ΗΠΑ-Αστυνομικοί δολοφονησαν εξάχρονο αγόρι

Αστυνομικοί σκότωσαν εξάχρονο αγόρι (δείτε βίντεο)

• 

Δύο αστυνομικοί σκότωσαν στο Μάρκσβιλ της Λουιζιάνα των ΗΠΑ ένα εξάχρονο αγόρι και τραυμάτισαν τον πατέρα του.
Πρόκειται για τους αστυνομικούς Νόρις Γκρίνχαουζ, 23 ετών, και Ντέρικ Στάφορντ, 32 ετών, οι οποίοι στις 3 Νοεμβρίου, στο Μάρκσβιλ της Λουιζιάνα, άνοιξαν πυρ κατά αυτοκινήτου σκοτώνοντας τον 6χρονο Μάρντις και τραυματίζοντας  τον πατέρα του Κρις Φιου, ο οποίος οδηγούσε. Το αγόρι φέρεται να χτυπήθηκε από πέντε σφαίρες στο κεφάλι, αλλά και στο στέρνο.

Ο αστυνομικός διευθυντής της Λουιζιάνα υποστήριξε πως το αγόρι σκοτώθηκε ενώ ήταν ακόμη δεμένο με τη ζώνη ασφαλείας, υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για το πιο φρικτό περιστατικό που έχει δει ποτέ. Ο ίδιος, πάντως, πρόσθεσε ότι πρόκειται «για περίπλοκη υπόθεση».
Οι ερευνητές δήλωσαν σε αμερικανικό τηλεοπτικό σταθμό πως οι τέσσερις αστυνομικοί ζήτησαν από τον οδηγό του οχήματος να σταματήσει για έλεγχο. Στη συνέχεια εκείνος, σύμφωνα τα λεγόμενά τους, επιχείρησε να οδηγήσει το αυτοκίνητό του σε ένα αδιέξοδο προς το μέρος των αστυνομικών, οι οποίοι απάντησαν ανοίγοντας πυρ με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά ο Φιου και να χάσει τη ζωή του ο γιος του.  

Η Γερμανική Επανάσταση – Η σοσιαλδημοκρατία πνίγει στο αίμα το προλεταριάτο

redflecteur

Στις 5 Ιανουαρίου 1919 ξέσπασε στη Γερμανία η προλεταριακή Επανάσταση. Το ξέσπασμά της Επανάστασης στην Γερμανία ήταν αποτέλεσμα μιας σειράς αντικειμενικών συνθηκών που συνέθεταν το πλαίσιο επαναστατικής κρίσης. Οι λαϊκές μάζες δεν ήθελαν άλλο την διακυβέρνηση του παλιού καθεστώτος και το παλιό καθεστώς δεν μπορούσε να κυβερνήσει όπως παλιά. Η εποχή αμέσως μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου ήταν τραγική για την εργατική τάξη της ηττημένης Γερμανίας. Δύο εκατομμύρια είχαν σκοτωθεί στις μάχες και άλλα πεντέμισι εκατομμύρια είχαν τραυματιστεί ή αιχμαλωτιστεί. Τεράστιες ήταν οι καταστροφές στην βιομηχανία και στην αγροτική παραγωγή που είχε και σαν συνέπεια την έλλειψη τροφίμων. Η πείνα και η άθλιες συνθήκες ζωής έφερναν αρρώστιες. Από την άλλη πλευρά οι γαιοκτήμονες οι βιομήχανοι οι έμποροι και οι τραπεζίτες είχαν συσσωρεύσει τεράστια κέρδη από τον πόλεμο.

Ήταν τρεις Νοεμβρίου 1918 όταν ξεκίνησε εξέγερση των ναυτών και των εργατών στο Κίελο της Γερμανίας. Η γερμανική ανωτάτη διοίκηση είχε διατάξει να βγει ο γερμανικός στόλος που στάθμευε στο Κίελο στην ανοικτή θάλασσα για να ναυμαχήσει με τον βρετανικό στόλο. Η διαταγή ήταν τυχοδιωκτική και θα σήμαινε όχι μόνο την καταστροφή του στόλου της Γερμανίας που είχε ήδη ηττηθεί αλλά και τον χαμό χιλιάδων ναυτών. Τότε οι ναύτες αρνήθηκαν να εκτελέσουν την παράλογη διαταγή κατέλαβαν όσα πλοία βρίσκονταν στον ναύσταθμο, υψώνοντας κόκκινες σημαίες και επέβαλλαν την επιστροφή όσων βρίσκονταν σε επιχειρήσεις. Στη συνέχεια μια αντιπροσωπεία των πληρωμάτων πήγε στην ανώτατη διοίκηση και δήλωσε πως ο στόλος ήταν έτοιμος να αμυνθεί σε ενδεχόμενη επίθεση του εχθρού, αλλά όχι και να προχωρήσει στην άσκοπη καταστροφή του. Η απάντηση της διοίκησης ήταν το ξεκίνημα διώξεων σε βάρος των ναυτών. Το γεγονός πυροδότησε μια μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Κίελο. Η απάντηση ήταν το μαζικό πυρ από αξιωματικούς με αποτέλεσμα τον θάνατο 8 ναυτών και τον βαρύ τραυματισμό ακόμα 29. Τότε οι διαδηλώσεις γενικεύτηκαν αγκαλιάζοντας και τους εργάτες της πόλης και έτσι το απόγευμα της ίδιας μέρας στάλθηκαν στο Κίελο μονάδες πεζικού για να καταστείλουν την εξέγερση. Όμως οι στρατιώτες όχι μόνο αρνήθηκαν να κτυπήσουν τους συναδέλφους τους αλλά συνενώθηκαν και μαζί τους. Την επόμενη μέρα στον απόηχο της δολοφονικής επίθεσης των πραιτοριανών του Κάιζερ, σχηματίστηκαν στο Κίελο το σοβιέτ των εργατών και το σοβιέτ των στρατιωτών. Σοβιέτ σχηματίστηκαν, επίσης, στα πλοία στα οποία την προηγούμενη μέρα είχαν υψωθεί κόκκινες σημαίες από τους ναύτες που αρνούνταν να εκτελέσουν τις διαταγές του επιτελείου, να αποπλέυσουν και να ναυμαχήσουν με τον βρετανικό στόλο. Με την ταχύτητα που εξαπλώνεται η φωτιά η εξέγερση διαδόθηκε, στο Μπρούνσμπιτελ, στο Κουξχάφεν, στο Αμβούργο, στη Βρέμη, στο Ροστόκ, στο Μπρούνσβικ, στο Σβέριν, στη Δρέσδη, στη Λιψία και σε πολλές άλλες πόλεις. Στη Βαυαρία, στη Σαξονία, στη Βιρτεμβέργη και αλλού ένας μετά τον άλλον εκθρονίστηκαν οι εστεμμένοι άρχοντες και παντού δημιουργούνταν σοβιέτ.

Στις 9 Νοεμβρίου 1918 το Βερολίνο πλημμύρισε από μια τεράστια διαδήλωση Καθοδηγητές τα μέλη της επαναστατικής ομάδας Σπάρτακος και επαναστατικά στοιχεία του ανεξάρτητου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας Το ανθρώπινο ποτάμι κινήθηκε πρός τους στρατώνες. Στρατιωτικά τμήματα στασίασαν και προσχωρούσαν στη διαδήλωση. Καταλαμβάνονταν κυβερνητικά κτίρια και τους σταθμούς της χωροφυλακής και λίγο αργότερα το παλάτι εξαναγκάζοντας τον Γουλιέλμο Χοεντσόλερν, τον Κάιζερ σε παραίτηση. Στο Βερολίνο ανακηρύχθηκε αστική δημοκρατία και ο εκτελών χρέη καγκελάριου πρίγκηπας Μάξ Φον Μπάντεν μεταβίβασε της αρμοδιότητές του στον σοσιαλδημοκράτη Σάιντεμαν. Η σοσιαλδημοκρατία επιφορτίστηκε με το ακόλουθο καθήκον όπως ξεκάθαρα διατυπώνει ο ίδιος ο Φόν Μπάντεν «Στην κατάσταση που δημιουργήθηκε, το μοναδικό πρόσωπο που είναι δυνατόν να γίνει καγκελάριος του Ράιχ είναι ο Εμπερτ. Αυτός θα μπορέσει να στρέψει την επαναστατική ενέργεια στα πλαίσια του νόμιμου εκλογικού αγώνα». Την ίδια μέρα ο Καρλ Λίμπκνεχτ, ηγέτης της ομάδας Σπάρτακος κήρυξε τη Γερμανία σε ελεύθερη σοσιαλιστική δημοκρατία και κάλεσε την εργατική τάξη να στρέψει όλες τις δυνάμεις της για την δημιουργία κυβέρνησης εργατών και στρατιωτών.

Η ανοικτή καταστολή μπήκε εκ των πραγμάτων στην ημερήσια διάταξη των σχεδίων της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης. Προϋπόθεση για την επιτυχία των αντεπαναστατικών σχεδίων η διάλυση των σοβιέτ αρχικά δια των όπλων. Στη Γερμανία οι σύμμαχοι της Αντάντ είχαν φροντίσει να μην εξαρθρώσουν τελείως τη στρατιωτική μηχανή των ηττημένων, διαβλέποντας τις ραγδαίες επαναστατικές εξελίξεις και τον κατασταλτικό ρόλο που θα έπαιζε ο στρατός. Οι μονάδες της Ράιχσβερ επέστρεφαν από τα μέτωπα συντεταγμένες, οπλισμένες και διαποτισμένες με τον μύθο της πισώπλατης μαχαιριάς που έδωσε η εξέγερση του Νοέμβρη με αποτέλεσμα τη γερμανική ήττα. Το ανώτατο επιτελείο συμπράττει με την σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Στο Βερολίνο αρχίζουν να οργανώνονται τα «φράικορπς», σώματα εθελοντών, στις τάξεις των οποίων συνωστίζονται επαγγελματίες στρατιωτικοί, εθνικιστές και κυρίως αποβράσματα της κοινωνίας που αναζητώντας μισθό και στέγη ήταν πρόθυμα ακόμα και για το χειρότερο έγκλημα .

Στις 6 Δεκεμβρίου μια τέτοια αντεπαναστατική ένοπλη ομάδα πυροβόλησε στο Βερολίνο εναντίον διαδήλωσης στρατιωτών του μετώπου και αδειούχων που ζητούσαν να συμπεριληφθούν οι αντιπρόσωποί τους στα Σοβιέτ των στρατιωτών. Σκοτώθηκαν 16 διαδηλωτές, ανάμεσα σ’ αυτούς και το ηγετικό στέλεχος της «Ενωσης των κόκκινων στρατιωτών», Βίλι Μπούντιχ. Επίθεση έγινε και εναντίον των γραφείων της εφημερίδας των «Σπαρτακιστών», «Ρότε Φάνε». Οι αντεπαναστάτες μπήκαν στο μέγαρο της Εκτελεστικής Επιτροπής του Σοβιέτ του Βερολίνου και έπιασαν τα μέλη της. Αλλά δεν πέτυχαν το σκοπό τους. Οι εργάτες, απαντώντας στην πρόσκληση των «Σπαρτακιστών», όρμησαν στο κέντρο της πόλης, απελευθέρωσαν τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής και σκόρπισαν τους αντεπαναστάτες. Αφού με τα όπλα φάνηκε μάλλον αδύνατο να συντριβούν τα σοβιέτ η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση αποφάσισε να τα αποσυνθέσει από τα μέσα και να τα χρησιμοποιήσει για σκοπούς πέρα για πέρα αντίθετους από την ουσία των Σοβιέτ των αντιπροσώπων των εργατών και των στρατιωτών.

Από τις 16 έως τις 21 του Δεκέμβρη έγινε το Παγγερμανικό Συνέδριο των Σοβιέτ των εργατών και των στρατιωτών. Σ’ αυτό πήραν μέρος 288 σοσιαλδημοκράτες, 87 του Ανεξάρτητου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, 27 εξωκομματικοί στρατιώτες, 25 από αστικά κόμματα και μόνο 10 «Σπαρτακιστές». Η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ δεν είχαν εντολή να πάρουν μέρος στο συνέδριο. Στο συνέδριο έφτασε για να πάρει μέρος και αντιπροσωπεία της Σοβιετικής Ρωσίας, αλλά δεν έγινε δεκτή. Από το συσχετισμό, αλλά και από τη στάση του συνεδρίου απέναντι στη ρωσική σοβιετική αντιπροσωπεία ήταν φανερό ότι το συνέδριο των Σοβιέτ δεν ήταν με την επανάσταση. Άλλωστε , η πλειοψηφία της εργατικής τάξης ήταν με τους σοσιαλδημοκράτες, πολύ περισσότερο δε και κάτω από το γεγονός της μη ύπαρξης Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο τρόπος δουλειάς των «Σπαρτακιστών» δεν αρκούσε ν’ αλλάξει την κατάσταση. Τη μέρα που άρχισαν οι εργασίες του συνεδρίου των Σοβιέτ, οι «Σπαρτακιστές» οργάνωσαν μια μαζική διαδήλωση εργατών. Οι διαδηλωτές ζήτησαν από το συνέδριο να ανακηρύξει τη Γερμανία ενιαία σοσιαλιστική δημοκρατία, να παραδώσει στα Σοβιέτ των εργατών και των στρατιωτών όλη την εξουσία, να αφοπλίσει αμέσως τους αντεπαναστάτες και να οπλίσει τους εργάτες. Αλλά η ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος με την πείρα και την επιρροή που είχε στην εργατική τάξη, καθώς και με το πλατύ δίκτυο των εφημερίδων της, κατόρθωσε να εξαπατήσει τις λαϊκές μάζες.

