14 Απρ 2013

Νέα Κεντρική Επιτροπή και Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου εκλέχθηκαν από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ


Νέα Κεντρική Επιτροπή και Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου εκλέχθηκαν από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Το Δελτίο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει: 

«Η Κεντρική Επιτροπή που εξέλεξε το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ (με αλφαβητική σειρά) είναι: 


Αβραμόπουλος Κώστας


Αλέπης Πέτρος 


Αρβανιτάκης Δημήτρης 


Αρβανιτάκης Διονύσης


Βαγενάς Ελισσαίος 


Βαρδαλής Σάκης


Γκιόκας Γιάννης


Γκιώνης Θέμης


Γόντικας Δημήτρης


Δημουλάς Τηλέμαχος


Ζάχαρης Δημήτρης


Ζιώγας Κώστας 


Ηλιόπουλος Παναγιώτης


Κανταρτζής Αχιλλέας


Καπέτη Θεανώ


Καραθανασόπουλος Νίκος 


Κατροδαύλη Ελένη


Κατσώτης Χρήστος


Κουμπούρης Δήμος 


Κουρκούνης Νίκος


Κουτσούμπας Δημήτρης


Κωνσταντινίδης Θεοδόσης


Κωτσαντής Σήφης 


Λαμπρινού Μαρία


Λουκάς Στέφανος


Λυμπερίδης Ζήσης


Μαϊλης Μάκης


Μαμάης Βασίλης


Μανουσογιαννάκης Γιάννης


Μανωλάκου Διαμάντω


Μαρίνος Γιώργος


Μαρούδας Ρίζος


Μηλιαρονικολάκη Ελένη


Μπασδέκης Κώστας


Μπάτσικας Κώστας 


Μπέλλου Ελένη


Μπούτας Βαγγέλης


Νταγκουνάκης Γιώργος


Παναγιωτακοπούλου Χριστίνα


Παντελάκη Ελπίδα


Παπαδάκης Κώστας


Παπαδόπουλος Μάκης


Παπαλεωνίδας Δημήτρης


Παπαρήγα Αλέκα


Παπασταύρου Κύριλλος


Παρασκευάς Κώστας


Παφίλης Θανάσης


Πέρρος Γιώργος


Πρωτούλης Γιάννης


Ράζου Λουίζα


Σκιαδιώτης Γιώργος


Σοφιανός Νίκος


Τασιούλας Γιάννης


Τζαβάρας Δημήτρης


Τζίμας Θανάσης


Τούσσας Γιώργος


Τσατσούλη Τασία


Τσιαπλές Τάσος


Τσιμπόγλου Σάββας


Φειδάκη Καίτη


Χαρίτος Γιώργος 


Χιώνης Θοδωρής


Χριστάνης Νίκος

Το 19ο Συνέδριο εξέλεξε επίσης την Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου την οποία αποτελούν οι: 


Βλόντζος Θανάσης


Κακουλίδου Χρύσα


Κροκίδη Λίνα


Κολοβός Χρήστος


Νάνος Γιώργος

Νέος Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ ο Δημήτρης Κουτσούμπας.

Νέος Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ ο Δημήτρης Κουτσούμπας. 



Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με την ολοκλήρωση των εργασιών του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕδόθηκε από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ η παρακάτω ανακοίνωση:
«Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον Δημήτρη Κουτσούμπα».

Γιατί λυσσάνε τα Μέσα των αστών;



