Πώς ο «μικρούλης και πεισματάρης» Κωνσταντίνος έγινε Μέγας και άγιος

Από Ηρακλής Κακαβάνης

Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //

Ο Κωνσταντίνος (< λατ. Constantinus < επίθ. constans) είναι ο σταθερός, επίμονος, πεισματάρης, ταυτόχρονα δε και διαρκής – όχι εφήμερος. Το χαρακτηρισμό «Κονστάνς» τον έδιναν στους αυτοκράτορες, κατά τους χρόνους που ο αυτοκρατορικός θρόνος της Ρώμης ήταν εξαιρετικά ασταθής, αφού οι πραιτοριανοί έφταναν μέχρι του σημείου να πουλούν το θρόνο σε δημοπρασία, όπως ακριβώς συνέβη με τον Δίδιο Ιουλιανό.

Πρώτος ο Ευτρόπιος έδωσε στο παιδί του, μελλοντικό αυτοκράτορα, το όνομα Κωνστάντιους (επίρρημα ανάλογο με το «διαρκώς – συνεχώς»). Εμεινε γνωστός ως Κωνστάντιος Χλωρός χάρη στους βυζαντινούς ιστορικούς που εξελλήνισαν το όνομα και έδωσαν και το προσωνύμιο «Χλωρός», δηλαδή «Ο Χλωμός», λόγω του χλομού του προσώπου. Ο Κωνστάντιος Χλωρός, το παιδί του (από την παλλακίδα Ελένη) το ονόμασε Κωνσταντίνον (δηλαδή μικρούλη, πεισματάρη). Αργότερα, ο «μικρούλης» Κωνσταντίνος αναδείχθηκε Μέγας και συνέχισε την πατρική παράδοση, δίνοντας στα παιδιά του τα ονόματα: «Κωνσταντίνος – Κωνστάντιος και Κώνστανς, που εκφράζουν όλα μαζί τη διάρκεια, τη σταθερότητα και την πίστη. Εκτοτε αυτό το όνομα έφεραν 13 αυτοκράτορες του Βυζαντίου.

Στο ενεργητικό των στρατιωτικών του ανδραγαθιών ο Κωνσταντίνος έχει νικηφόρους πολέμους και λεηλασίες. Για την κατάκτηση της μονοκρατορίας προκαλεί πολύνεκρους εμφύλιους πολέμους και εξοντώνει τους νόμιμους κληρονόμους του στέμματος. Ο φόβος της κοινωνικής αναταραχής εξαιτίας της παιδοκτονίας και της συζυγοκτονίας τον ανάγκασε να καταφύγει στα θρησκευτικά ιερατεία για άφεση αμαρτιών. Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος, στον οποίο ο Κωνσταντίνος κατέφυγε ζητώντας συμβουλές, του απάντησε: κανένας καθαρμός δεν είναι αρκετός για τέτοια ανομήματα. Το ίδιο του απάντησαν και οι ειδωλολάτρες ιερείς: Δεν υπάρχει τρόπος καθαρμού για τέτοια δυσσεβήματα. Εξοργισμένος ο Κωνσταντίνος διέταξε την εκτέλεση του Σώπατρου με την κατηγορία ότι με τις μαγικές του παρεμβάσεις σταμάτησε τους νοτιάδες και εμπόδισε τα αιγυπτιακά σιτοκάραβα να φτάσουν στην πρωτεύουσα. Οι χριστιανοί ιερείς προθυμοποιήθηκαν να δώσουν άφεση αμαρτιών αν βαπτιστεί: «… και βαπτίσματι υπέσχοντο πάσης αυτόν αμαρτίας καθαίρειν».

Τμήματα ενός γιγαντιαίου αγάλματος του Μεγάλου Κωνσταντίνου στον λόφο Καπιτωλίου στη Ρώμη

Η μεταστροφή του…

Η χριστιανική παράδοση παρουσιάζει τον Κωνσταντίνο ως κρυπτοχριστιανό και λέει ότι παραμονή της μάχης έξω από τη Ρώμη έγινε η μεταστροφή του, με αφορμή ένα (υποτιθέμενο) θεόπεμπτο όραμα (διαδεδομένο τέχνασμα για τη διάδοση των θρησκειών): Παραμονή μάχης είδε ένα σταυρό σχηματιζόμενο από τα γράμματα Χ και Ρ που πλαισιωνόταν από την επιγραφή «(Εν) τούτω νίκα». Η απάντηση των ιστορικών είναι ότι η μεταστροφή του είναι ψέμα. Για πολιτικούς λόγους έδειχνε συμπάθεια στους χριστιανούς.

