ΚΕΡΚΥΡΑ-Επίδομα και μέτρα για όλους τους εποχικούς

Επίδομα και μέτρα για όλους τους εποχικούς

Tην άμεση καταβολή του –εξάμηνου- επιδόματος ανεργίας ανεργίας και την λήψη μέτρων για την προστασία των ανέργων , ζήτησαν ξενοδοχουπάλληλοι της Κέρκυρας που συγκεντρώθηκαν το πρωί της Δευτέρας στα πλαίσια πανελλαδικών δράσεων του κλάδου.

Στους συγκεντρωθέντες μίλησε ο πρόεδρος του σωματείου Στ. Πελάης ενώ το παρών έδωσε ο δήμαρχος Κ. Νικολούζος και ο αντιδήμαρχος Γ. Ραιδεστινός.
Η παρέμβαση του κ. Πελάη είχε και πολιτική…χροιά καθώς επεκτάθηκε και στις (σ.σ. έως και χθες τουλάχιστον) διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές με αιχμές του τύπου «η κυβέρνηση διαπραγματεύεται για τα μονοπώλια και όχι για τα συμφέροντα των εργαζομένων».
Τα…βέλη «επέστρεψε» ο δήμαρχος που μίλησε για «δίκη προθέσεων» εκ μέρους του κ. Πελάη, ωστόσο χαρακτήρισε δίκαια τα αιτήματα των ξενοδοχουπαλλήλων, εξέφρασε  τη συμπαράστασή του, αλλά και την πεποίθηση ότι η κυβέρνηση επιθυμεί τη στήριξη του εργατικού κινήματος και των λαικών συμφερόντων.
Ψήφισμα διεκδίκησης αιτημάτων
Οι συγκεντρωθέντες στον ΟΑΕΔ προχώρησαν και στην έκδοση ψηφίσματος στο οποίο τονίζονται τα εξής:
«Οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό Τουρισμό βιώνουμε τις πιο σκληρές επιπτώσεις από τις αντεργατικές πολιτικές που επιβλήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Ποτέ δεν ήταν επιλογή μας τα φτηνά μεροκάματα κι όμως έγιναν νόμοι του κράτους. Ποτέ δεν επιλέξαμε την ανεργία κι όμως έχει καθιερωθεί. Ποτέ δεν χωρίσαμε τους συναδέλφους μας σε νέους και παλιούς, κι όμως είναι μια πραγματικότητα που όλοι μας βιώνουμε.
Σήμερα ο εφιάλτης για τον εργαζόμενο του κλάδου δεν είναι μόνο η ανεργία γιατί τη ζούμε εδώ και χρόνια, ακόμη και την εποχή της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ακόμη και τα δυο τελευταία που ο τουρισμός σπάει τα ρεκόρ αφίξεων και εισπράξεων το ένα μετά το άλλο εμείς δεν έχουμε δει καμιά βελτίωση στο εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, στην καθημερινότητα μέσα στους χώρους δουλειάς.
Η κατάργηση του επιδόματος ανεργίας με την περικοπή της επιδότησης σε 400 μέρες για κάθε τέσσερα χρόνια, «φωτογραφίζει» τους εργαζόμενους στον επισιτισμό-τουρισμό. Τιμωρούνται οι συνάδελφοί μας, που εξαιτίας της συρρίκνωσης της θερινής περιόδου και της εκτεταμένης ανασφάλιστης εργασίας δεν μπορούν να συγκεντρώσουν ούτε 100 ένσημα το χρόνο. Ακόμη και μετά την αλλαγή του τρόπου απόδοσης του επιδόματος, με τροποποίηση που πέρασε το χειμώνα του 2013, εξακολουθούμε να μην μπορούμε να επιβιώσουμε με 3 μήνες επίδομα ανεργίας. Οι μεγαλοξενοδόχοι εξακολουθούν να “κουρεύουν” το χρόνο λειτουργίας των ξενοδοχείων για να κερδοσκοπούν ασύστολα. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθούν να επιδοτούνται από το «κούρεμα» του επιδόματος ανεργίας για να μας έχουν ανασφάλιστους, πολλές φορές απλήρωτους και να γεμίζουν τα κατά τα άλλα πολυτελή τους κάτεργα με καραβιές μαθητών, extra εργαζομένων ή νοικιασμένων από δουλεμπορικά. Για όλους αυτούς τους λόγους τα ταξικά σωματεία του κλάδου σε όλη τη χώρα εκφράζουμε την αντίθεση μας για την κατάσταση που βιώνουμε.
Διεκδικούμε:
Χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους άνεργους-εποχικούς εργαζόμενους για όλη τη διάρκεια της ανεργίας. Άμεσα να καταργηθεί η παράγραφος 1 του άρθρου 39 του Ν. 3986/2011  που μειώνει και σε πολλές περιπτώσεις καταργεί το επίδομα ανεργίας για δεκάδες χιλιάδες εποχικά εργαζόμενους.
Άμεση κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ.
Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
Επιδότηση ενοικίου για το διάστημα της ανεργίας, διάθεση τροφίμων, ρουχισμού, σχολικών ειδών, ειδών υγιεινής, πετρελαίου θέρμανσης από κρατικό δίκτυο για άνεργους και εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα.
Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς
Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε άνεργους, απλήρωτους εργαζόμενους.
Απαγόρευση πλειστηριασμών απ το Δημόσιο και τις τράπεζες με παράλληλο πάγωμα κάθε είδους οφειλής
Ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των ανέργων και των οικογενειών τους χωρίς καμία προϋπόθεση
Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.
Δωρεάν παιδικοί σταθμοί για τα παιδιά των ανέργων
Απαλλαγή από τα Δημοτικά τέλη».

“Απ’ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια”!!!!!!!!!

 “Απ’ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια”!!!!!!!!!

 Παρατήρηση 1η: Ο κ.Σόιμπλε δήλωσε ότι «λυπάται τους Έλληνες». Μας λυπάται διότι ως Έλληνες δεν έχουμε, όπως είπε, την κυβέρνηση που θα μας ταίριαζε… Ο κ.Σόιμπλε είναι το ίδιο πρόσωπο για το οποίο πριν λίγες μέρες ο κ.Βαρουφάκης δήλωσε (συνέντευξη στην γερμανική εφημερίδα «Stern») ότι «είναι ίσως ο μόνος Ευρωπαίος πολιτικός με πνευματική ουσία»…

 Παρατήρηση 2η: Ο ελληνικός λαός προφανώς δεν θα πάρει την άδεια του κ.Σόιμπλε αν θα έχει κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ή το Κόμμα Κυνηγών.  Είναι υπόθεση και απόφαση του ελληνικού λαού. Την οποία δεν έχει καμία υποχρέωση να την θέτει υπό την έγκριση «πνευματικών προσωπικοτήτων» τύπου Σόιμπλε. Τη «λύπησή του» επομένως ο κ.Σόιμπλε να την κρατήσει για τον εαυτό του. Όσο για τον ελληνικό λαό, αν έχει μια υποχρέωση, είναι αυτή: Να αναλογιστεί την αναγκαιότητα της απεμπλοκής του από το είδος των «εταιρισμών» και των «συμμαχιών» στις οποίες έχει εμπλακεί η Ελλάδα. Και οι οποίες απαρτίζονται από «συμμάχους», «φίλους» και «πνευματικές φυσιογνωμίες» με ιταμές συμπεριφορές και παρεμβάσεις τύπου Σόιμπλε.

