δις, στα γνωστά της υγείας, παιδείας, πρόνοιας κλπ, οι οποίες όμως θα εφαρμοστούν από του χρόνου, διότι όπως δήλωσε: "Sticking the knife in even more deeply" would be "very, very unreasonable." Προσέξτε τον εμφατικό διπλασιασμό του «very», όταν απευθύνεται στο εκλογικό σώμα, όπου εντελώς τυχαία ξαναθυμάται τις σοσιαλδημοκρατικές του ρίζες. Τo ίδιο και το «unreasonable”, όταν πρόκειται για τους άρειους του Βορά, κι όχι για τους μαυριδερούς του Νότου.

Οι Ολλανδοί ήδη νοιώθουν την κοφτερή άκρη του μαχαιριού να τους αγγίζει στο σβέρκο. Θα συνεχίζουν άραγε να γλείφονται στην ποδιά της Μέρκελ; Είναι αλήθεια ότι το βλέπω λιγάκι χλομό. 

Αχ, τι ωραία που περνάμε εις τας Ευρωζώνας! 

 Αναρτήθηκε από Γιώργος Σαρρή

Ο Λάκης και η αισθητική που μας αξίζει

Posted by 2310net 

≈ Γράψτε ένα σχόλιο

Κάθε κρίση έχει την αισθητική που την εκφράζει. Το κραχ του ’29 γέννησε έναν Μπρεχτ. Το δικό μας έναν Λάκη. Ίσως όμως το ’29 να μην εκτιμούσαν, οι σύγχρονοί του, τον Μπρεχτ όπως εμείς σήμερα, που το πέρασμα του χρόνου απέδειξε ότι η λάμψη του χρυσού είναι αιώνια. Ίσως κάποια στιγμή, μετά από δεκαετίες, ο Λάκης να αναγνωριστεί για το ταλέντο και την προσφορά του.

Είχα καιρό να παρακολουθήσω εκπομπή του. Μπορεί και πάνω από ένα χρόνο. Ποτέ δεν μου άρεσε το «Τσαντίρι». Βλέπεις, έχω πάψει από καιρό να γελάω με αστεία με γιαγιάδες ή κλανιές ή ακόμα με γιαγιάδες που κλάνουν, έχω βαρεθεί να αισθάνομαι υποχρεωμένος να μπω στο παιχνίδι των διάφορων προσωπικοτήτων της trash tv, (έστω και από το ρόλο του υπεράνω, του κριτή, του γαμάτου και ψαγμένου τηλεθεατή) που ο Λάκης φροντίζει να βάζει στο σπίτι μας κάθε βδομάδα, με έχουν κουράσει τα γεμάτα κενό οργισμένα λογύδρια του, έχω σιχαθεί αυτό το deja-vu που μου προκαλούν ορισμένες ατάκες που έχω ακούσει ή διαβάσει αλλού και τις αντιγράφει στυγνά. Με λίγα λόγια, ο Λάκης δεν βγάζει πια γέλιο. Δόξα τω… διαδίκτυω μπορείς σήμερα να βρεις τρομερά πράγματα, αυθεντικά αστεία ή σατιρικά με τα οποία θα γελάσεις ή θα προβληματιστείς, χωρίς αυτός που τα μεταφέρει να μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο ενικό: «Η ΣΑΤΙΡΑ».

Έβλεπα σήμερα στο Τσαντίρι ένα παράξενο σκετς. Ο Καλυβάτσης gay (ας σταματήσει πια αυτό το στερεότυπο, έπαψε να είναι αστείο από καιρό) ντυμένος με την ναζιστική σημαία, ο Λαζόπουλος φυλακισμένος ντυμένος με στολή της Βέρμαχτ και ο Ζουγανέλης σε ρόλο Ότο Ρεχάγκελ, επίσης ντυμένος ναζιστικά. Οι διάλογοι που ακολούθησαν ήταν ένα κράμα στερεότυπης και κουραστικά επαναλαμβανόμενης μανιέρας, με ολίγη από σάτιρα καφενείου, και μπόλικο ντανταϊσμό. Το πράγμα δεν τραβούσε. Πόσο να γελάσεις με μια «αδερφή» που εκφράζει την σύγχρονη Ελλάδα που υποφέρει από την νέα ναζιστική Γερμανία; (τίποτα πιο πρωτότυπο δεν μπορούσες να σκεφτείς ρε Λάκη;)

Όμως ας αφήσουμε το «καλλιτεχνικό» μέρος του σκετς και ας πιάσουμε λίγο το πολιτικό:

Οι Γερμανοί θέλουν να μας πηδήξουν, να μας στήσουν στα τέσσερα. Εμείς είμαστε αδερφές, κραγμένες, αλλά παρόλα αυτά δεν θέλουμε να μας πηδάνε οι Γερμανοί. Ταυτόχρονα αποθεώνουμε τους Κύπριους που είπαν «νάιν» και που για αυτό τους πήδηξαν οι Γερμανοί, οι οποίοι πήδηξαν και εμάς γιατί τους είπαμε «γιαααα». Μέχρι στιγμής το συμπέρασμα είναι πως ό,τι και να πεις στους Γερμανούς θα σε πηδήξουν.

