Η «αιώνια» εξουσία των καπιταλιστών και η επιτάχυνση της ανατροπής της

 

Το ακούμε συχνά: Βαίνουμε προς πλήρη έλεγχο όλων των πολιτών από την εξουσία με τα νέα ηλεκτρονικά τεχνικά μέσα! Πιο πίσω, η παραγωγή φόβου και φαινομενικού αδιεξόδου στα υποκείμενα της εκμετάλλευσης, στην εργατική τάξη. Κάτι σαν, αυτή η εξουσία θα είναι αιώνια με αυτά τα μέσα ελέγχου!

 Έλα που συμβαίνει το αντίθετο! Όσο πιο τέλεια είναι τα τεχνικά μέσα εκμετάλλευσης και ελέγχου ενός εκμεταλλευτικού συστήματος, τόσο ξεπερνιούνται τα όριά του και τόσο πιο κοντά (σε ιστορικό χρόνο) είναι το τέλος του!  

 Φυσικά κάθε ταξική εκμεταλλευτική εξουσία προσπαθεί να θωρακιστεί και να ελέγχει πλήρως τους εκμεταλλευόμενους.

 Ωστόσο, παρά τα όσα γράφονται για τον ηλεκτρονικό έλεγχο των πολιτών, καλύτερο και πιο απόλυτο έλεγχο πάνω στους υποκείμενους εκμεταλλευόμενους, δεν είχε καμιά άλλη εξουσία από την δουλοκτητική. Καμιά!

 Αποτέλεσμα: η δουλοκτησία κατέρρευσε, ακριβώς όταν τελειοποίησε τα μέσα εκμετάλλευσης (παραγωγής)  και ελέγχου των δούλων!

 Πώς κατέρρευσε το πλέον ολοκληρωτικό σύστημα ελέγχου των εκμεταλλευόμενων στην ιστορία της ανθρωπότητας; Αφού η παραμικρή αντίσταση και παρασπονδία οδηγούσε ευθέως σε θάνατο!

 Αναζητήστε το στον μαρξισμό, στον ιστορικό υλισμό και ιδίως στην πολιτική οικονομία. Διαφορετικά δεν θα γίνει ποτέ κατανοητή η πηγή αισιοδοξίας των κομμουνιστών, ότι όσο το σύστημα εξελίσσεται και εισάγει νέες τεχνολογίες για αύξηση της εκμετάλλευσης και του ελέγχου, τόσο ισχυρότερες είναι οι κρίσεις του σε όλα τα επίπεδα και τόσο ταχύτερα πλησιάζει στο τέλος του, στην ανατροπή του.

 Η νομοτέλεια της αντιστοιχίας παραγωγικών σχέσεων – παραγωγικών δυνάμεων είναι τόσο ισχυρή που σταδιακά συντρίβει κάθε δύναμη που αντιστέκεται στην υλοποίηση της με αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων. Μόνο που αυτό σημαίνει αγώνες, θυσίες και αίμα από τα υποκείμενα της υλοποίησής της, από την εργατική τάξη και τον λαό, στον καπιταλισμό.

 

 

 

 

Χτες έγινε όντως μια πετυχημένη απεργία: Στο Πέραμα, όχι στο λιμάνι…

 

04-06-2021

Στο ερώτημα “πού ήταν το ΠΑΜΕ χτες”, η απάντηση είναι απλή και αδιαμφισβήτητη: Στις επάλξεις του αγώνα και της απεργίας…

Κατιούσα

Χτες 3 Ιουνίου, είχαμε όντως μια πετυχημένη απεργία, με 100% συμμετοχή, που είχε όντως διάρκεια και δε μετατράπηκε στην πορεία σε ολιγόωρη στάση εργασίας. Ο λόγος για την απεργία του συνδικάτου μετάλλου στη ζώνη του Περάματος, όπου μπροστάρης ήταν το ΠΑΜΕ.

 

Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ του 902 για την ομιλία του Πουλικόγιαννη στη μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια.

«Δεν θα γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα. Να μην περάσει το νομοσχέδιο – έκτρωμα», σημείωσε στο χαιρετισμό του ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, στον χαιρετισμό του, με τον οποίο ξεκίνησε το συλλαλητήριο των συνδικάτων και των ομοσπονδιών στα Προπύλαια.

Συγκεκριμένα όπως τόνισε, «πραγματοποιήθηκε σήμερα μία ακόμη επιτυχημένη απεργιακή μάχη στο χώρο της Ναυπηγοεπισκευής. Το συνδικάτο μας μέσα από μαζικές συλλογικές συνελεύσεις μέσα στους χώρους δουλειάς εν μέσω του πολύ δύσκολου περιβάλλοντος όπως αυτό είχε διαμορφωθεί εν μέσω πανδημίας τηρώντας με συνέπεια όλους τους κανόνες πρόληψης για τον κορονοϊό για μόρφωση για πλαίσιο πάλης διεκδίκησης νέας συλλογικής σύμβασης ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών. Διεκδικούμε, συνέχισε, την κατοχύρωση όλων των κατακτήσεων μας και διεύρυνσης αυτών, διεκδικούμε αυξήσεις».

Στο επίκεντρο του αγώνα μας, υπογράμμισε, «βρίσκεται υπεράσπιση του 7ωρου 5θημέρου 35ωρου της μεγαλύτερης ίσως κατάκτησής μας τις τελευταίες δεκαετίες. Η υπογραφή και μόνο μιας τέτοιας κλαδικής συλλογικής σύμβασης, όπως όλοι καταλαβαίνουμε δεν είναι μία απλή υπόθεση στις σημερινές συνθήκες. Είναι κόντρα στο ρεύμα έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τον πυρήνα και της νέας αντεργατικής επίθεσης που εκδηλώνει το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε συνέχεια όλων των αντεργατικών μέτρων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Βέβαια όπως είναι τα πράγματα, και το νομοσχέδιο που θέλει να καταθέσει στη Βουλή η κυβέρνηση θέλει να τα κάνει ακόμα πιο δύσκολα, η υπογραφή μιας κλαδικής σύμβασης είναι το πρώτο μέρος».

Το δεύτερο εξίσου δύσκολο και απαιτητικό από άποψης οργάνωσης και ανάπτυξης αγώνα, συνέχισε, «είναι η προσπάθεια να γίνει υποχρεωτική και να εφαρμοστεί στους χώρους δουλειάς. Αγώνας καθημερινός, συνάδελφο το συνάδλφο, από καράβι σε καράβι, από μηχανουργείο σε μηχανουργείο. από καρνάγιο σε καρνάγιο, από ναυπηγείο σε ναυπηγείο. Αγώνας κόντρα στο ρεύμα. που δίνει ανάταση, ελπίδα και αυτοπεποίθηση στους συναδέλφους. ότι μπορούμε να ορθώσουμε ανάστημα, να βάλουμε εμπόδια, να αποσπάσουμε κατακτήσεις ακόμα και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Που όμως πάντα θα μένει μισός, αν δεν βάζει πάνω από όλα στο επίκεντρο του το σύνολο των αναγκών της οικογένειάς μας. Αν δεν συγκρούεται με το σύνολο της κυβερνητικής αντεργατικής πολιτικής που στην υπηρεσία των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, όποια βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου καταφέρνουμε, κοιτάει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να μας την παίρνει πίσω».

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν σε όλους μας, κατέληξε, «και με τη σημερινή μας 100% επιτυχημένη απεργία στέλνουμε το μήνυμα, ότι αγώνας για να μην κατατεθεί το αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης θα συνεχιστεί, όπως θα συνεχιστεί ο αγώνας για κατάργηση και όλων των αντεργατικών αντιασφαλιστικών νόμων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.Με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα πιο έμπειροι πιο αποφασισμένοι από ποτέ είμαστε έτοιμοι να το πάμε μέχρι τέλους. Δεν Θα γίνουμε οι σκλάβοι του 21ου αιώνα. Φωνάζουμε στην κυβέρνηση: πάρτε το πίσω τώρα…. Απαντάμε στον κύριο Χατζηδάκη και στους βιομηχάνους εντολείς του ότι σε ένα μόνο πράγμα συμφωνούμε… Το 8ωρο 5ήμερο 40ωρο είναι όντως ξεπερασμένο… Απαιτούμε: 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, μόνιμη και σταθερή εργασία με αυξήσεις τώρα…»

Αντίστοιχες κινητοποιήσεις έγιναν και στην Κέρκυρα, όπου τα περισσότερα ξενοδοχεία έμειναν κλειστά, με τους ξενοδοχοϋπαλλήλους να δίνουν τη δική τους μάχη για υπογραφή συλλογικής σύμβασης.

Αντιγράφουμε και πάλι από το ρεπορτάζ του 902.

Ημέρα αγωνιστικών δράσεων στην Κέρκυρα, ενάντια στο νομοσχέδιο – έκτρωμα της κυβέρνησης. Το πρωί οι ξενοδοχοϋπάλληλοι της Κέρκυρας, πραγματοποίησαν νέα κινητοποίηση.

Απαίτησαν ασφαλή επιστροφή στην εργασία με όλα τα δικαιώματα, απόσυρση του νομοσχεδίου-έκτρωμα για τα Εργασιακά, εφαρμογή της ΣΣΕ ξενοδοχοϋπαλλήλων και κήρυξή της ως υποχρεωτικής, υπογραφή Τοπικής Κλαδικής ΣΣΕ και Επιχειρησιακής στον όμιλο «MEETING POINT». Διασφάλιση εισοδήματος αξιοπρέπειας για όλους τους εργαζόμενους στην τουριστική οικονομία. Λήψη ουσιαστικών μέτρων για τη διασφάλιση μισθολογικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων των ξενοδοχείων που δεν θα λειτουργήσουν κατά τη φετινή τουριστική περίοδο.

Στη συγκέντρωση καταγγέλθηκαν οι μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας σε συγκεκριμένα ξενοδοχεία, η ανασφάλιστη εργασία σε ορισμένες περιπτώσεις και η χρήση της αναστολής εργασίας (παρότι δεν έχει θεσμοθετηθεί) ως εργαλείο εκβιασμού των εργαζομένων για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και την επιβολή των άθλιων επιδιώξεων της εργοδοσίας. Ακολούθησε πορεία.

Μηχανοκίνητη πορεία

Το απόγευμα της ίδιας μέρας ακολούθησε μηχανοκίνητη πορεία των σωματείων, που είχε μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων, με σκοπό την προπαγάνδιση και την κλιμάκωση του αγώνα για την συμμετοχή στην πανελλαδική πανεργατική απεργία και τη συγκέντρωση στις 10/6/2021  που θα γίνει στις 10 το πρωί στο Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας.

Με συνθήματα: «Όχι στο αντεργατικό νομοσχέδιο – τερατούργημα», «Κάτω τα χέρια από το 8ωρο – Όλοι στη μάχη», «Στον πόλεμο τους απαντάμε με πόλεμο», ξεκίνησε η μοτοπορεία. Αυτοκίνητα και μηχανές διέσχισαν τις εργατικές γειτονιές και το κέντρο της πόλης, τυγχάνοντας θετικής ανταπόκρισης από πολλούς εργαζόμενους και νεολαία.

Συνεχίζεται η «αιμοδοσία» στο κεφάλαιο, μεγαλώνει ο «λογαριασμός» για τους λαούς

 

 

 

ΕΕ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΞΑΜΗΝΟ

INTIME NEWS

«Η ανάκαμψη παραμένει άνιση και η αβεβαιότητα μεγάλη, οπότε η οικονομική πολιτική πρέπει να παραμείνει υποστηρικτική τόσο το 2021 όσο και το 2022», δήλωσε ο επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ, Π. Τζεντιλόνι, στο πλαίσιο της προχτεσινής παρουσίασης των εκθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, δίνοντας τον τόνο συνέχισης της κρατικής στήριξης για τη θωράκιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων έναντι της νέας καπιταλιστικής κρίσης, με τον βαρύ «λογαριασμό» να γράφεται ήδη για τους λαούς.

Θυμίζουμε ότι από το 2020, με φόντο την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, εφαρμόζεται η λεγόμενη «ρήτρα γενικής διαφυγής», στη βάση της οποίας προβλέπεται η προσωρινή παρέκκλιση από τους δημοσιονομικούς κανόνες, προκειμένου να ενεργοποιούνται τα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, με την προϋπόθεση ότι αυτό «δεν θέτει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική βιωσιμότητα μεσοπρόθεσμα».

Εν αναμονή του πακτωλού των εκταμιεύσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης, που θα συνδυάζονται με την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, διευκρινίζει ότι η απενεργοποίηση της γενικής ρήτρας διαφυγής θα αποφασιστεί «με βάση συνολική αξιολόγηση της κατάστασης της οικονομίας με βασικότερο κριτήριο το επίπεδο οικονομικής δραστηριότητας στην ΕΕ σε σύγκριση με τα προ κρίσης επίπεδα».

Απογείωση ελλειμμάτων και κρατικών χρεών

Στη φετινή έκθεση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου διαπιστώνεται η γενικευμένη διόγκωση των κρατικών ελλειμμάτων και χρεών, ωστόσο (λόγω ρήτρας διαφυγής) η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι, «στην παρούσα φάση, δεν θα πρέπει να ληφθεί απόφαση σχετικά με το αν τα κράτη - μέλη θα υπαχθούν στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος».

Χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων διαπιστώνεται ότι:

-- Τα 24 από τα 27 κράτη - μέλη δεν πληρούν το κριτήριο του ελλείμματος έναντι μόλις 3 που βρίσκονται εντός ορίων (Βουλγαρία, Δανία, Σουηδία).

-- 13 κράτη - μέλη δεν πληρούν το κριτήριο του κρατικού χρέους (Βέλγιο, Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Γαλλία, Κροατία, Ιταλία, Κύπρος, Ουγγαρία, Αυστρία, Πορτογαλία, Σλοβενία και Φινλανδία).

-- 3 κράτη - μέλη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν υπερβολικές ανισορροπίες (Κύπρος, Ελλάδα και Ιταλία).

-- Ακόμη 9 κράτη - μέλη αντιμετωπίζουν ανισορροπίες (Κροατία, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία και Σουηδία) για διάφορους λόγους η καθεμιά. Η Γερμανία, για παράδειγμα, εντάσσεται στη συγκεκριμένη κατηγορία λόγω των μεγάλων πλεονασμάτων στο εμπορικό ισοζύγιο, ζήτημα που βρίσκεται στο «κάδρο» των ενδοαστικών ανταγωνισμών.

Σε κάθε περίπτωση, τα σπασμένα φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες, τόσο από την πλευρά της διόγκωσης των κρατικών χρεών όσο και από αυτή των παρεμβάσεων που δρομολογούνται για την «επόμενη μέρα» μέσα από τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Χαρακτηριστικά η Κομισιόν τονίζει πως «όταν το επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες, οι δημοσιονομικές πολιτικές θα πρέπει να επιδιώξουν την επίτευξη συνετών μεσοπρόθεσμων δημοσιονομικών θέσεων και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους, με παράλληλη ενίσχυση των επενδύσεων».

«Χλομιάζει» η ανάκαμψη

Θυμίζουμε ότι και στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη, ειδικά για την Ελλάδα σημειώνεται πως παραμένει σε καθεστώς «εμπεριστατωμένης επισκόπησης», καθώς διαπιστώνονται σειρά από «μακροοικονομικές ανισορροπίες», η αποκατάσταση των οποίων θα απαιτεί τη συνέχιση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων σε ορίζοντα δεκαετιών.

Οι δε «ευπάθειες» στην ελληνική οικονομία σχετίζονται με το υψηλό κρατικό χρέος, με τα ελλείμματα στο εξωτερικό ισοζύγιο, με τη μεγάλη μάζα μη εξυπηρετούμενων δανείων, και αυτά σε περιβάλλον υψηλής ανεργίας και χαμηλής δυνητικής ανάπτυξης.

Τα παραπάνω φαίνεται να εξηγούν το χαμήλωμα του πήχη της ανάκαμψης τόσο σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα (μετά το 2022) όσο κυρίως σε ορίζοντα δεκαετιών.

Εξάλλου, σε ό,τι αφορά τον «πήχη» των προσδοκιών για την ανάκαμψη που χαμηλώνει, ενδεικτικά είναι και όσα καταγράφονται στη 10η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας: Οι ρυθμοί ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία από 4,1% το 2021 και 6% το 2022 (όσο και στις πρόσφατες Εαρινές Προβλέψεις), όπως αναφέρεται στη νέα ανάλυση βιωσιμότητας του κρατικού χρέους, εκτιμάται ότι θα επιβραδυνθούν στο 2,4% το 2023 και στο 1,7% το 2024 και αυτό παρά το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίοδο θα έχουν φουλάρει οι εκταμιεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Σε κάθε περίπτωση, οι προβλέψεις της Κομισιόν (για το 2023 - 2024) είναι πολύ χαμηλότερες από αυτές της ελληνικής κυβέρνησης.

Μάλιστα, για το 2030 εκτιμά ότι ο ρυθμός ενίσχυσης του ΑΕΠ θα επιβραδυνθεί ακόμη περισσότερο, στο 0,7%, ενώ σε μέσα επίπεδα την περίοδο 2021 - 2029 θα διαμορφωθεί μόλις στο 2% σε ετήσια βάση και στο 1,5% κατά μέσο όρο για την περίοδο 2030 - 2060.

Παράλληλα, η ταρίφα των πρωτογενών πλεονασμάτων τοποθετείται στο 2,2% του ΑΕΠ από το 2023 και σε ορίζοντα δεκαετιών (μέχρι το 2060) προκειμένου να διασφαλιστεί η λεγόμενη «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους.

Αυτά την ίδια ώρα που η κυβέρνηση παίρνει και πάλι τα «εύσημα» για την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε μια σειρά από τομείς, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το νέο πτωχευτικό νόμο που τέθηκε και επισήμως σε ισχύ αυτήν τη βδομάδα, προαναγγέλλοντας ένταση πλειστηριασμών και εκβιασμών για τα λαϊκά νοικοκυριά, επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.

Ριζοσπάστης