  Παρατήρηση 3η: Μετά και τα όσα προέκυψαν στο προχτεσινό «Eurogroup», σε αυτή την αρένα των εκβιαστών, των τρομοκρατών, των πιέσεων και των τελεσιγράφων, προστέθηκαν μια ακόμα ασφαλής απόδειξη: Μέσα σε αυτό το «Κολοσσαίο», όπου βασιλεύει το «δίκαιο» και η ιταμότητα των ισχυρών, δεν υπάρχει χώρος για «ισότιμη» και «δημοκρατική» διαπραγμάτευση. Στο Κολοσσαίο το ερώτημα ποτέ δεν ήταν τι θα κερδίσεις. Το έχουμε επισημάνει και θα το επαναλάβουμε: Στο Κολοσσαίο το πολύ – πολύ που μπορείς να ελπίζεις είναι να αγωνιστείς για το ποια κομμάτια από τη σάρκα σου θα περισώσεις. Το έχουμε επισημάνει και θα το επαναλάβουμε: Άλλη οδός για μια Ελλάδα κυρίαρχη και ένα λαό με προκοπή και με ολόκληρη αξιοπρέπεια δεν υπάρχει από την οδό της ρήξης και της εξόδου από την ΕΕ με όρους ανατροπής όλου του συστήματος της κυριαρχίας των μονοπωλίων.

 Παρατήρηση 4η: Ταυτόχρονα με την απροκάλυπτα εκβιαστική και τελεσιγραφική συμπεριφορά των «εταίρων», από το προχτεσινό «Eurogroup» προέκυψε ένα ακόμα δεδομένο: Προέκυψε η δήλωση του κ.Βαρουφάκη ότι ήταν έτοιμος και ευτυχής να υπογράψει ένα σχέδιο απόφασης που του παρουσίασε ο κ.Μοσκοβισί, ο αρμόδιος επίτροπος της Κομισιόν. Σε αυτό το αποκαλούμενο και «τελικό προσχέδιο Μοσκοβισί» διαβάζουμε 

Πιο κοντά στις ελληνικές θέσεις το προσχέδιο του Μοσκοβισί - Δείτε τις διαφορές - ΦΩΤΟ

να γίνεται λόγος για «επέκταση της παρούσης δανειακής σύμβασης…».  Αλλά αυτή η δανειακή σύμβαση, την επέκταση της οποίας ήταν έτοιμος και ευτυχής να υπογράψει ο κ.Βαρουφάκης και την παράταση της οποίας αναμένεται να ζητήσει επισήμως σήμερα η κυβέρνηση, είναι:

  α) Η Δανειακή σύμβαση με την οποία η Ελλάδα έχει τεθεί υπό το Αγγλικό Δίκαιο και με την οποία ο ελληνικός λαός έχει αποστερηθεί κάθε ασυλία των περιουσιακών του στοιχείων. 

  β) Η Δανειακή σύμβαση που στη σελίδα 59, παράγραφος 8, απερίφραστα αναφέρει: «Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο...».

  Με βάση δηλαδή τα περίφημα αυτά «νομικά κείμενα», για τα οποία τόσος λόγος γίνεται, το Μνημόνιο και η Δανειακή σύμβαση δεν είναι «δύο διαφορετικά πράγματα», όπως και χτες ισχυρίστηκε ο κ.Τσίπρας. Είναι – αντίθετα - οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και εφόσον είναι έτσι τότε τίποτα το «ευτυχές» δεν προμηνύει μια κυβερνητική υπογραφή για την επέκτασή της. 

 Παρατήρηση 5η: Κατόπιν όσων είδαμε στο «Eurogroup» και όσων θα ακολουθήσουν, ό,τι κι αν προκύψει από τις επόμενες κι από όλες τις διαπραγματεύσεις, ας κρατήσουμε σαν φυλαχτό την ορμήνια του μεγάλου παππού των γραμμάτων και των λαϊκών αγώνων, του Κώστα Βάρναλη:

«Απ’ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια»

 Ας κρατήσουμε και την διδαχή του, την χιλιοεπιβεβαιωμένη στην μακρόχρονη Ιστορία αυτού του λαού:

«Κι (…) Αν είν’ ο λάκκος σου

πολύ βαθής,

χρέος με τα χέρια σου

να σηκωθείς».

 Υστερόγραφο: Ευγενής άνθρωπος ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, με επιστημονική επάρκεια, από τα πιο δημοκρατικά στοιχεία του χώρου του. Αυτά από την μια. Από την άλλη, με τα τόσα «ναι» την τελευταία τριετία (Μνημόνιο, Δανειακή, Μεσοπρόθεσμο, Εφαρμοστικοί, Πολυνομοσχέδιο) δεν είναι κι ακριβώς αυτό που θα αποκαλούσαμε «αντιμνημονιακός». Ε;  Λάθος; 

  Νίκος Μπογιόπουλος:

Polaroid-ταινια

 Polaroid

Αναδημοσίευση από Ατέχνως

Κάθε βράδυ μαζευόμαστε με τα οικεία μας πρόσωπα, για να μοιραστούμε τις μοναξιές μας και την ανία μας. Θρηνούμε μαζί το τέλος μιας άδειας κι αδιάφορης μέρας, που θα τη διαδεχτεί μια άλλη, πανομοιότυπη. Σκοτώνουμε την ώρα μας και ένα κομμάτι του εαυτού μας, μπροστά από οθόνες, ξοδεύοντας λίγη ζωή ακόμα. Κάθε λεπτό φαίνεται σαν ώρα, χωρίς να αφήνει πίσω του όμως μέρες γεμάτες, που θα μετράνε σα μήνας η καθεμιά στον τελικό απολογισμό. Κι αυτή είναι η μεγάλη αντίφαση, που επιβεβαιώνει εμπειρικά τη σχετικότητα του χρόνου, αλλά και της παρέας που τη νοηματοδοτεί.

Η συλλογικότητα είναι μορφή αναζήτησης, μια προσπάθεια να αποκτήσει νόημα η στιγμή που περνάει και χάνεται. Αυτό είναι το έντιμο συμπέρασμα στο οποίο φτάνει η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Polaroid», καθώς προσπαθεί να ξετυλίξει το φιλμ της ζωής μας. Προηγουμένως στρέφεται με την κάμερά της στους συνανθρώπους της και μαγνητοσκοπεί τις αντιδράσεις τους στο απλό ερώτημα: τι είναι συλλογικότητα; Συναντά γιάπηδες, που την αποφεύγουν έντρομοι στο άκουσμα της απαγορευμένης λέξης. Βρίσκει δύο ιερόδουλες από την πρώην ΕΣΣΔ, που της απαγγέλλουν ένα ποίημα των σοβιετικών, παιδικών τους χρόνων και, μολονότι γελάνε ειρωνικά, δίνουν εν αγνοία τους την πιο εύστοχη απάντηση απ’ όλους. Το πιο ψαγμένο μέλος της παρέας ακυρώνει τελικά κάθε άλλη ανησυχία του και καταλήγει στο ότι συλλογικότητα είναι ο τελικός του Μουντιάλ (του 98’), το πάθος της στιγμής, η έκρηξη συναισθημάτων, η κορύφωση της αγωνίας, τα εκατομμύρια βλέμματα που στρέφονται πάνω στους παίκτες. Ενώ ο πιο ντροπαλός και συνεσταλμένος ανακαλύπτει τον εαυτό του στον εσωτερικό θεατρικό μονόλογο που του αναθέτουν και την καλλιτεχνική δημιουργία.

