Ξυπναααα καπιταλισμος ηληθιε

ΕΓΓΡΑΦΟ.Διασώσαμε την Eurobank που έδινε 1300 ευρώ μεροκάματο στα υψηλόβαθμα στελέχη της.

Όταν ο πρόεδρος της Ισλανδίας έλεγε σε συνέντευξή του στο AL JAZEERA και στηνDeutsche Welle ότι δεν φέρθηκαν στον Βορρά στις τράπεζες διαφορετικά από ότι σε μια οποιαδήποτε ιδιωτική επιχείρηση, είχε σίγουρα υπόψιν του το παράδειγμα της Ελλάδας που έμεις φερόμαστε στην τραπεζική ιδιοκτησία με όρους Εθνικής κυριαρχίας.

Τι είναι η πατρίδα μας τελικά: Μην είναι η Eurobank;

Μπορεί και να είναι..

Η Ελληνική εξάρτηση προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τον μηχανισμό παροχής ρευστότητας της Τράπεζας της Ελλάδος (ELA), ήταν 115 δις ευρώ.

Από τα 115 δις οφειλών, χρωστούσαν 30 δις ευρώ η Εθνική και άλλα τόσα η Eurobank, 22 δις η Alpha, και 24 δις η Πειραιώς.

Σύνολο 106 δις, το 92% της εξάρτησης ολόκληρου του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος, με εγγυήσεις του Ελληνικού Κράτους.

Ειδικότερα η Eurobank είχε το καλοκαίρι του 2012 χρηματιστηριακή αξία 300 εκ. και είχε λάβει (μέχρι τότε) κρατικό χρήμα 3.97 δις. ευρώ.

Οι Έλληνες τραπεζίτες οι οποίοι ΔΕΝ ΕΠΕΝΔΥΑΝ στις τράπεζες τους (επενδύαμε εμείς),  έδιναν όμως αστρονομικούς μισθούς στα στελέχη τους. Τα οποία σε κάθε ευκαιρία κουνούσαν το δάκτυλο στην Ελληνική κοινωνία για την αδυναμία πληρωμής της κάρτας των 1000 ευρώ.

Σύμφωνα με το επίσημο ενημερωτικό δελτίο της τράπεζας της 10ης Ιουνίου 2013,

όπου δημοσιεύονται αναλυτικά οι αμοιβές των υψηλόβαθμων στελεχών της και των

μελών των Οργάνων της, οι μεικτές ετήσιες αποδοχές του προέδρου του ΔΣ είναι

351.667 ευρώ, του νομικού συμβούλου 344.285 ευρώ ,του διευθύνοντος συμβούλου

255.921 ευρώ, των αναπληρωτών διευθυνόντων συμβούλων 245.000 εως 260.000,

ενώ των γενικών διευθυντών από 278.263 ευρώ έως 384.591!

3.15 Αμοιβές και Οφελή ________________________________________________________________ 169

Αυτές είναι αμοιβές των στελεχών της Eurobank όταν την έριξαν στα βράχια, γιατί ως γνωστόν η τράπεζα έχει περάσει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας , λόγω αδυναμίας της να προχωρήσει με ίδιες δυνάμεις σε ανακεφαλαιοποίηση της.

Οι New York Times, στις 25 Ιουνίου 2013 σε άρθρο τους με τίτλο "To Ελληνικό σχέδιο μπορεί να ανταμείψει ορισμένα τραπεζικά στελέχη" το οποίο οι τραπεζίτες, η Ελληνική κυβέρνηση και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθρότητας αρνήθηκαν να σχολιάσουν έγραφαν μεταξύ άλλων:

«Σε αυτές τις άλλες χώρες, όμως, τα ανώτερα στελέχη των τραπεζών εκδιώχθηκαν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, διώχθηκαν ποινικά για τις αποφάσεις τους περί δανειοδότησης που βοήθησε στην ανατροπή των ιδρυμάτων τους»

Ολόκληρο το Ενημερωτικο Δελτίο μπορείτε να το κατεβάσετε πατώντας ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ

NEW YORK TIMES. Ολόκληρο το άρθρο σχετικά με το πως η Ελλάδα χαρίζει τώρα στους τραπεζίτες ποσό ίσο με 4 φορές της πώλησης ΔΕΣΦΑ. Ο ρόλος Σάλλα.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/06/new-york-times-4.html

Η Eurobank αποτιμαται 300 εκατ ευρω και ελαβε κρατικο χρημα 3,97 δισ. ευρώ!
http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/06/eurobank-300-397.html

Ιδού γιατί διαχώρισαν τη Eurobank από την EFG!

http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/07/eurobank-efg.html

Η αθέατη πλευρά της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και η Κατάργηση των Κανόνων του Καπιταλισμού!

http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/10/blog-post_25.html

REUTERS παράνομα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για να ενισχύσουν ελληνική τράπεζα

http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/07/reuters.html

Τα νοικοκυριά σώζουν τους τραπεζίτες

http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/09/blog-post_14.html

Αυστρία: Τα πακέτα διάσωσης πάνε στις τράπεζες και όχι στους Έλληνες

http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/05/blog-post_9796.html

New Statesman Η Ελλαδα να παρει πισω τον ελεγχο της οικονομιας απο τις τραπεζες.Το παραδειγμα του Μεξικου.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/09/new-statesman.html

DW.Πρόεδρος Ισλανδίας."Πετύχαμε επειδή αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και ενισχύσαμε το σύστημα πρόνοιας"

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/02/dw.html

VIDEO.AL JAZEERA.Συνέντευξη Ισλανδού Προέδρου. "Οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις όχι κάτι ξεχωριστο, ας χρεωκοπήσουν"

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/03/videoal-jazeera.html

Η Eurobank αποτιμαται 300 εκατ ευρω και ελαβε κρατικο χρημα 3,97 δισ. ευρώ! Πίνακας για όλες τις τράπεζες.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2012/06/eurobank-300-397.html

Οικονομικοί Πίνακες: Ας κοιτάξουμε πέρα από την Κύπρο. Η χρηματοπιστωτική βόμβα Λουξεμβούργου & Ευρωπ.Τραπεζών

http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/04/blog-post_13.html

N. Μπογιόπουλος: Ή Βιώσιμο χρέος, ή βιώσιμος λαός!

N. Μπογιόπουλος: Ή Βιώσιμο χρέος, ή βιώσιμος λαός!

(Ν. Μπογιόπουλος – “Unfollow”)

Οι χώρες-ωφειλέτες δεν δανείζονται γιατί έχουν χρέη. Εχουν χρέη επειδή δανείζονται. Και δανειζόμενες παραμένουν αιώνια δεσμευμένες στους πιστωτές τους, προς τους οποίους οι λαοί πληρώνουν με το αίμα τους τόκους και χρεολύσια. Σύμφωνα με τον Στίγκλιτς, μέσα απ’ αυτή την διαδικασία, οι χρεωμένες χώρες κατέβαλαν στους πιστωτές ρους για την πληρωμή παλαιότερων χρεών το διάστημα 1984-2000 το αστρονομικό ποσό των 4,6 τρις. δολαρίων. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, οι συνέπειες για τους λαούς ήταν, είναι και θα είναι δραματικές.

Φτώχεια, λιτότητα, ανέχεια, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, πολιτικές βαρβαρότητας που διατηρούνται επί δεκαετίες, και που, όσο γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των πλουτοκρατών, τόσο βυθίζουν στη δυστυχία τους εργαζόμενους. Πολιτικές που βυθίζουν στα Τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης, ακριβώς για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των κεφαλαιοκρατών.

Τι επιδιώκουν λοιπόν οι εγχώριοι «σωτήρες» και οι ξένοι «εταίροι» του με τα δανεικά που παρέχουν ώστε να συμβάλουν όπως λένε στην επίτευξη της περίφημης «βιωσιμότητας» του ελληνικού χρέους; Πίσω απ’ τους ευφημισμούς, αυτό που εννοούν είναι ότι θέλουν να κρατήσουν τους έλληνες εργαζόμενους σε εκείνο το επίπεδο χαμοζωής, το επίπεδο δηλαδή λίγο πριν την εξόντωση, το οποίο θα παρατείνεται στο διηνεκές, ώστε ο ελληνικός λαός –εις το διηνεκές- να τους πληρώνει τόκους και χρεολύσια.

Διότι «βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει βίος αβίωτος. «Βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει να ζούμε για να πληρώνουμε χρέη, κι άλλα χρέη, χρέη που άλλοι τα προκαλούν και όσο κι αν τα πληρώνεις τόσο αυτά μεγαλώνουν. Βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει να σε δανείζουν, για να τους πληρώνεις διπλά και τριπλά τα παλαιότερα δάνεια, και μέσα από τους ανατοκισμούς των νέων δανείων να σε κρατούν χρεωμένο εφ’ όρου ζωής.

Η εμπειρία αυτής της «σωτήριας» πολιτικής δεν είναι μόνο ελληνική, είναι παγκόσμια. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα που έρχεται από την δεκαετία του ’80 και αποτυπώνεται στα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας: Στις αρχές του 1980 το χρέος που είχαν 109 «πιστολήπτριες» χώρες προς τους πιστωτές τους ήταν 430 δισ. δολάρια. Παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1986 είχαν πληρώσει σε τόκους 336 δισ. δολάρια στο τέλος της ίδιας χρονιάς είχαν φτάσει να χρωστάνε πάνω από 880 δις δολάρια. Μέσα σε μια εξαετία δηλαδή, χρωστούσαν ποσό υπερδιπλάσιο από κείνο που αρχικά είχαν δανειστεί, και ενώ την ίδια ώρα είχαν ήδη πληρώσει σε τόκους τα 4/5 των αρχικών δανείων!

Ο ελληνικός λαός έχει πλέον ανάλογη εμπειρία η οποία ανάγεται σε χρόνο πολύ πριν τα μνημόνια. 
Είναι ενδεικτικά τα εξής:

Πρώτον, από την υπογραφή της συνθήκες του Μάαστριχτ και μετά, δηλαδή την τελευταία εικοσαετία, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κερδοσκόπους το αστρονομικό ποσό των 772,9 δις ευρώ!

Δεύτερον, μόνο από το 2000 και μετά, δηλαδή από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει για τόκους και χρεολύσια μακροπρόθεσμων δανείων το ποσό των 400,5 δις ευρώ. Την ίδια περίοδο για εξοφλήσεις έντοκων και βραχυπρόθεσμων τίτλων έχει πληρώσει πάνω από 240 δις ευρώ. Αθροισμα 640,5 δις ευρώ!

Τρίτον, από το Μάαστριχτ και μετά, τέσσερα ολόκληρα ΑΕΠ της χώρας έχουν πάει σε … τόκους και χρέη! Από αυτά μάλιστα, πάνω από τρία ολόκληρα ΑΕΠ έχουν εξανεμιστεί σε τόκους και χρεολύσια κατά την περίοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη!

Τα παραπάνω στοιχεία και οι σχετικοί πίνακες που περιλαμβάνουν τις δαπάνες για την καταβολή των τόκων, χρεολυσίων και τις εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμων τίτλων και εντόκων γραμματίων, ομολογούνται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του έτους 2013 (σελ. 133).

Ας δούμε ένα ακόμα στοιχείο: το ελληνικό δημόσιο χρέος το Μάρτιο του 2010 ήταν 310 δισεκατομμύρια. Το Μάρτιο του 2013 το δημόσιο χρέος ήταν 309 δισεκατομμύρια. Δηλαδή μετά από τρία χρόνια ανελέητης λιτότητας, εξαθλίωσης και εξανδραποδισμού του λαού μετά από σωρεία μέτρων που υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 60 δις ευρώ που φορτώθηκαν στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων, το δημόσιο χρέος μειώθηκε μόλις κατά .. 1 δισεκατομμύριο! Αυτή είναι η πολιτική τους. Είναι η ίδια πολιτική που (καθ’ ομολογία του Στουρνάρα στη βουλή στις 15/2/2013) μέσα σε μόλις τρία χρόνια έχει παράσχει στους πλουτοκράτες δάνεια ύψους 550 δισ ευρώ, αλλά σε ότι αφορά τους εργαζόμενους έχει εκτινάξει τι ιδιωτικό χρέος στα 230 δισ ευρώ, την ανεργία στο 1,5 εκατομμύριο και τους Ελληνες που ζουν στη φτώχεια στα 3,5 εκατομμύρια!

Το συμπέρασμα είναι ότι από την μια μεριά το κράτος και οι κυβερνήσεις των κεφαλαιοκρατών δανείζονται αστρονομικά ποσά με τα οποία χρηματοδοτείται η κερδοφόρα δράση των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη μεριά ο λαός πληρώνει τα χρέη των κεφαλαιοκρατών και του κράτους των κεφαλαιοκρατών και μάλιστα στο πολλαπλάσιο. Με τόκο!

Είναι προφανές λοιπόν τι συμβαίνει: Αφενός, τα λαϊκά στρώματα, καθιστώντας «βιώσιμο το χρέος», πλήρωσαν την τελευταία 20ετία (και κυρίως κατά την περίοδο της «ευρω-ευημερίας») σε τόκους για το δημόσιο χρέος, που άλλοι το δημιούργησαν, άλλοι το προκάλεσαν και άλλοι τα «έφαγαν», κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο ευρώ!

Αφετέρου, όταν μιλούν για «βιωσιμότητα του χρέους» εννοούν την μετατροπή της ζωής του λαού σε ένα «βίο αβίωτο», αφού εκείνο που θέλουν είναι έναν λαό αλυσοδεμένο στο μαγγανοπήγαδο που χρέους, που θα ζει ίσα-ίσα ώστε να τους πληρώνει αενάως και αιωνίους, τόκους, χρεολύσια και χρέη για δάνεια που άλλοι τα ξεκοκαλίζουν.

Τέλος, όταν μιλούν για «βιωσιμότητα του χρέους» εννοούν την διατήρηση των μακάβριων συνεπειών ενός δανεισμού που ούτε είχε ούτε έχει σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων. Αντίθετα αποτελεί την συνήθη τακτική της ολιγαρχίας μέσω της οποίας το κεφάλαιο αφενός εξασφαλίζει πηγές για την δική του ρευστότητα, αφετέρου συνεχίζει να χρεώνει τα βάρη του δικού του δανεισμού στα λαϊκά στρώματα.

Η «βιωσιμότητα του χρέους», για την οποία πανηγυρίζουν, Μέρκελ, Σαμαράς, Βενιζέλος, ΔΝΤ κτλ., σημαίνει έναν ελληνικό λαό που θα πληρώνει στο διηνεκές τα παλαιότερα και τα νεότερα δάνεια της πλουτοκρατίας χωρίς ποτέ να ξεχρεώνει. Που πάντα θα του λένε ότι «οφείλει» όλο και μεγαλύτερα χρέη στους πιστωτές, μιας και ο λογαριασμός αυτός δεν τελειώνει ποτέ. Αντίθετα, σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών, επέρχεται –όπως περιέγραφε ο Λένιν- ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που είκοσι φορές ως τώρα πληρώθηκε».

Είναι προφανές: Η απάντηση σ' αυτόν τον καταναγκασμό, η απάντηση στον εξαναγκασμό εκατομμυρίων ανθρώπων να εξαθλιώνονται, να χρεοκοπούν, να καταστρέφονται, να φτωχοποιούνται, να λεηλατούνται, και όλα αυτά είτε για να διατηρείται «βιώσιμο το χρέος», είτε γιατί (όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας, παρά τα όσα λέγονται) το χρέος είναι «μη βιώσιμο», δεν είναι η «σταδιακή αποπληρωμή». Ούτε η «επιμήκυνση». Ούτε ο «λογιστικός» προσδιορισμός του «καλού» και του «κακού» χρέους. Ούτε τα «κουρέματα» Ούτε καμία από τις τεχνικές καταλήστευσης του λαού που ακολουθούνται στο όνομα της «βιωσιμότητας του χρέους» ή της «μη βιωσιμότητας του χρέους».

Η μία και μοναδική απάντηση είναι: «Δεν πληρώνω»! Απάντηση κοφτή, αδιαπραγμάτευτη και –ναι!- μονομερής εκ μέρους του λαού. Απάντηση που φυσικά δεν θα προέλθει από την εξουσία των μονοπωλίων, που τα δικά της δάνεια μετατρέπονται σε χρέη για τον λαό. Δεν θα προέλθει από την εξουσία εκείνων που υπογράφουν μνημόνια, ή των άλλων που θέλουν να γίνουν εκείνοι οι «διαπραγματευτές» στην θέση των προηγούμενων με την ΕΕ με την ΕΚΤ, με το ΔΝΤ. Θα προέλθει μόνο από έναν λαό αποφασισμένο να επιβάλει την δική του λαϊκή εξουσία. Χωρίς μονοπώλια. Χωρίς ΕΕ. Χωρίς ΔΝΤ. Και χωρίς να αναγνωρίζει καμία «υποχρέωση» του λαού απέναντι σε ντόπιους και ξένους τοκογλύφους.

You might also like:

"Eeny, meeny, miny, moe", πες ποιον θελεις ...

Κατάπτυστοι, όλοι τους !

Τι να κάνουμε (από δω και μπρος) #GRcrisis

LinkWithin

Νίκος Ζαχαριάδης - Γράμμα στα παιδιά της Ελλάδας

Νίκος Ζαχαριάδης - Γράμμα στα παιδιά της Ελλάδας

Aποσπάσματα από το “Γράμμα του σ. Νίκου Ζαχαριάδη στα παιδιά της Ελλάδας” που απευθυνόταν στο Επονίτικο Γραφείο του σταθμού “Παπαρήγας” της Βουδαπέστης και στους μαθητευομένους της “Tatra” στην Κοπρίβνιτσα της Τσεχοσλοβακίας. Το γράμμα πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Αετόπουλα” – που έβγαινε για τα Ελληνόπουλα που ζούσαν στις σοσιαλιστικές χώρες, τον Γενάρη του ’51.

Από τον Οδηγητή

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Πρώτ’ απ’ όλα ζητώ πολύ συγνώμη απ’ τούς επονίτες “Παπαρρήγα”, που άργησα να σας απαντήσω στο γράμμα σας της 15/5/50. Μαζί με το γράμμα σας πήρα και τις 9 εκθέσεις σας. Η μόνη, ίσως, δικαιολογία για την τόσην αργητά μου μπορεί νάνε το γεγονός ότι, όπως θα ξέρετε και θα μάθατε και σεις, στους μήνες αυτούς είχαμε αρκετή δουλιά και το Κόμμα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα και ζητήματα τόσο του κινήματος γενικά όσο και εσωκομματικά Αυτό δεν άφηνε πολύ διαθέσιμο χρόνο για μια απάντηση όχι, φυσικά, τυπική.

Πάντως, αυτό πρέπει να το πω απ’ την πρώτη στιγμή, στο επονίτικο γραφείο “Παπαρρήγα”, μου κάνετε πολλή τιμή, περισσότερη απ’ ό,τι προσωπικά μου αξίζει, όταν θυμάστε και μάλιστα και σημειώνετε και με άμιλλα τα γενέθλια μου. Βέβαια, εσείς στο πρόσωπό μου τιμάτε το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, που αυτό γαλούχησε και δημιούργησε και μένα και που, όλοι μας, το υπηρετούμε σαν ισότιμοι μαχητές και στρατιώτες, γιατί αυτό εκπροσωπεί την Ελλάδα μας και οδηγεί το Λαό μας στον αγώνα και στη νίκη, στον αγώνα που όλοι οι λαοί κάνουν με επικεφαλής τη μεγάλη μας πατρίδα, τη Σοβιετική Ένωση, για το λυτρωμό, για τον κομμουνισμό.

Με το γράμμα μου απαντώ και στους μαθητευόμενους της Κοπρίβνιτσας της “Tatra”, που μού ’γραψαν με την ευκαιρία των 32 χρόνων του Κόμματος μας και έστειλαν και το δώρο τους εκφράζοντας έτσι και αυτοί την πίστη και την αγάπη τους στο ΚΚΕ. Εκ μέρους του Κόμματος τους ευχαριστώ για το γράμμα και το δώρο.

Η πίστη, η αφοσίωση, η προσήλωση που δείχνετε στο Κόμμα μας, τιμώντας το με άμιλλα απ’ αφορμήν μιάν κατά τα άλλα όχι και τόσο αξιοπρόσεχτη επέτειο, είναι η (…) αρετή για το λαϊκό αγωνιστή, για [τον] επονίτη, για τον κομμουνιστή, (…) δίνει υψηλό, ανώτερο, λαϊκό [νόημα], επαναστατικό σκοπό, κατεύθυνση, [στοχοπροσήλωση] στη ζωή. Χωρίς αυτό το [ανώτερο] νόημα και το επαναστατικό, το ολοκληρωτικό δόσιμο στην υπόθεση του Λαού δεν υπάρχει στη ζωή πραγματική δημιουργία. Και όσες ικανότητες και αν έχει κανένας, όσο και νάνε “προικισμένος” απτή φύση, όταν τις ικανότητες αυτές και τα “προικιά” του δεν τα θέσει στην υπηρεσία του Λαού και δεν τα εμπλουτίσει, δεν τα “βαφτίσει” μέσα στο λαϊκό, επαναστατικό αγώνα, έτσι είτε αλλιώς αυτός θα σέρνεται στη ζωή, θα γίνει καλός καταφερτζής, καπάτσος, όπως λέμε εμείς, πότε όμως δημιουργός, αγωνιστής, πραγματικός άνθρωπος.

Δεν μπορεί να υπάρξει πίστη στον άνθρωπο, όταν αυτός δεν είναι αγωνιστής στη ζωή, όποια θέση και δουλιά κι αν έχει σ’ αυτή. Όταν δεν είναι δημιουργός, δηλαδή, μαχητής, που κι αυτός προσφέρει αυτό πώ ’χει, τη δύναμη και τις ικανότητες του και συντελεί έτσι και ο ίδιος στο να γκρεμιστεί το παληό, το σάπιο και να δημιουργηθεί, ν’ ανοικοδομηθεί το καινούργιο, ο κομμουνισμός.

Πιστεύοντας στον άνθρωπο αγωνιστή, στον άνθρωπο δημιουργό, αναμορφωτή, ανακαινιστή, εμείς του εκφράζουμε έτσι και την πιο υψηλή εχτίμηση, τον ανώτερο σεβασμό μα, ταυτόχρονα, του προβάλλουμε και τις πιο υψηλές και ανώτερες απαιτήσεις.

Τέτοιες υψηλές και ανώτερες απαιτήσεις προβάλλει και σε σας τους επονίτες – αγωνιστές του ΚΚΕ, ο Λαός μας. Απ’ τις εκθέσεις και τα γράμματα σας φαίνεται καθαρά ότι μαθαίνετε και δουλεύετε με τη συναίσθηση μιας ανώτερης αποστολής, ενός υψηλού προορισμού. Ξεκινήσατε τα πιο πολλά αγράμματα, (…) παιδιά του φτωχού λαού, παιδιά αγωνιστών, που πολλοί έχουν δώσει τη ζωή και το αίμα τους για τον αγώνα, για τη λεφτεριά της πατρίδας μας.

Να λοιπόν, από πού βγαίνουν οι μεγάλες και ανώτερες απαιτήσεις που προβάλλει ο αγώνας σε σας. Βγαίνουν απτό αίμα των γονιών και των αδερφιών σας, απτούς καπνούς της πατρίδας μας, απτά δάκρυα και τα βάσανα της μάνας. Δεν μπορεί να υπάρχει πιο [ευγενική] επιταγή και […] απ’ αυτή. Όλη μας η σκέψη, όλη [μας η] θέληση και η δουλιά πρέπει να [συγκεντρώνεται] στο πώς να τα βγάλουμε πέρα, [πώς να] φανούμε άξιοι.

Η ζωή σας προβάλλει περισσότερες απαιτήσεις απόσες, κάτω από κανονικές ομαλές συνθήκες θα μπορούσαν να προβληθούν σε νέους, που δεν μπόρεσαν να νοιώσουν και να χαρούν την παιδική ζωή και ξενοιασιά. Όμως είστε κι όλας επονίτες, πολλοί έχετε δουλέψει από πολύ μικρά για το ψωμί σας, πολλοί περάσατε και από δοκιμασίες σκληρές, αυτό έκανε ώστε να περάσει βιαστικά η παιδική ηλικία σας, σας φόρτωσε, ίσως πρόωρα βάρη και φροντίδες ανώτερες, ωριμάσατε γρήγορα. Αυτό ας μη σας κάνει να λυπάστε.

Γεννηθήκαμε στη πιο ιστορική περίοδο της ανθρωπότητας. Και η γενιά σας επωμίστηκε και επωμίζεται βαριά υπεύθυνη αποστολή. Έχετε την τιμή νάστε κιόλας επονίτες. Και αυτό τα ισοφαρίζει όλα τα άλλα. Σβήνει τις πίκρες και τις λύπες γιατί γεννά, δίνει τη χαρά του αγώνα, την ανωτερότητα του αγωνιστή, τη συναίσθηση ότι στον αγώνα που παλεύουμε αξίζει να τα θυσιάζει κανένας όλα.

Ποιες τώρα είναι οι “απαιτήσεις”, που το Κόμμα προβάλλει μπροστά σας. Χωρίς να νομιστεί ότι εξαντλείται το θέμα, μπορούμε να συνοψίσουμε στα παρακάτω:

Να διαμορφώνετε έντιμο, ειλικρινή, ακέραιο, αγωνιστικό χαραχτήρα. Προσήλωση στο καθήκον μέχρι τέλος. Επιμονή και συνέπεια στην επονίτικη-κομματική αποστολή. Όχι μικρότητες. Να βλέπετε, να μην κρύβετε, να διορθώνετε τις αδυναμίες και τα λάθη σας. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι είσε ένας μέσα στους πολλούς, όχι απομονωμένος και χωριστός, Ο ένας για όλους και όλοι για τον ένα. Αυτή την αρετή της συντροφικής συνεργασίας και προσήλωσης, της κολεχτιβιστικής δουλιάς πρέπει να την καλλιεργείτε και να την αναπτύσσετε.

Να μαθαίνετε, να μαθαίνετε, όπως συμβούλευε ο Λένιν τους κομσομόλους. Οι Λαϊκές Δημοκρατίες σας δέχτηκαν με ανοιχτή αγκαλιά. Εσείς τώρα εισπράττετε τους τόκους απτούς αγώνες άλλων. Σας αγαπούν, και σας εχτιμούν και σας βοηθούν επειδή είστε παιδιά του αγωνιζόμενου λαού μας. Πρέπει με την επιμέλεια και τις επιτυχίες να φανείτε άξιοι της αγάπης και της βοήθειας που σας δίνουν. Να αξιοποιείστε εξαντλητικά και σωστά τη φιλοξενία και τα μέσα που μας δίνουν τ’ αδερφά μας Κόμματα στις ΛΔ. Ο σ. Απόστολος Έξαρχος γράφει: η τέχνη μου είναι τορναδόρος και την έχω αγαπήσει πολύ. Την ίδια αγάπη να δείχνετε για όλα όσα μαθαίνετε, για όλα τα ζητήματα και προβλήματα του αγώνα. Η τέτοια αγάπη στη μάθηση και στη δουλιά είναι αποφασιστικός παράγοντας για την επιτυχία. Στη μάθηση και στη δουλιά να δίνετε όλες σας τις δυνάμεις. Με τη γνώση και τη μάθηση πάλι δεκαπλασιάζετε τις δυνάμεις σας. Πλουτισμένοι με τη γνώση, την επιστήμη, την τέχνη, την πείρα και τη θεωρία του κινήματος μας, πρέπει να τείνετε να γίνετε όσο μπορείτε, όσο σηκώνουν οι δυνάμεις και οι ικανότητες σας πιο ικανοί και πιο δυνατοί για τον αγώνα.Όλες τις ικανότητες, τις γνώσεις, τις δυνάμεις σας πρέπει χωρίς επιφύλαξη, να τις δίνετε στον αγώνα.

Ν’ αγαπάτε και να θυμάστε αδιάκοπα την πατρίδα μας, την Ελλάδα. Όσα μαθαίνετε και όσα αποχτάτε πρέπει ένα σκοπό νάχουν: να σας κάνουν καλλίτερους αγωνιστές για την απελευθέρωση και τη σοσιαλιστική ανοικοδόμηση της Ελλάδας. Είστε και σεις μαχητές του στρατού που θ’ απελευθερώσει τη χώρα μας και το Λαό μας. Μη το ξεχνάτε αυτό λεφτό. Εκεί, στον αγώνα για τη λέφτερη, σοσιαλιστική Ελλάδα θα ολοκληρώσετε, θ’ αποτελειώσετε αυτό που συσσωρεύετε τώρα σε πείρα και γνώση. Εκεί θανε και η αποφασιστική για τον καθένα σας δοκιμασία. Αυτή τη δοκιμασία πρέπει να την περάσουμε άξια. Και προς αυτό πρέπει να τείνουν όλες οι προσπάθειες μας τώρα, στη μάθηση, στην τέχνη, στην επιστήμη.

Να δημιουργίεστε σε πραγματικούς επαναστάτες αγωνιστές διεθνιστές. (…) Χωρίς να ξεριζώσουμε το σαράκι του σωβινισμού και της εθνικιστικής διαίρεσης δε δημιουργίεται, πραγματικός κομμουνιστής. Αγαπάτε με όλη σας την ψυχή τη Σοβιετική Ένωση, τη Μεγάλη Πατρίδα μας. Σήμερα οι Λαοί της ΕΣΣΔ γιορτάζουν τη μέρα του Σταλινικού των Συντάγματος που κατοχυρώνει τις ανώτερες καταχτήσεις, που γνώρισε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα. Και αποτελεί οδηγό αστέρι για τους Λαούς όλου του κόσμου. Ας είνε και για μας οδηγός και παράδειγμα. Να διδάσκεστε και να παραδειγματίζεστε απτήν ηρωική Κομσομόλ. Να έχετε τη φιλοδοξία να γίνετε άξιοι αγωνιστές σαν τους κομσομόλους. (…)

Και να μισάτε με όλη σας την ψυχή τους καταπιεστές και βασανιστές της πατρίδας και του Λαού μας, αμερικανοάγγλους και μοναρχοφασίστες.

Αγαπάτε τις χώρες, του λαούς, τη νεολαία των ΛΔ, που σας γαλούχησαν, σας αγάπησαν, σας βοήθησαν και σας μόρφωσαν.

Ατσαλώνετε αδάμαστη ψυχή, ατσαλένιο κορμί. Έτσι θα γίνετε ικανοί να τα βγάλτε πέρα παλληκαρίσια με όλες τις μπόρες, που ακόμα θ’ αντιμετωπίστε. Ένας σοβιετικός συγγραφές λέει: Ο άνθρωπος δεν γίνεται δούλος απτό ότι του πέρασαν αλυσσίδες. Δούλος γίνεται όταν πάυσει να πιστεύει και να παλεύει.

Ο Λαός μας μένει αδούλωτος, παρόλες τις αλυσσίδες που του περνούν γιατί δεν έπαυσε ποτέ να πιστεύει και να παλεύει.

Ένας πρέπει νάνε ο άσβεστος πόθος σας: Με κάθε σκέψη και πράξη, μικρή ή μεγάλη, κάθε μέρα και κάθε ώρα να φαίνεστε, να είστε πάντα άξιοι και αντάξιοι του πολύπαθου μα αδάμαστου και ηρωικού Λαού μας.

Χαιρετισμούς σ’ όλα τα παιδιά.

Με αγωνιστικές ευχές,

Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

5 του Δεκέμβρη 1950»

*Έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του πρωτότυπου. Επίσης, οι λέξεις που σημειώνονται με αγκύλες συνάγονται απ’ την ερμηνεία του κειμένου καθώς σε ορισμένα σημεία οι σελίδες του πρωτότυπου είναι σχισμένες.

Στη μνήμη του Νίκου Ζαχαριάδη

Στη μνήμη του Νίκου Ζαχαριάδη

Τις προάλλες κυκλοφόρησε μια ένθετη έκδοση της κυριακάτικης ελευθεροτυπίας με επιστολές πολιτικά κείμενα και σημειώσεις από το ημερολόγιο του νίκου ζαχαριάδη από τα χρόνια της εξορίας του στη σοβιετία (στο προάστιο της μόσχας μπόροβιτς κι αργότερα στη σιβηρία). Είχε κυκλοφορήσει από την ίδια εφημερίδα και το 91’, την χρονιά που επαναπατρίστηκε η σορός του ζαχαριάδη στην ελλάδα, αλλά η τωρινή επανέκδοση συμπεριέλαβε και την απόφαση αποκατάστασης του ζαχαριάδη από το κκε και την πανελλαδική συνδιάσκεψη για το β’ τόμο του δοκιμίου ιστορίας του κόμματος. Πρόκειται για κείμενα που κατάφεραν να σώσουν και να μεταφέρουν ο γιος του σήφης και άλλοι πολιτικοί πρόσφυγες που μπόρεσαν να επισκεφτούν τον ζαχαριάδη στους τόπους εξορίας του. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν μελετητές ή ερευνητές που να αμφισβητούν την αυθεντικότητα των κειμένων αυτών, πάντως η γλώσσα και η σκέψη του ζαχαριάδη γίνεται φανερή και με μια απλή ανάγνωση, πιστοποιώντας τη γνησιότητά τους.

Το μεγαλύτερο κομμάτι καταλαμβάνει ένα κείμενο του ζαχαριάδη με τίτλο «προβλήματα της κρίσης του κκε» (συμβολή στην πολιτική συζήτηση) γραμμένο το μάη του 62’, που μπορείτε να το βρείτε διαδικτυακά και να το κατεβάσετε εδώ. Το συγκεκριμένο κείμενο δυστυχώς είναι πρόχειρα και βιαστικά γραμμένο, γιατί ο ζαχαριάδης ήθελε να προλάβει να το ολοκληρώσει πριν τον εξορίσουν οι σοβιετικοί στο σοργκούτ. Το αποτέλεσμα είναι να υστερεί κάπως στην πρόζα και τη μορφή, αλλά δε μειώνει σε τίποτα το περιεχόμενό του από πολιτική άποψη.

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου παρουσιάζει η αλληλογραφία του ζαχαριάδη και οι επιστολές που έστελνε σε συντρόφους του από την τασκένδη, όπου μέσα σε λίγες γραμμές εκθέτει πολύ συγκροτημένες σκέψεις, με αναλυτική και διεισδυτική ικανότητα. Ως φόρο τιμής λοιπόν για τη συμπλήρωση σαράντα χρόνων από το θάνατό του η κε του μπλοκ δημοσιεύει αποσπάσματα από μια επιστολή του ζαχαριάδη προς τους σ. γιάννη και εβγένη (που μάλλον δεν πρέπει να έχει ανέβει διαδικτυακά, απ’ ό,τι διαπίστωσα με ένα πρόχειρο γκουγκλάρισμα), παραλείποντας μόνο το άνοιγμα και το κλείσιμο, που περιέχουν –ανάμεσα σε άλλα- κάποια προσωπικά νέα και στοιχεία, και διατηρώντας φυσικά τη δική του ορθογραφία.

(…) 1. Νομίζω πως όλοι όσοι ζούμε στην προσφυγιά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μια κατά τη γνώμη μου ατράνταχτη αλήθεια, ότι δηλαδή το ξαναγέννημα του ΚΚΕ θα πραγματοποιηθεί από τους κουκουέδες που παλέβουν κάτω στην Ελλάδα μέσα στη φωτιά της δοκιμασίας και το λαμπικάρισμα του αγώνα του λαού μας, επικεφαλής του αγώνα αφτού για μια καλύτερη ζωή για τη δημοκρατία, την ανεξαρτησία το σοσιαλισμό.

Τα πράγματα δείχνουν ότι το κόμμα μας κάτω έχει όλες τις απαραίτητες δυνάμεις και τα αναγκαία στελέχη που θα μπουν επικεφαλής του αγώνα αφτού και θα συσπειρώσουν γύρω από μια ελάχιστη δημοκρατική πλατφόρμα όλες τις αντιδιχτατορικές δυνάμεις, θα συνεργαστούν με αφτές για να ρίξουν τη χούντα και έτσι θα ανοίξουν το δρόμο προς μια καινούρια Ελλάδα λεύτερη, ανεξάρτητη και λαϊκή, σταθμό για το πέρασμα στο σοσιαλιστικό στάδιο της επανάστασής μας.

2. Η πραγματικότητα του κινήματός μας από το 1956 και δω δείχνει και αποδείχνει τετραγωνικά ότι οι διορισμένοι είναι ανίκανοι σωστά να δουν και να αναλύσουν τη νεοελληνική κίνηση ανάπτυξη και πορεία, να δώσουν σωστή θεωρία για το κόμμα μας, να τους δώσουν επιστημονική θεμελιωμένη πολιτική γραμμή και μπολσεβίκικη οργανωτική καθοδήγηση.

Η γενική τοποθέτησή τους είναι άρνηση του Μαρξισμού-Λενινισμού, υποστολή της κουκουέδικης σημαίας, προδοσία των επαναστατικών παραδόσεων του λαού μας γενικά του ΔΣΕ μερικά. Η δράση τους είναι ατελείωτη σειρά από γκάφες και καραμπόλες. Άρνηση συνωμοτικότητας, άρνηση πολιτικής ουδετερότητας σαν αντίρροπη της νατοϊκής (ΝΑΤΟ) πολιτικής της αντίδρασης, λάθη στο κυπριακό, κατάρρευση αντιμεσογειακής αντίληψης διορισμένων κτλ. Ανάφερα μερικά από τα λιγότερα μελετημένα μαργαριτάρια της πολιτικής τους. Οι διορισμένοι στάθηκαν κλασικά ανίκανοι συνθετικά να ενώσουν το όλο πρόβλημα της χώρας μας και του αγώνα μας, ολόγυμνοι και ψωραλέοι πρόβαλαν μπροστά μας τα δυο τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα με το πραξικόπημα της χούντας τους έπιασε όλους στον ύπνο. Απ’ εδώ και το πελάγωμα και το παραλόγισμα στη σωστή εχτίμησή του και στον καθορισμό καθαρής γραμμής αντιμετώπισής τους, εργασίες, δηλώσεις, διακηρύξεις, άρθρα μοιάζουν σαν τα μαλλιά της παλαβής, αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις, διαφορετικές εχτιμήσεις. Τελεφταία απόδειξη άρθρο Ζωγράφου στα «Προβλήματα ειρήνης και σοσιαλισμού» αρ., 12 του 1967, συνέντεφξη Κολιγιάννη (Πράβδα 9-9-67), άρθρο Γκρόζου «Η ακατανίκητη δύναμη του Οχτώβρη», (Πράβδα) καθώς και το δημοσίεβμα της Πράβδα 1-1-68. Συνάντηση στην ΚΕ του ΚΚΣΕ: Όλα αφτά δείχνουν θολούρα μπέρδεμα τρικλίασματα. (Δεν ξέρω τι μεταδίδει η «Φωνή της Αλήθειας» γιατί τις τελεφταίες μέρες δεν ακούγεται καθόλου. Πάντως αφτά που μετέδωσε τις πρώτες μέρες ύστερα από το πραξικόπημα δείχνουν πλήρη σύγχυση φρένων).

3. Η νίκη της αντίδρασης το 1949 δεν έλυσε γι’ αφτή το «ελληνικό πρόβλημα». «Ο ασθενής των Βαλκανίων» δεν γιατρέφτηκε αφού φαίνεται ακόμα από το 1950-51 εσωτερική αντίδραση και αμερικανοί δεν μπόρεσαν να τιθασέψουν, να ειρηνέψουν το λαό μας, που έδειξε τις δυνάμεις του, το αδάμαστο φρόνημά του και στην εθνική αντίσταση και με το ΔΣΕ και στα κατοπινά χρόνια ακριβώς γιατί δεν έλυσαν, δεν μπορούν να λύσουν κανένα από τα θεμελιακά προβλήματα του τόπου. Το πραξικόπημα της χούντας αποτέλεσε ακόμα μια απεγνωσμένη προσπάθεια της αντίδρασης και των αμερικάνων να πετύχουν αφτό που μέχρι σήμερα πάντα αποτύγχαναν: Να καταπνίξουν το δημοκρατικό κίνημα, να εξοντώσουν το ΚΚΕ. Οι αυξανόμενες αντιθέσεις στο ΝΑΤΟ και η όξυνση της κατάστασης στη Μεσόγειο αποτέλεσαν πρόσθετα απ’ τα έξω κίνητρα για το πραξικόπημα. Οι σακαράκες συνταγματάρχες δεν κατάφεραν τίποτε, αντίθετα, οι αντιθέσεις μέσα στην αντίδραση και στη δεξιά μεγάλωσαν και ο βασιλιάς εφεδρεία τους και δεύτερη γραμμή υποχώρησης θάνε για να «διορθώσει» τη χούντα και απότυχε γιατί φοβάται πιο πολύ το λαό, το ξεσκέπασμά του.

Αντίδραση και αμερικανοί παραδέρνουν μέσα σε μια αξεπέραστη αντίθεση: Απροσκύνητος λαός και ανάγκη αλυσοδέματός του χωρίς να λύσουν κανένα ζήτημά του. Δηλαδή ετοίμασαν διατήρηση αντιδημοκρατικού καθεστώτος. (Η χούντα είναι ο μοναδικός συνδυασμός).

4. Ιδιομορφία του σημερινού αντιχουντικού αγώνα αποτελεί το γεγονός ότι και παράγοντες και δυνάμεις της άκρας δεξιάς παρά το ότι θεωρητικά συγγενέβουν με τη χούντα, όμως βλέποντας την απομόνωσή τους και διδαγμένοι από την εθνική αντίσταση, προσπαθούν έτσι είτε αλλιώς να ταχθούν αντιχουντικά τόσο για να μπασταρδέψουν την αντιχουντική πάλη όσο και για να μην αφήσουν την πρωτοβουλία στις συνεπείς δημοκρατικές δυνάμεις και σε αφτή απ’ τις κεντρώες που συνεργάζονται μ’ αφτές.

5. Ο σημερινός αγώνας απαιτεί θαρραλέα πρωτοβουλία, εβλίγιστη αποφασιστική καθοδήγηση που θα μπορεί σωστά να εχτιμά την όλη κατάσταση και τα ξεχωριστά στάδιά της και σωστά να πραγματοποιεί την ενότητα αντιχουντικής πάλης απ’ τα κάτω κι από τα πάνω χωρίς καμιά εξαίρεση, χρησιμοποιώντας κάθε φορά κάθε μορφή οργάνωσης και πάλης, από τις πιο απλές ως τις πιο σύνθετες και ανώτερες, μέχρι την τελική πολιτική ενέργεια και τις συνδυασμένες εκδηλώσεις λαού και στρατού, αντιθέτοντας στην κατάλληλη στιγμή βία στη βία.

6. Σήμερα με ατράνταχτη βεβαιότητα μπορούμε να διαπιστώσουμε πως αν έλειπε η προδοσία της Βάρκιζας (αποτέλεσμα και επισφράγισμα της όλης οπορτουνιστικής και προδοτικής γραμμής της ηγεσίας στον αγώνα της εθνικής αντίστασης), δεν θα γινότανε αναγκαίος ο αγώνας του ΔΣΕ, έτσι κι αν έλειπε το τσαλάκωμα του ΚΚΕ στα 1956 δε θα είχαμε ούτε το παλατιανό προνουτσιαμέντο του 1965 ούτε το πραξικόπημα της χούντας, πολύ περισσότερο αν το κόμμα μας είχε όλα τα συμπεράσματα και βοήθεια που πήραν οι διορισμένοι για να μπορούν να σέρνονται με τα δεκανίκια τους. Σήμερα οι διορισμένοι όχι μονάχα δε μπορούν μα και δε θέλουν να δουν τις αιτίες που οδήγησαν στην τωρινή κατάσταση στην Ελλάδα γιατί τότε και θα αφτοξεσκεπάζονταν μαζί με όλη την πολιτική τους της υποστολής της κουκουέδικης σημαίας. Απεδώ ακόμα μια ατράνταχτη διαπίστωση. Οι διορισμένοι ούτε ιδεολογικά ούτε πολιτικά, οργανωτικά μπορούν να κινητοποιήσουν κόμμα και λαό στην πάλη ενάντια στη χούντα και για την ανατροπή της.

7. Εδώ ξαναρχόμαστε στο σημείο απ’ όπου ξεκινήσαμε: Κάνοντας τη σωστή διαπίστωση ότι οι διορισμένοι δεν παρέχουν καμιά μαρξιστική-λενινιστική εγγύηση για μια τελεσφόρα καθοδήγηση του αγώνα, θα πέφταμε σε θεμελιακό λάθος αν φανταζόμασταν ότι το μαρξιστικό-λενινιστικό ξαναγέννημα του ΚΚΕ θα γίνει στην Τασκένδη, είτε γενικά στην προσφυγιά είτε πάνω στην «πλατφόρμα» τη «γραμμή του Λαϊκού Δρόμου» του ΣΠΑΚ είτε από άλλα παρόμοια αντικουκουέδικα παρακλάδια. Επαναλαμβάνω: Το ξαναγέννημα αφτό θα πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, μέσα στον αγώνα του λαού μας, θα πραγματοποιηθεί από τους μπροστάρηδες κουκουέδες.

8. Το δικό μας καθήκον είναι να βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Μα για να ανταποκριθούμε στο πρωταρχικό αφτό καθήκον μας πρέπει πρώτ’απ’όλα να ξεκαθαρίσουμε τις συγχύσεις και τη θολούρα στα ίδια τα μυαλά μας. Η «Συνεπής Πολιτική Αριστερή Κίνηση» (ΣΠΑΚ) με την «διακήρυξή» της δεν προσφέρει ούτε ίχνος θετικού προγράμματος. Αποτελεί μονάχα άρνηση του ΚΚΕ, δεν απαντά στα θεμελιακά τοπικά προβλήματα και διεθνώς αποτελεί απόφυση του Μαοϊσμού με τον λυσσασμένο αντισοβιετισμό του. Η ΣΠΑΚ θυμίζει έντονα το Αρχείο. Τάσσεται με καινούριο κόμμα, δηλαδή θάβει το ΚΚΕ! Ο αντισοβιετικός κομμουνισμός της αποτελεί ψοφιογέννητο τέρας και αποτελεί άρνηση του κουκουεδισμού. Αν δούμε καθαρά και παρουσιάσουμε την αλήθεια αφτή και αποτινάξουμε οριστικά και τον τυφλό υποκειμενισμό στις εχτιμήσεις και διαπιστώσεις μας, πρώτ’απ’όλα σε σχέση προς το ΚΚΣΕ και την ΕΣΣΔ, τότε μονάχα θα μπορέσουμε να πάρουμε και μια σωστή και δημιουργική τοποθέτηση και απέναντι στους διορισμένους και σχετικά προς το κόμμα μας στην Ελλάδα και το δικό μας ρόλο και αποστολή σ’ αφτό. Αφτό σημαίνει μαρξιστική-λενινιστική ατσαλένια συσπείρωση γύρω από την κουκουέδικη σημαία με γόνιμη μελέτη όλων των προβλημάτων της πατρίδας μας και του κόμματός μας για να μπορέσουμε να συμβάλουμε κατά δύναμη στο ξαναγέννημα του κουκοέδικου. Το ότι αφήσαμε ακάλυπτη τη νεολαία μας και το ρίξαμε στο σχολαστικισμό και τη θεωρητικολογία δείχνει γενικότερα τη στειρότητα και την αδυναμία μας. Χωρίς τη νεολαία είμαστε δίχως ρίζες και μέλλον.

Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια του ΚΚΕ και 20 χρόνια από την εποποιία του Γράμμου και του Μαλιμάδι. Αν πάνω στις ηρωικές παραδόσεις του λαού μας (1821, ΚΚΕ, εθνική αντίσταση, ΔΣΕ, σημερινός αγώνας) δεν μπορέσαμε να συγκινήσουμε, να τραβήξουμε τη νεολαία μας, τότε πρέπει να βάλουμε σταβρό στον εαφτό μας. Οι αρχαίοι έλεγαν: «Των οικιών υμών εμπιμπραμένων υμείς άδετε».

9. Η διεθνής κατάσταση μπερδέβεται και οξύνεται. Όμως ο ιμπεριαλισμός μέρα με τη μέρα δε δυναμώνει μα αδυνατίζει και οι αντινομίες του μεγαλώνουν. Αν έλειπε η κινέζικη κρίση, οι αμερικανοί στο Βιετνάμ θα πάθαιναν συντριφτική ήττα χωρίς πολεμική γενίκεψη. Μα και τώρα πιάσανε το διάολο και δεν ξέρουν πώς να ξεμπλέξουν!

Στη Μεσόγειο και στην κοντινή ανατολή παρά την ήττα των Αράβων, οι θέσεις μας ενισχύθηκαν και η παρουσία αφτού του σοβιετικού στόλου αποτελεί έβγλωττη προειδοποίηση για τους ιμπεριαλιστές. Ο νομισματικός σεισμός που τραντάζει τις κύριες καπιταλιστικές χώρες μαζί με τις ΕΠΑ δείχνει διάβρωση και σάπισμα. Η ΕΣΣΔ και το ΚΚΕ παραμένουν κύριος στόχος του ιμπεριαλισμού μα και η ελπίδα για όλους τους εργαζόμενους της γης. Από δω πρέπει να πηγάζει και η δική μας τοποθέτηση δίχως υποκειμενισμούς και μνησικακία και χωρίς συμβιβασμούς αρχών.

10. Απ’ όλα τα πιο πάνω βγαίνει και η θέση μας απέναντι στους διορισμένους: Ασυμβίβαστος αγώνας αρχών και δουλειά δική μας όχι στέρφα και αρνητική, μα γόνιμη, δημιουργική. Οι διορισμένοι περνούσαν και περνούν από γεννησιμιού τους (1956) αγιάτρευτη κρίση. Το φούντωμα που θα πάρει το κόμμα μας, αφτό θα τους ξετινάξει τελειωτικά και πρέπει να το πούμε αντικειμενικά, η χούντα με το πραξικόπημά της τους έδωσε αναστολή γιατί διέκοψε το εσωκουκοέδικο δημοκρατικό ξεκαθάρισμα. Μα η αναστολή αφτή κάποτε θα τελειώσει και μεις με έργα και όχι με λόγια πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε καλύτεροί τους.

Τις πιο πάνω σκέψεις έκανα μελετώντας τα γράμματα που πήρα. Φυσικά τα ζητήματα είναι πολλά και η συζήτηση πρέπει να συνεχιστεί αν και δεν είμαι βέβαιος ότι το γράμμα μου αφτό θα φτάσει στα χέρια σας.

(…)

Γεια χαρά Νίκος Σουργκούτ 15-1-68

Παραθέτω συμπληρωματικά και ένα άλλο απόσπασμα από μια λίγο προγενέστερη επιστολή του ζαχαριάδη, προς τους κουκουέδες της τασκένδης, όπου φαίνεται η διορατικότητά του και η διεισδυτική του ανάλυση για τα τεκταινόμενα στην ελλάδα του απριλιανού πραξικοπήματος και τις προοπτικές για τη διάδοχη κατάσταση.

Βασική ιδιομορφία είνε το γεγονός ότι η έξω από την αριστερά αντιχουντική παράταξη διδαγμένη και φοβισμένη από την πείρα της Εθνικής Αντίστασης προσπαθεί με όλα τα μέσα που διαθέτει να μην αφήσει στην αριστερά την πρωτοκαθεδρία στην αντιχουντική πάλη για τη διεκδίκηση, την πρωτοβουλία και την ηγεμονία σ’ αφτή. (Βλέπε ανάμεσα στ’ άλλα και στάση Κανελλόπουλου, Ελένης Βλάχου και άλλα παρόμοια). Η χούντα και εσωτερικά και εξωτερικά όλο και πιο πολύ απομονώνεται, δε στέκει καλά.

Η δεξιά με μέρος του κέντρου και σοβαροί αμερικανικοί παράγοντες, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενοι, ετοιμάζουν είτε έτσι είτε αλλιώς, κάποιο διάδοχο της χούντας σχήμα. (Αφτό φαίνεται συζήτησε και ο Κωνσταντίνος με τον Τζόνσον). Η χούντα μπορεί να πέσει, μα οι αμερικανοί θα ξεκαθαρίσουν την θέση τους εδώ, μονάχα όταν πεισθούν ότι υπάρχει η εξωαριστερή δύναμη που μπορεί να σπρώξει την χούντα να πέσει.

Το βιβλιαράκι αυτό (με πρόλογο του πέτρου τουλούδη, που έχει γράψει αναλυτικά για την τασκένδη και την χρουτσωφική επέμβαση στο κκε σε δικό του βιβλίο) μπορείτε να το βρείτε και στα βιβλιοπωλεία, από τις εκδόσεις παπαζήση (και σε αρκετά καλή τιμή μάλιστα) κι αξίζει σε κάθε περίπτωση να το διαβάσετε. Αντί επιλόγου παραθέτω ένα απόσπασμα από το ανοιχτό γράμμα του ζαχαριάδη προς όλους τους έλληνες και ελληνίδες, γραμμένο περίπου την ίδια περίοδο, που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο αυτής της έκδοσης.

Η ιστορία της μακρόχρονης πορείας του ΚΚΕ απέδειξε τετραγωνικά ότι Ελλάδα τώρα δεν μπορεί να νοηθεί δίχως το ΚΚΕ, ότι προκοπή και ανόρθωση στην πατρίδα μας δεν μπορεί να υπάρξει δίχως τους κουκουέδες. Αυτό είναι το ιστορικό πρόσταγμα, η ιστορική αποστολή για το ΚΚΕ, αυτό είναι το θεμελιακό δίδαγμα της ιστορικής του περιόδου. Και από δω αμείλιχτα απορρέει το καθήκον για όλους τους κουκουέδες: Να ξεσηκώσουμε το ΚΚΕ ολοζώντανο, ακατανίκητο και αμείλιχτο, να ξαναστήσουμε το αγωνιστικό φλάμπουρό του στα πολύβαθα της λαϊκής ψυχής στα κατάμεσα του καινούριου αγώνα.

Και για να ξεκινήσουμε σωστά και για να προχωρήσουμε τελέσφορα και γοργά πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να βάλουμε τάξη στο ίδιο μας το σπίτι. ΓΙ’ αυτό το σκοπό το ατράνταχτο θεμέλιο είναι μονάχα ένα μοναδικό, κουκουέδικη ενότητα, θεωρητική ιδεολογική πολιτική οργανωτική ενότητα, στηριγμένη στη μαζική επαναστατική δράση.

Τις επόμενες μέρες, καλώς εχόντων των πραγμάτων θα αναδημοσιευτούν δύο ακόμα αποσπάσματα από τα κείμενα που περιλαμβάνει η έκδοση σε μια προσπάθεια να δοθεί ένα γενικό αντιπροσωπευτικό περίγραμμα της πολιτικής σκέψης του νίκου ζαχαριάδη.

Παιδική εργασία ανά τον κόσμο - Φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα, που ο καθένας πρέπει να δει

Παιδική εργασία ανά τον κόσμο - Φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα, που ο καθένας πρέπει να δει

Επί του παρόντος, περίπου 215 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται στον κόσμο, πολλά από αυτά με πλήρη απασχόληση. Αυτά τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν έχουν χρόνο για να παίζουν. Πολλά δεν λαμβάνουν τρόφιμα ή κατάλληλη φροντίδα. Έχουν στερηθεί την ευκαιρία να είναι παιδιά.

Περισσότερα από τα μισά από αυτά τα παιδιά είναι εκτεθειμένα στις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας, όπως η εργασία σε επικίνδυνα περιβάλλοντα, η δουλεία, και άλλες μορφές καταναγκαστικής εργασίας, παράνομες δραστηριότητες, όπως διακίνηση ναρκωτικών και πορνεία και ακούσια συμμετοχή σε ένοπλες συγκρούσεις .

Παρά τις διάφορες διεθνής διασκέψεις και συνέδρια που λαμβάνουν μέρος κατά καιρούς για την καταπολέμηση των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, υπάρχει ακόμα η επείγουσα ανάγκη για συντονισμένη δράση σε παγκόσμιο επίπεδο για τον τερματισμό της παιδικής εργασίας.

Οι φωτογραφίες είναι του διάσημου φωτογράφου Steve McCurry, από το άλμπουμ του "Stolen Childhood. (http://stevemccurry.com/)

Πηγη