Λιθουανία: Προσπάθεια απαγόρευσης του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Μετώπου

Λιθουανία: Προσπάθεια απαγόρευσης του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Μετώπου

pdf

email

Print

Ο Αλγκιρντας Παλέτσκις, πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Μετώπου της Λιθουανίας

Με ανακοίνωσή του το Προεδρείο του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Μετώπου της Λιθουανίας (ΣΛΜΛ), καταγγέλλει τις πληροφορίες που εμφανίστηκαν στα ΜΜΕ, πως οι ακροδεξιές δυνάμεις, με επικεφαλής τον πρόεδρο του Συντηρητικού κόμματος κι ευρωβουλευτή, Β. Λαντσμπέργκις, ξεκίνησανπολιτική καμπάνια για να τεθεί εκτός νόμου το ΣΛΜΛ.  Στην καμπάνια συμμετέχουν κι άλλες εθνικιστικές δυνάμεις της Λιθουανίας, που ήδη απευθύνθηκαν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης της Λιθουανίας ζητώντας την απαγόρευση του ΣΛΜΛ. Με τη σειρά του το Υπουργείο Δικαιοσύνης απευθύνθηκε στη Γενική Εισαγγελία της χώρας, ζητώντας να εξετάσει αν στις δηλώσεις του Αλγκιρντας Παλέτσκις, προέδρου του ΣΛΜΛ υπάρχουν στοιχεία «αντικρατικής δράσης», που όπως εκτιμούν «στρέφονται σε βάρος της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, κι αδυνατίζουν την αμυντική κι οικονομική ισχύ της».

Μέχρι στιγμής η Γενική Εισαγγελία δεν έχει ανακοινώσει κάτι σχετικό, πιθανόν περιμένοντας την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με την προσφυγή που έχει καταθέσει ο Αλγκιρντας Παλέτσκις, ο οποίος καταδικάστηκε στις 12 Ιούνη 2012 από δικαστήριο του Βίλνιους σε βαρύ χρηματικό πρόστιμο, επειδή δημόσια αμφισβήτησε την επίσημη αντικομμουνιστική εκδοχή των αιματηρών γεγονότων του Γενάρη του 1991 στη λιθουανική πρωτεύουσα, όπου έχασαν τη ζωή τους 13 άτομα.  Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναμένεται στις 22 Γενάρη κι όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΛΜΛ δεν πρέπει να αποκλείεται μετά από αυτή την μέρα να ξεκινήσει και η επιχείρηση απαγόρευσης της δράσης του κόμματος.

Το ΣΛΜΛ απαιτεί να σταματήσουν εδώ και τώρα οι διώξεις των αρχών σε βάρος του κόμματος και σημειώνει πως η αντίδραση των εθνικιστικών κύκλων σε βάρος του ΣΛΜΛ έχει να κάνει με το γεγονός της αύξησης της απήχησης που έχει το κόμμα στις λαϊκές μάζες. «Επιδιώκουν να απαγορεύσουν το κόμμα μας, αλλά τις ιδέες μας δεν θα μπορέσουν να τις απαγορεύσουν. Οι απαγορεύσεις τους θα φέρουν το ακριβώς ανάποδο αποτέλεσμα απ’ αυτό που επιδιώκουν», καταλήγει η ανακοίνωση του Προεδρείου του ΣΛΜΛ.

Οι επιχειρήσεις του ΔΣΕ στο Σινιάτσικο (1948) μέρος 1ο

Οι επιχειρήσεις του ΔΣΕ στο Σινιάτσικο (1948) μέρος 1ο

Το επιτελείο του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ, μετά την τελεσφόρα επιχείρηση αντεπίθεσης στο Μάλι-Μάδι, στις 8- 12/9/1948 και το διώξιμο του Β' Σώματος Στρατού από όλο τον ορεινό όγκο του βουνού, σχεδίασε μια σειρά από πολεμικές επιχειρήσεις που αποσκοπούσαν στα παρακάτω:

1. Στη σταθεροποίηση του μετώπου στο Βίτσι, από την Μπέλα Βόντα μέχρι τη Φαλτσάτα.
2. Στη διείσδυση στα μετόπισθεν του αντίπαλου στρατού.
3. Στον ανεφοδιασμό των τμημάτων του ΔΣΕ και στην ενίσχυση των μάχιμων δυνάμεων.
4. Στην ανακούφιση των στρατιωτικών δυνάμεων της 9ης, 10ης και 11ης μεραρχίας που βρίσκονταν στο μέτωπο του Βίτσι. 

Επιλέχθηκε ο χώρος Σινιάτσικο-Βουρινό-Βόιο. Ιδιαίτερη σημασία είχαν οι οδικές αρτηρίες Κοζάνη-Αμύνταιο και Έδεσσα-Φλώρινα. Από αυτούς τους δημόσιους δρόμους με αυτοκινητοπομπές, εφοδιάζονταν οι μονάδες του Β' Σώματος Στρατού με πολεμοφόδια και τρόφιμα. 

Με διαταγή του Γ.Α. του ΔΣΕ συγκροτήθηκε απόσπασμα, από τις δυνάμεις της 18ης ταξιαρχίας, με διοικητή τον συνταγματάρχη Παντελή Βαινά, τον Πολιτικό Επίτροπο Γουσόπουλο Τάσο-Μάκη και με επιτελάρχη τον Κεβρεκίδη Φωκά. Διοικητές ταγμάτων ορίστηκαν οι Αργύρης Κοβάτσης και ο Γακίδης Λάμπρος (Τζαβέλας). Συμμετείχε και ο αντάρτης Κίτσος, ο οποίος ανήκε στα τοπικά ΚΠ (Κέντρα Πληροφοριών) και ο οποίος γνώριζε καλά την περιοχή και το χωριό Σινιάτσικο. Υπό τις διαταγές της 18ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ εντάχθηκε και η διλοχία σαμποτέρ του Γ. Μπότσαρη. 

Η 18η ταξιαρχία του ΔΣΕ ήταν αξιόμαχη (σε υλικό και εμπειρία) και άρχισε αμέσως την εκπλήρωση της αποστολής που της ανατέθηκε. Στις 9/10/48 η διμοιρία του Νίκου Κυρίτση καταλαμβάνει το ύψωμα Τέμεν Βαρ, με σκοπό να εξασφαλίσει την πορεία της 18ης ταξιαρχίας που είχε μεγάλη δύναμη. Η διαταγή αυτή δόθηκε στην ορισμένη διμοιρία λόγω της μεγάλης γνώσης του διοικητή της στις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της περιοχής. 

Ενέδρα στο Βογατσικό

Η πρώτη μεγάλη επιχείρηση της 18ης ταξιαρχίας ήταν η ενέδρα στο δημόσιο δρόμο, ανάμεσα στο Βογατσικό και τη Χρούπιστα (Άργος Ορεστικό). Κατά πάσα πιθανότητα έλαβε χώρα στις 12/10/48. Στην αυτοκινητοπομπή που χτυπήθηκε βρίσκονταν 80 οχήματα. Η φάλαγγα βρίσκονταν σε απόσταση 250 μέτρων από το σημείο που οι αντάρτες την περίμεναν. Μόλις ακούστηκε η έκρηξη της πρώτης νάρκης, η φάλαγγα σταμάτησε ενώ τμήμα της φρουράς κατέβηκε και άρχισε να ακροβολίζεται γύρω από τα αυτοκίνητα. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή εκδηλώνονται τα μαζικά πυρά και η επίθεση των ανταρτών. Ο αντίπαλος είχε βαριές απώλειες, κάηκαν τουλάχιστον 10 αυτοκίνητα και πάρθηκαν λάφυρα και αιχμάλωτοι. Η πρώτη επιτυχία της 18ης ταξιαρχίας τόνωσε κι άλλο το ηθικό των ανταρτών ενώ νέος οπλισμός, τρόφιμα και πολεμικό υλικό προστέθηκαν στις βαριές ελλείψεις του ΔΣΕ. 

Η πρώτη αυτή επιχείρηση επιβεβαίωσε το αξιόμαχο της 18ης ταξιαρχίας στην οποία όπως θα δούμε σε επόμενο άρθρο μας δόθηκαν εντολές και για νέες επιχειρήσεις. Οι κυβερνητικές δυνάμεις θορυβήθηκαν αρκετά δεδομένου ότι το κλίμα στο ΓΕΣ ήταν ήδη ιδιαίτερα βαρύ μετά την ήττα στο Μάλι-Μάδι και της απόδειξης ότι ο ΔΣΕ εξακολουθούσε να μάχεται σθεναρά. 

Συνεχίζεται 

Κλιμάκιο ανταρτισσών του ΔΣΕ στο Γράμμο (1948)

Μαχητικές δυναμικές συγκεντρώσεις των απεργών οικοδόμων - Κατάληψη πραγματοποίησαν στο υπουργείο Εργασίας (ΦΩΤΟ)

Μαχητικές δυναμικές συγκεντρώσεις των απεργών οικοδόμων - Κατάληψη πραγματοποίησαν στο υπουργείο Εργασίας (ΦΩΤΟ)

Εληξε λίγο πριν τη 1.30 μμ. το μεσημέρι της Τετάρτης η συμβολική κατάληψη τουυπουργείου Εργασίας στην οδό Πειραιώς από τους απεργούς οικοδόμους της Αθήνας. Στις 10 πμ. είχαν κάνει συγκέντρωση στο Συνδικάτο Οικοδόμων και στη συνέχεια πορεία στο υπουργείο Εργασίας (Σταδίου) όπου αντιπροσωπεία τους ζήτησε να συναντηθεί με την πολιτική ηγεσία. Ομως τους απάντησαν ότι δεν ήταν κανείς εκεί για να τους δεχτεί. Ετσι οι οικοδόμοι συνέχισαν την πορεία τους μέχρι την Πειραιώς, όπου και προχώρησαν στην συμβολική κατάληψη. Αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με τον υφυπουργό Εργασίας Ν. Παναγιωτόπουλο, μέσω του οποίου κλείστηκε συνάντηση με τον υπουργό Ι. Βρούτση για την επόμενη Πέμπτη 24 Γενάρη, στις 2 μμ. Το Συνδικάτο Οικοδόμων εξήγγειλε νέα συγκέντρωση για την ίδια ημέρα, στη 1 μμ. στην Ομόνοια.
Οι  οικοδόμοι όλης της χώρας βρίσκονται σήμερα σε 24ωρη απεργία, απαιτώντας την άρση της κυβερνητικής απόφασης για αύξηση κατά δύο χρόνια των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και διαδηλώνοντας ενάντια στην τεράστια ανεργία.

Στην Αθήνα, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, η κινητοποίηση ήταν μαζική και δυναμική. Στη συγκέντρωση, που έγινε στο Συνδικάτο Οικοδόμων στην Κάνιγγος, χαιρέτισε ο Δημήτρης Κολοβός, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: «Η πολύχρονη πείρα του αγροτικού κινήματος δείχνει ότι οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς έχουν καλύτερα αποτελέσματα αν συντονίζονται με όλα τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα με τους εργάτες. Γι' αυτό δυναμώνουμε τους κοινούς αγώνες, τη συμμαχία μας, για να διεκδικήσουμε αγωνιστικά το δικαίωμα να διαφεντεύουμε τον πλούτο που παράγουμε». Να σημειωθεί ότι σήμερα το πρωί αγρότες από την ΠΑΣΥ Αργολίδας παρέδωσαν στο Παράρτημα Ιλίου - Αγ. Αναργύρων - Καματερού του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήναςτρόφιμα για τις οικογένειες ανέργων που δοκιμάζονται.
Ομιλητής στη συγκέντρωση, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Συνδικάτου, ήταν ο Σταύρος Λίτσας, οργανωτικός γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας. Κάλεσε τους οικοδόμους «να συνειδητοποιήσουν ότι ο αγώνας θα γίνεται αποτελεσματικότερος όσο συσπειρώνονται περισσότερες δυνάμεις στο Συνδικάτο, βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες και των οικογενειών μας και όχι τα συμφέροντα αυτών που κλέβουν τον ιδρώτα μας, που κλέβουν το φαΐ των παιδιών μας».
Στη συγκέντρωση συμμετείχαν και επαγγελματοβιοτέχνες του κλάδου της οικοδομής και αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας και του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών.Υπογραμμίζοντας έτσι την ανάγκη βιοτέχνες και εργαζόμενοι του κλάδου να ενώσουν τις δυνάμεις τους, διεκδικώντας αλλαγή στην κατεύθυνση των έργων, χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό σε προγράμματα λαϊκής κατοικίας, σχολικών κτιρίων, αντισεισμικά και αντιπλημμυρικά έργα κλπ.
Συμμετείχαν επίσης εργαζόμενοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, ενώ παραβρέθηκε και αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ.
Στη Θεσσαλονίκη
Μαχητική συγκέντρωση έγινε και στη Θεσσαλονίκη στην οδό Αριστοτέλους, στα γραφεία του ΙΚΑ. Στη συγκέντρωση εκτός από οικοδόμους, συμμετείχαν απολυμένοι της κλωστοϋφαντουργίας Νάουσαςκαι απολυμένοι στη λιπασματοβιομηχανία.
Μίλησαν ο Γρηγόρης Τούπος, πρόεδρος του Σωματείου ΚΛΩΘΩ, ο Θόδωρος Κυριακίδης,πρόεδρος του Συνδικάτου Χημικών Βιομηχανιών Β. Ελλάδας και απολυμένος των Λιπασμάτων και οΓιώργος Παπαεπαμεινώνδας, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης. Παραβρέθηκε και χαιρέτισε η βουλευτής του ΚΚΕ Ελένη Γερασιμίδου.
Αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων συναντήθηκε με τον περιφερειακό διοικητή του ΙΚΑ. Ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Στη Θεσσαλία
Στη Λάρισα η συγκέντρωση έγινε στο Εργατικό Κέντρο. Στη συνεχεια έγινε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης που κατέλξηε στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας.
Συγκεντρώσεις έγιναν και στα Εργατικά Κέντρα των Τρικάλων και της Καρδίτσας
Στα Γιάννενα
Στα Γιάννενα έγινε αρχικά συγκέντρωση στο συνδικάτο όπου αναφέρθηκαν πτυχές των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος των κατασκευών με αιχμή την ανεργία η οποία τσακίζει κόκκαλα. Ακολούθησε πορεία που πέρασε από τα μαγαζιά της Ανεξαρτησίας, το ΙΚΑ και κατέληξε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου- Δυτικής Μακεδονίας.

Ενσωμάτωση ή σύγκρουση;

Ενσωμάτωση ή σύγκρουση;

«...ο νόμος ισχύει για όλους», είπε πρόσφατα σε συνέντευξή του ο Αλ. Τσίπρας στο «Real Fm». Ουσιαστικά λέει ότι οι αντεργατικοί αντιλαϊκοί νόμοι ισχύουν για όλους. Και βεβαίως, για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ισχύουν, αφού γι' αυτούς αποφασίζονται και εφαρμόζονται, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους. Αλλά οι νόμοι που έφτασαν το μισθό στα 586 ευρώ μεικτά, που μείωσαν δραστικά τις συντάξεις, που εντείνουν την εμπορευματοποίηση σε Υγεία - Πρόνοια και εκπαίδευση, που κόβουν τα πενιχρά επιδόματα στα ΑμΕΑ, που φοροληστεύουν το λαό, που αυξάνουν την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, όλοι αυτοί οι νόμοι που κάνουν τη ζωή του λαού κόλαση πρέπει να ισχύουν για το λαό, να υποταχθεί σ' αυτούς; Είναι ίσος ο μεγαλοεπιχειρηματίας με τον εργάτη, τον αυτοαπασχολούμενο, το φτωχό αγρότη απέναντι σ' αυτούς τους νόμους; Αυτό λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο, είπε πως επιθυμεί «φυσιολογικές σχέσεις με κυβερνήσεις που παίζουν σημαντικό ρόλο στα ελληνικά πράγματα». Ετσι ο αντιμερκελισμός τους και όλη η προηγούμενη αποπροσανατολιστική προπαγάνδα «περί κατοχής από τη Γερμανία», μετατράπηκε σε σχέσεις με κυβερνήσεις που παίζουν σημαντικό ρόλο στα ελληνικά πράγματα. Αποδοχή δηλαδή όλων όσων, όχι μόνο έχει καταγγείλει αλλά καλούσε σε αγώνα ενάντιά τους. Στροφή και στο επίπεδο της προπαγάνδας 180 μοιρών. Είπε και άλλα, όπως: «καλό είναι να καταγγέλλεις, αλλά το ζήτημα είναι να ψάξουμε για λύσεις». Ετσι όλη του η ρητορεία για κατάργηση του μνημονίου που στη συνέχεια έγινε αναθεώρηση, εγκατέλειψε τις καταγγελίες και προσαρμόζεται στην αναζήτηση λύσεων και μάλιστα συνομιλώντας με την κυβέρνηση της Γερμανίας. Αλήθεια, για ποιον αναζητεί λύσεις; Για το λαό; Μα τόσο δημόσια όσο και στη συνάντηση με τον Σόιμπλε, για την οποία είπαν ότι έγινε σε καλό κλίμα, είπαν ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, ώστε να διαμορφωθεί ένα κράτος φιλικό στις επενδύσεις και πρωτογενή πλεονάσματα (Γ. Μηλιός στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ), λέγοντας επίσης ότι κάποια ζητήματα που θέτουν οι δανειστές τούς βρίσκουν σύμφωνους. Είπαν επίσης: «Αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε σημαντικές, ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές, που είναι αναγκαίο να συμβούν, πρέπει ο ελληνικός λαός να κατανοήσει (...) Εάν δεν πεισθεί (...) δεν είναι δυνατόν να προχωρήσουν αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές, διότι θέλουν κυρίως συναίνεση».

***

Τι φαίνεται από τα παραπάνω; Οτι θέλουν και πρετοιμάζονται γι' αυτό, τη συμφωνία του λαού για τη διαχείριση του συστήματος, δηλαδή να εφαρμόσουν πολιτική ενίσχυσης των μεγαλοεπιχειρηματιών, άρα ενάντια στο λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν που προπαγανδίζει και καλεί το λαό να τον αναδείξει σε κυβέρνηση γιατί η δική του πολιτική θα του λύσει τα προβλήματα, ή θα τον ανακουφίσει, λέει στο λαό να υποταχθεί στους αντιλαϊκούς νόμους και ταυτόχρονα να υποταχθεί σε μια πολιτική, τη δική του, που υπόσχεται ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών, αναγνωρίζει ότι κυβερνήσεις ισχυρών καπιταλιστικών κρατών παίζουν σημαντικό ρόλο στα ελληνικά πράγματα και γι' αυτό επιδιώκει να αναπτύσσει σχέσεις μαζί τους, όταν προεκλογικά, τουλάχιστον προπαγανδιστικά, έλεγε άλλα πράγματα, (κατάργηση μνημονίων, ενάντια στην «κατοχή της Μέρκελ», κόντρα στις αναδιαρθρώσεις κ.λπ.), γιατί επί της ουσίας η στρατηγική του και τότε, στρατηγική διαχείρισης του συστήματος είναι η ίδια. «Η απάντηση είναι ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και δημοκρατία», λέει ο ΣΥΡΙΖΑ εννοώντας αστική δημοκρατία, δηλαδή «δημοκρατία» του κεφαλαίου. Σ' αυτή τη στρατηγική καλεί την εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα να συνταχτούν με την αστική τάξη, ή τμήμα της, δηλαδή να υποταχθούν σ' αυτήν, εκλέγοντας κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και καλούσαν το ΚΚΕ για συμμετοχή σε τέτοια κυβέρνηση, δηλαδή να συμβάλλει στην υποταγή του λαού στους εκμεταλλευτές του, στην αστική τάξη, όταν τα μονοπώλια έχουν την οικονομία και την εξουσία, όταν η οικονομική καπιταλιστική κρίση απαιτεί το συνεχές φτήνεμα των εργατών προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πτώση του ποσοστού κέρδους, αλλά κυρίως για να δημιουργηθούν συνθήκες στην ανάκαμψη της οικονομίας όταν έρθει, για μεγάλη και γοργή κερδοφορία.

***

Η εποχή της κυριαρχίας των μονοπωλίων στην οικονομία, αλλά και η οικονομική καπιταλιστική κρίση, ο οξύτατος ανταγωνισμός των μονοπωλίων, δείχνουν ότι ο καπιταλισμός δεν έχει περιθώρια να ανακουφίσει το λαό, πολύ περισσότερο να λύσει προβλήματα ικανοποίησης των αναγκών των λαϊκών οικογενειών, ίσα ίσα το αντίθετο, θα μεγαλώνει τα βάσανα του λαού. Να γιατί λέμε ότι πρέπει να αλλάξει τάξη στην εξουσία και όχι κυβέρνηση και χρειάζεται σκληρός ταξικός αγώνας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της γι' αυτό το σκοπό. Απ' αυτή την άποψη, πρέπει να συνειδητοποιείται ολοένα και περισσότερο ότι το γενικό εκλογικό δικαίωμα (αστική δημοκρατία), που θέλει το λαόμόνο να ψηφίζει για την ανάδειξη αστικής Βουλής και κυβέρνησης, που συμμετέχουν όλα τα κόμματα, όση δύναμη και αν δώσει ο λαός σε ένα κόμμα που του υπόσχεται φιλολαϊκή διέξοδο, εμείς λέμε και το ΚΚΕ ακόμη να πάρει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν μπορεί να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο γιατί δεν μπορεί να αποδυναμώσει την οικονομία και την εξουσία του κεφαλαίου. Αντίθετα, θα είναι αναγκασμένη αυτή η κυβέρνηση να προσαρμόζεται στις συνθήκες που στην εξουσία και στην οικονομία βρίσκονται τα μονοπώλια και θα ενσωματώνεται στο σύστημα. Η εργατική τάξη με τους συμμάχους της θα συγκρουστούν με τους αστούς για να αφαιρέσουν την εξουσία από τα μονοπώλια και να τα κοινωνικοποιήσουν.

Γιατί μιλάνε για «παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων»;

Γιατί μιλάνε για «παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων»;

-- Με αφορμή την τροποποίηση της δανειακής σύμβασης, σηκώθηκε ξανά κουρνιαχτός για την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων από την κυβέρνηση. Τι σκοπό υπηρετεί;

Στα κεραμίδια βγήκαν οι αυτοαποκαλούμενες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις και μερίδα των αστικών ΜΜΕ, φωνάζοντας ξανά για «απώλεια της εθνικής κυριαρχίας». Αφορμή αυτή τη φορά ήταν η ψήφιση από τους εταίρους της συγκυβέρνησης του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών, στο οποίο μεταξύ άλλων συμπεριλήφθηκε και η επικύρωση της δανειακής σύμβασης μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών για το 3ο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για «ρήτρα αποικίας», που διέπεται από το «αγγλικό δίκαιο» και κατήγγειλε την κυβέρνηση για «παράδοση του δικαιώματος της χώρας να επικαλεστεί την εθνική κυριαρχία στην περίπτωση κατάσχεσης σε βάρος περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου». Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων ανέφερε ότι «παραχωρείται αμετάκλητα και άνευ όρων η εθνική κυριαρχία της χώρας». Κοροϊδεύουν ασύστολα το λαό, παρουσιάζοντας τη συγκεκριμένη ρύθμιση σαν κάτι το καινούριο. Ξέρουν καλά ότι η ίδια ακριβώς ρήτρα που τώρα επικύρωσε η Βουλή, είναι ήδη ενσωματωμένη στο πρώτο μνημόνιο που ψηφίστηκε το Μάη του 2010. Λέξη τη λέξη, παράγραφο την παράγραφο. Βρίσκεται δηλαδή σε ισχύ από το 2010. Την προηγούμενη Δευτέρα, με την ψήφο των βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ επικυρώθηκε και από τη Βουλή, με τον τίτλο «Σύμβαση τροποποίησης κύριας σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, της Ελληνικής Δημοκρατίας ως δικαιούχου κράτους - μέλους, του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και της Τράπεζας της Ελλάδος».

Στις σελίδες 86 και 87 του πρώτου μνημονίου (στο οποίο περιέχεται και η δανειακή σύμβαση) υπό τον τίτλο «Εφαρμοστέο Δίκαιο και Αρμόδια Δικαστήρια» αναφέρεται:«(1) Η παρούσα Σύμβαση και κάθε εξωσυμβατική αξίωση που γεννάται σε σχέση με αυτή θα διέπονται και θα ερμηνεύονται σύμφωνα με το Αγγλικό δίκαιο. (2) Τα Μέρη υποχρεούνται να υπάγουν κάθε διαφορά που ενδέχεται να προκύψει σε σχέση με τη νομιμότητα, εγκυρότητα, ερμηνεία ή εκτέλεση της παρούσας Σύμβασης στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου. (3) Ο Ορος 13 (2) εφαρμόζεται προς όφελος ΕΤΧΣ. Κατά συνέπεια, τίποτε από όσα αναφέρονται στον όρο 13 (2) δεν εμποδίζει το ΕΤΧΣ από το να εκκινήσει διαδικασίες αντιδικίας (οι "Διαδικασίες") στα δικαστήρια του Δικαιούχου Κράτους - Μέλους ή του εφαρμοστέου δικαίου της παρούσας Σύμβασης και το Δικαιούχο Κράτος - Μέλος αποδέχεται αμετάκλητα την υπαγωγή στην αρμοδιότητα των ανωτέρω δικαστηρίων. Στο μέτρο που το επιτρέπει ο νόμος, το ΕΤΧΣ θα μπορεί να εκκινήσει παράλληλες Διαδικασίες, σε περισσότερες από μία από τις ανωτέρω δικαιοδοσίες. (4) Το Δικαιούχο Κράτος - Μέλος και η Τράπεζα της Ελλάδος παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά από κάθε δικαίωμα ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφασης ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων στο μέτρο που αυτό δεν απαγορεύεται από αναγκαστικό νόμο».

Οι όροι, λοιπόν, είχαν συμπεριληφθεί από την πρώτη κιόλας δανειακή συμφωνία και ακριβώς οι ίδιοι ψηφίστηκαν πρόσφατα στη Βουλή. Ο ντόρος που σηκώθηκε όψιμα περί «παράδοσης εθνικής κυριαρχίας» είναι δημαγωγικός και στόχο έχει να αποπροσανατολίσει το λαό. Θέλουν να συσκοτίσουν τον ενεργό ρόλο της αστικής τάξης της Ελλάδας και των κομμάτων της στην επίθεση εναντίον των δικαιωμάτων του λαού, εμφανίζοντας την εφαρμοζόμενη πολιτική ως αποτέλεσμα εξωτερικών πιέσεων, που υπαγορεύονται τάχα από τους πιστωτές. Παρουσιάζουν σαν καινούριο τάχα φαινόμενο την εθελοντική εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων απ' την άρχουσα τάξη στην Ελλάδα, η οποία, μέσα από τα μνημόνια, επιδιώκει να φορτώσει την κρίση στο λαό και να σωθεί η ίδια, κερδίζοντας από τις συμπράξεις με τα ξένα μονοπώλια. Επιδιώκει ταυτόχρονα να διασφαλίσει την παραμονή της στην ΕΕ και μ' αυτόν τον τρόπο να ισχυροποιήσει την εξουσία της. Οι πολιτικές δυνάμεις που σήμερα σηκώνουν τη σημαία του «αντικατοχικού αγώνα» και ανακαλύπτουν την εκχώρηση «κυριαρχικών δικαιωμάτων», τάχτηκαν υπέρ των ευρωενωσιακών συνθηκών και της νομισματικής ενοποίησης της ΕΕ, που αποτελούν τους βασικούς πυλώνες για την εθελοντική παραχώρηση από τις αστικές κυβερνήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, για λογαριασμό των μονοπωλίων. Στόχος τους είναι να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Να σπείρουν αυταπάτες στα λαϊκά στρώματα περί μιας δήθεν άλλης αστικής διαχείρισης και διακυβέρνησης, που θα προασπίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένης δράσης του κεφαλαίου.

Λόλα, πάρε ένα στικάκι...

Λόλα, πάρε ένα στικάκι...

Δεν υπάρχει σοβαρή πολιτική υπόθεση σε αυτήν τη χώρα, από την οποία να αναδύεται ο παρακμιακός και διεφθαρμένος χαρακτήρας του αστικού καθεστώτος, που να μην επιχειρήθηκε από τους πολιτικούς ταγούς του συστήματος και από τα επικοινωνιακά τους «μπουλντόγκ», να μετατραπεί σε αφήγημα γελοιότητας.

Δεν υπάρχει απόστημα πολιτικής βρωμιάς που μόλις έσκασε να μη σπεύσουν να το αναθέσουν στην κρεατομηχανή της σικέ πολιτικής κοκορομαχίας και της τάχα μου «έγκριτης» πληροφόρησης, ώστε να λειτουργήσει ως «κολόνια κάθαρσης» αυτής της ίδιας της κρεατομηχανής.

*

Μέσα δε από τη γελοιότητα και τη

(μεθοδευμένη με όλους τους τύπους της σοβαροφάνειας και της «γραβατοσύνης»)

γελοιοποίηση,

ο απώτερος στόχος ήταν και είναι να ξεστρατίσει η συζήτηση από το κύριο και το βασικό. Να περιοριστεί στο δευτερεύον. Να συσκοτιστούν οι πραγματικές αιτίες των σκανδάλων. Να βγουν - τελικά - λάδι όλα όσα προκαλούν, παράγουν και αναπαράγουν τη διαφθορά, ακόμα κι όταν μερικοί από τους εμπλεκόμενους βγήκαν στη «σέντρα», ώστε να μπορεί το σύστημα να κουκουλώσει τις πομπές του ή να προσποιείται την «κάθαρσή του».

*

Ας θυμηθούμε:

Η υπόθεση των δομημένων ομολόγων, από καραμπινάτη υπόθεση λεηλασίας των Ασφαλιστικών Ταμείων, μετατράπηκε από τους πολιτικούς «Πουαρό» και από τους τηλεοπτικούς τους «Γουότσον» σε μια υπόθεση για «κουμπάρους» και «Πανάγους».

Η υπόθεση του Βατοπεδίου, από μια καραμπινάτη υπόθεση λεηλασίας και αρπαγής του δημόσιου πλούτου, θέλησαν να την καταντήσουν σε μια υπόθεση όπου πρωταγωνιστούσαν «μπουζουκομαγαζάτορες» και «χορεύτριες οριεντάλ».

Η υπόθεση της «Ζήμενς», από μια υπόθεση - ακτινογραφία των σκανδαλωδών κανόνων που βασιλεύουν στον κόσμο του κεφαλαίου (μονοπώλια, εξουσία των μονοπωλίων, λειτουργία του κράτους ως όργανο του μονοπωλίου προς το οποίο παραχωρεί δημόσιες λειτουργίες για να κερδίζει το μονοπώλιο, πολιτικό σύστημα που είτε «νόμιμα και ηθικά» είτε όχι είναι βουτηγμένο στη δυσώδη εξυπηρέτηση του μονοπωλίου κ.ο.κ.) έφτασαν να την παρουσιάζουν μέχρι και ως άμεμπτη υπόθεση, αφού «Αρα εάν του είπαν (σ.σ.: του Τσουκάτου) πάρε μια σακούλα με λεφτά και πήγαινέ τα στο κόμμα σου, γιατί αυτό είναι παράνομο; Δεν είναι παράνομο»! (Θ. Πάγκαλος, συνέντευξη στο njoytv, 26/6/2009).

Μέχρι και η υπόθεση της «17 Νοέμβρη», από μια καραμπινάτη υπόθεση για τους εφαπτόμενους κύκλους μεταξύ αυτού που λέγεται «ατομική τρομοκρατία» με το κράτος, το παρακράτος, τις μυστικές υπηρεσίες, επιδίωξαν να την υπαγάγουν στο καθεστώς της... κλειδαρότρυπας.

*

Το ίδιο λίγο - πολύ έργο παίζεται πλέον και με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

Εχουμε να κάνουμε με μια καραμπινάτη υπόθεση, από την οποία προκύπτουν αβίαστα ορισμένα εξέχουσας σημασίας συμπεράσματα:

Πρώτον, ότι στη χώρα τού «λεφτά δεν υπάρχουν», η αλήθεια είναι ότι υπάρχει αμύθητος πλούτος, που οι πολλοί τον παράγουν με ιδρώτα και αίμα, και που οι κάποιοι λίγοι, που τον καρπώνονται, τον διατηρούν σε καταθέσεις στο εσωτερικό ή τον φυγαδεύουν στο εξωτερικό.

Δεύτερον, ότι οι λίστες της φυγάδευσης κεφαλαίων στο εξωτερικό δεν είναι παρά προϊόν εφαρμογής των «ιερών» νόμων της καπιταλιστικής ασυδοσίας που η «Αγία οικογένεια» της ΕΕ βαφτίζει «ελευθερία κίνησης κεφαλαίου».

Τρίτον, ότι όταν ένας ολόκληρος λαός πεινάει, οι εκμεταλλευτές του πεινασμένου λαού μπορούν να «καθαρίζουν» και να καμώνονται τους «νόμιμους και ηθικούς», με την προϋπόθεση ότι στο μεταξύ θα έχουν πληρώσει ένα συμβολικό φόρο για τα «κλεμμένα» από τον ιδρώτα του λαού.

Τέταρτον, ότι ακόμα και όταν οι εκμεταλλευτές δεν έχουν καταβάλει φόρο, δεν έχουν καταβάλει δηλαδή ούτε καν αυτό το «φτηνό εισιτήριο» για να εισέλθουν στον κόσμο της «νομιμότητας» και της «ηθικής», τότε το πολιτικό προσωπικό της «νομιμότητας και της ηθικής» - το ίδιο πολιτικό προσωπικό που λεηλατεί με φόρους το λαό - «ξεχνάει» να τους ελέγξει.

*

Κι ενώ αυτά είναι - μερικά μόνο - απ' όσα προκύπτουν από την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ,

εσείς, εμείς και όλοι,

βρισκόμενοι στο έλεος των πυροβολαρχιών της ενημέρωσης που εκπέμπουν εκεί λίγο μετά τον «Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή» και λίγο πριν από το «Μάστερ σεφ»,

εκείνο που (πρέπει να) μαθαίνουμε είναι ότι το... φλέγον θέμα με τη λίστα Λαγκάρντ δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω, αλλά το πότε μεταγράφηκε το στικάκι και το πότε εχάθη το σιντάκι...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