Πρωτοβουλία Αγώνα "ΙσSOS": 1ος αγώνας δρόμου

Πρωτοβουλία Αγώνα "ΙσSOS": 1ος αγώνας δρόμου

Η Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αγώνα "ΙσSOS" καλεί το Σάββατο 14 Σεπτέμβρη 2013, στις 17:30 σε αγώνα δρόμου και άλλες εκδηλώσεις, ενάντια στο ξεπούλημα του Ίσσου.

Πρωτοβουλία Αγώνα "ΙσSOS": 1ος αγώνας δρόμου

Πρωτοβουλία Αγώνα "ΙσSOS": 1ος αγώνας δρόμου

Η Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αγώνα "ΙσSOS" καλεί το Σάββατο 14 Σεπτέμβρη 2013, στις 17:30 σε αγώνα δρόμου και άλλες εκδηλώσεις, ενάντια στο ξεπούλημα του Ίσσου.

Όταν το αίμα «γίνεται» πετρέλαιο…

Όταν το αίμα «γίνεται» πετρέλαιο…

Συνωστισμός «καρχαριών» στον Περσικό κόλπο. Όλα τα διαθέσιμα «σούπερ τάνκερ» της υφηλίου έχουν πάρει θέση και περιμένουν την πρώτη αμερικανική βόμβα που θα σκάσει στα κεφάλια του Συριακού λαού, για να  φορτώσουν όσο περισσότερο πετρέλαιο μπορούν. Είναι ζήτημα χρόνου από τη στιγμή που οι γιάνκηδες (με ή χωρίς όλους του συμμάχους τους) επιτεθούν στη Συρία, να ανέβει η τιμή του «μαύρου χρυσού» και οι παγκόσμιοι ιδιοκτήτες τους (μεταξύ των οποίων και αρκετοί επιφανείς Έλληνες πατριώτες…) να  κονομήσουν πολλά έξτρα ζεστά δισεκατομμύρια χωρίς καν να κουνηθεί μια τρίχα από την καλοχτενισμένη κώμη τους.

Το λένε άλλωστε κι αυτοί που «ξέρουν»: «Οι αναλυτές της Societe Generale δεν αποκλείουν μιαν άνοδο της τιμής του μαύρου χρυσού στα επίπεδα των 125 δολαρίων με το ξεκίνημα των αεροπορικών βομβαρδισμών στη Συρία. Στην περίπτωση δε που οι επιθέσεις αυτές οδηγήσουν έστω σε προσωρινή διακοπή της εξόρυξης και διανομής πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή, οι ειδικοί της SocGen “βλέπουν” την τιμή στα 150 δολάρια ανά βαρέλι. Αντίστοιχες είναι και οι προβλέψεις των αναλυτών της Bank of America Merrill Lynch: 120 δολάρια το βαρέλι για το αργό στο ξεκίνημα της “πολεμικής κρίσης” και στα 130 δολάρια τις αμέσως επόμενες ημέρες.» εδώ

Το «επιχειρείν» είναι μια ιδιαίτερα συναρπαστική «τέχνη», που εκτός από κέρδη προσφέρει και βαθιές συγκινήσεις στους «λειτουργούς» της. Η αδρεναλίνη του «πετρελαιά» χτυπάει κόκκινο, πιο βαθύ κι απ’ το κόκκινο του αίματος ενός λαού  τη στιγμή που μετατρέπεται  σε πετρέλαιο κι ύστερα σε δισεκατομμύρια δολάρια που θα στοιβαχτούν σε  φιλόξενες θυρίδες και ευρύχωρους τραπεζικούς λογαριασμούς. Μέχρι να ξεγελάσουν -για λίγο- την ακόρεστη πείνα τους τα καπιταλιστικά κτήνη, να «βρέξουν» την επιτυχία τους με την ακριβότερη σαμπάνια και να «τιμηθούν» από τις κυβερνήσεις των χωρών τους, όπως αρμόζει σε «πυλώνες» της οικονομίας και κατ’ επέκταση της δημοκρατίας…

Πέμπτη 12 Σεπτέμβρη 2013.

Φουκαρά τηλεθεατή μου...

Φουκαρά τηλεθεατή μου...

Μήπως μπορείς να μου πεις, καλέ μου τηλεθεατή, τί ακριβώς κατάλαβες για την απεργία που έχουν προκηρύξει οι εκπαιδευτικοί;

Αν παρακολούθησες όσα "ανέλυσε" ο Πορτοσάλτε, πρέπει να κατάλαβες ότι έχουμε να κάνουμε με μια "πολιτική απεργία". Έτσι εκριβώς την χαρακτήρισε ο πολυπράγμων και δοκησίσοφος Αρούλης τού Σκάι: πολιτική απεργία. Δηλαδή, έχουμε να κάνουμε με μια απεργία η οποία έχει ως κύριο -αν όχι μοναδικό- στόχο της να ρίξει την κυβέρνηση.

Αν εμβάθυνες σε όσα παρουσίασε ο Αρβανιτόπουλος (ο υπουργός παιδείας, ντε!), πρέπει να κατέληξες ότι οι εκπαιδευτικοί εξανίστανται επειδή είχαν καλομάθει στο αραλίκι και τώρα έρχεται η ευνομούμενη πολιτεία να τους χαλάσει το βόλεμα. Εν τάξει, μπορεί να διώχτηκαν από τις θέσεις τους ("κινητοποιήθηκαν" είναι η βλακώδης λέξη που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση) μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικοί αλλά δεν πρόκειται να μείνει κανένας άνεργος μιας και, σύμφωνα με τον υπουργό, "για τους συναδέλφους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, έχει -όπως γνωρίζετε ήδη- ληφθεί μέριμνα, ώστε αυτοί που έχουν να κάνουν με επαγγέλματα υγείας, και αυτό είναι περίπου το 60% του αριθμού, να απορροφηθούν από Οργανισμούς του Υπουργείου Υγείας. Αλλά γίνεται μεγάλη προσπάθεια, ούτως ώστε και οι υπόλοιποι να απορροφηθούν από άλλους Οργανισμούς του Δημοσίου, αλλά και υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας που σχετίζονται με την κατάρτιση".