Η ταινία προβάλλει εν μέρει ως πρόδρομος ίσως του σύγχρονου χιπστερισμού, του ρηχού απολιτίκ εναλλακτισμού και της μεταμοντέρνας νοσταλγίας του παρελθόντος· αλλά όχι απαραίτητα στην πιο αντιπαθητική εκδοχή τους.
Ένας εκ των πρωταγωνιστών προσπαθεί μάταια να βραχυκυκλώσει το μιντιακό σύστημα με τη μέθοδο του Λούθερ Μπλίσετ και την πρόκληση ενός ψευδογεγονότος, βρίσκοντας τελικά μάλλον τα όρια του δικού του σχεδίου, παρά αυτά του συστήματος. Μια σκηνή σατιρίζει την ερμηνεία του Μητροπάνου, που τρέχει εναγώνια πίσω από τη μουσική του τραγουδιού, για να την προλάβει, προξενώντας αυθόρμητα τη συμπάθεια των ακροατών του. Άλλες σκηνές επικρίνουν τα «παλιά, σκουριασμένα μυαλά» (παλιατζή πάρτα όλα), σε αντίθεση πάντως με τα τραγούδια εκείνης της εποχής (Αυτά είναι τραγούδια. Γιατί; Αμφιβάλλετε;) και… τον Πασχάλη, που εμφανίζεται φευγαλέα σε ένα πλάνο.

Κατά μία έννοια, το Polaroid θυμίζει συνειρμικά το άλμπουμ «Αδιέξοδα» του Αρκά και τις αποτυχημένες απόπειρες του Κόκορα να δώσει λύση στα υπαρξιακά του προβλήματα. Και εν κατακλείδι, μπορεί να μη δίνει διέξοδο και να μην προσεγγίζει εκείνες τις μορφές συλλογικότητας που γεμίζουν τον (πολιτικό) χρόνο, δίνοντας κάποιο νόημα στη ζωή μας, αλλά καταφέρνει τουλάχιστον να μην κλέβει άσκοπα το δικό μας, αποτελώντας μια καλή επιλογή για το θεατή και την παρέα που δεν ψάχνουν απλώς να σκοτώσουν την ώρα τους.

Κι ως υστερόγραφο ένα χτεσινό σχόλιο από την ίδια ιστοσελίδα

Δυνατά-δυνατά...

...γίνανε όλα δυνατά τα αδύνατα

Αρχικά κληθήκαμε να δώσουμε αυτοδυναμία στο νυν (συγ)κυβερνών κόμμα, για να εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Κι ύστερα να βγούμε στους δρόμους να στηρίξουμε την κυβέρνηση και να πανηγυρίσουμε για το 70% του μη τοξικού μνημονίου και τα ισοδύναμα μέτρα που θα αντικαταστήσουν το υπόλοιπο μέρος.

Όλα παίζουν, αρκεί να περιοριστούμε στη σφαίρα του δυνατού-εφικτού, θεωρώντας ουτοπικό-αδύνατο οτιδήποτε ξεφεύγει από το κυρίαρχο πλαίσιο, αρκεί να μην πιστέψουμε στη δύναμή μας, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας.
Είναι όμως δυνατό να περιμένει κανείς διαφορετικό αποτέλεσμα, όσο συνεχίζουμε στον ίδιο ευρωμονόδρομο; Ας είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκοντας το αδύνατο, όπως έλεγε κι ο Τσε. Τότε μόνο θα γίνουμε πραγματικά δυνατοί και θα βρούμε τον αδύναμο κρίκο της αλυσίδας.

Ζώντας το Σοσιαλισμό: Ημέρα 26η

 Ζώντας το Σοσιαλισμό: Ημέρα 26η

Προκόπης Παυλόπουλος για υποψήφιος Πρόεδρος Δημοκρατίας

Και έτσι επετεύχθη και η πολυπόθητη ενοποίηση. Το πολυσυλλεκτικό βουλευτικό σώμα πασπαρτού που θα εξυπηρετήσει πληρέστατα την αστική τάξη της χώρας. Έτσι λοιπόν, με την πρόταση του Παυλόπουλου για ΠτΔ, η οποία βέβαια θα ψηφιστεί και από τη Νέα Δημοκρατία, ενοποιήθηκε το πολιτικό σκηνικό της αστικής δημοκρατίας.

Τουλάχιστον, τελειώσαμε με το άθλιο δίπολο μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί. Με ΠτΔ έναν ξεκάθαρο νεοδημοκράτη, που ψήφισε με χέρια και πόδια όλα τα μνημόνια και τις εφαρμοστικές και διόρισε τα γαλάζια παιδιά μέσω των συνεντεύξεων του ΑΣΕΠ, τελειώσαμε με τις αηδίες περί σκισίματος μνημονίων. Θα κυβερνήσετε όλοι μαζί στην ίδια σούπα. Τέρμα τα δίφραγκα. Κι αν θέλετε ευρύτερη συναίνεση, θα έχουμε δεξιό Πρόεδρο Δημοκρατίας, τον άνθρωπο των 865.000 γαλάζιων διορισμών. 

Έχω όμως και μια απορία: Εσείς όλοι που κατεβήκατε προ ημερών στο Σύνταγμα για να στηρίξετε την κυβέρνηση και για "αξιοπρέπεια", πώς σας φαίνεται που η κυβέρνηση αυτή σας καθίζει στο σβέρκο για Πρόεδρο Δημοκρατίας, έναν από τους ανθρώπους που σας αφαίρεσε την αξιοπρέπειά σας; 

Πώς σας φαίνεται που θα έχετε Πρόεδρο Δημοκρατίας τον άνθρωπο που δεν σηκώθηκε να πει μια λέξη, όταν ο νεοναζί Κασιδιάρης έδερνε και προπηλάκιζε γυναίκες; 

Δείτε το βίντεο που θέλει να εξαφανίσει ο Προκόπης Παυλόπουλος

18/02/2015 / 2310net

Απόσπασμα από εκπομπή του Χαρδαβέλλα, στην οποία ο Παυλόπουλος βρίσκει απόλυτα λογική την εκπρόσωπο των ναζί Σκορδέλη.

About these ads

Περασμένα... ξεχασμένα (Έλεγε κάποτε ο ΣΥΝ για Πάκη)

Αναρτήθηκε από Kokkini Epithesi

Το γαϊτανάκι των «κόκκινων γραμμών»

 Το γαϊτανάκι των «κόκκινων γραμμών» (Της Μαρίνας Κυριάκου)

Όπως χρόνια τώρα έχουμε συνηθίσει σε όλα τα αντίστοιχα παζάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων με τους «εταίρους», έτσι και τώρα, άρχισε να αναπαράγεται το γνωστό γαϊτανάκι των «κόκκινων γραμμών» και το πώς αυτές «δεν θα παραβιαστούν» (υπ. Οικονομικών σε αμερικάνικη εφημερίδα).

Ποιες είναι όμως οι πραγματικές «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης και για λογαριασμό τίνος τις βάζει;

Ας ξεκινήσουμε «ανάποδα»: «Κόκκινη γραμμή» για την συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις διαπραγματεύσεις της με τους «θεσμούς» και τα «τεχνικά κλιμάκια» της τρόικας ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ δεν αποτελεί η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ, όπως αυτή αποτυπώνεται στους «ιδρυτικούς κανόνες των Συνθηκών της», τους οποίους ο πρωθυπουργός διαβεβαιώνει ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε».

«Κόκκινη γραμμή» δεν αποτελεί ούτε το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που έχει ήδη επιβληθεί τα προηγούμενα χρόνια, στο πλαίσιο των μνημονίων, που εξειδίκευσαν ακριβώς αυτήν την αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ. Πίσω από τη δήλωση ότι «η κυβέρνηση δε συζητά την ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ επιβάρυνση των φτωχότερων και μεσαίων στρωμάτων ή ΠΑΡΑΠΕΡΑ περικοπές στο κοινωνικό κράτος», κρύβεται η παραδοχή ότι αυτό το πλαίσιο θα μείνει απείραχτο.

Και, φυσικά, «κόκκινη γραμμή» για την κυβέρνηση δεν αποτελεί ούτε και το 70% των «εκκρεμοτήτων» και των δεσμεύσεων του τρέχοντος μνημονίου, ίσα ίσα δηλώνει ότι αυτό θα αποτελέσει τον «κοινό τόπο» για το πέρασμα στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία με τους «δανειστές»...

Τι μένει λοιπόν; Τι θέτει ως «κόκκινη γραμμή» η κυβέρνηση; Με ποσοστά Βαρουφάκη μένει ο προσδιορισμός του υπόλοιπου 30% μιας δεδομένα αντιλαϊκής πολιτικής: Στην πραγματικότητα, η προσαρμογή του ασκούμενου μείγματος διαχείρισης στις σημερινές ανάγκες των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, όπως αυτές προκύπτουν από τις επιπτώσεις της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και από την πορεία της αβέβαιης καπιταλιστικής ανάκαμψης, στην Ελλάδα και συνολικότερα στην Ευρωζώνη.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο κινούνται οι «κόκκινες γραμμές» που εμφανίζει η κυβέρνηση σε Εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις και πρωτογενή πλεονάσματα: Οσο και αν επιχειρείται να ντυθούν με φιλολαϊκό μανδύα, πρόκειται για «κόκκινες γραμμές» για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου.

Σε ό,τι αφορά τα Εργασιακά, η κυβέρνηση εμφανίζεται να αντιδρά σε μέτρα όπως, π.χ., η παραπέρα απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, όταν στην πραγματικότητα αφήνει ανέγγιχτο το συνολικότερο αντεργατικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Εκπρόσωποι του εγχώριου κεφαλαίου με τοποθετήσεις τους καθιστούν σαφές ότι, σε αυτή τη φάση, τους αρκεί το σημερινό αντιλαϊκό πλαίσιο και ιεραρχούν άλλες «αναδιαρθρώσεις», όπως, π.χ., το περιβόητο «μη μισθολογικό κόστος», που βέβαια πάλι θα βαρύνουν τις πλάτες των εργαζομένων.

Αντίστοιχα, στις ιδιωτικοποιήσεις, η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι δεν αμφισβητεί την ευρωενωσιακή στρατηγική της «απελευθέρωσης» των αγορών και της δημιουργίας νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Η συζήτηση περί «επανεξέτασης κατά περίπτωση» ορισμένων ιδιωτικοποιήσεων (και όχι για ακύρωσή τους), αφορά την προσπάθεια της κυβέρνησης οι ιδιωτικοποιήσεις να προχωρήσουν με τους όρους εκείνους που προτιμούν τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου στην παρούσα φάση (π.χ. με συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, παραχώρηση επιμέρους χρήσεων και όχι ολοκληρωτικές πωλήσεις στον έναν ή στον άλλον όμιλο).

Το ίδιο και σε ό,τι αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα: Η κυβέρνηση αποδέχεται πλήρως τη διατήρηση των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και των πρωτογενών πλεονασμάτων που ματώνουν το λαό. Αυτό που παζαρεύει είναι το ύψος των πλεονασμάτων, όχι για να ελαφρύνει το λαό, αλλά για να εξασφαλίσει επιπλέον πόρους για την πολύμορφη κρατική προσπάθεια στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Οι «κόκκινες γραμμές» της συγκυβέρνησης αφορούν τις προτεραιότητες των εγχώριων μονοπωλίων. Το κατά πόσο τελικά θα «παραβιαστούν» ή όχι, το πού θα «κλειδώσει» ο συμβιβασμός στις διαπραγματεύσεις, δεδομένης και της ανισομετρίας στο εσωτερικό της ΕΕ, εξαρτάται στην πραγματικότητα από την εξέλιξη των συνολικότερων ενδοαστικών παζαριών και αντιθέσεων μέσα στη λυκοσυμμαχία.

Ο λαός πρέπει να βγει στο προσκήνιο να διεκδικήσει την ανάκτηση των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, δικαιώματα, σε ό,τι του έκλεψαν. Να παλέψει με το ταξικό κίνημα για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του.

