«H αριστοκρατία των Τρικάλων με κορόιδευε, γιατί ήμουν κακοντυμένος και έπαιζα μπουζούκι…»

Κατιούσα

“H αριστοκρατία των Τρικάλων με κορόιδευε, γιατί ήμουν κακοντυμένος και έπαιζα μπουζούκι. Πολλές φορές με προσβάλανε και με κάνανε να ντρέπομαι πολύ. Εγώ όμως τους εκδικήθηκα με τις μετέπειτα επιτυχίες μου. Όλοι αυτοί που με κοροϊδεύανε τότε, έρχονταν στα κέντρα που δούλευα και πετάγανε τα πλούτη τους στα πόδια μου για ένα τραγούδι…”
18 του Γενάρη γεννήθηκε (1915) και την ίδια ακριβώς ημερομηνία το 1984, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Βασίλης Τσιτσάνης.
Ο Τσιτσάνης «ήταν από εκείνους τους ανθρώπους, που ο φυσικός τους θάνατος δε βάζει τέλος στην ύπαρξή τους. (…) «ζει και βασιλεύει» στην καθημερινότητά μας. Τα τραγούδια του είναι και θα είναι στο στόμα ολωνών μας. Είτε στη θλίψη, στον καημό, στον πόνο και στο άχτι μας, είτε στον έρωτα, στο κέφι, στο γλέντι, στη χαρά μας. «Όταν έφτιαχνα ένα τραγούδι, ζούσα δυο ζωές. Μια όταν το έγραφα και μια όταν το έπαιζα στον κόσμο», έλεγε ο Τσιτσάνης . Έτσι και κάθε ρωμιός – σήμερα και για πάντα – όποτε λέει ένα τραγούδι του είναι σαν να «ζει» δυο ζωές. Και τη δική του και του Τσιτσάνη. Το έργο του Τσιτσάνη, κατά την άποψη σημαντικών μουσικολόγων αλλά και συνθετών, χρήζει και αξίζει – ιδιαίτερης, μέσα στο είδος του λαϊκού τραγουδιού – συστηματικής μελέτης».*
Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα, στις 18 Γενάρη 1915. Ο θάνατος του πατέρα του σημάδεψε για πάντα τη ζωή του. Τότε πρωτόπιασε στα χέρια του το μπουζούκι του πατέρα του. Ταυτόχρονα αρχίζει να μαθαίνει και βιολί και γρήγορα έγινε δεξιοτέχνης και στα δύο όργανα.
«Ο Τσιτσάνης στη σχολική περίοδο 1932-33 φοιτά στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου Τρικάλων. Καθώς, όμως, όπως αφηγείται ο συμμαθητής και φίλος του Γ. Μπακοβασίλης, «ήταν αγαπητός και περιζήτητος στις γλεντζέδικες παρέες» της γενέτειράς του για το μπουζούκι που έπαιζε, μένει μεταξεταστέος στα μαθηματικά». Ξαναδίνει το μάθημα και το Φλεβάρη του 1934, παίρνει το απολυτήριο. Το Γενάρη του 1935 περνά περιοδεύων κι ύστερα κατεβαίνει στην Αθήνα, με το μπουζούκι του κρυμμένο στο σακάκι, να σπουδάσει Νομικά. Για να επιβιώσει, το «βλαχάκι», όπως τον έλεγαν «οι μάγκες» της Αθήνας, παίζει σε μικρομάγαζα μπουζούκι και τραγουδά «κάτι αλλιώτικα τραγούδια». Αυτή τη χρονιά μπαίνει και στη δισκογραφία με το τραγούδι «Σ’ έναν τεκέ σκαρώσανε» και συμμετοχή στην «Αμαξα» του Περδικόπουλου. Το 1938 ο στρατευμένος πια Τσιτσάνης, υπηρετεί στο Τάγμα Τηλεγραφητών στη Θεσσαλονίκη…»
Μαγεύεται από τις ερμηνείες του Μάρκου Βαμβακάρη. Αρχισε να συνθέτει δικά του τραγούδια και ανάμεσα στα πρώτα του ήταν το «Θα πάω εκεί στην Αραπιά».
Με την κήρυξη του πολέμου «ο Τσιτσάνης επιστρατεύεται. Δίνει στη μάνα του φίλου του Γκανάτσου, την κυρ Αγγέλα, να του φυλάξει το μπουζούκι, «θά ‘ρθω να το πάρω μετά τον πόλεμο» της λέει και στις 30 Οκτώβρη φεύγει με το 20 Τάγμα Μηχανικών για την πρώτη γραμμή του μετώπου. Επιστρέφοντας από το μέτωπο, προβληματίζεται πού να κυνηγήσει το μεροκάματο. Επιλέγει να δουλέψει στη Θεσσαλονίκη, όπου ελπίζοντας σε ένα κομμάτι ψωμί περιοδεύουν και αθηναϊκοί θίασοι, και γενικότερα σε μακεδονικές πόλεις.
Καθώς κλείσανε «Τα κούτσουρα του Δαλαμάγκα», μετά το θάνατο του Δαλαμάγκα, ο συνθέτης με τη Ζωή ανοίγουν ένα δικό τους μικρομάγαζο, το «Ουζερί Τσιτσάνης », όπου εμφανίστηκαν πολλοί ομότεχνοι του Τσιτσάνη στα χρόνια της κατοχής. Στη διάρκεια της κατοχής έγραψε δεκάδες τραγούδια, δούλεψε και σε άλλα μαγαζιά, περιόδευσε σε μακεδονικές πόλεις, παντρεύτηκε τη Ζωή, και έγινε πατέρας (1943).
«Ο Τσιτσάνης δεν είχε στόφα ήρωα. Τις ηρωικές πράξεις τις θαύμαζε στους άλλους. Λίγο πριν φύγουν οι Γερμανοί από τη Θεσσαλονίκη έγραψε δυο τραγούδια – ύμνους για την αντίσταση, που όπως είπε ο ίδιος, κάπου κάπου τα παίζανε στο μαγαζί. Αλλοι λένε πως ήταν παραγγελία από το ΕΑΜ και άλλοι πως τον πίεσαν αντάρτες του ΕΛΑΣ όταν ήταν στην Πύλη Τρικάλων, τον Ιούνιο του 1943», σημειώνει ο συγγραφέας του βιβλίου και παραθέτει γραπτή μαρτυρία του Τσιτσάνη : «Τραγούδια, όπως λένε “αντιστασιακά ” έγιναν στα βουνά. Εγώ έχω γράψει δύο τέτοια, ένα για τους αντάρτες και ένα επαναστατικό, όταν πλησιάζαμε στην απελευθέρωση. Αυτό για τους αντάρτες σε ρυθμό χασάπικο 2/4, το δε επαναστατικό είναι μαρς. Αυτά τα έγραψα την τελευταία χρονιά, πριν την απελευθέρωση και τα τραγουδούσαμε εν κλειστώ κύκλω».
Ο στενός φίλος και συνεργάτης του συνθέτη, Αντρέας Σαμαράς, διηγείται: «Πολλές φορές διάφοροι φίλοι του Βασίλη του κάνανε πρόταση να γίνει μέλος του ΕΑΜ. Ήταν όμως διστακτικός, δεν το αποφάσιζε. Κάποια φορά, άνοιξη του ’44, ήρθε απεσταλμένος από την επιτροπή του ΕΑΜ Επανωμής και τον κάλεσε να τους επισκεφθεί για να μιλήσουνε. Ο Βασίλης αφού το σκέφθηκε πολύ του λέει: “Να τους πεις πως θά ‘ρθω σε λίγες μέρες”. Πράγματι σε κάνα δυο μέρες πήγαμε. Εγώ, ο Βασίλης και η Ζωή. Μας υποδέχτηκαν τα μέλη της επιτροπής του ΕΑΜ. Είχανε πανηγύρι, γιορτές, θέατρο, Καραγκιόζη, σε ένα πάλκο στην πλατεία έπαιζαν τα κλαρίνα και χόρευαν. Εκεί ζούσαν ελεύθεροι. Ολοι ήταν αρματωμένοι. Μας συμπεριφέρθηκαν με μεγάλο σεβασμό. Πολλοί ήξεραν τον Βασίλη και τον παρακάλεσαν να τους παίξει τραγούδια του. Εκεί έγραψε και τα δυο τραγούδια για το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Τα έπαιζε συνέχεια και τα μάθανε και οι κλαρινιτζήδες και τα παίζανε μαζί. Ολοι ήταν ξετρελαμένοι με τον Τσιτσάνη . Εγώ ύστερα από τρεις τέσσερις μέρες έφυγα, γιατί έπρεπε να κοιτάξω και το μαγαζί, για. Ο Βασίλης και η Ζωή ήρθαν ύστερα από μερικές μέρες. Αποφασίστηκε να μείνει έξω από το ΕΑΜ και να το βοηθάει όποτε υπήρχε ανάγκη. Ετσι κι έγινε. Πολλοί βρήκαν καταφύγιο στο “Ουζερί” για μια δυο μέρες».
Παραθέτουμε τον ύμνο του ΕΑΜ, που έγραψε ο Τσιτσάνης:
«Ζήτω το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ.
Χρόνια τώρα πάνω στα βουνά
της Ελλάδος τα γερά τα παιδιά
το ντουφέκι πάντα συντροφιά
πολεμούν για την ελευθεριά.
Ζήτω το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ
της ΕΠΟΝ ο κάθε ήρωας.
Δόξα και τιμή στους τρεις εσάς».
Το 1946, ο Τσιτσάνης εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα δουλεύοντας σε διάφορα μαγαζιά μαζί με φωνές που έγιναν θρύλοι του λαϊκού μας τραγουδιού, όπως η Σωτηρία Μπέλλου και η Μαρίκα Νίνου. Το 1954 στην αίθουσα του «Παρνασσού», ο Τσιτσάνης και η Νίνου ηχογράφησαν για λογαριασμό της «Philips» τον πρώτο μεγάλο δίσκο που γράφτηκε στην Ελλάδα και κυκλοφόρησε στο εξωτερικό.
Με την απελευθέρωση «ανάσανε» όχι μόνο ο λαός αλλά και οι δημιουργοί της λαϊκής μουσικής. Στην εφημερίδα «Λαϊκή Φωνή», οργάνου του Γραφείου της ΚΟ Περιοχής Μακεδονίας του ΚΚΕ, στις 12 Μάη του 1945 αναγγέλλεται: «Από σήμερα Σάββατο στην ταβέρνα “Τ’ Αμπέλι” παίζει ο Τσιτσάνης ». Η χαρά της λευτεριάς δεν κράτησε, δυστυχώς, πολύ. Οι ταγματαλήτες ξανακάνανε την τρομοκρατική εμφάνισή τους και στα λαϊκά μουσικομάγαζα της Θεσσαλονίκης. Το 1946 ο Τσιτσάνης αποφασίζει να κατεβεί, οριστικά, στην Αθήνα. Είναι, άλλωστε, ξακουστός. Αλλά και της Αθήνας τα μαγαζιά δεν τα αφήνουν σε ησυχία τα – πληρωμένα τώρα από την αγγλοκρατία και «εθνικόφρονα» – αποβράσματα.
Χαρακτηριστικό είναι το επεισόδιο που έγινε ένα βράδυ του 1949, στο μαγαζί του «Τζίμη του Χοντρού», όπου έπαιζαν ο Τσιτσάνης με τη Σωτηρία Μπέλλου. Στο μαγαζί, βρίσκονται οι διαβόητοι Χίτες αδελφοί, Κατελαναίοι. Επιδείχνοντας τα όπλα τους, θορυβούν και ειρωνεύονται τη Σωτηρία Μπέλλου, την ώρα που τραγουδά. Εκείνη αντιδρά. Της φωνάζουν «Πες, μωρή παλιοκομμούνι το τραγούδι “Του αϊτού ο γιος”». Αντ’ αυτού η πρώην αντάρτισσα του ΕΛΑΣ, απαντά δεν το ξέρω και αρχίζει να λέει το τραγούδι του Τσιτσάνη , γραμμένο το 1947, «Κάποια μάνα αναστενάζει» (και στη στροφή που το τραγούδι λέει «ο λεβέντης να γυρίσει απ’ τη μαύρη ξενιτιά» το παραφράζει «ο λεβέντης να γυρίσει απ’ τη μαύρη Ικαριά»). Ακολούθησε πανδαιμόνιο. Εκείνη δεν το έβαζε κάτω. Οι Χίτες την έβρισαν ελεεινά, τη χτύπησαν, της κουρέλιασαν τα ρούχα και αιμόφυρτη την πέταξαν στο πάτωμα της τουαλέτας. Η Μπέλλου έφυγε αιμόφυρτη. Κι ο Τζίμης είπε στην κομπανία «κοιτάξτε να βρείτε γυναίκα. Μου το είπαν καθαρά πως αν δε φύγει το κομμούνι θα μου το κάψουν το μαγαζί».
Στη διάρκεια του εμφυλίου και στα μετεμφυλιακά «πέτρινα χρόνια», ανάμεσα στο ογκώδες συνθετικό και στιχουργικό έργο του Τσιτσάνη , περιλαμβάνονται και τραγούδια που εύγλωττα αλληγορούν, μιλώντας για το νέο ηρωικό αγώνα στα βουνά, για τα δεινά και το χαμό αμέτρητων αγωνιστών. Τι άλλο από αλληγορία είναι το τραγούδι «Συννεφιασμένη Κυριακή» (1948). Το τραγούδι και «Για μια κόρη ξελογιάστρα» (1947): «Χτίζουν και γκρεμίζουν κάστρα/ σ’ ένα γλέντι φοβερό/ για μια κόρη ξελογιάστρα,/ κι αν χαθεί πού θα τη βρω./ Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω/ σε βουνά και σε γκρεμό,/ κι όμως ζω να τυραννιέμαι/ στο δικό της τον καημό./ Μου την άρπαξε η μοίρα/ μια βραδιά στο χαλασμό/ θα τη βρω και θα την πάρω/ τό ‘χω βάλει για σκοπό».
Αλληγορία είναι και το «Το ρημαγμένο σπίτι» (1947): «Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι/ με τις πόρτες τις κλειστές/ τον καημό μου σιγοκλαίω/ και ματώνουν οι καρδιές./ Ούτε μάνα ούτε αδέρφια/ κι εγώ έρημο πουλί,/ βλέπω αράχνες στο κατώφλι/ και χορτάρια στην αυλή./ Τι να πω και τι ν’ αφήσω/ απ’ την τόση συμφορά;/Ο,τι αγάπησα στον κόσμο/ δε θα δω άλλη φορά».
Η μεγάλη πορεία του Βασίλη Τσιτσάνη έφθασε στο απόγειό της στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ενώ το 1980 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Χάραμα» από τους σημαντικότερους της ιστορίας του λαϊκού μας τραγουδιού.
*Από τον Ριζοσπάστη, τα αποσπάσματα από άρθρο της Αριστούλας Ελληνούδη (18/1/2004)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Υποψήφια Περιφερειάρχης με τη Λαϊκή Συσπείρωση Αλεξάνδρα Μπαλού ολοκλήρωσε χθές 17/1/2018 την τριήμερη περιοδεία της στην Κεφαλονιά. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου διήμερου οι σταθμοί της περιοδείας της ήταν οι παρακάτω:

Την Τρίτη 15/1/2019 επισκέφθηκε, συνοδεία κλιμακίου, το Ληξούρι και πιο συγκεκριμένα το ΓΕΛ Ληξουρίου που στεγάζεται στα «κοντέινερ» και τις λοιπές σεισμόπληκτες σχολικές εγκαταστάσεις του. Επιβεβαιώθηκε ότι για την τραγική κατάσταση που βιώνουν τα σχολεία στην Παλική η ευθύνη βαραίνει τόσο την κυβέρνηση όσο και την τοπική διοίκηση (Δήμο-Περιφέρεια) αφού πέντε χρόνια μετά τους σεισμούς οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί στην Παλλική, ζούνε τις συνέπειες στο ακέραιο, καθώς καμία υπόσχεση δεν έχει υλοποιηθεί για επισκευές των σεισμόπληκτων σχολείων (Β΄ Δημοτικό, Γυμνάσιο Αγίας Θέκλης, Γυμνάσιο Ληξουρίου κ.α.) αλλά και  για την ανέγερση νέων κτιριακών  συγκροτημάτων (ΓΕΛ Ληξουρίου, μηχανουργείο ΕΠΑΛ) κλπ.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς στο Λιβάδι όπου έγινε  συζήτηση με τους εργαζόμενους για τις πολιτικές εξελίξεις. Αργότερα επισκέφθηκε το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο Ληξουρίου, όπου ενημερώθηκε από τον Διοικητή κ. Δημουλιό για τα προβλήματα του νοσοκομείου και συζήτησε με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αναπτύσσοντας τη θέση της ΛΑ.ΣΥ. για την υγεία αλλά και συγκεκριμένα για το Μαντζαβινάτειο. Η συζήτηση  επικεντρώθηκε κυρίως στην ανάγκη να καλυφθούν άμεσα όλες οι θέσεις του οργανισμού του νοσοκομείου, ώστε να επαναλειτουργήσει η παθολογική κλινική και οι άλλες ιατρικές υπηρεσίες του νοσοκομείου απρόσκοπτα και χωρίς να εξοντώνεται το προσωπικό. 

Το μεσημέρι επισκέφθηκε το Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Ληξουρίου που στεγάζεται σε «κοντέινερ» στον περιβάλλοντα χώρο του πρώην δημόσιου  ΚΤΕΟ στο Ληξούρι, όπου έγινε συζήτηση με το προσωπικό για τα ιδιαίτερα προβλήματα της Υπηρεσίας, τονίζοντας την ανάγκη  η Π.Υ να ενισχυθεί σε μέσα και προσωπικό.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας το πρόγραμμα περιοδείας συνεχίστηκε στην περιοχή της Σάμης με πρώτη στάση το Κ.Υγείας όπου για μία ακόμα μία φορά τονίστηκε από τους εργαζόμενους η υποστελέχωσή του ως ένα ακόμη παράδειγμα της διάλυσης όλων των δομών Υγείας στο νομό.

Σειρά είχε το Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Σάμης όπου έγινε με το προσωπικό γόνιμος διάλογος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κλιμάκιο και συνολικά η Π.Υ., ενώ ή περιοδεία ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στους επαγγελματίες της πόλης.

Την Τέταρτη 16/1 επισκέφθηκε την Πυροσβεστική Υπηρεσία Αργοστολίου όπου και έγινε συζήτηση για  τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Πυροσβέστες, και οι Π.Υπηρεσίες,  εστιάζοντας στα προβλήματα της έλλειψης προσωπικού,  της στέγασης του προσωπικού και του στόλου των οχημάτων, του μηχανολογικού εξοπλισμού, των μισθολογικών προβλημάτων των πυροσβεστών, τα ζητήματα της μετακίνησης του προσωπικού κ.α.

Στην συνέχεια παραβρέθηκε στα δικαστήρια προκειμένου να εκφράσει έμπρακτα την  συμπαράσταση της Λαϊκής Συσπείρωσης στις δύο βοηθούς νοσηλεύτριες που αντιμετώπιζαν την άδικη και αυθαίρετη αυτεπάγγελτη κατηγορία της ευθύνης για την αυτοκτονία ασθενούς που έπασχε από ψυχολογικά προβλήματα. Η δίωξη αυτή, ουσιαστικά φόρτωνε την ευθύνη  στις νοσηλεύτριες  και όχι  στην τραγική κατάσταση που επικρατεί στο κεντρικό Νοσοκομείο του Νομού και στις βαθιές πολιτικές  ευθύνες που αποτελούν και την  πραγματική αιτία του θανάτου της άτυχης ασθενούς.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας πραγματοποιήθηκε πετυχημένη  μαζική σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο  με φίλους και οπαδούς της Λαϊκής Συσπείρωσης  με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις και την καλύτερη προετοιμασία της επερχόμενης εκλογικής μάχης. 

Την πέμπτη 17/1 επισκέφθηκε το αεροδρόμιο όπου συνομίλησε με εργαζόμενους  για μισθολογικά και άλλα προβλήματα.  Στην συνέχεια επισκέφθηκε το λατομείο του «Καλαφάτη» και συνομίλησε με εργαζόμενους. Ολοκλήρωσε την περιοδεία σε τράπεζες του Αργοστολίου και κατόπιν αναχώρησε για την Ιθά

Μάρκο Ρίτσο – “Ο Γκράμσι θα αναποδογύριζε στον τάφο του με την ιταλική ψευτοαριστερά”

Κατιούσα

Συνέντευξη στην εκπομπή “Coffee Break” παραχώρησε ο Μάρκο Ρίτσο, αναφερόμενος σε μια σειρά ζητήματα, με επίκεντρο το μεταναστευτικό, το ζήτημα της σύνδεσης των ταξικών αγώνων με τα ατομικά δικαιώματα και την πολιτική της ιταλικής κυβέρνησης. Στο στόχαστρό του βρέθηκε ιδιαίτερα η “ψευτοαριστερά”, στην οποία ο Ρίτσο εντάσσει και όσους δημάρχους εμφανίζονται ως αντιτιθέμενοι στην αντιπροσφυγική πολιτική του Σαλβίνι, κατηγορώντας τους για “πολιτικό αέρα κοπανιστό”. “Είναι να τρελαίνεσαι, ο Γκράμσι θα αναποδογύριζε στον τάφο του”, λέει ο γγ του ΚΚ Ιταλίας, τονίζοντας το γεγονός πως όλοι αυτοί οι δημοτικοί άρχοντες ήταν απόντες από αγώνες για φτηνή λαϊκή στέγαση και εργατικά δικαιώματα. Κατά τη γνώμη του, η πολιτική τους είναι αίτιο που “η ιταλική αριστερά βρίσκεται υπό εξαφάνιση”.
Μάρκο Ρίτσο, κατά τη γνώμη σας έχει ακόμα μέλλον η ιταλική αριστερά; 
Αν ως αριστερά εννοούμε αυτή που αναπτύχθηκε μετά τη διάλυση του ΚΚΙ από πλευράς Οκέτο ( σ.τ.Μ: Ακίλε Οκέτο, τελευταίος ΓΓ του ΚΚΙ, πρωταγωνιστής στη διάλυση του κόμματος και τη μετατροπή του σε κόμμα της “Δημοκρατικής Αριστεράς”) δεν μπορούμε παρά να καταδείξουμε την πλήρη χρεωκοπία της σε συνδυασμό με την ουσιαστική της εξαφάνιση.
Φαίνεται πως σήμερα ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα περνά μόνο μέσα από τους μετανάστες και τους ομοφυλόφιλους, σε σημείο που οι πολιτικοί της αριστεράς ξεχνούν τους εργάτες στα εργασοστάσια και τους εργάτες γης στα χωράφια. Πώς εκτιμάτε αυτή την τάση; 
Οι μάχες για τη χειραφέτηση των καταπιεσμένων είναι η καρδιά της ιστορία των ταξικών αγώνων της ανθρωπότητας.
Της ταξικής πάλης, δηλαδή της σύγκρουσης φτωχών και πλουσίων, ή καλύτερα, για να το πούμε όπως ο Μαρξ, μεταξύ κεφαλαίου κι εργασίας.
Η τωρινή ψευτοαριστερά, ξεπερνώντας αρντητικά τη φιλελεύθερη αριστερά των ΗΠΑ και την ίδια τη σοσιαλδημοκρατία, εγκατέλειψε πλήρως αυτό το πεδίο, ευνοώντας εκείνο των ατομικών δικαιωμάτων, ίδιον της αστικής ιδεολογίας.
Εξηγούμε καλύτερα: Ένα πράγμα είναι να μάχεσαι για το δικαίωμα στην απεργία, για το άρθρο 18, για τις συντάξεις, για τη δημόσια υγεία, για ένα σχολείο μαζικό και για όλους, κι άλλο πράγμα είναι να εστιάζεις, ως ξεκάθαρη εναλλακτική, στα ανθρώπινα δικαιώματα, έστω και σημαντικά, όπως οι γκέι γάμοι και το σύμφωνο συμβίωσης, για να καταλήξεις τελικά σε θέματα τουλάχιστον αμφιλεγόμενα, όπως η παρένθετες μητέρες με ενοικίαση ή τα ελεύθερα ναρκωτικά.
Θεωρώ λοιπόν πως μια πραγματική αριστερά, ή καλύτερα οι κομμουνιστές, πρέπει να παλεύουν για να κάνουν πρωταγωνιστές τους εργάτες, αυτός ο αγώνας θα προωθήσει και τις μάχες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το να κάνεις το αντίθετο όπως η “φούξια” αριστερά κάνει τελευταία, εκ των πραγμάτων “χαρίζει” την αντιπροσώπευση των λαϊκών τάξεων στη δεξιά.
Σε ό,τι αφορά το περίπλοκο θέμα των μεταναστών θεωρώ πως είναι χρήσιμο να τονίσουμε τη θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος χωρίς να ξεπέφτουμε στη συνεχή εκλογική προπαγάνδα που βλέπει στο ένα άκρο τη Λέγκα του Βορρά και το Δημοκρατικό Κόμμα και το Κίνημα πέντε αστέρων από την άλλη.
Είμαστε πεπεισμένοι πως οι άνθρωποι δεν είναι “μετανάστες” σαν τα ζώα.
Αν μετακινούνται το κάνουν για να ξεφύγουν από τον πόλεμο ή σε αναζήτηση καλύτερων οικονομικών συνθηκών. Η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και ο ιμπεριαλισμός είναι η πηγή του τεράστιου μεταναστευτικού κύματος εξαιτίας του πολέμου, της εντατικής εκμετάλλευσης και της άνισης ανάπτυξης που οι ιμπεριαλιστικές χώρες επιβάλλουν στις φτωχές χώρες. Μόνο η ανατροπή αυτού του συστήματος θα μπορέσει να διακόψει αυτές τις ιστορικού χαρακτήρα ροές.
Για την κατάσταση στη χώρα μας και για να αποφύγουμε το ρατσισμό και τον πόλεμο μεταξύ των φτωχών, η πρόταση των κομμουνιστών είναι πολύ απλή: η θέσπιση ελάχιστου μισθού, ώστε να μην καταφεύγουν τα αφεντικά σε μειώσεις αμοιβών για να “διατηρήσουν” τις θέσεις εργασίας.
Ο σοσιαλισμός και η ισότητα μεταξύ εργατών κάθε χρώματος είναι η συγκεκριμένη λύση, κι όχι η φιλανθρωπία της καθολικής εκκλησίας και των ιεραρχών και η ακόμα πιο συμφεροντολογική φιλανθρωπία των πολιτικών που σκοπεύουν να επωφεληθούν από το υγιές αίσθημα αλληλεγγύης ενός τμήματος τουλάχιστον του ιταλικού λαού.
Ζω μεταξύ Ιταλίας και Σλοβακίας, όπου το κυβερνητικό κόμμα, το Σμερ, που είναι της αριστεράς, στην Ιταλία θα κατατάσσονταν στην κοινωνική δεξιά: θα μπορούσαν τα αριστερά κόμματα να δημιουργήσουν ένα κόμμα όπως το Σμερ και στην Ιταλία ή θα ήταν δύσκολος ο δρόμος; 
Θεωρώ πως η ανάμειξη δεξιάς και αριστεράς (εννοώ την πραγματική κι όχι αυτή του Ρέντσι και του Δημοκρατικού Κόμματος) είναι στρατηγικό λάθος. Ο πολιτικός εθνικισμός της δεξιάς δε λύνει τα λαϊκά προβλήματα. Τι διαφορά έχει αν σε εκμεταλλεύεται η “ξένη” Άμαζον ή ο “Ιταλός” Μαρκιόνε (εκλιπών πρώην CEO του ομίλου Fiat – Chrysler);
Μια κρίση για τους Σαλβίνι, Κόντε, Ντι Μάιο. 
O πρώτος, αφού εγκατέλειψε την ασύντακτη αυτονομιστική του θεωρία, εναγκαλίστηκε το λαϊκίστικο δεξιό λόγο με αδιαμφισβήτητη επιτυχία και εμείς τον αντιπαλεύουμε με καθαρότητα. Ο πρωθυπουργός [Κόντε] και ο Ντι Μάιο ζουν τη μεγάλη αντίφαση να έχουν προτείνει θέματα σε κάποια από τα οποία μπορεί να συμφωνούμε, όπως σχετικά με την Ilva (σ.τ.Μ βιομηχανία ατσαλιού), ο Tap (σ.τ.Μ αγωγός στην Αδριατική που προκαλεί έντονες αντιδράσεις), o MUOS (σ.τ.Μ νατοϊκό σύστημα δορυφορικής παρακολούθησης που κατά καιρούς έχει προκαλέσει μεγάλες διαδηλώσεις στην Ιταλία), η μείωση των αμυντικών δαπανών, η άρνηση στις νέες γεωτρήσεις για πετρέλαιο κλπ, και τώρα ως κυβέρνηση να κάνουν ακριβώς τα αντίθετα.

Οδοφράγματα και ένταση μεταξύ κατοίκων και αστυνομίας για το ΧΥΤΥ Γραμματικού

1

Κατιούσα

Δυναμικά αντέδρασαν οι κάτοικοι του Γραμματικού μετά την απόφαση για “δοκιμαστική” λειτουργία του ΧΥΤΥ στην περιοχή τους. Απέκλεισαν το δρόμο προς το σημείο, εμποδίζοντας τα απορριματοφόρα που πήγαιναν να αδειάσουν σκουπίδια, καθώς δεν πείθονται από τους ισχυρισμούς πως θα εναποτεθούν “μικρές ποσότητες απορριμάτων”. Στο σημείο κατέφτασε η αστυνομία, κάτι που προκάλεσε ένταση και αντιπαραθέσεις με τους κατοίκους. Επιπλέον, από χθες τα σχολεία του Μαραθών τελούν υπό κατάληψη για το ίδιο ζήτημα.
Θέση πήρε και το ΕΚ Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, που καλεί το λαό, τους φορείς και τα σωματεία της περιοχής να συνεχίσουν την πάλη τους κατά του ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ Γραμματικού, που έρχεται ως νέο χτύπημα στην περιοχή, μετά τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι το περασμένο καλοκαίρι. Απαιτεί ακόμα ενιαίο κρατικό φορέα διαχείρισης απορριμάτων και ζητά να μπει φρένο στο πάρτι ιδιωτικοποίησης στον ευαίσθητο αυτό τομέα.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Ανακοινώθηκε τις προηγούμενες μέρες, μέσω της γνωστής τακτικής με διαρροές στον Τύπο, η δοκιμαστική λειτουργία του ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ Γραμματικού, με υπολείμματα από το ΚΔΑ Κορωπίου. Παρουσιάζεται, μάλιστα, για να μετριάσει την κατάσταση, ότι οι πρώτες ποσότητες που θα εναποτίθενται στη μονάδα θα είναι μικρές, με σκοπό να “χρυσώσουν το χάπι” στις αντιδράσεις των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει και αυτή τη βρώμικη δουλειά, της υποβάθμισης της ζωής του λαού της περιοχής, που έρχεται να ολοκληρωθεί, μετά και την καταστροφική πυρκαγιά της 23ης Ιούλη στο Μάτι και τη Ραφήνα, με τους 100 νεκρούς, τους δεκάδες τραυματίες και τους εκατοντάδες ψυχικά πληγωμένους.
Με αυτή την ενέργεια ολοκληρώνει το έγκλημα που ξεκίνησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, σε αγαστή συνεργασία με τα μονοπώλια και τους εργολάβους, με μόνο κριτήριο το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας. Σε όλο αυτόν το σχεδιασμό, ευθύνη έχουν και η Τοπική και η Περιφερική Διοίκηση, που χέρι-χέρι με τις κυβερνήσεις στήριζαν είτε με την αδράνειά τους, είτε με τις αποφάσεις τους, άμεσα και έμμεσα, την ολοκλήρωση του έργου και κυρίως την προώθηση της ιδιωτικοποίησης.
Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής έχει από χρόνια τοποθετηθεί εναντία στα ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ σε Κερατέα, Κορωπί και Γραμματικό, με βασική γραμμή τη δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμάτων, την ανακύκλωση στην πηγή, στην παραγωγή και στην προώθηση των προϊόντων και των τροφίμων, τη δημιουργία χώρων εναπόθεσης των υπολειμμάτων που θα καθοριστούν με επιστημονικό τρόπο, παίρνοντας υπόψη την ποιότητα ζωής, την επιβάρυνση των προτεινόμενων περιοχών.
Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι ζήτημα πάλης του λαϊκού κινήματος, γιατί αφορά πρώτα από όλα την υγεία και την ποιότητα ζωής των λαϊκών στρωμάτων και πιο ειδικά των κατοίκων του Λεκανοπέδιου Αττικής, καθώς και την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος που επιχειρείται με την ιδιωτικοποίηση.
Καλούμε τα σωματεία, τους φορείς, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους αγρότες, τη νεολαία της ευρύτερης περιοχής να εκφράσουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους στους κατοίκους του Μαραθώνα, Γραμματικού, Βαρνάβα και να δώσουν συνέχεια στον αγώνα τους, διεκδικώντας τώρα:

• Να μην τεθεί σε λειτουργία, ούτε δοκιμαστική ούτε πλήρη, το έργο του ΧΥΤΑ στο Γραμματικό.

• Η αποκομιδή των απορριμμάτων να παραμείνει στις υπηρεσίες των δήμων, χωρίς τη δυνατότητα εκχώρησης σε ιδιώτες, με πλήρη εκσυγχρονισμό και κρατική χρηματοδότηση όλου του παγίου και κινητού εξοπλισμού.

• Απόλυτη διασφάλιση σταθερής και μόνιμης εργασίας όλων των εργαζομένων στην καθαριότητα, με πλήρη δικαιώματα ανεξαρτήτως της σχέσης εργασίας τους.

• Δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα για τη λειτουργία όλων των μονάδων και προγραμμάτων διαχείρισης των απορριμμάτων.

• Μέτωπο κατά της ιδιωτικοποίησης των απορριμμάτων και της δράσης του μεγάλου κεφαλαίου στον τομέα αυτό. Μέτωπο κατά της οδηγίας της ΕΕ 2008/98 και του ν. 4042/12 που στέλνει “ζεστό” χρήμα στα ταμεία των μονοπωλίων, την ίδια ώρα που λίγα χιλιόμετρα μακριά, συνάνθρωποί μας, 7 μήνες μετά τις πυρκαγιές, δεν έχουν αποζημιωθεί στο 100% και ζουν στην αβεβαιότητα».

Δήλωση για το θέμα έκανε και ο Γιάννης Πρωτούλης, υποψήφιος Περιφερειάρχης της ΛΑΣΥ:

«Η κυβέρνηση να σταματήσει το δόγμα “νόμος και τάξη” απέναντι στις κινητοποιήσεις και το δίκαιο αίτημα των κατοίκων του Γραμματικού και της ευρύτερης περιοχής, τους οποίους, μαζί με τη διοίκηση Δούρου, πολιτικά εξαπάτησαν και εκμεταλλεύτηκαν με τον πιο αισχρό τρόπο. Μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι, θα είναι ένα ακόμα έγκλημα για τους κατοίκους της περιοχής.
Η “Λαϊκή Συσπείρωση” της Περιφέρειας Αττικής έχει με συνέπεια και σταθερότητα, από χρόνια, τοποθετηθεί εναντία στα ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ σε Κερατέα, Κορωπί και Γραμματικό, με βασική γραμμή τη δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμάτων, την ανακύκλωση στην πηγή, στην παραγωγή και στην προώθηση των προϊόντων και των τροφίμων, τη δημιουργία χώρων εναπόθεσης των υπολειμμάτων, που θα καθοριστούν με επιστημονικό τρόπο, παίρνοντας υπόψη την ποιότητα ζωής, την επιβάρυνση των προτεινόμενων περιοχών. Για να κλείσει το αίσχος της χωματερής στη Φυλή.
Το σχέδιο διαχείρισης των σκουπιδιών, που έχουν ψηφίσει, είναι μια υγειονομική βόμβα για το λαό της Αττικής και χρυσωρυχείο για μια χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους, που θα το διαχειρίζονται και εκμεταλλεύονται με ένα και μόνο κριτήριο: Το καπιταλιστικό κέρδος.
Καλούμε τα σωματεία, τους φορείς, τη νεολαία της ευρύτερης περιοχής να εκφράσουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους στους κατοίκους του Μαραθώνα, Γραμματικού, Βαρνάβα.
Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι ζήτημα πάλης του λαϊκού κινήματος, γιατί αφορά πρώτα από όλα την υγεία και την ποιότητα ζωής των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, που επιχειρείται με την ιδιωτικοποίηση».

“Τι να κάνουμε; Στην ΕΕ είμαστε, στη στρούγκα του ΝΑΤΟ είμαστε”! Ε, να τελειώνει αυτή η ιστορία…

Κατιούσα

Μιλώντας στη Βουλή ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, έθεσε το πάγιο αίτημα για μονιμοποίηση 30.000 αναπληρωματικών, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αλλά βλέπουν να πετιούνται ουσιαστικά κατά χιλιάδες εκτός εκπαίδευσης, με το νέο νόμο που φέρνει η κυβέρνηση, μίλησε για το “εμπόριο ελπίδας” που κάνει η τελευταία με την κατάσταση χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών… Και όταν ο Γαβρόγλου άρχισε τις… Πασοκιές για λαϊκισμούς και ουτοπικά αιτήματ, ξεσπάθωσε ενάντια στο αφ’ υψηλού υφάκι του τελευταίου.

Ακολουθούν το βίντεο της δευτερολογίας και μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα…

Αυτό το αθώο, ξέρετε, υφάκι που χρησιμοποιεί συνήθως ο κ. υπουργός Παιδείας καλά θα κάνει, θα του έλεγα, να το αλλάξει γιατί δεν τον τιμά. Είναι προτιμότερο με αυστηρότητα να κάνει κριτικές παρατηρήσεις όπου διαφωνεί και να λέει την άποψή του ντόμπρα και σταράτα και άλλο να παριστάνει πώς δεν καταλαβαίνει. Είναι γνωστή αυτή η τακτική.
Το ΚΚΕ έχει μιλήσει καθαρά και για τις πιστοποιήσεις και για τα πτυχία και πώς αποσυνδέεται το ένα από το άλλο και την παιδαγωγική επάρκεια και ότι ετοιμάζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια και από τους προηγούμενους από εσάς και εσείς το συνεχίζετε.
Το ΚΚΕ έχει κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για το τι είναι απαραίτητο να γίνει σήμερα για τους 30.000 διορισμούς. Το ΚΚΕ σας λέει καθαρά και από τη θέση της αντιπολίτευσης, αυτός είναι ο ρόλος του να σας κρίνει, γιατί πετάτε στην ουσία στο δρόμο, στην αδιοριστία, χιλιάδες αναπληρωτές, χιλιάδες εκπαιδευτικούς που βρίσκονται σε αυτό το μετερίζι και ματώνουν καθημερινά.
Οποιαδήποτε άλλη διαδικαστική ενέργεια, εμπόδιο κλπ. που βρίσκετε είτε από την ΕΕ είτε από το Σύνταγμα είτε από τη μέχρι τώρα νομοθετική λειτουργία, τους νόμους που βρίσκονται σε ισχύ, μπορούν να αλλάξουν, με τροπολογίες και με συγκεκριμένους νόμους.
Μπορείτε να αφαιρέσετε χρήματα από εκεί που σας είπα, που τα δίνετε ασύστολα μόνο για να μεγαλώνει η διαφθορά, να μεγαλώνει ο εναγκαλισμός σας με άλλα κέντρα αποφάσεων που είναι ενάντια στα δικαιώματα των λαών, ενάντια στο εκπαιδευτικό σύστημα, ενάντια στη νέα γενιά, στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Είναι πολύ απλά αυτά να τα καταλάβετε.
Και βεβαίως άλλη φορά να είστε και προσεχτικοί για το πώς φέρνετε τις τροπολογίες που είπατε, ενταγμένες σε διάφορα νομοσχέδια, με άλλες διατυπώσεις που άλλα εννοούν, άλλα κάνουν και άλλα οδηγούν να κάνουν στην πράξη.
Εσείς μπορεί να έχετε την καλύτερη των προθέσεων, κ. Γαβρόγλου, αύριο θα είναι άλλος. Αυτό δεν το σκέφτεστε; Γιατί έτσι μας απαντάτε επί της ουσίας. “Τι να κάνουμε, τα βρήκαμε”. Αυτή η λογική δεν ήταν και χτες και προχτές και σήμερα και κάθε μέρα; Ήταν το ΠΑΣΟΚ, ήταν η ΝΔ “τι να κάνουμε, αυτά έχουμε”. Είμαστε στην ΕΕ “τι να κάνουμε, εκεί είμαστε”, “είμαστε στη στρούγκα του ΝΑΤΟ, τι να κάνουμε, εκεί είμαστε. Συνεχίζουμε και κάνουμε αυτές τις μεταρρυθμίσεις και υποτασσόμαστε σε αυτό το σύστημα, σε αυτήν τη λογική και σε αυτούς τους αντιλαϊκούς νόμους”. Ε, να τελειώσει αυτή η ιστορία.
Και να μη βγαίνετε στα προεκλογικά μπαλκόνια να λέτε ότι “θα τα αλλάξουμε αυτά”, να λέτε την αλήθεια. Δεν ξέρατε εσείς όταν μιλούσατε προεκλογικά για “20.000 διορισμούς εδώ και τώρα” και κριτικάρατε τη ΝΔ για τις 10.000 που δεν έκανε; Είκοσι και δέκα, τριάντα. Πού’ ν’ τοι αυτοί 8 χρόνια τώρα; Πάλι θα γυρίσουμε στα μνημόνια; “Φύγαμε τον Αύγουστο”, εσείς τα λέτε αυτά.
Ο λαός τα ξέρει, οι εκπαιδευτικοί, που είναι έξω από αυτή την αίθουσα, τα ξέρουν. Δεν ξέρω αν στείλατε πάλι τα ΜΑΤ για να τους πετσοκόψουν, όπως κάνατε προχθές. Παραλίγο να θρηνήσουμε και θύμα, μέλος του Κοινοβουλίου, τον Γιάννη Δελή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Να είστε, λοιπόν, πιο προσεχτικοί απέναντι στο ΚΚΕ και σε αυτά που λέει. Και να ανοίγετε περισσότερο τα αυτιά σας. Να μελετάτε τη κριτική που σας κάνουμε, να μελετάτε τις προτάσεις και έτσι να πορεύεστε από εδώ και πέρα. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη ανοχή σε αυτά».

“Φοβάμαι τους φασίστες και την αστυνομία, δουλεύουν χέρι-χέρι” – Ένας πρόσφυγας διηγείται…

Κατιούσα

Στα πλαίσια της υπό εξέλιξη δίκης των χρυσαυγιτών δολοφόνων του Σαχτζάτ Λουκμάν στο εφετείο και της συμπλήρωσης έξι χρόνων από τη δολοφονία του, δημοσιεύουμε μια συνέντευξη του αφγανού πρόσφυγα Bashirollah Safi από τον Μάη του 2011. Η συνέντευξη είχε δοθεί σε περιοδικό έντυπο του συλλόγου αλληλοβοήθειας στην πόλη της Φρανκφούρτης «Zusammen e.V.» και περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο την κατάσταση που βίωναν την εποχή εκείνη οι πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα. Το αν και τι έχει αλλάξει έκτοτε, ας το κρίνει ο αναγνώστης.

Ο Bashirollah Safi ήταν 24 ετών όταν παραχώρησε τη συγκεκριμένη συνέντευξη. Έφυγε το 2006, στα 18 του, μαζί με τον τότε 9χρονο αδερφό του από το Αφγανιστάν, όταν ο μεγαλύτερος αδερφός τους σκοτώθηκε ως άμαχος στις συγκρούσεις των Αμερικανών με τους Ταλιμπάν. Ο πατέρας της οικογένειας ήταν ήδη νεκρός κι έτσι ελήφθη η απόφαση τ’ απομείναντα αδέρφια ν’ αναζητήσουν μια καλύτερη μοίρα στην Ευρώπη, ώστε να μην έχουν την τύχη του αδερφού τους.

Όπως πληροφορηθήκαμε, κάποια στιγμή στα χρόνια που μεσολάβησαν κατάφερε να πετύχει την παραμονή αυτού και του αδερφού του στη Φρανκφούρτη, ενώ μέχρι και σήμερα δραστηριοποιείται στον συγκεκριμένο σύλλογο.

Κύριε Σάφι, τι συνέβη κατά την άφιξή σας στην Ελλάδα;

Χρειάστηκε να περάσουμε ενάμιση μήνα στη φυλακή. Έπειτα η αστυνομία έφερε μπροστά μας ένα χαρτί που δεν καταλάβαινα τι έγραφε. Απαίτησαν να το υπογράψω, πράγμα που τελικά και έκανα. Φοβόμουν συνεχώς μήπως κάνω κάτι λάθος. Η αστυνομία μας συνόδευσε σε ένα αυτοκίνητο που υποτίθεται πως θα μας μετέφερε κάπου. Εγώ κι ο αδερφός μου επιβιβαστήκαμε. Όπως αποδείχθηκε τελικά ήταν απαγωγείς, που θέλανε να μας πιέσουν για επιπλέον χρήμα.

Πόσο μείνατε στα χέρια των απαγωγέων;

Εννέα ημέρες. Μας χτυπούσαν και μας κακομεταχειρίζονταν. Έχω μέχρι σήμερα σημάδια από εγκαύματα που μου προξένησαν. Μετά καταφέραμε να δραπετεύσουμε.

Πού πήγατε τότε;

Πήγαμε ξανά στην αστυνομία. Τότε ακόμη δεν αντιλαμβανόμασταν τις διασυνδέσεις όλων αυτών. Κι εκεί είχαμε μια πολύ κακή αντιμετώπιση. Ήταν από τις χειρότερες στιγμές μας εκείνες οι 12 μέρες. Ευτυχώς μετά μας αφήσαν ελεύθερους. Από εκείνη τη στιγμή τακτοποιηθήκαμε σε ένα λεγόμενο Camp με άλλα 12 άτομα.

Τι μέριμνα υπάρχει για εσάς στην Ελλάδα;

Ουσιαστικά δεν υπάρχει κάποια μέριμνα. Το μόνο που λαμβάναμε ήταν τροφή. Τίποτε άλλο. Ούτε οικονομική ενίσχυση, ούτε ρουχισμό, ούτε υγειονομική φροντίδα. Από το 2008 ως το 2010 είχα δουλειά. Από αυτό το εισόδημα ζούσαμε. Μετά όμως έχασα τη δουλειά λόγω της οικονομικής κρίσης που εντείνονταν. Έπειτα, παρότι προσπάθησα πάρα πολύ, δεν μπόρεσα να ξαναβρώ εργασία.

Με το σύλλογό μας ήρθατε πριν ένα χρόνο πρώτη φορά σε επαφή. Ποιός ήταν τότε ο λόγος της επίσκεψής σας στη Γερμανία;

Η κατάσταση στην Ελλάδα γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Οι αρχές είχαν αναγνωρίσει και στους δυο μας την ιδιότητα του πρόσφυγα. Όμως μόνο εγώ μπορούσα να βγάλω ταξιδιωτικά έγγραφα. Με αυτά ταξίδεψα στη Γερμανία, ώστε να ψάξω τις πιθανότητες μεταγκατάστασης και αναζήτησης εργασίας για εμένα και τον αδερφό μου εδώ. Ωστόσο αποδείχθηκε πως –ακριβώς λόγω της αναγνώρισης της ιδιότητας του πρόσφυγα- κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό. Οπότε ταξίδεψα πίσω, ώστε να είμαι με τον αδερφό μου. Ήμουν δεκάδες φορές στις ελληνικές αρχές, προκειμένου να πετύχω την έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων για τον αδερφό μου. Πάντοτε μας παραπέμπανε σε μεταγενέστερες ημερομηνίες, κάποιες φορές και με χειροδικίες. Έχω την ευθύνη του αδερφού μου και δεν μπορώ να τον αφήσω εκεί μόνο του.

Προχτές -δηλαδή έναν χρόνο μετά την πρώτη σας επίσκεψη- επιστρέψατε στη Γερμανία. Ποιος ήταν ο λόγος;

Στην Ελλάδα κινδυνεύει η ζωή μας. Τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση έγινε δραματική. Οι μετανάστες, ανεξαρτήτως αν είναι Ιρανοί, Αφγανοί, Σύριοι, Τούρκοι ή Κούρδοι, δεχόμαστε επιθέσεις στον δρόμο. Και πριν έναν χρόνο ήταν αδύνατη η ανθρώπινη διαβίωσή μας στην Ελλάδα, πλέον όμως κινδυνεύει και η ζωή μας. Κάθε μέρα αυξάνεται ο κίνδυνος γι έμας. Πολλοί μετανάστες πλέον φοβούνται να κυκλοφορήσουν στους δρόμους από τον φόβο των επιθέσεων.

Ποιον συγκεκριμένα φοβόσαστε;

Τους φασίστες και την αστυνομία. Οι δυο τους δουλεύουν χέρι χέρι. Κι όταν δεχόμαστε επιθέσεις δε μας βοηθά κανένας, ούτε ο κόσμος ούτε η αστυνομία.

Εσείς κι ο αδερφός σας έχετε δεχθεί οι ίδιοι τέτοιες επιθέσεις;

Ναι. Μια μέρα ο αδερφός μου γύρισε από το σχολείο με σπασμένο χέρι. Στον δρόμο τον κυνήγησε μια ομάδα, τον πέταξε κάτω κι άρχισε να τον χτυπά, σπάζοντάς του το χέρι. Μια άλλη μέρα ήμουν εγώ καθοδόν μαζί με κάποιους γνωστούς. Δεχθήκαμε επίθεση από 4-5 μηχανάκια. Στο καθένα επέβαιναν από δύο άτομα. Εγώ δέχθηκα κάποια χτυπήματα και είδα πως ένα μηχανάκι έπεφτε πάνω στον έναν από τους γνωστούς μου. Άλλο μηχανάκι έπεσε πάνω του ενώ ήταν ήδη πεσμένος. Μετά από λίγες ώρες ήταν νεκρός. Εγώ ο ίδιος είχα τραπεί σε φυγή και μόνο αργότερα πληροφορήθηκα τον θάνατό του.

Πώς τα βγάζετε πέρα καθημερινά κάτω από τέτοιες συνθήκες;

Είναι δύσκολα. Ως μετανάστης, παντού έχεις άλλη αντιμετώπιση. Ούτε οι ταξιτζήδες δε σε παίρνουν μαζί τους. Ήμουν πρόσφατα στο γιατρό γιατί πια δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ήμουν πραγματικά άσχημα. Μου έγραψε ισχυρά ηρεμιστικά. Μιας και δεν ήμουν καλά, θέλησα να πάρω ταξί για να πάω σπίτι. Όμως ο οδηγός με απέπεμψε. Κανείς δε με μετέφερε. Έχω σκεφτεί πολλές φορές το τελευταίο δίαστημα την αυτοκτονία. Στην πατρίδα μου στο Αφγανιστάν όλα είναι κατεστραμμένα. Στην Ελλάδα και ίσως σε όλη την Ευρώπη επίσης δεν έχουμε μέλλον. Μιας και είμαι ο μεγαλύτερος της οικογένειας, πρέπει να φροντίζω γι’ αυτή. Όμως πώς να το κάνω αυτό; Έχω την αίσθηση πως όλες οι πόρτες για μένα είναι κλειστές και πως δεν υπάρχει διέξοδος. Πλέον μου είναι αδύνατο να τα βγάζω πέρα χωρίς φάρμακα. Πριν επισκεφτώ γιατρό είχα φτάσει να κοιμάμαι μόνο δύο ώρες την εβδομάδα. Μπορείτε να το φανταστείτε αυτό; Έχω όλες τις διαγνώσεις μαζί μου…

Έχετε δίκιο: Είναι πραγματικά δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Από όσα γνωρίζω, η πλειοψηφία των μεταναστών στην Ελλάδα είναι νέοι άντρες;

Ναι, έτσι είναι. Και κατά κύριο λόγο είναι κάτω των 30 ετών. Πολλοί είναι ακόμη ανήλικοι. Η κατάστασή μου δεν είναι μοναδική. Για όλους μας είναι παρόμοια. Όλων οι ζωές κινδυνεύουν και για κανέναν δε φαίνεται να υπάρχει προοπτική. Πολλοί γνωστοί μου καταφεύγουν στα ναρκωτικά. Καμιά φορά και σε «σκληρά». Εκεί πλέον καταλήγουν σε ένα αδιέξοδο, από το οποίο δεν υπάρχει γυρισμός. Ξέρετε, αν ο μεγάλος αδερφός μου δεν είχε σκοτωθεί στον πόλεμο, δε θα ερχόμουν ποτέ στη Γερμανία. Θα συνέχιζα το σχολείο και σήμερα θα μπορούσα να είμαι με την οικογένειά μου. Όταν σκοτώθηκε, οι Ταλιμπάν ήρθαν και μας είπαν «συγγνώμη». Μετά ήρθαν και οι αμερικανοί και μας είπαν κι αυτοί «συγγνώμη». Δε γνωρίζουμε καν πώς ακριβώς πέθανε και ποιος έφερε την ευθύνη. Το μόνο που ξέρω είναι πως δεν φταίω εγώ για όλη αυτή την κατάσταση. Από τη μέρα που έφυγα από τη χώρα μου δεν έχω κάνει τίποτα που να έχει βλάψει άλλους ανθρώπους. Ούτε έχω παρανομήσει ποτέ. Παρόλα αυτά πάντοτε μας δίνεται η αίσθηση πως εμείς φταίμε για την κατάστασή μας.

Τι κάνατε, όταν προχτές φτάσατε στη Γερμανία;

Δήλωσα στις αρμόδιες αρχές την άφιξή μου. Έτσι κι αλλιώς μπορούσαν να δουν πως ήρθα από την Ελλάδα. Ωστόσο κανείς δε με ρώτησε τί πέρασα εκεί (και γιατί αποφάσισα να έρθω). Είμαι σίγουρος πως είναι γνωστό ότι αυτή τη στιγμή εκεί οι φασίστες κυνηγούν κάθε μετανάστη. Όμως όχι: Πέταξαν το διαβατήριό μου μπροστά μου στο γκισέ και μου ανακοίνωσαν πως μέσα σε τρεις μήνες πρέπει να έχω αναχωρήσει ξανά. Αυτό με πλήγωσε αρκετά. Στο τέλος-τέλος, άνθρωπος είμαι.

Τι ελπίζετε από την παραμονή σας εδώ στη Γερμανία;

Θα ήθελα να μου δοθεί η δυνατότητα να διηγηθώ όσα έχουμε βιώσει και όσα βιώνουμε αυτή τη στιγμή. Θέλω να καταδείξω πως δε φέρουμε εμείς κάποια ευθύνη γι’ αυτήν την κατάσταση και πως η ζωή μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Περιμένω από τη Γερμανία να επιτρέψει τη διαμονή μας εδώ, να μας παράσχει προστασία. Θέλω να εργαστώ, ώστε να μπορώ να φροντίζω εμένα και την οικογένειά μου. Είναι αδύνατο για εμάς να ζήσουμε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Παραπέρα δεν ξέρω καθόλου.

Ιδού το «ποιόν» των διοργανωτών του συλλαλητηρίου

    Όπως πληροφορηθήκαμε, για την διοργάνωση του νέου συλλαλητηρίου την Κυριακή (20/1/2019) στην Αθήνα για το «Μακεδονικό», επανασυγκροτείται ως διοργανώτρια αρχή η λεγόμενη «Επιτροπή Αγώνα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας». Η ανακοίνωση υπογράφεται από τις οργανώσεις «Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων», «Παμμακεδονική ΗΠΑ», «Ανένδοτος Αγώνας για τη Μακεδονία και τη δημοκρατία», «Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου» (https://www.protothema.gr/greece/article/854582/stis-20-ianouariou-sullalitirio-gia-ti-makedonia-sto-sudagma/).

    Μια άλλη τώρα λεγόμενη «Παμμακεδονική Συνομοσπονδία» εξήγγειλε κι αυτή συλλαλητήριο για τις 27 του μήνα σε συνέντευξη που δόθηκε παρουσία μεταξύ άλλων του υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής της ΝΔ, του Γ.Πατούλη. Στη συγκεκριμένη συνέντευξη παρών και μάλιστα με ιδιότητα ομιλητή (έτσι για να μην υπάρχει απορία για το πολιτικό ποιόν και αυτών των «μακεδονομάχων») ήταν και ο βουλευτής Δημήτρης Καμμένους, ο γνωστος δηλαδή ακροδεξιός συνεταίρος του συνομιλητή της Χρυσής Αυγής επί Σαμαρά, του Μπαλτάκου (https://www.protothema.gr/greece/article/855798/kai-deutero-sullalitirio-sto-sudagma-gia-ti-makedonia-tin-kuriaki-27-ianouariou/).

    Αρχής γενομένης, λοιπόν, από το μεθαυριανό συλλαλητήριο της Αθήνας, ας μείνουμε στο ότι ως διοργανώτρια αρχή εμφανίζεται η ίδια των δυο προηγούμενων συλλαλητηρίων σε Θεσσαλονίκη (21/1/2018) και Αθήνα (4/2/2018) και ας ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα με αφορμή διάφορους σοφιστές της πλάκας που όταν αναφερόμαστε στο εθνικιστικό και ακροδεξιό «ποιόν» των εν λόγω, εκείνοι μηρυκάζουν όλο… αθωότητα το γνωστό: «Μα καλά, τους χιλιάδες που θα πάνε στο συλλαλητήριο τους λέτε ναζί, φασίστες και ακροδεξιούς;»…

    Απαντάμε (άλλη μια φορά): Όχι, όσοι πήγαν στα προηγούμενα και θα πάνε και σε αυτό το συλλαλητήριο, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι ναζί. Όμως οι Κασιδιάρης, Παππάς και το υπόλοιπο χρυσαυγίτικο ναζιστοασκέρι – που ήταν στα προηγούμενα και θα είναι και σε αυτό το συλλαλητήριο– είναι ναζί. Όχι, όσοι ήταν στα προηγούμενα και θα ξαναείναι στο νέο συλλαλητήριο στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι φασίστες. Αυτοί που βεβήλωσαν όμως το Μνημείο του Ολοκαυτώματος στο προηγούμενο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, είναι χιτλερικοί. Όχι, όσοι ήταν και όσοι πάνε ξανά στο συλλαλητήριο στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι φασίστες. Όμως αυτοί που έκαψαν το κτίριο στην Θεσσαλονίκη στο προηγούμενο συλλαλητήριο, είναι φασίστες. Όχι, όσοι ήταν στα προηγούμενα και όσοι από αυτούς πάνε στο νέο συλλαλητήριο στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι ακροδεξιοί. Όμως αυτοί που από βήματος συλλαλητηρίου, όπως συνέβη στη Θεσσαλονίκη, έβγαζαν κορώνες κατά των «γυφτοσκοπιανών», όπως ο Φράγκος Φραγκούλης, και κραύγαζαν από εξέδρας και δίπλα στους διοργανωτές το «αλήτες, προδότες, πολιτικοί», είναι ακροδεξιοί.

    Ως εκ τούτου πατριώτη, εσύ που πήγες στα προηγούμενα ή θα πάς στο επόμενο συλλαλητήριο και νιώθεις (ή παριστάνεις) τον θιγμένο, ότι τάχα αναφερόμαστε σε σένα όταν σου μιλάμε για τους διοργανωτές και κάποιους από τους συμμετέχοντες σε αυτά τα συλλαλητήρια, να αφήσεις τα «σάπια». Και εφόσον δεν είσαι φασίστας – που δεν είσαι – να πάρεις θέση για το γεγονός ότι μετατρέπεσαι στο υπόστρωμα για να κάνουν οι φασίστες τη δουλίτσα τους (για περισσότερα επ’ αυτού εδώ: https://www.imerodromos.gr/patrioti-ase-ta-sapia).

    Τώρα που συνεννοηθήκαμε (;) ας πάμε να δούμε ποιοι είναι τόσο οι διοργανωτές του νέου συλλαλητηρίου της Αθήνας, όσο και εκλεκτοί φορείς που καλούν σε αυτό, αναθεματίζοντας την «προδοσία» με χίλιες δυο σωβινιστικές και εθνικιστικές οιμωγές, αλλά φροντίζοντας ως καλοί ευρωατλαντιστές να μην πιάνουν στο στόμα τους μερικές πολύ κρίσιμες λεξούλες, όπως, για παράδειγμα: ΝΑΤΟ, Αμερικάνοι κοκ…

«Παμμακεδονική ΗΠΑ»

       Οι «Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου», με συντονίστρια τη Νίνα Γκατζούλη, έχουν βασική συνιστώσα την «Παμμακεδονική ΗΠΑ» (Pan-Macedonian Association Inc.). Η εν λόγω οργάνωση ιδρύθηκε το 1947 εν μέσω εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, για να εξυμνήσει τον Τρούμαν (που εκτός από ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα έριχνε ναπάλμ στην Ελλάδα) και με σκοπό, φυσικά, την καταπολέμηση του κομμουνισμού. Στους ύμνους της Παμμακεδονικής για τις ΗΠΑ και τον Τρούμαν και τις κατάρες της κατά της «Κομμουνιστικής απειλής» περιλαμβάνονται και τα εξής:

«Το 1947 υιοθετήθηκε στις ΗΠΑ το Δόγμα/Σχέδιο Τρούμαν-Μάρσιαλ, σύμφωνα με το οποίο θα παρεχόταν βοήθεια στην Ελλάδα ούτως ώστε οι Έλληνες να καταπολεμήσουν το Κομμουνιστικό κίνημα το οποίο απλωνόταν με αστραπιαίο ρυθμό στον Ελλαδικό χώρο. Η Κυβέρνηση Τρούμαν, μέσω του προαναφερθέντος Δόγματος/Σχεδίου και η οικονομική ενίσχυση της Αμερικής μαζί με τις τόσες θυσίες του Ελληνικού λαού και το Ελληνικό αίμα που χύθηκε κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, έσωσε την Μακεδονία από τα πλοκάμια της Κομμουνιστικής απειλής» (αναλυτικότερα εδώ: http://panmacedonian.info/history-of-the-pan-macedonian-association-greek/)

Η «Παμμακεδονική ΗΠΑ» έχει κατά καιρούς ευθυγραμμιστεί απόλυτα με τη δολοφονική εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ τόσο στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία όσο και στην εισβολή του Μπους στο Ιράκ:

«Χαρακτηριστικές οι επίσημες διακηρύξεις που υιοθετήθηκαν στα ετήσια συνέδρια του 2004 («υποστηρίζουμε τις ένοπλες δυνάμεις της Αμερικής που βρίσκονται σε πολεμικά θέατρα στο εξωτερικό») και του 2005 («καταδικάζουμε την τρομοκρατία σε όλες τις μορφές της και υποστηρίζουμε τις προσπάθειες των Αμερικανών ανδρών-γυναικών των ενόπλων δυνάμεων οι οποίοι υπηρετούν στην πρώτη γραμμή διεθνώς»). Σε μια εποχή, θυμίζουμε, που οι αποκαλύψεις για τη φρίκη του Αμπού Γκράιμπ και των «αντιτρομοκρατικών» επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού ξεσήκωναν τη δημοκρατική κοινή γνώμη στο εσωτερικό των ίδιων των ΗΠΑ» (26/9/2009, Ιός, http://www.iospress.gr/iospress/iospress200909.htm.)

    Η Παμμακεδονική συνιστώσα του συλλαλητηρίου έχει παλιά… «δημοκρατική» παράδοση. Για παράδειγμα το 22ο «παμμακεδονικό» συνέδριό της, τον Αύγουστο του 1968 στη Θεσσαλονίκη, οργανώθηκε από τις χουντικές αρχές . Στην οργανωτική επιτροπή («Εφημερίδα των Συντακτών», Τάσος Κωστόπουλος, 24/4/2016) 

«μετείχαν ο υπουργός Βορείου Ελλάδος, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου (και μέλος του «επαναστατικού συμβουλίου» της χούντας) Νίκος Γκαντώνας (…) την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου κήρυξε αυτοπροσώπως ο β’ αντιπρόεδρος της χουντικής κυβέρνησης Δημήτριος Πατίλης (πάλαι ποτέ αξιωματικός του Τάγματος Ασφαλείας Ναυπάκτου επί Κατοχής και μέλος, επίσης, του «επαναστατικού συμβουλίου»), ενώ διαβάστηκε και «χαιρετιστήριο μήνυμα» του άλλου αντιπροέδρου –του γνωστού Παττακού». 

    Στο ίδιο άρθρο (αναλυτικά εδώ: http://www.efsyn.gr/arthro/ellas-ellinon-makedonoamerikanon-0) πληροφορούμεθα ότι η «Παμμακεδονικής» είχε ένα πλήρες… χουντικό καλοκαίρι το 1968 όταν είχαμε «επίσκεψη της ηγεσίας της στον δικτάτορα Παπαδόπουλο και πανηγυρική φωτογράφησή της μαζί του (28/8/1968)».

    Σε ό,τι αφορά τον «ύπατο προέδρο» Παναγιώτη Αϊβάζη της Παμμακεδονικής, έλεγε (όπως διαβάζουμε στο άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών»):

«Εκ μέρους της Υπάτης Δ/σεως της Παμμακεδονικής Ενώσεως Αμερικής-Καναδά, με εθνικήν υπερηφάνειαν εκφράζω τον ενθουσιασμόν μας διά την επελθούσαν πραγματικήν αλλαγήν εις τον πολιτικόν και κοινωνικόν βίον της φιλτάτης πατρίδος μας εκ της επεμβάσεως του εθνικού μας στρατού και υπό της Εθνοσωτηρίου Επαναστατικής Κυβερνήσεως της 21 Απριλίου 1967. Διακηρύττω προς πάσαν κατεύθυνσιν την ύπαρξιν εις την Πατρίδα μας υγιούς και πραγματικής Δημοκρατίας πλέον και την επικράτησιν πλήρους ελευθερίας, γαλήνης, τάξεως και ασφαλείας. […] Προς πάντας απευθύνω θερμόν και εγκάρδιον πατριωτικόν χαιρετισμόν, με αισθήματα αφοσιώσεως εις την Εθν. Κυβέρνησιν, τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη και τα πεπρωμένα του Εθνους και με την διαβεβαίωσιν ότι η Παμμακεδονική Αμερικής-Καναδά θα αποτελή πάντοτε τμήμα της Πατρίδος εν τη Ξένη, προκεχωρημένον φυλάκιον του Εθνους μας και ακοίμητον φρουρόν της Ελλάδος και της Μακεδονίας μας» («Φωνή της Καστορίας», 25/8/1968, σ.1). 

    Ο δε «κυβερνήτης Ν. Υόρκης» της Παμμακεδονικής (και πρόεδρος των εκεί εισαγωγέων-εξαγωγέων) Γεώργιος Ζίας, μετέπειτα «ύπατος πρόεδρος» κατά το μεγαλύτερο μέρος της δικτατορίας (1971-1974)», έλεγε σε πρωτοσέλιδη συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα:

«Διακηρύττω με ιδιαιτέραν χαράν και υπερηφάνειαν ότι συναντήσαμεν εις την πατρίδα μας πλήρη τάξιν, ειρήνην, ομόνοιαν και ασφάλειαν, πράγματα τα οποία εις ουδεμίαν άλλην χώραν συναντά κανείς. Και ταύτα χάρις εις την εθνοσωτήριον επέμβασιν του ηρωικού μας στρατού και την Επαναστατικήν Κυβέρνησιν της 21 Απριλίου 1967. Οι απανταχού Ελληνες πρέπει να τους ευγνωμονούμεν» (Πηγή: ο.π.)

    Βασική συνιστώσα των «Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου» είναι και Παμμακεδονική της Αυστραλίας. Η τελευταία, χωρίς περιστροφές διαδηλώνει – από την επίσημη ιστοσελίδα της – τα εξόχως… «πατριωτικά»:

«Διεκδικούμε πολιτισμικά, εθνογραφικά και ιστορικά το Μοναστήρι, Γευγελή, Στρώμνιτσα, Κρούσοβο, Αχρίδα, Πετρίτσι,  Άνω Τσουμαγιά, Ανατολική Ρωμυλία, Kωνσταντινούπολη, Μ.Ασία, Πόντο, Κύπρο, Β.Ήπειρο…»! (http://pamakedonikienwsiellados-australias.blogspot.gr/p/blog-page_23.html)

«Ανένδοτος Αγώνας για τη Μακεδονία και τη Δημοκρατία»

      Στους εκπροσώπους των διοργανωτών του συλλαλητηρίου εμφανίζεται ο κ.Μιχάλης Πατσίκας, διαχειριστής της σελίδας «Ανένδοτος Αγώνας για τη Μακεδονία και τη Δημοκρατία», προηγούμενα μέλος της Κίνησης «Θερμαϊκός Ώρα Μηδέν – Ακομμάτιστοι Πολίτες», ο οποίος υπήρξε γενικός γραμματέας της «Σπίθας» του Μίκη Θεοδωράκη.

   Στη σελίδα του κ.Πατσίκα στο φέισμπουκ δεσπόζουν αναρτήσεις για τον «ήρωα Κατσίφα» με εισηγήσεις για «τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη του» στο συλλαλητήριο,

    καλέσματα του αντισημίτη ακροδεξιού δημάρχου Αργους υπέρ συλλαλητηρίου, καλέσματα δεσποτάδων και «αγίων» υπέρ συλλαλητηρίου, αναρτήσεις κατά «προδοτών» βουλευτών κοκ.   

    Ο κ.Πατσίκας μαζί με τον κ.Οθωνα Ιακωβίδη όπως και τώρα, υπήρξαν βασικοί προπαγανδιστές και του προηγούμενου συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης στα ΜΜΕ της Βορείου Ελλάδας. Ο δεύτερος ήταν ομιλητής επί 14 λεπτά στην συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης. Εκεί ήταν που ζήτησε από το ακροατήριο «να θυμηθούμε ότι είμαστε Ελληνες» διότι όπως εξήγησε «δεν γίνεται να έχουμε προγόνους λιοντάρια κι εμείς να είμαστε κότες»… Εκεί ήταν που φώναξε από μικροφώνου την απειλή «να επιβάλλουμε την βούλησή μας με κάθε τρόπο», η οποία συμπεριλήφθηκε στο εμφανιζόμενο σαν «ψήφισμα» του συλλαλητηρίου. Περιττό να σημειώσουμε πως ο συγκεκριμένος τύγχανε ιδιαίτερης προβολής στον επίσημο ιστότοπο της προηγούμενης κίνησης του Πατσίκα, του «Θερμαικού».

    Μερικές από τις θέσεις – αναρτήσεις του κ.Ιακωβίδη στην ηλεκτρονική σελίδα του, πέραν εκείνων που αναπαράγουν το χρυσαυγίτικης έμπνευσης σύνθημα που γράφτηκε στα σχολεία «Η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία»

είναι οι ακόλουθες:

• «ΌΣΟ ΑΝΑΘΈΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΈΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΉΣΕΙΣ ΔΩΣΙΛΌΓΩΝ ΚΑΙ ΒΟΥΛΉ ΑΝΔΡΕΙΚΈΛΩΝ να χειρίζονται και να διαπραγματεύονται εθνικές υποθέσεις, είναι βέβαιο ότι η συνθήκη της Λωζάνης (μέσα από μία νέα “ερμηνεία” της, όπως ο ΠτΔ άφησε να αιωρείται ότι μπορεί να συμβεί) θα καταλήξει σε παραχώρηση και της Κοζάνης …..» (8/12/2017 – με αφορμή την επίσκεψη Ερντογαν στην Αθήνα)
• «ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΜΙΛΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ; ΣΕ ΧΑΧΟΛΟΥΣ ;;; Όταν ο προκαθήμενος της χούντας της κομματοκρατίας και της εθελοδουλείας μιλά για Δημοκρατία, ξεπερνά και τον δικτάτορα Παπαδόπουλο που επίσης μας παρουσίαζε τη χούντα του για Δημοκρατία !!» (18/11/2017 – αναφερόμενος στον Τσίπρα με αφορμή ομιλία του)
• «Ο ΚΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΥΛΗΔΕΣ* (με αφορμή τη χθεσινή “αρχηγική εμφάνιση” του Κούλη, στην πασαρέλα της ΔΕΘ) Τη μόνη κοινωνία που μπορεί να διαμορφώσει ο Κούλης μας, είναι μία κοινωνία κούληδων * “κούλης” : (στην Ινδική αποικιοκρατία) σκλάβος, παρίας, άνθρωπος/ζώο, που γεννήθηκε για να υπηρετεί τους αφεντάδες του» (17/9/2017 – αναφερόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη).
• “ΑΡΧΗ, ΑΝΔΡΑ ΔΕΙΚΝΥΣΙ” Ο ΖΟΥΡΑΡΙΣ (με τα “μέζεα” του) ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΜΟΥΝΟΨΕΙΡΑ !!! ΕΓΙΝΕ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΒΡΑΚΙ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ !!! (25/5/2017)

    Επίσης ο κ.Ιακωβίδης τυγχάνει λάτρης δημοσιευμάτων – τα οποία αναδημοσιεύει στην σελίδα του (10/10/2017) – του τύπου : «Κι όμως η Ιερουσαλήμ ιδρύθηκε από… Έλληνες» (PRoNEWS.GR). Όσο για την σελίδα του «Θερμαικού» εκείνη σε περίοπτη θέση αναπαρήγαγε καλέσματα υπέρ του προηγούμενου συλλαλητηρίου κινήσεων εφέδρων (πχ Σύλλογος Εφέδρων Πελοποννήσου», «Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων» κλπ) ή δήμων όπως ο Δήμος Σκύδρας. Θυμίζουμε ότι η Δήμαρχος Σκύδρας, συνηθίζει να καλεί με κάθε επισημότητα χρυσαυγίτες βουλευτές στο δημαρχείο της και φιλοξενείται επαινετικά στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής (εδώ η δήμαρχος Σκύδρας υποδέχεται τον βουλευτή της ΧΑ 8/1/2016 http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/drasthriothtes-topikwn383) 

Πολιτιστικοί Σύλλογοι

    Η «Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας» (ΠΟΠΣΜ) με πρόεδρο τον κ.Γιώργο Τάτσιο είναι επίσης εκ των διοργανωτών. Όπως αναφέρει στην επίσημη ιστοσελίδα της «ιδρύθηκε το 2014 από εκπροσώπους Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων που εδρεύουν σε όλη την Ελλάδα. Κύριος στόχος αυτής της ενωτικής κίνησης είναι η διαφύλαξη και διάδοση της γνήσιας Μακεδονικής Παράδοσης ως αναπόσπαστο κομμάτι της ευρύτερης Ελληνικής Παράδοσης».

    Σε ανοιχτή επιστολή της προς τη Βουλή, η ΠΟΠΣΜ (21/12/2017), δίνοντας το στίγμα της όσον αφορά την «διαφύλαξη της γνήσιας πολιτιστικής ταυτότητας» φαίνεται να θεωρεί ότι αυτή περνάει κυρίως μέσα από την απαγόρευση σλαβικών τραγουδιών και χορών στην Ελλάδα και ειδικά στη Μακεδονία διότι πιστεύει ότι συμπατριώτες μας «παρασύρονται» από «πολλές ορχήστρες που έχουν απήχηση στο νεανικό κοινό»… Ο δε κ.Γ. Τάτσιος δεν φείδεται δηλώσεων κατά «των προδοτών της ενδοχώρας» όσον αφορά το «Μακεδονικό».

Ως προς το τι ακριβώς εννοεί «πατριωτισμό» ο Τάτσιος και η Ομοσπονδία της οποίας προεδρεύει προκύπτει μεταξύ άλλων και από τις αναρτήσεις του για τον Κατσίφα που κατά τον Τάτσιο «ήταν ένας απλός βορειοηπειρώτης που αγαπούσε την ΕΛΛΑΔΑ»: 

    Εξέχουσα μορφή της ΠΟΠΣΜ, όμως, μέχρι τον Μάη του 2017 ήταν και κάποιος Δημήτρης Ευαγγελίδης ο οποίος – μέχρι να αποχωρήσει – έφερε επί τριετία τον τίτλο του «Έφορου Τεκμηρίωσης» της Ομοσπονδίας.

• Ο περί ου ο λόγος είναι αυτός για τον οποίο η ΕΝΕΚ, το εθνικιστικό – φασιστικό κόμμα, εξέδωσε ανακοίνωση (7/6/2009) για να τονίσει επί τη επετείω της ίδρυσής της ότι «την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Αθανάσιος Πλεύρης και ο Συναγωνιστής και συγγραφέας Εθνικιστικών βιβλίων Δημήτρης Ευαγγελίδης».
• Ο εν λόγω φαίρεται συνοδοιπόρος του ναζιστή – χουντικού Κώστα Πλεύρη ως στέλεχος της «4ης Αυγούστου (http://www.efsyn.gr/arthro/ellas-ellinon-makedonoamerikanon-0) ενώ ειδικεύεται σε άρθρα του τύπου «Πως θα γίνει ο δοαμελισμός του σκοπιανού προτεκτοράτου» και εισηγείται την κατάληψη από την Ελλάδα της νότιας FYROM: «Η Ελλάδα έχει όλα τα νόμιμα δικαιώματα να διεκδικήσει την πεδιάδα της Πελαγονίας (περιοχή Μοναστηρίου-Βιτώλια) και την περιοχή Γευγελής-Δοϊράνης δηλ. τα εδάφη (20-15%) νοτίως της νοητής γραμμής Αχρίδα-Περλεπές-Στρώμνιτσα μέχρι τα σημερινά ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, λόγω της ύπαρξης ακόμα και σήμερα ελληνικών πληθυσμών»(https://hellas-now.com/pos-tha-gini-o-diamelismos-tou-skopianou-protektoratou-analysi/)

    Ο Ευαγγελίδης στις αναρτήσεις του στο facebook (το γεμάτο αναφορές σε παπάδες, δεσποτάδες και αγίους) δήλωνε πέρσι υποστηρικτής του «Θερμαικού» και των πρωτοβουλιών του για τα συλλαλητήρια, αναπαρήγαγε άρθρα υπέρ του «ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ;», λατρεύει κείμενα όπως «Σήμερα, 73 χρόνια μετά, με καθαρή ματιά, ας αντιληφθούμε τι διακυβεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1944 στους δρόμους της Αθήνας και ας κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους χωροφύλακες του Μακρυγιάννη, στους άνδρες της Γ΄ Ορεινής Ταξιαρχίας του Θρ.Τσακαλώτου και στον «πατέρα της νίκης» Ουίνστων Τσώρτσιλ, που κράτησαν την Ελλάδα στον Ελεύθερο Κόσμο». (3/12/2017) και  – λογικό – αποθεώνει φασίστες όπως ο Μπολσονάρου της Βραζιλίας.

        Αυτοί είναι οι επίσημοι διοργανωτές του συλλαλητηρίου στην Αθήνα και οι κατά καιρούς φίλοι τους. Ωστόσο στην «πρώτη γραμμή» αυτών που καλούν με όλες τους τις δυνάμεις τον κόσμο να πάρει μέρος είναι πολύ και διάφοροι. Ενδεικτικά:  

Ενωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού

    Από τα συλλαλητήρια δεν απουσιάζει η Ενωση των Αποστράτων Αξιωματικών οι οποίες παρεμπίπτοντος χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και βρίσκονται υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του εκάστοτε ΥΠΕΘΑ. Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η Ενωση Αποστράτων Στρατού δήλωσε τη συμμετοχή της (βλέπε εδώ https://www.facebook.com/people/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%A1%CE%BF%CE%B6%CE%AE%CF%82/100008331211459) στο στο συλλαλητήριο της Αθήνας, αφού εξάλλου είχε προηγηθεί και αυτή στο αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης. Η απόφαση υπογράφεται από τον Πρόεδρο της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Αντιστράτηγο ε.α. Βασ. Ροζή και δεσπόζει στις ανακοινώσεις της σελίδας του «Συντονιστικού Συμβουλίου των Τριών Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών» με Πρόεδρο τον Αντιναύαρχο Π.Ν.ε.α. Σ.Περβαινά.

    Ο Περβαινάς είναι αυτός που έχει δηλώσει:

• «Καλώς ψήφισαν όσοι στρατιωτικοί ψήφισαν Χρυσή Αυγή” αφού “όταν την ψήφιζαν δεν ήταν εγκληματική οργάνωση”. Ερωτηθείς, δε, αν θεωρεί ή όχι ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση απαντά ότι “επειδή εγώ είμαι θεσμικός θα περιμένω να αποφανθεί η Δικαιοσύνη»…(http://www.onalert.gr/stories/kalos-psifisan-xrysi-aygi-oi-stratiotikoi/30672)

    Ο έτερος Ροζής στο πλαίσιο των… πατριωτικών γυροβολιών του εχει περιπλανηθεί στο πρόσφατο παρελθόν σε μια σειρά από ακροδεξιά κόμματα:

• Τον Ιούλιο του 2016 είχε οριστεί γενικός διευθυντής της Νέας Δεξιάς, με απόφαση του προέδρου του κόμματος Φαήλου Κρανιδιώτη (Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1123990/nea-deksia-genikos-dieuthuntis-o-antistratigos-ea-b-rozis)
• Είχε προηγηθεί το πέρασμα του, από τις «ΡΙΖΕΣ», το κόμμα του άλλοτε στενού συνεργάτη του Αν. Σαμαρά, Π. Μπαλτάκου.
• Στον… ελεύθερο χρόνο του συμμετέχει και ως βασικός ομιλητής σε εκδηλώσεις που γίνονται στο Γράμμο και στο Βίτσι, αλλά και σε εκδηλώσεις στου «Μακρυγιάννη» προς τιμήν χιτών και δωσιλόγων και ενάντια στα «ελασίτικα στοιχεία»…

      Α, ναι: Από το νέο συλλαλητήριο, στους συνδιοργανωτές ή εμφανιζόμενους παλιότερα σαν «συνδιοργανωτές» έχουμε δυο απουσίες. Ας τις δούμε:

Γεωργία Μπιτάκου

    Η κυρία Γεωργία Μπιτάκου δηλώνει δημοσιογράφος και ήταν εκπρόσωπος – διοργανώτρια του προηγούμενου συλλαλητηρίου σύμφωνα με την ανακοίνωση των οργανωτών. Τώρα δεν είναι συνδιοργανώτρια γιατί αφενός θέλει πιο ριζικές «ανατρεπτικές» λύσεις και διότι, όπως δήλωσε, έφτιαξε «κίνηση» και ως… ακτιβίστρια ήθελε να έχει χρόνο και άνεση για να τρέχει ανά την Ελλάδα (και σε εκπομπές όπως αυτή του πρώην υπουργού της ΝΔ Πάνου Παναγιωτόπουλου) για να καλεί κόσμο στο συλλαλητήριο.

Κύρια ενασχόληση της ωστόσο είναι η διοργάνωση των «No Limits» δηλαδή των «εκτός ορίων» αγώνων Kick boxing που συνήθως διεξάγονται μέσα σε κλουβιά – αρένες κλεισμένα με συρματοπλέγματα. Στους αγώνες που κατά καιρούς έχει διοργανώσει στην Ελλάδα υπάρχει αισθητή παρουσία μελών της «Χρυσής Αυγής». Ηταν μάλιστα τον Ιούνιο του 2017 σε αγώνα ανάμεσα στον Σταμάτη Μπιτάκο (αδελφός της) και τον Αλβανό αθλητή Florian Marku που οι χρυσαυγίτες βρήκαν την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν από την κερκίδα όλο το φασιστικό και ρατσιστικό «ρεπερτόριό τους».

Στην προσωπική της σελίδα στο Facebook  η κυρία Μπιτάκου χρησιμοποιεί πολύ ενδιαφέρουσα φρασεολογία για να διατυπώσει τις απόψεις της και να προπαγανδίσει τα συλλαλητήρια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανάρτησή της για την υπουργό Κουντουρά την οποία προσφωνεί με της εξόχως πολιτική ορολογία «ξευτιλισμένη πόρνη», «γύναιο» κλπ:

Επίσης σε παλιότερες αναρτήσεις της κυρίας Μπιτάκου, διαβάζουμε: 

• «Αυτούς ταΐζουμε μέσα στη Βουλή !!!! Της ίδιας στόφας ΕΦΙΑΛΤΕΣ!!!!!!» (26/1/2018 – με αφορμή την δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη ότι δεν θα πάει στο συλλαλητήριο) .
• «Ο αγώνας για λευτεριά τώρα ξεκίνησε και πρέπει να λήξει όταν τελειώσουμε με την κατοχή , όταν αδειάσει η Βουλή από το κηφηναριό των δωσίλογων… Αυτό το συλλαλητήριο πρέπει να έχει όλο τον πληθυσμό της χώρας από κάτω και η εξέδρα θα είναι μόνο μπροστά στο Ναό της Δημοκρατίας στη Βουλή που τώρα μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι υπάλληλοι εβραϊκού τραπεζικού λόμπι… Το επόμενο συλλαλητήριο που από σήμερα ετοιμάζεται και που έρχεται να σας αποτελειώσει ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!!!!!!» (22/1/2018)
• «Όπου κίτρινο ήταν Μακεδονία στην Αυτοκρατορία του μεγαλύτερου Στρατηλάτη όλων των εποχών , του Έλληνα Μεγάλου Αλεξάνδρου!!!! Τους κατακτούσε παρέα με δοξασμένους στρατηγούς, καλλιτέχνες και φιλοσόφους γιατί ο στόχος ήταν ένας: εξάπλωση και διάδοση, απόλυτη κυριαρχία του Ελληνισμού!!!! Με τη λογική των Σκοπιανών λοιπόν να επιδιώξουν και οι υπόλοιποι του χάρτη να ονομαστούν Μακεδονία μέχρι και οι βορειοδυτικοί Ινδοί, ΑΛΛΑ να μάθουν Ελληνικά να προσαχθούν στο Ελληνικό κράτος… Πρέπει να τους τελειώσουμε και μπορούμε πριν μας αφανίσουν ολοκληρωτικά !!!!» (19/1/2018 – «Μακεδονία» μέχρι την… Ινδία θέλει η κυρία Μπιτάκου…)
• «…να απαλλαγούμε από όλους αυτούς τους επονείδιστους, ξεδιάντροπους, ανήθικους, αναίσχυντους κηφήνες …. τις εφιαλτικά σιχαμερές και αισχρές κεφαλές του τόπου ….» (8/12/2017 – από τις πολιτικές αποτιμήσεις της κυρίας Μπιτάκου)
• «Αποφάσισα να σταματήσω να πηγαίνω στο θέατρο χαμένος χρόνος και χρήμα γιατί οι καλύτερες «παραστάσεις» είναι δωρεάν και είναι αυτές που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Αλέξης και ειδικά όταν βάζει τον Παυλόπουλο να ανοίγει την αυλαία … πολύ καλά έκανε (σσ: ο Ερντογάν) και τους χόρεψε στο ταψί αφού ξέρει ότι μπροστά σε απάτριδες και προσκυνημένους…Αφού κετέστρεψε οικονομικά , στρατιωτικά, πολιτισμικά και ηθικά τη χώρα , ο σαλτιμπάγκος «εκπρόσωπός» μας (σσ: ο Τσίπρας), ετοιμάζεται να δώσει και τα κλειδιά της Θράκης… Για άλλη μια φορά ΟΣΚΑΡ λοιπόν για τον Αλέξη και σε πολλές κατηγορίες : καλύτερος ανθέλληνας , καλύτερος υποτακτικός , καλύτερος ανιστόρητος , καλύτερος παραχαράκτης , καλύτερος εκποιητής , καλύτερος Γενοκτόνος και εύχομαι πολύ σύντομα ….να πάρει και τον τελευταίο ρόλο της δωσίλογης καριέρας του : αυτόν του καταζητούμενου για το έγκλημα της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ!!!!!!!» (7/12/2017 – με αφορμή την επίσκεψη Ερντογαν στην Ελλάδα).

Μιχάκης

    Από τους απόντες αυτού του συλλαλητηρίου είναι κι ένας που για το προηγούμενο συλλαλητήριο στην Αθήνα είχε επιδιώξει να καταγραφεί ως ο κύριος οργανωτής του καταθέτοντας αίτηση για τη παροχή άδειας χρήσης της πλατείας Συντάγματος ως «διοργανωτής». Η αίτηση εκείνη που απορρίφθηκε ήταν κατατεθειμένη από τον Δημήτριο Μιχάκη, ο οποίος κατά δήλωσή του εκπροσωπούσε τα σωματεία «Ελληνορθόδοξο Κίνημα Σωτηρίας», «Πολιτιστικό Οδοιπορικό», την «Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας», την «Επιστημονική Επιτροπή Εθνικών Ζητημάτων» και τον σύλλογο «Οι μωμόγεροι».

    Για το «ποιόν» του Μιχάκη ως «δεξιός ψάλτης» και εμπροσθοφυλακή του ναζιστή χρυσαυγίτη Παππά στα προ τριετίας επεισόδια που προκάλεσαν οι φασίστες στο θέατρο «Χυτήριο», και ως επικεφαλής των ισλαμοφάγων κατά των προσφυγόπουλων στο Ωραιόκαστρο έχουμε ήδη αναφερθεί στον Ημεροδρόμο αναλυτικά: https://www.imerodromos.gr/pii-diorganonoun-to-syllalitirio-makedonomachi-i-kryfonazi-ichitikovinteo/
Να προσθέσουμε ότι ο Μιχάκης τον Ιανουάριο του 2015 ήταν υποψήφιος με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης (τερμάτισε προτελευταίος…).

    Ο συγκεκριμένος το 2010 είχε συντονιστικό ρόλο σε ένα συλλαλητήριο (το «πλήθος» δεν ξεπερνούσε τα 20 άτομα…) στην παραλία της Θεσσαλονίκης με κεντρικό ομιλητή τον ίδιο. Πίσω του στέκονταν τρεις λεβέντες με περικεφαλαία, ασπίδες και ακόντια ( https://www.youtube.com/watch?v=8fZLwwgieLE).

    Σε αυτά τα συλλαλητήρια, με αυτούς τους διοργανωτές και με αυτούς τους συνοδοιπόρους, παρευρίσκονται οι ΑΝΕΛίτες πρώην συγκυβερνήτες του κ.Τσίπρα, οι της «Ένωσης Κεντρώων» του Λεβέντη και μέλη της ηγετικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.

   Σε αυτά τα συλλαλητήρια, με αυτούς τους διοργανωτές και με αυτούς τους συνοδοιπόρους δεν είναι καθόλου περίεργο ότι διαφημίζουν την συμμετοχή τους οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