Αν βρέθηκες σε συζητήσεις καφενιακού επιπέδου (σαν αυτές στις οποίες ειδικεύονται κανάλια τύπου Κόντρα, Έξτρα κλπ), μάλλον έχεις σιγουρευτεί ότι οι εκπαιδευτικοί απεργούν επειδή αβγάτισε το εβδομαδιαίο ωράριό τους κατά 2 μόλις ώρες. Και, φυσικά, τους σιχάθηκες, έτσι; Λογικόν. Πώς τολμούν να διαμαρτύρονται για 18 ώρες δουλειά την εβδομάδα ενώ έχουν και 3 μήνες καθησιό τον χρόνο;

Αν πάλι ανήκεις σ' εκείνους που εμβαθύνουν στην μελέτη των εφημερίδων, έχεις ήδη σχηματίσει την άποψη ότι οι εκπαιδευτικοί δεν αποτελούν παρά μια κλειστή κάστα βολεμένων, οι οποίοι δεν διστάζουν να παίξουν με την μόρφωση και το μέλλον των παιδιών σου προκειμένου να μη βάλουν ούτε στο παραμικρό πλάτη σε όσα βάσανα περνάειο υπόλοιπος λαός.


Φουκαρά μου...

Προφανώς, οι ενισχυμένες δόσεις τηλεαποβλακωτικού έχουν αμβλύνει την κριτική σου ικανότητα. Αλήθεια, σκέφτηκες ποτέ την χοντροπαπαριά τού Πορτοσάλτε περί "πολιτικής απεργίας"; Φυσικά και η απεργία είναι πολιτική. Όπως πολιτική είναι κάθε απεργία. Όπως πολιτική είναι κάθε πράξη τής καθημερινότητας. Βλέπεις, η τηλεφλόμωση σε έκανε να ξεχάσεις τον αφορισμό τού Αριστοτέλη, τον οποίο είχες μάθει στο σχολείο: "φύσει μεν έστιν άνθρωπος ζώον πολιτικόν" (= ο άνθρωπος εκ φύσεως υπάρχει ως πολιτικό ον). Είναι, λοιπόν, φυσικό κάθε ενέργεια αυτού του "πολιτικού όντος" να είναι πολιτική. Ακριβώς όπως όλες οι απεργίες του.

Επίσης, αδυνατείς να καταλάβεις ότι ο Αρβανιτόπουλος σε δουλεύει, υποτιμώντας την νοημοσύνη σου. Αν απλώς έστελνε τους εκπαιδευτικούς στα σπίτια τους, θα μπορούσες να σκεφτείς ότι έτσι το κράτος θα εξοικονομούσε χρήματα. Όταν, όμως, σου λέει ότι θα τους στείλει για δουλειά στο υπουργείο υγείας ή σε άλλους φορείς του δημοσίου, τί καταλαβαίνεις; Προφανώς ότι υπάρχει επάρκεια εκπαιδευτικών, οπότε καλά τους κάνουν και τους στέλνουν να δουλέψουν ως νοσοκόμες.

Αν έχεις παιδιά ή αν δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που τελείωσες το σχολείο, θα έπρεπε να ήξερες ότι όχι απλώς δεν υπήρχε επάρκεια εκπαιδευτικών αλλ', αντιθέτως, υπήρχαν μεγάλες ελλείψεις σε διδάσκοντες. Αλλά κι αν ακόμη δεν έχεις καμμιά σχέση με τα σχολεία, σίγουρα θα έχεις ακούσει κάτι για "αναπληρωτές" ή για "ωρομίσθιους" καθηγητές, δηλαδή για εκπαιδευτικούς που δεν είχαν προσληφθεί ως μόνιμοι αλλά καλούνταν να συμπληρώσουν τσάτρα-πάτρα τα όποια κενά. Τώρα πώς διάβολο γίνεται να συμπληρώθηκαν όλα τα κενά ως διά μαγείας ώστε να υπάρχει πλέον περίσσευμα μόνιμου διδακτικού προσωπικού, αυτό μόνο ο Αρβανιτόπουλος μπορεί να το εξηγήσει.

Πάμε παρακάτω. Αλήθεια, πιστεύεις ότι οι εκπαιδευτικοί δουλεύουν 18 ώρες την εβδομάδα; Πιστεύεις, δηλαδή, ότι η δουλειά τους αρχίζει και τελειώνει στο μάθημα που κάνουν μέσα στην τάξη; Δεν καταλαβαίνεις ότι για να ανεβεί στην έδρα οποιοσδήποτε καθηγητής, έχει ξοδέψει αμέτρητες ώρες για διάβασμα στο σπίτι του; Δεν καταλαβαίνεις ότι χρειάζεται ολόκληρο απόγευμα για να ετοιμάσει το πρόχειρο διαγώνισμα που θα βάλει την επόμενη μέρα ή για να διορθώσει τα γραπτά των μαθητών του από το διαγώνισμα που έβαλε χτες; Δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να κάνει κι ένα σωρό δουλειές εκτός διδασκαλίας, από το να πάει στην επιθεώρηση για την αλληλογραφία μέχρι να ενημερώσει το πρωτόκολλο του σχολείου κι από το να συμπληρώσει τις καρτέλλες των μαθητών μέχρι να πάει στην τράπεζα να πληρώσει το ΙΚΑ της καθαρίστριας;

Αλλά κι αυτά να μη καταλαβαίνεις (ίσως επειδή απλώς δεν στα είχε πει ποτέ κανείς και δεν τα ήξερες), γιατί είσαι έτοιμος να φτύσεις στα μούτρα έναν ολόκληρο κλάδο πως τάχα απεργεί για να μη δουλέψει δυο ώρες παραπάνω; Στο κάτω-κάτω, από πότε είναι δεδομένο πως πρέπει να δουλέψω δυο ώρες παραπάνω με τα ίδια λεφτά; Μήπως πρέπει να σκεφτείς πως, μετά το παραπανίσιο δίωρο των εκπαιδευτικών, θα ακολουθήσουν παραπανίσια δίωρα και για τους γιατρούς ή για τους τελωνειακούς ή για τις πωλήτριες του μπακάλικου της γειτονιάς σου;


Είπα πολλά και πρέπει να σταματήσω. Θα κλείσω με κάτι που έγραψα και τις προάλλες: αν επί ζητημάτων παιδείας διαφωνούν οι εκπαιδευτικοί με το κράτος και την κυβέρνηση, δεν μπορεί να έχουν άδικο οι εκπαιδευτικοί! Τουλάχιστον, αυτό υποδεικνύει η απλή λογική.