Οι χριστιανοί είναι μειοψηφία μέσα στην αυτοκρατορία. Ειδικά στην ύπαιθρο ήταν πάρα πολύ λίγοι και μόνο στις πόλεις η νέα θρησκεία είχε οπαδούς. Είχαν όμως γερή οργάνωση και πίστευαν στην ιδεολογία τους με φανατισμό που τους έκανε να μη λογαριάζουν τα βασανιστήρια, τα άγρια θηρία, τη φωτιά, την κρεμάλα και τον αποκεφαλισμό. Το θάρρος, ο φανατισμός και η πίστη τους προκάλεσαν το θαυμασμό ακόμα και των αντιπάλων τους. Οσοι ήταν δειλοί και λιποψύχησαν βγήκαν από την οργάνωση. Είναι λίγοι, οργανωμένοι, ξέρουν τι θέλουν και πιστεύουν στις ιδέες τους. Ο ένας από αυτούς άξιζε για εκατό άλλους ανοργάνωτους. Ο Κωνσταντίνος κατάλαβε ότι είχαν δυνατότητα που δεν μπορούσε να μη τη λογαριάσει.

Οσα σχετικά αναφέρονται από την Εκκλησία για το όραμα του Κωνσταντίνου και τη διαταγή στους στρατιώτες του να χαράξουν στις ασπίδες τους το Χ(χριστό) Ι(ησούς) δεν στέκουν. Ο Κωνσταντίνος μέχρι το τέλος της ζωής του λάτρευε τον Ηλιο. Ούτε ήταν δυνατό να χαράξει στις ασπίδες των λεγεώνων του το μονόγραμμα του Χριστού, γιατί δεν ήταν όλοι οι στρατιώτες του χριστιανοί. Αν έδινε τέτοια εντολή οι μη χριστιανοί θα στασίαζαν. Επειτα, θα έπρεπε πρώτα ο ίδιος να δώσει το παράδειγμα και να δηλώσει πως είναι χριστιανός και πως ο Ηλιος και οι άλλοι θεοί δεν είναι αληθινοί.

Δεν είδε κανένα όραμα ούτε ήταν ανόητος ώστε την παραμονή της μάχης που κρινόταν η τύχη του να διακινδύνευε τη διάλυση του στρατού του (το μονόγραμμα αυτό ήταν αρχικά διαδεδομένο και στους χριστιανούς και στους παγανιστές). Μιλώντας γενικά και αόριστα για το θεό αντλούσε πολιτικά οφέλη από τους οπαδούς και των δύο θρησκειών. Είναι ο πρώτος αυτοκράτορας που εκμεταλλεύεται το χριστιανισμό και τη διάδοσή του προκειμένου να κερδίσει τις κατώτερες τάξεις που του πρόσφεραν και τους στρατιώτες.

Τους πρώτους αιώνες οι χριστιανοί είχαν ταχτεί κατά των πολέμων και της στράτευσης και απέκρουαν τις αυτοκρατορικές αξιώσεις για στράτευση. Ο ρωμαϊκός στρατός ήταν μισθοφορικός και απαρτιζόταν από φτωχούς και τους κοινωνικά απόκληρους. Κατατάσσονταν στις λεγεώνες για να εξασφαλίσουν πόρους ζωής και όχι γιατί ήθελαν να γίνουν στρατιώτες. Μετά το 235 (περίοδος εμφυλίων, στρατιωτικής αναρχίας και σιτοδείας) οι φτωχοί χριστιανοί κατατάσσονται μαζικά στο στρατό. Οι αρχιερείς των χριστιανών που πριν απαγόρευαν την κατάταξη, τώρα προπαγανδίζουν την ιδέα οι χριστιανοί να γίνουν στρατιώτες. Ηθελαν να πάρουν τα κλειδιά της αυτοκρατορίας και για να το πετύχουν αυτό έπρεπε να καταταγούν στο στρατό.

