7η ΜΕΡΑ ,ΕΦΤΑΣΑΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

 7η ΜΕΡΑ ,ΕΦΤΑΣΑΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Μετά την στάση το «Νεράκι», οι οδοιπόροι ξεκίνησαν για το τελευταίο τμήμα της πορείας μέχρι την Ελευσίνα, όπου θα καταλήξουν για την έβδομη ημέρα της πορείας

Στη θέση «Ναυάγιο», πάνω απ' την Ελευσίνα, όπου η μεγάλη πορεία για την ανεργία έκανε μια ακόμη από τις σύντομες στάσεις της, καταφτάνει ένα ακόμα πούλμαν με οδοιπόρους, αυτή τη φορά από φορείς και σωματεία της Καλαμάτας. Όσο πλησιάζουμε στην αυριανή μεγάλη κορύφωση, οι οδοιπόροι γίνονται όλο και περισσότεροι.

Στα πόδια τους απλώνεται η βιομηχανική καρδιά της χώρας: Τα ναυπηγεία Ελευσίνας, κι ύστερα τα διυλιστήρια, η ΕΒΟ, ο Τιτάνας, τα χαλυβουργεία, logistics, βιομηχανίες, που στέκονται άδεια κουφάρια. Ικανά με τη δουλειά της εργατικής τάξης να παράγουν τα πάντα για να καλύψουν τις λαϊκές ανάγκες.

Άδεια κι έρημα για να κερδίζουν οι καπιταλιστές. Το ίδιο και τα φορτηγά πλοία που στέκονται στο κόλπο της Ελευσίνας ντάνες. «Καραβοφάνι», ώσπου να ανέβουν οι τιμές για τους καπιταλιστές. Ή μέχρι να βουλιάξουν, ανάλογα το τι συμφέρει τον εφοπλιστή. Περιοχές που ξέρουν καλά και από ανεργία και από σκληρή δουλειά για ν' αυγαταίνουν οι καπιταλιστές τα κέρδη τους. Ανάμεσα εδώ περπατάει η μεγάλη πορεία τώρα, μόλις 5 χλμ από την πόλη της Ελευσίνας, τον τελευταίο της σταθμό για σήμερα.  

εξω απο τα Ναυπηγεία Ελευσίνας 

Στην Ελευσίνα, έφτασε η μεγάλη πορεία Πάτρα - Αθήνα για την ανεργία.Οι οδοιπόροι κατευθύνονται στην πλατεία Ηρώων, όπου θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση υποδοχής.

Την Κυριακή 10 Απρίλη, στις 7 π.μ., θα αναχωρήσουν από το Υπεραστικό ΚΤΕΛ Αχαΐας, λεωφορεία με τους διαδηλωτές που θα συμμετάσχουν στην τελευταία μέρα της μεγάλης πορείας αγώνα κατά της ανεργίας, που ξεκίνησε την περασμένη Κυριακή από την Πάτρα με κατεύθυνση την Αθήνα.

Το ραντεβού των συμμετεχόντων, ορίζεται για τις 6.30 π.μ., ενώ η επιβίβαση θα γίνει με αλφαβητική σειρά.

Δυνατότητα επιβίβασης, θα έχουν μόνο όσοι έχουν δηλώσει συμμετοχή στο δήμο.

Τα λεωφορεία θα αφήσουν τους διαδηλωτές στην Ελευσίνα, για να οδοιπορήσουν μέχρι το Σύνταγμα.

Μετά το πέρας του μεγάλου συλλαλητηρίου και της συναυλίας στο Σύνταγμα, οι συμμετέχοντες διαδηλωτές, με τα ίδια λεωφορεία, θα επιστρέψουν στην Πάτρα.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας την Κυριακή 10 Απρίλη στις 11.30 π.μ. στο Χαϊδάρι - Παλατάκι θα παρευρεθεί στην εκδήλωση υποδοχής της πορείας κατά της ανεργίας, από την Πάτρα και το απόγευμα στις 6 μ.μ. στο Σύνταγμα, στο συλλαλητήριο - συναυλία συνδικαλιστικών οργανώσεων και φορέων της Αττικής, που θα καταλήξει η πορεία, όπου και θα κάνει δηλώσεις. 

Τυφλοί ή εθελότυφλοι ??

 Τυφλοί ή εθελότυφλοι ??

   

   Η απορία του σημερινού τίτλου αφορά τον χώρο των αντιεξουσιαστών ... με αφορμή το αναμφισβήτητο πέρασμα του προσφυγικού-μεταναστευτικού ... στην νέα του φάση. 
   Η "αριστερή" κυβέρνηση αργά και σταθερά θα αναγκάζεται απο τις υπογραφές που έβαλε ... να καταφεύγει στον αυταρχισμό.** Οχι μόνο απέναντι στους πρόσφυγες ... απέναντι σε όλους ανεξαιρέτως.** Ποιοί θα κληθούν να "διεκπεραιώσουν" το αυταρχικό σχέδιο που διευθύνει ο μορφονιός ?? Τα σώματα ασφαλείας βεβαίως-βεβαίως ... και θα δούμε σύντομα για το τι ακριβώς ρόλο επιφυλάσουν για τον στρατό. 
   Ποιός θα είναι σε αυτή την φάση ... ο βέβαιος (πέξτε το και πηγαίνετε ταμείο) και "αναπάντεχος" σύμμαχος της "αριστερής"(μπρρρ) κυβέρνησης ????

   Το κάθε λογής φασισταριό (κρυφό ή ξεφωνημένο) ... και σύσσωμος ο νεοφιλελέ βρωμερός οχετός. 
   Δηλαδή ?? Ολο το ευρώδουλο τόξο ... παρότι θα τσιρίζει σαν σκυλάκι του καναπέ για "το κακό που μας έφερε η αριστερά" ... θα στηρίξει ... με νύχια και με δόντια την αυταρχική κλιμάκωση της κυβέρνησης είτε θα αφορά το προσφυγικό, είτε τα άλλα ζητήματα που έρχονται. Στην ουσία θα έχουμε μπροστά μας ... ένα συμπαγές ... "αριστερο"-νεοφιλελέ μπλόκ με αιχμή τα φασισταριά που "τρέμουν" απ΄ τον πειρασμό να βγούν σαν τάγματα εφόδου "αγανακτισμένων πολιτών"** για να συνδράμουν τα "αριστερά" ΜΑΤ. 
   Τι μας μένει ?? Ενας λαός που ... απο την μιά κολυμπάει στα βάσανα αλλά πασχίζει να προσφέρει κάθε σταγόνα αλληλεγγύης στους ξεριζωμένους (χωρίς ίσως να πολυσκέφτεται αν κινδυνεύει περισσότερο απο τους πρόσφυγες ή απο τα ξεσαλωμένα φασισταριά) ... και απο την άλλη βολοδέρνει σα χαμένος ανάμεσα στην σκέψη να διαολοστείλει ή όχι "όσους πίστεψε και τον δούλεψαν" ... και να δεί την μοίρα του αλλοιώς. 
   Πώς αλλοιώς ?? Εδώ οι πραγματικές επιλογές - τώρα πιά - είναι ελάχιστες. Οργάνωση και αγώνας απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο ... την αστική εξουσία και τους υπηρέτες της ... με στόχο την εργατική εξουσία. 
   Τίποτα άλλο δεν υπάρχει !!! ... ή μήπως όχι ??

   Εδώ μπαίνει στην εξίσωση ... ο αντιεξουσιατικός χώρος. Αυτοί, λοιπόν έχουν ... σοβαρές αλλεργίες με τις εξουσίες !!! Με όλες τις εξουσίες. Οχι σε κάθε εξουσία ... φωνάζουν. Είναι βαθειά αντιμαρξιστές ... γιατί εαν ήταν μαρξιστές ... θα είχαν χαμπαριάσει απο τον μαρξισμό ... πως ο μοναδικός τρόπος να απαλλαχτούμε απο κάθε εξουσία ... είναι μόνο η εργατική εξουσία. Τα παλληκάρια αυτά δεν μισούν τον λαό ... μισούν όμως ... την οργανωσή του για να κατακτήσει την εξουσία.

   Απλοικά θα έλεγε κάποιος πως αρνούνται την αστική εξουσία όπως αρνούνται και το αντιθετό της ... την εργατική εξουσία. Και τι μας κάνουν ... δυό αρνήσεις ?? Μιά κατάφαση !!! Μιά ουσιαστική κατάφαση σε αυτό που υπάρχει ... δηλαδή μιά κατάφαση στην αστική εξουσία. Αλλά μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Θα είχαμε μπροστά μας μερικούς γραφικούς που σπάνε βιτρίνες. Και εμείς θα κάναμε τις εύλογες ερωτήσεις ... Δηλαδή ... ωρέ καλόπαιδα τι πρέπει να κάνουμε ?? Να παίζουμε μπάτσες με τα ΜΑΤ ... όπως οι γαλάτες με τους ρωμαίους εσαεί ?? ... Μέχρι πότε ?? Μέχρι να μας αδειάσουν την γωνιά οι κεφαλαιοκράτες με την θελησή τους ?? Μέχρι να αναρχέψει όλη η κοινωνία και να μην θέλει εξουσία στο κεφάλι της ?? Εχετε κάποιο κρυφό σχέδιο στο μυαλό σας ?? Εχετε κάποιο μαγικό ζουμί που πίνεται ... και δεν μας δίνεται ?? 
   Ομως τα πράματα είναι πιό περίπλοκα. Τώρα που οι μάζες θα σκεφτούν (αν τελικά θα αποφασίσουν) να μπούν στον οργανωμένο αγώνα και θα βρίσκουν απεναντί τους ... το ενιαίο ... "αριστερο"-νεοφιλελέ μπλόκ που θα εχει σαν αιχμή το ΜΑΤοφασισταριό ... απο δίπλα θα εμφανίζονται και τα αντιεξουσιαστικά φυντάνια με καθήκον να την "πέσουν" σε κάθε εκφραστή κάθε εξουσίας. Ακόμα και στις οργανωμένες ταξικές δυνάμεις. Απο κοντά και τα φασισταριά ... μεταμφιεσμένα άλλοτε σε αγανακτισμένο λαό και άλλοτε σε αντιεξουσιατές (μιά κουκούλα που μπαινοβγαίνει, αρκεί). Απο κοντά και το τσούρμο των φασιστοκυπαντζήδων να παίζει κάθε φορά όποιο ρόλο χρειάζεται.** Απο κοντά και ένας ολόκληρος συρφετός ... ΕΕ-πληρωμένων ΜΚΟ έτοιμος να στήσει οτι προβοκάτσια του ζητηθεί. Μπάχαλο ... οτι ακριβώς επιδιώκουν τα φασισταριά και οι συνοδοιπόροι τους !!! Να τσακίσουν κάθε προσπάθεια λαικής ταξικής οργάνωσης ... προτού προλάβει να πάρει διαστάσεις. Αρχαίο γνωμικό: Σπάζοντας μιά βιτρίνα ... καθηλώνεις εκατοντάδες αναποφάσιστους στον καναπέ.** Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε. Οι αντιεξουσιαστές ... αντικειμενικά πάντα παίζουν το γνωστό παιχνιδάκι με τα γνωστά αποτελέσματα. 

   Δεν μπορεί να γίνει αλλοιώς επειδή η επαναστατικότητα των αντιεξουσιαστών ... είναι μιά επαναστατικότητα κολοβή. Στρέφονται μανιασμένοι ενάντια στον αστό ... αλλά τρέμουν να στραφούν ενάντια στην εξουσία του ... επειδή ξέρουν πως όταν ό αστός χάσει την εξουσία του ... θα πρέπει να υπάρχει μιά άλλη εξουσία που θα τον εμποδίσει να την αρπάξει ξανά. Και αυτή δεν είναι άλλη απο την διχτατορία του προλεταριάτου. Σε αυτό το σημείο της ιστορίας όλοι οι αντιεξουσιστές ... είναι παραλυμένοι. Δεν μπορούν να στραφούν ενάντια στην αρρώστια ... και γι΄αυτό μαστιγώνουν αλύπητα το σύμπτωμα. Η αστική εξουσία ... 150 χρόνια τώρα ... μυρίστηκε την ανημπόρια των αντιεξουσιαστών ... και δεν κάνει τίποτα άλλο παρά το αυτονόητο ... να την χρησιμοποιεί για λογαριασμό της, ομολογουμένως με εξαιρετική επιτυχία. Να μεταμορφώνει τους αντιεξουσιαστές ... σε όργανα της εξουσίας της. Και αυτοί οι φοβεροί και τρομεροί αντισυστημικοί συνεχίζουν τον χαβά τους. Ωρύονται για τα δικαιώματα ενός λαού ... που τον καλούν να περιμένει ανοργάνωτος την μαγική εξαφάνιση των εξουσιών !!! Τον καλούν δηλαδή ... σαν πρόβατο στην σφαγή. 
   Πως το έλεγε ο Βλαδίμηρος ?? "Η κοσμοθεωρία των αναρχικών είναι η αστική κοσμοθεωρία, γυρισμένη απο την ανάποδη. ... Η τακτική τους, που ανάγεται στην άρνηση του πολιτικού αγώνα, διαιρεί τους προλετάριους και στην πραγματικότητα τους μετατρέπει σε παθητικούς συμμετόχους της μιάς ή της άλλης αστικής πολιτικής, γιατί μιά πραγματική απομάκρυνση των εργατών απο την πολιτική είναι αδύνατη και ακατόρθωτη" 

   Μοιραία λοιπόν η δράση των αντιεξουσιαστών ... θα είναι πάντα έξω απο το οργανωμένο ταξικό λαϊκό κίνημα και ενάντια σε αυτό αφού εκεί βλέπουν άλλη μία εξουσία, άλλη μία απειλή. Αρνούνται την συλλογική δράση ... κατρακυλούν στον ατομικισμό ... κατρακυλούν στην μεμονωμένη δράση. Αυτό είναι γενικό χαρακτηριστικό της δράσης τους. Παράδειγμα αποτελεί ο τρόπος που φαντάζονται πως μπορούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο του φασισμού. Με το να παίζουν "πόλεμο" με τους χρυσαυγίτες και τα ΜΑΤ !!!** Θέλουν να τσακίσουν το φασισμό ... χωρίς τον λαό !!! Να πως το έλεγε ο Λένιν το 1905: "Το ατομικιστικό τους ιδανικό βρίσκεται σε άμεση αντίθεση με τον σοσιαλισμό" Είναι ο "μανιασμένος απο τις φρικωδίες του καπιταλισμού μικροαστός που ... περνά εύκολα σε άκρα επαναστατικότητα " Αυτό ακριβώς είναι ο αντιεξουσιαστής. Ενας ατομικιστής μικροαστός.
   Ποιά άλλη ασθένεια κουβαλάει ... θέλει δεν θέλει ... ο μικροαστός ?? Τον οπορτουνισμό. Ο μικροαστός αντιεξουσιαστής απο την στιγμή που αρνείται τον επαναστατικό ρόλο του εργάτη και την εργατική εξουσία ... έχει βρεθεί σε σύμφυση με τον οπορτουνισμό. "Και τα δύο αυτά εκτρώματα αλληλοσυμπληρώνονται" ... έλεγε ο Βλαδίμηρος. Τι καναν οι αντιεξουσιαστές μας τόσα χρόνια ?? Πόσες φορές δεν έχουμε δεί αυτά τα δυό εκτρώματα δίπλα-δίπλα ... απο την κάλπη ως τα συνδικάτα, τα πανεπιστήμια και τα πεζοδρόμια ... να βγάζουν το ατέλειωτο μίσος τους για τις ταξικές δυνάμεις ?? Πόσοι έχουν ξεχάσει τα γεγονότα του ΄11 ... τότε που το ΚΚΕ τους "εμπόδισε" να καταλάβουν την βουλή και την εξουσία ?? Πόσοι ξεχνούν την συνειδητή (σε συνεργασία με το παρακράτος) ή την υποσυνείδητη (απο τις βλακώδεις αναλύσεις τους) ... προβοκατόρικη δράση τους κάθε φορά που υπάρχει άνοδος του κινήματος ?? Και τώρα που ο οπορτουνισμός ... μεταμορφώθηκε σε μιά ξεγυρισμένη σοσιαλδημοκρατία ... ωρύονται και χτυπιούνται σαν παραπλανημένες κορασίδες. "Ο αναρχισμός είναι συχνά ένα είδος τιμωρίας για τα οπορτουνιστικά αμαρτήματα" ... έλεγε ο Βλαδίμηρος απο το 1905 παρακαλώ. 

   Απο την οξύνοια του Βλαδίμηρου δεν ξέφυγε και άλλη μιά σημαντική παράμετρος ... "Τα διεθνή σοσιαλιστικά συνέδρια δεν πήραν χωρίς λόγο την απόφαση να μή γίνονται δεκτοί οι αναρχικοί. Ανάμεσα στον σοσιαλισμό και στόν αναρχισμό υπάρχει ολόκληρη άβυσσος, που του κάκου προσπαθούν να την παρουσιάσουν σαν ανύπαρκτη οι προβοκάτορες πράκτορες της μυστικής αστυνομίας και οι λακέδες δημοσιογράφοι των αντιδραστικών κυβερνήσεων" Σας θυμίζει κάτι αυτό ?? Κρατάει χρόνια (πολλά) αυτή η κολώνια !!! Απο τότε αυτά τα φυντάνια ... προσπαθούν να κολλήσουν σαν παράσιτα στα ταξικά κινήματα ... και απο τότε ... έφευγαν κλωτσηδόν. Απο τότε τα τσιράκια της αστικής εξουσίας (ίδια ήταν και τότε ... χαφιέδες και λακέδες δημοσιογράφοι) ... προσπαθούν να μας πείσουν πως ... είναι επαναστάτες τα παιδιά !!! Πως έτσι είναι οι επαναστάτες ... σαν την μούρη των αντιεξουσιαστών !!! Απο τότε προσπαθούν "δείχνοντας" τους αντιεξουσιαστές ... να κάνουν τον λαό να σιχαθεί την επανάσταση ... να σιχαθεί το μέλλον του.            
  
** Υ.Γ. Οσο γράφονταν αυτές οι γραμμές ... είχαμε "παρεμβάσεις" των ΜΑΤ "αγκαλιά" με φασισταριά στα νησιά, ΜΑΤ στο Ζάππειο όπου η αριστερή κυβέρνηση έδινε το λιμάνι στην Cosco, κάτι σπασμένα τζαμιλίκια φασιστοφυλλάδας (θα γίνουν και "ήρωες" στο τέλος), κάτι τσαμπουκάδες χρυσαυγιτών με αντιεξουσιαστές "αντιφασίστες" στον Πειραιά, φασιστοσόου κατά της "ισλαμοποίησης" με ομιλητές όλα τα φασισταριά που είναι σε "κατ΄οίκον περιορισμό" αλλά γαυγίζουν δημόσια κάτω απο την μύτη των αριστερών ΜΑΤ, και επίθεση ενός ξαναμμένου φασισταριού σε τηλεοπτικό συνεργείο με σιδερολοστό (τα ΜΑΤ τελικά δεν "κατάφεραν" να τον πιάσουν). Ολα αυτά σε μιά μέρα !!!              

Καρδιά μου (εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς)

 Καρδιά μου (εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς)

Συνεχίζοντας κατά μία έννοια στα χνάρια μιας προηγούμενης στιχοπλαστικής ανάρτησης, η Ρενα Δουρου-τι παίρνει τη σκυτάλη, σηκώνει το γάντι, κι άλλα τέτοια λατρεμένα κλισέ, και μοιράζεται μαζί μας σκέψεις κι έμπνευση για τη μουσική που αγάπησε. Καλή ανάγνωση.

Κι αν στις ατελείωτες Ολομέλειες της Βουλής, ο προεδρεύων αντί για καμπάνακι είχε μπροστά του, δύο πικάπ και ένα μίκτη; Κι αν οι επικεφαλής των κομμάτων, επέλεγαν να δώσουν μια λυρικότητα στους λόγους τους; Τότε θα είχαμε τα καλύτερα rap battles που έχετε δει ποτέ.

Δεν έχετε δει ποτέ θα μου πείτε. Λογικό. Μικρή ιστορική αναδρομή, λοιπόν, με προσωπική ματιά:

Οι περισσότεροι μάθαμε για το hip-hop στις καταλήψεις του ’98-’99. Οι παιχνιδομηχανές δεν είχαν γίνει ακόμα mainstream και περισσότερο για να ξεφύγουμε από το σπίτι και λιγότερο για την ομορφιά του αγώνα, γεμίζαμε τα σχολεία, περιφρουρώντας τα από τους «αγαναχτισμένους πολίτες».

Και τι να ακούσεις σαν έφηβος; Τα σκυλάδικα σε αυτές τις ηλικίες ήταν ακόμα απαγορευμένα στις συνειδήσεις μας, τον Βασίλη τον είχαμε ψωμοτύρι, έπρεπε να ακούσουμε και κάτι διαφορετικό. Χιπ-χοπ. Στα χαρτιά, όσο εμείς περνούσαμε την εφηβεία εκείνο βρισκόταν σε νηπιακή ηλικία, πρακτικά δεν ήταν παλιότερο των 2 ετών.

Αν το ποδόσφαιρο είναι «το δημοκρατικότερο των αθλημάτων» όπως συχνά λέγεται, τότε η χιπ-χοπ είναι η δημοκρατικότερη κατηγορία μουσικής. Φτάνουν ένα χαρτί και ένα στυλό, για να βάλεις την ιδέα σου σε μια ρίμα και να πάρεις κι εσύ μέρος στη δημιουργία, ακόμα και αν οι νότες, σου μοιάζουν με άγνωστο κείμενο στα Αρχαία. Άγνωστες.

Δεν υπάρχει χιπ-χοπάς δηλαδή που να μην είναι και ο ίδιος ερασιτέχνης δημιουργός, κάνοντας πράξη αυτό που λέει στο γνωστό ανέκδοτο ο Στάλιν για το ποδόσφαιρο ότι δηλαδή «δεν θέλουμε χιλιάδες στις εξέδρες να παρακολουθούν 22 που παίζουν μπάλα, αλλά τους χιλιάδες εντός του γηπέδου και 22 να παρακολουθούν»

Άλλωστε ακόμα και τα περισσότερα γνωστά συγκροτήματα, δεν βγάζουν το ψωμί τους από αυτήν την τέχνη, έχουν κανονικές δουλειές και συνεχίζουν να το κάνουν για το μεράκι τους. Δυστυχώς ο παραλληλισμός που προσπαθώ να κάνω, δεν βγαίνει, γιατί η αντίστοιχη «φάση» στη Βουλή έχει... ασυμβίβαστο.

Σε κάθε περίπτωση όμως τα rap battles όπου οι ερασιτέχνες δημιουργοί, παίρνουν τη σκυτάλη-μικρόφωνο από τους «επαγγελματίες» είναι αντίστοιχα των Ολομελειών της Βουλής (πλην Λακεδαιμονίων πάντα). Σε αντίθεση με τα περισσότερα κομμάτια, που μα έτσι μα αλλιώς έχουν μια δομή και ένα νόημα, τα rap battles είναι μια μάχη μεταξύ δύο που αυτοσχεδιάζουν χωρίς ιδιαίτερο ειρμό ίσα-ίσα για να βγάλουν μια ρίμα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, για να κερδίσουν τις εντυπώσεις του κοινού, που ζητά ακριβώς αυτό: την καλύτερη ατάκα.

Τι σας θυμίζει; Σωστά.

Θα μπορούσε λοιπόν το δικό μας «Θαύμα Παιδί» (ακα Αλέξης Τσίπρας), να ανέβει στο βήμα και κρατώντας το μικρόφωνο, να «χώσει τις ρίμες» στον Κυριάκο:

...Κυριάκο φλώρε πάντοτε ήσουνα βρωμιάρης/
την εκλογή σου πανηγύρισαν η Siemens κι ο Ψυχάρης/
και τάκα-τάκα και τάκα-τάκα-τάκατά/
οι παιδικές σου αναμνήσεις απ’ τα τραγούδια του μπαμπά.

Ο MC Κούλης, πάνω στα μπιτ του DJ Βούτση ρίχνει τις δικές του:

Φίλε Αλέξη μάθε τι άκουσα στο ΙΚΑ/
έκανες λέει τη Μενεγάκη σύμβουλό του Καρανίκα/
στα εξηγώ καλά και σου τα λέω ωραία/
και σε τιμώ που διόρισες το σόι του ράπερ-γραμματέα.

Την ώρα που ο φασιστόMC παίρνει τον λόγο, οι περισσότεροι βουλευτές αποχωρούν γιατί η «φάση» μυρίζει μπαρούτι.

Να φύγουν οι λάθρο, μας παίρνουν όλες τις δουλειές/
αν και δεν άκουσα ποτέ, για μετανάστη να ‘ν’ χαφιές/
έχουν γεμίσει οι λάθρο, όλες μας τις φυλακές/
και δεν χωράνε πλέον άλλους Έλληνες εθνικιστές.

Οι βουλευτές επιστρέφουν για να ακούσουν, τον MC River-Protagon και το συγκροτημένο του ραπάρισμα:

Καλά ρε μάγκες, για πείτε μου λίγο, τι φάση;/
εκεί που πάρκαρα τη βέσπα βρήκα μπροστά μου ένα καφάσι/
Και «καλησπέρα, καλησπέρα» και selfies με τον Ορφανό/
τώρα που πούλησα το Αλάτσι, θα σας ταΐζω σανό.

Ο MC Καρκίνος, ανεβαίνει νωχελικά, για να μαρσάρει από εκεί, χτυπώντας το χέρι στο βήμα.

Αρκουδέηδες καρκίνο, σε Τσίπρα-Μητσοτάκη/
και θα σας χώσω στη μπουζού να κάνετε παρέα στον Άκη/
μη με ρωτάτε λοιπόν τι θα απογίνουν μερικοί/
μια θέση έχω για όλους αν πάμε σε οικουμενική.

Ο Ραμπο MC, έχει μικρόφωνο και βήμα και στα χώνει:

Ο Τσίπρας είναι θεός και το υπουργείο γαμάτο/
δεν έχω πια αρμοδιότητες, τις πήρε όλες το ΝΑΤΟ/
εντάξει λάθος του Μουζάλα, αλλά δεν άνοιξε μύτη/
και όσο έχω υπουργείο, ας πούν’ τα Σκόπια και Κρήτη.

Επειδή η Φώφη είναι τελείως ξενέρωτη και η «φάση» είναι ανδροκρατούμενη, τον λόγο παίρνει καταχρηστικά ο MC Double V (aka Vaggelis Venizelos) και τα ρίχνει στον Ράμπο MC.

Ακού εδώ ψεκασμένε, να σταματήσεις να πίνεις/
γιωτόμπαλο γεννήθηκες και ήσουν και θα μείνεις/
Συγγνώμη αλητάμπουρα θα μου ζητάς στα τέσσερα/
που ήσουν φιλαράκι το 2004;

Ο DJ Λαμπρούλης, σπρώχνει μακριά από τα decks των DJ Βούτση, αλλάζει το beat με μια λούπα από εμβατήριο του Κόκκινου Στρατού, και ο MC Kουτσούμπας έχει το λόγο:

Λένε για ξύλινη γλώσσα και μάχονται για την ατάκα/
μα στον φοράνε με «ευαλφάλεια» κι ας κάνεις τον μαλάκα/
θέλεις πιο εύκολες λέξεις; «Κατέβα στην απεργία»/
μα άνεργός θα είσαι αύριο, προς τι αυτή η φοβία;/

Έρχεται θύελλα, στο έλεγα και τις προάλλες/

σου είχε φανεί γραφικό, τώρα δεν βρέχει, είναι ροχάλες/
και μη με βάζεις στην ίδια μοίρα με αστούς/
καρδιά μου, εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς.

Γιατί αφηνίασαν με τον Πελετίδη…

 Γιατί αφηνίασαν με τον Πελετίδη…

Αύριο η μεγάλη πορεία από την Πάτρα στην Αθήνα κατά της ανεργίας, με πρωτοβουλία του δήμου Πατρέων φτάνει στην πλατεία Συντάγματος, φτάνει στο τέλος της! Έβγαλαν χολή και έδειξαν τα δόντια τους τα μαντρόσκυλα του συστήματος, κατηγορώντας τον δήμαρχο της Πάτρας για λαϊκισμό προκειμένου αύριο να στηθεί μια φιέστα, ώστε να δείξει ο Κουτσούμπας το κορμί του! Και γιατί να το δείξει μόνο ο Κουτσούμπας;! Γιατί να μην πάει κι ο “Ελπίδας”;! Σε τόσες και σε τόσες συγκεντρώσεις της πλάκας πήγε! Ας πάει και σε μια κανονική… Πλάκα κάνουμε! Δεν χρειάζεται να λερώσει την μεγάλη αυτή πορεία κατά της ανεργίας όπως λέρωσε με τα βρωμολούλουδά του την μάντρα της θυσίας.

Γιατί όμως αφηνίασαν με τον Πελετίδη;

Γιατί αντί να προσπαθεί να διαχειριστεί την φτώχεια και την ανεργία με “χάπια”, “ενέσεις” και άλλα ημίμετρα, όπως κάνουν όλοι οι συστημικοί δήμαρχοι, έβγαλε μαζί με την δημοτική αρχή τον κόσμο στους δρόμους!

Γιατί έβγαλε από το σπίτι τους και από το “καβούκι” τους ανθρώπους που είχαν απομονωθεί εξαιτίας της ανεργίας, βυθιζόμενοι στο χάος μην μπορώντας να βρουν ατομική λύση στο πρόβλημά τους.

Γιατί έκανε ανθρώπους που είχαν χάσει την αυτοεκτίμησή τους να περπατήσουν χαμογελαστοί με το κεφάλι ψηλά αντάμα με άλλους ανθρώπους που έχουν το ίδιο πρόβλημα, χωρίς να κατηγορούν τον εαυτό τους για την κατάντια τους, όπως θέλει το σύστημα, αλλά φωνάζοντας ότι δεν είναι άνεργοι επειδή είναι άχρηστοι, αλλά επειδή έτσι θέλει το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που λέγεται καπιταλισμός.

Γιατί το ότι ξέφυγαν από την απομόνωσή τους μακροχρόνια άνεργοι δίνοντας το χέρι ο ένας στον άλλον και περπατώντας το δρόμο του αγώνα δεν το βίωσαν μόνο οι ίδιοι που βάδισαν την απόσταση Πάτρα – Αθήνα, αλλά και οι εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων που δεν μπόρεσαν να πάρουν μέρος σ’ αυτήν την πορεία, αλλά την παρακολούθησαν σαν αχτίδα φωτός στην μαυρίλα που προσπαθεί να τους βυθίσει ο καπιταλισμός και οι υποτακτικοί του.

Γιατί ο αγωνιστής δήμαρχος της Πάτρας έδειξε τον δρόμο για την αντιμετώπιση της ανεργίας, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που γεννάει η σαπίλα του καπιταλισμού και σίγουρα ο δρόμος αυτός δεν είναι το ρουσφέτι, το γλύψιμο και το παρακαλετό, αλλά ο αγώνας για μια ζωή αξιοπρεπή, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπως αξίζει στο γένος του ανθρώπου το 2016 με τόσο παραγόμενο πλούτο, με τόσο ανεπτυγμένη επιστήμη, με τόσο εξελιγμένα μέσα παραγωγής.

Γιατί η Λαϊκή Συσπείρωση της Πάτρας έδειξε τους δρόμους της λαϊκής πάλης, γιατί στους δρόμους αυτούς θα κριθεί το δίκιο, όπως στους δρόμους κρίθηκε το δίκιο σ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας.

Ποιοι αφηνίασαν με τον Πελετίδη κατηγορώντας τον για λαϊκισμό;

Αυτοί που φόρτωσαν τους πρόσφυγες στο πλοίο και τους κουβάλησαν στην πλατεία Συντάγματος τότε που διαφήμιζαν τον θίασο της Αριστεράς των κινημάτων.

Αυτοί που γέμιζαν τις πλατείες κρατώντας κουτάλες και τεντζερέδες, φωνάζοντας “να καεί, να καεί το μπ….έλο η Βουλή” τότε που δεν είχαν στρώσει τους πισινούς τους φαρδιά πλατιά στα έδρανά της.

Αυτοί που τις ημέρες των μεγάλων απεργιών γέμιζαν τους χώρους δουλειάς ως απεργοσπάστες και το βράδυ σουλάτσερναν με μπύρα και σουβλάκι στις πλατείες ως επαναστάτες (ζητούμε συγνώμη από όσους θαμώνες των πλατειών έτυχε να μην είναι απεργοσπάστες)!

Αυτοί που γέμιζαν τις πλατείες φωνάζοντας “έξω το κόμματα και τα σωματεία”, ετοιμάζοντας την μεταπήδηση της “αριστεράς” στην διαχείριση της σάπιας εξουσίας των “μεγαλοκαρχαριών” στο κάτω μέρος της πλατείας και εκκολάπτοντας το αυγό του φιδιού στο πάνω μέρος της πλατείας!

Αυτοί που αφού δημιούργησαν ένα απολίτικο και αποπροσανατολισμένο κίνημα των πλατειών, αφού επιτέθηκαν με ρόπαλα, μολότοφ και πέτρες εναντίον του συντεταγμένου ταξικού κινήματος, έστειλαν τον κόσμο στον καναπέ του εν μία νυκτί ρίχνοντας το σύνθημα “ψηφίζουμε και φεύγουν”.

Αυτοί που θα ήκοβαν τον ΕΝΦΙΑ, που θα αποκαθιστούσαν μισθούς και συντάξεις, που θα καταργούσαν τα μνημόνια με ένα νόμο κι ένα άρθρο και αντί γι’ αυτά έχουν κρεμάσει το λαό από το τσιγκέλι και τον γδέρνουν ζωντανό!

Αυτοί που σε ένα βράδυ μετέτρεψαν το “ΟΧΙ” του λαού σε “ΝΑΙ” γιατί έτσι γούσταραν τ’ αφεντικά τους οι πλουτοκράτες!

Αυτοί που κορόιδεψαν με τόσο χυδαίο και ξετσίπωτο τρόπο τον λαό, όσο κανένας άλλος μέχρι τώρα δεν τον είχε κοροϊδέψει.
Αυτοί είναι που κατηγορούν τον Πελετίδη και τον Κουτσούμπα για λαϊκισμό! Πάει να πει ότι αφού τους κατηγορούν τέτοιου ήθους και πρακτικής όντα, πρέπει να αισθάνονται περήφανοι γιατί κάνουν καλά τη δουλειά τους από την πλευρά των συμφερόντων της εργατικής τάξης, των ανέργων, των λαϊκών στρωμάτων. Το πρόβλημα θα ήταν αν θα τους παίνευαν όλα αυτά τα καρναβάλια που μαγάρισαν κάθε τι αριστερό και προοδευτικό, δηλώνοντας μέχρι και κομμουνιστές! Πάει να πει ότι αύριο το Σύνταγμα θα ομορφύνει και ο άνθρωπος θα ψηλώσει λίγο ακόμα το μπόι του με το λιθαράκι όσων σχεδίασαν κι όσων περπάτησαν την πορεία αυτή, στο μεγάλο δρόμο για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς και της ανεργίας.

Νάβις

ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΟΙ ΟΔΟΙΠΟΡΟΙ (διανυκτερευση )

 ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΟΙ ΟΔΟΙΠΟΡΟΙ (διανυκτερευση )

Στα Μέγαρα βρίσκονται οι οδοιπόροι στα πλαίσια της μεγάλης πορείας Πάτρα - Αθήνα για την ανεργία, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται εκδήλωση υποδοχής από την δημοτική αρχή και το Εργατικό Κέντρο Μεγάρων.

Νωρίτερα και διασχίζοντας την πόλη των Μεγάρων οι οδοιπόροι φώναζαν συνθήματα όπως, «Πάτρα - Αθήνα ήταν η αρχή, εμπρός λαές στην πρώτη τη γραμμή». (Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο).

Οι οδοιπόροι θα διανυκτερεύσουν απόψε και το πρωί του Σαββάτου θα ξεκινήσουν την πορεία τους μέχρι την Ελευσίνα.

"ΕΙΣΤΕ Η ΣΑΠΙΛΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΝΤΟΥΝΙΑ,ΨΩΦΟ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ (Η πορεία Πάτρα -Αθήνα περνώντας από τα γραφεία της ναζιστικής χ.α στα Μέγαρα )"

Του "παλαβου " Ικαριώτη ..."ανταποκριτη" μας 

Με το σύνθημα «Πάτρα - Αθήνα ήταν η αρχή, εμπρός λαέ στην πρώτη τη γραμμή», μπήκε λίγο μετά τις 19.00 στα Μέγαρα, η μεγάλη πορεία για την ανεργία, κάνοντας αισθητή την παρουσία της στην πόλη. (Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο).

Στην πλατεία Λιτάρα στήθηκε η συγκέντρωση υποδοχής της στην πόλη.

Ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Παναγιώτης Στρατούρης, αφού καλωσόρισε τη σημαντική αυτή πρωτοβουλία, μίλησε για τα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης στην περιοχή, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα στην ομιλία του ότι «δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας γυρίσουν πίσω στο Μεσαίωνα».

Ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης στην ομιλία του, επανέλαβε τα αιτήματα της μεγάλης πορείας από την Πάτρα στην Αθήνα, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους το Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας πήρε αυτή την πρωτοβουλία. «Τι θέλαμε να πετύχουμε; Να μπει σε κίνηση ο άνεργος, ο εργαζόμενος που δουλεύει 2ωρα και 4ωρα για 200 και 300 ευρώ, δηλαδή σαν δούλος». «Η υπόθεση θα κριθεί απ' τους αγώνες. Αν μπούμε σε κίνηση μπορούμε να κερδίσουμε. Αυτοί έχουν πολλά εκατομμύρια, εμείς είμαστε εκατομμύρια», σημείωσε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στις κατακτήσεις όπως η Ασφάλιση που κερδήθηκαν με αγώνες αλλά και στις τεράστιες σύγχρονες δυνατότητες της παραγωγής, της επιστήμης και της τεχνολογίας που είναι ικανές να θρέψουν τους πάντες, να δώσουν σε όλους δουλειά με δικαιώματα, αλλά που αυτό δε γίνεται γιατί αυτοί που κάνουν κουμάντο στην οικονομία έχουν άλλα συμφέροντα. «Ο,τι δε δίνουν πρέπει να το κερδίσουμε με τον αγώνα μας», κατέληξε καταχειροκροτούμενος.

Η βραδιά έκλεισε με την πολύ όμορφη και επίκαιρη θεατρική παράσταση: «Η μοναδική και ασυνήθιστη ιστορία του Ευτύχη ή αλλιώς Ευτυχία», από τη θεατρική ομάδα «Ως Πότε».

Το σημερινό δύσκολο μέρος της διαδρομής είναι πλέον πίσω τους και όλοι ετοιμάζονται για την αυριανή μέρα όπου η πορεία θα διανύσει την απόσταση από τα Μέγαρα ως την Ελευσίνα και βέβαια για τη μεγάλη κορύφωση, τη συγκέντρωση το απόγευμα της Κυριακής στο Σύνταγμα.  

απο 902

Το γαλλικό κεφάλαιο θέλει νέες επεμβάσεις

Το γαλλικό κεφάλαιο θέλει νέες επεμβάσεις

Η συνέντευξη εφ' όλης της ύλης που έδωσε πριν λίγες μέρες ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, σε δημοσιογράφους της γερμανικής εφημερίδας «Μπιλντ», είναι ενδεικτική της κατάστασης στις σχέσεις ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία. Παρόλο που ο Ολάντ μίλησε με «όρους» του πάλαι ποτέ «γαλλογερμανικού άξονα», δεν μπορούν να κρυφτούν οι οξύτατοι ανταγωνισμοί που υπάρχουν ανάμεσα στις δύο χώρες και εκδηλώνονται σε αντιπαραθέσεις σε μια σειρά ζητήματα που έχουν σχέση με την πορεία της Ευρωζώνης και της ΕΕ και τη διαχείριση της οικονομίας τους. Στο υπόβαθρο αυτής της αντιπαράθεσης βρίσκονται η ισχνή οικονομική ανάκαμψη συνολικά, η στασιμότητα στην οικονομία της Γαλλίας και οι δυσκολίες της Γερμανίας, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε πιο αναβαθμισμένη θέση σε σχέση με τον εταίρο της. Στην ίδια λογική κινείται η κοινή συνεδρίαση των υπουργικών συμβουλίων Γαλλίας - Γερμανίας την Πέμπτη, με βάση τα ιδιαίτερα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου στην 1η και τη 2η πιο ισχυρές οικονομίες στην ΕΕ. Η αναφορά του Ολάντ ότι η εξέλιξη της ενοποίησης της Ευρωζώνης και της ΕΕ μπορεί να προχωράει με διαφορετικές ταχύτητες για τα κράτη - μέλη, σηματοδοτεί το βάθος των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η λυκοσυμμαχία. Αλλωστε, είναι γνωστές οι αντιθέσεις Γαλλίας - Γερμανίας για το ζήτημα της οικονομικής διακυβέρνησης και της πολιτικής ενοποίησης, αλλά και το ζήτημα της προσήλωσης στην αυστηρή τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας.

***

Ο Ολάντ «έδωσε ρέστα» σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε διάφορα πεδία (από τη Συρία έως την Ουκρανία). Ζήτησε οι δυο χώρες «να δράσουν (και) εκτός της Ευρώπης», στο πλαίσιο του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ότι την επομένη της συνέντευξης, στην κοινή συνεδρίαση των υπουργικών συμβουλίων, σημειώνεται, με αφορμή την επόμενη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία και το λεγόμενο «Σχέδιο Ετοιμότητας Ανάληψης Δράσης», ότι οι δύο χώρες πρέπει να συμβάλλουν στην «οικοδόμηση μιας συμμαχίας προικισμένης με μια θέα 360 μοιρών και ικανής να αντιμετωπίσει όλες τις σημερινές προκλήσεις αλλά και τις μελλοντικές». Επίσης, ζητούνται ακόμα πιο αποφασιστικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Δράση επομένως σε κάθε γωνία του πλανήτη, για υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Ο Ολάντ στη συνέντευξή του το είπε και πιο κυνικά: «Δεν πρέπει να περιμένει η Ευρώπη από τους άλλους να τις λύσουν τα προβλήματα, πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό της». Επίσης, εκθείασε τη στρατιωτική συμβολή της Γερμανίας στην επέμβαση στο Μάλι. Αρα, το μήνυμά τους είναι: πιο δυναμικά στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

***

Επίσης, ξεχωρίζει η προτροπή του ότι η ΕΕ «βρίσκει λύσεις αλλά αργεί». Είπε για τις ηγεσίες των δύο χωρών ότι «έχουν επιδείξει επίγνωση των ευθυνών τους» και έφερε ως παραδείγματα «την τραπεζική ένωση», τη «διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη», τη «συμφωνία με την Τουρκία για το Προσφυγικό», το λεγόμενο «"σχήμα της Νορμανδίας" (Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία) που οδήγησε σε συνεννόηση και τη συμφωνία του Μινσκ που πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως». Σε όλα όσα αναφέρει, η συμβολή Γαλλίας και Γερμανίας ήταν καθοριστική, αλλά για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και σε καμία περίπτωση των λαών, όπως ...πλασάρει τις «κοινές λύσεις». Συμβιβασμοί και παζάρια όντως γίνονται, αλλά οι εργαζόμενοι πάντα μετράνε απώλειες δικαιωμάτων και κατακτήσεων ή πασχίζουν να επιζήσουν στην κυριολεξία όπως οι ξεριζωμένοι από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις πρόσφυγες και μετανάστες, που η τάξη του Ολάντ και των ομοίων του ξερίζωσαν από τις πατρίδες τους και τώρα δήθεν νοιάζονται. Μάλιστα, όταν οι Γερμανοί δημοσιογράφοι - για σκοπιμότητες της αστικής τάξης που υπηρετούν - πήγαν υποτίθεται να στριμώξουν τον Ολάντ ότι η Γαλλία παίρνει πολύ λίγους αναλογικά πρόσφυγες (30.000) απ' ό,τι η Γερμανία, ο Γάλλος Πρόεδρος ανέφερε ότι η χώρα του διαχειρίζεται «τις ροές χιλιάδων ανθρώπων κυρίως από την Αφρική, που διακινδυνεύουν τις ζωές τους για να περάσουν στη Βρετανία και η Γαλλία προσπαθεί να βοηθήσει». Φυσικά και αυτοί οι μετανάστες - θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας συναντάνε καταστολή και φράχτες.

***

Σε ό,τι αφορά τις λεγόμενες «οικονομικές μεταρρυθμίσεις», ο Γάλλος Πρόεδρος με περηφάνια προβάλλει την «επιτυχία» της «μείωσης του ελλείμματος», της «διατήρησης των συντάξεων», του «κοινωνικού διαλόγου για τα Εργασιακά». Δηλαδή, όλα αυτά που οι εργαζόμενοι νιώθουν στο πετσί τους με τις περικοπές στις κοινωνικές υπηρεσίες και την επιδείνωση των όρων δουλειάς, με μείωση μισθών, ανασφάλεια και πιο εύκολο καθεστώς απολύσεων για τους εργοδότες και γι' αυτό βγαίνουν μαζικά στους δρόμους και αντιστέκονται.
Αν κάτι, δηλαδή, επιβεβαίωσε η συνέντευξη Ολάντ, είναι ότι ο πόλεμος έξω, με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που φέρνουν θάνατο, φτώχεια και προσφυγιά και ο πόλεμος μέσα, δηλαδή το ξεζούμισμα των εργατών, βγαίνουν από την ίδια μήτρα, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Και αυτή δεν παίρνει μερεμέτια, παρά μόνο ανατροπή, με ένταση της ταξικής πάλης σε κάθε χώρα.

Μεθοδεύσεις

Μεθοδεύσεις

Η μεθόδευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σχετικά με το νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Συστηματικά προσπαθεί να πείσει το λαό ότι η υπεράσπιση του αντιλαϊκού 3ου μνημονίου, που υπέγραψε το περασμένο καλοκαίρι, είναι «γραμμή άμυνας» απέναντι στις αξιώσεις του «κακού» ΔΝΤ, που θέλει ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Στόχος είναι ο λαός να «προετοιμαστεί», προκειμένου να αποδεχτεί το νέο αντιλαϊκό πακέτο ως το αναγκαίο κακό, να νιώσει ανακούφιση επειδή - δήθεν - δεν υιοθετήθηκαν τα χειρότερα. Τη στιγμή που το νέο αντιλαϊκό πακέτο περιλαμβάνει κλιμάκωση της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, με στόχο τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Μια άλλη, επικίνδυνη πλευρά της μεθόδευσης της κυβέρνησης είναι το γεγονός ότι «παίζει καθυστερήσεις». Οσον αφορά τον τρόπο και το χρόνο που θα επιλέξει να φέρει τα νέα μέτρα στη Βουλή, παίρνει υπόψη τις εργατικές - λαϊκές αντιδράσεις. Θα προσπαθήσει, λοιπόν, να τα περάσει, όπως έκανε και το καλοκαίρι, σε ημερομηνίες που θα δυσκολεύουν την εργατική - λαϊκή αντίδραση. Αυτό, άλλωστε, υπηρετούν οι φήμες που διαδίδονται ότι θα τα φέρει να τα ψηφίσει στη Βουλή Μεγάλη Βδομάδα, αν μπορούσε δε και την Κυριακή του Πάσχα ακόμα καλύτερα. Είναι, βεβαίως, στο χέρι του λαού να δείξει ετοιμότητα, να απαντήσει αποφασιστικά όποτε και αν έρθει το νέο αντιλαϊκό πακέτο.
Η κυβέρνηση σπέρνει το ψέμα ότι με το κλείσιμο της «αξιολόγησης» ανοίγουν προοπτικές για τερματισμό της λιτότητας μέσω της ανάκαμψης, ότι θα μπει τέλος στα αντιλαϊκά μέτρα. Ψέμα πολλαπλό. Γιατί είναι ερώτημα αν θα καταφέρει η καπιταλιστική οικονομία στην Ελλάδα να περάσει στην ανάκαμψη, κάτι που βεβαίως δεν εξαρτάται κυρίως από την «αξιολόγηση». Γιατί η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, που είναι ο στόχος, δεν έρχεται σε αντίθεση με τα αντιλαϊκά μέτρα και τη λιτότητα. Γιατί, τέλος, οι αντιλαϊκές - αντεργατικές αναδιαρθρώσεις είναι βαρέλι χωρίς πάτο, δεν πρόκειται να τελειώσουν όσο υπάρχουν ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός και η ανισομετρία. Το παράδειγμα της Γαλλίας δείχνει ότι δεν χρειάζεται καν μνημόνιο, για να προωθηθούν αντιλαϊκά μέτρα που είναι αναγκαία για την καπιταλιστική ανάπτυξη ούτως ή άλλως.
Οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις δεν πρέπει να περάσουν. Ο λαός, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποδεχτούν το αντιλαϊκό πακέτο των μέτρων σαν σωσίβιο στο πέλαγος της αντιλαϊκής πολιτικής. Πρέπει να απορρίψουν τα κυβερνητικά ψέματα, που έχουν ως στόχο να αποσπάσουν την συναίνεσή τους σε αυτήν την αντιλαϊκή επίθεση. Δεν πρέπει όμως να αιφνιδιαστούν, να τους πιάσουν στον ύπνο, ή στο εορταστικό κλίμα των ημερών που έρχονται, να βρεθούν ανέτοιμοι και μουδιασμένοι απέναντι στο νέο αντιλαϊκό πακέτο. Οποτε και αν έρθουν τα μέτρα θα πρέπει να συναντήσουν τη σθεναρή εργατική - λαϊκή αντίδραση. Αυτό θα πρέπει να εξασφαλιστεί το επόμενο διάστημα. Κυβέρνηση και εργοδοσία πρέπει να νιώσουν ότι οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν να υπομένουν τη σφαγή δικαιωμάτων τους. Δεν πρέπει, λοιπόν, να χαθεί ούτε λεπτό τις επόμενες μέρες στην οργάνωση και κλιμάκωση της εργατικής - λαϊκής αντίδρασης, με αιχμή τη 48ωρη γενική απεργία που θα πρέπει να αποτελέσει πραγματικό σημείο αναφοράς στη δράση του εργατικού κινήματος, εφαλτήριο για ακόμα πιο μαζικούς και αποφασιστικούς αγώνες. Αλλωστε, η αναμέτρηση με την επιθετικότητα του κεφαλαίου δεν τελειώνει αν ψηφιστεί το νέο πακέτο των μέτρων. Εχει, λοιπόν, σημασία, αξιοποιώντας όλη την πολύτιμη δραστηριότητα του προηγούμενου διαστήματος, να μπουν βάσεις, ώστε ο αγώνας να έχει συνέχεια, διάρκεια και προοπτική, στοιχεία που μόνο η γραμμή με την οποία παλεύουν στο κίνημα οι ταξικές δυνάμεις μπορεί να διασφαλίσει.