Γιατί λυσσάνε τα Μέσα των αστών;
Αυτοί και άλλοι παρόμοιοι ήταν οι τίτλοι για το ΚΚΕ που κυριάρχησαν στα αστικά ΜΜΕ κατά την προσυνεδριακή περίοδο
Ολα τα είχε ο μπαχτσές, στην αντιμετώπιση του Κόμματος από τα αστικά ΜΜΕ στη διάρκεια της προσυνεδριακής περιόδου. Από κατασκευασμένα ψέματα και ανυπόστατα σενάρια, μέχρι συνειδητή διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ και των προσυνεδριακών ντοκουμέντων, για να τα φέρουν στα μέτρα της αντιΚΚΕ προπαγάνδας. Αν κάτι επιβεβαίωσαν οι δεκάδες σελίδες που έγραψαν για να ρίξουν λάσπη στο ΚΚΕ, είναι ότι η επιχειρηματολογία τους διαμορφώνεται σε ενιαίο κέντρο. Οτι τα αντιΚΚΕ επιτελεία στον αστικό Τύπο και το διαδίκτυο αλληλοτροφοδοτούνται, αξιοποιώντας σ' αυτό τους το έργο, εχθρούς και άσπονδους φίλους του ΚΚΕ.
Το μπαράζ των δημοσιευμάτων ξεκίνησε από την επομένη κι όλας της δημοσίευσης των Θέσεων, στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη. Οσοι περίμεναν ότι μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα ταλανιζόταν και θα αναθεωρούσε τη στρατηγική του, όσοι ήλπιζαν ότι οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο θα σηματοδοτούσαν στροφή του ΚΚΕ στη διαχείριση, εγκατάλειψη των αρχών και του επαναστατικού του Προγράμματος, ηττήθηκαν πανηγυρικά. Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν αναδιπλώθηκε από τη στρατηγική του, αλλά στο νέο του Πρόγραμμα ενσωμάτωσε τα συμπεράσματα από τις συλλογικές επεξεργασίες προηγούμενων Συνεδρίων και Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων, που θωρακίζουν και ενισχύουν τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά.
Εκεί πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες της λυσσασμένης επίθεσης στο Κόμμα, πριν το Συνέδριο και στη διάρκεια των εργασιών του. Η επίθεση αυτή θα συνεχιστεί με βεβαιότητα και μετά το Συνέδριο, με κλιμάκωση της προσπάθειας να συκοφαντηθεί το Κόμμα, αφού δεν μπόρεσαν να το σύρουν στη διαχείριση ή να το περιθωριοποιήσουν. Στα δημοσιεύματα των αστικών εφημερίδων και της «Αυγής» του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε φιλόξενη στέγη κάθε πολεμική στο ΚΚΕ την περίοδο του Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου, χωρίς καμιά αναφορά, έστω και κριτική, στα πραγματικά κείμενα του Συνεδρίου, στις Θέσεις του ΚΚΕ, όπως δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Κάθε τι που ακουμπούσε τη στρατηγική του ΚΚΕ ή έκανε κύριο στην κριτική το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιούνη, γιγαντωνόταν στις αστικές εφημερίδες, με τίτλους όπως «εμφύλιος στο ΚΚΕ», «εκκαθαρίσεις ετοιμάζει η ηγεσία» και άλλα παρόμοια, που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, με τις αρχές και τον τρόπο λειτουργίας του ΚΚΕ. Κοντά σ' αυτά και οι κατηγορίες ότι είναι κόμμα «σεχταριστικό», ότι δεν ακουμπάει στις λαϊκές μάζες, ότι οι Θέσεις για το Συνέδριο ενισχύουν τον απομονωτισμό. Μα αν ισχύουν όλα αυτά, τότε γιατί κόπτονται για το ΚΚΕ, αυτοί που το θέλουν κόμμα περιθωριακό, χωρίς επιρροή στους εργαζόμενους και το λαό;
Σκούζουν και συκοφαντούν επειδή η εικόνα που θέλουν να φτιάξουν για το ΚΚΕ σκοντάφτει στην πραγματικότητα. Ξέρουν ότι το ΚΚΕ έχει ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πρωταγωνιστεί στην οργάνωση της συμμαχίας και της πάλης τους. Βλέπουν πως δεν υπάρχει σήμερα μικρός ή μεγάλος αγώνας που να μην πρωτοπορούν ή να μη συμμετέχουν οι κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ. Ξέρουν πως το οργανωμένο και ταξικό είναι αυτό που τους απειλεί και όχι το «χύμα», στο οποίο παρεμβαίνουν με άνεση και με όλους τους μηχανισμούς για να το ενσωματώνουν, αξιοποιώντας σ' αυτή τη δουλειά και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα πονήματά τους στην προσυνεδριακή περίοδο... Τα παραμύθια του Παπούλια από την «Εφημερίδα των συντακτών», που έβγαζε από την κοιλιά του μυθεύματα και ανύπαρκτους διαλόγους ανάμεσα σε στελέχη του ΚΚΕ, για να στοιχειοθετήσει - όπως έλεγε - κατάσταση φαγωμάρας στο Κόμμα; `Η μήπως τα ρεπορτάζ της «Αυγής», που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τις αστικές εφημερίδες, στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσαν να προβάλουν στο ΚΚΕ τη σαπίλα των δικών τους κομμάτων, με τους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς και τα μαχαιρώματα, τη διαμάχη για τις καρέκλες, ιδιαίτερα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ράβει κυβερνητικά κοστούμια.