Άρα πρέπει κι εμείς να ξυπνήσουμε και να τους πούμε «νάιν», για να μας πηδήξουν όπως τους Κύπριους μάλλον, γιατί πιθανόν στο πολιτικό υποσυνείδητο του Λάκη οι Γερμανοί να είναι σαν τους βιαστές που αφού δεν μπορείς να τους αποφύγεις πρέπει να τους απολαύσεις.

Αυτό το κενό νοήματος παραλήρημα ομοφοβικής σάχλας, δεν ήρθε από το πουθενά. Πηγάζει απευθείας από την πολιτική σκέψη του Λάκη, η οποία όσο διαρκεί η κρίση αποδεικνύεται και πιο νηπιακή. Μέχρι τώρα είχαμε μπόλικη αντι-Μέρκελ, η οποία διανθιζόταν με πολύ από «χαζό Γιωργάκη», λίγο «κλέφτες πολιτικούς», αρκετές δόσεις «κακής Αριστεράς που δεν τα βρίσκει», λίγο «πλατεία» και γαρνίρισμα με συνομωσιολογίες. Τώρα ξαφνικά, λίγες ημέρες μετά τα πανηγύρια για την…κυπριακή αντίσταση και αφού τελικά οι αντιστασιακοί δεν μας βγήκαν και πολύ αντιστασιακοί, ο Λάκης ξαναβάζει απέναντί του την Άνγκελα Μέρκελ και την ξεσκίζει. Τρία χρόνια κρίσης και ο Λάκης δεν έμαθε τίποτα. Ούτε όταν τον πρόδωσε ο Ολάντ, οι Ρώσοι, οι Αγανακτισμένοι, το καλό ΠΑΣΟΚ που θα μας έσωζε από το κακό ΠΑΣΟΚ, ο Κουβέλης, και όποιος άλλος κατά καιρούς έγινε το ποιητικό αίτιο μιας από μηχανής λύσης που θα ερχόταν από ένα απροσδιόριστο μέλλον να μας λυτρώσει από μια απροσδιόριστη κρίση.

Το επίπεδο της αισθητικής, της τέχνης και του πολιτισμού είναι δεμένο με το επίπεδο της ταξικής πάλης. Όσο «ξύλινο», «παλαιολιθικό» και ξεπερασμένο κι αν ακούγεται. Οι Μπρεχτ, οι Λόρκες, οι Θεοδωράκηδες, οι Ξυλούρηδες και οι Ρίτσοι δεν βγήκαν από μόνοι τους, δεν έπεσαν από τον ουρανό. Γεννήθηκαν καλλιτεχνικά σε εποχές ταραγμένες άρα και έντονες. Η ένταση τράβηξε στα άκρα το ταλέντο τους και έγινε το καλούπι για να σμιλευτούν τραγούδια, ποιήματα, θεατρικά με την πραγματική ζωή των πραγματικών ανθρώπων. Η σημερινή εποχή έχει φορέσει έναν κιτς τηλε-μανδύα πάνω στα πάντα. Ο Λάκης είναι το αποτέλεσμα μιας χρόνιας καλλιέργειας ηλιθιότητας από την οποία αν δεν απαλλαγούμε θα μας κάνει ένα με αυτήν πιο γρήγορα κι από την κλανιά της γριας

«Στο Ριζοσπάστη τους αφήνουν και μιλάνε λίγο πριν τους αποκεφαλίσουν…» - Σιγά μην έλειπε ο Λάκης… (video)

«Ο Νίκος Μπογιόπουλος, ο οποίος εξέδωσε το βιβλίο αυτό που κάνει τεράστια επιτυχία «Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε», επειδή το έκανε χωρίς έγκριση (απ’ ότι διάβαζα στην εφημερίδα σήμερα) της κυρίας Παπαρήγα, τον κόψαν και δεν τον στέλνουν πουθενά, «εθνικοποίηση»…στο Ριζοσπάστη βέβαια τους αφήνουν και μιλάνε λίγο πριν τους αποκεφαλίσουν…» κλπ. κλπ.

Νόμιζε κανείς πως θα έλειπε ο γνωστός Λάκης από την «κουκουεδολογία» των τελευταίων ημερών; Πως δε θα έβαζε κι αυτός το λιθαράκι...ή καλύτερα τη λάσπη του…στο  αντικομμουνιστικό σκηνικό που με αξιοζήλευτη μαστοριά τόσοι χτίζουν εν όψει  και του συνεδρίου του ΚΚΕ;

Το βίντεο από το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Μπροστά!

