Το Σφάλμα – Της εθνικής επετείου

 

Φρέσκο κομμάτι και από τα πιο δυνατά, στιχουργικά και όχι μόνο…
Μεθύστε με το αθάνατο κρασί της μουσικής του Σφάλματος.

Ας πέσουμε για περισσότερα από μύθους, εικόνες και μάρμαρα…

Αλλά πριν από αυτό, δώστε ένα λεπτό για να διαβάστε το συνοδευτικό κείμενο, αξίζει τον κόπο.

Την Κυριακή το πρωί έγινε γενικό προσκλητήριο του Α’ Τάγματος μπροστά στο Διοικητήριο. Μετά δόθηκε διαταγή να πάμε στο «Θέατρο» για να μας μιλήσουν. Οπως μπαίνουμε στη χαράδρα που είναι το θέατρο, μας κύκλωσαν ένοπλοι και πριν ακόμα διαμαρτυρηθούμε γι’ αυτό, άρχισαν να μας πυροβολούν. Σκοτώθηκαν 5 και τραυματίστηκαν 10. Κανένας μας δεν κουνήθηκε και φωνάξαμε «Αίσχος δολοφόνοι». Αυτοί σταματούν, τα χάνουν (…) Εμείς μαζευόμαστε μπροστά στο Διοικητήριο και ζητάμε να δούμε το διοικητή Βασιλόπουλο. Μετά από την έντονη απαίτησή μας παρουσιάζεται ο διοικητής και δέχεται μια επιτροπή από 4 στρατιώτες (…)

Μετά απ’ αυτά πάμε στις σκηνές μας, κηρύσσουμε απεργία πείνας, βάζουμε πένθη πάνω στις σκηνές και μένουμε κλεισμένοι μέσα. Η υπόλοιπη μέρα περνά ήσυχα. Τη Δευτέρα το πρωί μας μιλάει ο συνταγματάρχης Μπαϊρακτάρης μέσα από το περιπολικό που τριγυρνούσε γύρω από το νησί. Μας κατηγορεί για στάση. Είναι η πρώτη προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων. Το μεσημέρι ξεφορτώνονται στο τάγμα μας τρία αυτοκίνητα με εγκληματίες του Γ’ Τάγματος. Χωρίς προειδοποίηση αρχίζουν να πυροβολούν.

Πεταγόμαστε απ’ τις σκηνές μας και μαζευόμαστε όλοι έξω από τις σκηνές του 2ου λόχου. Αμυνόμαστε με πέτρες και τα χέρια δίνοντας τα κορμιά μας στις σφαίρες. Οι νεκροί και οι τραυματίες αρχίζουν να γεμίζουν τους χώρους. Οσους βρίσκουν μέσα στις σκηνές τους εκτελούνε επιτόπου. Κτυπούν λυσσασμένα. Τραβιόμαστε κάτω απ’ τα μαγειρεία, ψάλλουμε τον εθνικό ύμνο, οι δολοφόνοι μας χτυπούν με αυτόματα, πολυβόλα.

Όσοι ρίχτηκαν για να σωθούν στη θάλασσα σκοτώθηκαν από το περιπολικό (λένε πώς κ’ ο ίδιος ο Μπαϊρακτάρης κτυπούσε). Υστερα από 1 ώρα μας συγκεντρώνουν σ’ έναν ανοιχτό χώρο, αρχίζουν να φωνάζουν ονόματα και να ξεδιαλέγουν. Αυτούς που πρωτοδιάλεξαν τους χτυπούν 15 λυσσασμένοι φρουροί με χοντρά ξύλα και τους σκοτώνουν με τα ξύλα. Εναν αφού τον δείρανε μέχρις αναισθησίας βγάζει ένας φρουρός το περίστροφο και τον εκτελεί μπροστά μας. Ξεχωρίζουν συνέχεια 120 για να τους περάσουν απ’ το στρατοδικείο.’

Η παραπάνω διήγηση δημοσιεύτηκε στον παράνομο «Ριζοσπάστη» στις 25-3-1948. Η συνταρακτική μαρτυρία αφορούσε την ομαδική σφαγή περισσότερων από 300 φαντάρων του Α’ Ειδικού Τάγματος Οπλιτών (ΕΤΟ) που έγινε στις 29 Φλεβάρη – 1 Μάρτη 1948 στο στρατόπεδο της Μακρονήσου, που είχε ξεκινήσει να λειτουργεί στις 28 Μάη 1947.

Το παρόν μουσικό κομμάτι είναι αφιερωμένο στους επίσημους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821.

beat, στίχοι, ερμηνεία – το σφάλμα
φωτογραφία – Κυκλοθυμία (από το fanzine DCIM)
χαιρετισμούς στον Jimmy Dyna για τη συμβολή του στο beat

Κάνε εγγραφή για να μαθαίνεις πρώτος τις καινούριες κυκλοφορίες: https://bit.ly/2Z5T5Lw​

παραγγελίες φούτερ/φανζίν/cd στο λινκ:
forms.gle/i9LwGYxamQwmYRzp6

βρες το σφάλμα εδώ:
https://soundcloud.com/anemistiri​
https://www.instagram.com/tosfalma​

βρες την κυκλοθυμία εδώ:
https://www.instagram.com/kyklothymia

Στίχοι

Είμαι ένα κράμα απο κλάμα, αναμονές σε ουρές και διλήμματα,
σαράβαλα αγροτικά και αγχωμένα στριφτά στα διαλείμματα
ψοφάς, μα βιαζόμαστε. το κάνεις θέμα που εσπάσε το νύχι σου;
μια Παναγίτσα στον τοίχο σου θυμίζει πως είσαι στην τύχη σου

μελέτη να βρεις δουλειά, γιατί δεν έχει φραγκάκια η μητέρα σου,
κι ας μη σ’αρέσει, τελειώνεις, μα η καριέρα δεν είναι στο χέρι σου.
χαρτιά, συναλλάγματα, μετά απομόνωση, τζόγος και φάρμακα
μα απ’ τα πληκτρολόγια, φέρανε μες στα δωμάτια τη φάμπρικα

Λοιπόν…
Το περιεχόμενο του μοντέρνου αυτού τραγουδιού
συνδέεται απευθείας με κλασική Ελλάδα
Φιλοσοφεί, φωτίζει, δημιουργεί, αγαπά,
προτρέπει, βελτιώνει, δυναμώνει, δίνει προοπτική

είναι ταπεινό να λες για την πείνα. σωστά με δικάζετε.
‘το Έθνος μεγαλουργεί, μα τραντάζεται όταν διχάζεται’…
πες, πώς να νιώσω, Πατρίδα, σταυρούς επισήμους κι αγήματα;
επαναπροωθήσεις στον Έβρο και βασανιστήρια στα τμήματα;

δεν έχω προγόνους μονάχα θεούς που γλεντάν με το Διόνυσο
τα κτήρια γκρεμίστηκαν, να ξεχαστεί τι έγινε στη Μακρόνησο
ζούμε στην προιστορία μας κι είναι μπροστά η εξημέρωση
μπήκε μισθός στη δουλεία μας, μα όχι και απελευθέρωση

κι είναι όλα ολοφάνερα, με το καλό τίποτα δεν κατάφερα
με κάνουν παράμερα για να πιαστώ κάτω από ξένα λάβαρα
κι όσο ζυγώνουν χειρότερα, μάθαμε να ζουμε βάρβαρα
ας πέσουμε για περισότερα από μύθους εικόνες και μάρμαρα

και κάπου εδώ, να μην ξεχάσουμε το ρόλο των φτωχών
σαν ένα πολύτιμο διακοσμητικό στοιχείο.
γιατί οι φτωχοί είναι ένα εξωτικό είδος.
είναι καλοδεχούμενοι μόνο όταν τραγουδάνε,
όταν διακινούν ναρκωτικά,
όταν χτυπιούνται μεταξύ τους στα γήπεδα,
όταν διασκεδάζουν με μακάβριο θέαμα
τους βαριεστημένους μικροαστούς.

αλίμονό τους όταν αρχίσουν να σκέφτονται για τον εαυτό τους,
για να τελειώσουν αυτό που άρχισαν.

Η ΕΛ.ΑΣ. ποτέ δεν σωπαίνει, δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά… – Αστυνομική βία σε σιωπηρή διαμαρτυρία στο Σύνταγμα

 

Δε θέλουν διαδηλώσεις στη γιορτή τους, να τους χαλάνε τη φιέστα και το “ωραίο κλίμα”. Δεν μπορούν να τους βλέπουν και να τους ακούνε, ακόμα και αν πρόκειται για σιωπηρή διαμαρτυρία. Ακόμα και αν πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό δρώμενο, με “αγαλματάκια ακούνητα”, σαν αυτό που έκαναν χτες καλλιτέχνες και σπουδαστές δραματικών σχολών στην πλατεία Συντάγματος. Σε τέτοιου είδους φιέστες δε χωράνε τα προβλήματα και οι εκφράσεις δυσαρέσκειας…

Οι ένστολοι κάφροι της ΕΛ.ΑΣ. επιστράτευσαν βία για να διαλύσουν μια συμβολική, ειρηνική κινητοποίηση, γιατί είναι το μόνο που ξέρουν και έχουν εντολή να κάνουν. Το βίντεο του φωρορεπόρτερ Σάββα Καρμανιόλα απαθανατίζει τη στιγμή που ένας ένστολος λεβέντης απωθεί βίαια με την ασπίδα του μία κοπέλα, που δεν κοιτάζει καν προς το μέρος του, χωρίς να έχει προηγηθεί το παραμικρό και ενώ ένας από τους διαδηλωτές επιχειρεί να εξηγήσει τον λόγο που έκαναν αυτή την κίνηση.

Νέες ένδοξες σελίδες και ανδραγαθήματα για τους Πραιτωριανούς του Χρυσοχοΐδη. Ή ταν ή επί τας…

Η ωμή βία του ένστολου ανθρωποφύλακα προκαλεί δικαιολογημένα αντιδράσεις. Ωστόσο δεν υπάρχει κανείς λόγος ανησυχίας, καθώς η ΓΑΔΑ ανακοίνωσε τη διενέργεια διοικητικής έρευνας για το περιστατικό. Κατά συνέπεια, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο και θα αποδοθούν ευθύνες. Πιθανότατα στην κοπέλα που “προκάλεσε” με τη στάση της τον αστυνομικό…

Μύθοι

 

Κατά την πανδημία «διαλύθηκε το στερεότυπο του "ανάλγητου" ιδιωτικού τομέα», είπε σε συνέντευξή του την Κυριακή ο πρωθυπουργός και γέλασαν μέχρι και οι πόρτες των ιδιωτικών κλινικών και των μεγάλων διαγνωστικών κέντρων. Εκείνες που την ώρα που ο «πόλεμος» - όπως λέει η κυβέρνηση - βρίσκεται στο αποκορύφωμά του, παραμένουν ερμητικά κλειστές για το λαό και για τις ανάγκες του. Ανοιγοκλείνουν μόνο όταν οι μέτοχοι νιώσουν ότι «οι δουλειές έπεσαν», με παχυλές αποζημιώσεις που πληρώνει ο λαός και μόνο για τους ασθενείς που είναι ...σχεδόν υγιείς, ακόμα και με μετακινήσεις γιατρών από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Δεν είναι βέβαια τα μόνα παραδείγματα από την πανδημία που αποκάλυψαν τις «ευαισθησίες» των καπιταλιστών: Τι να «πρωτοθαυμάσει» κανείς; Από τις εκατόμβες νεκρών στα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας όπου Γης, τον «μαυραγοριτισμό» και τα «μαχαίρια» για τα ιατρικά είδη στο πρώτο κύμα της πανδημίας, μέχρι τις «πατέντες» και τις ομηρικές μάχες για τα εμβόλια, που γίνονται όπλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, η «ευαισθησία» του καπιταλιστικού κέρδους για τις λαϊκές ανάγκες αποτυπώνεται ανάγλυφα παντού. Οσο δε για τις «δωρεές» των καπιταλιστών που επικαλείται ο πρωθυπουργός, είναι όλες από τα «ψιλά» των αμύθητων κερδών, για να πατήσουν πιο γερά πόδι και στο εμπορευματοποιημένο δημόσιο σύστημα Υγείας. Επομένως όχι μόνο δεν αλλάζουν αυτήν την αλήθεια, αλλά επιβεβαιώνουν πως ο μόνος μύθος και το μόνο στερεότυπο που διαλύονται στην πανδημία είναι ότι δημόσια και ιδιωτική Υγεία μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά...

Εναν χρόνο μετά...

«Λίγα κρεβάτια και αναγκαζόμαστε και πάλι να επιλέξουμε ποιον θα θεραπεύσουμε... Οι ΜΕΘ είναι γεμάτες από ασθενείς Covid και συχνά αναβάλλουμε χειρουργικές επεμβάσεις για καρκίνο... Μας βάζουν μπροστά σε επιλογές που μας κάνουν να μην κοιμόμαστε τη νύχτα...». Εναν χρόνο μετά τις τραγικές εικόνες της περασμένης άνοιξης από την Ιταλία, οι νέες καταγγελίες του Πιερλουίτζι Βιάλε, διευθυντή μονάδας μολυσματικών ασθενειών σε νοσοκομείο της Μπολόνια, ακούγονται πολύ πιο τραγικά οικείες με την ασφυκτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα αθωράκιστα δημόσια νοσοκομεία της Αττικής, λίγους μήνες μετά την αντίστοιχη κατάσταση στη Βόρεια Ελλάδα. «Εναν χρόνο μετά, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Το μόνο πράγμα που έχει αλλάξει είναι ότι είμαστε πολύ πιο κουρασμένοι...». Η κραυγή αγωνίας και αγανάκτησης της Μαρία Πία Κλασαμόντε, προϊσταμένης ΜΕΘ σε νοσοκομείο της Ρώμης, είναι ίδια με τη φωνή που υψώνουν οι υγειονομικοί στη χώρα μας, καταγγέλλοντας τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία, τη μετατροπή τους σε «μίας νόσου» σε βάρος της αντιμετώπισης άλλων σοβαρών ασθενειών, το γεγονός ότι ασθενείς - με ή χωρίς κορονοϊό - διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ και φτάνουν να περιμένουν ακόμα και τέσσερις μέρες μέχρι να βρεθεί κρεβάτι εντατικής θεραπείας, ενώ κάποιοι πεθαίνουν την ώρα που λίγο πιο δίπλα υπάρχουν κενά κρεβάτια, με εξοπλισμό και έμπειρο προσωπικό, σε μεγαθήρια του ιδιωτικού τομέα Υγείας, τον οποίο δεν αγγίζει ούτε τώρα η κυβέρνηση, για να συνεχιστεί η κερδοσκοπία μέσα στην πανδημία.

... πιο ορατός ο εχθρός

Στην Ελλάδα, στην Ιταλία - την 3η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ - και σε όλο τον κόσμο, με όλες τις αστικές κυβερνήσεις, από όποια πλευρά κι αν το πιάσεις, από τα δημόσια συστήματα Υγείας που στενάζουν, τις συνέπειες της υποταγής των εμβολίων στα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, μέχρι την απουσία ουσιαστικών μέτρων προστασίας του λαού και τη συνολική αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας, επιβεβαιώνεται ότι ο καπιταλισμός είναι «αγιάτρευτος ιός» και ότι αυτόν πρέπει να βάζει στο στόχαστρο η ενίσχυση της πάλης για άμεσα μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας των λαών.

Αντί επίταξης...

Αντί να επιτάξει χωρίς αποζημίωση τις μεγάλες κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα, αντί να εντάξει όλους τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς σε ένα κρατικό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας, με έμφαση στην ΠΦΥ, αντί να προσλάβει μαζικά γιατρούς στα δημόσια νοσοκομεία, από τους εκατοντάδες ειδικευόμενους και άλλους που περιμένουν υπομονετικά να κάνουν ειδικότητα, αντί να μονιμοποιήσει τους χιλιάδες συμβασιούχους στο δημόσιο σύστημα Υγείας, η κυβέρνηση προκαλεί και κοροϊδεύει υγειονομικούς και ασθενείς, ανακοινώνοντας τη «συνεργασία» με μερικά ιδιωτικά θεραπευτήρια, με το αζημίωτο και μόνο για τα ήπια περιστατικά, με μετακινούμενους γιατρούς, που λείπουν από τα δημόσια νοσοκομεία. Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί και η «επίταξη» μόλις 200 ιδιωτών γιατρών, που παρουσιάζεται σαν η κυβέρνηση να «έτριξε τα δόντια» στον ιδιωτικό τομέα, απογειώνοντας τον εμπαιγμό, αφού στην πραγματικότητα η απόφαση αυτή αποτελεί άλλοθι για την ασυλία που απολαμβάνουν οι μεγαλοκλινικάρχες και τα κέρδη τους σε συνθήκες πανδημίας.

... κοροϊδία

Το πιο εξοργιστικό όμως είναι ότι η κυβέρνηση αξιοποιεί τις δηλώσεις ορισμένων μεγαλογιατρών συνδικαλιστών του ιδιωτικού τομέα για να δικαιολογήσει την περιορισμένη «προσφορά» στην αντιμετώπιση της πανδημίας ως έλλειψη «φιλότιμου», «αλληλεγγύης», ακόμα και ως καταπάτηση του όρκου του Ιπποκράτη. Προσπαθεί έτσι να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες της για το σημερινό χάλι στην Υγεία, που δεν προέκυψε βέβαια από το πουθενά. Η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας, που υπηρετούν με την πολιτική τους όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, έχει στον πυρήνα της το «πλήρωνε για να έχεις», το άνοιγμα νέων κερδοφόρων πεδίων δράσης για το κεφάλαιο, τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα της Υγείας, που πληρώνει πολλαπλά ο λαός, με πρώτο θύμα τις σύγχρονες ανάγκες του. Αυτήν τη λογική, μακριά από τα συμφέροντα του λαού, αλλά και των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων γιατρών, υπηρετούν και οι πλειοψηφίες στα επιστημονικά και συνδικαλιστικά τους όργανα, στηρίζοντας φανατικά την αντιλαϊκή πολιτική στην Υγεία. Γι' αυτό είναι κοροϊδία ο «καβγάς» που στήνει η κυβέρνηση μαζί τους.

Ριζοσπάστης 

Σε επικίνδυνα νερά

Με αφορμή τις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, τον ελλιμενισμό του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «Αϊζενχάουερ» στη Σούδα και την εκεί επίσκεψη Μητσοτάκη, τα επετειακά μηνύματα του Μπάιντεν και άλλων εκπροσώπων του ευρωατλαντικού άξονα, δίνουν και παίρνουν οι δηλώσεις και οι αναλύσεις για τους «διαχρονικούς» και «πρωτίστως αξιακούς δεσμούς» της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τους άλλους «σύγχρονους συμμάχους» της.

Με απίθανα λογικά «άλματα» από την Επανάσταση του '21 στο σήμερα, παρουσιάζεται ως «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα και την ασφάλεια του λαού το γεγονός ότι αυτοί οι «δεσμοί» και η στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ είναι «πιο ισχυροί από ποτέ».

Αυτό όμως που είναι πιο ισχυρό από ποτέ, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, είναι η βαθιά και επικίνδυνη εμπλοκή του λαού και της χώρας στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, την ίδια ώρα που οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, εντείνονται στρατιωτικές προετοιμασίες και πολλά φιτίλια είναι ήδη αναμμένα.

Στο όνομα λοιπόν της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης, 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 όλη η χώρα και οι υποδομές της, λιμάνια, αεροδρόμια, δίκτυα, μετατρέπονται σε μια απέραντη βάση - ορμητήριο αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων, που επεκτείνονται σε όλη την ευρύτερη περιοχή.

Καθόλου τυχαία, στο επετειακό μήνυμά του προς την Ελλάδα ο Αμερικανός Πρόεδρος αναφέρθηκε στην «καίρια σημασία» της Ελλάδας για τα γνωστά ιμπεριαλιστικά σχέδια... «παροχής σταθερότητας», στις «περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και των Δυτικών Βαλκανίων», ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ο Τζ. Πάιατ ανέφερε ότι «η στήριξη που προσφέρει η Ελλάδα είναι απαραίτητη για την παρουσία των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο».

Με δυο λόγια, η κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα και επιτελεία μιλούν για «ασφάλεια» και «σταθερότητα», την ίδια ώρα που αυξάνεται ο κίνδυνος στοχοποίησης και μπαίνουμε στο μάτι του κυκλώνα με κάθε τρόπο: Με τις βάσεις που φυτρώνουν και αναβαθμίζονται σε όλη την Ελλάδα, με αποστολή δυνάμεων και οπλικών συστημάτων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό, με τη μετατροπή της χώρας σε προγεφύρωμα για τις ΝΑΤΟικές πρόβες πολέμου απέναντι σε ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως με τη γιγάντια άσκηση «Defender Europe 21», που βάζει στο στόχαστρο τη Ρωσία.

Μιλούν για «διασφάλιση» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας απέναντι στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας, όταν η επιθετικότητα της τουρκικής κυβέρνησης εκδηλώνεται με ευρωατλαντικές πλάτες, ενώ εντός αυτού του πλαισίου προωθούνται και οι «λύσεις» συνεκμετάλλευσης για τους υδρογονάνθρακες.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν άλλωστε και οι πυκνές εξελίξεις της τρέχουσας βδομάδας στο συνολικότερο παζάρι ΕΕ - ΝΑΤΟ με την Αγκυρα, όπως και οι διαρκείς «υπενθυμίσεις» από τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών και τον γγ του ΝΑΤΟ για το πόσο «πολύτιμος σύμμαχος» είναι η Τουρκία.

Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι τα ίδια αστικά επιτελεία, στην πρεμούρα τους να καμουφλάρουν τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, παρουσίαζαν με πανομοιότυπες αναλύσεις την παρουσία του αεροπλανοφόρου των ΗΠΑ στη Σούδα ως «ηχηρό μήνυμα για την ισχυρή στρατιωτική συνεργασία» και κατά συνέπεια για την «αναβάθμιση της Ελλάδας», όταν μόλις λίγες μέρες πριν το ίδιο αεροπλανοφόρο πραγματοποιούσε συνεκπαίδευση με το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό στη Μεσόγειο, με τη διοίκηση του 6ου Στόλου να διατυμπανίζει την «ευχαρίστηση να συνεργαζόμαστε με τους Τούρκους συμμάχους μας»...

Το ολοένα και βαθύτερο χώσιμο της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης δεν αποτελεί ούτε «ενίσχυση της χώρας», ούτε διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ούτε παράγοντα ειρήνης και ασφάλειας για τον ελληνικό και όλους τους άλλους λαούς της περιοχής.

Σε πλήρη αντίθεση με αυτήν την πολιτική και την προπαγάνδα που τη συνοδεύει, ο σύγχρονος πατριωτισμός για το λαό είναι η πάλη για απεμπλοκή από αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς, για να φύγουν οι βάσεις, για αποδέσμευση της χώρας από ΝΑΤΟ - ΕΕ και κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση, με το λαό αφέντη στον τόπο του. Σύγχρονος λαϊκός πατριωτισμός είναι η πάλη για αυτό που σήμερα κυλά τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπρος, η πάλη για την επαναστατική ανατροπή.