Αντιμετώπιση των τουρκικών υπερπτήσεων "κατά πάγια πρακτική" και στολές παραλλαγής
Μετά
τις πρώτες υπερπτήσεις τουρκικών αεροσκαφών πάνω από τις Οινούσσες,
ανακοινώθηκε ότι «κατά πάγια πρακτική» τα αεροσκάφη αναγνωρίσθηκαν,
αναχαιτίστηκαν, ενώ ενημερώθηκαν ΝΑΤΟ - ΕΕ! Παρά τις κυβερνητικές αυτές
ενέργειες οι υπερπτήσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Αντίστοιχα
συνεχίστηκαν και οι αναχαιτίσεις, καταγγέλθηκαν οι παραβιάσεις «με τον
αυστηρότερο τρόπο» στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και επιπλέον ενημερώθηκε «σε πολύ υψηλό επίπεδο ο αμερικανικός παράγοντας».
Από στρατιωτικής πλευράς επίσης διατάχθηκαν και πραγματοποιήθηκαν
ασκήσεις ετοιμότητας, ενώ ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ντύθηκε με στολή
παραλλαγής.
Ο απλός εργαζόμενος, ο άνθρωπος του λαού, τα στελέχη των Ενόπλων
Δυνάμεων (ΕΔ) και τα στρατευμένα παιδιά μας δεν πρέπει να τσιμπάνε, ούτε
σε ψευτοτσαμπουκάδες, ούτε στο εθνικιστικό μίσος που καλλιεργείται από
ορισμένες πλευρές, ούτε στην πάγια πρακτική των ελληνικών κυβερνήσεων να
αναγορεύουν σε εθνικούς σωτήρες τις λυκοσυμμαχίες! Πρέπει να κρίνουν
την συγκεκριμένη κυβερνητική τακτική και την γενικότερη σχέση της χώρας
με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με βάση την πείρα τους.
Έχουν μήπως εξασφαλιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας κάτω από την
ομπρέλα τους; Με ευθύνη και των λυκοσυμμαχιών δεν έχουμε ανοιχτά θέματα
στη Θράκη και στο Αιγαίο ή μήπως ξεχνιέται η στάση τους απέναντι στο
Κυπριακό διαχρονικά;
Όλοι ας σκεφτούν πόσο ψεύτικος ήταν ο ισχυρισμός, ότι με την ένταξη στην
ΕΕ, τα σύνορα της χώρας θα γινόταν σύνορα της ΕΕ. Αντί αυτού έχουμε
γκριζάρισμα στο Αιγαίο και αλλεπάλληλες τουρκικές προκλήσεις. Ζούμε
κυριολεκτικά μια «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο, κάτι που βιώνουν
ακόμα πιο έντονα στο πετσί τους τα στελέχη των ΕΔ! Σήμερα ο καθένας
διαπιστώνει ότι διαψεύστηκαν οι όποιες ελπίδες είχαν καλλιεργηθεί από
την εγκατάσταση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, δήθεν για περιορισμό του
προσφυγικού ρεύματος. Ούτε να περιμένει κανείς, ότι η τουρκική πλευρά
«θα εκτεθεί» στα μάτια των «συμμάχων», όπως προσπάθησαν να πείσουν οι
της κυβέρνησης, προσκαλώντας τους.
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν πρόκειται να μας σώσουν. Δεν το έχουν κάνει μέχρι
σήμερα, ούτε θα το κάνουν στο μέλλον. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει τα σύνορα
στο Αιγαίο, γιατί το θεωρεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. ΝΑΤΟ και ΕΕ
νίπτουν τας χείρας τους, θεωρώντας τις τουρκικές διεκδικήσεις ως
«διμερείς διαφορές», στις οποίες δεν επεμβαίνουν, επίσης κατά πάγια
τακτική.
Αντίθετα ΝΑΤΟ και ΕΕ, ως επιδιαιτητές, επιδιώκουν την διατήρηση των
«ελληνοτουρκικών διαφορών», για να μπορούν να διατηρούν και τον έλεγχο
στην περιοχή. Σε τοπικό επίπεδο επιδιώκουν την συγκυριαρχία -
συνδιαχείριση και την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Η εγκατάσταση τους
στο πέλαγος, με την ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2 και την FRONTEX, είναι η πρώτη
πράξη του έργου. Παράλληλα, παίρνουν καλύτερες θέσεις στην πολεμική
σκακιέρα του ανταγωνισμού τους με αντίπαλες ιμπεριαλιστικές και
περιφερειακές δυνάμεις, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα ιμπεριαλιστικά
τους συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή, δηλαδή: σφαίρες επιρροής, νέες
αγορές, πηγές και δρόμους μεταφοράς υδρογονανθράκων. Για τα συμφέροντα
αυτά, δεν διστάζουν να αιματοκυλίσουν χώρες και λαούς. Για τις δουλειές
τους αυτές, γράφουν το διεθνές δίκαιο στα παλιά τους τα παπούτσια, δεν
χρειάζονται εθνικά σύνορα, χρειάζονται βάσεις και υποδομές. Όλα τούτα,
μαζί με τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, τα παρέχουν κατά πάγια τακτική
οι ελληνικές κυβερνήσεις, φέρνοντας όλο και πιο κοντά στη χώρα τον
κίνδυνο εμπλοκής της σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Κάθε άνθρωπος του λαού, τα στελέχη και τα στρατευμένα παιδιά μας δεν
έχουν κανένα συμφέρον από τη συμμετοχή της χώρας στις λυκοσυμμαχίες και
στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους.
Ο λαός, μαζί με την πάλη του για μια καλύτερη ζωή σε μια άλλη κοινωνία,
με κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία προς όφελος του και την υπεράσπιση των
συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, έχει κάθε συμφέρον
και δικαίωμα να διεκδικήσει την έξοδο της από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Να
μην αναζητήσει άλλον ιμπεριαλιστή - προστάτη, εκμεταλλευτή. Στόχος των
λαϊκών αγώνων πρέπει να είναι μια άλλη εξουσία στη χώρα, που θα κινείται
σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση και θα αναπτύσσει σε βάση ισοτιμίας
διεθνείς σχέσεις και συμμαχίες, αμοιβαία επωφελείς, που θα σέβονται τα
δίκαια των λαών.
«Τον Μεσαίωνα η πιο συνηθισμένη μορφή κοινωνικής αντίδρασης απέναντι
σε ξηρασίες, επιδημίες, σεισμούς κ.λπ. ήταν η λιτανεία, δηλαδή μια
πολυπληθής πορεία ικεσίας προς τον Υψιστο, προκειμένου να παύσει το
κακό. Επρόκειτο για έμμεση ομολογία της αδυναμίας άμεσης αντιμετώπισης
του προβλήματος και ομαδική ψυχοθεραπεία, που βοηθούσε στην καταπολέμηση
της κατάθλιψης όσων συμμετείχαν. Το μεσαιωνικό αυτό έθιμο αναβίωσε
απροσδόκητα μεταλλαγμένο την προηγούμενη εβδομάδα, με την πεζοπορία 220
χιλιομέτρων (!) που διοργάνωσε ο Δήμος Πατρέων προς την Αθήνα κατά της
ανεργίας». Ποιος τα γράφει; Ο Κ. Χρυσόγονος στο «Εθνος» στις 14/4/2016.
Θα περίμενε κανείς λίγη σοβαρότητα από έναν «Καθηγητή Νομικής ΑΠΘ,
ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ» και, τουλάχιστον, πολιτικά επιχειρήματα
αντιπαράθεσης για ένα «πρόβλημα που έχει γίνει τόσο εφιαλτικό για τη χώρα μας», όπως γράφει ο ίδιος.
Αλλά όταν δεν έχεις, επειδή η πολιτική σου υπηρετεί πιστά το κεφάλαιο, καταφεύγεις στη μεταφυσική.
Αφήνουμε στην άκρη τη φαιδρή ειρωνεία του ότι «οι δεήσεις τους πάντως δεν κατευθύνθηκαν στους ουρανούς, αλλά στον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ»
γιατί, φαίνεται, ούτε βλέπει, ούτε ακούει, ούτε διαβάζει. Γιατί αν κάτι
απ' αυτά έκανε θα έγραφε ότι το ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου
επιδόθηκε στη Βουλή, σε όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής, και στην
κυβέρνηση.
Γαργάρα το κάνει ο κύριος καθηγητής. Τους έτσουξε η κινητοποίηση...
Αλλά είναι πεντακάθαρος όταν φτάνει στο ζουμί, στηρίζοντας την πολιτική
του ΣΥΡΙΖΑ που, στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, ενισχύει το
κεφάλαιο. Τι λέει;
«Ο μόνος τρόπος για να μειωθεί η ανεργία είναι ιδιωτικές επενδύσεις
οι οποίες θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Τούτο προϋποθέτει τη
δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης για την ελληνική οικονομία, με την
ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης από τους δανειστές και την
αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, ώστε να καταστεί εμφανές ότι τα
δημόσια οικονομικά έχουν τεθεί σε βιώσιμη τροχιά και μετά τη λήξη του
τρέχοντος δανειακού προγράμματος το 2018. Ακόμη προϋποθέτει την
ισχυροποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ώστε να αρθούν οι
περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, να αρχίσουν να επιστρέφουν οι
καταθέσεις και οι τράπεζες να μπορούν να δανειοδοτήσουν με λογικά
επιτόκια υγιείς επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Πέρα από αυτά, χρειάζεται η
εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης μακράς
πνοής, με έμφαση στους τομείς της οικονομίας στους οποίους η χώρα μας
έχει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα».
Τι κρύβει; Οτι όλ' αυτά απαιτούν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, για να
αυξάνονται τα κέρδη του κεφαλαίου. Την πολιτική που εφαρμόζει η
κυβέρνηση. Και πως είναι φύσει αδύνατο η ανεργία, που είναι στο 25% όχι
να εξαλειφθεί αλλά ούτε καν να μειωθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, το πολύ
πολύ να κουκουλωθεί με το μοίρασμά της με διάφορα προγράμματα και
ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Τη στιγμή, μάλιστα, που όλες οι προβλέψεις
των αστικών επιτελείων αναφέρουν ότι εισαγωγή σύγχρονων μέσων παραγωγής
- σε συνθήκες ανάπτυξης παρακαλώ! - για την ενίσχυση της
παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας θα οδηγήσουν σε απώλεια
εκατομμυρίων θέσεων εργασίας.
Το Κίεβο βομβαρδίζει το Ντονμπάς εν μέσω κλιμάκωσης της στρατιωτικής του παρουσίας στην ουδέτερη ζώνη
Πιστοποιώντας για μια ακόμα φορά ότι οι συμφωνίες των ιμπεριαλιστών και
των ακροδεξιών λακέδων τους δεν αξίζουν ούτε το χαρτί πάνω στο οποίο
είναι γραμμένες, το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου παραβίασε την εκεχειρία μερικές εκατοντάδες φορές μέσα στην τελευταία εβδομάδα. Οι αρχές της ΛΔ Ντονιέτσκ μιλούν για 283 παραβιάσεις και 2197 βομβαρδισμούς, εκ των οποίων οι 1402 με βαριά όπλα, στο διάστημα 9-15 Απρίλη.
Στη ΛΔ Λουγκάνσκ 4 στρατιώτες σκοτώθηκαν και 8 τραυματίστηκαν, ενώ στη
ΛΔ Ντονιέτσκ σκοτώθηκαν 4 στρατιώτες, τραυματίστηκαν 4 άμαχοι και
καταστράφηκαν 4 σπίτια και ένα σχολείο. Φιλοκιεβικές πηγές αναφέρουν πως
ο ουκρανικός στρατός κατέλαβε πλήρως το χωριό Σιροκίνο, που βρίσκεται
στην ουδέτερη ζώνη.
Ο ΟΑΣΕ επιβεβαιώνει ότι λαμβάνουν χώρα παραβιάσεις από την πλευρά του Κιέβου. Την ίδια στιγμή, σε ελέγχους που πραγματοποιούν στις αποθήκες οπλισμού του ουκρανικού στρατού, οι παρατηρητές του διαπιστώνουν
συχνά την απουσία οπλικών συστημάτων που κανονικά θα έπρεπε να
βρίσκονται εκεί – αυτό συμβαίνει γιατί έχουν μεταφερθεί προς την
ουδέτερη ζώνη.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών της ΛΔ Ντονιέτσκ αναφέρουν πως έχουν ανιχνεύσει τα παρακάτω στοιχεία σε ό,τι αφορά τις στρατιωτικές δυνάμεις που συγκεντρώνει το Κίεβο στην ουδέτερη περιοχή:
10 τανκς στην Κοντέμα (6 χλμ από τη γραμμή επαφής)
3 πυραυλικά συστήματα Grad στη Νοβγκροντσκόγιε (6 χλμ από τη γραμμή επαφής)
4 συστήματα πυροβολικού στο Περβορμαϊσκ (6 χλμ από τη γραμμή επαφής)
2 ολμοβόλα στην Κρασνογκορόβκα (6 χλμ από τη γραμμή επαφής)
10 τανκς στο Στεπνόβε (7 χλμ από τη γραμμή επαφής)
τάγματα του Δεξιού Τομέα και άλλων φασιστών στο Μπεριοζοβόγιε και το Σλαβνόγιε (6 και 3 χλμ από τη γραμμή επαφής αντίστοιχα)
Με βάση τα παραπάνω, τα φασιστόμουτρα του Κιέβου προετοιμάζουν κατά πάσα πιθανότητα μια μεγάλης κλίμακας επίθεση στο Ντονμπάς. Θα φάνε τα μούτρα τους.
“Η αγάπη, μάνα, για την πατρίδα
δεν είναι η γελοία αγάπη για τη γη
ούτε για το χορτάρι που πατάνε τα πόδια μας
είναι το άσβεστο μίσος γι’ αυτόν που την καταπιέζει
είναι η αιώνια έχθρα γι’ αυτόν που της επιτίθεται…”
Χοσέ Μαρτί
Στις 17 Απρίλη του 1961 περίπου 1500 μισθοφόροι, εκπαιδευμένοι από τη
CIA, εισβάλουν με πέντε σκάφη στην Πλάγια Χιρόν, στον Κόλπο των Χοίρων,
που βρίσκεται στα νότια παράλια της Κούβας. Ανάμεσά τους βρίσκονται
εγκληματίες πολέμου αξιωματικοί και στρατιώτες του στρατού του δικτάτορα
Φουλχένσιο Μπατίστα και άλλα εγκληματικά στοιχεία, γιοι γαιοκτημόνων
κ.ά. που μετά την επανάσταση στην Κούβα είχαν καταφύγει στις ΗΠΑ. Όλοι
έχουν περάσει από στρατιωτική εκπαίδευση σε στρατόπεδα της Νικαράγουα
και της Γουατεμάλας, που κυβερνούν δικτάτορες μαριονέτες των ΗΠΑ.
«Χιρόν, νίκη του σοσιαλισμού»
Της επίθεσης έχει προηγηθεί η ρίψη αλεξιπτωτιστών με σκοπό την
κατάληψη ενός προγεφυρώματος που θα διευκόλυνε την εισβολή των
μισθοφόρων αντεπαναστατών. Την επιχείρηση εισβολής σε ένα ανεξάρτητο και
κυρίαρχο κράτος, όπως είναι η Κούβα, επιβλέπουν αξιωματούχοι της CIA
από το αεροπλανοφόρο USS Essex, που βρίσκεται αγκυροβολημένο σε απόσταση
τριών ναυτικών μιλίων από τις ακτές του νησιού. Ο συσχετισμός των
πολεμικών μέσων είναι εξαιρετικά άνισος.
Στις 15 Απρίλη αμερικανικά αεροσκάφη Β-26 καμουφλαρισμένα με
κουβανικά διακριτικά βομβάρδισαν τις αεροπορικές βάσεις της Κούβας
προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και ανθρώπινα θύματα.
«Εκείνο που ήθελαν ήταν να
πάρουν πίσω 371.930 εκτάρια γης, 9.666 ακίνητα, εβδομήντα εργοστάσια,
δέκα σεντράλες, τρεις τράπεζες, πέντε ορυχεία και δώδεκα καμπαρέ».
Φιντέλ Κάστρο Ρους
«Δεν μπορείς να πεις σε έναν
άντρα που ο μπαμπάς του είχε χίλιες καμπαγερίας καλλιεργήσιμης γης και
που έρχεται εδώ απλώς και μόνο για να δώσει το παρόν προκειμένου να του
επιστρέψουν τις χίλιες καμπαγερίας, να πάει να σκοτωθεί
αντιμετωπίζοντας έναν γκουαχίρο που δεν είχε τίποτα και που έχει μια
απίστευτη διάθεση να τον σκοτώσει, γιατί θα του πάρουν τις καμπαγερίας
του.»
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
Η αμερικανική εισβολή στην Κούβα δείχνει και είναι πολύ καλά
σχεδιασμένη και οργανωμένη. Η επιλογή του συγκεκριμένου γεωγραφικού
σημείου μόνο τυχαία δεν είναι. Η Πλάγια Χιρόν είναι ένα απομονωμένο
μέρος που χωρίζεται από την υπόλοιπη επικράτεια της χώρας με έναν μεγάλο
βάλτο. Αυτό κάνει τη διαδρομή των επαναστατικών δυνάμεων της Κούβας
αναγκαστικά προβλέψιμη, αναμενόμενη από τον εχθρό, άρα και την
αντεπίθεση ακόμα πιο δύσκολη.
Στις 16 Απρίλη, παραμονή της επίθεσης, κηδεύονται τα θύματα των
αεροπορικών επιδρομών. Στην πλατεία της Επανάστασης, στην Αβάνα,
πραγματοποιείται ογκώδης διαδήλωση, όπου ο Φιντέλ, μπροστά σε χιλιάδες
αποφασισμένους και οπλισμένους άντρες και γυναίκες, διακηρύσσει για
πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης:
«Εμείς, με την επανάστασή μας, όχι μόνο έχουμε ξεριζώσει την
εκμετάλλευση του έθνους από άλλο έθνος, αλλά επίσης την εκμετάλλευση
κάποιων ανθρώπων από άλλους ανθρώπους! Εμείς έχουμε καταδικάσει την
εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και επίσης θα ξεριζώσουμε στην
πατρίδα μας την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο… Σύντροφοι,
εργάτες και αγρότες! Αυτή είναι η σοσιαλιστική και δημοκρατική
επανάσταση των ταπεινών, με τους ταπεινούς και για τους ταπεινούς. Και
γι’ αυτή την επανάσταση των ταπεινών, με τους ταπεινούς και για τους
ταπεινούς, είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε τη ζωή μας».
Η επίθεση των μισθοφόρων στην Πλάγια Χιρόν είχε στόχο την κατάληψη
μέρους του κουβανικού εδάφους και την εγκαθίδρυση σε αυτό μιας
προσωρινής ψευτοκυβέρνησης που στη συνέχεια θα καλούσε τις ΗΠΑ σε άμεση
στρατιωτική επέμβαση στο νησί για βοήθεια. Ο κομαντάντε Φιντέλ όλα αυτά
τα γνωρίζει καλά…Το σύνθημα είναι: Σε 72 ώρες πρέπει να καθαρίσουμε την
πατρίδα μας από τους εισβολείς, ούτε μια παραπάνω!
Ο Φιντέλ πηδάει από το τανκ φτάνοντας στην Πλάγια Χιρόν. Φωτογραφία που έμεινε στην ιστορία…
Ο ηγέτης της Κούβας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός και, πότε
από τα αντιαεροπορικά συστήματα, πότε από τη ράχη ενός τεθωρακισμένου,
διευθύνει σαν μαέστρος την «ορχήστρα» που συνθέτουν χιλιάδες άντρες και
γυναίκες των Επαναστατικών Ένοπλων Δυνάμεων, της Εθνικής Επαναστατικής
Αστυνομίας και της Λαϊκής Πολιτοφυλακής της Κούβας. Μετά από σκληρή μάχη
68 συνεχόμενων ωρών οι υπερασπιστές του δικαιώματος ενός λαού να ορίζει
ο ίδιος τις τύχες του, στο ελεύθερο έδαφος της πατρίδας του, θα δώσουν
ένα γερό μάθημα στους μισθοφόρους εισβολείς και στους γιάνκηδες
πάτρονές τους, που έρχονται αντιμέτωποι μ’ ένα ηχηρό στρατιωτικό
στραπάτσο, για πρώτη φορά στη Λατινική Αμερική, και παράλληλα στέλνουν
«μήνυμα» για το μέλλον.
«Απαιτούμε σεβασμό στο δικαίωμα στη ζωή και την υγιή
ευημερία της πατρίδας μας. Γι’ αυτό μας το δικαίωμα θα αγωνιστούμε μέχρι
το θάνατο. Για τους Κουβανούς ισχύει αυτό που διακήρυξε πριν από
περισσότερα από 100 χρόνια, ο Χοσέ Μαρτί: “Πατρίδα είναι η
ανθρωπότητα”».
Φιντέλ Κάστρο Ρους
Οι δυνάμεις των αντεπαναστατών συντρίβονται και καταδιώκονται. Λίγοι
καταφέρνουν να φτάσουν στα αμερικανικά πλοία και να διαφύγουν. Όσοι δεν
σκοτώθηκαν στη μάχη αιχμαλωτίζονται. 1200 αιχμάλωτοι αντιμετωπίζονται
από την κουβανική κυβέρνηση με σεβασμό στην ανθρώπινη υπόσταση και υπό
το καθεστώς που προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες. Ο λαός και ο
επαναστατικός στρατός της Κούβας έχουν ήδη «μιλήσει», στο πεδίο της
μάχης. Ο αριθμός των αιχμαλώτων επιβεβαιώνει το μέγεθος της νίκης.
Ακολουθούν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην επαναστατική κυβέρνηση της
Κούβας και την κυβέρνηση Κένεντι στη διάρκεια των οποίων γίνεται μια
ακόμα (από τις εκατοντάδες μέχρι σήμερα) απόπειρα δολοφονίας του Φιντέλ!
Μέσω του αμερικανού δικηγόρου που μεσολαβεί για λογαριασμό των ΗΠΑ για
την απελευθέρωση των κρατουμένων, φτάνει στα χέρια του Φιντέλ, ως
«δώρο», μια στολή δύτη εμποτισμένη από τη CIA με μύκητες και βακτήρια
ικανά να τον σκοτώσουν. Αυτό το περιστατικό, που θα απασχολήσει στη
συνέχεια ειδική επιτροπή του αμερικανικού κογκρέσου, δείχνει μεταξύ
άλλων και πόσο νιάζονταν τα αφεντικά (Κυβέρνηση ΗΠΑ, CIA) για την τύχη
των υποτακτικών τους (κουβανών αντεπαναστατών)…
Οι αιχμάλωτοι ανταλλάσσονται τελικά με δολάρια που η κουβανική
κυβέρνηση αξιοποιεί αγοράζοντας τρόφιμα, φάρμακα και μηχανές επώασης
αυγών, πολύτιμα για τις ανάγκες του κουβανικού λαού.
«Χιρόν, η πρώτη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στη Λατινική Αμερική»
Στις 26 Απρίλη ο Φιντέλ Κάστρο εξέδωσε διάταγμα σύμφωνα με το οποίο η Κούβα θα είναι στο εξής ένα σοσιαλιστικό κράτος. «Λοιπόν,
ναι! Το καθεστώς μας είναι σοσιαλιστικό! Και αν υπάρχει εδώ, στην
Καραϊβική, το φταίξιμο δεν είναι μόνο δικό μας. Είναι και του
Χριστόφορου Κολόμβου και των άγγλων και ισπανών αποικιστών και της ίδιας
της γεωγραφίας της χώρας μας! Αλλά εμείς πιστεύουμε ότι με πλήρες
δικαίωμα μπορούμε να ζήσουμε εδώ με το σοσιαλιστικό καθεστώς που ο λαός
μας προτίμησε και διάλεξε».
Την 1η του Μάη εκατοντάδες χιλιάδες λαού διαδηλώνουν στην
Αβάνα εκφράζοντας την υποστήριξή τους στη νέα σοσιαλιστική κοινωνία που
θεμελιώνεται στην Κούβα, με συνθήματα όπως: «Ζήτω ο σοσιαλισμός που
καταργεί όλους τους εκμεταλλευτές». «Κάτω ο ιμπεριαλισμός των
Γιάνκηδων», «Πατρίδα ή θάνατος!».
Κατά τη διάρκεια των μαχών της Πλάγια Χιρόν 157 Κουβανοί προσθέτουν τα ονόματά τους στον μακρύ κατάλογο των ηρώων που έπεσαν «για την Επανάσταση, την πατρίδα, την ανθρωπότητα», σ’ έναν πόλεμο που αλλάζοντας μορφές και όπλα κρατάει μέχρι τις μέρες μας…
«…Αλλά η Κούβα ξεσηκώθηκε. Η Κούβα μπόρεσε να
λυτρωθεί από αυτήν την μπάσταρδη κηδεμονία. Η Κούβα έσπασε τις αλυσίδες
που είχαν συνδέσει τη μοίρα της μ’ εκείνη της αυτοκρατορίας του
καταπιεστή, επανάκτησε τα πλούτη της, αποκατέστησε τον πολιτισμό της και
ξεδίπλωσε την κυρίαρχη σημαία της Ελεύθερης Περιοχής και του Ελεύθερου
Λαού της αμερικανικής Ηπείρου.»
Φιντέλ Κάστρο Ρους Δεύτερη Διακήρυξη της Αβάνας
4 Φλεβάρη 1962
«…Υποτίθεται πως ο καθένας από εμάς διέτρεχε τον κίνδυνο
εμφράγματος ακούγοντας αυτά τα λόγια από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων
Πολιτειών. Μετά από έναν αποκλεισμό χωρίς έλεος που διαρκεί πια σχεδόν
60 χρόνια. Και αυτοί που πέθαναν σε μισθοφορικές επιθέσεις στα κουβανικά
πλοία και λιμάνια, το αεροπλάνο της γραμμής γεμάτο επιβάτες που
εξερράγη εν πτήση, οι μισθοφορικές επεμβάσεις, οι πολλαπλές ενέργειες
βίας και εξαναγκασμού; Να μην έχει κανείς την ψευδαίσθηση, ότι ο λαός αυτής της
ευγενούς και γεμάτης αυταπάρνηση χώρας θα απαρνηθεί την δόξα και τα
δικαιώματα, αλλά και τον πνευματικό πλούτο που έχει κερδίσει με την
ανάπτυξη στην εκπαίδευση, τις επιστήμες και τον πολιτισμό. Επισημαίνω επίσης, ότι είμαστε ικανοί να παράγουμε τα
τρόφιμα και τον υλικό πλούτο που χρειαζόμαστε με την προσπάθεια και την
εξυπνάδα του λαού μας. Δεν χρειαζόμαστε να μας χαρίσει τίποτα η
αυτοκρατορία. Οι προσπάθειές μας θα είναι νόμιμες και ειρηνικές, γιατί
είμαστε ταγμένοι στον αγώνα για την ειρήνη και την αδελφοσύνη όλων των
ανθρώπων που ζούμε σε αυτόν τον πλανήτη.»
Μια
σειρά ρεπορτάζ αποκαλύπτουν νέα σχέδια των ΗΠΑ για βαθύτερη εμπλοκή και
ανάπτυξη δυνάμεών τους στο Αιγαίο, με πρόσχημα τη διαχείριση των
προσφυγικών ροών. Και πριν από μερικές βδομάδες, άλλωστε, υπήρχε
απευθείας συνεννόηση του Ελληνα υπουργού Αμυνας με το διοικητή του 6ου
Αμερικανικού Στόλου, για αποστολή εδώ τουλάχιστον ενός αμερικανικού
πλοίου. Ολα κατόπιν σχετικού αιτήματος της κυβέρνησης με κορμό τον
ΣΥΡΙΖΑ, που καλωσόρισε ήδη μια ΝΑΤΟική αρμάδα στο αρχιπέλαγος, τη SNMG2,
για την οποία μέχρι σήμερα οι ίδιοι οι αστοί παραδέχονται ανοιχτά ότι
δεν έχει συνεισφέρει τίποτε το ουσιαστικό στον έλεγχο - όπως λένε - των
τέτοιων ροών.
Μόνο έχει αναπτυχθεί και αναπτύσσεται και παραπέρα
στον άξονα από Μαύρη Θάλασσα έως Αιγαίο, κουμπώνοντας και με άλλες
επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στα ανοιχτά της Συρίας (π.χ. την «Active
Endeavour»), ελέγχοντας όλον τον διάπλου ρωσικών πολεμικών πλοίων στο
πλαίσιο των αδυσώπητων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών τους με τη Μόσχα
και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο ζωνών, πλουτοπαραγωγικών
πηγών και διαύλων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Μια δίνη
όπου επιχειρεί να εμπλακεί ακόμα πιο ενεργά η ελληνική κυβέρνηση, ώστε
να αναβαθμίσει γεωστρατηγικά τη θέση των εγχώριων επιχειρηματικών
ομίλων, προκειμένου να διεκδικήσουν κατόπιν μεγαλύτερα κομμάτια στη
μοιρασιά της λείας του κεφαλαίου, με θύματα πάντα τους λαούς, το δικό
μας και τους υπόλοιπους της ευρύτερης περιοχής.
Παραπέρα, η
συνεχώς αυξανόμενη εμπλοκή των ΗΠΑ στο Αιγαίο, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με
εναέρια και πλωτά μέσα, όπως αναφέρεται στα πιο πρόσφατα ρεπορτάζ,
ενισχύει την τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα, όπως εκδηλώνεται
ήδη εδώ και πέντε μέρες, με υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και
νησίδες οπλισμένων τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, δεκάδες παραβιάσεις
του ελληνικού εναέριου χώρου.
Οι ΗΠΑ καμώνονται ότι θα 'ρθουν να
...πείσουν την Αγκυρα να ...δεχτεί περιπολίες του ΝΑΤΟ στα Δωδεκάνησα,
τα οποία η Αγκυρα χαρακτηρίζει αποστρατιωτικοποιημένα, η δε
λυκοσυμμαχία, αποδεχόμενη τις τουρκικές θέσεις, δεν έχει ξανοιχτεί
νοτιότερα από την Ικαρία. Χώρια το γεγονός ότι αποφεύγει συστηματικά να
ελλιμενιστεί και να ανεφοδιαστεί σε ελληνικά νησιά του Ανατολικού
Αιγαίου, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα
επ' ουδενί προστατεύονται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Μόνο παγιώνεται εκεί η
αμφισβήτησή τους από πλευράς Αγκυρας, λαμβάνοντας η τέτοια αμφισβήτηση
και διεθνικό, τρόπον τινά, χαρακτήρα, στο πλαίσιο της βορειοατλαντικής
διακρατικής συμμαχίας του κεφαλαίου.
Οι Αμερικανοί έρχονται
παγιώνοντας το δικαίωμά τους στην επιδιαιτησία, ένα βρωμερό ενδοαστικό
παζάρι, πάνω στο ποιος καλύπτει τι στο Αιγαίο, ένα δούναι και λαβείν
όπου μετέχει και η ελληνική κυβέρνηση, συνολικά η εγχώρια αστική τάξη,
οπωσδήποτε με τις επιμέρους αντιθέσεις των διαφόρων τμημάτων της,
επιδιώκοντας κέρδη που κερδίζονται πάντα με το αίμα των λαών. Αυτό
δηλαδή με το οποίο πρέπει να πληρώσουν οι λαοί και πάλι για το κεφάλαιο,
καθώς και τα τέτοια κομπρεμί, παζάρια και ανταγωνισμοί δεν είναι τίποτε
άλλο παρά άλλη μια όψη της συνολικής επίθεσης του κεφαλαίου απέναντι
στα λαϊκά δικαιώματα, όπως αυτά αγγίζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση και
τη σφαίρα της κυριαρχίας, κάνοντας για άλλη μια φορά σαφή την υποχρέωση
του λαού, το μόνο δρόμο που έχει, να εντείνει, να οργανώσει, να
συνεχίσει την πάλη του ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του, ενάντια
στις συμμαχίες του, ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Καταγγέλλει τις προκλητικές διώξεις μελών και στελεχών του ΚΚ Πολωνίας
Σε δύσκολες συνθήκες δίνουν τη μάχη οι Πολωνοί κομμουνιστές
Τις
προκλητικές ποινικές καταδίκες μελών και στελεχών του ΚΚ Πολωνίας και
τις αντικομμουνιστικές διώξεις και σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ
κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, με Ερώτησή του στην Υπατη Εκπρόσωπο Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι. Το περιεχόμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:
«Πρόσφατα,
μέλη και στελέχη του ΚΚ Πολωνίας καταδικάστηκαν από το Περιφερειακό
Δικαστήριο της Dabrowa Gornicza με ποινές φυλάκισης έως και 9 μήνες,
γιατί θεωρήθηκε "αδίκημα" κι έγκλημα η διάδοση των ιδεών τους μέσω της
εφημερίδας "Brzask" και της ιστοσελίδας www.kompol.org.
Για
την καταδίκη τους, το δικαστήριο, ακολουθώντας τις αντικομμουνιστικές
θέσεις των πολωνικών αρχών, επιστράτευσε σαθρές κι έωλες κατηγορίες περί
"δημόσιας προώθησης ολοκληρωτικού συστήματος", προσπαθώντας έτσι να
σβήσει και να συκοφαντήσει τις κατακτήσεις των εργαζομένων στο
σοσιαλισμό, το δικαίωμα της δουλειάς, τα εργασιακά και κοινωνικά
δικαιώματα. Οι πολωνικές αρχές προκλητικά εδώ και χρόνια απαγορεύουν τα
κομμουνιστικά σύμβολα και τώρα καταδικάζουν τους κομμουνιστές, με την
επίκληση των "δημοκρατικών αξιών".
Ανάλογες αντικομμουνιστικές
διώξεις, καταδίκες κι απαγορεύσεις ΚΚ έχουν επιβληθεί και ισχύουν και σε
άλλα κράτη - μέλη, με την ανοιχτή στήριξη της ΕΕ, η οποία έχει
αναγορεύσει τον αντικομμουνισμό σε επίσημη ιδεολογία της, που πηγαίνει
χέρι - χέρι με την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης. Μπορεί τώρα καθένας
και με αποδείξεις να αντιληφθεί τι ακριβώς σημαίνουν οι διακηρύξεις της
ΕΕ περί των "αξιών της ελευθερίας και δημοκρατίας".
Αυτή είναι η
ΕΕ και οι κυβερνήσεις της κι η ταξική βαρβαρότητα του συστήματος που
υπερασπίζονται. Το δίκιο της εργατικής - λαϊκής πάλης, η αλήθεια των
κομμουνιστών δεν δικάζονται, ούτε απαγορεύονται. Ο αντικομμουνισμός δεν
θα περάσει.
Ερωτάται η Υπατη Εκπρόσωπος: Στις "αξίες" της ΕΕ
συμπεριλαμβάνεται η απαγόρευση και δίωξη της κομμουνιστικής ιδεολογίας, η
ποινικοποίηση της έκφρασης των κομμουνιστικών ιδεών και της δράσης των
κομμουνιστών που επιβάλλουν οι αρχές και η κυβέρνηση της Πολωνίας;».