Οταν ο Κωνσταντίνος έγινε κυρίαρχος της Δύσης έβαλε στόχο την επικράτηση στην Ανατολή όπου οι χριστιανοί ήταν και πολλοί και μαχητικοί. Επρεπε να τους πάρει μαζί του. Δε βγήκε ποτέ να διακηρύξει ότι είναι χριστιανός. Πρώτον, γιατί δεν ήταν και, δεύτερον, θα προκαλούσε στάσεις και επαναστάσεις, γιατί και πολλοί από τις λεγεώνες του ήταν Εθνικοί και η πλειοψηφία της αριστοκρατίας και της πλουτοκρατίας λάτρευαν άλλους θεούς.

Το βάπτισμα του Κωνσταντίνου, του Ραφαήλ

Ο μονοκράτορας

Επί μονοκρατορίας του το εκκλησιαστικό ιερατείο, εξαγορασμένο από τη γενναιοδωρία του, νομιμοποιεί τη βία και γίνεται σύμμαχος και εταίρος στη νομή της εξουσίας. Εκμεταλλεύεται την επιρροή των χριστιανών στις μάζες. Με τη βοήθεια και τη φιλανθρωπία, που ασκούσαν οι χριστιανοί, μπορούσαν να επηρεάσουν το λαό. Η διδασκαλία για τη μεταθανάτια ζωή, την ανάσταση και την εγκαθίδρυση της βασιλείας των χριστιανών ήταν ελκυστική και τραβούσε μάζες στην Εκκλησία. Επιπλέον, ζητούσε από τους πιστούς πλήρη υποταγή και αναγνώριση του δόγματος. Στους «αντιπροσώπους» του θεού πλέον κυριαρχεί ο χρυσός και το ιερατείο συναγωνίζεται σε μεγαλοπρέπεια και χλιδή το παλάτι. Ο Κωνσταντίνος είναι αυτός που αποφασίζει πλέον για κάθε δραστηριότητα των χριστιανών, ενώ ταυτόχρονα καταφεύγει στα μαντεία, μεταφέρει και οικοδομεί στη νέα πρωτεύουσα ναούς και μνημεία της αρχαίας λατρείας και παραμένει αρχιερέας της. Ετσι και οι δύο θρησκείες γίνονται τα στηρίγματα της απολυταρχικής εξουσίας του. Οταν πέθανε ο Κωνσταντίνος , οι Εθνικοί του έστησαν ανδριάντα με τη μορφή του Απόλλωνα – Ηλιου, η ρωμαϊκή Σύγκλητος τον θεοποίησε και η χριστιανική Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο και ισαπόστολο γιατί σταμάτησε τους διωγμούς και προστάτευσε το χριστιανισμό.

Το χτίσιμο της Πόλης

Το 324 ήταν μονοκράτορας. Το 326 είδε ένα όνειρο και κάποια φωνή του έλεγε να χτίσει μια πόλη και να την αφιερώσει στη Θεοτόκο. Μη γνωρίζοντας πού να χτίσει αυτή την πόλη κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη. Ομως τα υλικά που είχε συγκεντρώσει για να χτίσει εκεί την πόλη του …ονείρου του, τα άρπαξαν αετοί και τα πήγαν στο Βυζάντιο. Κατάλαβε τότε ότι επρόκειτο για θαύμα και μήνυμα και άρχισε να χτίζει τη νέα πόλη στο Βυζάντιο. Η πόλη αυτή ονομάστηκε Νέα Ρώμη ή Κωνσταντινούπολη (εγκαινιάστηκε ως νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας στις 11 Μάη του 330). Η πόλη και τα κτίρια μιμούνται σε μεγάλο βαθμό την παλιά πρωτεύουσα Ρώμη. Για να χτιστεί χρειάστηκαν είκοσι χρόνια. Από τότε οι δύο αετοί έγιναν το λάβαρο όσων ονειρεύονταν την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Οι μεγάλες δαπάνες εξαγοράς και επίδειξης μεγαλείου και οικοδόμησης της νέας πρωτεύουσας καλύπτονται με τη φορολόγηση του λαού. Ο «Χρυσάργυρος», ο εξοντωτικός φόρος σε χρυσό και ασήμι, φέρνει σε απόγνωση τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η αδυναμία καταβολής αντιμετωπιζόταν με βασανιστήρια και φυσική εξόντωση. Οι γονείς αναγκάζονται να πωλούν τα παιδιά τους και να εκπορνεύουν τις κόρες τους. Οι αγρότες πλήρωναν φόρο για τα βόδια τους, τα μουλάρια, τους σκύλους… επιβλήθηκε φόρος οικοδομής, ο αερικός και ο καπνικός, κεφαλικός φόρος. Ακόμη και τα αφοδεύματα και τα ούρα φορολογήθηκαν.