'Η μήπως τα ανεκδιήγητα μυθεύματα των ΝΕΩΝ, που ξεσάλωσαν ανήμερα και την επομένη της έναρξης του Συνεδρίου, ανακαλύπτοντας τους «"σωματοφύλακες" της Αλέκας», κατασκευάζοντας ανύπαρκτες ομάδες στην καθοδήγηση του Κόμματος, για να σερβίρει στους αναγνώστες την εικόνα ενός ΚΚΕ ίδιο με τα κόμματα του συστήματος, με ίντριγκες στελεχών και κόντρες διαδοχής που είναι καθρέφτης των ενδοαστικών ανταγωνισμών για τη «μάσα». Θα ήθελαν το ΚΚΕ να είναι σαν τα μούτρα τους, αλλά δεν τους κάνουμε τη χάρη. Η λειτουργία του Κόμματος και η εσωκομματική δημοκρατία είναι στον αντίποδα του τρόπου που λειτουργούν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στο εσωτερικό των οποίων αποδεδειγμένα παρεμβαίνει η αστική τάξη ή τμήματά της που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.
Να μια ακόμα πλευρά της επίθεσης στο ΚΚΕ: Στην προσπάθειά τους να αναμορφώσουν το πολιτικό σκηνικό, το ΚΚΕ τους βάζει εμπόδια. Ολοι λένε διαχείριση, το ΚΚΕ λέει επανάσταση. Ολοι λένε καπιταλισμός, το ΚΚΕ λέει λαϊκή εξουσία και οικονομία, σοσιαλισμός. Ολοι λένε μέσα στην Ευρωζώνη, ή έξω από το ευρώ και μέσα στην ΕΕ, το ΚΚΕ λέει αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Ολοι λένε αποπληρωμή ή διευθέτηση του χρέους, με μερική παραγραφή ή «κούρεμα» σε συνεννόηση με δανειστές και εταίρους, το ΚΚΕ λέει μονομερή διαγραφή του χρέους.
Ολοι παρεμβαίνουν στο κίνημα με αιτήματα εντός των ορίων της καπιταλιστικής οικονομίας και των «αντοχών» της, το ΚΚΕ διαμορφώνει πλαίσιο πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, παίρνοντας υπόψη ότι παράγεται ασύλληπτος πλούτος και αυτόν είναι που πρέπει να βάλει στο χέρι ο λαός, γκρεμίζοντας την αστική εξουσία και παίρνοντας στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας. Το ΚΚΕ είναι κόμμα που παλεύει να οργανώσει το λαό για να ανατρέψει τον καπιταλισμό, όταν όλοι οι άλλοι θέλουν να τον διαχειριστούν και μάλιστα με λαϊκή νομιμοποίηση, που θέλουν να αποσπάσουν απ' την κάλπη.
Ολοι λένε πως το κοινοβούλιο και οι θεσμοί του αστικού συστήματος είναι το πεδίο της διαπραγμάτευσης για λύσεις τάχα υπέρ του λαού, το ΚΚΕ λέει ότι η οργάνωση στους τόπους δουλειάς σε ρήξη με την εργοδοσία και το κράτος της είναι η διέξοδος, για να σωθεί η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, γκρεμίζοντας από τα θεμέλια τους αστικούς θεσμούς, τους οποίους, αστοί όλων των αποχρώσεων και ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούν να αναστηλώσουν και να εξωραΐσουν στα μάτια του λαού. Είναι τέτοια η γύμνια και η εμπάθειά τους για το ΚΚΕ, που μεταλλάσσουν σε ανύποπτο χρόνο την προπαγάνδα τους, όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί μαζί τους και ξεσκεπάζει τα ψεύδη τους.
Για παράδειγμα, όσο καιρό βρισκόταν σε εξέλιξη η συζήτηση των Θέσεων στις ΚΟΒ και στις ΟΒ, έλεγαν ότι το ΚΚΕ βρίσκεται τάχα σε εμφύλιο. Οταν, όμως, το Κόμμα ανακοίνωσε συγκεκριμένα στοιχεία για την ουσιαστική και συντριπτική συμφωνία των μελών του με τα προσυνεδριακά κείμενα, κατάπιαν τη γλώσσα τους και γύρισαν ξανά στο ...τσάμικο: Η «ηγεσία» πνίγει τις φωνές που διαφωνούν, το ΚΚΕ περιχαρακώνεται και άλλα κάλπικα, που στόχο έχουν να πλήξουν το κύρος και τους δεσμούς του Κόμματος με το λαό.
Ορισμένοι μάλιστα επαγγελματίες του οπορτουνισμού, δεν απέφυγαν την αυτογελοιοποίηση, όταν έφτασαν να αναγορεύσουν τους εαυτούς τους θεματοφύλακες της εσωκομματικής δημοκρατίας στο ΚΚΕ, ενώ ήταν από τους πρωτοστάτες στην προσπάθεια να διαλύσουν το Κόμμα το '90 - '91, καταπατώντας κάθε αρχή και το καταστατικό του, θέλοντας να χτυπήσουν το Κόμμα στα θεμέλια, στο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Δε χώνεψαν την ήττα τους τότε, όπως δεν χωνεύουν και τις αλλεπάλληλες ήττες που συνοδεύει κάθε δική τους προσπάθειά να προκαλέσουν τη μετάλλαξη του ΚΚΕ, πολύ περισσότερο να το εξαφανίσουν πολιτικά.
Ολους αυτούς, αστούς, οπορτουνιστές και τα Μέσα τους, τους μετράμε σαν αντίπαλους και δεν τους υποτιμάμε. Απαντάμε συντεταγμένα και με επιχειρήματα, χωρίς να υποστέλλουμε το μέτωπο απέναντί τους. Αποδείχνουμε με επιχειρήματα και με τη δύναμη της πολιτικής μας στο λαό πως στοχεύουν στη δική του συνθηκολόγηση, επειδή θέλουν να διαιωνίσουν ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι, που είναι στο χέρι της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να το ανατρέψουν, αρκεί οι ίδιοι να το αποφασίσουν και να παλέψουν γι' αυτό.
Το ΚΚΕ βγαίνει από το 19ο Συνέδριο πιο ώριμο και δυναμωμένο, πιο ικανό να πρωταγωνιστήσει το επόμενο διάστημα στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, με όρους ρήξης και ανατροπής. Εχουμε εμπιστοσύνη στο λαό, πίστη στη δύναμή του. Με γερό ΚΚΕ, κόμμα παντός καιρού, είναι βέβαιο ότι ο αντίπαλος δε θα βρίσκει τόπο να σταθεί, όσα μέσα κι αν χρησιμοποιήσει.

ΙΤΑΛΙΑ Μονόδρομος η συγκρότηση ενός πραγματικού ΚΚ


ΙΤΑΛΙΑ
Μονόδρομος η συγκρότηση ενός πραγματικού ΚΚ
Διεθνή εκδήλωση διοργάνωσε στις 6/4 στη Ρώμη το Κόμμα «Κομμουνιστές - Λαϊκή Αριστερά - Κομμουνιστικό Κόμμα», όπου συμμετείχε και το ΚΚΕ
Αποψη από την εκδήλωση
Ενάμιση μήνα μετά τις τελευταίες εκλογές στην Ιταλία, συνεχίζεται η αδυναμία του αστικού πολιτικού συστήματος να καταλήξει σε συγκεκριμένο κυβερνητικό σχήμα. Να υπενθυμίσουμε πως στις εκλογές αυτές οι ψήφοι βασικά «τριχοτομήθηκαν» ανάμεσα στην «κεντροαριστερή» συμμαχία του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, την «κεντροδεξιά» συμμαχία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το «Κίνημα 5 Αστέρων» του λαϊκιστή κωμικού Μπέπε Γκρίλο, ενώ καταποντίστηκε εκλογικά ο συνασπισμός του «τεχνοκράτη» πρωθυπουργούΜάριο Μόντι, καθώς και ο οπορτουνιστικός συνασπισμός «Επανάσταση των Πολιτών» (από κόμματα-μέλη του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς - Κομμουνιστική Επανίδρυση, Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών, Οικολόγους και άλλες δυνάμεις ενάντια στη διαφθορά) με πρόγραμμα σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του καπιταλισμού, που άφηνε ανοιχτή την «πόρτα» συνεργασίας με την κεντροαριστερά. Η πτώση του οπορτουνιστικού συνασπισμού οδήγησε σε εσωκομματικές αναταράξεις και στα δύο κόμματα που έχουν στον τίτλο τους τη λέξη «κομμουνιστικό», αλλά συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό οπορτουνιστικό κέντρο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς («Κομμουνιστική Επανίδρυση», «Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών»), των οποίων οι ηγεσίες δρομολόγησαν έκτακτα συνέδρια.
Σ' αυτές τις συνθήκες, όπου το κλασικό πολιτικό σχήμα της διαχείρισης του καπιταλισμού στην Ιταλία επιδιώκει την ανασύνθεσή του, πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη, στις 6/4, μια σημαντική πολιτική διεθνιστική εκδήλωση που διοργάνωσε το κόμμα «Κομμουνιστές - Λαϊκή Αριστερά - Κομμουνιστικό Κόμμα». Πρόκειται για ένα σχετικά νέο κόμμα, που προέκυψε το 2009 ύστερα από την αποχώρηση μερίδας μελών και στελεχών από το Κόμμα των Ιταλών Κομμουνιστών, διαφωνώντας με τις επιλογές αυτού του κόμματος και της Επανίδρυσης. Στόχος της νέας οργάνωσης είναι η δημιουργία ενός πραγματικού Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ιταλία, που θα στηρίζεται στο μαρξισμό - λενινισμό. Στις πρόσφατες εκλογές το κόμμα αυτό, και λόγω των δυσκολιών του εκλογικού νόμου, αποφάσισε να κατεβάσει ψηφοδέλτιο στην κάλπη των Ιταλών που διαμένουν στην υπόλοιπη Ευρώπη και κατέγραψε ποσοστά άνω του 1,5%.
Στη διεθνιστική εκδήλωση, που διοργάνωσε το κόμμα «Κομμουνιστές - Λαϊκή Αριστερά - Κομμουνιστικό Κόμμα», με θέμα «Ενάντια στον οπορτουνισμό, για το σοσιαλισμό, να χτίσουμε το ΚΚ», συμμετείχαν το ΚΚΕ, το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, η Ενωση επαναστατών κομμουνιστών Γαλλίας, ο Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία, το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, η Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας, ενώ χαιρετιστήρια μηνύματα έστειλαν το ΚΚ Τουρκίας και το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ουγγαρίας.
Η τοποθέτηση των Ιταλών Κομμουνιστών
Στην ομιλία του ο Μάρκο Ρίτσο, Εθνικός Γραμματέας των «Κομμουνιστών - Λαϊκή Αριστερά - Κομμουνιστικό Κόμμα», τόνισε πως σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη μια βαθιά κρίση, που το σύστημα δεν μπορεί να την ξεπεράσει και να βγει από αυτήν. Δεν πρόκειται - είπε - για ένα προσωρινό πρόβλημα, το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί με κάποιες τεχνικές διορθώσεις. Πρόκειται για κρίση του συστήματος, που εκδηλώνεται με την κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Οι αιτίες αυτής της κρίσης δεν βρίσκονται στη χρηματοπιστωτική σφαίρα ή στην άσκηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής, π.χ. στο νεοφιλελευθερισμό, αλλά στην ουσία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που δεν μπορεί να αντέξει πλέον τη βασική αντίθεση μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και της ατομικής ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της.
Ο Μ. Ρίτσο υπογράμμισε πως ο καπιταλισμός δεν είναι πια σε θέση να αντέξει την πτώση του ποσοστού κέρδους και να επανεκκινήσει τον κύκλο ανάπτυξης της αναπαραγωγής και συσσώρευσης, αν όχι μέσα από τη συμπίεση των μισθών και την καταστροφή μέρους του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσω της μείωσης των παραγωγικών δυνάμεων, απολύσεων και φυσικά μην ξεχνάμε τον πόλεμο.
Υπογράμμισε πως το χρέος δεν προκάλεσε την κρίση, αλλά είναι συνέπειά της. Δεν είναι οι εργαζόμενοι, οι λαοί που έζησαν πάνω από τις δυνατότητές τους και προκάλεσαν το χρέος. Το χρέος το προκάλεσε το κεφάλαιο για να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη του. Σήμερα - είπε - χρειάζεται εκτός από την ταξική πάλη και η πάλη με την ψευδο-αριστερά και τα οπορτουνιστικά κόμματά της που συνεχίζουν να εξηγούν τη δυνατότητα να μεταρρυθμιστεί το καπιταλιστικό σύστημα, που συνεχίζουν να μπαίνουν σε κυβερνήσεις και να διαχειρίζονται το σύστημα σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Οι οπορτουνιστές δεν είναι λιγότερο υπεύθυνοι από τον ταξικό εχθρό για τον αποπροσανατολισμό λαϊκών δυνάμεων.
Τόνισε πως απαιτείται αποτελεσματικός διεθνής συντονισμός των ΚΚ, που είναι με συνέπεια μαρξιστικά - λενινιστικά, καθιστώντας δυνατή την από κοινού ανάπτυξη της θεωρίας και της πράξης της πάλης των τάξεων στις σημερινές συνθήκες, των κοινών στρατηγικών και τακτικών για την προλεταριακή επανάσταση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού!
Η παρέμβαση του ΚΚΕ
Χαιρετίζοντας, εκ μέρους του ΚΚΕ, τη διεθνιστική εκδήλωση, αναφερθήκαμε στο 19ο Συνέδριο του Κόμματος, στην πλούσια εσωκομματική διαδικασία της συζήτησης των Θέσεων της ΚΕ, του σχεδίου Νέου Προγράμματος και Καταστατικού του ΚΚΕ. Την ίδια ώρα τονίσαμε πως το ΚΚΕ μπόρεσε αυτή την περίοδο να συνδυάσει αυτή τη συζήτηση με την πρωτοπόρα δράση του, στους αγώνες της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς, που ξέσπασαν την ίδια περίοδο, κάτι που δείχνει τις βαθιές ρίζες που έχει το ΚΚΕ με τα εργατικά, λαϊκά στρώματα της Ελλάδας. Το 19ο Συνέδριο καλείται να εξετάσει τη δράση του Κόμματος, να μελετήσει την παραπέρα ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ενίσχυση του κόμματος της εργατικής τάξης. Ενός κόμματος, που εδώ και 10 δεκαετίες έχει βάλει και βάζει τη δική του σφραγίδα στους αγώνες, στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, κι από την άποψη αυτή το Συνέδριο του ΚΚΕ δεν αφορά μονάχα τους κομμουνιστές της Ελλάδας, αλλά όλους τους εργαζόμενους στη χώρα μας.
Αναφερθήκαμε στις συνέπειες της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα, αλλά και στις προσπάθειες της αστικής τάξης να αναμορφώσει το πολιτικό σκηνικό. Ενημερώσαμε ότι συστατικό στοιχείο αυτής της αναμόρφωσης είναι η επίθεση στο ΚΚΕ, με την οποία επιδιώκεται να ασκηθεί οπορτουνιστική πίεση στο Κόμμα μας, ώστε αυτό να παραιτηθεί από την επαναστατική στρατηγική, είτε να συρρικνώσουν την εκλογική δύναμη του ΚΚΕ, ώστε να αδυνατίσει η φωνή και η πολιτική του παρέμβαση. Για το στόχο αυτό ως «εργαλείο» χρησιμοποιήθηκε στις τελευταίες εκλογές η πρόταση για τη συμμετοχή μας σε μια «κυβέρνηση της Αριστεράς». Το ΚΚΕ απέρριψε αυτή την πρόταση, πληρώνοντας ένα σημαντικό «τίμημα» με την υποχώρηση της εκλογικής του δύναμης, όμως αυτή η απόρριψη εμπόδισε το Κόμμα μας να διολισθήσει σε ένα ιστορικό λάθος, να βάλει δηλαδή «πλάτη» στη διαχείριση του καπιταλισμού και της κρίσης του. Σήμερα, λίγους μήνες μετά τις ελληνικές εκλογές, οι εξελίξεις στην Κύπρο είναι πολύ διδακτικές και για τον ελληνικό λαό και δείχνουν πως μέσα στην ΕΕ, μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, άσχετα από τις προθέσεις που μπορεί να έχει ένα «αριστερό» κυβερνητικό σχήμα, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση. Ο καπιταλισμός έχει νόμους, που δεν πρέπει να αγνοούνται από τους εργαζόμενους!
Υπογραμμίσαμε ότι το ΚΚΕ παρουσιάζει στους εργαζόμενους τη δική του αναλυτική πολιτική πρόταση για το πώς θα πρέπει να είναι η κοινωνία σήμερα, για το πώς θα πρέπει να δουλεύει η οικονομία. Εμείς οι κομμουνιστές δεν κρύβουμε τους σκοπούς μας, δεν ενδιαφερόμαστε να ξεγελάσουμε τους εργαζόμενους για να αποσπάσουμε κάποιες ψήφους. Αλλωστε, ως ΚΚΕ έχουμε εδώ και χρόνια παραιτηθεί από τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες! Δεν πιστεύουμε πως η ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας μπορεί να γίνει μέσα από τις βουλευτικές εκλογές, χωρίς αυτό να σημαίνει πως υποτιμούμε και αυτή τη μορφή πάλης.
Λέμε, λοιπόν, στον Ελληνα εργαζόμενο πως υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές συνθήκες για να οργανώσει τη ζωή του, τη ζωή της χώρας μας πάνω σε άλλες βάσεις. Ποιες είναι αυτές οι βάσεις; Είναι η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος. Μόνο ένα τέτοιο σύστημα, ο σοσιαλισμός, μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες! Ψεύδονται εκείνα τα κόμματα που λένε ότι μπορεί να υπάρξει ένα σύστημα όπου από τη μια θα διατηρούνται τα καπιταλιστικά κέρδη, κι από την άλλη ο «άνθρωπος» μπορεί να μετράει περισσότερο απ' αυτά, να είναι δήθεν «πάνω από τα κέρδη».
Σημειώσαμε πως το ΚΚΕ θέτει το ζήτημα της αποδέσμευσης της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ολοκληρωμένα, υπογραμμίζοντας στο λαό πως μόνο η εργατική εξουσία μπορεί να εγγυηθεί αυτήν την αποδέσμευση.
Αναφερθήκαμε στην πολιτική συμμαχιών, που έχει χαράξει το ΚΚΕ, καθώς και στην ανάγκη ύπαρξης επαναστατικής γραμμής για το ΚΚ, του μετώπου με τον οπορτουνισμό, της χάραξης κοινής επαναστατικής στρατηγικής των μαρξιστικών - λενινιστικών κομμάτων.
Υπογραμμίσαμε πως στους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων είναι η πολυδιάσπαση των εργαζομένων, ανά κλάδο, ανά χρώμα, ανά θρησκεία, ανά έθνος, μεταξύ εργαζομένων των «φτωχών» και των λεγόμενων «πλούσιων» χωρών, μεταξύ των εργαζομένων του φτωχού «Νότου» και του πλούσιου «Βορρά», μεταξύ των εργαζομένων των «αναπτυγμένων» και των «αναπτυσσόμενων» χωρών κ.ο.κ. Στόχος τους είναι το «διαίρει και βασίλευε», από τη μια, κι από την άλλη η «στράτευση» των εργαζομένων κάτω από «ξένη σημαία», πότε για να «κάνουμε μεγάλη τη χώρα μας», πότε «για να κάνουμε πιο ανταγωνιστική την εθνική οικονομία μας», πότε «για την ανάκτηση της κυριαρχίας» της χώρας κ.λπ. Ομως, εμείς γνωρίζουμε πως στην εποχή μας, στην εποχή του περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, που εγκαινίασε η Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, ο σύγχρονος πατριωτισμός ταυτίζεται με την ανατροπή της αστικής εξουσίας, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, με την έξοδο της χώρας μας από κάθε καπιταλιστικό δρόμο και κάθε διακρατικό καπιταλιστικό συνασπισμό και ιμπεριαλιστική συμμαχία.
Στα χέρια μας έχουμε ένα πολύτιμο «όπλο», που δεν πρέπει ποτέ να το παραδώσουμε και το οποίο μπορεί να εμποδίσει τα σχέδια της διάσπασης της εργατικής τάξης. Κι αυτό το όπλο μας είναι ο Προλεταριακός Διεθνισμός! Το σύνθημα «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!» είναι σήμερα πιο ισχυρό από ποτέ!
Και θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό το ότι αυτό το μήνυμα του Προλεταριακού Διεθνισμού μπορεί να εξαπλωθεί και στην Ιταλία, χάρη στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από τους συντρόφους του «ΚΚ Ιταλίας- Κομμουνιστές - Λαϊκή Αριστερά», για το χτίσιμο ενός ΚΚ με επαναστατική στρατηγική, επιχειρώντας να ξεριζώσει τη βρώμικη και πολύχρονη υπονομευτική δουλειά του ευρωκομμουνισμού και του σύγχρονου οπορτουνισμού.
Διαβεβαιώσαμε πως σ' αυτόν τον δύσκολο κι απαιτητικό δρόμο το ΚΚΕ θα είναι στο πλευρό των Ιταλών κομμουνιστών!

Του Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
Ο Ε. Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυ
νο

Αντιεπιστημονικές και επικίνδυνες θεωρίες για την εγκληματικότητα


Αντιεπιστημονικές και επικίνδυνες θεωρίες για την εγκληματικότητα
Τρόπο να εντοπίζουν ποιοι εγκληματίες είναι πιθανό να διαπράξουν εκ νέου κάποιο έγκλημα υποστήριξαν ότι βρήκαν Αμερικανοί ερευνητές. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI), για να παρακολουθήσουν τη μεταβολή της αιμάτωσης περιοχών του εγκεφάλου, που χρησιμοποιείται ως μέτρο της δραστηριότητας των νευρωνικών δικτύων. Συγκεκριμένα, παρατήρησαν την αιμάτωση στον πρόσθιο υπερμεσολόβιο φλοιό, περιοχή που θεωρείται ότι σχετίζεται με τον έλεγχο της επιθετικότητας και του παρορμητισμού, διαπιστώνοντας ότι οι κατάδικοι με χαμηλή δραστηριότητα στην περιοχή αυτή, είχαν - τα 4 χρόνια που ακολούθησαν του πειράματος - 2,6 φορές περισσότερες συλλήψεις για βίαια εγκλήματα και 4,3 φορές για μη βίαια αδικήματα. Δεν εξετάστηκε το ποσοστό νέας διάπραξης εγκλημάτων, αλλά μόνο οι συλλήψεις, που σημαίνει ότι δεν εξετάστηκε το ενδεχόμενο οι πιο παρορμητικοί να είναι απλώς λιγότερο προσεκτικοί και γι' αυτό πιο επιρρεπείς να συλληφθούν. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά στην κατεύθυνση που χάραξαν, μέχρι να χρησιμοποιηθεί η έρευνα ως βάση για αποφάσεις δικαστηρίων ή συμβουλίων αναστολών. Θεωρούν, δηλαδή, πως το κριτήριο «εγκληματικών» μοτίβων εγκεφαλικής λειτουργίας θα μπορούσε στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί γι' αυτό το σκοπό. Κάτι σαν νόμος ιδιωνύμου με επιστημονικοφανή βάση, όπου κανείς θα καταδικάζεται για την τάση που υποτίθεται ότι έχει να εγκληματίσει, ή θα οδηγείται για θεραπεία αυτής της τάσης.
Διά πάσαν νόσον
Παλιότερες έρευνες που σύγκριναν με την τεχνική fMRI την εγκεφαλική λειτουργία καταδίκων και ανθρώπων που δεν έχουν καταδικαστεί για κάποιο αδίκημα, δεν είχαν καταλήξει σε σαφή συμπεράσματα. Ο πρόσθιος υπερμεσολόβιος φλοιός που εξετάστηκε στην έρευνα για την «εγκληματική φύση» του ανθρώπου απέχει μόλις ένα εκατοστό από περιοχή του εγκεφάλου με ίδια μορφή και λειτουργικότητα, που αξιοποιήθηκε σε μελέτη αντιμετώπισης της νευρικής ανορεξίας με την τεχνική του βαθέος εγκεφαλικού ερεθισμού (με τοποθέτηση ηλεκτροδίων). Η ίδια περιοχή έχει διερευνηθεί και σε μελέτες για τη βελτίωση της μνήμης ασθενών που πάσχουν από Αλτσχάιμερ, αλλά και για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Επιπλέον, η περιοχή αυτή περιέχει εκτός από τμήμα του φλοιού και λευκή ουσία, είναι δηλαδή σημείο διασύνδεσης περιοχών του εγκεφάλου, με σημαντικές διαφορές, μάλιστα, από άτομο σε άτομο.
Αν και η μελέτη που οδήγησε στην πρόσφατη επιστημονική δημοσίευση έγινε σε δείγμα μόλις 96 φυλακισμένων καταδίκων και χωρίς ανάλογη μελέτη σε άτομα που δεν έχουν καταδικαστεί, η ερμηνεία των στοιχείων δεν περιορίζει την εφαρμογή τους στο γενικό πληθυσμό. Με άλλα λόγια, οι ερευνητές και άλλοι συνάδελφοί τους που έσπευσαν να σχολιάσουν τα συμπεράσματα της μελέτης, υποστηρίζουν ότι αρκεί να παρακολουθήσεις για λίγο με μια ειδική τεχνική μαγνητικής τομογραφίας τον εγκέφαλο ενός ανθρώπου, για να καταλήξεις αν «από τη φύση του» ρέπει προς το έγκλημα ή όχι. Σαν το έγκλημα να μην είναι κυρίως κοινωνικό φαινόμενο, αλλά ένα είδος κληρονομικής ασθένειας. Διατυπώνουν μάλιστα και σκέψεις για θεραπευτική παρέμβαση, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει ότι ο πιθανολογούμενος μελλοντικός εγκληματίας θα παραμείνει νομοταγής!
Ο ...εγκληματίας Ροβινσώνας
Το συμπέρασμα δεν προήλθε «από σπόντα» κατά την πραγματοποίηση κάποιας άλλης έρευνας, αλλά ως αποτέλεσμα μελέτης με ακριβώς αυτό το στόχο: Τον προσδιορισμό εργαστηριακού τρόπου κατάταξης των ανθρώπων σε εγκληματικές και μη εγκληματικές φύσεις. Το έγκλημα είναι αναμφισβήτητα κοινωνική συμπεριφορά, αφού δεν μπορεί να νοηθεί κανείς ως εγκληματίας παρά μόνο μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο και όχι ως απομονωμένο άτομο. Ωστόσο, η αντιεπιστημονική αντίληψη για τις κοινωνικές συμπεριφορές είναι κυρίαρχη στις ΗΠΑ και γενικά στον καπιταλισμό, είτε γίνεται στη βάση της ψυχολογίας, είτε στη βάση της ιατρικής.
Εδώ και δεκαετίες, επιστήμονες, που δεν αρνούνται τη νόηση, τη συνείδηση, τον ψυχισμό ως δραστηριότητες του εγκεφάλου, αλλά εμφορούνται από αστικές ιδεοληψίες, αναζητούν το υποτιθέμενο γονίδιο ή τα γονίδια της εγκληματικότητας. Ανάγουν τις κοινωνικές συμπεριφορές, εκδήλωση ανώτερου επιπέδου οργάνωσης της ύλης, όπου εμφανίζονται ποιοτικά νέα στοιχεία, στο χαμηλότερο επίπεδο της βιολογικής οργάνωσής της. Υποβιβάζουν την ενεργητική αντανάκλαση του εξωτερικού κόσμου μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση σε κατώτερες μορφές αλληλεπίδρασης, όπως οι χημικές - βιοχημικές (π.χ. έκφραση γονιδίου με σύνθεση της πρωτεΐνης που κωδικοποιεί).
Η αστική κοσμοαντίληψη, είτε με τη μορφή του ιδεαλισμού και του αγνωστικισμού, είτε με την πιο διαδεδομένη σήμερα του μηχανιστικού υλισμού και ιδιαίτερα του νεοθετικισμού, θεωρεί ότι και το έγκλημα είναι αποτέλεσμα κάποιας χημικής ανισορροπίας στον εγκέφαλο, κατ' αναλογία με τα ευρήματα για περιπτώσεις σχιζοφρένειας, κατάθλιψης κ.λπ. Θεωρούν ότι η εγκληματικότητα δεν έχει να κάνει με κοινωνικά αίτια, με τη διαπαιδαγώγηση που προωθεί από την παιδική ηλικία ως ύψιστο ιδανικό το κέρδος, με το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που δε σέβεται την ανθρώπινη ζωή, αφήνοντας παιδιά να πεινάνε και ηλικιωμένους να πεθαίνουν χωρίς περίθαλψη, που αφήνει χωρίς τη φροντίδα κοινωνικής πρόνοιας οικογένειες με προβλήματα, που «μαυρίζει» την καρδιά των νέων ανθρώπων κλείνοντάς τους τις πόρτες κατάμουτρα από τα πρώτα τους βήματα στην παραγωγή, που γεννά τον πόλεμο και το φασισμό προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τις άλυτες εγγενείς αντιφάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Το κτήνος
Βέβαια, υπάρχει και άλλος λόγος για τέτοιου είδους αναζητήσεις. Οι φυλακές έχουν ξεχειλίσει από κατάδικους και υπόδικους και αν η εγκληματικότητα χαρακτηριστεί ως ασθένεια που επιδέχεται θεραπείας, τότε οι φαρμακοβιομηχανίες και όλο το εμπορικό κύκλωμα της Υγείας στον καπιταλισμό θα αποκτήσει ένα νέο κλάδο για την αναπαραγωγή και κερδοφορία του κεφαλαίου, που δραστηριοποιείται στον τομέα. Πολύ περισσότερο αν κριθεί ότι πρέπει να δίνεται σχετική φαρμακευτική αγωγή και στους «επιρρεπείς στο έγκλημα», έστω κι αν έχουν ακόμα καθαρό ποινικό μητρώο.
Η εγκληματικότητα εμφανίζεται ως ατομικό φαινόμενο, αποτέλεσμα της «φύσης» κάποιων ανθρώπων, ή του ανθρώπου γενικά, του «κτήνους που έχουμε μέσα μας», σε μια προσπάθεια των αστών να αποσείσουν τις ευθύνες της τάξης τους και του εκμεταλλευτικού τους συστήματος, που σαπίζει και μολύνει τις συνειδήσεις, οδηγώντας μεταξύ άλλων και σε αυξημένη εγκληματικότητα. Αλήθεια, γιατί ήταν τόσο χαμηλή η εγκληματικότητα στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ενώ αντίθετα αυξανόταν όσο το σύστημα απομακρυνόταν από τις αρχές του υιοθετώντας την οικονομία της (καπιταλιστικής) αγοράς και της συσσώρευσης που αυτή γεννά; Οι αντιθέσεις που δημιουργεί η ιδιοποίηση ξένης εργασίας, ο ατομισμός, είναι η βασική αιτία της εγκληματικής συμπεριφοράς, τόσο της νόμιμης (εκμετάλλευση, κρατική τρομοκρατία, ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι), όσο και της παράνομης (ποινικής).

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: nature.com, wired.com, phys.org, medicalxpress.com



ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ SUPER LEAGUE Tα... ντέρμπι και το ντέρμπι


ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ SUPER LEAGUE
Tα... ντέρμπι και το ντέρμπι
Εστω και υπό διαφορετικούς ρόλους, το ντέρμπι των «αιωνίων» έχει πάντα τη δική του αίγλη
Eurokinissi
Χαμηλώνουν τα... βλέμματα στη σημερινή 29η αγωνιστική της Super League αφού στην προτελευταία στροφή πριν τη λήξη του φετινού πρωταθλήματος η οποία διεξάγεται υπό το πρίσμα ενός σπάνιου σκηνικού. Ισως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια το ντέρμπι των «αιωνίων» Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δε μονοπωλεί το ενδιαφέρον, αλλά τα φώτα συγκεντρώνονται στην ουρά της βαθμολογίας όπου είτε μαθηματικά είτε ουσιαστικά 5 ομάδες δίνουν τη μάχη για παραμονή στην κατηγορία. Για μια ακόμη χρονιά η διοργανώτρια αρχή τηρεί την παράδοση και εξαιτίας του βαθμολογικού ενδιαφέροντος τόσο στη σημερινή όσο και στην επόμενη αγωνιστική τα παιχνίδια διεξάγονται την ίδια ώρα, προκειμένου να μην υπάρχουν... παρεξηγήσεις.
Οι εμπλεκόμενοι και τα σενάρια
ΑΕΚ , Βέροια, Αρης, Πανθρακικός σε πρώτο πλάνο και σε δεύτερο ΟΦΗ και Πλατανιάς αποτελούν το γκρουπ της αγωνίας, η οποία θα ξεκαθαρίσει οριστικά με το φινάλε την επόμενη αγωνιστική. Τα σενάρια που παίζουν είναι πολλά και περικλείουν όλες τις περιπτώσεις, από τις πολλαπλές ισοβαθμίες μέχρι το ενδεχόμενο μετά από πολλά χρόνια να ξαναδούμε αγώνες μπαράζ.
Η ΑΕΚ είναι η ομάδα που αν και βρέθηκε τις τελευταίες αγωνιστικές σε δύσκολη θέση, αφού έχασε το κερδισμένο έδαφος των προηγούμενων μηνών, επί της ουσίας έχει την τύχη στα χέρια της. Και αυτό γιατί φιλοξενεί στο ΟΑΚΑ τον Πανθρακικό, βασικό αντίπαλό της στη μάχη της παραμονής. Με νέο τεχνικό τον παλιό παίκτη της ομάδας Τραϊανό Δέλλα και καινούργιο επιτελείο στο ποδοσφαιρικό τμήμα (Ζήκος, Μπορμπόκης, Κέζος), η Ενωση σήμανε συναγερμό στις τάξεις των οπαδών της και ευελπιστεί στη νίκη, που θα της κάνει λίγο πιο εύκολη τη ζωή για το φινάλε. Εάν συμβεί αυτό τότε στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο βολεύουν δυο αποτελέσματα (ισοπαλία και νίκη), ενώ μπορεί να... χαμογελάσει και σε περίπτωση ήττας εάν τη βολέψουν οι ισοβαθμίες στις οποίες υπερτερεί των υπόλοιπων τεσσάρων. Το μη χείρον βέλτιστον θα θεωρηθεί η περίπτωση μπαράζ που θα δώσει παράταση στις ελπίδες. Για τους Θρακιώτες με δεδομένο ότι την τελευταία αγωνιστική υποδέχονται την ήδη υποβιβασμένη Κέρκυρα, νίκη στο ΟΑΚΑ ισοδυναμεί με παραμονή, ενώ με ισοπαλία κάνουν αποφασιστικό βήμα γι' αυτό.
Η ήττα στα Γιάννενα έφερε σε δύσκολη θέση την ΑΕΚ σε αντίθεση με τους γηπεδούχους που ουσιαστικά «κλείδωσαν» θέση στην πρώτη τετράδα
Eurokinissi
Στον Αρη η πρώτη εκτός έδρας νίκη για φέτος που έγινε στο Περιστέρι την προηγούμενη αγωνιστική επί του Ατρομήτου έδωσε βαθιά ανάσα στην ομάδα. Πλέον στους «κίτρινους» της Θεσσαλονίκης τα όνειρα επιτρέπονται αρκεί βέβαια να κάνουν αυτό που πρέπει. Σήμερα φιλοξενεί το σίγουρο τρίτο της βαθμολογίας Αστέρα Τρίπολης, που μόνη φιλοδοξία που έχει πλέον είναι να πιάσει ή να περάσει τον ΠΑΟΚ στη δεύτερη θέση. Κάτι που δεν αλλάζει πολλά πράγματα παρά μόνο την ειδική βαθμολογία στα πλέι οφ. Κάτι λιγότερο σημαντικό βέβαια από τη μάχη για την παραμονή που δίνουν οι αντίπαλοί τους. Νίκη σήμερα, τους δίνει άλλον αέρα ενόψει της τελευταίας αγωνιστικής που αγωνίζονται εκτός έδρας με την Ξάνθη που μέχρι σήμερα τουλάχιστον βρίσκονται στο κυνήγι για μια θέση στην πρώτη τετράδα.
Η Βέροια δείχνει να έχει το δυσκολότερο δρόμο από τους υπόλοιπους αφού σήμερα υποδέχεται τον Πλατανιά ο οποίος μαθηματικά δεν έχει σωθεί (θέλει τουλάχιστον ένα βαθμό), ενώ την τελευταία αγωνιστική ταξιδεύει στο ΟΑΚΑ για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό. Η νίκη σήμερα είναι μονόδρομος για την ομάδα της Ημαθίας, η οποία θα έχει στραμμένο το βλέμμα και στις εξελίξεις στο «Κλ. Βικελίδης», αφού έναντι του Αρη ευνοείται στην ισοβαθμία.
Ο ΟΦΗ και ο Πλατανιάς (σε μικρότερο βαθμό) έχουν μεν λιγότερο άγχος σε σχέση με τους υπόλοιπους, ωστόσο δεν κοιμούνται και ήσυχοι... Οι Κρητικοί αντιμετωπίζουν σήμερα τον Ατρόμητο ο οποίος θέλει να «κλειδώσει» τη θέση του στην πρώτη τετράδα και να μην μπλέξει σε περιπέτειες στο φινάλε.
«Κλειδώνει» η τετράδα
Αρης και Βέροια είναι δυο βασικοί αντίπαλοι για τη μάχη της παραμονής
MotionTeam
Στα ψηλά σκαλοπάτια μπορεί με βάση τα... μαθηματικά να παίζονται οι δυο τελευταίες θέσεις για τη συμπλήρωση της τετράδας (4η και 5η), ουσιαστικά όμως ΠΑΣ Γιάννενα και Ατρόμητος μόνο με «αυτοκτονία» θα δώσουν δικαιώματα (στην Ξάνθη που καραδοκεί). Οι Γιαννιώτες μετά τη νίκη επι της ΑΕΚ υποδέχονται σήμερα την αδιάφορη βαθμολογικά Κέρκυρα και ουσιαστικά θα σφραγίσουν και τυπικά την είσοδο στα πλέι οφ. Η καθίζηση των τελευταίων αγωνιστικών έκανε τον Ατρόμητο, αν και μέχρι πρότινος φαβορί για μια θέση στην πρώτη πεντάδα, να... τρέχει στο τέλος. Ουσιαστικά σήμερα στην Κρήτη με αντίπαλο τον ΟΦΗ και την επόμενη αγωνιστική κόντρα στην ΑΕΚ στην έδρα του χρειάζεται μίνιμουμ δύο βαθμούς. Δυο νίκες στα εναπομείναντα παιχνίδια με Πανιώνιο (σήμερα) και Αρη στο φινάλε, καθώς και στραβοπάτημα ενός εκ των ΠΑΣ ή Ατρόμητου θέλει η Ξάνθη, προκειμένου να κλέψει θέση στην πεντάδα.
Υπάρχει και το ντέρμπι
Εν μέσω όλων αυτών που διαδραματίζονται σε ουρά και πρώτη πεντάδα, στο «Γ. Καραϊσκάκης» Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός διασταυρώνουν τα ξίφη τους στην αιώνια κόντρα του ελληνικού ποδοσφαίρου, που φέτος υπάγεται στις φορές όπου οι ρόλοι είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Ο Ολυμπιακός έχει ήδη τον τίτλο και του φετινού πρωταθλητή, ενω οι «πράσινοι» θέλουν να σώσουν τα προσχήματα στο φινάλε μια απόλυτα αποτυχημένης χρονιάς γι' αυτούς. Οπως και να έχει πάντως, μια κόντρα «ερυθρόλευκων» - «πράσινων» έχει τη δική της... αίγλη.
Το πρόγραμμα και η ΤV
Ωρα έναρξης 19.00: ΑΕΚ - Πανθρακικός (NS-2), Aρης - Αστέρας Τρίπολης (NS-6), Bέροια - Πλατανιάς, Λεβαδειακός - ΠΑΟΚ (NS-3), OΦΗ - Ατρόμητος (Nova Ηighlights) , Oλυμπιακός - Παναθηναϊκός (ΝS-1), Πανιώνιος - Ξάνθη (NS-7), ΠΑΣ Γιάννινα - Κέρκυρα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ Τον διέκριναν η αξιοπρέπεια, η λεβεντιά, η ντομπροσύνη


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ
Τον διέκριναν η αξιοπρέπεια, η λεβεντιά, η ντομπροσύνη
Ενας χρόνος από την πικρή απουσία του
Eurokinissi
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου, γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη.
Μοναχική και σπάνια γυρνάς μες στα Βαλκάνια ανέμους να θερίσεις, σαν Παναγιά σ' έναν τεκέ ψάχνεις του κόσμου το λεκέ για να τον καθαρίσεις.
Μελαχρινούς θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι και μ' όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι, οχτώ μποφόρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα, παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα
Μια πηγαία λαϊκή φωνή, με μεγάλη, ουσιαστική κατάθεση στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνοςλείπει ήδη ένα χρόνο από κοντά μας. Ο σπουδαίος αυτός αυθεντικός λαϊκός καλλιτέχνης, δωρικός στη ζωή και το τραγούδι, που «βάδισε» με συνέπεια στους «δρόμους» του ελληνικού τραγουδιού, αποκαλύπτοντας συνεχώς νέες πτυχές των μεγάλων ερμηνευτικών του δυνατοτήτων, έφυγε πρόωρα και αναπάντεχα από τη ζωή στα 64 χρόνια του, στις 17 του Απρίλη του περασμένου χρόνου.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος διήνυσε μια 45χρονη διαδρομή στο τραγούδι στεφανωμένη με επιτυχίες, από τότε που τυχαία τον άκουσε να τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και μέσω εκείνου βρέθηκε στην «Κολούμπια». Εκτοτε, ξεκινά μια πορεία στο ελληνικό τραγούδι, με διάρκεια και ερμηνείες - σταθμούς του λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού που τον κατέταξαν στους λαϊκούς βάρδους.
Απαράμιλλες ερμηνείες

Γεννημένος στις 2/4/1948, στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα - από την οποία καταγόταν η μητέρα του - μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως ο πατέρας του σκοτώθηκε στο βουνό (ήταν αντάρτης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας), οπότε έλαβε ένα γράμμα του πατέρα του που έλεγε πως ζει στη Ρουμανία. Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια. Πρώτα ως σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του και ύστερα σε ξυλουργεία. Μετά την Γ' Γυμνασίου, το 1964, ήρθε στην Αθήνα να ζήσει με το θείο του. Προτού τελειώσει το Γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει ως τραγουδιστής. Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά», που λογοκρίθηκε από τη χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Μεγάλη και ουσιαστική ήταν η κατάθεσή του στο ελληνικό τραγούδι, το οποίο υπηρέτησε από νεαρή ηλικία μέχρι το τέλος, με αγάπη, συνέπεια, ήθος, σεβασμό κι ένα μοναδικό ταλέντο. Χάρη στο γνήσιο λαϊκό χρώμα της φωνής του και την πλούσια ερμηνευτική του γκάμα, ο Δημήτρης Μητροπάνος χάρισε πολλές ανεπανάληπτες στιγμές, καταφέρνοντας να συγκινήσει όχι μόνο εκείνους που τον γνώρισαν από τα πρώτα του βήματα, αλλά και τις νεότερες γενιές, στοιχείο που αναδεικνύει τη δύναμη του ταλέντου του. Ισως, γιατί πάντα μέσα από το έργο του «μιλούσε» τη «γλώσσα» της αλήθειας, όπως αυτή πηγάζει από τη λαϊκή κληρονομιά. Ισως, γιατί η αξιοπρέπεια, η λεβεντιά, η ντομπροσύνη που τον διέκριναν γίνονταν ένας επιπλέον «κώδικας» στην επικοινωνία του με το κοινό, που τον αγάπησε πολύ. Με τον μοναδικά δικό του απλό, ευθύ και λεβέντικο τρόπο, στη μακρόχρονη καλλιτεχνική του πορεία, ερμήνευσε μεγάλους συνθέτες, λαϊκούς και έντεχνους, ποιητές και στιχουργούς, περνώντας από ανεπανάληπτα σπαραχτικά ζεϊμπέκικα, σε ανεξίτηλα τραγούδια των μεγάλων δημιουργών, κι από απρόβλεπτες αγαπημένες ροκ μπαλάντες σε όμορφα λαϊκά κομμάτια.
Η φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου, ειδικά από τη δεκαετία του '90 και μετά, έγινε ο μελωδικός «τόπος» όπου συναντήθηκε ένα ρεύμα του λαϊκού τραγουδιού με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και με τραγούδια των οποίων οι στίχοι και η μουσική διαφοροποιούνταν από τη θεματολογία του κλασικού λαϊκού τραγουδιού.
Σε αυτή τη «συνάντηση» η φωνή του διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο γιατί προσέλκυσε στιχουργούς και συνθέτες να γράψουν με διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι μέχρι τότε, αλλά και μπόλιασε νέες μορφές στιχουργίας και σύνθεσης με τη δωρική λιτότητα του κλασικού λαϊκού τραγουδιού, το οποίο είχε επηρεάσει τον Μητροπάνο.
Χρέος και ανάγκη ο αγώνας
Συμμεριζόμενος την άποψη ότι ο καλλιτέχνης, αλλά και κάθε άνθρωπος έχει χρέος και ανάγκη να αφουγκράζεται, να μιλά, να αγωνίζεται για τα ζωτικά προβλήματα της εποχής μας, ο Δημήτρης Μητροπάνος σφράγισε με την απαράμιλλη ερμηνεία του τραγούδια χαραγμένα στη συνείδηση του λαού μας, των Μίκη Θεοδωράκη («Τραγούδι του Νεκρού αδερφού», «Αξιον Εστί», «Ρωμιοσύνη» κ.ά.), Χρήστου Λεοντή (το δοξαστικό της Ειρήνης από την «Καταχνιά»), κ.ά.
Από τις πολλές φορές που είχαμε την ευκαιρία να γευτούμε τις μοναδικές ερμηνείες του, αξέχαστη θα μας μείνει η υπέροχη συναυλία του στο τελευταίο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», στο Ιλιον, με το «Αξιον Εστί» των Οδυσσέα Ελύτη - Μίκη Θεοδωράκη, στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος «...Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση», με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή. Η ερμηνεία του - συγκλονιστική, μπροστά σε ένα τεράστιο ακροατήριο, που ένωνε φωνές, ελπίδες, οράματα. Ηταν μία από τις πολλές φορές που ο Δημήτρης Μητροπάνος έδινε το «παρών» στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, δηλώνοντας τη στήριξή του στην Οργάνωση των νέων κομμουνιστών. Ο λαϊκός τραγουδιστής πορεύτηκε στο πλάι του ΚΚΕ, έχοντας την πεποίθηση ότι «το μόνο όπλο του λαού είναι η αντίσταση, η ουσιαστική, συνεχής, καθημερινή πάλη του».
Στη μακρόχρονη πορεία του στο τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού: Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιάννης Σπανός, Μάριος Τόκας. Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο στο δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα», αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε πιο «έντεχνες» διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.
Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό
Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά
... Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή...
Τελευταίες συνεργασίες
Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.ά. Τελευταίες δισκογραφικές δουλειές του ήταν η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβρης 2009), αποτελούμενη από 2 CD, με τίτλο «Τα τραγούδια της ζωής μου» και ο δίσκος «Εδώ είμαστε» με τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη. Ενας δίσκος - καρπός της πρώτης και μοναδικής τους συνάντησης στη δισκογραφία, ένας δίσκο που κομίζει «ό,τι κατέγραψε η ψυχή κι ο καιρός» - τραγούδια με την υπογραφή του πληθωρικού, ανήσυχου συνθέτη στη μουσική, αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος των στίχων, γραμμένα ειδικά για τον «ιεροκήρυκα του ελληνικού συναισθήματος», όπως χαρακτηρίζει ο Στ. Κραουνάκης τον Δημήτρη Μητροπάνο. Νότες λαϊκές, λόγια «μ' αίμα και καρδιά» και με αναφορές συχνά στη σημερινή κατάσταση, ρυθμός απογειωτικός, άλλοτε δοσμένος με νεύρο κι άλλοτε με λυρισμό, συνθέτουν ένα δυνατό άλμπουμ. Το cd περιλαμβάνει δεκατέσσερα τραγούδια του Στ. Κραουνάκη, ανάμεσα στα οποία και η εμβληματική «Ζωή νταλίκα κόκκινη», που είχε συμπεριληφθεί στον προηγούμενο πολυσυλλεκτικό δίσκο του Δ. Μητροπάνου «Στη διαπασών».
Ζωή νταλίκα κόκκινη/Στις εθνικές του κόσμου/ Του Στέλιου τα τραγούδια/ Βενζίνα των φτωχών/ Αγάπη θεοσκότεινη/ Πολλά ουίσκια εντός μου/ Ακούνε τα ζεϊμπέκικα/ Σαν το Πάτερ Ημών/. Πίκρα μανούλα μου το γάλα/ Πίκρα τα χρόνια μας τα υγρά/ Τα εργοστάσια μεγάλα /Τα μεροκάματα μικρά/. Φεύγω απ`αυτό που νιώθω/ Εκαψα τον πόθο μόνος σε μια νυχτιά/ Ηπια μέχρι που σε είδα /Με βαθιά ρυτίδα μεσ' στην ξενιτιά.

Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ

TOP READ