Μπροστά!

Να κάνουμε την αυτοκριτική μας που δεν ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ να γίνουμε ντεκόρ στη νέα προεκλογική του εκστρατεία που άρχισε προχτές από το Σύνταγμα; Ασφαλώς όχι. Οπως δεν κάναμε την αυτοκριτική μας που απουσιάζαμε κατά καιρούς από τα διάφορα ραντεβού του ΠΑΣΟΚ με την Ιστορία.

Δυστυχώς για την αστική τάξη και τα εναλλακτικά της σενάρια για το πώς θα παραμείνουν υπόδουλοι οι εργάτες, οι κομμουνιστές έχουν άλλη δουλειά να κάνουν.

Μια σύσκεψη ενάντια στα ναρκωτικά με συμμετοχή δασκάλων - μαθητών - γονιών είναι αίφνης πιο σπουδαία δουλειά από ένα σεμινάριο για τις θετικές επιπτώσεις από την καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης.

Μια κινητοποίηση της λαϊκής επιτροπής για τη συγκέντρωση λαχανικών για τις οικογένειες που δεν μπορούν ούτε καν στη λαϊκή να φτάσουν πια, είναι πιο σπουδαία δουλειά από τη συμμετοχή σ' ένα workshop για τις ευεργετικές συνέπειες των pilates για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης που προκαλεί η ανεργία.

Σ' ένα πρόγραμμα που δεν καταλαβαίνει από Κυριακές και αργίες μια εξόρμηση με τον «Ριζοσπάστη», η συμμετοχή στην εκδήλωση στο Γουδή για τον Μπελογιάννη κι αργότερα μια μάζωξη για να δούμε ποιος θα χάσει το μεροκάματο τη Δευτέρα ώστε να 'ναι εκεί να εμποδίσει τη ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα στο σπίτι του Γιάννη, είναι μερικά από τα σπουδαία πράγματα που μας εμποδίζουν να είμαστε διαθέσιμοι στις αγωνίες του κάθε μικροαστού, που τον ταΐζουν οι αστοί, που νομίζει - κούνια που τον κούναγε - ότι οι κομμουνιστές είναι στριμωγμένοι και πού θα πάει, θα γονατίσουν.
***

Δεν πρέπει να παραπονιόμαστε. Το ΚΚΕ είχε την τιμητική του στον κυριακάτικο Τύπο, αν και μέσα από φτηνά τρικ που στη βιασύνη τους αποκαλύπτουν και την τεμπελιά των μηχανισμών της αστικής τάξης: «Η ηγεσία στήνει το συνέδριο», έγραφε η «Αυγή». «Η ηγεσία τελειώνει το συνέδριο πριν καν αρχίσει», συμπλήρωνε το «Πριν». Σύγκρουση, διάσπαση ως και εμφύλιο, βρίσκουν στις προσυνεδριακές διαδικασίες του ΚΚΕ οι υπόλοιποι, με την «Ελευθεροτυπία» καταϊδρωμένη να προσπαθεί να πάρει σκυτάλη από το «Βήμα». Ορισμένοι θα μείνουν με την όρεξη, άλλοι απλά θα κλαίνε τα λεφτά που πόνταραν σε ψόφια άλογα.
***

Χιλιάδες κομμουνιστές πήραν μέρος στη συζήτηση των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο. Εκατοντάδες αναδείχτηκαν αντιπρόσωποι στο συνέδριο. Ολοι μ' ένα γνώμονα: Να γίνει καλύτερο το Κόμμα, ακόμα περισσότερο αντάξιο της ιστορικής του αποστολής.

Ψιλά γράμματα για τον αστικό Τύπο.

Ενα επί δύο από μαύρο χώμα πήραν ήδη ορισμένοι, όπως θα πάρουν και οι επόμενοι. Η εργατική τάξη ξέρει να σηματοδοτεί με τιμή ακόμα και τους άσημους τάφους των δικών της νεκρών.
***

Η υπόθεση στην οποία στρατεύονται οι κομμουνιστές δεν μπορεί να σκοτεινιάσει από τη σκιά όσων μετράνε το μπόι τους στο λιόγερμα.

Τραβάμε μπροστά.

Εδώ να δεις!

Εδώ να δεις!

Η πρώτη επιστολή από τις Εφορίες προς τα εκατομμύρια των αγρίως φοροληστευθέντων Ελλήνων απεστάλη. Ακολουθεί δεύτερη και θα έρθει και τρίτη...