Μαρίνα Κυριάκου

Γραμματέας της ΤΕ Χίου του ΚΚΕ

http://fotis-agoules.blogspot.gr 

Επικίνδυνο μπλέξιμο στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων

Επικίνδυνο μπλέξιμο στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων

Στο πλαίσιο της «πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής» που, όπως λέει, ασκεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, χτες ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ν. Χουντής συναντήθηκε με το Ρώσο πρέσβη Andrey Maslov. Κατά τα ανακοινωθέντα, «συζήτησαν για τις διεθνείς εξελίξεις, τη θέληση των δύο χωρών για ενίσχυση και διεύρυνση των διμερών σχέσεων και την προετοιμασία της επίσκεψης του Ελληνα πρωθυπουργού στη Ρωσία, μετά και από την πρόσφατη επίσκεψη στη Μόσχα του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, και την επίσημη πρόσκληση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κ. Βλαντιμίρ Πούτιν». Η συνάντηση ήρθε μια μέρα μετά από την ανακοίνωση από πλευράς ΕΕ της νέας λίστας με Ρώσους αξιωματούχους στους οποίους η ΕΕ επιβάλλει κυρώσεις με πρόσχημα το Ουκρανικό και στην οποία έχει βάλει «φαρδιά - πλατιά» την υπογραφή της και η ελληνική κυβέρνηση, σηματοδοτώντας έτσι και τα όρια αυτής της «πολυδιάστατης και ενεργητικής» εξωτερικής πολιτικής που θέλει να ασκεί, όρια που βάζουν οι στρατηγικές επιλογές της ελληνικής αστικής τάξης για στοίχισή της στον ευρωατλαντικό άξονα, στις λυκοσυμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ. Διόλου τυχαία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έβαλε την υπογραφή της στις ίδιες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, με τις οποίες είχε συμφωνήσει και η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, επιπλέον υπερψήφισε την εξάμηνη παράτασή τους και παραπέρα κλιμάκωσή τους σε βάρος περισσότερων προσώπων και οντοτήτων. Αλλωστε το Ουκρανικό και οι σχέσεις με τη Ρωσία ήταν μεταξύ των θεμάτων που συζήτησε ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ, Τζον Κέρι, σε τηλεφωνική επικοινωνία τους το Σάββατο. Οπως ήταν και το ενεργειακό, η σημαντική για τους Αμερικανούς λειτουργία της Ελλάδας ως «εναλλακτικού» κόμβου διοχέτευσης καυσίμου στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας ελεγχόμενους από τα ρωσικά μονοπώλια αγωγούς. Τα ίδια θέματα αναμένεται να συζητήσει ο Ελληνας ΥΠΕΞ στο ταξίδι που θα κάνει στο Κίεβο. Σχεδιασμοί, βέβαια, που έρχονται σε αντίθεση με τα περιλάλητα ανοίγματα της ελληνικής κυβέρνησης προς τη Μόσχα. Και πώς αλλιώς, εφόσον η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να προσπαθεί να πατήσει σε όσες περισσότερες ιμπεριαλιστικές βάρκες μπορεί, όπου η ισορροπία και η εξισορρόπηση αντιθέσεων δεν προκύπτουν εύκολα...

***

Την ίδια στιγμή, με αφορμή τη δράση των τζιχαντιστών (που σε προηγούμενα στάδια ενισχύθηκαν από τους ιμπεριαλιστές, ενώ αξιοποιούνται και τώρα για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και θέσεων σε Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή), η κυβέρνηση προσβλέπει στην «υλοποίηση της ελληνικής πρωτοβουλίας για την προστασία των χριστιανικών κοινοτήτων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής». Θέση που λίγο - πολύ θυμίζει την αντίστοιχη προσπάθεια παλαιότερα του Ρ. Τ. Ερντογάν να εμφανίσει την κυβέρνησή του και την Τουρκία ως εκπρόσωπο και υπερασπιστή των μουσουλμάνων. Κατά διπλωματικές πηγές, η πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης υποστηρίζεται «ένθερμα» από τη Φεντερίκα Μογκερίνι, ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Αμυνας, αρμόδια για την υλοποίηση της περιλάλητης Κοινής Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας της ΕΕ. Σε αυτήν τη βάση γεννώνται ερωτήματα αν η Ελλάδα, με πρόσχημα τη δράση των τζιχαντιστών, θα γίνει για άλλη μια φορά ορμητήριο στρατιωτικών δυνάμεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αν θα βαθύνει η εμπλοκή της χώρας και με παραπέρα στρατιωτικά μέσα στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία και το Ιράκ, καθώς και σε ενδεχόμενες αντίστοιχες επεμβάσεις στη Βόρεια Αφρική. Σημειωτέον, επισκεπτόμενος ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, αρχές Φλεβάρη, τη Λευκωσία, χαρακτήρισε Ελλάδα και Κύπρο ως «δύο σημαντικούς πυλώνες σταθερότητας στην ταραγμένη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου». Εισηγήθηκε, δε, Ελλάδα και Κύπρος να παίξουν το «χαρτί» της γεωστρατηγικής τους θέσης στις διαπραγματεύσεις τους με τους πιστωτές τους: «ΕΕ και Ευρωζώνη δίχως Ελλάδα και Κύπρο είναι αμφότερες ακρωτηριασμένες ως προς το νοτιοανατολικότερο άκρο τους, το άκρο που σήμερα όσο ποτέ άλλοτε πρέπει να είναι σταθερό και ασφαλές. Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν πυλώνες ασφάλειας και σταθερότητας σε ένα ταραγμένο γεωπολιτικά περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή. Οσοι αυτό δεν το κατανοούν και κάνουν μονάχα οικονομικούς υπολογισμούς πολύ σύντομα θα διαψευστούν, διότι καλοί οι οικονομολόγοι, αλλά στηριζόμενοι μονάχα σε αυτούς, κινδυνεύουμε να οδηγήσουμε την Ευρώπη σε μια μεγάλη καταστροφή». Θέση που επανέλαβε και χτες μιλώντας στη Βουλή στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Αυτό, βέβαια, σημαίνει στην πράξη ότι, εφόσον βγάζεις στο ιμπεριαλιστικό παζάρι τη χρησιμότητά σου ως χώρα, κάποια στιγμή θα στην ζητήσουν. Και καθώς ο Τσίπρας τούς «πουλάει» την Ελλάδα ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας, ο λαός να κουμπώνεται για το τι νέα ιμπεριαλιστικά σχέδια θα κληθεί να εξυπηρετήσει με μέσα, προσωπικό και υποδομές. Διόλου τυχαία, άλλωστε, και επί κυβέρνησης Τσίπρα: Κλιμακώνεται η προσαρμογή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας στα ΝΑΤΟικά πρότυπα και ζητούμενα για «διασφάλιση» των «συνόρων» και των «εταίρων» στα νότια και ανατολικά της λυκοσυμμαχίας. Συνεχίζονται αδιαλείπτως οι στρατιωτικές συνεκπαιδεύσεις με Αμερικανούς, η ενεργός ανάληψη δραστηριοτήτων στο ΝΑΤΟ και άλλες διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στην προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά μέσω και της λεγόμενης στρατιωτικής διπλωματίας.

***

Επομένως, κινούμενες η προηγούμενη και η τωρινή κυβέρνηση, όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στο κοινό έδαφος της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, καλούν το λαό να παραταχθεί κάτω από τις σημαίες του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, στο ένα ή το άλλο ζήτημα, αλλά οπωσδήποτε κάτω από τις σημαίες της αστικής τάξης, του κεφαλαίου. Η ιστορική πείρα δείχνει πως, όποτε το έκανε αυτό ο λαός, τον έπνιξαν στο αίμα. Η Μικρασιατική περιπέτεια και τόσα άλλα παραδείγματα που μπορούν να ανασυρθούν από την Ιστορία αποδεικνύουν ότι «εθνικά συμφέροντα», όπως τα εννοεί η αστική τάξη, δεν έχουν καμιά σχέση με το λαϊκό συμφέρον. Και αυτό γιατί δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ του λαού και των εκμεταλλευτών του. Σε αυτήν τη βάση, ο λαός όχι απλά δεν πρέπει να τσιμπήσει στα παραμύθια της «νέας, πολυεπίπεδης εξωτερικής πολιτικής», της επιλογής «καλού ιμπεριαλιστή» ή ό,τι άλλο του προπαγανδίσουν στην πορεία, αλλά να χειραφετηθεί από αυτήν την πολιτική, να οργανώσει τη δική του πάλη σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τη διεθνιστική του δράση με τους άλλους λαούς, την κοινή τους πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, την εξουσία του κεφαλαίου σε κάθε χώρα.

Θ. Μπ.

Επιτέλους η ΕΕ ... αλλάζει!!

Επιτέλους η ΕΕ ... αλλάζει!!

«Πιστεύουμε ότι σε αυτό το πλαίσιο θα βρεθεί μια βιώσιμη και κοινά αποδεκτή λύση για τους λαούς». «Η ιστορία της ΕΕ είναι ιστορία διαφωνιών, αλλά στο τέλος της ημέρας επιτυγχάνονται συμβιβασμοί». «Σήμερα φεύγουμε έχοντας κάνει κάποια σημαντικά βήματα. Δεν καλύψαμε όλη την απόσταση, αλλά σίγουρα καλύψαμε ένα σημαντικό μέρος και, κυρίως, αποδείξαμε - επαναλαμβάνω - ότι η ΕΕ είναι ένα πεδίο συγκρούσεων αλλά και συμβιβασμών. Ενα πεδίο, όπου στο τέλος της ημέρας κυριαρχεί όχι η αντίληψη των εκβιασμών, αλλά η αντίληψη της αναγκαίας συναίνεσης, προκειμένου να βρεθούν λύσεις, όταν αυτό είναι προς όφελος όλων των πλευρών».

Αυτά έλεγε μέχρι προχτές ο Αλ. Τσίπρας. Ενδεχομένως αυτά θα λέει κι εφόσον επιτευχθεί συμβιβασμός με την ΕΕ για το μείγμα διαχείρισης. Στο ενδιάμεσο, από το βράδυ της Δευτέρας και την εξέλιξη στο Γιούρογκρουπ, περισσεύουν οι διαμαρτυρίες επειδή, όπως διατείνονται, οι «εταίροι» τούς την έφεραν. «Αντιμετωπίσαμε ωμή εξουσία και εκβιασμό», δηλώνει ο αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και μέλος του επιτελείου που χειρίζεται τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, Ε. Τσακαλώτος.

Το ζήτημα για τους λαούς βεβαίως δεν είναι η συμπεριφορά που επιλέγουν για τις μεταξύ τους σχέσεις οι «εταίροι». Το ζήτημα είναι πως είτε συμβιβασμός είτε σύγκρουση, είτε τροποποίηση του υπάρχοντος προγράμματος είτε αποδοχή της συνέχισής του, τα παζάρια στην ΕΕ γίνονται για λογαριασμό του κεφαλαίου και η όποια κατάληξή τους αφορά στα δικά του συμφέροντα και είναι κατά κανόνα εναντίον των λαϊκών συμφερόντων. Αυτό είναι κάτι που η κυβέρνηση επιμελώς κρύβει απ' τον ελληνικό λαό, καλλιεργώντας του αυταπάτες πως μια συμφωνία θα τον ωφελήσει, την ίδια ώρα που διαβεβαιώνει ότι «οφείλουμε να εργαστούμε σεβόμενοι τους κανόνες που διέπουν τη συγκατοίκησή μας στην Ευρώπη αλλά ταυτόχρονα και σεβόμενοι την ισοτιμία των κρατών - μελών. Διότι στην ΕΕ αλλά και στην Ευρωζώνη δεν υπάρχουν ιδιοκτήτες και ενοικιαστές. Είμαστε όλοι συγκάτοικοι».

Οι κανόνες της ΕΕ συνιστούν ένας προς έναν κόλαφο για τα δικαιώματα των λαών, που ισότιμα χτυπιούνται σε όλα τα κράτη - μέλη της. Είναι κατακτημένη η «ισοτιμία» των λαών απέναντι στη λιτότητα. Η ισοτιμία, που αξιώνουν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός στον οποίο ανήκει η δήλωση αυτή, αντανακλά «παράπονα» της ντόπιας αστικής τάξης για το γεγονός ότι αστικές τάξεις άλλων κρατών καρπώνονται τη μερίδα του λέοντος απ' τα οφέλη της «συγκατοίκησης», αυγατίζουν τα κέρδη τους, ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους.

Βεβαίως, οι δημαγωγικές κορόνες της κυβέρνησης περί ισοτιμίας τη βοηθάνε να συγκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα της ΕΕ, ως ένωσης καπιταλιστικών κρατών ανισόμετρα αναπτυγμένων, άρα με ανισότιμες μεταξύ τους σχέσεις. Δεν είναι ίδια η οικονομική, πολιτική δύναμη της αστικής τάξης της Γερμανίας με αυτή της Μάλτας ή της Ελλάδας. Δεν διεκδικούν με ίδιους όρους κομμάτι της πίτας, αλλά για τους λαούς ισχύει στο ακέραιο η παροιμία που λέει «από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί». Δεν έχουν κανένα λόγο να υπερασπίζουν διεκδικήσεις των εκμεταλλευτών τους, πόσω μάλλον που αυτοί έχουν προηγούμενα επιβάλει μέτρα καρατόμησης δικαιωμάτων.

«Υπήρχαν πολλοί που διακινούσαν την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι απομονωμένη. Οτι είμαστε μόνοι εναντίον όλων. Δεν αισθάνθηκα έτσι σήμερα στη Σύνοδο Κορυφής. Αντιθέτως, πρέπει να σας πω ότι ήταν αρκετοί που πήραν το λόγο και υποστήριξαν την ανάγκη να υπάρξει κατανόηση στις ελληνικές θέσεις. Αλλωστε αυτό το διαπιστώσατε και από τις δηλώσεις ηγετών κατά την είσοδό τους στη Σύνοδο Κορυφής. Η Ελλάδα λοιπόν δεν είναι μόνη. Η Ελλάδα διαμορφώνει συμμαχίες. Η Ελλάδα σήμερα έχει φωνή, έχει άποψη, έχει πρόταση, έχει υπόσταση. Και αυτό νομίζω είναι μια σημαντική εξέλιξη σε σχέση με τη θέση που βρισκόταν η χώρα μας πριν από τις 25 Ιανουαρίου».
Μια βδομάδα, απ' τη Σύνοδο Κορυφής ως το προχτεσινό Γιούρογκρουπ, έδειξε ότι οι ...συμμαχίες για τις οποίες κόμπαζε ο Αλ. Τσίπρας είναι «λυκοσυμμαχίες». Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Ιταλίας κ.ά., επιλέγουν αυτή ή την άλλη στάση αναλόγως αν ανταποκρίνεται στην προσπάθεια να ενδυναμώσουν τα μονοπώλιά τους, η θέση των οποίων έχει υποχωρήσει στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης.

Η μόνη βέβαιη συμμαχία στην ΕΕ είναι απέναντι στους λαούς. Δηλωτικό αυτού είναι το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις των κρατών που βολιδοσκοπεί η κυβέρνηση για συμμαχία δεν προλαβαίνουν να νομοθετούν αντιλαϊκά μέτρα. Αυτό όμως δεν αποτελεί κριτήριο για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ούτε και εμπόδιο στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει ευνοϊκότερους όρους ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην Ελλάδα.

Αυτή είναι η ΕΕ. Αντιλαϊκή ως το μεδούλι. Με σκοπό της ύπαρξής της την προάσπιση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων. Λύση για τους λαούς βρίσκεται στην πάλη για αποδέσμευση απ' τη λυκοσυμμαχία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερή διαγραφή του χρέους. Ολα τα άλλα που διακινούν οι θιασώτες και απολογητές της περί άλλου αέρα, αλλαγής και στροφής δεν συνιστούν παρά προσπάθεια αποπροσανατολισμού.

Το «καταπληκτικό κείμενο» που θα υπέγραφαν αμέσως...

Το «καταπληκτικό κείμενο» που θα υπέγραφαν αμέσως...

Πίσω από όλη τη σεναριολογία, τις καταγγελίες και τις ίντριγκες που βγαίνουν στη φόρα, σχετικά με τα διάφορα προσχέδια κοινού ανακοινωθέντος που κυκλοφόρησαν στο προχτεσινό Γιούρογκρουπ - στοιχεία που, αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνουν τον πραγματικό χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ - υπάρχει και κάτι που έχει σημασία να κρατήσουμε: Τι έλεγε, τελικά, αυτό το «καταπληκτικό κείμενο» που μας είπε ο Γ. Βαρουφάκης ότι του παρουσίασε ο επίτροπος της ΕΕ Π. Μοσκοβισί και για το οποίο ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών ανέφερε πως «θα ήμουν ευτυχής να το υπογράψω αμέσως»;
Η προσεκτική ανάγνωσή του επιβεβαιώνει ότι και η νέα συμφωνία, που παζαρεύει η κυβέρνηση, θα διατηρήσει το λαό αλυσοδεμένο στις δεσμεύσεις που επιβάλλουν ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης και οι λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου.
Πρώτα απ' όλα, περιλαμβάνει ως «μεταβατικό στάδιο» την «παράταση της τρέχουσας δανειακής συμφωνίας», με τη συγκυβέρνηση να επιχειρεί με λεκτικά παιχνίδια να τη διαχωρίσει από την παράταση του μνημονίου, όταν στην πραγματικότητα μνημόνια και δανειακές συμβάσεις είναι άρρηκτα δεμένα: Τα μνημόνια, στην ουσία, εξειδικεύουν τα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνονται στις δανειακές συμβάσεις, ενώ η εφαρμογή τους αποτελεί προϋπόθεση για την εκταμίευση των χρημάτων των δανειακών συμβάσεων.
Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, ως «βάση» για την παράταση της δανειακής σύμβασης, το κείμενο περιγράφει όλες τις παρακάτω δεσμεύσεις, τις οποίες η κυβέρνηση δηλώνει ότι αποδέχεται:

• «Οι ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει την ισχυρή τους δέσμευση για μια ευρύτερη, κοινωνικά πιο δίκαιη και ισχυρότερη διαδικασία μεταρρύθμισης που θα έχει στόχο τη μακροπρόθεσμη βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης».

Πλήρης δέσμευση, δηλαδή, στην «ευρύτερη» και «ισχυρότερη» προώθηση των αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων» - αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, για να «βελτιωθούν» οι «προοπτικές ανάπτυξης» της κερδοφορίας του.

• «Οποιοδήποτε νέο μέτρο, δεν θα αναστρέφει υπάρχουσες δεσμεύσεις και θα έχει πλήρη χρηματοδότηση».

Πρόκειται για τη γνωστή λογική των «ισοδύναμων μέτρων», της διατήρησης, δηλαδή, του πυρήνα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου που έχει ήδη διαμορφωθεί, με προσθήκη λίγων μπαλωμάτων που θα ράβονται στη μια μεριά, για να ξηλωθούν από παραδίπλα (π.χ. με το να παίρνουν κι άλλα από τους φτωχούς, για να δώσουν ψίχουλα στους φτωχότερους).

• Η κυβέρνηση «θα απέχει από μονομερείς ενέργειες και θα εργαστεί σε στενή συνεννόηση με τους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους».

Η «αξιοπρέπεια», «αξιοπρέπεια» και η εποπτεία, εποπτεία... αφού οτιδήποτε γίνεται θα πρέπει να έχει την έγκριση των λυκοσυμμαχιών όπου συμμετέχει το εγχώριο κεφάλαιο, της τρόικας ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ, που, για λόγους προπαγανδιστικούς, «βαφτίστηκε» πλέον «Ευρωπαίοι και διεθνείς εταίροι».

• «Η Ελλάδα θα σεβαστεί πλήρως τις δεσμεύσεις της στους εταίρους, για να διασφαλίσει υγιή και βιώσιμα δημόσια οικονομικά, επιτυγχάνοντας και στη συνέχεια διατηρώντας μεγάλα (sizeable) πρωτογενή πλεονάσματα».

Δεδομένη, λοιπόν, η συνέχιση των πρωτογενών πλεονασμάτων, που ματώνουν το λαό για λογαριασμό του κεφαλαίου, με μοναδικό παζάρι το ακριβές ύψος τους και το ποιο κομμάτι τους θα πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους και ποιο στην παραπέρα κρατική στήριξη των εγχώριων μονοπωλίων.

• «Τα μέτρα για τη μείωση του βάρους του χρέους και την επίτευξη μιας ακόμα πιο αξιόπιστης και βιώσιμης μείωσης του λόγου του χρέους προς το ΑΕΠ θα εξεταστούν σε ευθυγράμμιση με τη δέσμευση του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012 (...) Οι ελληνικές αρχές επανέλαβαν την ξεκάθαρη δέσμευσή τους να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους».

Τα «κουρέματα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», δηλαδή, έγιναν «ευθυγράμμιση» με τις αποφάσεις του Eurogroup για τη διαχείρισή του, που υπογράφηκαν από την προηγούμενη συγκυβέρνηση, ενώ, σε κάθε περίπτωση, ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει για ένα χρέος που δεν είναι δικό του.
Πραγματικά... Είναι τόσο «καταπληκτικό» το περιβόητο «κείμενο Μοσκοβισί», που ακόμα και ο Αλ. Τσίπρας χτες αναγκάστηκε να τα μαζέψει λίγο και να ισχυριστεί ότι «το αποδεχθήκαμε κινούμενοι στο όριο των κόκκινων γραμμών μας»... Τόση είναι η σχέση των «κόκκινων γραμμών» τους με τα λαϊκά συμφέροντα, τέτοιες είναι οι δεσμεύσεις τους! Ο λαός να επαγρυπνεί!

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Στο Ντεμπάλτσεβε το επίκεντρο των σφοδρών μαχών

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Στο Ντεμπάλτσεβε το επίκεντρο των σφοδρών μαχών

Στρατιωτικά οχήματα των δυνάμεων της κυβέρνησης του Κιέβου φτάνουν κοντά στο Ντεμπάλτσεβε

ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Με τη λεγόμενη εκεχειρία, της Συμφωνίας του Μινσκ, ανάμεσα στην αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου και τους ρωσόφωνους πολιτοφύλακες στην Ανατολική Ουκρανία σε ισχύ από την Κυριακή, οι σφοδρότατες μάχες συνεχίστηκαν και χτες με επίκεντρο τη στρατηγικής σημασίας πόλη Ντεμπάλτσεβε που βρίσκεται ανάμεσα στις δύο πρωτεύουσες των αυτοαποκαλούμενων δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Η συγκεκριμένη πόλη γίνεται μεγάλη προσπάθεια και από τις δύο πλευρές να ελεγχθεί πλήρως. Ωστόσο οι πολιτοφύλακες έχουν υπεροχή, καθώς έχουν περικυκλώσει χιλιάδες Ουκρανούς στρατιώτες (ισχυρίζονται ότι είναι 5.000, συγκεκριμένα η 101 Ταξιαρχία και το 8ο Σύνταγμα) και ελέγχουν το 80% της πόλης. Ετσι, καλούν τους στρατιώτες να παραδώσουν τον οπλισμό τους, να παραδοθούν, και προτείνουν να δημιουργηθεί ένας ασφαλής διάδρομος για την αποχώρησή τους.
Πάντως ο στρατός της Ουκρανίας παραδέχτηκε χτες ότι οι πολιτοφύλακες έχουν καταλάβει ένα τμήμα του Ντεμπάλτσεβε, αλλά και τη σύλληψη κάποιων στρατιωτών. Η κυβέρνηση του Κιέβου πάντως κατηγόρησε ευθέως τους πολιτοφύλακες ότι με τη στήριξη της Ρωσίας «καταστρέφουν» την ειρηνευτική διαδικασία. Οπως ισχυρίστηκε ο αναπληρωτής επικεφαλής του προεδρικού γραφείου, Βαλερί Τσάλι, «η κλιμάκωση αυτή απειλεί όχι μόνο την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας, αλλά επίσης και την ασφάλεια της Ευρώπης». Επίσης ανέφεραν ότι και χτες είχαν 5 νεκρούς στρατιώτες και πολλούς τραυματίες, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο υπέγραψε διάταγμα για το νέο κύμα επιστράτευσης, ενώ όχι μόνο αποσύρει τα βαρέα όπλα, αλλά ενισχύει την περιοχή με περισσότερα.
Ο Ποροσένκο καταδίκασε επίσης χτες την προέλαση των πολιτοφυλάκων, που χαρακτήρισε «κυνική επίθεση εναντίον της Συμφωνίας του Μινσκ».

Συνεχείς επαφές ιμπεριαλιστών ηγετών

Οπως ήταν αναμενόμενο, η κατάσταση στο Ντεμπάλτσεβε απασχόλησε τις συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαν ο Ουκρανός Πρόεδρος, Π. Ποροσένκο με το Γάλλο ομόλογό του, Φρανσουά Ολάντ, και τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος, με τη σειρά της, συνομίλησε με το Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, και στη συνέχεια και με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι. Στη διάρκεια της συνομιλίας τους οι Μέρκελ, Πούτιν και Ποροσένκο αποφάσισαν «συγκεκριμένα μέτρα» για να επιτραπεί στους παρατηρητές του Οργανισμού Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) «ελεύθερη πρόσβαση» ώστε να επιτηρούν την εκεχειρία. Ωστόσο η πρόσβαση στην περιοχή είναι ιδιαίτερα δύσκολη.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζένιφερ Ψάκι, επίσης δήλωσε ότι «η εμπλοκή σε έναν ενδιάμεσο πόλεμο με τη Ρωσία δεν είναι κάτι που είναι προς το συμφέρον της Ουκρανίας ή προς το συμφέρον της διεθνούς κοινότητας» και συμπλήρωσε «και βέβαια, όπως έχουμε ζυγίσει τις επιλογές, ζυγίζουμε έναν προς έναν τους παράγοντες». Ωστόσο οι σκέψεις για περαιτέρω ενίσχυση της κυβέρνησης του Κιέβου με όπλα είναι στο τραπέζι.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κάλεσε χτες όλες τις πλευρές στην Ανατολική Ουκρανία να σταματήσουν τις εχθροπραξίες και να τηρήσουν την ειρηνευτική Συμφωνία του Μινσκ.
Ενδεικτική της κατάστασης είναι και η καταγγελία που έκανε το ρωσικό δίκτυο «Ρωσία Σήμερα», ότι τηλεοπτικό της συνεργείο που βρέθηκε στα περίχωρα του Ντεμπάλτσεβε κοντά στο κατεστραμμένο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ δέχτηκε επίθεση από ελεύθερους σκοπευτές του ουκρανικού στρατού.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη που δείχνει την πολυπλοκότητα της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ο βουλευτής του κοινοβουλίου, Γιούρι Μπέρεζα, που είναι και μέλος του τάγματος του Δνείπερου, που έχουν συγκροτήσει οι φασίστες του «Δεξιού Τομέα» με χρηματοδότηση του μεγαλοκαπιταλιστή Ιγκόρ Κολομοΐσκι, προχώρησε σε «εμπρηστικές» δηλώσεις ότι, «αν χρειαστεί, θα κάψουμε την Κριμαία μαζί με τους κατοίκους της για να την ελευθερώσουμε».
Στην άλλη επαρχία του Λουγκάνσκ, όπως λένε και οι δύο πλευρές, έχει υπάρξει κατάπαυση πυρός και ξεκινάει η απομάκρυνση βαρέων όπλων με βάση τη Συμφωνία του Μινσκ. Επίσης, παρά τις εχθροπραξίες, και στο Ντονέτσκ χτες αργά ανακοινώθηκε από το στρατιωτικό διοικητή των πολιτοφυλάκων, Ε. Μπασούριν, ότι ξεκίνησαν οι πρώτες απευθείας επαφές με εκπροσώπους του ουκρανικού στρατού.

Προσοχή στις αισχρές και βορβορώδεις πρακτικές των φασιστών στα ΜΚΔ

 Προσοχή στις αισχρές και βορβορώδεις πρακτικές των φασιστών στα ΜΚΔ

Κυκλοφόρησε προ ολίγου στο tweeter η πιο πάνω ανάρτηση, όπου συμβαίνει το απίστευτο: οπαδός της Χ.Α δημοσιεύει βίντεο με εικόνες από πορείες και ομιλίες του ΚΚΕ ως "απάντηση του ΚΚΕ" για την υποψηφιότητα Παυλόπουλου, και το συνδέει με τα λινκ xagr.net και xryshavgh.fb.me.

Θα περιοριστώ στα αυτονόητα: τις απαντήσεις του για οτιδήποτε τις ΚΚΕ τις δίνει το ίδιο. Και κανένας, πόσο μάλλον κανένας φασίστας και εχθρός της εργατικής τάξης, δεν έχει δικαίωμα να μιλά εκ μέρους του για κανένα απολύτως ζήτημα. Οι στοχεύσεις του συγκεκριμένου --να αφήσει τη γλίτσα του πάνω στο κόμμα για να το λερώσει-- είναι προφανείς. Αλλά οι φίλοι και τα μέλη του κόμματος δεν κοιμούνται όρθιοι και δεν θα γίνουν ποτέ εργαλεία κανενός κουτοπόνηρου φασίστα.

Προσοχή λοιπόν σε τέτοιου είδους βρώμικες και εσκεμμένες ενέργειες στα ΜΚΔ. Η λύσσα κατά του κόμματός μας δεν πρόκειται να υποχωρήσει· αντίθετα, θα εντείνεται όσο ξεβρακώνονται οι αστικοί σχεδιασμοί. 

Πηγή: Lenin reloaded