Ευαισθησίες... αλά καρτ

Η επιστολή του μόνιμου αντιπροσώπου της Συρίας στον ΟΗΕ, που καταδικάζει το αυθαίρετο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και την κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, «έπαιξε», όπως αναμενόταν, από ΜΜΕ και κυβερνητικούς κύκλους. Μόνο που και σ' αυτήν την περίπτωση η κυβέρνηση της ΝΔ και τα αστικά επιτελεία επιλέγουν «τα καλά και συμφέροντα», για να συγκαλυφθεί η επικίνδυνη πολιτική εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Για παράδειγμα, η επιστολή του Σύρου αξιωματούχου επισημαίνει σωστά πως «η τουρκική πλευρά επιδιώκει να νομιμοποιήσει και να εδραιώσει το status quo της παράνομης κατοχής στα εδάφη άλλων χωρών, εκτός από την προσπάθεια κατάσχεσης των δικαιωμάτων άλλων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη».

Αλήθεια, όμως, είναι ή δεν είναι η κυβέρνηση της ΝΔ που συνυπογράφει αποφάσεις του ΝΑΤΟ για τη στήριξη της τουρκικής εισβολής και κατοχής στη Συρία, με μόνη «προϋπόθεση» να τηρεί η Τουρκία τις άθλιες συμφωνίες για τον εγκλωβισμό των προσφύγων στο έδαφός της;

Αλλο παράδειγμα είναι όσα γράφει ο Σύρος αξιωματούχος σχετικά με το πώς το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο δημιουργεί επικίνδυνο προηγούμενο συνολικά για την περιοχή, σημειώνοντας πως «ένα τέτοιο μνημόνιο σίγουρα θα προκαλέσει νομικά, πολιτικά και πρακτικά προβλήματα στο μέλλον σε περίπτωση συμφωνίας για τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας». Αλήθεια, όμως, είναι ή δεν είναι η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη «βροντερή» στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Ελληνικής Λύσης, που όταν πρόκειται για σχεδιασμούς της αστικής τάξης, όπως ο αγωγός «East Med», κωφεύει στις καταγγελίες Λιβάνου και Παλαιστινιακής Αρχής ότι με τη συμφωνία αυτή το Ισραήλ καταπατά τα δικά τους δικαιώματα στην ΑΟΖ; Δέχονται δηλαδή την καταπάτηση δικαιωμάτων σε μια άλλη γωνιά της ίδιας περιοχής, δίνοντας επί της ουσίας «αέρα στα πανιά» της Τουρκίας που κάνει το ίδιο σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Επίσης, είναι ή δεν είναι οι ελληνικές κυβερνήσεις που έχουν διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία από το 2012 μέχρι σήμερα; Οι «αλά καρτ» ευαισθησίες βέβαια εξηγούνται, αφού δείχνουν «κατά πού φυσάνε» κάθε φορά τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των συμμαχιών της. Ο λαός πάλι χρειάζεται να βγάλει συμπεράσματα χρήσιμα για την πάλη του: Ειρήνη, εξασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με όλους τους γείτονες λαούς μπορεί να εξασφαλίσουν μόνο η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η απαλλαγή του από την καπιταλιστική εξουσία και οικονομία.

Πηγή 

Στον τόπο του εγκλήματος...

Ο λαός της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής βρίσκεται για μια ακόμη φορά στο δρόμο, διεκδικώντας εδώ και τώρα να κλείσει η χωματερή στη Φυλή, καμιά νέα χωματερή, ζητώντας διαχείριση των απορριμμάτων προς όφελος του λαού και όχι για τα συμφέροντα αυτών που κερδοσκοπούν με τη βρώμα και τον καρκίνο στις αυλές των λαϊκών οικογενειών. Η κυβέρνηση της ΝΔ και η Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής είναι υπόλογες και εκτεθειμένες για την άθλια πολιτική τους στη διαχείριση των απορριμμάτων, που κλιμακώνεται με το τελευταίο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο. Μέσα από εκεί ανοίγει ο δρόμος να ολοκληρωθούν μια σειρά από περιβαλλοντοκτόνα έργα, που ξεκίνησαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για διάφορους λόγους δεν ολοκληρώθηκαν. Ειδικά για τη Φυλή, ο νόμος δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση, όταν το κρίνει απαραίτητο, να εγκρίνει, επομένως και να διαμορφώνει κατά το δοκούν με Κοινή Υπουργική Απόφαση, το ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων) Αττικής, που θα εκπονείται με ευθύνη του ΕΔΣΝΑ. Επίσης, το υπουργείο Περιβάλλοντος θα μπορεί στο εξής να «αποφασίζει και διατάζει» τη λήψη «του οποιουδήποτε πρόσφορου μέτρου» λόγω «απρόβλεπτων καταστάσεων» και «δημοσίου συμφέροντος», ανάμεσα σε αυτά και η περίπτωση που ένας ΧΥΤΑ έχει κορεστεί. «Φωτογραφία» για Φυλή και Γραμματικό δηλαδή...

* * *

Η επικίνδυνη αυτή πολιτική έχει προκαλέσει αντιδράσεις και διαμαρτυρίες από σωματεία και φορείς, που προσπαθεί να καπηλευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για να βγάλει τον εαυτό του από το κάδρο των υπευθύνων για τη σημερινή κατάσταση στη Δυτική Αττική. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να καταθέσει Ερώτηση στη Βουλή, ζητώντας εξηγήσεις από την κυβέρνηση για τη διατήρηση και επέκταση της χωματερής στη Φυλή! Η Ερώτηση αυτή είναι μνημείο πρόκλησης και υποκρισίας. Συναγωνίζεται επάξια τις δηλώσεις της περιφερειάρχη του ΣΥΡΙΖΑ στο δημαρχείο Φυλής το 2014, όταν ορκιζόταν πως η χωματερή στη Φυλή θα κλείσει άμεσα... Τώρα, ο ένας από τους δύο συνεταίρους στην απόφαση να συνεχίσει η λειτουργία της χωματερής για τουλάχιστον 3,5 χρόνια ακόμα, ρωτά τον άλλο γιατί θα συνεχίσει να λειτουργεί! Ο ένας (ΣΥΡΙΖΑ) που συμμετείχε στις άθλιες μεθοδεύσεις για να συνεχίσει η χωματερή να σπέρνει τον καρκίνο, ρωτά τον άλλο (ΝΔ) γιατί δεν παίρνει μέτρα! Και μάλιστα, λίγες μέρες μετά την αποχώρησή του με ελαφρά πηδηματάκια από την ψηφοφορία του περιβαλλοντικού νομοσχεδίου στη Βουλή, που απλά έβαζε σφραγίδα στο έγκλημα της Φυλής...

* * *

Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά πώς «ο δολοφόνος που επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος» πιάστηκε στα πράσα.

• Η απόφαση για τη νέα χωματερή - βόμβα στη θέση Σκαλιστήρι στη Φυλή, που θα δεχτεί 4 εκατομμύρια κυβικά μέτρα σκουπιδιών, με αποτέλεσμα να παρατείνεται η λειτουργία της χωματερής για τα επόμενα τουλάχιστον 3,5 χρόνια, πάρθηκε «νύχτα» της 1ης Αυγούστου 2019 στα γραφεία του ΕΔΣΝΑ, πρόεδρος του οποίου ήταν η περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ! Η απόφαση αυτή, λίγες μέρες πριν λήξει η θητεία Δούρου, παραπέμπει σε παρασκηνιακή συμφωνία με τον διάδοχό της, Γιώργο Πατούλη. Συμφώνησαν δηλαδή παρασκηνιακά όχι μόνο στη διατήρηση της χωματερής στη Φυλή, αλλά στη δημιουργία και νέας που βαφτίζουν «επέκταση» της σημερινής.
• Την Τρίτη 27 Αυγούστου 2019, τέσσερις μέρες πριν τη λήξη της θητείας του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης η προκήρυξη της σύμβασης για έργο συνολικού ύψους 48 εκατομμυρίων ευρώ, με τον παραπλανητικό τίτλο: «Μελέτη - κατασκευή έργων, για την Α' φάση αποκατάστασης της ΟΕΔΑ (Οργανωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων) Δυτικής Αττικής και μεταβατικής διαχείρισης αποβλήτων». Ο χώρος στον οποίο θα γίνει αυτό, όπως ακριβώς προσδιορίζεται, είναι: «ΟΕΔΑ που βρίσκεται στη θέση Σκαλιστήρι του Δήμου Φυλής».
• ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και Τζήμερος ψήφισαν στις 16 Οκτώβρη του 2019 από κοινού να μην ανακληθεί η απόφαση της 1ης Αυγούστου του Ενιαίου Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ), η οποία προβλέπει τη δημιουργία νέας χωματερής στη Φυλή. Αυτή δηλαδή που αναφέρουμε παραπάνω.

* * *

Ολα αυτά αποκαλύπτουν ότι στον πυρήνα της πολιτικής ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση των απορριμμάτων, όπως και των εκλεγμένων τους στην Περιφέρεια Αττικής και τους δήμους, παραμένει η διαιώνιση του ΧΥΤΑ Φυλής, της ΟΕΔΑ Φυλής (Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Αποβλήτων) στο σύνολό της, καταστροφική για την υγεία των λαϊκών στρωμάτων του Θριάσιου και της Δυτικής Αθήνας και για το περιβάλλον. Τα «παραμυθάκια» με την Ερώτηση και το όψιμο ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ για το τι συμβαίνει στη Φυλή, δεν πείθουν κανέναν και θα πάρουν την απάντηση που τους πρέπει από το λαό της Δυτικής Αττικής και Δυτικής Αθήνας.

Να μη χαθεί χρόνος!

«Οπως κερδίσαμε τη μάχη της υγείας, θα νικήσουμε και στον πόλεμο της οικονομίας. Θα πρέπει, όμως, να επιδείξουμε την ίδια πειθαρχία, την ίδια προσαρμοστικότητα και την ίδια αλληλεγγύη», είπε προχτές ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, καλώντας το λαό να «βάλει πλάτη» για να ξεπεράσει το κεφάλαιο με τις μικρότερες δυνατές απώλειες την οικονομική κρίση.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, η κυβέρνηση ζητάει ξανά από το λαό «να βγάλει το φίδι από την τρύπα» για τη νέα κρίση και να το κάνει μάλιστα «πειθαρχημένα» και αδιαμαρτύρητα. Να μην πει δηλαδή κουβέντα όταν θα χάνει τη δουλειά του, όταν θα δει το μισθό του να μειώνεται και τη σύμβασή του να διαλύεται, όταν θα αναγκαστεί να κλείσει το μαγαζί του επειδή κατέρρευσε από τα χρέη.
Και βεβαίως, όταν η κυβέρνηση και η ΕΕ θα του στείλουν τη «λυπητερή» για τα μέτρα που τώρα αποφασίζουν, όπου κεντρικό ρόλο παίζουν οι επιδοτήσεις και τα δάνεια στους επιχειρηματικούς ομίλους με εγγύηση του Δημοσίου, δηλαδή με τα λεφτά των λαών.
«Με την ίδια ωριμότητα και πειθαρχία καλούμαστε να μετατρέψουμε τους μήνες που έρχονται σε μία γέφυρα, η οποία από την άμυνα για την υγεία θα μας περάσει στην επίθεση προς την πρόοδο», είπε ο πρωθυπουργός και ξεχώρισε ως «όπλα» την «εμπιστοσύνη που οικοδομήθηκε ανάμεσα σε πολίτες και πολιτεία» και τον «βηματισμό της κοινωνίας, με οδηγό ένα οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο».
Μόνο που στην πανδημία, το «οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο» δεν είχε για προτεραιότητα τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό άλλωστε η «άμυνα για την υγεία» από την πλευρά του κράτους περιορίστηκε σε περιορισμούς και απαγορεύσεις, σε υποδείξεις για την «ατομική ευθύνη».
Αντίθετα, κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν πάρθηκε για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, για τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για προσλήψεις μόνιμων στα νοσοκομεία, για επίταξη του ιδιωτικού τομέα μπροστά σε ένα νέο κύμα της πανδημίας.
Τη συνειδητή ανευθυνότητα του κράτους, που αντιμετωπίζει την Υγεία σαν «κόστος» και σαν «βαρίδι» για το κεφάλαιο, τη ζούσε ο λαός πριν από την πανδημία, τη «λούστηκε» κανονικά την περίοδο έξαρσης του κορονοϊού, οπότε τα νοσοκομεία λειτουργούσαν για μια και μόνο ασθένεια και βεβαίως τη ζει και σήμερα, όπου η «επιστροφή στην κανονικότητα» γίνεται με χειρότερους όρους.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στο όνομα της γρήγορης επανεκκίνησης του Τουρισμού, προκειμένου «ό,τι πετύχουμε φέτος να είναι κέρδος», όπως είπε ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση «εξαφανίζει» κυριολεκτικά την πανδημία στις τουριστικές περιοχές, καταργεί ακόμα και τα στοιχειώδη προληπτικά μέτρα πριν από την άφιξη των τουριστών, εκθέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο τους ίδιους και τον ντόπιο πληθυσμό.
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «γέφυρα» το σχέδιο που ανακοίνωσε προχτές, προαναγγέλλοντας νέες εξαγγελίες το φθινόπωρο «για το πώς θα επανέλθουμε στο δρόμο της ισχυρής ανάπτυξης».
Οι διαπιστώσεις όμως για το βάθος της κρίσης, που ο ίδιος έκανε στο διάγγελμά του, σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο ενός νέου κύκλου της πανδημίας, δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό ότι τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων έχουν έκτακτο - προσωρινό χαρακτήρα, ούτε ότι κάποιος άλλος θα πληρώσει τελικά τον λογαριασμό.
Αλλωστε, η εμπειρία και από το προηγούμενο διάστημα αυτό ακριβώς λέει: Τα αντεργατικά μέτρα των ΠΝΠ ήρθαν για να μείνουν. Παίρνουν τη μια παράταση μετά την άλλη και τελικά δημιουργούν προηγούμενο στην αγορά εργασίας, που οι επιχειρηματικοί όμιλοι θεωρούν ήδη κεκτημένο και καμιά διάθεση δεν έχουν να το απεμπολήσουν. Πόσο μάλλον τώρα, που γενικεύεται το «ελεύθερο» να απολύουν όπως τους βολεύει, να προσαρμόζουν μισθούς και ωράρια εργασίας με βάση τον τζίρο και τα κέρδη τους.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, μόνο σαν αστείο ακούγεται η φράση του πρωθυπουργού ότι «η δέσμη μέτρων έχει κοινωνική σφραγίδα και αναπτυξιακή υπογραφή», καλώντας μάλιστα σε σύμπραξη «όλες τις δυνάμεις της παραγωγής», εργοδότες και εργαζόμενους, μπροστά στη «δύσκολη συγκυρία». Σε ανάπτυξη και κρίση τον λογαριασμό τον πληρώνει ο λαός. Τα πραγματικά του συμφέροντά, τα δικαιώματα και οι ανάγκες του δεν συναντιούνται πουθενά με το κυνήγι του κέρδους από τα μονοπώλια και την πολιτική που το υπηρετεί.
Μόνη διέξοδος για να μη μετρήσει ξανά απώλειες ο λαός από τη νέα κρίση είναι να δώσει οργανωμένα την πάλη για να μην πληρώσει αυτός τα σπασμένα του κεφαλαίου. Αξιοποιώντας την πείρα από την προηγούμενη κρίση, να μη χάσει άλλο χρόνο στην ανασύνταξη του κινήματος, στην οργάνωση της αντεπίθεσης για σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή.