ολοκληρωτική καταστροφή του ουκρανικού τάγματος Goryn

ΕΝΟΠΛΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ

ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ: "ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΛΕΟΝ"

Βίντεο ντοκουμέντα από την ολοκληρωτική καταστροφή του ουκρανικού τάγματος Goryn από τις δυνάμεις Αυτοάμυνας αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.Ολοκληρωτικά καταστράφηκε σήμερα ένα τάγμα 300 ανδρών της ουκρανικής Εθνοφρουράς που αποτελείτο από νεοναζί του Δεξιού Τομέα σε ενέδρα των ρωσόφωνων κοντά στα ρωσικά σύνορα.Επρόκειτο για πλήρη εκμηδενισμό του τάγματος όπως και πλήρης καταστροφή ή κατάληψη του εξοπλισμού του.Οι δυνάμεις Αυτοάμυνας του Ντονέτσκ (DNR) έπιασαν και δεκάδες αιχμαλώτους. Πρόκειται για το τάγμα Goryn το οποίο είχε σχηματιστεί στην περιοχή του Rivne.

 

Σύμφωνα με τις δυνάμεις Αυτοάμυνας το τάγμα έπεσε σε ενέδρα  και το "έλιωσαν" κυριολετικά με ρουκέτες Grad από συστοιχίες Buk-21 και βολές πυροβολικού. Η ενέδρα έλαβε χώρα νοτιως του Ντονέτσκ μεταξύ της πόλης και των ρωσικών συνόρων.

 

Το τάγμα Goryn ήταν γνωστό για τις θηριωδίες του και για εκτελέσεις αμάχων και ρωσόφωνων αιχμαλώτων.

 

Το γεγονός της καταστροφής επιβεβαιώθηκε και από τον ίδιο το ουκρανικό καθεστώς το οποίο ανακοίνωσε ότι "το τάγμα Goryn δεν υφίσταται πλεόν". Σύμφωνα με τους ρωσόφωνους οι απώλειες των Ουκρανών ήταν τεράστιες,και μιλούν για μια πολύ μεγάλη νίκη σε μια κρίσιμη στιγμή. 

 

Tην ίδια στιγμη άλλες μονάδες του Ντονέτσκ με μια καταδρομική ενέργεια στα μετόπισθεν των Ουκρανών κατάφεραν να καταλάβουν πολύτιμο βαρύ εξοπλισμό τον οποίοθα χρησιμοποιήσουν στους τομείς που πιέζονται περισσότερο. Κατέλαβαν ένα α/κ πυροβόλο των 240-mm "Tulip", πολλαπλούς εκτοξευτές, και πυροβόλα D-30, όπως επίσης και μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών.

 

Λίγο πριν φτάσει στο Λούγκανσγκ η ρωσική ανθρωπιστική βοήθεια οι δυνάμεις των ρωσόφωνων αιχμαλώτισαν νεοναζί της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας οι οποίοι ετοιμάζονταν να χτυπήσουν την ρωσική ανθρωπιστική φάλαγγα. "Επρόκειτο για τρία άτομα μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Το αμάξι ήταν γεμάτο με τρεις εκτοξευτές βομβίδων, με 7 αντιαρματικές νάρκες, τυφέκια εφόδου, και ένα μεταλικό κουτί γεμάτο με σφαίρες. 

 

Κατά την ανάκριση παραδέχτηκαν ότι τους είχε ανατεθεί η ναρκοθέτηση το δρόμου στο χωριό Komissarovka όπως και η οργάνωση ενέδρας εναντίο της ρωσικής αποστολής, που μεταφέρει τα απαραίτητα στην περιοχή του Ντονέτσκ. Σύμφωνα με αυτούς το κίεβο έχει αποστείλει άλλες 7 ομάδες δολιοφθορών σε περιοχές ελεγχόμενες από τις δυνάμεις μας."

 

Σύμφωνα με τον Ουκρανό δολιοφθορέα στόχος της αποστολής που τους ανατέθηκε από την SBU ήταν να εμποδιστεί η παραλαβή των εφοδίων από τους κατοίκους του Λουγκάνσγκ και του Ντονέτσκ. Οι δυναμεις Αυτοάμυνας αναητούν τις υπόλοιπες ομάδες των σαμποτέρ.

 

 

 

 

 

Από το κάψιμο βιβλίων του Μεταξά στο "κάψιμο μυαλών" από Πρετεντέρη, Παπαχελά και σία

 Από το κάψιμο βιβλίων του Μεταξά στο "κάψιμο μυαλών" από Πρετεντέρη, Παπαχελά και σία

Η φασιστική αντίληψη και η διάθεση να μιμηθεί τον Χίτλερ, οδήγησε στον δικτάτορα Μεταξά σαν σήμερα το 1936 να οργανώσει φιέστες στις κεντρικές πλατείες πόλεων καίγοντας  βιβλία που σύμφωνα με το καθεστώς είχαν  «ανθελληνικό» περιεχόμενο. Παρανάλωμα έγιναν  έργα του Πλάτωνα, του Θουκυδίδη των Γκαίτε, Σω, Φρόιντ, Τολστόι και φυσικά όποιο βιβλίο είχε για την δικτατορία «κομμουνιστικό περιεχόμενο».

Αργότερα και στο διάβα του χρόνου, οι αστικές δικτατορίες του κεφαλαίου «εκσυγχρονίστηκαν». Εβαλαν στόχο να «καίνε μυαλά». Το θεώρησαν ποιο αποτελεσματικό για να εδραιώσουν το σύστημα. Μαζί με την ανοιχτή τρομοκρατία και τις διώξεις προοδευτικών πολιτών έστησαν και τους μηχανισμούς για να «κάψουν» κάθε σκέψη που αμφισβητούσε την δικιά τους εξουσία.

Ηδη αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους Γερμανούς έφτασε στην χώρα μας κλιμάκιο από Βρετανούς πράκτορες με αποστολή να στρατολογεί δημοσιογράφους για την «διαμόρφωση της κοινής γνώμης».

Δεν χρειάστηκε να καταβάλλουν καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια. Τα καθάρματα της «Καθημερινής» επί εποχής Βλάχου αυτοί που θεωρούσαν ότι  «Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν -περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν», απλώς άλλαξαν αφεντικό.

Το ίδιο έγινε και για όσους στελέχωναν το συγκρότημα Λαμπράκη. Οταν τα στρατεύματα του άξονα είχαν καταλάβει την Ελλάδα ο ΔΟΛ τύπωνε όλα τα έντυπα/βιβλία/προκηρύξεις των Ναζί που χρησιμοποιούσαν στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Τα κονομούσε χοντρά και με τα έντυπα που διέθετε έγραφε εγκώμια για τους κατακτητές. Μάλιστα ο Δημήτρης Λαμπράκης λίγο πριν την Απελευθέρωση καταφεύγει στη Μέση Ανατολή προκειμένου να λάβει δάφνες αντιστασιακού, μόνο που οι Άγγλοι δεν τσιμπάνε και τον κλείνουν στην φυλακή!

Πανεύκολο ήταν δηλαδή να δημιουργηθεί μια στρατιά από «λειτουργούς της κοινής γνώμης» που είχε στόχο να προβοκάρει να παραπληροφορεί να συκοφαντεί κάθε ενέργεια του εργατικού-επαναστατικού κινήματος.

Νέες διαστάσεις παίρνει αυτός ο μηχανισμός με την δημιουργία από την  CIA, στις αρχές του εμφυλίου της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών – Ερευνών (ΚΥΠ-Ε) και την ριζική της αναδιοργάνωση το Μάη του 1953 από τον ελληνοαμερικανό Τομ Καραμεσίνη.

Οι «χαφιέδες πολυτελείας» -έτσι χαρακτηριζόταν οι δημοσιογράφοι  που στελέχωναν αυτούς τους μηχανισμούς γιατί ήταν καλοντυμένοι και είχαν σταθερό μισθό- ήταν η εμπροσθοφυλακή και αποτέλεσαν την ομάδα κρούσης για να υποταχτεί η ελληνική κοινωνία στις εντολές της ντόπιας αστικής τάξης και των ξένων κηδεμόνων της. Αυτοί δεν ήταν βασανιστές στην Γιάρο και στην Μακρόνησο. Δεν κρατούσαν βούρδουλα για να πληγώνουν σώματα. Είχαν όμως πένες και ραδιοφωνικά μαρκούτσια που εγκληματούσαν το ίδιο βάρβαρα αλλοιώνοντας συνειδήσεις, δημιουργώντας εικονικές πραγματικότητες.

Μήπως το ίδιο δεν γίνεται και σήμερα; Δεν είναι ανεκτίμητη η προσφορά στο αστικό σύστημα του Πρετεντέρη, του Παπαχελά, της Τρέμη και όλου αυτού του κηφηναριού στην παράδοση της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας στις εντολές ξένων και ντόπιων καπιταλιστών;

Και μια και μιλάμε γ’ αυτό το θέμα ανασύρουμε από το αρχείο μας ένα κείμενο

Αυτό αναφέρεται στους πρώην αριστερούς δημοσιολόγους  που είτε άλλαξαν τάξη καταλήγοντας καπιταλιστές και στυλοβάτες του καπιταλιστικού συστήματος, είτε πάλεψαν αρχικά από αριστερά δημοσιογραφικά μετερίζια και σήμερα κατάντησαν φερέφωνα των αστών.

Το άρθρο έχει γράψει ο Χρήστος Πασαλάρης στην Real news. (Ανάμεσα στους «εξωμότες» συγκαταλέγει και τον εαυτό του. Και έχει ιδιαίτερη σημασία η περίπτωση του. Ξεκίνησε από γραμματέας της ΕΠΟΝ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, υπήρξε διευθυντής του «Ριζοσπάστη» φυλακίστηκε, εξορίστηκε, κινδύνευσε να χάσει την ίδια του την ζωή … για να καταλήξει ένας δεξιός δημοσιολόγος).

Ας το προσπεράσουμε αυτό και ας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο του που παρουσιάζει ενδιαφέρον αφού αναφέρει ονόματα των οποίων η πολιτική διαδρομή δεν είναι πολύ γνωστή:

Πέφτει απ’ τα σύννεφα σήμερα κάθε νεαρός αριστερός όταν μαθαίνει ότι μερικοί από τους κορυφαίους παράγοντες της δημόσιας ζωής έχουν αριστεροί προέλευση. Και μόνο στον κρίσιμο χώρο των ΜΜΕ είναι εκπληκτική αναλογία στελεχών προερχομένων από τα κόμματα της Αριστεράς.

Θυμηθείτε ότι και οι πέντε ιδρυτικοί «βαρόνοι του MEGA (Μπόμπολας  Λαμπράκης  Τεγόπουλος Βαρδινογιάννης) ήσαν στα εφηβικά τους χρόνια ΕΠΟΝίτες. Εβγαζαν χωνί, έβαφαν τοίχους έτρεχαν στις διαδηλώσεις.

ΕΠΟΝίτης υπήρξε και ο Αριστείδης Αλαφούζος, αριστερός και ο Μίνως Κυριακούκαι ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Αρης Βουδούρης και ο Γιώργος Κουρής.Ολόκληρο το Σύστημα των MEDIA κυριαρχήθηκε μεταπολιτευτικά από πρώην στελέχη της Αριστερός…

ΤΟ ΙΔΙΟ και στις μέρες μας: Στις ιστοσελίδες αναφέρονται ως προερχόμενοι από την Αριστερά οι πιο γνωστές πέννες, τα πιο φημισμένα «λαρύγγια»: Από τον Σταύρο Ψυχάρη έως τον Γιώργο Κύρτσο και από τη Μανία Τεγοπούλου έως την Ολγα Τρέμη.

Ιδιαίτερα όμως ευνοήθηκε ο γραπτός αστικός Τύπος, που και αυτός στελεχώθηκε μεταπολεμικά από ικανούς δημοσιογράφους των κυνηγημένων αριστερών εφημερίδων, όπως ο Καβαφάκης, ο Τσαλόγλου, ο Μάνος ο Καμπάνης ο Λιναρδάτος ο Αποστολόπουλος και δεκάδες άλλοι,ανάμεσα τους και ο υπογράφων…

ΟΙ ΤΟΤΕ εκδότες, ιδιαίτερα ο Νάσος Μπότσης ο Δημήτρης Λαμηράκης και ο Γεώργιος Βλάχος «ψάρευαν» αριστερούς συντάκτες για δύο λόγους: Γιατί ήσαν «καθαροί» (δηλαδή έντιμοι) και -το σπουδαιότερο- γιατί ήσαν φθηνοί!.. Ανάμεσα στους αριστερούς δημοσιογράφους που έγιναν σημαντικοί παράγοντες στη «Νέα Δημοκρατία» είναι ο Χρύσανθος Λαζαρίδης κορυφαίος σύμβουλος του πρωθυπουργού, και η Σοφία Βούλτεψη (θυγατέρα του σπουδαίου φίλου μου Γιάννη, που έφυγε τέτοιες μέρες του 2010), κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Ν.Δ.

Η δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ

Η δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ

Το παράνομο τυπογραφείο στην Παλαιοκώμη Σερρών

Με την εκδήλωση τιμής που οργανώνει η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τη δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου το 1941, στα πλαίσια των 90χρονων του ΚΚΕ, ρίχνει φως στα σημαντικά γεγονότα, καθώς οι πρώτες σελίδες της ένοπλης πάλης του λαού μας στη Βόρεια Ελλάδα, εναντίον του χιτλερικού φασισμού, γράφονται από την πρωτοπόρα δράση του Γραφείου Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (Μακεδονικό Γραφείο).

Το Μακεδονικό Γραφείο, τότε, καθοδηγούσε μικρές Οργανώσεις στη Θεσσαλονίκη, στην Καβάλα, στη Δράμα και άλλα μικρότερα κέντρα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ενα μήνα σχεδόν μετά την εισβολή των χιτλερικών στη Θεσσαλονίκη ιδρύει την αντιστασιακή οργάνωση «Ελευθερία» και εκδίδει την ομότιτλη εφημερίδα. Η Οργάνωση «Ελευθερία» θα αποτελέσει το «προζύμι» της αντίστασης στη Θεσσαλονίκη ενώ η εφημερίδα «Ελευθερία» το μαζικό διαφωτιστή και οργανωτή της. Είναι το πρώτο αντιστασιακό φύλλο που κυκλοφορεί στη Βόρεια Ελλάδα τον Ιούνη του 1941 και εκδίδεται στη Θεσσαλονίκη. Από το Σεπτέμβρη του 1939 έως το Σεπτέμβρη του 1941 το Μακεδονικό Γραφείο χρησιμοποιεί το σπίτι του Κώστα Κουτουρούση, στη Μυρίνη Σερρών, ως έδρα του και ως χώρο λειτουργίας του παράνομου τυπογραφείου. Σε αυτό το τυπογραφείο, εκείνο το διάστημα, τυπώνεται η εφημερίδα «Λευτεριά». Μετά τα γεγονότα της Δράμας, όπου χιλιάδες εξεγερμένοι καταπνίγονται από το βουλγαρικό στρατό κατοχής, τα μέλη του Μακεδονικού Γραφείου φεύγοντας από το τυπογραφείο δολοφονούνται στην περιοχή της Παλαιοκώμης, στις 6 Οκτώβρη του 1941, από το βουλγαρικό φασιστικό στρατό, που έχει συστρατευτεί με τη χιτλερική Γερμανία.

Το Μακεδονικό Γραφείο

Οταν εισβάλλουν οι χιτλερικοί στη Θεσσαλονίκη, στις 9 του Απρίλη του 1941, το Μακεδονικό Γραφείο καθοδηγεί μία από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ που είχαν διατηρηθεί στη χώρα μετά τα χτυπήματα του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος και της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου. Από τον πρώτο κιόλας μήνα το Μακεδονικό Γραφείο συγκροτεί τους πρώτους πυρήνες αντίστασης και ένοπλης πάλης στη Βόρεια Ελλάδα πριν ακόμα συνέλθει, τον Ιούλη του '41, η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ με την οποία ανασυγκροτείται το Κόμμα και χαράσσει τη στρατηγική της ένοπλης αντίστασης κατά του κατακτητή, και δύο μήνες αργότερα, το Σεπτέμβρη του '41, η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ που διακηρύσσει το πρόγραμμα του ΕΑΜ. Τον Απρίλη του 1941 οι χιτλερικοί μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους, την πλουτοκρατία και τις ηγεσίες των κομμάτων της, βρήκαν απέναντί τους την ένοπλη αντίσταση του ελληνικού λαού. Οι πρώτες εκδηλώσεις της ένοπλης πάλης σημειώνονται στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που μαζί με αυτές της Κρήτης αποτελούν τις πρώτες λαϊκές εξεγέρσεις της χώρας.
Οι κατακτητές είχαν πάρει σκληρά μέτρα για να χτυπήσουν εν τη γενέσει τους τις πρώτες αυτές προσπάθειες ενεργώντας εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και ομαδικές εκτελέσεις αμάχων. Τον Ιούνη - Ιούλη του 1941 εμφανίζονται στην ύπαιθρο και οι πρώτες ένοπλες ανταρτοομάδες, «Οδυσσέας Ανδρούτσος» στα Κερδύλια Δράμας και «Αθανάσιος Διάκος» στο Κιλκίς. Η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ αργότερα θα προβάλλει ως παραδείγματα εμπειρίας για την οργάνωση της αντίστασης αυτές τις πρώτες μορφές πάλης.

Η δολοφονία

Μία από τις λαϊκές εξεγέρσεις είναι αυτή στη Δράμα την 28η προς 29η του Σεπτέμβρη του 1941, που συνδέεται με τη δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου. Εκείνο το βράδυ πάνω από 2 χιλιάδες ένοπλου λαού με επικεφαλής κομμουνιστές και την υποστήριξη ολόκληρου σχεδόν του πληθυσμού εξεγέρθηκαν. Οι Βούλγαροι φασίστες, όμως, κινητοποίησαν αστραπιαία ισχυρές δυνάμεις στρατού και χωροφυλακής. Πάνω από 3.000 πατριώτες έπεσαν από τις σφαίρες των κατακτητών στη Δράμα.
Το κίνημα αυτό, παρά την αποτυχία του, δεν παύει να αποτελεί μία ηρωική σελίδα στην ιστορία της πάλης του ελληνικού λαού για την ελευθερία. Αμέσως μετά τα γεγονότα της Δράμας, στις 6 του Οκτώβρη του 1941, πέφτουν από τις σφαίρες του βουλγαρικού στρατού κατοχής και τα μέλη του Μακεδονικού Γραφείου: Παρασκευάς Μπάρμπας, γραμματέας του ΓΠ Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (ψευδώνυμο Δράκος, ναυτικός από το Βόλο), Αποστόλης Τζανής, μέλος του ΓΠ Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (ψευδώνυμο Κωστάκης, δάσκαλος από το χωριό Κλινές του Νομού Φλώρινας), Μωυσής Πασχαλίδης, οργανωτικός της ΟΚΝΕ (ψευδώνυμο Γρηγόρης, αγρότης από το γειτονικό χωριό Αμφίπολη), τα αδέλφια Αραμπατζής Μαζαράκης και Λάμπρος Μαζαράκης, μέλη του ΓΠ Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (από το χωριό Ηλιοκώμη), και τρεις νέοι (οι δύο από τους οποίους ήταν αδέλφια) καταγόμενοι από τα Κύργια του νομού Δράμας.
Ο Κώστας Κουτουρούσης, στο σπίτι του οποίου έδρευε το Μακεδονικό Γραφείο, καταθέτει τη μαρτυρία του για τη δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου, όπως ακριβώς του τη μετέφερε ο Μ. Χαραλαμπίδης, στέλεχος του ΚΚΕ στην περιοχή, που ήτανε μαζί τους εκείνη την τραγική στιγμή αλλά, τελικά, γλίτωσε: «Λόγω των γεγονότων της Δράμας έμειναν σπίτι μου μέχρι τις 5 Οκτώβρη, οπότε και αποφάσισαν να φύγουν το βράδυ για τη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα. Μόλις σουρούπωσε, ένας ένας έβγαιναν από την πόρτα. Τελευταίοι βγήκαν ο Τζανής με τον Λάμπρο. Με έπιασαν από το χέρι και με μία φωνή μού είπαν: "Κώστα, με τη χάση του φεγγαριού θα 'ρθούμε". Η χάση του φεγγαριού ήρθε πολλές φορές αλλά τους συντρόφους μου δεν τους ξαναείδα... Για το τι συνέβη με ενημέρωσε αργότερα ο Χαραλαμπίδης, με κάθε λεπτομέρεια. Συνέβησαν τα εξής:
Φεύγοντας για τη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα, ο Στρυμόνας ήταν κλειστός από τα βουλγαρικά στρατεύματα και έτσι αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω για το Παγγαίο. Τους πήρε, όμως, η μέρα και κρύφτηκαν έξω από την Παλαιοκώμη, μέσα σε κάτι βάτα. Εκεί τους είδε ένας τσοπάνος και ο Τζανής του ζήτησε να μην πει τίποτε σε κανέναν. Υποσχέθηκε ότι δε θα μιλήσει αλλά, δυστυχώς, έκανε το αντίθετο. Ειδοποίησε το βουλγαρικό στρατό στην Παλαιοκώμη, που πήγε και τους κύκλωσε. Σηκώθηκε ο Τζανής, που ήξερε τη βουλγαρική γλώσσα, να τους μιλήσει αλλά με μία ριπή έπεσε νεκρός. Το ίδιο έγινε και με άλλους συντρόφους. Ο Μπάρμπας τραυματίστηκε και τον τελείωσε ο Βούλγαρος αποσπασματάρχης με το πιστόλι του. Από αυτήν τη σφαγή γλίτωσε μόνο ο Χαραλαμπίδης και η Μαρίκα Θωμοπούλου. Υστερα από αυτά τα γεγονότα χάσαμε κάθε επαφή με το Κόμμα και σταματήσαμε να τυπώνουμε στο τυπογραφείο».

Το παράνομο τυπογραφείο

Από το φθινόπωρο του 1938 έως το Σεπτέμβρη του 1939 στο σπίτι του Κ. Κουτουρούση τυπώνονται προκηρύξεις. Από το Σεπτέμβρη του 1939 έως το Σεπτέμβρη του 1941 το Μακεδονικό Γραφείο χρησιμοποιεί το σπίτι του Κώστα Κουτουρούση, στη Μυρίνη Σερρών, και ως χώρο λειτουργίας του παράνομου τυπογραφείου. Το Σεπτέμβρη του 1939 ο Κερασίδης πάει στο σπίτι του Κουτουρούση με μία κάσα τυπογραφικά στοιχεία για να στοιχειοθετηθεί η πρώτη εφημερίδα, «Λευτεριά», όργανο της Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ. Για να τυπωθεί η εφημερίδα, επειδή μηχάνημα πιεστηρίου δεν υπήρχε, έκοψαν από μία πόρτα ένα φαρδύ σανίδι, το πλανάρανε, βάλανε και τρεις μεντεσέδες αλλά κουνιόταν και τα γράμματα δεν έβγαιναν καθαρά.
Για δύο μέρες ο Κερασίδης έψαχνε και τελικά βρήκε δύο πλάκες σιδερένιες με ένα μονοκόμματο μεντεσέ. Εκεί τυπώθηκε η εφημερίδα. Συνέχιζε να τυπώνεται κατ' αυτόν τον τρόπο και να διανέμεται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη έως το Φλεβάρη του 1940. Το Μάη του 1941, όταν έχει γίνει ήδη η χιτλερική εισβολή στη Βόρεια Ελλάδα, ο Π. Μπάρμπας και ο Λ. Μαζαράκης αποφάσισαν να δουλέψουν το πιεστήριο σε ένα χώρο σκαμμένο μέσα στο σπίτι του Κ. Κουτουρούση. Εσκαψαν τέσσερα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης. Στη συνέχεια έφεραν κι ένα πιεστήριο τύπου «Βικτόρια», χαρτί, μελάνι και κείμενα για τύπωμα.
Ο Κ. Κουτουρούσης μαζί με τη γυναίκα του Ευφραξία έκαναν τη στοιχειοθέτηση και μετά ο Κ. Κουτουρούσης συνέχιζε την εκτύπωση. Τη διανομή ανέλαβε ο Λ. Μαζαράκης. Στα τέλη Αυγούστου του 1941 προστίθεται στο τυπογραφείο και η Μαρίκα Θωμοπούλου και δουλεύουνε μαζί μέχρι τις 28 του Σεπτέμβρη του 1941. Μετά τη δολοφονία των μελών του Μακεδονικού Γραφείου και την 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ με τη συγκρότηση του ΕΑΜ το τυπογραφείο συνεχίζει να τυπώνει τη «Φωνή του Παγγαίου» και το «Νέο Λαοκράτη».

Η «Ελευθερία» στη Θεσσαλονίκη

Από τις πρώτες μέρες του Μάη του 1941 στη Θεσσαλονίκη φτιάχνεται ο πρώτος πυρήνας αντίστασης, η «Ελευθερία», η οποία εκδίδει και την ομότιτλη εφημερίδα. Η Οργάνωση «Ελευθερία» υπογράφει το ιδρυτικό της πρωτόκολλο στις 15 του Μάη του 1941, έχει γραμματέα τον Π. Μπάρμπα. Υπογράφουν οι Απόστολος Τζανής (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Γιάννης Πασαλίδης (μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος), Σίμος Κερασίδης (μέλος του ΓΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης), Θανάσης Φείδας (μέλος του Αγροτικού Κόμματος), Γιάννης Ευθυμιάδης (μέλος της Δημοκρατικής Ενωσης), Δημήτρης Ψαρρός (απότακτος αξιωματικός, συνταγματάρχης, μετά είχε εμπορικές αντιπροσωπείες).
Η «Ελευθερία» ανέπτυξε σοβαρή οργανωτική δράση και ίδρυσε «δεκαρχίες» στην ύπαιθρο. Ορισμένες ομάδες της οργάνωσης εμφανίστηκαν σε διάφορα κέντρα και χωριά της Μακεδονίας. Ενώ την περίοδο αυτή κυκλοφόρησε και η εφημερίδα «Λαϊκή Φωνή», όργανο του Γραφείου της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.

Καλοκαιρινές διακοπές

 Καλοκαιρινές διακοπές 

Κυριακή ζωή και σκόλη, να ‘ταν η βδομάδα όλη, μας τραγουδούσε η κόρη μου η σοσιαλίστρια. Πάνε τώρα αυτά όμως, γιατί έρχεται ολοταχώς η ανάπτυξη κι όλα τα μαγαζιά πρέπει να είναι ανοιχτά για να την υποδεχτούν μετά επαίνων. Ποτέ άλλοτε όμως η διπλή σκέψη και η νέα γλώσσα του όργουελ (ως το διαλεκτικό αντίστροφο της νέας σκέψης και της διπλής γλώσσας του γκόρμπι) δεν ήταν τόσο επίκαιρα –με την ανάπτυξη να υποδηλώνει ένα τεράστιο πισωγύρισμα στον εργασιακό μεσαίωνα.

Στο θεοκρατούμενο μεσαίωνα βέβαια αναγνωριζόταν τυπικά τουλάχιστον η κυριακή ως ημέρα ξεκούρασης, αφιερωμένη στον κύριο. Και να πώς τα δύο άκρα της κοινωνίας μας, η σκοταδιστική εκκλησία κι η οπισθοδρομική κομπανία των παλαιοημερολογιτών κομπανιέρων, συγκλίνουν και βάλλουν από κοινού ενάντια στο νέο μέτρο και την ανάπτυξη που τους προσπερνά, όπως τα τροχοφόρα τους πεζούς. Άλλο αν η δεξιά του κυρίου βρήκε τρόπο να τα συνταιριάξει όλα, εφόσον μετατεθεί το άνοιγμα κατά τις 11, ώστε και τη θεία λειτουργία να προλαβαίνει ο πιστός υπάλληλος και να γίνεται απρόσκοπτα η θεία λειτουργία των καταστημάτων και του εμπορίου.

Ενώ οι κομμουνιστές είναι χειρότεροι, γιατί εκτός από το θέμα με τις κυριακές, τους ενοχλεί και εκείνο το σοφό μέτρο που καταργεί κάτι παράλογες κι αντιαναπτυξιακές αργίες, όπως πχ την πρωτοχρονιά και μία από τις δύο εθνικές γιορτές –γιατί πού ακούστηκε χώρα να έχει δύο εθνικές γιορτές, επειδή δεν της φτάνει η μία, για να ανυψώσει το εθνικό φρόνημα του λαού της; Το λογικό προφανώς, σε μια χώρα με τόσους άνεργους να σαπίζουν στην απραξία, είναι να ξεζουμίζεις όσους έχουν ήδη δουλειά και να τους κόψεις όλες τις αργίες, για να μην μπορούν να πουν κουβέντα με τόσους να περιμένουν στη γωνία, για να πάρουν τη θέση τους. Εκεί να δεις υψηλό φρόνημα ο εργαζόμενος..

Και σα να μην έφτανε αυτό, βγαίνουν κιόλας στους δρόμους κάποιες κυριακές τα κομμούνια κι εμποδίζουν τους ενθουσιασμένους καταναλωτές να ψωνίσουν και τους τσιμισκάνθρωπους με το άδειο βλέμμα να σε διαπεράσουν σα διάφανο, για να δουν πάση θυσία τη βιτρίνα που τους κρύβεις. Γι’ αυτό δεν ψωνίζει, ξέρεις, ο κόσμος, με τις πορείες στο κέντρο των πόλεων, που βάζουν λουκέτο σε τόσα μαγαζιά, και όχι επειδή δεν έχει λεφτά να πάρει τίποτα και κάνει το απαυτό του παξιμάδι, για να τα βγάλει πέρα.

Που εγώ δηλ δε θα ψώνιζα κυριακάτικα, που να μου έλειπε ψωμί για να βουτάω στη σαλάτα, σκόρδο από το σπιτικό τζατζίκι, πατάτες να συνοδεύουν το κόκκινο κρέας μου (και κρέας για τα κανόνια τους). Αλλά τι περιμένεις, κι εγώ αντιδραστικός σαν τους άλλους. Σκέτη προσκόλληση στο δόγμα –αντί να προσαρμοστούμε ευέλικτα στα σύγχρονα μεσαιωνικά δεδομένα- κι αναμονή της δευτέρας παρουσίας

Που να μου το θυμηθείς σφε αναγνώστη, αν σώσει και έρθει ποτέ αυτή η ρημάδα, θα τη βγάλουν και αυτή παράνομη και καταχρηστική, μαζί με τις απεργίες και τις κάθε είδους αργίες –κυριακάτικες ή μη- που σαμποτάρουν την παραγωγή.

-.-.-

Το καλοκαίρι είναι η περίοδος της θερινής ραστώνης, όπου συνήθως δεν κουνιέται φύλλο κι οι ειδήσεις στο γυαλί δείχνουν ρεπορτάζ για τη ζέστη (κώλοι, βυζιά...), για τις αποδράσεις των αθηναίων στις κοντινές παραλίες (κώλοι, βυζιά...) και το μαγευτικό ασπρόπυργο με το βιομηχανικό τοπίο (πλάνα από το μαυρισμένο κορμοράνο στον περσικό, που δεν ήταν αυθεντικό πλάνο από τον κόλπο, αλλά δεν έχει καμία σημασία, αφού το έπαιξε η τηλεόραση), για τις μαγικές διακοπές των διάσημων σελέμπριτιζ (κώλοι, βυζιά με σιλικόνη) και τα διάφορα τουριστικά ρεκόρ που σπάμε το ένα μετά το άλλο (όλγα κεφαλογιάννη, κώλοι, βυζιά)... Κι αφού τηρήσουμε ενός ρεπορτάζ σιγή, για τις κτηνωδίες των... τζιχαντιστών (που είναι κάτι απόλυτα κακό και αφηρημένο, σαν τους κρατιστές, τους ρώσους ολιγάρχες, τους αμετανόητους, αιμοδιψείς αρχιτρομοκράτες, κτλ) ή για τον τραγικό θάνατο του παιδιού στη μύκονο (όπου η ευθύνη είναι αποκλειστικά των αρχών, ενώ οι καλοί, διορατικοί ιδιώτες επιχειρηματίες είχαν καταγγείλει και προειδοποιήσει πολλές φορές τους αρμόδιους για τις διάφορες παραλείψεις)... επιστρέφουμε στη γνωστή, πετυχημένη συνταγή που μας καθιέρωσε, πχ με κάποιον δημοφιλή τουριστικό προορισμό (βυζιά, κώλοι… έτσι για αλλαγή).

Τώρα που είπα αλλαγή, στα χρόνια του ανδρέα νομίζω, είχε καθιερωθεί η γνωστή φράση για τα «μπάνια του λαού», που είναι ιερά, παγκοίνως σεβαστά και δεν πρέπει τίποτα να τα διαταράσσει. Σήμερα βέβαια είναι ζήτημα πόσοι μπορούν –σε τι θάλασσες και για πόσες μέρες- να κάνουν αυτά τα μπάνια, αλλά έχει μείνει η δύναμη της συνήθειας και της αδράνειας από τον περασμένο χειμώνα και δεν αντιδρά κανείς, παρά τα όσα γίνονται στη γειτονιά μας (ουκρανία, μέση ανατολή) και στο εσωτερικό μέτωπο (ενφια, νόμος για μαζικές απολύσεις και για τη λειτουργία των συνδικάτων, κτλ). Έλα μωρέ τώρα, πού να τρέχεις και να ιδρώνεις κατακαλόκαιρο, μες στη ζέστη! Αν τυχόν προέκυπτε σήμερα, μισό αιώνα μετά, κάτι αντίστοιχο με τα ιουλιανά, θα περνούσε στο ντούκου και θα έσβηνε μες σε 48 ώρες –όχι να τραβήξει 48 μέρες κοντά, όπως τότε.

Τα τελευταία χρόνια βέβαια, στα πρώτα ανταμώματα μετά το 15αύγουστο, ακούς πολύ κόσμο να προβλέπει πως θα έχουμε άγριες κι ενδιαφέρουσες διεργασίες κι ότι από σεπτέμβρη θα γίνει χαμός, πχ με τα πρώτα πάγια έξοδα των γονιών για τα σχολικά ή για τη θέρμανση με τα πρώτα κρύα –και γενικώς όσο πέφτει η θερμοκρασία, τόσο πιο καυτό μέτωπο θα έχουμε λέει –όπως το 08’ που είχαν αναβληθεί και τα χριστούγεννα. Κι άλλες παρόμοιες αναλύσεις, που μοιάζουν με εκείνες τις κλασικές υποσχέσεις της νέας χρονιάς, που δεν τηρούνται ποτέ, με καλοκαιρινά ραντεβού (πάνω στο πτώμα μας), θερινούς έρωτες και σχέδια στην άμμο που σβήνουν με το πρώτο κύμα.

(Και ήξερες σφε αναγνώστη πως τις δυτικές συνοικίες εμείς οι θεσσαλονικείς τις είχαμε στο φεστιβάλ, πριν κάνουν σουξέ και γίνουν διάσημες με το «καλοκαιρινά ραντεβού», για να ξαναχαθούν τελικά από το προσκήνιο, λίγα χρόνια αργότερα;)

Το βασικό πρόβλημα πάντως στην εύκρατη και θερμόαιμη χώρα μας είναι πως έχει καλοκαίρι διαρκείας κι αντίστοιχη θερινή ραστώνη. Ή όπως λέει κι ένα άλλο σουξέ της εποχής

Δεν κάνει κρύο στην ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ…

Κι αν παρ’ ελπίδα πέσει λίγο παραπάνω η θερμοκρασία, μην ανησυχείς, υπάρχει κι η χειμερία νάρκη, για να φιδιάσουμε με την ησυχία μας (όσο δέρμα κι αν πετάξεις…)

Μιζούρι ΗΠΑ: Απαγόρευση της κυκλοφορίας επέβαλλε ο κυβερνήτης για να εμποδίσει τις διαδηλώσεις

 Μιζούρι ΗΠΑ: Απαγόρευση της κυκλοφορίας επέβαλλε ο κυβερνήτης για να εμποδίσει τις διαδηλώσεις

 Κλιμακώνει τον αυταρχισμό της η πολιτεία του Μιζούρι σε βάρος των ανθρώπων που διαμαρτύρονται για τον άδικο χαμό του 18χρονου άοπλου μαύρου Μάικλ Μπράουν το περασμένο Σάββατο από πυρά αστυνομικού, επειδή περπατούσε στο δρόμο και εμπόδιζε την κυκλοφορία,σύμφωνα με την επίσημη αιτιολογία της αστυνομίας. 

Ο κυβερνήτης του Μιζούρι κήρυξε το προάστιο Φέργκιουσον σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και διέταξε απαγόρευση κυκλοφορίας από τα μεσάνυχτα έως τις 5:00 το πρωί προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι διαδηλώσεις που διοργανώνει η αφροαμερικανική  κοινότητα με αφορμή το θάνατο του νεαρού.

Παρά την απαγόρευση, περίπου 150 διαδηλωτές κατάφεραν να συγκεντρωθούν στο κέντρο της πόλης όπως ανακοίνωσε η αστυνομία, άνδρες της οποίας επέβαιναν σε θωρακισμένα οχήματα και προειδοποιούσαν τους διαδηλωτές να εκκενώσουν το δρόμο. Τελικά, έκαναν χρήση κροτίδων καπνού εναντίον τους για να τους διαλύσουν.  

Υπενθυμίζεται πως ο 18χρονος μαύρος Μάικλ Μπράουν, πυροβολήθηκε το περασμένο Σάββατο. Μια μαρτυρία αναφέρει ότι είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά την ώρα που πυροβολήθηκε. Οι αρχές υποστηρίζουν ότι είχε επιτεθεί σε αστυνομικό και προσπάθησε να του κλέψει το όπλο.

Επίσης ο νεαρός ήταν ύποπτος για την κλοπή πούρων από κατάστημα, σύμφωνα με συνέντευξη της αστυνομίας η οποία προκαλεί αφορμή για νέες κατηγορίες σε βάρος των αρχών για απόκρυψη στοιχείων.

Ωστόσο, οι αστυνομικές αρχές διευκρίνισαν ότι ο 28χρονος αστυνομικός Ντάρεν Γουίλσον που πυροβόλησε τον νεαρό, δεν γνώριζε ότι ήταν ύποπτος για ληστεία και ήθελε μόνο να τον πείσει να φύγει από τον δρόμο και να μετακινηθεί στο πεζοδρόμιο.

Καθημερινές κινητοποιήσεις γίνονται στο συγκεκριμένο προάστιο, που μαστίζεται από την φτώχεια, την ανεργία και τις κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες, από τις 9 Αυγούστου με την αστυνομία να επιτίθεται στους διαδηλωτές με χημικά, γκλομπς ακόμη και πυροβολισμούς. 

Διαδηλώσεις κατά του ρατσισμού και της βίας έγιναν ακόμη στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο και την Ατλάντα. 

Στο μεταξύ, το γύρο του κόσμου κάνει η φωτογραφία που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο το Σάββατο 16 Αυγούστου και προέρχεται από βίντεο που προέβαλε το αμερικάνικο κανάλι ΚMOV και δείχνει το άψυχο σώμα του 18χρονου νεαρού λίγα λεπτά μετά τη δολοφονία του μέσα στο δρόμο του Φέργκιουσον και δύο ερευνητές της αστυνομίας να το εξετάζουν(Δείτε παρακάτω τη φωτογραφία).

902.gr

Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr, 09:29 Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στο Φέργκιουσον

Με δακρυγόνα προσπάθησε η αστυνομία να διαλύσει τους περίπου 150 διαδηλωτές, οι οποίοι αψήφισαν την απόφαση του κυβερνήτη του Μιζούρι να απαγορεύσει την κυκλοφορία το Σάββατο το βράδυ στο προάστιο Φέργκιουσον, σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν περαιτέρω ταραχές, οι οποίες μαίνονται εδώ και μία εβδομάδα μετά τη δολοφονία 18χρονου αφροαμερικανού από αστυνομικούς.

φωτ:NBC

Ο κυβερνήτης Τζέι Νίξον κήρυξε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και απαγόρευσης κυκλοφορίας το Σάββατο στο προάστιο Φέργκιουσον ωστόσο τη νύχτα αστυνομικοί και διαδηλωτές -που αψήφισαν την απόφαση- συγκρούστηκαν και πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διαδηλωτές λεηλάτησαν ένα μίνι-μάρκετ ποτών και τροφίμων όπου ο δολοφονημένος Μάικλ Μπράουν φέρεται να έκλεψε πούρα λίγα λεπτά πριν πέσει νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού.

Ο κυβερνήτης της πολιτείας Τζέι Νίξον δήλωσε ότι σε μεγάλο βαθμό οι ειρηνικές διαμαρτυρίες μετατράπηκαν εκ νέου σε βίαιες εκδηλώσεις αφότου "μικρές ομάδες βγήκαν στους δρόμους με την πρόθεση της διάπραξης εγκλημάτων θέτοντας σε κίνδυνο τους πολίτες" και έκανε λόγο για απαράδεκτη κατάσταση. Τόνισε ότι η απόφασή του δεν αποσκοπεί στο να φιμωθούν οι διαδηλωτές, αλλά να "προστατεύσει όσους πνίγουν τη φωνή του λαού με τις πράξεις τους".

Η ένταση στην μικρή πόλη αναζωπυρώθηκε αφότου η τοπική αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα οπτικό υλικό σύμφωνα με το οποίο ο νεαρός αφροαμερικανός ήταν ύποπτος κλοπής λίγο πριν από τη δολοφονία του. Όμως ο αρχηγός της αστυνομίας του Φέργκιουσον παραδέχθηκεότι ο αστυνομικός που σκότωσε τον Μπράουν δεν γνώριζε ότι ο νεαρός αφροαμερικανός ήταν ύποπτος για ληστεία και ότι τον πυροβόλησε αφότου του ζήτησε να απομακρυνθεί από το δρόμο.Σύμφωνα με τον αστυνομικό διευθυντή δεν υπάρχει καμία σύνδεση της δολοφονίας με την υποτιθέμενη ληστεία.

Ο δικηγόρος Μπεν Κραμπ που εκπροσωπεί την οικογένεια του νεαρού αφροαμερικανού ανέφερε ότι οι οικείοι του Μπράουν είναι οργισμένοι από την προσπάθεια της αστυνομίας να σπιλώσει τη μνήμη του νεαρού. Σήμερα ο ακτιβιστής υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων αιδεσιμότατος Αλ Σαρπτον αναμένεται να ηγηθεί πορείας στο Φέργκιουσον την Κυριακή στο πλάι της οικογένεια του Μάικλ Μπράουν.

Οι διαδηλωτές στο Φέργκιουσον είναι επίσης εξοργισμένοι για την απόφαση της αστυνομίας να χαρακτηρίσει τον Μπράουν ύποπτο κλοπής ενώ ταυτόχρονα κρατά μυστικές τις φωτογραφίες του δράστη αστυνομικού και άλλες πληροφορίες γι’ αυτόν.

Στο προάστιο του Σεντ Λούις βρίσκονται ήδη περισσότεροι από 40 πράκτορες της ομοσπονδιακής αστυνομίας του FBI που ερευνούν πόρτα-πόρτα αναζητώντας μαρτυρίες για τις συνθήκες της δολοφονίας του νεαρού αφροαμερικανού.

(BBC, ΑΜΠΕ) μέσω enet.gr

Η κινητικότητα καλά κρατεί

Η κινητικότητα καλά κρατεί

Δεν «ησυχάζει» η κινητικότητα στο αστικό πολιτικό σκηνικό στο πλαίσιο της αναμόρφωσής του. Κινητικότητα η οποία διαπερνά όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς που το συνθέτουν και έχουν κοινό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς.

Στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς (βλέπε: σοσιαλδημοκρατία) οι σχετικές διεργασίες έχουν φουντώσει με ζητούμενο τη διαμόρφωση ενός πόλου ικανού να συμβάλει αποφασιστικά στα εναλλακτικά σενάρια αστικής διακυβέρνησης και στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Η «πίτα» είναι πολύ συγκεκριμένη και πολλοί αυτοί που τη διεκδικούν, γεγονός που γεννά και οξύτατους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.
Η ΔΗΜΑΡ πασχίζει να κατοχυρώσει την ύπαρξή της, ενώ μαστίζεται από έντονες εσωτερικές διαφωνίες και το Συνέδριο του Σεπτέμβρη, κατά πάσα πιθανότητα, θα σηματοδοτήσει την παραπέρα συρρίκνωσή της καθώς η μειοψηφία έχει δηλώσει ότι δεν θα συμμετάσχει, ενώ δεν αποκλείει την αποχώρηση και ίδρυση ενός νέου φορέα.
Η προσπάθειά της να παίξει το ρόλο του γεφυροποιού ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προσκρούει στην επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ να κατοχυρώσει τον ηγεμονικό του ρόλο στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Αλλωστε, και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει, μέσω του συνεδρίου του φθινοπώρου, τη σύσταση ενός φορέα που, κατακτώντας την τρίτη θέση στις εκλογές, θα μπορεί να λάβει τη «διερευνητική εντολή», ώστε να προχωρήσει σε συμφωνίες με ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει αποστάσεις από την «κεντροαριστερά» επιδιώκοντας να εκφράσει αυτός την ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατίας, συνδυάζοντας «νέα» και παλιά υλικά. Σε αυτήν την κατεύθυνση μιλάει για «ανοιχτή πολιτική συμμαχιών», πρόσκλησης ουσιαστικά σε στελέχη της «παλιάς» σοσιαλδημοκρατίας και της «κεντροαριστεράς» για συμπαράταξη μαζί του στην προοπτική της κυβέρνησης.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αναμένεται να εντείνουν τις πιέσεις προς τη ΔΗΜΑΡ για να ξεκαθαρίσει τη θέση της για την Προεδρία της Δημοκρατίας, άρα και για το με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει στην παρούσα φάση. Οι 13 της βουλευτές είναι κρίσιμοι τόσο για την κυβερνητική πλειοψηφία όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ, για την αποφυγή και την πρόκληση εθνικών εκλογών, που επιδιώκουν αντίστοιχα οι δύο πλευρές. Μάλιστα, πληροφορίες λένε πως και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ σκέφτονται τον Φ. Κουβέλη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τη διαφορά ότι η Κουμουνδούρου θέλει εκλογή του από νέα Βουλή. Ακόμα κυκλοφορούν πληροφορίες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκέφτεται να προτείνει στον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ να τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της.
Κανένα, πάντως, απ' τα δύο κόμματα δεν πορεύεται ανέφελα για την επίτευξη των στόχων του. Μερίδα του ΠΑΣΟΚ αντιτίθεται στους σχεδιασμούς Βενιζέλου. Μόλις προχτές ο πρώην γραμματέας Μ. Καρχιμάκης εξέδωσε ανακοίνωση έντονα επικριτική για τους χειρισμούς του προέδρου του κόμματος. Αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι σαφώς με μεγαλύτερη σύμπνοια δουλεύουν για να βάλουν στο χέρι την αστική διαχείριση, δεν λείπουν κόντρες και γκρίνιες από μερίδα του κόμματος που δεν καλοβλέπει την ανέλιξη των λεγόμενων ΠΑΣΟΚογενών, αλλά και στελέχη του αστικού πολιτικού συστήματος που περιμένουν στον προθάλαμο για οφίτσια. Αρχισαν δε να κυκλοφορούν και «φήμες» για «δελφίνους» που περιμένουν στη γωνία τον Αλ. Τσίπρα, έτοιμοι να τον αμφισβητήσουν, με την Ρένα Δούρου να σπεύδει πρώτη να διαψεύσει...
Αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να μπει «σφήνα» στους σχεδιασμούς των άλλων δυνάμεων της «κεντροαριστεράς» είναι το Ποτάμι, προς το οποίο φαίνεται να κατευθύνονται διάφοροι αδέσποτοι του χώρου και γυρολόγοι της πολιτικής. Ο Γ. Βούλγαρης των «58», η Α. Λυμπεράκη από τη «Δράση», ο πρώην γγ εσόδων Χ. Θεοχάρης, ο Πλ. Τήνιος απ' το αλλοτινό εκσυγχρονιστικό ρεύμα του ΠΑΣΟΚ, ο Α. Καφετζόπουλος απ' το ΠΑΣΟΚ, ο Ν. Χρυσόγελος απ' τους Οικολόγους - Πράσινους, ο Σπ. Δανέλλης, προερχόμενος από ΣΥΝ, μετά ΠΑΣΟΚ με μια στάση πιο πρόσφατα στους «58», ο Ηλ. Μόσιαλος, κυβερνητικός εκπρόσωπος των κυβερνήσεων Παπανδρέου, ο Γ. Γεωργάτος απ' τη ΔΗΜΑΡ, ο Α. Δοξιάδης απ' τους «58» και άλλοι.
Το Ποτάμι τηρεί προς το παρόν αποστάσεις απ' τα άλλα κόμματα παρά τις προτάσεις συνεργασίας που δέχεται. Αλλοι λένε ότι επιθυμεί να δυναμώσει ώστε να επιβάλει τους όρους του, άλλοι ότι θέλει να κατακάτσει ο κουρνιαχτός αφού δεν έχει λόγο να σπεύσει να μοιραστεί τη «φθορά» άλλων κομμάτων.

«Αναδεύσεις» και στην κεντροδεξιά

Και η κεντροδεξιά όμως ψάχνεται και ψάχνει τρόπους ενίσχυσης της θέσης της στο αστικό πολιτικό σύστημα. Σχέδια συγκρότησης μιας ισχυρής παράταξης, η οποία θα απορροφήσει και πολιτικούς σχηματισμούς και στην οποία θα ηγεμονεύσει αποδίδονται στον Αντ. Σαμαρά. Προθέσεις άρσης της στήριξής τους στον Αντ. Σαμαρά, ακόμα και με παραιτήσεις τους απ' τη Βουλή, αποδίδονται σε στελέχη της ΝΔ, τα επονομαζόμενα και «Καραμανλικά».
Σύμφωνα με πληροφορίες ο Αντ. Σαμαράς δέχεται εισηγήσεις για συνέδριο «πανστρατιάς της κεντροδεξιάς» ή επανίδρυσης της «παράταξης», για τρόπους και μέσα ώστε να ανακτήσει η ΝΔ την επαφή με ένα τμήμα της κομματικής βάσης που την εγκατέλειψε ή τη στηρίζει κριτικά. Αλλωστε, διακηρυγμένος στόχος του είναι η σύμπραξη των ευρωπαϊκών και μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, η δημιουργία μιας «μεγάλης αστικής παράταξης».
Στους σχετικούς σχεδιασμούς μένει να φανεί ο ρόλος που θα παίξουν στελέχη όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, που εμφανίζεται οργισμένη επειδή δεν προτάθηκε για τη θέση επιτρόπου στην ΕΕ, αλλά και ο Γ. Καρατζαφέρης που έχει επανέλθει στο αστικό πολιτικό σκηνικό διεκδικώντας ρόλο και φέρεται να προσεγγίζει ολοένα και περισσότερο τη ΝΔ. Σε τροχιά προσέγγισης με το κυβερνών κόμμα φέρεται να βρίσκονται και στελέχη των ΑΝΕΛ, το μέλλον των οποίων είναι άδηλο, με τον Π. Καμμένο να δέχεται πολλές επικρίσεις.
Κι επειδή ο «λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», η κινητικότητα φαίνεται να ευνοεί κινήσεις κι από άλλες πλευρές, όπως του Τ. Μπαλτάκου. Ο πρώην γενικός γραμματέας της κυβέρνησης συνεχίζει τις επαφές του (πρόσφατα συνάντησε τους Χρήστο Ζώη και Βασίλη Καπερνάρο και κατ' ιδίαν τον στρατηγό Φραγκούλη Φράγκο), κινούμενος με γνώμονα το 16,5% του εκλογικού σώματος που είναι στα δεξιά της ΝΔ, όπως υποστηρίζει. Ο ίδιος λέει ότι δεν έχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, παραπέμπει για εξελίξεις στο φθινόπωρο και χαρακτηρίζει μονόδρομο την ίδρυση νέου κόμματος αν η ΝΔ «δεν κάνει την αναγκαία δεξιά στροφή».
Λέγεται μάλιστα ότι το κόμμα που θέλει να δημιουργήσει θα υψώσει αντισυστημική «παντιέρα», την ώρα που δημοσιεύματα στον Τύπο αποκαλύπτουν ότι ο ίδιος είναι χωμένος μέχρι τα μπούνια στο σύστημα έχοντας στενές επαφές με επιχειρηματικές οικογένειες περιωπής (Γιαννακόπουλοι, Αγγελόπουλοι). Πάντως, πολλοί είναι αυτοί που εκτιμούν ότι απλά ο πρώην γγ της κυβέρνησης υπενθυμίζει την παρουσία του με το σχετικό θόρυβο που προκαλεί καθώς αναζητά ένα ρόλο στο υπό αναμόρφωση αστικό πολιτικό σκηνικό, κι αυτός δεν είναι ο ρόλος του αρχηγού κόμματος.

Το ρωσικό εμπάργκο και ο δρόμος που συμφέρει τη φτωχή και μεσαία αγροτιά

Το ρωσικό εμπάργκο και ο δρόμος που συμφέρει τη φτωχή και μεσαία αγροτιά

Η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού σε φρούτα και η εξαγωγή τους να φέρει πολύτιμο συνάλλαγμα, προς όφελος του λαού και όχι των καπιταλιστών - μεγαλεμπόρων. Χρειάζεται όμως κεντρικός σχεδιασμός στο πλαίσιο μιας λαϊκής εξουσίας και οικονομίας

Οι συνέπειες που έχει για τους εργαζόμενους και το λαό η συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ αποτυπώνονται αυτές τις μέρες στην καταστροφή που συνεπάγεται για χιλιάδες παραγωγούς φρούτων, κύρια ροδάκινων και νεκταρινιών, το εμπάργκο που επέβαλε η Ρωσία σε μια σειρά προϊόντα που εισάγει από χώρες - μέλη της ΕΕ. Το ρωσικό εμπάργκο είναι «αντίμετρο» στις οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις που αποφασίζουν ΗΠΑ και ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας, στο πλαίσιο της μεταξύ τους διαμάχης για την Ουκρανία και της απλόχερης στήριξης που προσφέρουν στην αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου.
Τη βδομάδα που πέρασε, εκατοντάδες νταλίκες φορτωμένες με φρούτα από την Ελλάδα εγκλωβίστηκαν στα ρωσικά σύνορα. Οι παραγωγοί της Βέροιας καταγγέλλουν ότι μόνο η δική τους σοδειά, που προοριζόταν για την αγορά της Ρωσίας, αγγίζει τους 9.000 τόνους και αν δεν βρεθεί λύση τις επόμενες 10 - 15 μέρες, θα σαπίσει στα ψυγεία, ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα οδηγηθεί στη χυμοποίηση με τιμές 5 λεπτά το κιλό για τον παραγωγό.
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα εξάγει κατά μέσο όρο πάνω από 200.000 τόνους νωπό και μεταποιημένο ροδάκινο κάθε χρόνο. Το μεγαλύτερο μέρος πηγαίνει στις αγορές των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, κύρια της Ρωσίας, της Ουκρανίας κ.ά. Συνολικά, η ζημιά από το ρωσικό εμπάργκο στις εισαγωγές τροφίμων, μόνο για τα φρούτα, αναμένεται να «στοιχίσει» στην Ελλάδα περίπου 178 εκατ. ευρώ. Σε επίπεδο ΕΕ, η αξία των εξαγωγών τροφίμων προς τη Ρωσία ήταν το 2013 περίπου 11,8 δισ. ευρώ και αντιστοιχούσε στο 10% των ευρωπαϊκών εξαγωγών τροφίμων.

Σφίγγει κι άλλο η θηλιά

Η εμπλοκή της Ελλάδας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ως κράτους - μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, εκτός όλων των άλλων συνεπειών, οδηγεί και τους Ελληνες παραγωγούς σε απόγνωση. Το ρωσικό εμπάργκο επιτείνει τις καταστροφικές συνέπειες από τη μείωση των εξαγωγών, τις φυσικές καταστροφές (χαλάζι, βροχή) που έπληξαν φέτος τις καλλιέργειες ροδάκινου και νεκταρινιών, κύρια στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και τις ιδιαίτερα χαμηλές τιμές παραγωγού που επιβάλλουν οι μεγαλέμποροι - εξαγωγείς.
Στην Κεντρική Μακεδονία, οι παραγωγοί είναι ακόμη απλήρωτοι για παραγωγές προηγούμενων ετών και δεν ελπίζουν σε δίκαιες αποζημιώσεις από το φοροεισπρακτικό και αντιασφαλιστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ. Το σταμάτημα των εξαγωγών για τις όψιμες ποικιλίες ροδάκινων και νεκταρινιών και όσων προϊόντων ακολουθούν (σταφύλια, ακτινίδια, κ.ά.) στην κυριότερη αγορά απορρόφησης των τελευταίων ετών, θα πλήξει κι άλλο το φετινό τους εισόδημα και θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την επιβίωσή τους.
Η φετινή χρονιά παρουσιάζει αύξηση της παραγωγής στα ροδάκινα κατά 11% σε σχέση με άλλες «κανονικές» χρονιές. Παρ' όλα αυτά, το πρόβλημα της διάθεσης των προϊόντων ήταν έντονο και πριν προκύψει το ζήτημα με το ρωσικό εμπάργκο. Οι λόγοι είναι πολλοί και διαχρονικοί. Παλιότερα και μέχρι τη δεκαετία του '90, υπήρχε κοινοτική προτίμηση και προστατευτισμός της κοινοτικής παραγωγής, με στόχο να γιγαντωθούν μέσα από την ευρωπαϊκή αγορά μεγάλες καπιταλιστικές μονάδες. Γι' αυτό και το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής πήγαινε στις ευρωπαϊκές αγορές (κεντρική αγορά υποδοχής ήταν το Μόναχο στη Γερμανία).
Αργότερα, με την απελευθέρωση, δηλαδή την άρση του προστατευτισμού, και την κατάργηση των εγγυημένων τιμών, αλλά και με την είσοδο και άλλων χωρών στην ΕΕ που είχαν ροδακινοπαραγωγή, το εξωτερικό εμπόριο άλλαξε προσανατολισμό προς Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία.
Φέτος, οι χώρες αυτές μείωσαν ούτως ή άλλως τις εισαγωγές τους, λόγω κυρίως εσωτερικών προβλημάτων, όπως είναι το μειωμένο εισόδημα των δικών τους εργαζομένων - καταναλωτών από τις εφαρμοζόμενες αντιλαϊκές πολιτικές σ' αυτές τις χώρες, η εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία, η υποτίμηση του ρουβλιού και άλλα. Ως αποτέλεσμα, οι εξαγωγές φρούτων προς τις χώρες αυτές έχουν ουσιαστικά «φρακάρει».
Η εσωτερική αγορά έχει επίσης «βαλτώσει» και απορροφά πολύ μικρές ποσότητες, παρά τα παχιά λόγια για τη μεγάλη αύξηση του τουρισμού, από την οποία θα ωφελούνταν τάχα ο λαός, άρα και οι φτωχοί και μεσαίοι παραγωγοί, από την απορρόφηση των φρούτων στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες.
Οι εργαζόμενοι των πόλεων, με τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν, όπως η ανεργία, η υποαπασχόληση, οι μειώσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς, τα απανωτά χαράτσια, δεν μπορούν να καταναλώσουν τα ροδάκινα και τα υπόλοιπα φρούτα με τιμές 8 και 9 φορές ακριβότερες από τις τιμές παραγωγού, που πουλάνε ακόμη και κάτω από 20 λεπτά το κιλό, εξαιτίας της απαράδεκτης αισχροκέρδειας των μεγαλεμπόρων και του ανοίγματος της περίφημης «ψαλίδας τιμών».

Η κυβέρνηση απέναντι στους παραγωγούς

Πριν ακόμα προκύψει το ρωσικό εμπάργκο, η κυβέρνηση στάθηκε απέναντι και όχι δίπλα στους παραγωγούς. Ο ΕΛΓΑ, παρά τα υπέρογκα χαράτσια ασφάλισης που επιβάλλει, έχοντας δημιουργήσει απόθεμα από τον ιδρώτα των αγροτών, δεν τους καλύπτει για το 100% των ζημιών από όλα τα αίτια, σε όλες τις χρονικές περιόδους, για τη φυτική και τη ζωική παραγωγή.
Από την πλευρά τους, κυβέρνηση και ΕΕ συζητούσαν το ενδεχόμενο να ξανανοίξουν τις χωματερές και να καταστρέψουν την παραγωγή, όταν υπάρχουν οι δυνατότητες, με παρεμβάσεις και του κράτους, να αποφευχθούν αντιπαραγωγικές λύσεις, τη στιγμή μάλιστα που εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να φάνε ροδάκινο νωπό, σε κομπόστα ή σε χυμό.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, διάφορες μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ προσπάθησαν να εμφανιστούν σαν «σωτήρες» των παραγωγών. Με πληρωμένες καταχωρίσεις, διαφημίζονταν στον Τύπο ότι απορροφούν μέρος της παραγωγής και το διαθέτουν σε χαμηλές τιμές στην κατανάλωση.
Η πραγματικότητα ήταν βέβαια τελείως διαφορετική. Εκμεταλλευόμενες τη δύσκολη θέση των παραγωγών, οι αλυσίδες αυτές αγόραζαν σε εξευτελιστικές τιμές και πουλούσαν σε διπλάσιες και τριπλάσιες, εξασφαλίζοντας τεράστιο κέρδος. Εξίσου προκλητικά ήταν και τα ευχολόγια των μεγαλοεπιχειρηματιών του τουρισμού (ΣΕΤΕ) να απορροφηθεί μέρος της παραγωγής από τα ξενοδοχεία και τις άλλες επισιτιστικές επιχειρήσεις.

«Λύσεις» μακριά από το λαϊκό συμφέρον

Στην περίπτωση της επέμβασης στην Ουκρανία, συνέπεια της οποίας ήταν και το ρωσικό εμπάργκο, η κυβέρνηση βαθαίνει την ενσωμάτωση της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΕΕ, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια σ' αυτά των μικρομεσαίων αγροτών και της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.
Η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται να διαχωρίσει τη θέση της από τα μέτρα της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, όπως ζητάει το ΚΚΕ, αλλά επιπλέον υπερασπίζεται με πάθος την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ουκρανία, με το έωλο επιχείρημα ότι η περίπτωση της Κριμαίας ανοίγει το δρόμο για τη διχοτόμηση της Κύπρου! Προσπαθεί δηλαδή έμμεσα να αθωώσει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ για το βρώμικο ρόλο τους στο Κυπριακό και στη διχοτομική διευθέτηση που προωθείται από μέρους τους.
Στις 14 Αυγούστου αναμενόταν να συνεδριάσουν εμπειρογνώμονες της ΕΕ για να εξεταστούν συνολικά οι επιπτώσεις από το ρωσικό εμπάργκο. Μέχρι τότε, δεν αποκλειόταν να συγκληθεί και το Συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, ύστερα από κοινό αίτημα της Ελλάδας, της Ολλανδίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας.
Ανεξάρτητα, όμως, από το ποια «λύση» θα αποφασιστεί, η συζήτηση για τη διαχείριση του προβλήματος κινείται στα όρια που θέτουν η ΚΑΠ και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες - μέλη της ΕΕ. Για παράδειγμα, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης διέρρεε τις προηγούμενες μέρες ότι ακόμα κι αν αποφασιστούν αποζημιώσεις για τους παραγωγούς, αυτές θα πρέπει να προέρχονται από το ΕΣΠΑ και να έχουν την έγκριση της ΕΕ προκειμένου να μη θεωρηθούν κρατικές ενισχύσεις και αναγκαστεί η Ελλάδα στο μέλλον να τις επιστρέψει.
Ανάμεσα στις άλλες «λύσεις» που συζητιούνται, πέρα από την απόσυρση με καταστροφή της παραγωγής, είναι η διοχέτευση των νωπών προϊόντων (κυρίως ροδάκινα και ακτινίδια) σε άλλες αγορές, όπως η Ουκρανία, η εξαγωγή των φρούτων στη Ρωσία μέσω Τουρκίας, που δεν μπορεί μόνη της να καλύψει τη ζήτηση, μετά το εμπάργκο σε βάρος της ΕΕ και η διοχέτευση στην ελληνική αγορά των προϊόντων που δεν εξαχθούν.
Με δεδομένο ότι η απορρόφηση στην ελληνική αγορά δεν προχώρησε ούτε και πριν την επιβολή του εμπάργκο, όλες οι άλλες λύσεις θα καταλήξουν με ζημιά για τους φτωχομεσαίους παραγωγούς, για τους οποίους τίθεται ζήτημα επιβίωσης.

Το ΚΚΕ στο πλευρό των παραγωγών

Το ΚΚΕ στέκεται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των φτωχών και μεσαίων παραγωγών. Με παρεμβάσεις μέσα από το αγροτικό κίνημα και στη Βουλή απαιτεί να αναπληρώσει η κυβέρνηση με συγκεκριμένα μέτρα το χαμένο εισόδημα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Να πάρει άμεσα μέτρα για απορρόφηση των αδιάθετων ποσοτήτων φρούτων σε νοσοκομεία, στρατό, κατασκηνώσεις, ιδρύματα κ.λπ., σε τιμές κάλυψης του κόστους παραγωγής. Με ευθύνη του κράτους να μοιραστεί η αδιάθετη παραγωγή σε ανέργους, απολυμένους, πολύτεκνους, ευπαθείς ομάδες συμπολιτών μας.
Το ΚΚΕ καλεί τη μικρομεσαία αγροτιά, με τους Αγροτικούς Συλλόγους και Συνεταιρισμούς, τις Ομάδες Παραγωγών και τις Συντονιστικές Επιτροπές, να πιέσει οργανωμένα και να διεκδικήσει την κάλυψη του χαμένου εισοδήματος του 2014, για την επιβίωση των ίδιων των αγροτών και των οικογενειών τους. Να μην επαναπαυτούν οι παραγωγοί στις «διαβεβαιώσεις» που θα λάβουν από κυβερνητικά χείλη, αλλά να προχωρήσουν σε αγωνιστική διεκδίκηση λύσεων στον αγώνα για επιβίωση.
Να κατανοήσουν καλύτερα τα αδιέξοδα για τη μικρομεσαία αγροτιά από την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που με τη νέα ΚΑΠ 2015 - 2020 θα φέρει νέα δεινά στους αγρότες. Η Ελλάδα μπορεί να παράγει σε επάρκεια και ποιότητα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και να φέρει πολύτιμο συνάλλαγμα από εξαγωγές, που θα αξιοποιείται όμως προς όφελος του λαού, και όχι των εξαγωγέων - μεγαλεμπόρων.
Τροχοπέδη σ' αυτά είναι η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, ο ίδιος ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, όπου τα πάντα ρυθμίζονται με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που επεκτείνουν τη δράση τους και στον αγροτικό τομέα. Υπάρχει και η εμπειρία από τα προηγούμενα χρόνια, όταν τα ροδάκινα απορροφούνταν από τις αγορές του εξωτερικού. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ζήτηση, η οποία θα μπορούσε να καλυφθεί με διακρατικές συμφωνίες, που θα παίρνουν όμως υπόψη τους το συμφέρον και τις ανάγκες του λαού. Τέτοιες συμφωνίες, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει όταν δεσμεύεται απέναντι στην ΕΕ και στο κεφάλαιο.
Απαιτείται η εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής πολιτικής, χωρίς περιορισμούς και πρόστιμα συνυπευθυνότητας, με τον απαιτούμενο κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής και της διάθεσης των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, με προτεραιότητα τη διατροφική αυτάρκεια της χώρας. Εκεί ακριβώς πρέπει να στοχεύει και η οργανωμένη αγωνιστική αντίδραση των φρουτοπαραγωγών, όπως και συνολικά των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων όλης της χώρας.