Cogito ergo sum

Αμύθητος πλούτος και απέραντη φτώχεια στο σάπιο καπιταλισμό

Αμύθητος πλούτος και απέραντη φτώχεια στο σάπιο καπιταλισμό

email

Print

Λιγότεροι από 200.000 σε ολόκληρο τον πλανήτη κατέχουν πλούτο ύψους 28 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και θεωρούνται, σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα για το 2013, πλουσιότεροι όλων των εποχών,

Για να κατανοηθεί το μέγεθος του συσσωρευμένου πλούτου, αρκεί να σημειωθεί ότι το 2011 το ΑΕΠ των ΗΠΑ ήταν λίγο περισσότερο από 15 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ χρειάζεται το ΑΕΠ δεκάδων κρατών για να αγγίξει το αστρονομικό ποσό που νέμεται αυτή η απίστευτα μικρή μειοψηφία κεφαλαιοκρατών.

Τους περισσότερους πάμπλουτους όλων των εποχών καταγράφει παγκόσμια έρευνα για το 2013. 

Από αυτά τα 28 τρισεκατομμύρια το 20% (5,6 τρισ. δολάρια) είναι συγκεντρωμένο σε όχι πάνω από 1.500 κεφαλαιοκράτες.

Να σημειώσουμε επίσης ότι το ΑΕΠ, ο συνολικός παραγόμενος πλούτος, της Γαλλίας και της Γερμανίας μαζί το 2011 ήταν μόλις 200 δισ. δολάρια περισσότερα. 

Αξιοσημείωτο είναι ότι το 20% του προαναφερθέντος πλούτου είναι συγκεντρωμένο μόλις στο 1% των πάμπλουτων, ενώ οι δισεκατομμυριούχοι από 1.600 άτομα ξεπέρασαν τα 2.000.

Την ίδια ώρα που λαοί ολόκληροι πτωχεύουν, οι πλούσιοι το 2012 αυξήθηκαν κατά 6% και η περιουσία τους ενισχύθηκε κατά 2 τρισ. δολάρια, ποσό μεγαλύτερο από το ΑΕΠ ολόκληρης της Ινδίας, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η καπιταλιστική κρίση καταστρέφει ή απειλεί άμεσα ένα τμήμα του κεφαλαίου, όμως λειτουργεί ως «ευκαιρία» για ένα μεγάλο μέρος του.

Αυτός ο πλούτος έχει παραχθεί με τον ιδρώτα των λαών, είναι κλεμμένος απ' αυτούς.

Είναι κλεμμένος από τα δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών (46.200.000) που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με λιγότερα από 8 δολάρια την ημέρα. 

Είναι κλεμμένος από τα δεκάδες εκατομμύρια (52.000.000) που δεν έχουν ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη.

Από τα δεκάδες εκατομμύρια ανέργους (25.000.000).

Όλων αυτών που ...δεν είδε!  ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος στην επίσκεψή του στις ΗΠΑ, τον περασμένο Γενάρη, είχε δηλώσει πως «η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα προσπάθησε (...)  να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση με μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και όχι με την καταστροφική πολιτική της λιτότητας» και πως «έχει συνολικά προοδευτικό προσανατολισμό».

Αυτός ο αμύθητος πλούτος, που σφετερίζεται μια χούφτα παράσιτα, είναι κλεμμένος από τα εκατομμύρια των Γερμανών (20%) που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Από τα 7.000.000 που ζουν με κάτω από 400 ευρώ το μήνα.

Είναι κλεμμένος από τα 56.000.000 Βραζιλιανών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και ακραίας εξαθλίωσης (ούτε αυτούς είδε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όταν δήλωνε ότι η Βραζιλία «κατάφερε, από τα πρόθυρα της κοινωνικής κρίσης, να οδηγηθεί σε μια συντεταγμένη δημοκρατική έξοδο από την κρίση, με αναδιανομή του πλούτου, την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας και την παραγωγική ανασυγκρότηση».

Είναι πλούτος που κλάπηκε από τα εκατομμύρια των ανέργων στην Ελλάδα.

Από τα εκατομμύρια  που παλεύουν για την επιβίωση αφού «τώρα πεινάνε και όσοι εργάζονται».

Πλούτος που είναι  υπεραρκετός να ικανοποιήσει όλες τις σύγχρονες ανάγκες.

Και που επειδή υπάρχει στα χέρια λίγων, οι λαοί βουλιάζουν στη φτώχεια, στερούνται τα στοιχειώδη, το ψωμί, τη στέγη, την πρόσβαση σε υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας.

Και  θα  είναι έτσι (πλούτος στη μια τάξη, αφάνταστα βάσανα στην άλλη) μέχρι οι λαοί να αποφασίσουν να στείλουν τους άρπαγες του πλούτου που οι λαοί παράγουν στο μουσείο της προϊστορίας κάνοντάς τους παρελθόν στην ιστορία της ανθρωπότητας.

"H CIA παραδίδει όπλα στους σύρους αντάρτες" (και μερικά video)

"H CIA παραδίδει όπλα στους σύρους αντάρτες" (και μερικά video)

Οι ΗΠΑ άρχισαν να προμηθεύουν όπλα και τεχνικό εξοπλισμό στους σύρους αντάρτες,γράφει η εφημερίδα Washington Post.

Επικαλούμενη αμερικανικές και συριακές πηγές, στο φύλλο της Τετάρτης η αμερικανική εφημερίδα γράφει ότι η CIA άρχισε να παραδίδει φορτία στρατιωτικού φονικού εξοπλισμού τις τελευταίες 15 ημέρες.

Το δημοσίευμα αναφέρει στην ιστοσελίδα του ότι το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών έστειλεοχήματα και άλλον εξοπλισμό,συμπεριλαμβανομένων συστημάτων επικοινωνίας εξελιγμένης τεχνολογίας και ατομικά βαλιτσάκια πρώτων βοηθειών για το πεδίο της μάχης.

Σε ερώτηση του Γαλλικού Πρακτορείου, η CIA δήλωσε ότι δεν κάνει κανένα σχόλιο όσον αφορά τις πληροφορίες της Washington Post.

Τα φορτία με τα όπλα, τα οποία σύμφωνα με την εφημερίδα περιορίζονται σε ελαφρά όπλα και πολεμοφόδια, φθάνουν στη Συρία σε μια κρίσιμη στιγμή της αιματηρής σύγκρουσης μεταξύ των ανταρτών και της κυβέρνησης της Δαμασκού.

Η Washington Post επικαλείται αμερικανούς αξιωματούχους που εξηγούν ότιο σκοπός της αποστολής της υλικοτεχνικής βοήθειας είναι κυρίως να συμβάλλει στην ενίσχυση της συνοχής μεταξύ των οργανώσεων που απαρτίζουν τον "Ελεύθερο Συριακό Στρατό" της αντιπολίτευσης. 

Πηγή: Nooz

Εμείς ας θυμηθούμε λίγο το ποιοί είναι οι "αντιπολιτευόμενοι" που ενισχύει η CIA, και που παραδόξως(;) αποκαλεί "επαναστάτες" η ελληνική "αριστερά".

 ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι ανήλικοι να μην συνεχίσουν την ανάγνωση καθώς ακολουθούν, μεταξύ άλλων, και βίντεο με σκηνές κτηνώδους υπέρμετρης βίας.

• Συνέντευξη με τον έλληνα γιατρό της Συρίας Δημήτρη Μόγνιε: Φόνοι, πλιάτσικο και βιασμοί από τους "εξεγερμένους"
• Συνέντευξη με τον σαλαφιστή κανίβαλο(στα αγγλικά)

Ακολουθούν τα βίντεο:

Καταγγελίες κατά των «αντικαθεστωτικών» ότι έστησαν την προβοκάτσια με τα χημικά στη Συρία

"...σύμφωνα με καταγγελίες πολιτών, που είδαν τα βίντεο που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα κι αφορούσαν τη χρήση χημικών όπλων, μεταξύ των θυμάτων αναγνωρίζονται παιδιά κι άνθρωποι, που είχαν απαχθεί από τους «αντικαθεστωτικούς»..."

Δανία: Όπου οι εργαζόμενοι έσκυψαν το κεφάλι, αφεντικά και εργοδοτικός συνδικαλισμός τούς το έκοψαν

Δανία: Όπου οι εργαζόμενοι έσκυψαν το κεφάλι, αφεντικά και εργοδοτικός συνδικαλισμός τούς το έκοψαν

Πριν από λίγες μέρες γράψαμε για τις εξελίξεις στην «Danish Crown», όπου οι εργαζόμενοι πιέστηκαν να δεχτούν μεγάλες περικοπές στους μισθούς, με την ελπίδα ότι κάποιοι από αυτούς θα εξακολουθήσουν να εργάζονται. Γεγονός που έχει επαναληφθεί και σε προηγούμενα χρόνια.

Τώρα ήρθε η σειρά των εργαζομένων στις «Σκανδιναβικές Αερογραμμές» (SAS). Πριν από μερικούς μήνες η διοίκηση των «Σκανδιναβικών Αερογραμμών» ανακοίνωσε «πλάνο σωτηρίας» με μαζικές απολύσεις και μεγάλες μισθολογικές περικοπές, που οι εργαζόμενοι εκβιάστηκαν να αποδεχτούν. Την Τετάρτη, η διοίκηση αποφάσισε να πουλήσει το τμήμα SGH (SAS Ground Handling), που ασχολείται με τη μεταφορά και διανομή των αποσκευών και απασχολεί 4.000 υπαλλήλους, στην ελβετική «Swissport», γνωστή για την απάνθρωπη μεταχείριση του προσωπικού της.

Τα τελευταία χρόνια στη Δανία υπάρχουν μια σειρά χαρακτηριστικά παραδείγματα που αναφέρονται παρακάτω, από τα οποία οι εργαζόμενοι οφείλουν να βγάλουν συμπεράσματα.

Συγκεκριμένα:

• Το Φλεβάρη του 2009, οι 200 εργαζόμενοι στην «Jydsk Aluminium Industri» δέχονται ύστερα από εκβιασμούς μείωση του μισθού κατά 5% και μια μέρα το μήνα απλήρωτης δουλειάς για να μη γίνουν απολύσεις. Το επόμενο φθινόπωρο απολύθηκαν 30.
• Πάλι το Φλεβάρη του 2009, οι 90 εργαζόμενοι στην εταιρεία κατασκευής μπετόν «EJ Βadekabiner» αποδέχονται μισθολογική μείωση ύψους 8% για να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους. Τον επόμενο Νοέμβρη η εταιρεία μετέφερε την παραγωγή στην Αγγλία και έκλεισε το εργοστάσιο, πετώντας στο δρόμο και τους 90.
• Τον Οκτώβρη του 2010 οι εργαζόμενοι στην εταιρεία παραγωγής εργαλείων«Unimerco» δέχτηκαν μισθολογικές μειώσεις ύψους 15%. Το 2011 η εταιρεία πουλήθηκε στην ιαπωνική «Kyocera», η οποία αγνόησε τις προηγούμενες συμφωνίες και προχώρησε σε απολύσεις.
• Ακόμα, στην εταιρεία αλλαντικών «Kreatina» το 2011 οι 22 εργαζόμενοι αποδέχονται μείωση του μισθού τους κατά 10% για να μην απολυθούν 5 συνάδελφοί τους. Δύο μήνες μετά την αποδοχή της συμφωνίας η διοίκηση απόλυσε 7. Το 2012 η σουηδική «HK SCAN», που ήταν και ιδιοκτήτης της «Kreatina», αποφάσισε το κλείσιμό της.

Μονόδρομος λοιπόν για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου είναι να ξεπεράσουν το φόβο και να πιστέψουν στη δύναμή τους, δρομολογώντας την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση. Να οργανώσουν την πάλη τους κόντρα στα παζάρια που κάνει πίσω από τις πλάτες τους ο εργοδοτικός συνδικαλισμός με τους εργοδότες.

902

Μια παλιά (Ζαν Λυκ Γκοντάρ, 1972), μια καινούργια (Άντρες Γουντ, 2011)

Μια παλιά (Ζαν Λυκ Γκοντάρ, 1972), μια καινούργια (Άντρες Γουντ, 2011)

ΖΑΝ - ΛΙΚ ΓΚΟΝΤΑΡ ΚΑΙ ΖΑΝ - ΠΙΕΡ ΓΚΟΡΕΝ

Όλα πάνε καλά

Ο Γκοντάρ σε συνεργασία με τον Γκορέν - συνεργασία που έληξε το 1973 - γυρίζει τέσσερα χρόνια μετά το Μάη του '68 και μετά από τρίχρονη ένταξη στην κινηματογραφική ομάδα «Τζίγκα Βερτόφ», το «ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ» που προβάλλεται τώρα σε επανέκδοση, ταινία που ανήκει στην περίοδο που ο σκηνοθέτης επιχειρεί μια κριτική ανασκόπηση τόσο των πολιτικών γεγονότων όσο και του έργου του «δημιουργού» που «έναν μόνο τρόπο έχει για να γίνει επαναστάτης διανοούμενος, να παραιτηθεί από το να είναι διανοούμενος». Ο Γκοντάρ εμφανίζεται προβληματισμένος με τη φύση και τη χρήση της ιδεολογίας, ανεξάρτητα από το μέσο που εκπέμπεται... Παρόλο που οι επόμενες ταινίες του σκηνοθέτη επιδεικνύουν ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον για την αφήγηση, έχει υποστηριχθεί ότι τα κινηματογραφικά δοκίμια του Γκοντάρ δεν είναι ταινίες με τη συμβατική έννοια του όρου αλλά πρόκειται για μια μορφή αφήγησης οχυρωμένη στο λόγο...

Στο «ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ» - όπως διατεινόταν το μελωδικό σύνθημα που είχε τότε ρίξει διεθνώς η «Κόκα - Κόλα» «Ολα πάν' καλά με Κόκα - Κόλα, όλα πάνε καλά...», οι γηραιότεροι θα το θυμούνται σίγουρα... - μας αποκαλύπτεται η ιστορία ενός κινηματογραφιστή μπρος σε σταυροδρόμι. Καλλιτεχνικό, ιδεολογικό, αλλά κυρίως προσωπικό. Που πιστεύει ότι η εξέγερση παραμένει αναγκαία αλλά δεν γνωρίζει τον τρόπο που αυτή πρέπει να αρθρωθεί ώστε να προσλάβει ένα αληθινό νόημα. Κατά κάποιο τρόπο ο Γκοντάρ αμφισβητεί αυτή καθαυτή τη νομιμοποίηση του κινηματογράφου, αυτός που 12 χρόνια πριν είχε κλονίσει τα αισθητικά θεμέλια της κινηματογραφικής τέχνης με το «ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ».

Ο Γκοντάρ για την ταινιά  

Το «ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ» μπορεί να θεωρηθεί και μια προσπάθεια συμφιλίωσης του σκηνοθέτη με την παραδοσιακή βιομηχανία, από την οποία ο ίδιος θέλει να αποστασιοποιείται και στην οποία επιθυμεί να αντιταχθεί. Ο Γκοντάρ, που κάποτε ήθελε να κάνει ταινίες με πολιτικό τρόπο και όχι απλά πολιτικές ταινίες με χυδαία «ρεφορμιστική» μυθοπλασία, να που δέχεται να υποκύψει στο συμβιβασμό. «Για να κάνεις μια ταινία χρειάζεσαι λεφτά».

Έτσι διατείνεται η φράση που ανοίγει την ταινία, που δίνει την εντύπωση παραίτησης - με τα απλά κοντινά πλάνα υπογεγραμμένων τσεκ - ως προς τη λογική της εμπορευματοποίησης της εικόνας.

Η κατάληξη είναι ότι για να εξασφαλίσει κανείς το απαιτούμενο κεφάλαιο για μια ταινία πρέπει να χρησιμοποιήσει ηθοποιούς βεντέτες, που πουλάνε στο κοινό.

Το τραγούδι «Hot Pork Sandwiches» της Tanita Tikaram

Ακολουθώντας αυτή τη στρατηγική ο Γκοντάρ χρησιμοποιεί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο ενός πρώην κομμουνιστή σκηνοθέτη τον αριστερό Υβ Μοντάν - πρόσφατα αναδειγμένο από τον Γαβρά - και την τότε στρατευμένη στην πολιτική επικαιρότητα Αμερικανίδα Τζέιν Φόντα, σύμβολο ενός κλασικού αλλά «μεταρρυθμισμένου» κινηματογράφου, στο ρόλο της συντρόφου του σκηνοθέτη, Αμερικανίδας δημοσιογράφου, ανταποκρίτριας στο Παρίσι, που δεν μπορεί πια να γράφει κατασκευασμένα ψέματα.

Το φιλμ «ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ» θεωρήθηκε παράδειγμα κατ' εξοχήν ανατρεπτικό πάνω στο θέμα της πάλης των τάξεων και τη θέση των διανοούμενων σε αυτή. Μέσα από σειρά συνεντεύξεων το φιλμ αναπτύσσει ένα σύνθετο πορτρέτο της κοινωνικοπολιτικής και ιδεολογικής κατάστασης της εποχής και από αισθητικής άποψης θεωρείται η πιο φιλόδοξη και ολοκληρωμένη ταινία του Γκοντάρ... Για τους θαυμαστές του σκηνοθέτη και όσους περίεργους γύρω από το μύθο Γκοντάρ...

Παίζουν: Υβ Μοντάν, Τζέιν Φόντα, Βιτόριο Καπριόλι, κ.ά.

Παραγωγή: Γαλλία, Ιταλία (1972).

ΑΝΤΡΕΣ ΓΟΥΝΤ

Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό

Αν κάποιος αυτόματα δεν αναγνωρίσει το όνομα Βιολέτα Πάρα, ας φέρει στο μυαλό του το τραγούδι της «Gracias a la vida», ύμνο στην χιλιανή παραδοσιακή μουσική... Με την πρώτη ματιά αυτή η «βιογραφία» φαίνεται να σπάει το συμβατικό και δραματουργικό ρυθμό των ταινιών του είδους... Στην πραγματικότητα, κρύβει την αφηγηματική της στρατηγική τού να γλιστρά χρονολογικά σε ταχείες μεταβάσεις...

Αυτό συνιστά «καθήκον» της αφήγησης που χειρίζεται φιλμικό κείμενο με χρονικά χάσματα - να βρίσκει τρόπους να πληροφορεί συνεχώς τον θεατή για τον χρόνο και τον τόπο που βρίσκεται... Το στοιχείο αυτό ούτε πειράζει και ούτε ενοχλεί. Αντίθετα, το «ταξίδι» αυτό, σε πάμπολλες στιγμές, μεταμορφώνεται σε πιο ήπιο και πιο ποιητικό, ενώ, παράλληλα, η «απίθανη» ιστορία της Χιλιανής τραγουδίστριας, συνθέτη, ποιήτριας και εικαστικής Βιολέτα Πάρα αναπτύσσεται με το δικό της τέμπο...

Η ταινία εστιάζει κυρίως στην αναζήτηση της Πάρα στην αυθεντική παραδοσιακή μουσική του λαού της. Μια προσωπική προβληματική που σκιαγραφείται μέσα από την απώλεια του μουσικόφιλου πατέρα που έφυγε από τη ζωή πολύ νωρίς. Το προσωπικό, όμως, στοιχείο πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε πολιτικό. Είναι η μουσική των φτωχών, η μουσική που δίνει φωνή σε όσους ποτέ δεν είχαν φωνή... Θέμα δοσμένο με ποιητικό τρόπο από τον Αντρές Γουντ, με τον χρόνο να εναλλάσσεται και τις μνήμες να συγχωνεύονται σε ένα με την πραγματικότητα.

Η Βιολέτα Πάρα γεννήθηκε σε ένα φτωχό χιλιανό χωριό το 1917. Η ζωή της ποτέ δεν υπήρξε εύκολη, αντίθετα όλη της η ύπαρξη ήταν ένας συνεχής και σκληρός αγώνας. Κορμός της ταινίας μια τηλεοπτική συνέντευξη η οποία «βγάζει» σε διάφορες χρονικές στιγμές του παρελθόντος, μέσα από τις οποίες ακολουθούμε την αναζήτηση της Πάρα για μια μουσική ταυτότητα και τη διεθνή της καριέρα.

Η στέρεη ερμηνεία της Φρανσίσκα Γκαβιλάν αναδεικνύει άριστα το «μύθο» του παθιασμένου, μεγάλου καλλιτέχνη που σίγουρος για τη βασανιστική αλήθεια του, προτάσσει τη δημιουργία. Και το κατορθώνει. Φθάνει που βλέπουμε το Λούβρο γεμάτο από τα κεντημένα της ταμπλό λαϊκής τέχνης. Ισως γι' αυτή της την ιδιαιτερότητα γίνεται δύσκολο να την κρίνουμε όταν σπάζοντας όλους τους «κανονισμούς» τοποθετεί το δημιουργικό της εγώ πάνω ακόμα και από τα παιδιά της.

Σκληρή κι απόλυτη η Βιολέτα Πάρα δεν ανήκε στο συναισθηματικό είδος... Εβαλε τέρμα στη ζωή της στα 50 της. Πίσω της άφησε πλούσιο κληροδότημα, παραδοσιακή μουσική στην οποία εμφύσησε νέα ζωή, λαογραφικό έργο, αλλά και δικά της τραγούδια που κατέκτησαν τον κόσμο όλο. Η δύναμη της ταινίας ίσως βρίσκεται στο ότι επικεντρώνεται λιγότερο στην χρονολογική ορθότητα και στο αίτιο/αιτιατό και περισσότερο στη «στόφα» της Πάρα, στην προσωπική κινητήρια δύναμή της και στα οράματά της. Τώρα, αν το αποτέλεσμα μοιάζει γεμάτο συναισθήματα, είναι συνέπεια της ερμηνευτικής προσέγγισης προς το πορτρέτο ενός τόσο φορτισμένου καλλιτέχνη.

Η Γκαβιλάν ερμηνεύει την Πάρα με εμπάθεια και δύναμη, τόσο στις επιτυχίες όσο και στον πόνο και ανάγει την ταινία σε συναρπαστικό, αξιόλογο καλλιτεχνικό επίτευγμα με μεγάλα συναισθήματα και καθόλου συναισθηματισμό, όπως πρέπει να είναι η μεγάλη τέχνη. Να τη δείτε!

Παίζουν: Φρανσίσκα Γκαβιλάν, Τομά Ντιράν, Κρίστιαν Κεβέδο, Γκαμπριέλα Αγκιλέρα, κ.ά.

Παραγωγή: Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία (2011).


Παρουσίαση από την Τζία Γιοβάνη, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 12/9/2013

πηγη

Μποτίλια Στον Άνεμο

Πρωτοσέλιδο CEΓA (BULGARIA) Ξαφνικές ασκήσεις των ΗΠΑ στην Βουλγαρία με συμμετοχή του τοπικού στρατου και των Υπηρεσιων Πληροφοριών

Πρωτοσέλιδο CEΓA (BULGARIA) Ξαφνικές ασκήσεις των ΗΠΑ στην Βουλγαρία με συμμετοχή του τοπικού στρατου και των Υπηρεσιων Πληροφοριών

Περισσότεροι από 500 καταδρομείς, καθώς και ελικόπτερα και άλλος στρατιωτικός εξοπλισμός των ΗΠΑ έχουν φτάσει στην στρατιωτική βάση του Νόβο Σέλο, κοντά στο Sliven στα νότια της χώρας, για μια σειρά ασκήσεων αντιτρομοκρατίας μαζί με τις βουλγαρικές ειδικές δυνάμεις.

Οι βουλγαρικές αρχές έχουν επισημάνει ότι η άσκηση έχει προγραμματιστεί εδώ και  κάποιο χρονικό διάστημα και "σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με τις πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις", αναφέρει η βουλγαρική εφημερίδα CEΓA, η οποία σημειώνει ωστόσο ότι η άσκηση δεν ήταν καταχωρημένη στο ετήσιο πρόγραμμα του Υπουργείου Άμυνας, ενώ η βουλγαρική κοινή γνώμη ανησυχεί ότι η χώρα μπορεί να παρασυρθεί σε σε μια πιθανή σύγκρουση στη Συρία.

Συγκεκριμένα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας στις 6 Σεπτεμβρίου ανέφερε ότι

“Στρατος, Υπουργείο Εσωτερικών Υποθέσεων και Υπηρεσίες Πληροφοριών σε πολεμικές ασκήσεις με τις ΗΠΑ
Το ΥΕΘΑ ανακοίνωσε ότι αρχίζει η προγραμματισμένη άσκηση "Gauntlet 2013" αλλά η άσκηση δεν υπάρχει στο ετήσιο πρόγραμμα”

Σύμφωνα με την CEΓA , θα ξεκινήσει Βουλγαρο-Αμερικάνικη στρατιωτική άσκηση στην οποία, εκτός του στρατού των δυο χωρών, θα λάβουν μέρος εκπρόσωποι της Εθνικής ΥπηρεσίαςΑσφάλειας, του Υπουργείου Εσωτερικών Υποθέσεων και της Εθνική Υπηρεσίας Πληροφοριών,αυξάνοντας έτσι τους φόβους για την είσοδο της χώρας στον πόλεμο και τον αυξημένο κίνδυνοτρομοκρατικών δραστηριοτήτων στη Βουλγαρία.

Η "Gauntlet 2013" συμπίπτει με τις αυξανόμενες ροές προσφύγων στη χώρα τη Συρία και με τις όλο και πιο πιθανές αεροπορικές επιδρομές εναντίον των δυνάμεων του Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Την άσκηση ανακοίνωσε στις 5 Σεπτεμβρίου επίσημα το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Άμυνας με πληροφορίες για μετακινήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού σε όλη τη χώρα. Υπάρχουν πληροφορίες για αφίξεις πολεμικών αεροσκαφών των ΗΠΑ στο Διεθνές Αεροδρόμιο.

Μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου στην χώρα θα σταθμεύουν στρατιωτικά μεταγωγικά αεροσκάφη των Ηνωμένων Πολιτειών και θα γίνονται προγραμματισμένες μετακινήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού σε διάφορα μέρη της χώρας.

Παρά τον ισχυρισμό ότι η άσκηση "Gauntlet 2013" έχει προγραμματιστεί έναν χρόνο πρίν, δεν περιλαμβάνεται στα σχέδια των στρατιωτικών ασκήσεων του στρατού στο ημερολόγιο του 2013, όπως φαίνεται στην ιστοσελίδα του Βουλγαρικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Στο τμήμα για τις κοινές βουλγαρο-αμερικάνικες ασκήσεις δείχνει ότι το Σεπτέμβριο δεν υπάρχει καμίαπρογραμματισμένη άσκηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ένα άλλο συγκεκριμένο σημείο στην ανακοίνωση του Υπουργείου Αμύνης της Βουλγαρίας, είναι ότι το πλαίσιο της άσκησης θα περιλαμβάνει το Υπουργείο Εσωτερικών , Άμυνας , της Κρατικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ( NIS ) . Μέχρι στιγμής, οι ειδικές υπηρεσίες δεν συμμετείχαν σε βουλγαρο – αμερικάνικες ασκήσεις

Στο άρθρο της CEΓA αναφέρεται ακόμη ότι εντός 10 ημερών θα πρέπει να καταρτίσει σχέδια για την οργάνωση των συνόρων, στο ενδεχόμενο μιας ισχυρής μεταναστευτικής πίεσης .

Μετάφραση - Απόδοση : LEFTeria-news 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ - ΔΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ

DAILY MAIL 29 Ιανουαρίου 2013 «Οι ΗΠΑ υποστήριξαν σχέδιο επίθεσης με χημικά όπλα στην Συρία και θα κατηγορούσαν για αυτό το καθεστώς Άσαντ» - Κατέβηκε σε 24 ώρες.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/09/daily-mail-29-2013-24.html

“Καταταγείτε μας έλεγαν…” BUSINESS INSIDER Στρατιώτες ΗΠΑ «Είμαστε στα όρια μας, κουρασμένοι, και άφραγκοι» - "Ψηφίστε Όχι για την Συρία"

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/09/business-insider.html

ΕΓΓΡΑΦΟ. Foreign Policy (USA) Αρχεία αποκαλύπτουν ότι ΗΠΑ βοηθούσαν Σαντάμ στον χημικό πόλεμο, για τον οποίο έπειτα τον κατηγόρησαν.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/08/foreign-policy-usa.html

VIDEO.TELEGRAPH. Πρ.ΓΓ.ΝΑΤΟ De Hoop Scheffer Μιλήστε με Ιράν & Ρωσία - Όποιος προτείνει στρατιωτική δράση πρέπει να πάει να κοιταχτεί!

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/08/videotelegraph-de-hoop-scheffer.html

VIDEO.Στρατηγός Wesley Clark. Είχε παρθεί απόφαση για επίθεση στην Συρία απο το 2001, όπως και σε άλλες 6 χώρες.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/08/video-wesley-clark-2001-6-5.html

INDEPENDENT. Έχει καταλάβει ο Ομπάμα ότι συμμαχεί με την Αλ Κάιντα? Τι έγινε στην τελευταία επίθεση ΗΠΑ στην περιοχή.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/08/independent.html

ΣΥΡΙΑ

Αναρτήθηκε από oko

«Σκληρό πόκερ» μεταξύ ιμπεριαλιστών

Σήμερα η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ - Ρωσίας στη Γενεύη για το σχέδιο πρότασης να τεθούν υπό διεθνή έλεγχο τα χημικά όπλα της Συρίας

Από προχτεσινή διαμαρτυρία στο Λος Αντζελες ενάντια στην επέμβαση στη Συρία

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΜΟΣΧΑ - ΠΑΡΙΣΙ - ΔΑΜΑΣΚΟΣ.--

Με την προγραμματισμένη, για σήμερα, συνάντηση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Τζον Κέρι, με τον Ρώσο ομόλογό του, Σεργκέι Λαβρόφ, στη Γενεύη, στης οποίας το επίκεντρο θα βρεθεί η ρωσική πρόταση, φαίνεται ότι αρχίζει μια νέα φάση στην εξέλιξη των ενδοϊμπεριαλιστικών διαγκωνισμών. Μια φάση που, όπως όλα δείχνουν, θα χαρακτηριστεί από πολύ σκληρές «κόντρες» στο διαπραγματευτικό τραπέζι αλλά και επί του πρακτέου, αφού, όπως δήλωναν εμπειρογνώμονες, η επίτευξη του εγχειρήματος είναι εξαιρετικά δύσκολη και θα μπορούσε να διαρκέσει ακόμη μεγάλο διάστημα.

Τα πρώτα δείγματα αντεγκλήσεων δόθηκαν ήδη από την πρώτη «ανταλλαγή» διαφωνιών μεταξύ των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εκπρόσωποι των οποίων επρόκειτο να συναντηθούν αργά χτες προκειμένου να κάνουν μια πρώτη συζήτηση ως προς το περίγραμμα μιας απόφασης για τον συριακό χημικό αφοπλισμό. Δεν είχε γίνει σαφές αν η Γαλλία, κατά τη συνάντηση αυτή, θα επέμενε στην, κατά τις διαρροές, αρχική της πρόταση για υιοθέτηση απόφασης που θα θέτει χρονοδιάγραμμα 15 ημερών στη Δαμασκό να αποκαλύψει το είδος και τις τοποθεσίες του χημικού της οπλοστασίου υπό την απειλή άμεσων μέτρων.

Τα ρωσικά ΜΜΕ μετέδιδαν, χτες το απόγευμα, ότι η Μόσχα μεταβίβασε στην αμερικανική διπλωματία ένα πρώτο σχέδιο εφαρμογής της πρότασης με στόχο να γίνει μια πρώτη συζήτηση στη Γενεύη. Κανένα στοιχείο ως προς το περιεχόμενό του δεν δημοσιοποιήθηκε, αν και Ρώσοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Βλ. Πούτιν, είχαν φροντίσει να καταστήσουν σαφές ότι δεν θα συναινέσουν σε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που θα υπάγεται στο άρθρο 7 της Χάρτας του ΟΗΕ, δηλαδή θα προβλέπει αυτόματη ανάληψη μέτρων (στρατιωτικών ή όχι) κατά μιας χώρας σε περίπτωση μη συμμόρφωσής της. Τόνιζαν, επίσης, ότι δεν πρόκειται να συναινέσει σε απόφαση στην οποία ρητώς θα αποδίδεται η ευθύνη για τη χρήση χημικών όπλων στο συριακό καθεστώς, επαναλαμβάνοντας ότι δεν έχει, μέχρι στιγμής, παρουσιαστεί καμία σχετική απόδειξη. Η στάση της Ρωσίας, βεβαίως, δεν έχει καμία σχέση με δήθεν ευαισθησία για τον συριακό λαό αλλά συνδέεται με τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ρωσικών μονοπωλίων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Διάγγελμα «θολώματος των νερών» από Ομπάμα

Ο Αμερικανός Πρόεδρος, από την άλλη, αξιοποίησε το διάγγελμα που είχε προαναγγείλει για αργά το βράδυ της Τρίτης, προκειμένου να «επιχειρηματολογήσει» υπέρ της απόφασής του «να δώσει χρόνο στη διπλωματία». Ο Μπαράκ Ομπάμα, αν και επανέλαβε την πεποίθησή του ότι πίσω από τη χρήση χημικών όπλων βρίσκεται το συριακό καθεστώς καθώς και το επιχείρημα ότι η χρήση στρατιωτικής απειλής συνεισέφερε στην «αχτίδα» διπλωματικής επίλυσης που εμφανίστηκε γι' αυτό και ο αμερικανικός στρατός παραμένει σε επιφυλακή, χαρακτήρισε «ενθαρρυντικά σημάδια» την πρόταση της Ρωσίας και την πρώτη συριακή αντίδραση. Σημείωσε ότι είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς αν θα επιτύχει η πρωτοβουλία αυτή και ότι το οποιοδήποτε βήμα προόδου θα πρέπει να επαληθεύεται στο έπακρο, αλλά κατέληξε ότι υπάρχει η δυνατότητα να απομακρυνθεί η απειλή των χημικών όπλων χωρίς τη χρήση στρατιωτικής βίας.

Ο Ομπάμα δήλωσε ότι ο ίδιος ζήτησε από τους επικεφαλής του Κογκρέσου «να αναστείλουν» μέχρι νεωτέρας τη διαδικασία ψηφοφορίας ως προς την πρόταση ανάληψης δράσης κατά της Συρίας, προκειμένου να δοθεί χρόνος στη διπλωματία. Αναγνώρισε ότι η πλειοψηφία της αμερικανικής κοινής γνώμης (όπως και του Κογκρέσου) παραμένει αρνητική στην προοπτική ανάληψης στρατιωτικής δράσης και επανέλαβε ότι δεν προτίθεται, ό,τι και να γίνει, να στείλει χερσαίες δυνάμεις στη Συρία, καθώς στόχος δεν είναι η ανατροπή του συριακού καθεστώτος αλλά η αποτροπή της χρήσης χημικών όπλων από το καθεστώς αυτό. Συμπλήρωσε, δε, ότι ο ίδιος προτιμά πάντα τη διπλωματική λύση από τη στρατιωτική. Ωρες αργότερα, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τζέι Κάρνεϊ, διευκρίνιζε ότι αν και ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν πρόκειται ν' ανεχτεί «στρατηγικές καθυστέρησης», δεν πρόκειται, επίσης, να θέσει «χρονοδιάγραμμα» στην ολοκλήρωση της διπλωματικής προσπάθειας, γνωρίζοντας ότι είναι πολύ δύσκολο να ευοδωθεί.

Ανάλογη επιχειρηματολογία χρησιμοποίησε και η γαλλική Προεδρία τονίζοντας επίσης τη σημασία της στρατιωτικής απειλής στη «διπλωματική στροφή». Ο Φρανσουά Ολάντσυγκάλεσε, νωρίς χτες το πρωί, έκτακτο συμβούλιο εθνικής ασφαλείας, το ακριβές περιεχόμενο του οποίου δεν γνωστοποιήθηκε, εκτός του ότι αποφασίστηκε ο γαλλικός στρατός να παραμείνει σε εγρήγορση.

Επανάληψη των ιμπεριαλιστικών προσχημάτων από την Αστον

Τις εξελίξεις στη Συρία συζήτησε, χτες, και το Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο ενημερώθηκε από την εκπρόσωπο της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια. Η Κάθριν Αστονυιοθέτησε πλήρως την αμερικανο-γαλλική ρητορική περί χρήσης χημικών όπλων από το συριακό καθεστώς (χωρίς καν να έχει ολοκληρωθεί η έκθεση των επιθεωρητών του ΟΗΕ). Εξέφρασε επίσης τη λύπη της για το γεγονός ότι τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν κατέληξαν σε συμφωνία για να υπάρξει μία σθεναρή απάντηση στο καθεστώς Ασαντ, και σχετικά με τη ρωσική πρόταση είπε: «Είναι πολύ σημαντικό να αξιοποιήσουμε αυτή την πρόταση (...) Το συριακό καθεστώς θα πρέπει να συμμορφωθεί στην παράδοση του χημικού του οπλοστασίου, γρήγορα, πλήρως και άνευ όρων».

Ο Σύρος υπουργός Εξωτερικών, Ουαλίντ Μουάλεμ, δήλωσε, εκ νέου, ότι η Δαμασκός «είναι έτοιμη να ενημερώσει για το χημικό της οπλισμό, για τις τοποθεσίες όπου βρίσκεται, να σταματήσει την παραγωγή, και να τον επιδείξει σε εκπροσώπους της Ρωσίας, του ΟΗΕ και άλλων χωρών», σημειώνοντας ότι απώτερος στόχος είναι «να τερματιστεί η κατοχή χημικού οπλισμού». Την ίδια ώρα, η έκθεση της ερευνητικής επιτροπής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία ερευνούσε εννιά περιπτώσεις μαζικών σφαγών στη Συρία, κατέληγε στο συμπέρασμα ότι «τερατώδη εγκλήματα πολέμου διαπράττονται εκατέρωθεν στη Συρία». Στην έκθεση αποδίδονται ευθύνες για δύο από τις σφαγές, η μία στους αντικαθεστωτικούς και η άλλη στον κυβερνητικό στρατό.