Η σοσιαλδημοκρατική προπαγάνδα διαβεβαίωνε πως η επανάσταση είχε τελειώσει και πως η εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού από τώρα και πέρα εξαρτιόταν από την Εθνοσυνέλευση που θα εκλεγόταν ελεύθερα. Τους σοσιαλδημοκράτες τους ενίσχυαν και οι ηγέτες του Ανεξάρτητου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που, έχοντας υπόψη πως οι εργαζόμενες μάζες συμπαθούν τα Σοβιέτ, πρότειναν ένα σχέδιο απόφασης για να διατηρηθεί το σύστημα των Σοβιέτ. Στην πραγματικότητα αυτό σήμαινε πως συνδυαζόταν το σύστημα των Σοβιέτ με την Εθνοσυνέλευση, πως τα Σοβιέτ υπάγονταν στο όργανο της δικτατορίας της αστικής τάξης, με μοναδικό αποτέλεσμα να διαστρεβλωθεί και να δυσφημιστεί η ιδέα των Σοβιέτ. Οι αντιπρόσωποι στο συνέδριο των Σοβιέτ έπεσαν στις αυταπάτες της σοσιαλδημοκρατικής προπαγάνδας και πίστεψαν τις αόριστες κυβερνητικές διακηρύξεις για την κοινωνικοποίηση της βιομηχανίας ενώ βολεύτηκαν με κάποιες δημοκρατικές παραχωρήσεις και υποστήριξαν το σχέδιο απόφασης των δεξιών σοσιαλδημοκρατών για να συγκληθεί Εθνική Συντακτική Συνέλευση και να μεταβιβαστεί όλη η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία στο Συμβούλιο των πληρεξουσίων του λαού ωσότου αποφασίσει τελειωτικά η Εθνοσυνέλευση. Το συνέδριο εξέλεξε το Κεντρικό Σοβιέτ που του παραχωρήθηκε τυπικά το δικαίωμα να ελέγχει την κυβέρνηση. Στο Κεντρικό Σοβιέτ πήραν μέρος μόνο σοσιαλδημοκράτες της πλειοψηφίας.Το Παγγερμανικό Συνέδριο των Σοβιέτ έλυσε το βασικό πρόβλημα της επανάστασης, δηλαδή το πρόβλημα της εξουσίας, προς όφελος της αστικής τάξης. Το ξετύλιγμα των επαναστατικών γεγονότων έβαζε ολοένα και με πιο μεγάλη οξύτητα μπροστά στους ηγέτες της «Ένωσης του Σπάρτακου» το πρόβλημα δημιουργίας ενός Ανεξάρτητου Κόμματος. Είχε γίνει πλέον φανερό ότι δεν μπορούσαν να καθοδηγήσουν τα επαναστατικά γεγονότα και την τροπή που πήραν σαν φράξια στους ανεξάρτητους. Μάλλον άργησαν να συνειδητοποιήσουν αυτή την αναγκαιότητα.

Στις 14 του Δεκέμβρη η εφημερίδα των Σπαρτακιστών «Ρότε Φάνε» δημοσίευσε την προγραμματική προκήρυξη «Τι θέλει η Ένωση Σπάρτακου». Η προκήρυξη αυτή έβαζε καθήκον τον αγώνα για την παραπέρα ανάπτυξη της επανάστασης με σκοπό να νικήσουν η εργατική τάξη και η αγροτιά, να εγκαθιδρυθεί η δικτατορία του προλεταριάτου και να σχηματιστεί μια ενιαία γερμανική σοσιαλιστική δημοκρατία. Διατυπώνονταν ακόμη και τα εξής άμεσα αιτήματα: Να εκμηδενιστεί ο πρωσικός μιλιταρισμός, να οργανωθεί πολιτοφυλακή από εργάτες, να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες, τα ανθρακωρυχεία και η βαριά βιομηχανία, να γίνει αγροτική μεταρρύθμιση, να καταργηθούν τα χωριστά γερμανικά κράτη, να αφοπλιστούν η αστυνομία, οι αξιωματικοί και όλες οι ένοπλες δυνάμεις των κυρίαρχων τάξεων. Στις 29 του Δεκέμβρη η παγγερμανική κλειστή συνδιάσκεψη της «Ένωσης Σπάρτακου» αποφάσισε να ξεκόψει από τους ανεξάρτητους και να ιδρύσει κομμουνιστικό κόμμα.

Την άλλη μέρα, στις 30 του Δεκέμβρη, άρχισε τις εργασίες του στο Βερολίνο το ιδρυτικό συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας. Η κύρια προσοχή του συνεδρίου είχε συγκεντρωθεί στην εισήγηση της Ρόζας Λούξεμπουργκ «Το πρόγραμμα και η πολιτική κατάσταση». Η εισήγηση έβαζε το ζήτημα ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας στέκεται στη βάση του μαρξισμού, τόνιζε τη σημασία της Οχτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία και ότι για τη γερμανική επανάσταση ήταν ένα μεγάλο παράδειγμα. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ εξέφρασαν στους λόγους τους τη διεθνιστική αλληλεγγύη προς τη Σοβιετική Ρωσία και διαμαρτυρήθηκαν για την αντισοβιετική πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Γερμανίας. Το συνέδριο ενέκρινε χαιρετιστήριο προς τους «Ρώσους συναγωνιστές στον αγώνα εναντίον του κοινού εχθρού των καταπιεζόμενων όλων των χωρών». Το χαιρετιστήριο αυτό ανάμεσα στα άλλα έλεγε και τα εξής: «Η συναίσθηση πως οι καρδιές σας χτυπούν για μας, δίνει δύναμη και ενεργητικότητα στον αγώνα μας. Ζήτω ο σοσιαλισμός! Ζήτω η παγκόσμια επανάσταση!». Για πρόγραμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος το συνέδριο ενέκρινε την προκήρυξη «Τι θέλει η Ενωση Σπάρτακου». Στο συνέδριο δε λύθηκαν όλα τα προβλήματα σωστά. Ετσι τα μέλη του συνεδρίου υποτίμησαν το ρόλο της αγροτιάς ως σύμμαχου του προλεταριάτου και γι’ αυτό το συνέδριο δεν κατάρτισε αγροτικό πρόγραμμα. Επίσης το συνέδριο απαγόρευσε στα μέλη του κόμματος να δουλεύουν στις ρεφορμιστικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Αντίθετα από τις επίμονες υποδείξεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ αποφασίστηκε να μποϊκοτάρει το κόμμα τις εκλογές για Εθνοσυνέλευση, αν και το ζήτημα της Εθνοσυνέλευσης δεν είχε ακόμη ξεσκεπαστεί στα μάτια των πλατιών μαζών και έτσι οι μάζες δε θα καταλάβαιναν γιατί οι κομμουνιστές αρνούνται να πάρουν μέρος στις εκλογές. Το συνέδριο εξουσιοδότησε την Κεντρική Επιτροπή της «Ενωσης Σπάρτακου» να εκτελεί καθήκοντα Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος έως το επόμενο συνέδριο του κόμματος.

Το ιδρυτικό συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας είχε τεράστια διεθνή σημασία. Το γερμανικό εργατικό κίνημα αποκτούσε κόμμα με επαναστατικό μαρξιστικό πρόγραμμα που αναγνώριζε τη δικτατορία του προλεταριάτου. Ο Β. Ι. Λένιν έγραφε: «Οταν η «Ενωση Σπάρτακου» ονόμασε τον εαυτό της «Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας», τότε η ίδρυση μιας πραγματικά προλεταριακής, μιας πραγματικά διεθνιστικής, μιας πραγματικά επαναστατικής Γ’ Διεθνούς, της Κομμουνιστικής Διεθνούς, κατέστη γεγονός. Τυπικά η βάση αυτή δεν είχε ακόμη κατοχυρωθεί, αλλά στην ουσία η Γ’ Διεθνής τώρα πια υπάρχει». Τότε η αστική τάξη με πολιτική της έκφραση τους σοσιαλδημοκράτες αποφάσισε να χτυπήσει με σφοδρότητα την επανάσταση που ξέσπασε στις 5 Ιανουαρίου 1919 .Την προηγούμενη μέρα η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Έμπερτ – Σάιντεμαν απέλυσε τον διευθυντή της αστυνομίας του Βερολίνου Αιγχορν, που ήταν αγαπητός στους εργάτες, για να τον αντικαταστήσει με τον δεξιό σοσιαλδημοκράτη Έρνστ. Αυτή η πρόκληση στην πραγματικότητα είχε στόχο να ωθήσει το Γερμανικό προλεταριάτο και το νεοϊδρυθέν κομμουνιστικό κόμμα σε πρόωρη εξέγερση που θα πνιγόταν στο αίμα με σχετική ευκολία. Το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκε κοινή συνεδρίαση των επαναστατικών δυνάμεων στην οποία αποφασίστηκε να μην επιτραπεί η αντικατάσταση του Άιγχορν, να πραγματοποιηθεί διαδήλωση την επόμενη μέρα, 5 Ιανουαρίου και αν χρειαζόταν να ξεκινούσε αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης. Μάλιστα εκλέχτηκε επαναστατική επιτροπή στην οποία συμμετείχαν οι ηγέτες του κομμουνιστικού κόμματος Κάρλ Λήμπνεχτ και Βήλχεμ Πήκ. Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος αποφάσισε να πάρει μέρος στην διαδήλωση ωστόσο έκρινε άκαιρη την εξέγερση για την ανατροπή της κυβέρνησης γιατί η χώρα δεν ήταν έτοιμη γι’ αυτό.

Στις 5 Ιανουαρίου 1919 έγινε στο Βερολίνο μια μεγαλειώδης διαδήλωση. Η επαναστατική επιτροπή που μέλη της ήταν και εκπρόσωποι του Ανεξάρτητου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος κάλεσε τους εργάτες να αγωνιστούν ενάντια στις ένοπλες αντεπαναστατικές δυνάμεις, να απαιτήσουν τον εξοπλισμό τους και να επανέλθει στην θέση του ο αστυνομικός διευθυντής που απολύθηκε. Ταυτόχρονα ρίχτηκε και ένα σύνθημα που γι’ αυτό οι εργάτες δεν ήταν προετοιμασμένοι: Η επαναστατική επιτροπή κάλεσε τους διαδηλωτές να ανατρέψουν την κυβέρνηση και δήλωσε πως παίρνει την εξουσία στα χέρια της. Την άλλη μέρα, στις 6 Ιανουαρίου ξέσπασε γενική απεργία και ξεκίνησαν καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων και εφημερίδων. Στις 7-8 του Γενάρη οι εργάτες κυρίευσαν τους σιδηροδρομικούς σταθμούς και τα γραφεία και τα τυπογραφεία της εφημερίδας «Φόρβερτς», αλλά δεν ήξεραν τι άλλο να κάνουν.

Οι ηγέτες των ανεξάρτητων που λίγο πριν είχαν ζητήσει την ανατροπή της κυβέρνησης, άρχισαν τώρα να διαπραγματεύονται μαζί της δίνοντας έτσι στην αντεπανάσταση τη δυνατότητα να κερδίσει χρόνο για να συγκεντρώσει ένοπλες δυνάμεις. Ύστερα από αυτό η ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος αποφάσισε στις 8 του Γενάρη να ανακαλέσει τον Λίμπκνεχτ και τον Πικ από την επαναστατική επιτροπή. Την ίδια μέρα το βράδυ, ύστερα από την αποτυχία των συνομιλιών με τον Εμπερτ, οι ανεξάρτητοι που ανήκαν στην επαναστατική επιτροπή ξανάρχισαν να καλούν τους εργάτες στα όπλα. Αλλά δεν καταπιάνονταν να προετοιμαστούν πραγματικά για ένοπλη πάλη και εξέγερση. Στο μεταξύ, το νεαρό Κομμουνιστικό Κόμμα δεν είχε ακόμη τη δύναμη να τραβήξει μαζί του πλατιές λαϊκές μάζες. Συνολικά τα μέλη της κομματικής οργάνωσης του Βερολίνου ήταν μόλις 300.