Εκεί, ειδικώς, στην τρίτη επιστολή, το υπουργείο Οικονομικών, σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληροφορίες, θα ξεκαθαρίζει προς τα αγρίως φοροληστευθέντα εκατομμύρια των Ελλήνων ότι αν δεν έχουν να πληρώσουν οφειλές άνω των 300 ευρώ προς την Εφορία, τότε το κράτος των «σωτήρων» θα αρχίσει τις διαδικασίες κατάσχεσης μισθών, συντάξεων, καταθέσεων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων...

Το σημειώνουμε διότι μόλις προχτές ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο κ. Προβόπουλος, δήλωσε στην κρατική τηλεόραση ότι κατασχέσεις, όπως αυτές που έγιναν στην Κύπρο, στην Ελλάδα δεν θα γίνουν.

Αν μάλιστα το δούμε από τη σκοπιά του κ. Προβόπουλου, τότε ο διοικητής είναι ειλικρινέστατος. Και τούτο διότι στην Ελλάδα, εφόσον υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί τους, ετοιμάζουν κάτι «άλλο», κάτι πολύ περισσότερο κι απ' ό,τι έγινε στην Κύπρο: Εδώ, δε θα περιοριστούν «μόνο» στις κατασχέσεις καταθέσεων. Εδώ ετοιμάζουν κατασχέσεις και των μισθών! Και των συντάξεων!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πολεμούν τη λειτουργία του ΚΚΕ γιατί θέλουν τον καπιταλισμό

Πολεμούν τη λειτουργία του ΚΚΕ γιατί θέλουν τον καπιταλισμό

Σε άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ της 02/04/2013 γράφτηκε ότι το ΚΚΕ«ακολουθεί τη διαδρομή κομματική οργάνωση - συνδιάσκεψη αχτίδας - νομαρχιακή συνδιάσκεψη - οργάνωση περιοχής». Είναι γεγονός ότι το ΚΚΕ λειτουργεί έτσι. Γιατί; Οχι, βέβαια, για τους λόγους που λέει ο αρθρογράφος, ότι «οι αλλεπάλληλες ψηφοφορίες θα λειτουργήσουν προστατευτικά για την ηγεσία».

Το ΚΚΕ λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο από την ίδρυσή του, γιατί αυτό απορρέει από τις λενινιστικές αρχές λειτουργίας για το επαναστατικό Κόμμα, το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, τις οποίες το ΚΚΕ περιφρουρεί ως κόρην οφθαλμού. Αυτές οι αρχές εξασφαλίζουν την εσωκομματική δημοκρατία, την ουσιαστική συμμετοχή των μελών στη συζήτηση και τη λήψη των αποφάσεων, την εκλογή των πιο ικανών οργάνων με κριτική και αυτοκριτική. Εξασφαλίζουν να δρα το Κόμμα ενιαία, σαν ένας άνθρωπος. Γιατί το ΚΚΕ είναι επαναστατικό κόμμα και όχι αστικό ή οπορτουνιστικό κόμμα κλακαδόρων, ομάδων, προειλημμένων αποφάσεων και ψηφοφοριών από εικονικά μέλη μέσω Internet.

Επίσης, στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της 01/04/2013 γράφτηκε το εξής: «Το ΚΚΕ, ως γνωστόν, τηρεί τους εσωκομματικούς κανόνες, όπως είναι το πλαίσιο του κανονισμού για τη δημοσίευση άρθρων ενόψει του Συνεδρίου. Αυτό που κάνει εντύπωση, λοιπόν, είναι ότι ορισμένα κεντρικά στελέχη του κόμματος δε συμμετέχουν στο διάλογο με τον ίδιο τρόπο που ισχύει για τα απλά μέλη ή στελέχη, δηλαδή σε ειδικά καθορισμένες σελίδες του "Ριζοσπάστη". Αντιθέτως δημοσιεύουν μακροσκελή άρθρα σε άλλες σελίδες της κομματικής εφημερίδας...».

Αντίστοιχα σχόλια έχουν γραφτεί και σε διάφορες άλλες εφημερίδες, σάιτ και μπλογκς του αστικού και οπορτουνιστικού τόξου. Δεν περιμέναμε, βέβαια, όλοι αυτοί να βγουν να υπερασπιστούν τις Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο. Εχουν συγκεκριμένη αποστολή να πολεμούν την πολιτική και ιδεολογία του ΚΚΕ. Αυτό όμως που προκαλεί τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ είναι ότι η επίθεση στο ΚΚΕ γίνεται με την επίκληση των εσωκομματικών του κανονισμών! Αυτών των κανονισμών, δηλαδή, που κάθε τόσο γίνονται από τους ίδιους αντικείμενο χλευασμού και συκοφαντίας ως «απολιθωμένων» και «αντιδημοκρατικών».

Τους απαντάμε, λοιπόν. Στον προσυνεδριακό διάλογο πήραν μέρος τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος, με πολύ μεγάλη συμμετοχή, που έφτασε τα 597 άρθρα. Κάτι που δε γίνεται σε κανένα άλλο κόμμα. Και εκεί εκφράστηκε η συμφωνία με τις Θέσεις της ΚΕ. Υπήρχαν και ορισμένα άρθρα διαφωνίας για τη γραμμή του ΚΚΕ και τις Θέσεις του 19ου Συνεδρίου. Κανένας δεν εμπόδισε αυτές τις απόψεις να εκφραστούν ελεύθερα στο «Ριζοσπάστη».

Η ΚΕ απάντησε σε ορισμένα μόνο από αυτά. Εχει δικαίωμα και υποχρέωση να παίρνει θέση για απόψεις που διαστρεβλώνουν και παραποιούν τον πυρήνα και την καρδιά των Θέσεων της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο οι οποίες όχι μόνο δεν αναιρούν τη στρατηγική που ψήφισε το 15ο Συνέδριο, αλλά και την εμπλουτίζουν. Η ΚΕ έχει δικαίωμα και υποχρέωση να ξεκαθαρίζει ανακρίβειες και στρεβλώσεις και ο καθένας ας κρίνει αν έχει δίκιο ή λάθος. Εχει τέτοια υποχρέωση πολύ περισσότερο όταν στις Συνελεύσεις των Οργανώσεων έχει εκφρασθεί συντριπτικά η συμφωνία των κομματικών μελών με τις Θέσεις της ΚΕ και έχουν απορριφθεί απόψεις σαν εκείνες που εξέφρασαν ορισμένα κομματικά μέλη.

Και αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, πολύ περισσότερο δεν είναι αντίθετο με το Καταστατικό του Κόμματος και τους κανόνες του προσυνεδριακού διαλόγου. Αλλωστε, από τη δημοσίευση των Θέσεων, στις 09/12/2012, μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί δεκάδες τέτοια άρθρα μελών της ΚΕ για την ανάλυση και εκλαΐκευση των Θέσεων του 19ου Συνεδρίου.

Επίσης, κατά τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου, η ΚΕ έχει την ευθύνη να λειτουργεί το Κόμμα για όλα και όχι να κρατά «ουδέτερη στάση» σε στρεβλώσεις.

Οι Θέσεις της ΚΕ έχουν γίνει, εξάλλου, αντικείμενο συζήτησης με χιλιάδες εργαζόμενους, στις εκατοντάδες συσκέψεις και εκδηλώσεις που διοργάνωσε το Κόμμα σε όλη την Ελλάδα. Και εκεί εκφράστηκε συντριπτικά η συμφωνία με τα ντοκουμέντα του Συνεδρίου, από φίλους και οπαδούς του Κόμματος, μαζί και η όποια καλοπροαίρετη κριτική για πλευρές της δράσης του ΚΚΕ, για ζητήματα που το ίδιο το Κόμμα αναγνωρίζει σαν ελλείψεις, αδυναμίες που πρέπει να διορθώσει.

Ανθρακες, λοιπόν, ο θησαυρός! Το ΚΚΕ θα βγει από το Συνέδριό του πιο συσπειρωμένο και πιο δυνατό. Οι αντίπαλοί του θα διαψευστούν για μια ακόμη φορά.

Οι νεοναζί μαχαιρώνουν πισώπλατα το λαό

Οι νεοναζί μαχαιρώνουν πισώπλατα το λαό

«Να καταργηθεί άμεσα το χαράτσι της ΔΕΗ. Το πολιτικό σύστημα που εκτρέφει golden boys και βουλευτές με αστρονομικούς μισθούς, συνεχίζει να τσακίζει έναν ολόκληρο λαό. Η Χρυσή Αυγή επιμένει: Τέλος στο χαράτσι και την άδικη φορολόγηση των αδυνάτων, τέλος στα προνόμια του πολιτικού συστήματος!» κραυγάζουν οι εν Ελλάδι νεοναζί σε ανακοίνωσή τους. Οι ίδιοι ακριβώς, αρχές Μάρτη έκαναν ανοιχτά πλάτη σε κυβέρνηση, ΕΕ και τρόικα στο κάθε είδους χαράτσωμα που επιβάλλουν στον ελληνικό λαό. Εγραφαν σε ανακοίνωσή τους: «Να διευκολυνθούν άμεσα όλοι οι μικροοφειλέτες του Δημοσίου. Η Χρυσή Αυγή απαιτεί ελαστικούς διακανονισμούς για κάθε περίπτωση χρέους, από τη ΔΕΗ μέχρι την εφορία, για όλους τους Ελληνες πολίτες που έχουν πληγεί από την αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική». Αρα το πρόβλημά τους δεν ήταν ότι ο λαός δεν έχει να πληρώσει. Η μόνη αντιπρότασή τους ήταν η κυβέρνηση να επιβάλλει μεν χαράτσια, αλλά να τα εισπράττει με... δόσεις και σε κάθε περίπτωση ο λαός να τα πληρώσει!

Κι αν τώρα αλλάζουν τροπάρι, δεν ξαφνιάζει η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός τους. Με τον αστυφύλαξ και τον χωροφύλαξ ήταν πάντα, και πάντα ενάντια στο λαό τον οποίο μόνο στα λόγια καλοπιάνουν για να τον μαχαιρώσουν πισώπλατα στην πρώτη ευκαιρία. Εξ ου και τον παραμύθιαζαν με το «ξανθόν γένος» και τα κοιτάσματα καυσίμου που προπαγάνδιζαν ότι πρέπει να παραδοθούν σε ρωσικές πολυεθνικές. Προς τούτο καλλιεργούσαν ψευδαισθήσεις ζητώντας «στροφή οικονομικά και πολιτικά προς τη Ρωσία», ώσπου η ιμπεριαλιστική Μόσχα είπε για τους δικούς της λόγους «όχι». Εξ ου και τάχα πατριώτες και εθναμύντορες, μες στη Βουλή έκαναν προτάσεις στη συγκυβέρνηση για το πώς να ξεπουλήσει νησιά και νησίδες στους μεγαλολεφτάδες που τα ορέγονται, συναίνεσαν στην πράξη στο διορισμό ενός μεγαλοεπιχειρηματία ως επικεφαλής στο διαβόητο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» για να ξεπουληθούν τα πάντα. Εξ ου και τάχα οδύρονται για τις απολύσεις που φέρνουν συγκυβέρνηση/τρόικα, ενώ ζητούν χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Εξ ου και τάχα λυπούνται για τα βάσανα του λαού, ενώ ψάχνουν εξ ονόματος εργολάβων και εργοστασιαρχών για πάμφθηνους εργάτες με 18 ευρώ μεροκάματο, δίχως ένσημο και ασφάλιση, στα πρότυπα του εργασιακού μεσαίωνα που θέλει το μεγάλο κεφάλιο. Εξ ου και επικεντρώνουν επίτηδες σε «golden boys» και μισθούς που και οι ίδιοι εισπράττουν (!), ενώ ζητούν στη Βουλή νέες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για εφοπλιστές, μεγαλοξενοδόχους, φαρμακοβιομήχανους, που θα πληρώσει από την τσέπη του ο λαός.

Παντού «λάθος»;

Παντού «λάθος»;

Το δημόσιο χρέος της Πορτογαλίας από 108,3% που ήταν το 2011 ανέβηκε το 2012 στο123,6% του ΑΕΠ. Την ίδια ώρα το δημοσιονομικό της έλλειμμα ανέβηκε στο 6,4% το 2012 από 4,4% που ήταν τον προηγούμενο χρόνο. Τα παραπάνω στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της χώρας. Η Πορτογαλία μπήκε σε καθεστώς μνημονίου το Μάη του 2011 - ένα χρόνο μετά την Ελλάδα - με διακηρυγμένο στόχο από την εγχώρια πλουτοκρατία τη μείωση του δημοσίου χρέους και των ελλειμμάτων. Ενα χρόνο όμως μετά, σύμφωνα με τα στοιχεία, τα νούμερα πήραν την ανηφόρα...

Σ' αυτό το διάστημα το σοσιαλδημοκρατικό και το κεντροδεξιό κόμμα της Πορτογαλίας σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα επέβαλαν πλήθος βάρβαρων μέτρων που διέλυσαν μισθούς και συντάξεις, εκτίναξαν την ανεργία, αύξησαν τη φτώχεια, δημιούργησαν ουρές συσσιτίων. Τα παιδιά των Πορτογάλων - όπως και στην Ελλάδα - λιποθυμούν στα σχολεία από την πείνα...

Στον προϋπολογισμό του 2012, πρώτο προϋπολογισμό μετά το μνημόνιο, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας με τη στήριξη και των σοσιαλδημοκρατών, μεταξύ άλλων επέβαλε: «Μαχαίρι» σε δώρα και επιδόματα για τους δημοσίους υπαλλήλους με μισθό άνω των χιλίων ευρώ, μειώσεις των συντάξεων, ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, συρρίκνωση των φορολογικών ελαφρύνσεων, αύξηση του ΦΠΑ, δραματικές περικοπές στην υγεία και την εκπαίδευση.

Με τον προϋπολογισμό του 2013 επιβλήθηκαν πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν: Αυξήσεις φόρων, μειώσεις συντάξεων και κοινωνικών παροχών, 12.000 απολύσεις στο δημόσιο τομέα, πρόσθετες περικοπές σε υγεία και φαρμακευτικές δαπάνες.

Ολα αυτά συμβαίνουν παρά τις... «διαπραγματεύσεις» και τις«επαναδιαπραγματεύσεις» της πορτογαλικής πολιτικής ηγεσίας για το μνημόνιο με την ΕΕ και την τρόικα. Η τελευταία, μάλιστα, η τρόικα, εκτιμούσε ότι το ΑΕΠ της χώρας θα κατέγραφε συνολική συρρίκνωση κατά 4% τα έτη 2011 και 2012 για να ανακάμψει το 2013, ενώ προέβλεπε κορύφωση της ανεργίας στο 13% φέτος. Ωστόσο οι νέες προβλέψεις κάνουν λόγο για συνολική συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 7% και η ανεργία έχει ήδη αγγίξει το 17,3%.

Λέτε να συνέβη - και εκεί - «λάθος στον πολλαπλασιαστή» του ΔΝΤ;...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Προς τον κ. Καρτερό και την (τότε και νυν) παρέα του

Προς τον κ. Καρτερό και την (τότε και νυν) παρέα του

Οι ίδιοι που τότε (1989 - 1991) όντας στο ΚΚΕ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το διαλύσουν (πάντα με τη συμπαράσταση και τη λυσσαλέα επίθεση των αστικών μηχανισμών - Τύπου, τηλεοράσεων, ραδιοφώνων κ.ά.), κόπτονται (ακόμα μια φορά) για τη δημοκρατία στο ΚΚΕ! Διαμαρτύρονται, επειδή «μέλη της καθοδήγησης του ΚΚΕ γράφουν στον «Ριζοσπάστη» προνομιακά, εκτός των στηλών του προσυνεδριακού διαλόγου (...) στιγματίζοντας πρόσωπα με πλούσια ιστορία και προσφορά»! Ετσι έγραψε ο Θ. Καρτερός στην εφημερίδα «Η Αυγή» (2 Απρίλη 2013). Παλιά τους τέχνη κόσκινο...

Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι, που τόσος πόνος τους έπιασε και πάλι για το ΚΚΕ; Είναι αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια δεν εγκατέλειψαν τον τότε στόχο τους να διαλυθεί το ΚΚΕ ή να μεταλλαχθεί (πράγμα που είναι επί της ουσίας το ίδιο) σε ένα κόμμα της αστικής διαχείρισης τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτοί που μοίραζαν «χαρτάκια» στους δημοσιογράφους των αστικών ΜΜΕ, για να «ενημερώνουν» το τηλεοπτικό κοινό, ότι στις εκλογές του 2012 το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είχε χωριστεί στα δυο, με τα μισά μέλη του να τάσσονται υπέρ της λεγόμενης κυβέρνησης της αριστεράς! Είναι αυτοί που στις ίδιες εκλογές γύριζαν στις γειτονιές με τους ΠΑΣΟΚτζήδες του Κοτσακά, του Ραφτόπουλου της ΓΣΕΕ και άλλων εργατοπατέρων και εμφανίζονταν ως μέλη του ΚΚΕ που έχουν απογοητευτεί από την άρνηση της ηγεσίας του να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ! Είναι οι ίδιοι που έχουν αντιγράψει όλα τα κόλπα του ΠΑΣΟΚ εναντίον του ΚΚΕ, στο πλαίσιο του δικομματισμού «ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά» και τώρα «Μνημονιακή κυβέρνηση ή ΣΥΡΙΖΑ»! Την υπονόμευση έχει ως στόχο και η επίθεση στην εσωκομματική δημοκρατία του ΚΚΕ.

Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι; Είναι εκείνοι που έχουν γράψει αμέτρητες σελίδες υποκρισίας. Είχαν αλλάξει απόψεις και είχαν κάθε δικαίωμα να το κάνουν. Είχαν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν άλλο κόμμα. Αλλά δεν έκαναν αυτό τίμια και καθαρά. Επέμεναν ότι αυτοί θέλουν το ΚΚΕ, τη στιγμή που κάθε άλλο παρά το ήθελαν όπως αποδείχτηκε, αφού πήγαν στο ΣΥΝ. Εδώ βρίσκεται το ήθος καθενός.

Οντας τότε στο ΚΚΕ μιλούσαν σε όλους τους τόνους για «κυνήγι μαγισσών», εννοώντας με αυτό ότι οι κομμουνιστές που ήθελαν και υπεράσπιζαν το Κόμμα τους, κατασκεύαζαν εχθρούς για να διασώσουν τις δικές τους θέσεις (!) και το... δόγμα!

Οντας τότε στο ΚΚΕ μιλούσαν για τη «δημοκρατία των μελών», για «ανανέωση», για «ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα» και για πολλά άλλα ηχηρά για να κρύψουν επιμελώς την ταμπακέρα: Την οργανωμένη επίθεση για τη διάχυση του ΚΚΕ στον τότε Συνασπισμό. Για να κρύψουν τη φραξιονιστική επίθεση που έκαναν, αλλά που έσκιζαν τα ιμάτιά τους ότι δεν την έκαναν! Και κατηγορούσαν τους κομμουνιστές που υπεράσπιζαν το Κόμμα τους, ότι τους συκοφαντούν, ότι έχουν διαμορφώσει ένα «ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς», που διώκει την άλλη άποψη! Πάντα εκείνοι ήταν τα θύματα, που οι «δογματικοί» είχαν ρίξει στο πυρ το εξώτερον... Και έδειχναν τόσο σεβασμό στη συλλογικότητα (που την επαναλάμβαναν σε όλες τις κλίσεις), ώστε είχαν μετατρέψει τον «Ριζοσπάστη» (που ο Θ. Καρτερός ήταν διευθυντής του με απόφαση της ΚΕ) σε άντρο φραξιονιστικής δράσης ενάντια στην πλειοψηφία της ΚΕ, ενάντια στο ΚΚΕ... Την ίδια στιγμή έλεγαν ότι πρέπει να πάψει ο «Ριζοσπάστης» να είναι όργανο της ΚΕ. Δημοκρατία εννοούσαν το φραξιονισμό τους.

Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι, που το ΚΚΕ τους έχει γίνει βραχνάς εδώ και 25 χρόνια; Είναι αυτοί που πέταξαν στα σκουπίδια κάθε προσφορά του σοσιαλιστικού συστήματος και όλη την ηρωική ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, αυτοί που εξεθείαζαν το λεγόμενο ευρωκομμουνισμό ως δικαιωμένο (!), ενώ ουκ ολίγοι έτρεξαν στη συνέχεια να χωθούν στις ζεστές και προσοδοφόρες θεσούλες σειράς αστικών μηχανισμών, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, των ΜΜΕ κλπ.

Δεν είναι σε θέση να κρίνουν αυτοί τη δημοκρατία στο ΚΚΕ. Δικαίωμα να γράφουν ή και να λένε τη γνώμη τους προφορικά, έχουν όλοι στο ΚΚΕ. Και όποιος διαφωνεί και όποιος βεβαίως συμφωνεί.

Αυτοί εννοούν ως δημοκρατία την ύπαρξη καπετανάτων, όπως στο ΣΥΡΙΖΑ. Η εσωκομματική δημοκρατία σε κάθε κόμμα είναι αντίστοιχη με τους πολιτικούς του σκοπούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει πρόγραμμα διαχείρισης του καπιταλισμού τέτοια εσωκομματική δημοκρατία έχει, ένα χυλό που αντιστρατεύεται τη συλλογικότητα, καταστρατηγεί την ουσία της δημοκρατίας και χλευάζει την πειθαρχία στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Το ΚΚΕ που έχει πρόγραμμα επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού έχει άλλη δημοκρατία, ανώτερη, την πραγματική, της τάξης του.

Ο Θ. Καρτερός αναμασά στο άρθρο του τα περί «ηγετικής ομάδας» του ΚΚΕ! Δεν κάνει λόγο για καθοδηγητικό όργανο ή για την Κεντρική Επιτροπή, αλλά για «ηγετική ομάδα»! Δεν περίμενε βεβαίως κανείς να συμπεριφερθεί διαφορετικά. Αν το σημειώνουμε είναι για να φανεί άλλη μία φορά η συγχορδία τους και σε αυτό το σημείο με τον αστικό Τύπο, όπου διάφοροι ΚΚΕδολόγοι για «ηγετική ομάδα» κάνουν λόγο, με στόχο να εμφανίσουν τη στρατηγική του ΚΚΕ ως προϊόν επεξεργασίας, όχι των Συνεδρίων του όπως είναι, αλλά μιας μειοψηφίας στελεχών που μάλιστα δρα, ούτε λίγο ούτε πολύ, φραξιονιστικά!

Ας πληροφορηθούν λοιπόν ότι οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο έχουν υπερψηφιστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ. Και ας είναι βέβαιοι (παρά τις περί του αντιθέτου επιθυμίες τους) ότι και το 19ο Συνέδριο θα αποτελέσει έναν ακόμα σταθμό στη νεότερη ιστορία του ΚΚΕ. Το Κόμμα μας δεν πρόκειται να γίνει συνοδοιπόρος του Ομπάμα, του Ολάντ και του Καμμένου. Δεν πρόκειται να υπογράψει δήλωση μετανοίας.

Και να θυμούνται πάντα το κύριο: Επιχείρησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ και το ίδιο επιχειρούν και σήμερα από άλλα «μετερίζια». Αυτό είναι το ισόβιο στίγμα τους.

Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