Στις 11 του Γενάρη η κυβέρνηση είχε συγκεντρώσει στρατό και άρχισε να εφαρμόζει σκληρά μέτρα. Εναντίον των εργατών και των στρατιωτών που αμύνονταν στο μέγαρο της διεύθυνσης της αστυνομίας και στα γραφεία της εφημερίδας «Φόρβερτς» χρησιμοποιήθηκαν τουφέκια και πυροβολικό. Οι αιχμάλωτοι δέρνονταν άγρια και πολλοί τουφεκίζονταν επιτόπου. Οι κομμουνιστές κηρύχτηκαν εκτός νόμου. Οι κύριες δυνάμεις των ένοπλων τμημάτων των «εθελοντών» – η λευκή φρουρά του Νόσκε – εισέβαλαν στις εργατικές συνοικίες.
Στις 15 Γενάρη 1919 ο Καρλ Λίμπκνεχτ και η Ρόζα Λούξεμπουργκ δολοφονήθηκαν. Οι δολοφόνοι τους δεν δικάστηκαν αφού η αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε να αναμειχθεί σε θέματα που αφορούσαν την στρατιωτική δικαιοσύνη και έτσι οι δολοφόνοι δικάστηκαν από στρατοδικείο που συγκροτήθηκε στο τάγμα που υπηρετούσαν. Όχι μόνο αθωώθηκαν αλλά εισέπραξαν και την αμοιβή των εκατό χιλιάδων μάρκων τις επικήρυξης των δύο κομμουνιστών ηγετών.

«Δεν βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω όλη την αποκρουστικότητα και την ποταπότητα αυτού του φριχτού εγκλήματος που διέπραξαν οι δήθεν σοσιαλιστές» γράφει ο Λένιν. «Το αίμα των καλύτερων ανθρώπων της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης, των αξέχαστων ηγετών της διεθνούς σοσιαλιστικής επανάστασης θα ατσαλώσει καινούργιες μάζες εργατών για αγώνα ζωής και θανάτου. Και αυτός ο αγώνας θα οδηγήσει στη νίκη». Και λίγο καιρό αργότερα επισήμανε πώς αν κάτω από μια κυβέρνηση σοσιαλπατριωτών οι αξιωματικοί και οι καπιταλιστές μπόρεσαν να δολοφονήσουν ατιμώρητα ανθρώπους που η κρατική εξουσία είχε θέσει κάτω από τη φρούρησή της βγαίνει το συμπέρασμα πώς η δημοκρατία στην οποία μπόρεσε να συμβεί ένα τέτοιο πράγμα δεν είναι παρά δικτατορία της αστικής τάξης.

"Το νου σας ρεμάλια "....μην καταντήσουμε Β.Κορέα

 "Το νου σας ρεμάλια "....μην καταντήσουμε Β.Κορέα

(ενα αφιέρωμα σε όσους ψηφίσουν αύριο ΥΠΕΡ των πλειστηριασμών των σπιτιών μας στην καπιταλιστική μας Ελλαδα μέλος της "δημοκρατικής" μας ΕΕ ) 

Εδινε κι έπαιρνε τα πρώτα χρόνια της κρίσης αυτή η φράση .."Θα μας καταντήσετε Β.Κορέα" ... Ο Αδωνης και άλλα φυντάνια προπαγανδιστές της λιτότητας ξεσάλωναν στα κανάλια ,τρομοκρατώντας εναν λαό αφελή για να μην δει τα χειρότερα που του φέρναν οι "κύριοι" αυτοί υπηρετώντας τα εγχώρια και ξένα αφεντικά τους σαν πιστά σκυλάκια (.... σαν αυτά που είχε ο Κιμ για να καταναλώνουν θείους .αραγε ?..)

Βιντεο: ο Κιμ Γιονγκ Ουν  επιθεωρεί τις νέες εργατικές κατοικίες στην Πιονγκ-Γιανγκ ,που τέλειωσαν το 2012 και δόθηκαν κατα προτεραιότητα σε νεα ζευγάρια .Στο ισόγειο λειτουργούν πολυκαταστήματα και κρατικές αγορές προιόντων 

Αυτη λοιπόν η αμφιλεγόμενη -απο πολλούς - χώρα ,με το "ιδιότυπο" καθεστώς ,χρόνια αποκλεισμένη απο τον Ιμπεριαλισμό ,με ενα ασφυκτικό εμπάργκο και εξ αιτίας αυτών με τεράστιες ελλείψεις σε φάρμακα και αλλα είδη πρώτης ανάγκης ,που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μόνο με την δυναμη του λαού της ,αποτελούσε τον "μπαμπούλα" για τον λαό μας για τα εγχώρια παπαγαλάκια και απολογητές του καπιταλισμού .. τα πρώτα χρόνια των "μέτρων" 

Ας δείξουν αυτό το βιντεάκι στους χιλιάδες άπορους και άστεγους συμπατριώτες μας που ΑΥΤΟΙ και το σύστημα που υπηρετούν δημιούργησαν και ίσως τρομάξουν οταν διαπιστώσουν τι θεωρεί ο συγχρονος άνθρωπος πιο σημαντικό στη ζωή του .... Την κάλυψη των βασικών αγαθών και αναγκών αυτού και της οικογένειας του ή μια "ελευθερία" - γενική και αόριστη - που του πλασάρουν σαν τον θεμέλιο λίθο -ταχαμ- του άθλιου και ήδη τελειωμένου οικοδομήματός τους ; 

Γιατί πολυ φοβούνται πλέον οτι ο άστεγος κάτω απ τα γιοφύρια και στα πάρκα ισως φωνάξει ΝΑΙ ΡΕ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ....ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ "ΚΑΤΑΝΤΗΣΩ " ΕΤΣΙ  

Γιάννης Πανούσης: Διασυνδέσεις πολιτικών με την............. τρομοκρατία!!!!!!

 Γιάννης Πανούσης: Διασυνδέσεις πολιτικών με την............. τρομοκρατία!!!!!!

Ερωτήματα προκαλούν οι καταγγελίες του πρώην αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, σε κυριακάτικη εφημερίδα για διασυνδέσεις πολιτικών με την τρομοκρατία, τις οποίες εντόπισε στη διάρκεια της θητείας του στην προηγούμενη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Μάλιστα, όπως λέει ο ίδιος στη συνέντευξη, έχει συγγράψει και βιβλίο, στο οποίο καταγράφονται όσα γνωρίζει με ψευδώνυμα, ενώ τα πραγματικά ονόματα των εμπλεκόμενων τα έχει καταθέσει σε συμβολαιογράφο.

«Το κείμενό μου καθιστά φανερό τι έχει γίνει. Τι έχει γίνει δηλαδή στο παρασκήνιο. Όχι στο προσκήνιο. Τι έχει γίνει με την τρομοκρατία, πού υπάρχουν διασυνδέσεις πολιτικών με την τρομοκρατία και με ποιον τρόπο αυτοί οι πολιτικοί απειλούν εμένα. Γιατί απειλούν τη ζωή μου», καταγγέλλει ο Γ. Πανούσης.

Κάνει επίσης λόγο, για οργανωμένες ομάδες με έδρα τις φυλακές, τρομοκράτες αλλά και κυκλώματα αξιωματικών μέσα στην αστυνομία που έχουν σχέσεις με διεφθαρμένα άτομα, τα οποία ασχολούνται με την πολιτική.

Πώς πήραμε το ΣΜΤ ΙΙ

 Πώς πήραμε το ΣΜΤ ΙΙ

Δεν είναι ότι συμβαίνει τόσο συχνά, αλλά δεν αποτελεί και είδηση πια. Το πλαίσιο της ΕΣΑΚ πήρε τη συνέλευση στο ΣΜΤ, αλλά κρατάμε χαμηλούς τόνους και δε φωνάξαμε σύνθημα στο τέλος της καταμέτρησης, όχι μόνο γιατί δεν είμαστε τέτοιοι, ποζεράδες, ή γιατί ακολουθούν οι εκλογές του σωματείου το Δεκέμβρη, αλλά γιατί έχει αποδειχτεί ιστορικά πως δεν υπάρχει λόγος να δώσουμε πάτημα στους άλλους να συσπειρωθούν, επειδή -τι φρίκη!- έπεσε το κάστρο τους και το πήρε το ΚΚΕ -εξάλλου, όπως έλεγαν κι οι βετεράνοι σφοι, δεν υπάρχει κάστρο άπαρτο για τους μπολσεβίκους.

Ποιοι είναι οι άλλοι; Σε πλήρη αντίθεση με την ατάκα από το γνωστό ανέκδοτο (εμείς είμαστε οι άλλοι), είναι όλοι οι υπόλοιποι εκτός από εμάς, δηλ η παναριστερά πλην Λακεδαιμονίων, με εξωκοινοβουλευτική ηγεμονία. Κι είναι ενδιαφέρον πώς αυτό το παναριστερό μέτωπο παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις και μετακινείται αντιστοίχως. Έτσι λοιπόν, αν παλιότερα το πιο δεξιό που μπορούσες να βρεις στη συνέλευση του ΣΜΤ ήταν ο Σύριζα, σήμερα έχει γίνει ΛαΕ, ή τουλάχιστον έτσι δηλώνει. Και νιώθει μάλιστα την ανάγκη να κάνει και μια δημόσια αυτοκριτική, για τα μάτια του κόσμου, γιατί "πιστέψαμε ότι...". Εντάξει, στην τελική δεν ήταν κι ο μόνος σε εκείνη την αίθουσα που μπορεί να είχε αυταπάτες, πιστεύοντας ότι... Άλλο αν δεν εκφράστηκαν επίσημα.

Και δε θα μπορούσαν να εκφραστούν επίσημα, στο ΣΜΤ τουλάχιστον, γιατί εκεί κάνει κουμάντο (δηλ ηγεμονία) το αριστερό νέο αριστερό ρεύμα (δηλ το αριστερό Ναρ), που είναι από τις λίγες περιπτώσεις που δικαιολογούν κάπως τον τίτλο της σοβαρής συνιστώσας, πχ με την έννοια πως έχει μια έγνοια να μην ξεχειλώσουν οι διαδικασίες (όχι πάντως πως αυτό θα βοηθούσε πολύ κάποιον αμύητο που τυχόν θα βρισκόταν στο σωματείο και θα του θύμιζε συνεδρίαση σοβιέτ, απλά το κρατάμε ως δείγμα καλής θέλησης). Επίσης δεν πετάνε στα σύννεφα, όπως πχ ο μέσος Σεκίτης, που βλέπει το κίνημα να ξεδιπλώνεται και να πετάει από νίκη σε νίκη κι από κορυφή σε κορυφή -κι αυτό φάνηκε και προχτές, στην τοποθέτηση ενός Ναρίτη. Που χωρίς να έχει ακριβώς άδικο, μάλλον στράβωσε το κλαδί από την ανάποδη ως προς την απαισιοδοξία και το κίνημα που ψυχορραγεί, θέλοντς να δείξει πως το σωματείο κάνει ό,τι μπορεί μες στη γενική μαυρίλα.

Είχε όμως και την κωμική του πλευρά το πράγμα, πχ όταν ο ίδιος, απευθυνόμενος στους δικούς μας, είπε: εμείς πάντα ερχόμαστε, όταν μας καλείτε πραγματικά -χωρίς να καθιστά σαφές ποια πρόσκληση δεν είναι πραγματική και πώς την ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες. Και πως δεν τους ειδοοποιήσαμε για την κατάληψη του υπουργείου, σε μια μέρα που πρέπει να υπήρχε προγραμματισμένη κινητοποίηση των μηχανικών, οπότε βρέθηκαν προ εκπλήξεως.

-Ναι γεια σας, από το ΠΑΜΕ τηλεφωνώ. Σκεφτόμασταν αύριο να κάνουμε μια ξαφνική, συμβολική κατάληψη στο Υπουργείο και θα θέλαμε την έγκριση-απόφαση του Σωματείου σας, για να μη φανεί πως το καπελώνουμε.

Έτσι παστρικά κλείνουν αυτές οι δουλειές.

Ενώ αν ήταν πχ οι Αρασίτες στα πράγματα, ξεχάστε τον πολιτικό πολιτισμό. Γιατί μπορεί να είναι ενωτικούληδες, αλλά κατά βάθος δεν παύουν να είναι ούγκαλοι του "ένοπλου" ρεφορμισμού. Εφόσον έχουμε να κάνουμε όμως με μηχανικούς, δηλ με Πολυτεχνείο, πώς παίζουν μπάλα οι Ναρίτες κι όχι οι Αρασίτες ή έστως η Αρις; Αυτό συμβαίνει γιατί μέχρι και μια πενταετία πριν, οι περισσότεροι Αλτουσεριανοί, από όπου κι αν προέρχονται, δεν πολυσυμμετείχαν στο σωματείο. Και γιατί ένα μεγάλο ποσοστό από το δυναμικό της Αρας απορροφάται σε καλές θέσεις από την αγορά εργασίας κι αποδεκατίζεται σιγά-σιγά, αφήνοντας λιγοστά ενεργά μέλη πίσω τους. Έτσι, Αρας κι Αρις έχουν αρκετούς μικρούς, αλλά όχι και μια παλιά φρουρά 50άρηδων όπως το Ναρ, με επικεφαλής το Μαυροειδή.

Χώρια που απαγορεύεται το κάπνισμα μες στην αίθουσα του ΤΕΕ κι αυτό μπορεί να λειτούργησε αποτρεπτικά για κάποιους.

Αλλά κι ο Μάκης Παπαδόπουλος που έκανε γκεστ εμφάνιση και μίλησε μετά από αρκετό καιρό σε συνέλευση του ΣΜΤ, δεν ήταν ιδιαίτερα ερειστικός προς τους άλλους (τους αντιΛακεδαιμόνιους). Καταρχάς είχε τα σωστά ντεσιμπέλ, κάτι που ίσως να μην μπορεί να το εκτιμήσει κανείς στην αίθουσα του ΤΕΕ, αλλά μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε πως η έδρα τη ΚΕ στον Περισσό, και συγκεκριμένα η αίθουσα εκδηλώσεων έχει μία από τις καλύτερες ακουστικές πανελλαδικά. Κατά δεύτερον, τόνισε πως οι όποιες "αντεγκλίσεις" αντανακλούν μια διαπάλη ιδεών, που δεν εμποδίζει ωστόσο μια κοινή δράση στα πλαίσια του σωματείου, για συγκεκριμένα ζητήματα αιχμής, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Ενώ είχε πιο διαλλακτικό τόνο και σε άλλα σημεία, όπου απαντούσε σε ερωτήματα που έβαζε ο ίδιος, ως δικηγόρος του διαβόλου.

Θα πει κανείς γιατί να συζητάμε το ζήτημα της εξουσίας σε ένα σωματείο. Αυτό θα μπορούσε να σταθεί το 09 πχ ως ένσταση, αλλά σήμερα υπάρχει συσσωρευμένη πείρα που δείχνει ότι...

Στην τελική Μάκη, στο ΣΜΤ είσαι, αν προκύψει, μπορεί να συζητηθούν ακόμα και τα άμεσα καθήκοντα της δικτατορίας του προλεταριάτου (ή της εργατικής δημοκρατίας, σε ναρίτικη διάλεκτο).

Θα μπορούσε επίσης να γραφεί κι ένα ξεχωριστό κείμενο με τα ιδιαίτερα προβλήματα του κλάδου. Πχ την πρόθεση του επιμελητηρίου να κόψει την πρόσβαση όσων μηχανικών έχουν οφειλές προς αυτό, σε ένα... ένα σύστημα (ή πιο απλά σε ένα "τέτοιο" που έρχεται σαν από μηχανής θεός στους θετικούς επιστήμονες, για να περιγράψει σχεδόν τα πάντα, από προτσές κι αφηρημένες έννοιες μέχρι αντικείμενα) για τα αυθαίρετα, που αποτελούν τον αποκλειστικό πόρο εσόδων για μια μεγάλη πλειοψηφία μηχανικών. Ή τη δυνατότητα που υπήρχε για κάποιους να εκπέσουν σε μικρότερη ασφαλιστική κλίμακα, με χαμηλότερες εισφορές, και τώρα καταργήθηκε με το μνημόνιο -αν και αφορούσε, ούτως ή άλλως, ένα μικρό ποσοστό που δεν είχε χρέη.

Είναι ζήτημα πάντως πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν σωστά τέτοια ζητήματα, μακριά από την κλασική, συντεχνιακή λογική άλλαων δυνάμεων, αλλά χωρίς να φαίνεται κιόλας πως τα παραπέμπουμε σε ένα απώτερο μέλλον που θα δώσει συνολικές λύσεις, αποτυγχάνοντας έτσι να επικοινωνήσουμε με την αγωνία ενός κόσμου που καίγεται και ψάχνει άμεση λύση στο πρόβλημά του.

Κατά τα άλλα, η συνέλευση είχε μεγάλες ουρές κι αναμονή για την ψήφιση της εφορευτικής επιτροπής, την απεργία στις 12 Νοέμβρη στο επίκεντρο, και την οριστικοποίηση των εκλογών του σωματείου το τριήμερο 6-7-8 Δεκέμβρη. Κάτι που προκάλεσε ενστάσεις από τη ΛαΕ, για να μη συμπέσουν οι εκλογές με την ετήσια πορεία για το Γρηγορόπουλο, αλλά έτσι κι αλλιώς, δε χρειάζεται να ανησυχούν. Και να γίνει κάτι, το ξύλο οι Συριζαίοι θα το φάνε...

" Ρε σεις, τον Φατσέα ψηφίσαμε για πρωθυπουργό; "

 " Ρε σεις, τον Φατσέα ψηφίσαμε για πρωθυπουργό; "

Απο τα -να μην σου μένει άντερο απ τα γέλια- "σαββατιάτικα" του teddy


*** Γενοκοτονία ή εθνοκάθαρση; *** Αυτό που όλοι καταδικάζουν το μπερντάχι στον Κουμουτσάκο αλλά μέσα τους υποβόσκει και μια καλατουκανανετουπουστήτιδα, πώς το εξηγείτε; *** Είναι όμως κι αυτοί οι "αντισυστημικοί", ε; *** Πότε τον Χατζημπούλη και πότε τον Κουμουτσάκο βρίσκουνε να βαρέσουν και δεν ντρέπονται λιγάκι. *** Εγώ θυμάμαι από το σχολείο ότι δεν βαράγαμε ποτέ παιδιά που φορούσαν γυαλιά. *** Πάντως, αυτό που λέει μια παπαριά ο Φίλης και βαράνε τον Κουμουτσάκο, δεν με παραξενεύει. *** Δεν περιμένω λογική από χρυσαυγήτη. *** Πώς να σκεφτείς λογικά αν έχεις μπιμπίκια στο μυαλό; *** Μυαλό χρυσαυγήτη... 'νταξ', σχήμα λόγου. *** Σφαγιασμός ή συνωστισμός;*** Ρε Βαγγέλα, ζήλεψες τον Κωλόχαρτο κι άρχισες τις περιοδείες κι εσύ; *** Και καλά, από τον Τύρναβο βρήκες ν' αρχίσεις; *** Αν θυμάμαι καλά, τις προεκλογικές σου περιοδείες τις είχες αρχίσει από την Χαλκίδα, ε; *** 

Άχου το καλέ, με την φραντζούλα του!

Δηλαδή, επειδή τότε άρχισες με ούζα και δεν πήγες καλά, είπες τώρα να αρχίσεις με τσίπουρα; *** Πρωθύ_1: "Η χώρα μας θα ζητήσει να καταδικαστεί η επιλογή των τειχών και των φραχτών για τους πρόσφυγες από χώρες της Ε.Ε.". *** Όχι, δεν θα σχολιάσω το πόσο μαλάκας γίνεται αυτός που λέει κάτι τέτοιο ενώ δεν ρίχνει τον φράχτη που η χώρα του σήκωσε πρώτη στην Ευρώπη. *** Θα σχολιάσω, όμως, την αγραμματοσύνη αυτού τού μαλάκα. *** Βρείτε στην παραπάνω φράση τού πρωθύ πού πάει ο προσδιορισμός "από χώρες της Ε.Ε." και κερδίστε χρυσό μανταλάκι: (α) στο "θα ζητήσει", (β) στο "να καταδικαστεί", (γ) στο "η επιλογή" ή (δ) στο "τους πρόσφυγες"; *** Άει στον διάολο, γιδερό.
*** Κιθαρίστας ή ντράμερ; *** 40-βάλε χρόνων και 100-βάλε κιλών ο άλλος, χαλβαδιάζει την φοιτητριούλα απέναντι. *** Αγόρι μου, όχι χυλόπιτα... πατσαβουρόπιτα θα φας. *** Αληθεύει ότι αυστριακή 85χρονη έκανε κομφετί 950.000 ευρώ λίγο πριν πεθάνει, για να μη τα πάρουν οι κληρονόμοι της; *** Κατρούγκαλε, κόψε τελείως τις συντάξεις ΤΩΡΑ! *** Για να μη σου πω ότι πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την υποχρεωτική ευθανασία των κωλόγερων. *** Πρωθύ_2: "Δεν κάναμε δηλώσεις που εκτίθουν την χώρα." *** Μη μιλάς γιατί εκτίθεσαι, που να σου χέσω τον φιλόλογό σου, ρε Αλέξη. *** memo: Μη ξεχάσω να πω στην βιβλιοπώλιδά μου να μου φυλάξει ένα "Έρωτας και εξουσία", πριν εξαντληθεί και τι θ' απογίνω. *** Παπανδρέου η Μαργαρίτα, Παπανδρέου η Μιμή, Μπακογιάννη η Μητσοντόρα... *** Πολλά ψευδώνυμα, ρε παιδιά... πολλά! *** Λουκούμι ή χαλβάς; *** Παπαγγελόπουλος, υφυπουργός δικαιοσύνης: "Στο αρχείο η υπόθεση της χρηματοδότησης των κομμάτων από την Αγροτική." *** Ρε συ Μήτσο, είναι σίγουρο πως το αριστερό κουκούλωμα είναι καλό; *** Κουκούλωστα, λοιπόν. *** Και φασκελοκουκούλωστα, μη σου πω. *** Σιχτίρ, μπινέδες. *** Αυτό που είπε ο Φίλης για "γενοκτονία τής αντίθετης άποψης", δεν το βρήκατε πολύ φιλοσοφημένο; *** Ήξερα για "ποινικοποίηση της αντίθετης άποψης", τώρα έμαθα και για την γενοκτονία της. ***

Άμα έχεις φωνάρα, τί το θες το μικρόφωνο;

Υπουργός παιδείας είπαμε πως είναι ο μπουχέσας; *** Οι δόλιοι οι πόντιοι... είχανε την εθνοκάθαρσή τους αλλά τουλάχιστον γλίτωσαν τον συνωστισμό. *** Παρεμπιπτόντως, ο υπουργός παιδείας έχει πτυχίο ΑΕΙ; *** ΤΕΙ; *** ΚΕΚ; *** ΙΕΚ; *** Σχολής ΟΑΕΔ; *** Ρωτάω επειδή σέρνονται κάτι φήμες περίεργες, που δεν μπορώ να τις πιστέψω. *** Μαμή ή λεχώνα; *** Πρωθυ_3: "Θέλαμε να δούμε την πραγματική, σκληρή εικόνα που αντιμετωπίζει καθημερινά η Μυτιλήνη, η Λέσβος και τα άλλα νησιά της Ελλάδος." *** Ευτυχώς, Αλέξη μου, που η Μυτιλήνη είναι κοντά στην Λέσβο και δεν ταλαιπωρηθήκατε. *** Δυο τσιγάρα δρόμος, που να σου χέσω και τον καθηγητή τής γεωγραφίας. *** Ρε σεις, τον Φατσέα ψηφίσαμε για πρωθυπουργό; *** Και πόσο σίγουρο είναι ότι κατάλαβε τι του έλεγαν τότε που υπέγραφε το μνημόνιο; *** A propos, εκείνο το γαμημένο "τεχνικό πρόβλημα" που δεν μας αφήνει να ρίξουμε τον φράχτη στον Έβρο για να μη πνίγονται άνθρωποι, πότε το βλέπεις να λύνεται, ρε μεγάλε αριστερέ; *** Πάντως, όταν τον φτιάχναμε, δεν παρουσιάστηκε κανένα πρόβλημα, ε; *** Πουτάνα επιστήμη... *** Μπάμπης ή Μπογδάνος; *** Σεραφείμ, μητροπολίτης Πειραιώς: "Το σύμφωνο συμβίωσης δεν συνδέεται άρρηκτα με την ανθρώπινη φύση." *** Ενώ ο γάμος, σεβασμιώτατε, έρχεται από την παλαιολιθική εποχή, ε; *** Το οποίον, οι άγαμοι πάνε κόντρα στην ανθρώπινη φύση; *** Κάτι σε μαλακία δεν κάνει αυτό; *** 

Καφετέριες... Βασικό!

Πώς σας φάνηκε που ο Αλέξης κάλεσε και τους ιεράρχες στην σύσκεψη για το θέμα των προσφύγων; *** Ή νά 'σαι αριστερός ή να μην είσαι. *** Το μάθατε ότι η "Εκκλησία της Ελλάδος Α.Ε." ανακοίνωσε πως τα καθαρά έσοδά της κατά το 2014 ανήλθαν σε 791.009 ευρώ; *** Σκέτο μπατιριλήκι η εκκλησία, οπότε καλά κάνει η πολιτεία και δεν την φορολογεί. ***
Δεν μπορεί, ο Ιερώνυμος μας τρολλάρει. ***Πιστωτική ή χρεωστική; *** Επί τέλους, υπογράψαμε την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην Φράπορτ. *** Ευτυχώς να λέμε που δεν είχε προλάβει να την υπογράψει ο προδότης ο γκαβός. *** Καθ' όσον, άλλο πράμα η αριστερή παραχώρηση. *** Πρωθύ_4: "Είναι σε όλους μας συμπαθή τα νεκρά παιδιά." *** Αλέξη, τί συμβαίνει; *** Έγινες νεκρόφιλος ή απλώς έπαθες αντζελίτιδα; *** Ρε συ, ούτε η Λαίδη δεν λέει τέτοιες παπαριές! *** Αυτό που είπε ο Φίλης, ότι θα βάλει μάθημα στα δημόσια σχολεία περί φορολογικής συνείδησης, σε ποιό συμπέρασμα σας οδηγεί; *** Φυσικά, στο ότι οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων έχουν κληρονομικά έμφυτη φορολογική συνείδηση και δεν χρειάζονται τέτοιο μάθημα. *** Τί να διδάξεις π.χ. στο Μπομπολόπουλο ή στο Μελισσανιδάκι; *** Τους τα έχουν μάθει άψογα οι πατεράδες τους. ***Παράλληλο πρόγραμμα ή παράλληλο σύμπαν; *** Μάθατε για την νέα πρωτοβουλία τής αστυνομίας; *** Κάθε Δευτέρα 6-8 μ.μ. οι διοικητές των τμημάτων θα δέχονται πολίτες και συλλόγους για συζήτηση και προτάσεις. *** 

Ευτυχισμένα χρόνια

Τώρα ξέρω ποιανού τον κώλο θα ζαλίζω κάθε Δευτέρα 6-8 μ.μ. *** Δεν έχει κι η τηλεόραση τίποτε εκείνη την ώρα. *** Τώρα που είπα "τηλεόραση", έκανε μπότοξ η Όλγα ή είναι ιδέα μου; *** Κωλόπαιδα, σας βλέπω απόψε όλους συντονισμένους στο Μέγκα, π' ανάθεμά σας! *** Μήπως ξέρει κανείς τι τέλη κυκλοφορίας θα πληρώσουμε; *** Για χριστουγεννιάτικη έκπληξη μας το φυλάνε το χαμπέρι; *** Μη της το πείτε αλλά, μιας και το αυτοκίνητο είναι στο όνομα της γυναίκας μου, θα της βάλω το ραβασάκι κάτω από το δέντρο την παραμονή, να το βρει ξημερώματα. *** Πληρώνω όσα-όσα να την ακούσω να λέει "ΑηΒασίλη, τον παίρνεις"! *** Να πνιγείς στην Λέσβο ή να πνιγείς στην Ύδρα; *** Σκουρλέτης: "Η Ελλάδα είναι αντίθετη με την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Βρεττανία." *** Εξαγωγή αριστεροσύνης, Πάνο μου; *** Ρε συ, κοίτα την στραβομάρα σου κι άσε την Εγγλεζία ήσυχη. *** Παπάρα. *** Ο γλυκύτατος μπούλης τής πρώτης φωτογραφίας έμελλε να γίνει ο τελευταίος βασιλιάς των ελλήνων και ντροπή σας αν δεν τον αναγνωρίσατε. *** Η τελευταία φωτογραφία είναι από το Καλέντζι Αχαΐας και σίγουρα δεν χρειάζεται να σημειώσω ότι τον χορό σέρνει ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Γιώργο Κατσιφάρα να του κρατάει το μαντήλι. *** Ανδρέας ή Αλέξης; *** Πολλά διλήμματα σήμερα... *** Άντε βρε, καλό σαββατόβραδο κι αφήστε με εμένα να ψάχνω απαντήσεις. ***

Μια οικογένεια στον αγώνα

 Μια οικογένεια στον αγώνα

Κοντά στον Άγιο Κήρυκο Ικαρίας βρίσκεται το προσήλιο χωριό Μαυράτο. Εκεί γεννήθηκε και δημιούργησε οικογένεια ο Δημήτριος Τσερεμέγκας, ο οποίος παντρεύτηκε την Αργυρώ, το γένος Μουγιάννη. Ο Δημήτρης Τσερεμέγκας μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1916, εργάστηκε στους σιδηροδρόμους και εκεί πέθανε. 

Η γυναίκα του πέθανε στα 1969. Απέκτησαν 6 παιδιά τα οποία εντάχθηκαν όλα στο κομμουνιστικό κίνημα. Αναφέρουμε συνοπτικά τα βιογραφικά στοιχεία όλων των παιδιών της οικογένειας Τσερεμέγκα.

Τσερεμέγκας Νικόλαος. Γεννήθηκε στα 1897, πήγε στις ΗΠΑ στα 1916, όπου και εντάσσεται στο κομμουνιστικό κίνημα εκεί. Το 1954, μετά από σειρά απεργιών, θα απελαθεί με τον αντικομμουνιστικό νόμο Μακάρθι. Μαζί με πολλούς άλλους αγωνιστές πέρασαν στη Λαϊκή Δημοκρατία Πολωνίας. Πέθανε το 1974 στην Βαρσοβία. 

Τσερεμέγκας Στεφανής. Γεννήθηκε το 1902 στην Ικαρία κι έφυγε στις ΗΠΑ το 1925. Εκεί οργανώνεται στο ΚΚ ΗΠΑ το 1930. Από τους πρώτους που εντάχθηκε, εθελοντικά σε τμήμα της Διεθνούς Ταξιαρχίας, έφυγε το 1936 για να πολεμήσει με τις δημοκρατικές δυνάμεις στην Ισπανία. Εντάχθηκε στην ταξιαρχία υπό την εποπτεία του Πολωνού κομμουνιστή Κάρολ Σβιρτσέφσκι. Τραυματίζεται σε μάχη στον Ρίο Έβρο και με τη λήξη του Ισπανικού Εμφυλίου επιστρέφει στις ΗΠΑ. Το 1954 πιάστηκε από την Ασφάλεια των ΗΠΑ και απελάθηκε με το νόμο Μακάρθι. Πέρασε ακολούθως στη Λαϊκή Δημοκρατία Πολωνίας. Πέθανε το 1992 στην Βαρσοβία. 

Τσερεμέγκα Λεμονιά. Γεννήθηκε το 1908 στην Ικαρία. Το 1938 πήγε με τον άνδρα της στις ΗΠΑ. Σε μια γιάφκα, φιλοξένησε και προστάτεψε πολλούς αγωνιστές διαφόρων εθνοτήτων που διώκονταν από τον Μακαρθισμό. Πέθανε το 1996 στη Σάμο.

Τσερεμέγκα Βασιλική. Γεννήθηκε το 1909 στην Ικαρία. Το 1946 απέκτησε το γιο της Μιχάλη, ενώ το 1949 συλλαμβάνεται από την Ασφάλεια και κλείνεται στο στρατόπεδο του Αγίου Κήρυκου. Ακολουθεί εκτοπισμός της στη Μακρόνησο ενώ οι διώξεις συνεχίζονται και μετά τον Εμφύλιο. Ο Αδελφός της Γιάννης στο ΔΣΕ κρύβονταν στα βουνά της Ικαρίας έως το 1955. Έκλεισε τα 100 χρόνια ζωής στις 11/11 2009 και μέχρι σήμερα ζει οργανωμένη στα τοπικά παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. 

Τσερεμέγκας Μιχάλης. Γεννήθηκε το 1912 στην Ικαρία. Εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ και στη συνέχεια στις γραμμές του ΚΚΕ. Είχε αναπτύξει μεγάλη και έντονη δράση σε όλη την Ικαρία. Για τη δράση του συλλαμβάνεται από το μεταξικό καθεστώς το 1937, και φυλακίζεται στην Ακροναυπλία. Οι ελληνικές κατοχικές αρχές τον παραδίδουν στους Γερμανούς. Μεταφέρθηκε στις φυλακές Χαΐδαρίου και εκτελέστηκε το 1944 με τους 200 στο Σκοπευτήριο Καισαριανής. 

Τσερεμέγκας Γιάννης. Γεννήθηκε το 1915 στην Ικαρία. Εντάχθηκε την περίοδο της Κατοχής στο ΚΚΕ. Μετά τη Βάρκιζα εντάσσεται στον ΔΣΕ Ικαρίας και παραμένει κυνηγημένος στα βουνά της έως το 1955, οπότε τον Οκτώβριο καταφέρνει να φύγει από το νησί και να περάσει στην Αλβανία και μετά στη Ρουμανία. Ο Γιάννης Τσερεμέγκας έφθασε το 1956 στην Λαϊκή Δημοκρατία Πολωνίας, όπου μετά από χρόνια αντάμωσε με τα αδέρφια του, Νικόλαο και Στεφανή. Το 1962 παντρεύεται την Ντανούτα. Πέθανε το 1998 στην Ικαρία. 

Τα σπεκουλαπόψια* κι ο καταποντισμός

 Τα σπεκουλαπόψια* κι ο καταποντισμός

Είναι Εύξεινος ο Πόντος ή Μαύρη η Θάλασσα; Κι εντέλει έχει λάβει κανείς υπόψιν του ότι οι Σύροι πρόσφυγες και δη οι αρσενικοί, θα «μολύνουν» την ατμόσφαιρα στην Ευρώπη, όχι απλώς με την παρουσία τους, αλλά και με το φουμάρισμα; Σκέτα δηλητηριώδη παιδιά της κωλονικοτίνης είναι, που θα κάνουν στάχτη κοντά ένα δισεκατομμύριο τσιγάρα ετησίως, κάπου εκατό το κεφάλι!... Το φοβερό αυτό δίδυμο της ευρωελληνικής ειδησεογραφίας συγκλόνισε τις ...τεχνητές κοινές γνώμες εντός εκτός Ελλάδος τη βδομάδα που πέρασε, με το διεθνές και ντόπιο λογιστήριον να γνωρίζει δόξες μεγάλων αποφάσεων περί την ποιότητα ζωής των ιθαγενών.

Γιατί η φτώχεια, η εγκατάλειψη κι η αρρώστια στη χώρα θέλουν τη δικιά τους μπύρα. Γιατί ο στρατός της πρέπει να μπορεί να ράβει και να κεντάει τον άγιο του όπλου του στο μανίκι, μεγίστη αντίσταση στα μονοπώλια της κάθε αμαρτωλής Λόκχηντ που θέλει μια πεντακοσάρα εκατομμύρια για τέσσερα αεροσκάφη τυφλά, ανάπηρα και μισοδιαλυμένα. Γιατί η χειμαζόμενη γερμανική καπνοβιομηχανία θα βγάλει φράγκα απ΄τα καπνιστικά βίτσια των προσφύγων.

Αν πάρει κανείς να μετρήσει κανονικά κι ανθρώπινα τα πράγματα, κατά τη ροή του αίματος και τη φορά του ρολογιού, με διεθνιστική κι όχι κοσμοπολίτικη αλληλεγγύη, δύσκολα θα ξεφύγει απ' τη ναυτία. Αυτήν που προκαλούν οι παρενέργειες του καταποντισμού της κοινής νοημοσύνης στα πελάγη της ευρωκρατικής προπαγάνδας, ενόψει μεγαλειωδών κινητοποιήσεων στις δώδεκα του τρέχοντος μηνός, αλλά και πριν και μετά, όπως δείχνουν τα λαϊκά πράγματα εκτός λογιστηρίου.

Αν δώσεις, για παράδειγμα, πεντακόσια μύρια για συντάξεις, επιδόματα, φάρμακα και ζωή αναπήρων, χαλάει το σύστημα. Αποκτούν μάτια και χέρια και πόδια, κρίση και δύναμη ελεύθερης, απ' την ανημπόρια των φριχτών ευρωβόρων αναγκών, ζωής, χιλιάδες άνθρωποι. Αλλά πού είναι το κέρδος;

Αν πάψεις να οργανώνεις μια φιέστα για κάθε τριάντα πρόσφυγες που βρίσκουν στον ευρωήλιο μοίρα, έναντι τριακοσίων χιλιάδων ξεπαγιασμένων, πνιγμένων και αιχμαλωτισμένων σε μακρές πορείες γυναικόπαιδων, για να μη μοιάζεις εντέλει με κουαρτέτο εγχόρδων κρατουμένων στην είσοδο των ναζιστικών φούρνων, πού είναι το κέρδος;

Αν καταφέρνεις τέλος πάντων να πείθεις με τούτα και με κείνα τα μικρά κι εύκολα σπεκουλαπόψια*, ότι το μόνο κόκκινο σ' αυτόν τον τόπο είναι τα δάνεια, ο δράκος δηλαδή που σου δίνει αριστερή κοψιά και ξεγελάς εσύ με χάρτινα σπαθιά κάθε αντίσταση που πάει να οργανωθεί, τότε τα κέρδη σου ρευστοποιούνται πάραυτα στον ιστορικό χωρόχρονο της εγκαυματικής πραγματικότητας.

Και τότε, ίσως και τώρα δηλαδή, οσονούπω που λένε και κάτι παλιοί σοφοί, όλο και κάποιος θα ξυπνήσει και θα δει και θ' ακούσει εκείνο το: «δικός σας είμαι, χρυσαυγίτης, εγώ τον έσφαξα, μην πεις τίποτα...». Να το λέει με περισσή παρρησία νεαρός μπάτσος που ορθώνεται σε σώμα ασφαλείας πραγματικής, όταν στη δίκη της εγκληματικής χρυσής - ωσάν τα τριάκοντα του συστήματος αργύρια - αυγής, καταθέτει πως κάπνιζε ήρεμος ο φονιάς και κάποιοι κέρδιζαν έδρες φούμαρα...

Και τότε, όλο και κάποιος θα σκεφτεί πως το πειρατικό που εγκαταστάθηκε στον πολιτικό ορίζοντα με ψεύτικα λάβαρα, πρέπει και μπορεί να ανατραπεί. Να καταποντιστεί. Να ανασάνουμε απ' την αναγκαστικά τιμημένη υποταγή σε ταξικά αλλότρια κελεύσματα. Να γλιτώσουμε από τα εκ καπιταλιστικού ορισμού, κακοήθη κέρδη τους. Γιατί αυτό το διευθυντήριο της προπαγάνδας, που βάζει παρελκυστικές λεζάντες στη στιγμιαία απεικόνιση της φρικώδους πραγματικότητας, απέχει μόλις ένα... τσιγάρο δρόμο απ' το στίγμα του ναυαγίου στον ευξείνιο μαύρο χάρτη. Είναι πλέον επώνυμο, ορατό και αποκρυπτογραφημένο...

Υ.Γ. * Τα σπεκουλαπόψια: Εφτιαξα τη λέξη, σκόπιμα με δίγλωσση ρίζα. Κι αν αντέξει, αποπειράθηκα ομολογώ, να εκφράζει τις φανταχτερές, επιστημονικοφανείς, ενίοτε κυνικές και λυρικές συνάμα, «προσωπικές» απόψεις, που εκτοξεύονται κυρίως στα τσιτάτα της κοινωνικής δικτύωσης, αλλά εσχάτως και από τα ντόπια και διεθνή διαμορφωτήρια της λεγόμενης κοινής γνώμης. Πετιούνται σπεκουλαδόρικα, ως επίσημα και μη τιτιβίσματα, την κατάλληλη στιγμή, για να μη δει κανείς την οχιά που σαλεύει στον κόρφο τους. Είναι η σπέκουλα ως άποψη και η άποψη με σπέκουλα.

Υ.Γ. 2: Τα μετέπειτα γρονθοκοπήματα και οι τραμπουκισμοί απλώς επιβεβαίωσαν τα ήδη γραμμένα εδώ.

Λιάνα  ΚΑΝΕΛΛΗ

Δύο χαστούκια από τη Βόρεια Κορέα

 Δύο χαστούκια από τη Βόρεια Κορέα

Ομιλία του πρέσβη της ΛΔΒΚ, Thae Yong-ho, σε εκδήλωση της Tri-Continental Anti-Imperialist Platform, 17 Νοέμβρη 2014, για την ηθική και πολιτική κατάντια του δυτικού ανθρώπου:

Φραγκίσκα Μεγαλούδη, "Η εκτέλεση της Αλήθειας: Πως ο διεθνής τύπος γράφει για τη Βόρεια Κορέα."

Ακολουθεί σε μετάφραση τμημάτων της ομιλίας του Thae Yong-ho:

Σας ευχαριστώ πολύ [...] απόψε έμαθα τη σημασία της σύνδεσης της πάλης, απ' το Φέργκιουσον στη χώρα μου. Θα ήθελα να πάρω αυτή την ευκαιρία για να παρουσιάσω την οπτική της χώρας μου, το πώς βλέπουμε τη σημερινή πραγματικότητα στον κόσμο, πώς βλέπω ως διπλωμάτης την καθημερινή ζωή στο Λονδίνο, το τι είναι τόσο διαφορετικό από τη χώρα μου.


Το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να σας πω το έμαθα απ' την πρώτη μέρα της άφιξής μου στο Λονδίνο. Ανακάλυψα ότι έχει έχει γίνει τρομερή ιδεολογική δουλειά από την άρχουσα τάξη της βρετανικής κοινωνίας για να επιτευχθεί η πλύση εγκεφάλου των απλών ανθρώπων αυτής της χώρας. Την πρώτη μέρα της άφιξής μου, η οικογένειά μου σηκώθηκε το πρωί και ανοίξαμε την τηλεόραση. Και το πρώτο πράγμα που είδαμε ήταν μικρά παιδιά και γυναίκες να πεθαίνουν στη Γάζα, τα πτώματα μικρών παιδιών [...] και η πρώτη αντίδραση των παιδιών μου ήταν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να τρώνε πρωινό γιατί τους ήρθε εμετός όταν είδαν το αίμα στην τηλεόραση. Όμως το απόγευμα, όταν βγήκα στο δρόμο, στα μπαρ και τα εστιατόρια, στα νοσκομεία, στους σταθμούς του τραίνου, παντού ήταν οθόνες της τηλεόρασης, που αναμετέδιδαν την ίδια είδηση μικρών παιδιών και γυναικών που σκοτώνονταν· το αίμα ήταν παντού στους δρόμους, αλλά ο κόσμος δεν έδινε καμία σημασία. Δεν υπήρχε καμία διάδραση στον κόσμο σε ό,τι αφορά μια τεράστια σφαγή σε ένα άλλο μέρος του κόσμου. Όταν έδειχνε ποδόσφαιρο, ο κόσμος γύρναγε να δει, όταν έδειχναν διασημότητες ο κόσμος έβλεπε, αλλά όταν έβλεπαν εκατοντάδες να πεθαίνουν, να σκοτώνονται, να σφάζονται, όταν έβλεπαν το αίμα ανθρώπων στις οθόνες της τηλεόρασης, δεν επικοινωνούσαν με αυτό που έβλεπαν. Γιατί;

Επειδή τα ΜΜΕ έκαναν κάθε άτομο τυφλό και ευάλωτο, κι έτσι όταν ρωτάς κάποιον "γιατί δεν αντιδράς στο τι συμβαίνει στον κόσμο;", μπορεί να σου απαντήσουν "και τι να κάνω εγώ; Δεν μπορώ να κάνω τίποτα." Για αυτό ο λαός έχει τόσο συνηθίσει όλες αυτές τις σφαγές που συμβαίνουν κάπου αλλού στον κόσμο. Αυτή είναι η πραγματική τραγωδία. Γιατί ο λαός αυτής της χώρας θα πρεπε να ενδιαφέρεται για τη μοίρα, για τη δυστυχία άλλων λαών σε άλλα μέρη του κόσμου. Αλλά το έχουν εντελώς συνηθίσει εξαιτίας των γιγάντιων ΜΜΕ, της προπαγάνδας των ιμπεριαλιστών.

Κάτι άλλο που συνάντησα: Ο γιός μου είναι στο γυμνάσιο στα Ανατολικά του Ealing, και εκεί οι περισσότεροι μαθητές είναι από την Ινδία και την Αφρική· υπάρχουν πολύ λίγα παιδιά από την Αγγλία. Ο γιός μου εξεπλάγη, επειδή τον ενδιαφέρει πολύ η ιστορία. Σε κάθε μάθημα ιστορίας γινόταν πάρα πολλή συζήτηση για την ιστορία, και είδε ότι τα παιδιά από την Ινδία και την Αφρική δεν γνώριζαν καν τα κεντρικά στοιχεία της ινδικής επανάστασης, το πώς πήραν την ανεξαρτησία τους οι Ινδοί. Δεν ήταν δώρο της βασίλισσας της Αγγλίας! Την ανεξαρτησία την κέρδισε ο ινδικός λαός με την ηγεσία του Γκάντι. Υπήρχε τεράστια καταστολή απ' τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Δεν τους έδωσαν την ανεξαρτησία δώρο. Τα βιβλία δεν έλεγαν στα αγόρια και τα κορίτσια απ' την Αφρική πώς πήραν την ανεξαρτησία τους οι λαοί της Αφρικής. Η αφρικανική ανεξαρτησία επιτεύχθηκε μονάχα με την ένοπλη πάλη· όταν οι λαοί της Αφρικής πήραν τα όπλα και αμφισβήτησαν την αποικιοκρατία, τότε δεν υπήρχε εναλλακτική παρά να τους δώσουν ανεξαρτησία. Αυτό που διδάσκουν στα σχολεία είναι ότι η ανεξαρτησία και η ελευθερία δόθηκαν σα δώρο απ' τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές. Είναι απόλυτη ανοησία.

Όταν ο γιός μου συμμετείχε στο μάθημα για τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα τεράστιο κομμάτι του μαθήματος αφιερώθηκε στις εκκαθαρίσεις του Στάλιν στην ΕΣΣΔ. Δεν μίλαγαν για το πώς ο Σοβιετικός λαός, με την ηγεσία του Στάλιν, τσάκισε το Ναζισμό και είχε τον κύριο ρόλο στην ήττα του Ναζισμού. Δεν το έλεγαν.

Νομίζω λοιπόν πως ανακάλυψα πως υπάρχει μια τεράστια, πολύ μακροχρόνια, για δεκαετίες, πλύση εγκεφάλου εκ μέρους της άρχουσας τάξης αυτής της κοινωνίας, με στόχο ο λαός να είναι τυφλός, να νιώθει ευάλωτος, να μην ξέρει ότι υπάρχει εναλλακτική στον τρόπο που ζει, να δέχεται την πραγματικότητα όπως έχει. Αυτός είναι ο λόγος που η άρχουσα τάξη αυτής της χώρας, οι ιμπεριαλιστές, μισούν τόσο πολύ τη ΛΔΒΚ. Αν ήξερε ο λαός αυτής της χώρας ή των ΗΠΑ ότι υπάρχει χώρα στον κόσμο όπου η εκπαίδευση είναι δωρεάν, η κατοικία δωρεάν, η ιατρική περίθαλψη δωρεάν, τότε μπορεί να σκεφτόταν, να έχει δεύτερες σκέψεις: "γιατί όχι και για μας;"

Έτσι, για να αρνηθούν την εναλλακτική λύση στον απλό λαό αυτής της κοινωνίας, λοιδωρούν τη διαφορετική κοινωνία, το διαφορετικό σύστημα της δικής μου χώρας. Αυτός είναι ο λόγος που τα ΜΜΕ επινοούν όλες αυτές τις σοκαριστικές και τρομακτικές ιστορίες για τη χώρα μου.

Θα σας δώσω ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα. Πέρυσι τον Ιούλη, η χώρα μου γιόρτασε την 60η επέτειο του Πολέμου της Κορέας [...] και σε εκείνη τη φάση προσκαλέσαμε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ στη χώρα μου. Και πράγματι, πήγαν. Εγώ τα παρακολουθούσα από εδώ, γιατί η αναμετάδοση γινόταν από το Sky News και το Channel 4, που εκπέμπουν όλο το 24ωρο. Παραμόρφωσαν πλήρως, για παράδειγμα, την 27η Ιούλη, όπου υπήρχε μια μεγάλη τελετή, και όπως σε όλες τις χώρες όταν προσκαλούνται ηγέτες, υπάρχει έλεγχος ασφαλείας. [...] Είναι κάτι συνηθισμένο σε όλο τον κόσμο όταν υπάρχει μια κρατική εκδήλωση. Αλλά ο δημοσιογράφος που έστειλαν έβγαζε φωτογραφίες απ' τα σημεία ελέγχου και μετέδιδαν εδώ στο Λονδίνο ότι η Πιονγκ-Γιανγκ είναι γεμάτη σημεία ελέγχου, ότι δεν επιτρέπεται στο λαό της πόλης η ελεύθερη διέλευση. Θεέ μου! Γιατί; Γιατί το έκαναν αυτό; Δεν κατηγορώ τους δημοσιογράφους. Γιατί αν αναμετέδιδαν τα πράγματα όπως είχαν, θα τα λογόκριναν οι μοντέρ και οι εκδότες των καναλιών και των εφημερίδων. Γι αυτό δεν έχουν πραγματικά επιλογή οι δημοσιογράφοι και οι ρεπόρτερ. Όσο πιο τρομακτικές και σοκαριστικές είναι οι ιστορίες που επινοούν, τόσο περισσότερο θα διαβαστούν και θα παρακολουθηθούν απ' την βρετανική κοινή γνώμη. [...] Επινοούν λοιπόν όλες αυτές τις σοκαριστικές ιστορίες. Για παράδειγμα, ότι ο θείος του ηγέτη ταϊστηκε στα σκυλιά, όλα αυτά. Επινοούν αυτές τις σοκαριστικές ιστορίες.

Φυσικά, σε κάθε επανάσταση στον κόσμο, όταν υπάρχει αντιπολίτευση στην επανάσταση, υπάρχει και διαδικασία απομάκρυνσης των φραξιονιστών. Είναι φυσιολογικό. Το ίδιο και με την κορεατική επανάσταση. Είναι φυσικό να απομακρύνονται απ' την ηγεσία οι φραξιονιστές. Όταν όμως αυτά τα νέα τα αναμεταδίδει η άρχουσα τάξη αυτής της κοινωνίας, οι ιμπεριαλιστές, τα μεταβάλλουν σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε οτιδήποτε. Και την ίδια στιγμή σιωπούν για τη δολοφονία εκατοντάδων ανθρώπων κάθε μέρα βάσει δικών τους σχεδίων και με τα δικά τους όπλα.

Ποιος δημιούργησε το Ισλαμικό Κράτος [ISIS/ISIL/Daesh]; Ποιος δημιούργησε την Αλ Κάιντα; Ποιος βύθισε στο χάος τον σημερινό αραβικό κόσμο; Οι ΗΠΑ. Γιατί το έκαναν; Γιατί έσπειραν την αναρχία στη Μέση Ανατολή; Επειδή, σκεφτείτε το, αν όλος ο αραβικός λαός ήταν ενωμένος, όπως είναι στην Κορέα, συσπειρωμένος γύρω από μια ισχυρή ηγεσία, τι θα γινόταν στις αραβικές χώρες; Έχουν πάρα πολλά χρήματα απ' το πετρέλαιο. Όλη η Μέση Ανατολή θα μπορούσε να ήταν παράδεισος. Οι λαοί της Μέσης Ανατολής έπρεπε να είναι οι πλουσιότεροι λαοί του κόσμου. Οι πιο ευτυχισμένοι του κόσμου. Αλλά τι συμβαίνει; Είναι οι πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου στις μέρες μας. Γιατί οι ΗΠΑ δημιούργησαν όλο αυτό το χάος, για να συνεχίσουν την εκμετάλλευση φθηνού πετρελαίου εκεί.

Εξάλειψαν όλους τους ισχυρούς ηγέτες της Μέσης Ανατολής. Κι έτσι τώρα οι λαοί της Μέσης Ανατολής δεν έχουν καν ηγέτες. Αλλά αν εξετάσουμε την ιστορία του παρελθόντος, τι θα δούμε ότι συμβαίνει; Μόνο με ισχυρή ηγεσία εξασφαλίζεται η επανάσταση και η ανεξαρτησία ενός λαού. Πάρτε όποια επανάσταση θέλετε: την κινεζική επανάσταση, την επανάσταση του Βιετνάμ, την κορεατική επανάσταση, τις επαναστάσεις για την ανεξαρτησία στην Αφρική, την Αλγερία. Όλες αυτές οι επαναστάσεις προχώρησαν γιατί υπήρχε ισχυρή ηγεσία. Γι αυτό σήμερα, οι ιμπεριαλιστές έχουν ως στόχο να ξεφορτωθούν όλους τους ισχυρούς ηγέτες, τον έναν μετά τον άλλο. Για να εξαλείψουν τον πυλώνα γύρω απ' τον οποίο μπορεί να συσπειρωθεί ο λαός. Για να σπάσουν τους συνδετικούς κρίκους του λαού και να εγκλωβίσουν τους πάντες στην ατομικότητα. Για να μην μπορεί να ενωθεί ο λαός στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Αυτός είναι ο λόγος.

Αυτός είναι ο λόγος που την μια μέρα δημιουργούν το Ισλαμικό Κράτος και μετά καμώνονται πως θέλουν να το ξεφορτωθούν, και την επόμενη δημιουργούν άλλη μια τρομοκρατική ομάδα, κι έτσι σπέρνουν το χάος, χώρα με τη χώρα.

Τι έγινε στη Μέση Ανατολή; Όταν το Ιράκ, η ιρακινή κυβέρνηση, συνειδητοποίησε ότι ο μόνος τρόπος να προστατέψει τη χώρα είναι να εξοπλιστεί στο ίδιο επίπεδο με το Ισραήλ, το οποίο έχει εκατοντάδες πυρηνικά όπλα, κι έτσι το Ιράκ αποφάσισε να κάνει το ίδιο. Αλλά τι έγινε τότε; Το Ισραήλ βομβάρδισε εργοστάσια στο Ιράκ. Και στη Συρία, τι έγινε; Το Ισραήλ βομβάρδισε και απαλλάχθηκε από αυτές τις υποδομές. Στη Λιβύη, τι έγινε; Όταν ο Καντάφι αποφάσισε να κάνει το ίδιο, οι Αμερικάνοι και οι Εγγλέζοι του είπαν, "όχι αυτό δεν είναι σωστό. Αν εγκαταλείψεις τα σχέδια για πυρηνική ανάπτυξη, θα επενδύσουμε δισεκατομμύρια δολάρια στη χώρα σου, θα την κάνουμε μια απ' τις καλύτερες του κόσμου." Και ο Καντάφι το πίστεψε, και είπε "εντάξει, θα καταστρέψω όλες μου τις πυρηνικές εγκαταστάσεις." Και τι έγινε μετά; Όταν ο Καντάφι έβαλε τέλος σ' αυτή την ανάπτυξη, τον βομβάρδισαν και τον σκότωσαν χωρίς καν δίκη.

Αυτός είναι ο λόγος που οι σημερινοί ιμπεριαλιστές, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, μισούν τόσο πολύ την κορεατική επανάσταση, την κορεατική ηγεσία, και την κορεατική θέση για τα πυρηνικά όπλα.

Ως διπλωμάτης, έρχομαι αντιμέτωπος από καιρό σε καιρό με απλά ερωτήματα από απλούς, έντιμους ανθρώπους στη Βρετανία. Ρωτούν: "Γιατί αναπτύσσει τα πυρηνικά όπλα η Βόρεια Κορέα; Είστε μια φτωχή χώρα, γιατί δεν χρησιμοποιείτε τα χρήματά σας για να φροντίσετε τον απλό λαό αντί να χρησιμοποιείτε τους πόρους σας για να αναπτύσσετε άχρηστα πυρηνικά όπλα;"

Τότε απαντώ:  "Λέτε πως η Βόρεια Κορέα είναι μια φτωχή χώρα. Κι όμως, δεν έχουμε άστεγους, εξασφαλίζουμε την δωρεάν ιατρική περίθαλψη, εξασφαλίζουμε την δωρεάν και υποχρεωτική εκπαίδευση, εξασφαλίζουμε τη δωρεάν κατοικία, όλοι έχουν δουλειά."

Λένε: "Αλήθεια;"

Ναι, αλήθεια. Οπότε πώς μπορείτε να λέτε ότι είμαστε φτωχή χώρα; Δεν είμαστε.

Μετά, ρωτώ: "Ρωτάτε γιατί αναπτύσσουμε τα πυρηνικά όπλα. Χωρίς αυτά τα όπλα, πώς να υπερασπιστούμε την απλή μας ζωή; Εμείς δε θέλουμε τους δρόμους μας μέσα στο αίμα, όπως συμβαίνει σε γειτονικές χώρες σαν το Αφγανιστάν ή το Πακιστάν. Θέλουμε να προστατέψουμε το λαό μας, το σύστημά μας, και την κυριαρχία μας. Κι αν δεν εξοπλιστούμε, δεν μπορούμε να το πετύχουμε."

Κοιτάξτε τις ΗΠΑ. Ποιος έχει τα πιο αναπτυγμένα οπλικά συστήματα; Οι ΗΠΑ. Ο Αμερικανικός στρατός μπορεί να χτυπήσει οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Είναι πλήρως κυβερνοποιημένος, χρησιμοποιεί δορυφορικά συστήματα, GPS, πυραύλους με ηλεκτρονική πλοήγηση, έχουν τα πάντα. Οπότε, ή θα εξοπλιστούμε, ή θα μας καταλάβουν όποτε θέλουν.

Τι συμβαίνει στην Κορέα; Κάθε χρόνο, κάθε μήνα, οι ΗΠΑ και η Νότια Κορέα κάνουν τεράστιες ασκήσεις πυρηνικού πολέμου. Πριν μια βδομάδα, ο πρώην Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, ο Πανέτα, δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του. Και στα απομνημονεύματα αυτά αποκαλύπτει ότι η αμερικανική κυβέρνηση διέταξε τον αμερικανό στρατηγό στη Νότια Κορέα να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα αν συμβεί οτιδήποτε. Μόλις δημοσιεύτηκε το βιβλίο, το περιοδικό Newsweek επιτέθηκε...στον Πανέτα, γιατί μ' αυτά που έγραψε έδωσε δίκαιο σε όσα λέει η ΛΔΒΚ για το γιατί είναι απαραίτητο να αναπτύξει τα πυρηνικά όπλα!

Οι ΗΠΑ λοιπόν δεν διστάζουν ποτέ να χρησιμοποιήσουν τα πυρηνικά τους, να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους ενάντια σε οποιονδήποτε στον κόσμο. Ποτέ τους δεν δίστασαν. Γιατί;

Αυτόν τον καιρό, οι Αμερικάνοι έμαθαν ότι δεν μπορούν να διαλύσουν το σοσιαλιστικό σύστημα στη χώρα μου με τη στρατιωτική ισχύ. Το πήραν χαμπάρι. Γιατί τώρα έχουμε πυρηνικά, έχουμε ισχυρό στρατό, ο λαός είναι ενωμένος. Κι έτσι κατάλαβαν ότι με στρατιωτικά μέσα δεν μπορούν να φτάσουν στο στόχο τους. Κι έτσι αλλάζουν τώρα τακτική, απ' τον στρατιωτικό εκβιασμό στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί όταν μιλάνε για τα πυρηνικά, δεν περνάει εύκολα στους λαό τους. Γιατί όταν μιλάνε για τα δικά μας πυρηνικά, ο καθένας λέει "κι εσείς έχετε πυρηνικά. Δεν μπορείτε να συνεχίσετε μια πολιτική του είδους 'μην κάνεις ό,τι κάνω.'" Αλλά όταν το γυρίσουν στα ανθρώπινα δικαιώματα, την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού, ωπ, ο απλός κόσμος ακούει. Ρωτάει "μα τι συμβαίνει στη Βόρεια Κορέα"; Αντί λοιπόν οι Αμερικάνοι να επικεντρώνουν τώρα στα ζητήματα των πυρηνικών, επικεντρώνονται στα ζητήματα της παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ΛΔΒΚ.

Τον επόμενο μήνα, οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ιαπωνία, αυτοί οι παγκόσμιοι ιμπεριαλιστές, θέλουν να υιοθετηθεί η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα ενάντια στη ΛΔΒΚ. Κι ένα απ' τα στοιχεία αυτής της απόφασης είναι να παραπεμφθεί η ηγεσία της ΛΔΒΚ στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Αυτό θα κάνουν. Γιατί;

Γιατί θέλουν να πουν στον κόσμο ότι όποιος αντιστέκεται και αντιτίθεται τον αμερικανικό δρόμο θα παραπεμφθεί σε δίκη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Δηλαδή, "μην το κάνετε, αυτά που θέλει η Αμερική ποτέ δεν πρέπει να τα αμφισβητείτε." Θέλουν να δημιουργήσουν προηγούμενο χρησιμοποιώντας τη ΛΔΒΚ.

Γι αυτό, η χώρα μου αντιτίθεται έντονα στις πρόσφατες εκστρατείες για τα ανθρώπινα δικαιώματα που ελέγχουν οι ΗΠΑ. Θα συνεχίσουμε στον δικό μας εναλλακτικό δρόμο, και θα συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τις δυνάμεις μας για να παλέψουμε ενάντια στις ΗΠΑ. Για να αντλήσει ο υπόλοιπος κόσμος, οι προοδευτικοί λαοί, μαθήματα για το ποιος είναι ο σωστός δρόμος για την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και ποιος ο δρόμος για το λαό, περιλαμβανομένου του λαού του ΗΒ, ώστε να συνεχίσει να μάχεται για την καλυτέρευση της δικής του καθημερινής ζωής.

Το αντιλαϊκό καθήκον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Το αντιλαϊκό καθήκον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Αποσπάσματα από το άρθρο «Της Σύνταξης» της ΚΟΜΕΠ, τεύχος 6/2015 (Νοέμβρης - Δεκέμβρης), που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες

ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φάνηκε από την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών έτοιμη να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση και να γκρεμίσει τις όποιες αυταπάτες διατηρούνταν ακόμα για πιθανή φιλολαϊκή κυβερνητική διαχείριση. Και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού η κυβερνητική διαχείριση του καπιταλισμού εκφράζει αντικειμενικές ανάγκες της εξουσίας των καπιταλιστών, τόσο στο πρωτεύον οικονομικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο των πολιτικών, ιδεολογικών και θεσμικών χειρισμών.

Το ΚΚΕ αξιοποίησε τις εκλογές για την αποκάλυψη του αντιλαϊκού χαρακτήρα της κυβέρνησης που θα προέκυπτε, ανεξαρτήτως της κομματικής σύνθεσής της. Ανέδειξε την αναγκαιότητα αξιοποίησης της ψήφου από τους εργαζόμενους για την καταπολέμησή της. Πρόβαλε την αναγκαιότητα σύγκρουσης με το καπιταλιστικό σύστημα σε όλα τα επίπεδα, από την καθημερινή παρεμπόδιση των σχεδιασμών του μέχρι τη συνολική ανατροπή του.
Το βασικό καθήκον της νέας κυβέρνησης συνίσταται στην υποβοήθηση της ανόρθωσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και του επακόλουθου περάσματος της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας στη φάση της ανάκαμψης. Πρόκειται για ένα απαιτητικό καθήκον, το οποίο διαπερνά ως κόκκινη γραμμή τόσο τις επιλογές της στο εσωτερικό όσο και τον τρόπο με τον οποίο κινείται διεθνώς.

Ανελέητη επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα για λογαριασμό του κεφαλαίου

Στο εσωτερικό μέτωπο, η εξυπηρέτηση του παραπάνω στόχου προϋποθέτει μια ανελέητη επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, που φαίνεται να μην έχει τέλος. Το αστικό νομοθετικό σώμα της Βουλής αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο ως όργανο της δικτατορίας του κεφαλαίου, ψηφίζοντας αλλεπάλληλους νόμους που τσακίζουν τη ζωή των εργαζομένων, παράλληλα με μια σειρά νόμων που διευκολύνουν και με άλλους τρόπους (πέραν του τσακίσματος των εργατικών μισθών) την επιδίωξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας (ιδιωτικοποιήσεις, φοροελαφρύνσεις κ.λπ.).
Στους ήδη ψηφισμένους αντιλαϊκούς νόμους (οι γενικοί άξονες των οποίων περιλαμβάνονται στα 3 μνημόνια) προστέθηκε λίγες μόνο μέρες μετά από τις εκλογές η ψήφιση των πρώτων «προαπαιτούμενων» μέτρων για την αποδέσμευση της πρώτης δόσης του νέου δανείου, ενώ ακολουθούν άλλα που αφορούν Ασφαλιστικό, ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, κατάργηση ΒΑΕ κ.ά. (...)
Στην επιδίωξη των παραπάνω η κυβέρνηση έχει και την αμέριστη στήριξη από τον ΣΕΒ, ο οποίος σε πρόσφατο δελτίο του σημείωνε: «Η χώρα χρειάζεται ένα σταθερό επιχειρηματικό και επενδυτικό περιβάλλον. Αυτό εν πολλοίς προσδοκάται να είναι το αποτέλεσμα όλων των διαρθρωτικών αλλαγών που επιχειρούνται σήμερα με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου». Σε δήλωσή του, μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, ανέφερε σχολιάζοντας τις κυβερνητικές προσπάθειες για υλοποίηση της νέας συμφωνίας: «Ο ΣΕΒ είναι αποφασισμένος να βρίσκεται στην πρωτοπορία αυτής της προσπάθειας», ενώ συγκεκριμένα για την κυβέρνηση δήλωσε ότι «η κυβέρνηση δείχνει πιο ενωμένη απ' ό,τι θα ήταν ίσως ένας ευρύτερος συνασπισμός».
Σε αυτήν την προσπάθεια τσακίσματος των λαϊκών δικαιωμάτων προσαρμόζεται και η κυβερνητική προπαγάνδα, με σχετικό καταμερισμό ανάμεσα στα στελέχη της. Η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, δηλώνει ότι ο λαός πρέπει να δεχτεί τώρα τα μέτρα για να δημιουργηθούν περιθώρια άμβλυνσης των συνεπειών τους στη συνέχεια, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, αυτοπαρουσιάζεται με θράσος ως περιφρουρητής των χαμηλών συντάξεων, ενώ η Θεανώ Φωτίου συνεχίζει να προτείνει στο λαό «συνταγές μαγειρικής» με χαμηλό κόστος ως μέσο διαχείρισης της εξαθλίωσής του. Ταυτόχρονα βέβαια όλα τα κυβερνητικά στελέχη έχουν ως μόνιμη επωδό την αναγκαιότητα της κοινωνικής συναίνεσης ως απαραίτητη για το πέρασμα της αντιλαϊκής επίθεσης.

Κινήσεις στη διεθνή καπιταλιστική σκακιέρα με «κράχτη» τις αντιλαϊκές ανατροπές

Παράλληλα με το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων, η κυβέρνηση προσπαθεί ν' αξιοποιήσει προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας και τις κινήσεις της στη διεθνή καπιταλιστική σκακιέρα. Χώρες - «κλειδιά» σε αυτήν την προσπάθεια αποτελούν από τη μία οι ΗΠΑ και από την άλλη η Γαλλία. Η κυβέρνηση επιδιώκει να παίξει πιο ενεργό ρόλο στο κουβάρι των αντιθέσεων συντασσόμενη - παρά την αντίθεση τμημάτων της αστικής τάξης που εκφράζονται και πολιτικά - με την πίεση αυτών των κρατών προς τη Γερμανία. Η κυβέρνηση προσπάθησε μάλιστα ν' αξιοποιήσει τόσο την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ όσο και την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου, Φρ. Ολάντ, στην Αθήνα προς όφελος της προώθησης των επιδιώξεών της.
Και στις δύο περιπτώσεις ο πρωθυπουργός ανέδειξε τις κυβερνητικές αντιλαϊκές ανατροπές (τόσο των δικών του όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων), καθώς και αυτές που έπονται, ως σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση της δημιουργίας «ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος». Στην ουσία, διαφήμισε την «πρωτοφανή», σύμφωνα με την Εθνική Τράπεζα, μείωση του μέσου «εργασιακού κόστους» κατά 23% την περίοδο 2009 - 2014, το τσάκισμα των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τα προνόμια που έχουν θεσμοθετηθεί για τους καπιταλιστές που επενδύουν στην Ελλάδα, τα βήματα προσαρμογής του κράτους στις σύγχρονες ανάγκες τους κ.λπ.
Σε αυτές τις συναντήσεις οι εκπρόσωποι των καπιταλιστικών κρατών έδρασαν - όπως πάντα - ως πλασιέ των συμφερόντων των μονοπωλίων τους, με τα στελέχη των τελευταίων ν' αποτελούν μόνιμους συνοδούς των κρατικών αντιπροσωπειών. Τόσο ο Ολάντ όσο και η βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Β. Νούλαντ, εστίασαν κατά τις πρόσφατες επισκέψεις τους στην Αθήνα - πέραν των άλλων - στη διάθεση και την αναγκαιότητα των γαλλικών και αμερικανικών μονοπωλίων, αντίστοιχα, να επενδύσουν στην Ελλάδα και ν' αξιοποιήσουν το ευνοϊκό περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει οι κυβερνητικές παρεμβάσεις των τελευταίων ετών.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προσπαθεί ν' αξιοποιήσει την αντίθεση αυτών των κρατών με τη Γερμανία προς όφελος των επιδιώξεων της αστικής τάξης στην Ελλάδα, με βασική αυτή της πιο ευνοϊκής - για το αστικό κράτος - εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους. Τόσο ο Ομπάμα όσο και ο Ολάντ εξέφρασαν τη στήριξή τους στην κυβέρνηση και την πίστη τους ότι αυτή μπορεί να φέρει σε πέρας το βαρύ αντιλαϊκό της καθήκον, ενώ ταυτόχρονα δήλωσαν ότι θα σταθούν στο πλάι της κατά την αντιπαράθεσή της με τις χώρες που είναι αρνητικές ως προς την προοπτική εξασφάλισης διευκολύνσεων στην εξυπηρέτηση του χρέους (οι οποίες δεν αφορούν φυσικά το «κούρεμα» του χρέους, αφού αυτό ρητά αποκλείεται στην πρόσφατη συμφωνία).
Σε αυτήν την επιχείρηση προώθησης των επιδιώξεων της αστικής τάξης στην Ελλάδα, η κυβέρνηση προσπαθεί ν' αξιοποιήσει και τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Ολο και πληθαίνουν οι αναφορές της στη δυνατότητα να ξαναβρεί η σοσιαλδημοκρατία τη χαμένη τιμή της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά διεθνή πιστοποιητικά σοσιαλδημοκρατικών φρονημάτων, με πολλά ονόματα να φέρονται ως διαθέσιμα να του τα προσφέρουν (ακούγονται οι Μπ. Κλίντον, Τζ. Στίγκλιτς, Ρ. Πάρκερ, μέχρι και ο Γ. Παπανδρέου).
Φυσικά και οι ΗΠΑ και η Γαλλία, με τη σειρά τους, προσπαθούν ν' αξιοποιήσουν την Ελλάδα τόσο για άμεσες επενδυτικές συμφωνίες (με επίκεντρο τους κλάδους της Ενέργειας και των Μεταφορών) όσο και για αύξηση της οικονομικής και πολιτικής πίεσης έναντι της Γερμανίας εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Ο «πιο καλός ΝΑΤΟικός εταίρος» στα σχέδια των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή

Βασική επιδίωξη των ΗΠΑ είναι να παίξει η Ελλάδα πιο ενεργό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Αν. Μεσογείου και των Βαλκανίων, με πρόσχημα το «Ισλαμικό Κράτος» και την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών.
Ανταποκρινόμενη στις «διεθνείς δεσμεύσεις» της, οι οποίες διαπλέκονται κι εκφράζουν και τις ιδιαίτερες επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης, η κυβέρνηση μετατρέπει τη χώρα στον πιο καλό ΝΑΤΟικό εταίρο και στον πιο καλό σύμμαχο των αμερικανικών επιδιώξεων στη λεκάνη της Μεσογείου. Εκτός από τα επαναλαμβανόμενα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» από κυβερνητικά στελέχη (Τσίπρας, Δραγασάκης) και την ανοιχτή δήλωση ετοιμότητας από τον Ν. Κοτζιά για συμβολή της Ελλάδας στη σχετική στρατιωτική δράση στην περιοχή, αμέσως μετά από τις εκλογές είχαμε την πρώτη επίσκεψη υπουργού ελληνικής κυβέρνησης (Καμμένος) στο Ανώτατο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, καθώς και την επίσκεψη του Δ. Βίτσα στη διεθνή έκθεση αμυντικού υλικού «AUSA 2015» και τις απευθείας συνομιλίες με τα σχετικά αμερικανικά μονοπώλια. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση διατηρεί τις προτάσεις της για δημιουργία νέας ΝΑΤΟικής βάσης στην Κάρπαθο, για ίδρυση πολυεθνικής ομάδας διοίκησης και ελέγχου του ΝΑΤΟ στην Κρήτη, για επέκταση και ενίσχυση της βάσης της Σούδας, ενώ είναι έτοιμη ν' αποδεχτεί το αίτημα των ΗΠΑ για στάθμευση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Κρήτη για το βομβαρδισμό της ευρύτερης περιοχής.
Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα συμβάλλει στην όξυνση της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην ευρύτερη περιοχή, με επίκεντρο τη Συρία. Το τελευταίο διάστημα, η ρωσική στρατιωτική παρέμβαση στην περιοχή - η οποία λαμβάνει χώρα με την άμεση πρόσκληση της κυβέρνησης του Ασαντ, αλλά και κρατών όπως το Ιράν και το Ιράκ - ήρθε να προστεθεί στην, εδώ και μία πενταετία σχεδόν, αντίστοιχη επέμβαση των ΗΠΑ, ΕΕ, Τουρκίας και μοναρχιών του Κόλπου. Είναι φανερό ότι οι πολύπλευρες αυτές επεμβάσεις στην περιοχή χρησιμοποιούν την καταπολέμηση του «Ισλαμικού Κράτους» ως αφορμή για την επιδίωξη επιχειρηματικών (δικαιώματα εξόρυξης υδρογονανθράκων, δημιουργία αγωγών, πωλήσεις όπλων, εξαγωγές και επενδύσεις στην περιοχή) και γεωστρατηγικών επιδιώξεων στην ευρύτερη περιοχή, η τύχη των οποίων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις μελλοντικές εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στη Συρία. Με την όξυνση της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην περιοχή συνδέονται και γεγονότα όπως η πρόσφατη βομβιστική επίθεση σε πορεία διαμαρτυρίας στην Αγκυρα, καθώς και το δράμα με τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές.